SlkmiaraSs Cmraot.
De wettige ErfgutHt
HsrMdertigste Jairug.
JTlaaiidag- 11 December.
NIEUWJAARSW121SGHEN.
kbb 11, LUTON.
-httekje
Sfadlsnieuws
.V. Alkmaarsche ExportveilSng.
tfo. 299 1928
Aanwezig aan het Bureau van politic.
Langestraat en aldaar te bevragen op alle
werkdagen tusschen 11 en 1 uur, de navol
gende voorwerpen als gevonden gedeponeerd
op 11, 12, 13 en 14 December 1928: honde-
penning; roode muts; portemonnaie met inh,
ring; ring met 2 sleutels.
Aanwezig en te bevragen bij de navolgen
de ingezetenen, onderstaande voorwerpen,
als gevonden aangegeven op 11, 12, 13 en
14 December 1928: naaigarnituurtje, D
Berkhouwer, Hofplein 22; bruin lederen
handschoen; L. Smit, Tienewal 13; jongens
ias, P. Joon, Oudegracht 14; autosleutel, C
Groen, Omval 16; kinderportmonnaie, Th
Roosendaal p/a J. Eeken, Spoorstraat 54;
duimstok, J. Blokker, Schermerweg 5: paar
jongenskousen en kraagje, H. Lijnbach,
Door E. PHILIPS OPPENHE1M.
Geautoriseerde vertaling van Mej. E. J. B
17.
„Zooals je wilt natuurlijk", stemde zijn oom
In.
„Je moet daar vooral letten op het mooie
uitzicht, Francis. Iedereen vindt het praehtig.
Wij zullen je terugkomst afwachten."
De beide mannen begaven zich naar het
terras. Lord Henry sloot de glazen deur ach
ter hen. De fami'ie wisselde blikken, waarin
twijfel lag.
„Ik vraag mij af, wat hij van plan is te
doen voor de bedelaars?" merkte Monica op.
„Ik weet het niet, voegde Eustatius er
somber aan toe. Ik ben bang voor den blik
van dien kerel."
„Dat moet je niet zeggen, protesteerde zijn
tnoeder, hem aankijkend over haar bril, ter-
wijl haar breiwerk een oogenblik in haar
schoot rustte. Je moet bedenken, dat zijn le-
ven de laatste jaren ontzettend moet zijn ge-
weest. Die arme monniken krijgen nooit ge-
noeg te eten, en hun genoegens zijn natuur
lijk beperkt Ik vermoed, dat zij zelfs geen ver
lof hebben orn naar een bioscoop te gaan
„Wat ik vooral vrees", verklaarde zijn va-
der, „is dat hij zal wenschen zijn geheele in-
komen te besteden aan de stichting van een
of andere godsdienstige instelling hier."
„Tn het ergste geval", zuchtte lady Henry,
Oudegracht 104; belastingmerk in £tui, Of-
fenberg, Schermeerstraat 9; kinderschoentje,
H. v Houten, 2e Kanaalstraatlbruine hond,
P. v. d. Struis, Huiswaard; beursje in doosje,
P. J. Korver, Achterstraat 20; portemonnaie
met inh., J. Kroone, Schermerweg 6; leeren
pantoffel, J. Stam, Eilandswal 10; kinder-
portemonnaie met inh., J. Theesing, Kweeren-
pad 8; muts, G. Meeuwse, Boezemsingel 43;
dop van eeri vultpotlood, C. Termaat, Nieu-
wesloot 42; sleutel, W. Woert, Vogelenzang
6; portemonnaie met inh., S. Meuleveld,
Tulpstraat 4; sierspeld, T. Goes, Huygbrou-
werstraat 14; fitterstangetje, W. Koning, 2e
Kanaalstraat 15; broche, A. Brasser Laat
128; fabriekspenning, P. Kraak, Overdie-
straat 36; ring, K. Koning, Kennemerstraat-
weg 161.
Wanneer men weder in het bezit is van het
verloren voorwerp, wordt men verzocht hier-
van kennis te geven aan het Bureau van poli
tie.
Dinsdag 18 December.
