illmMMk Coral
De geheimzinnige voetstappen
Des avoncls
PUROL
Honderd een en dertigste Jaargang.
Radio-hoekje
Stadsnieuws
Een geschenk voor het
Neutrale Ziekenhuis.
FEII1LLETON.
Qiiage BCoionien.
No. 242 1929.
Maanda^ 14 October.
Dinsdag 15 October.
Hilversum, 298 M. (Na 6 uur 1071 M.)
10.10.15 Morgenwijding. 12.151.45
Concert door het Tuscnioski-orkest. 1.45
3 Gramofoonmuziek. 3.4.Kniples.
4.-5.— Debubanten. A. Polak, piano. J. d
Vente, fluit. A. Meijs, piano 5.30—6 30
Concert door de Tziganekapel Bela Ruha.
6.30 Koersen. 6.45—7.15 Engelsche les. 7.15
7 45 Engelsche les. 8.8.05 Praatje door
J. G. Pater. 8.05—9— Concert door het
orkest. 9—9.45 Nutslezing door C- Lekker-
kerker: Indie. 9.45—10.10 Orkestconcert
10.10—10.40 Declamatie door Kommer
Kleijn. 10.40—11— Orkestconcert. 11.
12.Dansmuziek in la Gaite te Amsterdam.
Htiizen, 1875 M. (Uitsluitend K. R. O.)
jl 3012.Godsdienstig halfuurtje. 12.15
1.15 Concert door het K R. O.-Trio. 1.15
2.Gramofoonmuziek. 2.3.Vrouwen-
uurtje. 3—3.30 Knipcursus. 5—6— Gra
mofoonmuziek. 6—6.45 Gramofoonmuziek
6.457.Sportpraatje. 7.7.30 Cursus
kerklatijn. 7.30—8— Lezing over: Wetshan-
teering I. (Burg.) 8.01—9.15 Concert. Or
kest en piano. 9.15—9.45 Nieuwsberichten en
ev. mededeelingen. 9.45—10.30 Voortzetting
van het concert. Na afloop gramofoonmuziek.
11.30 Sluiting.
Daventry, 1554.4 M. 10.35 Morgenwijding.
11.05 Lezing. 11.20 Gramofoonmuziek
12.20 Orgelconcert. Nellie Sanders, zang.
It.20 Orkestconcert. 2.20 Beelduitzending.
2.45 Berichten. 2.50 Uitzending voor scho-
len. 3.55 Fransche les. 4.20 Cinema-orgel-
concert. 4.35 Lezing. 4.50 Orkestconcert.
5.35 Kinderuurtje. 6.20 Voorlezing van ge-
dichten. 6.35 Nieuwsber. 7.05 Piano-recital
door G. Peppercorn. 7.20 Lezing. 7.45 Le
zing. 8.05 Concert. D. Noble, bariton. Orkest.
8.20—8.50 Lezing. 9.20 Nieuwsberichten.
9.35 Lezing. 9.55 Nieuwsberichten. 10.
The Hull Civic Banjuet. Lezing door Gene-
raal Charles G. Dawes. 10.30 K&orconcert.
10.50—12.20 Dansmuziek.
Parijs „Radio-Paris", 1725 M. 12.50
2.20 Gramofoonmuziek. 4.05 Concert Orkest
en soli. 6.55 Gramofoonmuziek. 8.55 Con
cert. Orkest, koor en solisten.
Langenberg, 473 M. 6.207.20 Gramo
foonmuziek. 9.35—10.30 Gramofoonmuziek.
11.30 12.251.50 Orkestconcert. 4.55—5.50
Orkestconcert. 7.25 Concert. Orkest en viool.
8.20 Concert. Koren, orkest, vocale- en in-
strumentale solisten.
Kalundborg 1153 M. 11.20—1.20 Orkest
concert. 2.204.20 Concert. Orkest en zang.
4.204.50 Kinderuurtje. 7.208.20 Koor-
en solistenconcert. 8.209.50 Tooneeluitzen-
ding: „Forretning er Rorretning" naar het
Fransche van Octave Mirbeau. 10.95
10.35 Pianoreeital door Fr. v. Lukasiewicz
Brussel, 508.5 M. 5.20 Trioccncert. 6.50
Gramofoonmuziek. 8.35 Concert. Orkest,
zang en pinao. In de pauze: Lezing.
