DAOBLAD VOOR ALKMAAR ENOMSTREKEN. No. 69 Honderd een en dertlgste laargang W29 flit het Pargemeeit Dagelijksch overzicht. Buitenland Dit nummer bcsfaat uit 3 blades. Deze Courant wordt ELKEN AVOND, behalve Zon- en Feesidagen, uitgegeven. 'Abonnementsprijs bij vooruiibetaling per 3 maanden voor Alkmaar 2.—, franco door .bet geheele Rljk 2.50. AizonderUjke en bewljsnnmmers 5 cents. PRIJS DER GEWONE AD VERTENTIEN Per regel 0.25, bi] groote contracfen rabat. Groote letters naar plaatsrnlmte. Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdrnkkerij v/h. hbhm. COSTER ZOON, Voordam C 0. Directeur: C. KRAK. VRIJDAG Telef.nr. Administrate 3. Telefoonnr. Redacfie 33. Postqiro 37060. Hooidredacteor: TJ. N. ADEMA. JW A ART Den Haag, 21 Maart 1929 De Eerste Kamer heeft zich heden gewijd aan de behandeling van de Begrooting van Buitenlandsche Zaken, doch heeft geen kans gezien deze in een dag af te handelen. Nu, er was dan ook stof te over voor breed opge- zette redevoeringen: de veelbesproken Utrechtsche publicaties, het verdrag met Bel gie met al wat er mee annex is, de Volken- bcnd en dan ettelijke Nederlandsche belangen in den vreemde. Vooral de publicaties door het Utrechtsch Dagblad van het geheime Fransch-Belgische verdrag met de zooge- naamde notulen van de conferenties van de Fransche en Belgische stafofficieren heeft stof tot spreken opgeleverd. In het bijzonder is prof. Van Embden tegen de hoofdredactie van het blad van leer getrokken. Hij heeft haar waarlijk niet zonder reden vervalsching van de op zich zelf waarschijnlijk reeds val- sche stu'kken verweten. Genoemde hoofd redactie gaf een verkort overzicht van die no tulen, maar die samentrekking bood haar ge- legenheid om ze onjuist weer te geven en daarmee heeft zij juist het meeste onheil aan- gerioht. Ook de passieve houding van de regeering keurde spr. af. Zij had naar zijn overtuiging de andere bladen tijdig moeten waarsehuwen, tegen de door het U. D. gepu bliceerde stu'kken, nu zij had gemeend zich niet tegen de publicatie te moeten verzetten De verstoordheid van den heer Van Embden ging zelfs zoover, dat hij een aanvulling van het Strafwetboek tegen dergelijk landverraad in overweging gaf! Ook andere sprekers als de heeren Polak, Van Lanschot en Colijn wa- ren over het U. D. slecht te spreken, doch laatstgenoemde nam de zaak een tikje wijs- geeriger op door te beweren, dat als het U D de stukken niet had gepubliceerd, dit wel op andere wijze zou zijn geschied. De heer Colijn heeft bij deze gelegenheid ook de meening geuit, dat het misschien niet kwaad zou zijn de onderhandelingen over het verdrag met Belgie voor een tijdje te schor- sen, tot de atmosfeer wat minder vertroebeld zou wezen. Inderdaad geen kwaad denkbeeld, want niet alleen de publicatie van het U. D maar ook door het rapport van de commissie voor buitenlandsche zaken uit den Belgischen Senaat, opgesteld door den heer Segers, Is niet bijzonder geschikt om een objectieve be- spreking te bevorderen. Dat rapport is een verzameling onware voorstellingen van de wijze, waarop ons land'zijn plichten in zake de Schelde is nagekomen, en daamaast een gefingeerde collectie rechten waarop Belgie aanspraak zou kunnen maken. Wij* hebben vandaag mogen luisteren naar een door- wrochte rede van den Utrechtschen hoog- leeraar de Savornin Lohman, waarin deze on- geveer geen stuk heel liet van dit rapport en in het bijzonder den nadruk er op legde, dat wij in zake de Schelde steeds stipt onze plich ten zijn nagekomen. Over het werk van den Volkenbond hebben de heeren Van Embden en Polak bittere jam- merklachten doen hooren. De eerste vond dat die bond, die ten doel heeft internationale ontwapening aan de wereld te brengen, op dit punt nog niets tot stand heeft gebracht en weet dit in de eerste plaats aan de militaire adviseurs, die