DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
TA3< IAMS FI\K
Kit den Alkmaarschen Raad.
ROOKT
Dagslijksch overzicht.
Buifenland
No.
Olf nammer besfaai ait 2 blades.
Honderddertigste Jaargang
1928
Deze Courant wordt ELKEN AVOND, behalve Zon- en Feesfdagen, uitgeg*ven.
ibonnementsprijs bij vooruitbetaling per 3 maanden voor Alkmaar 2.—franco door
let geheele Rijk /2.50.
Afzonderlijke en bewijsnumtners 5 cents.
PRUS DER OEWONE ADVERTENTlfiNi
Per regel 0.25, bij groote contracten rabaf. Oroote letters naar plaatsrnfmfe.
Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdrukkerjj vjb HERMs, COSTER ft ZOON.
Voordam C9.
Directeur: C. KRAK.
UliUDAG
Telef.nr. Administratie 3.
Telefoonnr. Redactie 33.
Postgiro 37060.
Hoofdredacteur; Tj. N. ADEMA.
$2 NOVEMBER
I.
De groote strijd is weer gestreden, de
tweede onbloedige politieke veldslag van dit
jaar.
We zijn bezig ons leven te beteren, we be-
handelen voor net eerst sinds lange jaren
weer een begrooting op tijd en omdat de
vroegere niet op tijd was, nebben we dit jaar
iweemaal het voorrecht uitvoerig te hooren
verkondigen, dat het politiek en staatsrechte-
lijk onjuist is, dat de heer Westerhof niet tot
wehouder is verkozen.
De verontwaardiging daarover is in ver-
loop van jaren wel wat geluwd, men schikt
zich langzamerhand in het blijkbaar on-
vermijdelijke, maar het is een te dankbaar
onderwerp om er niet steeds nieuwe kanten
aan te ontdekken, die nog wel eens bekeken
en besproken kunnen worden.
Zoo hebben wij ditmaal een lang debat ge-
bad over de vraag wat eigenlijk Democra
tic is.
De heer Sietsma had in een encyclopaedic
daarvan een heel aardige definitie gevonden
en hij bouwde daarop een theorie waaruit
zou moeten blijken, dat de Alkmaarsche
Raad sinds lang van de paden der logica
was afgedwaald.
Mr. Kusters was het daarmede natuurlijk
niet eens en stelde een z. i. onaanvechtbare
meening tegenover die van den man, die deze
theoretische beschouwingen blijkbaar nood-
zakelijk achtte.
Mr. Sluis bekeek natuurlijk het vraagstuk
uit het oogpunt van bezuiniging en trachtte
den Raad er van te overtuigen, dat op een
bezuinigingsprogram vogels van zeer diverse
politieke pluimage heel best als broeders in
eenzelfde huis kunnen samen werken zonder
dat staatsrecht of politiek in het bedrang
tamen en toen ieder er eindelijk goed van
doordrongen was, dat dit debat bij het vast-
stellen van onze inkomsten en uitgaven heel
best kon worden gemist en dat er geen post
op de geheele begrooting door veranderd zou
worden, achtte de heer Klaver, die altijd wat
diepei dan anderen denkt, den tijd gekomen
om ook zijnerzijds nog eens uiteen te zetten
wat eigenlijk Democratic is.
Helaas hebben wij van zijn voordracht
maar heel kort kunnen genieten, want de
heer Klaver had nog slechts de definitie uit
een encyelopaedie weergegeven, toen zelfs
de heer Sietsma tot het besef scheen te komen,
dat de geesten, die hij had opgeroepen wat al
te lastig en vervelend begonnen te worden.
Zelfs de linkerzijde van onzen Raad begon
er genoeg van te krijgen en de wijze woorden
van den Katholieken agrarier werden tot
paarlen voor de zwijnen. Men interrumpeer-
den en irriteerde hem, men stelde, toen de heer
Klaver nog maar enkele zinnen gesproken
had, al voor om zijn rede in druk uit te geven
en het is volkomen begrijpelijk, dat deze zijn
magistrate rede plotseling afbrak en een
beetje boos en verdrietig verklaarde verder
van het woord te zullen afzien.
Wel verzocht de burgemeester hem alsje-
blieft nog een beetje door te gaan en belool-
de hem voor absolute stilte te zullen zorgen,
maar de heer Klaver, die blijkbaar bedacht
dat deze stilte allerminst aandacht en bewon
dering voor zijn theorieen zou beteekenen,
was zoo verstandig het er maar bij te laten.
