Mtaaiscto Cimiit
De wettige
ONVERGELIJKEUJKE
LEKKERNIJ
Honderd sen en dertlgste Jaargang.
Woensdag 16 Januari
Radio-haekje
Stadsnieuws
FKIill.LKTON.
IS
f Donderdag 17 Januari.
Hilversum, 1071 M. 10.—10. la
wilding. 12.15—2.— Concert door het Boris
Lenski Trio. 2.-2.30
3.—4.Fniples. 4.5.
der leiding van Ant. van
Sportpraatje door H-
Morgen-
het Boris
Electriciteitspraatje.
Ziekenuurtje on-
Dijk. 5.5.30
Hollander. 5.30—7.15
C^cert'door \t.
5ndfflAa™uE van het Concertgebouw te
Imterdal Het Concertgebouworkest onder
van Fritz Busch. Daarna persbench-
+»n u>04—11.30 Dansmuziek.
H}.j,en 340.9 M. (Na 6 uur 1852 M-)
(V&Stoid N- C. R V.) 11-11.30 Zieken-
j- _onn^pr leiding van een Geref. predi
cant 12 30—1.45 Concert. Mevr. H. Helder-
k Bmitpiano. D. Vos, viool. F.
Meverse zang. 2.—2.30 Schooluitzending.
de Groot: Zendingswerk in Soedan.
30—7.— Literair halfuurtje door P. J. Ris-
7.-7.30 Boekhoudles. 8.- Evangeh-
Sie-avond in het Gebouw der Baptisten-
gemeente, Den Haag. VoorgangerDs Ja.o-
nimus. Sprs.: Ds. J. van der Sch°rs. «n
dramatisch verleden. Ds. B. Planting,
beteekenisvol heden. Ds Jerommus: Een
heilrijke toekomst. J. de Ruyter, organist.
ZSkS;i Kerkdienst. 11.05
Lezing 11.20 Gramofoonmuziek. 12.20
ILicMe muziek. Rowley Tro 1.20-2.20 Gra-
mofoonmuzek. 2.50 Voor de scholen. 3.
Causerie. 3.20 Vesper van de Westminster
AbSy- 4.05 Causerie. 4.20 Concert London
'Fnsemble Kwintet. Dans-orkest. 5.35 Kin
/Wmrrtie 6.20 Muziek. 6.35 Nieuwsbench-
ten 6 50 Voor de landbouwers. 6.55 Muziek.
7 06 Bach's koorpre'.ude's. 7.20 Muziekcn-
tfek 7 35 Muziek1 7.45 Lezing 8.05 Cello-
foncert 8.20 Concert. De Mihtalre kapel O.
bariton. 9.20 Nieuwsbenchten.
of the world. 9.50
Bryngwyn.
o 35 Lezmg: The way
Nieuwsberichten. 9.55 ..Clothes props".
Gershom Parkington Kwintet. Koor en solis-
+Pn 10.55—12.20 Dansmuziek.
Pariis „Radio-Paris", 1750 M. 12.50—
210 Orkestconcert. 4.05—5.05 Orkestcon-
cerl 7.05—7.50 Gramofoonmuziek. 8.50
11 10 „Tosca", opera van Puccini.
Langenberg, 469 M. 11.30 Mechamsche
muziek. 12.25—1.50 Orkestconcert. 3 20—
3.50 Declamaties. 5.05—i5AO Orkes>
7 20 Robert Koppel-avond. Klein Werag-
orkest. 8.20 Het Schlesische Philharnv Oi-
kest. Radio-compositie van Hans F'e^-
8.55 Robert Koppel-avond (vervolg). Daar
na tot 11.20 Dansmuziek.
Zeesen 1649 M. 1.50-3.50 Lezingen.
3.50 4 5OConcert. 4.50-7.05 Lezingen
7 20 Blaas-orkestconcert. 8.20 Speciale Om-
roepcomposities van Flesch. De Schlesische
Philharmonic. 8.50 Pianoconcert. Daarna tot
11.50 Dansmuziek -
Hamburg, 395 10-20-1.20 Grarno-
foonmuziek. 5.05 Orkestconcert. 6 45 ,,Doge
und Dogaressa", opera van Roselius. 10.25
—11 10 Dansmuziek en cabaret.
