DAOBLAD VOOR ALKMAAR ENOMSTREKEN.
No. 69
Honderd een en dertlgste laargang
W29
flit het Pargemeeit Dagelijksch overzicht.
Buitenland
Dit nummer bcsfaat uit 3 blades.
Deze Courant wordt ELKEN AVOND, behalve Zon- en Feesidagen, uitgegeven.
'Abonnementsprijs bij vooruiibetaling per 3 maanden voor Alkmaar 2.—, franco door
.bet geheele Rljk 2.50.
AizonderUjke en bewljsnnmmers 5 cents.
PRIJS DER GEWONE AD VERTENTIEN
Per regel 0.25, bi] groote contracfen rabat. Groote letters naar plaatsrnlmte.
Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdrnkkerij v/h. hbhm. COSTER
ZOON, Voordam C 0.
Directeur: C. KRAK.
VRIJDAG
Telef.nr. Administrate 3.
Telefoonnr. Redacfie 33.
Postqiro 37060.
Hooidredacteor: TJ. N. ADEMA.
JW A ART
Den Haag, 21 Maart 1929
De Eerste Kamer heeft zich heden gewijd
aan de behandeling van de Begrooting van
Buitenlandsche Zaken, doch heeft geen kans
gezien deze in een dag af te handelen. Nu,
er was dan ook stof te over voor breed opge-
zette redevoeringen: de veelbesproken
Utrechtsche publicaties, het verdrag met Bel
gie met al wat er mee annex is, de Volken-
bcnd en dan ettelijke Nederlandsche belangen
in den vreemde. Vooral de publicaties door
het Utrechtsch Dagblad van het geheime
Fransch-Belgische verdrag met de zooge-
naamde notulen van de conferenties van de
Fransche en Belgische stafofficieren heeft
stof tot spreken opgeleverd. In het bijzonder
is prof. Van Embden tegen de hoofdredactie
van het blad van leer getrokken. Hij heeft
haar waarlijk niet zonder reden vervalsching
van de op zich zelf waarschijnlijk reeds val-
sche stu'kken verweten. Genoemde hoofd
redactie gaf een verkort overzicht van die no
tulen, maar die samentrekking bood haar ge-
legenheid om ze onjuist weer te geven en
daarmee heeft zij juist het meeste onheil aan-
gerioht. Ook de passieve houding van de
regeering keurde spr. af. Zij had naar zijn
overtuiging de andere bladen tijdig moeten
waarsehuwen, tegen de door het U. D. gepu
bliceerde stu'kken, nu zij had gemeend zich
niet tegen de publicatie te moeten verzetten
De verstoordheid van den heer Van Embden
ging zelfs zoover, dat hij een aanvulling van
het Strafwetboek tegen dergelijk landverraad
in overweging gaf! Ook andere sprekers als
de heeren Polak, Van Lanschot en Colijn wa-
ren over het U. D. slecht te spreken, doch
laatstgenoemde nam de zaak een tikje wijs-
geeriger op door te beweren, dat als het U D
de stukken niet had gepubliceerd, dit wel op
andere wijze zou zijn geschied.
De heer Colijn heeft bij deze gelegenheid
ook de meening geuit, dat het misschien niet
kwaad zou zijn de onderhandelingen over het
verdrag met Belgie voor een tijdje te schor-
sen, tot de atmosfeer wat minder vertroebeld
zou wezen. Inderdaad geen kwaad denkbeeld,
want niet alleen de publicatie van het U. D
maar ook door het rapport van de commissie
voor buitenlandsche zaken uit den Belgischen
Senaat, opgesteld door den heer Segers, Is
niet bijzonder geschikt om een objectieve be-
spreking te bevorderen. Dat rapport is een
verzameling onware voorstellingen van de
wijze, waarop ons land'zijn plichten in zake
de Schelde is nagekomen, en daamaast een
gefingeerde collectie rechten waarop Belgie
aanspraak zou kunnen maken. Wij* hebben
vandaag mogen luisteren naar een door-
wrochte rede van den Utrechtschen hoog-
leeraar de Savornin Lohman, waarin deze on-
geveer geen stuk heel liet van dit rapport en
in het bijzonder den nadruk er op legde, dat
wij in zake de Schelde steeds stipt onze plich
ten zijn nagekomen.
