DAOBLAO VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN. Honaero een en dertigste laargang USt hei Parlemeni 1929 Deze Courant wordt ELKEN AVOND, behalve Zon- en Feestdagen, uitgegeven. 'Abonnementsprijs bij vooruitbetaling per 3 maanden voor Alkmaar 2.—, franco door het geheele Rijk 2.50. Aizonderlijke en bewijsmimmers 5 cents. Directeur: C. KRAK. VKIJDiO Telef.nr. Administrate 3. Telefoonnr. Redactic 33. Postglro 37060. PRIJS DER GEWONE ADVERTENTIEN Per regel 0.25, bij groote contracten rabat. Groote letters naar plaatsruimte. Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdrukkerij v/h. EERMs. COSTER ZOON, Voordam C 9. Hoofdredactenr: Tj. N. ADEMA. 22 FEBKL A HI Den Haag, 2! Februari 1929. De Tweede Kamer is heden begonnen met hare agenda met een paar punten aan te vul- len. Vooreerst zal na de aan de orde gestelde punten in behandeling komen de intrpella- tie van den heer Duymaer van Twist over de werking van de Zuiderzeesteunregeiing. Dan krijgen wij na de motie-Sannes tot toekenning van kostelooze renten aan 65-jarigen, de aan- vaarding van het Kellogg-pact en op 1 Maart het initiatiefvoorstel van den heer Braat tot afschaffing van den Zomertijd. Dit laatste is besloten op aandrang van den voorsteller, Daarop is voortgegaan met de behande ling van het voorstel tot toetreding tot het ontwerp-verdrag betreffende den landbouw- arbeid van kinderen. Minister Slotemaker, die gister reeds een paar woorden tot verdediging van het voor stel had gesproken, zette zijn rede voort. De minister heeft zeer duidelijk uiteengezet, dat men de zaak toch wel wat heeft opgeblazen. Wij binden ons volstrekt niet voor de toe- komst, onze eigen wetgeving zal volkomen vrij blijven, terwijl zij nu reeds op menig punt verder gaat dan het ontwerp-verdrag. Straks komt de Landbouwarbeiderswet aan de orde, doch zij wordt in geen enkel opzicht geinfluenceerd door het verdrag. Dat het verdrag zich zou mengen in onze onderwijswetgeving, ontkende de minister ten stelligste. Door onze toetreding tot de Intern. Arbeidsorganisatie hebben we bovendien een plicht op ons genomen en een onzer plichten is zeker het goede voorbeeld te geven aan andere staten, die op dit gebied nog niet zoo ver staan als wij. Bij de daarop volgende replieken heeft de heer Nolens (R.K.) het betoog des ministers nog wat aangedikt en er vooral nadruk op gelegd, dat onze deelneming aan het inter national leven ons verplichtingen op legt waaraan wij ons niet kunnen onttrekken. De spreker gaf bij zijn rede enkele citaten in 't Fransch, wat voor den heer Braat (Plattel.) aanleiding was bij interruptie te vragen in het Nederlandsch te spreken. Waarop de heer Dud (V.D.) de niet zeer parlementaire maar toch ook niet onverdiende ter.chtwijzing gat „Och, in het Nederlandsch begrijp je het tocli ook niet!" Bij de verdere replieken handhaafden de tegenstanders hun bezwaren, maar toen het op stemmen aankwam vroeg geen hunner hoofdelijke stemming. Het voorstel Werd dus zonder stemming goedgekeurd. Alleen ver- zochten de heeren Braat en L. de Visser aan- teekening, dat zij er tegen waren. Het volgende voorstel betrof ook al de aanvaarding van een verdrag, nu met Bel- gie. Sinds 1908 is men al doende over de mogelijkheid om de rechterlijke uitspraken van het eene land ook in het andere land ten uitvoer te leggen. In 1925 is daaromtrent een tractaat gesloten en thans vroeg de re- geering de goedkeuring van het Parlement er op. Wij kunnen voorspellen, dat de Tweede Kamer er zonder stemming haar fiat aan zou feven, maar zonder debat ging dat toch niet. n zoo kwam de heer Mr. Knottebelt (Vrij- heidsb.), hoewel hij zich in beginsel wel met de overeenkomst kon vereenigen, met enkele bezwaren tegen een paar artikelen voor den dag. Hem volgde de heer Mr. Van Schaik, die wel eenige