DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN. TA3< IAMS FI\K Kit den Alkmaarschen Raad. ROOKT Dagslijksch overzicht. Buifenland No. Olf nammer besfaai ait 2 blades. Honderddertigste Jaargang 1928 Deze Courant wordt ELKEN AVOND, behalve Zon- en Feesfdagen, uitgeg*ven. ibonnementsprijs bij vooruitbetaling per 3 maanden voor Alkmaar 2.—franco door let geheele Rijk /2.50. Afzonderlijke en bewijsnumtners 5 cents. PRUS DER OEWONE ADVERTENTlfiNi Per regel 0.25, bij groote contracten rabaf. Oroote letters naar plaatsrnfmfe. Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdrukkerjj vjb HERMs, COSTER ft ZOON. Voordam C9. Directeur: C. KRAK. UliUDAG Telef.nr. Administratie 3. Telefoonnr. Redactie 33. Postgiro 37060. Hoofdredacteur; Tj. N. ADEMA. $2 NOVEMBER I. De groote strijd is weer gestreden, de tweede onbloedige politieke veldslag van dit jaar. We zijn bezig ons leven te beteren, we be- handelen voor net eerst sinds lange jaren weer een begrooting op tijd en omdat de vroegere niet op tijd was, nebben we dit jaar iweemaal het voorrecht uitvoerig te hooren verkondigen, dat het politiek en staatsrechte- lijk onjuist is, dat de heer Westerhof niet tot wehouder is verkozen. De verontwaardiging daarover is in ver- loop van jaren wel wat geluwd, men schikt zich langzamerhand in het blijkbaar on- vermijdelijke, maar het is een te dankbaar onderwerp om er niet steeds nieuwe kanten aan te ontdekken, die nog wel eens bekeken en besproken kunnen worden. Zoo hebben wij ditmaal een lang debat ge- bad over de vraag wat eigenlijk Democra tic is. De heer Sietsma had in een encyclopaedic daarvan een heel aardige definitie gevonden en hij bouwde daarop een theorie waaruit zou moeten blijken, dat de Alkmaarsche Raad sinds lang van de paden der logica was afgedwaald. Mr. Kusters was het daarmede natuurlijk niet eens en stelde een z. i. onaanvechtbare meening tegenover die van den man, die deze theoretische beschouwingen blijkbaar nood- zakelijk achtte. Mr. Sluis bekeek natuurlijk het vraagstuk uit het oogpunt van bezuiniging en trachtte den Raad er van te overtuigen, dat op een bezuinigingsprogram vogels van zeer diverse politieke pluimage heel best als broeders in eenzelfde huis kunnen samen werken zonder dat staatsrecht of politiek in het bedrang tamen en toen ieder er eindelijk goed van doordrongen was, dat dit debat bij het vast- stellen van onze inkomsten en uitgaven heel best kon worden gemist en dat er geen post op de geheele begrooting door veranderd zou worden, achtte de heer Klaver, die altijd wat diepei dan anderen denkt, den tijd gekomen om ook zijnerzijds nog eens uiteen te zetten wat eigenlijk Democratic is. Helaas hebben wij van zijn voordracht maar heel kort kunnen genieten, want de heer Klaver had nog slechts de definitie uit een encyelopaedie weergegeven, toen zelfs de heer Sietsma tot het besef scheen te komen, dat de geesten, die hij had opgeroepen wat al te lastig en vervelend begonnen te worden. Zelfs de linkerzijde van onzen Raad begon er genoeg van te krijgen en de wijze woorden van den Katholieken agrarier werden tot paarlen voor de zwijnen. Men interrumpeer- den en irriteerde hem, men stelde, toen de heer Klaver nog maar enkele zinnen gesproken had, al voor om zijn rede in druk uit te geven en het is volkomen begrijpelijk, dat deze zijn magistrate rede plotseling afbrak en een beetje boos en verdrietig verklaarde verder van het woord te zullen afzien. Wel verzocht de burgemeester hem alsje- blieft nog een beetje door te gaan en belool- de hem voor absolute stilte te zullen zorgen, maar de heer Klaver, die blijkbaar bedacht dat deze stilte allerminst aandacht en bewon dering