Slliiaifsslfi Courant.
FEIIILLETON.
Aspirin-
L. Fraakenberg - Alkmaar.
Honderd dertigste Jaargang.
Badio-hoekje
Stadsnieuws
verkoudheid.
No. 259 1928
Oomlcrdag' 1 November.
Vrijdag 2 November.
tiUversum, 1071 M. 12.302.Lunch-
muziek door het Trio Boris Lensky. 6.—7.15
Dinermuziek door het Boris Lensky-Trio.
7157.45 Schippersles. 8.058.50 Concert
door het Omroep-orkest. Helene Cals, so-
nraan. G. Hemmes, viool. 8.509.35 Nuts-
lezing door Dr. N. B. Tenha-eff. 9.35 (Ver-
volg) Concert. 10.15 Persberichten. 10.25
Orkestconcert. Verzoekprogramma.
Huizen, 340.9 M. (Na 6 uui 1870 M.)
12.30—1.30 K. R. O. Lunchmuziek door het
K. R. O.-Trio. 3.4.Voor -de vrouw, door
Mej. Twaalfhoven. 4.-5.— Gramofoonmu
ziek. N. C. R. V. 5.-6.45 Concert. Mevr.
Zuidberg, Jkvr Strick v. Linschoten, sopraan.
J F. van Zutphen, orgel en piano. 7.7.30
K. R- O. Paedagogie door Dr. J. van Dael.
7 40 V. P. R. O. Catechisatie. Spr. Ds. J. v.
Dorp: Aartsvaders (2). 8.15 V. P. R. O. De-
bat-avond. Prof. Dr. A. H. den Hartog en
Ds. H. C. van Wijngaarden. Onderwerp de
bat: Orthodoxie en mo-derr.isme.
Davenlry, 1600 M. 10.35 Kerkdienst. 11.20
Gramofoonmuziek 12.20 Sonatenconcert,
cello en piano. 12.50 Orgelconcert. 1.20
2.20 Orkestconcert. 2.40 Voor de scholen.
3 15 Muziek. 3.20 Reis-causerie. 3.40 Mu
ziek. 3.45 Lezing. 4.— Muziek. 4 05 Muziek
voor scholen. 4.50 Orkestconcert. 5.35 Kin-
deruurtje. 6.20 Lezing. 6.35 Nieuwsberichten
6 50 Muziek. 7.05 Schubert's impromptu's,
piano. 7.20 Lezing. 7.35 Muziek. 7.45 Le
zing 8.05 Kamermuziek. M. Busby, so
praan. J. Pougne., viool. D. Camerom, cello.
iM. Isaacs, piano. 9.20 Nieuwsberichten. 9.35
Lezing: Helen Keller. 9.50 Nieuwsberichten
9.55 Concert van de Manchester Unity of
Oddfellows in de Queens Hall. H Williams,
bariton. M. Woods, humorist. R. Pitt en L.
Marks. De militaire kapel. 11.0511.20 Een
verrassing. 11.20—12.20 Dansmuziek.
Parijs „Radio-Paris", 1750 M. 12.50—
2.10 Orkestconcert. 4.05—5.05 Orkestconcert
8.20—11.20 „MarieMagdeleine", opera van
Massenet. Orkest, koor en solisten.
Langenberg, 469 M. 11.30 Mechanische
muziek. 12.25—1.50 Orkestconcert. 3.50-
5.20 Kamermuziek. 7.20 Kerkconeert. Uitzen-
ding uit de St. Reinoldi kerk Dortmund O.
Goebel, bas. A. Schoenmaker, viool. G.
Bunk, organist.
Konigswusterhausen, 1250 M. (Zeeseti).
11.20—4.20 Lezingen. 4.20—5.20 Orkest
concert. 5.20—7.05 Lezingen. 7.20 Conucert
ijac. Tiedtke en Paul Graets. 8.20 Lezing.
8.50 Het Brosa, strijkkwartet.
Hamburg, 395 M. 4.05 Erich Mosse leest
uit eigen werken voor. 5.20 Orkestconcert.
6.20 Orkestconcert 7.20 „De Diek", treur-
spel in 4 acten van Behnken. 9.50 Her
uitzending van buitenlandsche stations.
