ScfieiveemarktteAlkmaai
Ilkimrsiht [omit
Langs glibbariga wagan
Pluimveeteelt.
FElllLLETON.
Honderd dertigste Jaargang.
Donderda^ 15 November.
Radio-^Dekje
Reefatszaken
Getuige P. de Boer, chauffeur ie Wervers-1
hoof, verklaarde, dat tnevrouw v. Pinxster, de
echtgenoote van zijn patroon, den 2en prijs
had getrokken. Hij is het paard gaan zien bij
d: II. en hij heeft verklaard, dat hij met 150
gejnoegen heeft genomen, omdat hem van an-
de're zijds werd bericht door zekeren Schou-
ten, dat het paard geen 100 waard was.
Ten slotte werd gehoord burgemeester Te-
telaar de Groot van Blokker, die verklaarde,
dat de financieele positie van de H. niet
schitterend is, zooals getuige nader aantoon-
de.
Mr. Dwars zeide, dat de zaak van verdach
te waard is 8 a 9 mille en er slechts een hypo-
theek van 2500 op staat. Verdachte heeft
75 bij mr. Dwars gedeponeerd om C1 zaak
eventueel af te maken, doch hij achtte ^ichzelf
niet schuldig aan verduistering.
De officier zeide dat in loterijen ontzettend
knoeid heeft. In ieder geval meende de offi-
tie motief heeft gegeven de touwtjes wat
sterker aan te trekken en strcngere voor-
waarden te stellen. Dat terugkoopen is een
foefje cm de wet te ontduiken en geeft aan-
leiding to allerlei knoeierijen, zooals ook in
deze zaak weer is gebleken, want de officier
was overtuigd, dat verdachte in deze zaak ge-
knoeid heeft. In ieder gevalf meende de offi
cier, dat de 75 overschot niet aan verdach
te toekwam, zooals de officier nader aan-
toonde. Het is een zeer ernstig geval en nu
blijkt, dat verdachte er goed voor staat, vor-
derde het O. M. geen gevangenisstraf, maar
300 boete of 60 dagen hechtenis.
De verdediger, mr. Dwars, betoogde, dat
van verduistering geen sprake is. Zoo de of
ficier iets ten laste kon leggen, dan zou het
oplichting moeten zijn. Pleiter tartte den offi
cier de 4 elementen van verduistering in deze
zaak aan te toonen
Pleiter behandelde achtereenvolgens die 4
elementen en releveerde dat de officier zelf
niet weet aan wie die 75 toekomt.
Volgens pleiter is de verdachte zelf de ei-
genaar van dat geld en hij kan tocli niet ver-
volgd worden voor verduistering van eigen
geld. Het is een zaak van animositeit en con-
currentienijd tusschen het oude en nieuwe
bestuur.
Pleiter concludeerde ten slotte ontslag
van rechtsvervolging of vrijspraak of schor-
:ing of een uiterst geringe boete.
Volgce re- en dupliek, zooals gebruikelijk.
DIEFSTAL VAN METSELSTEENEN.
De tuinder Jan V. te Koedijk stond terecht
ter zake diefstal van 5 a 6 metselsteenen ten
nadeele van den getuige Pieter Oostwouder
aldaar.
Verdachte ontkende dezen diefstal. Hij tim-
merde een kippenhok en gebruikte daarvoor
ook oude en nieuwe steenen, die hij gedeelte-
lijk kreeg van zijn buurman, den vrachtrijder
Hoogland.
Getuige Oostwouder zeide steenen van zijn
bouwwerk te hebben gemist en dergelijke
steenen te hebben aangetroffen op het erf
van verdachte.
Verdachte ontkende zulks niet, maar hij
heeft die steenen niet weggenomen.
De vrachtrijder Hoogland gaf ook toe, dat
die steenen, die hij eens heeft gekregen van
getuige Posthuma, door hem op het erf van
verdachte zijn geworpen.
De waarde der vermiste steenen bedraagt
15 cents!
De officier achtte het een dankbare zaak
voor den verdediger, doch achtte zelf het feit
bewezen en vorderde 30 boete of 30 dagen
hecht.
De verdachte hield een krachtg pleidooi,
om de rechtbank te overtuigen dat hij aan de
zen diefstal zich niet heeft schuldig ge-
maakt.
