DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
M Zenuw-Paviliosn m den
w
SIGARETTE
No. 139
*)lt mimmer bestaat uit 3 blade>
Honderd een en dertigste Jaargang
19*9
ABoTmfiraentsprljs Tbij voontitbetaling per 3 maanden f2.—fr. per post f2.50. Bewjjsn. 5 ct. Adyertentiepr. 25 ct p. regel, grootere letters naar plaatsinimte.
Brieven franco N.V. Bock- en Handelsdr. v.h. Herms. Coster Zoon, Yoordam C9, Tel, Adminlstr. No. 3. Redactic No. 33.
i i
ZATERDAl*
£r hebben ons de laatste maanden meerma-
len opmerkingen bereikt over den hinder,
welke omwonenden zouden ondervinden van
het zenuw-paviljoen van het Elisabeth Zie
kenhuis, dat aan de zijde van den Kennemer-
itraalweg is gelegen.
Het bleef tot dusver bij opmerkingen, maai^
dezer dagen bereikte ons een formeele klacht
in een ingezonden stuk, dat een bewoner van
dezen weg ons in den volgenden vorm heeft
doen toekomen:
„Mag ik hierbij de aandacht van Uwe
reriactie vestigen op een ongewenschten toe-
stand, die bestaat in de omgeving van het
Zenuw-paviljoen van het Sint Elisabeth-
Ziekenhuis.
De bewoners der perceelen, welke aan ge-
noemd paviljoen grenzen, hebben daarvan
in hooge mate overlast.
Nu met het mooie weer de vensters weer
geopend kunnen worden, is het maar al te
vaak noodig, deze weer onmiddellijk te slui
ten door het zinlooze geloei en „gezang"
van patienten, die blijkbaar daar niet op
hun plaats zijn, maar in een Krankzinni
gen-gesticht thuis behooren.
Vooral 's nachts zijn die gehriden zeer
hinderlijk, daar men vaak geen nacht ervan
kan slapen. Zoo worden de gezonde men
schen benadeeld ten behoeve van verpleeg-
den, die noodig naar elders behoorden te
worden overgebracht.
Klachten baten niet, doch de ontevreden-
heid onder de bewoners neemt toe, zoodat
hier nog een interessante kwestie uit kan
voortkomen."
De kwestie leek ons belangrijk genoeg om
naar den bestaanden toestand een zoo volledig
mogelijk onderzoek in te stellen en wij vonden
de Moeder-overste van het Ziekenhuis gaarne
bereid ons daarover eenige inlichtingen te
verstrekken.
De Moeder-overste, die over hinderlijke ge-
luiden uit het paviljoen blijkbaar reeds eerder
klachten heeft ontvangen, gaf volkomen toe.
dat deze gemotiveerd zijn. Zij kan zich heel
goed begrijpen, dat het voor omwonenden
zeer~6naangenaam moet zijn bij dag en nacht
en vooral in den nacht als het stadsrumoer
verstomd is, zijn de geluiden uit het paviljoen
natuurlijk veel beter hoorbaar aan de on
middellijke nabijheid van geesteszieken her
innerd te worden.
Het is evenwel de groote vraag of daaraan
jets te veranderen zal zijn. De opmerking, dat
hier patienten worden verpleegd. welke in een
Krankzinnigen-gesticht thuis behooren, is h.i
onjuist. Het betreft hier uitsluitend overspan
nen menschen, onrustigen in de algemeene be-
teekenis van het woord, die na een korteren ot
langeren tijd van afzondering, na rust en
doelmatige behandeling, weer normaal wor
den. Blijkt dit niet het geval, dan gaan deze
menschen natuurlijk naar een Krankzinni
gen-gesticht.
