DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
|S plf
Hit het Pai*iement
No. 2^?
DIl ntfrBttfef besfaat mt 2 ftlatfen-
Honderddertigsie Jaargang
1928
=sa
Deze Cenranl wordi ELKEN AVOND, behalve Zon- en Fcesfdagen, uitgegeven.
ibonnenientsprijs bij vooruitbetaling per 3 maanden voor Alkmaar /2.—franco door
&et geheele Rijk /2.50.
Afzonderlijke en bewljsriummers 5 cents.
iMM
PRIJS DER OEWONE ADVERTENTlfiNi
Per regel /0.25, bij groote contracten rabat. Groote letters naar plaatsrnfmfe.
Brieven franco aan de N. V. Boek* en Haudelsdrukkerjj v/h HERMs. COSTER ZOON.
Voordam C9.
POUPERPAC
Den Haag, 17 Oct. 1928
Het communistisch Kamerlid L. de Visser
is, geiijk men weet, groot vriend van interpel-
,-laties en hij vraagt er zoo vaak een aan, dat
jiij er, zooals men gister heeft gezien, niet al-
tjj'd het oog op kan houden. Vandaag was er
een nieuwe interpellatievraag van hem aan
de orde: over de toestanden aan den Boven-
Digoei Intusschen had het kamerlid Cramer
(S.A-D.P.) schriftelijke vragen daaromtrent
tot den minister van kolonien gericht en daar
'de heer De Visser had vernomen, dat de mi
nister die vragen niet direct kon beantwoor
den, wijl hij nog nadere gegevens uit Indie
rerwachtte, verzocht hij met een beslissing
op zijn a? nvrage nog wat te wachten tot de
schriftelijke vragen waren beantwo-ord. Er be-
staat dus nog een kansje, dat we van die inter-
pellatie af komen.
Dat klinkt niet vriendelijk, maar we heo-
ben de ervaring, dat een rede van den com-
knunistischen afgevaardigde nimmer uitmunt
door zakelijkheid, steeds van propagandist!
schen aaid is en doorgaans verloopt in een
irinder hoffelijk twistgesprek met den voor-
zitter. Die ervaring hebben we hedenmiddag
weder bevestigd gevonden.
Het was bij de voortzetting van de behan-
deling van het voorstel tot wijziging van het
Indische Regeeringsreglement. De besprekin-
cen daarover waren geopend door den heer
Albarda, den leider der S.D.A.P-, die, als
altijd op rustige wijze, de houding der so-
ciaal-democratische kamerfractie bij de be-
handeling der wijzigingsvoorstellen van mi
nister De Graaff in 1925 had toegelicht. Zij
had het amendement-Feber als reactie be-
schouwd en er zich danig over geergerd, dat
het als bij compromis was aangenomen. Zij
had er toen maar verder het zwijgen toege-
daan. Maar daarom keurde zij het voorstel
der htr dige regeering van harte goed als een
stap terug op den verkeerden weg.
Toon was het woord aan den heer L. de
Visser, die twee uur lang de Kamer, voorzoo-
ver aanwezig, liet luisteren naar een betoog,
dat wat thans was voorgesteld, niet meer dan
een doekje voor het bloeden was. Dat hier-
mee de reeds eeuwen durende verdrukking
werd voortgezet, dat de sociaal-democraten
zich moesten schamen met het voorstel mede
te gaan, dat Indortesie en de Indonesische
natie, zoo spoedig mogelijk los van Neder-
land moesten zijn, dat we hier te doen hebben
met een politick spel van misleiding enz. enz
Die rede werd niet gehouden zonder dat de
voorzitter waarschuwend hamerde als hij zich
aan grove uitdrukkingen te buiten ging, hem
tot de orde riep, wanneer hij het al te bar met
zijn beleedigingen aan het adres van eigen
land of vreemde natie, hem zelfs het woord
dreigde te ontnemen, zoo hij zich niet aan de
orde stoorde. En dan verklaarde de afgevaar
digde aan den voorzitter, dat hij1 zich van een
tot-de-orde-roeping niets aantrok en dat, als
hem het woord mocht worden ontnomen, hij
op zijn beurt maatregelen zou nemen. Wij
hebben het Jobsgeduld van d'en voorzitter be-
wonderd en ons weleens afgevraagd, of het
niet mogelijk zou zijn wat forscher tegenover
een dergelijk „onparlementair" mensch op te
treden. Het einde van de rede van den com
munist vormde een motie van een lengte, dat
men aan het slot het begin alweer vergeten
was. Daarin werd aangedrongen op terug-
neming van het aanhangige ontwerp en in-
diening van een voorstel strekkende om aan
het Indonesische volk volkomen onafhanke-
lijkheid te bezorgen. Daar de motie door geen
der leden werd ondersteund, kwam zij niet in
beraadslaging en kon de heer De Visser om
verrichter zake verdwijnen wat hij ook
deed.
