is'njjwalitetfbefo.
purol
CIGARETTES
Sfadspieuws
Buitenland
Piinlsjke
Kloven
■fit
flict met de Arbeidswet en stond thans v/eer
terecht, omdat in zijn bakkerij, noch een ar-
beidslijsi, noch een register waren opgehan-
gen. Deze- documenten hingen wel in de
tamer, maar niet in de werkplaats. Daar
•bakker B recidivist is in hoogen graad, werd
hij veroordeeid tot vrijheidsstraf en wel
2X3 dagen principale hechtenis.
HET ACHTERLICHT W AS VERDWENEN.
Met grootste kruis voor den autorijder is
wei zijn achterlicht. Als het kunsten gaat
verkoopen is controle vrijwel niet mogelij'k,
maar als het niet brandt en hij wordt door
den bevoegden ambtenaar gesnapt dan
wordt hij met al zijn goeie gedrag toch nog
bekeurd.
Zoo ging den 19-jarigen N. J. S. uit Hei-
loo, die in den avond van 8 Maart in een der-
Selijke ongunstige situatie verkeerde en
eden werd veroordeeid tot 4 boete of
4 dagen hechtenis.
Verdachte onderging zijn vonnis onder het
diepste sti'zwijgen
Sluiting.
INSTITUUT VOOR ARBEIDERS-
ONTWIKKELING.
Neen, druk was het bezoek aan den kunst-
avond van j.i. Zaterdag niet, integendeel. De
groote zaal van de Harmonie was lechts half
gevuld, waarschijnlijk als gevolg van een
paar andere feestelijke bijeenkomsten, die
dienzelfden avond gehouden werden.
De avond werd ingezet met een hartelijk
woord van welkom door den voorzitter van
I het Instituut van Arbeidersontwikkeling
j Gewestelijk Comite Noordholland-Noord, den
;heer L. K e 1 d e r uit Zaandam. Deze
jknoopte daaraan vast een beschouwing over
ide noodzakelijkheid van meerdere ontwikke-
ling, opdat eens de tijd zal komen dat de
huidige maatschappij kan worden omgezet
in een socialistische.
Als eerste nummer van het programma
werd daarop gegeven de eenacter „De In-
breker", waarin de bekende declamator Jo
Sternheim den vagebond speelde, die voor
het eerst inbrak en daarbij door de vrouw
des huizes werd verrast en door haar koel-
bloedigheid ontwapend. Op haar aandringen
vertelde hij zijn geschiedenis: het leven van
een fabrieksarbeider, die na een ongeluk door
den rechtskundigen raadsman .der zaak mis-
leid werd en na zijn herstel broodeloos en
zonder recht op vergoeding was. Zijn vrouw
en kinderen waren gestorven en toen was hij,
steeds afgewezen als hij zich hier of daar
aanmeldde om werk, gaan vagebondeeren en
had eindelijk besloten in te breken. Toeval-
lig deed hij dit juist bij den advocaat, dien hij
Ivschouwde als de bewerker van zijn onge
luk. De advocaat ziet zijn vrouw in gesprek
met den inbreker en dan zien we beide man-
nen met revolvers tcgenover elkaar staan.
De vrouw komt tusschenbeide en dan hoort
de advocaat de beschuldiging aan met gebo-
gen hoofd, beschuldiging van broodeloos ge-
maakt te hebben niet een maar velen, in hef
belang der fabriek.
Harde waarheden werden hem hierbij naar
het hoofd geslingerd, uitingen van langver-
kropt leed en woede, uitingen die tevens te
beschouwen zijn als evenzoovele aanklaehter.
iegen de samenleving, die een werkzaam man
maakte tot een misdadiger en daamee, naar
de inbreker r ircastisch verzekerde, zal voort-
gaan uit zelfbehoud.
Mevr. L. SandersHertzberg en de heer
Brandenburg, beiden uit Amsterdam, speel
den verdienstelijk den advocaat en diens
echtgenoote.
