VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
ftasli - Flat
A. DAM Co.
SMAAK EN KWALITEIT
VINDT U VEREENIGD IN
CIGARETTEN.
Garage ScEiarioo
No. 12?
Oif nnmmer bestaat nit 3 blades.
Honderd sen en dertigste laargang
1929
AftoTmmnentsprfjs bij yooruitbetaling per 3 maanden f2.—fr. per post f2.50. Bewijsn. 5 ct. Advertentiepr. 25 ct. p. regel, grootere letters naar nlaatswifmf
Brieyen franco N.V. Boek- en Handelsdr. v.h. Herms. Coster Zoon, Voordam C9, Tel. Administr. No. 3. Redactie No
ZATEKDAK
Directeur: C. KRAK.
Hoofdredacteur Tj. N. ADEMA.
Postgiro 37060
Mill
De opening van het
nieuwe Ziekenhuis.
Nu deze week de kroon gezet is op een
werk, dat jaren van strijd en voorbereiding
ekost heeft en dat, als geen ander, de voile
langstelling der burgerij van Alkmaar en
omgeving gehad heeft, is het vanzelfspre-
kend dat wij op deze plaats gaarne een wo.ord
over de opening van het Centrale Neutrale
Ziekenhuis willen schrijven.
Het vraagstuk der ziekenverpleging in on-
ze gemeente heeft in den loop der jaren steeds
onze belangstelling gehad en toen wij
dezer dagen nog eens in oude, reeds vergeel-
de jaargangen gebladerd hebben, vonden wij
daar menig artikel uit den tijd toen het bou-
,wen van een modern, naar de eischen des
tijds ingericht ziekenhuis door de daaraan
verbonden kosten nog zoo onbereikbaar leek,
dat het bijna verloren tijd scheen er voor te
pleiten.
In 1919, dus reeds tien jaar geleden, heb
ben wij, nadat de heer Westerhof zich in den
Raad zeer critisch over het Stadsziekenhuis
en de daar heerschende toestanden had uitge-
laten, dit ziekenhuis bekeken en daarover
onze meening gepubliceerd.
Wij vonden er veel, dat waardeering ver-
diende, maar ook heel wat, dat dringend ver-
betering behoefde.
En toch was de ziekenverpleging toen al
heel wat beter dan in den tijd, dien vele onzer
stadgenooten nog gekend hebben, toen een
zieke-vader en een zieke-moeder het voltallige
personeel der verpleging vormden, een man
en een vrouw zonder eenige opleiding, die
samen verantwoordelijk voor de verzorging
van onze zieken waren.
Er was bij ons bezoek een directrice en er
waren zusters, maar het gebouw was hope-
loos uit den tijd en de vele verbouwingen in
de laatste 18 jaren aangebracht hadden geen
afdoende verbetering kunnen brengen.
Wij hebben toen verschillende doktoren be-
zocht om hun oordeel over den toestand van
het Stadsziekenhuis te vernemen en het is in-
teressant eens na te gaan hoe verschillend
daarover destijds werd geoordeeld.
Er waren doktoren, die met het bestaande
zeer tevreden waren, er waren er, die door
vergrooting en verbetering van het alleroud-
ste al hun wenschen bevredigd zouden vin-
den, maar er waren er ook toen reeds, die elk
kapitaal aan dit gebouw besteed weggegooid
geld achtten en die er op wezen, dat alleen
door -volkomen nieuwbouw iets goeds verkre-
gen kon worden.
Het ziekenhuis had kleine zalen met lage
plafonds, oud en jong lag er bij elkaar, er
was geen afscheiding voor verschillende ziek-
ten en closets met waterspoeling waren voor
dit ziekenhuis log een ongekende weelde.
De barak aan den Westerweg, die wij des
tijds bezochten, was doer de soldaten, die er
een tijdelijke huisvesting in gevonden hadden,
verlaten Er werden aan den buitenkant wat
p'.anken tegen de reten gespijkerd, binnenin
troffen wij aan de eene zijde een reusachtigen
berg van de destijds zoo beruchte Heilooer
turven en verder waren kris kras door het
vertrek touwtjes gespannen waaraan de
boontjes der volkstuintjes hingen te drogen.
Het is geen wonder, dat in latere jaren het
aantal van hen, die een volkomen nieuw ge
bouw eischten steeds grooter is geworden,
maar nog altijd schrikte men terug voor de
daaraan verbonden financieele offers.
