Aikmaarsche CanriiL
De kroonjuweelen.
Stadswieuws
FEII1LLETON.
No. 124
1929.
Honderd een en dertigste Jaargang.
Woeiisdag' 29 Mei.
Radio-h;Dek|e
Dander dag 30 Mei.
HUversum, 1071 M. 10.—10.15 Morgen-
wijdiag. 12.15—2.— Concert door het A V.
-R. O.-Trio. 2.2.30 Lezing door Dr. Ing.
JN. A. Halbertsma over „Electriciteit in Uvv
ifiuis". 2.30—3.Gramofoonmuziek. 3
4.Knipcursus. 4.5.Ziekenuurtje. 5.
■5.30 Sportcauserie door H. Hollander. 0.01
7.15 Concert door het Omroeporkest. 7.15
7.45 Lezing door Huib Luns over „Kunst-
reizen". 7.50 Uitzending uit Aken. „Der Ro-
senkavalier". Opera van Rich. Strauss onder
leidkig van den componist. In de pauze pers-
berichten. 11.30 Sluiting.
i Huizett, 336.3 M. (Na 6 uur 1852 M.J
KUitsluitend N. C. R. V.) 11.11.30 Korte
IZiekendienst. 12.301.45 Solistenconcert.
6.30 Solistenconcert. 6.307.Muziek-
ipraatje. 7.-8.Orgelconcert. 8.Uitz. uit
ide Geref. kerk te Koog Zaandijk. Harmonie,
zangkoren en solisten. Sprekers. Daarna'
•persberichten.
Daventry, 1562 M. 10.35 Kerkdienst.
111.05 Voor de vrouw. 11.20 Gramofoonmu-
aiek. 12.20 Concert. Georgian Trio 1.20
i2 '20 Gramofoonmuziek. 2.50 Lezing voor de
scholar. 3.10 Radiopraatje. 3.20 Vesper in de
(Westminster Abbey. 4.05 Lezing: Angora
.wool. 4.20 Solistenconcert, sopraan, bariton,
,(viool en piano. 5.35 Kinderuurtje. 6.20 Mu-
'ziek. 6.35 Nieuwsberichten. 6.50 Voor de
)landbouwers. 6.55 Muziek. 7.05 Strijkkwar-
l.tetten van Haydn. 7.20 Lezing: Mew novels
7.35 Muziek. 7.45 Lezing: China. 8.05 Hugh
JWakefield in „The curse". 8.20 „Don Gio-
.vanni", le acte, Mozart. 9.35 Nieuwsberich-
I ten. 9.50 LezingThe way of the world.
:iI0.05 Nieuwsberichten. 10.10 Plantagelied-
f^es. 10.50 De militaire kapel. 11.502.20
"s nachts: Gershom Parkington kwintet. Ver-
kiezingsuitslagen (tot 4.20's nachts).
Parijs „Radio-Paris", 1744 M. 12.20 Pro-
testantsche causerie. 12.50 Gramofoonmu
ziek. 4.055.05 Gramofoonmuziek. 6.55
7.20 Gramofoonmuziek. 8.5511.20 Kamer-
muziek. Di Mazzei, tenor.
Langenberg, 462 M. 9.2510.20 Kath.
morgenwijding. 1.252.50 Orkestconcert.
4.50—6.20 Orkestconcert. 8.20 Gedichten-
voorlezing. 8.50 Serenade's en divertimenti
.van Mozart, voor fluit, trompet en pauken,
Daarna dansmuziek tot 12.20.
Zeesen, 1649 M. 12.20—5.20 Lezingen en
lessen. 5.20—6.20 Orkestconcert. 6.20—8.05
Lezingen en lessen. 8.20 Het nieuwe volks-
lied. Voordracht en voorlezing. 9.05 Orkest
concert onder leiding van Pfitzner. Daarna
tot 12.50 Dansmuziek.
Hamburg395 M. 4.35 Concert voor 2
piano's. 6.20 Orkestconcert. 8.20 Harpcon-
cert. 9.20 Internationale muziek en radio.
Voordracht met voorbeelden. 10.20 Actueele
causerie. 10.50—12.15 Dansmuziek.
Brussel, 512 M. 5.20 Trioconcert. 6.50
Gramofoonmuziek. 8.35 Orkestconcert. 9.35
Fransche Chansons. Mme. Albert, sopraan.
