ttuMiscie Conrait.
De geheimzinnige voetstappen
Brieven uit Merltfn.
FEL1LLET0N.
No. 200 1929.
Honderd een en dertigste Jaargang.
Maandag 26 Augustus.
Radio-hoekje
Dinsdag 27 Augustus.
Huizen, 1875 M. 10.—10.15 Morgenwij-
ding. 10.30 Herdenkings-bijeenkomst in de
•Ned. Hervormde kerk te Soest ter gelegen-
Iiei-i van het 900-jarig bestaan dier ge-
meftte. Mej. A. C. Schippers, zang. Job. A.
Blok, viool. Jhr. J P. A. de Jonge v. Zwijns-
bergen, cello. Fred. Breekveldt, orgel. I
Pluim, historicus. Openingswoord door Mr.
6. Deketh, burgemeester van Soest. 12.15—
2.Concert door het A. V. R. O -Kwintet.
2.-2.45 Kookpraatje door P. J. Kers. 2.45—
4.Gramofoonmuziek. 4.30—5.30 Micro-
foon-debutanten. Zang. 5.30—7.— Concert
door het A. V. R. O.-Kwintet. 7.-7.45 Le-
zing door Casper Howeler over: Symphome
van Cesar Franck. 8.01—8.30 A. V. R O.-
Boekenhalluurtje. 8.30-11.— Concert door
het Omroeporkest. Charles van Isterdael,
cello. Daarna gramofoonmuziek. 12.— Slui-
ting.
Hilversum, 298 M. (Na 6 uur 1071 M.)
(Uitsluitend K. R. O.) 11.30—12.— Oods-
dienstig halfuurtje. 12.151.15. Concert
door het K. R. O.-Trio. 1.152. Gramo-
.foonmuziek. 2.—2.20 Knipcursus. 2.20—
3.20 Vrouwenuurtje. 5.6.Gramofoonmu-
ziek 6.01—7.Gramofoonmuziek. 7.—7.15
Lezing over: De cursus Engelsch. 7.15—7 30
Esperanto-praatje. 7 30—8.— Lezing over:
Wat dient opgemerkt bij 'n omroep in ons
land. 8.—11-30 Speciaal £ramofoon-pro-
gramma m. m. v. 't Politie Mannenkoor.
Daventry, 1554.4 M. 10.35 Morgenwij-
ding. 11.20 Gramofoonmuziek. 12 20 Orgel-
concert. H. Bentley,. zang. 1.20—2 20 Orkest
concert. 2.20—2.45 Beelduitzending. 4.20
Darismuziek. 5.35 Kinderuurtje. 6.35
'Nieuwsberichten. 7.05 Piano-recital door St.
lAskenase. 7.20 Lezing. 7.45 Lezing. 8.05
Zang door J. Stirling Mackinlay. 8.20 Con
cert. Militaire kapel. K. Ellis, bas. Melsa,
viool. 10.— Nieuwsberichten. 10.20 Lezing.
10.35 Uitzending uit het London Alhambra,
dar.sorkest. 11.05 Dansmu.ziek. 11.20—12.20
Dansmuziek.
Parijs „Radio-Paris", 1725 M. 12.50—
2.20 Gramofoonmuziek. 4.05 Concert Orkest
en solisten. 6.55 Gramofoonmuziek. 8.55
Concert. Orkest en solisten.
Langenberg, 473 M. 7.207.50 Gramo
foonmuziek. 7.50—8.50 Orkestconcert. 10.35
12.10 Gramofoonmuziek. 12.30 Gramo
foonmuziek. 1.252.50 Concert Orkest en
vocale solisten. 5.556.50 Orkestconcert.
9.20 Her-uitzending van Weenen.
Zeesen, 1635 M. 6.10—12.45 Lezingen.
12.501.15 Gramofoonmuziek. 1.155.20
Lezingen. 5.20—6.20 Concert uit Leipzig.
6 20—8.15 Lezingen. 8.20 Orkestconcert uit
Langenberg. 9.20 „Orpheus" van R.
Leonhard. Daarna Nieuwberichten en beeld
uitzending.
Brussel, 508-5 M. 5.20 Trio-concert. 6.50
Gramofoonmuziek. 8.20 Orkestconcert.
Hamburg, 372 M. 11.50 Muziekuitzending
voor scholen. 5.20 Orkestconcert. 6.35 Con
cert. 8.20 Concert op Volksinstrumenten.
