OAOBLAO VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
HET EINDE DER GONFERENTIE,
m
Uit den Alkmaarschen Read.
Honffert m ei> (fertile laargans
DE WILD
HAARDEN
KACHELS.
No. 205
Dif nnmmei bestaaf sit 3 bladen.
One Content wordt ELKEN A VOND, behalve Zon- en Feestdagen, nltgegeven.
Abonnemenfsprljs bIJ voornUbetallng per 3 mtanden voor Alkmaar 2.—, traneo door
bet geheele Rflk 3.30.
Aixosderlljke en bew^snnmntera 3 eents.
PRIJS DEB GEWONE AD VERTENTIENI
Pet regel 0.25, bi] groote contraeten rabat, Groote letters near plflntsrnlmta.
Brieven franco aan de N. V, Boob- en Handeledrnbkorq vfb, RERM* OOifKt
ft ZOON, Voordam 0 9.
Olrecteori 0. KBAK.
ZATERDAO
Telef.nr. Admfnfstrafle 3.
Telefoonnr. Redacfle 33.
PoetQlro 37060.
fioofdredoeteori TJ. N« ADEttLA.
31 AlfilSTlS
Waarom er eigenlijk een raadsvergadering
verd gehouden, was niet heelemaal duidelijk
of het moest zijn omdat de leden onzer vroed-
schap er na een langdurige vacantie werkelijk
behoefte aan hadden elkaar weer eens terug
te zien.
Er waren sinds de vorige raadsvergade-
ring niet minder dan zeven weken voorbij ge-
gaan en hoewel verschillende raadsleden
zich ongetwijfeld wel een uurtje per dag in
politieke welsprekend'heid getraind zullen
hebben, is het volkomen begrijpelijk, dat hun
huisgenooten daarvan op den duur genoeg
hebben gekregen en dat zij, zoowel als de
edelachtbaren zelf, er hard naar verlangd
hebben, dat deze oratorische talenten weer
eens in een echte raadszaal gedemonstreerd
konden worden.
Het was het vroede gezelschap aan te zien,
dat de vacantie op lichaam en geest van gun-
stigen invloed geweest was, ai hadden dan
ook niet alien zich dezelfde ontspanning kun-
nen permiteeren. Sommigen waren in een of
ander land het graf van een onbekenden sol-
daat gaan bekijken, een enkele had zich wel-
licht in den Moulin Rouge of de Folies
Bergeres gewaagd, een ander had in een zee-
kasteel een ontdekkingstocht naar Spitsber
gen ondernomen, jeugdiger vroedschapsleden
hadden in Zwitserland den Mont Blanc, de
Jungfrau of den St. Gothard beklommen,
maar er waren er ook met bescheidener beur-
zen. die zich met een tochtje naar „Klein
Zwitserland" in de Schoorlsche duinen tevre-
den gesteld hadden, die in Bergen aan Zee
wat pootje hadden gebaad of eenvoudig met
vrouw en kinderen naar den Hout waren ge
trokken om er op een bankje naar de marmot-
jes en de hertjes te zitten kijken.
Het bleef waar alien zich weer zoo
krachtig en strijdlustig gevoelden slechts
te betreuren, dat het raadsmenue niets anders
dan wat kliekjes vermeldde, waaronder som-
mige reeds een bedenkelijk luchtje begonnen
te krijgen.
In het bijzonder was dit het geval met de
plannen tot vernieuwing en uitbreiding der
rioleering, waarbij de toelichting der voor-
stellen inderdaad van zoo onwelriekenden
aard was, dat wij er hier maar niet diep op
zullen ingaan.
Het is een verheugend verschijnsel, dat B.
en W., vooral nu het rioolwater door de scep
tic-tanks steeds meer veroiitreinigd wordt,
er naar streven het afvalwater niet langer
in onze stadsgrachten, maar meer en meer in
het Noord-Hollandsch Kanaal te doen loo-
zen.
Onze grachten met haar ophaalbruggetjes
zijn in het oog van dichters en schrijvers pit-
toreske stadsgedeelten van een wondere beko-
ring, maar in het oog van onze stadstechnici
zijn het groote vcrgaarbakken, die half met
water en half met modder gevuld zijn en die
in de zomermaanden een zeer onaangename
lucht kunnen verspreiden.
