lltmmscii Eaiirait.
k wettip Erfpnaam.
Honderd dertlrrste Jaarpng.
Oondertla^ 13 December.
NIEUWJAARSWENSCHEN.
RadSio-hoekje
Stadssii®&sws
Huldiging Dr. Degenaar.
FEU1LLKTON.
Groote prijsvermindering
Davnesconfectie
Dameshoesfen.
B. W. G. LIENESCH
££N OOGENBLIK!
NAAMLOOZE VENNOOTSCHAP
BOEK- EN HANDELSDRUKKERIJ
HERMS. COSTER ZOON
No. 295 1928
IN HET NUMMER DAT MAANDAG
i\ DEC. VERSCHIJNT, ZAL WEDEROM
GELEGENHEID BESIAAN TOT HET
PLAATSEN VAN NIEUWJAARSWEN-
SCHEN a 50 CENT a CON! ANT.
DE DIRECTIE.
Vrijdag 14 December.
H'dversum, 1071 M. 10.10 15 Morgen-
wijding. 12.152.Lunchmuziek door het
Boris Lenski-Trio. 2.05—2.45 Uitzending
voor scholen. 4.4 30 Halfuurtje voor de
Huisvrouw, door Dr. H. van Aken Jr. 5 30—
6.Radiopraatje. 6.7.15 Concert door het
Boris Lenski-Trio. 7.15—7.45 Lezing van-
wege het Onderwijsfonds voor de Binnen-
vaart. 8.058.50 Pianoconcert door Elsa
Nolthenius met begeleiding van Thea Diepen-
broek. 8.509.35 Nuts'ezing door Mr.
M. Levenbach: Huidige verhoudingen in de
V. S. 9.35—10.30 Populair Concert door het
Omroep-orkest. 10.30 Persberichten. 10.35
11.45 Dansmuziek.
Huizen, 340.9 M. (Na 6 uur 1852 M.)
12.301.30 Concert door het K. R. O -Trio.
3 4.Vrouwenuurtje door Mej Do
Twaalfhoven. K. R. O. 4.5.N. C. R V
Gramofoonmuziek. 5.6.45 Concert. Ned.
Vocaal Ensemble, Dir. J. H. Nelissen. 7.—
7.30 K. R. O. Paedagogie door Dr. J. van
Dael. 7.35 V. P. R. O. Sprs.: Ds. J. van
Dorp: Oude Testament (9). Ds. G. van
Duyl: De levensbeschouwing van Paulus G.
van't SantJonsson, sopraan. T. Goddard
Lingbeek, sopraan. C. Castendijk, mezzo
sopraan. S. Gesterkamp, mezzo sopraan. J.
v d. Rosiere—van Emmerik, alt. H. Schouw-
oian, piano. Schubert-cyc! us.
Daventry, 1600 M. 1035 Kerkdienst.
11.20 Gramofoonmuziek. 12.20 Sonatencon-
cert, viool en piano 12 50 Orgelconcert. 1 20
Orkestconcert. 2.5C Lezing. 3.15 Muziek.
3.20 Lezing. 3.40 Muziek. 3.45 Lezing 4.
Muziek 4.C5 School-concert. 4.50 Orkest
concert. 5.35 Kinderuurtje. 6.20 Taallezing
6.35 Nieuwsberichten. 6.50 Muziek. 7.05
Schubert-liederen, voor bariton. 7.20 Bios-
cooppraatje. 7.35 Muziek. 7.45 Lezing 8.05
„De Roosters concert Parti]". Vroolijke
avond. 8.20 Symphonieconcert onder leiding
van F. van Hoesslin, Wagner en Beethoven-
muziek. 10.20 Nieuwsberichten. 10.25 Le
zing. 10.40 Plantageliedies. Koor. O. Ka-
vann, alt. S. Robertson, has. 11.05 Een ver-
rassing 11.2012.20 Dansmuziek.