10.15 Dansmuziek.
DIENSTPLICHT.
Inschrijvingsregister en Alphabetisch
Register.
Het INSCHRIJVINGSREGISTER voor
de lichting 1930 met het daaruit opgemaakt
ALPHABETISCH REGISTER ligt gedu
rende tien dagen en wel van 1 tot en met 10
Juni a.s. ter gemeente-secretarie, afdee'ing
Militaire Zaken, voor een ieder ter inzage.
Tegen deze registers kan binnen dien tijd
bij een met redenen omkleed verzoekschrift
bezwaar worden ingebracht. Het verzoek
schrift moet bij den Burgemeester, ter secre-
tarie, dezer gemeente worden ingediend en
behoeft niet gezegeld te zijn.
Alkmaar, 29 Mei 1929.
De burgemeester van Alkmaar,
WENDELAAR.
DE LIBERALE STAATSPARTIJ.
(Slot)
Dadelijk na het beeindigen van de rede van
tnej. Westerman betrad de heer van Kem-
pen het podium, om over Indie te spreken.
Deze spreker, die gedurende een lange reeks
van jaren in Indie een zeer belangrijke posi-
tie bekleedde, kent dat land door en door en
zijn rede boeide dan ook van het begin tot het
einde.
Rede C. J. van Kempen.
Indie is voor zeer velen een nog totaal on-
bekend land. Pat is jammer, niet alleen, om-
(The crinkled Crown.)
Geautoriseerde vertaling uit het Engelsch
van William le Queux, door Mej. E. H.
U
HOOEDSTUK I.
Het was in de maand Juni en bij groote uit-
zondering had ons grillig, Engelsch klimaat
ons nu eens een veertien dager. lang schitte-
rend weer gegund. Heerlijk, gematigd zonne-
licht bestraalde de minder voorname straten
van Soho, gaf er de armoedige huizen 'n veel
aantrekkelijker aanzien en voerde er zonne-
glans en warmte door de vensters binnen.
Voor het raam van een huis, in wel een
van de smalste en benauwdste van de vele
straten van deze drukke en allesbehalve def-
tige stadswijk zat een heel mooi meisje van
ongeveer twee en twintig jaar. Haar na»
was Pauline van der Wyck en zij was,..
eenige kind_ van een Nederlander, die al van
jongsaf in Engeland had gewoond en er ook
een Engelsche vrouw had getrouwd Zoo
lang haar heugde, hadden zij in betrekicelijke
armoede verkeerd. Jan van der Wyck was
musicus van beroep, maar hij bezat heel wei-
nig talent en had het nooit verder gebracht
dan tot een zeer ondergescly^te plaats in
dat Nederland er ten nadtvste bij betrokken
is, maar nog veel meer, omdat zoo dikwijls
over Indie gesproken wordt met een soort
van minachting t.o.v. het regeeringsbeleid.
Is dat laalste wel geheel juist?
Om dat te beoordeelen, moet men eens
nagaan, wat er gebeurd is, sinds Indie door
Engeland aan Nederland terug gegeven is.
Veel, zeer veel is er veranderd en steeds
ten goede. Vooral generaal van Heutz heeft
in Indie prachtig werk verricht en door hem
in de allereerste plaats is Indie geworden een
samenstelling van deelen, geheel onder het
bestuur en het gezag van Nederland staande.
Na van Heutz is de rust zoo goed als niet
gestoord, behoudens dan door de bekende
communistische acties van de laatste jaren.
Deze rust is het land zeer ten goede ge-
komen, wat al heel duidelijk blijkt uit de cij-
fers, die den in- en uitvoer van Indie aange-
ven.
Uit die geweldige cijfers, welke officieel
zijn, blijkt dat Indie voor ons land allerbe-
langrijkst is.
De vraag ligt voor de hand, hoe het mo-
gelijk is, dat Indie zoo veel kon geven.
Dit komt door het gezag van Nederland.
Men kreeg vertrouwen in ons beleid en daar-
door durfde men zijn kapitaal steken in on-
dernemingen in Ned. Indie. En niet alleen
Nederlanders, ook andere kapitaalkrachtigen
hadden den inoed, hun geld in Indische on-
dernemingen te steken.