Het is begrijpelijk, dat in gevallen als hier
behandeld worden, de familie der patienten er
allesbehalve op gesteld is, dat hun verwanten
naar een gesticht worden overgebracht, waar
ze niet alleen niet thuis behooren, maar waar-
door ze ook een cachet van geestelijke minder-
waardigheid zouden krijgen, dat zij niet ver
dienen
Men tracht den overlast, welke omwonen-
dri? kunnen ondervinden reeds zooveel moge
lijk te voorkomen, maar staat er in vele geval
len machteloos tegenover.
We hebben vervolgens de opinie van den
specialist hier ter stede, den zenuwarts Dr. G
Hoeneveld gevraagd, die niet alleen gaarne
bereid bleek ons zijn zienswijze te doen ken-
nen, maar onder wiens leiding wij, na toe-
stemming van de Moeder-overste, in de ge
legenheid gesteld zijn den toestand ter plaat-
se persoonlijk op te nemen.
Het bewuste paviljoen, dat van de zijde van
den Kennemerstraatweg gezien een paar hon
derd meter achter de rooilijn gebouwd is,
heeft twee vleugels, waarvan die aan de
Noordzijde, welke voor rustige patienten be-
stemd is, het karakter van een gewoon zieken
huis draagt. De kamers hebben openslaande
ramen en de patienten, die hier verblijf hou-
den zijn in een vergevorderd stadium van ge
nezing of hun onrust dikwijls een gevolg
van een lichamelijk gebrek is niet van dien
aard, dat zij door luidruchtigheid overlast
veroorzaken.
De Zuidelijke vleugel bestaat uit twee ge
deelten, het middenstuk is voor de half-onrus
tigen bestemd en het naar den kant van
Hei'oo gelegen gedeelte, dat o.a. enkele cellen
bevat, is geheel ingericht voor de verpleging
van de onrustigen
Het gebouw heeft twee verdiepingen, welke
ongeveer dezelfde indeeling hebben. Men
vindt er naast de klassekamers o.a. het kli
niek-vertrek, verschillende kamers voor behan
deling met waterbaden en electrische baden,
een wachtkamer, een keuken enz.
Het is begrijpelijk, dat de hinderlijke gelui
den uitsluitend uit het paviljoen-gedeelte der
onrustige patienten komen, mannen en vrou-
wen, welke zich van hun handelingen niet be-
wust ziin. die de controle over bun uitlatin-
Directeur: C. KRAK.
gen missen en die, met volkomen negatie van
hun omgeving, overdag of's nachts schreeu-
wen, jammeren of „zingen".
Men heeft volkomen begrepen, dat juist ge
luiden van dezen aard als men eenmaal
weet, dat ze van geesteszieken komen, luistert
men er in grooter spanning naar dan naar
normale geluiden omwonenden kunnen
prikkelen en in alien gevalle zeer hinderlijk
kunnen zijn. Om dezen overlast zooveel moge
lijk te voorkomen, zijn de muren zoo dik mo
gelijk en heeft men de matglazen ramen van
dubbele ruiten voorzien.
Desondanks is het stemgeluid van sommige
patienten zoo sterk, dat het door deze afschei-
dingen heen dringt en zelfs de nachtrust van
de bewoners van omliggende huizen kan ver-
storen
Men neemt hier patienten met acute ziels-
ziekten op, welker behandeling soms wel eeni
ge maanden kan duren.
Evenwel worden hier slechts die patienten
ond-ergebracht, waarvan verwacht kan wor
den, dat zij na de behandeling genezen zullen
zijn. Blijkt een geval chronisch, dan wordt de
patient naar een Krankzinnigen-gesticht over
gebracht.
Patienten, die b.v. melancholisch zijn en in
een gewoon ziekenhuis niet thuis behooren,
worden hier opgenomen en de familieleden
stellen dit op bijzonderen prijs omdat op den
zieke dan niet direct het minderwaardig-
heidsstempel van een verblijf in een Krank
zinnigen-gesticht gedrukt is.
Verder wordt zooveel mogelijk alles in het
werk gesteld om de hinderlijke geluiden te
voorkomen en waar de toepassing daarvan
wenschelijk en mogelijk is, wordt natuurlijk
van kalmeerende middelen gebruik gemaakt.