Monden voortaan onze riolen op het Ka
naal uit, dan worden alle afvalstoffen over
cen veel grootere oppervlakte verdeeld en
door de sluizen rechtstreeks naar zee gevoerd.
Uit hygienisch oogpunt is dat natuurlijk
een groote verbetering en het is geen wonder,
dat de Raad unaniem besloot voor een ver
nieuwing van het riool in het Fnidsen dat
op het Kanaal zal uitmonden en waaraan
later ook anoere riolen worden aangesloten
een crediet van 10500 te voteeren.
De heer Westerhof verwonderde zich er
over, dat op de begrooting daarvoor een post
van 13800 geraamd was, maar wethouder
Leesberg legde, tot groote verwondering van
den Raad, uit, dat het er eigenlijk weinig toe
doet, wat er op onzen kacitaaldienst geraamd
wordt als de bij de uitvoering van het werk
in den Raad gebrachte cijfers ten slotte
maar juist blijken.
Zelfs mr. Kusters zag zich daardoor ge-
noopt de zijde van zijn grooten politieken te-
genstander te kiezen cn verklaarde niet meer
of minder dan ciat hij nog nooit zoo grooten
onzin in den Raad had hooren verkondigen.
Het is niet bekend of deze oneenigheid tus-
schen de beide compagnons nog op een be
kend advocaten-kantoor op den Kennemer-
straatweg heeft voortgeduurd en tot voor de
clienten betreurenswaardige gevolgen geleid
heeft.
Het feit, dat beide juristen na afloop der
raadsvergadering aan dezelfde tafel poffer-
tjes van een en hetzelfde deeg verschalkt
'hebben, doet ons met reden verwachten, dat
deze twist, dank zij het burgemeesterlijk be-
leid, nog tijdig bijgelegd is kunnen worden.
Ook het zooveel besproker. hoofdriool van
den Westerw-g zal thans tot stand komen
waarmee aan --eel wat ontevredenheid van
kiezers er aan heel wat interpellates van
gekozenen voortaan een ein.de gemaakt is.
Dat de minister, op advies van zijn ambte-
naren, doof is gebleven voor de gegronde
klachten van Alkmaar's gemeentebestuur, is,
met het oog op onze gemeentefinancien, zeker
te betreuren.
De welsprekendste leden van het college
zijn hooggehoed en zwartgejast naar de resi
dence getrokken, zij hebben met een traan in
hun stem den minister te spreken gevraagd
en hem een foto van de Alkmaarsche schat-
kist laten zien waarop de bodem op beden-
kelijke wijze te voorschijn begint te komen,
maar zij zijn niet heelemaal gerust weer
huiswaarts getrokken nadat de minister be-
loofd had de zaak nog eens terdege „te zul
len onderzoeken".
Niemand beter dan B. en W. zelf weten,
dat dit een van de meest gebruikelijke termen
is om lastige bezoekers spoedig weer op
straat te kunnen krijgen en het is dan ook
weldra gebleken, dat de minister aan de
klachten van onze vroedschap niet tegemoet
is willen komen. Er bleken onoverkomelijke
bezwaren om het gedeelte van den vemieuw-
den Rijksweg tusschen de gasfabriek en den
spoorwegovergang uit een niet-gesloten weg-
dek te doen bestaan, zoodat den Raad thans
niets anders overbleef dan het gevraagde
crediet van 10700 toe te staan teneinde de
toevoerleidingen voor de gasvoorziening van
onze gemeente en van Heiloo niet voor goed
te laten begraven en voor reparaties en ver
nieuwing voortaan onbereikbaar te maken.
Er was een teekenaar in de raadszaal vc-
schenen, die blijkbaar verlof had gekregen
zich vrij tusschen het edelachtbaar gezel
schap te bewegen en die met zijn schetsboek
door de zaal dwaalde om de plaatsen te zoe-
ken vanwaar hij van verschillende raads
leden het gemakkelijkst een goed gelijkend!
„krabbel" zou kunnen maken
Die teekenaar was natuurlijk de held van
den middag. Zelfs ondpr de diepzinnigste po
litieke diebatten verloren de heeren dezen
artist niet uit het oog en het was vermakelijk
te zien hoe raadsleden, die nog even te voren
hun betoog met druk handgebaar onder-
streepten, muisjesstil zaten en blijkbaar in
politieke droomerijen verzonken waren zoo-
dra zij den onderzoekenden blik van den
teekenaar op zich gevestigd zagen.