Het is ten slotte gebleken, dat de Raad
de begrooting heeft kunnen vaststellen zon
der precies te weten wat nu eigenlijk de juiste
definitie van Democratic is en wie dat be-
denkt, vraagt zich onwillekeurig af of niet
heel veel van waf er in urenlange redevoe
ringen naar voren gebracht werd, best ge
mist had kunnen worden.
In Akersloot is onlangs een gemeentebe
grooting zonder eenige discussie goedgekeurd
en al beseffen wij heel goed, dat zoo'n para-
dijstoestand in een stad van Alkthaar's om-
vang nooit verkregen zal kunnen worden, er
wordt 'toch bij de algemeene beschouwingen
nog zooveel gezegd, dat evengoed of veel
beter onuitgesproken kon blijven, dat heel
wat onnoodig werk verricht moet worden en
heel wat tijd nutteloos in beslag wprdt ge-
nomen.
De heeren, die denken, dat een courant met
dergelijke copie gebaat is en ze niet graag
zou willen missen, oversehatten wel een
beetje de waarde en de beteekenis van hun
eigen woorden.
Het is heelemaal niet moeilijk elken dag
een courant vol te krijgen, wij zitten nimmer
om copie verlegen en al zijn er natuurlijk wel
bewonderaars van politiek en alhs wat daar-
aan vast zit en adspirant-candidaat-gemeen-
teraadsleden, die van A tot Z lezen wat er
gezegd wordt en voor wie het eigenlijk nog
nooit genoeg is, daarnaast bereikt ons menig-
maal het verzoek in bet kort te willen mede-
deekn wat de Raad heeft besloten. met de bij-
voeging, dat men geen moed heeft dat alles
uit de kolommenlange besprekingen op te
visschen.
Evenwel, de Raad verdient ditmaal een
complimentje.
Zelfs de heer Westerhof heeft zich, in ver-
gelijking met zijn in dit voorjaar gehouden
redevoeringen, buitengewoon beperkt en de
heer Govers heeft het record gestagen door
voor zijn algemeene beschouwingen ditmaal
niet meer dan twee minuten noodig te hebben.
Zoo kort na de vorige debatten viel er ook
niet veel nieuws te vertellen en dat de bevol-
king er ook vrij onverschillig voor was, bleek
wel uit de zeer geringe belangstelling op de
publieke tribune. Alleen Donderdagavond
hadden daar eenige toehoorders plaats geno-
men, maar de belangstelling was maar slap-
jes en den volgenden middag zat er op de
linksche tribune geruimen tijd maar een heele
meneer, die blijkbaar vacantie had en
wiens vrouw misschien al met de schoonmaak
was begonnen.
Waren ditmaal de redevoeringen. dus van
betrekkelijk korten duur, opmerkelijk is het,
dat steeds meer raadsleden het woord voeren.
Vroeger werd het houden van algemeene
beschouwingen in hoofzaak aan de fractielei-
ders overgelaten, maar het schijnt in den loop
der laatste jaren gewoonte te worden, dat
vrijwel iedereen van de gelegenheid gebruik
maalct zijn politiek hart uit te storten.
Met verwondering constateerde de burge
meester zelfs, dat er van de negentien raads
leden nog twee heeren overbleven, die blijk
baar niets te vertellen hadden en nog ver-
wonderlijker was het dat deze aan den kant
der sociaal-democraten zaten.
Wie bevreesd mocht zijn, dat de meeningen
dezer fractie daardoor niet goed tot hun
recht zijn gekomen, behoeft zich inmiddels
niet ongerust te maken, want de heer Wes
terhof heeft als gewoonlijk weer het leeuwen-
deel van den spreektijd voor zijn rekening ge-
nomen en tot in uitvoerige bijzonderheden
verteld wat hem op het hart lag.
Wat hij zegt, is in den regel goed over-
dacht en wordt rijk gedocumenteerd. Hij mist
de gave om rets kort te kunnen zeggen, hij
dwaalt om zijn onderwerp heen als een
hond om een vette kluif, die hij eerst nog
eens aan alle kanten wil bekijken en beruiken
alvorens er in ernst mee te beginnen. Hij
spreidt een groote voorraad politieke pro-
gramma's van zijn tegenstanders ten toon
en geeft precies aan wat daaraan z.i. man-
keert of wat er mankeert aan de heeren, die
deze programma's hebben na te volgen.