dubia had maar zich overigens een warm voorstander van het tractaat ver- klaarde. Minister Donner, die de verdediging van het verdrag op zich had genomen had geen zwaar werk; hij was binnen het kwartier ge- reed met te betoogen, dat in de pructijk de bezwaren van geen beteekenis zouden zijn, en daarop heeft de schaars bezette Kamer hare goedkeuring aan het verdrag geschon- ken, waarop ook de aanneming van het ont- werp tot uitvoering van het tractaat onder den hamer des vcorzitters doorging. Toen was aan de orde een interpellate van den heer L. de Visser over de houding der regeering tegenover buitenlandsche re- volutionairen zonder voldoende papieren; daar hij evenwel niet meer aanwezig was, kreeg de heer Hiemstra gelepenheid regee ring te interpelleeren over de cph:Ping van de marinewerf te Hellevoetsluis, doch' deze interpellate zal morgen worden voortgezet. Dan komen wij er nader cp terug. Dagelijkscb cwerziclif. TROTZKY IN BA1LINGSCHAP. Wil hij naar Duilschland? Be zwaren tegen zijn kemst bij het Cen trum; de soc. deni. hem gunstig ge- zind; thans naar Frankrijk? Trotzky, de Russische banneling zit nog steeds in Konstantinopel en. hij weet niet, waar hij een vaste woonplaats moet zoeken. Dezer dagen heeft hij den Duitschen con sul in Konstantinopel verzocht om een pas visum voor Duitschland, waaruit men dus mag opmaken, dat hij zich in Duitschland zou wiljen vestigen. Dit bericht heeft de ge- moederen der Duitsche politici in beroering gebracht. Volgens het „Berliner Tageblatte" zouden de sociaal-democratische leden van het Rijks- kabinet Trotzky gunstig gezind zijn. Ook de vier socialistische ministers zullen met kraclP blijven betoogen, dat het niet aangaat, den zieken en verbannen leider der arbeiders, die in Duitschland een toevlucht zoekt, die gast- vrijheid te weigeren, omdat hij door de Sow- jet-republiek is uitgestooten. Trotzky in Duitschland beteekent voor de Duitsche sociaal-democratie een nieuwe kans op splitsingen en oneenigheden in het toch reeds zoo verdeelde communistische kamp Het beteekent een permanent wapen in de handen der socialisten. En dat buitenkansje zou men zich niet gaarne ontnomen zien! Zijn dus de sociaal-democraten er voor te vinden het verzoek van Trotzky in te willi- gen, volgens Wolff verzet het Centrum zich er met nadruk tegen, aangezien volgens deze partij het gevaar bestaat, dat Duitschland bij de Russische binnenlandsche verwikkelin- gen wordt betrokken, voorts omdat Trotzky steeds is blootgesteld aan een aanslag en ten- slotte, omdat Trotzky, daar hij voor zijn le- vensonderhoud moet zorgen, onmogelijk een volstrekt gereserveerde houding kan aanne- men. Deze bezwaren heeft de „Vorwarts" niet. Het blad vraagt dan ook, waarom men hem weigeren wil. Neemt de Duitsche staat aldus het blad ooit der verantwoorde- lijkheid op zich-voor het leven van binnen zijn grenzen wonende vreemdelingen? Is Trotzky, die in duizend gevaren verkeerd heeft, zich niet volkomen bewust van alle kansen die hij in Duitschland ioopen kan? En waarom vreezen voor onlusten? Is de Duitsche republiek niet krachtig genoeg om veel ernstiger gevaren het hoofd te bieden? Al deze vragen lijken zoo op het eerste ge zicht wel steekhoudend. Maar men moet niet vergeten, dat men in Duitschland tegenwoor dig in vrede en vtiendschap met Rusland leeft. Daarom is het zeer begrijpelijk, dat de Riiksregeering in verband met de betrek kingen tusschen Duitschland en Rusland, een vestiging van Trotzky in haar land als zeer ongewenscht beschouwt. Ondertusschen wordt uit Konstantinopel gemeld, dat Trotzky een telegram naar Parijs heeft gezonden. Men gelooft, dat hij door be middeling van zijn vrienden ook naar Frank rijk zou willen reizen. Tegelijkertijd ziet men in de pogingen van Trotzky, om zoo spoedig mogelijk Turkije