Pluimveeteeli
Binnenfiand
400 M. 1. Bleeker, Assendelft; 2. Bakker,
A. A. V. '28; 3. Noom, A. A. V. '28; 4. Ve-
nus, Assendelft.
De drie eerstgenoemden raaakten denzelf-
den tijd van 58 4/5 sec. Na loting werden
oe prijswinnaars als boven aangewezen.
De derde prijswinnaar stond zijn prijs af
aan Venus, die een tijd had van 60 3/5 sec.
Een zeer gewaardeerd sportief gebaar!
Polsstokhoogspringen. 1. v. Genne 3 M
2. Koelemeij 2.80 M,; 3. K .Meijer 2.70 M.;
alien leden van A. A. V. '28.
Het raadsel van de Koninginnedag.
1500 kubieke meter gas in een bal
lon van 900 hub. M. inhoud. Hoe
kan dat?
Fantastisch slechte weerberichten, die op
z'n minst orkanen en typhonen voorspelden,
en die Zaterdagmorgen geheimzinnig op m'n
bureautafel gedeponeerd werden, ten spijt,
toch zou ik m'n leven wagen door met den
ballon van den heer Veenstra mee naar boven
te gaan om onzen lezers een gedetailleerd ver-
slag voor te zetten van de sensatie te zweven,
te zien hoe een juffrouw met een parachute
naar beneden dook en eindelijk van neer te
komen ergens in de rimboe bij Knollendam of
zoo.
Te dien einde heb ik me een pet aange-
meten, een kiektoestel over m'n schouder ge-
•hangen, en onder de aangename afscheids-
woorden van vrienden en bekenden van „Nou
kerel, als ik je niet meer zie", je kijgt een
mooi „post mortem" in de krant, ben ik ter
Sportparke getogen waar een vrij groote men-
schenmassa de evolutien van de Heilooer rij-
vereeniging gadesloeg en waar athleten
poogden hard te loopen.
Op den achtergrond stak scherp tegen den
blauwen hemel een geelachtig geval af, half-
rond, met een grootmazig net er over, waar-
aan zandzakjes hingen. Onder die groote
steellooze paddestoel kwam een enorme slurf
uit, die over het terrein liep en eindigde in een
kastje, waarvoor een mijnheer zat, net zoo on-
geveer als de man die de machine van het
„vroolijke rad" bedient.
Die slurf beteekende gasleiding en de be-
doeling was, dat de halfronde bal een eivor-
mig geheel moest worden door er een 900 ku
bieke meter gas in te blazen.
Het ging langzaam, maar het ging, en
met het grooter worden van den ballon groei-
de ook m'n illusie, dat het er nu heusch wel
eens van komen kon!
Wijders bevond zich bij den ballon een heele
kleine mand, een mijnheer, die de baas van
het spul was, Veenstra heette en een beroemd
ballonman was, en een juffrouw in rijbroek,
een witte trui en vliegkap. Ze heette made
moiselle Villorban, was min of meer met een
verfkwast bijgewerkt en had de bedoeling met
een parachute naar beneden te komen van
een 800 M. hoogte. Ze was heel rustig onder
het geval, had geen last van „agonie", zooals
ze het uitdrukte, en ging kalm een pinteke bier
drinken, om te wachten op het oogenblik van
opstijging.
En met die twee luchtmenschen zou ik dus
naar boven! Met Veenstra, die twee maal den
Gordon Bennett" won, met z'n ballon naar
Roemenie en Spanje zweelde, met Mile Vil
lorban, die al een vijftig parachutesprongen
achter den rug heeft! Ik was in beroemd ge-
zelschap.
Kwart voor vijf zou het gebeuren, maar
toen de onverbiddelijke tijd dit uur liet na-
deren, inspecteerde Veenstra z'n ballon en be-
weerde doodleuk, dat er nog wel een slordige
twee uurtjes bij zouden komen. Afwachten
dus
En terwijl het gas permanent bleef stroo
men, werd het hoe langer hoe drukker op het
terrein, en vele waren de raadgevingen, die ik
te hooren kreeg.