Zonder dat particuliere initiatief was Indie
nu niet, wat het thans is.
Het gevolg daarvan is geweest, dat er wel-
vaart heerscht, dat millioenen „donkere han-
den" er werk vinden en geld verdienen. Was
dat initiatief er niet geweest, dan zou Indie
slapen. Er zijn voorbld. te over van streken
waar groote armoede heerscht, ondanks de
hulp van regeering en zending.
Tengevolge van die ontplooiing in Indie
kon de Ned. regeering de maatschappelijke
omstandigheden verbeteren t.o.v. het onder-
wijs, de volksgezondheid en volkswelvaart.
Zoo heeft Fock op zijn eerste begrooting 300
volksscholen geplaatst. Dat was het begin
van Fock's loopb. Op die basis werd voort-
gewerkt. Men kreeg mulo-, asnbachtsscholen
en zelfs Hooger Onderwijs. Voor een dertig-
tal jaren zag men de noodzakelijkheid van
ambachts-, nijverheids-, en landbouwonder-
wijs nog niet in. En vooral de ambachtsscho-
len hebben in dat opzicht uitstekend werk
verricht.
Spr. gaf een alleraardigste schets van de
mentaliteit der inlanders, waaruit bleek, dat
men thans langzamerhand tot een goed doel
komt.
Ook de ondernemingen hebben dergelijke
scholen opgericht, omdat de werkgevers het
groote nut er van inzien. Toch blijven ook
die leerlingen geheel vrij.
De regeering heeft een commissie inge-
steld, om na te gaan, in hoeverre het juist is,
wat er aan het onderwijs mankeert.
De overheid was verder in staat de hygie-
nische en geneeskundige verzorging enorm
te verbeteren. Spr. herinnerde in dit geval
aan het systematisch werken op Java, nadat
de pest er zijn intrede had gedaan. Eveneens
worden de malaria en typhus sterk bestre-
den. De regeering richtte klinieken op. Ze
gaat nog steeds verder.
De irrigatie-werken hebben millioenen ge-
kost, maar ze hadden tot gevolg, dat de agra-
rische toestanden verbeterden.
Veel wordt overgelaten aan het particulier
initiatief, maar voor den verderen opgang
is de handhaving van het gezag noodig.
Door het vertrouwen in ons Ned. bestuur
durfden de particulieren zooveel doen voor
Indie met zijn rijken bodem, maar zoo arme
bevolking.
Dat alles is het werk geweest van een libe-
rale regeering en hoewel ons land den laat-
sten tijd door een rechtsch bewind gere-
geerd is geworden, bleef toch de werkwijze
in Indie onveranderd.
Maarvoor de handhaving van ons
gezag in Indie zijn noodig leger, vloot en
politie. Deze hebben een slechten klank bij
velen.
Zeker, maar zoo lang handhaving van het
gezag noodig is en zoolang alleen door die
organen dit gezag gehandhaafd kan worden,
zoolang zijn wij verplicht, ze in stand te hou-
den. Daarom geen nationale ontwapening.
Wel mogen we vechten voor internationale
ontwapening.
Zoolang internationale ontwapening niet
mogelijk is, zoo lang rust op ons den plicht,
te waken voor ons goed, ons bezit, ons gezin,
voor alles.
De luchtvaart en de radio zijn kostbare
uitvindingen voor Indie geworden. Zij bren-
gen het land dichter bij het moederland.
Denkt eens even aan iemand, die 20,' 30,
50 of 60 dagen reizen van de bewoonde we-
reld afwoont. Geen post, geen telefoon, geen
telegraaf is daar. Wat is voor zoo iemand de
radio een heerlijk, een onnoemelijk iets!
Wat men in Indie aan de bezoekers laat
tweede-rangs-orkestjes.
Haar moeder, die gestorven was toen Pau
line vijftien jaar telde, was in hetzelfde be
roep grootgebracht evenmin met veel
succes. Zij had het wisselvallig bestaan van
zooveelste-rangs-pianiste geleid, die al blij
mag zijn, als zij enkele leerlingen heeft, die
zij les gaf tegen een zeer bescheiden tarief.
