(Ikwisfk Eonrant.
V
Brleven nit Berltin.
De broonlaveelen.
FEUII.LETON.
C.O.COSROZErN
ZErErP
MET F1E-T AMKE-R
D^BBELM^NN
ER IS VERSCH1L TUSSCHEN ADVERTEEREN
EN ADVERTEEREN.
VERTEEREN A
ADVERTEERT IN DE ALKMAARSGHE COURART.
No. 166 1929
Hiitad een en dertigste Jaargang.
Woensdag tH Juli.
Rsedio-hDekje
Dond.erd.ag 18 Juli.
Huizen, 1875 M. 10.-10.15 Morgenwi)-
ding. 12.154.Concert door het A. V R.
6,-fcwintet. 2.-2.30 Lezing door E. J. Lud-
ding over: Rozencultuur. 2.30—4.— Aan"
sluing van het City-Theater te Den Haag.
45 Ziekenuurtje. 5— 5.30 Sportpraatje
door H. Hollander. 6.01-7.15 Concert door
het Omroeporlcest. Lea Zweers, zang. 7_15
7 45 Lezing door W. Tolsma over: Be-
«icherming van onze inlandsche zangvogels
g 01—8.15 Gramofoonmuziek. 8.15 Kurhaus
te Scheveningen. Concert door de Kon. Mil.
Kapel. Na afloop persberichten. Daarna
1LDansmuziek. 12.Sluiting.
Hilversum, 1070 M. (Voor 6 uur 298 M.)
(Uitsluitend N. C. R. V.) 11.-11.30 Korte
ziekendienst. 12.30—1.45 Solistenconcert.
5—6.30 Solistenconcert. 6.30—7.— Decla-
maties. 7.—8.30 Concert. Kinderkoor met
pianobegeleiding. 8.309.Lezing over.
Javaansch gezinsleven. 9.Concert. Sons-
ten. Daarna persberichten.
Daventry, 1554 M. 10.35 Kerkdienst. 11.Oo
Lezing. 11.20 Gramofoonmuziek. 12.20 Sen-
siclekwartet. 1.20 Orgelconcert. 3.20 Vesper
in de Westminster Abbey. 4.05 Lezing. 4.20
Piano- en celloconcert. 4.50 Dansmuziek.
5 35 Kinderuurlje. 6.20 Muziek. 6.35
'Nieuwsberichten. 6.50 Berichten. 7.05 Oude
clave-cimbel muziek. 7.20 Lezing. 7.45 Le
zing. 8.05 Kamermuziek. Brosa strijkkwar-
tet. L. Mackinson, piano. L. Goossens, hobo
9 20 Nieuwsberichten. 9.35 Lezing. 9.50
Nieuwsberichten. 9.55 „Balletmuziek uit de
vorige eeuw, van het Alhambra. Orkest onder
leiding van M. Jacobi. 10e.55—12.20 Dans
muziek.
Parijs „Radio-Paris"1725 M. 12.50—
2.10 Gramofoonmuziek. 4.05 Gramofoonmu
ziek. 4.35 Kinderhalfuurtje. 6.55 Gramo
foonmuziek. 8.2511.10 Concert. Strijk-
kwartet. Mile. Faroche, zang.
Langenberg, 473 M. 7.20[Gramofoonmu
ziek. 7.50 Orkestconcert. 10.35 en 12.20
Gramofoonmuziek 1.20 Orkestconcert. 5_5o
Orkestconcert. 6.20 Pianoconcert. 8.20 ,,Er-
gens in West-Duitschland. 9.05 Concert. We-
rag-orkest. Moderne dansen.
Zeesen, 1635 M. 6.10—11.05 Berichten en
'lezingen. 12.20—1.15 Gramofoonmuziek.
1 15—5.20 Berichten en lezingen. 5.20—6.20
Concert. 6.20—8.15 Berichten en lezingen.
8 20 Uitzending uit het Berlijnsche leven.