De in dit paviljoen ondergebrachte zieken
zijn niet uitsluitend patienten van den zenuw
arts, zoodat Dr. Hoeneveld deze verklaringen
alleen ten opzichte van eigen maatregelen
geeft.
Van andere zijde vernamen wij dezer da
gen nog, dat onrustige patienten niet alleen
geen krankzinnigen, maar zelfs geen zenuw-
patienten behoeven te zijn, daar b.v. ook zij,
die door een beroerte getroffen zijn dikwijls
tijdelijk verschijnselen van hinderlijke on
rust vertoonen.
Tot zoover het oordeel van deskundigen.
Er blijkt wel uit, dat men de klachten der
omwonenden die niet alleen overlast on
dervinden, maar die door waardeverminde-
ring van hun panden ook in financieel op-
zkht schade kunnen lijden volkomen kan
onderschrijven.
Maar er blijkt tevens uit, dat het paviljoen
uitsluitend gebruikt wordt voor het doel
waarvoor het bestemd is en dat men er naar
streeft, alleen die patienten te verplegen, die
zich later in de maatschappij weer kunnen
handhaven.
De ziekenhuisdirectie of den medici treft
dus geen enke! verwijt. Het feit van den over-
last van een dergelijke verplegingsinrichting
blijft evenwel bestaan. Had men in dit ge
bouw machines of motoren geplaatst, dan
zouden de omwonenden, krachtens de Hinder-
wet, in de gelegenheid gesteld zijn daartegen
bezwaren in te brengen en het eigenaardige
verschijnsel doet z ch hier voor, dat dit pavil
joen nog veel meer hinder kan veroorzaken
zonder dat iemand gerechtigd was tegen den
bouw bezwaren kenbaar te maken
Dit paviljoen is door een zestig meter lan-
ge gang met het eigenlijke ziekenhuis verbon-
den en de omstandigheid, dat men het daar
van zoover verwijderd heeft, wijst er wel op,
dat men de hinderlijke geluiden voorzien
heeft en het paviljoen daarom zoover moge
lijk van de ziekenkamers heeft verwijderd.
Men gaat van de gedachte uit, dat gezon-
den deze stoornis nog beter kunnen verdra-
gen dan zieken en dimoge* in het algemeen
volkomen juist zijn toch blijft de vraag of
de directie van het ziekenhuis niet verstandi-
ger gedaan had ook het omliggende terrein
aan te koopen, waardoor den ziekenhuistuin
belangrijk vergroot was er er op den aan-
grenzenden gemeentegrond geen woningen
geplaatst konden worden, welke door een te
korten afstand van het paviljoen daarvan
hinder zouden ondervinden.
In zooverre er hier van een fout sprake
kan zijn, lijkt deze ons te schuilen in de
plaats van vestiging van dit paviljoen.
Het gemeentebestuur heeft daaryoor toe-
stemming gegeven en het is natuurlijk moge
lijk, dat men daarbij niet aan de gevolgen
gedacht heeft.
Van deze opvatting uitgaande, is het dui-
delijk, dat eventueele klachten bij het gemeen
tebestuur thuis behooren, maar het is de
groote vraag of B. en W. dezen bouw hadden
kunnen beletten.
Naar ons bij informatie op de gemeente-
secretarie bleek, voldeed de bouwaanvrage
volkomen aan de voorschriften van de hier
geldende bouwverordening en in dat geval
Waren B. en W. op dit particuliere terrein
niet bevoegd de aangevraagde bouwvergun-
ning te weigeren.
De eenige zwakke plek, welke wij in dit
alles kunnen ontdekken is de keuze van de
plaats waar het paviljoen gebouwd is.