HUversum, 1071 M. 10.10.15 Morgen-
wijding. 12.152.— Concert door het Boris
Lensky Trio. 2.2.30 Praatje over kookkunst
door P. W. Kers. 3.4.— Kniples door
Mevr. de Leeuw van Rees. 4.5.Micro-
foon-debutanten. 5.306.45 Concert door het
omrcep-orkest on der leiding van Nico Treep.
6.45—7.15 Pianoconcert door Coba Ryneke.
7.15—7.45 Engelsche les, gevorderden. 8.05
8.35 Boekbespreking door Dr. P. H. Ritter
Jr. 8.35 „De Rozenkrans", tooneelspel in 4
bedr. door A. Bisson, naar den reman van L.
Barclay „The Rosary". Enny de Leeuwe in de
hoofdrol.
Hu'zen, 340.9 M. (Na 6 uur 1852 M.)
(Uitsluitend K. R. O.) 12.30—1.30 Concert
door het K. R. O.-Trio. 5.306 30 Gramo-
foonmuziek. 6.307.Duitsche les. 7.
7.30 Kerk'atijn. 7.30—8.— Spr.: Mr. M P.
L. Steenberghe: Gezin, Staat en Maatschap-
pij. 8.8.30 Spr.: Dr. C. Meuleman: De
nood van de ongehuwde moeder. 8.30 Radio-
Tooneel „Zijn Revanche", tooneelspel in 3 be-
drijven door J. van Randwijk. Het stuk speelt
in de tegenwoordigen tijd in een industrie-
stadje. le en 2e bedr. ten huize van van Es.
3de bedrijf op het prive kantoor van Room.
Muzik. medewerking van het Amsterdamsche
orkest „Sfephan Partos", onder leiding van
M. v. d. Ende.
Daventry, 1600 At. 10.35 Kerkdienst. 11.20
Gramofoonmuziek. 12..20 Concert. Vecepino
Trio en W„ Jackson, bariton. 1.202.20 Or-
kestconcert. 3.20 Schoolliedies. 4.20 Orkest-
conecrt. 5 35 Kinderuurtje. 6.20 Lezing. 6.35
Nieuwsberichten. 6.50 Muziek 7.05 Schu
bert's pianosonaten. 7.20 Lezing. 7.35 Mu
ziek. 7 45 Lezing over postzegels. 8.05
..Bethlehem", kerstspe1 in 3 scenes van Bern
Walke. 9.20 Nieuwsberichten. 9.35 Lezing.
9.50 Nieuwsberichten. 9.55 De militaire kapel
en A. Clatvton tenor. 10.5511 20 Dans-
muziek. 1120—12.20 Dansmuziek.
Parijs „Radio-Paris"1750 Af. 12.50
2.10 Orkestconcert. 4.055.05 Orkestconcert.
8.35—11.20 Concert. „La Legere Apprivoi-
see", van Silver. Orkest en solisten.
Langenberg. 469 Af. 11.3011.50 Bespe-
ling van het Wurlitzer Orgel. 11.5012.10
Mechanische muziek. 12.25—1.50 Orkestcon
cert. 5.05—5.50 Orkestconcert. 7.20 Finsche
avond. Orkest. E. Grape, piano.—Hr. Rieth,
de^atpatie.
Knnipswusterhausen1250 M. Zeesen
1680 M. 11.20—3.50 Lezingen. 3.50—4.50
Orkestconcert 4.50—7.05 Lezingen. 7.20 Ka-
mermuziek. M. v. d. Berg, viool. K. Kraus,
viool. E. Hoer, viola. W. Hober, viola. E
Stegman, cello. 820 Dansen op 2 piano's.
8.56 Lezing.
Hamburg. 395 Af. 5.35 Dansmuziek. 7.20
Doncert. Orkest en solisten. Werken van Leo
Fal1. 8.20 Causerie ..An der Karibischen
See". 10.05—11.20 Orkestconcert.
Brussel, 509 1.1. 5.20 Orkestconcert. 6.50
Kamermuziek. 825 Oroelconcert. 9.25 Con
cert door de Minstrels Club Orchestra. 10.35
S'uiten.
INT. ORDE VAN GOEDE
TEMPELIEREN.
