DAQBLAO VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN. Honderd eer er dertlgsle faarganj No. 91 Dit nummer besfaaf uit 3 blades. *29 Deze Courant word! ELKEN AVOND, behalve Zon- en Feestdagen, uitgegeven. 'Abnnnementsprijs bij vooruilbetaling pei 3 maanden root Alkmaai 2.—, franco door be) geheele Rijk 1 2.50. Alzonderlijke en bewljsntiw""®** 5 cents. PRIJS DEB GEWONE AD VERTENTIEN Per regel 0.25, bij groote confracfen rabat. Groote tetters naar plaatsrnlmte. Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdrnkkerij v/h. HERMs, COSTER ZOON. Voordam C 9. Dlrectenr; C. KRAK. DOXDEKDAO Telef.nr. Administrate 3. Telefoonnr. Redactte 33. Postqlro 37060. HooldredacteurTj. N. ADEMA. 18 APRIL USt het Parlement Den Haag, 17 April 1929. De Voorzitter der Eerste Kamer heeft. ter verkorting der beraadslagingen vermoedelijk drie wetsvoorstellen tegelijk aan de orde ge- steld: de Begrooting van het Departement van Kolonien, de Begrooting van Ned. Indie en de wijziging van enkele artikelen van de lndische Staatsregeling ten einde verandering te brengen in de samenstelling van den Volks- raad en het mogelijk te maken, dat de Raad van Indie met twee leden vergroot wordt, waardoor ook aan het lndische element een plaats kan worden ingeruimd in dat hooge college. Maar nu is het wel eigenaardig, dat over de verandering in de verhouding van het aantal Europeesche leden van d.n Volksraad en dat der inlandsche leden. Men weet dat het de bedoeling is het aantal inlandsche le den met vijf te vergrooten ten koste van het Europeesche contingent, waardoor een in landsche meerderheid in den Volksraad moge lijk wordt gemaakt. Toen indertijd de regeering voorstelde een samenstelling van den Volksraad waardoor dit zou verkregen worden, is een amendament van den heer Feber (R.K.) aangenomen om dit onmogelijk te maken, in het bijzond.r om- dat men in Indie daarover zeer slecht te spre- ken is en de Tweede Kamer heeft dan ook daar aan hare goedk. gehecht. Maar in de Eerste Kamer neemt men de zaak zeer ern- stig op. We maakten reeds gewag van de uit voerige professorale rede, die de Utrechtsche hoogleeraar er gister tegen heeft gehoudei. Heden is deze gevolgd door een nog uitvoe- riger rede van den heer mr. Mendels (S D A.P.), die, als we ons goed herinneren, onge- veer drie en een half uur in beslag heeft ge- nomen. De heer Mendels is een levendig spre ker en hij weet de dingen dikwerf zoo pun- tig te zeggen, dat zelfs een tegenstander met aandacht naar hem luistert, maar drie en .een half uurdat is toch wel wat al te veel van het goede! Maar de heer Mendels heeft dan ook allerlei punten opgehaald, die soms niet in direct verband stonden met het onderwerp. De kern van zijn uiteenzetting vormde de wijziging van de lndische Staats regeling, maar daaromheen heeft hij al ziin grieven tegen het lndische beleid van de bre- derlandschc regeering gelegd. Hij betoogde dat men de democratiseering van Indie op al lerlei wijze belemmerde, dat de richting van het beleid door de ondernemers wordt aan- gegeven en verzekerde, dat Indie zdf zou oe- slissen, wanneer het zich van de banden met Nederland zal willen losmaken. Dat dit een- maal zou gebeuren, daarvan was hij over tuigd. Dat hij zich een warm voorstander toonde van het regeeringsvoorstel, behoeven wij hier niet bij te voegen. In zooverre was hij een tegenstander van den eersten spreker van hedenmorgen, den heer De Muralt (Vrij- heidsb.), die ronduit verklaarde, dat hij wat Nederlandsche politiek betreft liberaal van beginsel was, doch op koloniaal gebied con- servatieve inzichten huldigde. Hij was dan ook tegen het regeeringsvoorstel. Dat was ook de spreker, die op den heer Mendels volgdede heer Jansen (R K.), die zich aansloot bij het betoog van den heer Savornin Lohman. Nog een derde tegenstan der van het regeeringsvoorstel is aan het woord gekomen: de heer Colijn (A.R.), die een uitvoerige rede