Slechts een enkele had van te voren te
kennen gegeven op publicatie van zijn
crayon-portret geen prijs te stellen en ook de
beide in de raadszaal aanwezige dames sche-
nen het daarop niet begrepen te hebben.
Mej. Carels werd althans niet als model
aangenomen en mevr. Westerhof de eenige
bezoekster van de publieke tribune maakte
dat zif weg kwam zoodra zij bemerkte, dat
de teekenaar het in zijn brillenglazen kaat-
sende licht in haar richting liet flikkeren.
Een dameshoed, het bovenstuk van een
bril en het begin van een paar neusvleugels
was alles wat de heer Moerkerk ten slotte
van haar in zijn schetsboek heeft kunnen
vastleggen.
Welke slechte menschenkenner heeft toch
het spreekwoord uitgevonden, dat ijdelheid
niet een eigenschap van mannen, maar uit-
sluitend van vrouwen zou zijn?
De heer Westerhof, die blijkbaar graag
voor het raadslid doorgaat wien het belang
des volks het best kan worden overgelaten,
heeft aan het eind der agenda de vraag ge
steld of B. en W. het, met het oog op het
alastrim-gevaar, niet noodzakelijk oordeel-
den, zoo spoedig mogelijk de gelegenheid
tot kostelooze vaccinatie en hervaccinatie
open te stellen.
Hij schijnt de laatsfe dagen nog al eens
met het hoofd onzer gemeente in telefonisch
gesprek te zijn geweest en had in een dier
gesprekken natuurlijk heel gemakkelijk „on
aerhands" dezelfde vraag kunnen stellen.
Maar dan zou niemand van zijn voortdu-
rende waakzaamheid voor onze volksge
zondheid op de hoogte gekomen zijn en de
voorzitter der sociaal-democratische fradie
had het daarom blijkbaar wenschelijker ge-
oordeeld een interpellate in den Raad aan
te kondigen.
De heer Westerhof heeft dan ook in een
welsprekend betoog op het alastrim-gevaar
gewezen en er zijn verwondering over uitge-
sproken, dat de ernst van dat gevaar blijk
baar nog niet tot het anders soms zoo actie-
ve college was doorgedrongen.
De burgemeester deed op hoffelijke wijze
niet onduidelijk uitkomen, dat B. en W. de
aansporing van den heer Westerhof- niet
noodig hadden om in het belang der volks-
gezondheid de noodzakelijk blijkende maat-
regelen te nemen.
Inderdaad bleken B. en W. ook van het
voorkomen van alastrim op de hoogte te zijn,
maar aangezien zich tot dusver in Noord-
Holland boven het IJ nog geen enkele geval
daarvan voorgedaan had, aangezien ook de
reeds tweemaal geraadpleegde gezondheids-
commisie geadviseerd had vooralsnog een
afwachtende houding aan te nemen en te-
veas omdat vaccigatie niet heelemaal ge
vaar loos was te achten, had het college be-
sloten, voorloopig de alastrim-kat nog maar
eens uit den Alkmaarschen boom te kijken.
De heer Westerhof heeft zich tenslottebe-
paald tot de nadrukkelijke mededeeling, dat
hij gewaarschuwd heeft en het verloop der
gebeurtenissen zal verder moeten uitmaken
welke van de twee partijen nu eigenlijk ge-
lijk heeft.
Loopt deze streek inderdaad vrij, dan zal
men constateeren, dat B. en W. terecht de
bevolking niet door overheidsmaatregelen
noodeloos ongerust gemaakt hebben.
Brengt daarentegen een der kermisgasteu
dezer dagen de pokziekte ook onder Alk
maar's bevolking, zoodat de doktoren plotse-
ling voor een te grooten toeloop van vacci-
natie-klanten staan, dan heeft natuurlijk de
heer Westerhof gelijk gehad en zal blijken,
dat zijn waarschuwend woord niet zonder
noodzaak heeft geklonken.
Wij gelooven het veilig aan hem zelf te
kunnen overlaten, dat daarop dan de aan-
dacht van al zijn tegenwoordige en mogelijk
nog toekomstige kiezers zal worden geves
tigd.
