DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
Voordracbtavond
TOP NAEPP
v
m
VOLKSOK1V1ESITEIT
Uit feet PaHewieaif
No. 220
M Bummer Desfaat uit 2 blades.
Honderddertigsie Jaargang
1928
1
Deze Courant wordt ELKEN AVOND, behalve Zon- en Feesfdagen, uiigegeven.
Abonnementsprijs bij vooraitbetalang per 3 maanden voor Alkraaar /2.—franco door
bet geheele Rijk /2.50.
Afzonderlijke en bewijsnutntriers 5 cents.
PRUS DER OEWONE ADVERTENTlfiNi
Per regel /0.25, bij groote contracten rabat. Groote letters naar plaatsrnfmfe.
Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdnikkerij v/h HERMs, COSTER ZOON<
Voordam C9.
Directeur: Q. H. KRAK.
WOEi\§DAG
Telef.nr. Admfnistratfe 3.
Teiefoonnr. Redactie 13.
Postgiro 37060.
t;- Hoofdredacteurs Tj. N. ADEMA.
f-®;'
17 OCTOBER
Den Haag, 16 October 1928
De Voorzitter der Tweede Kamer had he-
den niet alleen, gelijk gewoonlijk, een zwarten
rok aan, maar bovendien een witte das. Door-
gaans draagt hij een zwarte das, een witte
beteekent altijd iets bijzonders. Zoo wil het
ongeschreven protocol van het parlement.
Ditmaal was de witte das de aaukondiging
van den terugkeer van den heer Feber in de
Kamer. Vroeger heeft deze reeds deel uitge-
maakt van het parlement, is toen uitgevallen
en hij keert nu terug in de plaats van den
beer van Rijkckevorsel, opgetreden als Com-
misaris der Koningin in Noord-Brabant. De
Voorzitter heeft hem, nadat zijn geloofsbrie-
ven waren onderzocht en goedgekeurd, op de
gewone wijze geinstalkerd en de Kamerle-
den'hebben hem als een ouden kennis be-
groet en weldra wandelde hij door de Kamer
alsof hij nimmer weg was geweest. Trouwens
het voornaamste punt der agenda ging hem
direct aan. Maar het kwam toch minder spoe
dig aan de orde dan men had gedacht en dat
lag aan den communistischen afgevaardigde
L. de Visser, die op een gegeven oogenblik
de rust der Kamer in gevaar bracht. Dat
ging zoo: er waren een paar punten van
minder algemeen belang afgehandeld. Aan
den heer Drop (S. D. A. P.) was verlof ver
leend om op een nader te bepalen dag de re-
geering te interpelleeren over de mijnonge-
lukken in Limburg. De wijziging van de
Schoolwet betreffende het schoolgeld was op
verzoek der regeering van de agenda afge-
voerd, het ontwerp op de financieele verhou-
ding tusschen rijk en gemeente werd aan een
commissie van \ft>orbereid'ing toevertrouwd.
Daarop vroeg de heer L. de Visser verlof de
regeering te interpelleeren over de toestan
den aan den Boven-Digoel. Daarop zal mor-
gen wprden beslist.
„Maar hoe staat het nu met mijn op 11
Maart 1926 toegestane interpellate over het
geval-Kurt Vogel?"
„Daaromtrent is van mij geen yoorstel te
wachten", antwcordde de Voorzitter." De
heer De Visser heeft geen oogenblik moeite
gedaan om die interpellate alsnog aan de
orde te stellen. Blijkbaar vond hij zelf, dat
de interpellate haar beteekenis had verlo-
ren".
Maar daar was de heer De Visser volstrekt
niet van thuis, hij zette een stem op als een
scheepsomroeper, toen de Voorzitter de mee-
ning opperde, dat de interpellant best zijn
opmerkingen kon maken bij de Begrooting
van Justitie en dus weigerde een voorstel te
doen om de zaak alsnog op een afzonderlijk
oogenblik aan de orde te stellen. De heer De
Visser ging zich daarbij aan zeer onparle-
mentaire uitdrukkingen te buiten, waartegen
de Voorzitter met gehamer opkwam, hij
dreigde met obstructie en ten slotte heeft de
Voorzitter hem maar beloofd, dat hij na at-
handeling van de Staatsbegrooting een voor
stel zal doen om die duf geworden interpel-
latie alsnog aan de orde te stellen. Dat be-
looft weer een verloren middag! Want wie
herinnert zich nog in onzen snellevenden tijd
iets van een zaak-Kurt Vogel?
