Brieven uit Berliin.
Oe geheimzinnige voetstappen
f
FEUILLETON.
Reebtszaken
No. 238
1929.
Honderd een en dertigste Jaargang.
Woensdag: 9 October.
KOEPOKINEKTIKCI.
•urgemeester en Wethouders van Alk-
iaar maken bekend, dat er behalve ELKEN
^ATERDAGAVOND, van 7—8 uur, OOK
DEZE WEEK WOENSDAGAVOND van
78 uur, voor ieder gelegenheid zal zijn,
zich KOSTELOOS te laten inenten of her-
inenten in de polikliniek van het Stadszie-
kenhuis aan de Wilhelminalaan.
Alkmaar, 7 October 1929.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
WENDELAAR, Burgemeester.
A. KOELMA, Secretaris.
Radio-hoekje
Donderdag 10 October.
Hilversum, 298 M.(Na 6 uur 1071 M.)
10.10.15 Morgenwijding. 12.151.45
Concert door het Tuschinski-orkest. 1.45
2.Gramofoonmuziek. 2.3.Maak het
zelf! Cursus. 3.-4.Gramofoonmuziek.
4.5.Ziekenuurtje onder leiding van
mevr. Ant. van Dijk. 5.5.30 Gramofoon
muziek. 6.7.15 Concert door de Tzigane-
kapel Bela Ruha. 7.157.45 Fransche les.
g 8.15 Gramofoonmuziek. 8.15 Aanslui-
ting van het Concertgebouw te Amsterdam,
»nder leiding van Dr. Willem Mengelberg.
Cecilia Hansen, viool. Daarna persber. Ver-
vol gens gramofoormuziek tot 12.(Lustige
,Weiber Windsor).
Huizen, 1875 M. (Uitsluitend N. C. R. V.)
10.3011.Korte Ziekendienst. 12.30
2— Concert. Fluit, viool, piano en orgel. 2.
2.35 Uitzending voor scholen. 4.5.
Ziekenuurtje. 5.6.30 Concert. Alt en orgel.
6.307.Muziekpraatje voor de jeugd.
7.8.Orgelconcert. 8.Orkestconcert en
toespraken. Na afloop persberichten.
Daventry, 1554.4 M. 10.35 Morgenwij
ding. 11.05 Lezing. 11.2011.50 Proefuitz.
Televisie. 11.50 Gramofoonmuziek. 12.20
Concert. H. Crossley, tenor. P. Nash, viool.
D. Mackenzie, piano. 1.20 Concert. Cinema-
orgel. 2.20 Beelduitzending. 2.45 Berichten.
2.50 Uitzending voor scholen. 3.20 Vesper
uit de Westminster Abbey. 4.05 Lezing. 4.20
Concert. V. Browne, sopraan. Sextet. 5.35
Kinderuurtje. 6.35 Nieuwsberichten. 6.50
Berichten. 7.05 Trioconcert. 7.20 Lezing
7.45 Lezing. 8.05 T. Handley, komiek. 8.20
Concert. Orkest. A- Welch, sopraan. H. Kim-
berley, bariton. 9.20 Nieuwsberichten. 9.35
Lezing. 9.50 Berichten. 9.55 Vioolrecital
door O. Pernel. 10.20 „The First Second"
Hoorspel van P. Godfrey. 10.50—12.20
Dansmuziek.
Parijs „Radio-Paris"1725 M. 12.50 Gra
mofoonmuziek. 4.05 Dansmuziek. 6.55 Gra
mofoonmuziek. 8.20 Concert.
Langenberg, 473 M. 9.3511.15 Gramo
focnmuziek. 11.30 Gramofoonmuziek. 12.25
1.50 Orkestconcert. 4.555.50 Concert.
Hoorn-kwartet en koor. 8.Derde bedrijf
van „Siegfried" van Rich. Wagner. Daarna
tot 11.20 dansmuziek.
Brussel, 508.5 M. 5.20 Orkestconcert. 8.20
Concert. Her-uitzending van Hilversum
Concertgebouworkest.
Kalundborg, 1153 M. 11 20—1.20 Orkest
concert. 2.50—4.50 Dansmuziek. In de pau
ze: zang. 7.359.35 Concert. Orkest. Vocaal
kwartet en viool. 9.5018.20 Dansmuziek,
Zeesen, 1635 M. 5.1010.05 Lezingen
11.2012.15 Gramofoonmuziek. 12.15
12.50 Lezingen. 1.201.50 Gramofoonmu
ziek. 1.50—3.50 Lezingen. 3.504.50 Con
cert uit Berlijn. 4.505.20 Lezing en zang,
5.207.20 Lezingen. 7.20 Concert door
Militair orkest. 8.20 „Wasser". 9.50 Dans-
les. Daarna tot 11.50 dansmuziek.