Partis „Radio-Paris", 1750 M. 12 50
2.10 Orkestconcert. 4.055.05 Orkestcon
cert. 8 5011.20 Concert. Svmpboniemuziek
Daarna „Die Entfuhrung aan den Serail",
Mozart.
Langenberg ,469 M. 11.30 Mechanische
muziek. 12.251.50 Orkestconcert. 3.50
4 35 Kerstmuziek en -gedichten. 5.055 50
Orkestconcert. 7.208.15 Concert. Klein
Werag-orkest. 8,20 ..Hatem und Suleika", A
Lenzberg, sopraan. W. Vielhaber, bariton.
F Hummel, Suleika. F. Castelle, Hatem
Daarna concert.
Kbnieswustcrhaucen. 1250 M. Zeesen,
1680 M. 11 204.20 Lezingen en lessen.
4.205.20 Orkestconcert. 5.207.05 Lezin
gen en lessen. 7 20 Kamermuziek 8.20 Le
zing: Soziale Weltreisen. 8.50 Mandoline-
concert
Hamburg, 395 M. 3.35 Orkestconcert. 5.20
Orkestconcert. 6.20 Orkestconcert. 7.20
„Marienkind", kerstspel in 5 bedr van Haus-
mann. 9*05 Svmphonieconcert
Brussel, 509 M. 5.20 Orkestconcert. 6.50
Trioconcert. 7.20 Gramofoonmuziek. 8.35
Orkestconcert. 8.5510 50 Engelsche com-
posities Orkest en solisten.
Het was vol, stampvol in de dancing van
de Harmoni" gisteravond. Een groote menig-
te was daar samengekomen om dr. Degenaar
hulde te brengen voor wat hij in zijn 25-jari-
ge loopbaan als geneesheer gedaan had.
Toen dan ook de familie Degenaar was bin-
nengeleid, barstte een spontane huldiging los
van zijn patienten, een huldiging, die begon
met het gemeenschappelijk zingen van een
gelegenheidslied.
Door E. PHILIPS OPPENHEIM.
Geautoriseerde vertaling van Mej. E. j. 8.
14)
„A!!s men u hoort spreken moeder", mop-
perde Eustatius, ,,zou men denken, dat u
met hem sympathiseert."
,Dat doe ik ook, in zekere mate", verzeker-
de zij. „In elk geval, hij is de zoon van
Francis, die behoorlijk getrouwd was, dat is
bewezen."
„En hertog van Chatfield, de duivel hale
hem!" riep Eustatius uit. „Hij zal waar-
schijnlijk van deze plaats een klooster maken,
de Heeding van een geestelijke dragen en ons
alien belachelijk maken."
De deur ging open. Zij keken alien,snel op.
Monica kwam binnen in het rijcostuum, dat
zij buiten droeg, nog een beetje buiten adem.
„A1 wat gehoord van His Grace?" vroeg
zij.
„Hij kan nu elk oogenblik hier zijn", ant-
woordde Eustatius, naar het raam kijkend.
„Indien je dien bocht zoo hard afdraaft zal
j« nog eens een val doen, Monica. Deze kant
van het park is vol konijnenholen. Nog geen
teeken van hem?"
„Zij zouden de express lafen stoppen bij
het kruispunt", deelde lord Henry mede, op
zijn horloge kijkend. „Indien de trein op tijd
is, moet hij binnen tien minuten hier ziin."
Nadat de fam. Degenaar haar plaats had
ingenomen, nam de heer van Reyendam het
woord en sprak den jubilaris en diens familie
als volgt toe:
Geachte Jubilaris.
Ik had u gaarne op dezen feestdag een
beter spreker toegedacht dan mij zelf, maar
verschiilende omstandigheden hebben er toe
medegewerkt, dat aan mijn wensch geen ge-
volg gegeven kon worden. Ik hoop echter dat
u overtuiod zijt, dat hetgeen ik u zeggen zal,
al is het misschien in minder rijke bewoor-
din"-en gezegd, toch van harte gemeend is.
