Be wettige Erigenaam.
EEU1LLETON.
fv \Dames
i^^nKinderkleedini
Honderddertigste Jair&mg.
Radso-hnekje
Stadsnleuws
No 282 1928
Woensda^ 28 iovember.
HINDERWET.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS
van ALKMAAR brengen ter algemeene ken-
nis, dat heden op de gemeente-secretarie ter
inzage is gelegd het aan hen ingediende ver-
zoek met bijlagen van de AMERICAN
PETROLEUM COMPANY te 's-Graven-
hage om vergunning tot het oprichten van
een ondergrondsche benzine-bewaarplaats
in, met aftapinrichting op het perceel
FRIESCHEWEG Nr. 18.
Bezwaren tegen deze oprichting kunnen
worden ingediend ten Stadhuize dezer g-
meente, mondeling op DINSDAG 11 Decem
ber e. k., 's voormiddags te elf uur en schrif-
telijk vcor of op dien tijd. Gedurende drie
dagen voor gemelden dag kunnen de ver-
zoeker en hij die b&zwaren heeft ingebracht
op de Secretarie dezer gemeente van de ter-
zake ingekomen schrifturen kennis nemen.
Alkmaar, 27 November 1928.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
WENncT s AT1 R«r'~c'*Tieester
A. KOELMA, Secretaris.
Donderdag 29 November.
HUversum, 1071 M. 10.10.15 Morgen-
wijding. 12.302.Lunchmuziek door het
Boris Lensky Trio. 4.—4.30 Halfuurtje van
de Ned. Ver. v. Huisvrouwen, door Mevr. van
OostenMossinger. 5.307.15 Concert door
het Omroep-orkest. 7.157.45 Engelsche
conversatieles. 8.15 AansCuiting van het Con-
certgebouw te Amsterdam. Het Concertge-
bouw-orkest onder leiding van Pierre Mon-
teux. In de pauze en na ailoop: Radio-tooneel.
„Huiselijk geluk" en „Een Gouden Bruiloft",
1 acters. 10.15 Persberichten.
Huizen, 340-9 M. (Na 6 uur 1852 M.)
(Uitsluitend N.C.R.V.) 12.301.45 Concert.
Mej. C. Mbllenkamp, aiit. J. Bierenbroods-
pot, viool. H. Vermeer, piano. 2.2.30
School-uitzending: Dr. G. F. Marang: Pa-
lestina, als het land van den Bijbel. 7.7.30
Boekhoudles. 7.30—8.— Cursus Apologetiek
door Prof. Dr. J. A. C. van Leeuwen
Christendom en Wetenschap. 8.Concert in
de Luthersche kerk te Deventer. Sprs.Ds.
J. P. van Heest. Ds. C. v. d. Zaai, P. C.
Tysen, die resp. zullen spreken over: „Vrede",
„Hoort God spreekt" en „Eenzamen". Mej.
A. van Essen, zangeres. A. J. Mooy Szn.,
organist.
Daventry, 1600 M. 10.35 Kerkdienst.
11.20 Gramofoonmuziek. 12.20 Studio-con
cert. H. Taylor, sopraan. E. White, tenor,
met pianobegeleiding. 1.202.20 Gramo
foonmuziek. 2.45 Lezing. 3.10 Muziek. 3.20
Vespjer v. d. Westminster Abbey. 4.05 Le
zing. 4.20 Studioconcert. Madeler.e Mooney
Octet en A. McGregor, bariton. 5 35 Kinder-
uurtje.*6.20 Muziek. 6.35 Nieuwsberichten.
6 50 Voor denlandbouwer. 6.55 Muziek. 7.05
Schubert's viool- en pianomuziek. 7.20 Novel-
lenvoorlezing. 7.35 Muziek. 7.45 Lezing. 8.05
Kamermuziek. S. Askenase, piano. Het Brosa
strijkkwartet. 9.20 Nieuwsberichten. 9.35 Le
zing. 9.50 Berichten. 9.55 „Love", van Lance
Sieveking. Muziek van Scott Goddard. Or-
kest, koor en solisten. 10.5012.20 Dansmu
ziek.
Pariis Radio-Paris"1750 M. 12.20 Pro
test. causerie. 12.50—2.10 Orkestconcert.