inzette, doch na ten alge- meene beschouwing verzocht zijn rede morgen te mogen voortzetten. De Tweede Kamer is hedenmorgen begon- nen met de Ziektewet aan te nemen met 64 te gen 16 stemmen. Er tegen stemden alle Chr Historischen en de heeren Kersten, Zandt, Braat, De Visscher, Van Rappard en Ling beek. Daarna heeft de Kamer de behandeling lan het suikerwttje van den heer Van den Heuvel c.s. voortgezet. De vrijzinnige leden Van Gijn en Boon deden hun stem tegen he) voorstel hooren. De heeren Loerakker (R K Braat (Plattel.) en Leenstra (A R.) verklaar- den zich voorstanders van het steunwetje, de heer Schokking (C.Haarzelde nog in welken gtest hij zou stemmen. Morgen kcimr de heer Van den Heuvel aan het woord tot verdediging van zijn ontwerp. Dagelijksch overnicht. DE OORLOGSSCHULDEN IN HET LAGERHUIS. Snowderts critiek op de regeering; Churchill's antwoord; de verklarina van Mac Donaldde aandeelen der labour-partij dalen. In Parijs zijn de financieele deskundigen nog altijd bijeen, om te beraadslagen over de Duitsche herstelbetalingen. Zooals men weet, probeeren de Duitschers, de eerste jaartermij- nen een eind naar beneden te drukken, en de Franschen vooral zijn het daarover lang niet met hen eens. - Die kwestie over de herstelbetalingen is dezer dagen ook in het Engelsche Lagerhuis aan de orde geweest. Snowden, lid van de Labour-partij en vroeger onder MacDonald kanselier van de schatkist, heeft n.l. een scher- pen aanv. gedaan op Churchill's polit. inzake de Engelsche vorderingen op de gealli.erden Hij vond, dat Frankrijk en Italie veel te zachtzinnig behandeld waren en dat, als die twee landen aan Amerika wel hun schulden konden betalen, zij dit ook aan Engeland be- hoorden te docn. Voorts zou Engeland, als het ooit uit de schuld-annui'teiten en Duitsche herstelbeta lingen bij elkaar meer ontving, dat het aan Amerika te betalen had, het bedrag der an- nui'teiten, die het van zijn geallieerde schul- denaren krijgt, verminderen. Daarom is het beginsel, dat in de nota van Balfour is vast- gelgd, voor de arbeiderspartij verwerpelijk De minister van oorlog antwoordde hier op, dat de in de zoogenaamde Balfour-nota getroffen regeling, waarbij Engeland niets meer vorderde van zijn voormalige bondge- nooten dan het zelf aan de Vereenigde Staten betalen moest, eerlijk en tot dusver volkomen bevredigend was geweest voor alle betrokken partijen. Het was een daad, die ernstige af- keuring verdiende, om zooals Snowden gister gedaan had, dit beginsel prijs te geven en de heiligheid van eenmaal gesloten verdragen niet te erkennen en spr. verzocht den leider der oppositie te willen verklaren, of dit de of- ficieele politiek der arbeiderspartij was? Snowden antwoordde, dat de officieele poli tiek der arbeiderspartij de schrapping van alle geallieerde schulden onderling, alsmede van de Duitsche herstelbetalingen was en dat de regeering dit heel goed wist. Men had de arbeiderspartij dikwijls van vaderlandsloozen uitgekreten, maar zooveel Engelsch bloed had spr. dan toch nog in de aderen om niet on- verschillig te blijven bij een regeling, waarbij het Engelsche volk dood kon bloeden ten gunste van de op het oogenblik welvarendste volkeren van Europa, Frankrijk en Italie. De partij zou, als zij de volgende regeering zou vormen, niet in beginsel aan de gesloten overeenkomst raken of haar zonder meer op- zeggen, maar zij zou zich de vrijheid voorbe- houden, om, zooals dat vaker met internatio- nale verdragen geschied was, te gelegd tijd onderhandelingen te beginnen over een herziening, zonder dat zij daarbij de Balfour nota als een steen om haar nek beschouwd wilde zien. Churchill greep hier in en zeide dat Frank- riik, waarmee Engeland op het slagveld zoo innig verbonden was geweest, geen oogenblik de bedoeling had gehad, zijn schuldeischers te bedriegen, en dat de getroifen regeling eer lijk door Frankrijk nagekomen was. Chamberlain