Mr. Josephus Jitta achtte de zaak meer
geschikt voor onderwijs aan juridische stu-
denten, dan een onderwerp voor de meervou-
dige strafkamer. Pleiter achtte niet het min-
ste bewijs van den diefstal geleverd en be-
schouwde het meer als een soort van animo
siteit tegen verdachte. Voorts wees pleiter
op de uiterst geringe waarde der steenen.
Pleiter concludeerde vrijspraak tot slot
van zijn betoog
HOOGER BEROEP VONNIS OVER-
TREDING MOTOR- EN RIJWIELWET.
De 27-jarige arbeider Cornells Pieter K. te
Texel is door den kantonrechter te Helder
veroordeeld ter zake dat hij op 22 Juli de vei-
ligheid van het Verkeer in gevaar heeft ge-
bracht door met zijn motor zoo roekeloos en
snel den ingang van den tuin van het hotel
,,Tessel" in te rijden, dat eenige personen
ijlings terug moesten springen, ten einde een
aanrijding te voorkomen.
Verdachte is van dat vonnis in hooger be-
roep gekomen en heeft zijn juridische belan-
gen toevertrouwd aan mr. Kusters.
Getuige Maurits Polak, boekhouder te Am
sterdam, verklaarde, dat verdachte het hekje
niet binnen is gereden, zooals in de dagvaar-
Herplaatsiug wegens misstelling.
op WQENSDAG 21 NOVEMBER a.s.
ding stond, maar rakelings met een geweldi-
ge vaart kwam aanrijden en zoo dicht langs
getuige en zijn kinderen reed, dat deze zijn
zoontje ijlings moest terug trekken, anders
was het kind onder den motor geraakt. Ver
dachte heeft voor het tuinhckje eensklaps stil
gehouden.
De heer Hartland, papierfabrikant te Apel-
doorn, bevestigde de verklaring van den heer
Polak. De vaart van den motor was gevaar-
lijk voor het verkeer, verdachte heeft diet
middag allerlei kunstjes gemaakt en getuige
beschouwt hem als een wilden rijder.
De officier meende op grond van de twij-
felachtige dagvaarding termen te hebben
vrijspraak te vorderen, alhoewel het spreker
wel voorkomt, dat verdachte door zijn wijze
van rijden straf heeft verdiend.
Mr. Kusters sloot zich na eenige toelich-
ting bij dit requisitoir aan, met uitzondering
dat pleiter meende dat door de ontzettende
ongerijmdheid der Motor- en Rijwielwet, ver
dachte geen straf toekwam.
Verdediger vestgde de aandacht van de
rechtbank op de verregaande tegenstrijdig-
heid en onbillijkheid der Motor- en Rijwiel
wet met betrekking der bijkomende maatre-
gel van veiligheid de ontzegging der rijbe-
voegdheid. Aan een houder van een rijbewijs,
de zich schuldig maakt aan overtreding van
een of ander artikel, kan ontzegging worden
opgelegd, maar wordt dan gestraft met in-
trekking der rijbevoegdheid voor elk motorrij-
tuig dat hij wenscht te besturen. Wie dus
een overtreding pleegt met een 2-wielig mo-
torrijtuig, wordt tevens onbevoegd verklaard
een motorrijtuig met meer wielen te bestu
ren.
INGETROKKEN.
De zaak tegen A. C. de J., die in Frieslanc
aanhangig is, werd voor het oogenblik inge-
trokken. Later wordt een nieuwe dagvaar
ding uitgebracht.
MISHANDELING VAN EEN VROUW.
De 48-jarige arbeider Hermanus de G. tv
Castricum stond terecht ter zake mishande-
lig van zijn schoonzuster Johanna Schouten,
husvrouw van C. de Graaf, die hij op 18 Sep
tember zou hebben geslagen en tegen de
borst gestompt. Hij is achter de vrouw in
haar woning aangekomen en heeft haar in de
keuken zoodanig mishandeld, dat zij 3 weken
onder geneeskundige behandeling is geweest.
Verdachte ontkende alles en qualificeer-
de zulks als laster.
Een 8-jarig dochtertie van de mis andelde,
iiiMtjeedraeG fuulh KhGwhf cfPfe-i-ijhdv!
Mientje de Graaf, zeide, dat oome Herman
moeder had geslagen en in de zijde ge
stompt
Hoor je dat? vroeg de president. Uit den
niond der kinderen hoort men de waarheid!
