Een mooi Leesboeb
Luxe Bureauartlkelen.
VAN PUTTEN QORTMEIJEB, PAYGLOP
Kerk en school
VAN PUTIEN 00RTME1JEB, PAYGLOP
VAN PUTTEN OORTMEIJER, PAYGLOP
VAH PUTTEW OOfllMEfJER. PAYGLOP
VAN PUTTEN OORTMEIJER, PAYGLOP
LUXE DOOZEN POST IN GBOOTE
VERSCHEIDENHEID. -
PASSERDOOZEN, TEEKENBORDEN
REKENLINIALEN, VERFDOOZEN,
TEEKENHAKEN, SCHETSBOEKEN,
19. 13— 9 19.
20. 9— 3 20.
21. 3—14 21.
22. 33—28 22.
Wit geeft op.
De volgende stand is uit
's-Gravenhage ges;peeld:
17—21
21—26
16— 7
7—11
een partij te
iMmill
Zw. 9 sch. op: 3, 4, 7, 12, 16, 17, 19,
34, 40.
W. 7 sch. op: 21, 26, 27, 28, 38, 45, 49.
Zwart staat veef sterker dan wit en zal
ook vrij zeker de partij winnen. Hij heeft als
laatsten zet 111 <5 gespeeld, omdat 2722
en 2218 dreigde.
Nu speelt wit echter 49—44 (zwart slaat
dam) wit speelt 4:540 en de zwarte dam
slaat naar 23. Wiii 40 18 zw. 12 23 en
Wit 21 1 remise.
Ter oplossing voor deze week:
Probleem 1C45 van J. Bourquin.
jut
lis
MLvm
Zw. 18 sch. op: 1, 3, 5/10, 12/15, 17, 18,
19 21 22 24.
W. 18 sch. op: 25, 26, 28, 31/35, 37, 39,
40, 42/47, 50.
In onze volgende rubriek geven wij de op
[lossing.
GRATIS MONOGRAM IN ELKE DOOS.
BESTEL ECHTER VROEGTIJDIG
Bij de Ned. Herv. Gem. te Schermerhorn
werd tot Ouderling herbenoemd de heer W.
le Mair. In de vacature, ontstaan door het
overlijden van den heer Joh. Moerbeek werd
benoemd de heer J. de Jong.
Tot Diaken werd benoemd de heer J. Smit
inplaats van den heer J. van de Capelle, die
voor eene eventueele herbenoeming had be-
dankt
EEN MOOIE REDE VAN
KLAAS DE VRIES.
Maandag hield „VoIksonderwijs" te Sint
Pancras een „gezellige bijeenkomst" voor
leden van introduce's, met den heer Klaas de
Vries, den Bondssecretaris, als spreker
De zaal van den heer Gerritsen, hoewel
niet tjokvol, bood toch een gezelligen aanblik,
waar de bezoekers groepsgewijze rondom de
fcleine tafeltjes geschaard zaten.
Te kwart over zeven heette de voorzitter, de
heer Sinjewel, de aanwezige belangstellen-
den van harte welkom, er op wijzende, dat de
opkomst grooter had kunnen zijn, wat mis
schien ten deele te wijten was aan het slech-
te weer en aan de radio.
Toch meende hij even te moeten opmerken,
dat van degenen, die op de vorige levenver-
gadering zioh deden kennen als zulke groote
voorstanders van deze bijeenkomst, er ver-
scheidene door hem werden gemist. Dit werd
door hem eenigszins aangevoeld als een
teleurstelling. Spreker stelde de aanwezig-
heid van den heer Klaas de Vries ten zeerste
op prijs en vertrouwde te spreken namens alle
aanwezigen, als hij zijn waardeering uit-
sprak voor den enormen arbeid, welke door
oen Bondssecretaris, nu reeds 30 jaar lang
was verricht in het belang van het onderwijs.
Hij wenschte den heer de Vries van harte ge
luk met dit jubileum en hoopte dat deze als
de ziel van Volksonderwijs nog vele jaren
mocht kunnen werkzaam zijn. Applaus.
