sanatocen
Gezondheid is
Jeugd*
Historische figuren
Blijft jonq met
Binnenland
TEGEN BOSCH- EN HEiDEBRANDEN.
22 Juli
opende
werden
welke
Pancras
1512.30.
4640.01
BROEK OP LANGENDIJK.
Vergadering van het bestuur der Langen-
dijker Grcentenveiling op Maandag
1929.
Tegenwoordig 24 personen.
De voorzitter, burgemeester Slot,
met een welkom, waarna de notulen
gelezen, vastgesteld en geteekend.
De keurlijst over de maand Juni,
2 keuringen bevatte, werd geen op- of aan-
merkingen over gemaakt.
Uit het rapport over het nazien van het
betaalkantoor werd medegedeeld, dat in de
maand Juni geveild was voor een bedrag van
205344.84, waarvan voor:
Broek op Langendijk f 69568.01, Zuid-
Scharwoude f 7765.81, Zuid-Scharwoude
R.K. f 831.50, Heer-Hugowaard 7607.83
Heer-Hugowaard R.K. f 2601.50, Oterleek
555 12, Koedijk 10586.56, St
f 93366.67, St. Pancras R.K f
Ursem f 306.71, Schermeer
Diversen 3526.62.
Schrijven ingekomen van de vereeniging
„De Koophandel" met verzoek om de rege-
ling voor overleggeld bij de Beurtbevrachting
te regelen als volgt: le dat er geconstateerc
moet worden wanneer de motor er niet is;
2e dat de aanvoerder met zijn product er is
en 3e wanneer de tijd verstreken is, de be
trokken koopman te vragen of hij loss en kan
Besloten werd de eerste twee verzoeken in
te willigen, terwijl er nauwkeurig op toege-
zien zal worden; doch wat het laatste punt
betreft, werd besloten dit niet toe te staan
Wanneer het's middags 3 uur is en de motor
is er niet, dan is de koopman f 5 overleg
geld verschuldigd.
Schrijven ingekomen van de Ned. Spoor-
Wegen, dat de bestrating bij het spoor in
onderzoek is.
Van de tuinbouwvereeniging te Obdam
een verzoek ingekomen om hun overhaal te
mogen verkoopen, werd toegestaan
Schrijven ingekomen van het Centraal
Bureau met de mededeeling, dat de invoer-
rechten naar Duitschland voor druiven ge-
durende de maand Juli van 11.3 Mark tot
Mark per 100 K G. zijn verlaagd
Het invoerrecht naar Duitschland voor
aardappelen is gedurende de maand Augus
tus van 14 Mark verhoogd.
Ingekomen een leidraad ter bespreking
van de zuivere opbrengst uit het tuinbouw-
bedrijf in verband met de bepalingen der
wet op de Inkomstenbelasting.
De voorzitter deelde mede, dat voor ieder
bestuurslid zoo'n boekje is gekocht, daar het
dag. bestuur meent, dat het voor de tuinders
zeer nuttig is en het daarom ten zeerste aan-
beveelt, dat ieder het in zijn vereeniging be-
spreekt, opdat er misschien toe overgegaan
wordt voor ieder lid zoo'n boekje aan te
schaffen. Vooral met het beginnen van de
tulpenteelt, werd het zeer menschelijk ge-
acht, dat iedere tuinder het in zijn bezit heeft
Medegedeeld werd dat het uitdiepen der
vaart gebeurd is en dat ook de doorbraak
achter de Dubbele Buurt om in orde is. Het
uitdiepen is zeer naar genoegen uitgevoerd.
Aangaande de bloembollen-veillng werd
medegedeeld. dat de vorige week met het be
stuur van Bloembollencuituur is vergaderc
en dat daar besloten is om op 10 Aug. a s. de
eerste veiling te liouden van alle soorten
leverbare bloembollen en mudgoed.
Het veilingpercentage is vastgesteld op
4 pCt. voor leverbare en mudgoed, voor het
laatste moet het betaald worden door koopen
en verkoopen, ieder de helft.