Van haar moeder had Pauline enkele her-
inneringen van zeer teederen aard. Toen zij
niet veel meer dan vijf jaar oud was, stond
haar nog voor oogen, dat haar moeder er
jong en goed uitzag. De jaren van inspan-
ning en armoede hadden haar echter ver
anderd in een moede en matte vrouw, die
alle bevalligheid verloren had. Maar, hoe-
zeer zij zich ook naar het lichaam en den
geest gekweld nad gevoeld, haar kind had
zij steeds met de grootste teederheid liefge-
had, en Pauline had haar dit gevoelen in
ruime mate teruggeschonken.
Toen zij oud genoeg was, om over derge-
Llijke dingen na te denken, had het jonge ding
•zich dikwijls afgevraagd, wat haar moeder
kon bewogen hebben tot een huwelijk met
dien kleinen, weinig-innemenden Nederlander
Jan van der Wyck bezat zoo rnin talent als
hij knap of aangenaam van uiterlijk was.
Van een wereldsch standpunt beschouwd had
hij ook geen hoedanigheid. die tot succes
leidde. Vrouw en kind had hij altijd den lief-
lijksten kant van zijn karakter getoond; voor
haar was hij gewoonjjjk yriendeliik en opiet-
zien, dit rang gedtn worden. Er behoeft
niets verborge* worden gebouden. Dat is het
mooiste wat w? fctmnen jjfggen.
De ccs2*«i'«T'*-7 trnchP"1 onrust te bren-
gen. Dat is gevaariijk cu de rust moet ge
handhaafd blijven.
Spr. besloot zijn rede met de voorlezing
van het werkprogram der liberale staats-
partij t.o.v. van ons Indie en wekte ten slotte
alle aanwezigen op, den 3den Juli hun plicht
te doen.
Hierna sluiting.
Men zie ons nummer van gisteren.
OPENBARE
LEESZAAL EN BOEKERIJ.
LANGESTRAAT 85.
Afd. jeugdbibliotheek
voor kinderen van 8—16 jaar. Minimum
contributie 50 cent, uitleening Woensdags
van 12Vn uur.
Lijst van aanwinsten:
Van 811 jaar.
B 17.5 H. van Balen. De panterkast.
B 86 ne Tine BrinkgreveWicherink.
Netty's eerste schooldag.
F 44 5. Franke. Hakbek, de kraai.
G 94 v 5. GruysKruseman. Vriendschap.
K 47 v van der Rlei. Veendorper
jongens.
S 60 hk Josephine Siebe. Harlekijntje op
kasteel Hemelhoog.
Van 1114 jaar.
B 923 r C. Bruyn. Rinke Luit, de vroo-
lijke veerman.
E 45 a Ph. Exel. De avonturen van
Ormin.
E 45 lo -
Persijn.
E 45 n Naar het land van den
vliegenden vuurgod.
E 45 o Het oog van Siva.
H 63 w N. van Hichtum. Het wereld-
sprookjesboek. 6 din.
O 48 b Marie OvinkSoer. Blij kinder-
leven.
K 60 li E. KnuttelEabius. Liefde.
S 82 f J. Stamperius. Frans Naerebout,
de loods van Vlissingen.
De lotgevallen van Jan
S 82 h
ten.
De helden van onze kus-
W 85 g S. Worishoffer. Gered uit Siberie.
S 50 d J. B. Schuil. Doodverklaard.
Van 1416 jaar en ouder.
B 41 i E. Belinfante—Belinjante. In het
gareel.
B 53.5 Beijers. Rond den aardbol per
vliegmachine.
E 45 k Ph. Exel. De kleinzoon van den
burggraaf. (Verv. op „Jan Per
sijn").
G 22 H. P. Geerke. Onder van Heutsz.
G 79 m Sini Greup—Rctdanus. De manke
grapjas.
IJ 85 Jenny IJsselstein. Nora in
Amerika.
Z 24 d Marie C. van Zeggelen. Dona
Alva.
Z 24 gDe gouden kris.
941 B 50 Betsy. Een gouden krans om het
hoofd eener koningsvrouwe.
JAARVERSLAG DER VOOGDIJ-
VEREENIGING KINDERZORG OVER
1928.