Voor de pauze betrad het drietal nog eens
het tooneel en wel voor het geven van een
paar fragmenten uit„De opstandelingen"
van mevr. Henr. Roland Hoist. Vooraf gaf
de heer Sternheim eenige toelichtingen, daar
bij meedeelende, dat het stuk beschrijft de
soc.-economische crisis, die in Rusland uit
brak na den verloren oorlog tegen Japan,
een crisis die tot gevolg had een groote volks-
demonstratie, met de fcedoeling den tsaar een
geschrift met verschillende verzoeken aan te
bieden. De kozakken stonden echter klaar en
de arme betoogers werden bij honderden
neergeschoten. Dat was op 22 Jan. 1905 op
een Zondag, die sinds dien de bloedige Zon-
dag werd genoemd. Maar met dit bloedbact
was de ontevredenhcid niet voorbij; er ont
stonden voortdurend opstandjes, die in de
zoogenaamde October-revolutie haar hoogte
punt vonden.
Uit dit stuk nu werden een paar gedeelten
gegeven, die, doordat de tooneel-aankleeding
eenigszins met het stuk in overeenstemming
was gebracht en de declamatie uitstekend en
op overtuigende wijze .geschiedde, volkomen
tot het publiek doordrongen. De bijvalsbetui-
gingen, die den drie declamatoren ten deel
vielen, waren meer dan een beleefdheid.
Na een korte pauze, gedurende welke
voor het verkiezingsfonds 20.14 werd ge-
collecteerd, werd nog een een-actertje gege
ven, „De huiselijke vrede" een humoristisch
stukje. Jo Sternheim trad hierbij op als een
schrijver, die volgens zijn vrouw (mevr. San
ders) absoluut zouden talenten is en veel heefi
te verduren van haar kribbig humeur en
daarom, nadat vertoogen en zelfkastijdingen
niet mochten baten, een boetestelsel heeft in
gevoerd. Voor elke z. i. tegenover hem onge-
paste uitdrukking of dito daad legt hij een
boete op, te vereffenen bij de uitbetaling van
haar maandelijksch huishoudgeld. Misschien
een practisch stelsel, maar dat in dit geval
toch weer niet voldeed, want de arme schrij
ver, die dankbaar was toen zijn eg a weg wou
gaan, eindigt met haar toch het voile maand-
ge'd te be'alen!
Dat het bij de opvoering van dit stukje niet
aan vroolijkheid in de zaal ontbrak, is te be-
griipen.
In zijn slotwoord sprak de heer Kelder nog
de hoop uit, dat ieder zijn best zal doen dat
een kunstavond a's deze in den vervolge beter
bezocht wordt en dat de Alkmaarsche kame-
raden bij het uitschrijven van hun, feest
avonden meer rekening zullen houden met
het Instituut voor Arbeidersontwikkeling.
INTERNATIONALE ORDE VAN
GOEDE TEMPELIEREN.
Zaferdagavond hield de Internationale
Orde van Goede Temnelieren een groote
epe-fcare vergadering in de „Unie".
Het bestuur had voor dezen avond voor 'n
ieer varieerend programma gezorgd, zoodat
<r voor elk gelegenheid te over was, om zich
8
Ge denkt aan een dure
sigaret als ge
door krijgt het leven beteekenis voor ons.
Zich geheel geven, met hart en ziel, ziedaar,
wat de mensch noodig heeft.
Zoo is het ook, met de Tempelieren. Ook
die hebben een ideaal: geheelonthouding
Daarvoor vechten zij. Zeker, men lacht hen
wel eens uit, bespot hen; het deert niet; ze
weten, dat hun ideaal zuiver is, en dat is vol-
doende.
Spr. gaf dan ook ter overdenking: het lege
leven, dat tot niets leidt, en de zorg, de
moeite en opoffering aan de beginselen der
geheelonthouding. Daar, waar het noodig
is, moet gewerkt worden met alle macht.
Dat geeft voldoening; dat maakt het leven
rijk! Ook hier in Alkmaar. Het legertje is
klein, maar spr. hoopte dat het zich mocht
uitbreiden, en dat ook deze avond zijn nut
zal afwerpen.
Hiermede hebben we het voornaamste van
dezen avond gememoreerd. Rest ons nog te
vermelden, dat de voorzitter, de medewerkers
aan den avond dankte en bij alien er op aan
drong, om niet te versagen, maar te zorgen,
dat het.kaarsje tot een machtige vlam op zou
laaien.
Het was een zeer geslaagde avond!
rookt. Bovendien bevat elk
doosje, naast puntenbons
van dubbele waarde, (3 pun-
ten), een zegel. Bij inzending
van 50 van deze zegels
ontvangt ge een zwaar ver-
zilverden sigarettenkoker. Bij
elken winkelier is deze
koker te zien.
te amuseeren. In den loop van den avond
bleek dan ook, dat het bestuur goed1 gezien
had: er heerschte inderdaad een vroolijke,
ongedwonger. stemming.
