Brieven nit Berlijn.
N1VA TANDPASTA
Ingezonften stukken
Binnenlancl
De overval op Curasao.
VOORKOMT TANDBEDERF
en poetst 's-rnorgens en '5-avonds met
75 cts.perV\ tube. 25da p,'A tube.
Dp een jongen te lijken, zij rookt en zij drinkt,
<tij bezoekt cafe's en gedraagt zich in vele op-
tichten als iemand, die volkomen onafhanke-
lijk is.
De man is niet langer de natuurlijke be-
6Chermer van het zwakke geslacht, de ver-
Overaar, die in triomf het meisje zijner keuze
naar de echtelijke woning voert, hij is in
'dezen tijd de gelijke van de vrouw, die op
tiet kantoor zijn collega en in het cate zij n
igezelschap is geworden.
Nog is de vrouw wel zoo vriendelijk den
man als haar gelijke te erkennen, maar de tijd
is niet ver meer, dat zij haar recht op de beste
'plaatsen zal laten gelden.
In dezen tijd is niets meer onmogelijk
waar de kortharige, zelfbewuste meisjes van
een geheel ander type zijn dan de blozende
jmaagden, die zich op idyllische _wijze ten
huwelijk lieten vragen, daar stelt Siguro noel
'in dit boek de vraag of de tijd niet spoedig
:Zal aanbreken, dat de vrouw de verleidster
zal worden en de man zich tegen haar al te
onbescheiden liefdesverlangen zal moeten
verdedigen.
De mannen mogen langzamerhand tot het
zwakke geslacht gaan behooren, zij zijn in
een maatschappij, die niet uitsterven mag nu
eenmaal onontbeerlijke factoren waarmede
de vrouw noodgedwortgen rekening zal heo-
ben te houden.
Welnu, zij zullen niet langer de jagers
maar het wild zijn aangenomen dat de
toestand in werkelijkheid ooit anders ge-
W€6St IS
Maar nu zal dan, volgens dezen Noor-
9chen schrijver, de tijd aanbreken, dat de
vrouw er openlijk voor uitkomt, dat zij
is, die den man ten huwelijk vraagt en
omgekeerd.
Sigurd Hoel verplaatst ons naar
eiland, waarop een vijftal heeren en een
tal dames, alien jonge, onafhankelijke
schen, gezamenlijk hun vacantie doorbren-
gen. De meisjes weten precies wat zij willeti,
zij komen er rond voor uit en geneeren zich
in het minst niet om met brutale openhartig-
heid haar opinie over de verhouding tus
schen de beide sexen te kennen te geven.
Hier zijn de vrouwen volkomen in de
plaats van de mannen getreden en omge
keerd. Zij zijn de verleidsters geworden. die
brutaalweg aandrir.gen op wat menig man
eerst in zijn verliefdste oogenblikken aan zijn
toekomstige bruid zou durven voorstellen
En de arme mannen trachten op allerle:
wijzen aan deze aanvallen op hun rectn
schapenheid te ontkomeri en probeeren door
de mazen van het net te kruipen, dat |an&~
zaam maar zeker om hen wordt dichtge-
trokken.
Dit boek beoogt geen sensatie, het wil
slechts een parodie op de al te snelle eman
cipate der vrouwen zijn; de schrijver, die
zich als een onderhoudend verteller doet ken
neu, stelt op humoristische wijze de vrouw
yoor de consequentie nog een stap verder te
gaan en de plaats van den man ook als min-
naar in te nemen.
Het boek is uitstekend vertaald en zal
Holland zeker niet minder de aandacht trek'
ken dan in het land van zijn geboorte.
het
niet
een
vijf-
men-
5o. Dat de inooie voile klank der oude
klokken werd gehandhaafd.
60. Dat bij onvermijdelijk herstel werd ge-
handeld in den geest van den tijd, waarin het
klokkenspel ontstond.