te Geneve verschijnen De heer Polak hoopte op de toekomst: de samenstel- ling van den Volkenbond moet veranderen, alle landen' moeten evenveel te zeggen heb ben en we moeten er geen deskundigen doch mannen met frisschen kijk op de werkelijkheid heen zenden. Dan hoopt hij nog het beste van de instelling, die, erkende hij, praktisch nog bitter weinig had tot stand gebracht. Naar aanleiding van de beweringen in Bel gie over een geheime contra-spionnagedienst van ons land heeft de oud-minister Colijn nog uitdrukkelijk verklaard, dat onder zijn mi- nisterschappen nooit sprake is geweest van een dergelijken dienst en hijgeloofde ook niet aan het bestaan er van. Morgen komen nog meer sprekers aan het woord, doch morgenmiddag zal minister Beelaerts wel ruimschoots gelegenheid heb ben om de sprekers te beantwoorden. HET HEENGAAN VAN MAARSCHALK FOCH. Deelneming van de geheele we reld. De omgeving van den overledene. Duitsche persbe- schouwingen. De dood van maarschalk Foch heeft de be- langstelling getrokken van de geheele wereld. Uit schier alle landen zijn vertegenwoordi- gers van de regeeringen gekomen, om den overledene de laatste eer te bewijzen. Daar zijn attache's uit Belgie, Italie, Engeland en Tsjecho-Slowaije, de Italiaansche maarschalk Caviglia, de Enge'sche generaals lord Plu- mer en Melme, een delegatie uit de Belgische Kamer en vele anderen. Zij alien zijn geko men, om hun regeeringen bij de begrafenis te vertegenwoordigen. Ook vorstelijke personen zullen den verscheiden maarschalk de j^atste eer bewijzen: prins George van Engeland en koning Albert van Belgie zullen persoon- lijk het lijk naar zijn laatste rustplaats be- geleiden. Verder zijn talrijke schriftelijke en telegrafische bewijzen van deelneming bin- nen gekomen. Zoo zond de Engelsche regee ring aan de Fransche een telegram, dat ge- tuigt van uiterst leedwezen en de onvergete- lijke diensten van Foch aan de zaak der geallieerden in herinnering brengt. „Zijn indrukwekkende.persoonlijkheid, zegt het te legram verder, en zijn ridderlijk karakter heb ben hem voor het volk van dit land dierbaar gemaakt. In alle Britsche gezinnen zal zijn verscheiden worden beweend". Baldwin zond een persoonlijk telegram aan Poihcare, waarin hij uiting geeft aan de ge- negenheid en de groote achting van het Brit sche volk. Wat de omgeving van den overleden maar schalk betreft, gisteren den geheelen dag heeft een enorme menigte zich verdrongen voor het Heine' hotel, waarin de overledene ligt. De vlag waaide halfstok. En heel den dag hebben vele militairen, staatsi'ieden en diplomaten gedefileerd, om hun handteekening te schrijven op klaar lig- gende foliovellen, ten bewijze van hun deel neming. Het stoffelijk overschot rust op een praal- bed, temidden van een woud van kaarsen. De weduwe en de dochters van den maar schalk zitten op bidstoeltjes aan het voeten- eind van het bed, waarbij door de officieren van den generalen st.af om beurten de wacht gehouden wordt. Ook de broer van den maar- scha'k, in geestelijk gewaad, lange smalle figuur met een krans van grijze haren, is aanwezig, veelal in gebed verzonken. Doorgaans ontvangt generaal Weygane de hooge bezoekers. Zooals men weet is ko ning Albert van Belgie hedenmiddag uit Brussel gekomen om den maarschalk als mi- litair de laatste eer te bewijzen. Een enkel bloemstuk, afkomstig van de Poolsche ambas- sade, ligt op de schoorsteenmantel. Voor het overige worden,. op speciaal verzoek van den overledene, alle Koemen en kransen geweerd. Bij de opening van het testament is geble- ken, dat dit geen 'bepalingen bevat, die zich verzetten tegen de begrafenis in de Kapel der Invaliden. Daartoe is dan ook, in overleg met de familie, besloten. De 1 ijkkist, zal gedurende 24 uur op een katafalk. onder den Arc de Triomphe worden tentoongesteld. De