OAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
No. 94
Dit nrnnmer besfaat nH 2 bfaden.
Honderd een en dertigste Jaargang
1929
AfioTmementsprijs bij vooruitbetaling per 3 maanden f2.—fir. per post f2.50. Bewijsn. 5 ct. Adyertentiepr. 25 ct p. regel, grootere letters naar plaatsrulmtc.
Brieven franco N.V. Boek- en Handelsdr. y.h. Herms. Coster Zoon, Voordam C9, Tel. Administr. No. 3. Rcdactie No. 33.
MAAXDAW
Directeur: C. KRAK.
Hoofdredacleur Tj. N. ADEMA.
Postgiro 37060
22 APRIL
Dagelijksch overzichf.
DE ENGELSCH-RUSSiSCHE
HANDELSBETREKKINGEN
Een onderhoud tusschen de
commissies der beide landen.
De Engelsche mode en Ruslands
antwoord daarop.
Dezer dagen heeft een commissie uit de
Engelsche handelsdelegatie een onderhoud
gehad met een commissie der sovjet-republiek,
om te spreken over de handelsverdragen, die
tusschen Engeland en Rusland gesloten zul-
kn worden.
De Engelsche commissie heeft bij die gele-
genheid aan de Russische een motie overhan
digd, welke aangenomen was op de alge-
meene vergadering van de Britsche handels
delegatie.
In die motie wordt opgemerkt, dat alien het
er over eens zijn, dat geen economische ont-
wikkeling tusschen twee landen mogelijk is
zonder het bestaan van normale diplomatie-
ke betrekkingen. Van practisch zaken-stand-
punt is het naar de delegatie betoogt niet mo
gelijk voor de sovjetregeering, onder de hui-
dige omstandigheden nu zij de geldmidde'en
mist voor de dringende behoeften van het
volk, om verdere aansprakelijkheid met be-
trekking tot in te dienen eischen tenzij er een
algemeene economische toestand wordt ge-
schapen waardocr aan beide vereischten
•wordt voldaan.
„Daar echter, zoo gaat de motie verder, af-
gezien van politieke punten van geschil, wel
ke deze delegatie niet in staat is te behande-
len, Engelsche financieele hulp op groote
schaal, in den vorm van leeningen en kapi-
taalbelegging, slechts verkregen kan worden,
indien gezorgd is voor voldoening van de
aanspraken van Engelsche onderdanen, is de'
economische commissie uitgenoodigd de sow-
jetregeering hieromtrent rechtstreeks te pdl-
sen en een bepaald verzekering te krijgen,
dat zij bereid is onderhandelingen te openen
ten aanzien van de voldoening aan zulke
aanspraken.
De afgevaardigrien geven hierbij uitdrukke-
lijk te kennen, dat zonder zulk een verzekering
de ontwikkeling van normale handelsbetrek-
kingen onmogeliik zal zijn. Zij zijn van plarr
bij de eerstvolgende gelegenheid te Londen
bijeen te komen en de commissie te steunen pij
het voeren van een gemeenschappelijke actie
om de verwerkelijking te verzekeren van hun
doeleinden bij hun bezoek aan Moskou. Reke-
ning houdend met het feit, dat deze delegatie
niet politiek is, zal van de commissie ge-
vraagd worden dc belangen van de Engel
sche industrie te bevorderen zonder te lettei
op de belangen vrn eenige po' itieke partij en
alles te vermijden, dat zou kunnen worden
uitgelegd als het invoeren van een politiek
element".
Piatakow, een der leden van de Russische
commissie beantwoordde den inhoud van de
motie. Hij wees er allereerst op, dat de diplo-
matieke betrekkingen hersteld moesten wor
den. Dat moest volgens hem het begin zijn
en voorafgaan aan alle andere onderhande
lingen over principieele economische kwesties.
Is het eenmaal zoover, dan wil de Sovjet-Unie
gaarne onderhandelen over alle kwesties van
wederzijdsch belang op den grondslag van
de overeenkomst van 1924.
Wat de kwestie van de particuliere aan
spraken van Engelsche onderdanen betreft,
en evenzoo van de aanspraken van de Russi
sche onderdanen, verwees Piatakow ook naar
de overeenkomst van 1924, op den grondslag
waarvan de sowjetregeering bereid is te blij-
ven staan.
