llkMissit (Hint.
De geheimzinnige voetstappen
SmeUen, DoorziHe{1
Jtukloopen der Huid
ISSpurol
Brieves uit de hooldstad
FEUILLETON.
HiRderd een en dertigste Jaargang.
/.alei claa 34 Augustus.
Radio-hoekje
PUZZLEN.
1929
Zondag 25 Augustus.
Huizen, 1875 M. 9.— V. A. R. A. Mede-
deelineen voor Postduivenliefhebbers. 9 02
V. A. R. A. Gramofoonmuziek. 9.10 V. A.
R. A. Mededeelingen in't Esperanto. 9.25
V. A. R. A. Concert. V. A. R. A.-orget en
viool. Hagespreekjes. 10.30 V. P. R. O. Uit-
zending van den Ochtenddienst van de Ver.
v. Vriiz. Hervormden te Amsterdam, vanuit
Bellevue" te Amsterdam. 12. 12.30 Le
zing door Jhr. Dr. C. de Marees van Swin-
deren over: Van menschen en dingen in den
Balkan. 12.30—2— Concert door het A. V.
;.R. O.-Kwintet. 2—2.30 A. V. R. O.-Tooneel-
balfuurtje. James Yoland in een vraagge-
sprek met Eduard Verkade. 2.30—3—
'Piano-sonaten van Beethoven. Een cycurs.
Analyse door Louis Schmidt, van Sonate Op
81a in Es. gr. t. (Les adieux) Voordracht
van deze sonate door Egbert Veen. 3—3.JO
Gramofoonmuziek. 3.30—5— Concert door
het Omroeporkest. Sonja Kovalefska, alt.
5— V. A. R. A. Kleuteruurtje. 5H0V. A R
A. Wekelijksch nieuws. 6— V. A^ R. A. Or-
fcestconcert. 7.30-8— A. V. R. O. Gramo
foonmuziek. 8. Tijdsein, pers- en sport-
berichten. 8.15 Kurhaus te, Scheyeningen.
IHet Residentie-orkest. Nicolai Orloff piano.
Ma afloop gramofoonmuziek. 12— Sluiting.
Hitversum, 298 M. (Na 6 uur 1071 M.)
R 25—9 20 N. C. R. V. Morgenwijding.
.10—12— K. R. O. (golflengte 1071 M.)
•Uitzending van de Hoogmis uit de kerk van
de H. Anfridus te Amersfoort. 12.30—1.30
K R O. Concert door het K. R. O.-Trio. 1.30
_2— K. R- O. Lezing over: Het Katho
lieke program inzake film. 2.2.30 Literair
halfuurtje. Onderv/erp: „Roofbouw" van
ding. 12.15-2— Concert door het A. V. R. I Beelduitzending.
O -Kwintet. 2—2.30 Gramofoonmuziek. 2 30 Parijs „Radio-Parts'1725
het Rembrandt-
4.30 Aansluiting van
Theater te Amsterdam. 5—6— Kinderuur-
tje. 6.01—7.15 Concert door het A. V. R O.-
Kwintet. 7.15—7.45 Lezing door J. Sietzes
over- Wat iedere leek van het uurwerk weten
moet. 8.01—9— Vereenigingsuurtje Kon.
Mannenkoor „Kunst na Arbeid' onaer Jel"
ding van W F. Kools en het Mandoline
orkest „Sempre Avanti" onder leiding van
j E. Koldijk. 9—11— Concert door het
Omroeporkest. 10— Persberichten. Na af
loop van het concert: Gramofoonmuziek
12— Sluiting.
Hilversum, 298 M. (Na 6 uur 1071 M.)
(Uitsluitend N. C. R. V.) 11—11.30 Zieken-
dienst. 12.30—1.45 Orgelconcert. 4—5—
Ziekenuurtje. 5—6.30 Gramofoonmuziek.
6 307.Literaire lezing. 7.8.Gramo
foonmuziek. 8— Orkestconcert en spreker.
Onderwerp: Kind Gods en Knecht Gods.
Daarna persberichten.
