Alkmasrsche Cmrait.
Handwondjes
Sport
V
No. 106 1929
Hendsrd een en dertigste Jaargang.
\lanntlau Mei.
Sfadsnieuws
Met 5e eeuwfeest van het Mirakel
van het H. Bloed te Alkmaar.
De Stille Omgang.
Nadat Zondagmorgen om drie uur voor de
deelnemers in de parochiekerken de Hoogmis
was opgedragen, die om 5 uur voor de deel
nemers uit de buitengemeenten werd her-
haald, had om 4 uur De Stille Omgang
plaats langs den ouden Processieweg. Bid-
riend volgde de menigte, waaronder de Bis-
schop, Mongenieur Aengenent, ten getale van
pirn. 5000, vanaf het plantsoen achter de kerk,
de Paternosterstraat, Paardemarkt, Konings-
weg, Koningsstraat, Houttil, Langestraat,
Steenen brug, Kraanbuurt, Kapelsteeg, Laat
tot het Payglop, om door de Langestraat te-
rug te keeren.
Ter vereering was het reliquie uitgestald
in het woonhuis van den voorzitter van het
dagelijksch bestuur, den heer S. J. A. Kees-
om.
.Op deze plaats gevoelden de katholieken
des te meer aandrang om het reliquie eer te
bewijzen, omdat de Steenen brug de plaats
is, waar twee priesters in 1573 als marte-
laren werden opgehangen.
Een grootste optocht.
Ondanks dat het ook des middags drui-
lend bleei regenen stelden zich om 1 uur de
R.K. organisaties van Alkmaar en omstre-
ken met een 40-tal vaandels en een 7-tal mu-
ziekcorpsen op het Doelenveld op.
De stoet, bestaande uit mannen, vrouwen
en kinderen, schreed voort langs de volgende
straten: Ramen, Marktstraat, Waagplen,
Mient, Kraanbuurt, Verdronken Oord, Zout-
straat, Laat, Boterstraat, Langestraat, Koor-
straat. Ritsevoort, Kennemerstraatweg en
Kruislaan naar den Muziektuin. Het passee-
ren van de stoet,, die een lengte had van de
Heiloer Brug, Ritsevoort, Koorstraat, Lange
straat tot Boterstraat vorderde ongeveer 25
minuten. Toen de stoet langs de Zuidzijde van
het Verdronken Oord trok, had de Bisschop
zich met verschillende geestelijken voor den
ingang van de pastorie opgesteld. Bij het pas-
seeren brachten de vaandeldragers hem een
vaandelgroet. De Bisschop toonde zich bij-
zcnder ingenomen met de jeugdige muzikan-
ten van St. Louis, die in hun keurige pakjes,
witte blouse met blauwe broek en wit met
blauw afgezette mutsjes een aardig effect
maakten.
Toen om half drie de stoet den Muziektuin
was genaderd en om ongeveer 3 uur de me
nigte daar een plaatsje had bekomen, moest
nog een half uur worden gewacht, omdat de
uitzending van de muziek en het gesprokene
om half vier over den Huizer zender zou ge-
schieden.
Ondanks dat het ook toen weer begon te
regenen, bleven de naar schatting ruim 6000
aanw. onverstoorbaar de feestrede van Pater
Borromeus de Greeve O.F.M., die met zijn
xnachtig stemgeluid zoo luide sprak dat alien
hem wel konden volgen, aanhooren. Op ver
sch. plaatsen in den muziekt. waren trouwens
nog luidspr.'s opgesteld, die het gesprokene
nog weer verder droegen.
Onder begeleiding van het Winnubst-or-
kest uit Den Helder zong een zangkoor on
der leiding van den heer Jacq. Al, een door
Pater N. van Rijn O.P. gemaakt Welkomst
lied aan den Bisschop, dat door de menigte
werd meegezongen.
De opening.