En hij besloot: „Aldus hebben wij alles
gezegd, wat we onder de huidige omstandig
heden konden zeggen ten aanzien van de
kwestie van een economische overeenkomst,
welke van kardinaal be1ang is voor onze res-
pectieve landen. Het is thans de beurt der
Engelsche regeering om te spreken".
Het is nu slechts de vraag, of en hoe de
Engelsche regeering zal spreken. Zal ze in-
derdaad de diplomatieke betrekkingen met de
Sovjet-Unie hervatten? Of zal ze zich aan
haar eenmaal genomen standpunt blijven
vasthouden?
Het zijn vragen, die nog maar niet zoo
dadelijk beantwoord kunnen worden!
BuitenBanrl
VREDESVERDRAG.
DE SCHADEVERGOEDINGS-
KWESTIE.
PrSchacfU en Dr. Voegler te Berlijn
Officieel wordt medegedeeld: De beide
Duitsche deskundigen, de directeur van de
Rijksbank, Dr. Schacht en Dr. Voegler ver-
toefden Zondag te Berlijn om de leden van
het Rijkskabinet in te lichten over den stand
der onderhandelingen der deskundigen te
Parijs. Zij brachten in het bijzonder rapport
uit over de beteekenis en de behandeling van
het Duitsche memorandum en de deskundigen
constateerden daarbij, dat geen politieke
doch slechts economische punten in't memo
randum waren opgenomen. Verder consta
teerden zij, dat het gedeelte van het memoran
dum, dat volgens verklaringen van andere
zijde een politiek karakter zou dragen, noch
in de sub-commissie, noch in de plenaire con
ference is behandeld en dat het memorandum
evenals de vorige memorandium als basis
voor de besprekingen zou dienen. De min. na-
Bien kennis van het rapport en verklaarden,
dat zij den deskundigen ook in de toekomst
min opverande/de vrjiheid wenschen te la ten
VOLKENBOND.
DE ONTWAPENINGSCONFERENTIE
Na de opening der zitting van de voorbe-
reidende ontwapenings-conferentie heden-
morgen gaf de vertegenwoordiger der Ver-
eenigde Staten, de gezant te Brussel, de heer
Gibson een uitvoerige uiteenzetting van het
stan utiut der V. S ten opzichte van de be-
perking der bewapening, in het bijzonder
van de vermindering der bewapening ter zee.
DUITSURLAND.
PRINS HEINRICH VAN PRUISEN
Prins Heinrich van Prpisen is Zaterdag-
middag aan een longontsteking op zijn land-
goed Hemmelmark Eckernvorde in Sleeswijk-
Holstein op 67-jarigen leeftijd overleden.
Prins Heinrich van Pruisen is de broer
van den ex-keizer van Duitschland. Hij wero
14 Augustus 1862 te Potsdam geboren.
Nadat hij het gymnasium te Kassel had af
geloopen, koos hij de loopbaan van zee-offi
cier.
In September 1901 werd hij admiraal Op
21 Sept. 1903 werd hij chef van het marine
station Oostzee en in 1906 bevelbebber van
de slagvloot.
Op 4 Sept. 1909 trad hij als zoodanig af;
hij werd toen bevorderd tot „Groot-Admi-
raal" en inspecteur-generaal van de marine
Tijdens den oorlog voerde de prins geen
bevel; na de revolutie trok hij zich op zijn
landgoed in de buurt van Kiel terug.
In het najaar van 1926 bezocht hij Mexico
In de politiek heeft Prins Heinrich nimmer
een rol gespeeld; alleen gaf een redevoering,
die hij in December 1927 bij een bezoek aan
den in de haven van Cadiz liggende kruiser
„Berlin", hield, aanleiding dat de comman
dant van het schip, kapitein Kolbe ter verant-
woording werd geroepen.
De prins was gehuwd met prinses Irene
van Hessen en heeft drie zoons.
VIER BOERDERIJEN VERBRAND.
