Een mooi Leesboeb Luxe Bureauartlkelen. VAN PUTTEN QORTMEIJEB, PAYGLOP Kerk en school VAN PUTIEN 00RTME1JEB, PAYGLOP VAN PUTTEN OORTMEIJER, PAYGLOP VAH PUTTEW OOfllMEfJER. PAYGLOP VAN PUTTEN OORTMEIJER, PAYGLOP LUXE DOOZEN POST IN GBOOTE VERSCHEIDENHEID. - PASSERDOOZEN, TEEKENBORDEN REKENLINIALEN, VERFDOOZEN, TEEKENHAKEN, SCHETSBOEKEN, 19. 13— 9 19. 20. 9— 3 20. 21. 3—14 21. 22. 33—28 22. Wit geeft op. De volgende stand is uit 's-Gravenhage ges;peeld: 17—21 21—26 16— 7 7—11 een partij te iMmill Zw. 9 sch. op: 3, 4, 7, 12, 16, 17, 19, 34, 40. W. 7 sch. op: 21, 26, 27, 28, 38, 45, 49. Zwart staat veef sterker dan wit en zal ook vrij zeker de partij winnen. Hij heeft als laatsten zet 111 <5 gespeeld, omdat 2722 en 2218 dreigde. Nu speelt wit echter 49—44 (zwart slaat dam) wit speelt 4:540 en de zwarte dam slaat naar 23. Wiii 40 18 zw. 12 23 en Wit 21 1 remise. Ter oplossing voor deze week: Probleem 1C45 van J. Bourquin. jut lis MLvm Zw. 18 sch. op: 1, 3, 5/10, 12/15, 17, 18, 19 21 22 24. W. 18 sch. op: 25, 26, 28, 31/35, 37, 39, 40, 42/47, 50. In onze volgende rubriek geven wij de op [lossing. GRATIS MONOGRAM IN ELKE DOOS. BESTEL ECHTER VROEGTIJDIG Bij de Ned. Herv. Gem. te Schermerhorn werd tot Ouderling herbenoemd de heer W. le Mair. In de vacature, ontstaan door het overlijden van den heer Joh. Moerbeek werd benoemd de heer J. de Jong. Tot Diaken werd benoemd de heer J. Smit inplaats van den heer J. van de Capelle, die voor eene eventueele herbenoeming had be- dankt EEN MOOIE REDE VAN KLAAS DE VRIES. Maandag hield „VoIksonderwijs" te Sint Pancras een „gezellige bijeenkomst" voor leden van introduce's, met den heer Klaas de Vries, den Bondssecretaris, als spreker De zaal van den heer Gerritsen, hoewel niet tjokvol, bood toch een gezelligen aanblik, waar de bezoekers groepsgewijze rondom de fcleine tafeltjes geschaard zaten. Te kwart over zeven heette de voorzitter, de heer Sinjewel, de aanwezige belangstellen- den van harte welkom, er op wijzende, dat de opkomst grooter had kunnen zijn, wat mis schien ten deele te wijten was aan het slech- te weer en aan de radio. Toch meende hij even te moeten opmerken, dat van degenen, die op de vorige levenver- gadering zioh deden kennen als zulke groote voorstanders van deze bijeenkomst, er ver- scheidene door hem werden gemist. Dit werd door hem eenigszins aangevoeld als een teleurstelling. Spreker stelde de aanwezig- heid van den heer Klaas de Vries ten zeerste op prijs en vertrouwde te spreken namens alle aanwezigen, als hij zijn waardeering uit- sprak voor den enormen arbeid, welke door oen Bondssecretaris, nu reeds 30 jaar lang was verricht in het belang van het onderwijs. Hij wenschte den heer de Vries van harte ge luk met dit jubileum en hoopte dat deze als de ziel van Volksonderwijs nog vele jaren mocht kunnen werkzaam zijn. Applaus. Zooals spreker had vernomen, was het nu 22 jaar geleden, dat de heer Klaas de Vries hier een spreekbeurt had vervuld. Bij deze gelegenheid was onze afdeeling opgericht Hieruit volgt, dat wij over drie jaar een jubi leum hopen te kunnen vieren. Hij hoopte, dat ook de heer De Vries hierbij aanwezig mocht kunnen zijn en wilde hem thans gaarne het woord verleenen over het nut van samenwer- king tusschen ouders en schoolpersoneel bij de opvocding onzer kinderen in