te verlaten, een teeken, dat de Turksche regeering gaarne zoo spoedig mogelijk van de verantwoorde'ijkheid voor zijn veiligheid wenscht te worden ontslagen. B&siieiilanel ANTI-OORLOGVERDRAG. FRANKRIJK EN HET PACT. De regeering dringt op spoed aan. In de Kamer lichtte de minister van justi tie Barthou een op verzoek van den minister- raad ingediend voorstel toe, om de discussie over het anti-oorlogpact op de agenda voor Dinsdag te plaatsen. Hij verklaarde. dat het hier een buitengewoon geval betrof. De minis ter van Buitenl. Zaken moest n.l. naar Geneve en de regeering was van meening, dat de behandeling van 't Kelloggpact voor de opening der zitting van den Volkenbonds- raad neodzakelijk was. DUITSCHLAND. ONSCHULDIG VEROORDEELD. De justitie erkent schula. In 1919 vond in de nabijheid van Keulen een overval olaats op een kaslooper, wien ruim 1 Q.00'0 M. werd ontroofd. De twintigjarige arbeider Jobges en Htipp ler werden van deze daad verdacht en gerui- men tijd later resp. tot 5K> en 7 tuchthuis- straf veroordeeld. Verleden jaar kwam een pohtiebeambte te Kerpen, tengevolge van een familietwist er achter, dat twee andere personen, n.l. een machinist en een spoorwegarbeider, de da- ders waren geweest. Thans hebben zij terecht gestaan en zijn zij veroordeeld. In zijrrequisitoir verklaarde de officier van justitie dat de onschuld van Jobges en Hiippler door dit proces ten voile gebleken is. Waaraan hij toevoegde, dat hij persoonlijk alles in het werk zou stellen om niet alleen hun gerechtelijke rehabilitatie te verkrijgen, maar ook een schadevergoeding. Hij noemde het een eereolicht van de justitie diep leed wezen te betuigen over het gebeurde-en den ten onrechte veroordeelden volledige genoeg- doening te verschaffen. OPNIEUW EEN GASBUIS GEBROKEN IN KUPFERDREH. Nauwelijks is de opwinding in Kupferdreh over het breken van een gasbuis voorbij, of een tweede geva;1 doet zich voor. In een huis van den mijn „Henriette" werden n.l. 9 kin- deren door gasvergiftiging ziek. Het onmid- delijk ingestelde onderzoek heeft uitgewezen, dat de vergiftiging het gevolg is van het bre ken van een gasbuis. De kinderen moesten naar het ziekenhuis worden overgebracht. Hun toestand is niet levensgevaarlijk. ENGELAND. VAN SMID TOT CHEF VAN DEN STAF Romantische levensloop Tot chef van den staf van het leger van den Ierschen Vrijstaat is benoemd generaal- majoor Sean McKeown, iemand met een romantischen levensloop. Aanvankelijk smid in het dorp Ballinalee in het graafschap Longford, werd hij een der bekwaamste lei- ders van het Iersche republikeinsche leger en nam hij deel aan eenige der bitterste geveoh- ten, die aan de instelling van den Ierschen Vrijstaat voorafgingen. De Britsche autori- teiten stelden alles in het werk om hem in handen te krijgen en er werd zelfs een prijs op zijn hoofd gesteld. Eindelijk werd hij in den zomer van 1921 gevangen genomen, door een krijgsraad be- recht en ter dood veroordeeld. Hij werd in de gevangepis Mount joy geztt; er werden aller- lei wanhopige pogingen gedaan om hem daaruit te bevrijden. Zoo reden eens zes man- nen, als Britsche soldaten verkleed, in een gesloten Britschen pantserauto naar de ge- vangenis en ze waren er reeds in geslaagd op het terrein der gevangenis te komen voor de samenzwering onfdekt werd. Generaal McKeown werd bij het teekenen van den wapenstilstand in Juli 1921 in vrij heid gesteld en kreeg de functie van hoofdin tendant bij het leger van den Vrijstaat. ZONDERLINGE VERZAMELWOEDE. Dubbele persoonlijkheid Te Oxford heeft dezer dagen een 17-jarig jongmensch terechtgestaan wegens het stelen van een gouderi sigarettenkoker van de toon- bank van een goudsmidswinkel. Zijn verdedi ger wees er op dat zijn client het slachtoffer was vreemde genoegens. Een van zijn laatste was het verzamelen