Zaterdagavond hield de Internationale
Orde van Goede Tempe.ieren in de Unie een
openbare vergadering, die door een vrij talrijk
publiek bezocht was. En zeer waarschijnlijk
was dat aantal bezoekers nog wel grooter ge-
weest, had men geweten, welk een aardig
programma, vol afwisseling, het bestuur had
samengesteld! Trouwens, 00k wij hadden een
geheel anderen avond verwacht, een echte
vergaderavond met een spreker, die een rede
zou houden en waarbij weEicht gelegenheid
tot debat zou worden gegeven! Hoe verrast
„kan ik altijd een fcleinen winkel in Bond
Street beginnen."
„Ik veronderstel, dat ik nog altijd een baan-
tje kan krijgen als chauffeur", opperde Eu
statius. „Het ergste is, dat die lui tegenwoor-
dig altijd een entreegeid willen, voordat ze
je toelaten in hun toonkamers."
„Ik moet toch ergens voor deugen", bespie-
gelde Monica, „ik weet niet waar voor. Ja-
ponnen dragen voor Adele misschien? Of
jachtpaarden berijden voor Haslock en pro-
visie krijgen van den verkoop."
„Ik vermoed, dat als het zoover komt", zei-
de lord Henry somber, „ik wijn zou kun-
nen verkoopen tegen provisie. Terwille van
mijn vrienden, hoop ik, dat het zoo-ver niet
zal komen. O wee! Dat ziet er slecht uit
Dobelle keert alleen terug."
„Francis zal ons niet te woord staan",
mompelde Eustatius.
Sir Stephen trad door de glazen deur en
sloot deze zorgvuldig achter zich.
„Waar is onze jeugdige bioedverwant?"
vroeg lord Henry bezorgd.
„Hij is voor eenigen tijd naar zijn kamer
gegaan", deelde de advocaat mede. „Laat mij
u alien van uw ongerustheid bevrijden. Zijn
voorstellen in uw belang zijn wonderbaar
edelmoedig, verbazend! Ik feliciteer u alien".
„Edelmoedig! Mooi zoo!" riep lord Henry
enorm opgelucht uit.
„Een beste kerelGa vader", verzocht Eus
tatius.
„Edelmoedig", mompelde Monica twijfe-
lend.
„De jonge man schijnt een zeer breede op-
vatting van den toestand te hebben", vert el de
sir Stephen. „Hij heeft moet ik bekennen, mij
waren we ecnter, toen ons het programma ter
hand werd gesteld, waarbij bleek, dat de
avond gevuld zou worden met zang, muziek,
voordracht, een rede enmeerdere verras-
singen
Nadat dan de voorzitter de aanwezigen het
welkom had toegeroepen en men gezamenlijk
de Tempelieren-marsch staande had gezon-
gen, betrad mevr. Uzeret het podium, die eeni
ge liederen op keurige wijze zong en daarbij
niet minder goed door den beer Stavorinus op
de piano werd begdeid.
Daarna was het de beurt van den heer
Loevens, die na een korte inleiding eenige
gedichten voordroeg van Adama van Sehel-
tema. De declamator oogstte met beide num-
mers een wel verdiend succes, want inder-
daad, er zat bravour, warmte in zijn voor
dracht, die de aanwezigen pakte
Nadat de heer Valk daarna eenige liederen,
specifiek propaganda-liederen, had gezongen
(eveneens met pianobegeleiding), was de
beurt aan den heer Blomkwist, die dan d'e
eigenlijke rede hield.
Nadat spr. had opgemerkt, dat hij eigenlijk
niets meer te zeggen had, omdat alles reeds
gezegd was in de diverse liederen en voor-
drachten, begon hij zijn eigenlijke rede, die
hij op een prettige, kalme, doeh innemende
wijze uitsprak.
Spr. begon met te wijzen op de vele uitwas-
sen der maatschappij en op de zucht der men-
schen naar geluk, voorspoed en liefde Die
zucht was een aandrang tot werken. Helaas
is het werk den mensch thans niet meer aan-
genaam. Vroeger was dat adders, toen de
mensch nog geen machine geworden was,
toen hij nog zelf kon scheppen, zelf zijn gaven
en kunst in zijn werk kon leggen. Thans, nu
bijna alles machine is, is 00k de mensch als
het ware toch tot een machine-onderdeel ge
worden.