10.45 Orkestconcert.
GEMEENTERAAD VAN ALKMAAR.
De Burgemeester van Alkmaar roept de
leden van den Gemeenteraad op ter bijwo-
ning eener vergadering op Donderdag 29
Augustus 1929, nam. 1 uur, ten einde te be-
raadslagen en te besluiten omtrent de hicr-
onder vermei de punten:
1. Vaststelling van den otulen der vorige
vergadering. Mededeelingen. Ingekomen
stukken
2. Benoeming van personeel aan het
Gymnasium "(bijlagen nrs. 80 en nr. 96).
*3. Idem van tijdelijk personeel aan de
Handelsschool (bijlagen nrs. 82 en 87).
4. Idem van tijdelijk personeel aan de Nij-
verheidsscholen (bijlage nr. 83).)
5. Voorstel tot wijziging der Verordening
op het kouren van waren (bijlage nr. 78).
6. Idem tot het verhuren van schoolloka-
len ten behoeve van het voorbereidend lager
©nderwijs (bijlage nr. 79).
7. Idem tot wijziging van eenige veror-
ideningen in verband met de combinatie van
havendiensi en marktwezen (bijlage nr. 81).
8 Idem betreffende de liquidatie der N.
V. Alkmaarsche stadstram (bijlage nr. 85).
9. Idem tot terugneming van grond uit
het grordbedrijf (bijlage nr. 88).
geautoriseerde vertaling uit het Engelsch van
Mevrouw Belloc Lowndes,
door OSWALDI.
8)
Boven den viezigen namaak-marmeren
schoorsteenmantel hin g een gebarsten Spie
gel; en toen Adelaide Etrain de kamer was
binnen gekomen, had zij een beeld van zich
zelf opgevangen en het pijnlijke feit moeten
vaststellen, dat zij er dien dag beslist leelijk
en ook veel ouder dan haar werkelijken
leeftijd, uitzag. En toch, twaalf jaren ge-
leden, toen zij met den jongen dokter Alex
Strain, trouwde, hadden de menschen ge-
zegd, dat zij, zoo al niet bepaald mooi, toch
wel heel aantrekkelijk was, met haar ver-
standige, fijne levendige, donkere gelaatsuit-
drukking.
Deze vrouw, eenmaal de goede vriendin
van Eva Raydon, voelde nu met scherpe bit-
terheid, dat een kwaadaardig noodlot haar
heel haar leven had achtervolgd. Haar ge-
boorte kostte haar moeder het leventoen zij
pas vier jaar was, deed haar vader, een
knap dokter, diphtheritis op van een zijner
paptipnten en stierf hij op den leeftijd van
drie en dertig jaren. De vijfhonderd pond
sterling waarvoor hij was verzekerd, waren
aan haar opvoeding besteed. Toen, eindelijk,
scheen het alsof het geluk op haar weg ver-
scheen. Zij had het er op gezet, verpleegster
te zullen worden en de knacpe huisdokter.
10. Idem tot het aanleggen van een riool
in het Fnidsen (bijlage nr. 89).
11. Iedem to: het verlecnen van onthef-
fing van artikel 28 der bouw- en woningver-
erdening ten behoeve van den bouw van een
ketelliuisje voor centrale verwarming, op
een terrein aan den Helderscheweg (bij'age
nr. 90)
12. Idem tot het verlengen van het hoofd-
riool in den Westerweg (bijlage nr. 91).
13. Idem tot het verplaatsen van de gas-
buizen in den Helderscheweg (bijlage nr.
92).
14. Idem tot goedkeuring der rekeningen
over 1928 van gesubsidieerde instellingen
(bijlage nr. 93).)
15. Idem tot mil van stukjes grond aan
de St Laurenssraat (bijlage nr. 94).
16. Idem tot beschikbaarstelling van cre-
diet voor inriching van lokalen voor voorbe
reidend onderwijs (bijlage nr 95).
(Van onzen correspondent).
Berlijn 17 Augustus.
A Is d e zon zoo lekker schijnt en d e Ber-
lijners in luchtige vroolijke zom^rkieeding
de straten vullen en's avonds voor de ontel-
bare restaurants en koffiehuizen „uitblazen".
dan krijgt men zoo oppervlakkig den indruk,
dat de groote meerderheid dezer 4 3 millioen
zieltjes het leven niet a! te zwaat schijnt te
nemen en pret in het eigen bestaan heeft.
