miisnsrtu Coiirant.
Geneeskundige brieven.
l^s^oorkomen
Ho. 243 1929
HiRderd m an dertigste Jaargang.
ltinsdag; 35 October
Midisehe ethiek.
de onlangs te Haarlem gehouden
algemeene vergadering van de Ned.
Maatschappij tot bevordering der Ge-
neeskunst zijn enkele vraagstukken be-
treffende de medische ethiek ter sprake
gekomen, welke ook voor het publiek
van beteekenis zijn, zoodat ik meen goed
te doen, er hier een en ander van te
vertellen. L
Omdat het direct betrekking heeft op
mijn werk voor dit blad, begin ik met
bet onderwerp „geneeskundige journa-
listiek". Reeds lang geleden werd door
sommigen aanstoot genomen aan het
feit, dat de dagbladen zuiver geneeskun-
dige berichten opnamen. De nieuwste
snufjes uit de wetenschappelijke tijd-
schriften werden onmiddellijk geplaatst,
zoodat een medicus ten piatten lande
echertsend kon zeggen: „Ik heb mijn
abonnement op het geneeskundig tijd-
schrift opgezegd, mijn krant zorgt er
wel voor, dat ik de geneeskundige
nieuwtjes althans even vlug onder oogen
krijg als mijn patienten".
Rijp en groen werd opgenomen, ge-
neesmethoden, welke nog degelijke
proefnemingen vereischten eer zij met
vertrouwen mochten worden toegepast,
werden aan den volke meegedeeld,
vraagstukken, welke verre van opgelost
konden heeten, werden behandeld, liefst
met gebruik van vaktermen, welke het
publiek niet kon begrijpen. Dit alles
Verdient natuurlijk streng te worden af-
gekeurd. Niet te verwezenlijken verwach
tingen werden gewekt, men meende aan
de hand van dergelijke berichten ge-
gronde critiek op het werk van den huis-
arts te mogen uitoefenen en als het ge-
beurde, dat die huisarts een beschreven
behandeling niet bleek te kennen, dan
lag het voor de hand, dat de patient, die
er zooveel moois over gelezen had, den
arts opzocht, die het bericht ondertee-
kend had, want die zou hem dan zeker
wel kunnen helpen.
Tegenover die bezwaren kon niet
weersproken worden, dat in vele geval-
len het toch wel nuttig kon zijn, het pu
bliek over verschillende onderwerpen
van medischen aard in te lichten. Het
kwam er dus maar op aan, te bepalen,
waar de grens getrokken behoort te
worden. Hiervoor heeft thans de verga
dering der artsen de volgende regelen
gesteld:
1. Van de geneeskundige onderwer
pen, in de niet-vakbladen te behandelen,
komen vooral die in aanmerking, welke
betrekking hebben op de gezondheids-
leer, de preventieve geneeskunde, de
volksgezondheid, de sociale geneeskun
de en eventueel ook nkuwere inzichten
in de geneeskunde, dock alleen als deze
goed bezonken zijn; raadzaam is het, be-
schouwin- en te vermijd -n,
ccascientieus medicus niet
tegenover zijn zieken
2. Het ve-'dient de v o
bpdoelde artike en i e
3. Het is weiisch; ii;
groote of kleir.e an 1
over geneeskundige o>
men, dit niet doen /.on
voorlichting.
4. Het hoofdb' stuur stelt zich in ver-
binding met de hoeidbesturen der ver
schillende verc "igingen van belang-
hebbenden bij de dagbladpers ten einde
de gesignaleerde dsstanden in de toe-
komst te vocrkoniOti
Het is niet zonder eenige voldoening,
dat ik durf te conslateerer,, dat de re-
dactie van dit blad en uw onderdanige
dienaar vrijwel geheel voigens <:lit sche
ma hebben gehandeld gedurmde nu on-
geveer zeven jaar en dat het opstellen
dezer eischen voor hen dus vrijwel over-
bodig was.
Een ander onderwerp van beteekenis
betreft de door artsen te maken reclame.'