De Deken, Pastoor E. P. Rengs, voorzitter
van het hoofdbestuur, zeide in zijn openings-
woord dat dit woord van welkom nooit zoo
hartelijk had geklonken als nu, dat hij het
Z. D. H. in deze plechtige vergadering, bij
eengeroepen ter viering van het vijfde eeuw
feest van het Mirakel van het H. Bloed te
Alkmaar, kon toeroepen. Wij zijn U, Mgr.
plechtig dankbaar, dat U onze uitnoodiging
tot bijwoning van deze vergadering, hebt
aanvaard, omdat uwe tegenwoordigheid hier
e^n J^zondere beteekenis heeft. Niet alleen
als drager van het hooge kerkelijke gezag in
onze bijeenkomst schenkt uw geeerde tegen
woordigheid hier bijzonderen luister aan de
ze bijeenkomst. Niet alleen is uwe aanwezig-
heid, Mgr., hier, een nieuw bewijs, hoe gij
als onze geestelijke Vader den blijden jubel
uwer kinderen wilt meevieren, maar op bij
zondere wijze waardeeren wij uwe tegen
woordigheid, omdat die aan de vereering van
het H. Bloed te Alkmaar bijzondere sanctie
geeft.
,'n ,dfn J'are, 1430 heeft de Bisschop van
Utrecht Zweden van Kuilenburg na onder-
zoek verklaard, dat de kostbare schat waar
achtig was en dat men haar zou vereeren.
Na moeizaam en hoog wetenschappelijk on-
derzoek heeft de Alkmaarder, bisschop van
Haarlem, Mgr. Bottemanne, welk onderzoek
is verncht door den waardigen zoon van de
St. Laurentiusparochie, priester-leeraar Rij-
kenberg, in den jare 1896 een oorkonde hier
uitgevaardigd, waarbij de reliquie van het
H. Bloed als echt werd erkend en de veree
ring daarvan werd toegestaan
Uw geeerde tegenwoordigheid, Mgr, is
een levende oorkonde, een daad van vader-
lijke belangstelling.
Spr. sprak hierna een woord van dank tot
de andere aanwezigen, in wier tegenwoor
digheid hij een bewijs zag van hun vurtee
en dankbare liefde voor den Eucharistischen
Christus, naar wien het wonder van Alkmaar
heenvoert.
In het jaar 1501 kwam de vereering van
het reliquie tot grooten bloei, omdat de bur-
gemeester en schepenen en de gansche Raad
van Alkmaar niet alleen tot de inwoners van
Alkmaar maar ook tot die van de omringende
dorpen de uitnoodiging richtte om de plech-
tigheid, de viering en de vereering van die
reliquie te komen meemaken.
Daardoor werden zelfs velen van de be-
zwaren, die zij hadden bevrijd, Hoe gaarne
wij den tijd terug verlangen, waarop- door
Burgemeester en schepenen en den ganschen
Raad van Alkmaar deze uitnoodiging weer
tot U zal worden gericht, gij alien, die hier
tegenwoordig zijt, hebt zulk een uitnoodiging
niet noodig. Uw geloof is groot genoeg en
uw liefde is vurig genoeg cm daar, waar het
de vereering van het H. Bloed en de vereering
van den Eucharistischep Christus betreft, om
aanstonds naar de plaats te komen, waar
God op bijzondere wijze zijn liefde, barmhar-
tigheid en almacht heeft getoond. Door uwe
aanwezigheid hier geeft gij getuigenis, dat
gij niet noodig hebt een vrij vast en zeker
geleide. Gij zijt gekomen, met opoffering van
vele en ondanks groate kosten en daarvoor
zijn wij U alien hartelijk dankbaar.
Broeders, een in het geloof laten wij een-
parig gelooven het liefdewonder van Gods
Zoon.
Applaus!
Een vierstemmig jongenskoor zong hierna:
„0, Sacrum" van O Haller en „Magnificat"
van Jos Vranken.
Rede van Pater Borromeus de Greeve
Pater Borromeus de Greeve herinnerde aan
den gebonden en vernederden Christus voor
Pilatus, die, terwijl van buiten de moordkreten
klonken: „Weg met hem", op de vraag van
Pilatus: „Zijt gij Koning?" vol majesteit ant-
woordde: „Gij hebt het gezegd, ik ben Ko
ning".