Brussel, 509 M. 5.20 Trioconcert. 6.50
Trioconcert. 7.20 Gramofoonmuziek. 8.35—
10.35 Orkestconcert.
POLITIETERREUR OF VR1JHEID.
Groot, zeer groot was gisteravond de be
langstelling voor de rede van den heer A.
L. Constandse uit Den Haag over boven-
staand onderwerp. De vergadering was uit
geschreven door de vrije soc.-anachistische
groep te dezer stede en bedoelde een protest
te zijn tegen het politie-optreden, waarvan de
drie bekende beleedingszaken (j.l. Dinsdag
voor de rechtbank alhier behandeld) een ge
volg waren.
De voorzitter der groepf, de heer F e r n e e,
zette na een welkomstwoord aan de vele aan-
wezigen het doel der vergadering uiteen,
daarbij mededeelende, dat de soc.-anarch.
groep lang gewacht had met het uitschrijven
dezer vergadering in de hoop dat een andere
organisatie de leiding in deze had willen
nemen. Het lag, zei spr., in de bedoeling ook
andere zaken, waarbij politie-optreden valt
af te keuren, te bespreken, zooals die te Den
Haag. Spr. noemde de Dinsdag geeischte
straffen zeer zwaar en sprak er zijn verba-
zing over uit, dat men blijkbaar niet mag
zeggen, dat een polite-agent in een zenuwin
richting dient te worden geplaatst. Overbo
dig achtte spr. de raadgeving van den presi
dent der rechtbank, dat de ingezonden-stuk
ken-schrijver Janssen zich had moeten rich-
ten tot de autoriteiten, want, zei spr., Mul
tatuli verzocht jaren aaneen om recht zonder
het te krijgen. Er bleef niets anders over dan
publicatie door middel van de pers en het re
sulfaat daarvan heeft men Dinsdag kunnen 1
zien.
De heer Constandse, het woord ver-
krijgende, begon met te zeggen, dat een
vergadering als deze niet uit den grond kon
worden gestampt door een paar revolution-
nairen, maar dat het de politie zelf is, die
met haar optreden de menschen te hoop doet
loopen. Dit kan een vingerwijzing zijn voor
de politie, dat het publiek van haar optreden
niet gediend is.
Spr. stelde vast, dat het in den aard der
dingen ligt, dat de verhouding tusschen pu
bliek en politie in de zich uitbreidende steden
minder gemoedelijk is geworden. Tegen al-
lerlei dingen zijn verboden uitgevaardigd, en
de satire en goedmoedige spot zijn daar om
allerlei uitwassen van de politie te doen ver-
dwijnen. Maar dit bleek niet voldoende en
het is nu zoover, dat allerlei vereenigingen
zijn opgericht om te waken voor de vrijheid
en het zijn niet alien bolsjewistische bladen
die voor die vrijheid opkomen.
Spr. herinnerde hierbij aan hetgeen het
Hbl. schreef over het doodschieten van een
jongmensch door een politieagent in Den
Haag, nu ongeveer drie weken geleden. Als
een Alkmaarder dat had geschreven, zou hij
75 boete hebben gekregen. (Applaus
en gelach.)
Dat men in ons land ganschelijk niet een
zeker fascisme kent, moet men niet denken,
want nog altijd is de politie-agent vaak
een man die nog slechts kort geleden uit de
klei getrokken is en nu ineens een uniform
heeft de al-god van de straat, die absolute
gehoorzaamheid eischt.
Het noodzakelijk vervolg van den goed-
moedigen.spot is thans, dat men wat scher-
per moet optreden.
Spr. ging na, hoe in 1914 onder leuzen als
voor de kleine naties" e. d. het volk te wa-
pen werd geroepen en in den val liep ter
verdediging van de belangen der kapitalis-
ten. In 1917 en 1918 zagen de menschen het
bedrog- in en toen heette het, dat het volk
onbetrouwbaar werd. En toen richtte men de
vrijwillige politietroepen in, niet alleen in
het buitenland, maar ook in Nederland (vrij
willige landstorm.) Spr. constateerde, dat
het fascisme ook in ons land lang niet dood
is, als het blijkt dat generaal Duymaer van
Twist 75000 los kan krijgen voor de op-
richting van dien vrijwilligen landstorm.
