aitnistlie Ciuraut.
Be broonjnveelen.
m i m m
H1 i
m m m w
Brieven uit tie hooldstai
m m m m !L
m m -m
tEUlLLETON.
m i
H j? M M 9
s» m
Mo. 181 1929
Henderd een en dertigste Jaargang.
Katerdag' 3 Augustus.
Artis en Koloniaal Instituut. De
Plant age een leer school en een genot
Het is nu de tijd, waarin ge, elken ochtend
sChier, aan het Centraal-Station kunt zien
tinnenloopen treinen met jeugdige vacantie-
gangers. In drommen, kakelend en snaterend,
komen zij, die kinderen van buiten, door hun
onderwijzers en onderwijzeressen vergezeld,
den trein nit. De drukte om hen heen, de uit-
gestrektheid van de perrons, waarover die
reusachtige bekapping zich welft, lets wat
voor de meesten hunner, die vermoedelijk
nooit te voren in deze stad zijn geweest, toch
we 1 iets verbazing-wekkends moet zijn, schijnt
in den regel niet veel belangstelling in te boe-
zemen. Zij duikelen bijna de trappen af naar
den uitgangs-tunnel en op het Stationsplein
sekomen haasten zij zich weder naar de
wachiende extra-trams of stellen zich in gelid
om de stevige ochtendwandeling te gaan
doen naar de plaats, de eenige plaats van
Amsterdam, die hun belangstelling heeft op
dezen uitgaan-dag, t.w. Artis.
Artis, de dierentuin met zijn apen, zijn oh-
fanten, zijn tijgers, zijn geheele Noach's ark:
Artis, waarvan zij in de laatste weken op
school, in huis zooveel hadden gehoord, waar
van zij hadden gedroomd; zij waren er nu
zoo dicht bij gekomen; dagen lang hadden
zij zich gespitst op dien vacantie-dag naar
Amsterdam, wat zeggen wilde naar Artis
ai het andere was immers bijzaak!
Ik ben eens zulk een groep vroolijke scho-
lieren uit de een of andere provincieplaats
gevolgd op hun vreugdetocht naar Amster
dam's dierentuin, omdat ik wist, dat die tocht
mij genoeg aanleiding zou geven tot eenige
regels schrift, gericht tot degenen, die deze
krant geregeld lezen.
Begin niet te beweren, nog voor ge iets ver-
der gelezen hebt, dat een bezoek aah Artis nu
wel een erg afgezaagd onderwerp moet zijn
in dezen tijd, zelfs voor een scribent te Am
sterdam, voor wien in dezen vol-op-komkom-
mer-tijd absoluut niets werkwaardigs aan de
orde is, hetgeen gelukkig mag heeten, want
bijzondere gebeurtenissen in een groote stad
als de onze in de zomer-vacantie-weken betee-
kenen in den regel een groote brand, een ern-
stig ongeluk, de een of andere misdaad. ge
beurtenissen, waarin voor den journalist
weliswaar ,,copy zit", doch die toch beter niet-
gebeurd blijven.
Neen, noem een Artis-bezoek niet afge
zaagd en beweer niet, dat men niet meer naar
Artis gaat; dat het bezoek aan een beesten-
tuio heel aardig kon zijn in den tijd toen we
nog geen bioscopen, geen „dancings", geen
Stadion-wedstrijden en wat niet al hadden.
maar dat men daar nu genoeg van heeft. Nu
ja, in de vacantie gaan er nog treinen vol
provinciekinderen naar toe, maar zelfs de
Amsterdamsche kinderen geven er niet meer
om en hun ouders worden er maar zelden lid
van.
Dit laatste is jammer genoeg veel meer
Amsterdammers moesten lid zijn van een ge-
nootschap, dat niet in de allereerste plaats
een instelling van vermaak is, doch dat door
zijn levende have en riet minder door zijn
musea en bibliotheek een instelling van groote
wetenschappelijke beteekenis is geworden.
Doch daarop ga ik niet verder in wel
zou ik juist de provincie-menschen nog eens
ernstig aan het bestaan van onzen Artis wii-
len herinneren en hen opwekken als zij de
stad voor langer of korter tijd bezoeken, hun
schreden naar de Plantage te richten en dat
men in provincie-plaatsen .voor vacantie-uit-
stappen voor de jeugd nog meer dan reeds het
geval is, een bezoek aan Artis op het pro-
gramma zal zetten die jeugd geniet er
„dol" zoo'n dag en voor groote menschen is
er nog zooveel te zien en te leeren.
