Historische Figuren.
Aspirin-
vmn§- m
k m. m Wf
1 Her*
Stadsnieuws
5. 25: 1!
Uit de partij.
In een partij te Deventer
volgende stand voor:
kwam de
Wmi IP! imk ,.*M\
Zvv. 17 sch. op: 3/6, 10/19, 23, 24, 25.
W. 17 sch. op: 26, 27, 28, 30, 31, 32, 34,
35, 36, 38, 40, 42, 45, 46, 48, 49, 50.
Wit (de 14-jarige A. Matena) speelde
lis volgt:
27—22 1. 18:27
32 21 2. 23 43
49 38 3. 16 27
31 22 4. 17 28
38—33 5. 28 39
34 43 6. 25 34
40 16! met 3 schijven winst.
De slagzet, die nu volgt, word volgens
'de O. H. Ct. uitgevoevd door dm t -.er \V.
J. v. d. Voort, Haarlemmermeer.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
Het merkwaardige. in zijn leven is mis-1
schien minder in zijn waken dan in zijn ka-
rakter te vinden. Deze verkromdo en voortdu-
rend lijdende man verstond de kunst, zijn
geest over zijn liohaam te laten heerschen.
Hij was, naar men zeide, voortdurend vroo-
lijk; hij lachte over alles, had het leven lief
en, terwijl hij zelf een karikatuur van een
menscli was, beeldde hij zijn tijdgenooten,
die er zich toe leenden, als karikaturen uit.
De dolste fantasieen kwamm bij dezen aan
zijn stoel gebonden martelaar op. Zijn Vir-
gile travesti, zijn reeds genoemde Roman
comique, zijn Don Japhet d'Armenie wer-
den in zijn tijd door de lachlustigen in hoo-
ge mate genoten. Het geldelijk voordeel, dat
zijn werk hem opbracht, werd met vroolij-
ke vrienden in scliaterende drinkgelagen ver-
teerd, die nieuwe stof boden voor zijn prik-
kelende pen.
Hij, de dubbel-geknakte dwag, had niet-
tegenstaande de abnormaliteit van zijn cor
pus een taaie gezondheid en een sarcasti-
schen zin, die spotte met alles. Zijn feestge-
nooten bazuinden zijn aarts-vroolijkheid
heinde en ver uit. Maarmen moet al
heel weinig menschenkei.nis bezitten om niet
te vermoeaen, dat achter deze uitbundige,
uiterlijke vroolijkheid een diepe melancholie
school. Scarron zette zich een narrenkap op
en verzon groteske tooneclen om zijn trooste-
loosheid over het feit, dat hij een monster
was, te verbergen en zijn onstilbaren dorst
naar liefde, die hem nimmer werd geboden,
niet te verraden. Het werk van Emile Magne,
Scarron et son milieu, licht iets van den
s'.uier op, die des dichters diabolisclie vroo
lijkheid over het leven van zijn ziel wierp
Zw 14 sch. op: 1, 3, 6, 9, 10, 12, 14, 16,
18, 19, 20, 22, 23, 24.
W. 14 sch. op: 21, 26, 31, 32, 33, 36/40,
42, 43, 47, 48.
Wit speelt:
1. 32—28
40—34
42—37
33—29
43—39
48 8
31 13.
1.
2.
3.
4.
23 :41
16 :27
41 32
24 44 (de beste)
44 42
3 12
Een schijfwinst, die wel be-
slissend is.
Ter oplossing voor deze week:
Probleem 1052 van A Polman
'Almelo.
te
w
Zw. 6 sch. op: 18, 19, 22, 23, 26, 29 en
dam op 49.
W. 7 sch. op: 16, 27, 31, 32, 38, 39, 50.
Dit is een betrekkelijk eenvoudig,
maar heel mooi probleempje. Velen zul-
len het wel van het diagram op kunnen
lossen.
In onze volgende rubriek geven wij de
optleding.
I;
Van een dichter en een ganzen-
hoedster, die dien armen ge
brekkigen dichter trouwde en
later de vrouw van een koning
zou worden.