lijkdienst zal" in Notre Dame plaats hebben, omdat de kapel der In validen te klein is, om een groot gehoor te kunnen bevattert. Van de Tweede Kamer valt eigenlijk niets belangrijks na te vertellen. De heeren konden het maar niet eens worden omtrent het karak ter enz. van de bedrijfsvereeniging, waaraan de uitvoering van een deel van de Ziektewet zal worden opgedragen en het werd den toe- hoorder op den duur groen en geel.voor de oogen. Wij hebben een tijdlang getracht de beraadslagingen te volgen, maar we konden ons begrijpen, dat de voorzitter, toen hij be- merkte, dat de zaak niet vlot haar beslag kon krijgen, tot het besluit kwam een avondverga- dering uit te schrijven. Dan bestaat er kans, dat men wat harder opschiet, zoodat morgen de laatste hand aan het ontwerp kan worden gelegd. Morgen dus meer over die vergade- ring. We hebben gisjeren reeds geschreven, dat een groot man is heengegaan. Dat Foch in derdaad een belangrijke figuur was, blijkt wel uit de deelneming van zoovele hoogge- p'aatste autoriteiten. Dat is ook gebleken uit 't gebaar van den Franschen Senaat, waarin de voorzitter Doumer hulde bracht aan de riagedachtenis van den overledene. Ten teeken van rouw werd de zjtting gisteren een uur geschorst. Sympathiek doet ook de deelne ming van de Duitsche bladen aan. Ook zij beschouwen Foch als een groot man. En heusch, men kan niet beweren, dat Foch een 'vriend van Duitschers was! Niet alleen, dat hij feitelijk den Duitschers den genadeslag toebracht in 1918, maar Foch mag beschouwt worden als de'groote hinderpaal, die in den weg stond tot vervroegde ontruiming van het Riinjaqd. Frankrijk heeft een groot man verloren. Frankrijk is in rouw gedompeld. Straks zal men Foch begraven onder enorme belangstel- ling. En dan zal na eenige dagen de wereld zich niet meer om den maarschalk be- kommeren. Het leven zal zijn gewonen gang gaan. Maar toch zal men in zijn vaderland Foch in eere houden, hem, den redder van Frank rijk, den vernietiger van de Duitsche macht KORTE BERICHTEN. In den Wijkermeerpolder ondervinden de schapefihouders veel last van verscheu- rende hodden; die de schapen als wolven aanvallen en de keel afbijten. DUITSGHLAND. DE MOORD OP GRAAF STOLBERG De publieke belangstelling voor den moord op graaf Stolberg—Wernigerode blijft on- verzwakt. De meeste Berlijnsche bladen hebben voor deze gelegenheid eigen correspondenten naar Jannowitz gestuurd. Uit hun berichten blijkt, dat het onderzoek gisteren gedurende den heelen nacht en heden is voortgezet. Na deze verhooren is rechtsingang verleend tegen graaf Christiaan Frederik. De off icier van justitie heeft toestemming gegeven tot het be graven van het lijk van den graaf, dat giste ren werd geschouwd. De begrafenis geschiedt Zaterdag. Graaf Christiaan Frederik houdt nog steeds zijn onschuld vol; de verklaringen van de verschillende getuigen zijn echter uiterst be- zwarend voor hem. Gebleken is o.a., dat hij 't geweer, waarmede de misdaad is gepleegd, enkele dagen geleden aan den boschwachter had gegeven met het verzoek het schoon te maken. Twee dagen voor het drama had de boschwachter het wapen daarop aan den jongen graaf teruggestuurd. Geladen had de boschwachter het geweer echter niet. Hij be- zat overigens niet eens dum-dum-kogels. zoo dat in de eerste plaats zal moeten worden vastgesteld, waarvan de kogel, waardoor de graaf werd getroffen, afkomstig was. Tot zijn zuster en de vrouw van den tuinman zou de graaf onmiddellijk na den moord in zijn opwinding hebben gezegd: Wat heb ik gedaan! Heden ontkende hij echter uitdrukke lijk zijn vader zelfs bij ongeluk te hebben gedood. OPSTANDIGE MEISJES. In het verbeteringsgesticht te Lichtenrade bij Berlijn, waar 48 meisjes zijn onderge- bracht, hebben Dinsdagmorgen 16 leerlingen den heelen inboedel kort en klein geslagen, daar