DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
BAD-HOTEL ZEEZIGHT.
FIAT
Zaterdag 10 en Zondag 11 Augustus
LOUIS CONTRAN.
R, A. VAN DER LAAN, Arts.
A. DAM
Co.
EGMOND AAN ZEE.
Afgewisseld door Viool en Piano.
m DANCING. H
model
.V30
No. 18*
1929
irOTnent-swrfls bij yooruitbetaling per 3 maanden f2.—fr. per post f2.50. Bewijsn. 5 ct. Adyertentiepr. 25 ct p. regel, grootere letters naar plaatsrulmte.
Brieven franco N.Y. Boek- en Handelsdr. y.h. Herms. Coster Zoon, Yoordam C9t Tel. Administr. No. 3. RMactie No. 33.
zaterda»
Een vliegweek voor Alkmaar
en Omgeving.
De diplomatieke herstel-
conferentie te Ben Haag.
10 AUGUSTUS
BEKEWDRAH1IG.
Gevestigd te AKERSLOOT
ALKMAAR.
TEL. 490.
Dit nomtnei besfaaf ait 3 bladea.
Honderd een en dertigste J&argang
De tijd gaat snel en de raensch past zich
wonderlijk vlug aan bij allerlei nieuwe uit-
vindingen.
Wij bedenken nauwelijks meer hoe bevoor-
recht wij boven andere generaties zijn,
dat wij in den tijd geleefd hebben, dat
de mensch er in geslaagd is met zware ma
chines zijn weg door het luchtruim te zoeken.
De tijd, dat een Olieslagers of een Santos
Dumont onder belangstelting van een enthou-
siaste menigte om een torenspits vlogen, de
tijd, dat dagen lang op goed weer gewacht
moest worden voor men een dergelijk levens-
gevaarlijk experiment durfde wagen, ligt al
lang achter ons. Het vliegen is van jaar tot
jaar veiliger en gemakkelijker geworden en
de tijd is niet ver meer, dat men een reis per
vliegmachine als iets heel gewoons zal be-
schouwen.
Er zijn natuurlijk nog menschen, die zich
voor geen geld van de wereld in een vlieg-
tuig zouden wagen.
Zoo is het altijd geweest en onder onze
voorvaderen, die per trekschuit langzaam
maar zeker op de plaats van bestemming
kwamen, waren er ook heel wat, die zich op
geen enkele voorwaarde in een spoortrein
zouden wagen, zelfs al reed dat vuurspuwen-
de monster met een vaart, die wij tggenwoor-
dig een slakkengangetje zouden noemen.
Het is alles een kwestie van tijd. Men moet
zich aanpassen, men moet wennen aan de
gedachte, dat men ook door de lucht kan rei-
zen en dat de techniek van het vliegwezen
zoo volmaakt is, dat de machines met het op-
voeren der snelheid steeds bedrijfszekerder
zijn geworden.
Wie de statistieken der K. L M. ziet, con-
stateert, dat het aantal passagiers van jaar
tot jaar vermeerdert. Ook het aantal plei-
ziervluchten neemt in buitengewone mate
toe en dat wijst er op, dat steeds meerderen
er toe komen zich aan onze Fokker vliegtui-
gen met hun bekwame piloten toe te ver-
trouwen.
Daaraan heeft het devies der K. L. M.
„Safeiy first" veiligheid boven alles
natuurlijk krachtig medegewerkt.
Het zou dwaas zijn te ontkennen, dat er
nog wel eens ongelukken gebeuren. Maar
hoofdzakelijk komt dat bij militaire vliegtui-
gen voor, dat wil dus zeggen bij vliegtuigen,
die ook nog aan andere eischen moeten vol-
doen dan aan veiligheid, welker bestuurders
niet steeds in alle opzichten geroutineerd zijn
en die bovendien nog een andpre taak hebben
dan hun ranke machines veilig van het eene
vliegveld naar het andere te expedieeren.