4 055.05 Klassieke muziek. 8.501120
Concert. Werken van Beethoven en Mozart.
Orkest.
Langenberg, 469 M. 11.30 Meehanische
muziek. 12.251.50 Orkestconcert. 5 05
5.50 Wiener Volksmuziek. Schrammeltrio.
7 208.15 Concert. Orkest. Fr. Hansen, so
praan. 8.20 „Haus Huckebein", klucht in 3
acten van O. Blumenthal. Daarna tot 11.20
Dansmuziek.
Koniaswusferhausen (Zeesen), 1250 en
1680 M. 11.204.20 Lezingen. 4.20—5.20
Concert. 5.207.20 Lezingen. 7 20 Uitzen-
ding uit de Beethovenzaal Berlijn. Prof Szi-
geti, viool. G. Piattigorsky, cello. 7.50 Dialo-
gen der wereldliteratuur. Daarna tot 11.50
Dansmuziek
Hamburg, 395 M. 3.35 Voorlezing. 4.20
Orkestconcert 5.20 Populair concert. 6.05
Causerie. 7.20 Symphonieconcert. Dr Bobrik,
dec'amatie 9.50—11.10 Dansles en dansmu
ziek.
Brussel, 509 M. 5.20 Orkestconcert. 6.50
Trioconcert. 7.20 Gramofoonmuziek. 8.35
10.35 Orkestconcert. M. de Lil, bariton
Door E. PHILIPS OPPENHEIM.
Geautoriseerde vertaling van Mej. E. J. B.
1)
HOOFDSTUK I.
Pietro leunde tegen den muur en wees met
sierlijk handgebaar naar omlaag. Geduren
de vele jaren, dat hij het beroep uitoefende
van half gids, half bedelaar, had hij volko-
"nen het gevoel gekregen, de bezitter te zijn
van de schoonheden, welke hij vertoonde.
„Kijk u toch eens signor en signorina"
verzocht hij de beide jongelui, die zijn tij-
delijke slachtoffers waren. „Het hek is sterk,
men kan er tegen leunen."
„Goede hemel, wat een klim", riep de jonge
man, buiten adem.
„Maar welk een uitzicht!" fluisterde zijn
zuster Zij stonden op den top van den Pel-
liniheuvel.
Een paar honderd meter lager lag de oud»
heuvelstad, waar zij hun tocht waren begon-
nen en rondom hen strekte zich als een zee
in het bleeke licht de vlakte van Midden
Italie uit, een landschap, nauwelijks begroeid,
Ter wille van het karakteristieke laten
wij Pietro de jongelui met hun eigen tite's
aanspreken en hebben wij ook elders de En
gelsche titulatuur, waarvoor wij geen aeoui-
valent hebben. onvertaald gelaten.
DE VACANTIE IN HET BOUWBEDRIJF.
Gisteravond had de afd. Alkmaar van
den Alg. Ned. Bouwarbeidersbond een open-
bare vergadering uitgeschreven, waar als
spreker zou optreden de voorzitter, de heer
L. van der Wal.
De heer P. D e k k e r, voorzitter der afdee-
ling, opende de vergadering, daarbij memo-
reerend, dat in deze dagen het nieuwe con
tract in het bouwbedrijf een punt van ernsti-
ge bespreking vormt tusschen vertegenwoor-
digers van patroons en werknemers. Spr.
geloofde dat enkele redactieveranderingen in
het contract, door de arbeidersvertegenwoor-
digers gevraagd, wel zullen worden toege-
staan, maar moeilijk zullen de onderhande-
lingen zijn over den eisch van vacantie ge
durende zes dagen en over de loonen en
werktijden. De patroons willen sommige
plaatsen een klasse naar beneden brengen en
den werktijd verlengen tot des zomers 10 en
des winters 7 uren. Hiervan moet het perso-
neel echter niets hebben.
Om een en ander nader te bespreken zou
de heer Van der Wal optreden, maar aange-
zien deze zit midden in de conferentie met de
patroons, was de secretaris der organisatie,
de.heer Sinoo, gekomen om te spreken over
Het doel en streven van de
moderne vakbeweging.