Hierna heeft de heer Fortuyn (Lib.) ver-
klaard, dat hij en zijn partij voor het regee-
ringsvoorstel zouden stemmen ten einde geen
voet te geven aan wantrouwen. Tevens ver
klaarde hij zich tegenstander van het door
den heer Cramer opgeworpen denkbeeld om
aan een staatscommissie op te dragen een al-
geheele herziening van het Indische Regee
ringsreglement voor te bereiden. Daarvoor is
de tijd werkelijk niet rijp en het schept maar
ongerustheid en onzekerheid, welke thans in
de eerste plaats moeten vermeden worden.
De heer Bijleveld (A.R.) deed alsnu zijn
sonoor stemgeluid van basse noble hooren om
zijn partijgenoot Beumer te bestrijden. Hij
achtte de wetswijziging in zake de samenstel-
,ling van den Volksraad zeer aannemelijk, al
wilde hij haar los van de toelichting maken.
Echter was hij tegenstander van het bij de be-
sprekingen haast niet vermdde voorstel om
den Raad van Indie met twee leden uit te
breiden ten einde ook aan het inlandsch ele
ment er een plaats in te geven. Daartegen
over verklaarde de heer Joekes (V.D.) zich
groot voorstander van deze uitbreiding,
welke hij zeer toejuichte geiijk trouwens ook
het voorstel betreffende de samenstelling van
den Volksraad.
Het was reeds tamelijk laat geworden,
doch toch is de minister van Kolonien nog
aan het woord gekomen. De heer Konings-
berger heeft intusschen niet lang gesproken
Directeur; 0. H. KRAIv
en enkel de voorgestelde uitbreiding van den
Raad van Indie verdedigd. Morgen zet hij
zijn rede voort en, als er geen amendementen
worden ingediend1, bestaat er kans, dat mor
genmiddag het voorstel zijn beslag krijgt.
Telef.nr. AdrainfstrafJe 3.
Tdefoonnr. Redacfie 33,
Postgiro 37060.
Hoofdredacteurt Tj. N. ADEMA*
Oagelijksci^ owerzicSif.
POLITIEKE ACHES IN DUITSCHLAND.
De pantserkruiserkwestie; het
„Volksbegehren" een fiasco; de en-
sis der verschillende partijen.
Men zal zich herinneren, dat in Duitsch-
land door de regeering is goedgekeurd 'n be-
sluist tot den bouw van twee pantserkruisers.
Dit besluit verwekte groote „verwondering"
bij de communisten, omdat de meerderheid
der regeering uit sociaal-democraten, dus
voorstanders van ontwapening, bestond, De
communisten zagen dan ook dadelijk in deze
daad der regeering een mooi propaganda-
middel voor hun partij. Thans konden ze
hun vijanden, de sociaal-democraten, eens
leelijk dwars zitten!