9 20 Concert. Bariton, viool en piano. Daar
na- Persberichten en dansmuziek. Als Inter
mezzo: Uitzending vanaf het vliegveld Tem-
pelhof.
Hamburg, 372 M. 4.35 Voordracht en con
cert. Orkest. 5.20 Orkestconcert. 6.20 Con
cert. 8.20 Orkestconcert. 9.50 Over den
Oceaan. Groeten aan het s.s. Bremen. Con-
certd oor de scheepskapel.
Brussel, 512 M. 5.20—6.20 Trioconcert
6 50 Gramofoonmuziek. 8.35 Orkestconcert.
9.20—10.35 Concert in het Kurhaus van
Ostende. Orkest onder leiding van T. Sutter.
Berlijn, 6 Juli.
Voor Duitschland, voor Berlijn in het bij
zonder, i^ eihdelijk de komkommertijd aange-
broken. De „Season" is ten einde, het „sei-
zoen" is nog niet begonnen. Rijkskanselier en
'Rijksminister van Buitenlandsche Zaken zijn
met verlof vertrokken. De tallooze Duitsche
parlementen zullen spoedig volgen. Zeker
een millioen Duitschers heeft de vele Berlijn
sche stations en de vacantietreinen bestormd.
Wie geen geld, geen lust, geen tijd heeft om
weg te reizen, zit op zijn balcon (vrijwel geen
enkel gezin is hier zonder dien onvermijdelij-
ken uitwas), begiet z'n bloemetjes, begiuurt
in kranten en tijtaschriften de foto's van ba-
dende of bergstijgende stadgenooten en tracht
zich in te beelden, dat hij met hen buiten is
En nu dient er al dadelijk op gewezen te
worden, dat u zich het lot van deze thuisblij-
vers niet al te somber moet voorstellen. Ik
heb zelf herhaaldelijk mijn vacantie in de
wintermaanden genomen, omdat het, als men
in Berlijn woont, nauwelijks noodig is, in den
zomer met vacantie te gaan. Men doet het
hier veelal, nu: omdat men Duitscher is:
;n omdat het er zoo bij hoort Om de kennis-
•>en te ergeren met een prentbriefkaart uit
Moorwegen, Barcelona, Monte Carlo, Flo
fence of Cairo. De Duitscher reist graag, en
de ten deele nog altijd ietwat stroeve stem
ming, die in sommige andere landen jegens
Duitschland gebleven is, weerhoudt hem niet.
Het liefst trekt hij naar „das Land seiner
Sehnsucht" Italie. Maar ook de zee en het
Tooggebergte hebben zijn oprechte liefde. En
dan natuurlijk: de kinderen! Kinderen willen
aan het strand zijn; en voor hen is het „Wel-
lenbad" in het Berlijnsche Lunapark, waar
machinaal zeebranding getooverd wordt (en
werkelijk aneraardigst) niet de gewenschte
imitatie. Trouwens, dat „Wellenbad" is niet
voor kinderen bedoeld en eerder een attractie
voor de volwassenen, die er je reinste flirt-
centrale van gemaakt hebben.
Maar overigens! Neen: het is niet noodig,
als Berlijner met zomervacantie te gaan.
Wie als Nederlander in deze dagen naar de
Duitsche Rijkshoofdstad komt (en ik hLb vast-
gesteld, dat het alweer duizenden zijn!) zal
mij moeten toegeven, dat we hier in een El
dorado leven. In de eerste plaats al dadelijk:
er zijn hier natuurlijk arme, zeer arme volks-
wijken. Maar in het algemeen is Berlijn een
stad van licht, van zon en vooral van groen
Men behoeft nauwelijks een kwartier te tram-
men of zelfs in vele gevallen te voet te gaan
om een heerlijk park te vinden, meestal met
een of meer natuurlijke meertjes er in, waai
men 's zomers verrukkelijk in den schaduw
kan zitten, en waar van het lawaai der
wereldstad weinig meer te hooren is. En
wanneer men het er voor over heeft, even ver-
der te gaan, dan brengen treinen, trams,
auto's en ommibussen den wereldstedeling
binnen het halve uur naar omstreken, die in
Europa vrijwel nergens zooveel schoons te
bieden hebben.