Welk een tegenstelling, aldus spr. Heden-
middag, zoo zeide hij, kom ik die tegenstel
ling in nog sterker vorm voorleggen, nu ik
U ga spreken over de glorie van de aanbid-
delijke eucharistiek. Wij Katholieken, wij ge
looven en belijden, dat in het Heilig Sacra
ment des Altaars waarlijk, wezenlijk en zelf-
standig tegenwoordig is de zelfde Christus,
die daar stond voor Pilatus. En in dat sacra-
menteele leven is Hij nog meer vernederd. De
schijn van mensch-zijn is zelfs weg en spr.
stelt zich voor, dat de ongeloovige wereld,
naar de witte Hostie starend, het woord van
Pilatus op de lippen neemt en zegt: „Zijt gij
Koning?"
Als een heraut van Christus antwoordt
spr. oop deze feestelijke bijeenkomst„Ja hij is
Koning". Door zijn geboorte uit den Vader.
Koning is hij in den tijd, door de geboorte
uit de stam van David. Maar Koning is hij
ook door zijn wezen en werken in zijn eucha-
ristisch leven in het altaar. Hij is de Koning
der natuur, de Koning van het menschenhart,
de Koning van den tijd.
Wij vieren het vijfde Eeuwfeest van het H.
Bloed van Alkmaar en dit is een echaristisch
feest, omdat het feit van het wonder door de
almacht van God hier in Alkmaar is ge-
wrocht.
Het Wonder is een versterking en een aan-
sporing in het geloof aan de aanbiddeliike
tegenwoordigheid van Jezus Christus in net
Heilig Sacrament, voor alien die niet zien en
toch geloofd hebben. Spreker gaf dit nader
aan en betoogde, dat het feest tenslotte is een
Alkmaarsch eucharistische congres..
Het konnigschap van Christus in het Hei
lig Sacrament, stralend in de historie der we
reld, wordt gesterkt door de historie van het
Alkmaarsche Wonder.
Sinds Mgr. Bottemanne de reliquie van het
H. Bloed onder zijn zegen in het gouden tij-
ba heeft gezet, is de devotie voor de robijn
van de St. Laurentiuskerk van Alkmaar ge-
groeid en daarmede de liefde voor de eucha
ristische Koning. En in de tegenwoordigheid
van den Bisschop zag spr. diens aansporing
tot intens en blij euchariltisch leven.
Nadat spr. een wijle bij het scheppings-
verhaal had stilgestaan, betoogde hij, hoe ook
in de natuur Gods almacht kenbaar is. Hij
achtte het niet noodig, in deze ruimte voor
dit publiek, een geloofsbelijdenis af te leggen.
Wij gelooven, zoo zeide hij, en willen er des-
noods voor sterven als de martelaren van
Alkmaar, dat Jezus Christus waarachtig te
genwoordig is in het Heilig Sacrament des
altaars.
Wij vinden het wezenlijk lichaam van
Christus tegenwoordig op meerdere plaat
sen. Het is niet op een plaats en het neemt
geen plaats in. Het wordt niet minder bij de
congregatie en neemt niet af wanneer de
priester de Hostie breekt, want dan wordt het
lichaam van christus niet gebroken.
De koning der natuur speelt hier met de
krachten van de natuur.
Wij knielen voor het relekwie om de koning
der natuur te huldigen, dien wij toch al zou-
den erkennen door de redelijkheid van ons
geloof in de dogma's van de katholieke kerk.
Spr. bracht hierbij een woord van kardinaal
van Rossem in herinnering. Jezus, a'dus
spr., toont zich in het Heilige Sacrement ook
de koning van hei menschenhart. De menseh
is hoogmoedig, wil zien en niet gelooven en
daarom verwijt de ongeloovige wereld ons,
dat wij gelijk zijn aan de negers in Afrika
die knielen voor goud en steen.
Wanneer de hoogmoedige mensch dit voor
christus doet dan doet hij dit omdat christus
is de koning van't menschenhart. De grootstr
genien die de wereld ooit heeft voortgebracht
hebben daarvoor hun knie gebogen. Spr.
noemde Rafael, v. Eyk. Leonarda de Vinci en
de Nederlandsche kunstenaars Vondel, Dr.
Schaapman en Diepenbrock.
Ge d beheeirscht tegenwoordig de wereld.
Ge'd is de macht van Satan.