voor zijn theorieen zou beteekenen, was zoo verstandig het er maar bij te laten. Het is ten slotte gebleken, dat de Raad de begrooting heeft kunnen vaststellen zon der precies te weten wat nu eigenlijk de juiste definitie van Democratic is en wie dat be- denkt, vraagt zich onwillekeurig af of niet heel veel van waf er in urenlange redevoe ringen naar voren gebracht werd, best ge mist had kunnen worden. In Akersloot is onlangs een gemeentebe grooting zonder eenige discussie goedgekeurd en al beseffen wij heel goed, dat zoo'n para- dijstoestand in een stad van Alkthaar's om- vang nooit verkregen zal kunnen worden, er wordt 'toch bij de algemeene beschouwingen nog zooveel gezegd, dat evengoed of veel beter onuitgesproken kon blijven, dat heel wat onnoodig werk verricht moet worden en heel wat tijd nutteloos in beslag wprdt ge- nomen. De heeren, die denken, dat een courant met dergelijke copie gebaat is en ze niet graag zou willen missen, oversehatten wel een beetje de waarde en de beteekenis van hun eigen woorden. Het is heelemaal niet moeilijk elken dag een courant vol te krijgen, wij zitten nimmer om copie verlegen en al zijn er natuurlijk wel bewonderaars van politiek en alhs wat daar- aan vast zit en adspirant-candidaat-gemeen- teraadsleden, die van A tot Z lezen wat er gezegd wordt en voor wie het eigenlijk nog nooit genoeg is, daarnaast bereikt ons menig- maal het verzoek in bet kort te willen mede- deekn wat de Raad heeft besloten. met de bij- voeging, dat men geen moed heeft dat alles uit de kolommenlange besprekingen op te visschen. Evenwel, de Raad verdient ditmaal een complimentje. Zelfs de heer Westerhof heeft zich, in ver- gelijking met zijn in dit voorjaar gehouden redevoeringen, buitengewoon beperkt en de heer Govers heeft het record gestagen door voor zijn algemeene beschouwingen ditmaal niet meer dan twee minuten noodig te hebben. Zoo kort na de vorige debatten viel er ook niet veel nieuws te vertellen en dat de bevol- king er ook vrij onverschillig voor was, bleek wel uit de zeer geringe belangstelling op de publieke tribune. Alleen Donderdagavond hadden daar eenige toehoorders plaats geno- men, maar de belangstelling was maar slap- jes en den volgenden middag zat er op de linksche tribune geruimen tijd maar een heele meneer, die blijkbaar vacantie had en wiens vrouw misschien al met de schoonmaak was begonnen. Waren ditmaal de redevoeringen. dus van betrekkelijk korten duur, opmerkelijk is het, dat steeds meer raadsleden het woord voeren. Vroeger werd het houden van algemeene beschouwingen in hoofzaak aan de fractielei- ders overgelaten, maar het schijnt in den loop der laatste jaren gewoonte te worden, dat vrijwel iedereen van de gelegenheid gebruik maalct zijn politiek hart uit te storten. Met verwondering constateerde de burge meester zelfs, dat er van de negentien raads leden nog twee heeren overbleven, die blijk baar niets te vertellen hadden en nog ver- wonderlijker was het dat deze aan den kant der sociaal-democraten zaten. Wie bevreesd mocht zijn, dat de meeningen dezer fractie daardoor niet goed tot hun recht zijn gekomen, behoeft zich inmiddels niet ongerust te maken, want de heer Wes terhof heeft als gewoonlijk weer het leeuwen- deel van den spreektijd voor zijn rekening ge- nomen en tot in uitvoerige bijzonderheden verteld wat hem op het hart lag. Wat hij zegt, is in den regel goed over- dacht en wordt rijk gedocumenteerd. Hij mist de gave om rets kort te kunnen zeggen, hij dwaalt om zijn onderwerp heen als een hond om een vette kluif, die hij eerst nog eens aan alle kanten wil bekijken en beruiken alvorens er in ernst mee te beginnen. Hij spreidt een groote