Wat deden ze? Lijsten werden door het
geheele Duitschland verspreid, waarop hand-
teekeningen werden verzameld. leder, die tee-
kende op een der lijsten, keurde dus als het
ware de daad der regeering ten strengste af,
of met andere woorden, die der sociaal-de
mocraten
Deze lijsten hebben thans 14 dagen gecir-
culeerd. Ofschoon de eindcijfers nog niet be
kend zijn, kan worden geconstateerd, dat de
communisten een volkomen echec hebben ge-
leden. Te Berlijn, waar het succes nog be-
trekkelijk groot was, werden tot Maandag-
avond 345,786 stemmen geteld. Zelfs, wan
neer men aanneemt, dat het aantal geplaat-
ste handteekeningen de 400.000 zou over-
schrijden, dan zou daarmee niet meer dan
ongeveer een vierde deel van het aantal on-
derteekeningen van het „Volksbegehren" no-
pens de inbeslagneming der vorstelijke ver-
mogens zijn bereikt.
Volgens de „Voss. Ztg." mag men aan-
nemen, dat de communisten in totaal niet
meer dan twee millioen stemmen bij elkaar
hebben gekregen, terwijl zij bij de. jongste
rijksdagverkiezingen 4% millioen op hun
candidaten vereenigden.
Het orgaan van de soc. partij, de „Vor
warts", juicht natuurlijk over het fiasco van
de communisten, die hoopt uit de crisis in
de soc. partij in verband met den bouw van
een pantserschip munt te slaan en de noodige
zieltjes naar hun zijde over te zien gaan.
Een der beide pogingen om een „Volksbe-
gehren" te doen plaats vinden is dus reeds
mislukt. Thans is de beurt aan de Stahl
helmers, die een kracbtproef wenschen, daar
zij terug willen keeren tot de oude regee
ringsmethoden van den keizertijd. Een
krachtproef, die natuurlijk eventueel moet
uitloopen op een minstens eveogroot fiasco
voor Hugenberg c.s., en wellicht zal leiden
tot een definitieve scheuring tusschen de
voorstanders van een restau'ratie, de monar
chistiscb en chauvinistisch gezinden tot het
uiterste, en de conservatieve „Vernunftrepu
blikaner".
Deze week komt de D.-nationale partij bij
een om te beraadslagen over een reorgani
satie van de partij.
In verband met de zich ontwikkelende
crises in de drie groote partijen: D.-nationa
len, centrum (Wirth!) en soc.-democraten,
spreekt de bekende democratische leider en
hoogleeraar te Heidelberg, dr. Hellpach, in
de „N. Ziir. Z." de hoop uit, dat het spoedig
tot een flinke omvorming en vernieuwing
van het Duitsche partijwezen moge komen,
waarbij bij de volgende prognose stelt:
Rechts en links ontstaan twee sterke par
tijen, die zich radicaal stellen tegenover den
tegenwoordigen staat: rechts een partij der
restauratie, in alle opzichten reactionnair,
nationalistisch en militaristischlinks het
communisme, versterkt door den huidigen ra-
dicalen vleugel van de soc.-democratie.
Op den bodem van den tegenwoordigen
staat ziet prof. Hellpach dan als twee ande
re sterke partijen: een republikeinsch-conser
vatieve, met als leiders mannen als v
Hoetsch, Lambach, Scholz, v. Rheinbaken
v. Kardorff, gevormd uit den linkervleugei
der D. nationale partij en den rechtervleu-
gel van de D. volkspartij; met wellicht een
deel van het centrum; daar tegenover de ra-
dicale republikeinsche partij, bestaande uit
het gematigde gros der soc. partij, versterkt
door den linkervleugel van het centrum
(Wirth) en den linkervleugel van de demo
craten. In welke beide groote republikein
sche partijen de resteerende kleine partijen
zich geleidelijk zullen moeten oplossen
meent prof. Hellpach, daar zij anders toch
spoedig uit de practische politiek zouden
worden uitgeschakeld.
Alleen van zulk een oplossing verwacht
deze politicus een werkelijke saneering van
het Duitsche partijwezen en een verbetering
in de richting van een tot werkelijken arbeid
in staat zijnde parlemeotaire democratic.