„Je hebt toch een afgekloven kippebeentje
bij je, met een paar sandwiches, zooals alle
beroemde luchtvaarders", informeerde er 6en
en een ander wist te vertellen, dat er in heel
Alkmaar geen broom of Hofman meer te
krijgen was, alles vanwege de zenuwen waar-
aan uw scribent nu beslist diende te souffree-
ren. Maloitz keek me diep in m'n oogen, mom.
pelde een hypnotiseerende tooverspreuk en be-
zwoer me, dat ik nergens last van zou hebben.
Hij gaf me een Meco-reep mee, die ik naar be
neden moest gooien en waarop hij een gratis
entree voor Central had geschreven, met z'n
bloedeigenste handteekening er onder.
Het werd half zes, zes uur, half zeven en
nog steeds was de ballon niet vol. De „direc-
teur du gaz" beweerde, dat er al 1500 M.
ingepompt was, dus dat het ding lek moest
zijn. Veenstra beweerde, dat de leiding niet
deugde en niemand wist per slot van rekening
wat er eigenlijk was.
Het zal gebeuren!
Eindelijk, om even kwart voor zeven, werd
de leiding losgemaakt, de mand werd er aan
gehangen. Veenstra klom er in, Mile Villor-
oan volgde, m'n vrienden en bekenden namen
luidruchtig afscheid, ik zou ook instappen,
mrr,,Ho" zei V. eenstra. „Ca ne va pas.
le ballon n'est pas assez rempli, c'est impos
sible d'avoir un passager". Daar stond ik, ik
had erg de zestiende letter van het alfabet in,
voelde me als een jongen, die in een hoek ge-
zet wordt, wilde van beroerdigheid wel onder
een emmer kruipen en verdacht elken toe-
schouwer er van, dat ze me uitlachten of op
z'n minst spottend nakeken. Ik hield me groot.
zettc een onverschillig gezicht ('t kan wel erg
bete geweest zijn ook) en trok vol aandacht
aan een sigaret.
In de mand waren toen nog Veenstra en
Mile Villorban. Een heeleboel helpers hid
den de mand op den grond. 's Luchtvaar
ders commando klonk: „Los", maar wat er
ging, geen ballon. De mand schuurde een
meter of wat over den grond, maar toen was
het uit.
„Wat nu", nog te zwaar belast, „dan een
aantal strooibiljetten er maar uit". De ballon
bleef waar hij was. Mile Villorban er uit,
Veenstra zou alleen opstijgen, het publiek
moest toch wat zien. De parachutiste klom
met een woedend gezicht uit de mand, Veen
stra krakeelde luid en schreeuwde om den
..Diiecteur du gaz" en „mr. Kusters" en on-
derwijl begon het ballonnenbuikje al weer
verdachte rimpels te vertoonen. 't Ding moest
lek zijn. Waar bleven anders die 1500 ku
bieke meters in een ruimte van 900
Dus, Veenstra zou alleen omhoog. Weer
was het: Jos", en waarachtig, ongev. 3 M.
1 warn Veenstra van den beganen grond, be
gon #ls een bezeiene met strooibiljetten te
smijten, waarom het publiek een ware veld-
slag leverde en toen kwam het gele ge-
vaar(te) weer doodleuk naar beneden. De
ballontocht werd afgelast, de heeren en dames
werden bedankt en gingen naar huis om te
kijken of het middagmaal onderwijl erg koud
stond te worden en de ballon werd netjes in
zeildoek verpakt.
En nu is het misschien heel gemeen van
me, maar toen het heele geval niet doorging,
fleurde ik weer een beetje op, zoo was het niet
zoo erg als wanneer de ballon met Veenstra
en Mile Villorban omhoog was gegaan en ik
alleen als een afgewezen ballonnenminnaar
het nakijken zou hebben gehad! Een soort
„Schadenfreude" dus, die ik me onwillig
gunde
Veenstra en Mile Villorban, zoomede het
Oranjecomite hadden het land the rest is
si lence
-Maar als er het volgend jaar weer een bal
lontocht georganiseerd wordt, ga ik weer
mee, dat is vast. Als er dan tenminste geen
grootschere plannen op het program staan,
en naar verluidt, is dat het geval. Het raad
sel van de uitverkochte broom en Hofman
(zie boven) is dan meteen opgelost: de vol-
ijverige voorzitter der Oranje-vereeniging is
nu al hevig in actie voor het volgend jaar!
Kr.
