llKiMistlie Conrant. De Plaatsvervanger BAN AN EN FEU1LLET0N. Handera Mi en dertigste Jaargang. Radio-Hoekje Sfadsnieuws Onze ICoIonien. No. 112 1929. Itin^das 14 Mei. r Woensdag 15 Met. Hilversum, 1071 M. 10.—10.15 Morgen- ivijding. 12.15-2.— Concert door het A. V 5 O.-Trio. 2.-3 Kin-dermatinee. 3.—4 Maak het zelf'-cursus. 4.-5.— Lezm-g- "eeks over „De Bouw en de afmetmgen van oet Heelal". 5—5.30 Gramofoonmuziek. 5.01715 Concert door het A. V. R. U-- Trio. 7157.45 Lezing over „Volkenbonds ^?g» soi—9.30 Weldadigheidsavond door peraoneel van het Regt. Gemetroepen te Utrecht. Toespraken door Kapt. J. 2wait, generaal C. J. Snij-ders, sergt.-maj. O. J. van Rijswiik, luit. Jhr. E. C. Storm van s-Grave- sande. Muzikale medewerking van de Geme- muziek Dubbelmannenkwartet, Volkszang, Sertrt Maj. A. van Trotsenburg, levenshed- jgg Q3011.Concert door het Omroep- orkest. 11— Gramofoonmuziek. 12.— Slui- ting. Huizen, 336.3 M. (Na 6 uur 1852 M.) (Uitsluitend N. C. R. V.) 11. 11.30 Zieken- dienst. 12.30—1.45 Orgelconcert 2—3— Gramofoonplaten. 3—5— Concert. Instru- mentale solisten. 5.-6— Kinderuurtje 6— 6.30 Causerie over „Het gebruik van electri- citeit in onze woning-en". 6.30—6.55 ca. Cau serie over „Uit de gesch-iedems van Leiden s stadhuis". 7—7.30 Causerie oyer ,,Het har monium en zijne verzorging 7.30-8— Causerie over „Wat de zending geeft en wat zij vraagt". 8— Uitzending uit de Ned. Herv kerk te Velp (Old.) Orgel, kinderkoor, mannenkoor en gemengde koren. Sprekers. Dav entry, 1562 M. 10.55 Kerkdiensi 11.05 Lezing. 11.20 Gramofoonplaten. 12.20 Balladenconcert. Edith Coates, alt. James ToDDing", tenor. 12.50 Gramofoonplaten l 202 20 Gramofoonplaten. 2.50 Uitzen ding voor scholen. 3.15 Intermezzo. 3.20 Le zing. 3.50 Lezing. 4.05 Het John Fry- striikkwartet. Betty Hurnby, piano. 5.35 Kin deruurtje. 6.20 Muzikaal intermezzo. 6.35 Nieuwsberiditen. 6.50 Tuinbouwpraatje. 7 Muzikaal intermezzo. 7.05 Orgel-reci- tel 7 20 Lezing. 7.35 Muzikaal intermezzo 7.45 Lezing. 8.05 Militair orkest. Hardy Williamson, tenor. 9.20 Nieuwsberichten 9 35 Politieke redevoering. 10.05 Nieuws berichten. 10.10 Solisten-concert. Licco Amar, viool. Gunther Ramin, harp 10.do Voorlezing. 11.20--12.20 Dansmuziek. Parijs „Radio-P art's", 1744 M. 12.50 Svmphonieconcert. 4.05 Orkestconcert. 6.">5 PatW-gramofoonplaten. 8.20 Literaire voor- dxacht. 8.55 Orkestconcert. Mile Yvonne Astruc, viool. Langenberg, 462 M. 10.35— 11-30 Gra mofoonplaten. 12.15-12.55 Muziekuitzen- ding voor scholen. 12.55 Gramofoonplaten. 1 25—2.50 Orkestconcert. 4.20—4.45 Boek- bespreking. 6 05—6.50 Orkestconcert. 8.20 Concert door het Werag-orkest. Jacob Ros, piano. Als Intermezzo: „Die Insel van Herbert Eulenberg. Daarna tot 12.20 Or kestconcert. Zeesen, 1651 M. 12.20—5.20 Lezingen. 5 20—6.20 Orkestconcert. 6.20—8.05 Le zingen. 8.20 Beelduitzending. 8.25 Causerie 8.50 Orkestconcert. Celeste Chop—Groene- velt, piano. 9.50 Voorlezing. Daarna persber. en tot 12.50 Dansmuziek. Hamburg, 395 MT435 Liedjes bij de luit. 5.20 Rococomuziek. Orkest en solisten. 6.20 Orkestconcert. 7.45 „Der liebe Augustin' operette in 3 acten van Fall. 11.20—12.15 Dansmuziek. Brussel, 509 M. 5.20 Trioconcert. 6.50 Gramofoonmuziek. 8.35 Accordeonmuziek. 