Het gevolg daarvan is geweest maatschap-
peliike ellende, degeneratie, en verdierlijking
in den mensch. Men ontkomt er niet aan, om
dat men wordt meegesleurd in de maatschap
pij des levens. En toch heeft de mensch alle
eeuwen door gehunkerd naar verlossing, naar
vrijmaking, naar geluk. Dit is dan 00k de
oorzaak geweest, dat het Christendom zoo'n
geweldigen opgang gemaakt heeft in het
Westen van Europa. He.t kwam toch tijdens
de Romeinsche overheersching. Toen was bij
na ieder mensch een slaaf en meer_ niet. En
de zucht naar vrijheid deed tot drie keer toe
een slavenopstand ontstaan, die telkens met
groote moeite werd onderdrukt. Toen kwam
het Christendom dat vrijheid, liefde en verlos
sing predikte en het is zeer begrijpelijk, dat
all die millioenen onderdrukten met beide han-
den naar de verlossing grepen.
Bij de ontwikkeling der maatschappij is
echter misbruik gemaakt van hen, die ver-
trouwden en geloofden in hun geestelijke lei-
ders, waardoor het Christendom een deel van
zijn kracht van voor 20 eeuwen verloren
heeft.
Echter, we zullen beleven, aldus spr., dat,
christen of geen christen, de menschen van
allerlei kleur en ras hand in hand zullen op-
trekken, om een nieuwe wereld te veroveren,
een wereld, waarin geen plaats is voor broe-
dermoord, voor vernietiging, waarin men
niets meer wil weten van de verdierlijking in
den mensch, waarin men niet meer zal kunnen
aanschouwen, dat de mensch een wrak ge
worden is, waarin men niet zal zien, hoe jon
ge vrouwen in de bordeelen en ziekeninrich-
tingen na een diep.tfeurig leven haar einde
vinden.
Zoo is het thans, helaas! Spr. haalde in
dit verband aan een roman van de Sinclair,
„Wildernis" genaamd, waarin dergeiijke
mis-toestanden beschreven worden, waarin de
schrijver precies weergeeft, wat hij gezien, ge-
hoord en ondervonden heeft in Chicago en
waarin de begaafde schrijver zelf zegt, „dat
het hem onmogehjk is, die groote namelooze
ellende te beschrijven". Zoo was het 20 jaar
geleden in Chicago, in Amerika.
En thans?
We kunnen dankbaar zijn. Vergelijkt men
onze toestanden met die van voor 20 jaar, dan
kan men constateeren. dat het thans vrij wat
beter geworden is in Amerika, dat er het
drankverbod is, dat de mensch in opstand is
gekomen tegen zijn eigen verlaging en zijn
eigen verdierlijking
Hierin zien we twee feiten, die parallel
gaande drankbestrijding en de beschaving.
Dat zien we 00k hier in Nederland. Daar,
waar de beschaving het laagst staat, is
het alcoholgebruik het sterkst en daar, waar
de beschaving is doorgedrongen, ziet men de
drinkgewoonte verminderen.
Er is veel verbeterd, 00k hier. Spr. haalt als
voorbeeld aan den toestand in zijn eigen
werkkring, de diamantslijperij. Amper dertig
jaar geleden stond een diamantbewerker be-
kend als een der laagst gezonken individuen.
En thans ziet men diezelfde werklieden terug,
volkomen verrast. Ik hield hem voor zeer on-
verschillig voor alle aanspraken van de sa-
menleving op het Huis Chatfield. Ik heb mij
heelemaal vergist. Hij is zich bewust, dat hij
in elk geval den cersten tijd niet in staat zal
zijn, iets te doen om het prestige van de fa-
milie op te houden Hij laat dit daarom aan u
over. En hij laat u nu, ik zou zeggen, zeer
ruime midaelen om dit doel te bereiken."
„Ruim? In hoeverre?" vroeg Lord Henry
begeerig.
„Hij stelt voor, u twintig duizend 's jaars
toe te staan, om u in staat te stellen u in de
stad te vestigen, met het vrije gebruik van het
weduwenhuis hier."
„De man is een vorst", verklaarde lord
Henry geestdriftig.
„Hemel nog toe, hij is een kranige vent",
riep Eustatius.
„Dus ik zal mijn winkeltje niet behoeven te
beginnen", zuchtte lady Henry.