Men zal moeten toegeven, dat ongelukken
met passagiers-vliegtuigen tot de zeldzaam-
heden behooren en in verhouding tot het aan
tal gemaakte vluchten niet belangrijk groo-
ter zijn dan bij het treinverkeer het geval is
De iijd is aangebrcken, dat ieder moet
hebben gevlogen.
En nu gelooven wij graag, dat de moed
daartoe bij velen niet meer ontbreekt, maar
wat wel ontbreekt, dat is de gelegenheid.
Wie vliegen wil, moet, zoolang elke stad of
streek van beteekenis nog geen eigen vlieg
veld heeft, naar Schiphol of Waalhaven en
het is begrijpelijk, dat dit voor velen gemak
kelijker gezegd dan gedaan is.
Vandaar dat men' hier de mogelijkheid
overwoger, heeft een machine van de K. L.
M. te laten komen op een terrein, dat voor
de bewoners van Alkmaar en omgeving ge-
makkelijk te bereiken zal zijn.
De oplossing van dat probleem is buiten-
gewoon lastig gebleken, want, gedachtig aan
het ^Safety first", stelt de K. L. M. geen
machines voor pleiziervluchten beschikbaar
of er moet een vliegterrein van voldoende
grootte zijn, dat aan alle eischen van veilig
heid voldoen kan.
De vertegenwoordiger der K. L. M. te
Alkmaar, de heer Hohle, Stationsweg 166,
heeft reeds maanden lang allerlei terreinen
in onze omgeving bekeken en zoo goed als
geen enkel daarvan voldoet aan de te stellen
eischen.
De meeste zijn te klein en waar men aan
elkaar grenzende weilanden tot een wil ma-
ken, vraagt het dempen van slooten zooveel
ge.d, dat men van alle plannen moet afzien.
Ten slotte is er nu een terrein ontdekt, dat
gemakkelijk te bereiken is en waar men, door
net bijeenvoegen van twee aan elkaar gren-
zende weilanden, over een oppervlakte van
25 Hectaren kan beschikken.
De heer Hohle, die reeds lang het voorne
men heeft in onze omgevinj^ een vliegweek te
organiseeren, heeft de K. L. M. van zijn ont-
dekking kennis gegeven en een der piloten
van de Maatschappij is daarop met zijn ma
chine op verkenning uitgegaan.
Het resultaat van dat onderzoek is gunstig
geweest. Slechts werd gerapporteerd, dat het
wenschelijk is den hoogspanningskabel, die
op 130 Meter afstand van het terrein loopt,
tijdens de vliegweek te verwijderen, waartoe
de P. E. N. voor een vergoeding van 4000
bereid is gebleken.
Waar de K. L. M. slechts voor het be-
ichikbaar stcden van een machine voor oas-
Directeur: C. KRAK.
sagiersvluchten zorgt en dus uitsluitend het
risico van veel of weinig passagiers draagt,
moet er als de plannen zullen doorgaan
een garantiefonds van plus minus 5000
gevormd worden. De heer Hohle is er in ge
slaagd een comite uit ingezetenen van Alk
maar, Egmond aan Zee en Egmond-Binnen
samen te stellen, dat zich voor deze vlieg-
plannen interesseert.
Het vliegterrein, dat men thans op het oog
heeft ligt onder Rinnegom, dicht bij de halte
van de tram naar Egmond, zoodat het ook
gemakkelijk per auto of rijwiel te bereiken is.
De inspectie der Spoorwegen heeft toege-
zegd zoo noodig voor extra trams te zullen
zorg dragen.
Het ligt in het voornemen de vliegweek in
September te houden, daar de K. L. M. voor
dien tijd geen machine ter beschikking kan
stellen. De groote moeilijkheid is natuurlijk
eenige zekerheid te krijgen, dat een en ander
zooveel zal opbrengen, dat de uitgaven door
de inkomsten gedekt worden. Die inkomsten
zouden dan bestaan uit subsidies, entree-gel-
den, speldjesverkoop, verkoop van program-
ma's verpachting van een buffet en van een
rijwiel- en autostalling, zoo mogelijk van een
dancing of andere attracties.