Wat een heerlijke oogenblikken moet u in
dien vijf en twintig jarigen werkkring al be-
leefd hebben.
Laat ik beginnen met dezen avond nu ge
die na vijf en twintig jaricren stoeren arbeid
nog gezond en flink te midden van uw gezin,
uw naaste familie en uw patienten kunt door-
brengen.
Wij hebben als comiteleden dan ook ge
zegd: Mevrouw, u kunt feestvieren zooveel
als u wilt, maar dezen avond is voor ons. U
moet dat niet opvatten alsof wij u hebben
willen voorschrijven zoo en zoo moet u uw
feestelijkheden op dezen dag indeelen, maar
louter omdat wij meenden, dat er een zilveren
kroon op den arbeid van onzen dokter moest
worden gezet en dit niet anders kon gebeuren
dan op den dag zelf. Ook is er nog een tweede
reden: we meenden n.l. dat het u aangenaam
moest aandoen juist op dezen dag eenige
oogenblikken met uw gezin, uw naaste fami
lie en uw oatienten te kunnen doorbrengen
Vooral met uw patienten, waarmede gij
zooveel lief en leed gedurende die vijf en
twintig jaren hebt gedeeld.
Wat moeten het geen heerlijke oogenblik
ken voor u zijn wanneer ge tegen de geluk-
kige vad°r "-oeder kunt zeggen: het is een
jongen of: het is een meisje, of wat ook wel
voorkomt: het zijn er twee; wat moet het
heerlijk voor u zijn als u dan het hulpeloos
wichtje in de armen van de moeder kunt neer-
leggen en df geluVJge vader de tiidi-ng kunt
brengen, dat dat kleine ding volkomen is
zcoals het wrzen moet (Daverend aplpaus)
Op een ander oogenblik wordt u geroepen
bij een docdzieke kleine, waarbij de motder
een traan wegpinkt van angst en de vader
bedrukt staat te kiibm en aiigstig het oordeel
van den dokter staat af te wachten. Wat
moet het dan een voldoening voor u zijn, wan
neer u ze dan gerust kunt stellen en hun kunt
mededeelen, dat er geen gevaar is; of gij zijt
getuige van een langdurig ziekbed van een
jongeling in de kracht van zijn leven, een
kind waarop de ouders al hun hoop gebouwd
hadden en die thans hulpeloos tusschen dood
en leven zweeft. Wat moet er dan in u om-
gaan? Maar wij weten het: Dr. Degenaar
leeft met zijn patienten mede, in hem gaat om
wat in die ouders omgaat, hun gevoelens zijn
ook de zijne; dat geeft ons kracht om het leed
te dragen en hem kracht om dit leed te ver-
zachten. En wanneer u dan die ouders kunt
mededeelen, dat de crisis doorstaan is, wat
moet ook dat dan voor u een goddelijke ge-
waarwording zijn.
Zooals altijd is er ook een keerzijde aan de
medaille. Het leven is nu eenmaal geen aan
eenschakeling van alleen vreugdevolle ge
beurtenissen. Het komt ook voor dat al uw
kennis. al uw hulpvaardigheid, al uw mensch-
lievendheid niet toerijkend zijn uw patient
van den dood te redden en dan kan het niet
anders zijn of u zult ook leed gevoelen in uw
hart en medeleven met hen die zoo zwaar ge-
troffen zijn. Toch geeft uw medeleven ons
dan een gevoel van verlichting van berusting,
omdat wij overtuigd zijn dat dr. Degenaar de
dokter is die alles doet wat hij kan doen voor
zijn patienten, die er niet tegenop ziet royaal
weg te zeggen „mijn kennis schiet te kort, ik
zou je aanraden een specialist te raadplegen".
Ziet geachte toehoorders, dat nu vind ik juist
zoo mooi in onze medicus, dat alles geeft jc-
een gevoel van vertrouwen en stent je tot
groote dankbaarheid.