Zooals spreker had vernomen, was het nu
22 jaar geleden, dat de heer Klaas de Vries
hier een spreekbeurt had vervuld. Bij deze
gelegenheid was onze afdeeling opgericht
Hieruit volgt, dat wij over drie jaar een jubi
leum hopen te kunnen vieren. Hij hoopte, dat
ook de heer De Vries hierbij aanwezig mocht
kunnen zijn en wilde hem thans gaarne het
woord verleenen over het nut van samenwer-
king tusschen ouders en schoolpersoneel bij
de opvocding onzer kinderen in het bijzonder
door het organiseeren van „ouder-avonden"
De heer Klaas de Vries begon zijn rede
met zijn dank uit te spreken voor de hartelijke
woorden van den voorzitter en nam bij voor-
baat reeds gaarne de uitnoodiging, om het
afdeelingsjubileum bij te wonen, aan.
De voorzitter, aldus spreker, is begonnen
met het uitspreken van een standje, dat zeer
waarschijnlijk niet zoo erg is bedoeld, want
hij eindigt met vriendelijke en hartelijke woor
den. Ik merk dit even op, omdat een goed
paedagoog een standje moet kunnen geven,
met zachtheid in't gemoed. Wij opvoeders,
moeten niet altijd even zacht zijn, doch uiter-
irk streng, mits wij in ons innerlijk hebben,
d-e zachtheid, welke noodig is, om elkaar niet
at te stooten Als heden ontbreken, die hier
(bans hadden moeten zijn, dan zullen daar
«"ker recenei: v®or zijn. Groote menschen
gmii letederen. De mensch is meestal
beter dan hij schijnt. Een harde ruwe schil
omvat dikwerf een zachte kern.
Spreker had hierover een treffend staaltje
gelezen in een der werken van Maxim Gorki,
waarin een der ergste misdadigers uit een
Russische gevangenis, tenslotte toch nog een
zacht gemoed bleek te hebben.
Zie door't slechte heen, aldus spreker, en
ge ziet het goede. Zoo is't ook met de school-
strijd. Als't er op aankwam, de werkelijke
belangen van onze kinderen te beschermen,
dan zouden alien een zijn.
Een treffend voorbeeld hiervan werd door
spreker aangehaald uit het door den wereld-
oorlog zoo geteisterde Belgie.
En zoo gaat het met ons alien. Hoe ook
verdeeld' en gescheiden, geeft den kinderen
het beste! Als wij dat bedenken, dan weten
wij ook, dat wij in het werk der opvocding
nooit of nimmer hebben te verscjgen. We
weten alien wei, hoe moeilijk het is, doch
houdt dit steeds voor oogen; in 't ergste
schuilt vaak het beste Zoo vond de beroem-
de beeldhouwer Michel Angelo eens, wande-
lende met zijn leerlingen aan den kant van
den weg een vuil, onooglijk brok marmer.
„Draagt dit", zoo zei hij tot zijn verwonderde
leerlingen, „naar mijn atelier". Hij zag daar
een engel in! En met zijn kunstenaarszie!
schiep hij daaruit het schoonste engelenbeeld
ter wereld! Zoo is ook het werk der opvoe
ding, nooit wanhopen of versagen, doch vol-
houden.
In dit opzicht hebben zij, die door hun
studie zijn aangewezen als opvoeders, een
groot voorrecht, daar onze ervaringen vaak
dieper gaan, dan van diegenen welke gaan
onder dagelijksche zorgen. Daarom kunnen
wij elkaar niet missen. De ouders de onder-
wijzers niet en omgekeerd, de onderwijzers de
ouders niet!
Er moet samenwerking zijn tusschen school
en huis. Wederzijdsch vertrouwen en een
elkaar begrijpen en steunen. Onderlinge ge-
dachtewisseling over de beste wijze van op
voeding. Wij begrijpen vaak onze kinderen
niet, doch daarover hoop ik vanavond hier de
eenige spreker niet te zijn. Dit weten we: in
samenwerking en in hartelijk gemeend over-
leg zullen de belangen der kinderen het beste
gedicnd zijn.
