tlknaarscliii CouranL
lDDerip wsgen
Mavrides'
f% cent
nBont-O
,ic i
mantel
FEUILLETON.
Honderd dertigste Jaargang.
Woen§da^ 31 October.
Radio-hnekje
Ppovlnciaal nieuws
egVptian cigarettes
Vo. 258 1928
Donderdag 31 October.
Hilversum, 1071 At. 12.302.—- Lunch-
muziek door het Trio. 2.052.45 Voor de
echolen. „Een Adelborst van Michiel de Ruy-
fer", door Joh. H. Been. 5.30—7.15 Concert
door het omroep-orkest. 7.157.45 Engelsche
les, conversatie. 8.05 Aansluiting van De
Stadsschouwburg te Amsterdam. Caecilia,
concert. Het Concertgebouw-orkest onder
Jeiding van Pierre Monteux, verst. met leden
v d. Atij- Mevr. A. Noordewier—Reddingius,
gopraan. 10.15 Persberichten. 10.3011.
Cramofoonmuziek.
Huizen, 340.9 M. (Na 6 uur 1870 At.)
(Tot 8.N. C. R. V., daarna K. R. O.)
12.301-45 Concert. Mevr. Cantevan
Amerongen, sopraan. E. Brantenaar, viool.
A. Adema, piano. 2.—2.30 Aardrijkskundeles
voor dfe scholen. 7.—7.30 Boekhoudles. 7.30
__8.— Spr. Prof. Dr. J. A. G. van Leeuwen:
De H. Schrift. 8.-8.45 K. R. O. Concert.
Mej. L. Wijngaarden, viool. F. Boshart, aan
den vleugel. 8.45 Concert. Mej. J Boelen, alt.
J Moes, tenor. Mej. L. Wijngaarden, viool.
I. Haak, orgel.
Daventry, 1600 M. 10.35 Kerkdienst. 11.20
Gramofoonmuziek. 12.20 Concert, viool, cello
en pianoduet. 1.20—2.20 Gramofoonmuziek
2.50 Lezing. 3.10 Muziek. 3.20 Vesper van
de Westminster Abbey. 4.05 Lezing. 4.20
Concert, Septet en sopraanzang. 5.35 Kinder-
uuitje. 6.20 Dansmuziek. 6.35 Nieuwsberich-
ten. 6.50 Voor de landbouwers. 6.55 Muziek.
7.05 Schubert's impromptu's. 7.20 Novellen-
voorlezing. 7.35 Muziek. 7.45 Lezing. 8.05
„Nea-R-Georgian" of „Bertie plus Four
Bogeys", van McConnel 9.20 Nieuwsberich-
ten. 9.35 Lezing. 950 Nieuwsberichten.
9.55 Programma op verzoek. J. Turner, te
nor. Orkest. 10.5012.20 Dansmuziek.
10.50—12.20 Dansmuziek.
Partis „Radto-Paris", 1750 M. 12 50—
2.10 Orkestconcert. 4.055.05 Symphonie-
concert. 8.20 Concert. Werken van Paul
Vidal. Mile. Denis-Vidal, zang. Orkest onder
lei ding van Koderic.
Langenberg, 469 At. 8.209.20 Kath.
Morgenwijding. 12.20—1.50 Orkestconcert.
3 50—5.30 Orkestconcert. 7.20 „Jederman",
spel van het sterven van den rijken man, ver-
nieuwd door van Hofmannsthal. Muziek van
Wilson.
Rordgsw aster hausen, 1250 At. (Zeesen).
II.504.20 Lezingen. 4.205.20 Orkest
concert 5.207.05 Lezingen. 7 20 Orkest
concert. 7.50 „Das Lied von der Erde", van
Mahler. Orkest, Urlus, tenor. M. van Basli-
des, alt. Orkest en koor. 8.50 Causerie. Daar
na tot 11 50 Dansmuziek.