(Van onzen correspondent).
Berlijn, 5 October
Als deze correspondentie verschijnt, rust
dr. Gustav Stresemann reeds op een klein
Berlijnsch kerkhof, naast zijn ouders, voor
eeuwig. De staatsbegrafenis, waarbij de 82-
jarige rijkspresident von Hindenburg te voet
het stoffelijk overschot van zijn minister van
Buitenlandsche Zaken van den Rijksdag a!:
volgde, zal tot het verleden behooren. En de
partijen, die een paar dagen in fluistertoon
elkaar bestreden hadden (volkomen „gods-
vrede" is in dit land blijkbaar onmogelijk!)
zullen haar stemmen weer luide verheffen.
De groote man is dood. Van hem is niets
over dan de herinnering.
geautoriseerde vertaling uit het Engelsch van
Mevrouw Belioc Lowndes,
door OSWALDI.
strain toestemmend knikte,
pte nij de kamer binnen en sloot de glazen
deuren achter zich.
"jeende even terug te moeten komen,
^ietsvoor het arme, jonge
^m. Hoe gaat 't met haar.
mevrouw Strain?"
rusten", sprak Eva's vrien
?Y/a'f"vrLCdir-^en 200 blii' dat u er is, dokter!
va.n ,u> om ons in aanraking
te brengen met mynheer Beavan. Hij komt
f, f1 nu wlde ik u vragen wanneer
L, dat de begrafenis moet plaats heb-
n van zulke dingen, want
myn man er kwam een nog droeviger
haar/e,aat,mijn man is heel in
veld" n n 0 'n Lrankrij'k gesneu-
haar peinzend aan en opnieuw
werd het hem duidelijk, wat een lieve vriende-
lijke, onzelfzuchtige vrouw die mevrouw
Strain toch was, en hoe buitengewoon geluk
tag Eva Raydon zich rnocht prijzen, dat zij
zoo n vrouw naast zich had, zoo'n steun en
toeverlaat
Ik wil hier toch een paar woorden over
hem schrijven, omdat zijn laatste groote werk,
zich juist in Den Haag, binnen de Neder-
landsche grenzen, afgespeeld heeft en deze
Duitsche staatsman ons dus ten slotte zoo
nabij gekomen was, dat onze Nederlandsche
belangstelling wel moest toenemen.
Gustav Stresemann, rijkskanselier en rijks-
minister van buitenlandsche zaken, de groot-
ste politieke figuur in Duitschland sinds Bis
marck, winnaar van den Nobelprijs voor den
Vrede, eere-doctor van de beroemde Universi-
teit te Heidelberg, leider van de Duitsche
Volkspartij, vertegenwoordiger van Duitsch
land in den Volkenbond, de over de geheele
wertld bekende propagandist voor de Toena-
dering der Volkeren, die het initiatief nam
voor het beroemde Verdrag van Locarno en
het Duitsche Rijk verzoende met zijn vroegere
vijanden, die het bewind in handen nam,
toen Duitschland aan den rand' van een peil-
loozen afgrond stond en niet eerder uit dit
leven scheidde, dan toen hij de zekerheid had,
dat zijn volk van 'n vreemde bezetting spoedig
bevrijd zal zijn deze Gustav Stresemann
was een zeer eenvoudig, wij Nederlanders
zouden zeggen: een „burgerlijk" man.
Geboren in een Berlijnsche volksstraat, va-
der bezitter van een kleine tapperij, thuis
eerder armoede, „fatsoenlijke armoede" dan
betrekkelijke welstand. Maar harmonic. Een
degelijk klein-burgerlijk gezin. Zijn oudste
broeder, die ook slechts 50 jaar oud gewor-
den is, stierf eenige jaren geleden nog in dit
milieu. Diens weduwe, de schoonzuster dus
van den overleden staatsman, heeft nog he-
den in een ander gedeelte van Berlijn een
zeepwinkeltje, en woont nog in de benauwde
kamers, waarin Gustav Stresemann geboren
werd.
Het was al een heel ding voor deze eenvou
dige menschen, dat Gustav student werd.