Wie Berlijn beter kent, weet, dat deze eerste
visie op stukken na niet op de werkelijkheid
gelijkt.
De Sakser, de Beier, de Rijnlander. die, in
verschillende overgangen van gebrek aan
waardeering, den Berlijner niet luchten kun
nen, zullen u met graagte vertellen, dat de
hoofdstad van het Deutsche Rijk een „Sun-
denbabel" is en dat men den doorsnee-
bewoner bijna als „Schweinehund" beschou-
wen kan. Wat natuurlijk hoogst onbillijk en
gruwelijk overdreven is. Ik ken den Berlijner
nu al sinds 1913 in dagelijksch verkeer. Ik heb
hem in dagen van vreugd en in lange jaren
van ellende en tegenspoed meegemaakt en kan
hem in het algemeen niet beter en niet
slechter vinden dan eenige andere Duitsche
variatie.
Maar hij is nu eenmaal wereldstedeling,
behoort tot die groote uiterst gemengde
massa, die ook een het zij erkend: betrek-
kelijk-groot percentage misdadigers op-
lichters, nietsdoeners, chevaliers d'industrie,
dieven, moordenaars, souteneurs, en soort-
gelijke onwelkome menschensoorten gastvrij-
heid verleent. Vullen we deze groepen aan
met een jammerlijk verarmden en daardoor
vaak stuurloos en ook wel karakterloos ge-
worden middenstand, met een jeugd, die ten
deele onder den invloed van geexalteerde
moderne stroomingen niet meer in of
uit weet en tot excessen en ten slotte mis-
daden en zelfmoorden vervalt, dan is het
beeld eenigszins volledig geworden en laten
we ons niet meer zoo snel door eerste indruk-
ken misleiden.
Een geweldig-groote stad met (gelukkig!)
een groote meerderheid van solide, harde
werKers; en een (veel te groote!) miiiderheid
van figuren. die aan den zelfkant der samen-
leving verblijf houden
De gemiddelde Berlijner is niet mindef
arm dan zijn landger.ooten in andere Duit
sche steden en dorpen. Geld is schaarsch in
Duitschland; de honger naar waren grooter
dan ooit. De jeugd wenschte te huwen, de
woningnood is nog altijd enorm; dus zijn
de prijzen voor de huurwoningen ver boven
Europeesch peil.
Het gevolg daarvan is, dat de Berlijner.
die in de inflatiejaren het sparen verleerd
heeft, met graagte gegrepen heeft naar het
crediet- en afbetalingsstelsel, dat in Duitsch
land sinds eenige jaren ongekende afmetingen
aangenomen heeft.
Contante betaling is hier uitzondering
geworden, koopen „op de pof" (of gelijk men
het hier grappig noemt: „auf stottern'') iets,
waar niemand zich meer over pleegt te scha-
men. Van de groote warenhuizen af tot de
kleinste snoepwinkeltjes toe verkoopen op
wekelijksche of maandelijksche afbetaling'
en de practijk heeft het al noodig gemaakt,
den handeldrijvenden middenstand door uit-
gebreide organisaties tegen de legioenen der
wanbetalers te beschermen.
Want natuurlijk wordt van dit stelsel mis-
bruik gemaakt.
Wie's middags door de groote Berlijnsche
winkelstraten wandelt of zich tegen sluitings-
uur der kantoren op de groote verkeerswegen
naar het Westen en het Zuiden opstelt zal
versteld staan van het overgroote aantal
luxe-auto's, dat voorbijsnort. U kunt mij
echter op mijn woord gelooven, dat 3/4 van
bij wien zij hiertoe om raad had gevraagd,
was verliefd op haar geworden en zoo
gauw mogelijk met haar getrouwd.
Maar al heel spoedig begon het ongeluk,
haar ongeluk, beiden te achtervolgen. Een
vrouwen zonder eenig fortuin, en het kindje
dat was gekomen binnen tien maanden na
hun huwelijk, waren noodlottige beletsels
voor een dokter, die geenerlei extra-inkcm-
sten had. Van deze beiden, evenals van an-
deren, die hun omstandigheden niet aan de
groote kolk hingen, bleek het uitbreken van
den oorlog althans zoo scheen het een
uitkomst te zijn.