voorraad politieke pro- gramma's van zijn tegenstanders ten toon en geeft precies aan wat daaraan z.i. man- keert of wat er mankeert aan de heeren, die deze programma's hebben na te volgen. Hij verdiept zich graag in het „donkere Zuiden", memoreert gebeurtenissen van tien en twintig jaar geleden en juist op bet oogen- blik, dat de burgemeester zal vragen wat dat alles nu met de gemeentebegrooting te maken heeft, keert hij plotseling op den rechten weg terug en verzekert, dat hij nog altijd aan een of ander punt van het voorloopig verslag bezig is. Toch is hij de beste debater van zijn frac tie en vindt hij over bet algemeen aandacht voor zijn woorden. Lange jaren van politiek geharrewar hebben dezen propagandist uiters! slagvaardig gemaakt. Interrupties stuiten op hem af als sneeuwballen op een pantserplaat. Zij deren hem in het minst niet en terwijl men nog om de interruptie laeht, lacht men tegelijkertijd door om het slag vaardig daarop gegeven antwoord. Als hij over de toestanden in Weenen spreekt en de heer Leesberg hem triomfante- lijk vraagt of hij daar wel ooit van zijn leven geweest is, stelt hij dezen Paladijn der rechterzijde dadelijk de vraag of hij wel eens in Jeruzalem is geweest. Palestina is nog al een eindje uit de buurt, dus heeft hij groote kans, dat de heer Lees berg eenigszins verwonderd zal opmerken, dat hij zijn vacantietochtjes niet tot het gebied der Doode Zee uitgestrekt heeft. „Welnu", zegt meneer Westerhof: „U bent er nooit geweest en U weet er toch zooveel van te vertellen, waarom zou ik dan niet over Weenen mogen praten!" Als de heer Sluis opmerkt, dat hij er voor wil zorgen, dat het gemeentelijk huishouden vlot verloopt, klemt de heer Westerhof zich onmiddellijk aan het laatste woord vast en verklaart, dat hij er juist voor waken wil, dat de boel niet verloopt. Hij kan met verbazing naar den heer Keesom zitten luisteren en aan zijn van pret glinsterende oogen kan men zien dat hij denkt: „Is dat nou een financieele speciali- teit!" Hij maakt een paar aanteekeningen, neust even in een wetboekje en een oogenblik later is hij gereed om den raad te bewijzen, dat de voorstellen van den heer Keesom zooveel geld zullen kosten, dat er een vierde deel van de belastingen mee gemoeid is. Is dat nou de bezuiniging van de rechter zijde, zucht hij dan weemoedig en dadelijk daarop keert hij zich weer tegen een anderen tegenstander om een interruptie weg te wer ken of een politieke fout in het licht te stellen. Hij draait zich naar links en naar rechts en vangt alles op wat men hem in figuurlijken zin naar het hoofd gooit. Hij heeft oogen en ooren aan alle kanten en hij zou in zijn jeugd misschien een prachtige keeper van het Ne- derlandsche elftal zijn geworden. Maar hij is dan ook de eenige, die een sup porter meegebracht heeft. Wellicht is dat het geheim van zijn formi- dabel woordenspel, dat hij weet, dat er op de publieke tribune iemand haar vaste plaats heeft, die alles wat hij zegt van harte toe- juicht, die, wat hij ook verkondigen zal, het altijd volkomen met hem eens is en zich slechts door het tribune-hekje en den waardi- gen gemeentebode laat weerhouden om hem na elke redevoering de hand te komen druk- ken. Waer zoo heeft Vondel al gezegd werd opreghter trou, dan tusschen man en vrou, ter wereld oyt gevonden! Hier wordt inderdaad een navolgenswaar- dig voorbeeld aan alle vrouwen van raads leden gegeven. Waarom verschijnen er niet meer van die geestdriftige supporters op de publieke tri bune! Stellen zij dan geen belang in de rede voeringen harer edelachtbare echtgenooten? Waarom moeten zij de courant afwachten om dan soms te constateeren, dat haar gemaal weer een