„Couleurstudent" nog wel, wat in dit land
beteekent, dat me:, duelleert, kleuren draagt
en voor vol aangezien wordt. Student were
en heusche doctor. Het leek der familie het
toppunt, dat deze kleine Gustav zich tot se
cretaris van den Bond der Industrieelen om
hoog werkte en zelfs wie had het ooit dur-
ven droomen?!lid van den Duitschen
Rijksdag werd en aanvoerder van de groote
Nationaal-Liberale Partij.
Ja, ja, die kleine Gustav!
En toch was Stresemann hoogstwaarschijn-
lijk niet hooger gestegen, indien oorlog en re-
volutie hem niet te hulp gekomen waren. Het
Keizerlijke Duitschland gaf mannen uit
klein-burgerlijke kringen ten slotte weinig of
geen kans. En minister van buitenlandsche
zaken werd slechts een beroepsdiplomaat,
liefst een adellijke, zeker slechts een, die als
student behoord had tot het corps der „Bon-
ner Borussen" of een ander, dat aan- feudaal
karakter daarmee gelijkstond.
Het beginsel „freie Bahn dem Tiichtigen"
was in Duitschland nog niet uitgevondten.
Men lachte zelfs over de mogeliikheid, dat
het ooit practisch zou kunnen worden toege-
past.
Maar de Duitsche republiek kwam eerder
dan men" verwacht had. En daarmee begon
voor selfmade-politici van het type Strese
mann de mogeliikheid om zich boven het ge-
wone niveau ornhoog te werken.
Daarover wil ik hier nu niet meer uitwei-
den. Het is trouwens al te bekend. Liever een
paar woorden over wat niet overal te lezen
geweest is.
Stresemann is zijn leven lang een uiterst
eenvoudig man gebleven.
Dat was het fascineerende aan hem.
Zelfs toen hij een wereldreputatie genoot
en de straatkinderen in alle steden en dor pen
ter wereld zijn portret ken den en zijn naam
hadden leeren spellen, bleef hij bescheiden.
Niet bescheiden als anderen, die zich opzette-
lijk op den achtergrond houden. Dat kon hij
nu eenmaal niet. Hij stond in het voile licht.
Maar innerlijk bescheiden. Hij „deed niet
dik". Hij speelde niet den beroemden minister.
Hij was in alle opzichten een modem staats
man. Daartoe behoorde, dat hij dagelijks
contact zocht met de journalisten van alle
landen. Daar school natuurlijk handige bere-
kening achter. 't Heeft hem waarlijk geen
windeieren gelegd! Maar het was toch ook
zijn eerlijke overtuiging, dat deze mannen
van het dagblad zeer met hem verwant wa
ren. In hun midden voelde hij zich thuis. Hij
wist, door zijn tallooze bronnen van prima
informatie, natuurlijk veel meer dan wij. En
nu was het voor hem van bijzondere beko-
ring, bij onze wekelijksche bijeenkomsten met
hem na te speuren, wat wij wisten, in hoe-
verre wij de dingen in hun juiste verhoudin-
gen zagen, hoe we groote en kleine gebeurte-
nissen beoordeelden.
Waarbij hij dan zijnerzijds ook gaame en
vriimoedig het noodige losliet.
Duitsche politici, met uitzondering van
Bismarck en Bulow, zijn altijd berucht ge
weest om het feit, dat zij geen begrip hadden
van de mentaliteit van andere volkeren en
„Het is nu Woensdag. Onder de gegeven
omstandigheden zou ik u willen voorstellen,
dat u tracht mevrouw Birtley Raydon de be
grafenis op aanstaanden Zaterdag te laten
bepalen".
„Is dat niet erg gauw?"
„Ja, dat wel. Maar ik heb vanmorgen een
heel onaangenaam gesprek met de oude me
vrouw Raydon gehad. Zij maakte een paar
zeer beleedigende opmerkingen, en al verlies
ik niet uit het oog, dat zij zwaar getroffen is,
dan toch was haar voorstel volkomen onge-
rijmd."
„Wat heeft zij dan eigenlijk gezegd?"
vroeg mevrouw Strain.
Zij had den rug van haar stoel vastgegre-
pen en keek den dokter strak aan.
„Zij stond er op, dat er een lijkschouwing
zou plaats hebben. Zelfs sprak zij van een
gerechtelijke onderzoek. Ik vond het erg pijn-
lijk voor onze arme jonge vriendin".