Verschillende rechtszaken haalde spr. aan
om te bewijzen, dat er in ons land wel klasse-
justitie is (8 maanden gev straf tegen sta
kers te Rotterdam, die een werkwillige zou
den hebben mishandeld en dan het vonnis
tegen Floris Vos, die, omdat hij een man van
standing was, niet anders dan boete kreeg
na het vernielen van den tol te Muiden.) De
politie en justitie zijn, volgens spr., diensT
baar aan de bezitters. Maar ook de politie
overtreedt wel de wet (diefstallen door poli-
tie-agenten te Rotterdam, Dordrecht, Gronin-
gen en andere steden) en daartegen heeft
het volk geen verweer, want in zulke geval-
len moet politie de politie vangenen als
zij zwijgt, gebeurt er niets.
Verkeerde daden van politie vertelde spr.
ook uit Londen, Chicago, New York enz
waar politiecommissarissen en andere autori
teiten werden gekozen volgens den wil van
groot-smokkelaars en waar omkooperij bij de
politie meermalen voorkomt Uit Duitschland
haalde spr. twee voorbeelden aan van rech
ters, die geen beschermers waren van hetgeen
zij moesten bewaken (Jiirgens en Berg-
mann). Vercolgens sprak de heer Constand
se over den dubbelen moord te ...Culemborg,
waarvan de soc.-dem. wethouder De Beus
anderhalf jaar lang week aan week den com-
missaris en djyi rechercheur beschuldigde van
medeplichtigheid. Onschuldigen werden ver
oordeeld en nog steeds is de commissaris in
functie. De zaak van den commissaris van
politie te Batavia, van Rossem, werd even-
eens door spr. naar voren gebracht, waaruit
hij concludeerde dat Amerikaansche en an
dere toestanden ook onder Nederlandsch be-
wind mogelijk zijn. En daartegenover werden
op Sumatra menschen gevangen gehouden
en wreed gefolterd, hoewel hun schuld
geenszins vaststond.
De wet, geschreven of ongeschreven,
wordt meermalen door de politie overtreden,
zei spr., waarbij hij er ook nog op wees,
dat ter gelegenheid van den Landstormdag
in Den Haag de Nederlandsche fascist
Verviers wel mocht schrijven, dat de Tweede
Kamer naar huis moest worden gejaagd enz
maar dat de anti-militairisten hun tamme
vlugschriften niet mochten verspreiden en al
len gearresteerd werden.
In beslag genomen werden ook hunne ge-
schriften, waarin zij in het Fransch, Duitsch
en Engelsch ter gelegenheid van de Roode
Kruisconferentie opwekten om zich te keeren
tegen elk ministerie van oorlog, als men wer
kelijk den oorlog wilde bestrijden. De politie
maakte hier maar uit, dat het pamflet niet
verspreid mocht worden, hoewel zij het niet
kon lezen. Het heette „ter beveiliging van
het verkeer", maar er was geen verkeer. Er
kwam slechts zoo nu en dan een auto met
een lid van de conferentie.
Zonder proces, zei spr., zijn in Ned.-Ii\iie
inlanders naar Boven-Digoel verbannen, het
verbanningsoord, dat nergens beter dan
met Cayenne kan worden vergeleken en waar-
tegen zelfs dr. van Blankenstein van de N.
R. Ct. waarschuwde. Dit is mogelijk onder
Nederlandsch regiem! riep spr. uit. Het Is
een huichelachtig regiem, dat optreden ter
bescherming van het vaderland predikt.
De geschiedenis van Sacco en Vanzetti in
Amerika en van Max Hblz in Duitschland
leert ons, zei spr., dat de politie wel de wet
mag overtreden en meineedige verklaringen
mag afleggen. Ook in ons land is zoo iets
mogelijk, gelijk het voorval te Katwijk leert,
waar, naar spr. uitvoerig uiteenzette, 32 ge-
tuigen bewezen, dat twee politieagenten zich
schuldig hadden gemaakt aan meineed, toen
zij een groepje personen beschuldigden van
mishandeling der politie. En toch werden de
agenten geloofd, hoewel, naar spr. hieraan
toevoegde, men toch niet zoover durfde te
gaan om de 32 getuigen te vervolgen we-
gens meineed.
Al deze gevolgen geven volgens spr. een
juist beeld van de situatie waarin we ver-
keeren.