Davenlry, 1554.4 M. 10.35 Morgenwij
ding 11.20 Gramofoonmuziek. 12.20 Con
cert. J. Roper alt. A. Davies, tenor. 12_50
Orgelconcert. Cinema-orgel. 1.20—2.20 ur-
kestconcert. 4.20 Concert. A. Filtpova, so-
praan. M. Gold, viool. J. Carr, piano. 5.35
Kinderuurtje. 6.20 Lezing. 6.35 Nieuws-
berichten. 7.05 Pianorecital door Stefani As-
kenase. 7.20 Lezing. 7.50 Concert E. Cole
man, alt. Octet. 8.50 Vaudeville 10—
Nieuwsberichten. 10.20 Lezing. 10.35 Con
cert. K. Falkner, bariton. V. Schioler, piano.
11.20—12.20 Dansmuziek. 12.20-
-12.35
M- 12.50-
2.20 Gramofoonmuziek. 4.05 Gramofoonmu
ziek. 6.55 Gramofoonmuziek. 8.35 Concert.
Orkest en solisten.
Langenberg, 473 M. 7.207.50 Gramo
foonmuziek. 7.50—8.50 Orkestconcert. 10.35
12.10 Gramofoonmuziek. 12.30 Gramo
foonmuziek. 1.25—2.50 Orkestconcert. 5.55
—6.50 Orkestconcert. 8.20 Orkestconcert, vo-
caal trio en bariton. Daarna tot 12.20 Dans
muziek.
Zeesen, 1635 M. 6.10—12.50 Lezingen
12.50—1.1-5 Gramofoonmuziek. 1.15—5.20
Lezingen. 5.20—6.20 Concert van Berlijn.
6.20—8.15 Lezingen. 8.20 „Der Feldpredi
ger". Operette. Muziek van C. Millocker.
Daarna tot 12.50 dansmuziek en zang.
Brussel, 508.5 M. 5.20 Trioconcert. Mile.
A. Mony, zang. 6.50 Gramofoonmuziek. 8.35
Concert. Instrumental solisten. 9.20 Orkest
concert uit Ostende.
Hamburg, 372 M. 5.20 Declamatie en
liedjes bij de luit. 6.20 Vroolijk allerlei. 8.50
Orkestconcert. C. Goldberg, viool. 10.45 Or
kestconcert.
De uitzendingen van de N. C. R. V., K. R.
O en V. P. R. O. (Vrijdag), geschieden over
den zender Hilversum op een golflengte van
298 Meter. Na 6 uur 1071 M, terwij. die van
de A. V. R. O., V. A. R A. en V. P. R. O
(Zondag geschieden over den zender van
Huizen op een golflengte van 1875 Meter.
Onze 3e Augustusopgave.
De Cross-word puzzle is een succes ge-
weest. Reeds Maandagmorgen kvvamen
de oplossingen binnen en dat is tot
Vrijdag doorgegaan. Een groot aantal
lezers vindt het een genoegen zoo'n let-
tervierkant op de juiste wijze in te vul-
le« en daarna keurig op te schrijven.
verschillende
de
Want wij moeten verschillende inzen
j— n ders ons compliment rnaken voor
Anton van Duinkerken. 2.30—3.30 K. K- U. weiverzorgde oplossing, die zij ons de-
Gramofoonmuziek. 3.304.15 K. R. O. Le- toekomen. Daar was mooi werk bij.
Gramofoonmuziek
zing over: „Het liefdewerk der drankbestrij-
ding. 4.15—5— Ziekenuurtje, 5— N. C. R.
V. Kerkdienst vanuit de Geref. kerk te Laren.
7 30_8.— K. R. O. Lezing over: „Japan,
zooals ik het gezien heb". 8.018.10 Praatje
door den K. R. O.-voorzitter. 8.10—10.45 K.
R O Conecrt. Orkest en vocale solist. 10.45
_H Epiloog door het Klein koor der K.
R. O.
Daventry, 1554.4 M. 3.50 Concert. S.