„Kan de oude mevrouw Raydon het bevor-
deren, dat een lijkschouwing wordt gehou-
De vraag werd op zoo'n doordringenden en
angstigen toon gedaan, dat dokter Durham
er eenigszins verrast van opkeek.
„0 neen, dat geloof ik niet vooral niet
omdat ik niet in't minst twijfel aan de doods-
oorzaak. Maar toch raad ik aan om de be
grafehis, zoo al niet overhaast, dan toch zoo
spoedig mogelijk te doen plaats hebben. De
menschen zijn, zelfs in onzen tijd, heel wat.
veranderd in die dingen. Toen ik nog een
jongmensch was, laat ons zeggen dertig.(
egocentrisch-nadonaal de wereld alleen maar
door Duitschen (bril zagen.
Stresemann begreep het Duitschland wel.
En hij oefende zich, behalve in den Volken
bond en bij de terschillende groote conferen
ces, vooral ook in zijn wekelijksche samen-
komsten met oris. Daar vond hij 150 tot 200
journalisten uit 30 of meer landen bijeen. De
meesten kende hij persoonlijk. Nieuwelingen
liet hij onmiddellijk aan zich voorstellen. Hij
las ook vaak, wat we geschreven hadden. Ik
herinner me nog goea, dat ik jaren geleden
eens in een Nederlandsdh blad de opmerking
gemaakt had, d!at zoo kort na de revolutie cfe
leiders van het volk alweer een monocle in
het oog geklernd hadden. Een paar dagen la
ter stapte minister Stresemann op mii af en
vrceg lac hen d!: „Wel, waar is nu m ij n mo
nocle". „U is de eenige leider van het nieuwe
Duitschland, die er slecht mee zou uitzien!"
antwoordde ik, en daar moest hij op zijn ge-
wone innemende manier recht hartelijk om
lachen.
Stresemann hing nooit den minister uit.
Dat had hij niet noodig. Hij was veel meer
dan een Minister.
Stresemann deed nooit diplomatiekgewich-
tig. Diplomaten meerten nog veelal, dat de
taal er is om de gedachten te verbergen (of
het gebrek aan gedachten!) Stresemann wist
veel, begreep veel, en had daarom niets te
verbergen.
Hij was ook een moedig man. Moediger
dan honderdduizenden gevallen soldaten, die
steeds weer als ..hetden" vereerd worden.
Hij waagde het eir op. Duitschland aan te
voeren in tijden, toen ongehitste jongelingen
met revolvers rondliepen. Hij voctit zes jaren
lang voor zijn vaderland, en wist toch, dat
hem dit 10 jaren van zijn toch al korte leven
zou kosten. Misschien zou hij. zonder deze
staatszorgen. nog zestig geworden zijn.
Zijn dood is voor de wereld een onher-
stelbaar verlies
ROLAND.
VOOR DEN POLITIERECHTER.
Zitting van Maandag 7 Oct.
DIEFSTAL VAN EEN BANKBILJET
VAN 10.-.
Al wederom werden we onthaald op een
voortzetting van, een diefstalzaakje tegen de
voormalige fabrleksarbeidster Trijntje K. te
Alkmaar. Het bleek evenwel noodig, deze
zaak opnieuw aan te houden en wel tot de
eerstvolgende zitting. Alsdan zal de politie
rechter uitspraak doen.
AT WEER EEN
DIERENVERWAARLOOZING.
De niet venjehenen vee- en hondenhouder
F. van Aseus te Spanbroek moest terecht
staan ter zake het feit, dat hij in Maart van
dit jaar een hem toebehoorende koe het
noodige onderjhoud heeft onthouden. Het
dier werd door den dierenarts Stapel in verre-
gaanden toestand van verwaarloozing aan-
getroffen. Kort te voren was een en ander
rund van uitputting -gestorven. Ook zijn
honden verkearden in een droevigen toestand
van vervuiling en zwakte.
De dieren hadden geen lood vleesch op
het lichaam. De man zelf verkeert trouwens
in niet veel beter conditio. Het is een vreemd
type, doch niet kan pertinent worden aan-
genomen, dat hij abnormaal is.
Zijn woni ig is een ware augiusstal, doch
de bewoner is niet genegen het krot te ver-
laten, ondanks de pogingen, ingesteld door
de gezondheiclscommissie, hem de woning te
doen ontruimen.