Als getuige a decharge werd gehoord de
34-jarige vrouw van verdachte, Maartje de
Reus( die verklaarde onder eede, dat haar
an onschuldig is. Vo6r dien tijd was er
wel eens ruzie, maar daar weet haar man
niets van af. Op 18 September is haar man
den geheelen dag niet thuis geweest.
De mishandelde schoorzuster roept: Zij
heft zelf haar man nog't huis uitgehaald,
dat is de echte waarheid.
De officier wenschte een nader onderzoek
naar de waarheid en requireerde het opma-
ken van een proces-verbaal van de verkla-
riug van Aagtje de Reus.
Mr. Muller las de verklaring voor van alle
drie kinderen van verdachte, die allemaal
verklaren, dat vader tante Jans in haar huis
mishandeld heeft.
De vrouw zeide, dat de Rijksveldwachter
Koelemeii haar kinderen zou hebben bang ge
maakt. Zij blijft bij haar verklaring volhar-
den, die haar daarop werd voorgelezen en
die haar ter teekening werd voorgelegd.
Mr. Muller waarschuwde verdachte, dat
zijn vrouw, als zij dat proces-verbaal teekent,
er onherroepelijk "bij is.
Verdachte zeide. dat zijn vrouw gerust kon
teekenen.
H'ierop werd de verklaring geteekend en
de zaak verder geschorst.
AANRIJDING IN DE MARKTSTRAAT.
Hierop stond in hooger beroep terecht de
chauffeur Jan B., die door den kantonrechter
was veroordeeld wegens aanrijding met zijn
vrachtauto met de aangespannen dogear, be-
stuurd door den landbouwer Jan Wagenaar.
Het paard is toen op hol geslagen. Volgens
verklaring van de inzittenden in de dogear
had B. geen signaal gegeven. Ook had hij
links van den weg gereden.
fo. 271 1928
Vrijdag 16 November.
HUversum, 1071 M. 12.302.Lunch
jnuziek door het Boris Lenski-Trio. 6.7.15
Dinermuziek door het Boris Lenski-Trio.
7.157.45 Schippersles. 8.05—8.50 Solisten-
concert. C. van LeeuwenBoomkamp, cello
A. v. d. Horst, piano. 8.50—9.35 Nuts-
iezing door Dr. N. B. Ten Haeff: De
Vereenigde Staten. 9.309.50 (Vervolg) So-
fetenconcert. 9.50 Concert door het Omroep-
orkest. Populair programma. 10.15 Persbe-
richten.
Haizert, 340.9 At. (Na 6 uar 1870 At.)
12.301.30 Lunchmuziek door het K. R. O.-
Trio. 3.4.Vrouwenuurtje door Mej. D.
,Twaalfhoven. K. R. O. 4—5.— N. C. R. V.
Gramofoonmuziek. 5.6.45 Concert. Mevr
jj. Hekketvan Eysden, sopraan. L. Abrelli,
viool. F. Uyttenboogaard, orgel en piano
7.7.30 K. R. O. Paedagogie door Dr. J. v.
Dael. 7.40 V. P. R. O. Spr. Prof. Dr. H. T.
de Graaf: De dwaas in de literatuur (2).
8.45 Schubert-cyclus. G. van't SanrJons-
son, sopraan. T. GoddardLingbeek, so-
jpraan. C. Castendijk en S. Gesterkamp,
fcezzo sopraan. J. v. d. Rosierevan Eirane-
rik, alt. H. Schouwman, piano. 9.35 V. P. R.
iO. Spr.: R. A. D. Cort van der Linden:
Frans Schubert.
Daventry, 1600 M. 10.35 Kerkdienst. 11.20
Gramofoonmuziek. 12.20 Sonatenconcert,
piano en viool. 12.50 Orgelconeert. 1.20
2.20 Orkestconcert. 2.50 Lezing. 3.15 Mu-
jziek. 3.20 Lezing. 3.40 Muziek. 3.45 Voor-
'lezing. 4.Muziek. 405 Muziek voor scho-
ien. 4.50 Orkestconcert. 5.35 Kinderuurtje
6.20 Lezing. 6.35 Nieuwsberichten. 6.50 Mu
ziek. 7.05 Liederen van Schubert voor so
praan. 7.20 Bioscooppraatje. 7.35 Muziek
7.45 Lezing. 8.05 Vaudeville. 8.20 Deensch
Nationaal programma. 8.50 Celloconcert
door Suggia. 9.20 Nieuwsberichten. 9.35
Fheatercauserie. 9.50 Nieuwsberichten. 9.55
„Tom Jones", radiotooneel met muziek van
Taylor en German. 11.20 Een verrassing.
jl 1.35—12.20 Dansmuziek.