Feest van de chr. Oranjevereeri-
ging. Een zeer groot publiek.
Zeker wel duizend menschen hadden zich
Zaterdagavond vereenigd in den met tal van
Oranjelampions verlichten muziektuin, om
met de chr. Oranjevereeniging den verjaar-
dag van de koningin te vieren. Er was een
zeer aantrekkelijk programma samengesteld,
zoodat van te voren reeds verwacht mocht
worden dat het een mooie en prettige avond
zou worden. In die verwachting is men niet
teleurgesteld, neen, sterker, de verwachting is
verre overtroffen.
De avond werd ingezet door de chr. mu-
ziekvereeniging „Soli Deo Gloria" met het
spelen van Psalm 150, waarop volgde het
gemeenschappelijk zingen van de eerste twee
coupletten van het Wilhelmus, waarbij men
zich natuurlijk van zijn zetels verhief.
Hierna sprak de heer G. C. Dun een kort
woord, bij ontstentenis van den voorzitter, ds.
H. J. Hak, wegens een lichte ongesteldheid.
Spr. deelde mede, dat van den beschermheer
mr. W. C. Wendelaar, burgemeester, bericht
van verhindering was ingekomen en herin-
nerde vervolgens aan de schitterend geslaag-
de kinderfeesten, die in den loop van den
ochtend waren geuouden en waarbij o.a. aan-
wezig waren geweest de burgemeester en mr.
Kusters ais vertegenwoordiger van de alge
meene Oranjevereeniging. Spr. was verheugd
over dat blijk van belangstelling van die zij-
de en uitte zijn groote waard'eering voor de
medewerking, die de algemeene Oranje
vereeniging had betoond bij de samenstelling
van het programma voor de viering van den
koninginnedag te dezer stede. Met vreugde
begroette spr. dan ook de heeren Margadant
en Kusters als vertegenwoordigers van die
vereeniging.
De muziekvereeniging vervolgde het pro
gramma met het spelen van een viertal num-
mers, die een hartelijk en zeer zeker verd'iend
applaus verwierven.
In een korte rede bepaalde de heer Dun
hierop de aandacht der feestvieren den bij het
bezit dat Nederland heeft in het Oranjehuis.
Wij zijn er dankbaar voor, aldus spr., dat
wij worden geregeerd door een vorstin, die in
de officieele besluiten zeggen mag, bij de
grade Gods koningin der Nederlanden te
zijn. Waar is een land dat bo-gen kan op het
bezit van een vorstenhuis, dat zoovele jaren
zijn land heeft geregeerd als ons Oranje
huis? Vergelijk ons land met de landen rond-
om ons, aan het hoofd van welker regeerin-
gen een president staat, en men komt tot de
conclusie dat men daar als in een huurhuis
woont, waar telkens weer andere bewoners
komen. Gelukkig is het hier niet alzoo, wij
worden nog steeds geregeerd door een telg
uit het aloude geslacht van Oranje en dat
huis staat nog hecht en sterk in het hart
van ons volk, ondanks de vele, soms felle
aanvallen, die in den loop der eeuwen zijn
gedaan om zijn macht te verkleinen. Dat
komt doordat het gegrondvest is op de dege-
lijke fundamenten van recht en gerechtigheid.
De band tusschen Nederland en Oranje is
gelegd in hange tijden en wederzijdsche lief-
de en opofferingsgezindhtid hebben het ge-
bouw opgetrokken tot cen hechte burcht.
Het is een wonder dat we wel zien maar
niet kunnen doorgronden, dat we nog steeds
worden geregeerd door een Oranjevorstin, en
-welk een koningin is het! Een koningin waar
op we trotsch mogen zijn en voor wie men
in het buitenland grooten eerbied heeft.
Spr. schetste hoe in den bangen tijd van
den grooten wereldoorlog koningin Wilhel-
mina meeleefde met haar volk, zooals geen
andere vorst, zij toonde zich toen vooral een
ware kndsmoeder. Zij dwingt eerbied af door
haar persoon en door hare groote kennis.
Veel werk doet zij achter de schermen, wie
zal zpggen van hoe groot belang dat is en
nog worden zal voor ons land en volk.