„Ik begrijp het niet", zeide Monica een-
voudig.
„Waarom niet?" vroeg haar broer.
.Omdat ik er volkomen zeker van ben, dat
hij ons alien haat."
„Wat een dwaasheid, Monica!" riep haar
vader streng uit.
„Malle praat. Waarom zou hij ons haten?"
spotte Eustatius.
„Laat ons hem dadelijk gaan opzoeken",
stelde lord Henry voor. „Wij moeten spoedig
onzen dank betuigen."
Sir Stephen stak waarschuwend de hand
uit.
„Wacht even!" drong hij aan. „Er zijn
twee zeer onbelangrijke voorwaarden ver-
bonden aan zijn edelmoedigheid, hoewel ik
gescnoold, bescliaafd en intellectueel?
We kunnen er dan 00k trotsch op zijn, dat
00k wij mede-opbouwers zijn van een nieuwe
wereld, van nieuwe cultures. Ook wij mogen
niet achterblijven, maar ook wij zijn verplicht
mede te werken, om misstanden uit den weg- te
ruimen. A1 dringt de beschaving ook door,
we moeten de fundamenten leggen voor een
internationale verbroederingZoolang wij
weten, dat er nog zooveel geleden wordt, dat
er nog zooveel dingen zijn, waaraan we
nog niet kunnen ontkomen, dingen als ziekte,
werkeloosheid, alle buiten ortze schuld, zoo
lang moeten we strijden met hart en hand,
om dat v/erk te volbrengen, dat verhooging
van den menschelijken geest, verbroedering
der menschheid m-cebrengt.
Wij moeten ons opmaken om den strijd aan
te binden tegen dat, wat de oorzaak is van
nameloos leed. Straks, als het werk voor ons
afgeloopen is, moeten we onze kinderen in de
oogen kunnen zien, dan moet ons geweten
zeggen: ik heb geleefd en getracht, het pad
van mij en de mijnen te effenen, getracht, om
de menschen te bewaren voor ondergang en
vernietiging.
Dat is het leven van de Goede Tempelieren.
Niet alleen drankoestrijding, maar ook ver-
betering der menschheid, net wtgnemen van
misstanden is het werk van een Goeden Tem-
pelier
Zoo sprak de heer Blomkwist tot de aan
wezigen, aie hem voor zijn wo ore1 en met een
hartelijk en krachtig applaus beloonden.
Daarna kregen we nog een zevental andere
nummers van het programma te hooren,
waarvan als eerste numme'r de jongedames
Grietje Helsdingen en Nellie Prins ons op
een paar muzieknummertjes verrasten. Ver-
der kwamen mevr. Uzeret, de heeren Valk en
Loevens nog eens weer op het podium, we
hadden nog zang en meerdere verrassingen te
hooren en te zien en toen was het einde daar!
De Intern. Orde van Goede Tempelieren
kan op een succesvollen en prettigen avond
terug zien.
Jaarlijksche Alg. Verg. van Aan-
deelhouders. Bestuur sverkiezing
Z. h. s. wordt aangenomen om de
spruitjes per 100 K.G. met afslag
van 10 cts. te veilen.
Zaterdagmiddag werd in Cafe „Graanhan-
del" de jaarl. alg. vergadering van aandeel-
houders van de N. V. Alkm. Exportveiling
gehouden.
Te ruim 2 uur opende de voorzitter, de
heer P. A. de Lange, de drukbezochte verga
dering met een woord van welkom en deelde
mede, dat 302 aandeelen vertegenwoordiga
zijn, uitbrengende totaal 159 stemmen.
Een persoonlijk woord.
Voordat aan de afhandeling der agenda
werd begonnen wilde spr. een meer persoon
lijk woord tot de vergadering richten, wat
misschien zijn nut kon hebben.
Er is in de veiling zooveel gedaan, aldus
de voorzitter, dat ik even wil memoreeren
den heelen levensloop der N. V.
Tien jaar geleden liet men plannen maken,
teneinde aan de verwachte oplevering in de
na-oorlogsjaren te kunnen voldoen.
Men was echter aan regeeringsvoorschrif-
ten gebonden en het bracht groote moeilijk-
heden het praedicaat „Exportveiling" te
krijgen. Met mijn hulp was dit tenslotte ge-
lukt. Mede door deze medewerking werd ik
bestuurslid, welke functie door mij met ge
noegen was aanvaard.