8.50—10.35 Symphonieconcert. RADIO EN CONCERTBEZOEK. In het jaarverslag over 1928 van de Arn- hemsche Orkestvereeniging wordt over den invloed van de radio op het Concertbezoek het volgende gezegd: „Tot dusver hebben alle uitvoerenden in de radio meer gelet op de propaganda, dan op de concurrentie, die er van uitgaat. Thans schijnt echter het tijdstip te naderen, dat men de bakens moet gaan verzetten. Het is een opmerkelijk verschijnsel, dat op avonden, dat er door middel van een goed hoorbaren zender een belangrijk concert wordt overge- bracht, de concertzalen minder goed bezet zijn. De tijd schijnt gekomen, dat de belang- rijke concertlichamen moeten gaan overwe- gen, of met het onbeperkt gelegenheid geven Door RICHARD MARSH. Vrij naar het Engelsch door C. M. O. de W. 68) „Net zooveel jaar als ik jou gekend heb als •en dief". „Kom aan, mijnheer Farrell, ik verkies niet later kunt ge uw hart ophalen". Het was geen gemakkelijke taak voor mr. Wilson al die mannen het zwijgen op te leg- gen. Ieder had iets tegen hem in te brengen en eindelijk zei mr. Herbert: „Ik ben het met u eens mr. Wilson, dat al die voorbereidende maatregelen niet noodig zijn. Hij weet immers reeds dat wij alles van hem afweten". „Misschien wilt u zelf de leiding in handen nemen. mijnheer Herbert?" De toon van den advocaat was eenigszins scherp. Dat de ander het voorstel aannam had hij niet verwacht. „Zeer goed als het u niet schelen kan. Luister naar mij vriend." „Waag het niet u mijn vriend te noemen toonbeeld van eerloosheid." Mr. Herbert wuifde even met de handen, een gebaar waarmee hij wilde te kennen ge ven dat zulk een opmerking hier totaal Diet bij hoorde. „Ik ben niet van plan u leelifke namen te geven en het is mij totaal onverschillig wat zulk een man van mij zegt. Maar ik ben een tot uitzending hunner uitvoeringen moet worden doorfegaan. Stopzetten schijnt niet de juiste weg: een ander middel zal moeten worden gezocht, om de ernstige concurrentie uit dezen hoofde ondervonden, zoo niet op te heffen, dan toch haar nadeeligen invloed op andere wijze te compenseeren". RADIO EN HINDERWET. De „N. Haagsche Ct." vestigt de aan- dacht op een paar koninklijke besluiten, die voor den luistervink van beteekenis zijn. In twee gevallen werd beslist, dat de radiolief- hebber die wordt gestoord in zijn genot door electrische toestellen van hinderlijke stroom- frequentie, zich kan beroepen op de hinder- wet. De directeur-generaal van den Arbeid had in zijn advies te kennen gegeven, dat hier niet aanwezig was hinder van ernstigen aard in den zin der Hinderwet. Al wilde deze ambtenaar den hinder met beperken tot de gevallen, die de wet met na me vermeldt, toch moest z.i. scherp onder- scheid worden gemaakt tusschen ernstigen hinder, die woonhuizen ongeschikt maakt ter bewoning en een normaal gebruik van zieken- huizen. kerken, scholen enz. Verder werd gewezen op de omstandigheid dat wanneer de Kroon het belemmeren van radio-ontvangst als ernstigen hinder zou gaan beschouwen, de radio-luisteraars op grond van die beslissing zouden eischen, dat alle radio-storingen, door electrischen stroom veroorzaakt, worden verboden Ten slotte zou het niet mogelijk zijn den te verwachten hinder weg te nemen, wijl daar- voor nog geen toestellen in den handel zijn. Met dit betoog kon de Kroon zich niet ver- eenigen. Gewezen werd op het feit dat de voorbeel- den van hinder, in de wet genoemd, niet eng moeten worden opgevat, doch enkel zijn te verstaan als illustratie van den wetgever op het begrip „hinder", dat moeilijk te definiee- *ren was. De slotsom was, dat met eenige wijziging in den inhoud de strekking van het bestreden besluit gehandhaafd werd. Voor de electrotechnici ligt hierin een nieuwe aansporing om hun toestellen zoo te construeeren, dat zij een ongestoorde radio- ontvangst mogelijk maken. Nu de luistervinken aldus den steun