Het stadje Loeffingen in het Zwarte Woud,
waar reeds meermalen groote branden heb
ben gewoed, is thans opnieuw door een zware
brand geteisterd. Vier boerderijen met bijge-
bouwen zijn geheel door brand vernield; het
vee is gered Niettegenstaande den sterken
wind heeft men den brand tot de vier boerde
rijen kunnen beperken. De schade is aanzien-
lijk.
DUITSCHE TIJDSCHRIFTEN.
Dat in Duitschland heel veel wordt ge-
schreven en gelezen, bewijst het aantal tijd
schriften, die in het rijk verschijnen. Het zijn
er niet minder dan 10297 en volgens de op-
gaaf van de Deutsche Biicherei te Leipzig,
waar dagelijks ongeveer 1000 afleveringen
van tijdschriften binnenkomen, vermeerdert
het aantal den laatsten tijd met twee a drie
per dag.
Gemiddeld hebben de tijdschriften, waar
van 1/3 deel vak-organen zijn, een 5000 abon-
ne's, zoodat ze gezamenlijk een 50 millioen
lezers hebben.
Tijdens den oorlog en de daarop gevolgde
inflatie zijn er tal van tijdschriften ten gronde
gegaan, maar naGl?' stabiliseering van de
valuta zijn ze ten deele uit den dood herrezen,
ten deele door nieuwe vervangen. Bijna 1/3
deel van alle tijdschriften, rond 3000 dus,
zijn na de inflatie gesticht.
EEN GEHEIMZINNIGE ZEND1NG.
De correspondent van de ,D. Allg. Z." te
Dresden maakt melding van een zeer geheim-
zinnige geschiedenis. Een fabrikant "in een
der voorsteden ontving dezer dagen een
brief, waarin hem de afzending aan zijn adres
van een machine werd aangekondigd. De
brief was onderteekend door een ingenieur
Weinlich. Ofschoon hij geen machine had be-
steld liet de fabrikant de zending van het
station halen.
In de kist bevond zich, naar later bij onder-
zoek door de politie bleek, een helsche machi
ne, waarvan de ontploffing alleen verhinderd
is doordat de werklui bij het vervoer de kist
toevallig op een zijkant hebben gelegd
In de woonplaats van den z.g. afzender be-
staat geen ingenieur Weinlich. Men tast ge
heel in het duister over de reden, welke den
geheimzinnigen schenker er toe gebiacht kan
hebben den fabrikant zulk moordtuig thuis te
zenden.
EEN VEDWENEN PARELSNOER.
De dichter baron Alexander von Gleichen
Nusswurm, een achterkleinzoon van Fried-
rich Schiller, zal zich de volgende week voor
de rechtbank te Wurzburg te verantwoorden
hebben. Hij wordt beklaagd van b.drog met
verzekeringen. Von Gleichen Nusswurm wilde
in November 1925 ter gelegnheid van zijn
zestigsten verjaardag zijn vrouw, met wie
hij dienzelfden dag dertig jaar was getrouwd,
een parelsnoer schenken, dat zich reeds ja-
renlang in het bezit van zijn familie b:vond.
Hij had het bestaan van het snoer voor zijn
vrouw steeds verzwegen, daar ap het klei-
nood volgens familitraditie een vloek rustte.
De vader van den dichter had het zestig jaar
geleden aan zijn vrouw ten geschenke gege-
ven. Deze was kort daarop bij de geboorte J
van haar zoon overleden. De vader had daar
op'zijn zoon verzocht hem plechtig te beloven
het snoer niet aan zijn vrouw te schenken,
voordat de kans op het krijgen van nakome-
lingen uitgesloten was. Toen nu de zestig-,,
ste verjaardag van den dichter naderde, acht-
te deze het oogenblik gekomen om het snoer
aan zijn vrouw te schenken. Hij wilde de
paarlen echter eerst oonieuw la ten rijgen en
besloot ze daarom naar een bekende juwe-
lier te Munchen te zenden. Vooraf werden
de paarlen verzekerd. In tegenwoordigheid
van getuig^n werden ze verpakt en naar
Munchen gestuurd Toen de juwelier het pak-
je opende, bevatte dit slechts een doode muis.
De zegels waren ongeschonden.