Brussel, 500 M. 5.20 Orkestconcert 6.55
Trioconcert. 7.20 Gramofoonmuziek. 8.35
Orkestconcert. 9.20—10.35 Variete en dans
muziek.
FandeTen ondeTWerpen voldoende meet ken
nen. Daar zijn nu de openbare vergaderin-
gen vooi'. Spr. hoopte dat deze bijeenkomst,
ondanks het geringere bezoek, een groot mo
reel succes zal zijn.
Hierna kreeg de heer Constandse
het woord, die begon met op te merken, dat
de belangstelling in de geheime diplomatic
wel eens grooter was dan thans. Kort na den
oorlog werd de openbaarmaking van de ge
heime diplomatieke afspraken geeischt, maar
sinds in tal van officieele publicaties allerlei
verdragen openbaar gemaakt zijn, is de aan-
drang geluwd, omdat men uitging van de
veronderstelling, dat geheime diplomatic niet
meer mogelijk was.
En toch is zij dat nog wel, zei spr., veel
diplomatic wordt geleid rechtstreeks door de
banken.
Spr. had het hierna over verschillende
meihoden, die de geheime diplomatic eenige
eeuwen lang toepaste: moord en doodslag
vergiftigingen e.d., waarvan hij verschillen
de voorbeelden aanhaalde.
Later, in de tijden van Taillerand, begon
men met minder levensgevaarlijke middelen
en bepaalde zicb meer tot leugens, door de
diplomaten verspreid in de landen waar zij
gevestigd waren Veel geld werd daarbij te-
vens besteedspr. vertelde van Amsterdam-
sche kooplieden, die met geld waren bewogen
tot landverraad.
Altijd door hebben de gezanten de kunst
verstaan het volk zand in de oogen te
strooien. Op de meest geraffineerde wijze
hebben zij jaren en jaren achtereen de open-
bare meening vervalscht en door huichelari]
op haar hand gekregen. Daardoor is het
mogelijk geworden, dat het Britsche rijk kon
worden opgebouwd op de onderdrukking van
tal van kleine naties. Toen Belgie overvallen
werd door Duitschland, riepen de gezanten
hunne volken op tot den strijd voor de kleine
naties; bij den overval op Frankrijk heette
het: voor de beschaving, enz. Als gevochten
wordt om petroleumbronnen, heet het dar
het gaat om den vrede, enz. enz.
Meermalen weten de diplomaten met beter,
omdat zij niet altijd de geheime verdragen
kennen. Zeven Engelsche ministers hebben
in 1914 ontslag genomen, omdat zij niet wis
ten dat Groot-Brittannie in den oorlog moesf
gaan op grond van een reeds veel eerder ge-
sloten geheim tractaat.
Keizers en hooge militairen hebben in den
loop der jaren meermalen getoond op aller
lei wijze gebonden te zijn door geheime ver-
^D^v'olksvertegenwoordigingen werden
dit bleek herhaaldelijk in verschillende
landen b.v. Frankrijk, geheel buiten allerle'
verdragen gehouden, al heet het ook, dat alle
overeenkomsten door de Kamers moeten wor
den bekrachtigd. Volgens de Fransche wetten
vallen alle koloniale expedities er buiten en
behoort het oordeel daarover alleen tot d*
bevoegdheid van den president en de minis
ters. Zoo konden alle oorlogen in Marokko en
in TSYO, een diplomatic, die spr. bijzohdef
geslepen noemde.