Zeesen, 1635 M. 8.20—3.50 Lezingen en
lessen. 3.50—4.50 Orkestconcert. 4.50—7—
Lezingen en lessen. 7.10 Actueele causerie.
7.35 „Hans Sonnenstosser's Hollenfahrt",
spel van P. Apel.
DE ZONDAG-KERKDIENSTEN VAN
DE V. P. R. O.
Des Zondagsmorgens na 9 uur zullen
voorloopig geen uitzendingen door Scheve-
ningen-Haven plaats vinden, zoodat nu de
Zondagochtend-kerkdiensten van den V. P.
R. O. kunnen worden utigezonden op golf-
lengte 1071 M.
De Stickling „Alkmaarsch cen-
traal neutraal ziekenhuis met klas-
senverpleging" biedt een bank aan;
die onthulling.
Een groot aantal heeren had zich Zater-
dagmiddag vereenigd in den tuin van he*
ziekenhuis aan de Wilhelminalaan, om de
Elechtigheid van onthulling en overdracht
ij te wonen van de monumentale bank, aan-
geboden door het bestuur van de Stichting
„Alkmaarsch centraal neutraal ziekenhuis
met klassenverpleging". Op den dag van de
opening van het ziekenhuis had de voorzit-
ter van die Stichting, mr. A M. Ledeboer,
dit geschenk reeds aangekondigd. Met den
bouw ervan kon evenwel toen nog niet direct
iworden begonnen. Nu was de bank dezer
dagen gereed gekomen en de onthulling had
Zaterdagmiddag plaats.
Daarvoor waren o.a. aanwezig de meeste
bestuursleden van de Stichting, de burge-
meester, wethouder J. Ringers, bijna alle,re
genten van het ziekenhuis, de directeur van
Gemeentewerken, een vertegenwoordiger van
den directeur van Plantsoenen, de di-
rectrice van het ziekenhuis, de architect en
de aannemer, alsmede een 15-tal zusters.
Mr. Ledeboer heette hen alien wel
kom en sprak zijn dank erover uit dat aan
de uitnoodiging om tegenwoordig te willen
zijn door hen was gevolg gegeven.
Met den bouw van deze bank, zoo ver-
volgde spr., is thans ingelost eene belofte,
die ik bij de inwijding van het ziekenhuis
namens het Stichtingsbestuur heb mogen
doen.
Bij die gelegenheid is tevens toegezegd het
schenken van flinken kapstok, te plaatsen in
de hall van het ziekenhuis, die inmiddels is
vervaardigd en geplaatst en die ik bij deze
aan bet college van regenten namens mijn be
gituur in -eigendom wensch over te dragen.
Waarom de bank opgerichi?
De vraag zou kunnen worden gesteld
Waarom zoo'n bank opgericht, die het
spreekt van zelf nog al wat geld gekost
heeft en waarom dat geld niet veel liever be-
st-eed aan practischer doeleinden? Want het
is geen geheim, dat de directrice nog zoo
heel veel op haar verlangenlijstje voor het
ziekenhuis heeft staan.
Practische geschenken, zoo zei spr., zijn
dezerzijds genoeg ten bate van het zieken
huis aangewend en hij herinnerde aan het
optrekken van den kap van de beide zieken-
geautoriseerde vertaling uit het Engelsch van
Mevrouw Belloc Lowndes,
door OSWALDI.
BO.
Nu ontvangt men zulke brieven op Scot
land Yard vaker, dan het publiek wel voor
mogelijk zou houden. En het is een feit, dat in
negenenveertig van de vijftig gevallen, de
schrijver of schrijfster lijdende is aan over-
spanning tengevolge van een pas ontstaan
verdriet of wat nog meer voorkomt, van haat
tegen een of anderen persoon, meestal een
naasten bloedverwant.
Elken brief van die soort valt een nauw-
keurige behandeling ten deel, en in dit bij
zonder geval was de rechercheur Plimmer
zoo ver gegaan, dat hij een bezoek aan me
vrouw Amelia Raydon had gebracht. E)c
dame had een indruk op hem gemaakt van
sterke geestdrift en oprechtheid, vooral om-
dat, wat zij beoogde, enkel en alleen een lij-k-
schouw was van haar overleden zoon.
Dokter Durham was onverwijld ontboden
en zoowel de rechercheur als de medische des-
kundige, die den geneesher ondervraagd had-
den, konden niet ontkomen aan het vormen
van een ongunstig oordeel over de al te ver-
trouwelijke en gemoedelijke verklaring van
de onmiskenbare doods-oorzaak.