het bijzonder door het organiseeren van „ouder-avonden" De heer Klaas de Vries begon zijn rede met zijn dank uit te spreken voor de hartelijke woorden van den voorzitter en nam bij voor- baat reeds gaarne de uitnoodiging, om het afdeelingsjubileum bij te wonen, aan. De voorzitter, aldus spreker, is begonnen met het uitspreken van een standje, dat zeer waarschijnlijk niet zoo erg is bedoeld, want hij eindigt met vriendelijke en hartelijke woor den. Ik merk dit even op, omdat een goed paedagoog een standje moet kunnen geven, met zachtheid in't gemoed. Wij opvoeders, moeten niet altijd even zacht zijn, doch uiter- irk streng, mits wij in ons innerlijk hebben, d-e zachtheid, welke noodig is, om elkaar niet at te stooten Als heden ontbreken, die hier (bans hadden moeten zijn, dan zullen daar «"ker recenei: v®or zijn. Groote menschen gmii letederen. De mensch is meestal beter dan hij schijnt. Een harde ruwe schil omvat dikwerf een zachte kern. Spreker had hierover een treffend staaltje gelezen in een der werken van Maxim Gorki, waarin een der ergste misdadigers uit een Russische gevangenis, tenslotte toch nog een zacht gemoed bleek te hebben. Zie door't slechte heen, aldus spreker, en ge ziet het goede. Zoo is't ook met de school- strijd. Als't er op aankwam, de werkelijke belangen van onze kinderen te beschermen, dan zouden alien een zijn. Een treffend voorbeeld hiervan werd door spreker aangehaald uit het door den wereld- oorlog zoo geteisterde Belgie. En zoo gaat het met ons alien. Hoe ook verdeeld' en gescheiden, geeft den kinderen het beste! Als wij dat bedenken, dan weten wij ook, dat wij in het werk der opvocding nooit of nimmer hebben te verscjgen. We weten alien wei, hoe moeilijk het is, doch houdt dit steeds voor oogen; in 't ergste schuilt vaak het beste Zoo vond de beroem- de beeldhouwer Michel Angelo eens, wande- lende met zijn leerlingen aan den kant van den weg een vuil, onooglijk brok marmer. „Draagt dit", zoo zei hij tot zijn verwonderde leerlingen, „naar mijn atelier". Hij zag daar een engel in! En met zijn kunstenaarszie! schiep hij daaruit het schoonste engelenbeeld ter wereld! Zoo is ook het werk der opvoe ding, nooit wanhopen of versagen, doch vol- houden. In dit opzicht hebben zij, die door hun studie zijn aangewezen als opvoeders, een groot voorrecht, daar onze ervaringen vaak dieper gaan, dan van diegenen welke gaan onder dagelijksche zorgen. Daarom kunnen wij elkaar niet missen. De ouders de onder- wijzers niet en omgekeerd, de onderwijzers de ouders niet! Er moet samenwerking zijn tusschen school en huis. Wederzijdsch vertrouwen en een elkaar begrijpen en steunen. Onderlinge ge- dachtewisseling over de beste wijze van op voeding. Wij begrijpen vaak onze kinderen niet, doch daarover hoop ik vanavond hier de eenige spreker niet te zijn. Dit weten we: in samenwerking en in hartelijk gemeend over- leg zullen de belangen der kinderen het beste gedicnd zijn. Wees nooit hard voor uw kinderen. Ge kunt streng zijn, doch laat de zachtheid in uw gemoed doorstralen Verwijdert ze nooit van u, opdat ge nooit den band verliest, die tusschen opvoeder en kind moet bestaan. 