Nelis, sopraan. H. Eisdell, bariton, het Gers-
hom Parkington Kwintet. 5.20—5.50 Duet-
ten voor 2 piano's L. Heqard en A. Morn-
son. 5.50 Bijbellezing. 6.050.3d Bach s
kerk-cantate No. 95. Solisten, koor en orkest.
8 20 Kerkdienst. 9.05 Liefdadigheidsoproep.
9.10 Nieuwsberichten. 9.25 Concert. Orkest.
P Robeson, neger-zanger. 10.50 Epiloog.
Parijs „Radio-Paris"1725 M. 12.20 Reli
gieuse causerie en gewijde muziek. 1.05 Gra
mofoonmuziek. 4.50 Gramofoonmuziek. 6.50
Gramofoonmuziek. 8.35 Concert. Orkest en
solisten.
Langenberg, 473 M. 7.508.50 Orkest
concert 9.25—10.20 Katholieke morgenwij
ding 12.50—1.20 Koorzang. 1.20—2-50
Concert. Enkel- en dubbelmannenkwartet, or
kest 4 50—6.20 Orkestconcert. 8.20 „Das
Madchen von Elizondo". Opera van J. Of
fenbach. „Der Musikfeind". Operette van
R. Genee. Daarna tot 12.20 Orkestconcert.
Zeesen, 1635 At. 6.50—8.20 Orkestconcert.
g.209.15 Lezingen. 9.15 Klokgelui en mor
genwijding. 10.20-12.20 Lezingen. 12.20
Orkestconcert. 2.20 Vroolijk allerlei. 2.50
Gramofoonmuziek. 3.50 „Dr. Dolittles Aben-
teur". Hoorspel. 4.50 Concert. Piano en alt.
5.20 Orkestconcert. 6.507.40 Goethe-her-
denking. Toespraak, zang en declamatie.
7 40—8.20 Lezing. 8.20 Vroolijk program
ma. Zang, xylophoon, harmonium en kwar-
tet. 9.50 Orkestconcert. Daarna tot 12.50
dansmuziek.
Brussel, 508.5 M. 5.20 Dansmuziek. 6.50
Gramofoonmuziek. 8.35 Orkestconcert. 9.20
Concert uit Ostende.
Hamburg, 372 M. Concert aan boord van
het s.s. „Cap Arcona". 7.25 Morgengroet
en concert. 9.40 Mogenwijding. 11.50 Or
kestconcert. 12.35 Declamatie en orkestcon
cert. 1.25 Concert. 4.35 Orkestconcert. 6 05
Orkestconcert. 6.50 Concert. Mandoline- en
Guitaar-Orkest. 8.20 Concert. Koor, orkest
en solisten.
Maandag 26 Augustus.
Huizen, 1875 M. 10—10.15 Morgenwij
den toekomen. Daar
Sommige woorden hebben nog wel eeni-
ge moeilijkheid opgeleverd, vooral wan
neer het aantal gegevens 'nog al klein
was, zooals b.v. 52 verticaal: ^offerbus".
Verders keers, valnet, helm, Aida en de
verkleinwoorden, die waren ook lastig.
Doch alle inzenders vonden de door ons
bedoelde oorden. Alleen voor 1 hori-
zontaal kwam ook voor badhotel. Wij
hebben deze kleine afwijking goedge-
keurd, ofschoon men een hotel nu niet
bepaald „op" het strand ziet. Ook het
kleine woordje „roe" bleek nog bezwa-
ren op te leveren.
Bij 't samenstellen van deze puzzle is
ons echter gebieken, dat het heel wat
gemakkelijker is er den op te lossen,
dan te maken.
Hieronder volgt de oplossing:
A i R I I S m N I B i M B N i
N i A T
I R U i (i I
C R U
0 I A D i U
E i D
H E i L M
Wmwmw/M
T i I M M E I R E i N i§f§ W I A i T j E
s u n s h i
showers
der Augus
De Nieuwe opgave
tus-serie).
De strijd wordt spannend. Nog geen
enkele maal was er een zoo groot aantal
oplossers, dat nog voor den prijs in
aanmerking komt.