BuifenBand
CHINA.
HONGERSNOOD IN DE PROVINCIE
SJANSI.
300.000 menschen in gevaar;
men is bang voor plunder'mgen.
In de provincie Sjansi is hongersnood uit-
gebroken. Vplgens de officieele gegevens zijn
hierbij 300.000 menschen betrokken. Deze
hongersnood is zoowel een gevolg van den
burgeroorlog als van het mislukken van den
oogst. De gouverneur-generaal der provin
cie Sjansi heeft een telegram gezonden aan
de regeering te Nanking, waarin onverwijld
om het treffen van de noodige inaatregelen
verzocht wordt. Indien niet tijdig hulp ver-
leend wordt, zal volgens hem de bevolking
tot alles in staat zijn en plundermgen zullen
dan niet meer kunnen worden tegengegaan.
Onder de hongerlijdende bevolking heer-
schen epidemieen en er zijn reeds meer dan
3000 lieden gestorven. Het Rockefeller-insti-
tuut te Peking heeft een speciale afdeeling in-
gericht voor de bestriiding der heerschende
ziekten.
DUITSCHLAND
DE POLITIEKE TOESTAND.
Besprekingen van den rijkskanselier
met Stegerwald.
Rijkskanselier Hermann Miilier zal, naar
verluid't, dezer dagen een onderhoud hebben
met den centrumleider Stegerwald over den
toestand op het gebied der binnen en buiten-
landsche politiek en vermoedelijk ook over de
stabilisatie der regeeringscoalitie, d. w. z
over de uitbreiding' van den invloed van het
Centrum in het kabinet.
Men herinnert zich, dat het Centrum bij
de regeeringsvorming zich in het kabinet
door sleehts een minister heeft laten vertegen-
woordigen en zich heeft voorbehouden later
over een uitbreiding van zijn invloed te on-
derhandelen.
Hiermede wordt ook de quaestie van d'e
uitbreiding der coalitie in Pruisen weer aan
de orde gesteld, daar de D. V. P. op het
standpunt staat, dat de groote coalitie tege-
lijkertijd in Pruisen en in het rijk dient te
worden gevormd.
EEN MERKWAARDIG PROCES.
Zit had de lupiterlijn in de rechter
hand!
Te Miinchen wordt een merkwaardig pro-
ces gevoerd tegen een oplichtster, Maria
Schnell, de vrouw van een commissaris van
politic. Uit dit proces blijkt weder eens voor
de zoovedste maal, hoe gemakkelijk de men
schen zich toch voor de mal laten houden en
hoe nai'f de goegemeente is.
De 46-jarige Maria Schnell heeft zich te
verantwoorden voor bedrog en oplichting in
81 gevallen: sinds 1924 heeft zij ruim 150
lieden tot haar slachtoffer gemaakt. Haar
man wordt als medeplichtige vervolgd.
Ond'er voorspiegeling van allerlei fantas-
tische ondernemingen, waarbij zij betrokken
was en welke veel renter! zouden afwerpen,
wist zij bij vrienden en kennissen telkens weer
geld los te krijgen, dat zij1 echter gebruikte
voor ldeeren, den aankoop van een auto, ren-
paarden enz. Zij verzekerde haar slachtoffers
bijv., dat zij in Miinchen huizen bezat tot een
waarde van 200.000 M., dat achter haar een
groot concern stond, waarbij leidende figuren
betrokken waren enz. Haar geldschieters wa
ren hoofdzakelijk kleine luyden, maar ex wa
ren ook meer ontwikkelden onder.
Aan alien verzekerde zij, dat haar man
van al haar zaken op de hoogte was: men
begreep toch zeker wel, dat een commissaris
van politie niet zou dulden, dat zijn vrouw
betrokken was bij onbetrouwbare zaken?
En een ieder gaf en leende, door zoo'n ver-
zekering ten voile gerust gesteld.