Plimmer herinnerde zich nu met een grijns-
lach den tweeden keer, dat hij den plattelands-
dokter had gezien. Dat was een uur nadat d?
uitslag van de lijkschouwing op Scotland
zalen, die voor de helft het Stichtingsbestuur
voor zijne rekening heeft genomen en voorts
aan de hoogedrukstoominstallatie, bij gemis
waarvan men niet verzekerd kan zijn steeds
behoorlijk te kunnen steriliseeren.
Het stichtingsbestuur heeft gemeend, dat
het nuttig is door het plaatsen van deze
bank een uiterlijk teeken op te richten, dat
het bestaan van de Stichting zal blijven leven-
dig houden. En dit is om verschillende rede-
nen nuttig, zoo niet noodzakelijk, meende
spr. In de eerste plaats uit groote dankbaar-
heid voor het werk van tallooze geldimzame-
laars en aan de milde gevers.
Nu weet ik wel, dat het College van B. en
W. van plan is in de vestibule een gedenk-
plaat aan te brengen, waarop ook de ge-
houden geldinzameling wordt gememoreerd,
doCh ten eerste was dit aan het bestuur der
Stichting niet bekend, toen het de bank aan-
bood, maar bovendien heeft deze bank de
verdienste, dat zij op nog duidelijker wijze
van het bestaan onzer Stichting vermag te
spreken tot de velen, die het ziekenhuis en
zijn schoonen tuin zullen komen bezoeken.
Na er nog op gewezen te hebben, dat het
Stichtingsbestuur alleen dan de nieuwe in-
richting zal kunnen blijven steunen met ge
schenken, die nu niet bepaald op den weg
van het Gemeentebestuur liggen, als het
daartoe door de burgers van Alkmaar en
de buitengemeenten in staat gesteld wordt,
deed spr. het doek wegnemen, dat de bank
nog aan het oog onttrok.
Gij ziet, vervolgde spr. dan, dat de bank
practisch en sierlijk is ontworpen en ik breng
hiervoor aan alien, die hiertoe hebben mede-
gewerkt den hartelijken dank van ons bestuur
De naam van de Stickling.
Wij hebben in de bank den naam van onze
Stichting doen beitelen. Omdat de naam
volgens de stichtingsacte niet geheel juist
weergeeft wat de stichting bedoelt te zijn
dat was ook niet mogelijk, want dan zou
deze veel te lang zijn geworden is het
goed er bij deze gelegenheid nog eens op te
wijzen, dat de Stichting alleen bedoelt gel-
den ten bate van het Centrale Neutrale zieken
huis in te zamelen en ter beschikking te stel-
len en toe te zien, dat deze gelden steeds
blijven aangewend voor het doel waarvoor
zij zijn gegeven
Misschien ware het juister geweest, als
men de stichting had genoemd: „Stichting ten
bate van geldinzameling ten behoeve van
een Centraal Neutraal Ziekenhuis met klas
senverpleging te Alkmaar en om toe te zien
dat de ter beschikking gestelde gelden steeds
voor een dergelijke ziekeninrichting zullen
worden aangewend". Doch, men voelt het
deze naam is veel te omslachtig. In een op
zicht is het jammer, dat het niet is gebeurd
want dan was wellicht veel misverstand en
onaangenaams vermeden geworden en voor-
komen.
De naam Stadsziekenhuis onjtdst.
Onze stichting heet dus te werken voor
het Centrale Neutrale ziekenhuis te Alkmaar.
In dit verband is het wel op zijn plaats even
de aandacht er op te vestigen, dat men op
een gegeven oogenblik den vroegeren naam
van het gebouw „Cadettenschool" zag ver-
anderd in dien van „Stadsziekenhuis." Ik
denk,,dat menigeen met mij zijn oogen niet
heeft geloofd, toen men dat zag, want dit
ziekenhuis heeft juist de strekking te zijn een
ziekenhuis niet alleen voor de stad Alkmaar,
maar voor de geheele omgeving, waarvan
Alkmaar het centrum is. Dit volgt ook wel
hieruit, dat alle omliggende gemeenten zijn
aangezocht door een jaarlijksch subsidie dit
ziekenhuis te steuneneen steun, die voor
een groot deel van die gemeenten ook ver-
kregen is dank zij onze actie ten bate van de
totstandkoming van het Centrale Ziekenhuis
Of het dus verstandig geweest is, het ge
bouw Stadsziekenhuis te noemen, laat ik
gaarne te beantwoorden over aan Alkmaar's
gemeentebestuur, dat de op de exploitatie te-
fcortkomende gelden zal behooren te dekken
Ik vind het daarom geiukkig, dat, zij het
niet aan het front van het gebouw dan toch in
den tuin aan den achterkant ervan, men er
steeds aan zal worden herinnerd, dat dit
ziekenhuis mede is tot stand gekomen door
den geldelijken steun van zoo ontzaglijk velen
uit Alkmaar's omgeving.