7o. Dat de karakteristieke speelaard uit
de 17de eeuw, wat betreft aanslag, inrich-
ting der trekdraden, klokkenklank, ongerept
werden gehandhaafd. Zicdaar het besluit
wat door deze commissie is genomen. In den
loop der jaren van af 1916 zijn verschillende
oude klokkenspelen gerestaureerd. Ik noem
o.m. Edam (klokken uit 1561) in 1922, Am
sterdam het Kon. Paleis (klokken uit 1664)
in 1924, enz. en zeer zeker heeft men daar
„de karakteristieke speelaard uit de 17de
eeuw" behouden en. n iemand heeft er een
woord over gesproken. Dat men in Amster
dam dus een klokkenspel in „de Vlaamsche
zin" zal wijzigen? geen nood. B. en W. van
Amsterdam, Monumentenzorg, Heemschut
enz. zullen zich daar tegen verzetten. Nog
hoor ik Dr. Joh. Wagenaar in Utrecht zeg-
gen: „een carillon is geen orgel waarop
men eenn toon lang aanhoudt, en de Vlaam
sche speelwijze is een wanhopend getremu-
leer niet behoorende bij een klok" en ik ge-
loof dat Dr. Wagenaar wel een man is om te
oordeelen. Welnu, wat Alkmaar betreft, dit is
eveneens hersteld in den. 17den eeuwschen
toestand. Ook hier bestond het broeksysteem,
en alleen eenige klokken waren met tuime-
laars verbonden. De meeste klokken zijn nu
ook van veeren aan de klepels voorzien en
waar de ruimte het toeliet zijn de klepels
vastgelegd. In een schrijven mij dezer dagen
door den heer Crefeld gezonden berichtte hij
mij „Ik heb vandaag en gisteren prettig zit-
ten spelen". Wat wil men nog meer? Zeer ze
ker geven de klokkenspelver. en de klokken-
raad advies voor herstelling, maar.
niet iedere gemeente is geneigd een hooge
som voor dat advies enz. te betalen. Het is nu
wederom geweest „Das system und kien
ende". Ik heb een 30-jarige praktijk achter
den rug, speel altijd aangenaam, en wat
de hoofdzaak is „zeer lichten aanslag op
mijn Paleiscarillon. Maak een enkele keer
eens een lied met lichte korte tremolo s (die
op het Mechelsche systeem niet bereikbaar
ijn) en ben niet van plan met de groote
menigte de heeren Belgen te volgen. Toch
wil ik nog even een gezegde van Denijn aan-
lialen (zie Handelsblad van 10 Noy. 1915)
,De heeren inrichters zijn van meening dat
beiaardierscndervinding niet te weerleggen
En wannc r nu in 30 jaar mijn ondervin-
ding op deze aangehaalde gronden steunt,
dan zou ik geen persoonlijkheid zijn als ik
mij de meening van een ander liet opdringen.
In Utrecht, waar in 1927 een wedstrijd voor
klokkenisten is gehouden, hebben al de hee
ren (ook die van de Belgische school) vol-
mondig te kennen gegeven dat aldaar (en
daar is het broeksysteem) evengoed dezelfde
effecten te verkrijgen zijn als op het Mechel-
sche systeem.
Wat er trouwens voor een „charme" van
dat vcortdurende getremuleer moet uitgaan,
is mij onbegrijpelijk.
Mijnheer de redacteur ik dank U voor de
verleende plaatsruimte, ik zal niet verder op
deze zaak terugkomen, daar er al meer dan
genoeg papier voor is verknoeid. Een leder
ga zijn eigen weg en doe wat
(Buiten veranlwoordelijkheid van de Re
dactie. De opname in deze rubrtek, bewiist
geenszms dat de redacUe ermede instemt)
voor of tegen algemeenen dienstplicht, voor
of tegen weerbaarheid. Maar constateer al
leen het nuchtere feit, dat het Duitsche pu-
bliek zich in de jaren van het volksleger heel
wat beter gedroeg dan na de revolutie. Het
valt niet te ontkennen, dat de groote sport-
bonden, die alle, evenals de politieke bonden,
een min of meer militair karakter hebben,
veel verbetering hebben gebracht. Maar nog
altijd is de volksdiscipline der republiek niet
met die .van den vroegeren tijd te verge-
lijken.
Hoe pijnlijk voor de Duitschei's was het,
dat zij in de eerste, verwilderde jaren na de
revolutie in alle openbare verkeersmiddelen
bordjes moesten ophangen met de aanma-
ning. „Nimmt Rucksicht auf Kriegsbescha-
digte" hebt medelijden met oorlogsinvalie-
den, die geen zitplaats meer vinden kunnen!