Hamburg, 395 At. 3.35 Balladen en ge-
dichten van het strand en meer. 5.20 Popu-
lair concert. 7.20 „Das kluge Belleisen".
8.20 Internationale boerendansen, voor or
kest. Daarna dansies en dansmuziek.
Brussel, 509 At. 5.20 Orkestconcert. 6.50
Trioconcert. 7.20 Gramofoonmuziek. 8.35
Galaconcert. Orkest en Mile. Thijs, zangeres.
EGMOND AAN ZEE.
Vervolg.
De heer Van der Plas: I'k geloof toch ook
dat B. en W. moeten zorgen, dat de weg ver-
legd kan worden. Betrekkelijk is dat kleine
stukje van het klaphuis voor de gemeente in
jnijn oog van meer waarde dan dat andere.
De voorzitter: Als wij het dan in de voor
waarden opnemen, dat de weg erover gelegd
moet kunnen worden.
De heer Van Eenennaam: Ik geloof, dat
let de bedoeling van B. en W is om het ter
ras in pacht te geven voor het hotel.
De voorzitter: Noordwaarts tot bij de red
dingsschuur af.
De heer Van Eenennaam: Daar komt niets
van.
De heer Van de Pol: Zou het niet beter
wezen het stuk terras v6or het hotel in pacht
te geven en het andere te bestemmen om er
auto's te deponeeren? Daar is hier nergens
plaats voor dan voor de reddingsschuur. Wat
fiioet Zeezicht met dat groote terras doen?
De voorzitter: De heeren kunnen zich blijk-
baar niet voorstellen, hoe de toestand daar is.
De heer Snoeks gaf aan, hoe het terras zou
moeten worden begrensd. De zuidelijke grens
moest in het verlengde komen van de zuid
lijken gevel, de noordelijke niet verder komen
dan de bestaande glazen serre, de hoeken af
gerond met een straal van ongeveer 8 M. De
auto's zouden heerlijk kunnen omrijden en bij
de reddingsschuur kunnen plaats nemen. He
Met I Coupon bij 10 Sigaretten.
>e Italianen vtmd Omar wel heel rare gasten:
Douanxers trachtten, hern van z'n PRINCE te ontlasten!
Wordt uervolgd)
verkeer zou op deze wijze mooi geregeld wor
den.
De heer Van der Plas: Het is toch moge-
lijk, dat het gebouw verbreed wordt tot de
reddingsschuur?
De voorzitter: Het zou jammer zijn om dat
stuk vol te zetten met auto's.
De heer Van Eenennaam: Waarom hebt
U nu in eens zoo'n bezwaar tegen wat
auto's? Van den zomer had U geen bezwaar
tegen schreeuwende reclames vlak voor dat
hotel aan het strand. Verder heeft de Hoofd-
ingenieur van den Provincialen Waterstaat
erop gewezen, dat de Boulevardweg van 5 op
M. zou moeten worden gebracht en dan
zou er nog twee meter breedte van het terras
af moeten. Dat acht ik nu weer voor Zeezicht
een bezwaar. Daarom zal het beter zijn dien
weg regelrecht van de noordwestelijke punt
van Welgelegen af door te trekken. Bij het
aanwijzen van de noordelijke grenslijn van
het terras moeten wij erop letten, dat Zeebad
drie noordelijke gevels heeft. Daarom is het
beter aan de woorden van den commissaris
der Koningin gevolg te geven en te wachten
tot er teekeningen zijn. Heeft U teekeningen?
De voorzitter: Neen.
De heer van Eenennaam: De commissaris
gaf meteen de rooilijn aan; waar die chauf
feur staat. U ziet, dat ik zelfs nog te veel wou
geven. Maar het is wel. de groote vraag, of
Kockx dat terras in erfpacht zal willen heb-
ben. Wethouder de Graaff heeft mij althans
beslist verzekerd van niet.
De heer De Graaff: Met dien verstande,
dat ik blijf volhouden, dat hij niet zal bouwen
op grond in erfpacht.