Wees nooit hard voor uw kinderen. Ge
kunt streng zijn, doch laat de zachtheid in
uw gemoed doorstralen Verwijdert ze nooit
van u, opdat ge nooit den band verliest, die
tusschen opvoeder en kind moet bestaan.
't Schijnt soms dat zachte maatregelen niet
helpen, doch ge moet volhouden. Weet ge wat
Jan Ligthart mij eenmaal zeide? „Als ik
twintigmaal vruchteloos een kind had ver-
boden, dr. .1 dacht ik, misschien helpt het de
eenentwintigste keer".
En spreekt niet de Bijbel van: zeventig
maal zeven maal zult ge vergeven? Kunt ge
dan werkelijk boos-heid voelen in uw hart,
als ge uw kind1 voldoende peilt en kent? Dan
heeft elke uiting van het kind u lief te wezen,
als een middel om uw kind te leeren kennen
Niet uit eene daad kent ge uw kind. In het
boek van Lucas lezen wij het wonderschoone
verhaal van Jezus' kinclsheid. „Zijn ouders
begrepcn niet altijd, wat hij zeide!" Geen
VULPOTLOODEN, BRIEPOPENERS,
LAKSTEMPELS, INKTSTELLEN enz.
wonder, Hij, de stichter eener nieuwe wereld-
orde! Doch nietwaar, „Maria, Zijne Moeder,
nam alles op in haar hart en overlegde bij
zich zelve".
Zoo hebben wij te doen bij de opvoeding:
„op te nemen in ons hart en te overleggen.
En als Jezus komt in de tempel van Jeru-
zalem en zijn ouders, verontrust door zijn
lang wegblijven, zeggeri: „Waar waart Gij,
wij zoeken u, dan antwoordt Jezus: „Wist gij
dan niet, dat ik zijn moest in de dingen Mijns
Vaders?"
Zoo is't met de kinderen. Zij moeten zich
als mensch ontwikkelen uit zich zelve, niet in
't zog varende van hen, die hun thans hun
meening opleggen. Geef hun uw opleiding
volgens uw inzicht, gaan zij later volgens
eigen wit, verheug u dan daarover als een
blijk van hun zelfstandigheid.
Frobel zeide: „Zoo moeilijk als 't is voor
een kernel, om door het oog van een naald te
gaan, zoo moeilijk is't voor een opvoeder.
om in te gaan in het koninkrijk Gods" En
zoo is 't. Want, zoo vraag ik u in gemoede,
wie zal meer de geboden schenden. Hoeveel
tekortkomingen en fouten zullen worden ge-
maakt door hen, die staan voor de zware
taak der opvoeding.
Ieder kind is als een fontein van krachten,
die wij niet kennen, doch moeten eerbiedigen
en 'n plaats gunnen.
Dit is misschien wei de duurste plicht. Wij
kunnen veel van kinderen leeren. Zij zijn het
nieuwe leven en wij het voorbijgaande. Ik
zeg niet: „dat wij hebben te doen wat zij
zeggen", ik pleit niet voor slapheid doch
voor strenge rechtvaardigheidIndien wij
niet weten wat hun drijft, kunnen wij niet
rechtvaardig zijn. Plicht is, in te dringen in
hun gemoed, en hen te leeren kennen en be
grijpen.
jan Ligthart, de goede mensch, met zijn
ruimen kijk op den menschelijken geest, plaat-
ste zkh altijd op het standpunt, te leeren van
kinderen. Hij, de groote kinderkenner, zeide:
„Opvoeden is een kwestie van liefde en geduld
en wijsheid en waar de eerste is, zijn de
beide anderen als vanzelf",
Verschillende voorbeelden uit het leven en
werken van dezen grooten paedagoog werden
nog door spreker aangehaald
Weest consequent, aldus spreker, laat zelf
na, wat ge in uw kinderen meent te moeten
afkeuren. Kinderen hebben hunne hebbelijk-
heden. Doch wij zijn toch ook niet zoo buiten-
gewoon best. Als van nature heeft het kind
liefde genoeg voor zijn ouders. Als ge meent,
in een oogenblik van verontwaardiging, licha-
melijke straf te moeten toepassen, dan zal
ik daar den staf niet over breken, doch mijn
riiepe overtuiging is dat ge dit nooit moet
doen! Ik zelve deed't tot nog toe nooit! Het
is echter onze eigen overtuiging, die ons
moet zeggen, hoe we moeten doen.