Wij hebben echter ditmaal iets. dat
moeilijkheden met zich brengt. Wij zijn
benieuwd wie ook deze hindernis naar
het einddoel weet te nemen.
Hieronder ziet men naast elkaar een
ootelling en een aftrekking van twee
zelfde getallen. Deze twee getallen, zoo-
wel als hun som en verschil zijn voorge-
steld door letters, doch gelijke letters
stellen steeds gelijke cijfers voor.
swsurnni uirwusnh
Bij nauwkeurige beschouwing zal
men zien, dat er in't geheel negen ver
schillende letters zijn.
Wanneer wij nu nog vertellen, dat het
cijfer 3 geheel ontbreekt en dat de letter
een 0 (nul) voorstelt, zal men na ijve-
rig" zoeken zeker het antwoord kunnen
geven op deze vraag: Van welke twee
getallen is hierboven de som en het ver
schil voorgesteld?
Oplossingen liefst zoo spoedig moge-
lijk, doch uiterlijk voor Vrijdag 12 uur
aan den Puzzle Redacteur der Alkmaar-
sche Courant.
Jack Mintlaw geheten, die haar vurig had
liefgehad. Eva, het weeuwtje, was toen zeer
gevleid en getroffen geweest door zijn groot?
genegenheid. Zij schreef hem heel dikwijls en
stond hem toe, zijn Londensche verlofdagen
geautoriseerde vertaling uit het Engelsch van I met haar door te brengen. Maar toen zij
Mevrouw Belloc Lowndes, dat was na den wapenstilstand merkte,
door OSWALDI. dat hij ernstige plannen had, om haar te
7) I trouwen en mee te nemen naar Montreal, was
Slechts heel zelden dacht Eva aan die lang zij eensklaps tot het bewustzijn gekomen, dat
zij „daarvoormet genoeg van hem meld.
Wat Birtley Raydon betreft, tusschen hem
en de weduwe was zoo'n raadselachtige, in-
stinctieve, onberedeneerde aantrekkingskracht
ontstaan, als de Franschen noemen een „cou?
de foudre", waaronder versiaan mag worden:
„liefde op het eerste gezicht".
Eva's woordenschat was beperkt; het woor>-
„komiek" deed dienst voor allerlei dingen
waaraan eigenlijk niets grappigs was, en zn
was voor zich zelf nu tot de overtuiging geko
men, toen zij het gewicht van Birtley's zwaar
hoofd op haar schouder begon te voelen, dat
het „komiek" was, hoe hij en zij het samen
zoo best konde'n vinden. En in zekeren zin was
het werkwaardiger dan zij snapte, dat een
vrouw zooals zij, luchthartig, gul en een
beetje wuft, een man als Birtley Raydon
wat bekrompen, benepen en zelfs op de pen
ning niet alleen sterk had aangetrokken
maar hem ook bleef boeien en dat zij even
zeer van hem veel bleef houden.
Maar dat was nu eenmaal zoo en op welke
gronden dan ook, het feit viel niet te looche-
nen, dat zij nog steeds dol op elkaar waren
en zich nooit waarlijk in hun schik voelden
als zij niet samen waren. Beiden hadden d
voorspellingen volkomen gelogenstraft, die
toen zij trouwden, stilzwijgend en heimelijk
iieoiaakt waren dftor de twee menschen <U"
vervlogen dagen terug, dagen die, waar het
haar voorkwam, als tot een ander leven be-
hoorden. En aan den vader van haar eersten
man, wien zij zooveel te danken had, dacht zij
in het geheel nooit.
Maar vandaag brachten de rivier en de
herinnering aan dien dag op het water, dien
dag juist voor den oorlog, haar den ouden
man weer levendig voor den geest. Zelfs her-
innerde zij zich het eenige wezenlijke gesprek
dat zij met hem had gevoerd, waarbij hij
kalm had gezegd: „Ik denk, kind, dat je wel
weer heel gauw getrouwd zult zijn"
En hoewel zij toen onder tranen die haar
stem verstikten, beslist het hoofd had geschud.
was zij natuurlijk toch weer getrouwd zij
rt dan ook hoe vreemd eigenlijk, in aanmer
king genomen, dat zij er bijzonder goed uit-
zag eerst jaren nadat zij het vreeselijke
telegram van het Mjnisterie van Oorlog
kreeg.