De heer Van Eenennaam: He, en U hebt
toch in Haarlem gezegd, dat er op dien
grond niet gebouwd zou worden.
En hoeveel moet die maatschappij dan wel
betalen?
De voorzitter: B. en W. hadden gedacht
van 50.— per iaar.
De heer Van Eenenaam: En hoe moet het
dan gaan, wanneer de gemeente den grond
terug wil nemen? Niet all een ingeval van
stormschade, mogelijk ook in verband met uit-
breiding van de gemeente. Wij moeten kun
nen opzeggen met den tijd van b.v. een half
jaar.
De voorzitter: Neen, het moet een erfpacht
worden op langen termijn.
De heer Van Eenennaam: Geen kwestie
van. Als U straks een plein noodig-heeft, moe
ten wij over den grond kunnen beschikken
De comimsaris der Koningin heeft het uit-
drukkeliik gezegd, dat de gemeente baas moet
blijven. Ik gegrijp zelfs niet, hoe U het durft
om nu met een ander idee te komen. Ik vrees,
dat hier vanzelf weer een beroep op zal vol-
gen.
De voorzitter: Die maatschappij moet tod1
ook zekerheid hebben? Zoo als U het wil,
wordt het een kwestie van huur.
De heer Van der Plas: Dat hotel mogen
wij nooit het terras ontnemen.
De heer Van Eenennaam: Dat zal ook
nooit gebeuren, tenzij het gemeentebelang het
AMSTERDAM,
Nieuweiulijk 225-229.
UTRECHT,
Oude Gracht 115.
eischt. En U weet het nu toch zeker wel. Een
belastingbetaler heeft al het recht om naar
Ged. Staten te schrijven. Al het werk, dat
hier gedaan is, is dan te niet, als het onrecht
is. Het belang van Zeezicht acht ik hoog,
maar het gemeentebelang is nog hooger. En
dat eischt, dat wij te alien tijd de beschikking
over dien grond moeten hebben.
De voorzitter: Dan behoeven wij ook niet
over erfpacht te praten. Dan moeten wij ver
huren.
De heer Van Eenennaam: Dan zal die
maatschappij zelf wel met een vraag komen
mettertijd.
De voorzitter: Maar het belang van die
maatschappij brengt mee, dat wij op het
oogenblik een besluit nemen.
De heer Van Eenennaam: Straks kunnen
wij gaan verkoopen. Laten wij1 nu eens eerlijk
met elkaar spreken. Het terras kan op ge-
makkelijke wijze in huur of in pacht gegeven
worden, maar indien het gemeentebelang het
noodig maakt, moeten wij er binnen een jaar
over kunnen beschikken.
De heer Van de Pol meende, dat er bij den
heer Van Eenennaam een misverstand
heerschte over de grens.
De heer Van Eenennaam zou daar niet
ever iwis-en, maar meende toch, dat het was,
zooals hij het gezegd had.
De voorzitter: Zijn er nog heeren, die be-
zwaren tegen het ruilen hebben in te bren-
gen?
De heer Van Eenennaam: Ik ben ook tegen
ruilen. Die twee zaken moeten afzonderlijke
kwesties blijven. Ze mogen niet aan elkaar
gekoppeld worden. In het besluit van Ged
Staten staat uitdrukkelijk. dat de aankoop
van den grond in het vorige raadsbesluit niet
kon worden goedgekeurd, omdat die koop was
vastgekoppeld aan den verkoop van het ter
ras, waartegen bezwaren werden ingebrachf
Nu het eene niet goedgekeurd werd, kon het
andere, dat er aan vastgekoppeld zat, ook
niet goedgekeurd worden.
Op de vorige vergadering heb ik U
ook gevraagd om die twee zaken van elkaar
te scheiden. U heeft toen gezegd, dat
U het zou doen, maar toch gebeurde het niet.