Hij verdiept zich graag in het „donkere
Zuiden", memoreert gebeurtenissen van tien
en twintig jaar geleden en juist op bet oogen-
blik, dat de burgemeester zal vragen wat dat
alles nu met de gemeentebegrooting te maken
heeft, keert hij plotseling op den rechten weg
terug en verzekert, dat hij nog altijd aan een
of ander punt van het voorloopig verslag
bezig is.
Toch is hij de beste debater van zijn frac
tie en vindt hij over bet algemeen aandacht
voor zijn woorden. Lange jaren van politiek
geharrewar hebben dezen propagandist
uiters! slagvaardig gemaakt. Interrupties
stuiten op hem af als sneeuwballen op een
pantserplaat. Zij deren hem in het minst niet
en terwijl men nog om de interruptie laeht,
lacht men tegelijkertijd door om het slag
vaardig daarop gegeven antwoord.
Als hij over de toestanden in Weenen
spreekt en de heer Leesberg hem triomfante-
lijk vraagt of hij daar wel ooit van zijn
leven geweest is, stelt hij dezen Paladijn der
rechterzijde dadelijk de vraag of hij wel eens
in Jeruzalem is geweest.
Palestina is nog al een eindje uit de buurt,
dus heeft hij groote kans, dat de heer Lees
berg eenigszins verwonderd zal opmerken,
dat hij zijn vacantietochtjes niet tot het gebied
der Doode Zee uitgestrekt heeft.
„Welnu", zegt meneer Westerhof: „U bent
er nooit geweest en U weet er toch zooveel
van te vertellen, waarom zou ik dan niet over
Weenen mogen praten!"
Als de heer Sluis opmerkt, dat hij er voor
wil zorgen, dat het gemeentelijk huishouden
vlot verloopt, klemt de heer Westerhof zich
onmiddellijk aan het laatste woord vast en
verklaart, dat hij er juist voor waken wil, dat
de boel niet verloopt.
Hij kan met verbazing naar den heer
Keesom zitten luisteren en aan zijn van pret
glinsterende oogen kan men zien dat hij
denkt: „Is dat nou een financieele speciali-
teit!"
Hij maakt een paar aanteekeningen, neust
even in een wetboekje en een oogenblik later
is hij gereed om den raad te bewijzen, dat de
voorstellen van den heer Keesom zooveel
geld zullen kosten, dat er een vierde deel van
de belastingen mee gemoeid is.
Is dat nou de bezuiniging van de rechter
zijde, zucht hij dan weemoedig en dadelijk
daarop keert hij zich weer tegen een anderen
tegenstander om een interruptie weg te wer
ken of een politieke fout in het licht te stellen.
Hij draait zich naar links en naar rechts
en vangt alles op wat men hem in figuurlijken
zin naar het hoofd gooit. Hij heeft oogen en
ooren aan alle kanten en hij zou in zijn jeugd
misschien een prachtige keeper van het Ne-
derlandsche elftal zijn geworden.
Maar hij is dan ook de eenige, die een sup
porter meegebracht heeft.
Wellicht is dat het geheim van zijn formi-
dabel woordenspel, dat hij weet, dat er op
de publieke tribune iemand haar vaste plaats
heeft, die alles wat hij zegt van harte toe-
juicht, die, wat hij ook verkondigen zal, het
altijd volkomen met hem eens is en zich
slechts door het tribune-hekje en den waardi-
gen gemeentebode laat weerhouden om hem
na elke redevoering de hand te komen druk-
ken.
Waer zoo heeft Vondel al gezegd
werd opreghter trou, dan tusschen man en
vrou, ter wereld oyt gevonden!
Hier wordt inderdaad een navolgenswaar-
dig voorbeeld aan alle vrouwen van raads
leden gegeven.
Waarom verschijnen er niet meer van die
geestdriftige supporters op de publieke tri
bune! Stellen zij dan geen belang in de rede
voeringen harer edelachtbare echtgenooten?
Waarom moeten zij de courant afwachten om
dan soms te constateeren, dat haar gemaal
weer een pover figuur heeft geslagen als
tenminste de verslaggever niet weer net het
allerbelangrijkste van de heele redevoering er
uit heeft gelaten.