Wanneer het weer meewerkt, is er alle
kans, dat de vliegweek een succes zal worden.
Wie in Alkmaar of omgeving nog nimmer
gevlogen heeft, krijgt hier gelegenheid in
een alleszins betrouwbaar passagiersvlieg-
tuig met een bekwamen piloot een tochtje bo
ven deze streek te maken en wij verwachten,
dat velen daarvan zullen profiteeren.
Het comite, dat zich hiervoor interesseert
zal dezer dagen bij eenkomen om het plan
nog eens van alle kanten te bekijken en de
levensvatbaarheid daarvan te overwegen.
Wij hopen, dat het ook in financieel op-
zicht alle gewenschte medewerking zal
mogen vinden.
Hoofdredactenr Tj. N. ADEMA.
Zitting van de politieke commissie
Naar gemeld, kwam gistermiddag de poli
tieke commissie wederom ter vergadering
bijeen. Hierdver werd het volgende
officieele communique
uitgegeven.
De politieke commissie is te 4 uur bijeen-
gekomen.
De heer Henderson heeft de zitting
geopend en uitdrukking gegeven aan den be-
vredigenden indruk, dien de besprekingen
sinds de vorige vergadering met zijn colle-
ga's gevoerd over de ontwikkeling van den
arbeid der commissie, hem gegeven hadden
De heer B r i a n d heeft de commissie
verzekerd van den goeden wil der Fransche
delegatie, opmerkende, dat het eindresultaat
samenhangt met het succes van den arbeid
der financieele commissie.
Een algemeene bespreking, waaraan de
vertegenwoordigers der verschillende delega
tes hebben deelgenomen, is gehouden over de
instelling van een commissie van
vaststelling en verzoening
voor het Rijnland.
Besloten is, het vraagstuk voor te leggen
aan een sub-commissie van juristen, belast
met het onderzoek van de juridische situatie,
zooals die voortvloeit uit de verdragen, en de
behandeling van de zaak in de commissie te
hervatten, als het rapport der subcommissie
aan haar zal zijn voorgelegd.
De volgende zitting der commissie is vast-
gesteld op a.s. Maandag 6 uur.
Besprekingen tusschen de
lieden.
staats
Loucheur en Cheron hebben gisteren -een
bespreking gehad met Francqui en Houart
Briand gebruikte met Zaleski het noenmaal
te Scheveningen.
Donderdagavond heeft de Italiaansche ge-
zant in Den Haag, de heer Marchi, in het
Gezantschapsgebouw aan een aantal leden
der Italiaansche delegatie ter conferentie een
maaltijd aangeboden. Twee-en-twintig perso-
nen namen daaraan deel. Onder dl aanzit-
tenden waren de gedelegeerden Mosconi,
Grandi en Pirelli, voorts ingr. Schioppa, de
pauselijke internuntius en eenige experts der
delegatie.
Uitstapjes voor de journalisten.
De gemeente 's-Gravenhage biedt aan de
buitenlandsche journalisten de gelegenheid
aan, bij groepen van 30 a 40 personen auto
tochten door Den Haag en omgeving te ma
ken. In overleg met het ontvangstcomite voor
de pers zullen deze tochten nader geregeld
worden.
Het plan is, dat de buitenlandsche journa
listen, op uitnoodiging van het Rotterdam-
sche Gemeentebestuur, Zaterdag 17 dezer
een bezoek aan Rotterdam zullen brengen.
Receptie in de Witte Brug.