Hiermede droeg spr. de bank in eigendom
over aan de eigenaren van den grond, waar
op de bank is gebouwd, zijnde het gemeente
bestuur van Alkmaar, met het vriendelijk
verzoek haar te willen aanvaarden en voor
het onderhoud ervan te willen zorg dragen.
(Applaus).
De burgemeester aanvaardt de.
bank namens de gemeente.
Mr. Wendelaar had niet gedacht
nog verplicht te zullen zijn het woord te
voeren. Men had hem eenvoudig uitgenoo-
digd om de plechtigheid van overdracht der
bank aan het college van regenten bij te
wonen en nu bleek uit het laatste gedeelte
van de rede van« den heer Ledeboer, dat de
Stichting de bank wenscht over te dragen
aan de eigenaresse van den grond waarop
zij staat. Spr. vond dit een juridsch meer
juist standpunt en hij dankte namens het ge
meentebestuur de Stichting voor haar prach
tig geschenk, dat bijzonder geslaagd mag
worden genoemd. Bedenkt men, zoo vervolg
de spr., dat het ziekenhuis, hoewel het reeds
heeft kunnen voorzien in veler behoeften,
toch nog zeer veel te kort komt als gevolg
van de buitengewoon zware eischen ten aan-
zien van de ziekenverpleging waarvoor de
gemeente zich geplaatst zag, dan zijn wij
bijzonder dankbaar dat de Stichting bestaat,
die reeds zooveel deed en nog voort gaat
naar beste krachten te werken in het belang
van het ziekenhuis.
Spr. was overtuigd, dat juist door de so-
berheid in uitvoering met het geschenk van
heden prachtige resultaten voor het zieken
huis zullen worden bereikt. Hij hoopte, dat
tot in lengte van jaren herstellende patienteu
een dankbaar gebruik zullen maken van de
bank en dat zij de zusters een welkome
plaats zal bieden o'm te rusten van den vaak
moeilijken arbeid. (Applaus).
De dank van regenten.
Namens het college van regenten dankte
de voorzitter, de heer S. W. A r n t z, het
Stichtingscomite voor het plaatsen van 6
mooie bank, waaruit bleek, dat de Stichting.
hoewel zij reeds veel deed voor het zieken
huis, nog niet gevensmoede is. Spr. vond
hierin vrijheid om erop te wijzen, dat er nog
zeer veel noodig is voor de inrichting, dingen,
waarvoor het gemeentebestuur moeilijk is
over te halen om ze aan te schaffen. Spr
hoopte daarom, dat het college van regenten
niet mis zal grijpen, als het in de toekomst
nog eens voor het een of ander bij de Stich
ting aanklopt. Hij noopte dat deze monu
mentale bank tot in verre toekomst een be
wijs zal zijn voor de eendracht die zoo noo
dig is voor de leiding van het ziekenhuis.
(Applaus.)
Thee aangeboden.
Na afloop van de plechtigheid bood de
directrice aan de aanwezigen thee aan.
Alkm. centr. neutraal ziekenhuis met klassen
verpleging". De zitting van de bank is afge-
dekt met eikenhout, dat, geolied en gelakt,
noodigt tot rusteh. Ter weerszijden van de
bank zijn groote bloembakken gemetseld,
waarin Zaterdag door de goede zorgen van
den heer B. Hoek als directeur van Plant
soenen vele bloeiende planten waren ge
plaatst. Zeer zeker zal „Plantsoenen" ook
dit object blijvend onder hare hoede nemen.
De grond voor de bank is geplaveid met
roode tegels. Het geheel maakt inderdaad
een bij uitstek goeden indruk en rechtvaar-
digt den naam „monumentale" bank. Zoo
wel de architect, de heer D. A. van Zanten
te Hilversum, als de aannemer, de heer R.