Reeds voor 1919 hadden de heeren Vos en
Leguit verschillende ziekenhuizen bekeken,
maar zij kwamen voor een nieuw gebouw
toen reeds tot een kostenberekening van onge-
veer 400.000 en er was niemand in Alk
maar, die begreep waar dit geld vandaan zou
moeten komen.
En toch kwam telkens het verlangen naar
een nieuw en modern ziekenhuis weer naar
voren, het leefde in de burgerij en niet het
minst bij de doktoren.
Op 8 October 1921, toen de plannen van
een nieuw Sint Elisabethgesticht -vasteren
vorm hadden aangenomen, hebben wij den
bouw van een nieuw stadsziekenhuis met
klasse-verpleging bepleit waaraan Rijk, Pro-
vincie en verschillende buitengemeenten zou
den moeten bijdragen.
Er is een factor geweest, welke wij toen
over het hoofd zagen, dat was de vrijwillige
medewerking van particuliere zijde.
Op dat gebied had Alkmaar nooit veel ge-
presteerd en wij hebben op steun van die zij
de destijds niet durven rekenen.
Het is thans de tijd met dankbaarheid te
constateeren, wat door goede organisatie op
dit gebied bereikt kan worden.
Het denkbeeld-Westerhof, een volkomen
nieuw ziekenhuis te bouwen, dat later scher-
per begrensd zou worden door de gedachte
van wethouder Thomsen, dit ziekenhuis in de
ontruimde Cadettenschool te stichten, heeft
weerklank in breede kringen der bevolking
gevonden en toen het vaststond, dat van Ka-
tholieke zijde de plannen voor een groot mo
dern verplegingsgesticht vasten vorm hadden
aangenomen, kwam uit de burgerij zelf het
verlangen naar voren daadwerkelijk steun te
verleenen.
Het is aan de doeltreffende organisatie,
onder leiding van Mr. Ledeboer, in Alkmaar
en omliggende gemeenten te danken geweest,
dat voor het goede doel zoo spontaan en zoo
gul geofferd is geworden en het was ons een
groote voldoening daaraan op verschillende
tijdstippen te kunnen medewerken. Het verlo-
tingscomite en het Damescomite dat den Ba
zar organiseerde, hebben eveneens krachtig tot
het succes van deze actie medegewerkt en zon
der aan het werk van anderen, dat voile waar
deering verdient, te kort te doen, meenen wij,
dat den penningmeester van het Alkmaarsche
comite, den heer A. Englander, een bijzonder
wcorjj van lof toekomt. Al zijn beschikbare
tijd en al zijn niet geringe overtuigingskracht
en werkkracht heeft hij in dienst van het
comite gesteld, en dat het succes- dezer inza-
meling zoo verblijdend geweest is, mag voor
een groot deel aan het onvermoeide werken
van dezen penningmeester worden toege-
schreven.
Wij herdenken naast dit a lies dankbaar den
arbeid der verschillende commissies, zieken-
huiscommissie en bouweommissie, de mede
werking van den Raad en van den burgemees-
ter, die zelfs in de dagen toen de plannen
voor een nieuw gebouw nog geen kans op
ver wezen lijking hadden, steeds een overtuigc
voorstander van een modern, neutral zieken
huis geweest is.
Dat een inrichting van dezen omvang en
beteekenis niet zonder strijd tot stand zou ko
men is te begrijpen.
Er moesten heel wat verouderde inzichten
overwonnen worden, er moest daarnaast re-
kening worden gehouden met particuliere be-
langen, die ten nauwste bij de reorganisatie
waren betrokken, politieke- of godsdienstige
factoren moesten uitgeschakeW of omzeild
worden en wij prijzen ons gelukkig in menig
artikel te hebben mogen medewerken aan wat
ten slotte alle enthousiasten van den begin-
ne af aan voor oogen gestaan heeft: een
modern Centraal Neutraal Ziekenhuis, met
klasseverpleging en vrije artsenkeuze voor
Alkmaar en omgeving.
Op den dag, dat wij dit publiceeren is het
ziekenhuis, tegen 'n kleine vergoeding ten bate
van den inventaris, voor alle belangstellen-
den te bezichtigen en wij begrijpen dat zeer
velen uit Alkmaar en omgeving daarvan
thans een dankbaar gebruik zullen maken.
Zij zullen in hun verwachtingen niet te-
leurgesteld worden want wat, mede door de
goede zorgen van de directrice, tot stand
kwam, is meer dan wij lange jaren durfden
hopen.