Over het werk van den Volkenbond hebben
de heeren Van Embden en Polak bittere jam-
merklachten doen hooren. De eerste vond dat
die bond, die ten doel heeft internationale
ontwapening aan de wereld te brengen, op
dit punt nog niets tot stand heeft gebracht en
weet dit in de eerste plaats aan de militaire
adviseurs, die te Geneve verschijnen De heer
Polak hoopte op de toekomst: de samenstel-
ling van den Volkenbond moet veranderen,
alle landen' moeten evenveel te zeggen heb
ben en we moeten er geen deskundigen doch
mannen met frisschen kijk op de werkelijkheid
heen zenden. Dan hoopt hij nog het beste van
de instelling, die, erkende hij, praktisch nog
bitter weinig had tot stand gebracht.
Naar aanleiding van de beweringen in Bel
gie over een geheime contra-spionnagedienst
van ons land heeft de oud-minister Colijn nog
uitdrukkelijk verklaard, dat onder zijn mi-
nisterschappen nooit sprake is geweest van
een dergelijken dienst en hijgeloofde ook
niet aan het bestaan er van.
Morgen komen nog meer sprekers aan het
woord, doch morgenmiddag zal minister
Beelaerts wel ruimschoots gelegenheid heb
ben om de sprekers te beantwoorden.
HET HEENGAAN VAN MAARSCHALK
FOCH.
Deelneming van de geheele we
reld. De omgeving van den
overledene. Duitsche persbe-
schouwingen.
De dood van maarschalk Foch heeft de be-
langstelling getrokken van de geheele wereld.
Uit schier alle landen zijn vertegenwoordi-
gers van de regeeringen gekomen, om den
overledene de laatste eer te bewijzen. Daar
zijn attache's uit Belgie, Italie, Engeland en
Tsjecho-Slowaije, de Italiaansche maarschalk
Caviglia, de Enge'sche generaals lord Plu-
mer en Melme, een delegatie uit de Belgische
Kamer en vele anderen. Zij alien zijn geko
men, om hun regeeringen bij de begrafenis te
vertegenwoordigen. Ook vorstelijke personen
zullen den verscheiden maarschalk de j^atste
eer bewijzen: prins George van Engeland
en koning Albert van Belgie zullen persoon-
lijk het lijk naar zijn laatste rustplaats be-
geleiden. Verder zijn talrijke schriftelijke en
telegrafische bewijzen van deelneming bin-
nen gekomen. Zoo zond de Engelsche regee
ring aan de Fransche een telegram, dat ge-
tuigt van uiterst leedwezen en de onvergete-
lijke diensten van Foch aan de zaak der
geallieerden in herinnering brengt. „Zijn
indrukwekkende.persoonlijkheid, zegt het te
legram verder, en zijn ridderlijk karakter heb
ben hem voor het volk van dit land dierbaar
gemaakt. In alle Britsche gezinnen zal zijn
verscheiden worden beweend".
Baldwin zond een persoonlijk telegram aan
Poihcare, waarin hij uiting geeft aan de ge-
negenheid en de groote achting van het Brit
sche volk.
Wat de omgeving van den overleden maar
schalk betreft, gisteren den geheelen dag
heeft een enorme menigte zich verdrongen
voor het Heine' hotel, waarin de overledene
ligt. De vlag waaide halfstok.
En heel den dag hebben vele militairen,
staatsi'ieden en diplomaten gedefileerd, om
hun handteekening te schrijven op klaar lig-
gende foliovellen, ten bewijze van hun deel
neming.