't Schijnt soms dat zachte maatregelen niet helpen, doch ge moet volhouden. Weet ge wat Jan Ligthart mij eenmaal zeide? „Als ik twintigmaal vruchteloos een kind had ver- boden, dr. .1 dacht ik, misschien helpt het de eenentwintigste keer". En spreekt niet de Bijbel van: zeventig maal zeven maal zult ge vergeven? Kunt ge dan werkelijk boos-heid voelen in uw hart, als ge uw kind1 voldoende peilt en kent? Dan heeft elke uiting van het kind u lief te wezen, als een middel om uw kind te leeren kennen Niet uit eene daad kent ge uw kind. In het boek van Lucas lezen wij het wonderschoone verhaal van Jezus' kinclsheid. „Zijn ouders begrepcn niet altijd, wat hij zeide!" Geen VULPOTLOODEN, BRIEPOPENERS, LAKSTEMPELS, INKTSTELLEN enz. wonder, Hij, de stichter eener nieuwe wereld- orde! Doch nietwaar, „Maria, Zijne Moeder, nam alles op in haar hart en overlegde bij zich zelve". Zoo hebben wij te doen bij de opvoeding: „op te nemen in ons hart en te overleggen. En als Jezus komt in de tempel van Jeru- zalem en zijn ouders, verontrust door zijn lang wegblijven, zeggeri: „Waar waart Gij, wij zoeken u, dan antwoordt Jezus: „Wist gij dan niet, dat ik zijn moest in de dingen Mijns Vaders?" Zoo is't met de kinderen. Zij moeten zich als mensch ontwikkelen uit zich zelve, niet in 't zog varende van hen, die hun thans hun meening opleggen. Geef hun uw opleiding volgens uw inzicht, gaan zij later volgens eigen wit, verheug u dan daarover als een blijk van hun zelfstandigheid. Frobel zeide: „Zoo moeilijk als 't is voor een kernel, om door het oog van een naald te gaan, zoo moeilijk is't voor een opvoeder. om in te gaan in het koninkrijk Gods" En zoo is 't. Want, zoo vraag ik u in gemoede, wie zal meer de geboden schenden. Hoeveel tekortkomingen en fouten zullen worden ge- maakt door hen, die staan voor de zware taak der opvoeding. Ieder kind is als een fontein van krachten, die wij niet kennen, doch moeten eerbiedigen en 'n plaats gunnen. Dit is misschien wei de duurste plicht. Wij kunnen veel van kinderen leeren. Zij zijn het nieuwe leven en wij het voorbijgaande. Ik zeg niet: „dat wij hebben te doen wat zij zeggen", ik pleit niet voor slapheid doch voor strenge rechtvaardigheidIndien wij niet weten wat hun drijft, kunnen wij niet rechtvaardig zijn. Plicht is, in te dringen in hun gemoed, en hen te leeren kennen en be grijpen. jan Ligthart, de goede mensch, met zijn ruimen kijk op den menschelijken geest, plaat- ste zkh altijd op het standpunt, te leeren van kinderen. Hij, de groote kinderkenner, zeide: „Opvoeden is een kwestie van liefde en geduld en wijsheid en waar de eerste is, zijn de beide anderen als vanzelf", Verschillende voorbeelden uit het leven en werken van dezen grooten paedagoog werden nog door spreker aangehaald Weest consequent, aldus spreker, laat zelf na, wat ge in uw kinderen meent te moeten afkeuren. Kinderen hebben hunne hebbelijk- heden. Doch wij zijn toch ook niet zoo buiten- gewoon best. Als van nature heeft het kind liefde genoeg voor zijn ouders. Als ge meent, in een oogenblik van verontwaardiging, licha- melijke straf te moeten toepassen, dan zal ik daar den staf niet over breken, doch mijn riiepe overtuiging is dat ge dit nooit moet doen! Ik zelve deed't tot nog toe nooit! Het is echter onze eigen overtuiging, die ons moet zeggen, hoe we moeten doen. Er is wei gezegd: „De opvoeding is vaak niet anders dan een middel om zich tegen het kind te beschermen." Dit onderschrijf ik niet, dit gaat m.i. over de schreef. 