ze mpenden op onbillijke wijze behan- deld te zijn door hun leerares. Ze ging deze zelfs met stoelen te lijf. De leerares vluchtte uit de klas en alarmeerde de politic De agen- ten namen de meisjes in hechtenis. Het on- derwijs in het gesticht is voorloopig ge schorst. BOSCHBRANDEN IN HET ZWARTE WOUD. De aanhoudende droogte heeft in het Zwar- te Woud het gevaar voor boschbranden sterk verhoogd. In verscheidene districten hebben locomotieven reeds branden veroorzaakt Zoo is ook bij Istein, aan den spoorweg door het Rijndeel, brand in de bosschen ontstaan. Tot nu toe konden de branden steeds op tijd gebluscht worden, maar toch is de aange- richte schade aanzienlijk. ENGELAND. VEROORDEELD WEGENS BEDREIGING VAN SNOWDEN. Rechter Hawke heeft gisteren een mevrouw Mason 'ot 18 maanden hechtenis veroor- deeld wegens het schrijven van dreigbrieven en pogingen tot chantage en afpersing van den minister van financien uit het kabinet Mac-Donald, Philip Snowden. De rechter prees den moed van Snowden om de zaak te hebben doen vervolgen met opoffering van veel kostbaren tijd en geld, al leen omdat hij niet gewiid had, dat een troep chanteurs klakkeloos een smet konden wer- pen op zijn beheer als minister. Van alle be- schuldigingen van mevrouw Mason en haar helpers was tittel noch jota waar gebleken NIEUWE ONLUSTEN IN BRITSCH-INDIe Uit Shahabad in Behar zijn volgens be richten uit Calcutta onlusten uitgebroken onder de landbouwbevolking. 2 personen werden gedood, een Engelsch- man wordt vermist. aantal van zijn vermeende nakomelingen aan spraak gemaakt wordt. Op bevel van den rechter, moest Al ry de huizen weer ontrui- men en hij leefde nu van een kleine toelage die hem uitgekeerd werd door een syndicaal van menschen, die hem bij zijn aanspraken steunden en 10,000 tot bestrijding van de proceskosten bijeengebracht badden Nu is Allery, 84 jaar oud, in een zieken huis te Londen gestorven, zonder dat hij de verwezenlijkinig van zijn droom van mililion- nair heeft beleefd. GEEN TUSSCHENTIJDSCHE VERKIEZINGEN MEER. Er is thans een definitieve regeling getrof fen ten einde twee tusschentijdsche verkiezin- gen in de districten Ince en Mansfield te vermijden. De arbeiderspartij, welke daar twee afge- vaardigden door den dood vetfcren heeft, zal geen stappen doen, om een nieuwe verkiezing te laten uitschrijven en de andere partijen zijn het ermee eens dat het een ongerechtvaardig- de geldverspilling zou beteekenen, om zoo kort voor de ontbinding van het parlement daar nog een verkiezing te houden. DE MILLIOENEN VAN JOHN ANGELL. Men zal zich misschien nog herinneren dat in Maart van het vorige jaar zekere Allery van twee huizen in Brixton in het Zuidwes- ten van Londen bezit nam, die door de Ker- kelijke Commissarissen als kerkgoed beheerd werden. Allery beschouwde zich als een rechtstreeksch afstammeling van John An- gell, die een fortuin heeft nagelaten dat tot 60 millioen moet aangegroeid zijn, op wel ke nalatenschap nog altijd door een groot VREDE VREDE Redevoeringen van Baldwin en Chamberlain aan een persdiner. Baldwin heeft het woord gevoerd aan een maaltijd van de buitenlandsche persvereeni- ging. Hij zeide o.a. het volgende: Welke regeering er hier aan het bewind komt, de hoofdlijnen onzer buitenlandsche politiek zullen niet noemenswaardig veran deren. Het doel van ons land is vrede, en welke partij ook op het kussen zit, zij zal dat doel nastreven, overeenkomstig haar inzicht. Slechts in een toestand van vrede kunnen wij onze hulpbronnen ontwikkelen en zooveel mogelijk bijdragen tot het welzijn der menschheid. Chamberlain, die vervolgens het woord nam, zeide: Er bestaan geen geheimen ten aanzien van de Britsche buitenlandsche poli tiek. Het doelwit der wereld is vrede, het verlangen der wereld is naar vrede en de politiek der Britsche regeering