Dat hierover gesproken moest worden,
maakt een eenigszins armoedigen in-
druk. Ieder, die in de wereld vooruit wil
komen, dient te zorgen, dat zijn capaci-
tuten bekend worden, vooral wanneer,
zooals bij den praktiseerenden medicus,
zijn succes ten slotte toch eigenlijk af-
ha,nkelijk is van de gunsten van het pu
bliek. Hoe zal men naar een arts om
hulp gaan, wanneer deze totaal onbe-
kend maken? Het naambordja aan zijn
bevyeerd wordt, dat de arts zoo hoog
moet staan, c'at hij elke reclame ver-
mijden moot en alleen door de resultaten
m zijn praktijk zich een zekere reputatie
mag ei werven. Maar hoe moet dan de
rets, die zich pas gaat vestigen, zich be
kend maken? Het naambbordje aan zijn
huisdeur is toch ook al een zekere re
clame. Maar wie gaat, anders dan in
noodgeval, enkel door het zien van een
bordje zijn arts kiezen?
Ik geloof dat wii hier met een histori-
sche verschuiving te doen hebben. Vroe-
ger heette het, althans in de groote stad,
dat een jong arts er op rekenen moest,
een zeker aantal, soms wel 10 jaren te
moeten wachten voordat zijn praktijk
een voldoende inkomen opleverde. Het
medisch beroep was immers een „offi-
cium nobile!" Er was eer gebrek aan
dan overvloed van dokters. De reeds
l^ng gevestigden lieten met genoegen de
ziekenfondspraktijk, welke toentertijd
meer een werk van iiefdadigheid was,
aan de jongeren over. Als dan bijv. een
(verkvrouw erg tevreden was over haren
huisdokter en dit vertelde aan de me-
v-ouwen, bij wie zij werkte, dan kon het
gebeuren, dat die mevrouw bij verlies
van haren huisdokter haar ke
jongen man
welke eon
zou houden
keur de zooeven
onderteekenen
iat bladen, die
i en berichten
•werperi opne-
ler deskundige
en beetjes, kreeg hij wat betere praktijk,
om ten slctte, zoodra die praxis aurea
genoeg was om van te leven, op zijn
beurt de „bus" weer aan nog jongeren
over te laten.
Thans is dat alles veranc erd. De
fondspraktijk is voor vele artsen de
hoofdbron van hun bestaan. En zeker is
dit in diezelfde vergadering te Haarlem
wel het duidelijkst tot uiting gekomen
door't opnemen in de statuten van een
bepaling, waardoor de „collectieve ar-
beidsovereenkomst" officieel is vastge-
legd. Wat is er thans van het „officium
nobile" overgebleven? De afkeuring van
reclame kan dus feitelijk alleen gelden
voor het deel, dat van de praktijk bij
beter gesitueerden is overgebleven. Zoo
maken de thans geformuleerde voor-
schriften, die vroeger vrijwel overbodig
konden heeten, in de tegenwoordige om-
standigheden een wat armelijke figuur.
Intusschen wil ik ze aan mijn lezers niet
onthouden. Hier zijn zij:
1. Geoorloofd Is bij vestiging driemaal
te adverteeren in de plaatselijke bladen;
bij advertenties door ziekte of bij vacan-
tie eenmaal bij het begin en eenmaal bij
het einde.
2. Alle advertenties, die den indruk
maken van reclame, zijn af te keuren.
3. Het is niet geoorloofd dankbetui-
gingsadvertenties uit te lokken of in de
hand te werken; integendeel moeten
deze zooveel mogelijk voorkomen wor
den.
4. Men mag niet toestaan, dat anderen
reclame maken met attesten geschreven
en onderteekend door geneeskundigen;
aanbeveling verdient het de afgifte
daarvan te weigeren.
5. Men zorge er voor, dat geneeskun
dige inrichtingen, laboratoria, consulta-
tiebureaux en dergelijke geen reclame
maken met de namen der daaraan ver-
bonden artsen in de niet-vakpers. Voor
zoover de geneeskundigen daarop in-
vloed kunnen uitoefenen, worde er tegen
gewaakt, dat door die inrichtingen be-
halve in de vakpers ook daarbuiten ge-
adverteerd wordt.
Over nog een paar belangrijke onder
werpen in een volgenden brief.
de
Uit K(island.
Huwelijk en echtscheiding in
Sovjet-Rusland.