kre- gen van de hinderwet wordt daardoor aan den anderen kant hun verplichting anderen niet te hinderen des te zwaarder. Dat mag, vooral nu het seizoen der open ramen weer aanbrak, nog wel eens zeer uitdrukkelijk wor den vastgesteld, het radiogenoegen van u zelf mag geen hinderlijke plaag worden voor de buren. In enkele plaatsen bestaan reeds bepalin- gen in de politieverordening die dat verhin- deren. Tenzij de luistervinken zelf toonen hun be lang te begrijpen, zullen dergelijke verorde ningen wel overal te groote mededeelzaam- heid van muzikaal genoegen binnen de per ken moeten houden. MEDISCH SCHOOLTOEZICHT. Het verslag van den schoolarts. Dr. J. H. Panoeijer alhier, over zijne werkzaam heden en bevindingen in het jaar 1928, luidt als volgt: Het gemeentelijk geneeskundig school toezicht strekt zich uit over 24 scholen (met diverse parallelklassen),waaron- der negen gemeentescholen met respec- tievelijk 186,181, 275, 259, 51, 363, 153, 203 en 147 leerlingen, de U. L. school voor meisjes met 45 leerlingen, de U. L. school voor jongens en meisjes met 59 leerlin gen, de school voor voorbereidend lager onderwijs in de Doelenstraat met 185 leerlingen, dezelfde school op Roch 'ale met 98 leerlingen, de Christelijke school met 366 leerlingen, vier R. K. jongens- scholen met 209, 209, 199 en 180 leerlin gen, de R. K. U. L. school voor jongens met 38 leerlingen, vier R. K. meisjes- scholen met 204, 196, 200 en 183 leerlin gen, de R. K. U. L. school voor meisjes met 68 leerlingen, de R. K. bewaarschool met 438 leerlingen en de school voor buitengewoon lager onderwijs met 45 leerlingen, in totaal einde December 1928: 4740 kinderen: Voor toelating tot de school voor bui tengewoon 1. o. is aanvrage gedaan voor 18 kinderen, waarvan 14 goedgekeurd werden. Vier kinderen werden niet goed gekeurd, waarvan 2 lijdende aan idiotie, een aan epilepsie en een, die wat zijn ontwikkeling betrof, wel geschikt was voor de gewone lagere school. Voor het bureau neroepskeuze, dat inmiddels opgeheven is, werden door mij man van zaken. Er is hier ergens in huis een brandkast. We hebben reden te gelooven dat ge daarvan op de hoogte zijt. Ge weet im mers wat een brandkast of safe is?" „Daar heb ik wel meer van gehoord". „tk durf zeggen, dat ge ook van deze ge hoord hebt. Dit is een brandkast van zeer bijzondere constructie. Men kan er niet in komen of men moet weten hoe. Wij meenen, dat ge niet alleen weet dat er een brandkast is, maar ook hoe ge hem moet openmaken Is dat zoo?" „Maak het mij wat duidelijker." „Als ge dat noodig oordeelt zal ik het doen, ofschoon ik geloof dat ge ons voor den gek houdt om tijd te winnen. Er is slechts een manier om in die brandkast te komen. Er bestaan twee soorten van sloten. In de eene soort zijn acht sloten, lettersloten, ge weet wat ik bedoel. Ze kunnen gezet worden op de een of andere letter en als je de letters niet weet dan kan je er nooit in komen Die slo ten, en ook de tweede soort, worden geregeld door een tijdwijzer. Dus de heele rij sloten kunnen alleen opengemaakt worden op een zeker oogenblik van een bepaald uur. De persoon, die de klok op dat uur gezet heeft, is de eenige die dat oogenblik weet. De oude Talbot ging zelf over die brandkast; hij re- gelde de letters en de klok en stierf voordat hij aan iemand dat geheim verteld had. In alles wat zijn zaken betrof was hij een voor- zichtig man en daar het zeer lastig voor hem gewecat zou zijn om den sleutel tot die com bine tie te rerlitzen, ie het vrij zeker dat hij het heeft opgeschreven; bet kon toch