In dien kring werd en zoo komen we
weer naar het jaar 165r en de rue de la Ti-
xeranderie Drug op een goedtn dag een
zeker cnevrouw de Neuillan (of Neuilhant)
binnengeleid. Een allerbekoorlijkst meisje
van zestien jaar begeleidde haar. De jeug-
dige schoone wordt beschreven als lang en
i nk; zij heeft de ontwikkeling cener vol-
wassen vrouw, haar gelaatskleur is als die
van een zacht gekleurde roos; de oogen heb-
ben een zacht fluw.elen glans. Ze is slecht en
armelijk gekleed in een gele sjaal. De vreem-
de, rumoerige omgeving, het contrast tus-
schen de bruyante vroolijkheid en de licha-
melijke ellende van den gastheer treffen haar
zodzeer, dat zij begint te schreien.
Scarron en hier verschijnt de ware Scar
ron van acht.r het masker der vroolijkheid
interesseert zich voor haar. Niet alleen
haar schoonheid, ook haar gevoelig gemoed
trekt hem aan. „Wie is dat mooie, arme kind
met het teere hart?" En dan verneemt hij
voor en na de tragedie van dit jonge leven:
Haar vader een valsche munter en moorde'
naar, wegens zijn misdaden verbannen er
in Amerika gestorven, waar zij hem was ge
volgd. Daarna weer terug naar Frankrijk
gebracht, had het jonge kind bij een gierige
en onvriendelijke, cm niet te z.ggen hard-
vochtige bloedverwante een betrekking van
dienstmeid aangenomen, belast met het toe-
zicht en onderhoud van kippen en ganzen.
Het was een harde dienstbaarheid: vee!
scheldwoorden, veel krenkingen. Een moeder
had zij niet meer om voor haar te zorgen;
die had haar in den steek gelaten. Nu wilde
de bloedverwante zich van haar ontdoen
Men hoopte haar in een Booster'te krijgen
doch daarvoor was een weinig geld noodig
Op Scarron's goede hart werd dcor me-
vrouw de Neuillan een beroep gedaan
Het meisje is wel niet katholiek, stamt van
een Hugenoten-familie, doch dat doet er niet
toe. Eenmaal in een klooster zal zij nie-
mand meer tot last zijn. Haar naam is Fran-
goise d'Aubigne (of d'Aubigny)
Scarron vindt in haar een dergelijke el
lende als in zijn eigen leven. Hij doorziet 't
mooie uiterlijk van het kind en ontdekt de
smartelijke vertwijfeiing van een van te vo-
rcn voor mislukking bestemd leven. Haar
trots moet'nog meer lijden onder het mo-
reel verval, waartoe zij is gekom.n, dan hij
zelf onder zijn lichameliike ellende en mach-
teloosheid. Medelijden vervult hem en lang-
zamerhand dringt ook, onweerstaanbaar, de
liefde zijn hart binnen. Maar dit laatste ver-
bergt hij angstvallig. Hoe zou men schater-
lachen, zoo men het bemerkte: hij, de ka-
rikatuurlijke man. een meisje liefhebbend
van zoo groote schoonheid! Maar helpen zal
hij haar. Hij zal haar niet in een klooster
wegstoppen, ver van de wereld, en voor
goed de banden daarmede verbrekend. Maar
hij zal haar een goed verzorgde opvoeding
laten geven in een kloosterschool, waarvoor
hij eenige duizenden francs bijeenbrengt
Het kind, dat geschreid heeft om den man,
om wien alle anderen lachten, zal ten minste
door hem, zoo al niet het geluk, dan tenmin-
ste materieele zorgeloosheid kennen.
Toen in 1650 in de Rue de la Tixerande-
rie te Parijs een oude dame met een jong
meisje een heel eenvoudige woning had ge-
zocht en gevonden, had dit de aandacht ge-
trokken van een man, die, naar uiterlijke
omstandigheden te oordeeLn, een der onge-
lukkigste schepselen ter wereld moest zijn,
De buurt, waar hij woonde en die hem tot
buurman der beide dames maakte, dacht al-
thans zoo over hem en niet zonder reden.