De heer Sinoo begon met te zeggen, dat
er reden is voor opgewektheid ten aanzien
van de moderne vakbeweging. Het N. V. V.
telt nu reeds 216000 leden, kreeg dit jaar
tot 1 Aug. meer leden er bij dan over het
heele jaar 1927. De organisatie der bouw-
vakarbeiders staat er ook goed voor, klom
verleden jaar met 800 leden, wat meer was
dan men durfde verwachten na de tijden van
misere. Thans heeft zij al ruim 17000 leden,
de winst van dit jaar bedcpeg bijna 1200. De
vooruitgang van de S. D. A P. overtrof elke
verwachting en zoo ging het overal waar
men de oogen wendt. Na de malaise en de
reactie der afgeloopen jaren is sterke opbloei
te constateeren. Dit alles stemt tot vertrou-
wen en tot optimisme.
Wat de resultaten der beweging in het bui-
tenland betreft, men wordt wel eens teleur-
gesteld over den stand der ontwapening,
maar overigens stijgt ook daar het stemmen-
tal der socialisten.
In ons eigen land heeft de moderne vakbe
weging ook mooie successen te boeken. Spr.
wees daartoe op den strijd tegen de Kwatta-
fabrieken. Nog nooit had het wapen der
boycot van de zijde der verbruikers zoo'n
gunstig resultaat als in dezen tijd. Nauwe
lijks had de personeelsorganisatie het Ne-
derfandsche volk gevraagd de Kwattapro-
ducten te negeeren, of de directie merkte dit
reeds aan den verminderenden omzet. Dit
wijst op groote innerlijke beteekenis van de
vakbeweging, zoodat de Kwattadiredie
moest toegeven.
In de actie bij de Hillen-sigarenfabrieken
was de vakbeweging zoo sterk dat ook daar
de directie moest capituleeren.
De actie aan de fabriek De Sphinx te
Maastricht werd al mede een overwinning
van de moderne vakbeweging. Niet alleen
kwam er niets van de voorgenomen loons-
verlaging, maar er werden zelfs hier en daar
verhoogingen toegestaan.
Voor de ambtenaren van gemeenten en
rijk kan verbetering in loonen en salarissen
worden tegemoet gezien na de verlagingen
die voor en na zijn toegepast eri voor de
spoorwegmannen geldt hetzelfde nu de uit-
komsten van het bedrijf gunstiger werden.
De loodgietersstajdng, die 19 weken duur-
de om een ideeelen eisch (vacantie), werd ge-
wonnen en dit is een schitterend resultaat
der vakbeweging.
Spr. herinnerde nog aan de staking bij de
maatschappij De Sche'de, waar het ging
tegen den machtigen Metaalbond, en aan de
houding daarbij van de burgerij en het mee-
AMSTKROAIff, UTRECHT,
Nieuwendi^k 225«229. Oude Gracht 151.
met armoedigen plantengroei, maar vol kleur
een streek van wijngaarden en olijfboomen
en van bruine hei, waarop het magere vee
graasde. Pietro wees naar een heuvelrug on-
middellijk beneden hen, op welks verst verwij-
derde punt zich een groot gebouw van grijze
steen verhief, een gebouw, dat duidelijk een
geestelijk karakter droeg en waarheen een
lange laan cypressen feidde, terwijl een kruis
op den achtergrond een vertrouwelijken in-
druk maakte.
„Van dit punt kunt u een der prachtigste
uitzichten van Midden-Italie genieten, gra-
ziosa signorina en signor", vervolgde Pietro.
„Indien u hier komt staan en naar beneden
kij'kt ziet u eerst het beroemde klooster van
St. Joseph, een gebouw, dat sedert 1472 onaf-
gebroken bewoond is door monniken van de-
zelfde orde. Aan de andere zijde
Het jonge meisje brak zijn verklaring af
door een beweging. Zij was een touriste, maar
zij Held nitt van gidsen.
„A!sjebieft niet meer historische bijzonder
heden" smec-kte zij. „Ik wensch alleen van
het uitzicld te genieten".