Verheugd en dankbaar was spr., dat God
weder een jaar heeft toegevoegd aan haar le
ven. Op een dag als dezen zullen wij jegens
haar, die zich gedragen weet door de liefde
van haar volk, onzen trouw en onze toewij-
ding vernieuwen en wij smeeken in ons ge-
bed, dat God haar troon zal schragen.
Spr. eindigde met te zeggen: God zegene
haar huis en geven haar Zijn zegen.
Een daverend applaus onderstreepte de
woorden van den heer Dun.
Nadat de chr. zangvereeniging „Imma-
nuel" op zeer verdienstelijke wijze een drietal
liederen meerstemmig had ten gehoore ge-
bracht, traden de chr. gymnastiekvereenigin-
gen „Advendo" en „Odis" naar voren om
knots- en brugoefeningen uit te voeren. Ons
compliment voor de wijze waarop zij dit de-
den! Zeer mooi waren ook de groepen, door
beide vereenigingen gevormd, vooral die
waarbij men de gymnasten in Bengaalsche
verlichting zette.
Nogmaals trad de muziekvereeniging op
met een paar nummers, waarvan vooral de
potpourri uit „Kun je zingen, zing dan
mee", van den heer Ter Hall, grooten bijval
verwierf. Het laatste nummer „Dankt, dankt
nu alien God" werd op verzoek van den diri
ment, den heer P. Schipper, door het publiek
meegezongen.
Het vuurwerk, dat het slot van het pro
gramma vormde, was de clou van de feestvie-
Worth a crown.
Oe origineele pepermunt
Voor engros bij: Fa. J. F. v. LIESHOUT
en G. KUIJPER, Alkmaar.
ring. Het knetteren en knallen was haast niet
van de lucht en daar tusschendoor waren er
vuurregens en pijlen, een pyro-technische tele-
graaf, waaiers en sterren, enz. enz. Een
prachtig effect maakte ook de Bengaalsche
verlichting van den luin, een schitterend ge
zicht tusschen het groen der boomen. De de-
coratie met een transparant „Leve de konin
gin" vormde een waardig slot.
De chr. Oranjevereeniging heeft cp inder-
daad prettige wijze den verjaardag van de
koningin gevierd.
Vragen, deze rubriek betreffende, kunnen
door onze abonne's worden gezonden aan
Dr. te Hennepe, Diergaardesingel 96 te Rot
terdam, Postzegel voor antwoord insluiten
en blad vertnelden.
DE COCCIDIOSIS DER KUIKENS III.
DE OORZAAK EN BESTRIJDING.
We krijgen dus de ziekte heel gemakkelijk
door aankoop van besmette kuikens. Deze
kunnen schijnbaar gezond zijn. Dat is dus
weer een zeer voornaam punt en het brengt
ons op de meest voorkomende manier van
ziekteverspreiding, n.l. door smetstofdragers.
Zieke kuikens kunnen of sterven of genezen.
In het door mij beschrev€n geval waren er in
den koppel verschillende gestorven en de rest
was genezen of niet ziek geweest. De gene
zen kuikens kunnen echter de parasieten
toch in hun darmen houden en blijven dus
voortdurend waar ze komen smetstof ver-
spreiden.
Het is nog sterker. Vrijwel alle terrein
waar men gedurende eenige jaren kippen
houdt is besmet met deze parasieten en een
vrij groot aantal kippen (volwassen) zijn
dan ook behept met coccidien al vertoonen ze
niet de minste ziekte daardoor. Vandaar dan
ook deze uiterst voorname les:
Breng geen kuikens op terrein waar oude
kippen geloopen hebben of fok geen kuikens
op temidden van oude kippen. Men zal mij
verschillende gevallen noemien waar het goed
ging, maar begrijpt wel dat dit allemaal ge
vallen zijn van meer geluk dan wiisheid.
Door opfokken van kuikens op gebruikt ter
rein of tusschen oude kippen loopt men de
grootste kans coccidiosis onder de kuikens te
zien uitbreken.
Maar tevens begrijpt men nu ook dat de
man, die van zijn kippenhok komende, direct
tusschen zijn kuikens gaat loopen, ook groo
te kans heeft besmetting aan te brengen.