Bij1 zijn verhoor verzekerde mijnheer
Schnell, dat hij zeventien jaar getrouwd was
geweest en het nooit of te nimmer gewaagd
had „neen" te zeggen tegett zijn levensge-
zellin: hij had geheel en al onder haar in
vloed gestaan. Hij had schuldbekentenissen
en bianco dokumenten onderteekend, maar
steeds in de vaste overtuiging, dat vrouwlief
het zaakje wel redderen zou.
Bovendien: wie zou aan haar geluk ten-
slotte twijfelen: in haar rechterhand had zij
toch de Jupiterlijn
Of deze het echtpaar veel zal helpen?
HET PROCES HUSSMANN.
Zooals men weet, is thans in Duitschland
het proces gaande tegen Karl Hussmann,
die verdacht wordt, zijn vriend Daube ver-
moord te hebben.
Deze laatste had een bieravond gehad te
Buer en was met eenige kameraden terug
gekomen; onderweg waren er enkelen andere
richtingen opgegaan. Met zijn vriend Karl
Hussmann, een klassegenoot, was bjj ten
slotte overgebleven.
De 20-jarige Hussmann was dan ook met
den cjokter de eerste, die nog dos nachts werd
opgebeld en op zijn fiets naar het huis van
Karl was gegaan. Daar zag hij hrt lijk lig
gen, stond hij tegenover den vader van het
slachtoffer, betrad het huis en ontmoette de
radelooze moeder. Door de politie werd hij
verhoord, korten tijd vastgehouden, daarna
losgelaten, om na een paar dagen, toen er
verdenkingen rezen, weer gearresteerd te
worden. Sindsdien zit hij preventief.
Karl Hussmann, zoo vertelt de „Voss. Z.",
werd uit Duitsche ouders in Guatmala ge-
boren. Op zijn zesde jaar reeds werd hij met
zijn broers naar Duitschland gezonden en in
huis gedaan bij een oom, rector van een
gymnasium.
Den president van de rechtbank verzekerde
hij: „Ik heb niets met den moord uit te
staan." Rustig en kalm staat hij voor zijn
rechters, gedraagt zich correct en beleefd, al
schijnt hij nu en dan een gevoel van verbit-
tering niet geheel te kunnen onderdrukken.
Aan het slot van den eersten procesdag
kwam de uitbarsting. Uit de preventieve
hechtenis had hij brieven gesmokkeld en nu
moest hij verklaren hoe hij daartoe gekomen
was. „Ik heb het gedaan", verklaarde hij, „In
een toestand van vertwijfeling en verbitte-
ring, omdat ik mijn vertrouwen in de otjecti-
viteit van de autoriteiten had verloren."
Urenlang had men hem er mede vervolgd,
dat hij de moordenaar was en dat het bloed
van het slachtofer gezoend moest worden.
De jongen was na deze verklaring zoo
overstuur, dat de zitting geschorst moest wor
den. Na de hervatting handhaafde hij zijn
hartstochtelijk protest en trachtte hij de recht
bank uit te leggen hoe hij tot de meening
had moeten komen, dat de rechter van in
structie bevooroordeeld tegen hem was ge
weest. In de uit het huis van bewaring ge-
smokkelde brieven aan zijn schoolvrienden
had hij dezen en zijn helpers hansworsten ge
noemd, die zich met aanwijzingen afsloven.
Op aanwijzingen nl. is de aanklacht op
gebouwd: bloedsporen bevonden zich op
Karl's jas en twee bloedvlekken op zijn
schoenen. Bloed van den vermoorden jongen?
Uit een bloedonderzoek is gebleken, dat de
vlekken op zijn jas Karl's eigen bloed waren,
op zijn schoenen echter van het slachtoffer.
Vraag: hoe komen die bloedvlekken op
Karl's schoenen? Niet vergeten moet worden,
dat de jongen op de plaats van den moord is
geweest, toen hij geroepen was. Men heeft bij
Karl het foudraal van een mes gevonden.