(Nadruk verboden).
In cz^istisch Rusland beschouwde
Staat het huwelijk uitsluitend als een kerke-
■lijk sacrament, als iets dat door de kerkelijke
overheid geregeld moet worden en alleen aan
de kerkelijke wetten en voorschriften gebon-
den is. Er bestond daarom geen algemeene
wetgeving over huwelijk en echtscheiding;
elke gezindte hield zich aan haar eigen wet-
ten en voorschriften. Het gevolg hiervan
was, dat terwijl voor den orthodox, d w z.
voor den lidmaat der staatskerk (en de c er-
weldigende meerderheid van de bevo'klng be-
hoorde toen tot de staatskerK), ecntscneiding
een feitelijke onmogelijkheid was (de canones
der Russische kerk lieten echtscheiding wel
toe, maar de voorschniten waren zoo rigou-
reus, dat zij practisch onuitvoerbaar waren),
de Mohammedanen en de Joden zoo vaak
konden scheiden als zij maar wilden, omdat
de kerkelijke voorschriften op het gebied
van huwelijk en echtscheiding bij die twee
gezindlen dit toelieten.
De wet kende zelfs geen algemeen verbod
van polygamie; terwijl de Christen of de
Jood, die zich aan polygamie schuldig maak
te, strafbaar was, kon de Moslim het door
Mohammed toegestane aantal wettige vrou
wen hebben, zonder dat de Staat er zich mee
bemoeide. Het eenige wat de Staat aan de
voorgangers der verschillende gezindten
eischte, was het registreeren van al die huwe-
lijken en echtscheidingen en hiervan aan de
overheid bericht te sturen. In czaristisch Rus
land bestond geen burgerlijke stand in de
Westersche beteekenis van het woord en de
registrant v. i geboorte. huwelijk en over-
lijden was aa le voorgangers van de kerke
lijke genicente;. opgedragen. Daarnaast be-
stonden dc bureaux van de verschillende
standen (e, leden, kooplied e:iburgers,
boeren. kozcl-i tn enz.), wier werkzaamheden
zich echtcr bep.-rkten tot het inschrijven van
de mededeehngen der kerkelijke oveiheid in
de boeken van den stan :n het uitr-eiken
van passen aan de Ieder
sovjet-wetgever wilde inderdaad een veei
betere samenleving en veel rechtvaardiger
verhoudingen scheppen. De wetgever be-
greep echter niet, dat elke wet zich aan be-
staande toestanden en verhoudingen moet
aanpassen, dat de wet met de werkelijkheid
rekening moet houden. De sovjet-wetgever
wilde dat niet doen, met het gevolg dat zijn
goed bedoelde en „ideale" wetten de boven-
omschreven resultaten hebben.
Dr. BORIS RAPTSCHINSKY.
Binnenland
schriftelijke mededeeUng. In de meeste ge-1 sovjet-wetgever ontegenzeglijk goed; de
vallen wordt onmiddellijk na de echtsched-1 1 - -
ding een nieuw huwelijk gesloten
Dat zijn de algemeene principes, waarop
het huwelijksrecht in de Sovjet-lMe geba-
seerd is. Daar de afzonderlijke sovjet-staten
het recht hebben er een eigen wetgeving op
na te houden, verachilt de huwelijkswetge-
ving nogal sterk. Zoo bijv. eischt de wet in
de R.S.F.S.R., dat bij het registreeren van een
huwelijk beide trouwlustigen aanwezig zijn.
In de Oekrajine vindt men dat niet noodig.
Daar kunt ge getrouwd zijn zonder dat ge
het weet. De Zags schrijft daarna het hu
welijk in, zelfs wanneer slechts een der par-
tijen zich aanmeldt. De andere partij krijgt
dan een schrifteiijke mededeeling, dat hij of
zij met die en die gehuwd is. Komt er binnen
een door de wet bepaalden termijn geen ver-
weer, dan wordt het huwelijk als wettig vol-
trokken beschouwd met alle gevolgen daar
van. In de R S.F S.R. is dat onmogelijk, maar
daarentegen bepaalt de wet, in die republiek
dat een „feitelijk" huwelijk (d.w.z. de samen
leving van twee personen zonder eenige re
gistrable) in alles volkomen gelijkgesteld is
met het „zags-huwelijk" (dus met het wettige,
geregistreerde huwelijk). Het vaststellen of
er wel dan niet sprake kon zijn van het be-
sjtaan van een „feitelijk huwelijk" wordt aan
den rechter overgelaten. Tot welke onver-
kwikkelijke processen dat leidt, is niet moei-
lij'k te begrijpen.