Ik stel nu voor om eerst te behandelen het
voorstel om die strook te verkoopen en daar
voor een prijs te bepalen. Hoeveel is de grond
in de buurt waard? Is dat niet een gulden of
acht? Hoeveel heeft de vroegere wethouder
de Graaff in 1922 betaald? Was dat niet
2200 voor die 300 M 2.?
De heer K. de GraaffHet was 2070.
De heer Van Eenennaam: Dus zoowat
7 psT M2. Dat stukje ligt echter op on
geveer 10 M. afstand van Welgelegen en de
grond, waar het nu om gaat, ligt vlak tegen
het hotel Zeezicht aan. 8.zou dus wel
wat goed'koop zijn.
De heer Van der Plas: Die vergelijking
gaat niet op. Dat andere is bouwterrein, hier
mag niets anders op gezet worden dan een
serre.
De heer Van Eenennaam: Dat is anders
ook wel wat waard. Als het vrij bouwterrein
was, zou ik gezegd hebben 24!maar ook
de commissaris der Koningin wil niet, dat
het gebouw vooruit komt.
De voorzitter meende, dat daaromtrent ner
gens iets van vastgelegd is.
De heer Van der Plas hield een betoog om
tegen „sdhappelijken" prijs over en weer van
elkaar te koopen.
De voorzitter meende, dat het dan toch
weer ruilen werd in een anderen vorm Ver
der wees hij erop, dat die prijs van den grond
van Welgelegen alleen beschouwd werd als
te zijn betaald voor zooveel of zocrveel M2
grond, terwijl er een heelen opstand op
stond, die erbij inbegrepen was.
De heer Van Eenennaam: Wanneer wi]
dien grond tegen zoo lagen prijs als de heer
Van der Plas wil, gaan verkoopen, dan halen
we meteen de waarde van alle gronden in de
nabijheid naar beneden. Bovendien zou ik den
voorzitter willen vragen, voor hoeveel of Zee
zicht zelf door de maatschappij Zeebad is
aangekocht.
De voorzitter wist dat niet.
De heer Van Eenennaam- Kom, dat weet
U wel.
De voorzitterIk ben niet met de zaken van
die maatschappij op de hoogte.
De heer Van Eenennaam: In elk geval
heeft die maatschappij ook een stuk grond
met opstal gekocht. Waarom vergelijkt U nu
den prijs daarvan niet met het stuk, dat wij
nu willen verkoopen en dat er vlak tegen aan
grenst? Welgelegen was 8.met opstand,
laten wij nu ook rekenen, wat dit voor Zee
zicht opleverde In elk geval moet de moge^
lijkheid blijven bestaan, dat de maatschappij
Zeebad kan zeggen: dit koop ik wel en dat
verkoop ik niet. Ik wil niet het een verbinden
aan het ander. Heeft de gemeente dien grond
daar noodig?
De voorzitter: De Noorderstraat kan wor
den doorgetrokken zonder het stukje Lint.
De heer van Eenennaam: De waarde van
dien grond is dus voor ons minder dan de
waarde van het andere. Als >ik particulier was
en Zeebad wilde die strook van mij koopen,
dan zou ik zeggen: Goed. je geeft mij IOC
den M2. Nu ik hier zit als lid van den ge-
meenteraad en dus aller belan- behartigen
moet, ook dat van Zeezicht, zou ik dat niet
willen vragen, maar U begrijpt, dat ik met
het getal van 8.— wel heel goedkoop zou
zijn.
De heer Van de Pol: Verkoopt dan die
maatschappij niet het heele stuk? Houdt ze
dan nog wat voor zich zelf?
De voorzitter: Het beste zal zijn, dat wij
e*ns ter plaatse gaan kijken.
De heer Van Eenennaam: Ik heb verschil-
lende raadsleden daar al zien loopen en zelf
heb ik het ook wel al gezien: Iedereen weet het
daar, waarom moeten wij nu weer wachten.