Gisteravond heeft in het hotel de Witte
Brug een receptie van het perscomite voor re-
geling en ontvangst plaats gehad. Behalve
een groot aantal buitenlandsche en Neder-
landsche journalisten waren ook verscheidene
gedelegeerden ter conferentie en Nederland-
sche autoriteiten aanwezig, van wie velen
met hun dames. Er waren o.a. alle leden der
Duitsche delegatie, behalve de heer Strese-
mann; van de Belgische delegatie de heeren
Jaspar, Hymans, Francqui, Houtart en graaf
de Grunne; van de Engelsche delegatie de
heerqn Snowden en Henderson; van de Pool-
des avonds 8^4 uur, optreden van
Geen entree. Geen consumptieverhooging.
sche de heer Zaleski, en van de Italiaansche
de heer Mosconi.
Onder de Nederlandsche autoriteiten wa
ren minister jhr. mr. Beelaerts van Blokland,
de vice-president van den Raad van State,
graaf van Lynden van Sandenburg; de bur-
gemeester der residentie, mr. Patijn, en de
gemeentesecretaris, mr. Ter Pelkwijk; de
burgemeester van Rotterdam, mr. Drooglee-
ver Fortuyn; voorts waren nog aanwezig
perschefs der delegaties, de heer ir. Damme,
directeur-generaal der posterijen, telegrafie
en telefonie; de directeur van den gemeent. te-
lefoondienst, de heer Snijders en de onderdi-
recteur van den gem. dienst van kunsten en
wetenschappen, dr. Knuttel.
De gasten werden ontvangen door den
voorzitter van het comite, mr. Plemp van
Duiveland; mevr. Plemp van Duiveland; den
vice-voorzitter, den heer Henri Dekking, en
den secretaris-generaal, dr. Van Blanken-
stein.
lnternationaal Den Haag.
We zijn maar doodgewone Hollanders, er
is niets buitenlandsch aan ons te bespeuren.
En toch behoeven we maar twee of drie
vreemde woorden te gebruiken en onze Haag-
sche medeburgers doen alsof we vreemdelin-
gen zijn in dit confereerend Jeruzalem aldus
een redacteur der Haagsche Courant.
Zoo staan we b.v. op het achterbalcon van
lijn 8. Er komt een meneer binnen met een
groote sigaar in zijn hoofd. Hij heeft het
„Berliner Tageblatt" in zijn hand, een acten
map onder den arm en een monocle benge-
lend op zijn dikke buikje. Misschien is hij een
buitenlander, die iets met de conferentie te
maken heeft. Misschien ook niet. Vermoedelijk
is hij een rustige, eerzame vertegenwoordi
ger van een rustig, eerzaam handelshuis over
de grens en weet hij van de conferentie even-
min iets af, heeft hij er evenmin schuld aan
als u of ik.
Maar voor ons staat het vast, dat hij een
gedelegeerde is. Een Duitsch gedelegeerde
op weg naar het Oranjehotel met inlichtin-
gen voor Stresemann.
Nieuwsgierig kijkt de dikke heer in de
voile tram, ziet dan naar zijn sigaar, dan
weer naar binnen en weer naar zijn sigaar.
„Darf man d'rinnen rauchen?"
Nu weet u vast en zeker, dat hij tot de
Duitsche delegatie behoort. Geen twijfel
meer mogelijk. „Dat ist verboten" en u
begint hem duidelijk te maken, dat men in
Holland, in Den Haag althans, in den tram
wagen niet rookt, alleen op de balcons. U
praat Duitsch, omdat hij Duitsch sprak en
omdat u wilt laten hooren, dat men in Hol
land talen spreekt. En ook een beetje, om
dat het aardig is, gesproken te hebben met
iemand van de conferentie. Immers: u hadt
volkomen kunnen volstaan met een kort en
zakelijk: „Nein".
Bij de Promenade stapt de meneer met de
monocle uit. Hij gaat niet naar het Kurhaus
En opeens bekruipt u het teleurstellende ge-
voel, dat het eens geen gedelegeerde geweest
kan zijn, maar een gewone Duitsche handels-
reiziger
Half verlegen over u zelf neemt ge een si-
garet uit uw koker, uw sigarenaansteker
weigert natuurlijk hardnekkig om een vlam
te maken, die dingen schijnen er nu eenmaal
gegarand-eerd op gemaakt te zijn geen vuur
te geven. Maar d-e kleine loopjongen, die
twee haltes na den meneer met het monocle
is opgestapt en uw Duitsche redevoering in
diepe vereering heeft aangehoord, zonder er
veel van te begrijpen, grabbed haastig in z'n
broekzakken naar lucifers en presenteert u
met zijn smerige vingers een vlammetje, vol
trots opmerkende:
„Bitte! Bitte soehr, mainherr!"