Hoewel van verschillende zijden financiee
len steun was ondervonden konden de plan
nen niet alien tot uitvoering gebracht wor
den.
Toen wendde men zich tot de gemeente
Alkmaar om financieelen en moreelen steun,
welke met groote bereidwilligheid werden
verleend.
Bij de vaststelling der statuten werd tus
schen het financieele en technische veiling-
wezen een scheidslijn getrokken en spr. had
zich dan ook nimmer met het laatste deel be-
moeid.
De veilingskring stelde de manier van vei
len vast. Zoo ging men eenigen tijd door,
totdat de winsten niet meer aan de verwach-
tingen beantwdordden. Toen kwam men bij
elkaar en bleek het noodzakelijk het veilings-
percentage te verhoogen. Ondanks dezen in-
grijpenden maatregel voldeed men hieraan al
gemeen en werd de algemeene toestand weer
gunstiger.
Langzamerhand liep het voor 10 jaar ge-
sloten contract af en het bestuur ging maat-
regelen nemen om na den afloop van dit con
tract in betere omstandigheden te komen.
De tijdig geopende onderhandelingen yoer-
den echter niet tot het gewenschte resultaat,
vooral van de zijde van de bank werden moet-
lijkheden ondervonden. Hoewel spr. steed?
z'n best gedaan had, kwam er eenige ont-
stemming.
Er werd toen voorgesteld een andere ma
nier van veilen.
De gemeente zag in, dat de veiling veel be
ter kon worden ingericht en daartoe werd een
reorganisatieeommissie in het leven geroe-
pen. Deze had de voile medewerking der ge
meente, die zich zelfs belangriike financieele
offers getroostte.
Ik had, zoo vervolgde de voorzitter, toen
weg kunnen gaan, doch er bleek mij dat over
de wijze van veilen en over andere punten
alleriei, soms hoogloopende meeningsverschil-
len bestonden.
Door spr. was geprobeerd een en ander te
sussen en met redelijk succes.
De reorganisatieeommissie zou komen me*
uitgewerkte voorstellen tot verandering van
de veiling.
Een schriiven van de Tuinderspa
te 00 nsver. L. T. B.
In verband hiermede wilde spr. even voor-
moet toegeven, dat het vreemde voorwaarden
zijn. De eerste is, dat gij alien vanavond uit
het kasteel vertrekt".
„Vanavond?" herhaalde lord Henry onge-
loovig.
„Ach, wij zouden niet klaarkomen met pak-
ken", protesteerde lady Henry.
„Ik zal dus geen gelegenheid hebben mijn
avondkleeding te dragen", klaagde Monica.
„Ik verzoek u deze gril van den jongen
man ernstig op te vatten", zeide sir Stephen.
Hij wenscht zijn eersten avond hier alleen
door te brengen. Er is hoegenaamd geen
sprake van een ontbering, die u wordt opge-
legd. Het Weduwenhuis is waarschijnlijk ge-
reed voor u over .enkomstig de door mij gege
ven orders, of er zijn genoeg automobieslen in
de garage, om u naar de stad te brengen, in-
dien u dit verkiest."
„Ik geloof eigenlijk, dat het een drommels
goed denkbeeld is, verklaarde Eustatius Wij
zouden ons alien min of meer als sukkels
hebben gevoeld, als hij aan het hoofd van de
tafel zat."
„Ik zou nog tijd'ig gereed kunnen zijn voor
Bettv's bal vanavond", overwoog Monica.
„De jonge man gevoelt zich ongetwijfeld
eenigszins als een indringer, meende haar
vader. Zijn houding wijst op een zeker gevoel
van eigenwaarde van zijn zijde. In elk geval
moeten wij hem een oogenblik opzoeken en
onzen dank betuigen."
Wacht even! riep nu Sir Stephen. Ziehier
de tweede voorwaarde. Hij staat er op, dat u
u vo'komen onthoudt van elke betuigrng van
dankbaarheid.
Wat een onuitstaanbare jongen! riep Mo
nica. Ik vermoed, dat hij te trotsch is, om
lezing doen van een schrijven, dat door het
bestuur der N.V. van de R. K. Tuinderspa-
troonsver. L. T. B. was ontvangen.