Na 1870 de grondslag voor den we-
reldoorlog van 1914 zag men allerlei
verbonden opkomen, waarbij combinaties van
landen ontstonden en eenzelfde land bondge
noot werd van landen, waartegen weer de
„vrienden" zich hadden vereenigd (Duitsch
land, Italie en Oostenrijk, Duitschland en
Rusland, Frankrijk en Rusland en Frankrij!:
en Italie), alles op grond van geheime ver
dragen. Merkwaardig was hoe in den groo-
ten oorlog Griekenland te lijden had van
Fransche en Engelsche intrige's, met de be-
doeling het land in den oorlog te drijven
Toen dit niet meer noodig was, werd door
Engeland gezorgd, dat Griekenland metTur-
kije vocht, waarbij het zoo geducht verloor
Echter, zei spr., het was eigenlijk dc
Grieksche staal- en munitie-fabnkant Zaga-
rof, die door zijn politiek, vriendschap met
Engeland en leveranties aan verschillende
landen belang had bij den oorlog en daarop
met groot succes aanstuurde.
Spr. constateerde, dat geheime diplomatic
altijd rampspoedige gevolgen had en herin
nerde daarbii aan 1672 (oorlog tusschen
Nederland, Frankrijk en Engeland) en aan
1780, toen Engeland op grond van geheime
diplomatic den oorlog verklaarde aan Neder
land, waarvan groote armoede hpt o-evn.*
Spr. herinnerde voorts nog aan de D]am
bi-kwestie de kwestie waarbij Nederlan-'
de petroleumvelden op Sumatra aan de Kon
Petr. Maatschappij een Ned.-Engelscht
combinatie wilde geven, waarop Amerika
te kennen gaf dit als een onvriendelijke daaid
te zullen beschouwen). De Kamer noch de
zoogenaamde parlementaire commissie voor
buitenlandsche zaken werd met een en ander
in kennis gesteld, alles bleef geheim tot dat
het veel later in Amerika bij stukjes en beetjes
werd bekend gemaakt.
Spr. constateerde, dat geheime diplomatic
in alle landen nog bestaat, en dat zelfs ar^
beidersregeeringen daarin meegaan (het
Belgisch-Fransche militaire verdrag, getee-
kend door een Belgischen socialistischen mt
nister en voorts het door de Russen met
Duitschland gesloten verdrag van Rapallo)
Elke partij, die mee-regeert. moet wel mee
gaan ook met de geheime diolomatie.
Wat doet de geheime diplomatic in de toe
komst? vroeg spr. en hij antwoordde er op.
tot nu toe wordt alles gedaan om te verbloe-
men de tegenstellingen tusschen Engelatid en
Amerika en tusschen Frankrijk en Italie Com
binaties worden nog gevormd en men is dus
bezig met het voorbereiden van een nieuwen
wereldoorlog. Hierbij merkte spr. nog op.
dat ook de belangen van de munitiefabrieken
en andere oorlogsbenoodigdheden zich gaan
combineeren.
Na een korte pauze herinnerde spr. aan het
ten oorlog trekken van Amerika in 1917, wat
hij een gevolg noemde van geheime diploma-
tie. Wilson werd hiermee van vredesapostel
VAN LIEoHUUT
KUiJPAK, Aiktnaat.
Volkenbond eigenlijk stichtte, er geen deel
van uitmaakt, omdat er nie.Lgenoeg uit te
halen zou zijn. De petroleumvoorraad van
de wer-eld gaf hier den doorslag, de Ameri-
kaansche maatschappijen hadden voor de
toekomst geen voorraden genoeg tegenover
de Engelsch-Nederlandsche Maatschappijen.
Allerwege werd naar concessies gezocht, de
zoogenaamde vredesconferenties waren niet
anders dan petroleum-concessies.
En de oorlog tusschen Bolivia en Paraguay
is niets anders dan een petroleum-oorlog tus
schen Engelsche en Amerikaansche maat
schappijen (het stuk woestijn waar het om
gaat, bevat petroleum.)
In een toekomstigen oorlog heeft Neder
land met zijn groote petroleumvelden in
Indie een geweldige positie.
Een andere kwestie tusschen de mogend-
heden is die van de rubber, waarvan alweer
de Amerikanen de grootste verbruikers zijn
en Nederland en Engeland de grootste produ-
centen.
