DAQBLAO VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
Honderd eer er dertlgsle faarganj
No. 91
Dit nummer besfaaf uit 3 blades.
*29
Deze Courant word! ELKEN AVOND, behalve Zon- en Feestdagen, uitgegeven.
'Abnnnementsprijs bij vooruilbetaling pei 3 maanden root Alkmaai 2.—, franco door
be) geheele Rijk 1 2.50.
Alzonderlijke en bewljsntiw""®** 5 cents.
PRIJS DEB GEWONE AD VERTENTIEN
Per regel 0.25, bij groote confracfen rabat. Groote tetters naar plaatsrnlmte.
Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdrnkkerij v/h. HERMs, COSTER
ZOON. Voordam C 9.
Dlrectenr; C. KRAK.
DOXDEKDAO
Telef.nr. Administrate 3.
Telefoonnr. Redactte 33.
Postqlro 37060.
HooldredacteurTj. N. ADEMA.
18 APRIL
USt het Parlement
Den Haag, 17 April 1929.
De Voorzitter der Eerste Kamer heeft. ter
verkorting der beraadslagingen vermoedelijk
drie wetsvoorstellen tegelijk aan de orde ge-
steld: de Begrooting van het Departement
van Kolonien, de Begrooting van Ned. Indie
en de wijziging van enkele artikelen van de
lndische Staatsregeling ten einde verandering
te brengen in de samenstelling van den Volks-
raad en het mogelijk te maken, dat de Raad
van Indie met twee leden vergroot wordt,
waardoor ook aan het lndische element een
plaats kan worden ingeruimd in dat hooge
college. Maar nu is het wel eigenaardig, dat
over de verandering in de verhouding van het
aantal Europeesche leden van d.n Volksraad
en dat der inlandsche leden. Men weet dat
het de bedoeling is het aantal inlandsche le
den met vijf te vergrooten ten koste van het
Europeesche contingent, waardoor een in
landsche meerderheid in den Volksraad moge
lijk wordt gemaakt.
Toen indertijd de regeering voorstelde een
samenstelling van den Volksraad waardoor
dit zou verkregen worden, is een amendament
van den heer Feber (R.K.) aangenomen om
dit onmogelijk te maken, in het bijzond.r om-
dat men in Indie daarover zeer slecht te spre-
ken is en de Tweede Kamer heeft dan ook
daar aan hare goedk. gehecht. Maar in de
Eerste Kamer neemt men de zaak zeer ern-
stig op. We maakten reeds gewag van de uit
voerige professorale rede, die de Utrechtsche
hoogleeraar er gister tegen heeft gehoudei.
Heden is deze gevolgd door een nog uitvoe-
riger rede van den heer mr. Mendels (S D
A.P.), die, als we ons goed herinneren, onge-
veer drie en een half uur in beslag heeft ge-
nomen. De heer Mendels is een levendig spre
ker en hij weet de dingen dikwerf zoo pun-
tig te zeggen, dat zelfs een tegenstander met
aandacht naar hem luistert, maar drie en
.een half uurdat is toch wel wat al
te veel van het goede! Maar de heer Mendels
heeft dan ook allerlei punten opgehaald, die
soms niet in direct verband stonden met het
onderwerp. De kern van zijn uiteenzetting
vormde de wijziging van de lndische Staats
regeling, maar daaromheen heeft hij al ziin
grieven tegen het lndische beleid van de bre-
derlandschc regeering gelegd. Hij betoogde
dat men de democratiseering van Indie op al
lerlei wijze belemmerde, dat de richting van
het beleid door de ondernemers wordt aan-
gegeven en verzekerde, dat Indie zdf zou oe-
slissen, wanneer het zich van de banden met
Nederland zal willen losmaken. Dat dit een-
maal zou gebeuren, daarvan was hij over
tuigd. Dat hij zich een warm voorstander
toonde van het regeeringsvoorstel, behoeven
wij hier niet bij te voegen. In zooverre was
hij een tegenstander van den eersten spreker
van hedenmorgen, den heer De Muralt (Vrij-
heidsb.), die ronduit verklaarde, dat hij wat
Nederlandsche politiek betreft liberaal van
beginsel was, doch op koloniaal gebied con-
servatieve inzichten huldigde. Hij was dan
ook tegen het regeeringsvoorstel.
