Brieven nit Berlijn. N1VA TANDPASTA Ingezonften stukken Binnenlancl De overval op Curasao. VOORKOMT TANDBEDERF en poetst 's-rnorgens en '5-avonds met 75 cts.perV\ tube. 25da p,'A tube. Dp een jongen te lijken, zij rookt en zij drinkt, <tij bezoekt cafe's en gedraagt zich in vele op- tichten als iemand, die volkomen onafhanke- lijk is. De man is niet langer de natuurlijke be- 6Chermer van het zwakke geslacht, de ver- Overaar, die in triomf het meisje zijner keuze naar de echtelijke woning voert, hij is in 'dezen tijd de gelijke van de vrouw, die op tiet kantoor zijn collega en in het cate zij n igezelschap is geworden. Nog is de vrouw wel zoo vriendelijk den man als haar gelijke te erkennen, maar de tijd is niet ver meer, dat zij haar recht op de beste 'plaatsen zal laten gelden. In dezen tijd is niets meer onmogelijk waar de kortharige, zelfbewuste meisjes van een geheel ander type zijn dan de blozende jmaagden, die zich op idyllische _wijze ten huwelijk lieten vragen, daar stelt Siguro noel 'in dit boek de vraag of de tijd niet spoedig :Zal aanbreken, dat de vrouw de verleidster zal worden en de man zich tegen haar al te onbescheiden liefdesverlangen zal moeten verdedigen. De mannen mogen langzamerhand tot het zwakke geslacht gaan behooren, zij zijn in een maatschappij, die niet uitsterven mag nu eenmaal onontbeerlijke factoren waarmede de vrouw noodgedwortgen rekening zal heo- ben te houden. Welnu, zij zullen niet langer de jagers maar het wild zijn aangenomen dat de toestand in werkelijkheid ooit anders ge- W€6St IS Maar nu zal dan, volgens dezen Noor- 9chen schrijver, de tijd aanbreken, dat de vrouw er openlijk voor uitkomt, dat zij is, die den man ten huwelijk vraagt en omgekeerd. Sigurd Hoel verplaatst ons naar eiland, waarop een vijftal heeren en een tal dames, alien jonge, onafhankelijke schen, gezamenlijk hun vacantie doorbren- gen. De meisjes weten precies wat zij willeti, zij komen er rond voor uit en geneeren zich in het minst niet om met brutale openhartig- heid haar opinie over de verhouding tus schen de beide sexen te kennen te geven. Hier zijn de vrouwen volkomen in de plaats van de mannen getreden en omge keerd. Zij zijn de verleidsters geworden. die brutaalweg aandrir.gen op wat menig man eerst in zijn verliefdste oogenblikken aan zijn toekomstige bruid zou durven voorstellen En de arme mannen trachten op allerle: wijzen aan deze aanvallen op hun rectn schapenheid te ontkomeri en probeeren door de mazen van het net te kruipen, dat |an&~ zaam maar zeker om hen wordt dichtge- trokken. Dit boek beoogt geen sensatie, het wil slechts een parodie op de al te snelle eman cipate der vrouwen zijn; de schrijver, die zich als een onderhoudend verteller doet ken neu, stelt op humoristische wijze de vrouw yoor de consequentie nog een stap verder te gaan en de plaats van den man ook als min- naar in te nemen. Het boek is uitstekend vertaald en zal Holland zeker niet minder de aandacht trek' ken dan in het land van zijn geboorte. het niet een vijf- men- 5o. Dat de inooie voile klank der oude klokken werd gehandhaafd. 60. Dat bij onvermijdelijk herstel werd ge- handeld in den geest van den tijd, waarin het klokkenspel ontstond. 