Baron von Gleichen Nusswurm kon zich
niet herinneren in November 1925 een muis
in het pakje te hebben gestopt. Hij achtU
zulks uitgesloten. Hij heeft nimmer van de
verzekeringsmaatschappij schadevergoeding
geeischt en heeft zelfs veel geld uitgegeven
om te trachten de zaak opgeheld. rd te krij
gen. Het eerste onderzoek in deze mysteri-
euze zaak moet tamelijk slordig zijn gevoerd,
daar het verschil in gewicht, dat in elk ge-
val tusschen het snoer en de doode muis mod
hebben bestaan, nimmer is opgevallen. De
dichter was overigens korten tijd voor deze
zonderlinge gebeurtenissen in een trein aan-
gerand door een krankzinnige en heeft van
deze aanranding ernstige gevolgen ondervon-
d.n. Het snoer is niet meer terechtgekomen.
HET HUIS, DAT EINSTEIN VAN DE
GEMEENTE BERLIJN KREEG.
Toen prof. Einstein vijftig jaar oud werd,
kreeg hij van de stad Berlijn een mooi ge-
schenk. Het gemeentebestuur stelde hem
voor den duur van zijn leven een klein huis
op het landgoed Neu Cladow bij Berlijn ter
beschikking. Nu bleek echter, dat de stad
Berlijn in het geheel niet levoegd was een
derge'ijk geschenk te geven. Toen de stad
namelijk het landgoed Neu Cladow kocht,
was de verkoopster mevrouw Brandes, het
recht verleend er nog gedurende vijf jaren te
wonen. Men had dus in elk geval de toestem-
ming van deze dame moeten inwinnen, wat
echter onmogelijk was, daar zij op dat oogen
blik een reis door Afrika maakte en niet te be-
reiken was. Toen nu Woensdagmiddag mevr.
Einstein een bezoek wilde brengen aan het
aan haar man ter beschikking gestelde huis,
werd haar daar door den beheerder van het
landgoed de toegang ontzegd. Het Berlijn-
sche gemeentebestuur, dat zijn fout inziet;
heeft nu besloten aan Einstein een dicht bij
het landgoed gelegen terrein van 2 a 3 mor-
gen, aan te bieden. De geleerde heeft zich met
deze oplossing accoord verklaard. Op dit ter
rein zal Einstein nu een huisje bouwen.
ENGELAND.
HET AANSTOOTELIJKE TAPIJT.
In de St. Alban-kerk te Tedington hangt
van den kansel een kostbaar tapijt dat eens
het paleis van een Sjah van Perzie versierd
heeft. Maar Albert John Bovay, een bewoner
van Teddington die in Februari overleden is
vond het zoo'n gruwel, dat hij aan het legaat
van 400 dat hij aan de kerk vermaakte, de
voorwaarde verbond „dat het afschuwelijke
tapijt dat nu den preekstoel ontsiert, wegge-
nomen en daar nooit meer opgehangen wordt,
en da1 er ten mooi kleurig tapijt voor in de
plaats wordt gehangen."
De predikant heeft tegen een verslag-
gever gezegd dat de gedempte kleur van het
tapijt hem aanstond. Maar hij kon voor de
bezwaren van den heer Bovay voelen, en men
zou het aan een architect overlaten om het
patroon voor een ander tapijt te kiezen. Men
zou drn waarschijnlijk het oude Perzische
tapijt dat veel waarde had, verkoopen en dan
een vroolijk rood tapijt ophangen.
Bovay moge een verdienstelijk lid van den
kerkvaad geweest zijn, maar wij vreezen toch
dat de kerk bij de door hem voorgeschreven
verandering niet zal winnen. De eenige troost
is dat het oude Perzische tapijt nu waar
schijnlijk in handen van iemand zal kogtn,
die het beter zal weten te waardeeren.
BELGIS.
WEER EEN MIJN-ONGELUK.
Volgens de Peuple is er in de kolenmijn
van Watersrhei weer een ongeluk gebeurd
Er zouden tal van arbeiders bedolven zijn.
DE TRIBULATIES VAN EEN
vlaamsche BRIEFKAART.