Ik heb het kunnen opmerken toen ik eenige
dagen geleden dien jeugdigen stoet gevolgd
heb naar den tuin, waar ik zelf ook in langen
tijd niet was geweest en veel nieuws opmerken
kon, dat velen uwer, lezers, vermoedelijk -ook
nog maar alleen weten uit uw krant of van
hooren zeggen, doch ook u nog onbekend is
en het bezoek waard.
Merkwaardig is om te zien hoe de be-
stuurders van het genootschap er hoe langer
hoe meer naar streven de dieren, die den Ar-
tis-tuin bewonen, hun gevangenschap zoo
dragelijk mogelijk te maken. Niet alleen dat
de kooien der verscheurende dieren zoo ruim
zijn, dat de beesten er volop beweging in
kunnen hebben; niet alleen, dat de buiten par-
ken, waarin zich herten, zebra's, bisons e d
dieren bevinden, dikwerf zeer uitgesterkt zijn.
men heeft nu ook reeds veel gedaan om den
wilden dieren vrijheid naar-buiten te geven.
(Tbe crinkled Crown.)
Geautoriseerde vertaling uit het Engelsch
^van William le Queux. door Mej. E. H.
„Het verheugt mij zeer, u te ontmoeten,
kameraad Lubanoff", riep hij op hartelijken
toon „Een groot stuk vasteland houdt ons
gescheiden, maar in den geest zijn wij altijd
een. De zaak. waarom wij nu bij elkaar zijn,
zal ons alweer een stap nader voeren tot de
groote wereldrevolutie!"
Hij zag, dat hij den juisten toon gekozen
had. Lubanoff was zeker een onvervalscht
dweper voor de zaak. Het knappe gelaat
straalde van een glans, die zelfs de liefde
voor een vrouw als Prinses Olga, niet daar
op zou hebben verspreid.
"V, is er een van het ware geloof, kame
raad! O! die groote wereldrevolutie. Wan-
neer zal die toch aanbreken? Wanneer wij
toch overwinnen de gevoelloosheid en de on-
wetendheid van de zwoegende miilioenen!
Maar, zooals u zegt dit is al een stap in
de goede richting. En laten wij nu tot de
zakelijke bespreking overgaan. U weet den
prijs, dien wij verlangen?"
Easterbee knikte.
uEen som van vier miUioenen, Hier voor
zonder dat de veiligheid van het publiek ook
maar een oogenblik gevaar loopt. In dit op-
zicht is nieuw het Kerbert-terras genoemd
naar den eenige jaren geleden overieden di-
recteur waarop een prachtig leeuwenpaar
zich nu den volke toonen lean in al zijn ma-
jesteit, Het echtpaar heeft op de rotsblokken
in de zandwoe.. ijn alle ruimte zich te ver-
meien in de zomerzon en de breede gracht en
muur, die hen van het publiek scheiden, voor-
komen de kans van minder aangename ont-
moetingen. Hetzelfde geldt voor den grooten
berenkuil, waar het niet onvermakelijk is te
aanschouwen hoe de beren zich daar verma-
ken in de gracht, die om hun verblijf te hun
ner beschikking is en waar zij in het water
daarvan kunnen stoeien en spelen naar harte-
lust.
En vergeet bij uw bezoek ook niet het
reptielenhuis, waar ge verbaasd zult staan
over de collectie groote en kleine krokodillen,
die daar een groot bassin hebben voor hun be-
wegingen, ik geloof niet, dat veel zoologische
verzamelingen een dergelijke collectie kunnen
toonen.