Ook wat het crcdiet betreft aangaande het
uitbetalen van de bloembollen is de zaak klaar
gemaakt, terwijl de verschillende contracten
eveneens gereed gemaakt zullen worden en
geteekend, zoodat alles voor de eerste veiling
voorbereid is
De voorzitter wekt de bestuursleden op, om
dien dag bij het veilen tegenwoordig te zijn
Verder kreeg het dag. bestuur machtiging
om te trachten een paardenstal te krijgen bii
het spoor.
De heer Wagenaar (koophandel) vroeg
naar de bloemkoolregeling, welke's morgens
bekend gemaakt fs.
De veiling-leider deelde mede, dat vanaf
heden de goede bloemkool geveild moet wor
den onder het merk van het H. C. B. volgens
besluit der algemeene vergadering.
Na dezo warme dagen is de kwaliteit van
de bloemkool niet best, zoodat het zeker in
het belang is van tuinder en handelaar om
hetgeen goed is onder het merk te veilen, zoo
dat de koopman als hij orders heeft voor
bloemkool met het merk, de goede producten
kan koopen.
De tuinders behoeven niet bevreesd te zijn
om onder het U. C. B.-merk te veilen, want
eerste soort bloemkool, zooals die voorkeen
geveild werd, was goed voor het merk; en
daar komt geen verandering in, zoodat er
van meer uitval geen sprake is, doch een
tuinder welks kwaliteit niet goed is en ook
niet goed gemaakt kan worden, kan niet on
der het merk veilen en valt dan onder een
Iichtere keur.
De heer Wagenaar en't bestuur kunnen
zich met dezen maatregel vereenigen.
De voorzitter memoreerde dat het een heel
goede maatregel is, doch dan moeten de
tuinders het ook uitvoeren, daar de goede
kwaliteit zeker in den prijs uitgedrukt zal
worden.
De heer Wagenaar bracht verder nog het
betere sorteeren van de vroege aardappelen
ter sprake en zeide dat het in verband met de
concurrence van andere landen, misschien
wel noodig zal blijken te zijn, om in den
natijd der vroege aardappelen een betere sor-
teering in te voeren.
De voorzitter zeide dat dit een onderwerp
is, hetwelk zeer belangrijk is, om het in de
komende maanden in overweging te nemen
Hierna sluiting
Door sen de cellen van lichaam
en lenuwen juist die alementen
toe te voegeivdie noodig aijn
zuiver tiwit en planteardige phos
phorus -»■ sterkt Sanatogen de
zenuwen en geeftthet lichaam
krachr en energie. En wanneer
gij U weer gezond en jeugdig
zult voelen. zult gij er ook ge
zond en jeugdig uitzien. Wan-
neer'gij slap of zenuwachtig z(jt,
wacht dan niet tot gij Uw ge-
heele gezondheid en daarmede
Uw jeugd 'verloren hebt, maer
begin nog vandaag Sanatogen te
gebruiken.
Het bekende artsenblad .The Met
dical Press Circular" schrijftt
Sanatogen wordt ge-
mnkkelijk door de maag
opgenomen en heelt een
onmiddeili/k succes, b/jj-
kend uit een voortdurende
toename van energie en
Jichaamskracht. Tegeiijker*
tijd brengt bet de kleur
weer op de wangen terug."
tiet. zenuwsterkend voedsef.
NOORDSCHARWOUDE.
Ongeval
Bij den bouw van een acheepmakerjj voor
gebr. Witte in de voormalige fabriek van de
fa. Trompetter is van een 2 Meter hooge
steiger gevallen Anton Koreman, waarbij
deze een been gebroken heeft. Vervoer naar
het ziekenhuis was noodzakelijk.
JETS OVER GOETHE JIN ZIJN
OMGEVING.
De laatste vlam.