Dat zou heusch niet noodig zijn geweest, m-
dien men de zekerheid gehad had, dat na-
tuurlijk ieder staatsburger onmiddellijk zijn
zitplaats voor deze ongelukkige slachtoffers
zou vrijgemaakt hebben. Ook heden nog be-
staat het voorschrift, dat de conducteurs het
recht hebben, een zeker aantal zitplaatsen
voor invaliden en ouden van dagen op te
eischen. -i 1.
Het zal den Nederlander, die door Duitsch-
land reist, wel opvallen, dat men ook tegen-
over dames zeer zelden de gebruikelijke be-
leefdheid in acht neemt, overal zijn deze ver-
schijnselen dezelfde. In het Rijnland, in Zuid-
Duitschland en bijv. ook in Hannover is men
heel wat beleefder dan in het hartje van Prui-
sen en in het bijzonder in Berlijn, Ironisch
pleemt men hier wel te zeggen: „Het was
vandaag zoo overvol in de trams, dat z-elts
eenige heeren geen zitplaats kregen Maar
in die ironie schuilt een bittere waarheid. L)e
Berlijn3che „heer" denkt er niet aan, zelfs
voor oude dames zijn plaats in te ruimen
Terwijl daarentegen de schoolkinderen over
het algemeen zeer welopgevoed zijn en on
middellijk groetend omhoog springen, zoo-
dra een volwassene naar een zitplaats speurt
(in tegenstelling met Nederland, waar ik on-
langs van Den Haag tot Scheveningen met
eenige dames in de tram staan moest, omdat
familie met zes kinderen van acht tot
krampachtig bezet
BEIAARDKUNST.
Hoggeachte Hoofdredacteur,
Pas heden nam ik kennis van het ingezon
den stuk over het bovenstaande onderwerp
in uw geeerd blad van Zaterdag 25 Mei j.l
Ik mag U voor antwoord wel een plaatsj
verzoeken. Toen in 1913 Nederland door
Denijnkoorts werd aangetast, en overal
waar zich een carillon bevond door Z.Ed
een onderzoek werd ingesteld of dit volgens
iV.cchelsch systeem kon worden ingericht,
si '.de de Utrechtsche V.V.V. in 1916 een com
missie samen, om advies uit te brengen of
onze Holl. carillons daartoe geschikt waren.
Uit deze commissie werd de bled. Klokken
en Orgelraad geboren. De heeren die in deze
commissie zitting namen waren de heeren:
'J. W. Enschede musicoloog en oudheidkun-
dige te Amsterdam. Mr. A Loosjes journa
list te Amsterdam, Dr. Joh. Wagenaar toon-
kunstenaar te Utrecht, J. A H. Wagenaar
stadsklokkenist te Utrecht, A. Brom Jr. amb-
tenaar ter Universiteits-Bibliotheek te
Utrecht, J. Vincent kiokkenist van het Kon
Paleis te Amsterdam, B. A. J. van der Heg
ge Zijnen, adviseerend ingenieur te Utrecht,
Prof. dr. W. Vogelsang, hoogleeraar in de
kunsigeschiedenis te Utrecht en Mgr. J. A
S. van Schaik president van het klein-semi-
narie te Kuilenburg. Deze commissie heeft
toen een belongrijke beslissing genomen, in
zake het Nederlandsche klokkenspel. De ge-
hp'le commissie was <-enstemmig van oordeel,
dat deze wijziging ruet noodig was. Zij was,
o]i 4en lid na. vavi oordeei, dat bedoelae wij
ziging (het Mechelsche systeem dus) niet al
leen niet gewsnscht, maar integendeel zeer
ongewenscht was:
lo. Omdat zij zou strijden tegen den hoe
langer hoe meer als volstrekt bindend erken-
den'eiach, dat wat uit oude tijden overblijft,
zooveel mogelijk ongewijzigd moet worden
behouden.
2o. Omdat de wijziging stri/dt met het we-
^pn rif Nederlandsche klokkenspelen.
3o. Omdat de speelwijze, waarvoor de wij
ziging noodzakelijk is, minder goed is dan de
huidit-e NedeTlanosche en het gevaar dreigt,
dat zij in bedenkelijke „virtuositeit ontaardt.
Men kwam vrijwel eensteinmig tot de slot-
torn, dat wijziging ongewenscht was, tenzij
wider de volgende voorwaarden.
lo dat de speelmjinier constructief moest
worden behouden, maar dat er geen bezwaar
bestond, indien deze minder zwaar werd ge-
maakt, zoo, dat de aanslag van het klavier
zou worden verlicht.