In het onvolprezen aquarium is een bezoek
aan het Heymans Diorama, hetwelk zulk een
keurig overzicht geeft van het vogelleven in
onze Hollandsche duinen en dat ook een nieu-
wigheid in Artis is van den lateren tijd, iets,
hetwelk niet mag worden verzuimd. Er wordt
daarginds in de Plantage heel wat gedaan
om deze oude, maar nog lang niet verouder-
de instelling, ook al trekken vele jongeren er
in onzen tijd zoo'n beetje medelijdend-lachend
den neus voor op, op peil te houden alg een
plaats voor wetenschap en genoegen ik zou
haar bijna volmaakt vinden, wanneer ik niet
meende, dat het genot der bezoekers der ver
zamelingen zeer verhoogd zou worden, indien
de paden in den tuin bestrooid waren met
grind van minder grove kwaliteit, nog liever
met schelpzand, thans er is menige stap een
marteling. Maar dat komt ook nog wel eens,
als het ledental maar steeds stijgt en het aan-
tal bezoekers uit stad en provincie eveneens.
Hoe zeer is toch die Amsterdamsche Plan
tage veranderd sedrt den tijd toen de grond-
slagen van Artis in 1838 gelegd werden. In
die dagen, en nog later, trokken de Amster
dammers naar de buiten-herbergen in de
Plantage of naar die, gelegen buiten de nabij-
zijnde Muiderpoort. De poort staat er nog, de
eenige werkelijke oude stadspoort, die Amster
dam nog heeft, maar van plantage is weinig
over. Dat het daarom leelijker geworden is,
mag niet gezegd. Ge zult u herinneren, dat er
destijds heel wat ach en wee is geroepen, toen
boomen in de Middellaan werden gekortwiekt,
gerooid en verplaatst en de weg geasphal-
teerd nu zou je eens wat leelijks zien. Het
is medegevallen en ik geloof niet, dat velen
thans langer over den modernen verkeersweg
mopperen. De oude Plantage is totaal veran
derd, doch in het nieuwe gewaad een merk
waardig nieuw stadskwartier. Aan den in-
gang, uit de oude stad gekomen, eenerzijds de
botanische tuin met zijn groote laboratoria,
anderzijds het Wertheimpark; dan een paar
schouwburgen, vervolgens de Artis-gebouwen
en dan over de brug, achter de Muiderpoort.
de breede, mooie verkeerswegen, waaraan het
Koloniaal Instituut zich verheft. En dat
krijgt allengs wereldvermaardheid, lang niet
onverdiend; het behoort thuis in de hoofd
stad van een rijk, dat nog steeds mag wijzen
op zijn beteekenisvolle nederzettingen in den
Ii.dischen Archipel en de geheele inrichting
ervan is zoodanig, dat wij er den vreemdeling
met trots heen mogen leiden. Geen toeristen
wagen, die vol vreemdelingen door Amsterdam
rijdt, slaat dan ook het Koloniaal Instituut
over. Toen ik er dezer dagen was, trof ik er
juist een groot gezelschap Duitschers, die, in
een der zijzalen gezeten, met groote belang
stelling zaten te luisteren naar hetgeen hun
bij een groote kaart van Java door een des-
kundige van het Instituut over de cultures,
bodemgesteldheid, bevolking enz. van dat
eiland werd verhaald en uit het gezelschap
werden den spreker een aantal nadere inlich-
tingen gevraagd. Het prachtige gebouw en de
hoogst merkwaardige verzamelingen zijn een,
en meerdere, bezoeken waard en een bewijs,
dat het nog lang niet genoeg bekend is wat
het gebouw al niet bevat, kreeg ik, toen ik bij
mijn bezoek de verbazing ontwaarde van
landgenooten, die daar in de afdeeling der
Lombok-schatten kwamen ze hadden nog
altijd gedacht, dat die in het Rijksmuseum
bewaard werden. 't Is best mogelijk, dat er
nog veel meer landgenooten in die meening
verkeeren laat hen bij gelegenheid ons
Koloniaal Instituut bezoeken en zij zullen ont-
waren, dat die sehitterende schatkamer daar
uitnemend „gevestigd" is, naast veel en veel
meer, dat een leerschool is voor alien die be-
lang stellen in alles wat den Indischen Ar
chipel geen Indonesie als't u belieft be-
treft.
Artis, Aquarium, Koloniaal Instituut
welk een leerschool is er te vinden in de oude
Amsterdamsche Plantage! Heusch, vrienden
in de provincie, dat alles is een paar dagen
van uw vacantie ruimschoots waard.
SINI SANA.
wordt borg gesteld door een syndicaat, met
Percival aan het hoofd".