Toen eerst kwam het onderwerp aan de
orde, waarbij de heer Feber bijna als partij
'is te beschouwen. Het betrof de wijziging van
het Regeeringsreglement van Ned. Indie. In
het begin van 1925 had de regeering voor-
gesteld den Volksraad te doen bestaan uit 30
inlandsche leden, 25 Nederlanders en 5 ult-
heemsche onderdanen, niet Nederlanders. Op
25 Februari werd echter een amendement
van den heer Feber aangenomen om in den
Volksraad zitting te geven aan 25 inlanders.
30 Nederlanders en 5 uitheemsche onderda
nen niet-Nederlanders. Die regeling, waarbij
dus het inlandsch element in de minderheid
kwam, heeft bij de bevolking kwaad bloed
gezet en de regeering heeft gemeend, dat
net politiek een verstandige zet zou zijn om
op't amendementen-Feber terug te komen en
alsnog de oorspronkelijk voorgestelde ver-
houding in het Regeeringsreglement op te
nemen. Het gerucht gaat dat deze terugkeer
van een dwaling, een meerderheid zal vinden
en het lijkt ons zeer waarschijnlijk, dat dit
inderdaad het geval zal zijn. De eerste spre-
ker reeds, de heer Cramer (S. D. A. P.)
loonde zich een voorstander van het voorstel,
dat intusschen naar zijn meening nogslechts
een eerste stap in de goede richting mag hee-
ten. De heer Cramer heeft de slechte eigen-
schap van niet kort te kunnen zijn. Als hij
'.enmaal aan het woord is, haalt hij heel wai
omver en in zijn rede van anderhalf uur heeft
hij dan ook een paar maal de vermaning
moeten hooren bij het onderwerp te blijven
Hij zag er zelfs kans toe een weinig vriende-
lijke kritiek te doen hooren over het veelbe-
sproken boek van den heer Colijn.
De tweede spreker, de heer Beumer (A.R)
verzette zich daarentegen op zijn gewone
scherpe wijze tegen het ontwerp, dat volgeris
hem een staatsrechtelijk onrecht zou zijn,
waarbij de regeering voor bangmakerij wijkt.
De heer Van Vuuren (R. K die indertijd
zelf het amendement-Feber had rnede onder
teekend, achtte daarentenen om oDoriuniteits-
redenen aanneming van het voorstel ge-
wenscht en hetzelfde verkondigdede heer
Feber zelf, nadat tusschen die beide sprekers
en de heer Van Boetzelaar van Dubbeldam,
de Indische specialiteit der Chr. Hist., in een
rustig betoog de weiischelijkheid had be-
toogd om op de vergissing van 1925 terug
te komen. De heer Feber achtte zijn amende-
ment natuurlijk geen vergissing, maar nu
men het oorspronkelijk werkelijk niet zoo
gewichtige voorstel had opgeblazen tot een
wapen in den strijd tusschen blank en bruin,
achtte hij het goed gezien zijn amendement
ongedaan te maken en zou hij aan het regee-
ringsvoorstel zijn stem niet onthouden.
Morgen worden de beraadslagingen voort-
gezet. Men hoopt Donderdag de aanneming
er van te beleven.
De heer Walraven Boissevain (Lib.) heeft,
gelijk aangekondigd was, zijn ontslag bij de
Kamer ingediend.
D^gelijksch overzicht.
MAC DONALD OP REIS.
Zijn rede in den Duitschen Rijks-
dag. ten groot voorstander van
ontwapening aan het woord.