Par its „Radw-Paris"1750 M. 12.50
2.10 Orkestconcert. 4.05—5.05 Orkestconcert.
g 5011.20 Symphonieconcert. Daarna
„Romeo Juliette", van Gounod. Orkest,
kooi en solisten onder leiding van Hr. De-
fosse.
Langenberg, 469 M. 11.30 Mechanische
muziek. 12.25—1.50 Orkestconcert. 420—
6.— Concert. Koor van een meisjesklasse.
5 05—5.50 Orkestconcert. 7.25 Lichte mu
ziek. Werag-orkest. 8.20 „Het Duitscbe
Volkslied" (3). 8.50 Vervolg: Lichte muziek.
Daarna tot 11.20 Dansmuziek.
Knrtigswasterhaus 'ti (Zeesen), 1250 en of
<1700 M. c.a. 11.20—4.20 Lezingen. 4.20—
5.20 Orkestconcert. 5.20—7.05 Lezingen.
7.20 Schubert en zijn werk. Causerie en het
iSchubert-kwartet. 8 20 Lezing. 8.50 Concert
voor piano en orkest op. 38. Toch.
Hamburg, 395 M. 3.35 Literaire causerie.
5.20 Orkestconcert. 6.20 Orkestconcert. 7.20
„01av Trygvason", Grieg (Drama van
Bjomstjerne Bjomson), soli, koor en orkest.
Daarna walsmuziek. 9.5011.10 Her-uitz.
van Buitenl. stations
Brussel, 509 M. 5.20 Dansmuziek. 6.55
Trioconcert. 7.20 Gramofoonmuziek. 8.35
Orkestconcert.
Vragen, deze rubriek betreffende, kunnen
idoor onze abonne's worden gezonden aan
Dr. te Hennepe. Postzegel van 7cent voor
antwoord insluiten en blad vermelden.
Over bacterien in eieren. Van
typhus en versche eitjes.
In mijn vorig artikel verwees ik naar de
witte diarrhe der kuikens als voorbeeld hoe
gevaarlijke bacillen van kippen en kuikens in
den dooier van eieren kunnen zitten.
Een zeer frappant voorbeeld daarvan las
Ik juist heden in een Amerikaansch veeartse-
nijkundig tijdschrift. Op 1 Maart j.l. kreeg
een groot konijnenfokker in Nebraska van
een loonbroederij een partij onbevruchte
broedeieren, die eenige dagen in de machine
gelegen hadden en na schouwing verwijderd
waren Hij mengde deze eieren rauw met het
roeel voor de konijnen en voerde dit aan zijn
Door R. L. de W.
52)
Maar wat deed het er feitelijk toe hoe hij
zich uitdrukte? Het was voldoende als hij
haar zeide, dat hij wegging en dat met zoo
weinig mogelijk woorden. Weer nam hij een
blaadje postpapier, dit keer met grimmige
vastberadenheid, en begon toen langzaam
en zonder aarzelen:
„De vacantie is om, Lola. Over een paar
uur ga ik weg voor altijd weg. Vaarwel;
zelfs aan een groote dwaasheid komt een
einde. Maar ze was meer dan heerlijk
R B."
Vastbesloten greep hij naar een enveloppe,
vouwde het velletje papier dubbel en deed
het in de enveloppe, die hij dicht maakte,
waarop hij 't adres schreef. Toen achterover
leunend in zijn stoel, zuchtte hij van verlich-
ting.
Het eerstvolgend half uur vioog zijn pen
vlug over het papier. De eene brief na den an-
dere werd geschreven, gelezen en goedge-
keurd. Hij stelde orde op al zijn zaken.
Hij scheen wel los van alles te zijn, en
he was veel meer of het een ander dan hem-
zet betrof. Lola was uit zijn leven de rest
kwam er niet op aan.