7o. Dat de karakteristieke speelaard uit de 17de eeuw, wat betreft aanslag, inrich- ting der trekdraden, klokkenklank, ongerept werden gehandhaafd. Zicdaar het besluit wat door deze commissie is genomen. In den loop der jaren van af 1916 zijn verschillende oude klokkenspelen gerestaureerd. Ik noem o.m. Edam (klokken uit 1561) in 1922, Am sterdam het Kon. Paleis (klokken uit 1664) in 1924, enz. en zeer zeker heeft men daar „de karakteristieke speelaard uit de 17de eeuw" behouden en. n iemand heeft er een woord over gesproken. Dat men in Amster dam dus een klokkenspel in „de Vlaamsche zin" zal wijzigen? geen nood. B. en W. van Amsterdam, Monumentenzorg, Heemschut enz. zullen zich daar tegen verzetten. Nog hoor ik Dr. Joh. Wagenaar in Utrecht zeg- gen: „een carillon is geen orgel waarop men eenn toon lang aanhoudt, en de Vlaam sche speelwijze is een wanhopend getremu- leer niet behoorende bij een klok" en ik ge- loof dat Dr. Wagenaar wel een man is om te oordeelen. Welnu, wat Alkmaar betreft, dit is eveneens hersteld in den. 17den eeuwschen toestand. Ook hier bestond het broeksysteem, en alleen eenige klokken waren met tuime- laars verbonden. De meeste klokken zijn nu ook van veeren aan de klepels voorzien en waar de ruimte het toeliet zijn de klepels vastgelegd. In een schrijven mij dezer dagen door den heer Crefeld gezonden berichtte hij mij „Ik heb vandaag en gisteren prettig zit- ten spelen". Wat wil men nog meer? Zeer ze ker geven de klokkenspelver. en de klokken- raad advies voor herstelling, maar. niet iedere gemeente is geneigd een hooge som voor dat advies enz. te betalen. Het is nu wederom geweest „Das system und kien ende". Ik heb een 30-jarige praktijk achter den rug, speel altijd aangenaam, en wat de hoofdzaak is „zeer lichten aanslag op mijn Paleiscarillon. Maak een enkele keer eens een lied met lichte korte tremolo s (die op het Mechelsche systeem niet bereikbaar ijn) en ben niet van plan met de groote menigte de heeren Belgen te volgen. Toch wil ik nog even een gezegde van Denijn aan- lialen (zie Handelsblad van 10 Noy. 1915) ,De heeren inrichters zijn van meening dat beiaardierscndervinding niet te weerleggen En wannc r nu in 30 jaar mijn ondervin- ding op deze aangehaalde gronden steunt, dan zou ik geen persoonlijkheid zijn als ik mij de meening van een ander liet opdringen. In Utrecht, waar in 1927 een wedstrijd voor klokkenisten is gehouden, hebben al de hee ren (ook die van de Belgische school) vol- mondig te kennen gegeven dat aldaar (en daar is het broeksysteem) evengoed dezelfde effecten te verkrijgen zijn als op het Mechel- sche systeem. Wat er trouwens voor een „charme" van dat vcortdurende getremuleer moet uitgaan, is mij onbegrijpelijk. Mijnheer de redacteur ik dank U voor de verleende plaatsruimte, ik zal niet verder op deze zaak terugkomen, daar er al meer dan genoeg papier voor is verknoeid. Een leder ga zijn eigen weg en doe wat (Buiten veranlwoordelijkheid van de Re dactie. De opname in deze rubrtek, bewiist geenszms dat de redacUe ermede instemt) voor of tegen algemeenen dienstplicht, voor of tegen weerbaarheid. Maar constateer al leen het nuchtere feit, dat het Duitsche pu- bliek zich in de jaren van het volksleger heel wat beter gedroeg dan na de revolutie. Het valt niet te ontkennen, dat de groote sport- bonden, die alle, evenals de politieke bonden, een min of meer militair karakter hebben, veel verbetering hebben gebracht. Maar nog altijd is de volksdiscipline der republiek niet met die .van den vroegeren tijd te verge- lijken. Hoe pijnlijk voor de Duitschei's was het, dat zij in de eerste, verwilderde jaren na de revolutie in alle openbare verkeersmiddelen bordjes moesten ophangen met de aanma- ning. „Nimmt Rucksicht auf Kriegsbescha- digte" hebt medelijden met oorlogsinvalie- den, die geen zitplaats meer vinden kunnen! Dat zou heusch niet noodig zijn geweest, m- dien men de zekerheid gehad had, dat na- tuurlijk ieder staatsburger onmiddellijk