Vandaar dat in mijn kuikenopfokhuis aan
den ingang een mat ligt in een creolinebak
en niemand naar binnen mag of hij moet
eerst een voetbad van creoline genomen heb
ben. Vandaar ook dat in Amerika de revo-
lutie zich voltrokken heeft in het opfokken
der kuikens, dat men deze n.l. niet meer los
laat loopen doch ze steeds binnen houdt. De
Amerikaan redeneert aldus: Mijn terrein is
honderd tegen een besmet, dus fok ik mijn
kuikens binnen op. In ons land, op bedrijven
waar men ruimte heeft en voor betrekkelijk
versch terrein kan zorgen, kan men, als men
oed in aanmerking neemt wat ik nu verteld
eb, .ook buitenshuis nog wel kuikens laten
loopen maar het betrekkelijk veelvuldig voor-
komen van coccidiosis bewijst wel, dat de
hokken en terreinen veel meer besmet zijn
dan men wel denkt.
Blijft nu ons terrein lang besmet of ver
dacht als er kuikens op geloopen hebben of
volwassen kippen? Om dat te beantwoorden
gaan we nu eens even den parasiet zelf be-
spreken.
De oorzaak der ziekte is een microscopisch
klein diertje, wetenschappelijk „Coccidium
avium" genaamd. Ook bij konijnen komen
coccidien voor en veroorzaken daar de be-
ruchte buikwaterzucht der jonge dieren. Dit
is echter een ander soort van coccidien.
De parasieten leven in de cellen der darm-
wand en iedere eel waarin zoo'n coccidien
zich gaat nestelen sterft af. Met de ontlas-
ting komen de eitjes der parasieten naar bui-
ten en als deze nu op vochtige plekken te-
recht komen, ontwikkelen zich na vier dagen
in deze eitjes de jonge parasietjes. Deze jon
ge parasietjes zijn zeer gevaarlijk, de eitjes
niet. Pas gedeponeerde mest van zieke kui
kens is dus eigenlijk niet gevaarlijk. Vandaar
dus al weer een zeer nuttige les die ons
leert, dat we ter voorkoming van coccidiosis
veel kunnen bereiken door iederen dag het
hok te reinigen. Ik ken pluimveehouders die
dat werkelijk doem doch hoevelen zouden
dat er zijn? De meeste hebben er heusch
geen tijd voor, alleen in tijd van ziekte is het
beslist noodzakelijk.
Wordt het rijpe eitje opgegeten dan onf-
wikkelt zich in den darm de nieuwe para
siet. Dit geschiedt door een heel ingewikkeld
proces dat ons bitter weinig kan schelen. In
den darm vermenigvuldigen zich de parasie
ten op reusachtige manier langs ongeslacht-
lijken weg, gewoonweg door zich telkens
weer te splitsen tot jongere individuen. Op
een gegeven oogenblik ontstaan er uit dit
splitsingsproduct mannelijke en vrouwelijke
individuen en dan pas worden er eitjes ge
vormd, die buiten het lichaam der kuikens te-
recht komen.
Deze eitjes nu zijn verbazend goed bestand
tegen allerlei invloeden zoo lang ze maar
niet te veel uitdrogen. Ze kunnen echter blijk-
baar in den bodem best overwinteren, dus
van seizoen tot seizoen ziekte veroorzaken.
Heeft men dus een besmette kuikenren en
laat men deze zonder er iets mee te doen een
jaar leeg staan, dan kunnen toch volgend
jaar er weer zieke kuikens ontstaan. Neemt
men nu nog in aanmerking wat ik al vertel-
de van volwassen kippen en smetstofdra
gers, dan begrijpen we dus nu wel dat het
een heele toer is om bij het opfokken in het
groot van kuikens, vrij te blijven van cocci
diosis.
Nu weten wij dunkt mij genoeg van cocci
diosis om de ziekte te kunnen bestrijden en
zullen we het volgende kunnen begrijpen.
Coccidiosis is een vervuilingsziekte en al
leen de uiterste reinheid kan ons redden.
De vloer in het opfokhuis moet voortdu
rend gereinigd worden en gedekt met versch
strooisel. Als zoodanig is in tijden van ge-
vaar wit zand of turfstrooisel het best. Ren-
nen een voet diep uitgraven, omspitten en
laten begroeien met een snel groeiend gewas
dat veel uit den bodem als het ware op-
neemt voor zijn groei.