van Chineesche beeldjes Hij bezocht Chineesche wacflinrichtingen om in kennis te komen met Chineezen en vroeg aan zijn ouders vergunning hen bij zich thuis te ontvangen. Later had hij een mapie voor het verzamelen van messen en pistoHn; hij werd van school gejaagd omdat hij vuur- wapens bij zich had, Toen was er een zwak gevolgd voor het verzamelen van middelen tot zelfverdediging als boksijzers en dergelijke. Afgescheiden van deze verlangens was zijn gedrag op school steeds bevredigend geweest en van oneerlijkheid was nooit sprake ge weest. Een dokter verklaarde dat de verdachte leed aan dubbele persoonlijkheid waardoor hij soms het waandenkbeeld kreeg dat hij iemand anders werd. Zijn vader verklaarde dat zijn zoon steeds een teer gestel had gehad en zeer leed onder zijn dwangvoorstellingen. Hij werd van rechtsvervolging ontslagen nadat de vader zich verbonden had voor hem te zorgen en ge- neeskundigen bijstand in te roepen. HET NIEUWE STUK VAN SHAW. Men.zegt, dat The apple cart, het nieuwe stuk van G. B. Shaw, een satiriek spel in de lie eeuw, binnenkort te Berlijn zal worden vertoond onder regie van Max Reinhardt Over dit bericht is men in Engeland weinig te spreken, omdat de premiere zou p-laats heb ben op het festival te Malverne in Augus tus a.s. Men heeft Shaw gevraagd, wat van het ge- rucht waar was. „Ge weet heel goed", ant- woordde hij, „dat ik in beginsel mijn stukken eerst in Duitschland laat vertoonen. Dan kan de Engelsche pers met haar verslagen de stemming van het Duitsche publiek tegen over mijn werk niet bederven" DICKENS' ZWITSERSCH HUISJE. In Engeland maakt men zich ongerust over de mogelijkheid, dat het Zwitsersche huisje te Gadda Hill (Rochester), waar Dickens zijn beste romans heeft .geschreven, naar Amerika zal worden overgebracht. Het huisje stond in den tuin van Dickens' woning. Hij had het ten geschenke gekregen van den acteur Fechter en elken morgen zat hij er eenige uren te werken. Na Dickens' dood kwam het aan den grootvader van den tegenwoordigen eigenaar, Lord Darnley, uit erkentelijkheid voor veel bewezen vriendschap. Lord Darnley is thans genoodzaakt, een deel zijner bezittingen te verkoopen. Hij wil, wat het huisje betreft, de gemeente Rochester de voorkeur geven, doch deze kan de benoo- digde som niet beschikbaar stellen. Men vrcest, dat het dan in handen van een Ameri kaan zal komen en zal worden afgebroken, om aan de overzijde van den Oceaan een nieuwe plaats te krijgen. FRANKRIJK. DOOR KOUDE OMGEKOMEN. Drie slachtoffers. Het gehucht Venderie (dep. Seine-et-Oise! is het tooneel geweest van een gruwelijk dra ma, door de koude en ontbering veroorzaakt Toen de bewoners gedurende eenige dagen de veertigjarige weduwe Guillot en haar drie kinderen niet hadden gezien, besloten zij de hut van het arme gezin binnen te dringen Zij vonden er, uitgestrekt op een matras de lijken van de moeder, haar oudste dochter en een vijfjarig zoontje, dicht tegen elkaar aan gedrukt en met lompen bedekt. Op een andere gehavende matras lag de jongste dochter, die nog leefde, doch volkomen uitgeput was en wier beenen bevroren waren. Zij werd in aller ijl naar het hospitaal vervoerd; men vreest echter haar niet meer te kunnen redden. De justitie schreef den dood der drie onge- lukkigen aan de koude en de onvoldoende be- schutting toe. DE VERSTERKING DER GRENZEN. Een pleidooi voor een spoedig begin. De pogingen om den wereldvrede door overleg en arbitrage duurzaam te verzeke- ren, zijn voor de militaire leiders geen aanlei ding om niet langer op een krachtige bewa- pening aan te dringen. Duidelijk blijkt, dat de meester onder hen niet het minste vertrouwen hebben in het „vredesgepraat" en het belang- rijker vinden dat Frankrijk een krachtig leger heeft en „paraat" is bij den eerstvolgenden oorlog. In