'De katoen is een derde factor in den eco-
nomischen oorlog. Amerika heeft de meeste
plantages en Engeland heeft de bezetting in
Egypte en Mesopotamia aileen uitgevoerd om
de katoen ten bate van de Engelsche in-
dustrie en zijdelings van die in Twente
Ook de suiker (een belangrijk middei voor
de fabricage van dynamiet). waarvan Neder
land zoo groote producent is, vormt een fac
tor voor de wrijvingen tusschen Engeland en
Frankrijk
Binnen niet al te langen tijd zull-eri wij
moeten beleven, dat Italie en Frankrijk el-
kaar in de haren vliegen, omdat Mussolini
meent niet anders te kunnen. In Italie wordt
de jeugd reeds in die richting opgevoed, de
emigratie is verboden, de vergrooting van
het kindertal wordt sterk gepropageerd. alles
om de oorlogszucht aan te kweeken en t«
komen tot een groot-Italie.
De Volkenbond, die de bij den vrede van
Versailles bestaande grenzen eerbiedigt. zal
onmiddelii'k uiteenspatten, als Italie den tijd
voor een oorlog gekomen acht.
Een oorlog, die dan ontstaat, zal een al-
gemeene strijd worden, waarbij ook Neder
land zal betrokken worden door zijn pctio-
leum-, rubber- en suikerbezit. D-e diplomaten
hebben met hun vredesgepraat den oorlog
gemaakt en alleen als het volk niet op regee-
ringen en conferences vertrouwt, maar al
leen op eigen kracht, heeft het een machtig
wapen tegen de dip'lomaten. De eenige macht
die kan worden ontwikkeld, is de macht der
algemeene werkstaking bij het uitbreken van
een oorlog. Wij zullen moeten mobiliseeren
voor vrede en ontwapening (Applaus)
Van de gelegenheid tot het voeren van
debat werd geen gebruik gemaakt De hp?r
F e r n e e sloot daarom de bijeenkomst met
een woord van dank aan den spreker en een
opwekking tot het aanvaarden van de door
dezen getrokken conclusie.
Het zilveren jubileum van Emiei Hullebroeckc
Een bij zander geslaagde avond. De zanger gehuldigd
Svrie nevoerd worden buiten de goedkeuring een verdediger van den oorlog. Hoe hij hier-
REDE CONSTANDSE.
geheime diplomatie
en de
De
de oorlog.
Op uitnoodiging van de Vrije groep van
tociaal-anarchisten trad gisteravond in de
dancing van de Harmonie op de heer A. L.
Constandse uit Den Haag, met het onder-
werp: „De geheime diplomatie en de oorlog
Er was een zestigtal personen, w. o. een
tiental dames, in de zaal aanwezig, toen de
voorzitter, de heer F e r n e e, de vergade
ring opende met een woord van welkom aan
de opgekomenen. Spr. betuigde er zijn spij
over, dat de zaal niet geheel gevuld was
met belangstellenden en voor den spreker en
voor het te behandelen onderwerp. Hi] verge-
leek de opkomst van nu bij die van laatst,
toen het ging over politieterreur, vond het
prettig dat de menschen komen als zij met-
nen dat er nood is, maar knoopte daaraan
vast de opmerking dat men, om met kan-:
op succes te kunnen protesteeren, de te
be-
der kamers om.
Hierna kwam spr. op een diplomatieke over-
eenkomst, waarbij ook Nederland betrokken
was (uit den tijd van Napoleon III en Bis
marck). Laatstgenoemde zocht oorlog me.