Deze vergadering stond onder leiding van
den voorzitter D. Kemp, die in zijn openings-
woord de aanwezigen o.m. moest mede-
deelen, dat de heer Valk, die de vorige keer
de aanwezigen op meerdere zangnummers
vergast had, door de griep gegrepen was
Hij hoopie en alien met hem! dat de
zanger niet al te iang aan het ziekbed ge-
kluisterd bleef,
In de plaats van den heer Valk zou de
heer E. Prins eemge liederen en propadanda-
stukken declamceren, waarvoor spr. den heer
Prins reeds bij voorbaat dankte.
Tenslotte hoopte de voorzitter, dat er ook
van dezen avond een groote werklust en
-ijver zou uitgaan waarna hij het woord gaf
aan.het publiek, dat de Tempelieren-
marsch inzette.
Muziek, zang en declamatie
Het strijkje, dat de vorige keer nog uit twee
personen bestond, was thans uitgebreid tot
drie (de jongedames Grietje Helsdingen en
Nellie Prins en de jongeheer Pranger) Het
zoo jeugdige trio gaf in den loop van den
avond eenige nummertjes ten beste We
mochien constateeren, dat op rustige en be-
schaafde wijze gespeeld werd, terwijl ook
het samenspel in orde was.
Mevr. Uzeret had als zangeres weer veel
succes met haar liederen. Jammer, dat een
lichte keelaandoening haar belet.te, zich ge
heel te geven Mede daardoor moest ze zich
beperken tot een viertal liederen. waarvan
vooral het „Unser Vater" en bet propaganda-
lied ..Vertel ons Broeder!" veel succes had-
den. De heer Stavorinus. die het laatste lied
gecomponeerd had, begeleidde de zangeres
op zijn bekende', en bescheiden manier.
De declamator E. Prins welbekend
door zijn Vondei-avond bracht een groote
wijziging in het programma. Had de decla
mator van de vorige vergadering uitsluitend
propaganda-Jieden ten gehoore gebracht, de
heer P.-ins gaf iets anders, een meer „kunst"-
programma. Hij toch nam deze onverwachte
gelegenheid te baat, om den menscben een
inzicht te geven in de Middeleeuwsche poezie
door eenige bekende Middeleeuwsche ge-
dichten voor te dragen, o.a. „Van twee
Coningskinderen" en „Het daghet in het
Oosten". Later op den avond reciteerde hij
twee prozastukjes van F. Timmermans, n.l.
„De koninklijke Vlaar" en „Het verksken".
De heer Prins toonde ook nu weer, dat
declameeren bij hem in goede handen is.
Het rustig en zorg gekozen gebarenspel de-
dameerde hij Hij vond dan ook bij de aan
wezigen een darikbaav gehoor en oogstte
vooral met't zangerige, van geest tintelende
proza in hetVlaamsche dialect een wel-
verdiend succes.
Zoo gaf de avond een telkens varieerend
programma, waardoor verveling onmogelijk
werd gemaakt. Tot slot werd er verschillend
hout-snijwerk e. d., vervaardigd door de
jeugd in de wekelijksche avonden. onder het
publiek verkocht, waarna de cianslustigen
nog eenigen tijd hun zolen .rachtten te slijten.
Het programma zou echter niet volledig
zijn, als er niet ook een propaganda-rede op
voorkwam. Voor dat deel van den avond
zorgde de heer O. Rossum, die de geschie
denis van
De kaarsvlam
vertelde, en daaiaan een beschouwing vast-
knoopte.
Het verhaal speelt zich af tijdens de kruis-
tcchten. In de stad Florence leefde in dien
tijd een wapensmid, die bekend stond om zijn
vechtlust. Waar maar viel te strijden,
was hij Woest en raw waren de eigenschap-
pen van den smid; zachtheid was hem ten
eenenmale onbekend.
Totdat er iets gebeurde.
Men hield een kruistocht naar Jerusalem,
om deze stad aan de macht der Turken te
ontrukken. Na zwaren strijd maakten de
kruisvaarders zich van de stad meester, en
en der meest op den voorgrond-tredende
mannen was onze smid. Niets ontzag hij, ge-
vaar kende hij niet; hij was in zijn element!
Tot de veroveringen behoorde een kaars
die aangestoken was met het Heilige vuur.
dat brandde op het graf van Christus.