2o. dat geen schade werd gedaan aan den
©orspronkelijkcn klokkenklank.
3o. Dat de wijziging of verandenng
ontaarde in ct z.g. Vlaam^he richting
4o. Dai de wijziging niet onherstelbaar
niet
(Van onzen Correspondent.)
Berlijn, 1 Juni.
De Duitschers hebben de reputatie, het
best georganiseerde volk der aarde te zijn.
Of tenminste, het meeste organisatietalent te
bezitten. Zulke eigenschappen mag men in-
tusschen niet generaliseeren Er zijn ook
slechte Duitsche on goede niet-Duitsche or-
ganisatics Maar toegegeven: over het alge
meen weet men hier van aanpakken, en zelis
een zekere super-organisatie, een ^fvee';
waardoor organisatie tot „Selbstzweck tot
iets overdreven-onnoodigs geworden is, valt
op te merken.
Wie in zulke dingen belang stelt, moet
zich de moeite geven naar Duitschland te
reizen en hier groote tentoonstellingen te be-
zoeken. Ik heb er de laatste jaren, de vaste
jaarmarkten raeegerekend, een dikke oO jaren
en kati mijzelf dus langzamerhand als specia
list op dit gebied beschouwen. Er- mijn eind-
oordeel is. dat men voor de wijze, waarop
de Duitscher zijn shows ineenzet, niet an
ders dan onbeperkte bewondering kan heb-
bl Alles is tot in de puntjes geregeld, overal
heerscht crde en zindelijkheid, die het Ne
derlandsche oog weldadig aancoet. Maar
men merkt ai dadelijk op, dat dit ^lles tot
jliche verstard is Of men nu naar Berlijn ot
naar Leipzig, naar Keulen, Dusseldorp of
Miinchen gaat, overal ontdekt men hetzelfde.
De bouwers der stands zijn ware meesters in
hun vak geworden, en het kostbaar materiaal
wordt waarlijk niet gespaard. Maar ze
lijken op elkaar (de stands, wel te verstaan)
als de bekende druppels „aqua pura distu-
lata". En zelfs de heeren van de statishek, die
op geen enkele Duitsche tentoonstelling mag
ontbreken. werken volgens een beproefd sy
steem. waarbij de caricatuur-teekenaar, die
de uit den aard der zaak tamelijk droge ge-
gevens voor de onbevoegde inassa met Kin-
derlijke duiaelijkheid vorm moet geven,
eigenlijk de hoofdrol speelt.
Merkwaardig, vast te kunnen stellen, dat
men in een tijdperk van technische volmaakt-
heid en van hooge algemeene ontwikkeling
der massa's op deze shows weer duidehjk
stappen meent it moeten doen in de richting
van aanschouwelijk onderwijs door popu
late wandreclame, die aan de winkelpropa-
ganda in landen met een groot analphabeten-
percentage herinnert!
En toch hoe beroemd dit volk ook is om
zijn zin voor orde en organisatie, het schijnt
nog altijd noodig, opvoedend te werkem
Voor Nederland, dat een Tuchtunie in het
lev en zag roe pen, moge dit tot op zekere
hooge een troost beteekenen.
Ik kan het riiet helpen: ik geloof, dat de af-
voor of tegen algemeenen dienstplicht, voor
schaffing van de dienstplicht er schuld aan
is. Wie T "tschland voor den wereldoorlog
kende en het nu opnieuw beleeft, zal mij ge-
lijk moeten geven Met politiek hebben deze
waarnemingen natuurlijk niet het minste te
1 maken. Ik wensch geen stelling te nemen
een
twaalf jaar alle banken
hield!)
De magistraat doet intusschen alles, wat
in haar vermogen is, om verbetering in deze
toestanden te brengen. De onderwijswereld
verdient in de eerste plaats een pluimpje om
de keurige wijze, waarop zij de jeugd op de
eischen van beleefdheid en verkeer opmerk-
zaam maakt. Lessen in behandeling van me-
demenschen, in hulp aan ouden en zwakken,
in de wijze, waarop men een straat over-
steekt, behooren tot het vaste leerplan. Zelfs
schoolfilms komen daarbij met groot succes
te hulp. Vraagt men op straat een jongen uit
de volksklasse hoe laat het is, dan zal hij
het niet wagen, daarbij zijn pet op het hoofd
te houden, en de meisjes zullen steeds met
een kleine kniebuiging, de hier gebruikelijke
„knicks", bedanken.