't Zou zoo kun nen zijn, indien er niet was de liefde tusschen ouders en kind. Deze liefde is gemeenschap- pelijfc, voor ouders en opvoeders een band, welke aanleiding geeft tot samenwerking en dit is de bedoeling van de ouder-avonden. Samen te bepalen, wat voor de school en voor de opvoeding het beste is Menigmaal meent de onderwijzer maatregelen te moeten nemen, die door de ouders niet worden begre- pen. Hiervan gaf spreker eenige voorbeelden, en besloot met een Drentsch gezegde: „Een goed meester is ook wat waard!" Sedert 30 jaar, aldus spreker, zit ik thans in het middelpunt van het streven van „Volksonderwijs" naar verbetering van ons openbaar onderwijs en wordt daarin gesteund door ruim 46000 leden verdeeld over ruira 500 afdeelingen. Verschillende verbeteringen hebben wij bevochten. Persoonlijk mocht ik in '23 ons bekende petitionnement tegen de „verslechteringen" van het onderwijs aan den minister overhandigen, geteekend door 605000 meerderjarige Nederlanders als 'n bewijs, dat het NederlandSche volk goed on derwijs wil. Het woog in totaal 281 pond, en, zooals ik ook tegen den minister opmerkte, het zou geen onsje minder hebben gewogen, als daar een ander politiek getint ministerie had ge- zeten. Wij voeren geen politiek, doch strijden slechts voor beter onderwijs. Niet minder of slechter, doch beter. Het onderwijs voor alle kinderen zonder onderscheid, dat onherroepe- lijk weer zal komen, al hebben dan momenteel de vele sectescholen de overhand in getal- sterkte. „Laat de kinderkens tot mij1 komen, en ver- hindert ze niet!" De ooenbare school is de eenige school, welke niemand verhindert. Elk secteschool zet een grens. 34 verschil lende soorten van sectescholen zijn er thans in ons klein landje! En dat zijn nog maar de hoofdrichtingen. Waar moet dat heen? Eerbied voor ieders overtuiging, aan dit be- ginsel is ons openbaar onderwijs honderd- twintig jaar getrouw gebleven, en dit schoo ne beginsel zarnog wei zoolang en langer nog gelden als het eenige karakter van de openbare school. Het is sprekers vaste over tuiging dat de openbare school met deze ka- raktertrekken zal behouden haar plaats in d harten van het Nederlandsche volk. Hierna werd gepauzeerd en was er ge legenheid1 tot het stellen van vragen. Hier van werd gebruik gemaakt door den heer Koe lemey, die een vraag stelde welke echter geheel lag op theologisch gebied en dus buiten het bestek van den spreker. De heer van Kampen (wethouder) had ge- hoopt, dat hier aanwezige ouders van kinde ren meer vragen hadden gesteld. Thans wi hij dit doen, aangaande de ouderavonden Hier was indertijd een ouder-commissie. Deze heeft niets gedaan. Nu kunnen wij wei naar huis gaan en zeggen tegen elkaar, dat't mooi was en dat meneer de Vries mooi gesproken heeft, doch ik zou hier gaarne vernemen hoe wij hier in deze gemeente weer moeten komen tot instelling van een ouder-commissie en tot het houden van ouder-ayo'nden. Zij die zaten in de vorige ouder-commissie zijn ongemerkt afgevloeid. Ik weet niet of de leden eervo ontslag hebben gehad, doch de commissie be- staat niet meer. Wij meenen echter dat het nuttig is voor de belangen van het kind en willen van den geachten spreker nog wei een „tikje" hebben. En ook nog dit: hoe moet de Commissie van Toezicht werken? Wat