Er is wei gezegd: „De opvoeding is vaak
niet anders dan een middel om zich tegen het
kind te beschermen." Dit onderschrijf ik niet,
dit gaat m.i. over de schreef. 't Zou zoo kun
nen zijn, indien er niet was de liefde tusschen
ouders en kind. Deze liefde is gemeenschap-
pelijfc, voor ouders en opvoeders een band,
welke aanleiding geeft tot samenwerking en
dit is de bedoeling van de ouder-avonden.
Samen te bepalen, wat voor de school en
voor de opvoeding het beste is Menigmaal
meent de onderwijzer maatregelen te moeten
nemen, die door de ouders niet worden begre-
pen. Hiervan gaf spreker eenige voorbeelden,
en besloot met een Drentsch gezegde: „Een
goed meester is ook wat waard!"
Sedert 30 jaar, aldus spreker, zit ik thans
in het middelpunt van het streven van
„Volksonderwijs" naar verbetering van ons
openbaar onderwijs en wordt daarin gesteund
door ruim 46000 leden verdeeld over ruira
500 afdeelingen. Verschillende verbeteringen
hebben wij bevochten. Persoonlijk mocht ik
in '23 ons bekende petitionnement tegen de
„verslechteringen" van het onderwijs aan
den minister overhandigen, geteekend door
605000 meerderjarige Nederlanders als 'n
bewijs, dat het NederlandSche volk goed on
derwijs wil.
Het woog in totaal 281 pond, en, zooals ik
ook tegen den minister opmerkte, het zou
geen onsje minder hebben gewogen, als daar
een ander politiek getint ministerie had ge-
zeten. Wij voeren geen politiek, doch strijden
slechts voor beter onderwijs. Niet minder of
slechter, doch beter. Het onderwijs voor alle
kinderen zonder onderscheid, dat onherroepe-
lijk weer zal komen, al hebben dan momenteel
de vele sectescholen de overhand in getal-
sterkte.
„Laat de kinderkens tot mij1 komen, en ver-
hindert ze niet!" De ooenbare school is de
eenige school, welke niemand verhindert.
Elk secteschool zet een grens. 34 verschil
lende soorten van sectescholen zijn er thans
in ons klein landje! En dat zijn nog maar de
hoofdrichtingen. Waar moet dat heen?
Eerbied voor ieders overtuiging, aan dit be-
ginsel is ons openbaar onderwijs honderd-
twintig jaar getrouw gebleven, en dit schoo
ne beginsel zarnog wei zoolang en langer
nog gelden als het eenige karakter van de
openbare school. Het is sprekers vaste over
tuiging dat de openbare school met deze ka-
raktertrekken zal behouden haar plaats in d
harten van het Nederlandsche volk.
Hierna werd gepauzeerd en was er ge
legenheid1 tot het stellen van vragen. Hier
van werd gebruik gemaakt door den heer Koe
lemey, die een vraag stelde welke echter geheel
lag op theologisch gebied en dus buiten het
bestek van den spreker.
De heer van Kampen (wethouder) had ge-
hoopt, dat hier aanwezige ouders van kinde
ren meer vragen hadden gesteld. Thans wi
hij dit doen, aangaande de ouderavonden
Hier was indertijd een ouder-commissie. Deze
heeft niets gedaan. Nu kunnen wij wei naar
huis gaan en zeggen tegen elkaar, dat't mooi
was en dat meneer de Vries mooi gesproken
heeft, doch ik zou hier gaarne vernemen hoe
wij hier in deze gemeente weer moeten komen
tot instelling van een ouder-commissie en tot
het houden van ouder-ayo'nden. Zij die zaten
in de vorige ouder-commissie zijn ongemerkt
afgevloeid. Ik weet niet of de leden eervo
ontslag hebben gehad, doch de commissie be-
staat niet meer. Wij meenen echter dat het
nuttig is voor de belangen van het kind en
willen van den geachten spreker nog wei een
„tikje" hebben.