Toen de avond viel, lagen de ridders uit te
rusten in hun tent. Er werd gepraat over de
gebeurtenissen en vooral onze wapensmid
was een der middelpunten van bet gesprek.
In een driftige bui nam bij een weddenschap
aan. Een nar beweerde, dat hij die branden-
de kaars niet naar Fiorence zou kunnen
brengen, wat de smid betwijfelde. Kort en
goed, hij zou het doen.
Den volgenden morgen ging hij op stap.
Een lange, moeilijke reis ging hij tegemoet.
Tal van avonturen beleefde hij. Dikwijls
dreigde de vlam te doven. Aan bespottingen
stond hij bloot. Maar eindelijk, ten langen
leste, kwam hij te Florence aan, waar hij de
kaars naar het altaar in de kathedr-aa!
bracht.
De reuze man had overwonnen!
Dat was in kort het verhaal van de kaars
vlam. De verteller knoopte daaraan een be
schouwing vast. Evenals de ridder, raw en
onbekommerd levend, het eenvoudige nietige
kaarsje tot een ideaal maakte, waarvoor hij
alles gaf, evenzoo gaat het met ons. Ook wij
moeten een ideaal hebben. Dat maakt ons
leven niet nutteloos, niet leeg. Integendeel,
de ideaal helpt ons vechten om dat te berei
ken, wat we ons voorgesteld hebben en daar-
BULGARIJE.
HET HUWELIJK VAN KONING BORIS.
De Italiaansche koninklijke faniilie
zou het huwelijk met prinses Johanna
hebben toegestaan.
Naar de corespondent van het Tsjechoslo-
waksch-telegraafagentschap te Sofia vereenu
zou de koninklijke familie van Italie haar
goedkeuring hebben geschonken aan het hu
welijk van koning Boris van Bulgarije met
prinses Johanna van Italie. Zij zou daarbij
als eisch gesteld hebben, dat de echtvereeni-
ging zou worden ingezegend door den Paus,
die erin zou hebben toegestemd, dat de aan-
staande kroonprins zou worden gedoopt in
den orthodoxen godsdiensi, op voorwaarde
dat de verdere kinderen Roomsch-katholiek
gedoopt worden.
Deze laatste voorwaarde wekt de herinne-
ring op aan het huwelijk van Prins Ferdi
nand, 's konings vader, met prinses Maria-
Louise van Parma. De toenmalige grondwet
van Bulgarije bepaalde, dat de kinderen van
den vorst zouden worden opgevoed in het
orthouoxe geloof. Daar de prins en de prin
ses beiden Rocmsch-katholiek waren en hun
kinderen in hun eigen geloof wenschten te
zien opgevoed, moest de grondwet veranderd
worden. Stambodof wist dezen uiterst onpo-
pulairen maatregel door te zetten. Spoedig
daarop moest hij aftreden en een jaar later
werd hij vermoord.
Den 30en Januari 1894 werd prins Boris
geboren en roomsch gedoopt. Toen echter 's
prinsen vader een verzoening met Rusland
nastreefde, teneinde de erkenning van dat
land te verkrijgen voor zijn troon, en met
het bovendien wenschelijk achtte, dat er een
troonopvolger gereed zou staan, indien de
vorst plotseling mocht komen te overlijden,
besloot men den jongen prins te laten over-
gaan tot de orthodoxie. Dit geschiedde den
14en Maart 1896. De paus protesteerde te
gen dezen overgang, welke in geheel Euro-
pa tot levendig commentaar aanleiding gaf.
Maar Ferdinand zag zich door Rusland, Tur
kije en de verdere mogendheden eindelijk er-
kend. Boris' broer Cyriel en zijn beide zus-
ters zijn echter roomsch gebleven.
Tsaar Boris III is op het oogenblik 35 jaar
oud, prinses Johanna, ae derde dochter van
koning Victor Emanuel en koningin Helena,
wordt in November pas 22 jaar. .e. heeft
ai herhaaldelijk> van een verloving tusschen
beiden gesproken, maar telkens bleken de
geruchten ongegrond. Het bericht van het
Tsjechoslowaksch persbureau r. oet eveneens
onder voorbehoud aanvaard worden.
ITALIe.
EEN ONGELUK GEF LMD.
Bij het opnemen van een film van de Ita
liaansche ruiterij viel kolonel Murari in voile
galop van zijn paard, dat over hem heen rol-
de. De opnemende operateur draaide koel-
bloedig verder, zoodat hier een waarlijk
schokkend stukje film verkregen werd.