Waar was het mes? Hij heeft verteld, dat hi;
het bij het kruipen door een heg verloren
had; in de gevangenis maakte hij een schets.
gaf aan waar hij het mes verloren had, op
welke plaats het mes ook gevonden werd.
„Gij hebt in den moordnacht niet ge
sproken met de moeder van den vermoorde."
Mevrouw Daube weende voortdurend
Ik kon niet met haar pratenmet iemand van
mijn leeftijd had ik kunnen spreken, maar wat
moest ik zeggen tegen mevrouw Daube?"
„Gij zijt niet bij de begrafenis geweest."
-— „Ik had willen gaan, maar iedereen
ried het mij sterk af, zoodat ik toegaf."
De officier zoekt de verklaring van het
raadsel, waarom een van de twee school-
vriendjes, die samen een fuifje hadden bijge-
woond en naar het scheen in de vriendschap-
pelijkste stemming huiswaarts togen, den
ander plotseling op een beestachtige wijze
vermoord zou hebben, in wrok wegens teleur-
gestelde liefde.
Karl ontkent de verliefdheid, den wrok en
de heele geschiedenis. Hij wil zijn onschuld
bewijzen en is bang voor een vrijspraak bij
gebrek aan bewijs.
Er zijn 150 getuigen gedagvaard.
In spanning wordt het einde verbekf. ■-
HERMANN SUDERMANN ERNSTIG
ZIEK.
Hermann Sudermann ligt zeer ernstig ziek
in het Sanatorium Furstenberg. Hij heeft een
beroerte gehad.
FRANKRIJK.
D'E ZAAK-HORAN.
De verklaring van het ministerie van
buitenlandsche zaken. De zonder-
linge persmariieren van den dagblad-
magnaat Hearst.
De publicatie van het ministerie van bui
tenlandsche zaken van het remuse van de
verklaringen, door Horan, den correspondent
van Hearst, voor de politie afgelegd, werpt
thans een scherp licht op de treurige rol, dbor
den grooten man zelf en zijn Parijschen cor
respondent gespeeld.
Er blijkt uit, dat Horan zijn Franschen
mcdewerker Roger Deleplanque had opge-
dragen om te trachten den tekst van de
Fiansch-Engelsche vlootovereenkomst te be-
machtigen en hem daarvoor, volgens de Ame-
rikaansche methode, een flinke som geld had
toegezegd. Deleplanque slaagde er id de
twee stukken, die er verband mee hieldeil, te
krij'gen. Horan gaf ze aan Hearst, die op
het oogenbljk te Parijs was, en deze gelastte
hem de nota, bestemd voor de Fransche diplo-
roatieke agenten in het buitenland over te
srinen en daarvao zdoveel mogelijk „poe!ja"
te maken.
18 OCTOBER
Dit alles heeft Horan bij de politie uitge-
bracht, en hij beging daarmee een van de
ergste incorrecties, die een journalist maar
begaan kan: hij noemde zijn hronnen, n.1.
Deleplanque en Noblet, den functionaris aan
uiitenlandsche zaken, met wien de Fransche
ournalist bevriend was. Hij verzocht echter
de politie, dit niet te zeggen, maar het te
doen voorkomen of hij het land uitgezet werd
juist omdat hij1 niets wilde Joslaten. Tegen*
over zijn collega's en voor de geheele buiten*
wereld speelde hij zoodoende de valsche rol
van een martelaar. Dit verklaart, waarom 4sJ
E ngelsch- Amerika ansche persvereeniging
lem geroyeerd heeft.
Wat thans echter nog niet vaststaat, is de
verhouding tusscheij Deleplanque en Noblet.
Van omkooping kari geen sprake zijn. want
Noblet is zeer gefortuneerd. Maar het is
mogelijk, dat de vriendschapsverhouding, die
tusschen beiden bestond, den ambtenaar er
toe gebracht heeft hem tegen de voorschrif-
ten :n, de documenten (die, men bedenke dit
wel, op zichzelf piets geheims bevatten en in-
tegendeel bestemd waren voor de Fransche
diplomaten en voor den perdienst om er zich
bij hun verklaringen door te laten inspire©-
ren) mee te geven. Het is echter ook mogelijk,
dat Deleplanque ze stilletjes meegenomea
heeft.