Mac Donald, de leider van de Engelsche
arbeiderspartij, die sinds enkele dagen in
Berlijn vertoeft, heeft in den Rijksdag voor
het onlangs opgerichte comite voor inter-
nationale gedachtenwisseling een rede gehou-
den.
De Rijksdagkabinet Loebe, die de bijeen-
komst leidde, zeide in zijn openingsrede, dat
het nieuwe comite ten dod heeft, bij de poli
tiek betrokken Diutschers in persoonlijke aan-
raking te brengen met politieke leiders uit
andere landen. In het comite zijn dan ook
alle politieke en geestelijke richtingen verte-
genwoordigd.
Zeer hartelijk verwelkomde Loebe Mac
Donald, dien hij prees om zijn strijd voor de
opheffing vah de bezetting van het Rijhland.
Daarna nam Mac Donald het woord. Na
tuurlijk zette hij eerst het doel uiteen, waar-
naar het comite streeft en stelde voorop, dat
alle volicen moeten samenw-erken, niet slechts
enkele groepen van volken Dat wil ook het
Britsche volksamenwerking met de geheele
wereld. Zeer duidelijk bleek -dat_ uit de pers-
uitlatingen van den laatsten tijd, Duitsch-
iand, Engeland, Frankrijk en alle andere
staten moeten ophouden1 elkaar met een zeker
wantrouwen gade te slaan. Men moet niet al
leen met woorden samenwerking en verzoe-
ning prediken, maar ook daden laten zien.
Mac Donald zeide verder niet te gelooven
aan de verantwoordelijkheid van een volk
voor den wereldoorlog. Elk feit is het uit-
vloeisel van een geweldig complex en dit gold
in de eerste plaats voor het ontzaglijke feit
van den oorlog. Men moet zich echter niet
ophouden met beschouwingen over wat ge-
beurd is, maar den wezenlijken- vrede tot
stand brengen. Het geslacht die den oorlog
heeft beleefd, is aangewezen om den vrede te
verzekeren.
Men mag niet langer wachten, aldus spr.
In misschien tien of vijftien jaren gaat een
nieuw geslacht op, dat weleens weer toegan-
kelijk zou kunnen zijn voor de z.g. romantiek
van den oorlog. Er is al werk van groote
waard-e verricht. Sedert 1919 heeft niemand
voor den oorlog durven pleiten, maar in weer-
wiL ejaarvan is de ontwapening geen stap
vooruit gekomen.
Gij zijt ontwapend, vervolgde Mac Donald,
niet alleen tengevolge van den oorlog, maar
op grond van een verdrag, dat aan de andere
partiien dezelfde verplichting oplegt Ik sta
op het standpunt, dat de eer van Groot-
Brittannie eischt, zulk een verdrag niet alleen
naar de letter, maar ook naar den geest te
verwezenlijken.
Ten aanzien van de veiligheidskwestie
merkte spr. op: Wanneer wij op dezen weg
voortgaan, en met allerlei mogelijkheden re-
kening hou-den. dan blijven wij in de mentali-
teit van 1913. De discussie gaat altijd over
het zich voordoen van een ernstig geval, in
plaats van over het vermijden! van zoo'n
geval.
De mislukking der te Geneve gehouden con-
ferentie voor de ontwapening t-er zee bijvoor-
beeld, is te wijten aan een heele reeks misver-
standen en onzintiigheden aan beide kanten.
Slechts directe veiligheid is werkelijke veilig-
heid. Verzoening en arbitrage eenerzijds, ont
wapening anderziids, schenken deze veilig
heid. Het in stand houden der tegenwoordige
toestanden mag niet worden geduld. Alle lan
den moeten onderling vertrouwen koesteren.
Alle kwesties, de ontruiming, de oorlogs-
schulden, enz., moeten ten spoed'gste worden
afgewikkeld, opdat eindelijk de laatste blad-
zijcle van het oorlogsboek kan worden ge-
schreven en dit kan worden weggesloten
Amerika zal bemiddelen, enz., en z:oo niet,
dan kan Europa zich zelf helpen. In al deze
vraagstukken, ook in de territoriale ongeHrk-
heid, is de logica in strijd met de praktijk
Maar een vergelijkinig van den toestan-d voor
met dien na de Londensche schadevergoe-
dingsconferentie van 1924 toont, dat hetgeen
vroeger onlogisch en onuitvoerbaar scheen,
aan dezelfde personen later uitvoerbaar en
ten slotte zelf logisch voorkwam.