ROMAGNA EN VIGLIERI.
Kapitein ter zee Romagna, die bij Nobile's
Noordpoolexpeditie het bevel heeft gevoerd
over de Citta di Milano, is bestemd tot di-
recteur van het hydrografisch instituut te Ge
nua. Luitenant ter zee Viglieri van die expe
dite is benoemd tot tweeden officier aan
boord van den torpedojager Niero.
POLEN.
TREINROOF.
Een postcondudeur uit den wagon
geworpen.
Dezer dagen slopen twee bandieten, als
spoorwegbeambten verkleed, onder het voor-
wendsel, dat zij noodzakelijk reparaties moes-
ten verrichten, in den postwagen van Jen per-
sonentrein Demblin-Krakau binnen. Op en-
kele K.M. afstands van het station Putkow
overvielen zij plotseling den postbeambte,
wierpen hem uit den trein, plunderden de
postzakken, sprongen met 130.000 zloty uit
den rijdenden trein en vluchtten het bosch in.
De roof werd eerst in het volgende station
ontdekt. De uit den trein geworpen beambte
werd zwaar gekwetst naar het gasthuis over-
gebracht. Een terstond uigezonden patrouille
keerde onverrichterzake terug.
AMERIKA.
DE OPSTAND IN MEXICO.
De rebellen zouden Aguas Cahentes
hebben veroverd.
Naar de „Assoc. Press" uit Juarez meldt,
maakt het revolutionnaire hoofdkwartier al-
daar bekend, dae de stad Aguas Calientes,
halverwege tusschen Mexico en Torreon, door
de reblien is veroverd. Bij de inneming wer
den vele soldaten der bondstroepen gedood of
gevangen genomen. Het revolutionnaire
hoofdkwartier acht de inneming van groote
beteekenis, omdat de verbinding tusschen de
op Torreon aanrukkende regeeringstroepen
er; de hoofdstad wordt verbroken.
Oniruiming Torreon offideel be-
vestigd.
Urt Mexico wordt gemeld, dat om twee uur
Z.iterdag officieel werd bekend gemaakt, dat
vliegers der regeeringstroepen waargenomen
hebben, dat generaal Escobar, de bevelhebber
der opstandelingen in Torreon, begonnen is
verzacht sn deneest
men met
de stad te ontruimen.
De cavalerie der regeeringstroepen heeft
de plaats San Pedro bezet, van waar uit Tor-
reon in 40 minuten per auto te bereiken is.
Vrijfatiag van gevangen rebellen.
President Portes Gil heeft last gegeven,
dat alle rebellen onder den rang van luite-
nant-kolonel, die tot de troepen van den rebel-
lenleider Aguirre behoorden en bij de gevech-
ten in den staat Vera Cruz gevangen geno
men werden, moeten worden vrijgelaten. Deze
last werd gegeven, daar de gevangen en ver-
klaarden, dat zij niets van de opstandige be-
weging hadden afgeweten en zich bij de eer
ste de beste gelegenheid aan de regeerings
troepen hadden overgegeven.
FRANKRIJK.
GEHEIMZINNIGE EPIDEMIE EISCHT
14 SLACHTOFFERS.
In het plaatsje Lafrimbolle nabij Metz,
dat slechts 350 inwoners telt, is een epi-
demie uitgebroken, die in weinige dagen
veertien personen heeft geeischt. De
medici hebben nog geen verklaring voor
deze besmettelijke ziekte kunnen vin-
den. Wel werd een geval van nekkrarnp
geconstateerd.
EEN NIEUW BEROEP.
Exarnen-zitter
Dencheux zelf, de Franschman, die voor
een bedrag van 2500 francs voor ieder, die
maar wilde, examen placht te doen, zoodat
de candidaat rustig kon thuisblijven en vrij
zeker was dat hij het halen zou, was zelf
niet op de rechtzitting verschenen, waar een
Hongaar, Markovicks, zich te verantwoor-
den had. Hij bleek naar het buitenland- te
zijn gevlucht.
Markovicks, die 35 jaar oud is, spreekt
zeer slecht Fransch, doch Dencheux, die hij
huurde om een examen voor hem te doen,
haalde prachtige cijfers.
Tot viermaal toe deed Dencheux met vaK
sche papieren examen voor anderen, in
den regel zwakke broeders.