Dat hoeft niet veel te kosten.
Berlijn is omringd met groote meren, die
door prachtig, met bosschen bedekt heuvel-
land omgeven zijn en heerlijke vergezichten
bieden. Hier en daar zijn ook strandstrooken,
waar de stad badgelegenheden ingericht
heeft. Zoo kan men op warme dagen aan het
Wannsee-strand vaak 300.000 en meer. ba-
denden vinden; een beeld, dat men gezien
moet hebben om er zich een juiste voorstel-
ling van te maken! Men kent hier niet anders
dan familiebaden. Maar zoo ongegeneerd en
toch decent, als het hier toegaat! Dat is toch
wel iets eenigs in Europa.
Het resultaat intusschen is verheugend.
Wie zich de moeite geeft, een motorbootje of
een zeilscheepje te huren en een dagje op het
water door te brengen, zal over het beeld, dat
hem geboden wordt, eerlijk versteld staan.
Niet alleen over de overtalrijke scheepjes,
vanaf de heerlijkste motorjachten, die een
kwart ton en meer gekost hebben en die door
hun schatrijke eigenaar met uitgezochte weel-
de ingericht zijn, tot de kleinste peddebootjes,
waarin een bruingebrand meisjesstudente in
zelfgekozen eenzaamheid, al lezend en philo-
sofeerend, op de golfjes lig te dobberen. Maar
ook wel degelijk over de prachtige generatie
van kerngezonde menschen, die hier opgroeit.
Het nieuwe Duitschland produceert geen
kale knikkers, bierbuikjes en uitgezakte huis-
sloofjes meer. Een ander type heeft burger
recht verkregen. Slank, lenig, bruin en stra-
lend van sportieve gezondheid zijn deze jonge
Duitschers. En nu begrijpt men, waarom zij
op de Olympiade de tweede plaats onder alle
naties ter wereld hebben kunnen bereiken!
Berlijn in lente en zomer is een ideale stad
Men behoeft ze niet te ontvluchten. En wie
niet van de natuur houdt, kan zich altijd nog
met andere zaken bezighouden. Voor de zo-
mermaanden schijnt men hier namelijk din-
gen bewaard te hebben, die van een geheel
ander karakter zijn, vrijwel het omgekeerde
van gezonde ontspanning in de buitenlucht,
maar die nu eenmaal vermeld moeten worden,
omdat ze niet minder dan sport en lichaams-
oefening de belangstelling van honderddui-
zenden hebben!
Ik bedoel de groote processen, waaraan in
Duitschland, in Berlijn in het bijzonder,
helaas nimmer gebrek is.
Hoe noodig het is, de jeugd op te voeden in
natuurlijkheid en hygiene, blijkt al te 'dras
tisdh uit de omstandigheid, dat nog altijd
duizenden jonge mannen en vrouwen, ja zelfs
kinderen, den rechten weg niet weten te vin
den, opgroeiend1 in gezinnen, die nog heden
den funesten invloed van den grooten oorlog
ondervinden, stuurloos blijken en ten slotte in
misdaad eindigen.
Naar mijn bescheiden meening werkt een
deel der Duitsche pers er toe mede, deze
hooge hartstochten telkens weer aan te wak-
keren. De afgeloooen weken hebben tal van
processen tegen jeugdige misdadigers
vooral dat tegen den 18-jarigen Manasse
Friedlaender, die zijn jongeren broer en diens
vriend neerschoot de kranten zooveel stof
bezorgd, dat men zich afvraagt of de be-
roemde en ook onmisbare vrijheid van druk-
pers in een land, dat nog een herstel-proces
doormaakt als Duitschland, wel steeds ge-
(The crinkled Crown.)
Geautoriseerde vertaling uit het Engelsch
van William le Queux. door Mej. E. H.