Laten wij nu van avond afmaken, die maat
schappij wacht ook op ons.
De heer BlokMaar als Zeebad een stuk
houdt, dan kunnen er weer geen auto's gezet
worden.
De heer Van Eenennaam: Ik stel voor om
nu maar over de vraag te stemmen, of we
zullen ruilen of niet .Ik stel voor om niet te
ruilen, doch daarin ligt opgesloten, dat we
wel willen koopen en ook willen verkoopen
Het voorstel om te ruilen werd eindelijk in
stemming gebraCht. Alle leden waren tegen
ruilen, alleen de heer De Graaff, wethouder,
stemde voor.
De voorzitter stelde nu voor om tot het vol
gende punt over te gaan, maar de heer
Snoeks vond het voor dezen avond al welletjes
en stelde voor wegens het vergevorderde uur
de vergadering te verdagen.
Voortzetting derhalve Wonsdag 31 Octo
ber, 8 uur nam.
SCHERMERHORN.
Maandag 29 dezer vergaderde de Raad
dezer gemeente. Afwezig was wegens ziekte
de heer J. Bosga.
De voorzitter deed mededeeling van de na-
volgende ingekomen stukken:
Van den heer J. Los een schrijven, dat hij
bedankt als lid en voorzitter van de commis-
sie tot wering van schoolverzuim.
De heer de Groot vroeg den heer Los de
reden daarvoor, waarop de heer Los ant-
woordde, dat alleen ouders van kinderen van
de Openb. school voor deze commissie wor
den geroepen, terwijl op de Bijz. school ook
verzuimen voorkomen en hier dus blijkbaar
deze zaak minder serieus opgevat wordt.
Van de Ned. Thermo Chemische fabrieken
een verzoek om aansluiting voor vernietiging
van afgekeurd vee en vleesch. Op voorstel
van B. en W. werd besloten alsriog .een af-
wachtende houding aan te nemen.
Van den Ned. Aannemersbond van R. K
bouwpatroons om in de voorwaarden van
aanbesteding het borgschap te doen verval-
len. Werd voor kennisgeving aangenomen.
Van de Luchtvaart- en vliegdiensten een
verzoek tot toetreding als lid.
Van de Ned. R. K. Zang vereeniging een
verzoek om steun.
Van den Raad van Arnemuiden het ver
zoek om adhaesie-betuiging.
Van het Centraal Neutraal Ziekenhuis te
Alkmaar een mededeeling, betreffende de ge-
wijzigde bouwinrichting en dat vermoedelijk
1 April 1929 het ziekenhuis in gebruik za"
worden genomen.
Werden alien voor kennisgeving aange
nomen.
Verzoek bestuur der Bijzondere school gel
den beschikbaar te stellen voor aankoop van
sc'hoolmeubelen.
•De voorzitter decide mede, dat is gevraagc
in het adres een bedrag voor aankoop van
schoolbanken, natuurkundige instrumenten
tot een bedrag van 200, benevens een kast
voor d'e berging.
De voorzitter adviseerde het gevraagde be«
drag toe te staan.
De heer de Groot vroeg of dit het advies
is van B. en W.
Door R. L. de W.
„Nu moeten we gaan", riep ze, opeens in
een geheel andere stemming, „ik doe niets
dan eten, sla-pen en zitten. Ziet u", zeide ze,
hem glimlachend aanziend, „als vrouw moet
je aan je figuur denken en u doet uw best, dat
ik't mijne verwaarloos."
Beresford volgde, verbluft door haar plot-
eeling veranderae stemming.
De rest van den morgen was ze meer dan
uitgelaten Met alle geweld wilde ze door het
water plassen, met het resultaat, dat in een
ommezien haar schoenen en die van Beres
ford doorweekt waren.
„Kijk eens!" riep ze, haar rok optrekkend
om de donkere streep even boven haar enkels,
tot waar het water had gereikt, te laten zien.