Verdachte houdt momenteel geen koeien,
doch is nog wel in het bezit van de uitge-
mergelde honden.
De officiier releveerde dat de pogingen tot
een minnelSjte schikking buiten de rechtzaal
zijn afgesiiooten op de onwillige houding
van verdachte. De officier achtte de eenige
oplossing een geldboete van f 5 boete of
3 dagen en verbeurdverklaring der honden
met uitzondering van een trekhond, die voor
het gebrttik van P. noodig is.
Uitspraak f 3 boete of 3 dagen hechtenis
en verbeurdverklaring overeenkomstig het
requisitoir.
HUISVREDEBREUK.
De 24-jarige verdachte Simon A., wonende
te Hoorn, stond terecht ter zake bovenge-
meld feft, aangezien hij op 7 Juli zich tegen
den weusch van den rechthebbende, den cafe-
houder Bopar aldaar, heeft bevonden in diens
cafe en zich niet op de herhaalde vordering
heeft verwijderd. Verdachte was te voren ge-
waarechuwd, doch heeft zich niet alleen aan
het vedbod absoluut niet gestoord, doch zich
zelfs schuldig gemaakt aan verschillende bal-
dadigheden. Verdachte ontkende hetgeen hem
is ten Taste gelegd. Hij is direct weggegaan
en er is niets voorgevallen. Verdachte is door
den hoofdagent Zwart uit het cafe ver-
wijderdL
Nadat Simon A. door Zwart is verwijderd,
veertig jaar geleden, had een begrafenis dik
wijlsi eierst een voile week na den sterfdag
plaarts. De opvattingen zijn nu, dat zulk lang
wachten niet de maatstaf is voor ware smart".
Adelaide zei eenige oogenblikken niets en
ofsohoon dokter Durham niet een scherp
oprnerker was, ontging hem de verandering
in haar gelaat toch niet. De uitdrukking van
vreies en spanning maakte plaats voor een
van kalmte en gelatenheid.
„Ik weet, dat Eva zoo iets als een dood-
scTiouw afschuwelijk vindt", sprak zij einde-
lijk. „Toen ik daar stra-ks bij haar kwam, ter-
wljl de oude mevrouw Raydon boven was,
lag ze te trillen van zenuwen."
„Dat verwondert me niet", merkte hij op.
,,'Het is duidelijk, dat mevrouw Ravdon het
arme kind haat moederlijke jalouzie, denk
k. Want, hoe het zij, de twee jonge men-
jctien waren toch heel gelukkig samen?"
Hij richtte een onderzoekenden blik op
haar, de bleeke vrouw die daar voor hem
stond, en zij kon zijn onuitgesproken ver-
•wondering voelen, dat er een jonge vrouw
kon bestaan, die werkelijk gelukkig met
Birtley Raydon was geweest.
„Zij waren heel gelukkig", antwoordde zij
met nadruk. „Eigenlijk geloof ik, dat de
tlefde van mijnheer Birtley Raydon voor Eva
in den Taatsten tijd nog grooter was, dan in
de eerste maanden van hun huwelijk ik
bedoel toen zij nog in Londen woonden. Hij
was niet weinig trotsch op haar en zij, zij
verafgoodde hem gewoon".
„In het dorp loopt een gerucht", merkte hij
[heeft hfj zich later nogmaals in het cafe ver-
toond, volgens verklaring van een zoon des
cafehouders. Verdachte wordt gesignaleerd
als onverschillig en brutaal, doch is nog nim-
mer gestraft.
Eisch 25 boete of 25 dagen hechtenis.
Vonnis f 20 boete of 20 dagen hechtenis.
BELEEDIGING GEPLEEGD TE
SCHAGEN.
De ruim 50-jarige veehandelaar Joh. Nic.
O. te Alkmaar heeft op de Schager markt, ge-
houden 17 Juli, zijn collega, de heer Jb. v.
Giezen, veehandelaar te Alkmaar, beleedigd
door hem in het openbaar te qualificeeren als
een schobbert en oplichter. Deze onaange-
name bejegening was het gevolg van een
kwestie over een verkochte koe. Verdachte
ontkende het woord oplichter te hebben ge-
bezigd. Hij heeft gezegd: ik ben geen op
lichter. Wel geeft hij toe getuige van Giezen
een schobbert te hebben genoemd. Hij staat
overigens gunstig bekend.
Eisch 15 boete of 15 dagen hechtenis.
Vonnis conform eisch.