De sovjet-wetgeving verbiedt het regis
treeren van een nieuw huwelijk, zoolang het
oude niet ontbonden is. De Zags eischt ech
ter geen bewijs, dat het vorige huwelijk ont
bonden is, met het gevolg, dat er in Rusland
nu veel mannen rondloopen, die met twee of
meer vrouwen wettig gehuwd zijn. Strafbaar
is dat niet en de kinderen worden als wettig
erkend. Het gebeurt in Rusland, dat na den
dood van een man, die een erfenis nalaat,
twee wettige" en eenige ,,feiteliike" vrouwen
om die erfenis strijden. Gewoonlijk verdeelt
de rechter het vermogen gelijkelijk onder
alien, die er aar.spraak op kunnen maken.
Om het bestaan van het feitelijke huwelijk te
kunnen vaststellen moet de rechter getui-
genverklaringen eischen over de intiemste
dingen en dat alles wordt dan ten aanhoore
van iedereen, die er naar luisteren wil, uitge-
plozen
De bedoelingen van den wetgever waren
ontegenzeglijk zeer goed. Hij wilde de vrouw
en haar kinderen beschermen, „haar kluisters
verbreken" De gevolgen zijn echter geheel
anders. Het kemt nu vaak voor. dat boeren,
die vbor de zomermaanden een flinke arbeid-
ster noodig hebben, deze eenvoud-ig ..huwen"
Als zijn „vroinv" valt zij niet onder de wet
op bescherming van den arbvid en haar
man" kan haar zoo hard laten werken als
hij maar wil. In het najaar laat hij zich
scheiden en zet de anv.e vrOuw op strait. Zijn
itgeen
t ivjet-wet-
p. itie der
loitatie en
Het was voc - iedereen duidciijk, dat dit in-
gewikkeld en onpractisch steGel vervangen
moest worden door een burn, .'rlijken stand
als in het Westen, maar c!e hoop ere standen
verzetten zich tegen e'e gelijks'e'ling met de
gewone stervelingen en zoo bleei de oude or-
ganisatie gehanrihaafd tot de revolutie, die
een einde heeft gemaakt aan het standenstelsel
en een gewonen burgerlijken stand inge-
voerd.
Huwelijk werd op deze wije voor alles een
sociale daad; de inzegening kon volgen of
achterwege blijven, naar gelang de betrok-
ken partijen dit wilden of niet. Het bestaan
van een burgerlijken stand maakte een ge-
heete herziening van het huwelijksrecht nood-
zakelijk; in plaats van de kerkelijke canones,
moesten burgerlijke wetten komen De sovjet-
regeering heeft dat ook gedaan. Daarbij- ging
de sovjet-wetgever echter niet zoo zeer uit
van het standpunt der noodzakelijkheid om
huwelijk en echtscheiding op nieuwe gron-
den te baseeren, als van het streven door de
wetgeving om de ontbinding van het gezin
(voigens hun leerstellingen een verouderde
en reactionnaire instelling) te bevorderen.
Het sluiten van een huwelijk en de ont
binding er van werd daarom tot het uiterste
vereenvoudigd. De trouwlustigen begeven
zich naar den „zags" (burgerlijke stand), die
in elke wijk een bijkantoor heeft, en verklaren
daar aan de „Zags-juffrouw" dat zij willen
trouwen. De juffrouw vult hun namen op
een formulier in, laat hen het stuk teekenen
en het huwelijk is van kracht. Op dezelfde
wijze kaii men ook scheiden. De sovjet-
wetgever is zelfs nog verder gegaan en heeft
bepaald, dat voor de registratie van een
echtscheiding de aanwezigheid van beide
partijen niet noodzakelijk is; zoodra een der
echtgenooten aan de Zags-juffrouw ver-
klaart, dat hij (of zij) het huwelijk wil onf-
bincien, wordt in de registers de noodige
beoaalde" tTLThr °f u'" kening gemaakt en het huwelijk is ont-
paal.de. En zoo, iaij stukjes I bonden; de andere partij krijgt hieryan eea
er geen kinderen uit jst
ontsproten, dan heeit de ,.e:
recht cp eenige vergoeding. De
geving heeft dan, in plaais van
vrouw te verliehten, haar ti -n
knechting te beschermen, vrotnv geheel
aan de willekeur van vvocstelinpen over-
geleverd.