Goethe is als Moli&re en Napoleon. Men
noudt maar niet op over hen te schrijven
en te publiceeren. Boeken en tijdschrift-
artikelen volgen elkaar op en belichten
telkens opnieuw iets van hun groote
figuren. van hun voor de eeuwen gedaan
werk. Over Goc.ne is een bibliotheek vol
geschreven. Hij zou met den heerscher van
Thebe, met Oedipus, kunnen zeggen: ,,Ik,
wiens naam heel de aarde vervultIn
de jaren na den ccrlog, zelfs toen het druk-
ken en uitgeven zoo hooge kosten vereisch-
te, kwamen er v/erken in drie deelen over
hem uit: ik noem maar Ludwig's gev/eldige
studie: Goethe, Geschichte eines Menschen,
en dan kon het den jouincd'sten, die uit den
aard hunner betrekkin* veel cou:anten in
banden krijgen, overkomen, dat zij op e$n
3ag een artikel zagen van Hans Knudsen
met ..Nieuws over den tooneeldirecteu
Goethe", een apder van graaf d'Hausson
ville over Goethe en mevrouw de Stael
waarin_Goethe's hooge superioriteit doo
oeztn franschen gcleeide, evenals door
den redacteur van de Temps, die het artike
van aanteekeningen voorziet, duidelijk ii
het licht wordt gesteld, en een derde art!
kel van dr. Ludwig Stettenheim over
Goethe's laatste liefde". Alles op 6cn ei
denzelfdcn dag! Ja, Goethe lee fthij is on
sterflijk in het rijk der gedachte, overal,
waar men leest en denkt.
Het is lang geleden, dat ik aanteekenin
gen maakte uit die publicaties. Ik heb er
voor eenigen tijd in een ander blad van ons
land iets over geschreven en toen de gelijk
tijdige verschijning die," drie artikelen ver-
meld. Nu mijne historische figuren" mij ge-
bracht hebben in den kring van den grooten
man van Weimar, van den grooten Duit-
scher, veroorloof ik mij op Goethe s Iaat-
st? teru£ te komen. Wat ik nu
schrijf, zij een tegenhanger van mijn artikel,
waarin ik sprak over zijn „Jeugdliefde".
Lr is meer dan dc gemiddclde lengte van
een menschenleven tusschen die twee lief-
des. Op vharitas Meixner, Gretchen Wag
ner, Friederike Brion zijn tal van andere
vrouwen gevolgct, die Goethe liqfhadden of
die door hem werden bemind. Vrouwen
met namen, die door de eeuwen leven, om-
u 'lefbad, en over wie ik mis
schien later zal schrijven, al is het niet mijn
plan Goethe's onuitputtelijk rijke leven in
z jn geheel, zij het ook in grove trekken, te
volgen. Goethe's laatste liefde is wellicht
ae minst bekende, doch is zij misschien
met ae ontroerendste, omdat zij eindigde
met de stifle ontzegging, die de dichter zich
oplegde enomdat zij de laatste heldere
vlam was van een vuur, dat zijn leven lang
zoo heftig gebrand had? Die laatste liefde
voert ons naar Weimar: Goethe is dan 72
jaar cud, een groote, sterke ..-.beidskrachti-
ge man, Excellence en minister, beroemd
over de wireld. Zijn naam is van magische
rlul V??r V fn: vreeraden- Engelschen
elfs, trekken als ter ^edevaarte op naar
zijn v-oonplaats. Hij straalt in de glorie van
zijn hoogen roem. De trotsche houding,
waarover m zijn jeugd „Frai Aja" zich ver-
wonderde, is geworden tot eta imponee-
rende. Een grijsaard, die nog jaren te leven
heeft,^ en die zich jong gevoelt en zijn leef-
tijd niet zou doen vermoeden. Zoo zien wij
hem.
Die grijsaard heeft lief; het is een stuk
tragiek, die liefde van den toch 72-jarige.
En wanneer men aandachtig leest wat over
die liefde bekena is, de gedichten en de
brieven en de bekentenissen, uit dien tijd
tot ons gekomen, krijgt men althans zoo
ging het mij den indruk, alsof de dichter
zclf geen vertrouwen heeft, dat zijn liefde
zal worden beantwoord en tevens, dat deze
laatste liefde, die zich tot eene vrouw
wendt, ook liefde voor andere in zich sluit.
Dat maakt den strijd, die tot vrijwillige
ontzegging leidde, nog tragischer, Goethe's
heengaan u:t den kring der Levetzow's is
Goethe's heengaan uit het stri.'dperk der
liefde, waarin hij een zoo machtig kam-
pioen geweest was.