Wat drinkbakken en voerbakken betreft,
het allerbeste zijn de door mij beschreven
modellen te gebruiken, waarbij dus water
en voerverontreiniging tegengegaan wordt.
In geen geval graan over den grond strooi-
en. Graanvoer evenals meelvoer uit bakken
voeren. Ook groenvoer mag niet op den
grond geworpen worden, doch moet uit ruif-
jes van gaas verstrekt worden. Geneesmid-
delen zijn niet bekend. Het eenige middel dat
eenigszins helven kan bij zeer lichte gevallen
is melkzuur. Vandaar de bestrijdingsmethode
met karnemelk. Karnemelk is op zichzelf
reed:, een prachtig kuikenvoer en als men de
kuikens nu in hygienische voerbakken droog
meel verstrekt en in dito drinkbakken karne
melk en geen water, dan moeten ze van zelf
wel karnemelk drinken, wat een gunstige in-
vloed heeft op de spijsvertering en een on-
gunstige invloed op de parasieten.
Kan men geen karnemelk krijgen dan kan
men zich behelpen door in het meelvoer 40
pCt. gedroogde karnemelk te mengen en dan
bijv. in het drinkwater een ontsmettingsmid-
del als chiosol. Ik heb onlangs al vermeld
dat men ook wel met chloor het water tracht
te ontsmetten, doch dit middel is voor pluim-
veedrinkwater waardeloos, daar het door de
groote hoeveelheid organische stoffen die de
kippen er in brengen direct uitgewerkt is.
Dus bij coccidiosis: Drinkbak en voerbak
op gaasvloertjes preeies zooals ik het bij pul-
lorum beschreef en turfmolm in het hok
of wat nog beter is de kuikens op gaasbo-
dems te zetten. Met beide manieren had ik
dit jaar bij proeven goed succes.
DR. TE HENNEPE.
AMSTERDAM'S LAATSTE
HOUTZAAGMOLEN.
In sloopershanden.
In vroeger dagen ging Woutertje Pieterse
naar het pad langs de Kostverlorenvaart,
waar de zaagmolens draaiden, en placht
daar te droomen over Femke en de prinsen
der verschillende heelallen.
In onze dagen zal geen jongen dat meer
doen, zegt het Hbl., want waar eens de lan-
delijke vaort met de slatuintjes-paden en de
zeer vele, vroolijk gekleurde en lustig draai-
ende molens waren, daar vindt men nu een
buitenstadsgracht met een stijve, stoffige
Kade en een stel straten met, grootendeels
afschuwelijke, huizenblokken. In deze blok-
ken doen de vrij rommelige houtwerven nog
als weldadige oases aan. En zoowaar ont-
waart men er nog de rompen van twee oude
houtzaagmolens en nog een molen met wie
ken en al; de oude molen D'Eenhoorn, die
daar 260 jaar gestaan heeft en, al hadden
allengs de huizenbouwers hem grootendeels
den wind uit de zeilen genomen, nog altijd,
en goed, werkte.
Verleden week heeft D'Eenhoorn zijn laat-
sten boom gezaagd. De oude getrouwe was
bouwvallig geworden en herstelling was
niet meer loonend, zeker niet op deze wind-
loos geworden plaats. De eigenaars van de
houtwerf hebben, noodgedwongen en met
spijt, hun terrein verkocht. Er zal een fa-
broek op gebouwd worden en deze maand
nog wordt D'Eenhoorn gesloopt.
Dan zal de laatste houtzaagmolen uit
Amsterdam verdwenen zijn; men zal zelfs
de plaats waar hij gestaan heeft, niet meer
herkennen.
MINISTER BEELAERTS VAN
BLOKLAND NAAR GENEVE.
De minister van buitenlandsche zaken, jhr
mr. Beelaerts van Blokland, is Zaterdag
avond uit de residentie vertrokken ter bijwo-
ning van de Assemblee van den Volkenbond.
BRANDEN.
Te Bom (L.) is de boerderij met toebe-
hooren van den heer G. op de Kamp door
brand vernield. De totale inboedel en een
aanzienlijke hoeveelheid stroo en veldvruch-
ten gingen mede in de vlammen om.
Pakhuizen afgebrand. Vertraging
in den treinenloop.