Hij houdt u nu voor een Duitsch gedele
geerde zooals u het den man met het „8er
liner Tageblatt" deedt en u durft hem niet
in dien heerlijken waan te storen, want c
weet nu zelf hoe teleurstellend de ont-
goocheling werktn kan, als dit niet het geva
is.
Zoo houden we elkaar allemaal een
beetje voor den gek.
Den leeraar in 't Fransch met z'n
joyeuze, Gallische puntbaardje, uit
wiens zijzak de kop van „Le Matin'
coquet te voorschijn gluurt, houden we
allemaal voor een boezemvriend van
Briand. Die vergissing berust op onze
confereer-grage verbeelding, maar me
neer is er zelf niet geheel onschuldig
aan, dat we tot zulke vergissingen ge
prikkeld worden. Dat is weer zijn ver
beelding.
Zeker zijn we nooit van onze zaak. De
politie-ipspecteur. die hoffelijk salueert
Postgiro 37060
voor den kleinen, schuioogigen Aziaat,
die in de puntjes gekleed, de actenmap
onder den arm, ernstig en gesloten, 1 et
Binnenhof komt overgedrenteld, denkt,
dat hij een Japansch diplomaat groet, en
u denkt nu, dat wij schrijven zullen, dat
het een Indonesisch studentje is, die
gaat snuffelen bij het boek"nstalletje,
maar we weten het zelf o^k -iiet. Het
kan ook wel een gedelegee. zijn.
Dat is juist het boeiende ia de zaak.
Je kunt je vergissen, net als die foto-
graaf, die een Hollandsche meneer
Holland-
adat hij
n exoti-
rf bleek
naar de
exotisch
nek
knock-out sloeg, toen hij op z
sche verzoek niet opzij ginj.
juist tusschen de camera f
sche diplomaat in stond; a<
de diplomaat een vergissin
Hollandsche meneer was er
gedelegeerde, die een klap in z'n
kreeg, omdat hij geen Hollcdsch ver-
stond.
Enfin: we doen allemaal zoo'n beetje
internationaal mee en per saldo is het
hoffelijker en gezien bovenstaande
veiliger bovendien, elkaar dan maar
voor vreemdelingen te verslijten. Het is
weliswaar een waan; maar is een
waan dikwijls niet schooner en romanti-
scher dan de werkelijkheidi
Pessimisme?
Op de x'otonde treffen wij een gezel-
schap aan van Duitsche persmenschen,
die onder elkaar het verloop der confe
rentie bespreken.
Er heerscht een zekere zwaarmoedige
ernst in den toon van hun gesprek.
Haast zou men kunnen zeggen: een
zeker pessimisme.
,Snowden's houding is haast onbegrij-
pelijk," zegt een hunner.
FIAT 520 „is" een wonder „zes". Oude,
degelijke Europeesche fabrikaatshoe-
danigheden gepaard aan de goede kwa-
j liteiten van de Amerikaansche con-
structie, ziedaar in 't kort deze Fiat-
schepping.
De volkomen geruischloosheid van
motor, gangwissel en achterbrug; de
vingerlichte druk, waarmede men alle
bedienings-organen doet functionnee-
ren; het bliksemsnelle optrekken; die
groote snelheid; het zonder overschake-
len kunnen rijden zoowel met topsnel-
heid als met den langzamen gang van
den wandelaarziedaar eenige ken-
merken van dit type.
Spreekuren iederen werkdag:
v.m. 8'/2 91/3 uur,
n.m. I1/, 2 uur.