Gedurende de eerste jaren van haar wedu-
wenstaat, toen zij tijdeiijk oorlogswerk ver-
richtte, had Eva in alle eer en deugd veel
liefdesavonturen beleefd, maar niet een was
waarlijk serieus geweest. En nu werden de
vervaagde letters ook op een andere bladzijde
van haar „geestelijk notitieboekje" nlotseling
weer duideliik, Zii betroffen een Canadees.
LI.
De brug als sieraad van de stad.
De eischen van het verkeer en de ge--
daanteverwisseling van de brug.
Herleefde belangstelling der archi-
teden. De Berlageburg. De
junctie van den beeldhouwer
Brug en brug-bebouwing; bruggen
en pleinen. Een gevel die gered is.
Amsterdam is, vooral voorheen, om zijn
bruggen beroemd geweest. Men had er de
mooie hoog gebogen gemetselde sluizen met
de sierlijke overwelvingen, welk een zoo gevoe-
lige lijn bezaten en de houten wipbruggen
met de hooge galgen, enkelvoudige of dub
bele, die schilders als de Marissen bekoor-
den, bruggen zooals de onlangs afgebroker.
Magere brug. Helaas, de mooie bruggen zijn
de een na de ander verdwenen. De hooge, ge
bogen sluizen zijn door het verkeer neerge-
drukt en langzamerhand bijna zoo plat als dc
straat geworden. Het leven vervlakt en slijt.
De hooge bogen zijn de een na den ander ver
dwenen, men zou meenen, dat zij verzakt zijn,
maar tram en auto hebben hier hun nivellee-
rend werk verricht. Ook de ophaalbrugger.
zijn geleidelijk verdwenen, toen verbreeding
noodzakelijk werd en het toenemend verkeer
de galgen wegspoelde. Men had die hefboo-
men niet meer noodig toen de electriciteit der.
handenarbeid vervangen kon. Thans heffen
de bruggen zich op, of zij draaien om, door
een „druk op den knop".
De brug is in Amsterdam een zeer belang-
rijke factor voor het verkeer en^voor het stads-
aspect. Er zijn er meer dan vierhonderd vaij
diverse constructie en het is dus te begrijpen,
dat de stadgenoot voor de evoluties in den
bruggebouw niet onverschillig kan zijn. Wie
het stadsbeeld van voorheen door het bestu-
deeren van oude prenten en schilderijen kent,
weet hoeveel schoons de hoofdstad ingeboe'
heeft sinds de architectonische lijn terwille
van de utiliteit verwaarloosd werd.
In den laatsten tijd besteedt men meer zorg
aan de architectonische kwaliteiten. De brug
wordt niet meer uitsluitend beschouwd als
nuchter gebruiks-artikel, maar ook als sieraad
behandeld. De artistieke geest, de geest der
moderne architectuur is tot het Prinsenho?
doorgedrongen. Onze stadsarchitecten'behoo-
ren tot de beroemde Amsterdamsche school en
geven daarvan blijk ook bij den bruggebouw
Natuurlijk wordt, wat uit hun handen
komt, niet door iedereen bewonderd. Maar
smaken verschillen en over den smaak valt
niet te twisten. Tenslotte ligt het belang van
de zaak niet bij de vraag of het resultaat der
architectonische proefnemingen aan den
smaak van het groote publiek beantwoordt,
maar het ligt elders en wel in het streven om
de brug, als belangrijke factor in het stads
beeld, ook uiterlijk een rot te laten spelen.