zeide in groote opwinding, dat het zijn plechtig g.sloten internationale lement verricht was, dan dit door de woorden van Snowden uitgelokt debat. Wanneer de ar beiderspartij bij haar voornemen bleef, zou Engeland den naam krijgen en verdienen, dat het zijn plechtig gesloten internataionale overeenkomsten niet zou nakomen, en het was nog nooit geschied, dat een volgende re geering de verdragen van de voorafgaande opgezegd had. Ook hij vroeg dringend aan MacDonald om een woord van geruststelling te spreken, ten einde een moreele crisis van de grootste draagwijdte te voorkomen. Dit h.eft MacDonald gedaan. Hij verklaar de dat de gesloten overeenkomsten niet zoo heilig zijn, dat ze niet herzien zouden kunnen worden. Maar, vervolgde MacDonald, zoo- lang ik aan het hoofd van de arbeiderspartij sta. zullen geen overeenkomsten verloochend worden. Volgens eenige arbeidersafgevaardigden moet Snowden's uitlating in het Lag.rhuis over de Fransche schulden de algemeene in- stemming hebben van de partij. Zijn aanval op Balfour's nota was echter niet door alle leiders der partij gesieund. Na de rede in het Lagerhuis over de mo- gelijke houding van de arb.iderspartij tegen- over de schuldenregeling met Frankrijk zijn de arbeidersaandeelen 1 punt gedaald en die der beide andere partijen 1 punt gestegen. Conservatieven 273—277, arbeiders 251— 255, liberalen 8589. Buitenland BELGI6. Het ongeluk met den sneltreia uit Parijs. Het aantal dooden 11 en gewonden 49. H.t aantal doode;; bij de spocrwegramp te Halle bedraagt thans 11 terwijl dat der ge wonden tot 49 is gestegen. Van 17 hunner blijken de verwondingen van ernstigen aard te zijn. De dooden zijn: 8 Belgische postbe1 ambten, de hoofdconducteur van den snel- tiein, een bijna geheel verkoolde Waalsche dame, en een persoon, wiens gruwelijk ver- minkt lijk nog altijd niet kon worden geiden tificeerd. De ernstig gewonden zijn alien Belgen of Franschen; geen Inkele Nederlan- der blijkt bij deze ramp eenig letsel te heb ben bekomen. De machinist van den Parijschen sneltrein is zeer zwaar gewond doch zijn helper kwam met eenige achrammen vrij. Hartverscheurende tooneelen Als altijd bij soortgelijke rampen speel- den zich hartverscheurende tooneelen af, zoowel onmiddellijk na de botsing als la ter bij de herkenning der lijken door de na- bestaanden der slachtoffers. Sommige rei- zigers, die aan den dood ontsnapten, bleken waanzinnig van schrik te zijn geworden. Een van hen klom boven op de uit het spoor geloopen en gekantelde locomotief van den sneltrein en bleef daar luidkeels zitten la- chen. Onder de gewonden is ook een bekend BM- gisch geestelijke, pater de Vrooye rector van een katholiek college te Bergen, wiens beide beenen vermorzeld werden. Toen men hem te hulp snelde, zeide hij tot de redders: „Zorg eerst voor de anderen, ik kan wel wat wach- ten". Een slaper. Een persoon, die met de grootste moeite onder een hoop rookend puin werd wegge- haald, bleek geheel ongedeerd te zijn geb'e- ven. Een ander, die in den laatsten wagen te slapen lag, was zelfs niet eens gewekt door den geweldigen schok en kon, toen hij werd gewekt en het vreeselijke schouwspel zag, zijn oogen niet gelooven. De vernielingen. Van de beide postwagens, den conducteurs- wagen en een derde klasse-wagen bleef niets over, dan een onontwarbare massa versplin- terde planken en kromgebogen ijzeren sta- ven. Ook een eerste en tweede klasse wagen werd zwaar gehavend. Van de Fransche postbeambten werd als door een wonder slechts een enkele gewond, hoewel ook hun wagen geheel versplinterd werd. De oorzaak De minister van spoorwegen, Lippens, en het parket uit Brussel, begaven zich in den loop van den dag naar het terrein van de ramp. Het blijkt wel degelijk vast te staan, dat de trein door den mist, die Woensdag- morgen aldaar hing, door onveilig signaal is gereden. De machinist van den sneltrein heeft het signaal van den sneltrein