Hoe trotsch en gelukkig waren zij ge-
weest, toen Alic in den herfst van 1914 als
assistent van een beroemd operateur naar
Frankrijk was gegaan. Maar toen de twee
mannen hard aan het werk waren, in een
schuur vol gewonden, brak een hevig bom-
bardement los. Verscheidene gewonden ble-
ven ongedeerd; de dokters werden beiden
gedood.
In die dagen was er nog iets bijzonders,
iets inig ontroerend in den aanblik van een
jonge oorlogsweduwe en Adelaide Strain
kreeg spoedig een aanbieding voor een uit-
stekende betrekking. De maanden die toen
volgden behoorden hoewel zij het met
verontwaardiging ontkend zou hebben
tot de gelukkigste van haar leven. Zij ging
op in haar werk en genoot voile vrijheid,
om haar bijzonder talent voor zaken doen,
in practijk te brengen, en elken avond kwam
zij thuis, bij haar Gilly, haar zoontje, dat
zij boven alles lief had.
Omstreeks dien tiid, in den winter van
deze prachtige wagens niet, of slechts
zeer gedeeltelijk betaald is en in vele geval-
len ook nimmer betaald zal worden. Ze zijn
op afbetaling of op crediet gekocht, en de
deftig-gekieede ..bezitters'' rekenen steeds met
de zeer groote mogelijkbeid, dat ze binnen
enkele dagen of weken in het openbaar zul
len moeten toegeven, dat ze geen cent meer
hun eigendom kunnen noemen; veel schulder.
en geen pfennig bezit hebben.
Dat verklaren ze voor den erchter onder
eede; en zooiets heet hier dan de ..Offen-
barungseid".
In mijn woonwijk in het deftige „Berlin-
Zehlendorf" zijn tal van prachtige villa's. Ik
heb de gewoonte 's avonds na het werk een
wandeling door die villa-straten te doen om
op veranderingen te letten En er gaat
eigenliik geen week voorbij, zonder dat er iets
op te merken vait. Hier heeft zich een bankier
voor het hoofd geschoten, daar is een zaken-
man naar het buitenland gevlucht. ginds is
een bezitter van drie luxe-auto's failliet ver-
klaard. Overal zoekt de verhuiswagen zijn
slachtoffers en komt „Jan met de Pet" zijn
deurwaarderszegeltjes opplakken
Dat is zoo typisch voor Berlijn, dat slacht-
offer noch toeschouwers er zich fegenwoor-
dig meer iets van aan plegen te trekken. De
stad is te groot en het verschijnsel te veel-
vuldig. Men duikt in een andere week weer
op, krijgt opnieuw crediet en tracht Fortuna
op fortuinlijker wijze te vrijen.
Men krijgt opnieuw crediet schreef ik.
Maar daar schijnt men nu een stokje voor
te widen gaan steken!
Zooeven las ik. dat de groote middenstands-
organisaties een eigen crediethureau gesticht
hebben en dat zij nu reeds over een cartho-
theek beschikken, waarvan de namen van VA
millioen Berlijners zijn opgenomen met daar-
bij de aanteekening of zij reeds vroeger fail
liet verklaard werden, een ,,Offenbarung-\
seid" aflegden of op andere wijze getoond
hebben, dat men voorzichtig met hem moet
zijn.
Anderhalf millioen namen op de 4.3 milli
oen inwoners (kinderen, grijsaards. gebrekki-
gen, verpleegden enz. meegerekend!). Ik ge-
loof, dat de soliditeit van den gemiddelden
Berlijner niet op wreeder wijze gekenschetst
kon worden.
Maar wat waar is, moet nu eenmaal ge-
zegd worden.
Het overgroqte deel dezer menschen is een
offer der tijdsomstandigheden. En de handel-
drijvende middenstand heeft er door zijn uit-
gebreide crediet- en afbetalingsstelsels zelf toe
mecTegewerkt.