42
Met een handige wending kwamen ze dichf
genoeg bij den langen slanken man, wiens
identiteit Easterbee meende ontdekt te heb
ben. Hij sprak vloeiend Fransch tot den heer,
dien hij bij zich had; maar toch met een be-
slist Engelsch accent. Hij droeg een knevel
en een puntbaard, zeker met de bedoeling, om
voor een Franschman door 'te gaan, wat hem
dan ook gelukt zou zijn, als zijn tongval hem
niet verraden had.
Na een tijdje liepen de heeren verder door
en Easterbee vroeg nadrukkelijk:
Pennington gaf toe, dat de stem zeker op
fie van Forbes leek, maar hij scheen zoo
totaal hervormd in ieder ander opzicht, behai-
re dan zijn lengte en zijn slankheid, dat hij
nog altijd moeilijk kon aannemen, hoe het de-
zelfde man zou wezen.
„En ik ben er zekerder van dan ooit, nu ik
jiem nog eens van dichterbij bekeken heb", zei
Easterbee, overtuigd. „Ik heb he mdien avond
in „De Motten" bijzonder goed opgenomen
ik denk, dat mijn waarnemingsvermogen ver-
icherpt was door het bewm«tzijn, dat er on
ieil in de lucht zat en d daarmee uit-
mov bebben. Ik zie dnideiiik het oude
gelaat door de vermomming heen, hoe knap
d^e nu ook aangebracht moge wezen."
Pennington begon nu te gelooven, dat zijn
vriend wel gelijk kon hebben. Er waren en-
kele dingen, waarin Easterbee uitmuntte en
dat ontdekken van vermommingen hoorde ook
daartoe.
„En ben je er genoegzaam van overtuigd.
om daarop door te gaan?'' vroeg hij, toen ze
teruggekeerd waren aan hun tafeltje.
„Zeker", luidde het antwoord: „Het is te
laat op den avond, om nu nog iets te be-
ginnen, maar morgenochtend vroeg ga ik
naar mijn o^iden vriend Bujet van de Surete
en als de schurk zich nu maar niet vannacht
uit de voeten maakt, dan zullen wij hem ach-
terhalen. eer hij nog eenige uren oude- is".
Ondanks zijn vertrouwen in Easterbee
kwam Pennington toch telkens weer op het
idee terug, dat ze wel op het verkeerde spoor
konden zijn.
„Dunville dat weet ik heeft het op-
gegeven als een hopeloos geval", merkte hij
op; „maar het bevel tot in hechtenisneming
is nog niet ingetrokken en de Frar.sche poli
tic moet op hem letten, zoodat hij zonder
bezwaar aan Engeland uitgeleverd zou
worden. Maar. als wij den verkeerde pakten
zou dit al heel noodlottig wezen voor ons!"
Easterbee lachte vol vertrouwen.
„Laat dat maar aan mij ovej, man, dat
is mijn verantwoording! Ik geloof. beste
George, dat je een belangrijk iets vergeten
hebt: Dunville heeft zijn vingerafdrukken die
hij in Elswick bemachtigde, toen hij nog niet
wist, wie de man was. En vinjzerafdruklen
handhaafd mag worden.
De verslaggevers vechten in zulke gevallen
(en worden vaak zelfs handgemeen!) om zich
de beste plaatsen bij zulke processen te ver
zekeren. In de gerechtszaal wordt gekiekt en
geteekend; heele bladzijden worden aan kin
deren gewijd, die in moreel opzicht domme
dingen gedaan hebben of die al te lichtvaar-
dig met een gestolen revolver omgegaan zijn
zijn. Zulke kinderen, aan wie meer aandacht
besteed wordt dan aan beroemde geleerden,
die een Nobelprijs verdiend "hebben, moeten
zich wel als „nationale helden" gaan gevoe-
len. En anderen worden geprikkeld, hun voor.
beeld te volgen!