Je in ijdel berouw verdiepen was dwaas
heid Er was een tijd geweest, dat hij gevon-
den had, dat het Noodlot hem een leelijke
dieren Het gevolg was dat binnen 2 dagen
er een paar stierven en dat op 12 Maart 125
konijnen, zegge een honderd vijfentwintig
dieren dood waren en er slechts drie over-
bleven van de geheele fokkerij. Een reuzen-
strop dus voor den man die gedacht had zijn
beestjes goed te doen met lekkere eitjes.
Daar schiet me opeens heel iets anders in, als
ik daar spreek van een reuzen-strop en een
eigenaar die zijn beestjes goed wou doen.
Eergisteren kreeg ik eenige doode eenden ter
onderzoek, mooie Campbells met een brief er
bij dat er 's morgens vijftien dood rondom
den drinkbak lagen. De goede man had wel
eens gelezen van drinkwater ontsmetten met
ijzervitriool of kopervitriool en had nu in
plaats van een heele slappe oplossing, er zoo-
wat een 5 pCt. oplossing van gemaakt.
Waarschijnlijk onder het leekenmotief: als
een kleiri oeetje helpt dan helpt een hoop
dubbel 'oo gauw, had hij gedacht het water
eens ondig te ontsmetten met het gevolg
dat hij meens radikaal van zijn mooie eend-
jes af was.
De bipnenwand der maag zag fiqaal
groen van al het kopervitriool. Nu verder
over de konijnenstrop. Bij onderzoek bleek
dat de broedeieren besmet waren met de ba
cillen der witte diarrhe en dat deze binnen
enkele dagen ook alle konijnen vermoord had
den onder echte verschijnselen van een alge-
meene bloedvergiftiging. Typisch is ook
weer dat wat bij de kippen bij de z.g. Klein
sche ziekte een hoofdverschijnsel is, n.l. de
sterk gezwollen milt, dit ook bij de konijnen
een opvallend verschijnsel was.
Zoo ongemerkt draai ik nu al heel aardig
in mijn eigenlijk onderwerp want we hebben
nu daar juist een sterk voorbeeld gezien hoe
besmette eieren ook voor andere dieren dan
kippen gevaarlijk kunnen zijn.
Blijven wij nu eens even bij deze bacillen
der witte diarrhe dan hebben we daar te
maken met bacillen uit een hoogst gevaar
lijke groep, die men zou kunnen noemen de
„typhus-coligroep," waarvan dus de beide
uitersten de typhusbacil en de colibacil zijn
De typhusbacil veroorzaakt typhus bij den
mensch en de colibacil komt vrijwel overal
voor zonder veel schade te doen, terwijl hij
soms groote sterfte onder jonge dieren ver-
oorzaSct (kalveren, kuikens, enz.) De typhus
bacil verschilt nog al van de colibacil, doch
er bestaan massa's soorten bacillen die als
het ware een overgang vormen en die men
para-typhus bacillen of para-coli-bacillen
noemt. De para-tyhusbacillen nu zijn weer
heele kwade rakkers. Er zijn versche^ene
soorten van die o.a. bij den mensch typhus
veroorzaken, die de oorzaak zijn van som-
mige vleeschvergiftigingen, die tegenwoor-
dig in ons land heel wat duiven doen sterven
onder verschijnselen van darmontsteking of
vleugellamheid, die heel wat kamer-siervo-
geltjes, zooals kanaries, parkietjes enz. die
de oorzaak zijn van kalversterften, varkens-
pest, muizen en rattensterfte (daarvoor wor
den ze juist met opzet gekweekt) enz. enz.
Al deze para-typhusbacillen verschillen on-
derling weer meer of minder en alles is er
nog lang niet over bekond. Zoo heb ik bij
eendensterfte ook herhaaldemalen para-ty-
phusbacillen gevonden en ook gevonden dat
deze bacillen met de dooiers overgebracht
werden en sterfte onder jonge eenden veroor-
zaakten. En daarmee kon ik nu weer vanzelf
op een ander raar geval.
Een tijdje geleden stierf in Engeland een
meisje van 20 jaar nadat zij een eendenei'
rauw gegeten had en bij lijkschouwing werd
uitgemaakt dat zij besmet was" met para-
typhusbacillen uit het eendenei. Van derge
lijke gevallen zijn er meer bekend, al moet
men erg voorzichtig zijn met het trekken van
conclusies. Het is n.l. ook bekend dat som-
mige menschen geweldig gevoelig zijn voor
eieren net als voor aardbeien en andere stof-
fen. Er is een geval bekend van overgevoe-
ligheid voor eieren in vier achtereenvolgen-
de geslachten. Nadat men een dezer personen
ongemerkt wat ei in de koffie gedaan had
kreeg hij hevige benauwdheid, gezwollen
oogleden en andere verschijnselen.