Uit dankbaarheid voor al die weldaden zijn
we thans hier bij elkaar. Het was niet moeilijk
toen juffrouw v. d. Heij het initiatief nam om
u te huldigen om een comite te vormen voor
de uitvoering van dit plan en het was even-
min moeilijk om een comite van aanbeveling
samen te stellen. Ook mr. Wendelaar was
direct bereid het eere-voorzitterschap op zich
te nemen. Zoowel onzen eere-voorzitter als de
ieden van dit comite breng ik hier mijn wel-
gemeenden dank voor hun medewerking.
Het is voor mij dan ook een aangename
taak u hier namens al uw patienten geluk te
wenschen met uw jubileum en van harte de
hoop uit te spreken, dat het u gegeven mag
zijn nog vele jaren te arbeiden aan het wel-
zijn de:* inenochheid
Ik kan u mededeelen, dat bij de werkzaam-
heden van het comite gebleken is, dat vele
harten warm voor u kloppen. Vele staaltjes
zou ik u daarvan kunnen vertdlen, een ervan
wil ik u toch even noemen: van de 1600 circu-
laires die verzonden zijn, waren er nog enke-
Monica wierp haar zweep op den divan,
installeerde zich zelf in eer. fauteuil en stak
een sigaret op.
„Een hartelijke ontvangst zal hij hebben te
oordeelen naar jullie blikken!" merkte zij op.
„Ik verwacht, dat wij hem met waardigheid
zul'en ont'vangen", antwoordde haar vader
koud. „Daarentegen zou elk gevoel van vreug-
de belachelijk zijn."
Eustatius werd plotseling zeer ernstig. „Ik
vind Monica's houding in dezen eenvoudig
ongevoelig", verklaarde hij. „Je schijnt je
niet bewust te zijn, wat het beteekent, Cis.
Weet je, dat wij geen huis voor ons hebben?"
„Geen dak om onder te slapen", zeide lord
Henry met nadruk.
„En over geen shilling, die het goed op-
brengt, kunnen wij beschikken", vervotgde
Eustatius. „Er zijn een paar onnoozele titels,
maar geen shilling voor een van de leden van
de familie, beha've het titulaire hoofd
„Niet alleen dat", ging lord Henry voort,
„maar stipt genomen zijn wij dien vent onge-
veer een millioen schuldig, dat wij de laatste
vijftien jaar hebben verteerd."
Monica klopte de asch van haar sigaret.
„Het schijnt wezenlijk een lastige positie",
erkende zij. „Ik denk, dat ik de zaken voor
jullie in orde zal moeten maken, door hem te
trouwen."
Er volgde een oogenblik van eigenaardige
stilte. Haar moeder hield voor het eerst op te
breien. Haar vader scheen verdiept in aan-
gename overpeinzing. Eustatius streek zich
over de kin en keek aandachtig naar zijn zus-
ter,
len, die niet terecht gekomen zijn en wanneer
je dan underhand een briefje krijgt van een
paar stokoude vrouwtjes, dat ze toch ook nog
zoo gaarne iets zouden bijdragen voor het
feest van dr. Degenaar, dan zegt dat meer
dan ellenlange verhalen. Het is ons dan
ook door de enorme medewerking van uw
patienten mogelijk geworden, zoo ik hoop,
aan uw hoogste verlangens te kunnen vol-
doen. Ik zeg hoogste verlangens, omdat het
geen wij u zullen aanbieden bovenaan op de
verlangiijst stond. Een bureau-ministre stone!
No. 1 en een radio-toestel No. 2; het is mij
dan ook een dubbel genoegen u beiden voor-
werpen namens uw patienten te kunnen aan
bieden als blijk van groote waardeering. Wij
hopen dan ook van harte, dat het u nog lang
gegeven mag zijn nog vele jaren den steun te
voort te zetten en dat, wanneer u in uw huise-
lijken kring zijt weergekeerd, vermoeid van
dezen arbeid, dit radiotcestel u eenige ver-
pozing zal geven.