De neiging in Duitschland, om voor mis
dadigers steeds meer verontschuldigingen te
vinden, om proletaries zwaarder te straffen
dan adellijke zoontjes, en om steeds meer
waarde te hechten aan het oordeel van ziel-
kundige raadslieden der rechters, is even-
eens niet onbedenkelijk en lokt met den dag
meer protest uit. Ook hier hebben we met een
uitwas van de revolutie te doen. Voor den
oorlog was de Duitsche rechter als uiterst
streng en het gevangeniswezen als reactinair
eri achterlijk bekend. Nu wil men', ten deele
uit politieke overwegingen, in het" andere
uiterste vervallen en munt uit door wat we
hier „Humanitatsdusel" noemen. Terwijl men
bij een deel ,der rechters neigingen opmerkt
om politiek met rechtspraak te verwarren en
„politieke tegenstanders" de macht van de
toga dubbel te doen gevoelen ten einde hem
op ander terrein bij voorbaat murw te maken.
Er is nog altijd ..something rotten in the
State of Germany"!
We willen het, ter wille van zomer, sport
en zonneschijn, voorloopig liever vergeten.
De herfst zal nog conflicten in overvloed
brengen
ROLAND.
StacSsnieuws
KAMER VAN KOOPHANDEL EN
FABRIEKEN.
Gisteravond vergaderde de K. v. K. en F
ten Stadhuize te Alkmaar onder voorzitter:
schap van den heer S. W. Arntz. Afwezig de
heeren Blaauboer, Moens en Kolster, de
laatste twee met kennisgeving.
Bij de opening zeide de voorzitter,- dat hij
diende recht te zetten een in de vorige Verga-
dering door hem uitgesproken bewering ten
aanzien van het handeldrijven door de poste-
rijen te Beemster. Spr. had toen op grond
van ontvangen inlichtingen gezegd, dat het
hoofd der posterijen aldaar met behulp van
de brievenbestellers handel dreef, tot schad:
van den plaatselijken middenstand. Spr. had
nu nadere mededeelingen ontvangen, die hem
duidelijk maakten, dat hij niet had moeten
spreken van het hoofd der posterijen, maar
van het hoofd van een poststation onder
Beemster. Die man drijft n.l. met toestem-
CEMT
NEEM ZOO'N HEER
LIJK STUKZEEP
MEDE ALS U OP
REIS GAAT.
OP GOEDE ZEEP5TAAT:
liegen niet. zooals je weet. En als ze niet de-
zelfde zijn, als van dien vreemden kennis van
ons, met dat Engelsch acent, dan ben ik be-
reid, zelve naar de gevangenis te gaan."
Ze verlieten Benoits gelegenheid, eer de
voorstilling nog afgeloopen was, maar na
die twee opwindende ervaringen: de ontmo*-
ting met Pauline en het herkennen van For
bes. hadden zij geen gedachten meer voor iets
anders over.
De eenige vrees van Eas'eibee was dat
Forbes hun soms mocht ontgaan door een
plotselinge vlucht. Hij zou. hen zeker wei
herkend hebben en hierdoor kon hij veront-
rust zijn. Anderzijds hadden zij zoo doodge-
woon gedaan, dat hij, hoogstwaarschijnlijk.
niet vermoed had, hoe zijn meesterlijke ver
momming toch ontdekt was.
Easterbee had graag onderzoek gedaan
naar den man onder de bedienden, maar hij
durfde dit niet wagen.
Toen hij weer in het hotel was, schreef hij
een langen brief aan Dunvulle van Scotland
Yard, waarin hij dien meedeelde, dat hij ze
ker was, hoe hij Forbes had ontdekt en dat
hij nu den volgenden morgen naar monsieu
Bujet van de Surete ging.
Nadat hij dien had opgezocht, zou hij de
zaak in handen laten van de politie, van de
respectievelijke landen Hij wist, dat de ont-
vangst van dezen brief krachtdadig zou prik-
kelen de activiteit van den toch al zoo ac-
tieven super-indendant.