Zij heette Llrike, Ulrike von Levetzow;
ze was zeventien jaar oud. Te Marienbad
had hij haar ontmoet. Haar moeder kende
hij reeds lang. Hij noemt het jonge meisje
met naampjes, die een vader en een groot-
Va, .er,.ii0U gevcn" Het ion^e d'ng is waar-
schijnhjk gestreeld geworden, dat een zoo
beroemd man als Goethe haar zoekt. Ze is
hoogstwaarschijnlijk ook wel eens te mild
geweest met haar kussen. maar aan een
huwehjk met hem dachl zij niet, hoewel de
groothertog Karl August namens Goethe
tweemaal om haar hand vroeg en haar een
mooi ingericht huis en een Iijfrente beloof-
de, zoo zij den dichter wilde huwen. De
d.chter laat aan de moeder de beslissing
over en de moeder aan de dochter. Op het
aan bod wordt niet ingegaan, wat'pleit voor
e onbaatzuchtigheid der Levetzow's, want
de moeder, die een pension hield en drie
achtereenvolgende jaren Goethe als beta-
lend gast had, is niet gefortuneerd. Met den
dichter wordt een vriendelijke vcrstand-
nouding open genouden, doordat het ant-
woord op het aanzoek voor een verliefd
man zeker eenigc mogelijkheid op e^n ver-
vulling van zijn wensch openliet. Maar
Ooethe doorziet de werkelijkheid. Hij zal
met meer naar Marienbad gaan; voor zich
zelf stnjdt hij zijn laatsten strijd uit. Doet
hij met denken aan Hans Sachs in de
„Meistersinger"? Den weg dien hij zoo
vaak reeds in zijn leven had gekend, moest
bi) opnieuw inslaan, den weg die voert tot
zelfopoffering. W.e over deze periode in
Uoethe s leven diens eigen gedachten wil
kennen, kan die vinden in zijn Elegie (Ma-
rienbad 1823), het midden-gedicht van de
i rilogie der Leidenschaft, en in zijn Aeols-
larten, een jaar eerder geschreven.
ze
een
waren
lijk kon overgaan. Maar we weten nog wat
meer dan die verzekering van Ulrike en nu
tast il: naar het artikel van dr. Ludwig
Stettei.heim.
Deze heeft tweemaal Ulrike bezocht.
Zij woonde toen op haar slot Triblitz in Bo-
hemen; haar financieele bmstandigheden
waren sedert Marienbad blijkbaar gunstig
gewijzigd. De bezoeken hadden plaats in
1893 en in 1897. Zij was toen respectieve-
lijk 90 en 94 jaar oud. Voor de wereld, die
met Goethe voortleefde, was zij een le-
gendarische persoon. Bij dr. Stettenheim's
komsi op Triblitz scheen zij ver van haar
werkelijken leeftijd af te zijn. Zeker,
was hardhoorig; ze bediende zich van
spree hoorn, maar haar wangen
nog rond, haar blauwe oogen nog helder.
Om haar mond was een vriendelijke glitn-
lach, die gemakkelijk overging in een lach.
De haren waren niet wit maar grijzend.
Van de bezwaren van den ouderdom ge-
voelde zij alleen maar die der hardhoorig-
heid. s
Haar bezoeker had, waarschijnlijk uit
bescheidenheid, het gesprek niet op Goe
the gebracl®. Zelve begon zij daarover
Courantenartikelen hadden, volgens haar,
haar verhouding tot den dichter verkeerd
voorgesteld. Van „Liebschaft" was geen
sprake. Waarheid en verdichting waren
dooreengehaspeld. „Toen ik hem leerde
kennen, was hij twee en zeventig en ik
zeventien. Ik kwam uit Straatsburg, van
het pensionaat, en kende alleen maar Vol
taire en de Fransche schrijvers. Van Goe
the had ik nooit iets gelezen; ik wist ter-
nauwernood wie hij was en leerde hem
kennen als „Zijne Excellentie, den heer
Minister". Maar juist die onwetendheid be-
viel Goethe. Hij kende mijne familie en
daar wij hetzelfde huis bev/oonden, vroeg
hij verlof om met mij te gaan wandelen. Hij
leerde mij veel en liet mij deelnemen aan
zijne mineralogische studign. G: jthe had
m grootvader kunnen zijn en als zooda-
ni.g beschouwde ik hem ook. En hij noem-
de mij ook altijd „ijn dochtertje.