De secretaresse schrijft ons:
Het jaar 1928 bracht onze vereeniging 9
nieuwe pupillen, vier jongens en vijf meisjes,
terwijl 2 pupillen aan onze voogdij ontvie
len, een door huwelijk en een door meerder-
jarigheid. In vol vertrouwen voor hun toe-
komst konden we beiden afstaan. Het aantal
pupillen bedroeg op 31 Dec. j.l. 38, en van-
zelfsprekend stegen met het aantal kinderen
ook de zorgen. In enkele gevallen waar de
kinderen wegens gebrek aan harmonie moes-
ten verhuizen, bleek de verandering van om
geving steeds de gewenschte verbetering te
brengen. Over het algemeen gedragen de
kinderen zich goed. De oudsten, die in hun
eigen onderhoud voorzien geven alien,
zonder onderscheid, reden tot groote tevre-
denheid. Het afgeloopen jaar gaf ook aan
ons Bestuur weer reden tot groote dankbaar-
heid aan de pleegouders, die alien met zoo
veel toewijding onze pupillen verzorgen.
De financieele toe^tand der vereeniging is
goed. Door de gaven'der leden kunnen we tie
noodzakelijke onkosten bestrijden en door de
medewerking van velen wordt ons vaak moei-
lijke werk tot een vreugde..
Rechtszaken
VOOR DEN KANTONRECHTER.
Zitting van Vrijdag 24 Mei.
DIACONIE EN DE GEMEENTE
ALKMAAR.
De enorme gevaarsverhooging van het
Stedelijk verkeer is de oorzaak, dat de
Diaconie en de dienst der gemeentewerken te
Alkmaar, die tot dusver in idealen vrede met
elkander voortbestonden, misschien onher-
stelbaar zijn gebrouilleerd.
Het gebeurde dan dat op 14 Maart j.l. om-
trent half 12 voormiddags, de 4-wielige
motorwagen door de gemeente gebezigd tot
expeditie der niet nader te noemen tonnen, ge
chauffeerd door den gem. werkman Dirk M
welk voertuig 6 meter lang is, vanuit de
Langestraat de Houttil wilde indraaien, door
een voor den schoenwinkel van de fa. Netten
staande luxe auto werd belemmerd de bocht
bij den beruchten hoek bij Worm behoorlijk
rechts te nemen, met gevolg, dat de 48-jarige
heer G. Hoek, huismeester der Diaconie, die
op zijn rijwiel rechts van de straat de Houttil
uitpeddelde, door de achterzijde van de ge-
meentelijken wagen werd aangereaen
Alles reed kalm en bezadigd, zoodat het on-
geval zich bepaalde tot een schade van heele-
maal 3 gulden aan het voorwiel van des
heeren iloek's fiets.
De zaak scheen oppervlakkig beschouwd,
zoo simpel mogelijk. De gemeente betaalde
f 3 schadevergoeding aan den heer Hoek en
dat de sop de kool niet v/aard zijnde
zaakje was voorgoed de wereld uit.
Over de schuldvraag werd echter vurig
gedebatteerd.
De heer Hoek achtte zich volkomen schul-
deloos en wilde zich met 3 pop tevreden
stellen. Echter gemeentewerken, bevreesd
voor een dreigend faillissement, wees elke
bemiddeling af, bewerende dat de schuld ge
heel moest worden geweten aan den heer
Hoek. Deze deed daarop aangifte en door den
heer Wijnberg, den verkeersdictator, werd
proces-verbaal opgemaakt tegen den chauf
feur.
Gevolg was thans verschijning van dezen
chauffeur als verdachte, bijgestaan door den
directeur van den Reinigingsdienst als raads-
man, voor den kantonrechter.
De heer Hoek als benadeelde partij, be-
toogde dat het hier niet ging om de knik-
kers, doch om het recht van't spel.
Hij meende als fietsrijdend weggebruiker,
die zich stipt hield aan de regels van 't ver
keer, verzekerd te moeten zijn, niet te worden
gehinderd door een automobiel van de ge
meente, die hetzij genoodzaakt of niet, in
strijd met die regels den linkerkant van den
tend geweest, op niet-spontane wijze Maar
tegenover buitenstaanders was hij stroef en
aanmatigend en hij koesterde een diepgaan-
den wrok jegens de wereld, die hem, vol-
gens zijn eigen opvatting, hard had be-
handeld. Hij was niet rechtvaardig genoeg
om te erkennen, dat hij ook nooit eenige
moeite had gedaan om die wereld met zich
te verzoenen.