„Ik ben precies even nat en voell me hoogst
onbehaaglijk", antwoordde hij, somber naar
zijn bruine schoenen kijkend, die geheel ver-
kleurd waren door het zeewater. „Ik vind't
afschuwelijk in natte schoenen te loopen."
Zij lachte vroolijk en een oogenblik later
Vloog ze weg als een stormwind
-Laten we eens hard loopen", riep ze, ach-
terom kijkend.
Beresford liep haar na en dacht aan het
belachelijke figuur, dat hij moest slaan,
strompelend door het mulle zand, achter dat
schepseltje aan, dat vleugels aan haar voeten
scheen te hebben.
Even later liet ze zich o-nverwacht neerval-
1-en, zoodat hij bijna over haar heen rol-de.
„Dat was prettig", hijgde ze, naar hem
opkijkend met gloeiendte wangen en schitte-
rende oogen.
„Ik ben vanmorgen in een bui, waarin ik
alles zou kunnen doen. Wat denkt u wel van
me?" vroeg zij uitdagend.
„Wat ik denk, zal ik liever maar niet zeg
gen", antwoordde hij, bedaard zich naast
haar zettend; zij wenddle zich af en tuurde in
de zee.
HOOFDSTUK XIV.
Het gevaarlijke punt.
„Natuurlijk", zeide Lola, speler.d met haar
theelepeltje, „had ik zoodra ik wist dat miss
Broch niet kon komen, naar de stad terug
moeten gaan."
„Dat had u ontegenzeggelijk behooren te
doen", stemde Beresford tee, op zijn gemak
voor musschen cakekruimels strooiend.
Even wierp ze een blik op hem en sloeg
toen haar oogen weer neer.
„Maar dat was niet, wat ik u had willen
zeggen."
„Dat weet ik wel", zeide hij lachend. „Maar
waarom ging u dan niet terug naar de stad?"
„Ik denk, omdat ik er geen lust in had."
Van onder haar oogharert wierp ze een blik
op hem.
Ze zaten in den tuin van een ouderwetsche
herberg thee te drinken, Lola had gezegd,
dat ze graag eens een tochtje landwaarts wil
de maken, waarop Beresford een auto had
gehuurd.
Het was een plekje, waar men zich in lang
vervlogen dagen waan-de, geheel omringd
door een met klimop begroeiden muur. Het
achtergedeelte van het huis was verborgen
achter een traliewerk bedekt met crimson ram
blers. Een paar vruchtboomen dongen met
bes- en rozenstruik om het bezit van den tuin
Natuur scheen onbelemmerd, zonder men-
schelijke hulp of hinder, haar gang te kunnen
gaan.
In het midden van den tuin stond een zon-
newijzer, mosgroen door invloed van het
weer, het voetstuk met gras en een soort van
onkruidachtige klimplant begroeid en boven
de herberg, waarvan de ramen als in een lijst
van latwerk zaten, stak een schoorsteen zijn
langen hals omhoog en zond rustig zijn rook-
wolken den blauwen hemel tegemoet. Vogels
sjilpten en kwamen in't gras pikken naar de
cakekruimels, die Beresford hen werktuigelijk
toewierp, om plotseling, van hun overmoed
bewust, in allerijl met hun prooi de vlucht te
De voorzitter antwoordde, dat B. en W
geen voorstellen in dezen hebben, maar de
Raad willen vrij laten. Aangezien in de
Openb. school momenteel eenige banken over
waren, zijn deze tijdelijk in bruikleen afge-
staan aan de Bijz. school en kan derhalve de
aankoop van banken vervallen.
De heer de Groot zeide, dat hem is mede-
gedeeld dat voor het Openb. onderwijs na
tuurkundige instrumenten worden aange-
cocht nit den post van de leermiddelen. Hij
achtte het ook gewenscht, dat dit voor het
Bijz. onderwijs wordt gedaan. Daar het
loofd van de Openb. school deze instrumen-
en geplaatst heeft op een plank in de kast,
zou dit ook misschien in de Bijz. school kun
nen gebeuren. Spr. stelde derhalve voor af-
wijzend op het verzoek te beschikken.