wezen dat zijn geheugen hem in den steek Het. Wjj 8 keuringen verricht. Aan alle ouders, wier kinderen voor het eerst op school kwamen en door mij onderzocht werden, reikte ik het boekje van Dr. A. van Voorthuysen uit, ge- naarnd ,Nu uw kind op school guat". Be gin Januari werden aan de Koornlaan geopend: de St. Theresia-bevvaarschool, de St. Agnes meisjesschool en de St. Aloysius jongensschool, alle scholen ge- heei modern ingericht, de 2 laatste voor- zien van ruime gymnastieklokalen en de jongensschool bovendien van een lokaal voor handenarbeid. In de beide leer- scholen bevindt zich een keurige kamer voor den schoolarts. Onderzoek der nieuwe leerlingen In het geheel werden 398 kinderen on derzocht, waarvan 4 naar huis tot her- stel van gezondheid gezonden werden. Een onderzoek werd ingesteld naar den zindelijksheidstoestand speciaal pe- diculi capitis, huid, mond, tanden, neus, keel, klieren, oogen, ooren, borstorganen, spraak en intellect, zenuwstelsel, nyis- vormingen en andere ziekten, afwijkin- gen. In een bij het verslag gevoegde tabel zijn de gevonden afwijkingen ge- noteerd bij het le onderzoek, benevens het aantal onderzochte kinderen. In het geheel werden in den loop van het jaar bij het bezoek der verschillende scholen of apart besteld op het spreek- uur nog 125 kinderen onderzocht, waar van 53 naar huis gezonden werden tot herstel. De van school gezonden kinderen mo- gen weer toegelaten worden, nadat zij op het spreekuur ter controle gekomen zijn en een verklaring van genezing ge- kregen hebben. Het spreekuur van den schoolarts van 12 is geheel kosteloos toegankelijk voor alle ouders van schoolgaande kinderen, die den school- arts het een of ander wenschen te vra- gen. Oog- en coronderzoek Het oog- en ooronderzoek vond plaats van 14 September tot 1 November op alle scholen in de tweede klassen behalve in de U. L. en bewaarscholen en de school voor buitengewoon lager onder wijs. Het resultaat was als volgt: op 17 scholen werden in 19 tweede klassen 559 kinderen nagezien. Eerst werd de gezichtsscherpte, daar na de gehoorscherpte voor ieder kind afzonderlijk bepaald. Er waren reeds 18 kinderen van een bril voorzien, bij 54 kinderen werden af wijkingen in de gezichtsscherpte ge vonden, voor 26 van hen was een bril noodig, voor 11 onnoodig, terwijl 17 er geen werk van maakten. Gehoorafwijkingen kwamen bij 4 kin deren voor, 1 heeft het laten nazien, 3 niet. Besmettelijke ziekten. De volgende gevallen van besmette lijke ziekten kwamen voor: 8e Gemeenteschool roodvonk 2 Sch. v. 1. o. Doelenstraat 3 Sch. v. 1. o. Rochdale 3 Christelijke school 1 R. K. j. school A. 1 B. 5 C. w 3 D. 4 R. K. m. school A. 2 B. 6 C. R. K. bewaarschool rt V ELDERS FYFFES' ALGEMEENE AGENTUUR- EN HANDEL-MIJ, ROTTERDAM diphtherie 1 roodvonk 6 In het geheel zijn dit 37 gevallen van roodvonk, welke evenwel geen juist beeld geven van de gevallen onder schoolgaande kinderen voorgekomen. Van deze 37 gevallen moeten 7 afgetrok- ken worden van kinderen, die roodvonk kregen of terwijl ze ter observatie thuis waren 6f die al in weken of maanden niet op school geweest waren en boven dien nog .9 gevallen, die zich in de Kerstvacantie, derhalve buiten school- tijd ,voordeden. Eigenlijke gevallen van roodvonk van schoolgaande kinderen kwamen er dus slechts 21 voor in het jaar 1928. Van andere besmettelijke ziekten kwa men, hoewel niet in grooten getale, ge vallen voor van bof en kinkhoest tus schen April en November. Het roodvonk, dat alhier sinds jaren inheemsch is, waartegen door de ge- neesheeren alle