Dat was ook de spreker, die op den heer
Mendels volgdede heer Jansen (R K.), die
zich aansloot bij het betoog van den heer
Savornin Lohman. Nog een derde tegenstan
der van het regeeringsvoorstel is aan het
woord gekomen: de heer Colijn (A.R.), die een
uitvoerige rede inzette, doch na ten alge-
meene beschouwing verzocht zijn rede morgen
te mogen voortzetten.
De Tweede Kamer is hedenmorgen begon-
nen met de Ziektewet aan te nemen met 64 te
gen 16 stemmen. Er tegen stemden alle Chr
Historischen en de heeren Kersten, Zandt,
Braat, De Visscher, Van Rappard en Ling
beek.
Daarna heeft de Kamer de behandeling
lan het suikerwttje van den heer Van den
Heuvel c.s. voortgezet. De vrijzinnige leden
Van Gijn en Boon deden hun stem tegen he)
voorstel hooren. De heeren Loerakker (R K
Braat (Plattel.) en Leenstra (A R.) verklaar-
den zich voorstanders van het steunwetje,
de heer Schokking (C.Haarzelde nog in
welken gtest hij zou stemmen. Morgen kcimr
de heer Van den Heuvel aan het woord tot
verdediging van zijn ontwerp.
Dagelijksch overnicht.
DE OORLOGSSCHULDEN IN HET
LAGERHUIS.
Snowderts critiek op de regeering;
Churchill's antwoord; de verklarina
van Mac Donaldde aandeelen der
labour-partij dalen.
In Parijs zijn de financieele deskundigen
nog altijd bijeen, om te beraadslagen over de
Duitsche herstelbetalingen. Zooals men weet,
probeeren de Duitschers, de eerste jaartermij-
nen een eind naar beneden te drukken, en de
Franschen vooral zijn het daarover lang niet
met hen eens. -
Die kwestie over de herstelbetalingen is
dezer dagen ook in het Engelsche Lagerhuis
aan de orde geweest. Snowden, lid van de
Labour-partij en vroeger onder MacDonald
kanselier van de schatkist, heeft n.l. een scher-
pen aanv. gedaan op Churchill's polit. inzake
de Engelsche vorderingen op de gealli.erden
Hij vond, dat Frankrijk en Italie veel te
zachtzinnig behandeld waren en dat, als die
twee landen aan Amerika wel hun schulden
konden betalen, zij dit ook aan Engeland be-
hoorden te docn.
Voorts zou Engeland, als het ooit uit de
schuld-annui'teiten en Duitsche herstelbeta
lingen bij elkaar meer ontving, dat het aan
Amerika te betalen had, het bedrag der an-
nui'teiten, die het van zijn geallieerde schul-
denaren krijgt, verminderen. Daarom is het
beginsel, dat in de nota van Balfour is vast-
gelgd, voor de arbeiderspartij verwerpelijk
De minister van oorlog antwoordde hier
op, dat de in de zoogenaamde Balfour-nota
getroffen regeling, waarbij Engeland niets
meer vorderde van zijn voormalige bondge-
nooten dan het zelf aan de Vereenigde Staten
betalen moest, eerlijk en tot dusver volkomen
bevredigend was geweest voor alle betrokken
partijen. Het was een daad, die ernstige af-
keuring verdiende, om zooals Snowden gister
gedaan had, dit beginsel prijs te geven en de
heiligheid van eenmaal gesloten verdragen
niet te erkennen en spr. verzocht den leider
der oppositie te willen verklaren, of dit de of-
ficieele politiek der arbeiderspartij was?