Spr. kwam hierna op het Alkmaarsche ge-
val en merkte op, dat het hier strafbaar
wordt gesteld als de heer Janssen slechts
schrijft dat „een" politeagent zenuwachtig
is. Daar tegenover stelde spr. vast, dat dr.
Zeehandelaar in Amsterdam in een lezing
voor de politie aantoonde, dat minstens 8
der agenten aldaar aan neurasthenie lijdt.
Eigenlijk had Janssen een pluimpje moeten
hebben, omdat hij verpleging van zoo'n lij-
der aanbeval. Onzinnig is het, dat een offi-
cier van justitie den door Janssen geschreven
zin een aanranding van de politie acht.
Gevallen van zenuwachtig optreden van de
politie komen wel meer voor, gelijk spr. aan-
gaf met o.a. te memoreeren de mishandeling
van Amsterdamsche studenten door politie
agenten.
Spr. geloofde, dat Janssen, als hij bij auto
riteiten had geklaagd over de Alkmaarsche
politie, gauw zou zijn weggewerkt, het zou
zijn -een bij den duivel te biecht gaan! En als
men dan de .pers te hulp neemt, wordt dat
als een verwijt gebruikt.
Een geval van zenuwachtige politie
haalde spr. ook aan uit Rotterdam, waarbij
het publiek in de zaal herhaaldelijk in den
lach schoot. Is het wonder, zei spr., dat men
wel eens de schouders ophaalt over politie-
optreden? Het geval in Den Haag, waar een
19-jarige jongen werd doodgeschoten, bewijst
ook al weer, dat de politie zenuwachtig kan
zijn in haar optreden. En de Haagsche com
missaris verdedigde nog den agent.
Ook in Alkmaar kon de commissaris er
niet toe komen, verontschuldiging aan te
bieden over het optreden van den agent, die
iemands beenen noodeloos brak. Had de
C. v. P. dat wel gedaan, dan zou 't geval vee)
lichter zijn opgenomen, maar nu dit uitbleef,
weet men, dat men aan de politie niets heeft,
zei spr.
Hij haalde dan nog aan het geval van een
politieagent te Rotterdam, die een in^pecteur
had uitgemaakt voor schoft (onder kame-
raden weet men het best, wat men waard is,
zei spr. lachend), om te concludeeren, dat de
uniform absoluut geen waarborg is voor
een hoogstaand karakter.
Al deze en nog andere gevallen, door spr.
aangehaald, geven z.i. recht om te spreken
over een politie-willekeur, waarbij alles wat
onder het fascisme gebeurt, te vreezen is. Het
Alkmaarsche geval staat niet op zichzelf,
maar is een symptoom van wat leeft onder de
politie in al hare rangen in alle steden.
Door R. L. de W.
40>
„U zou een lastigeplotseling brak ze
af en sloeg haar oogen neer.
„Maar u hebt mijn vraag nog niet beant-
woord". Hij deed alsof hij haar verlegenheid,
noch haar blozen opmerkte.
„Heb ik dat nog"niet gedaan!" Zij hield
haar oog strak gericht op een zwarte kat,
die met groote omzichtigheid bezig was een
musch te besluipen.
„U doet't alleen maar om tijd te winnen."
„Zoo?"
„Ja, dat weet u heel goed."
„Waarom zou ik tijd willen winnen?" Nog
steeds keek ze naar de zwarte kat, wien het
vogeltje te slim af was geweest en die nu met
verlangen naar andere vogeltjes keek.
„Waarom zou ik tijd willen winnen", her-
haalde ze, toen Beresford bleef zwijgen. Zij
vermeed nog steeds hem aan te kijken.
„Misschien om mijn gevoelens te sparen",
antwoordde hij, haar aandachtig ga-deslaand.
„Of om mijn reputatie te redden", ant
woordde ze met klem.
„Is die zoo erg?"
i,Wait) mijn reputatie?" Zij wierp even een
bljk naar hem, maar toen zij merkte, dat hij
naar haar keek, sloeg ze de oogen onmiddel-
lijk neer.
„Neen, de toestand."
Weer keek ze naar de zwarte kat.
„U hebt mij in het hotel heel erg gecompro-
mitteerd", zeide ze verwijtend.