mogelijke bestrijdings- middelen toegepast worden en dat toch niet wil verdwijnen, deed het gemeente- bestuur op voorstel der gezondheids- commissie een poging wagen om tot een immunisatie der schoolbevolking tegen die ziekte over te gaan. De geneeskundige inspecteur voor de volksgezondheid, Dr. J. J. Th. Dover, hield in verband daarmee in het najaar een rede, waar hij voor tal van genoo- digden, bestaande uit de diverse autori- teiten, alle personen tot het onderwijs behoorende en ouders van schoolgaande kinderen een duidelijke uiteenzetting gaf van de moderne wijze van bestrij- ding van diphtherie en roodvonk. De rede van Dr. Dover heeft tot resultaat gehad, dat zich van de openbare scholen 434 kinderen en van de bijzondere scho len 1397 kinderen hebben opgegeven om de immunisatie tegen roodvonk te on- dergaan. Bestrijding van pediculosis, hoofd- eczemen en favus. Een vergelijking van de thans opge- maakte tabel met die van verleden jaar doet zien, dat het aantal kinderen aan- gedaan met pediculosis stationnair ge- bleven is. De zusters der gezinsverpleging heb ben de kinderen geregeld goed nagezien, door den schoolarts worden zij, die met levend hoofdonrein behept zijn van school gezonden, totdat ze voldoende g_e- reinigd zijn. Hiermede gaat helaas in vele gezinnen zeei' veel tijd voorbij, wel ke dus niet aan het onderwijs ten goede kan komen. Mocht het gemeentebestuur nog eens tot aanstelling van een uitsluitende schoolverpleegster over kunnen gaan, dan zou voor haar een ruim arbeidsveld klaar ligen. Inmiddels betuigt de schoolarts zijn hartelijken dank aan de zusters der ge zinsverpleging voor hun waarlijk niet aangename werk op de scholen vol bracht. Hygieniscli toezicht op de scholen en hun inrichting. Hieromtrent zijn dit jaar geen bijzon- derheden te vermelden. Ten slotte constateert de schoolarts met groot genoegen, dat bij schrijven van het gemeentebestuur d.d. 29 Decem ber vanaf 1 Januari 1929 het vak „licha- melijke opvoeding' op alle openbare scholen ingevoerd is. Aan het einde van zijn jaarverslag betuigt hij' aan het college van B. en W. aan de hoofden van scholen, onderwij- zers en onderwijzeressen zijn hartelijken dank voor de medewerking in het afge- loopen jaar ondervonden. NIEUWE PLANNEN VOOR OPSTAND? De „Deli Courant" deelt mede, dat op de onderneming Kotari (Sumatra O.K.) zestien contractarbeiders zijn gearresteerd, die teza- cnen het bestuur bleken te vormen van een# Javaansche Nationalistische vereeniging. Aanvankelijk werd namelijk als doel dier vereeniging opgegeven het inkoopen van kap- persbenoodigheden. De contributie zouden echter, naar nader gebleken is, worden ge bruikt voor het financieren van een nieuwen opstand. welke zou moeten uitbreken op 1 Mei 1930, en welke tot resultaat zou hebben, dat alle koelies vrij zouden worden. BEDREIGDE PEPERCULTUUR. De pepercultuur te Tanah Boemboeh it Zuid-Oost-Borneo wordt zeer ernstig be- dreigd door de luis. Evenals op Poeloe Laoet is de pepercultuur hier een hoofdbron van inkomsten voor de bevolking. Reeds zijn vele pepertuinen volkomen door de bevolking ver- laten. Bestrijding van de ziekte door de be- volking zelve blijkt vruchteloos te zijn. Van de vooroogst is slechts 25 pet overgebleven. De rest verrot voor het gewas tot vrucht komt. meenden zeker te weten, dat hij dit gedaan heeft en dat het papier in uw handen geval len is. Is dat zoo?" „Er is zeker wel iemand uwer, die een lo- gisch verstand van den hem-el gekregen heeft en bekwaam is in het maken van gevolgtrek- kingen. Wie is het? U, mijnheer