De stumper was Paul Scarron, die dit was
eigenlijk het eenige, wat de menschen in de
straat van hem wisten door een gedeel-
telijke verlamming en verschrompeling van
het lichaam, dag en nacht zooals hij zelf
zeide, den vorm van de letter Z. te zien gaf.
Een carnavalsklucht in zijn jeugd, waarbij
hij wegens een al te fantastisch costuum uit-
gejouwd en door de m.nigte vervolgd was,
zoodat hij zich verborg onder een der brug-
gen over de Seine en er, verkleumd van kou-
de en vocht, een langen nacht moest blij-
ven, die carnavalsklucht had hem voor zijn
leven tot een beklagenswaardig wrak ge-
maakt, ten minste lichamelijk. Geestelijk had
hij niet te klagen. Toen hij later de jorige be-
geleidst.r der nieuwe buurvrouw trouwde en
de notaris hem vroeg:
„En welken bruidschat geeft gij uw aan-
staande vrouw?" antwoordde hij:
„De onsterfelijkheid".
En in zekeren zin had hij recht zoo te
spreken. Als burlesk dichter en dramatisch
auteur heeft hij een naam in de Fransche
letterkunde en zijn „Roman comique" droeg
er krachtig toe bij, dien naam voor het na-
geslacht te bewaren.
0 doet zich weer gelden! 0
0 Wij wachten echter niet, tot- 0
0 dat de ziekte uitbreekt, maar 0
0. wapenen ons, om het eerste het
0 beste verschijnsel te bestrijden; J|
0 dat moet ons wachtwoord zijn. p
0 Onze helper daarbij ziin de
0 tablet! en
0 Devanoudsbekende Aspirin-0
P tablettenvoorkomenengenezen 0
0 hoofdpijn en verkoudheden; 0
0 bij rechttijdig gebruik verhin-
0 deren zijhetuitbreken vangriep. g|
0 Men eischc steeds de origi- p
0 neele verpakking met oranje 0
0 bond en het Rayerkruis.
heifing van de meisjessctiooi in Uwe verga-
dering aan de orde geweest, n.l. op 27 No
vember 1924 (zie biz. 420 e.v. Raadsverslag
en bijlage nr. 211 van dat jaar) en bij de be
handeling van de gemeentebegrooting voor
1927 (zie o.m. bijlage nr. 7 van 1927). In 24
kwam de quaestie in behandeling naar aan-
Hding van een desbetreffende vraag van
Gedeputeerde Staten. Wij stelden toen voor,
beide scholen te behouden, met welk voor-
stel Uwe vergadering zich met op een na al-
gemeene stemmen vereenigde. Dat onze hou-
ding ten aanzien van dit vraagstuk thans
een andere is, vindt zijn oorzaak in de sinds-
dien gewijzigde omstandigheden. Konden wij
in 1924 nog verwachten, dat instandhouding
van slechts een U.L.O. school voo- de ge-
meente geen bezuiniging zou opleveren en er
cm die reden geen bezwaar was te voldoen
aan den wensch der ouders oin een inrich-
ting te handhaven, waar afzonderlijk meis-
jesonderwijs wordt gegeven, thans zijn de
omstandigheden, waarin het U.L.O. verkeert,
zooals wij U nader zulien uiteenzetten, ge-
heel anders. Dit laatste was ook reeds het
geval tijdens het schooljaar 1926-1927, toen
de meerderheid van ons college vocrstelde
de meisjesschool op te hefien. De grootst mc-
gelijke meerderheid van ons college trok dit
voorstel naderhand in op grond van de toen
gewekte yerwachting, dat het aantal leerlin-
gen zou toenemen, welke verwachting intus-
schen niet in vervulling is gegaan. Integen-
deel, het aantal leerlingen is nu nog kleiner
dan ten tijde van het voorstel tot opheffing
der meisjesschool. Wij meenen dan ook met
den Inspecteur van het lager onderwijs ;n
deze insp.ctie, dat, nu bezuiniging van uit-
gaven op allerlei gebied, waar deze zonder
schade kan worden aangebracht, een drin-
gende eisch is, in deze gemeente met een
openbare U.L School moet worden volstaan,
waardoor een belangrijke besparing wordt
verkregen. De Commissie van toezicht op het
lager onderwijs en het hoofd der meisjes
school kunnen daarmede evenwel niet in-
stemmen. Wij meenen daarom goed te doen,
ons standpunt omtrent dit vraagstuk nader
uiteen te zetten, waarbij wij tevens gelegen-
heid zulien hebben de door de commissie en
het hoofd gemaakte opmerkingen aan een
beschouwing te onderwerp n.