Oostenrijk en wist door een vriendschapsbe-
lofte dat land te doen afzien van een door
Frankrijk aangeboden geheim bondgenoot-
schap. Desondanks viel hij Oostenrijk aan en
suggereerde daarna den Franschen gezani
om Luxemburg en Belgie te nemen. Vermoe-
delijk zou Nederland dan wel bij Pruisen ko
men. Een poging werd gedaan door Frank
rijk om Luxemburg (groothertog de Neder-
landsche konine: Willem III, tevens lid van
den Duitschen Rijksbond) te koopen. De Ne-
derlandsche ministers spoorden tot den ver-
koop aan, totdat in 1867, toen de stukken
opgemaakt waren. de Duitsche gezant le
kennen gaf, dat Bismarck den verkoop als
een oorlogsdaad beschouwde door FrankriT
en Nederland beide. De gezant had gemeend
dat de verkoop reeds had plaats gehad en
Bismarck zou dan dien beschouwen als een
daad van- Fransch imperialisme. reden voo*
hem om oorlog te beginnen „ter bescherming
van kleine naties". Biina had dus de voorge
nomen verkoop door Willem III tot oorlog
geleid.
Later teekende Willem III de volkomen
neutraliteit van Belgie en Nederland, waarbij
de volksvertegenwoordiging echter niet ge-
kend werd. En toen in 1914 Duitschland on
ze Zuiderburen aanviel, was Nederland dus
eigenlijk verplicht geweest de wapens op te
vatten. Engeland en Frankrijk hadden dat
kunnen eischen, maar zagen daarin geen be
lang, zoodat wij buiten den oorlog bleven.
Spr. vertelde verder nog allerlei van Bis
marck's diplomatie, die leidde tot den oorlog
toe kwam, ging spn na en kwam daarbij tot
de conclusie, dat het de financiers waren, die
tot den oorlog dreven, omdat zij bang wa
ren dat de oorlog door Duitschland gewon-
nen zou worden, waarbij de geldopnemers
van die financiers zouden verliezen.
Wilson zei toen niet, dat het ging om de
belangen van de financiers, maar dat ging
om een pacifistisch program.
Na deze oorlog xwam Wilson naar Euro-
pa om den Volkenbond te stichten en den
vrede van Versailles te teekenen. Hierbij ble
ven officieel de grenzen tusschen de verschil
lende landen dezelfde maar de Belgen zou
den toch deel en van Nederland mogen heb
ben (de Belgische annexatie-pogingen!)
De kolonien van Duitschland werden ver-
deeld, d. w z men nam ze en verdeelde ze
onder elkaar, waarna ze aan den Volken
bond werden afgestaan, die ze beschouwde
als mandaatgebieden en „ter beschaving gaf
aan verschillende landen. In die kolonien
wordt sindsdien met geweld geregeerd, en
zoodoende is de Volkenbond een instituut in
dienst der onderdrukking.
De Volkenbond is slechts een verbond van
de regeeringen der overwinnende landen en
heeft absoluut geen macht, als de aangeslo-
ten landen elkaar in de haren vljegen. Spr.
herinnerde hierbij o.a. aan de Wilna-kwestie,
de beschietm? van Korfu en de Engelsche be
zetting van Egypte.
Het Volkenbonds-statuut schreef wel voor
dat elk verdrag ingeschreven moest worden,
maar in 1921 maakt-e reeds een juristen-
commissie uit, dat de staten zich daar
niet aan zullen kunnen houden Alom heeft
men nog geheime verdragen.
Het mooiste is nog, dat Amerika, dat den
Een zilveren jubile als het zilver door de
zwarte haren is geweven.
Maar een hart dat altijd jong blijft en een
stem, die lief en leed omvat, die jubelen kan
en klagen, een warme stem, die meesleept en
ontroert als zij het lied zingt, dat diep in
het hart van den kunstenaar is geboren.
Vlaanderen heeft ondanks den strijd om zijn
rechten, een gelukkig volk omdat daar ondei
die duizenden miskenden zoovele kunstenaars
zijn op elk gebied, dichters, zangers, schil
ders, gevoelsmenschen, die wat in hen leeL
en in hen bruischt in woord en beeld naar
buiten brengen.
Zoo een is Hullebroeck, de zanger, de man
die maar achter den vleugel heeft plaats te
nemen om in klanken te uiten wat zijn
kunstenaarsziel beroert.