De heer Mantel zeide, dat deze aanvraag
volgens de wet is.
De heer de Groot antwoordde, dat hiervan
can worden afgeweken en dit door de wet
wordt toegestaan.
De heer Los was er ook voor den aankoop
uit de leermiddelen te bestrijden. Spr. zeide,
dat de kinderen aan de haren naar de Bijz.
school worden gesleept; uit verschillende ge-
meenten komen hier zelfs kinderen met de
bus een half uur te laat.
De heer de Groot handhaafde zijn voorstel,
hetwelk door den heer Los werd ondersteund.
In stemming gebracht, werd het verworpen
met 4 tegen 2 stemmen (tegen de heeren
Groenwoudt, Broersen, Groot en Mantel).
Voorstel tot het vragen van vrijstelling
van de verplichting tot het geven van onder
wijs in lidiamelijke oefening.
De voorzitter decide mede, dat op 1 Jan.
1929 de verleende vrijstelling van de ver
plichting van dit onderwijs vervalt. Aange
zien het moeilij-k en kostbaar is een lokaal
daarvoor te verkrijgen en een terrein ook niet
beschikbaar is, stelde hij namens B. en W.
voor opnieuw uitstel te verzoeken voor den
tijd van twee jaar,
Werd algemeen goedgevonden.
Vaststelling gemeentebegrooting dienst
1929.
De begrooting door B. en W. ingediend
tot een bedrag van 45.737,06 in ontvang-
sten en uitgaven en een kapitaaldienst groot
15.020,813b werd ongewijzigd vastgesteld.
Het bedrag van de Inkomsten-belasting is ge-
raamd op 16.519,
Alsnog werd betaald nader onder de oogen
te zien een bedrag groot 450,hetwelk
door het G. E. B. aan de gemeente werd ver-
goed voor den arbeid van den lijnwerker, die
tevens gemeente-werkman is.
Sommige leden achtten dit bedrag te laag
en zouden het willen vastgesteld' zien op
f 600.—,
Ook de post straatverlichting werd te hoog
geacht en zal nader worden bezien, daar vol
gens enkelen het bedrijf het licht aan de ge
meente goedkooper behoort te leveren dan
aan particulieren.
Mede werd nog bepaald, dat de gemeente-
werkman op een daarvoor aan hem verstreki
urenboekje aanteekening zal moeten houden
van de door hem verrichte werkzaamheden.
Vaststelling begrooting van het Burgerlijk
Armbestuur 1929. Werd vastgesteld tot een
bedrag van groot 2768.50.
Vaststelling begrooting van het G. E. B.
1929. Ook deze begrooting werd ongewijzigd
vastgesteld. In ontvangsten en uitgaven groot
6616.75 met een kapitaaldienst groot
1000.
Rond vraag.
De heer Los zou gaarne zien dat de hekken
aan den Westertuin werden gesloten, en an
ders verwijderd.
De voorzitter antwoordde dat dit ongerief
zou veroorzaken, ook de verwijdering daarvan
ontraadde hij.
De heer Mantel betreurde het dat de voor
zitter toestemming heeft verleend aan C. van
der Meer voor het restaureeren van de wo-
ning, welke in huur is geweest bij J. Konijn.
Hij had het beter gevonden dit huis onbe-
woonbaar te verklaren.
De voorzitter zeide, dat het, nu het geres-
taureerd is, een behoorlijk opgeknapt
huisje is.
De heer Mantel vroeg of aan den nieuwen
bweoner van het cafe ,,'t Fortuin" ook vergun-
ning is gegeven.
De voorzitter antwoordde dat hem volgens
de wet door B. en W. vergunning is verleend,
waarop de heer Groot antwoordde dat hem
bij informatie is gebleken, dat B. en W. het
recht hadden vergunning te weigeren.