Wij geven U hier een overzicht van het
aantal leerlingen van beide scholen op en-
kele data, die ter zake van belang zijn te ach-
ten:
Meisjes-
Gemengde school. school. Totaal.
schen: met zijne Framboise naar Amerika te
gaan, ver van de vrienden, met wie hij
lachen moest en van wie m.er dan een hem
aanleiding gaf tot toorn, wanneer hij zag
met hoeveel opdringerige bewondering er
naar zijn vrouw werd gekeken; of het oude
familiegoed, ver van Parijs, te betrekken
Doch het lat was hem niet gunstig. Geldge-
brek verhinderde hem, zijn plannen uit te
voeren en dwong hem, telkens weer, tot blij-
ven waar hij was. Dan had hij onmiddellijk
zijn masker weer voor; hij lachte, nog luid-
ruchtiger, en verborg aldus zijn kommer. En
na deze roi acht jaar te hebben volgehouden,
lachte hij nog bij zijn sterven, omdat hij
bang was, dat zijn vrouw om zijnentwil zou
moeten schreien.
En de schoone Frangoise, die eens kippen
en ganzen verzorgde in dienstbaaiheid? We
vinden haar naam terug, en hoe in belang-
rijkheid toegenomen! wanneer zij na vier en
twintig jaren Scarron's weduwe g;eweest te
zijn, huwt met den meest gevleiden, den
meest gevreesden koning van Frankrijk, Lo-
dewijk XIV. Het klinkt als een sprookje: de
ganzenhoedster trouwt met den koning.
Evenals het hart van Scarron had zij dat
van den Zonnekoning .ontwikkeld, die haar
bij geinim huwelijk in 1685 aan zich ver-
bond. Dit huwelijk is minder vroolijk ge
weest dan dat met den armen gebrekkigen
dichter. Er werd niet veel gelachen aan het
hof van Versailles,toen FranQoise d'Aubi
gne, reeds van te voren madame -de Mainte-
non geworden, haar invloed liet gelden op
haar omgeving. Wellicht heeft zij nog wel
eens teruggewenscht naar den sterken gecst,
die zijn leed bedekte met een lach hoewel
hij met haast kwetsende oprechtheid van zich
zelf getuigde: „ik gelijk vrijwel op een Z,
mijn beenen vormden eerst een soort van
stompen hoek, daarna een rechten en einde-
lijk een scherpen; kortom ik ben, om zoo te
zeggen, een verkort begrip van menschelijke
ellende".
A. J. BOTHENIUS BROUWER
Het is mijn voornemen, op dit artikel
een ander te laten volgen, waarin het leven
van Frangoise d'Aubigne, de latere Madame
de Maintenon, die de vrouw van Lodewijk
XIV werd, in het kort wordt geschetst. Haar
invloed, dertig jaren lang uitgeoefend op
Frankrijk's binnen- en buitenlandsche poli
tick, is zoo groot geweest, dat zij een afzon-
derlijke studie over haar rechtvaardigi
klasse
j-
m.
samen
klasse
7 Nov. 1924
la.
8
6
14
1.
14
(behandeling
lb.
4
7
11
2.
13
vraag van
2.
12
13
25
3.
14
Ged. Staten).
3.
8
2
10
4.
14
32
28
60
55
1 Jan. 1927
la.
11
7
18
1.
11
(voorstel
lb.
9
11
20
2.
10
opheffing
2.
3
9
12
3.
12
meisjessch.)
3.
7
7
14
4.
13
30
34
64
46
16 Sept. 1927
la.
14
3
17
1.
23
(verwachte
lb.
7
9
16
2.
8
toeneming
2.
8
9
17
3.
10
leerlingen).
3.
1
12
13
4.
11
30
33
63
52
16 Sept. 1928
la.
10
1
11
1.