Ook u mevrouw feliciteer ik van ganscher
harte met dezen dag en hoop dat het ook u
gegeven mag zijn nog vele jaren den steun te
mogen blijven in de moeilijke taak, die uw
man te vervullen heeft. We weten het toch
alien, dat er niets aangenamer voor den man
is dan, wanneer hij vermoeid van den arbeid
thuis komt, hij in zijn gezin een rustig tehuis
vind't, waar hij gelegenheid krijgt zonder ver-
d-.re beslotnraeringen van dezen vrijen tijd te
genieten. De taak van mevrouw beschouw ik
niet als de minste en daar wij overtuigd zijn,
dat u die ten voile is toevertrouwd, hebben
wij dan ook gemeend, als dank voor al het
geen ge voor uw gezin en voor onzen dokter
hebt gedaan, u een kleine hulde te brengen in
den vorm van dit bloemstuk. Ik hoop, dat u
dit wel van ons zult willen aannemen.
Nu bestaan alle goede dingen uit drieen en
daarom zou ik het mij tot een verwijt maken.
als ik de kinderen van onzen jubilaris vergat.
Jongens, ik zal niet veel zeggen, want ik zie,
dat je met een schuin oog naar mijn tafeltie
kijkt, maar toch hoop ik, dat je dezen dag,
waarop je vader gehuldigd werd, nooit zult
vergeten. In plaats van veel woorden zal ik
juffr. v. d. Heij vragen je ieder een van deze
pakjes te geven.
Geachte jubilaris, ik wil hiermede beslui-
ten, maar voor dat ik afscheid van u neern,
mag ik niet nalaten nog enkele woorden tot
uw naaste familieleden te zeggen:
Mevr. Degenaar en mevr. en mijnheer Dc
Lange! het moet een groot voorrecht voor
U zijn dat u dezen dag nog hebt mogen mede-
maken; we weten het toch alien, dat er voor
ouders geen grooter genot bestaat dan goeds
van hun kinderen te hooren. Het kan niet an
ders of het moet u aangenaam aandoen
hedenavond te kunnen aanhooren hoe wij
patienten over uw zoon en dochter denken en
daarom van harte gelukgewenscht met dezen
feestdag,
Het is ons ook aangenaam dat velen van
uw naaste familie hier tegenwoordig zijn,
ook hun onze hartelijke gelukwenschen.
En nu nog geachte jubilaris meenden wij,
dat u er prijs op zou stellen te weten wie uwer
patienten u persoonlijk zijn komen huldigen
op deze-1 avond en daarom wil ik u nog dit
album overhandigen, waarvan de omslag is
geteekend door mijn oudsten zoon en dat op
losse bladen de namen bevat van hen die hier
tegenwoordig zijn.
Na deze rede werd aan dr. Degenaar de
gelegenheid gegeven zijn patienten te danken
voor dezen onvergetelijken dag. Spr. was er
eigenlijk beduusd van en hij vond't moeilijk
op dit oogenblik de goede woorden te vinden.
die hii wilde uiten als dank voor de prachtige
cadeaux, als dank ook aan de hulde, hem en
zijn huisgezin en verdere familieleden ge-
bracht.
Dan ging spr. nog even terug naar den
tijd,_ toen hij hier kwam. Dat was nu ongeveer
21 jaar geleden. Toen had Alkmaar'met zijn
ruim 20.000 inwoners ook huisdokters en spe-
cialisten. Thans is het aantal huisdokters on
geveer gelijk gebleven, maar de specialisten
stegen van 2 in 1907 tot 11 in 1928. Spr.
wilde hiermede maar zeggen, dat de medische
wetenschap zoo vooruit gegaan is, dat spe
cialisten noodig zijn geworden. Een persoon
kan niet alles meer leeren, wat de wetenschao
eischt. Dat is tot heil der menschheid. Maar
de huisarts kan echter niet gemist worden
Hij heeft een bijzondere taak te vervullen:
van
en
LAN6ESTRAAT 41-43-45.