zijn zitplaats voor deze ongelukkige slachtoffers zou vrijgemaakt hebben. Ook heden nog be- staat het voorschrift, dat de conducteurs het recht hebben, een zeker aantal zitplaatsen voor invaliden en ouden van dagen op te eischen. -i 1. Het zal den Nederlander, die door Duitsch- land reist, wel opvallen, dat men ook tegen- over dames zeer zelden de gebruikelijke be- leefdheid in acht neemt, overal zijn deze ver- schijnselen dezelfde. In het Rijnland, in Zuid- Duitschland en bijv. ook in Hannover is men heel wat beleefder dan in het hartje van Prui- sen en in het bijzonder in Berlijn, Ironisch pleemt men hier wel te zeggen: „Het was vandaag zoo overvol in de trams, dat z-elts eenige heeren geen zitplaats kregen Maar in die ironie schuilt een bittere waarheid. L)e Berlijn3che „heer" denkt er niet aan, zelfs voor oude dames zijn plaats in te ruimen Terwijl daarentegen de schoolkinderen over het algemeen zeer welopgevoed zijn en on middellijk groetend omhoog springen, zoo- dra een volwassene naar een zitplaats speurt (in tegenstelling met Nederland, waar ik on- langs van Den Haag tot Scheveningen met eenige dames in de tram staan moest, omdat familie met zes kinderen van acht tot krampachtig bezet BEIAARDKUNST. Hoggeachte Hoofdredacteur, Pas heden nam ik kennis van het ingezon den stuk over het bovenstaande onderwerp in uw geeerd blad van Zaterdag 25 Mei j.l Ik mag U voor antwoord wel een plaatsj verzoeken. Toen in 1913 Nederland door Denijnkoorts werd aangetast, en overal waar zich een carillon bevond door Z.Ed een onderzoek werd ingesteld of dit volgens iV.cchelsch systeem kon worden ingericht, si '.de de Utrechtsche V.V.V. in 1916 een com missie samen, om advies uit te brengen of onze Holl. carillons daartoe geschikt waren. Uit deze commissie werd de bled. Klokken en Orgelraad geboren. De heeren die in deze commissie zitting namen waren de heeren: 'J. W. Enschede musicoloog en oudheidkun- dige te Amsterdam. Mr. A Loosjes journa list te Amsterdam, Dr. Joh. Wagenaar toon- kunstenaar te Utrecht, J. A H. Wagenaar stadsklokkenist te Utrecht, A. Brom Jr. amb- tenaar ter Universiteits-Bibliotheek te Utrecht, J. Vincent kiokkenist van het Kon Paleis te Amsterdam, B. A. J. van der Heg ge Zijnen, adviseerend ingenieur te Utrecht, Prof. dr. W. Vogelsang, hoogleeraar in de kunsigeschiedenis te Utrecht en Mgr. J. A S. van Schaik president van het klein-semi- narie te Kuilenburg. Deze commissie heeft toen een belongrijke beslissing genomen, in zake het Nederlandsche klokkenspel. De ge- hp'le commissie was <-enstemmig van oordeel, dat deze wijziging ruet noodig was. Zij was, o]i 4en lid na. vavi oordeei, dat bedoelae wij ziging (het Mechelsche systeem dus) niet al leen niet gewsnscht, maar integendeel zeer ongewenscht was: lo. Omdat zij zou strijden tegen den hoe langer hoe meer als volstrekt bindend erken- den'eiach, dat wat uit oude tijden overblijft, zooveel mogelijk ongewijzigd moet worden behouden. 2o. Omdat de wijziging stri/dt met het we- ^pn rif Nederlandsche klokkenspelen. 3o. Omdat de speelwijze, waarvoor de wij ziging noodzakelijk is, minder goed is dan de huidit-e NedeTlanosche en het gevaar dreigt, dat zij in bedenkelijke „virtuositeit ontaardt. Men kwam vrijwel eensteinmig tot de slot- torn, dat wijziging ongewenscht was, tenzij wider de volgende voorwaarden. lo dat de speelmjinier constructief moest worden behouden, maar dat er geen bezwaar bestond, indien deze minder zwaar werd ge- maakt, zoo, dat de aanslag van het klavier zou worden verlicht. 2o. dat geen schade werd gedaan aan den ©orspronkelijkcn klokkenklank. 