Dit alles zal nu door de justitie worden
onderzocht, waarna de schuldigen eventueel
zullen worden vervolgd wegens het pubticee-
ren van documenten, de nationale veiligheid
rakende. Afgescheiden daarvan echter heeft
deze heele geschiedenis weer eens gelegenheid
gegeven zich een oordeel te vormen over de
wijze, waprop sommige Amerikaansche jour-
ralisten zich de wapenen verschaffen, die zij
in hun strijd pro of contra iets of iemand (in
casu ging het tegen Frankrijk) tneenen te
kunnen gebrui'ken.
Wat Noblet verklaart.
De persattache van het ministerie van bui
tenlandsche zaken, Noblet, heeft in afwijking
met de verklaringen van den journalist
Deleplanque medegedeeld, dat hij dezen
sleehts het document ter hand had gestekboin
een indruk daarvan te krijgen zonder noti-
ties te maken of het document over te schrij-
ven. Noblet heeft hem niet gemachtigd het
document mede te nemen en over te schrijven
Zijn fout heeft daarin bestaan, dat hij ver*
zuimd heeft zich er van te vergewissen of
Deleplanque het document voor zijn vegtrek
weer in het dossier had gedaan.
.V - ENGELAND.
HET DOK VOOR SINGAPORE, 3
De dank der admiraliteit.
De firma Swan Hunter, Wjgman en Ri
chardson te Walls End, die verantwoordelijk
was voor het overbrengen van het drijvende
dok naar Singapore, heeit van de admirali
teit een mededeeling ontvangen, waarin dank
wordt gebracht en hooge waardeering worJi
uitgesproken voor alien, die bij de veilige
overbrenging van het dok betrokken zijn ge
weest.
NOODLOTTIGE GEL1JKENIS.v> ,"A
Onschuldig verdacht
Een merkwaardig geval heeft zich gisteren
voor de Old Bailey afgespeeld. Er stond een
man terecht wegens fraude en een andere
man, die een straf van vijf jaar opsluiting had!
te ondergaan wegens poging tot moord, po-
ging tot zelfmoord, diefstal en fraude werd
als getuige gehoord. Beide mannen leken al?
twee druppels water op elkaar en ook hun
handschrift was merkwaardig geiijk De
man die tegen den ander getuigen moest, er-
kende schuldig te zijn, waarop de andere
man in vrijbeid werd gesteld.
POLEN.
DE STAKING TE LODZ. 1
Botsingen. Communistische adit.
Te Pabianice bij Lodz is het op het station
tot een botsing gekomen tussehen stakers en
politie, waarbij het uit 40 leden bestaande
comite van actie gearresteerd werd.
In enkele stakingscomite's is het tijdens
een gemeenschappelijke zitting tot heftige
tooneelen gekomen, daar de communisten de
stakers wilden dwingen zich tot de sovjet te
wenden, met verzoek om steun. Dit voorstel
werd na allerlei heftige scenes verworpem
Daarna verklaarde een der communistische
voormannen, dat hij die ondersteuning we!
op andere wijze zou trachten los te krijgen.
Te Zgierz trachtten 800 arbeiders de elec-
tricite'tswerken en het gemeentehuis te be-
stormen. Ze werden echter door de polite ver-
dreveo, waarbij verscheidene gewonden vie
leh.
AMERIKA.
DE KU-KLUX-KLAN fAILLIET.
Naar nit New-York gemeld wordt, is de
-Ku-Klux-Klan failliet. De oorzaak is de
hooge kosten van den strijd tegen den demo-
cratischen candidaat voor het presidentschap
Smith. De Ku-Klux-Klan had, naar thans
blijkt meer dan 100 miiliOejj dollars v^n zijn
leden ingezameld, V
GOURANT