Een lezer van de (Brusselsche) Standaard
wetend dat, waar brieven, voor inwoners
van een Vlaamsche stad als Gent b.v. be-
stemd, ook wanneer ze van een Fransch
adres zijn voorzien en Gent daarop Gand
heet, steads zonder eenige vertraging hunne
bestemming bereiken kwam, voor drie
weken, op de onzalige gedachte een briefkaart
te adresseeren aan een te Bergen of Mons,
zijnde de hoofdplaats der Waalsche provincie
Henegcuwen, wonend persoon.
„Den 3en April, alaus deze stoutmoedige
staatsburger, steek ik in Vlaamsche land
cen kaart in een bus, welke bestemd was voor
een persoon te Bergen.
Den 12en April krijg ik mijn kaart weer
met verscheidene stempels: een van 6 April
erop geslagen te Bergen, in Noorwegen
Vandaar is de kaart den 9en April te Bergen,
in Noord-Holland beland, 's anderendaags
zat ze in Bergen (Limburg). Den lien April
weer hooger op te Bergen-op-Zoom. Vandaar
kreeg ik ze weer thuis, maar waar ze moest
zijn, te Bergen (Mons), is ze nooit geraakt!"
POLEN.
VECHTPARTIJ TUSSCHEN POOLSCHE
EN JOODSCHE STUDENTEN
Uit Lemberg wordt gemeld, dat het daar
Zaterdag in een cafe tot een ernstige botsing
tusschen leden van een Poolsche en een Jood-
sche studentenvereeniging is gekomen.
Widens de veclxtpartjj werden vuurwapens
en degens getrokken. Ongeveer 60 studenten
liepen vrij ernstige steekwonden op, terwijl
twee door revolve. ;els aan het hoofd wer
den gewond.
De inventaris van het cafe werd volkomen
vernield.
TSJEGHO-3LOWAKIJE.
ONGELUK MET EEN STOOM-
DRAAIMOLEN.
Dooden en gewonden
In een dorp bij Pressburg brak de as van
een stoomdraaimolen op een oogenblik, dat
deze met de grootste snelheid draaide. De ge-
heele tent zakte ineen. Een der gondels werd
tusschen de toeschouwers geslingerd, doodde
een vrouw met een klein kind en kwetste zes
scboolVr.deren zwaar, o.w. een knaap levens
gevaarlijk. In het gedrang, dat ontstond,
werden talrijke vrouwen en kinderen onder
den voet geloopen en eveneens gewond Bij
onderzoek bleek, dat de draaimolen in uiterst
bouwvaUigen toestand verkeerde. De eigenaar
werd gearrest-crd
PRANKRUK.
DOOR DEN ELECTRISCHEN STROOM
GEDOOD.
Bij Tarbes zijn drie electro-monteurs bij het
leggen van een kabel van 160.000 volt sspan-
ning door den stroom gedood.
CLEMENCEAU EN HET BOEK VAN
RECOULY.
Clemenceau heeft aan vertegenwoordigers
van de pers, die hem kwamen vragen, wat hij
ging antwoorden op het boek van Recouly
met uitlatingen van Foch gezegd: Het spijt
s.i], dat men mij dwingt tot een debat voor
een graf. Mijn stilzwijgen zou echter een be-
vestiging kunnen lijken. Ik zal dus spreken
Mijn antwoord zal ik neerleggen in een boek,
waaraan ik vandaag (d.i. gisteren, Vrijdag)
ben begonnen en dat in October zal verschij
nen. Voor dat tijdstip zal ik niets zeggen.
En ik zou bovendien de voorkeur eraan heb
ben gegeven heelemaal niets te zeggen Men
is mij komen vragen of ik bezwaar had tegen
het publiceere'n van Foch's uitlatingen
„Geen enkel", heb ik geantwoord. Men heeft
mij ook gevraagd onmiddellijk te antwoorden
Ik heb herhaald, dat het mij niet lustte een
polemiek te voeren rond een graf. Maar toen
ik zag waarover het ging, besloot ik de waar
heid te doen kennen. Ik zal dus het goede
seizoen voor dat werk gebruiken.
ITALIe.
DE OPENING VAN DE KAMERS.
Een bijzonder plechtige gebeurtenis.