Hoe glijden zijn vlugge vingers over de
toetsen, soms streelend, soms hamerend, hoe
dansen de klanken van den vleugel door
zijn zang, hoe schragen de zware accoorden
zijn machtigen roep om recht voor Vlaande
ren, het land dat hem lief is.
Hullebroeck verstaat de kunst een voile
zaal een geheelen avond te begeesteren.
Hij sleept zijn hoorders mee en laat ze ge
nieten van wat daar leeft in lied en verklan-
klIDe oude liedjes, de vooroorlogsche heb
ben ook een beurt gekregen en veel van wat
Vlamingen in hun beste momenten gemaakt
hebben, heeft hij bezongen op de wijze als hi]
alleen dat doen kan.
Marleentje heeft zich weer laten leiden.
Moederke alleen zong haar wonder mooie
wiegeliedje, het Vlaamsche kermished deed
de hossende menigte en de klepperende klom-
pen hooren.
De Ode aan de Noordzee, de zee van Ne
derland, het altijd ontroerende Hemelhuis,
de bedreiging van den Bietenbauw, de kant-
werkstertjes, die hun klosjes heen en weer
doen vliegen, de oolijke kwikstaart, die mee-
schuifelt, zij zijn alle weer de revue gepas-
seerd en een dankbaar publiek heeft er nog
evenzeer van genoten als toen zij jaren gele-
den voor het eerst hier vertolkt werden.
Het mooie koninginnelied kreeg een aparte
inleiding, het maseurke, de bleeke klooster-
blom, die heel even iets van een andere we-
reld had opgevangen, trok rappekes zijn
hoofdeken weer achter het deurke, de ooie-
vaar bracht man en vrouw wat zij in hun
wiegsken wenschten, de beiardier liet zijn
klokjes boven de stee bengelen en verkondig
de met machtige metalen stem, dat de Via-
ming niet langer knecht is, maar zijn voile
recht heeft bekomen.
Karlijntje voelde haar zinnen zoo lekker in
de war, achter op de kar, Fientje, dat ratteke
kreeg een kleine marremot in haar wiegske,
Zuid Afrika werd ook nu niet vergeten, het
meisje van Amsterdam verhuisde naar
Gent en Nele zong het ontroerend mooie lied
van Johan de Maegt, het lied van Vlaande
ren, waarin zoo krachtig de ziel van den
Vlaming spreekt, die zijn taal boven alles
stelt, die zijn zonen naar den IJzer zendt.
waar het loon voor zijn vaderlandsliefde een
houten kruisken in de velden is.
Het heeft den meester-zanger ontroerd, dat
men in Alkmaar dit uit het hart van den
Vlaming geboren lied met hem meevoelcle
en dat de toehoorders bij het laatste couplet
als een man eerbiedig opstonden
Ik zie er dat Vlaanderen zoo geren
Kent gij dat Vlaanderen mijn land?
Mijn toren, die lacht om de Heeren,
Is daar bij mijn boomen geplant
Mijn dak 'is er rood als mijn rozen,
Mijn rozen, ze bloeien voor mij
En 't windeken speelt met mijn droomen:
Ik droom er mijn Vlaanderen vrij!
Ik sta voor mijn Land
't Land van mijn hart
Mijn Vlaanderen!
De huldiging
In de pauze heeft de burgemeester als
voorzitter van het huldigingscomite, den
grooten Vlaming met zijn zilveren jubileum
geluk gewenscht
Door E. PHILIPS OPPENHE1M.
Geautoriseerde vertaling van Mej E. J
39
Francis had goed les gehad en er was nie-
mand op of van het tooneel, die beter danste
dan Monica. Nadat zij den derden dans sa-
men hadden gedanst, zocht zij een stoel. Zij
hing nog aan zijn arm.
„Ik weet nog niet of ik je ooit zal laten
gaan", lachte zij. „Ik haat zelfs Peggy Lay-
ton niet meer. Zij heeft't je prachtig geleerd
Maar alles wel beschouwd, je zult eigenlijk
haast geen lessen noodig hebben gehad. Je
hebt zoo'n gehoor voor muziek en je danst
zoo zeker en zoo licht, Francis, zal je het mij
ooit kunnen vergeven? Ik kan het niet hel-
pen. Wij worden omringd."