Met deze uitspraak werd genoegen ge-
nomen.
ZWIJNTJESJACHT TE HELDER.
Sjoerd P., een 30-jarig los werkman te
Helder, stond terecht wegens een tweemaai
-gepleegde diefstal van onbeheerde rijwielen
te Helder.
Het eerste feit heeft plaats gehad op
2 April, alwaar het betrof een rijwiel, toebe
hoorende aan den getuige P. Koster, die het
karretje had neergezet voor het cafe van
Dekker aan den Kanaalw^g.
Dit rijwiel is voor f 4 verkocht aan den
handelaar C. v. Twisk aldaar. Deze opkooper
heeft een bemerking over zijn ietwat roeke
loos koopen in ontvangst te nemen.
Het op 14 Juni ontvreemde rijwiel was het
eigendom van getuige H. Kersten en wa£
door hem neergezet voor het gebouw dCr
Chr. Jongelings Vereeniging in de Spoorr
straat te Helder. Tijdens het plegen van deze
rijwieldiefs'tallen verkeerde verdachte onder
den invloed van sterken drank. Ofschoon hem
zulks niet is ten laste gelegd, wordt hij ver-
dacht van nog meerdere rijwieldiefstallen
onder dezelfde alcoholische omstandigheden.
De officier stelde een reclasseeringsonder-
zoek voor. Hervatti-ng van het onderzoek over
3 weken, dus op 28 October, gelast.
DIEFSTAL VAN 21 JONGE EENDEN
De veehouder Nic. Math. G. te Bergen
stond terecht als verdacht van diefstal van
21 jonge eenden, eigendom van den eenden-
houder C. Schoen aldaar, die hij op 8 Juli in
vereeniging met zijn broeder Gerrit zich
wederrechtelijk zou hebben toegeeigend.
Verdachte werd juridisch bijgestaan en
verdedigd door mr. Judell, advocaat te Ber
gen.
De benadeelde wenschte zich civiele
partij te stellen voor een bedrag van 33.60
Volgens Schoen waren er 24 jongen met I
oude. Al deze eenden zijn verdwenen. Ver
dachte ontkende den diefstal. Volgens Schoen
is verdachte evenwel te voren gewaarschuwd
en heeft hij zich toch de eenden toegeeigend!
Hij heeft echter later aangeboden de eenden
thuis te zullen bezorgen. Verdachte beweerde
dat bij de jonge eenden een oude zwom, die
hem toebehoorde, daarom dacht hij, dat ook
de jonge eenden zijn eigendom waren. Om
echter verder geen kwestie uit te lokken met
Schoen, heeft hij de jonge eenden maar te-
rug gegeven. Volgens den verbalisant zou
verdachte hebben getracht hem te willen om-
koopen, een ernstig feit, zooals de Politie-
rechter hem onder het oog bracht.
De officier stelde voor, de zaak te stellen
in handen van den Rechter-Commissaris voor
nader onderzoek. Aldus besloten.
MISHANDELING VAN EEN
SLUISWACHTER.
De schipper Gerrit Br. te Schagen stond
terecht ter zake mishandeling van den 51-
jarigen sluiswachter Cornelis Schot aan de
Zes Wielen te Alkmaar, welken sluiswachter
hij op 18 Juli een hevigen slag tegen het
hoofd heeft gegeven uit ontevredenheid om
dat hij uithoofde van den ongunstigen wa-
terstand te lang moest wachten met schutten
Zoo hevig was de slag, dat Schot achterover
op de steenen sloeg en wel 'n kwartier lang
buiten bewustzijn raakte. De schipper gaf
toe, dat hij Schot in drift heeft geslagen.
Verdachte is al eens in 1924 veroordeeld tot
f 15 boete wegens beleediging van Schot.
Hij staat niet bekend als een vechtersbaas,
doch is driftig van aard. Eisch ter zake deze
ernstige mishandeling onder verzwarende
omstandigheden 100 boete of 100 dagen
Uitspraak 60 boete of 30 dagen. Veroor-
deelde zal er over denken om in hooger be-
roep te gaan.
NIET VOLDOEN AAN EEN VORDE
RING TOT UITLEVERING VAN EEN
OVERTUIGINGSSTUK.
De niet ter zitting aanwezige gehuwde
juffrouw Pieternella Joh. K. huisvrouw H.
een weinig beschroomd op, „dat zij een he
vigen twist hebben gehad, twee of drie da
gen geleden en dat de arme Birtley woedend
was, omdat zijn vrouw met den een of an
deren man zou zijn uitgeweest."