Het staat wel volkomen vrij van omliggen
de. huizen, is er zelfs een betrekkelij-k groo-
ten afstand van verwijderd, maar nu des
ondanks de overlast van een dergelijke ver-
Hoofdredacteur Tj. N. ADEMA.
plegingsinrichting blijkt, was het waar-
schijnlijk beter geweest als men door onder-
ling overleg tot een andere bouwplaats was
gekomen, waaraan wij billijkheidshalve ech-
ter onmiddellijk willen toevoegen, dat wij het
heel begrijpelijk achten, dat B. en W. den
thans nog door omwonenden ondervonden
overlast niet voorzien hebben
Het is een schrale troost, welke wij dezen
omwonenden kunnen brengen: er zal waar-
schijnlijk aan hun klachten niets te doen zijn
Wij zijn er inmiddels van overtuigd, dat zoo-
wel de ziekenhuisdirectie als de medici alles
in het werk zullen stellen om de stoornis
welke omwonenden van dit paviljoen onder
vinden zoo gering mogelijk te dcen zijn.
Postgiro 37060
15 JUII
Dagelijksch overzicht.
DE POLITIEKE MILITAIRE VERBONDEN
IN DUIT^CHLAND.
De „Stahlhelm.
De zwakheden van het Duitsche partij-
wezen worden weerka|atst in het succes van
verschillende politieke bewegingen, die naar
nieuwe vormen zoeken. Een van de belang-
rijkste van dit soort is de „Stahlhelm"-bewe-
ging, die misschien niet ten onrechte als een
stuk der crisis van staat, partijen, parlemen-
tair stelsel en zelfs van de democratie wordt
voorgesteld. Kenmerkend voor de ontwikke-
ling van het politieke Duitschland is ook de
weg, dien de „Stahlhelm" in de laatste jaren
heeft begaan. Er kan 'n evenwijdige ontwikke
ling bij de Oostenrijksche „Heimwehr" wor
den vastgesteld, die niet on-interessant is.
Oorspronkelijk gedacht als een vereeni
ging, om oorlogs-kameraadschap te onder-
houden en gemeenschappelijke herinneringen
aan den oorlog, is de „Stahlhelm" in den
loop der jaren tot een politieke beweging ge-
worden. De tijden zijn voorbij, dat de „Stahl-
helm" er zich tegen verzette, tot een politie
ke beweging te worden gestempeld. Hij
spreekt nu openlijk over zijn politieke doel-
einden en maakt aanspraak op een bijzonde-
re politieke zending. De leider van de politie
ke afdeeling van den „Stahlhelm", Dr. Brau-
weiler, heeft ter gelegenheid van de jongste
„Stahlhelm"-daging te Miinchen in een pro-
grammatisch artikel de politieke missie van
de beweging vastgehouden. Hier wordt o.a.
verklaard, dat het de hoofdtaak van den
„Stahlhelm" is, het Marxisme te bestrijden.
Hij wil de grondwet van het Duitsche Rijk
wijzigen door middel van een volks-begeeren,
met het doel, de macht van den Rijkspesident
te versterken en de rechten van het Parle-
ment te verzwakken. Er worden ideale ge-
dachten voor de opgroeiende natie verkon-
digd. De „Stahlhelm" is dus geen vereeni-
ging meer, die boven de partijen staat; hij
treedt in de arena als politieke partij.
Er kan niet worden gezegd, dat het pro
gram van den „Stahlhelm" eenig in zijn
soort is, en bijzondere opgaven bevat. De po
litieke geloofsbelijdenis, die nu is verkondigd,
verleent den „Stahlhelm" geen kenteekenen,
die hem van andere politieke richtingen on-
derscheiden. Alle partijen spreken, zooals nu
de „Stahlhelm", van volksgemeensehap, en
hft gevoel voor eer en vrijheid der natie
heeft de „Stahlhelm" niet alleen in pacht. De
strijd tegen het Marxisme wordt gevoerd,
sedert het Marxisme bestaat. Dit is dus niet
een origineele taak van den „Stahlhelm".
Ook daarover is nagenoeg heel Duitschland
het eens, dat de Duitsche grondwet een her-
ziening noodig heeft en de Duitsche staat
nog geen definitieven vorm heeft gevonden.