.Wanneer zullen uw afgevaardigden met
hun deskundigen hierkomen?"
Easterbee scheen even te overleggen.
„Eer nog in deze, dan in de volgende
week".
Ze traden nu in nog nadere bijzonderheden
Toen speelde Harold zijn hoogste troef uit
Er was nog een ding, waarvan hij niet geheel
zeker was en de hoffelijke chef van de
Tcheka kon hem daaromtrent inlichten. Hij
haalde een papier uit den zak.
„Dit is een lijst van de zes borgen voor
het geld, met Percival aan het hoofd. U weet,
ik stel meer belang in het ontvangen, dan in
het betalen, en de koopers houden de zaak
nog al onder zich. Of die zesde man nu
Hartmann is, weet ik niet zoo vast. Het ge-
rucht gaat, dat hij zich teruggetrokken heeft.
Mogelijk heeft u latere berichten, dan ik".
Lubanoff keek nauwlettend het papier in,
dat hem overhandigd werd.
„Dat is juist. Hartmann heeft zich terugge
trokken, maar zijn plaats wordt ingenomen
door een ouden vriend van Percival, Morris
Wilkinson, een man, die met hem meegedaan
heeft in zijn Oweeers-plannen. We zullen het
geld wel krijgen."
Even daarna stond Easterbee op. Hij had
uit Lubanoff gekregen het eene feit, dat hij
verlangde te weten. Zood-a hij weg zou zijn
uit dit vervlpekte land, zou een telegram naar
PUZZLEN.
Onze Juli-serie.
In de eerste plaats volgt hier de oplossing
van onze vorige puzzle, de laatste der Juli-
serie.
Gevraagd werd een zin betrekking hebben-
de op Alkmaar. Uit dien zin konden verschil-
lende aangegeven woorden gevormd worden.
Sommige waren eenigszins ingewikkeld om-
schreven. Doch onze oplossers lieten zich niet
afschrikken en hebben met zeldzame volhar-
ding gezocht. Men liet zich zelfs door de
twee kleine foutjes niet in de war brengen en
vond de rectificatie zelf. Dit soort puzzles
schijnt evenals de lettergreep-opgaven en
cross-words bijzonder in den smaak te val-
len. Dat zelfs onze lezers op hun vacantie
reizen de puzzles van de Alkmaarsche Cou-
rant niet vergeten, blijkt uit ontvangen oplos-
singen uit het buitenland.
De zin was:
„Toen hij op dien Vrijdag de drukke kaas-
markt zag aan den voet van den mooien
Waagtoren, was hij vol bewondering."
waaruit de volgende woorden:
strandvermaak tandem, wiskunde, Boter-
straat, zwempakken, belastingverlaging, A ti
ll rum, honger, adverteeren, vijver, donderbw.
Natuur hebben wij wederom de balans
opgemaai wat betreft de oplossingen der
Juli-puzzles.
De lettergreep-puzzle mocht zich in de
grootste belailgstelling verheugen en hiervan
kwamen dan ook veruit de meeste oplossingen
in. De tweede met de woorden van drie letters
heeft velen doen struikelen. Nummer drie, de
solitaire, was heel moeilijk en velen hebben
tevergeefs gezocht. De laatste bracht ook
moeilijkheden, doch het aantal goede oplos
sers was hiervan weer heel wat grooter. De
strijd om den prijs bepaalde zich ten slotte tot
twee deelnemers, die van alle vier puzzles
goede antwoorden instuurden. Alleen bracht
Jacob Bakker, Westerweg alhier, het iets ver
der met het vinden der drie-letterwoorden
(44), zoodat de maandeliiksche prijs van
2.50 ditmaal aan hem ten deel valt. Omdat
echter het verschil met L. Trijbetz, Lange-
straat, zoo gering was, hebben wij bij uitzon-
dering voor dezen goeden cplosser een troost
prijs van 1 beschikbaar gesteld. Beide prij
zen kunnen vanaf Maandag aan de Admini-
stratie der Alkmaarsche Ccurant worden af-
gehaald.
Zij, die ditmaal niet tot de gelukkigen be-
hoorden, mogen niet verzuimen aan onze
Augustus-serie deel te nemen, waarvoor hier-
onder meer.