„Een praatjesmaker, die kerel", bromde
haar broer, een sigaret opstekend. „Ik had al
genoeg van hem toen wij beneden in de stad
waren
Het meisje leunde met de hand op den
rand van den muur. Zij was lang en heel
mooi. De lichte verstoordheid, welke een
oogenblik haar aardig gezichtje had ontsierd,
was volkomen verdwenen. Zij tuurde voor
zich uit'in de verte, met een blik van voldoe-
ning in de hUdere bruine oogen. Haar mond
was half geopend. Zii was nog een beetje
buiten adem.
Ieven van anderen in den lande, om te con- 1
cludeeren, dat de beweging groeit niet alleen
in breedte, maar ook in diepte. En dat is het
wat we moeten hehben: de groote massa
moet sympathiek staan tegenover ons stre
ven: de verheffing van den arbeider.
Komende tot de vraag hoe de zaken nu
staan ten opzichte van de bouwvakarbeiders
in het bijzonder, wees spr. er op, dat we
thans staan midden in de onderhandelingen
over het nieuwe collectieve contract. Voor de
arbeiders is dit een alleszins belangrijk stuk,
vooral voor de provincieplaatsen is het van
de grootste beteekenis welk loon het contract
aangeeft.
Spr. meende, dat de omstandigheden van
het bedrijf zoowel als de postie der vakorga-
nisatie niet noodig maken ook maar een ver-
sleehtering in het contract aan te brengen.
De werkloosheid in het bouwbedrijf was in
jaren niet zoo gering als thans, de totalen
van de cijfers der aanbestedingen stijgen
steeds. Het is onmogelijk om de motieven te
gissen, waarop de patroons hunne verlaging
van de uurloonen willen baseeren, in som
mige gevallen zelfs tot 5 cent per uur gaan-
de. De kostprijzen der woningen dalen, de
loonen staan in goede verhouding tot de
index-cijfers omtrent de levensduurte, zoodat
met goed recht verhooging van loon zou zijn
te hepleiten.
Op het algemeen woningcongres te Parijs
heeft niemand der aanwezigen de loonen te
hoog genoemd ten opzichte van een goede
woningpolitiek.
Spr. meende, dat de bouwvakarbeiders
niet alleen niet behoeven te berusten in de
patroonsvoorstellen, maar verbetering van
de bestaande loonen mogen vragen. Hij ge
loofde niet aan eenig succes der patroons en
wilde aannemen, dat zij dit zelf ook niet ver
wachten, maar dat het slechts hunne bedoe-
ling is om de aandacht af te leiden van den
door de organisaties gestelden eisch van
vacantie. Maar spr. wlide wel zeggen, dat
de hoofdbestuurders er niet aan denken dien
eisch te laten varen. Wij voelen ons sterk
doordat wij ons zoozeer hebben gematigd in
onze eischen.
Heden, zei spr., hebben wij de instelling
bepleit van permanente plaatselijke commis-
sies, die alle mogelijke kwesties zouden be-
rechten, maar de patroons wilden daar niets
van weten. Het was hun een doorn in het
oog, dat een dergelijke commissie, die een
kiem van medezeggingschap in zich draagt,
in Alkmaar heeft bestaan en daar goed werk
heeft verricht. Slechts een patroon was er,
iemand uit Haarlem, die zich voor zoo'n
commissie uitsprak.
Het zwaartepunt der onderhandelingen
ligt echter in den eisch van invoering van
vacatie Die vacantie behoort bij het contract,
dat in den loop der jaren zooveel is verbeterd
in het belang van den werkman. Het heele
leven met al zijn vooruitgang drijft den wer
ker als vanzelf in de richting van meerdere
ontwikkeling. De arbeider ondergaat de wis-
selwerking van de verbeteringen, door hem-
zelf in zijn arbeidscontract aangebracht. Een
geestelijke eisch is de vacantie geworden en
daaraan dient te worden voldaan.
Ook op grond van het veelal gehaaste
werken, waardoor verschillende arbeiders
aan eenzelfde werk bezig zijn, wat vroeger
door een werkman werd gedaan, meende spr
vacantie te mogen verdedigen. Immers deze
wijze van werken heeft den arbeider beroofd
van de liefde voor zijn werk en van de vol-
doening ervan.
De arbeiders vragen iets terug voor het ge-
mis van veel, wat vroeger als genoegen gold
Zij willen nu iets beters en eischen vacantie
om het genoegen te veredelen.