Draaiorgelklanken, de schaterlach van een
caroussel-sirene en de geur van gebakken
oliebollen, welke door de openstaande ramen
van onze raadszaal naar binnen drongen,
hebben den burgemeester blijkbaar op een
lumineus idee gebracht.
Waarom deze kermis niet benut om nog-
maals de een en ondeelbaarheid en de on-
derling hoogst vriendschappelijke verhou-
ding van onzen Raad te demonstreeren.
En dus werd het vroede gezelschap na
het beeindigen van de zware taak, die weer
in het belang van stad en bevolking verricht
was, op een poffertjes-fuif bij Porton gein-
viteerd.
De meeste raadsleden de abonnee der
publieke tribune incluis hebben van dat
aanbod een dankbaar gebruik gemaakt en
wie zich tot dusver mocht hebben voorge-
steld, dat raadsleden wezens van hoogere
orde zijn, had thans gelegenheid te consta
teeren, dat integendeel niets menschelijks
hun vreemd is.
Poffertjes, bier en ranja voor de geheel-
onthouders er is gelukkig een Rojo-drank,
een zusje van Ranja, in den handel gekomen,
welks tint meer met politieke kleur der soci
aal-democratische onthouders in overeen-
stemming is waren binnen korten tijd in
de magen der edelachtbaren verdwenen en
als demonstratie van politieke verbroede-
ring heeft een groot deel van het gezelschap
daarna nog een rondgang over het kermister-
rein gemaakt.
Het is ons niet bekend of de heeren Lees
berg en Bonsema nog samen op een draai-
molen-paard hebben gezeten, of de heer Kla-
ver met mej. Carels nog in de „rups"-wa-
gentjes heeft getoerd en of de heeren Wes
terhof en Kusters nog aan het koekhakken
geweest zijn, maar ook zonder dat moet het
ieder door deze kermis-demonstratie wel dui
delijk zijn geworden, dat de leden van onzen
Raad als broeders en zusters met elkaar
omgaan en dat zelfs de heftigste raadsdebat-
ten dus niet anders dan als een noodzakelij-
ke politieke vertooning beschouwd moeten
worden.
Heden de slotzitting Nog voorbehoud t. a. v.
het plan-Young. Vandaag nog financieele be-
sprekingen. Daarna een besloten zitting,
De financieele commissie weer
bijeen.
Gistermiddag is de financieele commissie
weer bijeengekomen en is om 5 uur met het
eigenlijke debat over het plan-Young be
gonnen. Wij zullen den lezer niet op tech-
nische bijzonderheden vergasten. Genoeg
zij dat Griekenland, Roemenie, Polen, Zuid-
Slavie, Duitschland en Engeland om allerlei
redenen voorbehoud maakten. Het plan-
Young werd goedgekeurd, maar toch onder
voorwaarde dat al die verschillende rede
nen van voorbehoud in het protocol zou-
den worden vermeld. Men keek wat ver-
schrikt en verwonderd op, toen bij deze
discussie Wilson de Amerikaansche waar-
nemer het woord nam.
Daarna kwamen in behandeling al die
organisatie-commissies, die bij het plan-
Young hooren; de overgangscommissie, die
voor de Duitsche rijksspoorwegen, voor de
Rijksbank, voor de verpande inkomsten
van het rijk. Ook het comite voor de Inter
nationale Bank kwam aan de beurt, d. w. z.
een comite dat de vorming van het eigenlij
ke constitueerende comite moet voorberei-
den. Die bank is het onderwerp waar nog
veel over gestreden zal worden.
Men is het er in veel opzichten nog niet
over eens en de geschillen zijn menigmaal
van zeer principieelen aard. Men heeft gis-
ter reeds over de plaats voor de bank ge-
sproken. De Engelschen hechten er veel
beteekenis aan dat de Bank te Londen
komt, maar dat vindt zeer krachtige be-
strijding. Van Brussel is sprake, van Lau
sanne, en ook wel van Amsterdam, al werd
deze naam in deze discussie misschien niet
te berde gebracht.