Snowden antwoordde, dat de officieele poli
tiek der arbeiderspartij de schrapping van
alle geallieerde schulden onderling, alsmede
van de Duitsche herstelbetalingen was en dat
de regeering dit heel goed wist. Men had de
arbeiderspartij dikwijls van vaderlandsloozen
uitgekreten, maar zooveel Engelsch bloed had
spr. dan toch nog in de aderen om niet on-
verschillig te blijven bij een regeling, waarbij
het Engelsche volk dood kon bloeden ten
gunste van de op het oogenblik welvarendste
volkeren van Europa, Frankrijk en Italie.
De partij zou, als zij de volgende regeering
zou vormen, niet in beginsel aan de gesloten
overeenkomst raken of haar zonder meer op-
zeggen, maar zij zou zich de vrijheid voorbe-
houden, om, zooals dat vaker met internatio-
nale verdragen geschied was, te gelegd
tijd onderhandelingen te beginnen over een
herziening, zonder dat zij daarbij de Balfour
nota als een steen om haar nek beschouwd
wilde zien.
Churchill greep hier in en zeide dat Frank-
riik, waarmee Engeland op het slagveld zoo
innig verbonden was geweest, geen oogenblik
de bedoeling had gehad, zijn schuldeischers
te bedriegen, en dat de getroifen regeling eer
lijk door Frankrijk nagekomen was.
Chamberlain zeide in groote opwinding,
dat het zijn plechtig g.sloten internationale
lement verricht was, dan dit door de woorden
van Snowden uitgelokt debat. Wanneer de ar
beiderspartij bij haar voornemen bleef, zou
Engeland den naam krijgen en verdienen,
dat het zijn plechtig gesloten internataionale
overeenkomsten niet zou nakomen, en het
was nog nooit geschied, dat een volgende re
geering de verdragen van de voorafgaande
opgezegd had.
Ook hij vroeg dringend aan MacDonald om
een woord van geruststelling te spreken, ten
einde een moreele crisis van de grootste
draagwijdte te voorkomen.
Dit h.eft MacDonald gedaan. Hij verklaar
de dat de gesloten overeenkomsten niet zoo
heilig zijn, dat ze niet herzien zouden kunnen
worden. Maar, vervolgde MacDonald, zoo-
lang ik aan het hoofd van de arbeiderspartij
sta. zullen geen overeenkomsten verloochend
worden.
Volgens eenige arbeidersafgevaardigden
moet Snowden's uitlating in het Lag.rhuis
over de Fransche schulden de algemeene in-
stemming hebben van de partij. Zijn aanval
op Balfour's nota was echter niet door alle
leiders der partij gesieund.
Na de rede in het Lagerhuis over de mo-
gelijke houding van de arb.iderspartij tegen-
over de schuldenregeling met Frankrijk zijn
de arbeidersaandeelen 1 punt gedaald en die
der beide andere partijen 1 punt gestegen.
Conservatieven 273—277, arbeiders 251—
255, liberalen 8589.
Buitenland
BELGI6.
Het ongeluk met den sneltreia
uit Parijs.
Het aantal dooden 11 en gewonden 49.
H.t aantal doode;; bij de spocrwegramp te
Halle bedraagt thans 11 terwijl dat der ge
wonden tot 49 is gestegen. Van 17 hunner
blijken de verwondingen van ernstigen aard
te zijn. De dooden zijn: 8 Belgische postbe1
ambten, de hoofdconducteur van den snel-
tiein, een bijna geheel verkoolde Waalsche
dame, en een persoon, wiens gruwelijk ver-
minkt lijk nog altijd niet kon worden geiden
tificeerd. De ernstig gewonden zijn alien
Belgen of Franschen; geen Inkele Nederlan-
der blijkt bij deze ramp eenig letsel te heb
ben bekomen.
De machinist van den Parijschen sneltrein
is zeer zwaar gewond doch zijn helper kwam
met eenige achrammen vrij.