De practijk leert nu eenmaal, dat deze
methodes den kleinen man met het geringe
inkomen verleiden tot het onmiddellijk zich
aanschaffen van tal van zaken, die hij niet
noodig heeft Hij behoort bij elke nieuwe
overeenkomst niet alleen zijn vast salaris,
maar ook zijn reeds aangegane verbintenis-
sen op te geven. In verreweg de meeste ge-
vallen zal hij trachten, deze bepaling, die
hem verhindert het voorwerp van zijn ver-
langen onmiddellijk in handen te krijgen. te
ontduiken. Dat beteekent bedrog en be-
zorgt hem, daar de firma's hun overeenkom-
sten met klanten toch straks aan elkander be-
kend maken, vrijheidsstraffen, die oneervol
zijn en het begin van een loopbaan vol mis-
daad kunnen beteekenen.
Deze geweldige opeenhoping der wereld-
stadmenschen is voor velen een gevaar; voor
jonge kinderen het meest, die dagelijks in
alle deelen der stad tot uitersten vervallen
het slachtoffer van misdadige elementen wor
den, door de ouders niet meer gecontroleerd
kunnen worden en in ziekenhuizen en gevan-
genissen eindigen.
De zon schijnt zoo lekker, en de menschen
stappen in hun lichte, witte kleeren zoo vroo-
lijk door het leven heen.
Maar naast dit felle licht heeft Berlijn
zwarte slagschaduwen.
Ik mag ze, als eerlijk kroniekschrijver, u
niet verzwijgen!-
Binnenland
HET CARLTON-HOTEL.
De crediteuren-vergadering.
In „Polen" hebben de crediteuren van de
N.V. „Nereide" (Carlton-hotel) vergaderd
onder leiding van een commissie uit de cre
diteuren bestaande uit de heeren mr. E. H.
van Baumhauer, voorzitter, Joh. Bol en
Roozen, de laatste tevens bewindvoerder van
de N.V. „Nereide", over welker surseance van
betaling op 13 September zal worden be
slist.
In de vergadering, welke zeer druk was
-bezocht meer dan 200 schuldeischers wa
ren aanwezig heeft de commissie den
1915 had zij Eva ontmoet. De twee vrou
wen, hoezeer ook van elkander verschillend,
hadden spoedig veel met elkaar „op" en
mevrouw Strain had dan ook aanstonds het
voorstel aangenomen, om de handen ineen
te slaan en zij, in ruil voor kost en ipwo-
ning, de mooie bovenwoning van haar nieu
we vriendin zou „doen".
Het plan slaagde schitterend. Adelaide
werkte voor Eva, zooals geen betaalde
kiacht het ooit gedaan zou hebben, zij ging
ook mee in de aardige, onschuldige avon-
tuurtjes van het bekoorlijke weduwvrouwtje
met de „jongens" die van het front in Vlaan-
deren kwamen, snakkend naar de genoegen-
heid en de vroolijkheid, welke elke vrouw
hun toen zoo gulweg af.
De eenige aan wien zij, Adelaide Strain,
de voorkeur had gegeven van die jongelui,
was Jack Mintlaw; en Eva had met hem
misschien een tik je ernstiger geflirt, dan
met zijn rivalen. Maar na den wapenstil-
stand, toen Mintlaw er op gezinspeeld had,
dat Eva zijn vrouw zpu worden, hadden er
gevoelige, en zelfs tragische tooneelen op het
gezellige bovenhuis bij Victoria Station
plaats gehad. Mevrouw Strain had Jack
Mintlaw's partij strengera gekozen dan mis
schien wel verstandig was. Dat had Eva
haar nooit heelemaal vergeven, ofschoon zij
moest toegeven wan het mooie vrquwtje
had iets van een verbijsterende eerlijkheid,
hoeveel zij ook hield van wat zij met een
kinderlijk woord noemde „jokkentjes" dat
Addie volkomen gelijk had; ze was zelfzuch-
tig, ze was onbarmhartig als het mannen
betrof en kon. noch wilde, hoe heerliik zii
stand van zaken uiteen gezet.
Tevens deelde zij de plannen mede welke
zijn ontworpen om het hotel te redden.
Dit plan komt hierop neer: Er zal worden
gevormd een nieuwe „HGtel-Inventaris-Mij."
ter voortzetting van het bedrijf. De ,,kleine"
crediteuren, weike te zamen vorderingen
hebben voor ruim f 217.000 zullen ont-
vangen, als geheele kwijting, 50 pCt. hunner
vordering in contanten en voor een bedrag
van 70 pCt. hunner vordering aandeelen in
de nieuwe Hotel Inventaris Mij. Zij, die 50
pCt. van hun vordering wenschen verplich-
ten zich, wat van hun leverantie over is
tegen taxatieprijs terug te nemen
Voor de groote schuldeischers is een on-
geveer gelijke regeling getroffen Er za! een
nieuwe directie komen, welke zal pogen het
hotel en den Inventaris te verkoopen Oelukt
dat, dan zal de hypotheekhouder niet tot
executie overgaan (De hvpotheck bedraagt
f 1.600.000).