J. E. Bot alhier, hebben alle eer van deze
schepping, waarbij de heer Margadant tij-
dens den bouw het oppertoezicht had.
Zooals reeds gezegd, is de bank geplaatst
in den tuin van het ziekenhuis, midden ach
ter het gebouw. Zij is opgetrokken van
ouden-handvormsteen en heeft een breedte
van 4 Yi meter. Aan de beide kanten is de
steenlaag afgedekt met Oberkirchner zand-
steen, zooals ook op de leuning is aange-
bracht. Met flinke letters is daar in gebei-
teld de naam van de schenkster, „Stichting
INGEKOMEN PERSONEN.
G. Polet, N. H., zonder beroep, Krelage-
straatl, van Barsingerhorn. J. Morelis,
N. H., pakhuischef, en gezin, Hoeverkade
5a, van Leeuwarden. A. Raven, wed. J
J. van der Goes, geen, zonder beroep, Wes-
terweg 89, van Hengelo. B. Klok, N. H.,
brugwachter, en gezin, Helderscheweg 22,
van Ilpendam. C. Hofman, R.K., fa-
brieksarbeider, Baansloot 19, van Haarlem.
M. Nes, R.K., dienstbode, Dijk 12, van
Obdam. M. Coerts, N.H., loodgieter, en
echtg., Hulststraat 10, van Heiloo. A. van
Straaten, R. K., dienstbode, Emmastraat 66.
van Heiloo. J. A. Wijnacker, R.K., onder-
wijzer, Nassaulaan 30, van Roosendaal.
A. J. J. Bieman, N.H., dienstbode, Scher-
meerstraat 1, van Amsterdam. J. J. Ho
geveen, geen, Kinheimstraat 24, van Gro
ningen. H. van der Poll, N.H., leerling-
verpleegster, Wilhelminalaan 11, van Texel
H. B. Ros, R.K., ijzerwerker, Krelage-
straat 39a, van Amersfoort. N. J. Speur,
N.H., kapper, Achterdam 11a, van Schoorl
H. K. Berghuijs, O. C., surnerair Rijks
lastingen. Spoorstraat 84, van Hilversum.
M. Hoek, geen, dienstbode, N. G. Pierson-
straat 21, van Amsterdam. J. Reuijl,
NH., verpleegster, Wilhelminalaan 11, van
Den Haag. H. B. M. Dalderup, R. K.,
winkelchef, Langestr. 57, van Haarlem.
H. J. Paanakker. R.K., winkelier, Lange-
straat 64, van Amsterdam. - E. de Kuiper,
N.H., zonder beroep, Hekelstraat 7, van
Bergen. S. Jongert, N.H., zonder beroep;
I.uttik Oudorp 7, van Beemster.
VERTROKKEN PERSONEN.
B. A. van Petten, D.G., dienstbode, van
Kennemerstraatweg 187 naar Amsterdam.
A. Schoneville, N.H., z. b., van Hoeverkade
5a naar Arnhem. J. C. van Wijk, N.H.,
coducteur, en gezin, van Waterschapstraat 4
naar Amsterdam. A. Admiraal, wed. J
Groen, R.K., z. b., van Omval 50 naar Eg-
mond-Binnen. F. Bennik, N.H., z. b., en
zoon, van Verdronkenoord 38 naar Bergen
(N.-H.) J. G. Boon, R.K., dienstbode, van
Kennemerpark 18 naar Elst. Th. J. Klop
penburg, E.L., en echtg., van Roemer Vis-
scherstr. 13 naar Amsterdam. P. Bakker,
N.H., chauffeur, en gezin, geen, van Zijdam
7a naar IJmuiden. W. P. Quax, R.K., sla-
gersknecht, van Spoorstraat 54 naar Schoorl.
J. Smit, D.G., kellner, van Laat 152a naar
Koog aan de Zaan. W. J. Kamp, N H
dienstbode, van Wilhelminalaan 10 naar
Delfzijl. A. Veen, N.H., bankwerker, van
.Overdiestraat 71 naar Zandvoort. M
Hoekstra, G.K., z. b., va nZocherstraat 1
naar Amsterdam. Wed. M. Koning, N.H.,
en zoon, geen, winkelbediende, van Hoever
kade 5a naar Arnhem. A. Hurkmans, R
K., schoenmaker, en kinderen, van C. W
Bruinvisstr. 2 naar Eindhoven. R. S. P
Bregman, geen, banketbakker, van Lange-
straat 49 naar Texel. J. Blokland, H.A
van Luttik Oudorp 3 naar Ermelo. M. J.