Easterbee ging zijn vriend Bujet opzoeken,
een man van middelbaren leeftijd, en een van
de ..licbten" van de Suret6, die wel zeer e«-
GOED ADVERTEEREN GEEFT
IvEN ZEKER WINST ALS GELD
DAT U NAAR DE SPAARBANK
GOED ADVERTEEREN GEEFT EVEN ZEKER
VIJFTIG PROGENT WINST EN MEER.
ming van den minister handel en de bestellers
mogen daarbij behulpzaam zijn.
Hierna werden de notulen van de vergade
ring van 8 Mei 1.1. vastgesteld.
Ingekomen stukken.
a. Schrijven van het Nationaal Congres
voor Handelsonderwijs te Amsterdam te hou-
den van 2—6 September 1929. Als afgevaar-
digden zullen worden opgegeven de voorzit
ter der Handelsonderwijscommissie en het
Bureau der Kamer.
b. Schrijven van de ii.ternationale ten
toonstelling te Luik 1930, met verzoek de be-
langhebbenden in het district der Kamer op
deze tentoonstelling opmerkzaam te maken.
Voor kennisgeving aangenomen.
c. Idem van de wereldtentoonstelling te
Antwerpen 1930. Als voren.
Belasting betalen op de postkantoren.
d. Afschrift van een adres van de Kamer
van Koophandel te Hoorn, wericht aan de
Tweede Kamer der Staten-Generaal, inzake
het belasting-betalen op de postkantoren.
Uitvoerig is daarin als de meening der Ka
mer uiteengezet, dat de belastingbetaler hui-
verig zal zijn om aan een postkantoor zijn be
lasting te voldoen, uit vrees voor nieuwsgie-
righeid van de zijde van het publiek.
Adressante verklaart zich tegen opheffing
van kleine ontvangerskantoren en van de
zittingsdagen ten plattelande, omdat dan d-1
gelegenheid voor aanraking met den ontvan-
ger zooveel geringer wordt, terwijl die juist
noodig is ten gevolge van de! invoering van
tal van nieuwe wetten: wegenwet, rijwielbe-
lastingwet, tabakswet e.a., en ook voorts ten
behoeve van de groentenzouterijen, de slagers
en handelaren in gedistilleerd voor het beko-
men van de voor hun bedrijf noodige docu-
menten. Ook omdat de gelegenheid tot beko-
men van allerlei inlichtingen voor het platte-
land zou komen te ontbreken als de bedoelde
opheffing feit wordt, meent de Kamer te
Hoorn zich daartegen te moeten verklaren.
De heer Wagenaar onlkende, dat op
de betaaldagen veel contact zou ontstaan
tusschen ontvanger en belastingplichtige, het
is daar veel te druk voor. Ook de juistheid
van het argument dat op de betaaldagen het
publiek minder goed zou kunnen zien hoeveel
ir-en betaalt, ontkende spr., het is andersom
De betaling kan z.i. best op de postkantoren
geschieden met opheffing van de zitdagen.
als maar niet de belastingkantoren ten platte
lande verdwijnen, zooals b.v. dat te Nieuwe
Niedorp.
Besloten werd af te wachten wat de com-
missie voor de verordeningen zal zeggen
naar aanleiding van het in de vorige vergade-
ring over deze kwestie aan haar gerenvoyeer-
de adres.
Keuring autobussen.
e. Dito gericht aan het college van Ge-
deputeerde Staten van Noord-Holland, inzake
de keuring van autobussen.