Een dergelijk verschip'tusschen de bedoe
lingen van den wetgever en de re.- ultaten van
zijn „ideale wetten is ook op li-.t gebied
van de bescherming der kirJeren ontstaan.
De sovjet-wet bepaalt, dat de vader van het
kind verplicht is aan de moeder maandelijks
een bepaald bedrag te betaleu om de opvoe-
ding van het kind mogelijk te maken De wet
is op dit gebied zeer precies De practijk is
echter geheel anders dan de wetgever ver-
wacht had. Daar het sluiten van een huwe
lijk en de ontbinding er van tot het uiterste
vergemakkelijkt en vereenvoudigd zijn. heeft
het percentage echtscheidingen in Rusland
astronomische afmetingen bereikt (den laat-
sten tijd komen Amerikanen naar Rusland
om er te scheiden: het kost maar een paar
kwartjes en eischt eenige minuten: geen ad-
vocaten, geen rechters, geen getuigen').
Onder dergelijke omstandigheden is het
aantal vrouwen, die recht op ..alimenten"
(a 1 i m cn ta tie-geld en voor een of m eer kinde
ren) heeft, zeer groot. De rechtbanken zijn
overstroomd met klachten van vrouwen, dat
de vaders de .alimenten" weigeren te fc.-talen.
Deze ..alimenten-processen" maken i n gere-
gelde functionneering van de rechtbanken
onmogelijk; ze zijn een ware nachtmerrie
voor alle rechters Heeft de vrouw na maan-
denlang wachten een rechterlijk bevel in
haar zak, dan is zij er nog niet zeker van,
dat zij het geld krijgt. Rusland is groot;
is de man naar een andere plaats verhuisd,
dan is hij voor de vrouw onvindbaar (het
zoeken eischt veel uitgaven) Is de man niet
gevlucht en bereid het geld te betalen, dan
blijkt het toch vaak, dat de arme vrouw er
11iets aan heeft. De wet bepaalt nl, dat de
man een zeker gedeelte van zijn inkomen
vour eigen levensonderhoud mag behouden,
hetgeen volkomen billijk is; zijn er eenige
vi ouwen, die recht op alimenten hebben (het-
geen meestal het geval is), dan krijgt elk
harer, gezien de zeer lage loonen, die in
Rusland betaald worden, in het gunstigste
geval een paar roebel per maand (dus eenige
dubbeltjes). In de meeste gevallen wil de
man die alimenten niet betalen, omdat hij in
tusschen een ander gezin gesticht heeft en het
inkomen is zoo gering, dat het nauwelijks
toereikend is om niet van honger om te
komen. Het gevolg hiervan is, dat er in
Rusland veel gevallen geregistreerd zijn,
dat een man de vrouw, die recht op alimenten
heeft, of het kind vermoord heeft om zich
van de verplichting te ontdoen.
Het gebeurt echter ook, dat de vrouw op
handige wijze gebruik weet te maken van de
wet om een man te exploiteeren. Zulk een
vrouw zoekt een man met een goede positie
uit en zorgt er voor, dat zij moeder wordt; is
zij dat eenmaal, dan kan zij een zorgeloos
leven leiden. Zulke gezinnen, bestaande uit
een moeder met eenige kinderen, waarvan
elk een anderen naam draagt, noemt men in
Rusland „aliment-gezinnen". Het komt ook
vaak voor, dat vrouwen afdreiging plegen bij
een man. Wie de sovjetbladen geregeld leest
en de verslagen der processen volgt, weet
tot welke ongezonde toestanden dat alles
heeft geleid.