En ook nog dit: hoe moet de Commissie
van Toezicht werken? Wat is haar plicht? Ik
meen van controle op het onderwijs, doch heb
hiervan nooit iets bemerkt.
Z /%KPORTEFEITIf>IJES
EM PO RTEAIO M M AIES
met 5 jaar schriftelijke gar an tie.
GROOTE KEUZE FOTO-ALBITMS
De heer C. Kloosterboer (seer. C. v. T.):
Wij moeten alleen de verzuimen behandelen.
De voorzitter: „De commissie van Toe
zicht, waarvan ook ik lid ben, staat onder
voorzitterschap van den heer ten Hoeve. Zoo
lang ik lid ben is er echter nooit een vergade-
ring uitgeschreven, om welke redenen weet ik
niet".
De heer Gerritsen wilde nog gaarne iets
van den spreker vernemen over het zevende
leerjaar.
Den heer Klaas de Vries deed het genoe-
gen hier onderling van gedachten te mogen
wisselen. Ten eerste zou hij beantwoorden den
laatsten vraagsteller, die hem ,,'n tikje" gaf
Ik ben aldus spreker, als een kind, dat zich
gaarne wil verdedigen. Ik moet echter kort
zijn, de tijd laat niet toe uitvoerig te zijn.
Toch wil ik iets zeggen over het zevende
leerjaar. Datgene wat in de toekomst wordt
gevergd van onze inderen aan kennen, is
van dien aard', dat het physiek onmogelijk is,
dit aan te brengen in zes jaren. En dan: het
zevende leerjaar is als de bezegeling, als de
laatste slag op den kop van den spijker In
zes jaren is de ontwikkeling van het kind niet
voldoende. Al jaren vecht V. O. voor het
zevende leerjaar. Dat het niet eerder kwam
is de schuld van 't bijzonder onderwijs, de
vele kosten. Ik weet dat het moeilijk is voor
sommige ouders, doch dat mag geen reden
zijn voor afkeuring. Ik kan hierover thans
tot mijn spijt niet uitvoerig zijn. Daarvoor is
een ouderavond zoo geschikt, b.v. voor onder
ling overleg door ouders en onderwijzers om-
trent 'tl eerplan in het zevende leerjaar.
Daarom ook alreeds, er moet weer een ouder-
commissie ingesteld en op afrekening hiervan,
zal ik gaarne op den eersten ouder-avond dit
onderwerp met u alien bespreken.
Na den heer Koelemey nog in 't kort te
hebben beantwoord, ging spreker over tot de
beantwoording van den heer van Kampen.
Zooals hij had vernomen, had de ouder-
commissie hier opgehouden te bestaan, om
dat het laatst overgetjleven lid, geen kinderen
meer op school hebbende, vanzelve was afge
vloeid. Hierin is door de wet niet voorzien
Het spreekt vanzelf, dat de leden der ouder-
commissie actief moeten zijn. Zij moeten en
kunnen zorgen, dat de commissie geconti-
nueerd wordt. Dit is hier blijkbaar niet het
.geval geweest. Er zal dus een nieuwe com
missie moeten worden ingesteld. Dit is, vol
gens het desbetreffende reglement, de taak
van B. en W. Zij toch moeten iemand aan-
wijzenen machtigen, die een vergadering be-
legt, waaruit de commissie wordt gekozen. Ik
hoop en vertrouw, dat hier dan spoedig de
eerste ouder-avond zal kunnen worden gehou-
den, waarop ik gaarne zal komen bespreken
MIJNHARDJ„S
ZenuW^abletten
met u alien: het zevende le leerjaar. (Ap
plaus).
De voorzitter bracht den spreker een
woord1 van hartelijken dank voor het gespro-
kene, hetwelk, naar hij vertroude, goede
vruchten zou dragen.
Hierna volgden verschillende bijdragen
der leden, waardoor deze welgeslaagde
avond van Volksonderwijs een gezellig ver-
loop had en door een geanimeerd bal wen
besloten.