Ten opzichte van -de minderheden, zeide
Mac Donald nog, dat het een groot nadeel
was van den Europeeschen vrede, dat enkele
mogendheden dit probleem als een zuiver in-
tiem-e aangelegenheid behandelen. Dit moet
door het verleenen van regionale vrijheden
worden opgelost.
De rede van Mac Donald, die een zeer
aandachtig gehoor had, werd natuurilijk 1-uid
toegejuicht. Hoe kon het ook anders: zijn
denkbeelden zijn goed en het ware te wen-
schen, dat ze werkelijkheid werden!
luitenland
DUITSCHLAND.
MACDONALD TE BERLIJN.
Uitlatingen over de vlootover-
eenkomst, de betrekkingen met
Rusland, de ontruiming van het
Rijnland, de aa.isluiting van Oos-
stenrijk bij Duitschland.
MacDonald ontving gister de vertegen-
woordigers van de Duitsche ,pers Op een
vraag, wat hij over de Fransch-Engelsche
vlootover-eenkomst dacht, antwoordd-e Mac-
Donald hieromtren-t niets positief's te weten
daar hij juist van een reisje naar Canada is
teruggekeerd. Het komt mij echter voor, zeide
hij, dat de kabinetsdiplomatie een overeen-
komst heeft gesloten, die op het gebied van
de oude en gelufckig overwonnen po!it:ek van
het „evenwicht der mogendheden" thuiso-e-
hoort. We zullen de gelegenheid hebben de
kwestie in het parlement ter sprake te bren
gen en dan eerst zul'en we ver-nemen, of het
verdrag niet indruischt tegen de politick van
den Volkenborid, die alleen het recht bezit
dergelijke betrekkingen tusschen naties te
regel en.
Over Rusland zeide MacDonald, dat vol-
gens de opvatting van de arbeiderspartij de
tegenwoordige regeering van Rusland reeds
sinds tien jaar het bewijs levert, dat ze recht
op bestaan heeft. De sovjetregeering bestaat
en het is niet de taak van de buitenlandsche
r-egeeringen dit bestaan- te ontkennen. Het
spreekt vanzelf, dat Engeland met de tegen
woordige Russische regeering dezelfde be
trekkingen zal moeten aanknoopen, als die
welk-e het reeds met de overige naties van
Europa bezit.
MacDonald verzekerde voorts nog, dat zijn
-partij voor spoedig-e ontruiming van het be-
z-ett-e Duitsche -gebied' is. Hij- acht het ver-
keerd, het probleem der ontruiming te ver-
binden, met dat van- de schadevergoeding.
Ik zou-, zeide hij, aan het probleem van de
ontruiming een zuiver politieke oplossing
wilien geven, zooals dit door de politiek van
Geneve en Locarno wordt -geeischt.
Tenslotte zeide MacDonald, dat zi. de
kwestie van de aan-eensluiting van Oostenrijk
bij Duitschland voorloopig geen internati-
onale maar een nationale aang-elegen-heid is.
De Engelsche arbeiderspartij kan niet inzien,
dat Frankrij-k en Tsjecho-Slowakije het recht
zouden he-bben- zich tegen d-eze aansluitin-g te
verz-etten.
LUDENDORFF NAAR CHINA?
Zooals men weet loopt generaal Luden-
dorff rond met de idee, dat de vrijmetselaars
(die hij steeds als de vijanden van Duitsch-
land's heil, zooals hij het ziet, vervolgt) het
op zijn leven zouden hebben gemunt nog
onlangs werd gemeld, hoe een beroep op den
rijkspresident is gedaan om zijn vroegeren
medewerker te beschermer tegen diens be-
lagers.