„Het kan jn elk geval geen kwaad beleefd
tegen den jongen te zijn, Monica", opperde
hij. „Je ziet er verdraaid goed uit. Hij kon
veel slechter kiezen."
„Wat een hofmaker wordt die broer van
mij", merkte Monica- ironisch op.
„Er is al een kleine roman in het verleden,
niet waar?" vroeg haar vader.
„En of!" stemde Monica toe. „Hij dreef
een paar woeste roovers op de vlucht, die mij
trachtten te berooven op de wallen van Pel-
line."
„Den avond, dat ik er vandoor ging",
merkte Eustatius op.
Monica knikte bevestigend.
„Ik moet echter bekennen, dat hij niet den
minsten lust toonde partij te trekken van die
gelegenheid. Ik geraakte volkomen uitge-
praat, toen ik beproefde een gewoon men-
schelijk wezen van hem te maken. Hij keek
wel is waar een keer met een vreemden glans
in zijn oogen naar mij, toen ik voor hem een
liedje zong over rozen en hartstocht, terwijl
hij aan het bidden was."
„Ik verwacht", zuchtte lady Henry, zeer
snel breiende, „dat hij zal blijken een verstokt
vrijgezel te zijn."
„Dat is zoo, mammie, maar laat het uw
humeur niet bederven", verzocht Monica.
„Trek u niets aan van mijn vervlogen hoop!"
„Zoo, daar is intusschen de wagen", deel
de Eustatius mede, van het raam terugtre-
dend. „Wij zullen spoedig weten wat voor
ons is weggelegd. Houdt u alien taai!"
Monica stond op en wandelde naar een
ouderwetschen spiegel.
SUCCES
WENSCHT U DRUK WERK?
BESTELT UW DRUKWERK BIJ COSTER
niet alleen is hij geneesheer, dikwijls ook is
hij raadgever en een steun in een gezin. Zoo
beschouwde spr. de functie van huisdokter en
het deed l]em daarom vooial zooveel genoe
gen, dat de huldiging van dezen avond zoo
spontaan was.
Spr. bedankte daarna het comite en voor de
prachtige cadeaux en voor het vele werk, dat
zoo belangeloos verricht is. Tenslotte sprak
spr. nog zijn allerhartelijksten dank uit aan
alle aanwezigen, wie hij verzekerde, dat ze
hem dezen dag tot een onvergetenlijke had
den gemaatt
Ook op deze woorden volgde een langdurig
applaus, dat eindigde in het zingen van
„Lang zal hij leven!"
Daarna werden ververschingen rondge-
diend en bleven de aanwezigen nog eenigen
tijd gezellig bijeen.
Tijdens de receptie werd nog een schilderij
aangeboden door de regenten en verpleegden
van de Pius-stichtihg, terwijl in het begin van
den avond de voorzitter een telegram van den
burgemeester voorlas, die telegrafeerde, dat
hij verhinderd was te komen (de burgemeester
zat ir. Arnhemj en dat hij dr. Degenaar door
middel van deze woorden hulde bracht voor
al het goeds, dat hij als arts en als mensch
gedaan had
GEESTENFOTOGRAFIE.
Lezing van den heer Smits in de
„Unie".
De zaal van „De Unie" was gisteravond
geheel gevuld met belangstellende dames en
heeren, die hadden gevolg gegeven aan de
uitnoodiging om de lezing bij te wonen van
den heer J. P. Smits, voorzitter van de afd.
Haarlem van de Ned. Vereen. van Spiritisten
„Harmonia".
Deze ving zijn lezing aan met een her-
innering aan het optreden van mevr. Schiferli-
de Bruijn een paar weken geleden.
Onder de mediamieke verschijuselen trekt
de geestenfotografie de grootste aandacht,
zoo vervolgde spr. Het was de Amerikaan
Mumler, die in 1861 voor het eerst de gees
tenfotografie opmerkte. Bij het maken van
een foto van zich zelf ontwaarde hij een
tweede beeld op de plaat. In April 1869 werd
Mumler aangeklaagd van bedrog, maar voor
de rechtbank verklaarden getuigen, dat be
drog in dit. geval onmogelijk moest worden
geacht.