de „Figaro" wijdt generaal Hellot eeni ge artikelen aan de verdediging der Fran- sche oostgrens. Hij legt in de eerste plaats den nadruk op de noodzakelijkheid voor Frankrijk om het mijnWkken, dat zich uit- strekt aan de Fransche noord-oostgrens, be- zuiden Luxemburg, en dat de staalindustrie voor het grootste gedeelte voedt, krachtig te versterken. Het verlies ervan in den aanvang van een oorlog zou noodlottig zijn. De generaal wijst er dan op dat Frankrijk op het oogenblik zorgvuldig zijn „economi- sche mobilisatiee" voorbereidt, dat het zijn hulpbronnen organiseert en het voor de oor- logsoroductie-onmisbare personeel ter plaatse houdt. Maar waartoe dienen al deze maat- regelen wanneer het gebied aan een plotselin gen viiandelijken overval zou worden overge- leverd? Deze overval zou twee verschillende vormen kunnen hebben: of geschieden met een voldoende offensief om een gedeelte van het gebied te bezetten; of met een speciaal corns, belast met het vernielen van al het bruikbare om zich daarna terug te trekken. De schrijver betwist dat er tegen de lucht aanvallen niets in te brengen zou zijn Niet alleen kunnen er afweermaatregelen worden genomen, maar de praktijk heeft bewezen dat zelfs na verscheidene luchtbombardementen de fabrieken nog bruikbaar zijn. Voor de ar beiders dienen dan veilige schuilplaatsen te worden aangelegd, terwijl de voornaamste en voor de functionneering van het bedrijf onmisbare machines door beton beschermd moeten worden. Vooral dient dit alles echter te geschieden in vredestijd. Men moet niet wachten tot er oorlog is, zooals in 1914, toen na den stil- stand, die op den slag aan de Marne volgde, het gevechtsfront versterkt werd. Dit moet worden vermeden, vandaar dat een fortificatie der oostgrens een gebiedende noodzakelijk heid is, aldus concludeert de generaal. ITALIS. EEN MERKWAARDIG ONGELUK. Toen een 49-jarige vrouw dezer dagen te Genua door de Fossatellostraat liep, werd zij getroffen dopr een zwaar stuk ijs, dat aan een dakgoot gehangen had en plotseling losliet. De vrouw werd zwaar gewond aan het hoofd naar een ziekenhuis gebracht. Men vreest voor haar leven. Een booswicht heeft van haar ongeluk gebrpik gemaakt om de vrouw te berooven van haar gouden horloge en haar beursje, dat ongeveer 100 lire bevatte. ALBANIe. ELF RECRUTEN DOOR WOLVEN VERSCHEURD. Naar de Pester Lloyd uit Tirana verneemt, is in Albanie eene afdeeling recruten, die door- gendarmes werd begeleid, door 12 wolven aangevallen. De roofdieren verscheurden elf soldaten. De overigen redden zich in de boo- men. AFGH \NISTAN. DE STRIJD OM DEN TROON Anion Oellah actief Volgens berichten uit Pesjawar moet in de naaste toekomst wederom op botsingen ge- rekend worden. Aman Oellah heeft groote voorraden benzine en olie voor zijn vliegtui- gen ingeslagen en is thans bezig met het in- richten van een groot autopark. De in den strijd met eenige stammen verslagen kroon- pretendent Ali Achmed Khan is in handen gevallen van den stam der Ghilzai's. Op het verdere verloop der gebeurtenissen zal hij wel geen invloed meer hebben. Indien de weers- omstandigheden het toelaten, zal hij naar Kaboel worden gevoerd en daar waarschijn- lijk worden terechtgesteld. Aman Oellah schijnt vast besloten zijn positie in Kaboel terug te winnen en stelt alles in het werk om de noodige geldmiddelen te verkrijgen. Zijn yertegenwoqrdigers hebben onderhandelin- gen gevoerd met verschillende invloedrijke stammen om deze, zoo zij al niet partij willen kiezen voor Aman Oellah, tenminsfe tot neu- traliteit in den komenden strijd te bewegen. RUSLAND. OLIETRANSPORT NAAR DE ZWARTE ZEE. De pij-pleiding, die Bakoe aan de Kaspi- sche Zee, de plaats waar de grootste oliebron- nen in den Kaukasus voorkoinen, verbindt met de haven Batoem aan de Zwarte Zee, is gereedgekomen