Toen architect Kramer zijn eerste bruggen
voltooide is om de versieringen, die hij aan-
bracht, vaak gelachen. Op de balustrade
langs de brug, welke het Leidsche Bosehje
met het Leidsche Plein verbindt, zijn heel wat
schct- en spotschriften gemaakt. Ook Emergo
kan de gestyleerde Nijlpaarden of krokodil-
len en de andere figuren, die de brug flankee-
ren, niet bewonderen, maar hij is niettemin
zeer in zijn schik, omdat het geheel toch een
monumental en indruk maakt; omdat, wat
meer zegt, de belangstelling en de zorg voor
de brug herleefd is. Die herleefde belangstel
ling is reeds in het begin dezer eeuw tot uiting
gekomen met den bouw van Berlage's Amstel-
brug tegenover de Ceintuurbaan. Ook ten
aanzien van den bruggebouw is Berlage de
groote voorlooper en baanbreker geweest. Hij
heeft een monumentaal karakter met groot:
s«berheid weten te vereenigen. De schoonheid
en de kracht van deze brug ligt uitsluitend in
de lijn, niet in de ornamentatie. De schoon
heid1 ligt ook in de contructieve idee De leu-
ningen zijn niet als versiering aangebracht,
zij vormen een geheel met het lichaam van de
brug.
Wanneer men deze brug aandachtig be
schouwt, vraagt men zich af, of de critiek,
welke op de bruggen van den laatsten tijd ge-
oefend wordt, niet eenigszins gerechtvaar-
digd is en of men zich met de overdaad van
ornament niet op den verkeerden weg bevindt
De beelhouwer vaart er wel bij. Zijn medewer-
king wordt meer en meer gezocht men den-
ke aan de brug achter het Lyceum maar
tenslotte moet het architectonische toch domi-
neeren. Gelukkig doet het dit nog, ondanks
de versieringen. Men wacht nu in spanning
het resultaat van Berlage's groote opgaaf:
den bouw van de vierde Amstelbrug tegen
over de Amstellaan, een brug, die naar der.
grooten bouwheer genoemd zal worden, die
zijn naam vereeuwigen zal.
HOOG EN LAAG WATER TE
BERGEN AAN ZEE,
(In Zomertijd).
A ugu
stus.
Hoog water
Laag water
Dat
v m.
nam.
v m. nam.
25
7 u8
7.30
3 46 3.58
26
7.44
8.08
4.22 4.32
27
8.27
8.51
4.57 5.09
28
9.18
9.48
5.41 5.59
29
10.24
11.03
6.34 7.01
HOOG EN LAAG WATER TE
EGMOND AAN ZEE.
(In Zomertijd).
Augu
stus.
Hcog water
taag water
Dat
v m.
nam
v m.
nam.
25
7.05
7.27
3.34
3.46
26
7.41
8.05
4.10
4.20
4.57
27
8.24
8.48
4.45
28
9.15
9.45
5 29
5.47
29
10.21
11.00
6.22
6.49
voor hen iets beteekenden in hun zelfgenoetr-
zaam leventje. Dat waren Birtley Raydon's
moeder, een ouderwetsche stijve dame, typ?
uit den tijd van Koningin Victoria, en een
zekere mevrouw Strain, met wie Eva had sa
mengewoond in de jaren, toen zij weduwe
was.
Adelaide Strain was toen ook, evenals haar
vriendin een „oorlogsweduwe". Maar hierbij
hicld de gelijkems op, want zij was verstan-
dig .eenvoudig en arm. Was het misschien,
doordien het verleden dezen middag zoo plot
seling voor haar geest was opgedoemd, dat
Eva Raydon aan Adelaide Strain een sym-
pathieke gedachte wijdde?
Naar zij stellig meende te weten, had Ad die
het in den laatsten tijd heel hard; en buiten
medeweten van Birtley, had zij haar oude
vriendin juist gisteren vijf pond gestuurd.
Weer stopte de wagen heel langzaam. Nu
wipte de chauffeur er uit. Zij waren op een
plek gekomen, waar de rivieroever, welken zij
volgden, tenslotte een smalle laan vormde,
waarop een weg met een scherpen hoek naar
links afboog.
Birtley Raydon werd wakker en lichtte het
hoofd van zijn vrouws schouder op.