Het stoffelijk overschot rust op een praal-
bed, temidden van een woud van kaarsen.
De weduwe en de dochters van den maar
schalk zitten op bidstoeltjes aan het voeten-
eind van het bed, waarbij door de officieren
van den generalen st.af om beurten de wacht
gehouden wordt. Ook de broer van den maar-
scha'k, in geestelijk gewaad, lange smalle
figuur met een krans van grijze haren, is
aanwezig, veelal in gebed verzonken.
Doorgaans ontvangt generaal Weygane
de hooge bezoekers. Zooals men weet is ko
ning Albert van Belgie hedenmiddag uit
Brussel gekomen om den maarschalk als mi-
litair de laatste eer te bewijzen. Een enkel
bloemstuk, afkomstig van de Poolsche ambas-
sade, ligt op de schoorsteenmantel. Voor het
overige worden,. op speciaal verzoek van den
overledene, alle Koemen en kransen geweerd.
Bij de opening van het testament is geble-
ken, dat dit geen 'bepalingen bevat, die zich
verzetten tegen de begrafenis in de Kapel der
Invaliden. Daartoe is dan ook, in overleg met
de familie, besloten.
De 1 ijkkist, zal gedurende 24 uur op een
katafalk. onder den Arc de Triomphe worden
tentoongesteld. De lijkdienst zal" in Notre
Dame plaats hebben, omdat de kapel der In
validen te klein is, om een groot gehoor te
kunnen bevattert.
Van de Tweede Kamer valt eigenlijk niets
belangrijks na te vertellen. De heeren konden
het maar niet eens worden omtrent het karak
ter enz. van de bedrijfsvereeniging, waaraan
de uitvoering van een deel van de Ziektewet
zal worden opgedragen en het werd den toe-
hoorder op den duur groen en geel.voor de
oogen. Wij hebben een tijdlang getracht de
beraadslagingen te volgen, maar we konden
ons begrijpen, dat de voorzitter, toen hij be-
merkte, dat de zaak niet vlot haar beslag kon
krijgen, tot het besluit kwam een avondverga-
dering uit te schrijven. Dan bestaat er kans,
dat men wat harder opschiet, zoodat morgen
de laatste hand aan het ontwerp kan worden
gelegd. Morgen dus meer over die vergade-
ring.
We hebben gisjeren reeds geschreven, dat
een groot man is heengegaan. Dat Foch in
derdaad een belangrijke figuur was, blijkt
wel uit de deelneming van zoovele hoogge-
p'aatste autoriteiten. Dat is ook gebleken uit
't gebaar van den Franschen Senaat, waarin
de voorzitter Doumer hulde bracht aan de
riagedachtenis van den overledene. Ten teeken
van rouw werd de zjtting gisteren een uur
geschorst. Sympathiek doet ook de deelne
ming van de Duitsche bladen aan. Ook zij
beschouwen Foch als een groot man. En
heusch, men kan niet beweren, dat Foch een
'vriend van Duitschers was! Niet alleen, dat
hij feitelijk den Duitschers den genadeslag
toebracht in 1918, maar Foch mag beschouwt
worden als de'groote hinderpaal, die in den
weg stond tot vervroegde ontruiming van het
Riinjaqd.
Frankrijk heeft een groot man verloren.
Frankrijk is in rouw gedompeld. Straks zal
men Foch begraven onder enorme belangstel-
ling. En dan zal na eenige dagen de
wereld zich niet meer om den maarschalk be-
kommeren. Het leven zal zijn gewonen gang
gaan.
Maar toch zal men in zijn vaderland Foch
in eere houden, hem, den redder van Frank
rijk, den vernietiger van de Duitsche macht
KORTE BERICHTEN.
In den Wijkermeerpolder ondervinden
de schapefihouders veel last van verscheu-
rende hodden; die de schapen als wolven
aanvallen en de keel afbijten.
DUITSGHLAND.