Op het voormalige station de Vork heeft
een telle brand gewoed. De groote goederen-
loods, waarin gevestigd was de kunstmest-
handel van de firma Van de Pol, is door on
bekende oorzaak in brand geraakt en ggheel
afgebrand. Door het vuur zijn ook verwoest
de opslagplaatsen van de firma Kemkes
Waterreus, waar veel vaten terpentijn ge-
fcorgen waren. Ook de kolenloods van de fir
ma Chrispijn te Oosterhout is in vlammen
cpgegaan.
Tevens zijn tal van fruitkisten verbrand.
De vuurzee tastte de seinregeling van het.
doorgaand verkeer aan, zoodat in het trein-
verkeer nogal vertraging ontstond. Doorge-
brek aan water stond de brandweer machte-
loos.
a Fabrieksbrand.
Te Waalwijk is, vermoedelijk door het
achteloos wegwerpen van cigaret of lucifer,
brand ontstaan in een stikkerij van de
schoenfabriek der firma PullensGerwen
Co. De stikkerij brandde uit en een groote
hoeveelheid leder, voering en onafgewerkt
fabrikaat en schoenen ging mede in de vlam
men op.
Heidebrand. Kwaa'dwillig-
heid?
Zaterdagmiddag is een groote heidebrand
uitgebroken op den Sollschen berg bij Gar-
deren.
Ongeveer 250 a 300 H.A. heide, hier en
daar met zoogenaamde vliegdennen bezet,
zijn totaal zwart gebrand. Na uren onver-
moeid te hebben gewerkt is het den militai-
ren uit het remonte-depot Milligen, onder
leiding van een officier en van den burge
meester van Barneveld, bijgestaan door par-
ticulieren en burgers, gelukt het gevaar te
stuiten, juist toen het vuur bijna de bosschen
van dm heer's Jacob te Staverden had be-
reikt.
De brand is op verschillende plaatsen ge-
lijktijdig uitgebroken, zoodat aan kwaadwil-
ligheid wordt gedacht.
DE VLUCHTELING IS NOG NIET
GEVONDEN.
De auto in beslag genomen.
De Haagsche politie trof in een garage
daar ter stede den auto aan, waarmede de
voortvluchtige Amsterd. advocaat mr. S. v.
Menk 'n week geleden, de hoofdstad verlaten
heeft.. De wagen, 'n Chandler, welke v. Menk
in huurkoop had, is in beslag genocnen. De
politie vermoedt r.u dat de verdachte van Den
Haag uit per trein naar Belgie of Frankrijk
gevlucht is.
ALASTRIM.
Te Eindhoven is een geval van alastrim
geconstateerd bij een patient die zich sinds
kort te Eindhoven had gevestigd.
VAN DE NOG RIJDENDE TRAM
GESPRONGEN.
Zaterdagmorgen is bij de Putsche Bochl
te Rotterdam een vreesehjk ongeluk gebeurd.
Een passagier van de stoomtram naar Hel-
levoetsluis wilde daar uit stappen, vermoe
delijk omdat hij dacht dat de tram hier zou
stoppen, hetgeen echter niet het geval was.
De man sprong toen uit de tram, die in voile
vaart doorreed, en kwam onder de wielen.
Hij werd verscheidene keeren overreden, zoo
dat toen de tram stopte, alleen een zwaar
verminkt lichaam over was.
DE AANVAL OP DE LOOSDRECHTSCHE
PLASSEN.
Niet erg bedoeld.
De heer Munning Schmidt, uit Hilversum,
zendt aan het Hbld zijne lezing van de ge-
beurtenis op de Loosdrechtsche plassen. Hij
stelt daarin vast, dat zijn gezelschap geener-
lei boos opzet had. De stemming aan boord
was grappig, zonder meer. Na aankomst
werden vijf hoesen met Bengaalsche vuur
ontstoken. Enkelen, die begonnen te vonken
werden weggeworpen. Of daarvan een in
brandenden toestand in het kamp terecht is
gekomen, kon de heer Munning niet waar-
nemen.