pover figuur heeft geslagen als tenminste de verslaggever niet weer net het allerbelangrijkste van de heele redevoering er uit heeft gelaten. Het is allesbehalve prettig als zelfs de kin- deren Pa's naam nergens in het verslag kun nen ontdekken eii cmdai Pa voor vrienden, kennissen en kiezers, die het raadsverslag na- pluizen, niet voor iemand wil doorgaan die bij vergissing in den Raad is gekozen, voelt hij zich verplicht bij de algemeene beschou wingen ook even zijn stem te laten hooren. Zoo breidt het aantal sprekers zich van jaar tot jaar uit en dat het debat ditmaal zoo vlot verloopen is, is dan ook niet aan te weinig redevoeringen te danken, maar uit- sluitend aan het feit, dat men pas enkele maanden geleden precies hetzelfde betoogd heeft en dat men weinig meer zeggen kan zonder in allerlei herhalingen te vervallen. De rechterzijde heeft zich ditmaal al- thans in de lengte harer beschouwingen zeer beperkt. Men bepaalde zich tot enkele algemeene opmerkingen en men behoeft zich daar trou- wens ook niet uit te sloven om een succesje te kunnen behalen. Dat elf meer dan acht is, is ook ditmaal bij de stemming over een groot aantal moties overtuigend bewezen en met verbazing vraagt men zich telkens af hoe het toch mogelijk is, dat zelfs over zeer neutrale voorstellen de Sociaal- en Vrijzinnig-Democraten telkens weer van een andere meening zijn dan de heeren van de rechterzijde. Laten wij onze indrukken thans beeindigen met de mededeeling, dat de heeren Sietsma en Van Slingerland ditmaal buitengewoon op dreef waren, dat de heer Vogelaar wiens naam in de naar hem genoemde commissie bekend en beroemd is geworden - zijn eigen doodvonnis voorgesteld heeft, dat de heer Thomsen nog altijd de zwijgende sterke man leek, in wiens handen verschillende touwtjes samenkomen, dat de heer Klaver na zijn on- gelukkig debuut blijkbaar ook van het verde- re vergaderen afzag, dat de heer Sluis dit maal bijzonder weinig interrupties heeft af- geschoten, dat de heeren van het Kantoor op den Kennemerstraatweg het een oogen blik hopeloos oneens waren, dat men nog altijd verwacht, dat na een rede van wet- houder Ringers een orgel het voorspel tot den gemeenschappelijken zang zal laten hoo ren en dat Mr. Leesberg achter zijn opge- poetste brilleglazen nog even vroolijk kan lachen als dat vroeger het geval was. Wat ten slotte uit alle beschouwingen, de- batten, kwinkslagen, interrupties en moties tot heil onzer gemeentenaren is voortgeko- men, zullen wij in enkele volgende artikelen nader in het licht stellen. DE KABINETSCRISIS IN FRANKRIJK. Poincare opnieuw kabinetsfor- mateur. De oplossing waar- schijnlijk gevonden. De samen- stetling van het ministerie Zooals we de vorige week reeds opmerkte, zou het wel zeer moeilijk gaan, om een nieuw ministerie te vinden, gevormd door de radica- len en dat een meerderheid in de kamer achter zich zou vinden. DE ALLERBESTE E GTPTISCHE CIGARET Inderdaad is het gebleken, dat de besluiten, genomen op het raaicale partijeongres te An gers, niet in de praktijk ware uit te voeren. Met de partijen, die voor de vorming van een ministerie overbleven, was niets te beginnen. Tusschen radicalen en soCialisten bijv. was geen eensgezindheid te bereiken. Het gevolg was natuuiilijk, dat Poincare opnieuw verzocht werd als kabinets-forma- teur op te treden. En Poincare nam deze op- dracht van Doumergue aan! 