is haar plicht? Ik meen van controle op het onderwijs, doch heb hiervan nooit iets bemerkt. Z /%KPORTEFEITIf>IJES EM PO RTEAIO M M AIES met 5 jaar schriftelijke gar an tie. GROOTE KEUZE FOTO-ALBITMS De heer C. Kloosterboer (seer. C. v. T.): Wij moeten alleen de verzuimen behandelen. De voorzitter: „De commissie van Toe zicht, waarvan ook ik lid ben, staat onder voorzitterschap van den heer ten Hoeve. Zoo lang ik lid ben is er echter nooit een vergade- ring uitgeschreven, om welke redenen weet ik niet". De heer Gerritsen wilde nog gaarne iets van den spreker vernemen over het zevende leerjaar. Den heer Klaas de Vries deed het genoe- gen hier onderling van gedachten te mogen wisselen. Ten eerste zou hij beantwoorden den laatsten vraagsteller, die hem ,,'n tikje" gaf Ik ben aldus spreker, als een kind, dat zich gaarne wil verdedigen. Ik moet echter kort zijn, de tijd laat niet toe uitvoerig te zijn. Toch wil ik iets zeggen over het zevende leerjaar. Datgene wat in de toekomst wordt gevergd van onze inderen aan kennen, is van dien aard', dat het physiek onmogelijk is, dit aan te brengen in zes jaren. En dan: het zevende leerjaar is als de bezegeling, als de laatste slag op den kop van den spijker In zes jaren is de ontwikkeling van het kind niet voldoende. Al jaren vecht V. O. voor het zevende leerjaar. Dat het niet eerder kwam is de schuld van 't bijzonder onderwijs, de vele kosten. Ik weet dat het moeilijk is voor sommige ouders, doch dat mag geen reden zijn voor afkeuring. Ik kan hierover thans tot mijn spijt niet uitvoerig zijn. Daarvoor is een ouderavond zoo geschikt, b.v. voor onder ling overleg door ouders en onderwijzers om- trent 'tl eerplan in het zevende leerjaar. Daarom ook alreeds, er moet weer een ouder- commissie ingesteld en op afrekening hiervan, zal ik gaarne op den eersten ouder-avond dit onderwerp met u alien bespreken. Na den heer Koelemey nog in 't kort te hebben beantwoord, ging spreker over tot de beantwoording van den heer van Kampen. Zooals hij had vernomen, had de ouder- commissie hier opgehouden te bestaan, om dat het laatst overgetjleven lid, geen kinderen meer op school hebbende, vanzelve was afge vloeid. Hierin is door de wet niet voorzien Het spreekt vanzelf, dat de leden der ouder- commissie actief moeten zijn. Zij moeten en kunnen zorgen, dat de commissie geconti- nueerd wordt. Dit is hier blijkbaar niet het .geval geweest. Er zal dus een nieuwe com missie moeten worden ingesteld. Dit is, vol gens het desbetreffende reglement, de taak van B. en W. Zij toch moeten iemand aan- wijzenen machtigen, die een vergadering be- legt, waaruit de commissie wordt gekozen. Ik hoop en vertrouw, dat hier dan spoedig de eerste ouder-avond zal kunnen worden gehou- den, waarop ik gaarne zal komen bespreken MIJNHARDJ„S ZenuW^abletten met u alien: het zevende le leerjaar. (Ap plaus). De voorzitter bracht den spreker een woord1 van hartelijken dank voor het gespro- kene, hetwelk, naar hij vertroude, goede vruchten zou dragen. Hierna volgden verschillende bijdragen der leden, waardoor deze welgeslaagde avond van Volksonderwijs een gezellig ver- loop had en door een geanimeerd bal wen besloten. Ingezonden stukken (tuuen veraniwooraeLi\kheid van de Redac- tie. De opname in deze rubriek bewijst geens- zins dat de redacve er mede instemi.) BARBAARSCHE VONNISSEN. 