Uit de verdere mededeelingen bleek o a dat
in Juni en Juli 26 pCt. der bed den bezet was
geweest. De bruto-winst was -f 131 000 voor
het hotel in die periode, voor het iestau-
rant 38.000. Deze cijfers waren niet ioo-
nend. Met een gemiddelde bezet ting van
52 pCt. der bedden zou een loonende exploi-
tatie mogelijk zijn. Misschien zoo stond ver-
der in de rapporten, zai voor een eerst<. klas
hotel die bezetting niet zijn te bereiken Van-
daar dat o.a. in overweging werd gegeven
er een tweede-rangs hotel van te maken.
Medegedeeld werd nog, dat de Century
Trust 514.000 heeft gestort.
Over-deze verschillende plannen en mede
deelingen is uitvoerig en langditng ge-
sproken.
Met betrekking tot de vergadering van
crediteuren van het Carlton-Hotel, gehouden
in „Polen", deelt men van de zijde van het
comite nader het volgende mede:
De commissie, benoemd door schuld
eischers in een vorige vergadering, had de
vergadering in „Polen" uitgeschreven om
rapport uit te brengen over den toestand van
het Carlton-Hotel en de daarbij betrokken
belangen van crediteuren.
Dit rapport werd uitgebracht door den
voorzitter der commissie, mr. E. H. von
Baumhauer, die tevens de vergadering (door
ongeveer 120 man bezocht) presideerde
Uit de mededeelingen bleek, dat er uitzicht
bestaat op een regeling, welke den credi
teuren op het Carlton-Hotel, resp. N.V.
„Nereide" aanbiedt de algeheele overneming
van hun vordering ad 50 pCt. voor verreke-
ning of voor 30 pCt. met aandeel in de netto-
opbrengst in gezamenlijk te verkoopen hotel
en inventaris; na voorrang van een leening
welke deze regeling mogelijk maakt, de hy-
potheek en andere zakelijke rechten. Den
grooten crediteuren (op de Century Trust)
kon, gezien het groote totaal bedrag, de
voorgenoemde keuze niet worden gelaten,
doch zij krijgen uitzicht op 20 pCt. cash,
(resp. 30 pCt. naar gelang zij al of niet zake-
lijk zijn gedekt) en een aandeel, na aftrek als
vermeld, voor het overschot van de opbrengst
van hotel en inventaris, alsmede een aandeel
in de gezamenlijke actie tegen de Century-
Trust en haar borgen, hetzij in rechte, hetzij
door minnelijke schikking.
Om een schadelijke executie bij faillissement
te voorkomen, zal het bedrijf worden voort-
gezet door een op te richten exploitatie
maatschappij, die het pand van de N.V.
„Nere'ide" huurt en den inventaris van een
daarvoor op te richten „Hotel-Inventaris
Maatschappij".
De principieele medewerking van den
hypotheekhouder en voorloopige toezegging
van kapitaal voor deze regeling, zoowel als
voor de exploitatie zijn reeds verkregen. Zij
moeten nog in nadere overeenkomsten wor
den vastgelegd.
Nadat deze plannen waren uiteengezet,
werd de goedkeuring van de vergadering ge
vraagd. Er volgde discussies, waarbij mr. E.
Ch. Leader, namens de debitrice (Nereide) en
de controleerende Engelsche Century Trust
Ltd. uitdrukking gaf aan zijn groot leed-
wezen, dat zij crediteuren in deze situatie
heeft gebracht; hij zette voorts het standpunt
der Century Trust ten opzichte van de rege
ling uiteen
Daar bij een onverhoopt faillissement de
kansen op eenigerlei uitkeering zooals ook
bleek uit het rapport van den accountant, den
heer J. Pelser Jr. zeer gering zijn, heeft
de vergadering, onder waardeering voor de
actieve bemoeiingen der commissie, algemeen
de verwachting uitgesproken, dat alle credi
teuren aan de regeling zullen medewerken, op-
dat het gevaar worde afgewend, dat Amster
dam met een tweede Parkschouwburg-ruine
worde verrijkt.
het ook vond te worden aangebeden, iets van
eenige beteekenis in ruil geven
En nu, in deze ellendige, morsige zit-slaap-
kamer, met een gevoel van oververmoeidheid
en uitputting, want zij had den heelen morgen
vergeefs geloopen om werk te vinden, dwaal-
den Adelaide Strains gedachten terug naar
die oude, gelukkige dagen van zekerheid en
hoop.