De oorzaken van deze misstanden liggen
natuudijk niet in het feit, dat de wetten door
bolsjewiki uitgewerkt zijn. Met uitzondering
van het dwaze streven om het gezin te on-
dermijncn, warm alle bedoelingen van des
De moord te Rotterdam.
Nieuwe aanwijzingen.
Tijdens het voortgezette onderzoek in de
zaak betreffende den moord in den Blijdorp-
polder is gisteren opeens een wijziging geko
men, zoodat er weer eenige aanwijzigingen
tegen den Zaterdagmorgen gearresteerden
verdachte zijn bijgekomen. E>e termijn van
zijn in verzekeringstelling is verlengd.
Het onderzoek heeft voorts nog tot resul-
taat gehad, dat is vast komen te staan, dat de
man zich een half jaar geleden aan een zeden-
misdrijf heeft schuldig gemaakt. Hij is toen
gevlucht, maar zal thans opnieuw worden
vervolgd.
Een meisje in een koffer
Uit de volgende gebeurtenis blijkt, hoe ge-
spannen de stemming van het publiek in de
ze dagen is. Toen namelijk gistermiddag
eenige bewoners uit de Schommelstraat za-
gen, dat een veertienjarig meisje de werk-
plaats van een schoenmaker in die straat bin-
nenging en dat korten tijd daarna de schoen
maker alleen zijn werkplaats verliet, is men
onmiddellijk de moeder gaan waarschuwen
De moeder van het meisje is met de politie
naar de schoenmakerswerkplaats gekomen,
waar intusschen een groote menigte zich
veer het bewrste perceel had verzameld. De
werkplaats was nog gesloten en men heeft
daarcm giwaeht tot de schoenmaker terug
kwani. Met hem zijn toen de moeder en de
po'itiemannen naar binnen gegaan en daar
vond men na eenig zoeken het meisje, dat in
een koffer lag verborgen.
Het meisje werd onmiddellijk verhoord, en
zij yerklaarde bij den schoenmaker gekomen
te zijn, omdat zij zich niet wel gevoelde, en
teen ds man een boodschap was gaan doen,
had zij hem gezegd, dat hij haar gerust eeni-
gen tijd alleen kon laten. Toen zij evenwel
politie hoorde komen, benevens haar moeder,
was zij bang geworden omdat deze laatste
haar meermalen verboden had naar den
schoenmaker toe te gaan. Uit angst had zij
zich toen in den koffer verborgen.
Het is in de Schommelstraat naar aanlei-
ding van dit incident nog geruimen tijd ru-
moerig gebleven en in de stad begon zich het
nyelijk onrustbarend gerucht te verspreiden, dat er
°'"pn een vermoord meisje in een koffer was ge-
vonden, hetgeen bij onderzoek gelukkig vol
komen onjuist bleek te zijn.
Geruchten.
Ook te Overschie heeft gisteren het ge
rucht de ronde gedaan, dat er een meisje zou
zijn ontvoerd. Het bleek evenwel, dat er een
man den weg had gevraagd aan een meisje
en dat hij, nadat zij hem den weg had gewe-
zen, haar regelrecht naar haar school had
gebracht, zoodat dus ook hier van niets wat
op een misdrijf gelijkt sprake was.
Ook de tweede verdachte op vrije
voeten.
De politie heeft thans ook den tweeden
verdachte in de moordzaak te Rotterdam op
vrije voeten moeten stellen, omdat deze zijn
alibi, dat aanvankelijk moeilijk te controlee-
ren was, heeft weten te bewijzen.
Van enkele duistere punten in zijn verkla
ringen is de waarschijnlijkheid aangevuld,
zoodat er niet langer aanleiding is, den man
langer vast te houden. Woensdag wordt hij
echter naar de Vierde Afdeeling overge-
bracht in verband met een andere zedende-
lict, dat met deze zaak evenwel niets uit-
staande heeft
De politie is er verder in geslaagd, den
eigenaar op te sporen van de fiets, die in be-
schadigde toestand op de Wijnhaven aange-
troffen werd. Het bleek, dat de man daar
aangereden is en zijn fiets achter gelaten
had.
Ook dit houdt met de moordzaak geen en
kel verband.