is vrede. In enkele jaren geleden, niet word:n opgelost blemen, opgeworp.n door den strijd van enkele jaren geladen, nie worden opgelost, noch kunnen de achterdocht of de vrees worden verdreven, die onze dagelijksche taak bemoeilijken. Maar wie uwer zal ont- kennen, dat wij de laatste vier jaren een aanzienlijke stap vooruit hebben gedaan en dat het uitzicht vreedzamer, dat de be- trekkingen vriendschappelijker zijn dan vier of vijf jaar geleden? frankrijk. HET OVERLIJDEN VAN FOCH. Aan het sterfhuis stroomen de telegram- men van rouwbeklag toe, uit geheel Frankrijk en uit het buitenland De prins van Wales seinde de deelneming van den Koning en de bevolking van het Britsche rijk en er zijn te- legrammen ingekomen van koning Albert der Belgen en van de staatshoofden der gealli eerde en bevriende mogendheden. Gisteroch- tend om half elf zou Doumergue, Frank- ri]ks president, het stoffelijk overschot van deh grooten soldaat zijn eerbewtjs brmgen. Zoodra Foch's overlijden was bekend ge worden, brachten vele autoriteiten een be zoek aan het sterfhuis. Tot hen behoorden een vertegenwoordiger van den president van de Repubhek, de voorzitters van Kamer en Senaat, Poincare, de minister-president, de overige ministers, de maarschalken Petain en Lyautey, tal van generaals, leden van de Academie. Deelneming uit Australia Bruce, de Australische eerste-minister, heeft, volgens een telegram uit Camberra, verklaard dat Australie met Fiankrijk over het heengaan van een zijner grootste zonen rouwde. Uit naam van Australie heeft Bruce een telegram van rouwbeklag gezonden. Een uitlating van Painleve. Painleve, de minister van oorlog, heeft aan de vertegenwoordigers van de pers gezegd. De dood van maarschalk Foch dompelt het geheele Fransche leger en de legers der bondgenooten in rouw. Foch is een der meest illustere veldheeren geweest, wiens naam in de Historie zal leven naast die van Alexan der, Cesar, Napoleon. Hij is een geniaal be- vrijder geweest, een smid, wiens nauwkeurl- ge, krachtige slagen den door den vijand zorgvuldig gesmeden keten van verdediging wis ten te verbrijzelen. De voornaamste eigenschap van Foch was zijn wilskracht, die sterker werd naar gelang hij tegenstand ontmoette en iete als een mag- netisme aan de uitvoerders van dien wil me- dedeelde. De schoonste hulde, die er aan de- zen Franschman kan worden gebracht, is de bewondering, de toegewijdheid van hen, over wie hij het bevel voerde. Deze hulde, welke de legers van alle landen, die aan de zijde van Frankrijk hebben gestreden, hem brach ten op de slagvelden wij zullen hem die opnieuw brengen aan zijn grat. Persstemmen. De meeste Parijsche bladen wijdep lange artikelen aan de nagedachtenis van Foch. De Matin herinnert in een artikel, dat „Frankrijk in rouw" tot opschrift draagt, er- aan, dat Foch driemaal den grootsten oorlog uit de geschiedenis heeft gewonnen. Deze overwinnaar heeft den grootsten roem be- haald, maar noch weelae, noch fortuin, wat zoowel de jammer als de schoonheid van de demokratie is. De Petit Parisien: De onvergelijkelijke strateeg met zijn ontembare geesikracht .wist wat zijn wetenschap en zijn onbuigzame wil waard waren. Hij deed denken aan Napo leon. Het Petit Journal schrijft: Indien een en kele naam uit den oorlog den heldenmoed van onze soldaten, de wetenschap en de volhar- ding van hun chefs moest samenvatten, dan zou die naam Foch zijn. De Echo de Paris: Geheel Frankrijk en met Frankrijk de naties, welker zonen Foch tot de overwinning heeft gevoerd beweenen den genera]issimus van de legermacht der bondgenooten. De ochtendbladen brengen Foch hulde naar gelang van hun politieke kleur. De Po- pulaire doet het met voorbehoud, de Huma- mte beschimpt zijn nagedachtenis. Voor de communisten was de gestorven maarschalk de groote vijand van het