Markovicks kreeg zes jaar gevangenisstraf,
Dencheux verloor een lucratief beroep.
FOCH's ZIEKTE.
Geen hoop op hersiel.
Een telegram uit Parijs meldt:
Foch is ten doode opgeschreven, al be-
staat er ook geen onmiddellijk gevaar
voor zijn heengaan. De specialisten, al-
dus Degennes, waren het er direct over
eens, dat het onmogelijk was, Foch te
opereeren ten einde de urine-wegen vrij
te maken, aangezien de maarschalk te
zwak was om een operatie te doorstaan.
Een andere uitweg dan een operatie is
er echter niet, maar het is zeer de vraag
of het zeer verzwakte hart van den pa
tient een operatie zal kunnen te boven
komen.
Foch, hoe uiterst zwak hij ook is, heeft
een buitengewoon weerstandsvermogen;
hij is volkomen helder van geest en eet
nog voortreffelijk. Maar de hevige druk
op het hart duurt voort.
De maarschalk, die blijkbaar ietwat
ontstemd was door de aanwezigheid van
zooveel artsen aan zijn sponde, weigerde
te spreken; als er slechts een of twee
personen bij hem zijn, spreekt hij nog
met gemak.
DE STERFTE ONDER DE TROEPEN
IN HET RIJNLAND.
Het antwoord van den minister van
oorlog.
Painleve heeft de interpellaties in verband
met de sterfgevallen in de Fransche garni-
zoenen in het Rijnland beantwoord.
De minister zeide, dat hij, terstond na het
optreden van de griep-epidemie een inspec-
teur naar het Rijnland had gezonden om er
voor te zorgen, dat de noodige maatregelen
werden getroffen. Het personeel van den ge-
neeskundigen dienst voor het Rijnleger was
ontoereikend en tengevolge van de ook verder
in Frankrijk heerschende griep-epidemie had
men de noodige civiele personen niet kunnen
recruteeren. De dingen, die als feiten zijn
medegedeeld, zijn, zeide Painleve, voor een
deel overdreven. Voorzoover zij juist zijn ge-
bleken, zijn er maatregelen genomen. Zoo is
de commandant van Trier te kort geschoten
toen hij tijdens de epidemie feestelijkheden
heeft georganiseerd. De rouw van de getrof
fen gezinnen werd daardoor slechts vergroot.
Hij zal worden gestraft. Ook de gedurende de
epidemie gehouden oefeningen, marschen,
enz., die bij de hevige koude foch plaats von
den, zullen straffen voor de verantwoordelijke
hoogere officieren meebrengen en ook zullen
dat doen de overtredingen van de voorschrif-
ten betreffende de voldoende voorzieniog met
steenkolen.
De gezinnen van de slachtoffers zullen,
zeide Painleve verder, door pensioenen, die
1 door bijzondere belastingmaatregelen moeten
worden opgebracht, schadeloos worden ge
steld. Painleve meende, dat hij, als minister
van oorlog, zich niets had te venvijten en zijn
pbcht had gedaan.
Het is, zeide hij, een wreede plicht mannen
te moeten treffen, die op roemrijke titels kun
nen aanspraak maken, maar hij zou deze
pijnlijke taak tot het einde toe vervullen en
alle gevallen onderzoeken. Aan maarschalk
Petain, die onvermoeid zijn. enquete voortzet,
bracht de minister hulde.
Na minister Painlev6, wiens uiteenzetting
herhaaldelijk door groot tumult en uitroepea
werd onderbroken, kreeg Doriot, het com-
munistische Kamerlid, het woord. Hij stelde
den minister van oorlog voor de gebeurtenis
sen verantwoordelijk, eischte de ontruiming
van het Rijnland en drong aan op een betere
organisatie van den militairen geneeskundi-
gen dienst. Doriot zette uiteen volstrekt niet
bevredigd te zijn door de aangekondigde
strafmaatregelen. De soldaten, betoogde hij,
beschikten noch over het recht, noch over de
mogeliikheid hun beklag te doen. Op het
oogenblik waren er soidaten tot gezamenlijk
495 jaar gevangenisstraf veroordeeid, omdat
zij voor betere levensorastandigheden hadden
gevochten. Ten slotte kwam Dwiiot op w>or
het instellen van soldatenradef
lflH.ll
-a-
«Wiitii»iUiiii
I
\zx kwaliteit/
Crescent
Pijnlljke
Klovsn