Het is de koning van de aanbiddelijke
Eucharistie die de macht van het geld in het
menschenhart ook overwon. Om Hem te
eeren hebben wij de kunstschatten bijeen ge-
haald, de schilders, beeldhouders en edel-
smeden aan het werk gezet.
Wij katholieken zijn lang verdrukt en be-
hooren zeker niet tot de rijksten, doch laat
ons een vo!k noemen, dat in staat is te offe-
ren als wij.
Hierna besprak spr. Jezus als de koning
van den tijd.
De dood is meester op aarde, slaat alien
neer een viert elken dag geweldige overwin-
ningen op de slachtvelden der 5 werelddee-
len.
Het is er slechts een de Eucharistische
Christus die meester is van den dood Zijn
rijk zal blijven totdat de dood zal sterven.
Juist in den tijd van socialisme en commu-
nisme, is het tevens den tijd van de Eucharis
tische congressen, waarin de wereld inter-
nationaal op de knieen ligt voor den koning
van den tijd en de Eucharistische glorie
straalt bijzonder uit in de historie van het
Heilige Bloed van Alkmaar.
Nogmaals herinnerde hij aan de glorierijke
processiedagen, waama hij stilstond bij den
tijd van den beeldenstorm, toen de nieuwe
leer werd gepredikt en het zilveren beeld, de
pepermunt
is de echte pepermunt,
vandaar de krachtige,
Voor engros bijJ. F. v. LIESHOUT en
G. KUIJPER, Alkmaar.
drager van het releque, met andere sieraden
naar het Zuiden werd gezonden om de sol-
daten van Will em de Zwijger te betalen.
Het waren bange dagen voor de katholie
ken in Alkmaar en jaren werd het Heilige
relekwie in een zolderkerkje aan het Digge-
laarssteegje eer bewezen. Satan en De Dood
konden het echter nooit winnen.
Vandaag beleven wij een gloriedag omdat
Jezus is Koning van den tijd De vereering
van den eucharistischen tijd is weergekomen.
Het is de plicht van de traditie, zoo ging
de spr. voort, om de erfenis der vaderen te
bewaren. Het is de eereschuld van de inwo
ners van Alkmaar om de vereering van het
Mirakel in stand te houden.
„Inwoners van de Mirakelstad", zoo zeide
spr. met stemverheffing, „houdt uw stillen
omgang in eere. Laat de historie getuigen
door zijn eigen daden. Weest zonen en doch-
teren van een Mirakelstad, waar het bloed
van de martelaren getuigt van de liefde voor
de eerbiedwaardige euchariek.
Wat zal het worden, wanneer het Commu-
nisme en de anarchie voorgoed is losgebro-
ken. De 1 Mei-dag van het ongeloof bracht
sombere verwachtingen over de wereld. De
wereldbrand wordt verwacht, is het niet dit
jaar, dan het volgende, maar de storm loeit
aan. Uw Meidag bracht troost en bemoedi-
ging en ik zweer u, in het bolwerk der we-
reldrevolutie blijft Christus koning, die zal
winnen. Hij blijft als alle kopstukken van de
wereld elkander zullen hebben weggeduwd.
Hij blijft en zal weer orde brengen in de
chaos en vrede brengen in de harten. De ko
ning van den tijd blijft meester op aarde,
totdat de dood zal sterven. En daarom eeren
wij Hem in het aanbiddelijk sacrament des
altaars. Huldigen wij hem in de aanbiddelij
ke Eucharistie. (Applaus).
Hierna zong het Mannenkoor het „Coe-
nantibus Illes" van M. Haller, alsmede het
„Te Deum" van J. J. H. Verhulst.
De bisschop spreekt!
Onder geestdriftige toejuichingen van
de duizenden besteeg Mgr. J. D. Aengenent,
Bisschop van Haarlem dan het spreekge-
stoelte.
Monseigneur sprak als volgt:
Beminde Diocesanen.
In een jubelend Te Deum hebt ge zooeven
dank gebracht aan God, voor de overvloe-
dige genade, die Hij in deze dagen over dit
Gewest heeft uitgestort. Ik zou aan mijn
plicht tekort schieten, wanneer ik U niet uit
naam van God, uit naam van Christus, wiens
plaats ik met betrekking tot U mag bekleeden,
woorden van dank bracht voor al den jubel,
den eerbied en aanbidding, die ge Hem in
deze dagen hebt gebracht. Ik ben er zeker
van, dat ik spreek in Zijn naam.