Ik voor mii houd dan ook het verband tus
schen de para-typhusbacillen der eenden en
van het gestorven meisje en anderen nog
lang niet met zekerheid bewezen, maar het
pertinent ontkennen zooals sommigen doen,
acht ik hoogst onjuist. Van die para-typhus
bacillen weten we nog zoo akelig weinig af
als het er op aankomt, maar zeker is wel dat
er bijv. tusschen vleeschvergiftigingsbacillen,
bacillen der Klein'sche ziekte en die der witte
diarrhe een nauwe verwantschap bestaat, die
zich door bepaalde laboratoriumproeven met
bloedserum gemakkelijk laat bewijzen. Toch
blijkt uit de ervaring wel dat het gevaar in
deze richting niet zoo groot is en dat we ge
rust door kunnen gaan onze eitjes te consu-
meeren en er desnoods nog veel meer te eten
poets gebakken had door juist Lola in zijn
leven te brengen op een oogenblik, waarin
zij niets voor hem kon zijn; maar dat was
voorbij Nu was hij in staat alles te zien
in juist verband met zijn eigen bestemming.
Je verstand scheen zich al heel gemakke
lijk aan nieuwe omstandigheden aan te pas-
sen. Hij herinnerde zich hoe in Frankrijk hij
eerst instinctmatig vrees had gevoeld, toen
onverschilligheid, daarna een v-erdoovend
fatalisme, eindelij'k omzichtigheid, een soort
van respect voor een kanon, dat gekomen
was toen hij zich de verschrikking van alles
bewust was geworden. Zou hij datzelfde
geestelijke proces nu nog eens doormaken?
Zeer zeker was hij in andere omstandighe
den. Als hij op 't laatste moment ging aar
zelen, zou dat vreeselijk zijn. Neen, hij moest
het nu onder de oogen zien en weggaan?
Morgen vroeg dan was het uit.
Dien morgen was hij naar het dok geweest
en had alles in orde gemaakt. Hij had aan
boord van de „Allanmore" geteekend als
tweede hofmeester, met Sydney als bestem
ming. Dat was het werk van Tallis. Een
prachtkerel toch Dr. Seaman scheen hem
verwacht te hebben en had alles al voor el-
kaar.
Hij keek op zijn horloge; het was half vijf
Opstaande greep hij zijn hoed en ging naar
buiten in den zonneschijn. Waarom hij 't
deed, wist hij niet Hij drentelde door Regent
Street, rookte een sigarette en genoot van de
warmte. Tegenover Gerard kwam hij Ed
ward Seymour tegen, die hem aanstaarde als
een hond, die wacht tot hij beroepen wordt.
Beresford begreep de reden, Edward Sey-
dan we tot nu toe deden. oat zal meteen
onze Nederlandsche pluimveeteelt bevorde-
ren. Liefst dan natuurlijk versche eitjes en
om dat nog eens duidelijk te maken eindig ik
na dit nare bacteriepraatje met een mop die
niet onaardig is.
In sommige landen worden de eieren soms
netjes in papiertjes gepakt voor ze verzon-
den worden bijv. in Austral ie. Ze gaan dan
keurig verpakt naar Engeland. Nu had een
lief jong meisje ergens in Australie op zoo'n
papiertje geschreven: „Dit ei is ingepakt
door een jong meisje duizenden mijlen ver
van Engeland. Zij wordt voor het knapste en
aardigste meisje uit haar streek gehouden en
is bereid den man te trouwen die dit eitje op-
eet." Verder gaf zij haar adres op. Op zeke
ren dag dan pakt een Engelschman dit eitje
uit, dat hij in den winkel als een versch eitje
gekocht had. Direct telegrafeert hij naar
Australie: „Ik zal je gaarne trouwen". Een
poos later krijgt hij een telegram terug„Erg
vereert met je huwelijksaanzoek, doch ik ben
inmiddels al getrouwd en heb a! drie kinde
ren."
Van versche eitjes gesproken.
Dr. TE HENNEPE.
ARRONDISSEMENTS-RECHTBANK
TE ALKMAAR.
NIEUWE ZAKEN.