Denken aan die dagen, was denken aan
Eva. En die gedachte bracht de levendige
herinnering mee aan een, zooals zij wist, heel
merkwaardigen nacht in haar eigen leven,
kort na den wapenstilstand, dus toen zij en
Eva naar het scheen, voor altijd onafscheide-
lijk zouden blijven.
Terug in Londen van haar kleinen jongen,
dien zij gedurende een onbeduidende kinder-
ziekte had verpleegd, was Adelaide Strain
vroeg naar bed gegaan, want Eva was dien
avond uit. Maar omstreeks middernacht was
Adelaide wakker geworden door het geluid
van de voordeur. Toen had zij de diepe stem
van een man in de gang gehoord, een stem
die heesch en hartstochtelijk vroeg, aan-
drong: „Lieveling ik mag je nu toch zeker
wel mijn beveling noemen?"
Adelaide had in de duisternis geglimlacht,
in stilte zich afgevraagd, wat de man, die
deze woorden daareven geuit had, zou voelen,
als een of ander wreedaardig duiveltje was
verschenen en hem had verklapt, hoeveel
mannen Eva in de laatste zes jaren hun beve
ling hadden genoemd.
Toen had zij nog een paar fluisterende,
afgebroken woorden van oprechte liafde ge
hoord; daaroD was de voordeur heel zacht ge-
KARD1NAAL VAN ROSSUM'S BEZOEK
AAN AMSTERDAM.
Kardinaal van Rossum zal, naar „Dt Tijd"
verneemt, 2 September te 17.15 uur per trein
te Amsterdam (C. S.) uit Keulen aangekomen.
De plechtige ontvangst zal daarna plaats
hebben in de kerk van O. L. Vrouw van den
H. Rozenkrans aan de Jacob Obrc-chtstraat.
Op 3 September zal hij in particuliere
audietie worden ontvangen door H. M. de
Koningin
Donderdag 4 September zal de jubilaris
een pontificale H. Mis van dankbaarheid op-
dragen in de kerk van den H. Wilbbrordus
buiten de Veste. Des avonds zal in het Con-
certgebouw een huldigingsavond plaats
vinden.
9 September vertrekt hij uit Amsterdam
naar Tilburg, waar hij een bezoek zal bren
gen aan het Moederhuis der Zusters van
Liefde der Congregatie van O. L. Vrouw
Moeder van Barmhartigheid en van daar
naar het klooster der paters Redemptorister
op den berg Nebo aan den Groesbeekschen
weg te Nijmegen.
Tijdens dit verblijf te Nijmegen zal de kar
dinaal ook een bezoek brengen aan de R.K.
Universiteit, welk bezoek evenwel een offi-
cieus karakter zal dragen in verband met d'
v a can tie der professoren en studenten
FELLE BRAND OP EEN ZOLDER
TE ROTTERDAM. 1
Doordat een knaapje met lucifers
had gespeeld.
Viijdagavond heeft te Rotterdam, een
korte febe brand gewoed op de zolderverdie-
ping van pand 321 aan de Hudsonstraat.