Hartverscheurende tooneelen
Als altijd bij soortgelijke rampen speel-
den zich hartverscheurende tooneelen
af, zoowel onmiddellijk na de botsing als la
ter bij de herkenning der lijken door de na-
bestaanden der slachtoffers. Sommige rei-
zigers, die aan den dood ontsnapten, bleken
waanzinnig van schrik te zijn geworden.
Een van hen klom boven op de uit het spoor
geloopen en gekantelde locomotief van den
sneltrein en bleef daar luidkeels zitten la-
chen.
Onder de gewonden is ook een bekend BM-
gisch geestelijke, pater de Vrooye rector van
een katholiek college te Bergen, wiens beide
beenen vermorzeld werden. Toen men hem te
hulp snelde, zeide hij tot de redders: „Zorg
eerst voor de anderen, ik kan wel wat wach-
ten".
Een slaper.
Een persoon, die met de grootste moeite
onder een hoop rookend puin werd wegge-
haald, bleek geheel ongedeerd te zijn geb'e-
ven. Een ander, die in den laatsten wagen
te slapen lag, was zelfs niet eens gewekt
door den geweldigen schok en kon, toen hij
werd gewekt en het vreeselijke schouwspel
zag, zijn oogen niet gelooven.
De vernielingen.
Van de beide postwagens, den conducteurs-
wagen en een derde klasse-wagen bleef niets
over, dan een onontwarbare massa versplin-
terde planken en kromgebogen ijzeren sta-
ven. Ook een eerste en tweede klasse wagen
werd zwaar gehavend.
Van de Fransche postbeambten werd als
door een wonder slechts een enkele gewond,
hoewel ook hun wagen geheel versplinterd
werd.
De oorzaak
De minister van spoorwegen, Lippens, en
het parket uit Brussel, begaven zich in den
loop van den dag naar het terrein van de
ramp. Het blijkt wel degelijk vast te staan,
dat de trein door den mist, die Woensdag-
morgen aldaar hing, door onveilig signaal
is gereden. De machinist van den sneltrein
heeft het signaal van den sneltrein niet ge-
zien en het gevaar eerst bemerkt, toen het te
laat was. De sneltrein, rijdend met een snel-
heid van 80 K.M. per uur, was niet meer tot
staan te brengen, hoe de man zich ook zou
hebben ingespannen om een ramp nog te
voorkomen.
Heel den dag door is onafgebroken met
twee groote kranen aan de opruiming van de
verbrijzelde wagens gewerkt. De stukken van
waarde, die zich in de postwagen bevonden,
werden alle teruggevonden; de waarde be-
droeg ruim 1 millioen francs.
Tegen den avond was het opruimingswerk
reeds zoover gevorderd, dat het herstel van
de directielijn BrusselParijs tegen Donder-
dagmiddag in uitzicht kon worden gesteld.
Inafwachting worden de internationale trei-
nen van en naar het Zuiden omgeleid langs
Charleroi.
De zware locomotief van den Parijschen
trein, die geheel buiten het spoor ligt en het
verkeer dus niet belemmert, zal eerst Donder-
dag of Vrijdag worden weggehaald. Sommige
spoorwegautoriteiten meenen reden te hebben
te veronderstellen, dat zich onder dezen lo
comotief nog een twaalfde lijk bevindt.
In de kamerzittting van Woensdag heeft
de minister van spoorwegen mededeeling ge
daan van het spobrwegongeluk bij Halle,
waarbij hij uiting gaf aan zijn medegevoel
met de slachtoffers Verder verklaarde hij,
dat er een commissie van onderzoek zal wor
den ingesteld.
t)e machinist va den sneltrein ge-
arresteerd.
De machinist van den Parijschen trein, die
bij de botsing gewond werd, is in arrest ge
steld.
Een onderhoud met reizigers uit den
verongelukten nachttrein Parijs—
Amsterdam.