Veertien dagen geleden had ik het voor-
recht in audientie te worde/i ontvangen bij
Z. H. den Paus. Z. H. prees op overvloedige
en uitbundige wijze den vurigen godsdienst-
zin en het diepe geloof der Nederlanders.
Wanneer onze Paus van deze feestelijkheden
getuige geweest zou zijn, zou hij geen woor
den genoeg kunnen vinden om de Kennemer-
landsche Katholieken te prijzen. Uw jubel is
niet alleen losgeslagen in de kerken, maar
ook op straat. Ik ben diep geroerd tot in het
diepst mijner ziel. De stille omgang die ge
hebt meegemaakt is 'n getuigenis v. Christus
tegenwoordigheid in het H. Sacrament. Zeer
geroerd ben ik geweest, toen ik hedenmorgen
een stroom van geloovigen zag opgaan naar
de Communiebank. Het is voor mij een her
innering, die mij niet spoedig uit het geheu-
gen zal raken. Ook de kinderhulde, Woens-
dag j.l., had mij buitengewoon getroffen. Ge
hebt uw feestelijke stemming naar buiten uit-
gedragen, door de vlaggen uit te steken en
met zooveel duizenden in optocht op te trek-
ken. Uit naam van Christus, uit naam van
God mijn diepgevoelden dank. Ik bij niet al
leen gekomen, om mijn eigen geloof te ver-
levendigen, maar cok om u door mijn voor-
beeld aan te wakkeren.
Katholieken van Kennemerland, maakt uw
devotie voor het Allerheiligste Sacrament
nog krachtiger en levendiger; vergeten wij
nooit, dat van alle devoties die wij kennen,
die van de LI. Eucharistie de heiligste, heer-
lijkste en verhevenste is. Het is mijn alter vu-
rigste wensch, dat deze devotie in dit bisdom
tot hooger bloei moge gebracht worden. Dan
zal dit vijfde Eeuwfeest deze devotie tot ver
buiten het bisdom doen opbloeiendan zal de
veelvuldige H, Communie nog vermeerderen.
Wanneer ik daartce iets mocht hebben bij-
gedragen, mag ik mij gelukkig prijzen. En
omdat deze wensch in vervulling moge gaan,
geef ik u gaarne mijn bisschoppelijken zegen,
als onderpand van den hemeischen zegen.
Alle aanwezigen knielden daarna en moch-
ter den zegen van Mgr. ontvangen. Onder de
vroolijke toonen van de muziek ging de me-
nigten daarna voldaan en opgetogen uiteen.
De R.K. Jongensmuziekkapel St. Louis
bracht Mgr. aan de Pastorie aan het Ver-
dronkenoord een serenade.
In de parochiekerken had hierna het Lof
plaats, waarna om 8 uur in tegenwoordig
heid van den Bisschop in de Harmonie het
Mysteriespel „De geheimen der Heilige Mis"
van Calderon werd gegeven.
Naar wij vernemen zijn alle plaatsen voor
de vierde voorstelling van dit spel op Dins-
dagavond ook reeds uitverkocht en is een
vijfden avond daarvan in voorbereiding
doen p\jn bjj den arbeid en leiden
vaak tot rerzwering of bloed-
vergiftiging. Reinigze altijd dade-
lijk en beliandel ze verder met
Does 30-60-90 et. PUROL
M o t o r e n.
DE MOTOR RACES.
Voor de tweede maal verregend
Neen, veel geluk heeft Alcmaria V.V.V. dit
jaar nog niet gehad. Voor den tweeden keer
toch in dit seizoen werden de races afgelast
om de weersgesteldheid. Een druilerige regen,
die den geheelen morgen reeds was neer ge-
valten, maakte de baan spek-glad, zoodat
van rijden geen sprake kon zijn.
't Was jammer, en voor de rijders, en voor
Alcmaria V.V.V., en voor het publiek. Dat er
nog steeds veel animo bestaat voor deze races
bleek wel uit de opkomst van het publiek, dat
ondanks het slechte weer, nog in grooten ge
tale was opgekomen.