„Deze weg gaat naar Londen, mijnheer
maar aan die andere weg ligt een heel aardig
dorp, dat heel bekend is in de streek
Zooals Diggle had gehoopt, antwoordd
mevrouw Raydon: „Laten we dan naar dat
dorp rijden Het is nog niet zoo laat en dan
kunnen we daar thee drinken. Ik bedenk daar
juist, dat de suiker vergeten is".
Feitelijk had Eva al, toen zij voor de lunch
waren uitgestapt, gemerkt, dat hun lui nood
hulpje, het kamermeisje, dat hen den laat
sten tijd zoo te zeggen tot wanhoop had ge-
bracht, vergeten had, suiker in de picnic
Welken indruk zal deze brug maken als zij
voltooid is? Men is thans met het voorberei-
dende werk begonnen. De voorbijganger be-
merkt er niets van, hij ziet alleen, dat de
Amsteloevers ter hoogte van de werkplaats'i
door hooge palissaden aan het oog onttrokken
zijn. Maar hij heeft vertrouwen in het werk
van den grijze.i grootmeester der moderne ar
chitectuur.
Meer en meer tracht de bouwmeester, die
met bruggen over de brug komt, de eentonig-
heid der kademuren, tenminste daar waar voor
eentonigheid te vreezen valt, te onderbreken
door't plaatsen van hoek-gebouwtjes waar de
lijn van de brug in die van kade overgaat. Men,
ziet zulke hoekgebouwtjes hier en daar aan
het kanaal, dat Amstel en Schinkel verbindt.
Men vindt ze ook elders, bijv. bij de brug
tegenover het R.A.I.-gebouw. Ook op de nieu
we Berlage'-brug zal zulk een hoek-gebouwtji
prijken. Deze kleine toerntjes dienen als
wachthuisjes voor het personeel, dat de brug
bewaakt of bedient. En waar een brug geen
eigenlijken brugwachter behoeft, gebruiki
men ze als kiosken. Met deze hoek-gebouwtjes
nadert men weer de bebouwing der bruggen,
die eertijds'gebruikelijk was. zoodat men, de
brug passeerende, niets van het water kon be-
merken. Zulk een bebouwde brug vindt men
bijv. nog in Venetie (de Rialto-brug). Maar
oudtijds werd de brug-ruimte zooveel mogelijk
voor de nering gereserveerd. Tot groot onge-
rief van de baliekluivers. Ook de eerste Am
sterdamsche Koopmansbeurs was op een brug
gebouwd. Zoodat een deugdelijk koopman nog
altijd als brugman praat. (Men hoore den
geroutineerden handelsreiziger)
Er zijn in Amsterdam verscheidene brug
gen, die nauwelijks meer als bruggen te her-
kennen zijn, die door hun breedte het karak
ter van pleinen hebben gekregen. De Singel-
brug bij het Koningsplein is er een van. En
wie denkt, op het Sofia-plein wandelend, aan
de onderaardsche gewelven en het daar door
stroomende water? Waren ook niet vroegef
Amstel en IJ rechtsteeks voor de vaart ver-
bonden en overwelfd, daar waar thans het
Damplantsoen ligt?
Nu wij toch over „bouwen" schrijven willen
wij nog een enkel woord aan „afbraak" wij
den. Niet aan afbraak van bruggen, al valt
ook deze nu en dan te betreuren, maar over
de afbraak van de Magere brug" hebben w ij
indertijd reeds geschreven. Amsterdam is
eenigen tijd verontrust geweest over de af
braak van Huize „Couturier". De Holland-
sche Koopmansbank, die het patriciershuis,
waaraan zoovele Amsterdammers aangename
herinneringen hebben, had gekocht, kon het
perceel in den bestaanden staat niet gebruiken
en begon met verbouwen; met zoo grondig
verbouwen, dat de Zweedsche architect, die er-
mede belast was men weet, dat genoemd?