Heel bedaard stond Beresford op en naar
de zwarte kat toegaand, die pogingen deec
zich de vogelbesluipingsmanieren van zijn
voorzaten te herinneren en in practijk
brengen, deed hij haar alleen door een woest
armgebaar den klimop in vliegen en over den
muur stuiven. Bedaard kwam hij terug naar
zijn plaats. Lola's verwonderden blik ontmoe
tend glimlachte hij.
„Waarom deed u dat?" vroeg ze.
„Ik duld geen mededingers naar uw atten-
tie; of't nu de Negen en Dertig Artikelen
zijn of een enkele zwarte kat", antwoordde
hij, haar een sigarette aanbiedend.
"Zij schudde van neen, waarop hij er zelf
een aanstak.
„U is doodgewoon onbegrijpelijk", lachte
zij, eenigszins zelfbewust.
„Indien uw financien beperkt waren tot
zoo'n bedrag, dat je er nog maar een paar
weken gemak en plezier van kon hebben"
antwoordde hij, „dan zou u ook wel roeping
voelen zuinig te zijn met uw bezit."
„Ben ik bezit?" haar oogen schoten vlatn
Toen zijn glimllach ziend en de verwikkeling
begrijpend, begon ze zenuwachtig in haar
taschje te zoeken.
Na een korte pauze besprak de heer Con
standse speciaal het Alkmaarsche geval.
Hij constateerde, dat hier misbruik is ge
maakt van het beginsel, dat men iemand niet
mag beleedigen of in zijn eer aantasten.
Spr. meende, dat de verschillende schrijvers
van ingezonden stukken niets te veel hadden
gezegd, maar de politie zag er wel iets be-
leedigends in.
Spr. ging hierop het geval-van Putten na,
de oorzaak van de heele kwestie. Het slacht-
offer had voor de rechtbank alles volgehou-
den wat hij in de Alkmaarsche Courant daar-
over schreef en hij noemde het gebeurde mis
handeling, zooals ook de getuigen en de
verdedigers het noemden. Maar aangezien er
geen aanklacht van mishandeling was inge-
diend, mocht het geval niet aldus genoemd
worden, immers het was nog niet uitge
maakt, dat er mishandeling was gepleegd.
En toen de politie-agent Webster zou verkla-
ren, wat er gebeurd is, zei de president der
rechtbank, dat men daarover niet hoefde te
spreken, het was alleen maar te doen om
vast te stellen, dat de agent tot verbaliseeren
bevoegd was. Komisch zou spr. het willen
noemen, dat de getuigen, die de mishandeling
wilden vaststellen, niet werden gehoord.
Onbegrijpelijk achtte spr. het, dat voor de
rechtbank gezegd was, dat de zaak was
vervolgd om de verhouding tusschen politie
en publiek te verbeteren. Een mooie verzoe-
ning, waarbij slachtoffers vallen!
Men mag de gevallen niet bij den waren
naam noemen totdat de thans ingediende
aanklacht tegen den agent Webster is onder-
zocht. Is dat goed gebeurd, dan staat mishan
deling vast en dan zouden de beklaagden van
nu wel geschreven mogen hebben, wat thans
werd afgekeurd. Maar dan hebben intus-
schen de slachtoffers geboet.
Tegen Janssen is 75 boete geeischt, of-
schoon hij aanried te doen, wat dr. Zeehande
laar in Amsterdam in overweging gaf, er aan
toevoegend, dat men de agenten meer rust
moest geven.
Hetgeen de heer Keppel schreef, achtte spr.
bijzonder tam en onschuldig. Met een aardig
schetsje, dat daverend applaus verwekte, gaf
spr. aan, dat de commissaris van „Lapland"
zoo netjes en wellevend is, dat hij het tact-
loos noemen van het optreden van een politie
agent doet vervolgen, waarop een eisch
komt van f 75 boete.
Als men wilde straffen elke dergelijke uit-
drukking, zou iedere journalist, iedere pole-
mist, elken dag vervolgd kunnen worden.
Aan de hand van het verslag der rechts-
zitting, opgenomen in de Alkmaarsche Cou
rant, welk blad spreker onder de bladen
in ons land het meest neutraal en waarheid-
lievend noemde, zei spr., dat de president
zelfs den inspecteur moest aansporen, de
waarheid te zeggen en dat die inspecteur toch
wel in het nauw werd gedreven. Eigenlijk
moest die inspecteur een aanklacht indienen
wegens twijfel aan zijn waarheidsliefde. Im
mers een politieman spreekt steeds de
waarheid!