MISDRIJF ART. 247 WETBOEK
VAN STRAFRECHT.
De zaak tegen den grondwerker B. H. R.,
thans gedetineerd, moest heden worden
voortgezet. Het betreft hier niet te noemen
handelingen met een meisje beneden den
leeftijd van 16 jaar. De getuige was niet ver-
scherun, waarvan acte.
Volgde aanhouding tot a.s. week.
VOORTGEZETTE BEHANDELING.
Ook werd voortgezet de strafzaak contra
den heer Adr. v. d. B. te Medemblik, aan
wien ten laste was gelegd vernieling van
draden en een lamp ten behoeve van een in-
stallatie voor radio-distributie. Gehoord werd
als getuige-deskundige een erkend radio-tech-
nicus, de heer Groenendijk. Deze achtte het
springen van de lamp, als gevolg van de
handelingen van verdachte, niet mogelijk. Er
moet een gebrek aan die lamp geweest zijn.
Natuurlijk staat het vast, dat ontvangst met
mogelijk was.
De officier vroeg naar aanleiding van deze
verklaring vrijspraak wegens gebrek aan be
wijs.
De verdachte verzocht nu op zijn beurt ver-
goeding van zijn onkosten.
VERDUISTERING UIT EEN LOTERIJ.
De 46-jarige slager H. J. de H. te Blokker,
bestuurslid van een harddraverijve'reeni-
ging, die een loterij had georganiseerd, stond
terecht ter zake van verduistering ten na
deele dezer vereeniging, aangezien hij een
paard had aangekocht voor 225, terwijl hij
aan den winnaar slechts 150 vergoeding
heeft uitbetaald en de nog resteerende 75
heeft achtergehouden. De zaak zit, bij nader
bezien, zoo, dat een dokter den 2en prijs,
zijnde een paard ter waarde van 225 had
gewonnen, terwijl verdachte hem presen-
teerde zijn eigen paard, dat slechts een waar
de had van 150.
Verdachte beweerde, dat dit paard niet
minder in kwaliteit was dan het paard dat
een waarde had van 225.
De heer W. Zijp, tuinder te Blokker, voor-
zitter van de Harddraverijvereeniging, ver
klaarde, dat besloten was een paard, eigen-
dom van den heer Schenk, aan te koopen als
2en prijs voor 225. Hij heeft aan verdachte
op 1 December 1927 uitbetaald 405 voor
prijzen, waaronder ook voor bedoeld paard.
Deze was gehouden dit paard als 2en prijs af
te leveren Terugkoop was een zaak, die bui
ten het bestuur bleef. In ieder geval had ver
dachte geen toestemming de paarden te ver-
wisselen. Getuige scheen echter niet positief
te weten waar die 75 overschot had moeten
blijven.
Verdachte zeide het paard van den win
naar teruggekocht te hebben voor hij geld
had ontvangen. Hij heeft het overschot be-
schouwd als toekomende aan Schenk.
De heer Jan Schenk, veehouder te Blokker,
zeide dat zijn paard als 2en prijs was aan
gekocht omtrent October 1927 voor 225. Hij
vroeg geen geld, maar hij heeft wel een kwi-
tantie afgegeven uit een oogpunt van koop-
manschap.
Getuige kon over de waarde van het paard
van H. geen oordeel uitspreken. Veel zal het
niet gescheeld hebben met zijn eigen paard.
De 75 is niet verdeeld tusschen hem en ver
dachte.
De verdediger, mr. Dwars, merkte op, dat
verdachte zijn eigen paard voor 190 heeft
verkocht
mour deed boodschappen met mrs. Seymour
en moest buiten den winkel wachten.
Op zijn gewone onhandige manier knikte
Seymour. Beresford vond, dat hij meer dan
ooit op een fret leek.
„Edward, jij moest eens kennis maken met
mr. Deacon Quelch", zeide hij. 't Was altijd
vermakelijk ontoepasselijke gezegden over
Edward Seymour uit te storten, die zelfs de
beloften van een candidaat-Kamerlid voor
goede munt opnam.
„Wie is dat?" informeerde Semour, .,en
waarom moet ik kennis met hem maken?"
Zijn geluk, Edward, is evenals dat van jou
onafscheidelijk verbonden aan de andere
wereld"
Edward Seymour trok een gezicht, dat bij
hem verbcuwereerdbeid beteekende. Op dat
oogenblik voegde mrs. Edward zich bij hen.