Het is allesbehalve prettig als zelfs de kin-
deren Pa's naam nergens in het verslag kun
nen ontdekken eii cmdai Pa voor vrienden,
kennissen en kiezers, die het raadsverslag na-
pluizen, niet voor iemand wil doorgaan die
bij vergissing in den Raad is gekozen, voelt
hij zich verplicht bij de algemeene beschou
wingen ook even zijn stem te laten hooren.
Zoo breidt het aantal sprekers zich van
jaar tot jaar uit en dat het debat ditmaal zoo
vlot verloopen is, is dan ook niet aan te
weinig redevoeringen te danken, maar uit-
sluitend aan het feit, dat men pas enkele
maanden geleden precies hetzelfde betoogd
heeft en dat men weinig meer zeggen kan
zonder in allerlei herhalingen te vervallen.
De rechterzijde heeft zich ditmaal al-
thans in de lengte harer beschouwingen
zeer beperkt.
Men bepaalde zich tot enkele algemeene
opmerkingen en men behoeft zich daar trou-
wens ook niet uit te sloven om een succesje
te kunnen behalen.
Dat elf meer dan acht is, is ook ditmaal
bij de stemming over een groot aantal moties
overtuigend bewezen en met verbazing vraagt
men zich telkens af hoe het toch mogelijk is,
dat zelfs over zeer neutrale voorstellen de
Sociaal- en Vrijzinnig-Democraten telkens
weer van een andere meening zijn dan de
heeren van de rechterzijde.
Laten wij onze indrukken thans beeindigen
met de mededeeling, dat de heeren Sietsma en
Van Slingerland ditmaal buitengewoon op
dreef waren, dat de heer Vogelaar wiens
naam in de naar hem genoemde commissie
bekend en beroemd is geworden - zijn eigen
doodvonnis voorgesteld heeft, dat de heer
Thomsen nog altijd de zwijgende sterke man
leek, in wiens handen verschillende touwtjes
samenkomen, dat de heer Klaver na zijn on-
gelukkig debuut blijkbaar ook van het verde-
re vergaderen afzag, dat de heer Sluis dit
maal bijzonder weinig interrupties heeft af-
geschoten, dat de heeren van het Kantoor
op den Kennemerstraatweg het een oogen
blik hopeloos oneens waren, dat men nog
altijd verwacht, dat na een rede van wet-
houder Ringers een orgel het voorspel tot
den gemeenschappelijken zang zal laten hoo
ren en dat Mr. Leesberg achter zijn opge-
poetste brilleglazen nog even vroolijk kan
lachen als dat vroeger het geval was.
Wat ten slotte uit alle beschouwingen, de-
batten, kwinkslagen, interrupties en moties
tot heil onzer gemeentenaren is voortgeko-
men, zullen wij in enkele volgende artikelen
nader in het licht stellen.
DE KABINETSCRISIS IN FRANKRIJK.
Poincare opnieuw kabinetsfor-
mateur. De oplossing waar-
schijnlijk gevonden. De samen-
stetling van het ministerie
Zooals we de vorige week reeds opmerkte,
zou het wel zeer moeilijk gaan, om een nieuw
ministerie te vinden, gevormd door de radica-
len en dat een meerderheid in de kamer achter
zich zou vinden.
DE ALLERBESTE E GTPTISCHE CIGARET
Inderdaad is het gebleken, dat de besluiten,
genomen op het raaicale partijeongres te An
gers, niet in de praktijk ware uit te voeren.
Met de partijen, die voor de vorming van een
ministerie overbleven, was niets te beginnen.
Tusschen radicalen en soCialisten bijv. was
geen eensgezindheid te bereiken.
Het gevolg was natuuiilijk, dat Poincare
opnieuw verzocht werd als kabinets-forma-
teur op te treden. En Poincare nam deze op-
dracht van Doumergue aan! 't Was voor hem
moeilijk, een ministerie te vormen en Poincare
is dan ook op zeer veel moeilijkheden ge-
stuit. Voornamelijk zat hij met de radicalen
Herriot c.s. Zouden zij weer in een nieuw ka-
binet moeten worden opgenomen? Of zou
deze partij thans uitgesloten worden?
Poincare zelf wilde liefst de radicalen ook
in het ministerie houden en had daartoe Za
terdagmiddag een lang onderhoud met Her
riot. Volgens de Soir verklaarde Poincare,
dat hij zonder de radicalen niet zou regeeren.