We zullen moeten wachten tot den 23sten
Juni, op welken dag de 2de races gehouden
zullen worden. Hopen we, dat het zoo begee-
rige zonnetje dan niet tevergeefs op zich laat
wachten.
V o e t b a I.
SCHOOLVOETBAL.
We hebben in onze stad een voetbalveree-
niging, die men met veel recht als „eeuwige
tweedeklassers" mag betitelen: Alcmaria
Victrix.
Ook deze laatste competitie heeft geleerd,
dat Alkmaar voorloopig nog geen eerste
klasser zal bezitten.
Waaraan hem dat ligt?
Er zijn vele oorzaken, die wij hier niet
noemen zullen. Maar een oorzaak mag wel
even naar voren gebracht worden: het ge-
brek aan werkelijk goede spelers en reserves
Zal Alkmaar dan nooit in het bezit kunnen
komen van een eerste klasser?
Ja zeker! Wij zien in de toekomst Alcmaria
Victrix een geduchte mededingster worden
naar de grootste voetbaleer!
En dat zal Alcmaria dan deels te danken
hebben aan de schoolwedstrijden
Deze stap zal menigeen misschien wat
groot lij'ken. En toch zit er veel waarheid in
bovengenoemde bewering Immers, wat wij
Zaterdag gezien hebben op het gemeentelijk
sportterrein, belooft iets voor de toekomst.
Daar waren spelers en spelertjes met groo
ten aanleg, met een merkwaardig goeden
kijk op het spel. We noemen als voorbeeld
den mid-voor van de 4de gemeenteschool.
Deze knaap trok zeer de aandacht door zijn
handig- (of voetig?!-)heid met den bal. Daar
was geen moment van aarzeling, van beslui-
teloosheid Vlug doorgevend en goed-gerich-
ten schoten gevend, kenmerkte deze jongen
zich als een speler voor de toekomst. Werd
hij niet langs het lijntje Gallacher genoemd?!
Welk een heerlijk enthousiasme heerschte
er bij alle partijen. Het waren zich geheel
gevende elftallen, die elkaar niets toegaven.
Met groote ernst werd elke strijd opgevat en
tot het bittere einde gestreden. Weken lang
hebben de jongens geoefend, vele uren op
het groene veld doorgebracht. De schooleer
moest toch hoog gehouden worden!
De schooleer! Ja, dit was misschien wel
het mooiste van elke ontmoeting: dat de
strijd gestreden werd om de eer van de
school. Dat zegt eigenlijk veel meer dan
„liefde voor zijn club" en dergelijke uitdruk-
kingen. Op school toch is men slechts tijdelijk
door een band gebonden en zoo gauw men
de banken veriaten heeft, houdt ieder samen-
leving op. Maar zoolang men scholier is,
zoolang strijdt men voor zijn school.
Zoo was het, toen schrijver dezes nog op
de H. B. S was. Ook wij hadden onze school
wedstrijden en ook wij streden voor de
school. En nog dikwijls denk ik terug aan
dien tijd, toen
Maar laten we bij den dag van Zaterdag
blijven en een oogenblikje stil staan bij de
finale der „grooten": Ambachtsavondschool-
H B. S.
In het veld de twee en twintig spelers. mit-
gaders de scheidsrechter.
Op de twee lengte-out-lijnen de grens-
rechters.
Rond het veld: het publiek, bestaande uit
leeraren der verschillende scholen, hoofden
en onderwijzers van lagere scholen, scholie-
ren en neutrale belangstellenden.
De strijd begint. En het razend snelle tem
po doet ons afvragen: hoe lang zal het
duren, voor het peil en tempo zakt.
We leven mee en maken de opmerking: Vrij
wat mooier dan een AlcmariaZ. V. V.-
ontmoeting
Het is een open strijd met wisselende kan-
sen. Dan breekt ineens de A. A. S.-voorhoede
door en onthoudbaar voor den doelverdedi-
ger der H. B. S.-ers vliegt de bal in't net
De moed wordt echter niet opgegeven. en
aangemoedigd door de H. B. S.-meisjes
herinnert gij U lezer uw H. B. S.-tijd
krijgen we een ware doelbelegering voor de
A A. S.-veste te aanschouwen. De H. B. S
is overwegend sterker, maar kan haar meer-
derheid niet in doelpunten uitdrukken. Even-
min gelukt het de A. A. S. haar vooVsprong
te vergrooten, al geven eenige doorbraken
daar wel gelegenheid voor.