en in gebruik genomen J hans kan dus de olie oyergepompt worden direct naar de uitvoerhaven, terwijl vroeger het transport in tankwagens per spoor moest geschieden van Bakoe af. De leiding heeft een doorsnede van 25 c M en is meer 500 K.M. lang. doorloopt daarbij het gebergte van den Kaukakus. Men heeft een aantal tusschenstations gebouwd, waar de olie telkens op een hooger peil gepompt wordt OOSTENRIJK. EEN INKOMEN VAN 3'A CENT IN DE MA AND. Naar wij aan Magyarsag ontleenen, over- leed dezer dagen Tivadar Erber, de gewezen uitgever en redacteur van het blad Magyar Hirado, die 3b jaar lang dit blad redigeerde. In 1909 verkocht hij het en belegde toen de geheele koopsom in eene lijfrente, met het ge volg, dat de inflatie hem tot een bedelaar maakte. Sedert jaren ontving Tivadar Erber van zijn geld slechts eeen lijfrente van acht filler, d. i. ongeveer 3% cent, in de maand. AMERIKA. TWEE MOEDERS MET HAAR ACHT KINDEREN VERBRAND. In Altona in d-en staat Pennsylvanie trach- ten twee moeders haai in brand geraakte kin deren te redden. Bij de reddingspogingen zijn de beide vrouwen met haar acht kinderen in de vlammen omgekomen. BYRD'S ZUIDPOOLEXPEDITIE. N'euw Zuidpoolland. Naar aan V. D. wordt gemeld uit New York heeft, volgens een speciaal bericht van de „Nem York Times" Byrd tijdens zijn vlucht met twee vliegtuigen groote uitge- strektheden van een vastland ontdekt. Hij nam dit land in bezit vocr de Vereenigde Staten en noemde het Mary Byrdland. Ten Oosten en ten Zuiden daarvan ont- dekte hij bergketens, ongeveer ter hoogte van acht- a tienduizet.d voet, welke hij de Rocke feller-Ranges notmde Mary Byrdland ligt tusschen de Ross-ze en Grahamland. DE BANDIETEN TE CHICAGO. De politie te Chicago houdt zich, naar de New York Herald meldt, opnieuw bezig met een moord op groote schaal van bendeleden, die de vorige week is geschied. Acht bandie- ten zijn toen tegen den muur van een garage geplaatst en met machinegeweren vermoord. Een onbekende vrouw beweerde, dat de bende van Moran uit den weg geruimd was, omdat zij sterken drank hadden gestolen ter waarde van 12,000 dollar van een po'.itiebeambte. De vrouwelijke getuige wist preoies de auto te beschrijven, waarin de moordenaars had den gereden. Dit kwam overeen met een ge- wone auto van de recherche. In de auto zaten volgens haar twee politiebeambten en twee andere lieden. George Moran, de leider van de bende, is naar verluidt op weg naar Miami, waa' twee rivalen hun „winterslaap" houden. „GROOT". De Ver. Staten zijn het land van de groot- heid: de quantitatieve grootheid op velerlei ge bied. En daarvoor moet nu ook een monument komen. Een kapitaalkrachtig man te New York, Paul Kroeger, heeft zich er voor ge- spannen. Het zou dan een gebouw moeten worden van zoowat 400 vt. in het vierkant, opgetrokken van graniet en marmer. Daarin zouden dan historische relequien van het Amerikaansche volk worden bewaard en ten- toongesteld. Op het gebouw zou de hoogste toren van de wereld komen: 1500 vt., dus zoo wat 450 M., bekroond door een lantaarn van 42.000.000 kaarsen lichsterkte, die in een kring met een straal van 300 Eng. mijl te zien zou zijn. HET ONGELUK BIJ DEN ONDER GRONDSCHEN SPOORWEG TE NEW YORK. Er is een onderzoek ingesteld naar het on geluk bij den ondergrondschen spoorweg te New York. Twaalf menschen waren door glasscherven gewond, 200 lijden aan een be gin van gasvergiftiging. De spoorweg was met een laag vuile olie bedekt, die in brand is geraakt door een elec- trische vonk of een weggeworpen brandende sigaret. De brandende olie heeft, naar men vermoedt, kortsluiting doen ontstaan, waar door de trein op korten afsiand van de plaats van den brand tot stilstand kwam ALKMAARSCHE C0HRANT. JRTaJ

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1929 | | pagina 1