De "Nieuwe Serie.
In de maand Augustus zullen door ons 5
puzzles worden gegeven, waarin wij zooveel
mogelijk afwisseling willen geven, waaronder
cijfervierkant, crossword, enz.
Wij openen met de soort, die in Juli zooveel
waardeering vond n.l. een lettergreep-puzzle
en wij hopen, dat het aantal goede oplossin
gen dat van de vorige maal nog verre zal
overtreffen.
Eerste Puzzle der Augustus-serie.
Vorm uit de hieronder gegeven lettergrepen
de 14 woorden, waarvan de omschrijving ge
geven is:
afcacicidade—dededo
doeeeeelfengagegie
hakenkikijlelenlolijk
mannananinigparare
rusasie—sotitietietrava
vacves.
1. een nuttige behandeling voor kinderen.
2. zorgen, dat iets goed verloopt.
3. iets, waarbij de vrouwen sterk gei'nteres-
seerd zijn.
4. staat tegenover aanvallen.
5. is een soort gedicht, maar niet vroolijk.
6. stad in het tegenwoordige Griekenland.
7. een poetische naam voor 50
8. is't zelfde als prettig, maar iets sterker
9. is direct.
10. doen iknderen graag maar't is niet leer-
zaam.
11. bekend zanger, reeds overieden.
12. iets voor rookers.
13. een soort verkleeding.
14. is een land van belofte.
De beginletters dezer woorden vormen een
mooi iets, dat steeds meer aanhancers vindt
Oplossingen liefst zoo vroegtijdig moge
lijk doch uiterlijk voor Vrijdag 12 uur a.s. aan
de Puzzle-Red. Alkmaarsche Courant.
IIOIIC3IIC3IIOIIC3IIC3IIC3IICDIICDIIC3
Sehaakpubriek
Deze partij werd gespeeld in den wed-
strijd om het kampioenschap van Ne-
derland.
Wit: Dr. Euwe.
Zw.: Jhr. Mr. v. d. Bosch.
Cambridge springsvariant van de
d4 opening.
1. d4 Pf6
2. c4 e6
3. Pc3 d5
4. Lg5 Pbd7
5. e3 c6. Deze stelling wil zwart
bereiken gevolgd door
Lb4 en Da5 eventueel Pe4
en zwart staat op winst.
6. Pf3 Da5
7. Pd2 Had wit op 6Da5 7. Pe2
Lb4 8. Dc2 laten volgen
dan speelt zwart 8
dc4 met pionwinst of na
6Da5 7. Ld3 dan
volgt 7dc4 8. Lf6 cd3
9. Lh4 enz.
7Lb4.
8. Dc2 dc4
9. Lf6 Pf6
10. Pc4 Dd5 Dit schijnt de eenige
zet om de aanval vast te
houden.
11. 00—0! Lc3 Zwart moet nu een
goed heenkomen zoeken.
zoeken. Toch is Lc3 min
der juist zooals het ver-
volg aanduidt.
12. bc3 Wit waagt het er op om
met ontblooten vleugel te
spelen.
12b5. Meteen valt zwart hier
aan, maar Euwe heeft een
schoone recourse.
13. e4! Dd8 Onjuist zou zijn 13.
Pe4 14. De4 Pd6 en wint.
14. Pe3 Db6 Beter ware eerst 00.
Maar zwart staart zich
blind op de zwakte van
den witten damevleugel.
15. c4 c5 Zwart wil open lijnen
maken.
16. cb5 cd4
17. Pc4!" Alweer een fijne zet. Dit
witte paard beheerscht
het geheele spel.
Immers er dreigt na
17. Db5?? 18. Pd6f
17. Db8
18. e5! 't Kan allemaal net.
18Pd7
19. Pd6f Ke7
20. Td4 ab6 Als maar spelen om
open lijnen te krijgen.
21. Tc4! Pe5
22. Tc7! Pd7 Na 22Kf6 volgt
23. Pe4 Kg6 24. f4 en wint.
23. Dc5 Kf6? Maar wat dan?
24. Pe4f Zwart geeft op.
Er volgt Dg5 mat.
Een krachtig gespeelde partij.
Probleem 243.
(Brian Harley).
iHmm Wti
Tweezet.