Bank een dochtermaatschappij is van de
Zweedsche luciferstrust het noodig oordeel-
de een nieuwen gevel te ontwerpen. Gelukkig
waren de Zweden echter voor rede, of liever
voor overreding vatbaar en dank zij de bemid-
deling van invloedrijke lichamen is het be-
houd van den gevel verzekerd.
Amsterdam, Aug. '29. EMERGO
mand te pakken, en heimelijk was Eva bang
geweest voor het oogenblik, dat haar man er
achter zou komen. Raydon was een van die
mannen, die vaak, voorgevende dat zij o, zoo
eenvoudig leven en dit ook boven alles stellen,
aan den anderen kant eischten, dat alles wat
hen betreft, zoo gezegd „in de puntjes" moet
zijn. Hoewel hij bijvoorbeeld gewoonlijk maar
een klontje suiker in zijn thee wilde hebben,
verscholen
Swanmere.
tusschen kastanjeboomen, was
HOOFDSTUK II.
„E en dame zeer geschikt voor..'
Terwij 1 Eva Raydon als zwevende in haar
gemakkelijke auto, naast haar echtgenoot
want hij was eigenlijk een beetje bang om dik zich overgaf aan een zaligen datodroom
te worden, zou hij toch het gevoel hebben, van beelden uit het verleden, zat Adelaide
te worden te kort gedaan en dus ook nijdig Strain, de vrouw aan wie zij zoo juist een
zijn, zoo iemand hem gevraagd had, dien kop vluchtige sympathieke gedachte had gewijd,
thee maar te nemen, zonder dat eene klontje
suiker er in.
„De suiker vergeten? Echt vervelend! Dat
schepsel moet maar weg I Moeten we haar
dertig shilling per week betalen, omdat ze
zoo haar werk doet?"
Hij wond zich op, had het land, en zijn
vrouw speet het terstond, dat zij al iets had
losgelaten over de vergeeten suiker.
„Diglle kan wel even een ons in den
dorpswinkel koopen", suste zij.
Kort, onaangenaam klonk zijn antwoord:
„Dat kan ie, natuurlijk. Maar op die ma-
nier vliegt't geld weg".
En den glimlach op haar gelaat ziende,
ging hij voort: „Ja, jij kan gemakkelijk
lachen, Eva! Jij vindt me natuurlijk heel on-
redelijk. Maar mijn mceder heeft groot ge-
lijk, met te zeggen: „pas op de klentjes, dan
zullen de grooten wel op zich zelf passen".
„Een paar klontjes suiker zullen ons niet
arm maken".
Ze zei het heel opgewekt, weinig vermoe-
dend, dat wat de ouden noemden Fatum,
haar thans een nieuwe keuze had gedaan,
want het bekoorlijke dorp aan de
voor zich uit te staren in de onfrisch en poo-
ver gemeubelde kamer, dicht bij de Easton-
road, waarheen zij juist verhuisd was van
het zoo goed beheerde „Tehuis voor dames
met een werkking", waar zij om geldelijke
redenen niet langer kon blijven wonen.
Toen zij daar zoo zat, met het hart vol
wanhoop een weinig voorover leunend in
den brein trijpen armstoel met zijn gebroken
veer in de zitting, leek mevrouw Strain vol
komen een vreemde, ook wat haar uiterlijk
betrof, in haar nieuwe omgeving.
Er lag iets puriteinsch, tevens iets van een
harde onverstoorbare eigenwaarde, in haar
verschijning.
Maar haar eenvoudige, donkere japon, de
stijve castoren hoed, ja eigenlijk alles aan
haar, tot zelfs de koffer dien de chauffeur
met den verkeerden kant naar de muur had
neergegooid, nijdig als hij was, omdat hij
die hooge trap in het pension had moeten
opklimmen, dat alles droeg onmiskenbaar
de droevige sporen van vroegere, betere da
gen.
Theems,
fWordt veryotgd).
199 i
V///MW
Iverrach! en geneest mil m«t
Ooozeo 30-60 eo 90 ct. Tube 80 a.
Bij Apoth. eo Drogisteo
txil MU11UC ©UlRCi 111 Z.1J11 lliVV W11V4V Iiwwvi.. I j-- i