't Was voor hem moeilijk, een ministerie te vormen en Poincare is dan ook op zeer veel moeilijkheden ge- stuit. Voornamelijk zat hij met de radicalen Herriot c.s. Zouden zij weer in een nieuw ka- binet moeten worden opgenomen? Of zou deze partij thans uitgesloten worden? Poincare zelf wilde liefst de radicalen ook in het ministerie houden en had daartoe Za terdagmiddag een lang onderhoud met Her riot. Volgens de Soir verklaarde Poincare, dat hij zonder de radicalen niet zou regeeren. Hij was niet tevreden met den steun van en- keken van die partij, maar wilde de geheele radicale partij achter zich hebben! Dat was de eisch van Poincare, die moeilijk inlosbaar scheen te zijn. De verwachtingen waren dan ook, dat Poincare niet zou slapen in zijn opdracht. Als een verrassing komt dan ook het be- richt uit de lucht vallen, dat Poincare er gis- termiddag in geslaagd is, een ministerie sa men te stellen! Na eeirhespreking van ander- halfuur zou het hem gelukt zijn, een nieuw kabinet te vormen. Poincare ze'If zal geen portefeuille in bezit nemen, maar slechts de functie van minister-president waarnemen. Volgens verklaringen van hem, zou hij tot dezen stap besloten hebben, om zich des te beter te kunnen wijden aan de onderhandelin- gen over het herstelvraagstuk, dat tegelijk met de begrootingsdebatten in de Fransche Kamer aan de orde komt. Als dit gerucht juist is, zou het de eerste maal zijn, in vele jaren, dat een minister-president niet aan het hoofd van een parlement staat. De verdere samenstelling zou dan worden: Cheron, financien (in plaats van Poincare), Briand, buitenlandsche zaken, Tardieur, bin nenlandsche zaken, Barthan, justitie, Ma raud, onderwijs, Painleve, oorlog, Leggues, marine, Forglot, openbare werken, Lovcheur, arbeid, Maginot, kolonien. AHleen de plaatsen van landbouw en pen- sioenen zijn nog onbezet. Echter hoopte Poin care nog voor Dinsdag ook die twee zetels bezet te hebben. Wie ze zullen innemen, valt nog niet te zr en. Alleen dit is zeker, dat het geen ra dicalen zullen zijn. DUITSCHLAND. DE UITSLUITING IN HET ROERGEBIED. De gevolgen van de crisis Het orafaan van het officieel arbeidsbureau voor de Rijnprovincie schrijft in een beschou- wing over de conjunctuur: „Voor de afkondiging van de uitshuting waren er reeds 121.700 werkloozen in de ijzer- en staalindustrie en bij een eenigszins langen duur van het tegenwoordig conflict zouden de gevolgen zich doen gevoelen ver buiten het eigenlijk gebied van den strijd, tot in vrijwel iederen tak van het Duitsche be drijfsleven. De omvang van deze uitbreiding is niet te voorzien noch te voorspellen. Het officieele orgaan hoopt echter dat na den afloop van den strijd een krachtige op- leving van den arbeidsmarkt zal plaats vin den evenals dat in Engeland na de opheffing der algemeene staking het geval is geweest De werkgevers kunnen deze laatste opti- mistische gevolgtrekking niet aanvaarden Zij gelooven veeleer dat na een lange uitslui ting de algemeene koopkracht van zoo uitge- breide kringen lamgeslagen zal zijn, dat zij de door het bureau gehoopte opleving als zeer onwaarschijnlijk moeten beschouwen. DOOR ZIJN SCHOONZUSTER GEDOOD. Volgens de Berlijnsche bladen is Zondag avond in een cafe in de Bruederstrasse in Spandau een ernstigen misdaad geschied. De dochter der waardin raakte met haar van haar gescheiden levenden man in twist en werd daarbij door hem bedreigd. Daarop wilde men den man uit het lokaal dringen Hij werd evenwel handtastelijk. In haar angst greep toen de zuster der vrouw een re volver en schoot twee schoten af waarvan een den man zoodanig verwondde dat bij enkele minuten daarna overleed. ITALIe. i DE UITBARSTING VAN DE ETNA. De hulpverleening; de verbinding Catania—Messina verbroken. Wolff meldt uit Rome, dat naar uit de eerste tellingen blijkt, het aantal vluchtelin- gen uit de bedreigde omgeving van de Etna, ongeveer 4300 bedraagt. De staat heeft de getroffen bevolking een bedrag van 25.000 lire