Maar in den „Stahlhelm" zelf heerscht geen
voile overeenstemming omtrent de doelmatig-
heid van een volksbegeeren voor de herzie-
ning der grondwet.
Deze gedachte-wereld van den „Stahl-
helm", die voor hem alleen niet typeerend is,
zou zeker niet voldoende zijn geweest, om
als basis te dienen voor een nieuwe politieke
organisatie. Het zijn inderdaad ook nu nog
altijd die niet-politieke elementen, waaruit de
„Stahlhelm" is ontstaan, die zijn aantrek-
kingskracht uitmaken. Het is het uitgespro-
ken militaire karakter, dat den „Stahlhelm"
in werkelijkheid bijeen houdt.
Bij het Rijksbanner „Zwart-Rood-Goud" is
hetzelfde verschijnsel op te merken. De sol-
dateske romantiek geeft den doorslag. Dit
geldt echter alleen voor de massa der aan-
hangers; den leiders is het er om te doen,
een politiek werktuig te scheppen.
In deze politieke, militaire verbonden komt
ten slotte een stuk van die behoefte van het
volk tot uiting, welke door de Duitsche mili-
tair-politieke situatie wordt onderdrukt. Men
kan een volk als het Duitsche nu eenmaal
niet met een klap zijn militair karakter ont-
nemen. De politieke militaire verbonden moe-
ten dus worden opgevat als een stuk onopge-
loste Duitsche militair-politiek.
In zijn strijd met de bestaande politieke
organisaties worstelt de „Stahlhelm" om
een nieuwen vorm van machtgroepeering in
de binnenlandsche- en partij-politiek. Het
nieuwe type der „Stahlhelm"-partij heeft
naast zijn ideeen en belangen nog de mili
tair georganiseerde partij-troep, die het aan
wapenen mankeert, omdat het door de om-
standigheden niet anders mogelijk is. Het
fascisme heeft dezen partij-vorm konsekwent
verwezenlijkt.
De ontwikkeling van de „Stahlhelm-bewe-
ging, die door de anti-democratische golf
wordt gevoed, verdient wel de aandacht. Er
is hierboven reeds gewezen op de gelijkvor-
Wanneer U met AANDACHT eenl
rookf, dan hebben wij
f een Sclant gewonnen.
mige ontwikkeling van de „Heimwehr" in
Oostenrijk. Ook dit feit moet niet uit het oog
worden verloren.
Buitenland
CHINA.
Ntanking gereed om tegen Feng op
te trekken.
Uit Sjanghai wordt aan de „Times" ge-
seind, dat Woensdag in een te Nanking ge
houden vergadering van de voornaamste na-
tionalistische generaals, is besloten om, inge-
val Feng Joe Hsiang weigert in te gaan op
het laatste voorstel om zijn bevelhebberschap
neer te leggen en buitenlands te gaan, hem
onverwijld met vijf legercorpsen aan te val
len. Nanking en Feng wedijveren thans om
de sympathie van Jen Hsi Sjan, den toetsjoen
van Sjansi. Nanking beweert officieel dat hij
nog steeds aan zijn kant staat, doch de volge-
lingen van Feng verklaren dat hij volstrekt
de partij van dezen opneemt, in verband
waarmeae Tsjang Kai Sjek hem het gouver-
neurschap over Peking en Tientsin ontneemt.
Feng zou zijn troepen uit Honan hebben
teruggetrokken en slechts een dekkingsmacht
hebben achtergelaten om den opmarsch der
nationalisten tegen te houden.
DE INVAL IN MONGOL IE.
Dreigt er een oorlog?
Men seint uit Peking aan de „Daily Tel.",
dat tegelijk met den inval der Russen in Mon
golia de Chineesche consulaten in Rusland
door gewapende troepen werden omsingeld.