Het exploiteeren van dit gebouw zal niet
gemakkelijk zijn en vooral in de eerste jaren,
als routine en ervaring nog ontbreken, zal
men menigmaal voor moeilijke vraagstukken
gesteld worden.
Na de opening hebben ons reeds twee in-
gezonden stukken van belangstellenden be
reikt, waarvan een de aanstelling van erva-
ren verpleegsters bepleit en de ander zijn
groote bezwaren kenbaar maakt tegen den
verhoogden verpleegprijs voor inwoners van
niet subsidieerende gemeenten.
Daadwerkelijk voorstander van het nieuwe
ziekenhuis, een financieel offer daarvoor
brengend, was hij uitgenoodigd al het moois
te komen bewonderen met de zekerheid, dat hij
en zijn dorpsgenooten daarvan slechts tegen
dubbel tarief mogen profiteered
Steeds duidelijker blijkt, dat hier inderdaad
een groote onbillijkheid begaan is en het nieu
we college van regenten zal een wijze daad
doen daarin, in samenwerking met den Raad,
zoo spoedig mogelijk verandering te brengen.
Hoofdzaak is, dat, wat zoo lange jaren
voor velen een utopie was, thans tot werke-
lijkheid is geworden.
Hecht en sterk, aan alle hygienische
eischen des tijds voldoende, staat thans in
onzen fraaien Hout het zoo lang begeerde
Neutrale Centrale Ziekenhuis voor Alkmaar
en omgeving.
Het is door eigen werkkracht en eigen of
fers, zonder hulp van Rijk of Provincie, tot
stand gekomen, een monument dat van de
samenwerking en offervaardigheid der bur
gerij getuigt.
Moge het nog tal van jaren tot heil der
bevolking zijn zegenrijken arbeid verrichten.
Dagelijksch overzicht.
DE ENGELSCHE VERKIEZINGEN.
De voorloopige uitslagen; groote
winst voor labour; enorme verliezen
van de ccnservalieven; de „vergis-
sing" van de liberalenconserv. en
liberalen straks samen?
We hebben gisteren de Engelsche verkiezin
gen zoo nauwkeurig mogelijk gevolgd en de
stand op verschillende oogenblikken van den
dag gepubliceerd.
Om 7 uur gisteravond waren van de 615
uitslagen er 574 bekend, zoodat er nog 41
ontbraken, die in den loop van dezen dag we!
zullen binnenkomen.
Hoewel dus de totale uitslag nog niet be
kend is, kunnen we toch wel een voorloopige
beschouwing geven over het resultaat. En dan
valt allereerst op de groote vooruitgang van
de Labour-partij. Regelmatig steeg het aantal
zetels van deze partij en we kunnen dan ook
wel zeggen, dat het vast staat, dat de arbei-
derspartij in het toekomstige parlement de
sterkste wordt, zonder echter de volstrekte
meerderheid te verkrijgen.
Wat eveneens scherp naar voren springt is
de gewelaige nederlaag der conservatieven.
Volgens het laatste tot op dit oogenblik bin-
nengekomen telegram (hedenmorgen 10 uur)
hebben zij reeds 142 zetels verloren, waar-
tegenover een winst staat van 3 zetels. Ze
hebben nu 236 zetels verkregen, zoodat het
twijfelachtig is, of ze de hun toegedachte 269
zetels wel zullen halen.
En dan de liberalen. Deze voorspelden, dat
de Tories 200 zetels zouden verliezen. Tot
zoover hebben ze misschien wel gelijk gehad.
Maar hun tweede voorspelling, dat het mee-
rendeel dier zetels aan hun partij ten goede
zou komen, blijkt op een leelijke vergissing te
berusten. Tot nog toe hebben ze 50 zetels ver-
overd, zoodat ze althans een vooruitgang te
boeken hebben, want in het Oude Lagerhuis
waren ze 46 man sterk.
Het Engelsche verkiezingsstelsel geeft na-
tuurlijk geen zuiver beeld van den toestand.