ter beschikking ge- steld. Door vereenigingen en organisaties worden tal van giften bbeengebracht voor een steunfonds. Een ander bericht uit Catania meldt, dat de hoofdstroom van de lava voorbij den spoorbrug van Mascali is gekomen, zoodat de verbinding CataniaMessina verbroken is, De stroom nadert Carrabba; van deze plaats zal hij naar zee vloeien. Een andere tak van den stroom gaat in de richting van Nimziata. De empties nemen weer in hevig- heid toe. Volgens Zaterdagmiddag uit Catania ont- vangen berichten zijn de uitbarstingen van den Etna, die Vrijdag eenigszins verminder- den, weer opnieuw in hevigheid toegenomen. De snelheid, waarmee de lava zich voortbe- weegt, is weer belangrijk grooter geworden De straatweg ten Oosten van Mascali werd vernield, evenals de spoorbrug van den spoorweg Catania—Messina. Reeds Vrijdag nacht begon de lava-massa de brug te on- dermijnen. De verbinding met Messina wordt onderhouden door een stoombootdienst, ter wijl men pogingen doet om een gedeelte van het spoorwegverkeer om te leggen, aangezien de spoorweg ten Westen van Catania nog in orde is. De lavastroomen, die tot aan "den spoorweg waren voortgedrongen, hebben zich vereenigd en zijn daardoor aan omvang en aan kracht toegenomen. Carraba is eindelijk ontruimd. Men verwachtte, dat het nog in den loop van Zaterdagavond door de lava zou worden vernield. Ook Nunziata en Peg- gio Ciraric moesten door de bewoners worden ontruimd, aangezien ook daar, in tegenstel- ling met wat men verwachtte, ernstig gevaar dreigt. Mussolini verbiedt inzamelingen. In een Zaterdag uitgevaardigd decreet verbiedt Mussolini het houden van openbare inschrijvingen of inzamelingen ten bate van de slachtoffers van de uitbarstingen van den Etna. Hij motiveert dit verbod met de verkla- ring, dat dit een regeeringszaak is. De mx- nisterraad is Maandag a.s. bijeengeroepen, ten einde alle maatregelen te treffen, die noo dig zijn om de slachtoffers te helpen. BELGIe. INVAL IN EEN OPIUMKIT. De Antwerpsche politie heeft een inval ge- daan in een Chineesch restaurant in de Rijn- straat. Op de tweede etage zaten zes Chinee- zen, te rooken in een perfect ingerichte opiumschuiverij. De opium-rookers en de restaurateur werden gearresteerd, terwijl een groote vooraad opium in beslag werd ge nomen. FRANKRIJK. HET MINISTERIE POINCARe COMPLEET. Gisteravond werden de nog onbezette plaatsen in het nieuw gevormde ministerie Poincare als volgt bezet: Minister van handel Bonnefous, van Luchtvaart, Eynac, van Landbouw Hennes- sy, van Pensioenen Anteriou, staatssecretaris Oberkirch, van Arbeid Germain Martin Ptt. lichamelijke Opvoeding Henri Pate en Open- baar Onderwijs Andre Poncet. DE VEROORDEELDE ELZASSER AUTONOMISTEN. Dr. Roos meldt zich bij het gerechf aan. Naar uit Zurich gemeld wordt heeft dr. Roos, de Elzasser autonomist, die in Juni j.l. bij verstek veroordeeld werd tot 15 jaar tuchthuisstraf, zich gisteren aangemeld bij het Fransche gerechtshof, ter wederopne- ming van zijn proces. In een verklaring, die hij gisteravond aan de Zwitsersche pers deed, wijst dr. Roos er op, dat hij met dezen stap de nog niet opgehelderde zaken van het beruchte proces, voorzoover deze zijn persoon betroffen, uit de wereld wilde helpen. Het bij verstek tegen hem uitgesproken vonnis van 15 jaar tuchthuisstraf en 20 jaar verster- ken, dat hij in overeenstemming met zijn vrienden, met wie hij voor 10 maanden naar het buitenland was gegaan, had genomen en dat hij met dezelfde kalmte en rust zou uitvoeren als toen. met het eenige doel de zaak van zijn vaderUnd te dienen, ALKMAARSCHE GODRANT WK WStSttP

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1928 | | pagina 1