Downingstreet de keten van bewijzen voile-
dig maken. Hij had nu de zes namen van het
niet-vaderlandslievend syndicaat.
„Ik voel mij niet heel wel, kameraad Luba
noff. Een hernieuwde aanval van mijn
oude kwaal, ik denk, dat ik maar terugga naar
het hotel en daar wat rust neem. Mag ik onze
bespreking voortzetten, bijvoorbeeld morgen
ochtend, om elf uur?"
Lubanoff was een en al deelneming; hij be-
tuigde diep leedwezen met de ongesteldheid
van zijn nieuwen vriend.
„Als u morgenochtend nog niet geheel
hersteld is, dan zal ik bij u komen. Wees zoo
goed en laat het mij bijtijds weten".
Easterbee liep als op vleugelen, toen hij
het Kremlin verliet. Hij had Lubanoff over-
troefd en uit hem gekregen het eene feit, dat
hij wenschte te weten, een feit van onschat-
baar gewicht.
Maar, ofschoon hij voor het oogenbli'k uit
het hoi van den leeuw was, wist hij. dat zijn
recht op veiligheid toch al zeer gering was.
De echte William Richardson kon nu ieder
oogenblik komen met getuigschriften, die
den toets konden doorstaan. En dan zou die
vriendelijke man, met het hart van een tijger
onder zijn zachtaardig uiterlijk, tot de ont-
dekking komen, dat hij bedrogen was. Toen
kwam ook de gedachte aan Olga weer bij
Easterbee boven. Zou het mogelijk zijn, dat
ook zij betrokken werd bij de stoute onder-
neming
Oplossing probleem 246.
(H. L. Brooke)
1. Pe7 Ke7 2. Df8 mat.
1. Kc7 2. Db6 mat.
1. Lc7 2. Df6 mat.
1. Le7 2. Db6 mat.
1. b5 2. Dc5 mat.
Eindspel 295 (Uit HertogEuwe II)
8
a b o d e f g- h
Ditmaal een gemakkelijk eindspel.
Wit speelt en wint.
Kon hij maar een brief naar haar verzonden
krijgen. En terwijl hij hiervan steeds vervuld
was en om der wille van zijn aangenomen
invaliditeit naar het hotel hinkte, als iemand,
die pijn heeft, tikte de Prinses, eenigszins
vermomd, hem op den schouder.
„Ik heb uw brief gekregen", fluisterde zij
„en ik heb naar u uitgekeken. Ik zag u het
Kremlin binnengaan, natuurlijk om Lubanoff
te interviewen, u wilde zeker iets uit hem
krijgen, dat ik u niet kon vertellen. Is u het
te weten gekomen?"
Easterbee glimlachte zegevierend.
„Ja, ik heb het uit hem gekregen". Toen
legde hij haar vriendelijk de hand op den
schouder. „Maar, waarde vriendin, daarom
blijf ik u evenzeer verplicht".
Zwijgende liepen zij een tijdje naast elkaar
voort en toen sprak hij de gedachte uit, die in
zijn hart school
„Nu, Prinses, moet ik alweer terugkomen
op dat onderwerp, ook al bevalt het u niet.
Daar ik van Lubanoff alles ben te weten ge
komen, wat ik maar uit hem wilde krijgen, ga
ik terug Maar de gedachte is mij onuitstaan-
baar, dat ik u hier zoo, aan allerlei gevaren
blootgesteld, moet achterlaten. Mijn laatste
maskerade kon ernstige gevolgen voor u heb
ben. I'k ga nu zoo gauw mogelijk. Ik smeek
u, om dit vervloekte land te verlaten en met
mij mee te gaan. Over de geleibiljetten behoeft
u zich niet ongerust te maken. Ik kan er da-
delijk een .voor ons bejden maken. Voeg u bij
GYMNASIUM TE ALKMAAR.
Het tweede toelatingsexamen zal
plaats hebben op MAANDAG 2 SEP
TEMBER a.s., des morgens 9 uur.
Opgave van candidaten voor 24 Au
gustas a.s. ultslaitend schriftelijk aan
den Rector (den heer Dr. J. LIEMEL-
RIJK, Huize „De Spar" te Bergen (N.H.)
met vermelding van naam, voornamen
(ook die van ouders of verzorgers), ge-
boortedatum en -plaats, laatstbezochte
school en klasse en adres.