In de achter ons liggende jaren van malai
se was aan het ernstig stellen van dien
eisch niet te denken, maar nu is het anders,
nu het bouwbedrijf zich verheugt in een
goeden ontwikkelingsgang.
Maar de patroons staan afwijzend er te
genover, niet omdat vacantie niet kan wor
den gegeven, maar omdat zij het niet willen.
Spr. berekende dat het invoeren ervan den
patroons niet meer dan ongeveer een cent
per uur zai kosten.
De bouwvakarbeiders moeten zich ten
dezen krachtig stellen tegenover de patroons,
zei spr., en niet met afwijzing van den eisch
instemmen, al zijn er nog achterlijke arbei
ders, die ook nog geen vacantie hebben.
Dat de patroons uit eigen beweging den
eisch van vacantie zullen inwilligen, leek
spr. niet waarschijnlijk en ten koste van den
8-urendag (uitgebreid tot 48-urenweek) wil
len wij die niet aanvaarden, zei spr.daar is
zelfs met ons niet over te praten. Van de
andere handelingen, zooals die tot nu toe
gevoerd zijn, verwachtte spr. niet veel en hij
gaf als zijn meening te kennen, dat het niet
onmogelijk is, dat de hoofdbesturen der vak-
organisaties tot staking zullen adviseeren,
„Zag je ooit zulke prachtige tinten, Eusta-
tius?" riep zij uit. „Kijk eens naar dat fel
gele licht daar achter de olijfboomen, dien
biauwen nevel in de verte en die purperen
wolken!"
Haar broer staarde voldaan om zich heen.
„Een verduiveld mooi gebouw, dat kloos
ter", merkte hij op. „Het schijnt veel beter
ge*fftaurteid dan de meeste van die bouw-
werken. Ik wed, dat er forellen in die beek
zijn", voegde hij er aan toe, een beetje dieper
voorover buigend om in den helderen stroom
beneden te kijken.
t Pietro, die op het punt was geweest ont-
stemming te toonen, kwam weer bij. Alles wel
beschouwd behoorden zij tot den adel en zij
waren zeer rijk, dit mooie jonge meisje en
haar broer. Hij had het gesprek opgevangen
van hunjehauffeur op de binnenplaats van
het hotel.
„Ik zou u alles hebben verteld van de om-
geving bekoorlijke jonge dame en signor, in-
dien u mij het wildet toestaan", zeide hij in
gebroken Engelsch. „De Heuvel van Cal-
varius
De jonge damev viel hem opnieuw in de
rede, ditmaal zelfs nog beslister:
„Geen woord meer", drong zij aan. „In-
dien wij iets wenschen te weten, zullen wij het
wel vragen. Luister!"
Van de grijze muren beneden steeg veld-
zaam mooie muziek omhoog, de zang van
mannen, vereenigd met de tonen van een or,
gel. De tonen werden krachtiger en weer
zwakker en stierven weg. Het meisje luisterde
in verrukking.
„Goddank, dat vrouwen niet zulke stem-
men hebben", riep ze uit. „Ik zou in staat zijn
als de onderhandelingen dreigen vast te loo-
pen. Financieel staan wij voor de staking
sterk genoeg, maar willen wij kunnen win-
nen, dan zullen nog veel grootere aantallen
zich moeten organiseeren.
Krachtig wekte spr. op tot het verrichten
van al het mogelijke om het ledental van de
bcuwvakorganisaties uit te breiden.
Debal
De heer D e Jong vroeg of het mogelijk
is, dat Amsterdam zich los maakt van het
contract.
De heer W i 11 e m s e vroeg of de tot dus
ver gevoerde acties door de modernen alleen
of met steun van andere organisaties werden
gevoerd.
Voorts vroeg hij of meer samenwerking der
verschillende organisaties van bouwvakarbei
ders niet te wenschen was bij de besprekin-
gen over het contract.
De heer Sinoo antwoordde op de vraag
van den heer de Jong ontkennend. Amster
dam kan het landelijk contract niet missen,
al meenen sommigen ook dat de hoofdstad er
door gehandicapt wordt.