Dat de getuigen het niet -eens waren over
mishandeling, gaf spr. aanleiding te zeggen,
dat het breken van een been van een geverba-
liseerde door een politieagent dan misschien
een gevolg is van goede zorg der politie voor
de burgers.
Een natuurlijk optreden zou het zijn, zoo
als de commissaris is opgetreden, zei spr.
maar dat durf ik te zeggen. dat men het een
natuurlijk optreden zou noemen, als er straks
iemand door de politie wordt doodgeschoten
Den heer Janssen werd volgens het ver
slag verweten, vervolgde spr., dat hij zich
met andermans za-ken had bemoeid, maar dat
is het recht -op zijn kop zetten. Hij kon niet
anders, als hij het recht wilde. Dat het op
treden van Janssen en Keppel het gezag zou
ondermijnen, ontkende spr.; als het gezag is
ondermijnd, is dit geschied door de politie
en de justitie zelf en niet door recht zoekende
burgers.
Zoolang de rechtbank nog niet heeft on-
derzocht, dat -er mishandeling is gepleegd.
houdt zij de meening dat dit ook niet het
geval was, en zij veroordeelt daarom twee
burgers tot ongehoord-e boeten.
In het Alkmaarsche geval vond spr. aan
leiding op te wekk-en tot het steeds vaster
aaneengesloten strijden voor de ongeschre
ven wetten en tegen elke willekeur van poli
tie of wie ook krachtens geschreven wetten.
De ware opvoedkunde maakt den opvoe-
der onnoodig en daarom moeten wij door ons
voorbeel-d politie ov-erbodig maken. Wij
moeten ons zelf allerlei plichten inzake orde
en welvoegelijkheid opleggen en daarbij
toonen geen politie noodig te hebben. Spr.
merkte hierbij op, dat het op een meeting
gewoonlijk ordelijk is totdat er politie komt,
De rechten van de politie moeten de een
na de ander worden ingeperkt en, waar wij
ontwap-ening vragen van de regeering, moet
dit ook gelden voor de politie. Als deze
niet was bewapend, zou het niet kunnen ge-
beuren, dat iemand door haar werd doodge
schoten in zenuwachtigh-eid.
Spr. sprak ten slott-e de hoop uit, dat de
vergadering de idee me'e naar huis zou nemen,
dat ontwapening van de autoriteiten en ook
van de politie noodig is en dat er sterke
verdediging noodig is van d-e vrijheid van
vergadering en drukpers, die er nog bestaat.
(Daverend applaus.)
„Daar ligt hij", zeide zij, wijzend op een
heel klein hoopje batist, dat op tafel naast
haar lag.
Zij keek op en zijn oogen ontmoetend, lach
te ze.
„Ik geloof, dat't beter niet is", zeide ze,
spelend met haar zak-doek.
„Om bezit te zijn?" informeerde hij.
„Na-tuurlijk niet", lachte zij. „Ik beant-
woordde uw vraag."
„Welke vraag?'
„Wat bent u vermoeiend en het is zoo
warm", protesteerde ze, zich zelf met haar
zakdoek koelte toewaaiend. „Die over het te-
ruggaan naar Londen natuurlijk. Boven-
dien", vervolgde ze met vrouwelijke incon
sequence, „de dokter schreef u voor hier te
blijven."
„Niet onbepaald", wierp hij tegen.
„Maar u is nog maar een week hier."
„Dit is de negende dag van mijn sprookje."
Hij keek haar aan en ondanks zichzelf ont-
roerde hij, toen hij haar daar zag zitten; ze
zag er zoo heerlijk frisch uit, zoo tergend
mooi met die kleine toque van allerlei kleuren
en die havermout-kleurige jurk.
„In den loop der eeuwen zal ik ergens,
waar dan ook, beter rust kunnen vinden met
de wetenschap, dat ik eens in mijn leven ge-
lukkig ben geweest." Hij keek haar aan en
knikte ernstig.