Na eenige algemeene opmerkingen spreekt
adressante als hare meening uit:
le. dat de keuring, die noodzakelijk is in
verband met de veiligheid van het publiek, in
de eerste plaats moet gelden het chassis en
wat daarmede verband houdt en dat de
aesthetische eischen, te stellen aan de caros-
serie, pas in de tweede plaats komen;
2e. dat aan bepaalde merken van chassis
recht van voorkeuring moet worden gegeven,
waardoor meer zekerheid zal bestaan, ten
aanzien van de vraag, of een nieuwe wagen
zal worden goedgekeurd;
3e. dat een mniforme regeling moet worden
getroffen voor het geheele land, opdat de on-
dernemers weten, aan welke eischen ze heb
ben te voldoen;
4e. dat het door den keurmeester uit te bren
gen rapport voor „gezien" moet worden ge
teekend door den betrokken ondernemer;
vreesd en gehaat werd door de duisterlingen
van Parijs; en hij sprak alles af met hem
Twee dagen later keerden de jonge man
nen naar Londen terug en even daarna werd
de man met het litteeken naar Engeland over-
gevoerd, om daar terecht te staan voor den
moordaanslag op Pennington.
Bijzonderheden van de gevangenneming
werden Easterbee verschaft, in een langen
brief van monsieur Bujet. De man had al
eenigen tijd in de stad verbleven en openlijk
rondgeloopen onder de oogen van de politie,
vertrouwdende op de onherkenbaar van zijn
veranderde verschijning. Hij werd gesnapt
in een pension, in een gewone buurt van de
stad, zich heftig verzettend tegen het arrest
en met kracht betuigend, dat hij een geboren
Franschman was. Toen hij herinnerd werd
aan zijn Engelsch accent, waar zijn ijdelheid
zich hem niet van bewust deed zijn, ver-
klaarde hij dit uit het feit, dat zijn moeder
een Engelsche was en dat hij beide talen even
gemakkelijk kon spreken. Toen een verge-
lijking van de vingerafdrukken bewees, dat
hij dezelfde was, die ingebroken had op Rid-
gemount Close, en die herkend was als
Forbes door Pennington, eer die geraakt
werd, begreep hij, dat hij er nu toch bij was,
en onmiddellijk veranderde hij van houding.
Hij had, natuurlijk, dien avond bij Benoit,
de beide jonge mannen herkend; maar hij had
het er voor gehouden, dat hij ze voldoende
van de wijs had gebracht. Maar nu wist hij,
dat hij zich daarin toch vergist had; dat het
Easterbee's scherpe oogen waren, die door
de ri veripomminff hadden heengezien,
5e. dat,het wenschelijk is, dat voor het ge-
bied der Kamer een keurmeester wordt aan-
gesteld, die zoo mogelijk de wagens in de ge-
meente, waar de ondernemer woonachtig is,
aan een keuring onderwerpt;
6e. dat daarnaast een commissie van des-
kundigen moet worden benoemd, ter behande-
ling van geschillen, eventueel tusschen den
ondernemer en den keurmeester ontstaan;
7e. dat de keurmeester geen geldelijk be'
lang moet hebben bij herkeuringen, terwij!
daarnaast onder de oogen moet worden ge
zien de mogelijkheid, dat een regeling wordl
getroffen, ten aanzien van een te heffen om-
slag van keuringskosten.
Voor kennisgeving aangenomen.
De letters N. H. in het kaasmerk.
f. Dito met verzoek adhaesie te willen be-
tuigen aan een door haar verzonden adre?
aan den minister van binnenlandsche zaken
en landbouw, betreffende de letter's N. H. in
het kaasmerk, die zij in grooter type verzoekt
aan te brengen, waardoor het mogelijk zal
zijn, dat de Noordhollandsche kaas die plaats
op de wereldmarkt inneemt, waarop zij om
haar kwaliteit recht heeft.
De heer Grondsma kon zich in het al
gemeen met het adres vereenigen, al zou hij
niet alles onderschrijven. Het gaat niet aan
b.v. om te zeggen waarom onze kaas de laat
ste twee jaren duurder is dan andere 40 plus,
ze is ook wel eens goedkooper geweest. Vast
staat dat ze anders smaakt dan de kaas uit
Z.-Holland, Friesland of Zwitserland. Mis-
schien is een apart merk wel goed, opdat men
weet welke kaas men koopt, maar er zijn ook
wel handelaren die er niet om geven.