Hierin werd gevraagd, op welken grond
een bestuurslid der N. V., in strijd met een
besluit der vorige vergadering, bij de veiling
een gesalarieerde functie bekleedt.
Daar deze kwestie van zeer groot belang
was, wilde de voorzitter haar van te
voren even behandelen. Ongetwijfeld, zoo
vervolgde spr., was op de bedoelde vergade
ring het besluit genomen, dat een lid van hef
bestuur geen gesalarieerde positie aan d»
veiling mocht bekleeden.
Om echter zoo spoedig mogelijk een verga
dering te krijgen en ook omdat naar den
wensch der gemeente de heeren Balk en Mak
de leiding zouden hebben bij de nieuwe vei
ling, had men zich niet zoo heel precies aan
de notulen gehouden.
Door een ongelukkigen samenloop van moef-
lijkheden was de vergadering toch nog heel
laat bijeengeroepen.
Tenslotte wilde spr. mededeelen, dat d«
vergadering tegenover een aftredend bestuur
zit en dat eventueele bezwaren door het
nieuw te kiezen bestuur onder de oogen zul
len moeten worden gezien. Verder wilde de
voorzitter er den nadruk op leggen, dat de
stemming absoluut vrij is en eindigen met
het geven van den raad, dat als de vergade
ring een ander bestuur had gekozen. zij ook
achter dat bestuur staan en het met haar
voile medewerking steunen moest.
De notulen, door den secretaris, den heer
Mak gelez-en, werden behoudens een kleine
correctie onveranderd vastgesteld.
Hierna was aan de orde punt 2 der agen
da: verslag van het bestuur omtrent den toe
stand der N.V., ingevolge art. 10 der Sta
tuten, zoom-ede de Balans en Winst- en Ver-
li-esrekening over 1927, benevens het verslag
van den Accountant.
(De jaarrekening ligt voor aandeelhouders
ter inzage ten kantore van de Zuivelbank
Landbouwhuis.)
In het
Verslag omtrent den toestand der
N.V.
deelde h-et bestuur o.m. mede, dat in 1927
ongeveer 42.000 meer is omgezet dan in
1926,
De nieuwe wijze van veilen na de reorga-
nisatie op 1 April ingevoerd, was van dien
aard. dat het bestuur meende, deze te moe
ten handhaven, om ze aan het nieuwe be
stuur over te dragen.
Balans en exploitatierekening over,
sloten in ontvang- en uitgaaf op een bedrag
van resp. 95180.52 en f21593.77
De voorzitter deelde mede, dat en-
kele personen waren uitgenoodigd om deel
uit te maken van de financieele commissie,
doch op de vergadering waar de bescheiden
waren nagekeken, was slechts de heer Scher-
mer als lid dezer commissie aanwezig.
Enkele opmerkingen betreffende
de exploitatierekening.
De heer Schermer deelde mede, dat het
hem bij de vergadering had getroffen, dat
niet de geheele financieele commissie aan
wezig was.
Waar de boeken door een accountant wa
ren nagezien had spr. zich bepaald tot de
punten, voorkomende op de exploitatie
rekening.
Een punt betreffende exploitatie-embaliage
had spr. verwonderd. Dat bedrag, ruim
8000, was door de arbitrage van het vei-
iingbestuur en de Nat. bankver. van de bank
losgekregen en dus uitbetaling van een be-
staande schuld.
dank aan te nemen.
,Jndien ik in uw plaats was", riep de ad
vocaat, zou ik zijn voorwaarden voor het
oogenblik blindelings aanvaarden. Ik moet
bekennen, dat ik zelf niet kan nagaan, wat
zijn bedoeling is, maar wij mceten ons alien
herinneren, dat wij te doen hebben met een
zeer bijzondere persoonlijkheid, die geleefd
heeft onder zeer bijzondere omstandigheden.
Ik koester niet den minsten twijfel of op den
langer duur zult u vinden, dat hij een zeer
gewenscht en vriendelijk hoofd van de fami-
lie is."