Francis schikte zich over het algemeen
goed in den moeilijken toestand. Het bericht
van de identiteit van dezen onverwachten be-
zoeker verspreidde zich als een loopend vuur-
tje door de balzaal en iedereen trok naar zijn
hoek. Binnen minder dan een kwartier tijds
kende hij aantallen jongelui in Londen. De
ouderen begonnen zich naar hem toe te
spoeden, toen Monica hem redde.
„L)ans een keer met lady B^ty?" verzocht
zij hem, „en dan nog eens met mij, en je zult
een vrij man zijn en kunt gaan waar je wilt
„Indien lady Betty mij de eer wil doen",
zeide hij een beetje stroef. „Ik vrees, dat ik
een zeer onverschillig acteur ben."
„Maar u danst prachtig", verklaarde zijn
nieuwe partner na de eerste toer. „Stel je
voor, dat Monica u alleen voor zichzelf wilde
houden. De meisjes zijn tegenwoordig zoo
ego'istisch."
„Lady Monica is een goede vriendm van
u?" vroeg hij.
„Zij is mijn nicht in den tweeden graad
antwoordde het jonge meisje. „Dat is u
ook, alleen hadden wij er al aan gewan-
hoopt u ooit in levende lijve te zien te krij-
gen. Nog maar een week geleden vertelden
drie verschillende menschen mij, dat u tien
uur daags doorbracht in een klooster in
Londen dat u het Hilarity-theater had ge-
kocht en dat u op het tooneel zoudt gaan, en
dat u verloofd was met Felicia Dringe.
„Is dat alles?" vroeg hij glimlachend.
„Althans alles, wat ik u zal vertellen ant
woordde zij
„Ik vrees. dat ik iedereen zal moeten teleur-
stellen," bekende hij
„Mij niet", verzekerde zij hem. „En ik ben
zeker, dat ook Monica niet teleurgesteld is.
Gij beiden zaagt er uit, of ge het buitenge-
woon goed met elkaar kunt vinden, toen u
met dansen ophield".
„lk leerde het pas drie weken geleden
vertelde hij haar.
„Ja, wij hebben alles daarvan gehoord
antwoordde zij droogjes. „Ik denk niet, dat u
genoeg ervaring heeft geh? 1 om er over te
oordeelen maar er is geen meisje op het too
neel, dat kan dansen als Monica, en er is
geen, die er maar half zoo goed uitziet. Ze
hebben haar een fortuin aangeboden, om
filmkoningin te worden, maar zij haat bet
tooneel en alles wat er mee verband houdt".
„U is een heel goede vriendm van lady
Monica", merkte hij op.
„Dat is iedereen, die haar kent antwoord
de zij.
„U ziet, ik breng u terug, zooals was afge-
sproken. Toch voel ik mezelf heel onzelf-
zuchtig
Er werden nog een paar menschen voorge:
steld en toen eischte Monica hem op. Zij
dansten tweemaal samen en zeker trok niets
meer de aandacht op het bal van lady Hering-
ton dan de onverwacht-e verschijning en de
zeer aantrekkelijke persoonlijkheid van den
veelbesproken jongen man. Zij werden de
geheele kamer door gevolgd door een ge-
gons van gefluisterde gesprekken. Toen zi]
ten laatste de deur bereikten, deelde Monica
hem mede, dat hij vrij was.
„Je bent schattig geweest. Francis ver
klaarde zij. „Je kunt niet begrijpen welk een
plezier je mij hebt gedaan. Maak nu dat je
wegkomt, voordat ze je vervelen Daar in
den hoek staat tante Millicent, die zich ver-
baasd afvraagt, wat er van mij is geworden.
Je behoeft niemand goeden dag te zeggen
Ontglip maar en bewaar je treurige misluk
king".
„Mislukking?" herhaalde hi] twijfelend.