„Waarom zegt u dat?" vroeg ze, hem ver-
schrikt aankijkend. „Het klinkt zoozoo
zij hield op, geen vergelijking kunnen-de vin-
Algeheele afgematheid
Dan dient onmiddellijk ingegrepen
en ergere ziekten voorkomen te
worden door eenige
tabletten
in te nemen. Alleen de origineele
De V o o r z i 11 e r sloot hierop de verga
dering met een enkel woord van dank aan
den heer Constandse en met het uitspreken
van de overtuiging, dat de verhouding tus
schen politie en burgers zeker niet zal wor
den verbeterd door het gerechtelijk vervolgen
van Janssen en Keppel.
Aan den uitgang werd een collecte gehou
den, uit welker opbrengst zoo mogelijk de
kosten van rechtskundigen bijstand der beide
beklaagden zal worden betaald, alsmede de
boete, die eventueel zal worden opgelegd.
VULPENHOUDERS vanaf90 cent.
Reparaties onder voile garantie.
den.
Nog even rookte hij door, zonder een woord
te spreken. Eindelijk zeide hij, zonder notitie
te nemen van haar vraag:
„Staat't niet hier of daar in, dat wij feite-
lijk nooit beseffen, wanneer we gelukkig
zijn?"
Zij knikte.
„De laatste dagen was ik gelukkig", ver
volgde hij, „en iedere seconde was ik er mij
van bewust".
Zij gaf geen antwoord, maar trok aan den
kant van haar zakdoek.
„Zeg", zeide hij ernstig, „je bent een lieve
kam-eraad voor me geweestZij keek op,
toen zweeg hij. Er stonden tranen in haar
oogen.
„Ik wilde, dat u niet op die manier sprak",
zeide ze met gedempte stem, een stem die ze
maar matig wist te beheerschen.
„Op welke manier?"
„Overovero, wat ben ik toch dom!"
zeide ze, intusschen jacht makend op een ge-
-deserteerden traan, die langs haar neus big-
gelde. „U weet heel goed, wat ik bedoel", zei
de ze, een oogenblik later, hem beschuldigend
,Weet ik da-t?" vroeg hij bedaard.
,Och ja, u weet t heel goed? Toe doe me nu
een plezier en wees anders." Haar stem klonk
smeekend.
„U kent het spreekwoord van den vos en
zijn streken", informeerde hij glimlachend.
„Toe mr. Beresford, wees nu ernstig."
Bij't hooren van zijn naam kwam hii op-
VERTROKKEN PERSONEN.
E. M. Groen, R.K., dienstbode, van Hoe»
verpad 24, naar Noordscharwoude. L.
Bock, Ev., dienstbode, van Kennemerstraat-
weg 51, naar Amsterdam. P. Peereboom,
geen, militair van Noorderkade 9, naar Vlis-
singen. W. Jongsma N.H., chauffeur,
van St. Annastraat 25, naar Oudorp. H.
Smorenberg, R.K., scheepsklinker, van Ver-
lengde Landstraat 16, naar Zaandam. P.
J. van Nimmogen, geen, reiziger, van N. C.
Piersonstraat 6, naar den Helder. M. C.
Kooseman, N.H., kinderjuffrouw, van Van
Leeuwenhoekstraat 11a, naar Amsterdam.
W. M. Ooms, N.H., machine-bankwerker,
van Oudegracht 245, naar Amsterdam.
J. Nagre, N.H., assistent N.S., van N. C.
Piersonstraat 22, naar Haarlemmermeer.
W. K. Belonje, NH., ambtenaar secretarie,
van Nassaulaan 41, naar Schoorl. Th.
Valk, R.K., sigarenmaker, van Overdiestraat
48, naar Hoorn. N. J. W. Ruygrok, R.K.,
winkelbediende van Nieuwesloot 59, naar
Arnhem. J. Zut, R.K., werkman, van
Klein Nieuwland 31, naar Duitschland.
A. A. M. de Lange, N.H., z.b., van Lange-
straat 66, naar Leiden. H. G. W Bruns,
R.K., kappersbediende, van Limmerhoek 2,
naar den Helder. D. Ottsen, N.H., z.b.,
van Julianastraat 31 naar Barsingerhorn
J. C. J. Schuld, J4.H., apoth., van Koor-
straat 47, naar Utrecht. C. Jaspers, R.K.,
dienstbode van Akerslaan 8, naar Delft.