STENHUIS EN DE REV.-SOCIALISTISCNE
PARTIJ
Op de Zondag gehouden landelijke confe-
rentie (klein congres) der revolutionair-
socialistische partij is bericht binnengekomen,
dat de heer Stenhuis zich weder als lid van
deze partij aanmeldt. In een begeleidend
schrijven toonde de heer Stenhuis zich zeer
on tevreden over het optreden van Snowden
c.s. op de Haagsche conferentie en over het
werk van de sociaal-democratische ministers
in het algemeen. Hij verzocht o.m. in de op
deze conferentie te behandelen „Partijstellin-
gen" de opvatting in te lasschen, dat er van
„de heeren der socialistische arbeidersinter-
nationale" voor de socialistische arbeiders
geen heil meer te wachten is. Oostenrijk o.m.
zou voigens den heer Stenhuis in de toekomst
blijk geven, dat de sociaal-democratische
partij aldaar haar optreden in meer revolu-
tionaire banen had moeten leiden Waar hier
van tot op dezen dag niets bleek en de fascis-
tische strooming daar steeds driester op-
treedt, voorspelt Stenhuis ook in Oostenrijk
een nederlaag van de socialistische arbeiders.
Over Rusland Met de heer Stenhuis zich ver-
goeiijkend uit. Het congres maakte tegen de
lating als lid der partij geen bezwaar.
ZEGENING VAN AUTO'S.
Te Maastricht heeft Zondagnamiddag, op
het Vrijthof, de deken van Maastricht mgr.
Wouters, een groot getal auto's gezegend. De
R.K. Handelsvereeniging „St. Servatius" te
Maastricht had deze inzegening op touw
gezet en was tegenwoordig met haar stan-
daard. Ongeveer 125 gewone en een groot
aantal vraehtauto's namen ongeveer het ge-
heele plein in beslag. Nadat'de geestelijke,
die vergezeld was van twee jeugdige misdie-
naars, een voorgebed had uitgesproken, wer
den eerst alle auto's gezamenlijik gezegend.
Daarna reden alle voertuigen langs mr.
Wouters. die de wagens met wijwater be-
sprenkelde. Overeenkomstig het gedaan ver-
till1 Zoo gauw tiebt U leou
gevat, lastig zijn de ge
volgen. Neem steeds een
paar Wybert-tabletten.
den wagen Vele belangstellenden en nieuws-
gierigen woonden het schouwspel bij.
KWAJONGENSSTREEK.
Zaterdagavond heeft een twaalfjarige jon
gen, die op een onbeheerd aan den Molen-
waterweg te Rotterdam staanden vrachtauto
was geklommen, dezen wagen in beweging
gebracht. De wagen heeft een lantaarnpaai
omgereden en is vervolgens in de uitstalkast
van een groentenzaak terecht gekbmen. Er is
veel schade veroorzaakt. Persoonlijke onge-
lukken zijn er niet bij gebeurd.
DE PASSAGE TE ROTTERDAM.
Vandaag is het 50 jaar geleden, dat de
Passage te Rotterdam voor het publiek werd
opengesteld. Opmerkelijk is, dat van de at-
daar staande winkelhuizen in de laatste 20
jaren geen enkel perceel onbewoond is ge-
weest. Het meerendeel der daar gevestigde
zaken is van de oprichting van de Passage
af nog in dezelfde winkels te vinden.
POGING TOT DOODSLAO.
Gisternacht hebben twee mannen ruzie ge-
kregen op de Geldersche kade te Rotterdam.
Daarbij heeft een hunner den ander pardoes
van den wal gegooid Deze man is op een
schip terecht gekomen en heeft enkele ver-
wonddngen opgeloopen. De dader, de 18-
jarige P. V., is aangehouden en afgesloten.
Hij heeft bekend, dat het in zijn bedoeling
heeft gelegen, den ander in het water te
werpen.
INCASSEEREN VAN KLEINE
VORDERINGEN.
De kosten voor gerechtctiik invor-
deren een ernstig nadeel voor den
handel.
De Bond voor den Geld- en Effectenhan-
del in de Provincie heeft aan den minister
van justitie een request gericht betreffende
het incasseeren van kleine vorderingen.