Wilson?" Mr. Herbert trommelde op de tafel met zijn vingers. „Antwoord op mijn vraag hebt ge den sleutel tot de combinatie?" „Hoe is iemand op het idee gekomen dat ik dien hebben zou?" „Dus je hebt hem!" Die woorden werden uitgesproken met een zucht van v-erlichting. Mr. Talbot merkte op, dat in de twintig paar oogen, die op hem gevestigd werden een hongerige blik verscheen. Dat feit amu seerde hem. Hij kreeg bepaald iets van vroo lijkheid in zijn oogen. „Ik heb -hem -gehad, zeker ik heb hem ge had" Deze bekentenis verbrak eensklaps de stilte van zooeven. Verschillende mannen spraken tegelijkertijd. „Heb ik het jullie niet -gezegd?" riep John Eva op triomfantelijken toon. „Heb ik niet gezegd dat hij hem had? Hij mag zoo ver- standig wezen als de duivel, mij kan hij niet beetnem-en. I-k wist dat hij hem had! Wilson wat heb ik je gezegd?" ,,Als hij hem heeft, dan hebben wij hem!" H#t was de advo##at, die aoo oordaelde. Met hun viiven of z#s#-n gingen zij rondom Talbot staan. Nu was het Herbert's stem, die boven het lawaai uitl^onjf- ONS INDIe IN DEN VREEMDE. De directeur van „Het Nieuws v. d. Dag v. N.-I." te Batavia ontving onlangs een brief uit Augsburg in Beieren, geschreven en ge- adresseerd door den redacteur van de „Neue Augsburger Zeitung". Het adres luidde: An Edition of Gazette NEUES VON TAG in Batavia Island of Molukkcn and Philippinen Borneo. South Africa. Voor wie veel gereisd heeft, bevestigt dit precieuse adres dat, als men eenige uren over de grenzen van Nederland is, bijna niemand, ook onder de beschaafden, iets van ons land of zelfs van zijn ligging af weet, zegt het Hbld. En nu strekt zich dat zelfs uit tot de kolonien. De Molukken en de Philippijnen beide in Zuid-Afrika! Het is wel! „Op zij jullie mannen! Ged-raag je niet als een hoop g-ekken. Laten we de zaak bedaard aanvatten." De mannen trokken zich een klein eindje terug, zoodat Talbot tenminste weer kon ademhalen. De spreker ging voort: „Je geeft toe, dat je den sleutel tot die geheime slui- ting had?" „Waarom het woord geeft toe". Niets is mij aangenamer dan u inlichting te geven. Zooals u zegt, ik had- den sleutel in mijn be- zit." „Ik heb opgemerkt, dat ge den verleden tijd gebruikt; is dat met opzet?" „Zooals u het verkiest op te nemen." „Meen je dat je den sleutel had of dat je hem hebt". Mr. Talbot scheen te aarzelen met voor- bedachte ondeugendheid. Al die mannen schenen vol begeerte aan zijn lippen te han- gen. „Men zou zoo denken naar de wijze waarop u die vraag stelt, dat ik een slimme vos van een advocaat was, die expr-es woorden ge bruikt waar men alles uit kan opmaken „Wat ik van je denk komt er niets op aan. Heb je dien sleutel nu?" „Veronderstel ik zeg alleen veronderstel dat ik zei dien sleutel verloren te hebben of dat er een ongeluk mee gebeurd was. Wat zou er dan gebeuren?" „Je geeft toe. dat je den sleutel gehad hebt maar dat je hem nu niet meer hebt. Je kunt hem nog niet lang kwijt zijn. Waar is hij?" „Niet zoo vlug. Ik heb niet gezegd dat ik hem niet had?" „Antwoprd. Heb je hem gekregen2" ACTIV1TEIT DER POLITIE. x Het volgende staaltje van politioneelen speurzin kwam het N. v. d. D. v. N.