VERKEERSONGEVALLEN
Auto te water
Vrijdagnacht is te Amsterdam een auto te
water gereden in de Reguliersgracht doordat
de chauffeur meende, dat de weg breeder
was. Een bewoner der straat, die juist met
zijn auto thuis kwam, hielp de drenkelingen
uit den verongelukten wagen. Hij trok ze er
bij de haren en armen uit, zoodat de brand
weer, die met een motorwagen en den red-
dingwagen verscheen, geen hulp behoefde te
verleenen. De inzittenden van den te water
gerr.akten auto bleken 3 jonge mannen uit
Hilversum te zijn, die naar Amsterdam wa
ren getrokken om werk te zoeken in het auto-
mobielvak.
Een hunner had door het stuk slaan del
ruiten bloedende wonden aan de handen op-
geloopen, welke ter plaatse verbonden wer
den.
Spelende kinderen aangereden.
In de Spoorstraat te Arnhem heeft een
vrachtauto op den hoek van de Hommel-
straat, een troepje spelende kinderen aange
reden, van wie er e£n, een achtjarig jonge-
tje, onder den auto geraakte en in bewuste-
loozen toestand met een hersenschudding
werd opgenomen. Het kind werd naar het
gemeenteziekenhuis overgebracht, waar het
is overleden.
De Amslerdamschc verkeersstatis-
tiek. Vooruitgang in het laatste
kwartaal.
Uit de statistiek der verkeersongevallen
over't tweede kwartaal, welke't Bureau van
Statistiek der gem. Amsterdam deed verschij-
nen, blijkt dat in totaal 193 ongev. ter ken«
nis der politie kwamen, tegen 2011 in dezelf-
de periode van het jaar te voren. Men ver-
gete hierbij niet, dat het aantal mo-
torvoertuigen sterk is toegenomen.
Gaat men de oorzaken der verkeersonge
vallen na, dan blijkt wederom dat bestuur-
ders van voertuigen allengs minder blijk van
eerbied voor de regels van den weg gaan ge
ven: niet minder dan 1409 van 1893 onge-
vallen waarvan de oorzaak bekend werd of
74 pCt., waren het gevolg van overtreding
der verkeersregelen door genoemde categorie
van weggebruikers. Hier viel een stijging
van 4 pCt, te constateeren, hoofdzakelijk ver-
oorzaakt door veronachtzaming van den re-
gel, dat bij kruising rechts den voorrang
heeft, welke regel bij toenemende verkeers-
dichtheid hoe langer hoe meer om toepas-
sing vraagt; ongeveer 31 pCt. werd door
overtreding van dit voorschrift vcroorzaakt.
Aan verkeersfouten van voetgangers ble
ken 10 tot 11 pCt. der ongevallen te wijten
Ook zij hebben dus ten opzichte van het
verkeer nog te leeren. Van de 19 menschen
die in het tweede kwartaal in het Amster-
damsche straatverkeer hun leven verloren,
waren de meesten voetgangers, die het
slachtofer van eigen onvoorzichtigheid wer
den.
Meisje doodgedrukt.
Terwijl vrouw Ester met haar zesjarig doch-
tertje Zaterdagmiddag omstreeks drie uur
ter zijde van de Wipstrikker-allee cp de
grens der gemeenten Zwolle en Zwoller-
kerspel in een der gevaarlijke bochten naar
het drukke verkeer stonden te kijken, kwam
een motorrijder uit laatstgenoemde plaats in
razende vaart aanrijden. Hij kon de bocht
niet goed nemen, waardoor hij met geweld
tegen den muur van een schuur botste. Moe-
dcr en dochter geraakte zoo emstig tusschen
motor en muur bekneld, dat het meisje bijna
op slag dood was. Vrouw Ester werd met
een gebroken arm en eenige lichte kwet-
suren naar het Sophiaziekenhuis te Zwolle
overgebracht. s
Autobus van een dijk gestort.
Te Brielle is Zaterdag een autobus uit
Bleskensgraaf, waarin een gezelschap zat,
dat uit 19 personen bestond, bij het uitwij-
ken voor een vrachtwagen van den zeer stei-
len dijk geslagen. De bus sloeg enkele malen
over den kop, waarbij verschillende personen
verwondingen bekwamen. Drie inzittenden
die zwaar gewond waren, werd naar Rot
terdam vervoerd, teneinde aide..'1: - j* 4 zie-
kenhui* te worden opgenomen.
lOcts. per rol I QOctcperon*