3o. Dat de wijziging of verandenng ontaarde in ct z.g. Vlaam^he richting 4o. Dai de wijziging niet onherstelbaar niet (Van onzen Correspondent.) Berlijn, 1 Juni. De Duitschers hebben de reputatie, het best georganiseerde volk der aarde te zijn. Of tenminste, het meeste organisatietalent te bezitten. Zulke eigenschappen mag men in- tusschen niet generaliseeren Er zijn ook slechte Duitsche on goede niet-Duitsche or- ganisatics Maar toegegeven: over het alge meen weet men hier van aanpakken, en zelis een zekere super-organisatie, een ^fvee'; waardoor organisatie tot „Selbstzweck tot iets overdreven-onnoodigs geworden is, valt op te merken. Wie in zulke dingen belang stelt, moet zich de moeite geven naar Duitschland te reizen en hier groote tentoonstellingen te be- zoeken. Ik heb er de laatste jaren, de vaste jaarmarkten raeegerekend, een dikke oO jaren en kati mijzelf dus langzamerhand als specia list op dit gebied beschouwen. Er- mijn eind- oordeel is. dat men voor de wijze, waarop de Duitscher zijn shows ineenzet, niet an ders dan onbeperkte bewondering kan heb- bl Alles is tot in de puntjes geregeld, overal heerscht crde en zindelijkheid, die het Ne derlandsche oog weldadig aancoet. Maar men merkt ai dadelijk op, dat dit ^lles tot jliche verstard is Of men nu naar Berlijn ot naar Leipzig, naar Keulen, Dusseldorp of Miinchen gaat, overal ontdekt men hetzelfde. De bouwers der stands zijn ware meesters in hun vak geworden, en het kostbaar materiaal wordt waarlijk niet gespaard. Maar ze lijken op elkaar (de stands, wel te verstaan) als de bekende druppels „aqua pura distu- lata". En zelfs de heeren van de statishek, die op geen enkele Duitsche tentoonstelling mag ontbreken. werken volgens een beproefd sy steem. waarbij de caricatuur-teekenaar, die de uit den aard der zaak tamelijk droge ge- gevens voor de onbevoegde inassa met Kin- derlijke duiaelijkheid vorm moet geven, eigenlijk de hoofdrol speelt. Merkwaardig, vast te kunnen stellen, dat men in een tijdperk van technische volmaakt- heid en van hooge algemeene ontwikkeling der massa's op deze shows weer duidehjk stappen meent it moeten doen in de richting van aanschouwelijk onderwijs door popu late wandreclame, die aan de winkelpropa- ganda in landen met een groot analphabeten- percentage herinnert! En toch hoe beroemd dit volk ook is om zijn zin voor orde en organisatie, het schijnt nog altijd noodig, opvoedend te werkem Voor Nederland, dat een Tuchtunie in het lev en zag roe pen, moge dit tot op zekere hooge een troost beteekenen. Ik kan het riiet helpen: ik geloof, dat de af- voor of tegen algemeenen dienstplicht, voor schaffing van de dienstplicht er schuld aan is. Wie T "tschland voor den wereldoorlog kende en het nu opnieuw beleeft, zal mij ge- lijk moeten geven Met politiek hebben deze waarnemingen natuurlijk niet het minste te 1 maken. Ik wensch geen stelling te nemen een twaalf jaar alle banken hield!) De magistraat doet intusschen alles, wat in haar vermogen is, om verbetering in deze toestanden te brengen. De onderwijswereld verdient in de eerste plaats een pluimpje om de keurige wijze, waarop zij de jeugd op de eischen van beleefdheid en verkeer opmerk- zaam maakt. Lessen in behandeling van me- demenschen, in hulp aan ouden en zwakken, in de wijze, waarop men een straat over- steekt, behooren tot het vaste leerplan. Zelfs schoolfilms komen daarbij met groot succes te hulp. Vraagt men op straat een jongen uit de volksklasse hoe laat het is, dan zal hij het niet wagen, daarbij zijn pet op het hoofd te houden, en de meisjes zullen