De Chineesche opperbevelhebber in Mands-
joerije, de zoon van wijlen Tsjang Tso Lin,
verklaart dat hij 300.000 man goed uitgerus-
te troepen onder zijn commando heeft, met
inbegrip van veldkanonnin en houwitsers en
voor twaalf maanden ammunitie in voorraad
heeft.
De Chineesche troepen hebben bevel gekre-
gen zich gereed te houden voor mobilisatie.
Moekden heeft in Duitschland zestig vlieg-
machines besteld.
De Wit-Russen hopen op oorlog, daar zij
daarbij een kans krijgen voor een contra-
revolutie. Doch zoover is het natuurlijk nog
niet.
Blijkens telegrammen uit Sjanghai en Pe
king hecht men daar weinig geloof aan de
berichten omtrent een Russischen inval in
Mongolie of Mandsjoerije. In Chineesche
kringen te Peking heeft men dienaangaande
geen enkele inlichting ontvangen en evenmin
heeft eenig officieel of niet-officieel bericht
Tokio bereikt.
DUITSCHLAND.
EEN VERGIFTIGINGSPROCES.
Te Bonn is het proces begonnen tegen dr.
Richter uit Bingen, dieb eschuldigd wordt op
1 December 1928 een vriendin van hem,
mevrouw Mertens, met strophantine te heb
ben vergiftigd.
De beklaagde heeft in de instructie hard-
nekkig zijn onschuld volgehouden en blijft
dit ter terechtzitting eveneens doen. De ver-
hooren ^an de getuigen loopen in hoofdzaak
over de vraag of er intieme betrekkingen tus-
schen Richter en de vergiftigde vrouw hebben
bestaan. Bekiaagde ontkent het, doch tal van
getuigen verklaren, dat ed vergiftigde vrouw
hun heeft meegedeeld, dat die betrekkingen
wel degelijk bestonden en niet zonder gevol
gen waren gebleven.
MAX HOLZ.
Geen herziening van zijn proces.
Het rijksgerecht te Leipzig heeft het ver-
zoek van den communist Max Holz, die in
1921 wegens hoogverraad (het oproer in
Midcen-Duitschland) tot levenslange tucht-
huisstraf is veroordeeld, doch later is bege-
nadigd, om herziening van zijn proces, afge-
wezen. De advocaat-generaal had geadvi-
seerd het verzoek in tew illigen, omdat later
is gebleken, dat Holz aan een der ten lastc
gelegde feiten, de doodslag op den grond-
eigenaar Hess, onschuldig was.
Het rijksgerecht was echter van oordeel
dat Holz niet wegens dit teit doch wegens
hoogverraad (deelneming aan het oproer)
was veroordeeld
BEL6I6.
DE BALUSTRADE VAN DE LEU-
VENSCHE UNIVERSITEIT.
Een proces tusschen de uriiversiteit
en den architect.
Vrijdag is voor de civiele rechtbank te Leu-
ven aldus de N.R.Crt. het proces begonnen
van den Amerikaanschen architect, Withney
Warren, tegen de Leuvenscke universiteit,
ten einde deze te verplichten op het dak der
bibliotheek de beruchte balustrade met het
opschrift: „Furore teutonico diruta dono
americano rcstituta" te plaatsen. Het publiek
bestond uit een vijftigtal advocaten en stu-
denten. De Bruselsche advocaat Armand
Huysmans pleitte voor den eischer en betoog-
de, dat het gewraakte opschrift deel uitmaak-
te van het oorspronkelijke bouwplan der bi
bliotheek en trouwens ook bij de inzameling
van het kapitaal in Amerika dienst heeft ge
daan. Door het verzet van de Leuvensche aca-
demische overheid tegen de plaatsing van dit
opschrift werd het accoord tusschen de uni
versiteit en den architect dus feitelijk verbro-
ken. De eisch is, de balustrade te mogen
plaatsen op kosten van de universiteit, op
straf van 5000 francs boete per dag vertra-
ging en vergoeding van twee millioen francs
door den architect geleden moreele en mate-
rieele schade. Mr. Veldekens, pleitend voor
de universiteit, verdedigde de meening, dat
Withney Waren geen enkel bewijs heeft aan-
gebracht tot staving der bewering, dat het
opschrift onafscheidbaar was van de uitvoe-
ring van het bouwplan, evenmin als hij ver-
mocht te bewijzen, dat de kardinaal dit op
schrift zou hebben bedacht of goedgekeurd.