De N.R.Crt. heeft een onderhoud gehad
met de reizigers uit den verongelukten trein,
hetwelk we hier laten volgen:
Wij hebben de reis naar 's-Gravenhage
met hen meegemaakt, om onderweg iets van
hun ervaringen te hooren. Merkwaardig is
daarbij de tegenstrijdigheid in sommige ver
klaringen, welke tegenspraak overigens wel
duidt op de geweldige verwarring, welke gis-
termorgen daar bij Halle moet hebben ge-
heerscht
Mevrouw Sanders, een Nederlandsche die
te Parijs woont, vertelde ons het volgende:
Dinsdagavond om 12 uur zijn wij van Pa
rijs vertrokken. Ik zat in een van de achter-
ste wagens, evenals trouwens alle andere
voor Nederland bestemde reizigers. De ach-
terste wagons zijn n.l. voor Nederland be-
stemdde voorste gaan niet verder dan Brus
sel. Ik reed vooruit en had een kind naast
mij en het andere op schoot. Voorts zat er
nog een meneer in hetzelfde compartiment,
op dezlfde bank.
Omstreeks half zeven voelden wij een ont-
zaglijken schok, gevolgd door een vreeselijk
gekraak en g.dreun. De bagage vloog uit
het net, over ons heen, op de bank tegenover
ons. Wij schrokken hevig, maar werden geluk-
kig niet gedeerd. Boven het lawaai van ont-
snappende stoom weerklonk een wild ge-
schreeuw: accident, accident! Toen wij gin-
gen kijken, zagen wij, dat onze trein dwars
op een andere was geloopen. Van onzen
trein stonden slechts onze wagen en het ach-
terste rijtuig nog in de rails; de middelste
rijtuigen waren ontspoord en beschadigd; de
voorste wagens waren op en over elkaar ge
schoven en totaal vernield. Van den anderen
trein, een goederentrein waren enkele wa
gens totaal versplinterd. Een locomotief lag
gekanteld naast d. spoorbaan. Het onder-
stuk met de wielen was er finaal afgerukt.
De ketel was opengescheurd, maar gelukkig
is er geen brand ontstaan.
Uit de tot wrakhout vervormde wagens
klonk een vreeselijk gekerm en het geheel le-
verde een afgrijselijken aanblik op. Van alle
kanten kwam terstond hulp opdagen en met
man en macht werd er gewerkt, om de ge
wonden in veiligheid te brengen. Er werd
al dadelijk verteld, dat er tenminste 11 doo
den waren; later kwam men vertellen, dat er
15 mensch. waren gestorven. Daaronder zou-
den de stokers van beide treinen zijn en de
machinist van onzen trein. Die van den goe-
derentrtein is niet teruggevonden. Ik was na-
tuurlljk geheel overstuur en ben weer gauw
in mijn wagen teruggegaan. Ook mijn oudste
een jongetje van 4 jaar was erg ge-
schrokken. Na verloop van eenigen tijd
kwam men zeggen, dat ik uit moest stappen.
Ik ben toen met de kinderen en mijn bagage
naar Halle geloopen, dat ongeveer 10 minu-
ten loopen was. Onderweg heb ik tal van
brancards met gewonden gezien. Daaronder
waren er, die afzichtelijk verminkt waren. Zoo
zak ik, o.a een dame, van wie een been was
afgerukt.
In Halle werden wij zeer gastvrij opge-
nomen. De gewonden werden naar het hos-
pitaal gebracht en toen dit vol was, zijn de
andere naar een klooster vervoerd. De niet-
gewonden zijn door de bewoners liefderijk
ontvangen. Ik ben een paar uur bij ten par-
ticulier gebleven en om half 3 ben ik per
autobus naar Brsusel gegaan. Dat was nog
meer dan eer. uur rijden.
Het meerendeel van de bewoners van Halle
is in Brussel werkzaam. Doordat het trein-
verkeer totaal gestremd was, hebb.n alle
Hallenaars gisteren vrijaf moeten nemen.
Met den autobus ben ik nog vlak langs het
terein van de ramp gekomen. Men was toen
nog hard aan het werk, om de vernielde wa
gens uit elkaar te trekken. Het liet zich toen
aanzien, dat men gedurttide de eerste uren
de spoorbaan nog niet vrij zou hebben.