steeds met een kleine kniebuiging, de hier gebruikelijke „knicks", bedanken. In de tallooze parken en plantsoenen ge draagt de jeugd, die daartoe geen padvinders- opvoeding noodig heeft, zich heel wat ordelij- ker dan de volwassenen, die wel eens balda- dig kunnen worden. Belletjes trekken (men noemt het hier „klingelfahren") komt zelden voor. Juist in deze dagen hangen in de enor- me vfllawijken tallooze dikke trossen seriti- gen en andere bloesems geurend over de hek- ken en muren voor het grijpen. Geen voorbij- ger, geen kind zal het in zijn hoofd krijgen zich ook maar een bloempje onrechtmatig toe te eigenen. En toch is de magistraat niet tevreden. Berlijn is niet zindelijk meer, als vroeger. Ofschoon per jaar 6 millioen alleen aan de stadsreiniging uitgegeven wordt, de hoofd- straten zelfs tweemaal per dag en 's nachts nog bovendien gesproeid en geveegd worden, kan men ze nimmer schoon krijgen. Dat komt, omdat de Berlijner de gewoonte heeft, alles, wat hij missen wil, op den openbaren weg te smijten. Gelezen kranten, papieren zakken, oude brieven, reclamebiljetten liggen bij honderdduizenden naast leege sigaretten- doozen, cartons, half afgebrande sigaren, lu- cifersdoosjes en wat nog verder tot den da- gelijkschen afval behoort. Om den burger ook in dit opzicht op te voeden, worden heden in alle drukke wijken van Berlijnoptochten der stadsreiniging gehouden. Met versierde wagens en muziek trekt men door de straten en opschriften wij zen er den staatsburger op, dat het tot zijn plichten behoort, den openbaren weg zinde lijk te houden. Me dunkt, het denkbeeld is origineel, en verdient, waar dat bij ons wenschelijk mocht zijn, wel navolging. Wie vreemdelingenverkeer wil bevorderen, wie gasten zien wil om geld te verdienen, moet er ook voor zorgen, dat die menschen van buiten een zindelijk, beleefd en welop gevoed volk te zien krijgen, zoodat ze vertrek- ken met het vaste voornemen om terug te keeren. In Duitschland gaat men dat inzien. En men weet waarschijnlijk, waarom! ROLAND. Het Vaderland is het vrijwel eens met het Hbl. Het Haagsche blad wijst er op, dat de overval opnieuw de aandacht vestigt op de groote beteekenis van dit overzeesche ge- biedsdeel en de noodzakelijkheid, om daar op alle eventualiteiten voorbereid te zijn. De aanwezigheid op het eiland van allerlei na- tionaliteiten, de vestiging daar van groote petroleum-bedrijven, de ligging ten opzichte van Venezuela maken dit gebiedsdeel tot een buitengewoon belangwekkend punt, zoowel uit economisch als uit strategisch oogpunt. Er moet voor gezorgd worden, dat Vene zolaansche revoluties niet op Nederlandsch gebied worden uitgebroed en voorbereid. Uit het thans gebeurde kan althans dit goede voorkomen, dat verschillende vragen ernstig onder de oogen worden gezien en afdoende maatregelen worden genomen, om Curasao (en Nederland) tegen herhaling van dergc- lijke gebeurtenissen te vrijwaren. Dat dit thans zal geschieden, daaraan willen wij niet twijfelen. Want dat men met name in de Ver. Staten van Amerika geneigd zou zijn uit een herhaling van een gebeurtenis als deze te concludeeren, dat Nederland dit belangrijke eiland niet voldoende beschermen kan, lijkt ons niet aan twijfel onderhevig", aldus het Haagsche blad. Ook de Haagsche Crt. legt den nadruk op den plicht tot beveiliging. Den eisch van vei ligheid mag en m 0 e t iedere Nederlander aan de regeering stellen, zoowel de Neder lander, die op Cura?ao'sch grondgebied leeft of daar belangen heeft, als de Nederlander, die zonder deze persoonlijke belangen verlangt, dat Nederland zich zijn