De rust gaat dan in met 10 voor de
A(mbachts) A(vond) S(school).
De H. B. S. moet dan tegen den wind in
spelen. En ook thans houdt zij vol en is het
meest aanvallend. Alle luidruchtige aanvu-
ringen helpen echter niets Het blijft 10.
Een paar fraaie kansen worden gemist; een
door een te zacht schot, dat den keeper van
A. A. S. geen moeite geeft en een ander, dat
juist naast gaat.
Vlak voor het einde nog een aanval der
A A. S. en een vliegend diagonaal schot vliegt
onbereikbaar voor den H. B. S.-keeper in 't
doel (2—0).
Dadelijk daarop komt het einde.
De wisselkrans is het definitief bezit ge-
worden van de Ambachtsavondschool.
Prijsuitreiking.
Er waren heel wat fraaie prijzen beschik-
baar gesteld voor deze schoolwedstrijden.
Daar waren zilveren kransen van den
N. H. V. B. en Alcmaria Victrix; een kunst-
voorwerp van het Alg Sportblad; een zilve
ren kruis van den heer Hartland; medailles
van de commissie voor scho'lwedstrijden,
van het gemeentebestuur van Alkmaar, van
de Alkmaarsche Courant.
De heer S c h i p p e r reikte deze prijzen
met een toepasselijk praatje uit. Het speet
spr., dat de burgemeester niet persoonlijk de
prijzen kon uitreiken, omdat ook het ge
meentebestuur dergelijke wedstrijden moet
aanmoedigen. Echter mocht hij de A. A. S.
complimenteeren met haar succes, en namens
het comite, en namens het gemeentebestuur;
Verder sprak spr. van het heerlijke enthou
siasme, dat alle ontmoetingen kenmerkte. Een
bijzonder compliment had spr. voor het
Gymnasium, dat voor de eerste keer inschreef
en reeds dadelijk den lsten prijs in haar af-
deeling won. Tenslotte huldigde de heer
Schipper de lagere scholen, waar spelers
zijn, die zeer veel voor de toekomst van
Alcmaria beloven!
De verschillende aanvoerdcrs bedankten
den heer Schipper voor de prettige sport-
dagen, door het comite georganiseerd en be-
loofden het volgend jaar weer te zullen
deelnemen.
Tenslotte wilde de heer Schipper dank
zeggen aan de verschillende corporaties en
personen, voor hetgeen zij voor schoolvoetbat
hebben gedaan. In de eerste plaats het ge
meentebestuur, dat weer een tweetal medail
les beschikbaar stelde. Verder den N. H. V. B
de scheidsrechters, de verschillende voetbal-
vereenigingen, de heer Hartland en vele an-
deren. Een bijzonder woord van dank ont-
ving de secretaris der commissies, de heer
Lutterot, die enorm veel werk gedaan heeft
in het belang van schoolvoetbal.
De heer Delvaux voorzitter N. H. V. B.,
huldigde daarna de verschillende winnaars
en de schoolcommissie. Spr. hoopte, dat deze
wedstrijden er toe mochten medewerken, dat
zoo de kern gevormd werd voor de groote
voetbalclubs, tot heil van den N. V. B.!
Daarmee waren de wedstrijden afgeloopen
De organisatoren kunnen met groote vol-
doening op hun werk terugzien
De uitslagen der drie gspeelde wedstrij
den waren:
Eerewedstrijd B.
le elftal 4e Gem. Schoolle Gem. School
7—0.
Eerewedstrijd A.
A. A. S.—R. H. B. S I 2—0.
GymnasiumR. H. B. S. IV 83.
(Het Gymnasium won dezen wedstrijd na
eerst met 20 te hebben achtergestaan).
BELGIe NEDERLJ^D
Een spannende strijd. Enthou
siast, hoogstaand spel. Holland
verliest met 3—1.