Damrubriek
In onze vorige rubriek gaven wij ter
oplossing probleem 1079 (auteur P.
Kleute Jr.)
Stand.
Zw. 14 sch. op: 7, 9, 10, 12, 13, 14, 17, 18.
20. 23, 25, 26, 29, 36.
W. 12 sch. op: 32, 35, 37, 38, 40/45
48, 50.
Oplossing.
1. 43—39 1. 36 47
2. 37—31 2. 26 28
3. 42—37 3. 47 33
4. 37—32 4. 28 37
5. 39 8 5. 12 3
6. 48—42 6. 37 48
7. 40—34 7. 29:49
8. 50—44 8. 49 40
9. 45 34 9. 48 30
10. 35 2!
Practische partijstanden.
Wij laten hier weer een tweetaL stan-
den volgen die voor de damliefhbbers
van beteekenis zijn:
De eerste stand is van Aubier, een
Fransch dammer. Wit forceert het spel
en maakt daarna een mooien damslag.
Zw. 14 sch. op: 1, 5/8, 10, 12, 15/18, 20,
30, 35.
W. 14 sch. op: 19, 23, 26, 29, 32, 33, 37,
38, 40. 42, 44, 45, 48, 50.
Wit speelt:
1. 29—24! 1. 18 29 (gedw.)
op 20 29 wint 23 25 een schijf
2. 19—14!! 2. 20 9
Schijnbaar de beste, want
op 30 19 volgt 33 22
op 10 19 volgt 24 22
3.
32—27!
3.
4.
40—34
4.
5.
27—21
5.
6.
37—32
6.
7.
42 4!
Stand, nummer twee is uit een partij
waarin zwart remise had kunnen
maken:
mm i
Sm.
WM
H
'h
m
WA.
Zw. 13 sch. op: 2, 6, 8, 9, 11, 13, 14, 16,
17, 19, 21, 30, 35.
W. 12 sch. op: 22, 23, 26/29, 31, 32, 33,
38, 39, 45.
Wit speelde 2924 en nu lijkt zwart
absoluut verloren. Toch had hij nog re
mise kunnen maken door:
1. 29—24 1. 30—34
2. 39 30 2. 14—20
3. 23 12 3. 20 29
4. 33 24 4. 17 8
5. 26:17 5. 13—18
6. 22 13 6. 11 42
mij; nog eens; ik smeek het u! U is jong; u
heeft het leven vo6r zich. U heeft al genoeg
gedaan voor de wraakneming. Kom nu terug,
terwijl u nog kunt."
Zij richtte zich fier op
„Vraagt u een vrouw van mijn ras, een
gevaar te ontvluchten? Dat hebben wij
nog nooit gedaan! En ik zou niet de eerste
willen zijn, die zulk een voorbeeld gaf! De
dikhoofdige Lubanoff is te verliefd, om mijn
aandeel in deze zaak te vatten. Maar u moet
niet denken, dat ik boos op u ben. Ik weet.
dat het uw goed hart is, dat u tot dezen voor-
slag dringt."
Ondanks haar koppigheid wilde hij toch
niet toeg;even zonder strijd.
„Kan ik er u niet toe bewegen? t!k
haat de gedachte, om u hier overgeleverd te
laten aan de genade van deze woestelingen
Trotsch als ik ben, wat ik gedaan heb, voel
ik mij in mijn triomf geremd door dat idee,
dat u hier zoudt blijven".
Maar zij was onvermurwbaar.
„Eens, wanneer ik de schuld jegens mij
eenigszins afbetaald zal voelen, dan zal ik
misschien uw raad volgen. Maar nu nog niet.
waarde vriend! En laat ons nu scheiden; men
weet nooit, wie ons bespiedt. Ik ben zeer, zeet
blij, dat u Lubanoff overtroefd heeft En nc
zeg ik- „goede reis", maar niet: „tot weer
ziens"; om der wille van uw lieve vrouw
moet u zich niet aan meer gevaren bloot-
stellen."
(Wordt vervolgd.)
IIOIIOMOIIC3IIC-5IICDMC3IIC3IICDNCD
.//JMm
y//. v/a
t
*m.„
7%>.„