In de tallooze parken en plantsoenen ge
draagt de jeugd, die daartoe geen padvinders-
opvoeding noodig heeft, zich heel wat ordelij-
ker dan de volwassenen, die wel eens balda-
dig kunnen worden. Belletjes trekken (men
noemt het hier „klingelfahren") komt zelden
voor. Juist in deze dagen hangen in de enor-
me vfllawijken tallooze dikke trossen seriti-
gen en andere bloesems geurend over de hek-
ken en muren voor het grijpen. Geen voorbij-
ger, geen kind zal het in zijn hoofd krijgen
zich ook maar een bloempje onrechtmatig toe
te eigenen.
En toch is de magistraat niet tevreden.
Berlijn is niet zindelijk meer, als vroeger.
Ofschoon per jaar 6 millioen alleen aan de
stadsreiniging uitgegeven wordt, de hoofd-
straten zelfs tweemaal per dag en 's nachts
nog bovendien gesproeid en geveegd worden,
kan men ze nimmer schoon krijgen. Dat
komt, omdat de Berlijner de gewoonte heeft,
alles, wat hij missen wil, op den openbaren
weg te smijten. Gelezen kranten, papieren
zakken, oude brieven, reclamebiljetten liggen
bij honderdduizenden naast leege sigaretten-
doozen, cartons, half afgebrande sigaren, lu-
cifersdoosjes en wat nog verder tot den da-
gelijkschen afval behoort.
Om den burger ook in dit opzicht op te
voeden, worden heden in alle drukke wijken
van Berlijnoptochten der stadsreiniging
gehouden. Met versierde wagens en muziek
trekt men door de straten en opschriften wij
zen er den staatsburger op, dat het tot zijn
plichten behoort, den openbaren weg zinde
lijk te houden.
Me dunkt, het denkbeeld is origineel, en
verdient, waar dat bij ons wenschelijk mocht
zijn, wel navolging.
Wie vreemdelingenverkeer wil bevorderen,
wie gasten zien wil om geld te verdienen,
moet er ook voor zorgen, dat die menschen
van buiten een zindelijk, beleefd en welop
gevoed volk te zien krijgen, zoodat ze vertrek-
ken met het vaste voornemen om terug te
keeren.
In Duitschland gaat men dat inzien. En
men weet waarschijnlijk, waarom!
ROLAND.
Het Vaderland is het vrijwel eens met het
Hbl. Het Haagsche blad wijst er op, dat de
overval opnieuw de aandacht vestigt op de
groote beteekenis van dit overzeesche ge-
biedsdeel en de noodzakelijkheid, om daar
op alle eventualiteiten voorbereid te zijn. De
aanwezigheid op het eiland van allerlei na-
tionaliteiten, de vestiging daar van groote
petroleum-bedrijven, de ligging ten opzichte
van Venezuela maken dit gebiedsdeel tot een
buitengewoon belangwekkend punt, zoowel
uit economisch als uit strategisch oogpunt.
Er moet voor gezorgd worden, dat Vene
zolaansche revoluties niet op Nederlandsch
gebied worden uitgebroed en voorbereid. Uit
het thans gebeurde kan althans dit goede
voorkomen, dat verschillende vragen ernstig
onder de oogen worden gezien en afdoende
maatregelen worden genomen, om Curasao
(en Nederland) tegen herhaling van dergc-
lijke gebeurtenissen te vrijwaren. Dat dit
thans zal geschieden, daaraan willen wij
niet twijfelen. Want dat men met name in de
Ver. Staten van Amerika geneigd zou zijn uit
een herhaling van een gebeurtenis als deze te
concludeeren, dat Nederland dit belangrijke
eiland niet voldoende beschermen kan, lijkt
ons niet aan twijfel onderhevig", aldus het
Haagsche blad.
Ook de Haagsche Crt. legt den nadruk op
den plicht tot beveiliging. Den eisch van vei
ligheid mag en m 0 e t iedere Nederlander
aan de regeering stellen, zoowel de Neder
lander, die op Cura?ao'sch grondgebied leeft
of daar belangen heeft, als de Nederlander,
die zonder deze persoonlijke belangen
verlangt, dat Nederland zich zijn overzeesch
gebied waard zal toonen. Het is een zaak
van groot nationaal, maar ook van interna-
tionaal belang.