De gister gespeelde internationale voetbal-
ontmoeting tusschen Belgie en Holland was
weer eens een echt sportieve, enthousiaste
match, zooals we ze de laatste malen maar al
te dikwijls gemist hebben. Het spel van beide
elftallen stond op hoog peil en zoowel de Hoi-
anders als de Belgen speelden 'n uitstekenden
wedstrijd. Voeg hierbij het groote enthou
siasme, dat deze match kenmerkte, en gij
kunt u voorstellen dat wij hier eens een ou-
derwetschen BelgieHolland-wedstrijd kre-
gen. Hoewel er dus spanning, in de lucht zat
en het spel technisch hoog stond en zeer snd
was, heerschte er in het veld een uitstekende
verstandhouding. In het bijzonder het laatste
kwartier voor de rust en het eerste half uur
na half-time was het spel bijzonder goed en
viel er van vele staaltjes fraai en fijn voet-
bal te genieten.
De overwinning hebben onze tegenstanders
volkomen verdiend. Vooral het eenigszins
snellere tempo, dat de Belgen aan den dag
legden, onderscheidde hen van de Hollanders.
Het bleek dat onze voorhoede de grootste
moeite had om met succes tegen de vijande-
lijke achterhoede op te treden. Dit was dan
ook het beste deel van de voortreffelijke Bel-
gische ploeg en van het trio Hooydonckx—
Nouwens—De Bie ging een groote icracht uit.
Dit in tegenstelling met de Nederlandsche
verdediging, waar de rechtsback Wamsteker
een vrij zwakke partij speelde. Van Kol daar-
entegen was zooals gewoonlijk een van de
sterkste spelers van onze ploeg en ook Van
der Meulen verdedigde zijn heiligdom op de
hem eigen, voortreffelijke wijze.
Een vergelijking tusschen de beide midden-
linies valt eveneens uit, in het voordeel van
de Belgen. Wel heeft Halle, de spil, zich tot
het uiterste ingespannen, maar toch ging er
van hem niet die stuwende kracht uit als in
een wedstrijd zooals deze noodig was.
Van Kesteren maakte een uitstekend de-
buut, zijn spel was rustig en zeker en hij kon
ons Van Dolder, wiens plaats door hem werd
ingenomen, geheel en al doen vergeten. Ook
Van Heel speelde weer een hoogstaande par
tij, hoewel hij na de rust iets verslapte.
Bij de Belgen was de middenlinie over het
algemeen goed, Van Halme speelde een krach
tige spilpartij en de beide kanthalfs Boesman
en Van Averbeke steunden hem goed in hun
taak.
Onze voorhoede is misschien wel wat te-
gengevallen. Ontegenzeggelijk verwachtta
men veel van deze aanvalslinie, waarin Bak-
huijs en Van der Griendt zich als een paar
uitstekende schutters hadden doen kennen.
Dat deze verwachtingen niet geheel beant-
woord werden, ligt wel voornamelijk aan de
kracht der vijandelijke achterhoede, terwijl
Van der Griendt het snelle tempo niet steeds
kon volgen. Ook W. Tap was geen sterk vleu-
gelspeler, hoewel hij af en toe aardige staaal-
tjes vostbal liet zien. De linkervleugel was
dus vrij ongevaarlijk en haar kracht werd
niet grooter toen tenslotte de beide spelers
van plaats verwisselden. De rechtervleugel
daarentegen speelde heel wat beter. Kools
was een gevaarlijk binnenspeler en Landaal
maakte een goed debuut.
In de vijandelijke voorhoede speelden de
broers Braine een uitstekende partij. Vooral
Raimond toonde zich nog steeds een mid-
voor van buitengewone capaciteit. De drie
overige aanvallers, Diddens, Moeschal en
Van den Bouwhede bleven beneden het spel-
peil van de Braines.
Wat
het wedstrijdverloop
betreft, nog het volgende:
De elftallen waren als volgt opgesteld:
Belgie.
De Bie
Nouens Hooydonckx
Boesman Van Halme Van Averbeeke
P. Braine v.d. Bouwhede R. Braine Moeschal
Diddens
Scheidsrechter: O. Rudd
Tap v.d. Griend Bakhuis Kools Landaal
Van Heel J. Halle Van Kesteren
Van Kol Wamsteker
Van der Meulen
Holland
Te half vier werd getost, Van Halme won
Worth
a crpwrn