„Wat de menschen toch kunnen praten!"
riep Adelaide verontwaardigd uit en er ver-
toonden zich fel-roode strepen op haar fletse
wangen. „Ik zal u de waarheid vertellen, dok
ter. Eva is inderdaad eergisteren uit ge
weest, zij heeft een auto-tochtje gemaakt met
kolonel Mintlaw, een keurig netten man,
dien zij en ik al kenden toen wij nog samen
in Londen woonden. Maar het is een feit, dat
mijnheer Raydon hem niet kende, niet eens
wist, dat hij bestond Het was Eva's plan
om de beide heeren aanstaanden Zaterdag
aan elkaar voor te stellen. U zult waar-
schijnlijk ook wel gehoord hebben, dat kolo
nel Mintlaw in hotel „Het Anker" logeerde?"
„Dus hebben de twee geen twist gehad?"
vroeg hij. Zij zag, dat hij haar vrij scherp
aankeek. Bedachtzaam antwoordde zij:
„Ze hebben wel een twist gehad. Maar dat
was enkel over een ellendige rekening. Eva's
naaister had een schuldinvorderaar naar het
kantoor van mijnheer Raydon gestuurd en
hij was erg kwaad, toen hij daardoor be-
merkte hoeveel Eva die naaister schuldig
was. Dat, en niets anders, was de oorzaak
van hun twist. Maar zij hebben heel gauw
weer vrede gesloten ja, in minder dan
een uur vertrokken zij samen naar Londen, om
bij Ritz te gaan dineeren! U zult zich her-
inneren. dat ik u verteld heb, dat zij naar een
te Helder heeft niet voldaan aan een vorde
ring van een tweetal agenten van politie.
Nijhof en Klap belast met de controle betref-
fende de naleving van de drankwet, en die
zich te dien einde bevonden in de verlofloka-
liteit van Hoogendijk aldaar, om een flesch
met vermoedelijk sterken drank, die zij onder
haar rokken had verborgen, aan de agenten
uit te leveren. Mej K. was in het verloflo-
kaal aanwezig als bezoekster. Verdachte is
reeds meermalen ter zake beleediging veroor
deeld.
Eisch 50 boete of 50 dagen. Vonnis f 40
boete of 40 dagen.
WEDERSPANNIGHEID EN
VERNIELING.
De 26-jarige arbeider F. J. K. te Alk
maar heeft zich te verantwoorden ter zake
wederspannigheid, gepleegd in den avond
van 21 Juli tegen de politieagenten Klaver
en Gerritsen, die hem vooraf vergeefs had
den aangemaand tot doorloopen bij gele
genheid van een twist, die op het Waagplein
was ontstaan tusschen andere personen.
Verdachte wenschte geen gevolg te geven
aan het bevel en heeft zich daar-
op zoo hevig verzet, dat meerdere assistentie
noodig was. Bovendien heeft verdachte in
het arrestantenlokaal een ruitje vernield.
Verdachte zeide wel het voomemen te
hebben gehad zich te verwijderen, doch wil-
de vooraf zijn rijwiel, dat hij had neergezet,
mede nemen. Hij ontving toen een klap met
een gummistok en is toen kwaad geworden.
Hij ontkende voorts den ernst van het ver
zet en sprak tegen, dat hij zich met opzet
op den grond zou hebben laten vallen.
Dat hij viel was het gevolg van een klap
met een gummistok op het hoofd. Verdachte
staat niet bekend als een opposant tegen de
politie. Men had tot dusver nimmer last met
hem.
De verbalisanten persisteerden overigens bij
het door hen opgemaakte proces-verbaal. Om
de vernieling te bewerkstelligen bezigde ver.
dachte het deksel van het W.C.-apparaat in
het arrestanten lokaal.
Verdachte staat niet ongunstig bekend, is
los arbeider, gehuwd en heeft 2 kinderem
Eisch 20 boete of 20 dagen hechtenis. Von
nis, bedoeld als preventieve maatregel 1
maand gev. voorw. met 1 proefjaar en geen
oplegging bijz. voorwaarden. Hiermede werd
genoegen genomen door veroordeelde.
EENV. BELEEDIGING VAN EEN
AMBTENAAR.