Pauline had haar moeder innig liefgehad,
maar tegenover haar vader had zij het nooit
verder kunnen brengen dan tot een gevoel
van medelijden, medelijden met zijn be-
moeilijkt bestaan, met het ongelukkige, zwart-
gallige temperament, dat geen schoonheid
kon zien in de wereld, en geen goedheid in
de schepsels, die haar bewoonden.
Haar leven was altijd eenzaam geweest,
maar gedurende vijftien jaren was dit gevoel
van verlatenheid verzacht door de teederheid
van haar moeders liefde. Toen mrs. Van der
Wyck stierf, werd haar leven een onbeschre-
ven vel papier en dikwijls was de wensch bij
haar opgekomen, dat de dood haar beiden
maar had ontnomen. Met haar vader had zij
niets gemeen en zijn hartstochtelijk verwer-
pen van de bestaande orde van zaken had
haar dikwijls met schrik vervuld, zoo bitter
en vijandelijk waren zijr. uitdnikkingen van
haat tegenover diegenen, die gelukkiger wa
ren geweest in hun ondernemen dan hij.
Haar moeder was een vrouw van eenige
opvoeding en had Pauline gekerd al wat zii
weg had bereden en op dien grond wees de
heer Hoek elke schuld beslist af.
De heer D. M., de verdachte gemeente-
chauffeur. beriep zich op overmacht en be-
weerde, dat de heer H. te sne! had gereden
en eerder had moeten stoppen. Voorts werd
met ijver het meeste odium gestapeld op het
neutrale hoofd van den heer Wijnberg, die
maar roekeloos proces-verbaal had opge
maakt, zonder den verdachte te hooren.
De ambtenaar, aan het woord komende,
haastte zich verkeersagent Wijnberg te reha-
biliteeren.
Deze had, daar vaststond, dat de chauf
feur der gemeente, om welke reden dan ook,
bedoelde bocht links had genomen, wat op
alle manieren bij art. 6 der Motor- en Rijwiel-
wet, voor zoover het niet geldt het inhalen
van andere voertuigen, is verboden, volgens
zijn ambtsplicht tegen dezen overtreder pro
ces-verbaal opgemaakt. De ambtenaar achtte
het ten laste gelegde wettig en overtuigend
bewezen en vorderde 8 boete of 8 dagen
hechtenis.
Na eenige repliek van den heer C Groote-
goed, bepaalde de kantonrechter de uitspraak
op 7 Juni. Om zich een helder en juist oor-
deel te kunnen vormen, zal de kantonrechter
de geheele aanrijding, zooveel mogelijk met
origineel materiaal, in scene zetten.
De hinderiijke luxe auto (eigenlijk een
fordje) zal bij Netten worden opgesteld. De
gemeentewagen zal met den kantonrechter
als eere-passagier, weer rijden en de bocht
nemen, de heer Hoek zal peddelen en zijn
nieuw voorwiel opnieuw laten vermorselen
in een woord, het belooft een grootsche de-
monstratie te worden.
EEN VEELGEPLAAGD HUISVADER.
De nagenoeg 50-jarige heer P. K., stelde
zich voor als gepensioneerde van de Ned.
Spoorweg Maatschappij en was vergezeld
van een vrouwtje, beladen met een bruin
reiskoffertje, welke niet gedagvaarde dame
den kantonrechter de nai'eve vraag ontlokte,
of hij deze vrouw voor de gezelligheid had
meegebracht. Meer waarheidslievend dan
hoffelijk ontkende de heer K. de meerdere
gezelligheid, doch beweerde dat zijn vrouw
beter op de hoogte was van het feit, waar-
voor hij terecht stond. Hij zou dan op
8 Maart zijn dochtertje niet naar de middag-
school hebben gezonden. Verdachte deed
daarop een heftig verhaal, dat ze hem al
3 maal te „grazen" hadden genomen en toen
hij de school had bezocht om daarover den
meester te spreken, hadden die apen van
jongens hem uitgejouwd voor „opa", zonder
dat de meester hen dit had verboden. Ver
dachte sprak dan ook in minder geciviliseerde
termen zijn twijfel uit omtrent de paedago-
gischc waarde van dien opvoeder der jeugd.