Dr. Vanamee, een Amerikaansche genees-
heer, die met een gezelschap, bestaande uit
12 dames en heeren een reis door Europa
maakte was Dinsdagavond eveneens met
den nachttrein van Parijs naar Nedftland
gereisd. Hij vertelde o.a het volgende:
Ons gezelschap reisde in een slaaprijtuig.
Wij waren juist opgestaan en bezig ons te
kleeden, toen wij een geweldigen schok ge-
voelden. Alles werd ondersteboven gesmeten,
Er weerklonk ten zware slag en een afgrijse
lijk gegil en gekerm. Het bleek, dat ik de
eenige geneesheer in den trein was en ter
stond ben ik hulp gaan bieden. Ik heb zeker
tusschen de 20 en 30 zwaargewonden gehol-
pen, met h;t gebrekkige verbandmateriaal
dat in den trein voorhanden was. Er waren
menschen met ernstige schedelbreuken. en
met gebroken ledematen. Er heerschte een ge
weldige verwaring; vrouwen liepen luid gil
lend rond en mannen stonden te huilen als
kind ren. De menschen liepen radeloos heen
en weer. Maar anderen waren er, o a. een
meisje van 12 jaar, die volmaakt kalm leken
en krachtdadig hielpen. Het kan natuurlijk
ook zijn, dat onder deze kalmte juist een
uiterste nervositeit lag verscholen.
Onder de gewonden waren geen Neder
landers De gewonden spraken alien Fransch.
Daardoor kon ik hen niet verstaan. Maar
spoedig is er een geestelijke uit Halle geko
men, die als tolk heeft gefungeerd. Eerst na
een uur is er m.dische hulp uit Brussel ge
komen; deze hulpbrigade bestond uit 3 dokto-
ren en een aantal verpleegsters. Omdat er in
Halle geen hospitaal is. zijn de gewonden
ondergebracht in het hotel Schulle Mal-
becq, dat op 10 meter van de plaats van de
ramp ligt. Van enkele reizigers heb ik den
dood geconstateerd. Hoeveel dooden er in
het totaal waren, kan ik met geen mogelijk-
heid schatten: maar ik geloof, dat er zeker
19 waren. Het aantal gewonden was in elk
geval heel groot.
Dr. Vanamee roemde voorts zeer de hulp-
vaardigheid van de bewoners van Halle, die
terstond de gewonden van koffie en cognac
hebben voorzien.
De verongelukte trein was heel vol, vooral
in de voorste wagens. Dr. Vanamee is 2 uur
ter plaats? gebleven. Daarna is hij met ten
taxi naar Brussel gegaan, am ziin rtia per
trein voort te zetten.
BEZOEKT ZATERDAG DE
Openbare Uitvoering
van „TURNLUST",
aanvang HALF ACHT, in de
„HARMONIE". -
Entree 60 cent (alles inbegrepen).
EEN WAARSCHUWING VAN MOSKOU.
Tegen inlijving van Ajghaansch
gebied bij Perzi'e.
Naar uit Moskou gemeld wordt, heeft da
plaatsverv. commissaris van buitenl. zaken
Dinsdag den Perzischen ambassadeur ont
vangen en hem het volgende medegedeeld:
De Sovjetregeering is ingelicht over het feit,
dat in Perzie zekere kringen bepaalde deelen
van Afghanistan wilden afscheiden en tot
Perzisch gebied proclameeren. Zij verklaart,
dat de Perzische regeering, wanneer zij ge-
\olg zou geven aan de voorstellen van deze
Perzische kringen, de vrienschap der andere
volken in het naburige oosten volkomen zou
verliezen. Zij kan niet toestaan, dat een an
dere mogendheid de grenzen van Afghanis
tan schendt. ook niet onder het voorwendsel
van bestrijding van het banditisme en zij
spreekt de hooo uit. dat de Perzische regee
ring niets tegen Afghanistan zal onder-
nemen en zich volkomen neutraal zal houden
ten opzichte van den strijd, welke zich af-
speelt aan de Perzisch-Afghaansehe grens.