Verschiilende gevallen, waarin het beeld
van overledenen zeer natuurlijk was weer-
gegeven, werden door spr. in verband met
dit proces aangehaald.
Ook in Engeland werden daarna geesten-
fotografieen gemaakt, gelijk spr. meedeelde.
Het was het echtpaar Gubby, dat hier ver
schiilende overledenen op de fotografische
plaat kreeg. Aanvankelijk werden alle gees-
ten omgeven door een zeker waas, later wer
den zij duidelijker,
Van een aantal. mediums en hunne werk-
wijzen, alsmede van de resultaten hunner
„De vraag is", overwoog zij, vastberaden
naar haar spiegelbeeld kijkend, „of ik in het
belang van de familie er het best uitzie in
een amazone, of vind je, dat ik meer indruk
zal maken in een van die souple robes d'apres-
midie met zijden kousen."
„Ik ben voor rijkleed", verklaarde Eusta
tius. „Je kunt hem aan het diner ontlialen op
het andere genre. Je ziet er uitstekend uit in
dit costuum, en bovendien heb je geen tijd om
van kleeding te verwisselen. We hebben je
moreelen steun noodig."
„Het is misschien goed", zeide lord Henry
plechtig, „dat alle leden van de familie tegen
woordig zijn, wanneer het jonge mensch
komt."
Zij hoorden de auto stilstaan en het geluid
van voetstappen in den gang. Het was een
oogenblik van bijzondere beteekenis voor ieder
van hen.
„Een verduiveld ellendige positie", riep
Eustatius uit, onrustig heen en weer stap-
pend.
„Afschuwelijk", stemde zjjn vader toe.
,,Het zal alles in een paar minuten voorbij
zijn", herinnerde lady Henry hen kalmeerend.
„Zoo iets als de wachtkamer van een tand-
arts", mompelde Monica, een weinig in de
schaduw tredend.
Op den juisten tijd werd de deur geopend
en Johnson, de vier en zestigjarige bottelier,
deed de gevreesde aankondiging met al de
plechtigheid, die de gelegenheid eisohte:
„Sir Stephen Dobelle; de hertog van Chat-
field."
geestenfotografie deed spr. allerlei mededee-
lingen. In enkele gevailen kwam het voor, dat
nog levende personen als tweede beeld ver-
schenen.
Spr. meende niet te mogen aannemen, dat
bedrog in het spel was door het reeds van
te voren aanbrengen van een beeld.
Het is meerdere malen gebeurd, als een
medium werd aangeklaagd van bedrog, dat
dit werd erkend, maar dat was dan onder
dwang en onder de (niet vervulde) belofte
van vrijheid.
Hoe de controle bij de geestenfotografie
plaats had werd uitvoerig nagegaan, waar-
uit geconcludeerd werd dat de bewijzen voor
de echtheid zich steeds meer opstapelden. Het
gebeurde dat een medium geen Iicht noodig
had bij zijn fotografeeren, maar daarbij de
beelden alleen reeds kreeg door eigen inner-
lijke kracht. Soms was het zelfs voldoende
als een medium slechts een plaat in een chas
sis in de hand nam.
Daarna vertelde spr. van de resultaten, die
de heer Haven te Rotterdam behaalde met
geestenfotografie. In Nov. 1926 kreeg deze
het eerste schitterend resultaat: het beeld van
zijn vader, die reeds was „overgegaan".
Aanvankelijk nam men aan, dat hier een „ge-
dachtenfoto" was ontstaan, maar bij een her-
haalde proefneming kreeg hij het beeld van
een onbekend persoon, waarmee bewezen
werd geacht, dat het hier wel degelijk een
geestenfotografie betrof.