72 dienstweigeraars tot 10 jaar ge- vangenisstraf veroordeeld. In den Ptrsdienst, uitgave van de Interna tionale Anti-Militaristische Kommissie, komt een bericht voor. Voor dit bericht wordt ons verzocht, ons hiermede te wenden tot de bla- den in onze omgeving, wat mij aanleiding geeft, de Redactie van de Alkmaarsche Cou rant te verzoeken, dit bericht te willen opne men, in de hoop dat dit tot resultaat mag hebben, dat vele menschen zullen dee-lnemen aan 't protest dat tegen deze onmenschelijke veroordeeling moet plaats vinden. Het Internationaal Anti-Militaristische Bureau ontvangt van verschillende zijden hat volgende ontstellende bericht; In Joego-Slavie zijn 72 nazareners, die op religieuse gronden weigeren wapens te dra gen, elk tot 10 jaar kerkerstraf veroordeeld welk vonnis in hooger beroep bevestigd is. Deze zelfde 72 menschen hebben elk we- gens dienstweigering reeds vijf jaar gevan- genisstraf uitgezeten en worden nu, terwijl zij door hun herhaalde weigering juist het bewijs geven dat hun houding een uitvloaisel is van een diepe en ernstige levensovertui- ging, voor de tweede maal veroordeeld tot een tweemaal zoo lange straf. Deze onmenschelijke vervoigingen om des gewetens wille, staan in Joego Slavie niet op zichzelf. Wij herinneren in dit verband aan vroegere mededeelingen van den persdienst der IAK. In Augustus 1924 weigerden 2000 nazareners, in Augustus 1926 weigerden 300 nazareners aan 2 maandelijksche herha- hngsoeeningen deel te nemen en werden toen veroordeeld tot 10 jaar, maar na talrijk in- gekctnen proteSten vrijgelaten. Men b.hoeft noch op het standpunt van dienstweigering, noch op dat dezer held- liaftige nazareners te staan, om met veront waardiging vervuld te zijn over de barbaar- sche vervolging van deze 72 mannen, die geen andere misdaad tegenover de mensch- heid begaan, dan dat zij hun mensdielijke geweicn gehoorzamen. Wij doen daarom een ernstig en dringend beroep op alle organisa- ties en lichamen, die eenig menschelijk doel nastreven, onverschillig welke politieke, godsdienstige of maatschappelijke wegen zi daarbij ook volgen, onverwijld tegen deze vonnissen op te komen. Wij doen een zelfde beroep op een ieder, individueel, die van deze feiten kenms krijgt. Laat het protesten regenen bij de regi ring van Joego-Slavie te Belgrado en bij de Joego-Slavische gezantschappen over de ge- heele aarde. Voor Nederland: Consulfat ^°or. ,vl6' Croatie en Slovenie, Binnenkant 46, Amsterdam C. Schoorl, 28 November 1928 C. KRILLER Jr. MET EN ZONDER VOORBEELDEN ProvincSaal nieuws SINT PANCRAS. Op 26 November, de betaaldag der landhuren, werd ten raadhuize zitdag ge- houden door gemeenteraad en armvoogdij Bii gelegenheid werd, evenals vorige jaren, in beide scholen aan ieder kind, de tra- ditioneele taai-taaipop uitgereikt door ge- noemde autoriteiten. Geen wonder, dat deze dag, de Sinte Katrijnsdag, door de schoolkin- deren in eere wordt gehouden! STOMPETOREN. Door het ruwe weer was de uitvoering van Aurora j.l. Zondag zoo slecht bezocht, dat zij, een week werd uitgesteld en de eerste uitvoering in dit seizoen Donderdag plaats had. De voorzitter, de heer H. Heringa, was af- wezig; daarom werd het publiek verwelkomd door den secretaris en regisseur der vereeni- ging, den heer S. Heringa, die