overzeesch gebied waard zal toonen. Het is een zaak van groot nationaal, maar ook van interna- tionaal belang. Ontwapenaars mogen uit het gebeurde lee ren, hoe onmisbaar leger en vloot, ook voor ons land, nog zijn! En de Nederlandsche regeering moge er uit leeren, dat zij te zor gen heeft, dat de veiligheid van Neder landsch gebied voldoende moet worden ge waarborgd, ook militair en maritiem. Ander kan ons land in de onaangenaamste verwik kelingen geraken, wie weet met welke nood- lottige gevolgen. De oorlogsschepen gereed ge- maakt. Een paar persstemmen. Het Hbld. is van oordeel dat Nederland aan de overige wereld stof tot lachen heeft gegeven, nu als gevolg van groote zorge- loosheid de overval mogelijk was. Zorge- loosheid ten aanzien van de bescherming der duizenden vreemdelingen, in dienst van groo te internationale bedrijven is een politiek stormcentrum. Nu, achteraf, stuurt men een landingsdivisie, wat het blad noemt den put dempen, als het kalf verdronken is. Maar nu dient men ten minste te zorgen, dat er geregelde aflossing is voor de „Korte- naer" en de mariniers zoodat er behoorlijke bescherming is voor de haven en de kostbare inrichtingen, die zich op de Nederlandsche eilanden hebben gevestigd dan zal de blama- ge van Curasao althans nog een goed effect kunnen hebben vervolgt genoemd blad, om dan te besluiten met; De houding die de regeering in deze zaak aanneemt zal moeten bewijzen, of in haar handen's lands belaDgen veilig zijn. Het bericht omtrent den overval te Wil- lemstad bereikte de marine-autoriteiten Zon- dagavond 8 uur. Onmiddellijk werden maat regelen genomen tot het in gereedheid bren gen van den torpedojager „Kortenaer", die, zooals wij berichtten, Maandagavond 10 uur vertrok en Dinsdagmorgen te Hoek van Holland een detachement mariniers aan boord nam. Het gevolg van dezen buitengewonen spoed bracht een ongekende drukte aan de buitenhaven. Nog Zondagavond werd een aantal werklieden opgeroepen en zoowel de marine-werf als andere marine-bedrijven ont wikkelden een groote activiteit, teneinde ge reed te komen. Er moesten nog enkele repa- raties worden verricht, officiershutten moes ten worden ingericht, proviand en munitie in genomen, enz. De "werkzaamheden verliepen vlot, zoodat Maandagavond op tijd kon wor den vertrokken. De Kortenaer vertrok 7 Februari jl. uit Paramaribo naar Nederland, aangezien de aanwezigheid van dien bodem in de West-In- dische wateren niet meer noodzakelijk geoor- deeld werd en aan dat schip bepaalde dien- sten hier te lande moesten worden opgedra- gen. Het schip keerde 8 Maart te Nieuwediep terug en werd verder gereed gehouden om bij mogelijke verwikkelingen in West-Indie zoo spoedig mogelijk naar Willemstad ge zonden te worden. Thans is die torpedojager uit Nieuwediep vertrokken binnen 24 uur nadat de order daartoe is gegeven. Het detachement mariniers, dat te Hoek van Holland zich zal inschepen, is 40 man groot en staat onder bevel van den eersten luitenant der mariniers, P. J. van Gijn. In totaal heeft de „Kortenaer" 150 man aan boord. Onderweg zal twee maal olie moeten worden ingenomen, n.l. te Ponte Delgrada en St. Thomas. De te Amsterdam liggende „Hertog Hendrik" is Maandagmiddag even eens te Nieuwediep teruggekeerd en zal ver- moedelijk a.s. Donderdag vertrekken. Aan de „Heemskerk", die onderweg was van Bor deaux naar Den Helder, is geseind met den grootsten spoed terug te keeren; omtrent het vertrek van dezen bodem is nog niets bekend. De meening te Washington. Reuter meldt uit Washington: De aanslag op Willemstad heeft hier in Latijnsch-Ameri- kaansche