Deze had zijn kind ook nog afgestraft met
een stemvork.
Daarop kwam zijn vrouw aan het woord
en gaf een tamelijk moeilijk te volgen defini
te, waaruit we konden destilleeren, dat de
meester verlof had gegeven voor een halven
dag om een kies te laten trekken en omdat ze
des middags zonder permissie was wegge-
bleven, had hij daar werk van gemaakt Het
meissie had hij ook nog met een stokkie op
haar rug geslagen.
De ambtenaar noemde hetgeen verdachte
en zijn ega hadden opgedischt, den reinsten
onzin en vorderde 5 boete of 5 dagen
hechtenis.
Waarop verdachte woedend losbarstte:
Andere kindere laat ie wel gaan! Daar maakt
ie niks van
De arme en veelgeplaagde papa werd
daarop tot 3 boete of 3 dagen hechtenis
veroordeeld en alles wat hij nu nog had te
zeggen, bleef onuitgesproken, daar men er
voor zorgde, dit niet bepaald bescheiden
echtpaar met den meest bekwamen spoed
kwijt te raken.
ALLEEN DIENSTIG OM DE KACHEL
AAN TE MAKEN.
De 24-jarige timmerman A. J. W. uit
Beemster, die op 19 April op een vrachtford
door Schermerhorn reed, werd aldaar dooi
brigadier Talsma uitgenoodigd zijn rijbewijs
te vertoonen. Hij voldeed aan dit verzoek,
doch het bleek, dat hij slechts in het bezit
was van een verouderd en dus ongeldig rij
bewijs. Hij stond deswege terecht en wikte
met groote bedachtzaamheid het antwoord
op iedere vraag.
Zoo gewichtig was echter het bescheid
niet. Daar hij reeds sinds eenige jaren geen
practisch motorrijtuigenbestuurder was. had
hij geen nieuw rijbewijs 'aangevraagd en
wist hij zelfs niet, dat zulks noodig was. Hij,
had even in de plaats van zijn broeder een
vrachtje weggebracht. Hij meende nu be-
keurd te zijn, omdat zijn foto niet op het be-
wijs voorkwam.
Eisch f 5 boete of 5 dagen hechtenis
Vonnis 3 boete of 3 dagen hechtenis. s
AAN HET VERKEERDE KANTOOR.
Zekere heer Jac. K. uit Schoorl, 'n 21-jarig
chauffeur, uitgedoscht in de reclame-uniform
der groene P. M. H. (Petroleum Maatschappij
I lolland moest verantwoording afleggen van
het feit. dat hi] op 22 Maart op den Heeren-
weg te Schoorl als bestuurder van de Petro-
leumauto niet voldoende naar rechts was uit-
geweken, toen de rijksveldwachter P. Stroo-
ker, in burger gekleed, op zijn rijwiel voor-
bijging. De heer Strooker werd bijna in het
zand gedrongen. Daar hij dit beschouwde als
een ongepaste aardigheid, vond hij aanlei-
ding proces-verbaai op te maken wegens
overtrading van art. 3 der Motor- en Rijwiel-
wet. Strooker, heden als getuige gehoord, be-
twijfelde dat de chauffeur hem niet als rijks
veldwachter had herkend.
De verdachte sprak zulks tegen en ontkende
de bedoeling te hebben gehad, Strooker te
dupeeren. Er bleef wel 3/4 meter ruimte om
te kunnen passeeren.
De kameraad van den chauffeur, gehoord
als getuige a decharge, verklaarde Strooker
door de achterruit van de cabine te hebben
nagekeken.
Wat den kantonrechter toch wel verdacht
toescheen, als het een aardig meisje was ge
weest, had men die belangstelling natuurlijk
kunnen vinden. Verdachte werd dan ook tot
f 8 boete of 8 dagen hechtenis veroordeeld,
waarop hij te kennen gaf, daarmede niet ac-
coord te gaan, terwijl hij tevens informeerde
naar het aantal appeldagen, waarover hij kon
beschikken.
De kantonrechter weet dus bij voorbaat.
wat hem te wachten staat
zelve wist, wat nu niet eens zoo heel weinig
was te noemen. Haar dochtertje had geprofi-
teerd van die lessen, vlug van begrip als zij
was. Bovendien las zij ieder boek, dat zij
maar grijpen en vangen kon. Haar eenzaam
leven had den groei van haar denkkracht in
niet geringe mate bevorderd.