16
(aantal
lb.
7
6
13
2.
13
leerlingen
2.
8
8
16
3.
6
nieuwe
3.
7
11
18
4.
9
schooljaar).
32
26
58
44
115
110
115
Gemengde school.
102
Meisjes
school. Totaal.
klasse
j-
m.
samen
klasse
1 Jan. 1929
la.
9
2
11
1.
16
(tegen w.
lb.
8
6
14
2.
13
aantallen).
2.
8
8
16
3.
6
3.
7
11
18
4.
10
32
27
59
45
waarondei van
elders
8
4
12
12
o
Scarron weet de liefde, die hem geheel be-
zit, te verbergen. Zelfs het meisje, dat die
liefde inspireert, bem.rkt haar niet. Want
uit vrees belachelijk te zijn, afgewezen te
worden, lacht hij, lacht hij, zooais Scarron
lachen kon. En wanneer hij het eindelijk met
langer kan uithouden, dan doet hij haar een
lietaesverklaring in scherisenden vorm, zoo
dat zij het aanzoek als een scherts kan opvat-
ten en hem in scherts afwijzen. Heeft zij be-
grepen, wat in de diepte van zijn hart ver-
borgen was? Waarsciiijnlijk. Dat zij met
eenige wederliefae daarop kon antwoorden,
is ungesloten. Zij nam zijn aanzoek aan uit
vrees voor een toekomst in kloosterlijke op-
sluiting. Zij willigae in, zijn vrouw te wor
den. En hij, gelukkiger dan ten gewoon ge-
zond en normaai menschenkind kan zijn,
gaat door met schertsen. Hij schertst zelfs
nog bij de onderteekening van de huwelijks-
acte. De minst bekende kapel wordt uitge-
zocht voor de trouwplechtigheidbij het be-
treden van de echtelijke woning wendt hij
hevige pijnen voor, die hem verhinderen zijn
schoone vrouw zelfs een handkus te geven.
Zal dit haar niet geruststellen en doen be-
grijpen, dat haar man niet de minste aan-
spraak wil doen gelden als echtgenoot? En
verhindert hij daardoor niet alien lach, alle
spotbrnij over „den verliefden Scarron?"
Acht jaar lang heeft hij dit schoone
kleinood in zijn woning gehad en zijn liefde
bleef als een voortdurend offer van zijn hart.
De ironie der omstanders heeft hem niet kun
nen treffen, omdat hij geen aanleiding gaf
haar uit te lokken. Het is een hooghartig
zelfbedwang geweest, waarmede hij zijn
vrouw het leven mogelijk en aangenaam
maakte. Hii had nu en dan verborgen wen-
ORGANISATIE OPENBAAR
UITGEBREID LAGER ONDERWIJS.
In bijlage no. 3 deelen B. en W. den Raacl
mede
Op 9 November j.l. nam Uwe Vergadering
aan een motie van de heeren J. Vogelaar,
mr. H. A. J. M. Kusters, mr. D. Sluis en D.
Govers Jz.. waarin wij werden uitgenoodigd
U voorstellen aan te bieden, regelende de
opheffing der U.L. School voor meisjes en de
gevolgen daarvan.
Reeds eerder (zie bijlage nr. 97 van 1928)
maakte de Commissie van bijstand voor de
Financien bij het uitbrengen van haar ad-
vies omtrent de gemeente-begrooting voor
1929 de opmerking, dat het kostenbedrag per
leerling van het openbaar U. L. O. buitenge-
woon hoog is, en verzocht die commissie te
onderzoeken, wat de oorzaak is van het groo
te verschil tusschen dat bedrag en dat voor
't gewoon lager onderwijs en op welke wijze
verbaering in de verhouding is aan te bren-
gen, waarop wij antwoordden van meening
te zijn, dat maatregelen, welke dit bedrag
aanmerkelijk verlagen, niet achterwege kon
den blijven. Verder is bij het afdeelingsondcr-
zoek der gemeente-begrooting voor 1929 de
opmerking gemaakt, dat het aantal bovental
lige onderwijzers hoog is en werd de vraag
gesteld of vermindering daarvan niet moge-
is.