Hij was niet tevreden met den steun van en-
keken van die partij, maar wilde de geheele
radicale partij achter zich hebben!
Dat was de eisch van Poincare, die moeilijk
inlosbaar scheen te zijn. De verwachtingen
waren dan ook, dat Poincare niet zou slapen
in zijn opdracht.
Als een verrassing komt dan ook het be-
richt uit de lucht vallen, dat Poincare er gis-
termiddag in geslaagd is, een ministerie sa
men te stellen! Na eeirhespreking van ander-
halfuur zou het hem gelukt zijn, een nieuw
kabinet te vormen. Poincare ze'If zal geen
portefeuille in bezit nemen, maar slechts de
functie van minister-president waarnemen.
Volgens verklaringen van hem, zou hij tot
dezen stap besloten hebben, om zich des te
beter te kunnen wijden aan de onderhandelin-
gen over het herstelvraagstuk, dat tegelijk
met de begrootingsdebatten in de Fransche
Kamer aan de orde komt. Als dit gerucht
juist is, zou het de eerste maal zijn, in vele
jaren, dat een minister-president niet aan het
hoofd van een parlement staat.
De verdere samenstelling zou dan worden:
Cheron, financien (in plaats van Poincare),
Briand, buitenlandsche zaken, Tardieur, bin
nenlandsche zaken, Barthan, justitie, Ma
raud, onderwijs, Painleve, oorlog, Leggues,
marine, Forglot, openbare werken, Lovcheur,
arbeid, Maginot, kolonien.
AHleen de plaatsen van landbouw en pen-
sioenen zijn nog onbezet. Echter hoopte Poin
care nog voor Dinsdag ook die twee zetels
bezet te hebben.
Wie ze zullen innemen, valt nog niet te
zr en. Alleen dit is zeker, dat het geen ra
dicalen zullen zijn.
DUITSCHLAND.
DE UITSLUITING IN HET
ROERGEBIED.
De gevolgen van de crisis
Het orafaan van het officieel arbeidsbureau
voor de Rijnprovincie schrijft in een beschou-
wing over de conjunctuur:
„Voor de afkondiging van de uitshuting
waren er reeds 121.700 werkloozen in de
ijzer- en staalindustrie en bij een eenigszins
langen duur van het tegenwoordig conflict
zouden de gevolgen zich doen gevoelen ver
buiten het eigenlijk gebied van den strijd, tot
in vrijwel iederen tak van het Duitsche be
drijfsleven. De omvang van deze uitbreiding
is niet te voorzien noch te voorspellen.
Het officieele orgaan hoopt echter dat na
den afloop van den strijd een krachtige op-
leving van den arbeidsmarkt zal plaats vin
den evenals dat in Engeland na de opheffing
der algemeene staking het geval is geweest
De werkgevers kunnen deze laatste opti-
mistische gevolgtrekking niet aanvaarden
Zij gelooven veeleer dat na een lange uitslui
ting de algemeene koopkracht van zoo uitge-
breide kringen lamgeslagen zal zijn, dat zij
de door het bureau gehoopte opleving als
zeer onwaarschijnlijk moeten beschouwen.
DOOR ZIJN SCHOONZUSTER
GEDOOD.
Volgens de Berlijnsche bladen is Zondag
avond in een cafe in de Bruederstrasse in
Spandau een ernstigen misdaad geschied. De
dochter der waardin raakte met haar van
haar gescheiden levenden man in twist en
werd daarbij door hem bedreigd. Daarop
wilde men den man uit het lokaal dringen
Hij werd evenwel handtastelijk. In haar
angst greep toen de zuster der vrouw een re
volver en schoot twee schoten af waarvan
een den man zoodanig verwondde dat bij
enkele minuten daarna overleed.
ITALIe. i
DE UITBARSTING VAN DE ETNA.
De hulpverleening; de verbinding
Catania—Messina verbroken.
Wolff meldt uit Rome, dat naar uit de
eerste tellingen blijkt, het aantal vluchtelin-
gen uit de bedreigde omgeving van de Etna,
ongeveer 4300 bedraagt.
De staat heeft de getroffen bevolking een
bedrag van 25.000 lire ter beschikking ge-
steld. Door vereenigingen en organisaties
worden tal van giften bbeengebracht voor
een steunfonds.