Ontwapenaars mogen uit het gebeurde lee
ren, hoe onmisbaar leger en vloot, ook voor
ons land, nog zijn! En de Nederlandsche
regeering moge er uit leeren, dat zij te zor
gen heeft, dat de veiligheid van Neder
landsch gebied voldoende moet worden ge
waarborgd, ook militair en maritiem. Ander
kan ons land in de onaangenaamste verwik
kelingen geraken, wie weet met welke nood-
lottige gevolgen.
De oorlogsschepen gereed ge-
maakt.
Een paar persstemmen.
Het Hbld. is van oordeel dat Nederland
aan de overige wereld stof tot lachen heeft
gegeven, nu als gevolg van groote zorge-
loosheid de overval mogelijk was. Zorge-
loosheid ten aanzien van de bescherming der
duizenden vreemdelingen, in dienst van groo
te internationale bedrijven is een politiek
stormcentrum. Nu, achteraf, stuurt men een
landingsdivisie, wat het blad noemt den put
dempen, als het kalf verdronken is.
Maar nu dient men ten minste te zorgen,
dat er geregelde aflossing is voor de „Korte-
naer" en de mariniers zoodat er behoorlijke
bescherming is voor de haven en de kostbare
inrichtingen, die zich op de Nederlandsche
eilanden hebben gevestigd dan zal de blama-
ge van Curasao althans nog een goed effect
kunnen hebben vervolgt genoemd blad, om
dan te besluiten met;
De houding die de regeering in deze zaak
aanneemt zal moeten bewijzen, of in haar
handen's lands belaDgen veilig zijn.
Het bericht omtrent den overval te Wil-
lemstad bereikte de marine-autoriteiten Zon-
dagavond 8 uur. Onmiddellijk werden maat
regelen genomen tot het in gereedheid bren
gen van den torpedojager „Kortenaer", die,
zooals wij berichtten, Maandagavond 10
uur vertrok en Dinsdagmorgen te Hoek van
Holland een detachement mariniers aan
boord nam.
Het gevolg van dezen buitengewonen
spoed bracht een ongekende drukte aan de
buitenhaven. Nog Zondagavond werd een
aantal werklieden opgeroepen en zoowel de
marine-werf als andere marine-bedrijven ont
wikkelden een groote activiteit, teneinde ge
reed te komen. Er moesten nog enkele repa-
raties worden verricht, officiershutten moes
ten worden ingericht, proviand en munitie in
genomen, enz. De "werkzaamheden verliepen
vlot, zoodat Maandagavond op tijd kon wor
den vertrokken.
De Kortenaer vertrok 7 Februari jl. uit
Paramaribo naar Nederland, aangezien de
aanwezigheid van dien bodem in de West-In-
dische wateren niet meer noodzakelijk geoor-
deeld werd en aan dat schip bepaalde dien-
sten hier te lande moesten worden opgedra-
gen.
Het schip keerde 8 Maart te Nieuwediep
terug en werd verder gereed gehouden om
bij mogelijke verwikkelingen in West-Indie
zoo spoedig mogelijk naar Willemstad ge
zonden te worden.
Thans is die torpedojager uit Nieuwediep
vertrokken binnen 24 uur nadat de order
daartoe is gegeven.
Het detachement mariniers, dat te Hoek
van Holland zich zal inschepen, is 40 man
groot en staat onder bevel van den eersten
luitenant der mariniers, P. J. van Gijn. In
totaal heeft de „Kortenaer" 150 man aan
boord. Onderweg zal twee maal olie moeten
worden ingenomen, n.l. te Ponte Delgrada
en St. Thomas. De te Amsterdam liggende
„Hertog Hendrik" is Maandagmiddag even
eens te Nieuwediep teruggekeerd en zal ver-
moedelijk a.s. Donderdag vertrekken. Aan de
„Heemskerk", die onderweg was van Bor
deaux naar Den Helder, is geseind met den
grootsten spoed terug te keeren; omtrent het
vertrek van dezen bodem is nog niets bekend.
De meening te Washington.