De 90-jarige Ulrike laat den bezoeker
boeken zien, die zij van Goethe heeft ge-
kregen: een exemplaar van zijn Wilhelm
Meisters Wanderjahre en het vijfde dee]
van Aus meinen Leben, met eigenhandige
opdrachten van den schrijver. Niet onaardig
is wat zij vertelde van Goethe's antwoord
toen zij, na de Wanderjahre gelezen te heb
ben, begreep, dat daaraan iets anders
moest zijn voorafgegaan.
,,Ja zeker", had Goethe gezegd, „daarin
heb je volkomen gelijk, maar dat mag
nog met lezen; dat zal ik je verteHen".
'Jren lang had hij daarop met haar op een
bank gezeten en haar verteld van de Lehr-
jahre van denzelfden Wilhelm Meister.
Natuurlijk bevatte Triblitz kleine herin-
neringen aan Goethe, die de bewoonster
bewaarde. Op een er van was zij zeer
trotsch. Ilaar grootvader von Brosighe was
het petekind van Frederik den Groote. De
b, 'ef, waarin dit door den vorst was mede
gedeeld, was nog aanwezig, doch ten tijde
van Goethe reeds zeer gehavend. Goethe
plakt het stuk netjes voor haar op en
schreef er de woorden bij, die eenigsziris
gewijzigd in zijn werken zijn opgenomen
was de bekende gravure van Stieler. Maar
dr. Settenheim heeft ook oogen voor een
portret van haar zelve uit die,i tijd en
hij begrijpt Goethe's verrukking over het
jonge meisje. dat zijn levenaavond bestraal-
de met den glans harer jeugd.
Vier jaren gaan voorbij. 't Is het jaar
1897. Weer klopt de Goethe-vriend aan de
slotpoort van Goethe's vriendin. Hij vindt
de eigenaresse om zoo te zeggen niets ver-
anderd. De lieve oogen glapzen als weleer.
liet is dezelfde innemende !gastvrouw. En
zij vertelt weer; zij vertelt weer van de ge-
lukkige dagen uit haar lang vervlogen
jeugd. Dierbare herinneringen komen bo-
ven. Natuurlijk spreekt zij over „hem".
Goethe noemde mij niet alleen zijn doch-
tertje, zijn kind, maar hij beschouwde mij
ook als zocdanig, Hij zeide tot mijne moe-
der, dat hij een zoon zou willen hebben,
dien hij met mij kon laten trouwen. Ik was,
volgens hem, nog zoo kneedbaar, dat hij
mij beelemaal naar zijn zin icon vormen en
opvoeden. Goethe heeft mij steeds veel ver
teld, veel geleerd. Ik had voor hem een
diepe vereering".
Vertelde zij dr. Stettenheim wel alles?
Was het niets dan „diepe vereering" voor
den imponeerenden grooten man? En haar
kussen, waarop Goethe zinspeelt (,,der
Kusz, der lezte", zegt hij; het moeten er
dus meer geweest zijn), waren dat alleen
uitingen van diepe vereering? Toen zij in
de jaren na Marienbad verscheidene huwe-
lijksaanzoeken had afgewezen, zeide haar
moeder: „Je hadt destiids toch Goethe
moeten trouwen." Was er dan toch iets, iets
dat een ander karakter hid dan dat van
diepe vereering? Maar, ik herinnerde reeds
aan iiaar woord, dat wie Goethes* conver-
satie had genoten, niet meer tevreden kon
zijn met ^.ie van andere mannen. Doch dat
schijnt mij een' te verstandelijke overwe
ging om Ulrike's weigeringen op het eene
huwelijksaanzoek na het andere te verkla-
,r.?,n' dal Ulrike, de bekoor-
lijke Ulrike, de gevoelige Ulrike, onge-
trouwd bleef in weerwil van veler mannen
wensch. Mogen we daaruit besluiten, dat
tochZou werkelijk het jonge meisje
eenige liefde voor den grijsaard hebben
gevceld en is ten slotte dt grijsaard de ver-
standigste geweest? „Ik ben wel laat ver-
standig geworden, maar ik ben het dan
t6ch geworden", zeide Goethe eens. Dacht
hij daarbij aan zijn besluit, niet meer na^'
Marienbad terug te keeren?
en een viaduct over de Vcerallee, zonder het
gemeenteoestuur hiervan kennis te geven He*
tweede groote bezwaar was, dat noch de weg
naai liet Engelsche Werk (het gemeentelijk
plantsoen), noch de Spoolderbrug, die over de
Willemsvaart hiertoe toegano geeft, berekend
zijn op doorgaand verkeer. Men verwachtte.
c at in een half jaar en weg en brug totaal ore-
rutneerd zouden zijn.