„Toch niet," lacht een ander, „van zijn
standpunt
„Neen," valt een derde in de rede, „men
moet de conferentie zien in het teeken
van een algemeen herstel. Een algemeen
herstel is alleen mogelijk als men van
alle kanten tracht samen te werken. Die
samenwerking missen we in de zeer po-
sitieve, maar tevens zeer eenzijdige hou
ding, waarin Snowden volharden blijft.
Over het algemeen zijn de Duitschers
weinig over Snowden te spreken; Briand
heeft vrij wat meer hun sympathie;
diens ernstige woorden, dat uit dezen
laatsten oorlog gebleken is, dat een oor-
log aan niemand geluk brengt, zelfs
niet aan hen, die hem gewonnen hebben,
waren er dan ook wel de juiste woorden
naar om in de eenigszins gedrukte, ern
stige sfeer der Duitschers een sympathie
ken weerklank te vinden.
„Het taaie vasthouden van Snowden maakt
een vruchtbare onderhandeling eigenlijk on-
mogelijk", vindt de eerste weer.
„Het is, alsof hij het er op aanlegt, de con
ferentie te doen mislukken
Met die woorden doelt hij op een teer punt.
Deze conferentie, die zoo ir.ooi en vol goede
bedoelingen begon, kan toch niet als een
kaartenhuis ineenstorten. „En het Young-plan
dan?"
Zeker, Snowden houdt taai vast aan de
Engelsche eischen en het is tot op zekere
hoogte begrijpelijk, dat hij dat doet, maar
men moet toch rekening houden met de toe-
komst, het verleden ligt achter ons.
„Men zegt wel eens", zegt een der Duit
schers zacht, „dat wij Duitschers nooit een
nieuw, gezond Duitsohland zullen worden als
wij het oude Duitschland niet weten los te
laten. Maar hetzelfde geldt ook voor de we-
reldpolitiek. En het Young-plan is niet be-
stemd voor de politiek van de een wat meer
en de ander wat minder, maar van het her
stel van een nieuwe wereld. Men zal echter
nooit een nieuwe gezonde wereld krijgen, als
men de oude wereld niet weet los te laten".
„Maar kan Snowden wel van meening ver-
anderen?"
„Men zegt, dat MacDonatd naar Holland
zal komen om besprekingen met Snowden te
voeren".
„Wellicht kan Snowden zelf eem'gen tijd
naar Londen gaan voor ruggespraak met
zijn regeering".
„Jawel, beste vriend, maar hoeveel tijd
gaat daar overheen?"
„Goed, weken misschien, maar alles beter
dan een mislukking der besprekingen, die
een moreele ondermijning zouden zijn van de
principes van het Young-plan".
Dan buigt zich een der journalisten voor-
over. „Hebben jullie gehoord wat de Italia1-
nen in het Kurhaus te verte'den weHn?"
„Met betrekking op Snowden?"
„Ja zeker".
De hoofden neigen bij elkaar. Er volgt een
zachte zin, waarin alleen twee woorden ver-
staanbaar zijnPressieVereenigde Staten.
Dan een stilte.
Een der ouderen haalt zijn schouders op.
„Men vertelt zooveel. 't Is mogelijk. Maar
zekerheid heeft niemand".
Uitlatingen van ministers.
De Gobart een der medewerkers van Le
Soir te 's-Gravenhage heeft verscheidene ter
conferentie aanwezige ministers om hun oor«
deel gevraagd naar aanleiding van de crisis,
welke de conferentie thans doorcnaakt. Snow
den weigerde ieder interview, omdat hij in
beide door hem gehouden redevoeringen al
les heeft gezegd, wat hij te zeggen had.
Stresemann bleek zenuwachtig te zijn en
zeide: „Indien men toch tot geen besluit
mocht komen, zou men het best doen maar
dadelijk en zonder meer op te doeken".
Briand echter blijft optimistisch en ver-
klaarde, dat geen enkele regeering verant-
woordelijk zal willen zijn voor een dergelij-
ke mislukking en vooral niet een linksche re
geering als die van MacDonald.