Reuter meldt uit Washington: De aanslag
op Willemstad heeft hier in Latijnsch-Ameri-
kaansche diplomatieke kringen sensatie ver-
wekt. In officieele kringen bestaat echter geen
neiging de zaak ernstiger te beschouwen dan
als een misdraging van Zuid-Amerikaansche
rebel len.
De namen van de slachtoffers.
Door het departement van Kolonien is,
naar de Tel. verneemt, aan den burgemeester
van de gemeenten waar familie woont van
de slachtoffers van den overval te Willem
stad, bericht gezonden, ten einde de familie
in te lichten. De namen van de gesneuvelde
onderofficieren zijn sergeant-majoor Vaas,
wiens familie te Dronrijp woonachtig is en
brigadier Van Zuilen, familie woonachtig te
il Utrecht. De naam van den zwaar gewonden
sergeant is Marcussen, wiens familie te Wis-
sekerke woont.
GEEN LOCOMOT1 EVEN GENCEG.
Door gebrek aan locomotieven is de directs
der Nederlandsche Tramweg Maatschappij
genoodzaakt, het goederenvervoer per spcor-
wagen op de lijnen Leeuwarden—Sint Jacob-
Parochie en Drachten-Groningen met in-
o-ang van Maandag te beperken. Het plan
was eerst dat vervoer geheel stop te zetten.
Daar het der directie bij onderzoek bleek, dat
dit vervoer nog in beperkte mate xon geschie
den, heeft zij in dien geest maatregelen ge-
""E^zal nog gelegenheid zijn tot goederen
vervoer in rechtstreeksche verbinding met net
spoor, dus zonder dat overlading noodig is,
maar niet meer met rechtsteeksche bevrach-
ting zoodat voortaan twee bevrachtingen
noodig zijn, een voor het tram- en een voor
het spoortraject. Daardoor zal natuurlijk de
vrachtprijs hooger worden. De directie hoop,
dat daadoor het vervoer automatisch beperkt
zal worden en zij in dat beperkte vervoer za
worden en zij in dat beperkte vervoer zal
blijven voorzien.
Maar voor Augustus moet weer een loco
motief afgedankt worden. Geld om een nieu-
we te koopen heeft de N. T. M. met en dan
zal het goederenvervoer op de Drer.tscn-
Friesche lijnen worden beperkt.
BRANDSTICHTEN.
Als verdacht van brandstichting in bos-
schen te Hilvarenbeek op 6 dezer is gearres-
teerd de 19-jarige arbeider M. B. te Goirle
die na door den rechter-commissaris te zijr
gehoord, in het huis van bewaring te's Her
togenbosch is ingesloten.
DE STAKING TE ZAANDAM.
Met de blanke sabel uiteengeslagen.
Zondagnacht hebben een aantal stakers,
onder leiding van den communist Bolhoeve,
eetracht te verhinderen, dat de heer Pons,
chef van de N.V. Houthandel v.h. Van Wes-
sem Co., die met den laatsten trein uit de
richting Amsterdam te Zaandam aankwam
en tengevolge van een verstuikten voet met
bij machte was te loopen, zich per auto naar
zijn woning aan de Stationsstraat begaf.
Een chauffeur van de garage Starreveld,
die zich met een auto aan het station bevond,
weigerde, toen hij hoorde dat het een werk>
willige gold, te rijden. De door de politie ge-
requireerde ziekenauto der firma J. de Boer,
welke firma voor dit jaar bij contract het ge-
meentelijk ziekenvervoer heeft, wilde aanvan-
kelijk wel het vervoer op zich nemen, docb
ook dezen chauffeur wisten de stakers te be-
wegen den patient niet te vervoeren. De door
de politie van deze handelwijze op de hoogte
gebrachte firmant van De Boer^ keurde de
houding van zijn chauffeur goed.
De politie vond toen het oogenblik om in
te grijpen gekomen en dree! de talrijke sta
kers met de blanke sabel uiteen. Den heer
Hooft, die inmidels op last van dr. Van Dain
met een ziekenauto aan het station was ge
komen, vond men tenslotte bereid den heer
Pons naar zijn woning te brengen.
Vragen aan den minister van
kolonien.
Het Eerste Kamerlid Colijn heeft den mi
nister van kolonien de volgende vragen ge-
steld
1. Is de regeering bereid, zoo spoedig mo
gelijk meer uitvoerige mededeelirtgen te ver-
schaffen aangaande de voor onze interna
tionale reputatie zoo blameerende gebeurte
nissen op het eiland Curasao?