De Belgische wet verleent geen enkel recht
aan den architect, tenzij vervolging der ma-
aan den architect, tenzij vervolging der na-
makers van zijn ontwerpen. Den eigenaars
is het steeds toegelaten aan de door den ar
chitect opgerichte gebouwen alle wijzigingen
aan te brengen, welke zij willen. Mr. Destree
deelde vervolgens mede, dat hij conclusies
zal indienen uit naam van de Amerikaansche
inschrijvers, die meenen dat hun inzichten
geweld werd aangedaan. Na de repliek van
mr. Huysmans werd besloten Vrijdag 21 en
Zaterdag 22 Juni de behandeling van het
proces voort te zetten.
HET STADION TE BRUSSEL.
De correspondent van de N.R.Crt. te Bruft
sel meldt:
Dezer dagen zal een begin worden ge
maakt met de eerste werken voor het bouwen
en aanleggen van een reusachtig sportstadion
te Laken-Brussel, op de hoogvlakte van den
Heysel, waar ook, in 1935, de in dit jaar aan-
gekondigde wereldtentoonstelling "komt. Het
stadion, dat ongeveer 20 millioen francs zal
kosten en 60.000 tot 65.000 toeschouwers
moet kunnen bevatten, zal in April of Mei
1930 klaar zijn.
DE „BANKIERS" IN DE SANTE.
Er blijken in de Sante-gevangenis te Parijs
niet 126 „bankiers" te zitten, maar „slechts"
60. Telt men er echter hun gevangenen mede-
plichtigen bij op, dan komt men tot 126 of
12 pCt. van het totaal aantal gevangenen in
de Sante.
De gevangen zittende „bankiers" houden
zich zooveel mogelijk aan hun gewoonten.
Zij kleeden zich alsof ze naar de beurs gaan,
gebruiken de diensten van een barbier en ge-
vij hun bestellingen op aan den kellner van
een restaurant dicht bij den ingang van de
gevangenis. Maar hun keuze is beperkt tot
drie schotels: vleesch, groenten en een „toetl
je". Eens bestelde een „bankier", toen hij
in de gevangenis kwam, kreeft met champag
ne, doch zijn bestelling werd niet uitgevoerd.'
Intusschen moet men niet aannemen, dat al
deze „bankiers" dik in hun geld zitten. Som-
migen hebben niets en werken voor den kost;
er zijn er die kartonnen doozen maken, an-
deren vervaardigenportemonnaies. En er
zijn er niet weinigen, die vroeger zonder
moeite millioenen francs bijeengaarden en
thans de binnenplaatsen der gevangenis
aanvegen.
SPANJE.
DE SPAANSCHE KONING EN HET
DIEET VAN STRESEMANN.
Koning Alfons van Spanje bood Vrijdag-
avond in het paleis te Madrid een diner aan
den Raad van den Volkenbond aan. Daar de
koning vernomen had, dat dr. Stresemann in
verband met zijn gezondheidstoestand streng
dieet moet houden, liet hij de keukenmeid, die
te Madrid voor den rijksminister van buiten-
landsche zaken kookt, in het paleis ontbieden
om er aldus voor te zorgen, dat dr. Strese
mann niet gedwongen zou zijn zijn dieet te
onderbreken. De correspondent van het Ber
liner Tageblatt te Madrid, die dit nieuwtje
aan zijn blad seinde, voegt er aan toe dat dr.
Stresemann zeer getroffen was door deze at-
tentie en den koning telefonisch hiervoor ziin
dank heeft betuigd.
AL1MAABSGHB COURANT.
[VAFUDIS
FR ATMTTRTTir