De heer Nobel stelde vast, dat de strijd
over het kaasmerk is geeindigd, het blijft zoo
als het was. Spr. vond het niet tactisch om
den strijd nu weer te heropenen.
Na nog eenige bespreking werd het stuk
voor kennisgeving aangenomen.
g. Vlugschrift van het „Comite Handels
onderwijs voor Winkelbedienden" te Amster
dam, omtrent het handelsonderwijs aan win
kelbedienden.
De heer D e R a a t vond handelsonderwijs
ook voor winkelbedienden zeer aanbevelens-
waard, maar geloofde niet dat men direct zou
moeten overgaan tot het instellen van dagcur-
sussen, zooals het vlugschriftje wilde. Voor
loopig zal men nog wel kunnen volstaan met
avond-onderwijs. Als men dat hier zou kun
nen krijgen, zou spr. dat toejuichen in het be
lang van het personeel, dat nu b.v. nog lang
niet altijd goed Nederlandsch kan schrijven
en niet steeds goed met het publiek kan om-
gaan. Spr. stelde voor, de kwestie in onder
zoek te geven bij de handelsonderwijs-com-
missie.
Aldus werd besloten.
h. Afdruk van een adres van de Kamers
van Koophandel te Amsterdam en Rotterdam
gericht aan de Eerste Kamer der Staten-
Generaal, inzake het ontwerp van wet tot
goedkeuring van het slotprotocol tusschen
Nederland en Duitschland over samenvoe®
ging van de douanebehandeling aan de"gren;
in het scheepvaartverkeer op de-n Rijn. De
adresseerende Kamers verzoeken goedkeuring
van het wetsontwerp.
Voor kennisgeving aangenomen.
Spoorlijn Noordholland—Friesland.
i. Afschrift van een adres der K. v. K. te
Leeuwarden aan den minister van waterstaat.
inzake het spoorwegyerkeer over den nieuwen
afsl'uitdam.
Waar de voltooii'ng van den afsluitdijk,
onvoorziene omstandigheden voorbehouden
in 1933, mogelijk reeds in 1932, blijkens
mededeeling van Ir. Bongaerts, te verwachten
is, meent de adresseerende Kamer er op te
mogen aandringen de voorbereidingen van
den spoorwegaanleg op den afsluitdijk met
Hij vervloekte den kapitein en sprak gewel-
dige bedreigingen uit van wraak, die hij op
hem zou nemen, als hij weer op vrije voeten
was.
Volgens het verslag van Bujet had hij geen
hoogen dunk van Penningtons bekwaamheid
en had hij van dezen gesprok#n, mot onbe-
grensde minachting Had hij enkel met h£m
te doen gehad, dan zou hij nu nog vrij door
de straten van Parijs loopen: Pennington
was niet in staat, om iemand tot den onder-
gang te brengen. Mtar over Easterbee goot
hij de fiolen van zijn toorn uit.
Beide jonge vrouwtjes waren dol geluk-
kig, dat ze h^ar echtgenooten weerzagen en
evenzeer blij, dat Forbes gesnapt was. Eas
terbee bracht haar geen van beiden op de
hoogte van dit deel van den brief van Bujet.
dat handelde over de bedreigingen van den
gevangene aan zijn adres, erf van zijn ver-
achtelijk spreken over Pennington.
Mrs. Kearns zou gelachen hebben over
die bedreigingen, maar Doris, die eerder van
streek was, zou er over getobt hebben.
Arme Doris, zij was wel de allerlaatste, die
zoo'n avontuurlijken man van het type van
Easterbee had moeten trouwen!
En, om nu tot Pauline terug te keeren: ge
heel onwetend van het drama, dat om haar
heen voorviel, zich enkel bewust van de
laagheid, die Lenoir tegenover haar begaar
had, was zij een en al verontwaardiging ovei
den man, dien zij als haar vriend beschouwC
had.
(Wordt vervolgd).
rrt X'
„Nu?"
BRENGT.
DE SPAARBANK GEEFT HOOG-
STENS VIER OF VIJF PROCENT