2. Wil de regeering met narr^ duidelijk
maken, waaraan het is toe te schrijven, dat
een bende van 500 Venezolanen dermate ge-
wapend kon zijn. dat de militaire politiemacht
kon worden overmeesterd?
3. Kan er op worden gerekend, dat de re
geering maatregelen van blijvenden aard ne
men zal om een herhaling van zulke voor ons
koloniaal gezag en internationale reputatie
smadelijke geheurteni^en te yooxkomen?
ACTIE IN DE CARTONINDUSTRIE.
Eischen van werknemers afgewezeTt.
Met ingang van 1 Juli, waarop't arbeids-
contract moet zijn vernieuwd, dreigt een sta
king in de cartonindustrie. In een te Win-
schoten gehouden vergadering van werkge-
vers zijn de eischen der werknemers, die alle
categorien omvatten, waarbij behalve een
pensioenregeling en een week vacantietoeslag
een verhooging van 2.50 per week voor
meerderjarige cartonbewerkers wordt ge-
vraagd, afgewezen. Alle afdeelingen van den
Fabrieksarbeidersbond in de provincie Gro-
ningen hebben naar aanleiding van dit be
sluit Zaterdag en Zondag vergaderd en be-
sloten vol te houden. In het geheel zijn hier-
bij ongeveer 1500 arbeiders betrokken.
ZUIDERZEEWERKEN.
P. E. N. en Gemaalput.
Men meldt uit Medembiik:
Van Opperdoes af over den zeedijk komen
de gemeente Medembiik binnen de electrische
hoogspanningslijnen naar den gemaalput
der Zuiderzeewerken te Medembiik, welke lij
nen onder een spanning zullen komen te
staan van niet minder dan 50.000 Volt. De
aanwezigheid van deze geleidingen brengt
groot gevaar mede. Immers, niet alleen aan-
raking van deze draden, doch ook nadering
tot op ongevec.- 20 c.M. moet reeds doodeVik
zijn.
PROCEDURE TEGEN EEN SPOOR-
WEGMAATSCHAPPIJ.
Het lijntfe Kampen—Hattem
Reeds sedert Januari 1926 is het spoor-
lijntje Kampen—Hattem stop gezet. Aanlei
ding daartoe heeft gegeven beschadiging van
het dee! der lijn tusschen Hattemerbroek en
de Zand tengevolge van de toen in die buurt
voorgekomen overstrooming. Alle moeite se
dert in het werk gesteld door de belangheb-
bende gemeenteb-sturen en door een comite
van actie uit de Kamper burgerij heeft niet
mogen baten. Op grond van on voldoende
rentabiliteit der lijn bleef de spoordirectie
weigerachtig tot heropening over te gaan.
De gemeente Kampen heeft echter bij den
aanleg een belangrijken financieelen steun
verleend en bij die gelegenheid is tusschen
haar en de Kon. Ned. Locaalspoor een con
tract met wederzijdsche rechten en verplich-
tingen aangegaan. Op grond daarvan heeft
thans de gemeenteraad besloten tot het voe-
ren van een procedure voor den gewonen
rechter tegen de K. N. L.-spoor in liquidatie
ter beantwoording van de rechtsvraag, of
Kampen rechtens kan voiueren dat de exploi-
tatie der spoorlijn Kampen—Hattem words
voortgezet. Tegelijkeitijd doet de raad hot
aanbod om de kosten van herstel der lijn tt
vergoeden, nuts de expleitati* ^cnkidilljik
daarna worde hervat.
BEZOEK VOLKENBONDSAffTSEN
Bestudeering van tU hygilne buiten
de groote steden.
Verleden jaar heeft een gezewchap arisen,
uitgezonderi door het Hygieniscli ComiUi van
den Volkenbond een bezoek aan on* land go-
bracht ter bestudeering van de hygiene bat
ten de groote steden.
Dat Bezoek heeft tengevoige gehad, dat hot
genoenide comite verzocht heeft dit jaar toi
een dergelijk bezoek nogmaals gelegenheid te
geven. Aan dit verzoek heeft de voorziUer
I vaD de Gezondheidwaati dr. Josejtjiiy*
Tj.