Cheron en Loucheur zijn eveneens opti
mistisch, de eene op bevel, de andere uit tem
perament. Hetzelfde optimisme bezielt Fran-
qui, die zeide: „Het is de koorts; men moet
ze laten dalen en dan zien, of het abces i?
opengebroken. Men zal dan kunnen nagaan
of een operatie roodig is. Laat de dokters be-
gaan en wacnt!"
Pirelli zou liever heengaan en Stresemann
in tete a tete laten met Snowden. „Wij heb
ben toch altijd nog het plan-Dawes", zeide
hij.
Een verklaring van Briand Opti-
mistische gestemd.
De heer Briand heeft gisteren de volgen-,
de verklaring gegeven aan de pers:
Ofschoon wij vrij ernstige moeilijkheden
doormaken, kan ik geen oogenblik aanne-
men, dat een conferentie als die van 's-Gra
venhage op cen mislukking kan uitloopen.
Zij staat immers boven alle financieele ge-
zichtspunten, die men in het oog kan vatten.
Men kan zeggen, dat zij de vredesverwach-
tingen voor Europe en de wereld in den
schoot draagt, welke men met zou kunnen
teleurstellen, zonder een diepe ontroering on
der de volken te scheppen.
Het werk van de politieke commissie is in
deze conferentie verreweg het gewichtigste
voor wat zijn gevolgen betreft. Maar aange-
zien zijn welslagen ten nauwste afhankelijk
is van het succes van de financieele commis
sie, kan men zeggen, dat de geheele verant-
woordelijkheid voor een mislukking daar ge<
legen is.
De toestand is eenvoudig. Zes mogendhe-
den, de meest belanghebbenden zijn te Ge
neve bijeengekomen en hebben daar met vre-
desdoeleinden resoluties aangenomen. Zij
hebben op den voorgrond gesteld de •'■Nle-
dige en definitieve regeling van herstelbeta-
lingen als onmisbare voorwaarde voor een
stevige organisatie van den vrede, en om tot
een goed resultaat te geraken, hebben zij be
sloten, aan deskundigen op te dragen, deze
regeling voor haar te ontwerpen.
Gedurende maanden hebben de aangewe-
zen deskundigen nauwgezet gearbeid. Zij
waren onafhankelijk, maar zij hadden een
werkplan, en niemand zou mij gelooven, in-
dien ik zeide, dat zij geenerlei voeling met
hun regeeringen hebben gehad.
Na wisseling van hoop en van ongerust-
lieid is alles op gelukkige wijze beeindigd.
Het plan is geteekend door deskundigen en
aan de regeeringen ter bekrachtiging over-
gelegd.
Hiervoor was een conferentie noodzake-
lijk, en deze is het, die hier bijeen is.
In de eerste zitting is een algemeene be-
raadslaging begonnen; van de zes groote
mogendheden, welker deskundigen het plan
hebben vastgesteld, hebben er vijf zich be-
slist uitgesproken ten gunste van de integra-
le aanvaarding daarvan, behoudens de rege
ling van enkele detail-punten. Een enkele
mogendheid heeft zich in de tegenovergestel-
den zin uitgesproken. Zij heeft krachtig haar
standpunt verdedigd. Men kan zeggen, dat
zij de andere er niet toe heeft gebracht, het
hare te wijzigen. De toestand is dus zeker
ernstig. Doch zonder remedie? Ik weiger het
te gelooven. Ik an niet aannemen, dat, omdat
een meening is gerezen tegenover vijf andere
daaruit noodzakelijkerwijze een mislukking
van de conferentie moet voortvloeien, indien
de vijf andere zich niet onderwerpen. Liever
wil ik wachten op bevredigende resultaten
na de enkele uren van noodzakelijk nadenkeo
Gedurende dien tijd heeft Frankrijk, dat ge-
hecht blijft aqn het denkbeeld van den vreckr-
CODRANT.