De opening van de 28e wetgevende verga
dering heeft, naar Stefani meldt, een bijzon
der plechtig karakter gedragen. De koningin,
de koning, de prins van Piemont en de prin-
cessen en prinsen van het Koninklijk Huis
reden in staatsiekoetsen, voorafgegaan en ge-
volgd door afdeelingen van de kurasiersgarde
naar Montecitorio. De straten waren vroolijk
bevlagd en versierd en een dichte menigte
juichte de vorstelijke personen geestdriftig
toe. De muziek speelde het Koninklijk lied, de
kanonschoten donderden en de klokken van
het kapitool luidden. In de vestibule van het
Palazzo Montecitorio werden de vorstelijke
personen ontvangen door Mussolini, de mi
nister en een speciale commissie van Sena-
toren en Kamerleden. De binnenkomst van
den Koning en de Koningin in de zittingszaal
werd met een langdurige ovatie begroet. Het
heele corps diplomatique woonde de openings-
plechtigheid bij.
De Koning zette zich op den troon, met den
kroonprins aan zijn rechterhand. Hierop ver
zocht de ministerpresident uit naam des
Konings de aanwezigen hun zetels in te
nemen. Onder het lezen van de troonrede
klonk bij verschillende passages een luid
applaus en aan het slot barstte een oorver-
doovende uiting van geestdrift los. Dank zij
de vermindering, die het aantal Kamerleden
bij de nieuwe kieswet heeft ondergaan, was er
ditmaal voor alien plaats en bleven de wanor-
delijkheden, die vroeger de opening van het
parlement plachten te vergezellen uit.
Na afloop van de plechtigheid reden de
vorstelijke personen terug naar het Quirinaal,
opnieuw geestdriftig door de menigte toege-
juicht. Toen de afzetting was opgeheven vul-
de de menigte het plein voor het Quirinaal,
dat het schouwspel bood van een hartelijke
volksbetooging. De koning, de koningin en de
kroonprins verschenen op het balcon en wer
den luide toegejuicht.
OOSTENRIJK.
GEMEENTERAADSVERKIEZINGEN
TE GRAZ.
Gister vonden te Graz de gemeenteraads-
verkiezingen plaats, waarvoor de opkomst
der kiezers zeer groot was.
De soc.-dem. stegen van 22 op 24 zetels, de
christ.-soc. handhaafde hun 16 zetels, terwijl
het nationaal oeconomische blok Groot
Duitschers en Landbouw zeven zetels ver
kregen en het middenstandsbiok 1 zetel. De
partij der Vrije Republikeinen, die tot nog toe
2 zetels had, had geen candidaten gesteld,
terwijl de communisten en nationaal-soc., die
wel candidaten gesteld hadden, geen zetei
verkregen.
ZWEDEN.
DE GROOTE SPAARBANKKRACH.
Sternburg, de door de krach der Zweedsche
spaarbanken sterk gecompromiteerde direc
teur van de spaarbank Falum, heeft zelf-
moord gepleegd. Een andere directeur van
een spaarbank is in een krankzinnigenge-
sticht opgesloten, terwijl een derde levensge-
vaarlijk ziek is.
AMERIKA.
DE OPSTAND IN MEXICO
Een treffen bij MesquitO
Te Tucson in Arizone is een aantal gewon-
de opstandelingen aangekomen die meedeel-
den, dat een hevig gevecht geleverd was bij1
Mesquito, waarin de regeeringstrouwe troe-
pen de overwinning hadden behaald. Er wa
ren 200 dooden gevallen.
De beslissing in den staat So nor a.
Twee groote legers der regeering, onder
bevel van Calles, staan op het punt van twee
zij den de proyincie Sonara in te trekken.
Ongeveer 10.000 man zijn van San Bias
in Noordelijk Sinaloa op weg gegaan naar
Navojoa in Sonora, waar zich de hoofdmacht
der opstandelingen, die ook nog op 10 000
man geschat wordt, bevindj, terwijl het an
dere leger een aanval door den pas van Pul
pito voorbereidt om den rebellen den terug-
tocht af te snijden.
MELLON.
Mag minister blijven.