niet ge- zien en het gevaar eerst bemerkt, toen het te laat was. De sneltrein, rijdend met een snel- heid van 80 K.M. per uur, was niet meer tot staan te brengen, hoe de man zich ook zou hebben ingespannen om een ramp nog te voorkomen. Heel den dag door is onafgebroken met twee groote kranen aan de opruiming van de verbrijzelde wagens gewerkt. De stukken van waarde, die zich in de postwagen bevonden, werden alle teruggevonden; de waarde be- droeg ruim 1 millioen francs. Tegen den avond was het opruimingswerk reeds zoover gevorderd, dat het herstel van de directielijn BrusselParijs tegen Donder- dagmiddag in uitzicht kon worden gesteld. Inafwachting worden de internationale trei- nen van en naar het Zuiden omgeleid langs Charleroi. De zware locomotief van den Parijschen trein, die geheel buiten het spoor ligt en het verkeer dus niet belemmert, zal eerst Donder- dag of Vrijdag worden weggehaald. Sommige spoorwegautoriteiten meenen reden te hebben te veronderstellen, dat zich onder dezen lo comotief nog een twaalfde lijk bevindt. In de kamerzittting van Woensdag heeft de minister van spoorwegen mededeeling ge daan van het spobrwegongeluk bij Halle, waarbij hij uiting gaf aan zijn medegevoel met de slachtoffers Verder verklaarde hij, dat er een commissie van onderzoek zal wor den ingesteld. t)e machinist va den sneltrein ge- arresteerd. De machinist van den Parijschen trein, die bij de botsing gewond werd, is in arrest ge steld. Een onderhoud met reizigers uit den verongelukten nachttrein Parijs— Amsterdam. De N.R.Crt. heeft een onderhoud gehad met de reizigers uit den verongelukten trein, hetwelk we hier laten volgen: Wij hebben de reis naar 's-Gravenhage met hen meegemaakt, om onderweg iets van hun ervaringen te hooren. Merkwaardig is daarbij de tegenstrijdigheid in sommige ver klaringen, welke tegenspraak overigens wel duidt op de geweldige verwarring, welke gis- termorgen daar bij Halle moet hebben ge- heerscht Mevrouw Sanders, een Nederlandsche die te Parijs woont, vertelde ons het volgende: Dinsdagavond om 12 uur zijn wij van Pa rijs vertrokken. Ik zat in een van de achter- ste wagens, evenals trouwens alle andere voor Nederland bestemde reizigers. De ach- terste wagons zijn n.l. voor Nederland be- stemdde voorste gaan niet verder dan Brus sel. Ik reed vooruit en had een kind naast mij en het andere op schoot. Voorts zat er nog een meneer in hetzelfde compartiment, op dezlfde bank. Omstreeks half zeven voelden wij een ont- zaglijken schok, gevolgd door een vreeselijk gekraak en g.dreun. De bagage vloog uit het net, over ons heen, op de bank tegenover ons. Wij schrokken hevig, maar werden geluk- kig niet gedeerd. Boven het lawaai van ont- snappende stoom weerklonk een wild ge- schreeuw: accident, accident! Toen wij gin- gen kijken, zagen wij, dat onze trein dwars op een andere was geloopen. Van onzen trein stonden slechts onze wagen en het ach- terste rijtuig nog in de rails; de middelste rijtuigen waren ontspoord en beschadigd; de voorste wagens waren op en over elkaar ge schoven en totaal vernield. Van den anderen trein, een goederentrein waren enkele wa gens totaal versplinterd. Een locomotief lag gekanteld naast d. spoorbaan. Het onder- stuk met de wielen was er finaal afgerukt. De ketel was opengescheurd, maar gelukkig is er geen brand ontstaan. Uit de tot wrakhout vervormde wagens klonk een vreeselijk gekerm en het geheel le- verde een afgrijselijken aanblik op. Van alle kanten kwam terstond hulp opdagen en met man en macht werd er gewerkt, om de ge wonden in veiligheid te brengen. Er werd al dadelijk verteld, dat er tenminste 11 doo den waren; later kwam men vertellen, dat er 15 mensch. waren gestorven. Daaronder zou- den de stokers van beide treinen zijn en de machinist van onzen trein. Die van den goe- derentrtein is niet teruggevonden. Ik was na- tuurlljk geheel overstuur en ben weer gauw in mijn wagen