„Ik ben het geheel eens met Sir Stephen,
verklaarde lord Henry. Lieve Susan, Monica
en Eustatius", ging hij voort, „voor elk om de
beurt buigende, ik vind, dat als wij Francis
niet kurmen danken, wij althans eilkaar kun
nen feliciteeren. Het Weduwenhuis is een zeer
gerieflijke woning, inderdaad zeer behagelijk,
en het gebruik daarvan met 20.000's jaars is
een zeer vorstelijke regeling. Wij moeten on
middellijk omzien naar een huis in de stad."
„Ik denk wel, dat wij erkentelijk moeten
zijn, erkende Monica, maar ik voel geen
greintje dankbaarheid.
„Waarom niet?" vroeg haar vader.
„Om die eene reden, dat ik er niet van houd
mij te moeten voelen als een bedelaar", ant-
woordde zij.
„No, ik wil liever dat men mij doet voelen
als een bedelaar, dan dat ik er een ben", ver
klaarde haar Iroer met vuur.
Sir Stephen keek op zijn hortoge.
(Wordt vervolgd.)
IN HET NUMMER DAT MAANDAG
31 DEC. VERSCHIJNT, ZAL WEDEROM
GELEGENHEID BESTAAN TOT HET
PLAATSEN VAN NIEUWJAARSWEN-
SCHEN a 50 CENT a CONTANT.
DE DIRECTIE.
ZIJ, DIE ZICH MET 1 JANUARI A.S.
VOOR MINSTENS 3 MAANDEN OP DIT
BLAD ABONNEEREN, ONTVANGEN DE
TOT DIEN DATUM VERSCHIJNENDE
NUMMERS FRANCO EN GRATIS.
DE DIRECTIE.
De COMMISSARIS VAN POLITE der
Gemeente Alkmaar brengt ter kennis aan
de ingezetenen de navolgende artikelen der
Algemeene Politie-Verordening luidende:
Art. 145.
Het is verboden den openbaren we'g te
schrobben, te spoelen of op eenigerlei an-
dere wijze met gebruikmaking van water te
reinigen:
le. bij vriezend weder.
Art. 146.
Het is verboden water, sneeuw of eenige
andere zelfstandigheid van daken, steigers
of andere verhevenheden of uit gebouwen
'of goten op den openbaren weg te werpen.
Neergeworpen sneeuw moet buiten de
bebouwde wijken of in openbare wateren
worden gebracht.
Art. 154.
Het is verboden:
le. enz.
3e. met bespannen rii- of voertuigen
(hondenkarren uitgezonderd) te riiden als
de openbare weg met sneeuw bedekt is,
zonder dat de trekdieren een of meer luid-
klinkende bellen dragen
8e. als de openbare weg, tengevolge van
sneeuw, vorst of ijzel glad is, dezen te be-
rijden met paarden, die niet op scherp
staan, tenzij aangetoond kan worden, dat
bij het uitrijden de gladheid nog niet was
ingetreden.
Art, 185.
Elk hoofdbewoner van een perceel, of als
dit onbewoond of ongebruikt is, de eigenaar
van het perceel, is verplicht:
le. enz.
2e. bij gladheid van den openbaren weg,
tengevolge van sneeuw, ijzel of vorst te
zorgen, dat de openbare weg voor en langs
die perceelen, ter breedte van tenminste
den meter, zoodanig met asch, zand of tu, f-
molm is bestrooid, dat daardoor de gladheid
geheel benomen zij.
Voorts is bepaald in het laatste lid van
art. 183:
Is eenig gebouw bij meer dan een per-
soon in gebruik, dan komt de hier bedoelde
verplichting ten lasje van de gebruikers
der gelijkvloers, onmiddellijk aan den open
baren weg gelegen gedeelten, ieder voor
zoover het door hem gebruikte gedeelte
reikt, en zoo die gedeelten buiten gebruik
zijn, ten laste van den eigenaar.
DE DIRECTEUR DER GEMEENTE-
WERKEN MAAKT BEKEND, DAT DE
SCHAPEftBRUG OP DINSDAG 18 DEC.
A.S. EN DE BOKKEBRUG EN APPEL-
STEEGBRUG OP WOENSDAG 19 DEC.
A.S. VOOR ALLE VERKEER ZUL-
LEN ZIJN AFGESLOTEN.
GEVONDEN VOORWERPEN.
J j-. - ic-i