Adressant herinnert aan een request. eeni>
ge jaren geleden door den Kamer van Koop-
handel en Fabrieken voor Arnhem en om-
streken tot den minister gericht, waarbij
aangedrongen wordt op invoering van een
bijzondere procedure voor het innen van vor
deringen f 20Q niet te boven gaande.
Adressant deelt ten voile de meening der
voormelde Kamer van Koophandel en Fa
brieken, dat de kosten thans aan het gerech-
telijk invorderen van kleine vorderingen hier
te lande ve.fbonden, een ernstig nadeel voor
den handel opleveren.
Het zou aanbeveling verdienen om ten
aanzien van bedoelde rechtsvorderingen de
mogelijkheid te openen de zaak ter keuze van
den eischer aanhangig te maken hetzij bij
dagvaarding hetzij bij verzoekschrift op den
voet der artikelen 125a en volgende van het
Wetboek van Burgerlijke Rechtsvorderingen
en voorts het tarief van justitiekosten en sa-
larissen in burgerlijke zaken, speciaal den
tweeden titel, tot een minimum te beperken
en ten slotte vrijstelling te verleenen van al
le zegel-en registratierecht.
DOOD DOOR VERSTIKKING
Zaterdagmorgen is op het terrein van de
superfosfaatfabriek te Amsterdam een work
man onder een hoop pyriet geraakt. De hoop
was aan het schuiven geraakt en heeft de
man piotseling verrast, zoodat hij zich niet
in veiligheid kon brengen. Het duurde ge
ruimen tijd voor men er in slaagde den man
onder het erts vandaan te krijgen. De levens-
geesten bleken toen reeds geweken te zijn.
Het lijk is qpar het Binnengasthuis overge-
bracht.
..ftfttQS e?? iqgscoHif 4|n keghuis te Qostburg oycri&dfep,
DE BOUW VAN EEN GEOLOGISCH EN
MINERALOGISCH INSTITUUT TE
AMSTERDAM.
Aan prof. H. A. Brouwer is bij zijn benoe-
ming tot hoogleeraar in de Algemeene en
praktische geologie en in de petrologie aan
de Gem. Universiteit, alhier toegezegd dat
ten behoeve van het onderwijs in de geolo-
gische en mineralogische vakken, een aan de
modeme eischen voldoend instituut zal wor
den opgericht. Thans stellen B. en W. den
Raad voor, hen te machtigen tot het doen
bouwen van een dergelijk instituut op een
terrein begrensd door de Nieuwe Prinsen-
gracht en Plantage Muidergracht. Zij vra-
gen daarvoor een crediet van 880.000.
TWEEMAAL BIGAMIE GEPLEEGD.
In 1904 was P. W. te Raalte te Tilburg
gehuwd, maar had er spoedig genoeg van
en verliet zijn wederhelft.
In 1923 stapte hij met een ander in het
huwelijksbootje te Apeldoorn, zonder dat hij.
zich had laten scheiden. De tweede vrouw
overleed spoedig en in 1926 huwde hij voor
de derde maal met een ander in Teteringen
Toen hij zich te Tilburg vestigde, lekte d<
zaak uit; hij werd te Raalte geconfronteerc
met zijn eerste vrouw, die daarbij vlauw viel
W. is ter beschikUng gesteld voor den rech<
ter te Breda.
KORTE BERICHTEN.
Te Roosteren is Zondagnacht ingebro-
ken in de waning van den tivnmerman J. Een
bedrag van 20.000 en eenige waardepapie-
ren ziin ortvreemd.
Te Linne is denzelfden nacht ingebroken
ten huize van de wed. S. Hier is 50 ont-
vreemd.
-- Gistermiddag is de landbouwer R. W.
te Rockanje onder een auto geraakt. Hij is
aan een der been"-" ernstig gewond en is
naar het ziekenhuis aan den Coolsingel it
Rotterdam overg-'-'acht.
Zondagnacht is in de Lange Tolbrug-
straat te 's-Hertogenbosch bij den logement-
houder J. D. ingebroken. Uit een kast werd
ongeveer f 300 ont"reemd.
Op den straatweg Schcondijke—Oost-
burg is Zaterdag de 55-jarige landbouwers-
knecht J. B. uit Schoondijke van een wagen.
gevallen en overreden. De man is in het Zie-'
■-^4/
a-hi
4)