Jansen, R.K., exploitant radio-centrale, en
gezin, van Vrouwenstraat 10 naar 's-Graven-
hage. W. A. C. Kluitman, N.H., zonder
beroep, van Wilhelminalaan 4 naar Leiden
Z. Luijting, wed. G. Halff, N.H., van Ver
dronkenoord naar Zaandijk.
DE PARTIJ NASIONAL INDONESIA.
Krachtige houding van West-Java's
nieuwen gouverneur Hartelust.
Het „Nieuws" verneemt, dat in verband
met de in den laatsten tijd vooral in de
I Preanger oplevende propaganda van de
I Partij Nasional Indonesia, welke zich veelal
uit in felle bewoordingen in de vergaderin-
gen, de gouverneur van West-Java den tijd
gekomen acht voor een krachtiger optreden,
Daarotn heeft de gouverneur aan de ambte-
naren van het Europeesche en Inlandsche be
stuur, alsmede aan de politie, kennis gege
m
ven, dat voortaan krachtiger dient te wor
den opgetreden tegen alle actie, welke tegen
het gezag gericht is. Voorts dient op verga-
deringen, waar opruiende redevoeringen ge-
houden worden, onmiddellijk en onverbidde-
lijk ingegrepen te worden.
Bandoeng wordt beschouwd als het
brandpunt van de extreme-nationalistische
actie. Zelfs zouden daar enkele inlandsche
politie-agenten als leden bij de P. N. I. zijn
aangesloten.
Het blad verneemt verder nog, dat de gou
verneur van West-Java last heeft gegeven
aan alle inlandsche politie-agenten van ge
heel West-Java, dat zij ten spoedigste be-
danken moeten voor het lidmaatschap van
de P. N. I. indien zij daarbij zijn aangeslo
ten.
Landsdienaren en politieke vereenigingen.
In verband met deze instructies van den
gouverneur van West Java aan bestuur en
politie verneemt Aneta nog het volgende:
Tijdens de jongste zitting van den Volks-
raad heeft de regeering reeds het denkbeeld
gelanceerd om aan de landsdienaren van
leger, vloot en politie de vrijheid te ontzeg-
gen om lid te zijn van politieke vereenigin
gen van welken aard ook. Hierop is door
den Volksraad slechts weinig gereageerd,
maar niettemin is het denkbeeld ter nadere
overweging voorgelegd aan de betrokken
autoriteiten. De bijzondere omstandigheden
van het moment, en vooral voor hetgeen
Midden Preanger betreft, deden het der re
geering echter wenschelijk voorkomen het be-
doelde denkbeeld reeds thans een gedeelte-
lijke uitvoering te geven.
Dit eerste optreden ligt dus ten eerste ge
heel in de lijn, welke nog onlangs tot de ar-
restatie heeft geleid van Marsoedi en mr.
Koesoema Soemantri, alsmede die van ande-
re figuren uit de S. K. P. I. Het is wederom
een bewijs van wat van regeeringswege
steeds verzekerd wordt, n.l. dat zij jegens de
volksbeweging een groote toegeeflijkheid
evenzeer afkeurt als onnoodige gestrengheid
en dat de regeering hare gezagsorganen wil
steunen in liun moeilijke taak van het vinden
van den juisten middenweg.
Bovendien blijkt hier een andere lijn con
sequent gevolgd te zijn. De instructie van
den gouverneur toch was noodzakelijk, om
dat duidelijk aan het licht was getreden hoe
in den Preanger vooral van de zijde der
P. N. I. een in de organen van het gezag
invretende en bedenkelijke propaganda ge-
voerd wordt. Evenzeer als een dergelijke
propaganda van de zijde der communisten
of van die van dr. Tjipto Mangoenkoesoe-
ma onmogelijk werd gemaakt, sterkt en be-
veiligt de regeering ook thans weer hare or
ganen tegen elke duidelijk aan het licht tre-
dende gezagsondermijnende infectie.
E. J. BRANBERGEN.
Te Batavia is overleden de vertegenwoor
diger der Fokkerfabrieken in Ned.-Indie, de
heer E. J. Branbergen.
Tot voor enkele jaren was hij een der be-
kendste autohandelaren en automobilisten in
Ned.-Indie, directeur van de N.V. Automo-
biel Import Maatschappij te Weltevreden.