Spr. was overtuigd, dat men in Haven
een geestenfotograaf heeft, die met de beste
buitenlandsche kan wedijver-en en dat bij
diens werken bedrog absoluut is buiten-
gesloten, waarom spr. dan ook den steun van
alle spiritisten voor de experimenten van
Haven inriep.
Hierna vertoonde spr. een aantal foto's,
waarop een „extra'' was verschenen, soms
meer dan een, in enkele gevallen zelfs acht of.
negen. Bedrog vond spr. hierbij onmogelijk,
omdat immers de gefotografeerde personen
en ook de „overgegane" familieleden, die
zich hadden gemanifesteerd, bij het fotogra-
feerende medium onbekend waren.
Na een korte pauze vertoonde de heer
Smits tal van foto's, genomen door den heer
Haven, waarbij „extra's" waren verkregen.
Spr. achtte ook in deze gevallen bedrog bui-
tengesloten.
Dat dergelij-ke foto's, ook gemaakt zouden
kunnen worden door elk willekeurig portret-
fotograaf, oordeelde spr. onmogelijk, al
schreef de heer Adr. Boer in het begin van
dit jaar ook in het fotoblad „Phocus" dat dit
heel gemakkelijk kon. Tegenstanders geven
nog meer middeltjes aan om geestenfoto's
te bekomen en spreken dan o.a. van een
geestenstempel.
Dit is evenwel niet voldoende, zei spr., het
is niet de vraag hoe men foto's frauduleus
kan maken, maar of het medium in het bezit
kon zijn van een portret van het „extra", daf
dan natuurlijk gebruikt kan zijn geweest. En
„De duivel hale hem", mompelde de gewe-
zen hertog.
„Smakeloos!" vond Eustatius.
Zij stonden-alien met hun oogen gericht op
de deur. Sir Stephen kwam zenuwachtig-druk
binnen, zijn houding was levendiger dan ooit.
Achter hem kwam een lange, bleeke jonge
man, met een hoog voorhoofd', diep liggende
oogen en een fijn gevormden, vastberaden
mond. Hij was slecht gekleed in een donker
costuum van vreemden snit. Hij toonde geen
zenuwachtigheid, belangstelling of overgroo-
te beleefdheid."
„Hier zijn wij dan", riep sir Stephen. „Een
paar minuten te laat. Niet noemenswaard. De
aankondiging is geheel mijn schuld", voegde
hij er aan toe, achter zich kijkend, om zeker
er van te zijn, dat Johnson de kamer had ver-
laten. „Ik achtte het't best, het in eens in
orde te maken."
„Chatfield, dit is je oom, lord Henry
Wobury, en je tante, lady Susan, en je nicht
en neef, Monica en Eustatius."
Met uitzondering van Monica naderden
zij alien een paar stappen. Frands boog lich-
telijk voor ieder van hen, zonder zijn houding
te veranderen. Hij scheen de uitgestrekte han-
den niet op te merken.
„Wij kunnen niet beweren ebegon
lord Henry, „edat wij oprecht verheugd
zijn je te ontmoeten, maar tegelijkertijd zie ik
als bloedverwant de oudste lid van de familie
geen reden, waarom wij elkaar niet de hand
zouden drukken."
fWordt wrvoliwi V k
Av
WERD UW AANDACHT GETROKKEN
DOORHET GROOTE ZWARTE
VLAK HIERNAAST? NOG EEN
MOMENT DAN VAN UW KOST-
BAREN TIJD: VOOR DE KO-
MENDE KERSTDAGEN EN
JAARWISSELING HEBT
U WELLICHT DRUK-
WERK NOODIG, B.V.
VISITEKAARTJES OF
MENU'S VOOR U;
VOOR UW ZAAK
HANDELSDRUK-
WERK. LATEN
WIJ HET DAN
VOOR U MA
KEN EN U
HEBT BE-
SLIST:
VOORDAM C 9, ALKMAAR TELEFOON 3 POST-GIRO 37060
Ml