Ingezonden stukken
(tuuen veraniwooraeLi\kheid van de Redac-
tie. De opname in deze rubriek bewijst geens-
zins dat de redacve er mede instemi.)
BARBAARSCHE VONNISSEN.
72 dienstweigeraars tot 10 jaar ge-
vangenisstraf veroordeeld.
In den Ptrsdienst, uitgave van de Interna
tionale Anti-Militaristische Kommissie, komt
een bericht voor. Voor dit bericht wordt ons
verzocht, ons hiermede te wenden tot de bla-
den in onze omgeving, wat mij aanleiding
geeft, de Redactie van de Alkmaarsche Cou
rant te verzoeken, dit bericht te willen opne
men, in de hoop dat dit tot resultaat mag
hebben, dat vele menschen zullen dee-lnemen
aan 't protest dat tegen deze onmenschelijke
veroordeeling moet plaats vinden.
Het Internationaal Anti-Militaristische
Bureau ontvangt van verschillende zijden hat
volgende ontstellende bericht;
In Joego-Slavie zijn 72 nazareners, die op
religieuse gronden weigeren wapens te dra
gen, elk tot 10 jaar kerkerstraf veroordeeld
welk vonnis in hooger beroep bevestigd is.
Deze zelfde 72 menschen hebben elk we-
gens dienstweigering reeds vijf jaar gevan-
genisstraf uitgezeten en worden nu, terwijl
zij door hun herhaalde weigering juist het
bewijs geven dat hun houding een uitvloaisel
is van een diepe en ernstige levensovertui-
ging, voor de tweede maal veroordeeld tot
een tweemaal zoo lange straf.
Deze onmenschelijke vervoigingen om des
gewetens wille, staan in Joego Slavie niet op
zichzelf. Wij herinneren in dit verband aan
vroegere mededeelingen van den persdienst
der IAK. In Augustus 1924 weigerden 2000
nazareners, in Augustus 1926 weigerden
300 nazareners aan 2 maandelijksche herha-
hngsoeeningen deel te nemen en werden toen
veroordeeld tot 10 jaar, maar na talrijk in-
gekctnen proteSten vrijgelaten.
Men b.hoeft noch op het standpunt van
dienstweigering, noch op dat dezer held-
liaftige nazareners te staan, om met veront
waardiging vervuld te zijn over de barbaar-
sche vervolging van deze 72 mannen, die
geen andere misdaad tegenover de mensch-
heid begaan, dan dat zij hun mensdielijke
geweicn gehoorzamen. Wij doen daarom een
ernstig en dringend beroep op alle organisa-
ties en lichamen, die eenig menschelijk doel
nastreven, onverschillig welke politieke,
godsdienstige of maatschappelijke wegen zi
daarbij ook volgen, onverwijld tegen deze
vonnissen op te komen. Wij doen een zelfde
beroep op een ieder, individueel, die van deze
feiten kenms krijgt.
Laat het protesten regenen bij de regi
ring van Joego-Slavie te Belgrado en bij de
Joego-Slavische gezantschappen over de ge-
heele aarde. Voor Nederland: Consulfat
^°or. ,vl6' Croatie en Slovenie, Binnenkant
46, Amsterdam C.
Schoorl, 28 November 1928
C. KRILLER Jr.
MET EN ZONDER VOORBEELDEN
ProvincSaal nieuws
SINT PANCRAS.
Op 26 November, de betaaldag der
landhuren, werd ten raadhuize zitdag ge-
houden door gemeenteraad en armvoogdij
Bii gelegenheid werd, evenals vorige
jaren, in beide scholen aan ieder kind, de tra-
ditioneele taai-taaipop uitgereikt door ge-
noemde autoriteiten. Geen wonder, dat deze
dag, de Sinte Katrijnsdag, door de schoolkin-
deren in eere wordt gehouden!
STOMPETOREN.
Door het ruwe weer was de uitvoering
van Aurora j.l. Zondag zoo slecht bezocht,
dat zij, een week werd uitgesteld en de eerste
uitvoering in dit seizoen Donderdag plaats
had.