„Had je je niet voorgenomen het zwarte
schaap van de familie te zijn?" vroeg zjL ,-De
eenige wezenlijk onpopulaire Chatfield? Nu
dan ben je heel slecht begonnen."
HOOFDSTUK XX.
,Hoe vervelend!" riep Monica een paar
avonden daarna uit bij Claridge, torn het or-
kest,
na een bijzonder meesleepende wals,
plotseling het „God Save The King" speelde.
„We hebben nog maar een uur gedanst
klaagde Betty. ,,Die vervelende menschen ble
ven zoo lang zitten na tafel
Kapitein Halston die Monica's partner was
geweest, deed een voorstel.
,Laat ons alleen naar een club gaan stel-
de hij voor. „We konden wel naar Mario
o-aan. Dat is heel behoorlijk. Iedereen komt
er tegenwoordig. Wat zeg jij er van, Monica
Gewoonlijk zou Monica de eerste zijn ge
weest om het goed te vinden, ditmaal aar-
zelde zij echter. „Ik geloof niet, dat we be-
zwaar behoeven te maken, Monica zeide een
ander van het gezelschap. „Ik was er n paar
avonden geleden met een gezelschap. Zoo-
lang we alien bij elkaar blijven, zal het, vind
ik, uitstekend gaan".
„Zeg, dat je toestemt en ik telefoneer ver
klaarde Halston. „Laat eens zien met hoeve-
len zijn we? Zeker acht. Wie is er voor.
Er klonk een koor van instemming. Alleen
Monica keek nog twijfelend. Het was na-
tuurlijk dwaas, maar niettemin had ze een
voorgevoel van iets onaangenaams. Mario
was een van de plaatsen, die men zeide, dat
Francis veel bezocht, en zij was zich het feit
zeer wel bewust, dat zij het zeer onaange
naam zou vinden hem daar te ontmoeten.
„Je komt toch ook, Monica?", smeekte
Halston. „De partij zou niets zijn zonder
jou
„0, ik ga natuurlij'k mee, als jullie het alien
willen", stemde Monica in.
Kapitein Halston snelde weg om te ielefo-
neeren en de jonge meisjes haalden haar
shawls. Hij keerde glimlachend terug. -
„Wij hebben geluk", deelde hij mede. „Er
is gala-avond bij Mario. Een der habitues
geeft een groot souper. Het is de eerste avond
in de Hilarity, weet je. Zij hebben nachtver-
lof tot drie uur dertig Alle tafeltjes zijn ge-
reserveerd, maar ze zullen er een extra voor
ons zetten. Alles zal gereed- zijn als we
komen".
„Weet je ook wie de partij geeft?' vroeg
Monica, terwijl ze haar shawl wat dichter
om zich heen trok.
„Dat zeide Mario niet. Je komt in mijn
wagen, nietwaar, Monica? Laat eens zien,
Frank heeft een wagen en Judy, er is over-
vloed van plaats voor ons allemaal.'
Zij vertrokken. het waren er tenslotte acht;
lady Monica en haar geleider, kapitein Hals
ton. Edna Halston, zijn zuster, met den zee-
officier Perry, een jongmensch, die met drie
dagen verlof uit Portsmouth in de stad was,
en besloten was zoo mogelijk dien tijd geen
nacht in een bed te slapen, lady Betty er. sir
George Durham, een jeugdige barones, die
juist klaar was gekomen te Oxford en stu-
deerde voor den diplomatieken dienst, Judy,
Franks en haar broer, een zeer populair paar,
de tweelingen van een bekend militair staats-
man. Het was een gedistingeerd groepje en
Mario zelf kwam ze tegemoet aan den ingang
van het restaurant.
Goeden avond, freule, goeden avond
heeren", zeide hij met een buiging. „Uw tafel
is al in orde, kapitein Halston. Wij hebben
hier een mooien avond. Ik heb het laatste uu'
al menschen moeten wegzenden
(Wordt vervolgd.)
-H!*.
was.
WQUKS ?NKEK(HOUAHD)
Voor en
eros
J I i Hoorhu rrvi