Om acht uur had, naar de Tel. meldt, de be-
woonster van de tweede etage, mej. Schilt,
haar zesjarig zoontje naar bed gebracht op
het achtergedeelte van den boven de tweede
etage gelegen zolder. Kort daarna hoorde zij
knappende geluiden, waarop haar man ging
kijken en den zolder in lichte laaie vond. Wat
was gebeurd? Het jongetje had zijn bedje
verlaten, een doosje lucifers uit een kastje be-
machtigd en er enkele van aangestoken. Een
er van viel in een kist, waarin een stukje pa
pier vlam vatte. Het vuur deelde zich mede
aan de in de nabijheid staande #voorwerpen
onder andere enkele kolenkisten en vond
daarin gretig voedsel. Het ventje had niet
durven waarschuwen, waardoor het zoover
kon komen, dat het geheele achtergedeelte
van den zolder reeds brandde voor- hij dooi
zijn vader in veiligheid werd gebracht. Hoog
laaiden de vlammen thans plotseling op en
verwoestten het dak, zoodat in de omgeving
de indruk van een ernstigen brand gewekt
werd. De brandweer, was na ongeveer een
kwartier ter plaatse en pakte energiek het
vuur aan. Onder leiding van hoofdman Mir-
rer richtte men vier stralen op den vuurhaard,
waardoor de felheid van den brand spoedig
verminderde. Inmiddels waren de meubelen
grootendeels in de naast gelegen garage en
woning ondergebracht Behalve brand- is er
ook veel waterschade in de benedenwoning
van den schilder P. Deze schade wordt echter
door verzekering gedekt. De gebruikelijke en
tourage van kijklustigen ontbrak natuurliik
niet.
NAAR OPLOSSING VAN HET
BIOSCOOPCONFLICT?
Mr. dr. Vonk de Both, burgemeester van
Tilburg, deelt mede, dat de Bond van Zuide-
lijke Gemeenten zich op het standpunt heeft
gesteld alle bemiddelingspogingen in het
Bioscoopconflict te aanvaarden. Vermoedeliik
zal reeds de volgende week de conference
plaats vinden tusschen beide partijen. De
raad betreurde het, dat destijds het voorstel
van den heer Van Staveren is afgewezen.
P. A. VAN WESTRHEENE. f
In den ouderdom van 65 jaar is Vrijdag-
nacht in het Dioconessenhuis te Arnhem
overleden de heer P. A. van Westrheene,
muziek-criticus van de „Nieuwe Arnhemsche
Courant" en bekend componist en dirigent.
DE DADER GEARRESTEERD.
De stoker E., die Vrijdag op de Trawler*
kade te IJmuiden een 23-jarige vrouw, N. K.,
een tweetal steekwonden toebracht, is op het
Willemsplein aldaar gearresteerd. Het mes,
waarmede hij de daad pleegde, werd nog op
hem bevonden. Hij heeft een volledige beken-
tenis afgelegd.
De vrouw kon zich, na verbonden te zijn, te
voet naar het politiebureau begeven om te
worden verhoord.
DE KONINGIN NAAR HET LOO.
De koningin is Zaterdagmiddag per Staats*
spoortrein van 4 uur 5 min. weder van Den
Haag naar Het Loo vertrokken
sloten, en had Eva's stem, verwonderlijk
dichtbij, uit de duisternis geklonken:
„Addie? Ben je wakker?"
En in antwoord op haar helder: „Natuur-
lijk. Kom binnen en vertel me er alles van!"
was Eva de kamer ingedwarreld met den
half lachende uitroep: „Ik geloof stellig, dat
mijn lot beslist is! Heusch, deze keer meen ik
't schat. En toch en toch? Ik kan maar
niet begrijpen, waarom ik voor hem voel,
zooals ik't doe!"
Adelaide Strain had leukjes gevraagd:
„Hoe ziet hij er uit? Groot en donker zeker?"
„Wat raad jij dat knap! Hij heet Raydon
Birtley (niet Bertie) Raydon. Hij is drie en
dertig en zoo knap, zoo knap, dat ze hem niet
voor kanonnenvleesch hebben aangewezen.
Maar dat neemt niet weg, dat hij den heelen
oorlog als een koelie heeft gewerkt
„Wat doet ie dan nu?" klonk het uit het
beddegoed op.
„Hij is het oudste lid van een firma die al
over de honderd jaar bestaat, en verleden jaar
heeft hij schoon vier duizend pond gemaakt1
Als zijn moeder sterft, krijgt hij nog heel wat
geld meer. Maar hij is dol op zijn moeder,
dus hij verlangt niet zoo zeer naar haar dood.
Daarom houd ik van hem. Hij dringt er heel
sterk op aan, dat ik kennis met haar zal ma
ken. Maar tot dusver heb ik „neen" gezegd,
want ik heb een soort gevoel, dat door de ken
nismaking met de oude mevrouw Raydon een
kink in den kabel zal komen!"
Toen was Adelaide Strain eindelijk rechtop
in bed gaan zitten en zij had het licht opge-
draad.
(Word! vervolad).
i