Verder liepen de besprekingen over in-
ternationale commissies betreffende de le-
verantie in natura, betreffende de .repa
rations orientales", waar de verplichtingen
van de Oostenrijksche erfstaten onder val-
len. Duitschland wilde lid worden van deze
commissie, scheen een oogenblik te mee-
nen dat die mogelijkheid bestond, maar zag
tenslotte zijn pogingen verijdeld. Natuurlijk
moest ook een juristencomite worden sa-
mengesteld.
Discussie over het programma
voor vandaag.
Verder is er een soms wel pikante dis
cussie gevoerd over het programma voor
den laatsten dag der conferentie. Men wil
vandaag klaar komen, maar er moest nog
veel werk worden verricht. Men kan niet
zeggen dat dit onderwerp zonder stekelig-
heid is behandeld. Op een gegeven oogen
blik sprak Snowden in arrenmoede ervan,
de slotzitting tot Maandag uit te stellen.
Men vertelde hem toen, dat hij zich dan
wel heel eenzaam zou moeten voelen, daar
de anderen inmiddels voor het meerendeel
yertrokken zouden zijn»
Grappig was het toen Venizelos ervan
sprak, dat men in een nachtzitting alles ge-
reed moest maken. Snowden en anderen
hadden van nachtzittingen genoeg. Zij we-
zen op hun nachtbraken van deze week.
Toen welde over de lippen van den Roe-
meen Titulescu deze veelzeggende verzuch-
ting: ,,Meent gij, dat wij deze week geen
slapelooze nachten hebben gekend?"
Jaspar stelde voor Zaterdagochtend om
half elf te beginnen en dan een of anderhalf
uur later een openbare zitting te houden.
Daartegen kwamen anderen echter op. Zij
zeiden dat men voor een openbare zitting
gasten zou moeten uitnoodigen die men
niet kon laten wachten, terwijl het heele
maal niet zeker zou zijn dat men zoo gauw
met de voorbereiding klaar was. Allerlei
voorstellen deed men om de openbare zit
ting te redden. Jaspar sprak b.v. ervan, de
ze 's middags te houden; dit echter was in
strijd met allerlei reisplannen.
Daarom gaf men het denkbeeld van een
openbare zitting maar op. Als de finan
cieele commissie klaar is, zal men all een
nog een gesloten voltallige vergadering
houden: Short business meeting, zooals
Snowden het uitdrukte. Dit denkbeeld vond
algemeen ingang. Zoo komt er dus vandaag
niets van de openbare slotvergadering met
radiouitzending der redevoeringen, waar-
voor alle toebereidselen getroffen waren!
Veel later in den a vond is er, naar de N.
R. Crt. meldt, nog een bijeenkomst geweest
waar een belangrijk besluit genomen is. Er
moest nog worden uitgemaakt wat Duitsch
land voor de ratificatie van de verdragen
van 1 September af moest betalen en men
is het erover eens geworden, dat Duitsch
land begint volgens het plan-Dawes te stor-
ten, maar dat de gelden die het meer be-
taalt dan het plan-Young bedraagt, voor
Duitschland zelf gereserveerd zullen blij-
ven.
Dit is het voornaamste wat gister ge-
beurd is, waarbij nog komt een verklaring
van Henderson, die werd gegeven om de
voorstelling te bestrijden als zou hier ver-
vreemding tusschen Engeland en Frankrijk
aan den dag zijn gekomen. Als politieke
demonstratie trok zij zeer de aandacht.
Engelsche edelmoedigheid.
In een Engelsche persconferentie is gister
o.m. meegedeeld, dat Engeland besloten
heeft af te zien van 5 millioen mark van de
onvoorwaardelijke annu'iteiten ten gunste
van Japan en Portugal, met dien verstande,
dat Frankrijk een gelijke regeling treft
voor Zuid-Slavie en Roemenie.
De ontruiming van het Rijnland.
Het Engelsche ministerie van oorlog
heeft meegedeeld, dat last gegeven is met
ingang van 14 September de Engelsche
troepen van den Rijn terug te trekken. De
eyacuatie zal ongeveer drie maanden du-
B0TERSTR4AT
ren. Het vervoer zal over de bestaande
verbindingslijn van Ostende naar Dover
plaats hebben.
Het Saargebicd.
Volgens de Vossische Zeitung zijn Strese-
mann en Briand in briefwisseling overeen-
gekomen dat de officieele onderhandelin-
gen over het Saargebied in September zul
len beginnen.