Herstemmingen kent het niet en het gebeurt
vele malen, dat een minderheidscandidaat ge-
kozen wordt. Bij een verhouding van 4:3:2
in de uitgebrachte stemmen tusschen arbei-
derspartij, conservatieven en liberalen bijvoor-
beeld, wordt de arbeiderscandidaat overwin-
naar, terwijl hij bij een herstemming ten ge-
volge van het samengaan der anti-socialisti-
sche stemmen het loodje zou leggen. Het
groot aantal driehoeksverkiezingen ditmaal
heeft het beeld van den toestand nog veel on-
zuiverder gemaakt dan anders en reeds nu
ontbreekt het niet aan klachten van conserva
tieven kant dat een aantal voor de arbeiders
partij vroeger niet te winnen districten door de
verdeeling harer tegenstanders in conserva-
tieve en liberale kampen verloren zijn gegaan
De belangstelling welke de verkiezingen in
de geheele wereld vonden, werd volgens Reu-
ter gei'llustreerd door het feit, dat er ten min-
ste vijftig buitenlandsche speciale correspon-
denten waren overgekomen.
Onder degenen, die vroeg kwamen stem
men, waren scharen winkeljuffrouwen en ty
pisten, op weg naar haar werk.
Op sommige plaatsen kwamen heele gezin
nen stemmen.
Duizenden vrouwen, die de candidaten had
den bijgestaan bij haar verkiezingswerk en
vrouwelijke automobilisten waren druk in ac
tie om de kiezers naar de stembureaux te
brengen.
Overal was groote belangstelling der vrou
wen merkbaar. Tal van vrouwen namen haar
kleine kinderen mee naar de stembus. Het
was een heel gewoon verschijnsel een politie-
agent buiten bij een halfdozijn babies in kin-
derwag-ens de wacht te zien houden, terwijl de
moeders binnen stemden.
Een vrouw, die een groep meisjes naar de
stembus reed, zeide, dat ze zelf niet stemde,
omdat zij het standpunt van alle drie de par
tij en had bestudeerd en het met geen van de
drie eens was. Een tweede vrouw dacht er
echter heel anders over: Welke partij ook
wint, het zal zijn door onze stemmen, ver-
klaarde zij. Voor niets ter wereld zou ik het
willen missen.
Bij een tocht door zijn district (Seaham)
werd de arbeidersleider MacDonald door zijn
bewonderaars dermate omstuwd dat hij niet
verder kon.
Schier alle Londensche stembureaux meld-
den in den loop van den dag dat het aantal
vrouwen dat kwam stemmen veel grooter was
dan dat der mannen.
Nu de uitslag dus zoo goed als geheel be
kend is blijkt, dat de arbeiders, de conserva-
tieve en de liberale de meeste zetels in beslag
genomen hebben.
Hoe zal nu straks de regeering gevormd
worden? Zal Labour weer met de vormin^
belast worden?
We gelooven het niet. Er bestaat o.i. veel
meer kans op een nieuwe toenadering tus
schen conservatieve en liberalen, al ware het
alleen maar, om de arbeiderspartij zoo krach
tig mogelijk te bestrijden.
Maar dat zal de naaste toekomst wel lee-
ren!
Buitenland
VREDESVERDRAG.
DE ONTRUIMING VAN HET
RIJNLAND.
In verband met de geruchten, dat Enge-
land definitief toezegging zou hebben gedaan
voor de terugtrekking der Engelsche troepen
voor 1 September, wordt officieus medege-
deeld, dat de Engelsche regeering geen enke-
len stap te Parijs heeft gedaan in verband
met de ontruiming van het Rijnland.
Er wordt aan toegevoegd, dat over deze
kwestie gedurende den laatsten tijd geen on-
derhandelingen hebben plaats gehad. Het
standpunt van de Britsche regeering is ter
kennis gebracht van de beide Huizen van het
parlement en heeft geen wijziging onder-
gaan.
Tegen Kerstmis ontruiming
De diplomatieke medewerker van de „Daily
Herald" verneemt, dat officieel noch een be-
lofte, noch een verzekering voor de ontrui
ming van het Rijnland door een der geallieer-
de regeeringen is gegeven. Hij is er echter
van overtuigd, dat desondanks geen moeilijk-
heden voor de ontruiming meer bestaan, daar
de deskundigen anders een dergelijke oplos-
sing niet zouden hebben aanvaard. Tusschen
de betrokken mogendheden bestaat een ver-
trouwelijke overeenkomst volgens welke de
geallieerden met Kerstmis hun troepen van
den Rijn zullen terugtrekken.