De heer Leusink (S.D.A.P.) noemde het
een wonderlijke, zelfs een ergerlijke geschie-
dems, dat we hier krijgen een IJselbrug zon
der toegangsweg.
Mi. Brandsma (R.-K. Staatspartij) gaf
kennen, dat hij geen cent zou willen toestaa*
als na een half jaar brug en weg vernield
zijn. Dan moet het maar hard tegen hard
siofen^'1 ^n^e'sc^e ^er^' zoolang afge-
Mr. Koetsier (A. R.) verklaarde niet mede
te kunnen werken tot liet verleenen van deze
panning. Hij noemde de werkwiize van
het Rijk meer dan treurig. Het nroject van de
brug is reeds jaren oud, wat wel hieruit blijkt,
dat als de brug gereed is, de breedte wellicht
te Klein zal blijken voor het moderne verkeer
Wanneer de brug klaar is, zal men er niet af
kunnen komen. Nu bestaat bij verschillende
raadsleden de vrees, dat als men niet voor
deze vergunning stemt, dan het onmogelijke
plan van de hooge brug en het viaduct uitge
voerd zal worden. Dat is al een heel onaan-
genaam motief om voor te stemmen.
De burgemeester wees er op, dat het toch
met dat de bru^ er zou liewn en
men er niet af zou kunnen.
De heer Balkestein (wethouder) legde er
den nadruk op, dat kortgeleden mr. Van der
Vegte met zijn hoofdambtenaar naar Zwolle
kwam, om ter plaatsc met het Gemeentebe-
stuur te overleggen, zij het dan ook te elfder
ure.
Tenslotte werd de vergunning verleend,
echter onder nadrukkelijke afwijzing van alle
verantwoordelijkheid van de gemeente.
Geadviseerd werd nog, zoolang deze nood-
toestand duurt, het eenrichting-verkeer in te
\oeren, deels over de Spoolderbergbrug, dee's
over de bruggen aan het Katerveer.
EEN EEREPENNING VAN OUD-
MINISTER DE- VISSER.
Bij K. B van 9 Juli j.l. is aan dr. J. Th. di
Visser, oud-minister van O., K. en W de
gouden eerepenning toegekend als blijk van
waardeering van zijn belangstelling voor de
openbare verzamelingen van geschiedenis en
kunst.
Twee jaar na dr. Stettenheim's laatste
bezcek aan Triblitz stierf Ulrike. Hij kreeg
daarvan het volgend bericht:
,Onze lieve Frau Baronin is rustig en
zacht ontslapen, zonder voorafgaande ziek-
te. Aan den vooravond van haar sterfdag
heeft zij nog met haar neef Adalbert von
Rauch Impart gespeeld en is zooals gewoon-
hjk, om tien uur naar haar slaapkamer ge-
gaan. Tegen drie uur riep zij haar kamenier
en verlangde een kop thee, die haar ech
ter met smaakte. Tegen zes uur is zij zon
der doodstrijd zacht ingeslapen".
Aldus eindigde het leven van haar, die
Ooethe s laatste liefde was geweest, van
wie hij dicht, dat hij haar geheel in zijn
hart draagt en niet begrijpen kan, dat zij
nog elders kan zijn. Ulrike von Levetzow,
voor ons een eenigszins raadselachtige
tiguur in de drie jaren, dat Goethe de ka-
mer bij haar moeder te Marienbad betrok,
blijft echter in de herinnering voortleven,
omdat hij, de groote Goethe, haar heeft
liefgehad.
A. J. BOTHENIUS BROUWER.
f1) Men zal zich herinneren uit „Bij
gr jotvader, den burgemeester", welk een
vereering Goethe voor Frederik den Groo
te had.