Vandaag de slotzitting.
De besprekingen van de financieele com
missie werden vandaag om 10 uur voortge-
zet, en zullen overgaan in een niet-publieke
slotzitting. Een openbare plenaire zitting
zal niet worden gehouden.
Dagelijksch oves'zichf.
HET EINDE.
In een plenaire, dock besloten
zitting. Nog eenige kleine
moeilijkheden. Wat er nog
gedaan moet worden.
Vandaag wordt de Haagsche conferentie
beeindigd. Dit zal geschieden met een ple
naire, doch besloten zitting. Dat deze niet
openbaar is, vindt zijn oorzaak in het feit,
dat over onderdeelen yan het plan-Young nog
danig gediscussieerd zal moeten worden.
Over de voornaamste principieele punten
is men het eens geworden. Bij de Engelschen
is zelfs een vlaag van edelmoedigheid opge-
stoken, en Japan en Portugal krijgen een
kans op vijf onvoorwaardelijke Duitsche mil-
lioenen uit het Britsche aandeel, mits de
Franschen de ontevreden Serviers en Rce-
meniers uit hun eigen leeuwenaandeel even-
eens tevreden stellen. Maar het plan-Young
bevat meer dan de verdeeling van den Duit-
schen buit, en zelfs het principieele accoord
moet nu in bijzonderheden worden uitge-
werkt. En daarbij stuit men op allerhande
moeilijkheden. Er moeten commissies en sub-
commissies worden benoemd, met bepaalde
directieven, taken en bevoegdheden, en bij de
opstelling daarvan komen belangentegen-
stellingen aan den dag, die niet bevorderlijk
zijn voor een vlotte redactie van de eind-
protocollen, welke de conferentie heden zat
moeten bekrachtigen. Ware het niet dat
Snowden pertinent geweigerd had om gister-,
avond laat weer voort te gaan met den ar-
beid, maar in plaats daarvan het recht van
behoorlijke nachtrust opeischte, wij zou
den voor de zooveelste maal een nachtelijke
wake op het Binnenhof hebben beleefd. Maar
dat is ons nu bespaard gebleven, ten koste
echter van een plechtig openbaar einde van
deze Haagsche conferentie. Want zooals de
zaken nu staan, is de financieele commissie
hedenochtend om 10 uur opnieuw bijeen ge
komen om zoolang te vergaderen als noodig
is om het eens te worden, teneinde zich dan
zonder onderbreking om te zetten in een
volledige, maar besloten zitting der geheele
conferentie, en achter dichte deuren het einde-
lijke fiat te produceeren.
Hoewel het Young-plan door alle vertegen-
woordigde mogendheden principieel is aan
genomen, heeft elk het een of ar.dere voorbe
houd gemaakt, hetgeen in het eindprotocol
moet worden vermeld. Wat er nog gedaan
moet worden, als er spiake kan zijn van een
algemeene aanvaarding van het plan of van
de ratificatie daarvan, waarmee de ontruiming
van het Rijnland samenhangt; blijkt uit den
aard der te vormen sub-commissies. Daar zijn
er, die den overgang van het plan-Dawes tot
het plan-Young moeten regelen; die de positie
van de Duitsche Rijksbank en van de Duit
sche spoorwegen met het nieuwe plan in
overeenstemmiug moeten brengen; die de
leveranties in natura moeten reorganiseeren
en die de zoogenaamde Reparations orien
tales" (die der oude Oostenrijksche, Hon-
gaarsche en Bulgaarsche landen) moeten be-
handelen in zoovc-rre het plan-Young daar-
mee te maken heeft, en waarbij vooral de z g.
kleine crediteuren, met name de Kleine
Entente en Polen, belang hebben. En tenslotte
heeft de commissie zich met de reorganisatie
van de Internationale Bank bezig gehouden.
Daar ligt een der groo*ste moeilijkheden
voor snelle overeenstemming. Want bij deze
ontworpen bank zijn enorm« financieele be-
langen en economi«che machtposities ge-
moeid. Het is wtnsHieiijk om te voorkomen
dat deze bank zien za beoerken tot een in-
COORANT.
J
m
41
LAAT OVER DE
TELEF. 34, 3 LIJNEN
DE NIEUWSTE
SNUFJES
OP HET GEBIED VAN
EN