teruggegaan. Ook mijn oudste een jongetje van 4 jaar was erg ge- schrokken. Na verloop van eenigen tijd kwam men zeggen, dat ik uit moest stappen. Ik ben toen met de kinderen en mijn bagage naar Halle geloopen, dat ongeveer 10 minu- ten loopen was. Onderweg heb ik tal van brancards met gewonden gezien. Daaronder waren er, die afzichtelijk verminkt waren. Zoo zak ik, o.a een dame, van wie een been was afgerukt. In Halle werden wij zeer gastvrij opge- nomen. De gewonden werden naar het hos- pitaal gebracht en toen dit vol was, zijn de andere naar een klooster vervoerd. De niet- gewonden zijn door de bewoners liefderijk ontvangen. Ik ben een paar uur bij ten par- ticulier gebleven en om half 3 ben ik per autobus naar Brsusel gegaan. Dat was nog meer dan eer. uur rijden. Het meerendeel van de bewoners van Halle is in Brussel werkzaam. Doordat het trein- verkeer totaal gestremd was, hebb.n alle Hallenaars gisteren vrijaf moeten nemen. Met den autobus ben ik nog vlak langs het terein van de ramp gekomen. Men was toen nog hard aan het werk, om de vernielde wa gens uit elkaar te trekken. Het liet zich toen aanzien, dat men gedurttide de eerste uren de spoorbaan nog niet vrij zou hebben. Dr. Vanamee, een Amerikaansche genees- heer, die met een gezelschap, bestaande uit 12 dames en heeren een reis door Europa maakte was Dinsdagavond eveneens met den nachttrein van Parijs naar Nedftland gereisd. Hij vertelde o.a het volgende: Ons gezelschap reisde in een slaaprijtuig. Wij waren juist opgestaan en bezig ons te kleeden, toen wij een geweldigen schok ge- voelden. Alles werd ondersteboven gesmeten, Er weerklonk ten zware slag en een afgrijse lijk gegil en gekerm. Het bleek, dat ik de eenige geneesheer in den trein was en ter stond ben ik hulp gaan bieden. Ik heb zeker tusschen de 20 en 30 zwaargewonden gehol- pen, met h;t gebrekkige verbandmateriaal dat in den trein voorhanden was. Er waren menschen met ernstige schedelbreuken. en met gebroken ledematen. Er heerschte een ge weldige verwaring; vrouwen liepen luid gil lend rond en mannen stonden te huilen als kind ren. De menschen liepen radeloos heen en weer. Maar anderen waren er, o a. een meisje van 12 jaar, die volmaakt kalm leken en krachtdadig hielpen. Het kan natuurlijk ook zijn, dat onder deze kalmte juist een uiterste nervositeit lag verscholen. Onder de gewonden waren geen Neder landers De gewonden spraken alien Fransch. Daardoor kon ik hen niet verstaan. Maar spoedig is er een geestelijke uit Halle geko men, die als tolk heeft gefungeerd. Eerst na een uur is er m.dische hulp uit Brussel ge komen; deze hulpbrigade bestond uit 3 dokto- ren en een aantal verpleegsters. Omdat er in Halle geen hospitaal is. zijn de gewonden ondergebracht in het hotel Schulle Mal- becq, dat op 10 meter van de plaats van de ramp ligt. Van enkele reizigers heb ik den dood geconstateerd. Hoeveel dooden er in het totaal waren, kan ik met geen mogelijk- heid schatten: maar ik geloof, dat er zeker 19 waren. Het aantal gewonden was in elk geval heel groot. Dr. Vanamee roemde voorts zeer de hulp- vaardigheid van de bewoners van Halle, die terstond de gewonden van koffie en cognac hebben voorzien. De verongelukte trein was heel vol, vooral in de voorste wagens. Dr. Vanamee is 2 uur ter plaats? gebleven. Daarna is hij met ten taxi naar Brussel gegaan, am ziin rtia per trein voort te zetten. BEZOEKT ZATERDAG DE Openbare Uitvoering van „TURNLUST", aanvang HALF ACHT, in de „HARMONIE". - Entree 60 cent (alles inbegrepen). EEN WAARSCHUWING VAN MOSKOU. Tegen inlijving van Ajghaansch gebied bij Perzi'e. Naar uit Moskou gemeld wordt, heeft da plaatsverv. commissaris van buitenl. zaken Dinsdag den Perzischen ambassadeur ont vangen en hem het volgende medegedeeld: De Sovjetregeering is ingelicht over het feit, dat in Perzie zekere kringen bepaalde deelen van Afghanistan wilden afscheiden en tot Perzisch gebied proclameeren. Zij