een paar me dedeelingen deed betreffende het stuk. Opge- voerd werd: „De kuische Bruidegom", blij- spel in drie bedrijyen door F. Arnold en E Bach. Spoedig bleek, dat Aurora hiermee een ge- lukkige keuze had gedaan. Het is 'n aardig stuk, dat echter goed gespeeld moet worden om het publiek te voldoen. En het spel was van alle dames en heeren goed, van enkele zeer goed zoodat de bezoekers genoten en meermalen hartelijk lachten om leuke gezeg- den en grappige tooneeltjes. Ook de rolver- deeling was zeer gelukkig; alles werkte dus mede, om de uitvoering in alle opzichten te doen slagen. Wie van plan is Zondagavond de voorstel- ing bij te wonen zal een aangenamen en vroolijken avond doorbrengen. ZUID-SCHARWOUDE. Aangemoedigd door het succes van de at- tractie in Aug. gehouden hebben de winke- liers alhier vanaf 24 Nov. tot 7 Dec. ander- maal reclame gemaakt voor hunne zaken. Voor -elk bedrag van 50 centen of veelvoud daarvan ontvangt de client een gratis-bon. welke kans geeft op't verkrijgen van e6n of meerd-ere der door de winkeliers gratis be- schikbaar gestelde prijzen. T-evens is aan deze attracti-e een puzzle verbonden, be- sfaande te het samenstelien van een zin, be- trekking hebbende op de attractie. Deze zin wordt verkregen, door letters welke in de etalages zijn te zien. Per strooi- biljet en advertentie werd van een en ander gewag gemaakt. De verkregen bonnen moist men werpen in een daarvoor geplaatste groote ton voor de woning van een bakker. Nauwelijks was d-e attractie aan den gang of spoedig zag men vele menschen de bonnen in de ton werpen. Deze wijze van reclame maken mag zich in de sympathie van de bur- gerij en uit de omgeving in ruime mate ver- heugen. De vorige maal geschiedde de trekking der bonnen door een raadslid en in tegen- woordigheid van den geh-eelen raad Het is de bedoeling, volgens de aankondiging dat d-e trekking ook nu op dezelfde wijze zal ge- schieden. Niet echter was die reclamemakerij naar den zin van winkeliers in naburige gem^en- ten. Voor voover wij konden infortnseren, vernamen wij dat de winkeliers Van Zij! en A. Janssen uit Oudkarspel iets dergelijks wilden doen en vroegen daarvoor permissie bij de justitie in Alkmaar. Daar dit niet zoo gemakkelijk ging, vertelden de twee winke liers hoe Zuid-Scharwoude thans reclame maakt en toonden daarbij eene circulaire en •een bon. Een en ander had tengevolge, dat d-e justitie zich genoodzaakt zag dt groote ton in beslag te nemen, waarin reeds een groot aantal bonnen waren geworpen Na- tuurlijk vraagt men zich af: wat nu? Het bestuur van d-e groep winkeliers bijna alle alhier gevestigde winkeliers doen mede heeft de attractie niet gestaakt, maar bon nen laten drukk-en, waarop de condities niet zijn vermeld en daarvoor in de plaats ge- z-et, dat de strekking der circulaire is verbal- len en de winkeliers ce bonnen gratis ver- krijgbaar stellen. Inmiddels heeft men Woensdag luister bijgezet om de aandacnt op de attractie te doen vestigen, welke door- gaat. Niet minder dan St. Nicolaas t-e paard en Zwarte Piet, g-evolgd door een paard en wagen, waarin het bestuur, pareerde langs den weg. Natuurlijk trok dit vele kijklusti- gen, en niet minder de jeugd, en zulks we- gens de groote reis van d-e Ton, volgens een publicatie. Wij vernemen verder, dat de