Op de eerste vraag van den heer Willemsc
antwoordde spr. dat wel anderen aan de
acties hebben meegewerkt, maar dat verre-
weg de meerderheid der stakers behoorde tot
de modern georganiseerden.
De tweede vraag van den heer Willemse
beantwoordde spr. bevestigend, maar de con
sequentie ervan zou moeten zijn het geven
van een plaats aan de conferentietafel ook
aan de Federatie. Spr. merkte op, dat wel
eens met succes met de Federatie was samen-
gewerkt, maar als men het collectief contract
wenscht als een cultureel iets, moet men bij
de Federatie niet wezen, want zij is in prin-
cipe tegen elk collectief contract en zelfs nu
zij, door de omstandigheden gedwongen, iets
soepeler wordt, trekt zij zich steeds iets terug,
om ten slotte steeds met hoogere eischen te
komen. De houding van de Federatie is
steeds geweest: agitatie verwekken. Ook
thans is het nog zoo en de patroons stellen
op samenwerking met de Federatie geen
prijs. Thans heeft het hoofdbestuur der Fe
deratie een beroep gedaan op onze democra
tie om aan de besprekingen over het contract
mede te mogen doen.
Spr. gaf de toezegging, dat hij daartoe zai
meewerken, zoodra de Federatie het bewijs
levert het eerlijk te meenen met haar eisch en
dat het niet de bedoeling is om eerlijke on-
derhandelaars in den weg te loopen en hunne
meeningen in verkeerd daglicht te stellen.
Maar ook geen dag eerder; tot zoolang moet
de Federatie haar zaak maar opknappen met
de patroons.
Sluiting.
De heer D e k k e r sloot hierna de verga
dering met woorden van dank aan den spre
ker, en voorts als zijn overtuiging uitspre-
kend, dat de eisch van invoering van vacan
tie alleszins verdedigbaar is en waard om
er pal voor te staan.
HET CONFLICT AAN DE
ALKMAARSCHE EXPORTVEILING.
Een openbare vergadering der kooplie-
den: de conferentie ten stadhuize
Gisteravond hield de Alkmaarsche Koop-
liedenver. „Steunt Elkander" in ,,'t Gulden
Vlies" een openbare vergadering, waar in be
spreking kwam de conferentie ten stadhuize
van Maandagmiddag.
De voorzitter, de heer J. H. Geels, heette
de talrijke aanwezigen welkom en constateer-
de, dat de berichten in de beide plaatselijke
bladen betreffende vorengenoemde conferen
tie niet geheel met elkaar overeenstemden,
Het verloop van de bijeenkomst op het
stadhuis nagaande, vertelde spr. allereerst
dat aanvankelijk bezwaar werd gemaakt
tegen de toelating op deze conferentie van het
hoofdbestuurslid van den Alg. Ned. Bond
van aardappel- en fruithandelaren, den heer
Noverraz uit Haarlem. Toen de vertegen-
woordigers der Koopliedenver. met vertrek-
ken dreigden, gaf de heer Thomsen tenslotte
toe.
Na een inleiding van dezen, waarin hij
o.m. mededeelde, dat de vergadering geen
recht had tot het nemen van besluiten, werd
den voorzitter van „Steunt Elkander" ver
zocht het standpunt zijner vereeniging uiteen
te zetten. Aanvankelijk weigerde deze, daar
naar zijn meening het niet de eerste plaats
de Koopliedenver. was, die het woord moest
voeren, daar deze het conflict niet had ver-
oorzaakt.
Daar evenwel niemand'anders schijnbaar
iets had te zeggen, nam de heer J. H. Geels
tenslotte toch het woord en sprak o.m. over de
eischen, die de Koopliedenver. in haar verga
dering had opgesteid. Van verschillende kan-
ten ondervond men instemming en in't bij
zonder de heer K. Wagenaar was van oor-
deel dat deze eischen in't geheel niet
waren.
in een klooster te gaan."
„Laat mij! vertellen en ik zai u iets interes-
sants mededeelen", begon Pietro weer.
„Voor den dag er mle" stemde de jonge
man in.
„Tweemaal in het jaar", vertelde Pietro
vertrouwelijk, „worden nieuwelingen in het
klooster toegelaten. Etai nacht, daaraan
voorafgaande brengen zij biddende door, hier
op dezen muur."