Echter niet alleen handelaar, het automobi-
lisme in al zijn uitingen had zijn belangstel-
ling. Zijn snelheidsritten dwars over Java,
zijn betrouwbaarheidsritten in moeilijk berg-
terrein werden steeds met spanning gevolgd.
Enkele jaren geleden ging hij van het
automobilisme over in de aviatiek.
Batavia verliest door dit sterfgeval een
zijner meest populaire figuren.
De heer Branbergen was in zijn jongere
jaren iemand, van wien men zich afvroeg:
Wat zal hij ooit worden? Eigenlijk wist hij
het zelf nog niet. Eerst koos hij het vak van
coupeur, wat hij later verwisselde met dat
van postambtenaar. Een paar jaar daarna
trok hij naar Transvaal als regeeringsamb-
tenaar. Met vele anderen werd hij naar Ne-
derland teruggestuurd, toen de Boeren den
strijd hadden verloren. Na eenigen tijd weer
bij zijn familie te Wildervank te hebben ge-
woond, trad hij bij de Burgers rijwielenfa-
briek in Deventer in dienst en toen pas kwam
hij in zijn element. Van dien tijd af is hij
steeds gebleven in dienst van het verkeer.
moet men voor het verkrijgen en
behouden van een zachte en fraaie
huid, de handen en het gelaat
inwrljven met een weinig
Doos 30 ct., Tube 80 ct.
Yard was bekend geworden; en hij, Plimmer,
had nog nooit een man zoo zien veranderen
Al het „opvuIseP van den ouden baas, zooals
Plimmer het noemde was pflotseling in elkaar
gezakt.
Mevrouw Raydon had bij haar berieht een
brief overgelegd zonder kop of staart. Een
brief, welken zij volgens haar toelichting uit
haar schoondokter's slaapkamer had meege-
nomen.
Een afschrift van dien brief las de recher
cheur nu nog eens over:
„Het is meer dan erg, dat je in moeilijk-
heden verkeert, Eva. Ik stel er een eer in, dat
je aan mij ,hebt gedacht, maar het idee, dat ik
je geld zou leenen vind ik absurd.
Je behoeft er niet in het minst tegen op te
zien, om het hierbijgaand paipiertje als een
klein geschenk te beschouwen.
Het is de zuivere waarheid, dat wat ik je nu
geef, minder voor mij beteekent, dan vijf shil
ling zou zijn geweest, in de dagen toen ik als
een kerkrat zoo krap zat.
Mag ik nu van je hooren, of je vandaag
weer voor een toertje kan komen? Ik zal
mevrouw Strain opbellen en het haar vragen.
Hier heb ik de menschen al verteld, dat ik
haar en haar aardig jongetje nog uit den oor-
logstijd ken.
Voel je er wat voor, dat ik je rnet mijn wa-
en naar de stad rijd, vanmorgen wat tijdig?
k zal dan de cheque voor je incasseeren en
dan kunnen we gaan lunchen in de Wigwam,
zooals we dikwijls deden in de vroegere da
gen, die de eenige gelukkige uren inhielden,
die ik ooit van mijn leven heb gehad."
De oude mevrouw Raydon had dien brief
als een ,pninndbrief" beschreven. maar hij,
Plimmer, kon het daarmee niet eens zijn, al
sprak de brief ook van groote vertrouwelijk-
heid en vriendschap tussohen den schrijver en
de dame aan wie hij waarschijnlijk gericht
was. Plimmer had zich beijverd den brief
machtig te worden, dien mevrouw Birtley
Raydon geschreven had en waarop nu dit
epistel het antwoord van kolonel Mintlaw
was. Het gelulk was hem gunstig geweest.
want dezen zelfden ochtend was op Scotland
Yard een briefkaart ontvangen als volgt:
„Swanmere, Vrijdag. Vraag Iris Jones
naar de snippers van den brief, welken zij uit
kolonel Mintlaw's papiermand heeft opge-
raaipt en op een stuk glas heeft geplakt.
Een vriend van het Gerecht."
De naam van den tegenwoordigen eigenaar
van het Anker in Swanmere was ongetwijfeld
Jones en een telefoontje aan den plaatselijken
politiepost had als inlichting opgeleverd, dat
hij een doehter had, die Iris heette.