J. Hemmelder, N.H., magazijnbediende, van
le Kanaalstraat 2, naar Amsterdam. P.
C. Kruyssen, R.K., z.b., van Payglop 2, naar
's-Gravenhage. J. Knippenburg, R.K.,
priester van Breedstraat 9, naar Amsterdam.
G. Nijholt, N.H., bedrijfsleider, van
Nieuwpoortslaan 20, naar Nieuwer-Amstel.
Jac. Boersma, geen, fabrieksarbeider, van
Uitenboschstraat 63, naar Oudorp. K-
Konijn, R.K., dienstbode, van Oudegracht
261, naar Graft. A. M. Bogaard—v. d.
Bakker, R.K., van Schagenstraat 2, naar
Noord-Amerika. J. H. Wolf, geen, machi
nist, van Anjelierstraat 14. naar Dordrecht.
P. Wit, geen, kantoorbediende, van, Sta-
tionstraat 3, naar Amsterdam. C. J. Nu-
man, geen, leerl. machiniste, van Van Leu-
wenhoekstraat 11, naar Hoorn. J. W.
Witteveen, N.H., chauffeur, van Hoeverkade
7, naar Amsterdam. J. C. van der Horst,
R.K., huishoudster van vaartuig „Pro Do-
mo", naar Amsterdam. W. F. de Vries
Jaarsma N.H., van Oudegracht 209, naar
Amsterdam. C. J. Hofstee, R.K., z.b., van
Fnidsen 35, naar Utrecht. G. Trovisan
R.K., granietwerker, van Schagetistraat 2
naar Italie.
INGEKOMEN PERSONEN.
J. SchotHundel, N.H,. zonder, van
Edam, naar Boezemsingel 19. J. Sneekes,
R.K., arbeider, van Bergen (N-.H.), naar
Luttik Oudorp 17. J. Godschalk, N.H^
los werkman, van Rotterdam naar Zocher-
straat 28. H. A. G. Kamper, geen, zon
der, van Castricum naar Hekelstraat 14.
H. Lakerveld, N.H., machinist, van Gouda
naar St. Josephstraat 13. P. Leeuw, geen,
met vrouw en 2 kinderen (N.-H.), van Hoorn
eens terug tot de nuchtere werkelijkheid.
,,'t Is me onmogelijk om ernstig te zijn als
u zoo deftig doet en mij op zoo'n verwijten-
den toon mr. Beresford noemt." Hij wierp
haar 'n uitdagenden blik toe. „Ik krijg 'i
gevoel of ik het Veertigste Artikel ben."
Zij lachte.
„Liever ga ik terug tot de naamlooze
periode der laatste acht dagen, dan dat ik op
den negenden mr. Beresford wordt."
„Nu, wat wilt u danHaar hoofd een
beetje op zij keek zij hem aan.
„Wat willen?" vroeg hij
„U zou iemand heusch tot wanhoop bren
gen", riep ze met gemaakten ernst.
„Dat is nu precies wat tante Caroline ook
beweert", kwam luchtig van hem. „AUeen
zegt zij't wat kernach tiger. Ze zegt eenvou-
dig: Richard je bent gek."
„Maar u is lastig, dat weet u wel, niet?"
Glimlachend keek ze hem aan, haar hoofd
nog altijd wat opzij, als trachtte ze hem zijn
toestemming af te vleien.
„En als ze heel erg woedend is", ging hij
door, „maakt ze ervanje bent altijd gek ge
weest. Mijn dwaasheid wordt langzamerhand
traditioneel in de familie. Zelfs Drew ver-
klaart ronduit, dat ik gek ben, maar in de
volheid van zijn hart verzacht hij het een beet
je door er aan toe te voegen, dat ik een aardig
soort van gek ben."
„Ik wilde, dat ik wist wanneer u nu eigenlijk
ernstig is". Zij keek hem aan met een komi
sehe uitdrukking van onzekerheid.
'Wordt vervolgd.'/
zieh onwel gevoelen on hoofdpijn
boteekonon meostal het begin
eener
verpakking"S3oy<*"Ikenbaaraanden
oranje band,be«chermtU tegen na-
maak. Menweigeredus andere ver-
pakkingen en letteerop,
dat op elke tablet het
woord "BAYER" staat.
Prijs 75 ct».