DE MOORD OP GRAAF STOLBERG
De publieke belangstelling voor den moord
op graaf Stolberg—Wernigerode blijft on-
verzwakt.
De meeste Berlijnsche bladen hebben voor
deze gelegenheid eigen correspondenten naar
Jannowitz gestuurd. Uit hun berichten blijkt,
dat het onderzoek gisteren gedurende den
heelen nacht en heden is voortgezet. Na deze
verhooren is rechtsingang verleend tegen
graaf Christiaan Frederik. De off icier van
justitie heeft toestemming gegeven tot het be
graven van het lijk van den graaf, dat giste
ren werd geschouwd. De begrafenis geschiedt
Zaterdag.
Graaf Christiaan Frederik houdt nog steeds
zijn onschuld vol; de verklaringen van de
verschillende getuigen zijn echter uiterst be-
zwarend voor hem. Gebleken is o.a., dat hij
't geweer, waarmede de misdaad is gepleegd,
enkele dagen geleden aan den boschwachter
had gegeven met het verzoek het schoon te
maken. Twee dagen voor het drama had de
boschwachter het wapen daarop aan den
jongen graaf teruggestuurd. Geladen had de
boschwachter het geweer echter niet. Hij be-
zat overigens niet eens dum-dum-kogels. zoo
dat in de eerste plaats zal moeten worden
vastgesteld, waarvan de kogel, waardoor de
graaf werd getroffen, afkomstig was. Tot zijn
zuster en de vrouw van den tuinman zou de
graaf onmiddellijk na den moord in
zijn opwinding hebben gezegd: Wat heb ik
gedaan! Heden ontkende hij echter uitdrukke
lijk zijn vader zelfs bij ongeluk te hebben
gedood.
OPSTANDIGE MEISJES.
In het verbeteringsgesticht te Lichtenrade
bij Berlijn, waar 48 meisjes zijn onderge-
bracht, hebben Dinsdagmorgen 16 leerlingen
den heelen inboedel kort en klein geslagen,
daar ze mpenden op onbillijke wijze behan-
deld te zijn door hun leerares. Ze ging deze
zelfs met stoelen te lijf. De leerares vluchtte
uit de klas en alarmeerde de politic De agen-
ten namen de meisjes in hechtenis. Het on-
derwijs in het gesticht is voorloopig ge
schorst.
BOSCHBRANDEN IN HET ZWARTE
WOUD.
De aanhoudende droogte heeft in het Zwar-
te Woud het gevaar voor boschbranden sterk
verhoogd. In verscheidene districten hebben
locomotieven reeds branden veroorzaakt
Zoo is ook bij Istein, aan den spoorweg door
het Rijndeel, brand in de bosschen ontstaan.
Tot nu toe konden de branden steeds op tijd
gebluscht worden, maar toch is de aange-
richte schade aanzienlijk.
ENGELAND.
VEROORDEELD WEGENS BEDREIGING
VAN SNOWDEN.
Rechter Hawke heeft gisteren een mevrouw
Mason 'ot 18 maanden hechtenis veroor-
deeld wegens het schrijven van dreigbrieven
en pogingen tot chantage en afpersing van
den minister van financien uit het kabinet
Mac-Donald, Philip Snowden.
De rechter prees den moed van Snowden
om de zaak te hebben doen vervolgen met
opoffering van veel kostbaren tijd en geld, al
leen omdat hij niet gewiid had, dat een troep
chanteurs klakkeloos een smet konden wer-
pen op zijn beheer als minister. Van alle be-
schuldigingen van mevrouw Mason en haar
helpers was tittel noch jota waar gebleken
NIEUWE ONLUSTEN IN BRITSCH-INDIe
Uit Shahabad in Behar zijn volgens be
richten uit Calcutta onlusten uitgebroken
onder de landbouwbevolking.