Zoodra een begin was gemaakt met het on-
derzoek, werden allerlei verklaringen ver-
strekt door verscheidene menschen, die min of
meer betrokken waren geweest in de omstan
digheden, welke waren Voorafgegaan aan den
plotselingen dood van Raydon door arseni-
cum-vergiftiging. Hieronder waren ook kolo
nel Mintlaw, zijn bankier en de beroemde
naaister, madame Domino, aan wie de jonge
mevrouw Raydon op den vierden September
vijfhonderd pond contant had betaala. Maar
intusschen waren nog vele anderen niet ge
hoord met betrekking tot de vreemde, grieze-
lige geschiedenisj en dat voorloopig verhoor
was de taak die inspecteur Plimmer was op
gedragen, terwijl de brigadier-rechercheur,
die zoo juist met den trein was aangekomen,
inlichtingen en verklaringen moest inwinnen
van personen, die mogelijk zijdelings betrok
ken waren in het mysterie van Raydon's dood.
Plimmer had zich voorgenomen eerst naar
het Anker te gaan, om daar Iris Jones op te
zoeken en te traohten de snippers in handen
te krijgen van den brief, dien kolonel Mintlaw
volgens zijn verklaring terstond na lezing paar inlichtingen, juist over die zaak. Hier
had verscheurd. is mijn kaartje. Wil u dat alstublieft aan juf-
De kolonel, die in Londen een verhoor had frouw Jones geven?"
niet, of u haar te spreken kan krijgen, want
ze is heelemaal de kluts kwijt door die ge-
I heimzinnige geschiedenis van Mill House.
I Toen ik't hier aan een paar heeren heb ver
teld, hoewel er om zoo te zeggen eigenlijk
I nog niets bekend is, omdat alles tien dagen
is uitgesteld na't onderzoek, praten de men-
I schen van niets anders".
De jonge motorrijder was vertrokken en
Plimmer merkte op: „Ik kom hier om een
ondergaan, had voorts plechtig en open ver-
klaard, dat mevrouw Birtley Raydon's brief
niet meer had bevat dan het verzoek om een
kleine leening. Het verzoek van een eerbare
vrouw, die hem beschouwde als een broer.
Het is verwonderlijk, hoe wat frissche gor-
dijnen en tafelkleedjes en een paar potten
roode geraniums voldoende zijn, om een
ouderwetsche boerenherberg in een verlok-
kend buitenhotel te veranderen. Het Anker
in Swanmere is tegenwoordig befaamd onder
de toeristen om zijn keurige inrichting en
zijn uitmuntende, hoewel eenvoudige keuken,
zoodat inspecteur Plimmer, toen hij de ge-
lagkamer binnenstapte, dadelijk voor zich de
opmerking maakte, dat dit een allergezel-
ligst zitje was. Juist een hotelletje voor een
rijken mijnheer als kolonel Mintlaw, oin
daar kalmpjes te logeeren, om een lieve
vriendin te kunnen bereiken, daar het An
ker niet al te ver was afgelegen.
De inspecteur keek aandachtig naar het
jonge meisje, dat bezig was, een glas limo-
nade klaar te maken voor een motorrijder en
hij kwam tot de gevolgtrekking, dat zij Iris
Jones niet was. Hij kreeg heel gauw het be
wijs, dat hij gelijk had.
„Juffrouw Jones? Wacht zij u? Ik weet
Hij vond het altijd'maar 't best, open
kaart te spelen, wanneer hij een opdracht
als deze had. Het haalde een hoop moeite en
last uit.
„Nee, voor geen geld!" riep het meisje
uit.
Zij liet haar stem dalen en ging voort:
„Ik begrijp wel, waarom u juffrouw Jones
wilt spreken".
En Plimmer begon te vermoeden, dat zij
„Een vriend van het Gerecht" was.
Zij liet hem in een benauwd vertrek, waar
een muffe bierlucht hing; ook stond er nog
een piano. Na een paar minuten van onge-
duldig wachten, hoorde hij voetstappen in
de gang, waarop een mannetje binncnkwam
met een scherp geteekend gezicht. Hij hield
Plimmer's kaartje in de hand.
„Ik zie, dat u van Scotland Yard komt,
mijnheer, en ik hoor, dat u mijn doehter Iris
wilt spreken. Ze heeft niets uitstaande met
wat sommige menschen noemen't Mill Hou
se geheim. Ze heeft kolonel Mintlaw niet
eens bediend, toen die hier logeerde. Wil u
misschien het meisje spreken, dat hem be
diend heeft?"
(Wordt veryolgd.)