inlev-ering del bonnen nu bij het bestuur regelmatig ge- schiedt. Het wordt hier niet geloofd, dat de hee ren Van Zijl en Janssen te Oudkarspel in ernst op „Hiob"-wijze reclame wilden ma ken, eerder ziet men in hunne handelwijze eene poging de actie der winkeliers alhier te doen mislukken. Het spreekt wei van zelf, dat „Hiob" nu met nog meer nieuws de at tractie doet verlevendigen. O. i. een echte Sinterklaas-attractie; vol verrassingen. De harten der burgers klop- pen vol van v-erwachtingen NOORD-SCHARWOUDE. In de gehouden vergadering der S D.A.P. werd verslag uitg-ebracht van de gehouden gewestelijke vergadering te Amsterdam, en van de Vrouwenclub-vergadering te Alkmaar. Pogingen zullen gedaan worden om een afdeeling van de V. A. R. A. op te richten. Besloten werd om 22 December een Kerst- vergadering te houden. Woensdagavond had in de Ger. kerk t« Noord-Scharwoude een openbare vergade ring plaats van de Ger. Jong. Vereeniging „Timotheus". De vergadering werd geopend door den voorzitter der J V., den heer D. Barten Dz.; die liet zingen Ps. 75 1 en voorging in gebed. Hierna las hij uit Gods Woord, 1 Cor. 13, waarna hij met een kort woord, den spreker van dien avond, Dr. J. W. v. d. Bosch (oud-predikant der plaats) inl-eidde. Deze hield een rede over: „Rizpa", of: „Het offer der liefde". Spr. begon met de beteekenis der Moeder- liefde voor h-et menschen leven, te schetsen, terwijl hij aanhaalde het woord van Napo leon: „Geef Frankrijk Moeders, en het zal groot worden". De figuur van Rizpa de bij- VOOR IIW JONGENS OP MEISJKS VINDT GIJ BIJ vrouw van Saul (2 Sam. 21) werd door spr. geschilderd als een voorbeeld van grootsche natuurlij-ke Moederliefde; van liefde die on- danks het smartelijkste lijden en de grootste ellende, toch (dank zij Gods algemeene ge- nade) opbloeit, ook in de ziel van hen, die de ware Bron der Liefde niet kennen, zooals bij Rizpa het geval was. Spr. paste vervolgens dit voorbeeld toe op ret wereld- en menschenieven, ook van onzen tijd. De wereld, waarin zoo veel ellende en zoo weinig geloof, heeft de liefde noodig van onze Moeders, maar ook van onze Vaders, en niet h-et minsl van onze jonge menschen Deze liefde zal, zoo zij1 haar kracht ontvangt uit de gemeenschap met de liefde van Christus, in staat blijken de wereld! te overwinnen. Nadat gezongen was Ps. 133 3 sloot Dr. d. Bosch dezen welgeslaagden avond met dankz-egging. OTERLFEK. Onze plaatsgenoot de heer IJket waa Donderdagmorgen aan het strand te Bergen aan Zee, toen hij op een zandbank een zee- hond ontdekte. Schoenen en kousen ui'trekken was het werk van een oogenblik. Met een stok ge- wapend ging IJkel er op loa en gaf het dier een flinken slag op zijn kop, wat hem echter niet d-eerde. Hij maakte echter aanstalten om IJkel te lijf te gaan, deze was op zijn boede en gaf hem een ge weld i gen slag op zijn neus, wat hem het leven koste. Het dier woog ongeveer 70 pond, zoodat IJkel er nog een flink-e vracht aan had op zijn fi-ets naar Oterleek. Hij was lichtgrijs van kfcur en had1 als vanzelf sprekend veel bekijk van de burgerij en vooral van ae jeugd Wij meenen, dat op het dooden van ze® honden nog een prenjit staat, met de waar de van de huid maakt dat misschien nog e<V goeden dag' voor IJkel.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1928 | | pagina 6