Ulrike von Le"»tzow is niet getrouwd;
na een man als Goethe gekend te hebben",
jit,? Z!I later'„"ras, het moeili)'k anderen
h. fi ..ie^,'3Cn haar hoogen ouderdom
neett zij het een en ander over haar ver-
houding tot Goethe medegedeeld. „Eine
Liebschaft war es nicht", verzekert zij en
'j!**'!1 we aannemen. Een kleine
„tJirtation met onschuldige bedoelingen
narerzijds misschien, geen amourette, al
waren die in dien tijd aan de orde van den
dag. Haar eigen moeder had zulk een ver
houding met een Oostcnrijkschen graaf, die,
omdat hij katholiek was, niet tot een huwe-
n.i. de volgende rijmelarij:
Das Blatt, wo seine Hand geruht,
Die einst der Welt geboten,
1st herzustellen fromm und gut;
Preis Ihtn, dem groszen Toten, f1)
De bezoeker van het slot wordt het ge-
heele huis rondgeleid. Zoo komt hij in de
slaapkamer der eigenares, waar, boven het
hoofdeind van het bed, een kopergravure
hangt, in houten lijst. Daaromheen is een
lauwerkrans gevlochten.
„Zoo zag Goethe er uit, toen ik hem ken
de. Zoo leeft hij in mijne herinnering," zei
de het vriendelijke, bedrijvige oudje. Het
DE .EUGENIA".
Nieuwe pogingen.
Gistermorgen heeft men opnieuw een po
fppg gedaan tot het vlotbrengen van de
„Eugenia". Nadat in de voorafgaande week
met dommekrachten het schip aan de land-
zijde was opgevijzeld, werden Maandag
twintig sleden onder het schip geplaatst.
Het lag in de bedoeling het schip lang-
zaam te laten terugkomen, totdat de bodem
op de in de sleden geplaatste blokken zou ko
men te rusten en het schip dus als het ware
van een dwarshelling zou kunnen afloopen
Reeds te half vier gistermorgen begonnen de
voorbereidende werkzaamheden. Stutten wer
den aangebracht, om, als het schip weer vrij
zou staan. met behulp van dommekrachten de
..Eugenia" als het ware weg te drukken. Een
stalen tros was onder het achterschip doorge-
haald; hierop werd de stalen voorlooper ge-
stoken van de manillatros van de sleepboot
„Drente", die te ongeveer 6 uur met de sleep-
boot ..Vlaanderen" naar buiten was gekomen.
Te ongeveer half acht waren alle vijzels en
dommekrachten verwijderd. Het gekraak van
hout bewees. dat de ..Eugenia" od de sleden
rustte. Men had gehoopt, dat het schip uit
zich zelf eenigszins zou afglijden. doch deze
verwachting werd niet verwezenlijkt.
Op dit moment stonden evenwel de stalen
trossen van de van voor- en achterschip uit-
gebrachte werkankers nog stijf aannehaald
De mogelijkheid bestond. dat bij het laten
vieren van deze trossen het schip nog iets
meer zou overkomen en aan de zeezijde vrij
zou komen van den afstaanden kant van de
bedding, die de ..Eugenia" zoo langzamer-
hand in den dijk gevormd heeft. Tot 12 uur
hebben beide sleepbooten getrokken, zonder
dat eenige beweging in het schip viel te con-
stateeren. De belangstelling was, ook al als
gevolg der vacanties, buitengewoon groot.
Maandag heeft de tegenwoordige minister
van Onderwijs* de heer Waszink, die eeretee-
kep aan dr. De Visser te diens huize overhan-
digd.
DE IEPENZIEKTEN.
In aansluiting met het bericht van den
1 lantenziektenkundigen Dienst te Wagenin-
gen, dat dezer dagen in de dagbladpers is
verschenen, w jrdt den eigenaren of beheei-
ders van iepenbeplantingen aangeraden zich
bij het merken der iepen, die wegens de iepen-
ziekte in den komenden winter voor vellin°' in
aanmerking komen, zich door deskundigen
u {i®*. Staatsboschbeheer, de Nederland-
SCu maa'schappij, den Plantenziekte-
sche Heidemaatschappij, den Plantenziekten
kundigen Dienst te Wageningen of anderen)
te doen voorlichten om te voorkomen, dal
iepen, die toevallig minder krachtig groeier
doch niet door de z.g. iepenziekte zijn aan-
gefast, eveneens zouden worden geveld.