De Parijsche correspondent van de Mor
ning Post constateert evenwel, dat de ontrui-
ming van het Rijnland op 1 September mo
gelijk is. Het is noodig, dat de goedkeuring
der betrokken regeeringen op het rapport der
deskundigen wordt verkregen, hetgeen nog
voor het einde -van de volgende week kan ge-
beuren. Bij het plan van Dawes heeft het zes
weken geduurd, voordat de goedkeuring
plaats had. Thans kan er geen langer tijd
verloopen. De ontruiming kan eerst' na de
goedkeuring van het rapport der deskundi
gen door de regeeringen beginnen.
DUITSCHLAND.
ORGAAN DER COMMUNISTISCHE
RIJKSDAGGROEP VERBODEN.
Het hoofd der Berlijnsche politie heeft een
door de communistische Rijksdagfractie uit-
gegeven blaadje „Der Rote Whhler" (de
Roode Kiezer) verboden.
Naar zijn meening was het blaadje slechts
een plaatsvervanger van de verboden Rote
Fahne. De communistische Rijksdaggroep
heeft tegen dit besluit protest aangeteekend
Tegen de in het blaadje genoemde redactie,
bestaande uit de Rijksdagleden Pieck, Stocker
en Jeschke zal het O.M. een vervolging in-
stellen. Aan den Rijksdag is reeds opheffing
van hun immuniteit gevraagd.
COMMUNISTISCHE JOURNALISTEN
VEROORDEELD.
In het proces tegen de verantwoordelijke
redacteuren van de Rote Fahne Albert Nor-
den, Karl Schrader en Werner Hirsch heeft
de rechtbank te Berlijn de drie verdachten we-
gens voortdurende overtreding van de pers-
wet elk tot 6000 mark boete subsidair 300 da
gen hechtenis veroordeeld.
DE ZEESLAG BIJ JUTLAND
HERDACHT.
Te Kiel is gisteren de zeeslag in het Ska
gerak, die 13 jaar geleden is geleverd, her-
dacht met een plechtigheid aan de graven der
gesneuvelden op het garnizoenskerkhof.
Daarna werd op het Flandernplein een para
de der zee- en luchtmacht gehouden. Admi-
raal Hansen hield een rede, waarin hij o a
den leider van den slag in het Skagerak her-
dacht en de hoop uitte, dat het Duitsche volk
weer groot, sterk en rijk zou worden.
DE MOORDZAAK TE LIMOGES.
De behandeling voor het hof van assiesen
te Limoges van de moordzaak, waarin Char
les Barataud de treurige hoofdpersoon is,
heeft den tweeden dag geen bijzondere sensa-
ties verwekt. De beklaagde bleef volhouden,
gelijk hij van meet af aan heeft gedaan, dat
hij hij wordt van twee moorden beschul-
digd onschuldig is, maar dat hij zijn on-
schuld niet kan bewijzen zonder een plechti-
gen eed te breken.. En dat wil hij niet doen.
Donderdag heeft de rechter hem geprest te
zeggen of, wanneer hij dan onschuldig was,
wijlen zijn vriend dan schuldig was. Bara
taud, die zijn handen voor zijn gezicht sloeg,
brak in snikken uit. Ten slotte kon hij uitbren-
gen, dat hij niets kon zeggen, omdat hij door
zijn woord was gebonden. Toen de rechter op-
merkte, dat zijn stilzwijgen eigenlijk neer-
kwam op een beschuldiging van zijn dooden
vriend, herhaalde Barataud slechts, dat hij
niets kon zeggen.
Van den dood van Peynet, zijn vriend, gaf
hij deze verklaring: beide jongemannen wa
ren besloten zelfmoord te plegen. Hij had een
geladen geweer aan Pey-nei gegeven hem ver-
zoekend het eerst te schieten, maar Peynet
smeekte Barataud hem te dooden. Zoo schoot
Barataud zijn vriend dood, maar voor hij tijd
had nu ook zich zelf van het leven te beroo-
ven, waren de gendarmen, die beneden in huis
op hem wachtten, de kamer binnengedrongen
en hadden zich van hem meester gemaakt.
Een gedeelte van de zaak is met gesloten
deuren behandeld.
SPOORWEGONGELUK.
Naar de spoorwegdirectie mededeelt is gis-
termorgen op het traject Edle-Kronen en
KlingenbergColmnitz een locomotief, die
voor het innemen van water naar Edle-Krone
was vertrokken tengevolge van het weigeren
der remmen in beweging geraakt en op een
stilstaande locomotief gereden. Door den
schok werd de goederenwagen en een zich
daarachter bevindenden constructiewagen ge
heel vernield. De overige wagons, die met
rails beladen waren ontspoorden. Hierbij
werden drie arbeiders zwaar gewond en
twee licht. Na eenigen tijd konden de ver-
sperde sporen weer worden vrijgemaakt.