Misschien staat hiermede het praatje in
verband, dat Ludendorff aangezocht zou zijn
door de nationalistische regeering van Nan
king om naar China te komen teneinde het
leger van de Chineesche regeering te reor-
ganiseeren.
De „Daily Tel.' bespreekt het geval ook en
weet zelfs te vertellen, dat de Chineesche re
geering door Moskou op de gedaChte is ge-
bracht om het baantje aan Ludendorff op te
dragen, daar Nanking geen zin had in een
bolsjewistischen militairen organisator! Het
Engelsche blad stelt ten slotte de vraag hoe
de ex-keizer eventueel wel het bericht zou
opnemen, dat juist Ludendorff het „Gele
Gevaar" zou gaan organiseeren
Misschien zien echter Ludendorff's bewon-
deraars in zoo'n reisje naar China een
prachtig middel om hun afgod aan het „over
hem uitgesproken doodvonnis" te onttrekken
Zaterdag nog heeft een vergadering vereer-
ders van Ludendorff den rijkspresident een
telegram gezonden van den volgenden in-
houd:
Honderden burgers van Koslin verzoeken
U dringend, den grootsten staatsman van
het Duitsche volk, den wegbereider voor uw
ro'em, generaal Ludendorff, te beschermen
tegen de vergiften, de dolken en revolvers
van zijn belagers!
MAATREGELEN TEGEN RADIO-
AMATEURS.
Sedert de invoering der kortegolftelegrafie
heeft de particuliere en vooral de verbodetj
oprichting van zendstations door amateurs
een zoodanigen omvang aangenomen, dat de
autoriteiten volgens het „Berl. Tageblatt"
hebben besloten krachtige maatregelen te
nemen. De „Schwarzsender" storen het ge
heele radioverkeer en zij kunnen zelfs het
transatlantisch radioverkeer verlammen. Een
groot aantal personen, voor het meerendeel
jongelui, bezitten kortegolf zendstations,
waarvan de aanlegkosten betrekkelijk gering
zijn. Maandenlang heeft men getracht ze op
te sporen en door een vernuftig stelsel is
het thans gelukt er 150 te vinden. De mees-
ten hebben zichzelf verraden door hun namen
en adressen op te geven. Zij zullen er wel
meer van hooren.
VAN
over en uit haar eigen werk.
UiAANDAG 22 OCT. in de Handelssehoof.
Kaarten aan 't Bureau van Uitleening van
de Openb. Leesz. van 3 tot 5 en 7tot
81/2 uur, en des avonds aan de zaal.
Kntreef 0.25, f 0.50 of f 1.00.
Aanvang kwart voor 8 (gewijzigd).
DE MOORD OP DEN SCHOLIER
DAUBE.
Gisteren is te Essen het proces begonnen
tegen den scholier Huttmann die beklaagd
wordt zijn vriend Daube in den nacht van
22 Maart nabij Gladbeck te hebben ver-
moord. Na de voorlezing van de acte van
beschuldiging zei Huttmann, dat hij met
Daube bevriend was geworden omdat hun
beide religieuse overtuigingen zoo goed
strookten. Hij erkende met Daube aan een
„Bieravond" te Buer te hebben deelgenomen,
waar hij twaalf kleine glazen bier heeft ge-
dronken. Dronken was hij heelemaal niet ge
weest. Te half drie was men met een clubje
huiswaarts gekeerd en bij het stadhuis te
Gladbeck had men afscheid genomen en
waren Huttmann en Daube alleen verder
gegaan. Toen Huttmann zoo ver was mef
zijn relaas zei de voorzitter, dat de rechtbank
nu eerst het belangrijkste punt van de acte
van beschuldiging, het tijdsverschil van 15
minuten, moest trachten op te helderen. De
doktoren hebben vagtgesteld, dat Daube pre-
cies te half vier's nachts vermoord is. Dlf
zou echter niet mogelijk zijn geweest als
Huttmann's mededeelingen juist zouden zijn,
want te 3 uur 10 of ten hoogste 3 uur 15
zijn Huttmann en Daube nog samen bij het
stadhuis te Gladbeck door getuigen gezien.