„Waarom hier?'' vroeg het meisje.
„Dit is de grens van de stad", verklaarde
Pietro. „A1 het land aan gene zijde van den
muur behoort aan het klooster. De nieuwe-
ling bidt hier aan den grenspaal. Tegen het
opgaan van de zon komen de monniken naar
boven langs dat kronkelpad en halen hem.
Zij openen die deur in den muur ginder en
hij gaat er door. Vannacht is het een van die
nachten
„Wil je zeggen, dat er vannacht hier een
nieuweling zai komen bidden?" vroeg zij.
„Francis zai van de stad hier komen", deel-
de Pietro mede. „Hij heeft lang nagedacht,
maar zij zeggen dat hij1 zai komen."
„En wie is Francis?"
,Hij is een wees. Zijn moeder had een
kleine villa in de bocht van die heuvel. Nu is
zij dood en Francis is in de stad gaan wonen
Zij zeggen, dat zijn vader een Engelschman
was".
Het meisje luisterde een oogenblik en frons-
te de wenkbrauwen.
„Daar komen de anderen!" riep zij uit.
„Sir Stephan en moeder maken mij dol
met hun hartstocht voor data en archeologie.
Laat ons naar den top van den heuvel klim-
men, Eustatius."
Vervolgens hield de heer Mak een rede van
ruim 3 kwartier. Eenmaal had de voorzitter
van „Steunt Elkander" gemeend te moeten
interrumpeeren, daar de spreker in z'n uit-
latingen te ver ging naar de meening van
den heer Geels en z'n kracht in muggenzif-
terij zocht.
Het bestuur der Koopliedenver. stelde toen
20 eischen op, waarna de heer Thomsen
vroeg of men zich tot de zaak wilde bepalen
De heer Geels meende toch op enkele pun-
ten, die door den heer Mak aangehaald wa
ren, te moeten wijzen.
De heer Wokke en Elion hadden ook nog
het een en ander gezegd.
De eerste critiseerde het werk van de hee-
ren Mak en Noort, terwijl de tweede het ge-
heele bestuur der N. V. onberekend voor zijn
taak noemde.
De heer Thomsen merkte op, dat men was
samengekomen om een toestand te scheppen,
die gunstig was voor den handel, doch in
terne aangelegenheden hier niet ter spraks
moesten gebracht worden.
Na een debat van 2 uur, zoo vervolgde de
voorzitter, kon men nog niet tot een oplossing
komen.
Toen werd het compromis-voorstel, dat
reeds eerder door den heer Mak ter kennis
van de Koopliedenver. gebracht was, door
den heer Pander ter sprake gebracht, wat
spr. bijzonder onaangenaam vond Deze heer
toch wist dat dit compromis-voorstel op de
vergadering van ,,Steunt Elkander" was ver-
worpen. Misschien, aldus de heer Geels, deed
de heer Pander dit om bij het veilingsbestuur
in het gevlei komen.
Eindelijk stelde de heer Noverraz toen.
voor, om den ouden toestand van voor het
conflict, n.L het veilen per K.G. te bestendi-
gen, zoolangs het conflict nog hangende is.
Nadat de bestuursleden van „Steunt El
kander" met elkaar beraad hadden, besloot
men dit voorstel aan te nemende daarin ge-
nomen maatregel geldt dus zoolang het
tegenwoordige veilingsbestuur nog aanwezig
is. Komt er nieuw bloed in het bestuur, dan
zullen aldus de heer Geels, vele van onze
punten zeker worden aangenomen. In de toe-
komst zai dan ook een commissie worden be-
noemd om eventueele geschillen op te lossen
Deze zaken komen echter ter sprake op de
aandeelhoudersvergadering der N. V. in
December.
Hoewel de heer Thomsen in z'n slotwoord
had gezegd, dat de besprekingen gemoedelijk
waren gevoerd, meende spr. toch even te moe
ten mededeelen, dat het bestuur der veiling
verschillende harde pillen heeft moeten slik-
ken.