De voorzitter, de heer H. Heringa, was af-
wezig; daarom werd het publiek verwelkomd
door den secretaris en regisseur der vereeni-
ging, den heer S. Heringa, die een paar me
dedeelingen deed betreffende het stuk. Opge-
voerd werd: „De kuische Bruidegom", blij-
spel in drie bedrijyen door F. Arnold en E
Bach.
Spoedig bleek, dat Aurora hiermee een ge-
lukkige keuze had gedaan. Het is 'n aardig
stuk, dat echter goed gespeeld moet worden
om het publiek te voldoen. En het spel was
van alle dames en heeren goed, van enkele
zeer goed zoodat de bezoekers genoten en
meermalen hartelijk lachten om leuke gezeg-
den en grappige tooneeltjes. Ook de rolver-
deeling was zeer gelukkig; alles werkte dus
mede, om de uitvoering in alle opzichten te
doen slagen.
Wie van plan is Zondagavond de voorstel-
ing bij te wonen zal een aangenamen en
vroolijken avond doorbrengen.
ZUID-SCHARWOUDE.
Aangemoedigd door het succes van de at-
tractie in Aug. gehouden hebben de winke-
liers alhier vanaf 24 Nov. tot 7 Dec. ander-
maal reclame gemaakt voor hunne zaken.
Voor -elk bedrag van 50 centen of veelvoud
daarvan ontvangt de client een gratis-bon.
welke kans geeft op't verkrijgen van e6n of
meerd-ere der door de winkeliers gratis be-
schikbaar gestelde prijzen. T-evens is aan
deze attracti-e een puzzle verbonden, be-
sfaande te het samenstelien van een zin, be-
trekking hebbende op de attractie.
Deze zin wordt verkregen, door letters
welke in de etalages zijn te zien. Per strooi-
biljet en advertentie werd van een en ander
gewag gemaakt. De verkregen bonnen moist
men werpen in een daarvoor geplaatste
groote ton voor de woning van een bakker.
Nauwelijks was d-e attractie aan den gang of
spoedig zag men vele menschen de bonnen
in de ton werpen. Deze wijze van reclame
maken mag zich in de sympathie van de bur-
gerij en uit de omgeving in ruime mate ver-
heugen.
De vorige maal geschiedde de trekking
der bonnen door een raadslid en in tegen-
woordigheid van den geh-eelen raad Het is
de bedoeling, volgens de aankondiging dat
d-e trekking ook nu op dezelfde wijze zal ge-
schieden.
Niet echter was die reclamemakerij naar
den zin van winkeliers in naburige gem^en-
ten. Voor voover wij konden infortnseren,
vernamen wij dat de winkeliers Van Zij! en
A. Janssen uit Oudkarspel iets dergelijks
wilden doen en vroegen daarvoor permissie
bij de justitie in Alkmaar. Daar dit niet zoo
gemakkelijk ging, vertelden de twee winke
liers hoe Zuid-Scharwoude thans reclame
maakt en toonden daarbij eene circulaire en
•een bon. Een en ander had tengevolge, dat
d-e justitie zich genoodzaakt zag dt groote
ton in beslag te nemen, waarin reeds een
groot aantal bonnen waren geworpen Na-
tuurlijk vraagt men zich af: wat nu? Het
bestuur van d-e groep winkeliers bijna alle
alhier gevestigde winkeliers doen mede
heeft de attractie niet gestaakt, maar bon
nen laten drukk-en, waarop de condities niet
zijn vermeld en daarvoor in de plaats ge-
z-et, dat de strekking der circulaire is verbal-
len en de winkeliers ce bonnen gratis ver-
krijgbaar stellen. Inmiddels heeft men
Woensdag luister bijgezet om de aandacnt
op de attractie te doen vestigen, welke door-
gaat.
Niet minder dan St. Nicolaas t-e paard en
Zwarte Piet, g-evolgd door een paard en
wagen, waarin het bestuur, pareerde langs
den weg. Natuurlijk trok dit vele kijklusti-
gen, en niet minder de jeugd, en zulks we-
gens de groote reis van d-e Ton, volgens een
publicatie.