In het vervol-g van het verhoor in het pro
ces te-gen Huttmann bleef beklaagd-e bij zijn-
lezin-g dat hij pas om 6 uur's morgens van
de vermoordin-g van zijn vriend -gehoord
heeft. Hij zou daarop onmiddellij-k per fiets
naar de plaats van den moord gereden zijn.
Het bloed aan zijn schoenen was van de ver-
wonde vinger van Daube afkomstig, en het
mes dat later in den tuin van zijn plee-gouders
is gevond-en, had hij al een-ige dagen vroe
ger verloren.
Beklaagde zegt nu dat hij door de politie te
Gladbeck onmidd-ellijk als de gezochte moor-
denaar behand-eld is, waardoor hij het ver
trouwen in de objectiviteit zijn-er rechters
verloren had. De commissaris had hem
meermalen toegevoegd: „Het bloed van je
vriend kleeft aan- j-e handen". Huttman krijgt
een huilkramp en de voorzitter schorst de
behandelin-g voor een half u-ur.
INTERNATIONAL BANKOPLICHTER
GEARRESTEERD.
Door de naspeuringen der recherche-afdee-
ling van de Duitsche Bank is thans een ge-
vaarlijk bankoplichter gearresteerd, die se
dert verscheidene paren een reeks groote Eu-
ropeesche banken door middel van vervalsch-
te cheques en accreditieven voor aanzienlij-ke
sommen benadeeld heeft. Het betreft hier een
zekere Hans Friedlaender, die uit Tsjecho-
Slowakije stamt en sedert 6 jaren door de po
litic van Praag voor omvangrijke bedriege-
rijen gezocht wordt. De bedrieger werkte zoo,
dat hij, waarschijnlijk met behulp van ver
scheidene helpers, cheques voor kleine be-
dragen van bekende bankinstellingen door
het uitwisschen van de oorspronkelijke som
men met behulp van cbemicalien deze in hoo-
ge bedragen veranderde. Zoo kocht een zekere
Emil Mueller bij den Wiener Bankverein te
Weenen 3 cheques van 24, 26 en 29 Zwitser-
sche fbanken op de Zwitsersche Lcmbarc
Bank te Zuerich en eenige dagen later wer
den zij dan door hem en een zich noemenden
Dr. Alfred Boer in Duitschland weer ver-
kocht. Thans waren het echter che'ques voor
10.000, 10.000 en 12.000 Zwitsersche fran-
ken. In Juni 1927 verscheen bij het Ham-
burgsche filiaal van de Duitsche Bank een
heer, die zich Louis Goldschmied noemde en
zich met een Oostenrijksche reispas behoor-
lijk legitimerde. Hij vroeg om een op zijn
naam luidend crediet 100.000 Rijksmark, dat
door de Zivnestenska Bank te Praag zou zijn
uitgegeven. Inderdaad bevond zich onder de
op dien dag ingekomen post van de bank ook
dit crediet en aan Goldschmied werd op- zijn
verlangen 90.000 Mark uitbetaald. Bij al.
credieten stelde men later juist als hier vast,
dat de onderteekeningen der uitschrijvende
Baaken in orde waren. De bedragen waren
echter op geraffineerde wijze vervalscht.
Tot nog toe waren de naspbringen zonder
succes, tot voor enkele dagen de kostjuf-
frouw, bij wie een zich noemende Karl Kel
ler 4 weken lang in Weenen een kamer ge-
huurd had en omtrent wien de politie haar
op het gevaarlijke doen van dezen had
gewezen, hem in Weenen weer zag. hep.
cende en liet arresteeren. Bii zijn eerste ver<
roor op het bureau van politie noemde hij
zich Leopold Weseley en ontkende alle
schuld. De Weensche politie stelde echter
spoedig vast, dat een Leopold Weseley in der*
oorlog vermist was, en dat de verdachte dus
een anderen naam moest dragen, ofschoon hij
reeds 8 dagen lang dezen naam voor den zij-
nen uitgaf en ook 2 echte passen op dezen
naam gekregen had. Na lang onderzoek
kon men eindelijk vaststell-en, dat men een
uitstekende vangst had gedaan. De gearres-
teerde ontpopte zich als Hans Friedlandrt
uit Golde-Jenika in Tsjecho-Slowakije.