Van der Wyck was een zeer ontwikkeld
man, ofschoon hij zijn ontwikkeling geheel
aan zichzelven te danken had en aan zijn on-
leschbaren dorst naar kennis. En in zijn
vreedzame buien, als hij voor korten tijd zijn
grieven jegens de maatschappij vergat, had
zij ook van hem heel wat geleerd. Het was
inderdaad een eenzaam leven geweest, daar
zij, tot voor kort, geen ander gezelschap ge-
kend had dan dat van haar ouders, die te
arm waren om vrienden te maken, omdat die
uitwisseling van vriendschap immers zou
meebrengen, dat er zoowel gastvrijheid ge-
boden als genoten werd.
Zoo nu en dan bracht haar vader wel eens
een vriend of kennis mee, om het eenvoudige
maal te deelen, en het gesprek van die twee
kwam altijd weer op datzelfde onderwerp
neer: de verdorvenheid van het tegenwoor-
dige legeeringssysteem; de schrijnende on-
gelijkheid tusschen de werknemers en de
werkgevers, die hen uitbuitten.
Uit deze heftige besprekingen leidde Pau
line af, dat Van der Wyck een beslist revo- f
lutionair was, lid van communistische of i
anarchisusghe aartjjep, dje retkhalzend
VOOR DEN POLITIERECHTER.
Zitting van Maandag 27 Mei.
DIVERSE BELASTINGZAKEN.
De behandeling van de met zorg bijeen
gezamelde en uitgebreide collectie belasting-
zaken, aanvankelijk vastgesteld op 11 Febr.,
werd toen uitgesteld wegens plotseling opge
komen ongesteldheid van den rijksadvocaat.
In de zitting van heden werd zij opnieuw aan
de orde gesteld.
Een dertigtal getuigen, grootendeels amb-
tenaren der directe belastingen en eenige poli-
tiemannen waren destijds als getuigen ge-
dagvaard, doch het getal der verschenen de-
linquenten was niet groot te noemen, terwijl
heden slechts eenige getuigen werden <*e-
hoord.
WEGENBELASTING-WET.
Voor overtreding van bovengenoemde wet
het niet in bezit hebben van een geldige be-
lastingkwitantie, stonden terecht J. B. te
Alkmaar en K. K. te Egmond-Binnen. Beiden
werden respectievelijk ontslagen van rechts*
vervolging en vrijgesproken.
De Heer J. C. P. te Alkmaar, garagehou-
der aldaar, stond terecht voor vier feiten.
zagen naar den grooten dag van maatschap
pelijke verheffing, als al dat schreeuwend on-
recht opgeheven zou worden en de mensch-
heid werd bekeerd tot een algeheele broeder-
schap van rechtvaardigheid en welwillend-
heid.
En nu, na die twee en twintig jaar van
saai en grauw bestaan, was die toeHand in
eens, als met een tooverslag, veranderd en
was er eindelijk iets romantisch getreden in
het leven van dit mooie, jonge meisje, dat tot
nog toe als een schoone bloem had ge-
bloeid, in een sombere, onbevallige omge-
ving.
De hervorming was gekomen van geheel
onverwachte zijde, op aansporing van Jan
van der Wyck zelven. Ondanks zijn over-
dreven opvattingen in sommige opzichten be
zat de man veel gezond verstand en hij was
nu gaan beseffen, dat zijn dochter toch al-
thans de gelegenheid moest gegeven worden,
om uit haar tegenwoordige omgeving te
komen, daar zij niet 'sfeeds in die onreine
atmosfeer kon blijven. Een gewoon man zou
haar nu in een zaak hebben gezet, waar zij,
met haar knap uiterlijk en haar natuurlijken
aanleg, dan wel degelijk in de gelegenheid
zou zijn geweest om haar eigen weg te vin
den in de wereld. Maar met zijn begrippen,
wat betreft werkgevers, zag hij er terecht
tegen op, oin nu nog een slavin toe te voe-
gen aan de reeds zoozeer overvoerde arbeids-
markt. Hij had de keuze tusschen dit en wat
h.j teuslotte beschouwde als toch een veel
beter pjaa.
-iiiianit van,voi0<ML