diplomatieke kringen sensatie ver- wekt. In officieele kringen bestaat echter geen neiging de zaak ernstiger te beschouwen dan als een misdraging van Zuid-Amerikaansche rebel len. De namen van de slachtoffers. Door het departement van Kolonien is, naar de Tel. verneemt, aan den burgemeester van de gemeenten waar familie woont van de slachtoffers van den overval te Willem stad, bericht gezonden, ten einde de familie in te lichten. De namen van de gesneuvelde onderofficieren zijn sergeant-majoor Vaas, wiens familie te Dronrijp woonachtig is en brigadier Van Zuilen, familie woonachtig te il Utrecht. De naam van den zwaar gewonden sergeant is Marcussen, wiens familie te Wis- sekerke woont. GEEN LOCOMOT1 EVEN GENCEG. Door gebrek aan locomotieven is de directs der Nederlandsche Tramweg Maatschappij genoodzaakt, het goederenvervoer per spcor- wagen op de lijnen Leeuwarden—Sint Jacob- Parochie en Drachten-Groningen met in- o-ang van Maandag te beperken. Het plan was eerst dat vervoer geheel stop te zetten. Daar het der directie bij onderzoek bleek, dat dit vervoer nog in beperkte mate xon geschie den, heeft zij in dien geest maatregelen ge- ""E^zal nog gelegenheid zijn tot goederen vervoer in rechtstreeksche verbinding met net spoor, dus zonder dat overlading noodig is, maar niet meer met rechtsteeksche bevrach- ting zoodat voortaan twee bevrachtingen noodig zijn, een voor het tram- en een voor het spoortraject. Daardoor zal natuurlijk de vrachtprijs hooger worden. De directie hoop, dat daadoor het vervoer automatisch beperkt zal worden en zij in dat beperkte vervoer za worden en zij in dat beperkte vervoer zal blijven voorzien. Maar voor Augustus moet weer een loco motief afgedankt worden. Geld om een nieu- we te koopen heeft de N. T. M. met en dan zal het goederenvervoer op de Drer.tscn- Friesche lijnen worden beperkt. BRANDSTICHTEN. Als verdacht van brandstichting in bos- schen te Hilvarenbeek op 6 dezer is gearres- teerd de 19-jarige arbeider M. B. te Goirle die na door den rechter-commissaris te zijr gehoord, in het huis van bewaring te's Her togenbosch is ingesloten. DE STAKING TE ZAANDAM. Met de blanke sabel uiteengeslagen. Zondagnacht hebben een aantal stakers, onder leiding van den communist Bolhoeve, eetracht te verhinderen, dat de heer Pons, chef van de N.V. Houthandel v.h. Van Wes- sem Co., die met den laatsten trein uit de richting Amsterdam te Zaandam aankwam en tengevolge van een verstuikten voet met bij machte was te loopen, zich per auto naar zijn woning aan de Stationsstraat begaf. Een chauffeur van de garage Starreveld, die zich met een auto aan het station bevond, weigerde, toen hij hoorde dat het een werk> willige gold, te rijden. De door de politie ge- requireerde ziekenauto der firma J. de Boer, welke firma voor dit jaar bij contract het ge- meentelijk ziekenvervoer heeft, wilde aanvan- kelijk wel het vervoer op zich nemen, docb ook dezen chauffeur wisten de stakers te be- wegen den patient niet te vervoeren. De door de politie van deze handelwijze op de hoogte gebrachte firmant van De Boer^ keurde de houding van zijn chauffeur goed. De politie vond toen het oogenblik om in te grijpen gekomen en dree! de talrijke sta kers met de blanke sabel uiteen. Den heer Hooft, die inmidels op last van dr. Van Dain met een ziekenauto aan het station was ge komen, vond men tenslotte bereid den heer Pons naar zijn woning te brengen. Vragen aan den minister van kolonien. Het Eerste Kamerlid Colijn heeft den mi nister van kolonien de volgende vragen ge- steld 1. Is de regeering bereid, zoo spoedig mo gelijk meer uitvoerige mededeelirtgen te ver- schaffen aangaande de voor onze interna tionale reputatie zoo blameerende gebeurte nissen op het eiland Curasao? 