2 personen werden gedood, een Engelsch-
man wordt vermist.
aantal van zijn vermeende nakomelingen aan
spraak gemaakt wordt. Op bevel van den
rechter, moest Al ry de huizen weer ontrui-
men en hij leefde nu van een kleine toelage
die hem uitgekeerd werd door een syndicaal
van menschen, die hem bij zijn aanspraken
steunden en 10,000 tot bestrijding van de
proceskosten bijeengebracht badden
Nu is Allery, 84 jaar oud, in een zieken
huis te Londen gestorven, zonder dat hij de
verwezenlijkinig van zijn droom van mililion-
nair heeft beleefd.
GEEN TUSSCHENTIJDSCHE
VERKIEZINGEN MEER.
Er is thans een definitieve regeling getrof
fen ten einde twee tusschentijdsche verkiezin-
gen in de districten Ince en Mansfield te
vermijden.
De arbeiderspartij, welke daar twee afge-
vaardigden door den dood vetfcren heeft, zal
geen stappen doen, om een nieuwe verkiezing
te laten uitschrijven en de andere partijen zijn
het ermee eens dat het een ongerechtvaardig-
de geldverspilling zou beteekenen, om zoo
kort voor de ontbinding van het parlement
daar nog een verkiezing te houden.
DE MILLIOENEN VAN JOHN
ANGELL.
Men zal zich misschien nog herinneren dat
in Maart van het vorige jaar zekere Allery
van twee huizen in Brixton in het Zuidwes-
ten van Londen bezit nam, die door de Ker-
kelijke Commissarissen als kerkgoed beheerd
werden. Allery beschouwde zich als een
rechtstreeksch afstammeling van John An-
gell, die een fortuin heeft nagelaten dat tot
60 millioen moet aangegroeid zijn, op wel
ke nalatenschap nog altijd door een groot
VREDE VREDE
Redevoeringen van Baldwin en
Chamberlain aan een persdiner.
Baldwin heeft het woord gevoerd aan een
maaltijd van de buitenlandsche persvereeni-
ging. Hij zeide o.a. het volgende:
Welke regeering er hier aan het bewind
komt, de hoofdlijnen onzer buitenlandsche
politiek zullen niet noemenswaardig veran
deren. Het doel van ons land is vrede, en
welke partij ook op het kussen zit, zij zal
dat doel nastreven, overeenkomstig haar
inzicht. Slechts in een toestand van vrede
kunnen wij onze hulpbronnen ontwikkelen en
zooveel mogelijk bijdragen tot het welzijn
der menschheid.
Chamberlain, die vervolgens het woord
nam, zeide: Er bestaan geen geheimen ten
aanzien van de Britsche buitenlandsche poli
tiek. Het doelwit der wereld is vrede, het
verlangen der wereld is naar vrede en de
politiek der Britsche regeering is vrede. In
enkele jaren geleden, niet word:n opgelost
blemen, opgeworp.n door den strijd van
enkele jaren geladen, nie worden opgelost,
noch kunnen de achterdocht of de vrees
worden verdreven, die onze dagelijksche
taak bemoeilijken. Maar wie uwer zal ont-
kennen, dat wij de laatste vier jaren een
aanzienlijke stap vooruit hebben gedaan
en dat het uitzicht vreedzamer, dat de be-
trekkingen vriendschappelijker zijn dan vier
of vijf jaar geleden?
frankrijk.
HET OVERLIJDEN VAN FOCH.
Aan het sterfhuis stroomen de telegram-
men van rouwbeklag toe, uit geheel Frankrijk
en uit het buitenland De prins van Wales
seinde de deelneming van den Koning en de
bevolking van het Britsche rijk en er zijn te-
legrammen ingekomen van koning Albert der
Belgen en van de staatshoofden der gealli
eerde en bevriende mogendheden. Gisteroch-
tend om half elf zou Doumergue, Frank-
ri]ks president, het stoffelijk overschot van
deh grooten soldaat zijn eerbewtjs brmgen.