Tevens zij de aandacht van publiekrechfe-
lijke lichamen en vereenigingen of stichtin-
gen van algemeen nut ten overvloede er op
gevestigd, dat het feit, dat de veiling in ver
band met de iepenziekte noodig is, hen uit
den aard der zaak geenszins ontheft van d*
verP1'chting om ingevolge art. 7 der Bosch-
wet 1922 van het voornemen daartoe teu
mmste eene maand te voren schriftelijk ken
nis e geven aan het Hoofd van het Staats
boschbeheer.
DE IJSELBRUG TE ZWOLLE.
Ernstige grieverr tegen de regeering
In de Maandag gehouden raadsvergade-
ring van Zwolle leidde de aanvrage van den
Rijkswaterstaat tot vergunning voor het ma-
ken van een verbinding van den oprit van de
IJselbrug naar den toegangsweg tot het En
gelsche Werk en de Spoolderbergbrug tot uit-
voerige en heftige discussies. De grondtoon
hiervan was, dat het Rijk in een zaak van zoo
groot belang voor Zwolle als de verbinding
CONCENTRATIE IN DE VAKBEWEG1NG,
Dezer dagen werd te 's-Gravenhage een
gecombineerde vergadering gehouden van de
besturen van het Algemeen Mkderlandsch
vakveibond, het Verbond van Vakorganisa-
ties van Hoofdarbeiders cn de Centrale van
Nederlandsch Overheidspersoneel teneind*
te bespreken een uitgebracht rapport betref-
tende de wenschelijkheid van concentrate
der drie hierboven genoemde groepen, be-
hoorende tot de politiek-onafhankelijke vale
beweging in ons land.
De heer Bakker, voorzitter van de Ccm-
missie welke de organisatie had voorbereid,
opende deze vergadering met een inieiding,
waarin hij een overzicht gaf van de moeilijk-
heden, waarvoor de Commissie zich geplaatst
zag bij de uitvoering harer opdracht.
Spreker vetisgde er de aandacht op, dat,
mocht tot concentratie worden besloten, het
A.N.V. feitelijk wordt opgeheven, omdat de
groep Handarbeiders, bij het A.N.V. aangt-
sloten, zich tot een zelfstandigen vleugel der
nieuwe vakcentrale zal moeten omvormen.
In behandeling werden voorts genomen de
door de commisie ontworpen Statuten voor oe
nieuwe vakcentrale. Nadat daarin eenige wij-
zigingen waren bepleit, meer in het bijzon-
der betreffende de zelfstandigheid der vleu.
gels Hoofdarbeiders-, Handarbeiders- en
Overheidspersoneel en aan de Commissie op
dracht was veiHiekt bij de definitieve samen-
stelling met geu. wenschen rekening te bou-
den, werden de statuten met algemeene stem-
men aanvaard.
Rookverbod te Hilversum.
In de bosschen in den omtrek van de Lage
Vuursche zijn overal biljetten opgehangeo
met de mededeeling „Verboden te rooken", ter
voorkoming van boschbranden.
Thans is ook het gemeentebestuur van HiL
versum er toe overgegaan een algemeen rook
verbod af fe kondigen. Het is verboden in de
op het grondgebied gelegen bosschen te roo
ken, of vuren te ontsteken in de bosschen of
heiden, anders dan met inachtneming van
speciale voorwaarden.
NOG EEN DUITSCHE PRINS NAAR
ZANDVOORT.
De ex-kroonprins zal morgenmiddag Zand
voort, waar hij sinds eenige dagen loceert
van de stad met de IJselbrug, besloot fot uit- weer verlaten Heden wordt daar prin$&Eitel'
vnprino- van apm mIimI i. ul j. .1. tllv
voering van een geheel nieuw plan met een j Friedrich verwacht, die eenigen' tiid te Zand-
vier meter hooge brug over de Willemsvaart voort zal bljiveo.