bolsjewisme. De Amerikaansche pers. De New Yorksche bladen zwaaien maar- schalk Foch grooten lof toe. Hij was, zegt de Herald Tribune, zonder vrees, zonder blaam. Duitsche persstemmen. De Berlijnsche ochtendbladen wijden uit- voerige artikelen aan den overleden Fran schen maarschalk. Wanneer men in aanmerking neemt, dat het Foch is geweest, die Duitschland den ge nadeslag heeft toegebracht, moet worden er- kend, dat deze artikelen niet alleen zeer ob- jectief, maar zelfs buitengewoon waardee- rend zijn. De rechtsstaande „Berl. Borsenztg." er- kent ronduit, dat de benoeming van Foch tot opperbevelhebber der geallieerde legers een keerpunt, in den oorlog is geweest. „Zon- der Foch", aldus het blad, „zou de Duitsche doorbraak zijn gelukt. Ook de beslissende te- genaanval van 18 Juli, die een definitieven omkeer in den toestand beteekende, was zijn werk". J Evenals de meeste andere bladen wijst ook de „Berl. Borsen-Courier er op, dat in zijn leiding geen groote operatieve intui'tie, geen gemale strategische combinatie was te zien. ,,Een Sedan heeft hij niet tot stand gebracht. De overwinning was het gevolg van de uit- putting der Duitsche legers". Een herinnering. Den 8sten November 1918, 's ochtends om negen uur, verschenen de Duitsche parlemen- tairen te Rhetondes, in het bosch van Com- piegne, in het werkkamer-spoorwegrijtuig van maarschalk Foch. Deze, schrijft Victor Giraud in zijn Histoire de la grande guerre, bijgestaan door den Engelschen admiraal, sir Rosselyn Wemyss en generaal Weygand, en omringd door de Engelsche en Amerikaan sche gedelegeerden ontvangt hen met fiere en rustige hoffelijkheid, die meer indrufc maakt dan machtsvertoon. Er ontspint zich een kort gesprek tusschen hen, die optreden, in dit tooneel, dat een eind gaat maken aan het grootste drama der historie. Erzberger verklaart, dat hij komt „om de voorstellen van de geallieerde mogendheden te ontvan- gen". Foch antwoordt slechts, dat hij geen voorstellen heeft te doen. Oberndorf t ijrijpt, verbetert en verklaart zich bereid „de "voor- waarden van de Entente" aan te hooren. Er moest nog duidelijker worden gesproken. Vraagt u om wapenstilstand? Erzberger en Oberndorf bevestigen, dat zij daarom vra- gen. Foch las vervolgens de voorwaarden op, die er enkele dagen te voren in zijn tegen- woordigheid door den oppersten raad der bondgenooten te Versailles waren vastgesteld Aan de gevolmachtigden werden twee-en-i zeventig uur toegestaan om den tekst te be- studeeren en dien te onderteekenen. Daar een Duitsche renbode in een auto er niet in had kunnen slagen door de linies heen te komen, werd er, om tijd te winnen, enkele uren later een kopie van de eischen der Entente naar den generalen staf te Spa gebracht. Den 11 den, om vijf uur in den morgen, ondertee- kenden de Duitsche gevolmachtigden na lan ge gedachtenwisseling in den wagen van Foch het verdrag, aldus de capitulatie van hun land tot een feit makend. NOORWEGEN. HET EINDE DER BRUILOFTSFEESTEN. De bruiloftsfeestelijkheden te Oslo zijn gisteren geeindigd. Na de lunch, waaraan ongeveer 250 personen deelnamen, bleef het bruidspaar slechts korten tijd over om zich voor de reis gereed te maken. Aan het station werd afscheid genomen van de fatnilieleden, Het jonge paar reist over Trelleborg naar Sassnitz, waarvanuit de reis per auto wordt voortgezet. Korten tijd na hun vertrek, ver- lieten ook de Zweedsche en Deensche vorste lijke gasten Oslo RUSLAND, EEN POOLEXPEDITIE. Het bestuur van de Russische afdeelirtg van de Internationale Vereeniging voor Noordpool-onderzoek heeft besloten Pres- tielny op te dragen in de omgeving van Le ningrad een luchtschip-laudings-mast 'te bouwen, voor een in het vocssjaar van 193Q te ondernemen Pooltocht. 1 ALKHAARS COURANT.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1929 | | pagina 1