verklaart, dat de Perzische regeering, wanneer zij ge- \olg zou geven aan de voorstellen van deze Perzische kringen, de vrienschap der andere volken in het naburige oosten volkomen zou verliezen. Zij kan niet toestaan, dat een an dere mogendheid de grenzen van Afghanis tan schendt. ook niet onder het voorwendsel van bestrijding van het banditisme en zij spreekt de hooo uit. dat de Perzische regee ring niets tegen Afghanistan zal onder- nemen en zich volkomen neutraal zal houden ten opzichte van den strijd, welke zich af- speelt aan de Perzisch-Afghaansehe grens. De Sovjetgezant te Teheran heeft opdracht dezelfde verklaring aan de Perzische regee ring te doen. Een protest tegen de beschuldi- ging der Sovjetregeering. In het Perzische parlement protesteerde de minister van buitenlandsche zaken tegen de beschuldigingen der Sovjetregeering betref- fende de houdin? van Perzie in de geschillen in Afghanistan. De minister verklaarde, dat de Perzische regeering haar politiek van neu- traliteit en vriendschap met Afghanistan en het Afghaansche volk handhaaft. Dat sluit echter niet uit, dat Perzie stapoen moet doen om te voorkomen, dat de strijd in Af ghanistan overslaat naar Perzisch grondge- bied. WARD HERMANS. De Independance Beige is niet te spreken over het feit. dat Ward Hermans, in Belgie teruggekeerd, op vrije voeten wordt gelaten. Men heeft er ongetwijfeld te hooger plaatse op gestaan een pendant te leveren van het ge- beurde met Frank-Heine, dat de openbare meening, terecht, geweigerd heeft te slikken Zeker zal men ons heden van een min of meer narlementaire tribune af uitleggen, dat er in ons gerechtelijke tuighuis niet het ge- ringste stukje wet aanwezig was, dat het mo gelijk maakte den frontistischen verrader ach- ter slot en grendel te houden. Maar eerlijke menschen zullen eens te meer weigeren de By- zantijnsche spitsvondigheden te begrijpen van hen, aan wie zij de bescherming van den staat hebben ongedragen. En al zegt men hun, dat men Ward Hermans, daar hij een politiek delict heeft begaan, niet preventief kan ops'uiten, dan zullen zij de schouders op- halen. Men zal hun, gelijk begrijpelijk is, in- tusschen niet duidelijk maken waarom het bevel fot in hechtenis neming, dat er ten name van Ward Hermans bestond, niet is uitge- voerd, zoodra de rechter van instructie ken- nis droeg van de aanwezigheid van dezen te Brussel De magistraat heeft zich er toe be- paald den frontistischen verrader om drie uur aan zijn kabinet te ontbieden. DUITSUHLAND. 1 DE MOORD TE LiiBARS. De dader krijgt 12 jaar tuchthuis. Eenige maanden geleden werd in een hooi- berg bij Liibars, in de buurt van Berlijn, het vreeselijk verminkte lijk van een rondtrekkend schildersgezel gevonden. Daar geen enkel papier op den vermoorde werd gevonden, heeft het geruimen tijd geduurd, voor diens identiteit was vastgestela. Toevallig zag de moeder van den jongen man een foto van het lijk in een gei'llustreerd blad en zoo kwam de Berlijnsche politie te weten dat het slacht- offer Paul Michalzik heette. Het was toen niet moeilijk meer den dader te pakken daar deze zich de papieren van Michalzik had toege- eigend en zich sedert dien voor zijn slacht- offer had uitgegeven. De dader bleek een 25- jarig koemelker A. Becker te zijn, die den nioord had gepleegd omdat hij geen papieren had en er zonder geen werk kon vinden. Di r°chtbank te Berlijn heeft hem thans tot twaalf jaar tuchthuis veroordeeld. ENGELAND. DE LONDENSCHE POLITIE. De „New Statesman" wegens smaadschrift veroordeeld. Het weekblad de ,,-New Statesman" had in een artikel over de Londensche politie ge- zegd, dat het onderzoek der bekende Staats- commissie van groote waarde had kunnen zijn als er een eind dooi werd gemaakt aan de methoden Horwood Childs-Bodkin, een eind n.l. aan de „Hvde Parkschandalen" aan AARSC COORANT.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1929 | | pagina 1