Zoodra Foch's overlijden was bekend ge
worden, brachten vele autoriteiten een be
zoek aan het sterfhuis. Tot hen behoorden
een vertegenwoordiger van den president van
de Repubhek, de voorzitters van Kamer en
Senaat, Poincare, de minister-president, de
overige ministers, de maarschalken Petain en
Lyautey, tal van generaals, leden van de
Academie.
Deelneming uit Australia
Bruce, de Australische eerste-minister,
heeft, volgens een telegram uit Camberra,
verklaard dat Australie met Fiankrijk over
het heengaan van een zijner grootste zonen
rouwde.
Uit naam van Australie heeft Bruce een
telegram van rouwbeklag gezonden.
Een uitlating van Painleve.
Painleve, de minister van oorlog, heeft aan
de vertegenwoordigers van de pers gezegd.
De dood van maarschalk Foch dompelt
het geheele Fransche leger en de legers der
bondgenooten in rouw. Foch is een der meest
illustere veldheeren geweest, wiens naam in
de Historie zal leven naast die van Alexan
der, Cesar, Napoleon. Hij is een geniaal be-
vrijder geweest, een smid, wiens nauwkeurl-
ge, krachtige slagen den door den vijand
zorgvuldig gesmeden keten van verdediging
wis ten te verbrijzelen.
De voornaamste eigenschap van Foch was
zijn wilskracht, die sterker werd naar gelang
hij tegenstand ontmoette en iete als een mag-
netisme aan de uitvoerders van dien wil me-
dedeelde. De schoonste hulde, die er aan de-
zen Franschman kan worden gebracht, is de
bewondering, de toegewijdheid van hen, over
wie hij het bevel voerde. Deze hulde, welke
de legers van alle landen, die aan de zijde
van Frankrijk hebben gestreden, hem brach
ten op de slagvelden wij zullen hem die
opnieuw brengen aan zijn grat.
Persstemmen.
De meeste Parijsche bladen wijdep lange
artikelen aan de nagedachtenis van Foch.
De Matin herinnert in een artikel, dat
„Frankrijk in rouw" tot opschrift draagt, er-
aan, dat Foch driemaal den grootsten oorlog
uit de geschiedenis heeft gewonnen. Deze
overwinnaar heeft den grootsten roem be-
haald, maar noch weelae, noch fortuin, wat
zoowel de jammer als de schoonheid van de
demokratie is.
De Petit Parisien: De onvergelijkelijke
strateeg met zijn ontembare geesikracht .wist
wat zijn wetenschap en zijn onbuigzame wil
waard waren. Hij deed denken aan Napo
leon.
Het Petit Journal schrijft: Indien een en
kele naam uit den oorlog den heldenmoed van
onze soldaten, de wetenschap en de volhar-
ding van hun chefs moest samenvatten, dan
zou die naam Foch zijn.
De Echo de Paris: Geheel Frankrijk en
met Frankrijk de naties, welker zonen Foch
tot de overwinning heeft gevoerd beweenen
den genera]issimus van de legermacht der
bondgenooten.
De ochtendbladen brengen Foch hulde
naar gelang van hun politieke kleur. De Po-
pulaire doet het met voorbehoud, de Huma-
mte beschimpt zijn nagedachtenis. Voor de
communisten was de gestorven maarschalk
de groote vijand van het bolsjewisme.
De Amerikaansche pers.
De New Yorksche bladen zwaaien maar-
schalk Foch grooten lof toe. Hij was, zegt de
Herald Tribune, zonder vrees, zonder blaam.
Duitsche persstemmen.
De Berlijnsche ochtendbladen wijden uit-
voerige artikelen aan den overleden Fran
schen maarschalk.
Wanneer men in aanmerking neemt, dat
het Foch is geweest, die Duitschland den ge
nadeslag heeft toegebracht, moet worden er-
kend, dat deze artikelen niet alleen zeer ob-
jectief, maar zelfs buitengewoon waardee-
rend zijn.