2. Wil de regeering met narr^ duidelijk maken, waaraan het is toe te schrijven, dat een bende van 500 Venezolanen dermate ge- wapend kon zijn. dat de militaire politiemacht kon worden overmeesterd? 3. Kan er op worden gerekend, dat de re geering maatregelen van blijvenden aard ne men zal om een herhaling van zulke voor ons koloniaal gezag en internationale reputatie smadelijke geheurteni^en te yooxkomen? ACTIE IN DE CARTONINDUSTRIE. Eischen van werknemers afgewezeTt. Met ingang van 1 Juli, waarop't arbeids- contract moet zijn vernieuwd, dreigt een sta king in de cartonindustrie. In een te Win- schoten gehouden vergadering van werkge- vers zijn de eischen der werknemers, die alle categorien omvatten, waarbij behalve een pensioenregeling en een week vacantietoeslag een verhooging van 2.50 per week voor meerderjarige cartonbewerkers wordt ge- vraagd, afgewezen. Alle afdeelingen van den Fabrieksarbeidersbond in de provincie Gro- ningen hebben naar aanleiding van dit be sluit Zaterdag en Zondag vergaderd en be- sloten vol te houden. In het geheel zijn hier- bij ongeveer 1500 arbeiders betrokken. ZUIDERZEEWERKEN. P. E. N. en Gemaalput. Men meldt uit Medembiik: Van Opperdoes af over den zeedijk komen de gemeente Medembiik binnen de electrische hoogspanningslijnen naar den gemaalput der Zuiderzeewerken te Medembiik, welke lij nen onder een spanning zullen komen te staan van niet minder dan 50.000 Volt. De aanwezigheid van deze geleidingen brengt groot gevaar mede. Immers, niet alleen aan- raking van deze draden, doch ook nadering tot op ongevec.- 20 c.M. moet reeds doodeVik zijn. PROCEDURE TEGEN EEN SPOOR- WEGMAATSCHAPPIJ. Het lijntfe Kampen—Hattem Reeds sedert Januari 1926 is het spoor- lijntje Kampen—Hattem stop gezet. Aanlei ding daartoe heeft gegeven beschadiging van het dee! der lijn tusschen Hattemerbroek en de Zand tengevolge van de toen in die buurt voorgekomen overstrooming. Alle moeite se dert in het werk gesteld door de belangheb- bende gemeenteb-sturen en door een comite van actie uit de Kamper burgerij heeft niet mogen baten. Op grond van on voldoende rentabiliteit der lijn bleef de spoordirectie weigerachtig tot heropening over te gaan. De gemeente Kampen heeft echter bij den aanleg een belangrijken financieelen steun verleend en bij die gelegenheid is tusschen haar en de Kon. Ned. Locaalspoor een con tract met wederzijdsche rechten en verplich- tingen aangegaan. Op grond daarvan heeft thans de gemeenteraad besloten tot het voe- ren van een procedure voor den gewonen rechter tegen de K. N. L.-spoor in liquidatie ter beantwoording van de rechtsvraag, of Kampen rechtens kan voiueren dat de exploi- tatie der spoorlijn Kampen—Hattem words voortgezet. Tegelijkeitijd doet de raad hot aanbod om de kosten van herstel der lijn tt vergoeden, nuts de expleitati* ^cnkidilljik daarna worde hervat. BEZOEK VOLKENBONDSAffTSEN Bestudeering van tU hygilne buiten de groote steden. Verleden jaar heeft een gezewchap arisen, uitgezonderi door het Hygieniscli ComiUi van den Volkenbond een bezoek aan on* land go- bracht ter bestudeering van de hygiene bat ten de groote steden. Dat Bezoek heeft tengevoige gehad, dat hot genoenide comite verzocht heeft dit jaar toi een dergelijk bezoek nogmaals gelegenheid te geven. Aan dit verzoek heeft de voorziUer I vaD de Gezondheidwaati dr. Josejtjiiy* Tj.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1929 | | pagina 7