„Ken jij Deacon Quelch?" vroeg hij, zijn
gewone methode volgend om zich onder de
hoede van zijn vrouw te stellen.
Mrs. Edward keek naar Beresford, dien
zij niet te best vertrouwde.
„Ik vertelde Edward van de zaligheden
van 't hiernamaals", legde hij uit, „als tante
Caroline daarheen is gegaan en hem dan al-
thans is nagelaten datgene, wat ze niet mee
kon nemen."
Waarom tracht je geen werk te krijgen,
Richard?" Mrs. Edward leek het veilig den
oorlog over te brengen op vijandelijk gebied.
„Zeg, sluit't ministerie van munitie niet?"
informeerde argeloos Beresford.
Mrs. Edwards bloosde.
„Wat ga je hier doen?" vroeg ze haastig.
„Bloemen koopen", antwoordde Beresford,
De gedachte was hem juist ingevallen Lola
voor afscheid bloemen te zenden.
„Zeker voor miss Craven", hoonde Edward
Seymour.
Beresford glimlachte. „Nu, bonjour" zeide
hij, zijn hoed afnemend en bij den bloemist
binnengaand.
Nadat de bloemen besteld en betaald wa
ren, vervolgde Beresford zijn wandeling,
stille wegen zoekend, waar hij de minste
kans had vrienden of bekenden te ontmoeten.
In Baker Street gekomen besloot hij een uur-
tje met de eekhoorntjes in Regent's Park
door te brengen. Hij vond het een heele taak
voor iemand om te weten hoe je je laatsten
dag in Londen door moest brengen.
Om half zeven was hij terug op zijn kamer.
Een half uurtje zat hij verdiept in de cou-
ranten, die hij gekocht had en ging zich toen
op zijn gemak kleeden. Om kwart voor acht
was hij klaar. Hij nam de brieven, die hij ge
schreven had, mee en zijn handschoenen en
zijn stok en ging de trap af, wat hij liever
deed dan om de lift te bellen. Den concierge
gaf hij de brieven en een halve kroon en ver
kocht hem ze te frankeeren en te posten Toen
drentelde hij langzaam door Jermyn Street
in de richting van het Ritz Carlton, waar hij
een tafeltje voor .het diner had laten reservee-
ren.
Soms, bij de gedachte aan Lola, v'oog het
bloed hem in een vlaag van protest naar het
hcofd, maar overigens was hij er in geslaagd
zich zelf in een staat van ijskoude logica te
werken. Dien morgen had hij voor zoover't
zijn toekomst betrof alles geregeld. De Chal-
lice's waren bekend om hun onverzettelijken
wil. Zijn oud-oom, de admiraal, had den bij-
naam van Bulldog Challice", en in den oor
log van Spanje tegen Napoleon had de oude
sir Gilbert Challice een van de merkwaar-
digste en gewaagdste achterhoedegevechten
uit de geschiedenis geleverd, een daad waar-
voor Napoleons zelfs, al was 't ook met
wrok in't hart, niet had kunnen nalaten hem
te prijzen.
Ja, hij had zijn plan gemaakt, en hij zou
de feiten onder de oogen zien; hij zou er
voor zorgen dat de oude Challice-brigadt
geen reden kon hebben om zich over een
veilen nazaat te schamen.
Het diner was uitstekend, de temperatuur
van de bourgogne perfect. De oberkellner
leidde in hoogst eigen persoon de bedie-
ning en toen om half tien Beresford van tafel
opstond, was hij in bet beste humeur van
de wereld. Kom, hij zou nog maar eens even
een kijkje in „Empire" nemen. Dat bracht de
gedachte terug naar de oude dagen van
Oxford en de verboden zwerftochten door
Londen,
Wat ze opvoerden interesseerde hem niet
bijster; gewoonlijk verveelden zulke dingen
hem, Toch bleef hij tot het eind, voornamelijk
voor de film. Toen 't uitging en hij met de
file in Westelijke richting stroomde, dacht hi;
er over, wat tante Caroline wel zou zeggeii
en wat de Edward Seymour's tegen elkaar
en tegen tante Caroline zouden beweren. Er
wat zou die goede, oude Drew wel denken?
Hem tenminste zou 't wel een beetje aan
zijn hart gaan, hij
(Wordt vervolgdj