Gevolg gevende aan motie en opmerkingen
(wat het laatste aangaat vooralsnog alleen
voor zoover deze op het U.L.O. betrekking
heeft), deelen wij U mede, dat de hooge uit-
gaven, die het openbaar U.L.O. vordert,
voor verreweg het grootste deel veroorzaakt
worden door het feit, dat twee scholen wor
den in stand gehouden met een aan elke
school zeer klein aantal leerlingen. Een be
langrijke bezuiniging is alleen te verkrijgen
wanneer de gemeente zich bepaalt tot in-
standhoudmg van een school.
Reeds tweemaal is het vraagstuk der op-
Het aantal leerlingen is mitsdien niet al
leen niet toegenomen, doch zelfs eenigszins
achleruit gegaan. De geringe vermeerde-
ring van het aantal leerlingen der meisjes
school, die in het schooljaar 1927/1928 tot
stand kwam, is thans weer geheel te niet ge
gaan, en vond naar het ons voorkomt voor-
namelijk haar oorzaak in het feit, dat in 1927,
toen de mogelijkheid van opheffing der school
bestond, door eenige ouders een bijzondere
actje is gevoerd om het leerlingental op te
voeren ten einde de school te behouden Daar
door was het aantal leerlingen der eerste
klasse niet minder dan 23. Het eigenaardige
verschijnsel doet zich nu voor dat dezelfde
klass, nu deze 2e is, er slechts 13 telt Onder
degenen, die in 1927 schriftelijk hebben ver-
klaard, dat zij het voornemen hadden hunne
kinderen deze school te doen bezoeken. was
dus blijkbaar een groot percentage, dat voor
hun kinderen geen uitgebreid lager onderwijs
bege°rde, maar alleen toelating tot de eerste
klasse wenschte om ze een 7e leerjaar te doen
SALARISREGELING BURGEMEESTER,
SECRETAR1S EN ONTVANGER.
In bijlage no. 8 schrijv.n B. en W.:
Gedeputeerde Staten hebben bij den ter in-
zage liggenden brief advies gevraagd over 'n
wijziging der salarisregeling van den Bur-
geaieester, den Secretaris en den Ontvanger.
In verband met een nieuwe regeling, door
genoemd college ontworpen voor gemeenten
met een aantal inwoners van 15.000 en daar
beneden, wordt veronderstcld, dat er aanlei
ding zou kunnen bestaan, ook in deze ge
meente tot een herziening over te gaan. Aan-
vankelijk zijn Gedeputeerde Staten van oor-
deel, dat de verhouding tot de cijfers der
voor de kleinere gemeenten ontworpen rege
ling niet onjuist zou zijn, indien de jaarwed-
den werden bepaald op:
f7500 voor den Burgemeester,
f 5300 tot f 6500 voor den Secretaris,
f 3600 tot f 4600 voor den Ontvanger,
wiens salaris derhalve ongewijzigd zou blij
ven.
Gedeputeerde Staten hebben ons verzocht,
Uw oordeel hieromtrent in te winnen en Uw
zienswijze voor 1 Februari a.s. aan dat col
lege mede te deelen.
Het ligt voor de hand dat wij in verband
met den stand der gemeente-financien, welke
tot beperking van allerlei uitgaven heeft moe
ten leiden, salaris-verhooging in het alge-
meen onraadzaam achten, tenzij aangeno
men moet worden, dat de geldende salarisre
geling niet in overeenstemming is met de
eischen, welke een bepaalde functie stelt aan
de personal, die haar bekleeden. Dit nu is
naar onze meening inderdaad het geval ten
aanzien van den Burgemeester en den Secre
taris, doch niet ten opzichte van den Ont
vanger.
Wat laatstgenoemden ambtenaar betreft,
zouden wij U dan ook in overweging willen
geven, met het voorstel van Gedeputeerde
Staten accoord te g„an.
De bovenvermelde toestand van de ge-
meentefinancien zou ons aanleiding geven
tot het voorstel om ten aanzien van de sala-
rissen van den Burgemeester en den Secre
taris niet verder te gaan dan het voorstel
van Gedeputeerde Staten, doch er is naar
onze meening een factor, welke hierbij in
aanmerking dient te worden genomen en
welke speciaal onder de aandacht vrn Ge
deputeerde Staten zou moeten worden ge
bracht.