Toen het voorstel van den heer Noverraz
in bespreking kwam, stond men voor het feit,
dat de vereenigingen, die tegenwoordig waren
over die kwestie geen beslissing konden
nemen. Wel kon men persoonlijk het voorstel
steunen, zoodat men dan ook bij acclamatie
met dit voorstel instemde. Op de hedenavond
te houden bestuursvergadering der veiling
komt dit nu in behandeling.
Maandagmorgen had spr. den heer Thom
sen nog opgebeld en hem verzocht ook de pers
op die conferentie toe te laten, daar „Steunt
Elkander" den strijd steeds zoo openlijk mo
gelijk had gevoerd en dit ook nu weer wilde
doen. De heer Thomsen oordeelde het even
wel beter geen persvertegenwoordigers toe te
laten en toen de heer Geels bij de aanvang
der conferentie nogmaals hetzelfde verzocht
had, bleef de heer Thomsen bij zijn stand
punt, waarin hij door mr. Kusters werd ge-
steund. 1
Spr. betreurde het nog, dat de pers niet
tegenwoordig was geweest, daar men dan een
eerlijk overzicht had gekregen en dit nu
eenigszins verwrongen was, terwijl de beide
plaatselijke bladen, zooals gezegd, ook niet
geheel gelijkluidende mededeelingen bevatten.
Donderdagmorgen voor 10 uur zai het
veilingsbestuur uitslag geven van wat er in
zijn hedenavond te houden vergadering met
betrekking tot het voorstel van het voorloopig
per K.G. veilen is besloten. Wordt het aange
nomen, dan koopen we, aldus de voorzitter,
Vrijdag weer alle producten op de veiling,
waarmee natuurlijk de heele zaak nog niet is
afgeloopen, daar we dan weer den ouden toe
stand zouden krijgen. Ook op de Maandag
middag gehouden conferentie bleken de hee-
den Mak en Noort weer roet in het eten te
gooien. Het bestuur der N. V. kreeg van den
heer Thomsen echter een vingerwijzing, dat
wanneer vorengenoemd vooTstel niet zou wor
den aangenomen, de gemeente het er niet bij
zou laten zitten.
Een der bestuursleden merkte In aanslui-
ting met hetgeen de voorzitter gesproken had
nog op, dat, wat ook reeds in de bladen had
gestaan, den heer Balk destijds voor een
eventueel conflict was gewaarschuwd. Tijdens
het conflict, dat nu reeds een 16-tal dagen
Haar broer schudde het hoofd. Hij had't
uiterlijk van een athleet, maar hij was zelden
volkomen gezond. Zijn wangen waren opge-
blazen en zijn voorhoofd was klam.
„Ik doe geen stap meer, Monica" verklaar
de hij.
„Ik ben geen type voor die klimpartijen.
Ik zai naar de stad teruggaan en zien of ik
een geschikt cafe kan vinden. Er is er een, dat
er verlokkelijk uit ziet, juist naast de garage.
Je kunt met de anderen teruggaan".
„Dwaas!" mopperde zij. „Een dergelijk
uitzicht te verlaten voor zoete vermouth en
een paar zwarte oogen! Ik zag haar naar je
kijken over de neteldoek gordijnen. Amuseer
je. Ik groet je!"
Zij keerde zich om en volgde een voetpad
aan de andere zijde van den weg. Haar broer
slenterde naar de kleine groep, die juist was
verschenen aan de buiging van den weg: een
heer op leeftijd van zeer aristocratisch voor-'
komen, een dame, die er uitzag of zij op haar
gemak gesteld was, en nu zeer buiten adem
was, en een opgewonden man van middel-
baren leeftijd in een grijze Norfolkjas en knie-
kerboekers, grijze sajet kousen en zware
schoenen. Ieder van de nieuw aangekomenen
was een gaaf type. De heer, die in het
costuum van een ijverigen beoefenaar van de
wandelsport was gestoken, was Sir Stephan
Dobelle, hoofd van de firma Dobelle, Miles
and Dobelle, procureurs van Lincoln's Izn,
en zijn reisgezelschap bestond uit Henry,
achtsten hertog van Chatfield en diens vrouw
Susanne.
Pietro stapte snel op hen toe, met den hoed
in de hand.
(Wordt yervolgdi,
llknimclc fault.