Een ander bericht uit Catania meldt, dat
de hoofdstroom van de lava voorbij den
spoorbrug van Mascali is gekomen, zoodat
de verbinding CataniaMessina verbroken
is, De stroom nadert Carrabba; van deze
plaats zal hij naar zee vloeien. Een andere
tak van den stroom gaat in de richting van
Nimziata.
De empties nemen weer in hevig-
heid toe.
Volgens Zaterdagmiddag uit Catania ont-
vangen berichten zijn de uitbarstingen van
den Etna, die Vrijdag eenigszins verminder-
den, weer opnieuw in hevigheid toegenomen.
De snelheid, waarmee de lava zich voortbe-
weegt, is weer belangrijk grooter geworden
De straatweg ten Oosten van Mascali werd
vernield, evenals de spoorbrug van den
spoorweg Catania—Messina. Reeds Vrijdag
nacht begon de lava-massa de brug te on-
dermijnen. De verbinding met Messina wordt
onderhouden door een stoombootdienst, ter
wijl men pogingen doet om een gedeelte van
het spoorwegverkeer om te leggen, aangezien
de spoorweg ten Westen van Catania nog in
orde is. De lavastroomen, die tot aan "den
spoorweg waren voortgedrongen, hebben zich
vereenigd en zijn daardoor aan omvang en
aan kracht toegenomen. Carraba is eindelijk
ontruimd. Men verwachtte, dat het nog in
den loop van Zaterdagavond door de lava
zou worden vernield. Ook Nunziata en Peg-
gio Ciraric moesten door de bewoners worden
ontruimd, aangezien ook daar, in tegenstel-
ling met wat men verwachtte, ernstig gevaar
dreigt.
Mussolini verbiedt inzamelingen.
In een Zaterdag uitgevaardigd decreet
verbiedt Mussolini het houden van openbare
inschrijvingen of inzamelingen ten bate van
de slachtoffers van de uitbarstingen van den
Etna. Hij motiveert dit verbod met de verkla-
ring, dat dit een regeeringszaak is. De mx-
nisterraad is Maandag a.s. bijeengeroepen,
ten einde alle maatregelen te treffen, die noo
dig zijn om de slachtoffers te helpen.
BELGIe.
INVAL IN EEN OPIUMKIT.
De Antwerpsche politie heeft een inval ge-
daan in een Chineesch restaurant in de Rijn-
straat. Op de tweede etage zaten zes Chinee-
zen, te rooken in een perfect ingerichte
opiumschuiverij. De opium-rookers en de
restaurateur werden gearresteerd, terwijl een
groote vooraad opium in beslag werd ge
nomen.
FRANKRIJK.
HET MINISTERIE POINCARe
COMPLEET.
Gisteravond werden de nog onbezette
plaatsen in het nieuw gevormde ministerie
Poincare als volgt bezet:
Minister van handel Bonnefous, van
Luchtvaart, Eynac, van Landbouw Hennes-
sy, van Pensioenen Anteriou, staatssecretaris
Oberkirch, van Arbeid Germain Martin Ptt.
lichamelijke Opvoeding Henri Pate en Open-
baar Onderwijs Andre Poncet.
DE VEROORDEELDE ELZASSER
AUTONOMISTEN.
Dr. Roos meldt zich bij het gerechf
aan.
Naar uit Zurich gemeld wordt heeft dr.
Roos, de Elzasser autonomist, die in Juni
j.l. bij verstek veroordeeld werd tot 15 jaar
tuchthuisstraf, zich gisteren aangemeld bij
het Fransche gerechtshof, ter wederopne-
ming van zijn proces. In een verklaring, die
hij gisteravond aan de Zwitsersche pers
deed, wijst dr. Roos er op, dat hij met dezen
stap de nog niet opgehelderde zaken van het
beruchte proces, voorzoover deze zijn persoon
betroffen, uit de wereld wilde helpen. Het
bij verstek tegen hem uitgesproken vonnis
van 15 jaar tuchthuisstraf en 20 jaar verster-
ken, dat hij in overeenstemming met zijn
vrienden, met wie hij voor 10 maanden naar
het buitenland was gegaan, had genomen
en dat hij met dezelfde kalmte en rust zou
uitvoeren als toen. met het eenige doel de
zaak van zijn vaderUnd te dienen,
ALKMAARSCHE GODRANT
WK WStSttP