Tot 1926 waren de wedden van den Burge
meester en den Secretaris dezer gemeente
gelijk aan die van hun ambtgencoten in de
gemeenten Den Helder, Zaandam en Velaen.
104
24.
volgen Het varschil bestaat althans niet uft
z.g. zittenblijveis. Men moet dus wel voor-
zichtig zijn met het bezigen van het argu
ment, dat het aantal ieerlingen der eerste
klasse een zekere verwachting mag wekken
voor de toekomst. Immers het gaat niet aan,
instandhouding eener u. i. school uitsluitend
te laten afhangen van de bezetting der eerste
klasse. Het moge zijn. dat een zeker aantal
ouders hun kinderen. die de opleidingsschool
hebben verlaten, een jaar het U L O willen
doen volgen om hun den overgang naar het
gymnasium of M O gemakkelijk te maken,
dat levert toch geen motief op om een U. L.
school in stand te houden, waarvoor de
ouders overigens slechts matig belangstelling
hebben. En dit is nog te minder het geval,
wanneer men in aanmerking neemt. dat dit
de eigenlijke taak van het U L. O niet is, al
kan men het dan als een bijkomstig voordeel
beschouwen.
(Wordt vervolgd
Soms zelfs waren de Alkmaarsche wedden
hooger dan die in de andere gemeenten, met-
tegcnstcicindc tict cmnteil inwoners geringei
W In 1925 vroegen Gedeputeerde Staten ad
vies over de volgende regeling:
Burgemeester f 6000 tot f 7000
S.cretaris f 4900 tot f 5900
Dezelfde regeling werd voorgesteld voot
de drie bovenvermelde gemeenten.
Terwijl Uw Vergadering zich met de voor-
gestelde regeling vereenigde, gaven de Ra-
den der drie hierbedoelde gemeenten aan
Gedeputeerde Staten in overweging, de wed
den op een hooger bedrag te stel.en, waar-
aan door genoemd College gevolg werd ge
geven.
De ongelijkheid in salaris, welke naar on
ze meening uitsluitend verband houdt met
de overweging, dat de bedoelde ambten in
deze gemeente van minder gewicht zouder
zijn dan in de drie andere gemeenten, word!
thans door Gedeputeerde Staten gehand-
haafd blijkens hun voorstel, om voor de ge
meenten Den Helder, Zaandam en Velsen de
salarissen als volgt vast te tell en:
Burgemeester f 8000
Secrearis f 5800 tot f 7000.
Naar onze meening is er geen enkele reden
aan te voeren, waarom de Alkmaarsche re
geling zou moeten afwijken van die der drie
andere gemeenten. Wij achten het dan ook
gewenscht, onder de aandacht van Gedepu
teerde Staten te brengen, dat hier herstel be-
hoort plaats te .oben en dat verschil, het-
wdk in 1926 buiten den wil van Alktnaar is
ontstaan dient te worden weggenomen.
Ten slotte wenschen wij nog op een punt
de aandacht te vestigen. In de ontworpen re
geling is n.l. een artikel opgenomen van den
volgenden inhoud:
„In gemeenten, waar de pensioensbijdra-
gen overeenkomstig artikel 36, vierde lid der
1 ensioenwd 1922 worden verhaald, worden
de bij het vorig artikel vastgestelde jaarwed-
den verhoogd met een bedrag, gelijk aan dat
der toegepaste korting."
Practisch beteekent dit vrijstelling van
pensioensbijdrage. Wij zijn van meening, dat,
nu de gemeente verhaal toepast, dit voor alle
ambtenaren moet gelden, zoodat wij tegen
een dergelijke bepaling bezwaar zouden
moeten maken.
Wij geven U dan ook in overweging, ons
te machtigen, aan Gedeputeerde Staten te be-
richten, dat Uwe Vergadering op grond van
het vorenstaande van oordeel is:
1. dat de salarissen van den Surgemeeter
en den Secretaris in deze gemeente geliik be-
o.
6.
/MVW.