De rechtsstaande „Berl. Borsenztg." er-
kent ronduit, dat de benoeming van Foch
tot opperbevelhebber der geallieerde legers
een keerpunt, in den oorlog is geweest. „Zon-
der Foch", aldus het blad, „zou de Duitsche
doorbraak zijn gelukt. Ook de beslissende te-
genaanval van 18 Juli, die een definitieven
omkeer in den toestand beteekende, was zijn
werk". J
Evenals de meeste andere bladen wijst ook
de „Berl. Borsen-Courier er op, dat in zijn
leiding geen groote operatieve intui'tie, geen
gemale strategische combinatie was te zien.
,,Een Sedan heeft hij niet tot stand gebracht.
De overwinning was het gevolg van de uit-
putting der Duitsche legers".
Een herinnering.
Den 8sten November 1918, 's ochtends om
negen uur, verschenen de Duitsche parlemen-
tairen te Rhetondes, in het bosch van Com-
piegne, in het werkkamer-spoorwegrijtuig
van maarschalk Foch. Deze, schrijft Victor
Giraud in zijn Histoire de la grande guerre,
bijgestaan door den Engelschen admiraal, sir
Rosselyn Wemyss en generaal Weygand, en
omringd door de Engelsche en Amerikaan
sche gedelegeerden ontvangt hen met fiere
en rustige hoffelijkheid, die meer indrufc
maakt dan machtsvertoon. Er ontspint zich
een kort gesprek tusschen hen, die optreden,
in dit tooneel, dat een eind gaat maken aan
het grootste drama der historie. Erzberger
verklaart, dat hij komt „om de voorstellen
van de geallieerde mogendheden te ontvan-
gen". Foch antwoordt slechts, dat hij geen
voorstellen heeft te doen. Oberndorf t ijrijpt,
verbetert en verklaart zich bereid „de "voor-
waarden van de Entente" aan te hooren. Er
moest nog duidelijker worden gesproken.
Vraagt u om wapenstilstand? Erzberger en
Oberndorf bevestigen, dat zij daarom vra-
gen. Foch las vervolgens de voorwaarden op,
die er enkele dagen te voren in zijn tegen-
woordigheid door den oppersten raad der
bondgenooten te Versailles waren vastgesteld
Aan de gevolmachtigden werden twee-en-i
zeventig uur toegestaan om den tekst te be-
studeeren en dien te onderteekenen. Daar een
Duitsche renbode in een auto er niet in had
kunnen slagen door de linies heen te komen,
werd er, om tijd te winnen, enkele uren later
een kopie van de eischen der Entente naar
den generalen staf te Spa gebracht. Den
11 den, om vijf uur in den morgen, ondertee-
kenden de Duitsche gevolmachtigden na lan
ge gedachtenwisseling in den wagen van
Foch het verdrag, aldus de capitulatie van
hun land tot een feit makend.
NOORWEGEN.
HET EINDE DER BRUILOFTSFEESTEN.
De bruiloftsfeestelijkheden te Oslo zijn
gisteren geeindigd. Na de lunch, waaraan
ongeveer 250 personen deelnamen, bleef het
bruidspaar slechts korten tijd over om zich
voor de reis gereed te maken. Aan het station
werd afscheid genomen van de fatnilieleden,
Het jonge paar reist over Trelleborg naar
Sassnitz, waarvanuit de reis per auto wordt
voortgezet. Korten tijd na hun vertrek, ver-
lieten ook de Zweedsche en Deensche vorste
lijke gasten Oslo
RUSLAND,
EEN POOLEXPEDITIE.
Het bestuur van de Russische afdeelirtg
van de Internationale Vereeniging voor
Noordpool-onderzoek heeft besloten Pres-
tielny op te dragen in de omgeving van Le
ningrad een luchtschip-laudings-mast 'te
bouwen, voor een in het vocssjaar van 193Q
te ondernemen Pooltocht. 1
ALKHAARS
COURANT.