De Sovjetgezant te Teheran heeft opdracht
dezelfde verklaring aan de Perzische regee
ring te doen.
Een protest tegen de beschuldi-
ging der Sovjetregeering.
In het Perzische parlement protesteerde de
minister van buitenlandsche zaken tegen de
beschuldigingen der Sovjetregeering betref-
fende de houdin? van Perzie in de geschillen
in Afghanistan. De minister verklaarde, dat
de Perzische regeering haar politiek van neu-
traliteit en vriendschap met Afghanistan
en het Afghaansche volk handhaaft. Dat
sluit echter niet uit, dat Perzie stapoen moet
doen om te voorkomen, dat de strijd in Af
ghanistan overslaat naar Perzisch grondge-
bied.
WARD HERMANS.
De Independance Beige is niet te spreken
over het feit. dat Ward Hermans, in Belgie
teruggekeerd, op vrije voeten wordt gelaten.
Men heeft er ongetwijfeld te hooger plaatse
op gestaan een pendant te leveren van het ge-
beurde met Frank-Heine, dat de openbare
meening, terecht, geweigerd heeft te slikken
Zeker zal men ons heden van een min of
meer narlementaire tribune af uitleggen, dat
er in ons gerechtelijke tuighuis niet het ge-
ringste stukje wet aanwezig was, dat het mo
gelijk maakte den frontistischen verrader ach-
ter slot en grendel te houden. Maar eerlijke
menschen zullen eens te meer weigeren de By-
zantijnsche spitsvondigheden te begrijpen
van hen, aan wie zij de bescherming van den
staat hebben ongedragen. En al zegt men
hun, dat men Ward Hermans, daar hij een
politiek delict heeft begaan, niet preventief
kan ops'uiten, dan zullen zij de schouders op-
halen. Men zal hun, gelijk begrijpelijk is, in-
tusschen niet duidelijk maken waarom het
bevel fot in hechtenis neming, dat er ten name
van Ward Hermans bestond, niet is uitge-
voerd, zoodra de rechter van instructie ken-
nis droeg van de aanwezigheid van dezen te
Brussel De magistraat heeft zich er toe be-
paald den frontistischen verrader om drie
uur aan zijn kabinet te ontbieden.
DUITSUHLAND. 1
DE MOORD TE LiiBARS.
De dader krijgt 12 jaar tuchthuis.
Eenige maanden geleden werd in een hooi-
berg bij Liibars, in de buurt van Berlijn, het
vreeselijk verminkte lijk van een rondtrekkend
schildersgezel gevonden. Daar geen enkel
papier op den vermoorde werd gevonden,
heeft het geruimen tijd geduurd, voor diens
identiteit was vastgestela. Toevallig zag de
moeder van den jongen man een foto van het
lijk in een gei'llustreerd blad en zoo kwam de
Berlijnsche politie te weten dat het slacht-
offer Paul Michalzik heette. Het was toen niet
moeilijk meer den dader te pakken daar deze
zich de papieren van Michalzik had toege-
eigend en zich sedert dien voor zijn slacht-
offer had uitgegeven. De dader bleek een 25-
jarig koemelker A. Becker te zijn, die den
nioord had gepleegd omdat hij geen papieren
had en er zonder geen werk kon vinden.
Di r°chtbank te Berlijn heeft hem thans tot
twaalf jaar tuchthuis veroordeeld.
ENGELAND.
DE LONDENSCHE POLITIE.
De „New Statesman" wegens
smaadschrift veroordeeld.
Het weekblad de ,,-New Statesman" had in
een artikel over de Londensche politie ge-
zegd, dat het onderzoek der bekende Staats-
commissie van groote waarde had kunnen
zijn als er een eind dooi werd gemaakt aan
de methoden Horwood Childs-Bodkin, een
eind n.l. aan de „Hvde Parkschandalen" aan
AARSC
COORANT.