Op het oogenblik is men bezig ook de ove
rige leden van het vervalschers-consortium
op te sporen en den geheelen omvang der be.
driegerij na te gaan. Men heeft een sterk ver-
moeden, dat deze bende ook eenige groote
slagen in Zuid-Amerika gedaan heeft.
ENGELAND.
TET ONDERZOEK NAAR DE HANDE-
LINGEN VAN DE POLITIE.
De hoofdinspecteur Sir Leonard Dutjnirig
is gisteren voor de commissie van. onderzoetj.
naar de instructies en metnoden der politic
verschenen. Hij zeide, dat de geest in het
Londensche politecorps goed was en de me-
thoden gezond. Een tijdgrens voor verhooreo
op bureaux, zoowel voor verdachten als ge
tuigen, achtte hij overbodig en ongewenscht
Er waren menschen die na vijf minuten van
het onschuldigste kruisverhoor overstuur
geraakten, anderen hadden er bepaald plei-.
zier in om zich uren lang te laten onder-
vragen. J
Hij was verder volstrekt tegen het vaststel-
len van bepaalde voorschriften. De eene mis.
dadiger moest zus en de andere zoo behan-
deld worden, en een beetje ervaren commis
saris had ook spoedig in de gaten wat hij aaa
een getuige had-
Wanneer hij een opmerking zou mogen
maken, dan was z. i. de behandeling van ver-.
dachten op de bureaux soms al te voorzich-i
tig en al te clement, zoodat sommige ver
dachten wat te spoedig werden vrijgelatett.
Hij wenschte daarom echter geen verscher-
ping van de bepalingen en gunde die ver
dachten hun ontsnapping aan huh straf, die
in de meeste -gevallen toch maar tijdelijk was.
Wie van methoden van den „derden graad"
bij het Londensche corps durfde spreken was
een naprater of een iasteraar, en soms had
getuige wel eens gewenscht, dat een klein
beetje van de straffere Amerikaansche me
thoden ook te Londen toegelaten werd.
HET IERSCH ALS OFFICIEELE- TAAli
De Ieren zijn nationalisten bij uitstek. Zij
blijken ook sterke ijveraars voor de ongerept-
heid van hun taal en het uitsluitend gebruik'
daarvan in officieele stukken. De ijveraars
daarvoor vinden steun bij de Iersche regee
ring, die haar medewerking verleent tot het
verspreiden van de Iersche taal. Zij zal
voortaan een grondige kennis van de taal
eischen van alle burgerlijke bestuursambte
naren. Op het oogenblik reeds wordt bij exa.
mens voor den bestuursdienst de kennis van
het Iersch geeischt, doch de regeering zal
twee jaar na toelating van een candidaat op-
nieuw een verscherpt examen afnemen, en zij,
die voor dit tweede examen niet slagen, zul
len gedwongen worden den dienst te verla-
ten. --
Verder ligt het in de bedoeling om ook detl«
genen, die advocaat of procureur wilien wor
den, wettelijk den eisch te stellen dat zij het
Iersch beheerschen. Een desbetreffende we*
MAROKKAANSCHE BAND1ETEN.
Naar uit Rabst gemeld wordt, is een bend?
bandieten, die het poststation te Imellal Tif-
fert overvallen hadden, door Fransche troe-
pen o'msingeld; 7 der bandieten werden ge-
dood en 2 gevangen genomen. i
ZWARE ORKAAN BOVEN
ZUID-MAROKKO.
Vblgens een bericht uit Marrakech" heeft
eeti zware orkaan het geheele gebied tuflr
schen Zuid-Marokko en den Rio del Oro ge-
teisterd. Talrijke inboorlingennederzettingea
werden volkomen verwoest. Ook de trceoen
hadden zwaar te lijden, r
ALKMAARSCHE