Wij vernemen verder, dat de inlev-ering del
bonnen nu bij het bestuur regelmatig ge-
schiedt.
Het wordt hier niet geloofd, dat de hee
ren Van Zijl en Janssen te Oudkarspel in
ernst op „Hiob"-wijze reclame wilden ma
ken, eerder ziet men in hunne handelwijze
eene poging de actie der winkeliers alhier
te doen mislukken. Het spreekt wei van zelf,
dat „Hiob" nu met nog meer nieuws de at
tractie doet verlevendigen.
O. i. een echte Sinterklaas-attractie; vol
verrassingen. De harten der burgers klop-
pen vol van v-erwachtingen
NOORD-SCHARWOUDE.
In de gehouden vergadering der S D.A.P.
werd verslag uitg-ebracht van de gehouden
gewestelijke vergadering te Amsterdam, en
van de Vrouwenclub-vergadering te Alkmaar.
Pogingen zullen gedaan worden om een
afdeeling van de V. A. R. A. op te richten.
Besloten werd om 22 December een Kerst-
vergadering te houden.
Woensdagavond had in de Ger. kerk t«
Noord-Scharwoude een openbare vergade
ring plaats van de Ger. Jong. Vereeniging
„Timotheus".
De vergadering werd geopend door den
voorzitter der J V., den heer D. Barten Dz.;
die liet zingen Ps. 75 1 en voorging in
gebed. Hierna las hij uit Gods Woord, 1 Cor.
13, waarna hij met een kort woord, den
spreker van dien avond, Dr. J. W. v. d.
Bosch (oud-predikant der plaats) inl-eidde.
Deze hield een rede over: „Rizpa", of:
„Het offer der liefde".
Spr. begon met de beteekenis der Moeder-
liefde voor h-et menschen leven, te schetsen,
terwijl hij aanhaalde het woord van Napo
leon: „Geef Frankrijk Moeders, en het zal
groot worden". De figuur van Rizpa de bij-
VOOR IIW JONGENS OP MEISJKS
VINDT GIJ BIJ
vrouw van Saul (2 Sam. 21) werd door spr.
geschilderd als een voorbeeld van grootsche
natuurlij-ke Moederliefde; van liefde die on-
danks het smartelijkste lijden en de grootste
ellende, toch (dank zij Gods algemeene ge-
nade) opbloeit, ook in de ziel van hen, die de
ware Bron der Liefde niet kennen, zooals bij
Rizpa het geval was.
Spr. paste vervolgens dit voorbeeld toe op
ret wereld- en menschenieven, ook van onzen
tijd. De wereld, waarin zoo veel ellende en
zoo weinig geloof, heeft de liefde noodig
van onze Moeders, maar ook van onze
Vaders, en niet h-et minsl van onze jonge
menschen Deze liefde zal, zoo zij1 haar
kracht ontvangt uit de gemeenschap met de
liefde van Christus, in staat blijken de wereld!
te overwinnen.
Nadat gezongen was Ps. 133 3 sloot Dr.
d. Bosch dezen welgeslaagden avond met
dankz-egging.
OTERLFEK.
Onze plaatsgenoot de heer IJket waa
Donderdagmorgen aan het strand te Bergen
aan Zee, toen hij op een zandbank een zee-
hond ontdekte.
Schoenen en kousen ui'trekken was het
werk van een oogenblik. Met een stok ge-
wapend ging IJkel er op loa en gaf het dier
een flinken slag op zijn kop, wat hem echter
niet d-eerde. Hij maakte echter aanstalten om
IJkel te lijf te gaan, deze was op zijn boede
en gaf hem een ge weld i gen slag op zijn neus,
wat hem het leven koste.
Het dier woog ongeveer 70 pond, zoodat
IJkel er nog een flink-e vracht aan had op zijn
fi-ets naar Oterleek.
Hij was lichtgrijs van kfcur en had1 als
vanzelf sprekend veel bekijk van de burgerij
en vooral van ae jeugd
Wij meenen, dat op het dooden van ze®
honden nog een prenjit staat, met de waar
de van de huid maakt dat misschien nog e<V
goeden dag' voor IJkel.