Minister Mellon was, voor hij zijn ambt
aanvaardde, als directeur, commissaris aan-
deelhouder betrokken bij enkele groote in-
dustrieele en financieele ondernemingen Hij
behoort dan ook tot de zeer rijke Amerika-
nen. Thans, nu hij uit het kabinet onder pre
sident Coolidge is overgegaan in het kabinet
onder Hoover, waren er bezwaren tegen Mel
lon als minister ingebracht. Die bezwaren
zijn onderzocht door de Senaatscommissie
voor rechtsquaesties; maar de commissie had
het erg gemakkelijk. Zij vroeg n.l. dadelijk in-
lichtingen aan Mellon zelf. Deze antwoordde,
dat hij geen diredeurschappen of commissa-
riaten meer uitoefende en dat hij met finan
cieele en industrieele instellingen enkel maar
in betrekking stond als aandeelhouder
De commissie zag nu af van alle verdere
stappen en Mellon kan ongehinderd minister
blijven.
LIEFDESDRAMA IN MANITOBA.
Drie dooden
De weigering eener moeder om haar zes-
tienjarige dochter verlof te geven te huwen
met een achtendertigjarigen landbouwer heeft
aanleiding gegeven tot een ontzettend drama,
waardoor drie menschenlevens verloren gin-
gen. De landbouwer doodde de moeder en
vluchtte vervolgens met het meisje. Dertig
gewapende mannen zetten hen na, maar toen
zij de woning van den landbouwer bereikten.
voden zij daar slechts de lijken van den man
en de jongedochter.
EEN AFSCHUWELIJK ONGELUK.
Een stelling neergestort van dt
elfde verdieping.
De dichte menigte, die zich Zaterdagoch-
tend door Broadway begaf, was getuige van
een afschuwelijk ongeluk. Een aantal zware
ijzeren dwarsbalken ter. hoogte van de elfde
verdieping van het nieuwe gebouw van de
Western "Union schoten los en vielen naar
omlaag, een deel van het plankier meesleu-
rende, waarop eenige werklieden bezig wa
ren. Vier mannen waren op slag dood en
naar men zegt, moeten er nog verscheidene
onder de ijzeren balken begraven zijn.
DE „DROOGTE" AAN BOORD VAN*
AMER. PASSAGIERSSCHEPEN.
Tot welke flauwe en onsympathieke me*
thoden sommige Amerikanen hun toevlucht
moeten nemen althans nemen blijkt uit
het volgende.
Het Amerikaansche s.s. Leviathan is van
zijn eerste reis onder de nieuwe reeders te
Southampton aangekomen.
Aan boord bevond zich David A. Burke,
de vice-president van de United States Lines
Incorporated. Deze liet zich interviews over
het verschaffen van sterken drank aan boord
van Amerikaansche transatlantische sche-
pen. Hij denkt dat dit het aantal passagiers
op die schepen met 15 a 20 pCt. zal doen toe-
nemen.
„Er bestaat echter geen plan cm den ster-
ken drank in een publieke bar over de toon-
bank te verkoopen. Champagne en wijn zul-
len enkel per flesch worden verkocht, sterke
drank enkel per glas. De alkoholische dran-
ken zullen aan de passagiers worden ver-
strekt in hun hut, en moeten worden besbld
bij den hoofd-steward. Is hij eenmaal ver-
strekt dan mag de drank overal worden op-
gedronken waar men wil. Maar in geen
openbaar vertrek wordt hij besteld. Op de
uitreis van Southampton of Cherbourg, wor
den naar het Westen alkoholische dran-
ken meegenomen. Wat er bij de bereiking
van de twaalf-mijls zone aan boord is gaat
in zee. Op de uitreis naar het Oosten wor
den geen alkoholica meegenomen. Wat er dan
aan boord gedronken wordt is dus door de
passagiers zelf meegenomen. Ook op de eer
ste uitreis (uit New York) was aan boord
gedronken, maar de sterke drank was door
de passagaiers zelf meegebracht. Dit was
een hoeveelheid die aanmerkelijk bleef onder
wat op een „nat" schip zou zijn geconsu-i
meerd.
Hoeveel alcoholica er meegaan voor „me-
dische doeleindenzal worden uitgemaakt
door het Britsche ministerie van koophandel.
Die kunnen dan in New York verzegeld wor
den binnengebracht. 1
LKMAJ
RANT.