-I. toeval- lig ter oore: Op een goeden morgen bemerkte mevrouw de „Raad van Indische", dat een van haar best-leggende kippen plotseling verdwenen was. Natuurlijk gestolen! was de eerste ge- dachte. Onmiddellijk werd de politie opge- beld. Maar, daar een echtgenoote van een Edeleer zich niet kan encanailleeren met een wacht-commandant of politie-opziener, werd bij den hoofd-coinmissaris aangifte gedaan. Mevrouw, ik zal er onmiddellijk den chef der recherche op afsturen, beloofde de politieleider. Maar zoudt U me even het signalement van die kip kunnen opgeven? - Zwart, met witte veertjes aan den kop, was het antwoord. Zal u er heusch onmid- dUIijlc werk van maken? De hoofdeommissaris beloofde zulks en wandelde kalm naar het bureau, waar hij een apart je had met een Inlandschen politie- agent. Den gediestige werd een daalder in de hand gedrukt en deze vertrok daarna in een sado'tje naar de Passar Boeroeng: binnen her half uur had hij de hand gelegd op een pracht-exemplaar, geheel overeenkonisfig het signalement. Acht uur's morgens had de Edeleersche opgebeld en om 11 uur kon haar de verloren hen worden overhandigd. - Ik begrijp niet, dat altijd op de politie wordt afgegeven, meende mevrouw, toen haar man uit den Raad thuis kwam. ERNSTIG JACHTONGELUK. Onlangs heeft te Patjiran, in de buurt vav Sedajoe, ten N. van Soerabaja, een jachton- geluk plaats gehad, dat waarschijnlijk min der aangenme gevolgen zal hebben voor de betrokken personen, eenige Soerabajasche jachtliefhebbers, met name de heeren Nix, on- der-commissaris van politie en Van der Geug- ten, hoofdagent, aldus het Soer. Hbld. Genoemde heeren waren op de wilde zwij- nenjacht. Het was al een weinig laat in den middag, doch het zicht was nog vrij goed. I> heer Van der G. zag op een gegeven oogen blik nabij eenige boschjes en vlak bij den grond, een zwarte gedaante, welke hij voor een varken aanzag. Snel besloten mikte hij en trok af. Hij zag de gedaante vallen en meende een varken te hebben geraakt. Geen varken, maar een mensch Naar de plek toeloopende, hoorde hij eenig gekreun en wie schetst zijn schrik toen hij moest bemerken, een inlander te hebben neerge schoten. Hij riep snel zijn jachtkameraad te hulp, waarop beiden trachtten den inlander Ja ",Waar is hij?" Mijnheer Herbert had wel lust over de tafe" naar hem toe te springen. „Waar is hij? U vraagt waar ik hem van- daan haal?" „Als je nu niet regelrecht op mijn vragen antwoord, dan zal ik de woorden uit je keel halen." „Dat zou blijken wel wat lastig te zijn". „Wil je nu antwoorden op mijn vraag?. Waar is de sleutel?" „Hier". Met een air van de grootste onverschillig- heid, alsof er geen moordlust sprak uit de oogen var: al die mannen, haalde hij uit den linker buitenzak van zijn jas een enveloppe een langwerpig-e, blauwe enveloppe. Wel twaalf handen strekten er zich naar uit, maar hij was vlugger dan zij; voordat de eige- naars van die handen wisten hoe het was geschied lag de enveloppe in mr. Herbert's handen. „Blijf staan!" riep die heer, toen men zich rondom hem wilde verdringen. ,,Hebt ge niet gehoord dat ik zeg: blijf staan! Hoe kunnen wij de zaak afdoen, als jullie zulke gekken bent? Ik zal jullie alles over cie enveloppe vertellen en wat er in is, maar je moet een oogenblik geduld hebben." Zij gingen een weinig achteruit, maar niet ver; al die mannen schenen geheel oog en nor. Ze luisterden met al hun zintuigen (W.ordt vervolgd.) w Met den naam ..FYFFES" wordt niet een nieuw soort banaan bedoeld, doch het is de naam, welke in het vervolg door de Firma Elders Fyffes Limited, gebruikt zat worden voor hare welbekenda en populaire Westindische bananen. Een meer dan dertig-jarige ervaring en onver. deelde aandacht voor den bananenhandel gaven haar het recht te beweren dat Fyffes' bananen de beste zijn en dat de naam Fyffes kwalitelt, bediening en reputatie waarborgt.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1929 | | pagina 5