De heer Groenwoudt zegt in bewaring te
hebben van de gemeente een brandkraan en
slangen. Hij achtte het noodig dat van dit
materiaal een afschrift of inventarisstaat
wordt opgemaakt en dat dit van al het ge-
meentemateriaal behoort te gebeuren.
De voorzitter zegde dit toe.
De heer de Groot vroeg, wat zijn de kosten
van het wegruimen van de schuit in Mijzen;
welke gemeenten betalen hiervan een gedeelte,
welk deel moet door onze gemeente worden
betaald en is door den persoon die een lek be-
kwam in zijn jacht, ook een schadevergoeding
nemen en haar op een veilig plaatsje te ver-
orberen.
Langzamerhand was het voor Lola en Be
resford gewoonte geworden om den geheelen
dag sarnen te zijn. Ze hadden het niet afge-
sproken, maar't was zoo vanzelf gebeurd. In
de eetzaal zaten ze nog steeds aan aparte ta-
feltjes. Zij had hem niet genoodigd de maal-
tijden samen te nemen. Hij dacht, dat zij d'en
vorm in acht wilde nemen, hij wist wel, dat er
in het Imperial hotel over niets met zooveel
animo werd gesproken dan over hen. De Ne-
gen en Dertig Artikelen namen niet langer
notitic van hem; hij werd genegeerd.
Tijdens hun wandelingen en uitstapjes had
Lola veel van zich zelf verteld. Hoe zij, een
paar maanden oud, haar moeder had verloren
en hoe haar vader, drie jaar later, aan een
gebrolcen hart gestorven was. Een oom in
Nieuw-Zeeland, dien zij nooit had gezien,
was voogd geworden over het kind van zijn
broer. Een groot jaar later was hij overleden
en zij had zijn groot fortuin geerfd.
Even voor het uitbreken van den oorlog had
haar voogd met mrs. Crisp, een zuster van
haar moeder, overlegd, dat deze haar gezel-
schap zou houden. Beresford begreep, dat de
verhouding tusschen Loia en haar t&nte nu
juist niet zoo heel intiem was.
Droefheid lag in haar stem, toen ze over
haar oom sprak. Hij was blijkbaar een vrou-
wenhater geweest en had geweigerd het
nichtje te zien, dat hij tot erfgenaat^ had' be-
noemd. Hij had haar niet willen toestaan
naar Nieuw-Zeeland te komen, evenmin wilde
hij naar Engeland gaan. Hij was iemand, die
geheel opging in zijn werk.
Op zijn beurt vertelde Beresford het wei-
nige wat er van hem te vertellen viel. Zijn
moeder was bij zijn geboorte gestorven en zijn
vader had een jaar later op de jacht den dood
gevonden. Totdat hij Oxford verliet, was een
neef van zijn vader voogd over hem geweest.
Het feit, dat geen van beiden hun ouders
hadden gekend, scheen hen nader tot elkaar
te brengen.
„Bij mij", had Beresford glimlachend op-
gemerkt na zijn korte levensbeschrijving, ,.ziet
u, dat de oom uit het sprookje ontbreekt."
In den tuin van de herberg zittend, dachten
ze beiden aan het naderend einde van hun
vacantie.
„Morgen moet ik weg", zeide ze, „wilt u
nog thee?"
„Mag ik mee? ja alsjeblieft."
Een oogenblik keek zij hem aan met opge
trokken wenkbrauwen. haar vingers om het
oor van den trekpot. Toen lachte ze en vulde
»ijn kopje.
„U neemt alles zoo letterlijk op zeide ze,
hem het kopje overhandigend.
„Doe ik dat?" vroeg hij, heel bedaard een
klontje suiker uitzoekend hield hij't even in
de thee tot het langzaam verkleurde.
(Wordt vervolgd.)
mmmrnmmmm
1