FRANKRIJK
INTERPELLATES EN OVERWINNINGEN
VOOR DE REGEERINGEN IN DE
FRANSCHE KAMER.
Over het debat over de regeling van
de schulden en de schadevergoedirt-
gen en over de ziektegevallen in het
kamp van Chalons.
Poincare heeft aan Franklin Bouillon ver-
klaard, dat de regeering van oordeel was,
dat zij geen besluit mocht nemen inzake de
regeling van de schulden en de schadever-
goeding zonder de Kamer te raadplegen en
dat hij haar daarom zou voorstellen aan het
einde van de vergadering van Dinsdag.den
datum van deze bespreking vast te stellen.
Hij voegde hieraan toe, dat hij zich tegen
een onmiddellijke behandeling van de inter-
pellaties van Franklin Bouillon en Renaudel
zou verzetten.
De Kamer sprak met 272 tegen 226 stean-
men haar vertrouwen uit in de regeering.
in 1929 aan den spits
Alkmaar Telef. 490
Het kamp van Chalons.
De Kamer heeft de interpellates behan
deld over de gebeurtenissen in het kamp van
Chalons en het geval van den majoor van
gezondheid Leon. De sprekers achtten de
straffen onvoldoende, gezien de ernst van de
ruwheden, waarvan de geneesheer beklaagd
wordt. Painleve antwoordde hierop, dat een
onpartijdig onderzoek was ingesteld. De straf
van pensioeneering is de zwaarste straf, als
men iemand niet wil verwijzen naar den 1
krijgsraad. De min. wees de beschuldigen
van wreedheid tegenover Leon van de hand
Deze heeft geen ernstige fouten begaan. in
medisch opzicht valt hetn niets te verwijten,
tal van soldaten .waren er op gesteld door
hem geopereerd te worden. De minister er-
kent ten opzichte van Leon alleen een zon-
digen tegen de discipline en het verkoopen
van praatjes. Hij heeft hem op pensioen ge
steld, omdat hij zelf de verantwoordelijkheid
wilde dragen en deze niet wilde afwentelen
op den krijgsraad.
Nadat Poincare de kwestie van vertrouwen
had ingesteld, verwierp de Kamer met 325
tegen 258 stemmen een socialistische motie
waarin de benoeming van een commissie van
onderzoek werd geeischt.
MAG EEN ONGENEESELIJKE
ZIEKEN DOODEN?
r, Het recht op den dood.
De oude kwestie of iemand het recht heeft
een famihelid of vriend, die ongeneeselijk
ziek is, hevige pijnen lijdt en dringend ver-
zoekt een einde aan zijn leven te maken, te
dooden, is thans weer aan de orae van' den
dag door de handelwijze van een jongen
man, Richard Corbett, die zijn aan kanker
I'jdende moeder op haar verzoek doodschoot.
Daarna deed hij zelf eeij mislukte po-
ging om zich het leven te benemen.
Uit het hospitaal te Hyeres heeft hij een
brief geschreven aan de „Matin", welk doel
het is, om, zooals hij zegt, de aandacht der
openbare meening te vestigen op het pro-
bleem der ongeneeselijke ziekten. Hij conclu-
deert, dat de Staat in deze gevallen moet in-
grijpen, en verklaart dat hij zijn moeder dood-
de omdat de Staat zijn plicht niet kent. Hij
betoogt dat elke ongeneeselijke zieke het recht
moet worden gegeven, zich tot den prefect te
wenden, die, na den behandelenden genees
heer te hebben geraadpleegd, moet beslissen
of hij al of niet mag worden gedoocf.
Ter ondersteuning van ziin argument wijst
de jonge man er op, dat van de 45.000 zelf-
moorden er 20.000 hun oorzaak vinden in het
1 ijden aan ongeneeselijke ziekten, en dat het
aantal Franschen, die aan kanker lijden,
jaarlijks 40.000 bedraagt.
Men begrijpt, dat deze brief veel commen-
taar heeft uitgelokt. Corbetts meening wordt
hevig bestreden, niet slechts op religieuze
gronden, doch ook met het argument dri voor
ALKMAA1SGHE
VATUDIS