De te Den Helder geboren 47-jarige koop-
vrouw Henriette K., v^oeger te Alkmaar,
thans te Amsterdam woonachtig, heeft op 20
Juli den agent Agricola te Alkmaar eenige
beleedigingen toegevoegd, zulks ter gelegen
heid van de arrestatie van zekeren Visscher,
die zich in kennelijken staat van dronken-
schap bevond en welke beschonken heer Vis
scher de handelsvennoot van mej. K. bleek te
zijn. Uit pure sympathie mengde mej. K. zich
in de kwestie en deed zulks op een wijze, die
haar zelf ook met den strafrechter in aanra
king bracht.
Gevorderd werd tegen verdachte, die nog
nimmer gestraft is, 12 boete of 12 dagen
hechtenis. Vonnis 7 boete of 7 dagen hech
tenis, omdat verdachte geen bedenkingen
maakte tegen het requisitoir van den officier!
BLIJFT EENVOUDIGE BELEEDI
GING.
Mej. Adolfina Theodora Bartholina R., ge
huwd met den heer M. W. W. te Alkmaar,
heeft op 5 Juli haar toenmalige onder-buur-
vrouw mej. Tonia Corle beleedigd door haar
een zeer grof scheldwoord naar het lioofd te
slingeren. De verdachte, in tamelijk opge-
wonden toestand, stelde het gebeurde en de
door haar gebezigde woorden anders voor en
gaf den politierechter heel wat te doen, zoo-
dat deze haar meermalen moest kalmeeren en
op haar plaats zetten. Mej. R. beweerde dat
getuige haar de hr.ren uit het hoofd heeft ge-
trokken. De 19-jarige broodbakker Jac. Joh.
Louwe, die getuige was van het onverkwik-
kelijke burenstandje heeft het beleedigende
woord gehoord.
Requisitoir 10 boete of 10 dagen hech
tenis. Vonnis echter 15 boete of 15 dagen.
DIEFSTAL IN DIENSTBETREKKING.
Als 12e en laatste verdachte verscheen ten
slotte de 19-jarige schippersknecht S. T. van
V. te Alkmaar, welk jongmensch omtrent
Juni in dienst was als loopjongen bij den
heer S. Trijbetz, winkelier te Alkmaar, en zich
alstoen een enveloppe met inhoud, bestaande
uit bonnen ten bedrage van 70, welke brief
hij op de post moest bezorgen, wedterrechte-
lijk heeft toegeeigend. Verdachte zeide,
dat hij den brief in zijn zak heeft laten zitten.
Hij heeft toen een deel van de bonnen wegge-
worpen en een deel aan zijn moeder gegeven.
Verdachte is reclassant en staat onder toe-
zicht van het genootschap. Volgens den beer
Wiggers houdt de jongen zich nu weer goed.
nachtfeest in een club waren geweest en
's morgeng om twee uur thuis waren ge
komen."
,Ja, ja", viel hij vlug in. „Dat herinner ik
me heel goed, dat u mij dat verteld hebt. En
hadden zij verder geen oneenigheid, giste-
ren?"
„Gisteren?" f1'"!
Zij staarde hem aan. Was dat nog gisteren
geweest, dat Birtley hier rondliep en met
zijn sterke, al was het voor haar ook onaan-
gename, hatelijke persoonTijkheid The Mill
House vulde?
Gisteren" leek Adelaide Strain een eeuwig-
heid geleden en zij zou alles ter wereld
hebben willen geven, behalve dan Gilly, om
naar ..gisteren" te kunnen terugkeeren.
-Ja", ging de oude geneesheer een weinig
scherp voort, „ik zou graag willen weten
wat gisteren is gebeurd. Ik bedoel niet in den
avond dat hebt u men allemaal verteld
maar overdag."
„Mijnheer en mevrouw Raydon waren gis
teren den heelen dag in Londen. Hij ging
vrij laat van hier, zooals u zich herinnert,
nadat hij u had opgebeld. Eva was vroeger
vertrokken, om de rekening te gaan betalen,
waarover zij den avond te voren woorden
hadden gehad. Zij ontmoetten elkaar aan
Waterloostation, zooals zij hadden afgespro-
ken en kwamen samen thuis. Mijnheer Ray
don was in een bijzonder opgewekte stem
ming, want Eva had een geschenk voor
hem meegebracht een prachtige barnstee-
nen sigarettenpijp. Eva is een hartelijk'
vrouwtje, dokter",
(Wordt vervolgd). ...,t
mmht CoiranL
461
