lltMFKhl lillfllt. Lendenscb aanteekenboek. No. 249 1929 Hendsrd een en dertigste Jaargang. Dinsdag' October Van onzen' Londenschen Correspondent. STRATEN VAN AFVAL. October 1929. Heeren van Londensche gemeentebedrij- ven zijn dezer dagen naar Sheffield getogen een er wegen te bekijken. Aan deze eenvou- dige gebeurtenis is een verrassend verhaal verbonden. Londensche gemeentebesturen vragen hooge plaatselijke belastingen van de menschen in hun district en zij slagen er gemakkelijk in de enorme bedragen, die zij aldus vergaren, te besteden, voor een groot deel voor aanleg van nieuwe wegen en voor herstel van bestaande. Het materiaal, dat voor dit werk wordt gebruikt, is duur. De constructievorm van alle Londensche straten en wegen is kostbaar. Er is een dikke onder- laag van beton, soms „gewapend". De beste cementsoorten worden er in verwerkt. Teer- macadam, asphalt (koud of heet opgelegd), houten blokken en zelfs rubber moeten zor- gen voor de finishing touch". Het materieel voor wegenaanleg is weinig minder kost baar dan de grondstof. Zware stoomwalsen, electrische betonmolens, motoren en (voor onderhoud en verbetering) electrische pik- houweelen loopen, zooals men dat bij u zegt, in de papieren. Maar nu Sheffield. Een deel van de ge- noemde machines heeft men er ook noodig. Maar de dure grondstof? Neen Men heeft er uitgevonden dat de grondstoffen voor we gen overal voor het grijpen liggen. De afval van het huishouden, de inhoud van den vuil- nisbak moeten volgeps de ervaringen van de gemeente Sheffield de beste grondstof voor het vervaardigen van wegen en straatdekken worden geacht. Daarom is de stad een soori p lgrimsplaats geworden voor alle mannen in Brittannie, die verantwoordelijk zijn voor stadsstraten. Bijna een millioen vierkante meters straat van huisafval kan de stad haar pelgrims toonen. De gemeentelijke vuilverbranders her- scheppen den afval van der Sheffielderianen yJagelijksch bestaan ir. slakken, steen, sintels en asch en "erschaffen zoodoende bovendien nog wat arbeidsvermogen in den vorm van Istoom of electriciteit. En wat de brand niet :kan ontbinden, wordt vermengd met asfalt oi aardlijm, een voortreffelijk materiaal voor de wegen. Want proefnemingen van zes jaar lang hebben uitgemaakt dat de wegen, uit vuilnis geboren, en als ik mij een ge- waagd beeld mag veroorloven uit den vuilnisbak verrezen, beter standhouden te- gen de vernielwoede van modern verkecr dan al dat kostbaar goed voornoemd. Dit klinkt als een nuttig voorbeeld voor andere gemeenten, en niet alleen Britsche. Want keukenafval is een van die grondstof fen waaraan nimmer een wereldtekort kan z':n. Het is metterdaad een van de oudste bij-producten van het menscheiijk bestaan. Onze schaarsche kennis van leven en be- drijf van den voorhistorischen mensch heb ben wij te danken aan zijn rommel, aan wat hij uitstrooide rond zijn hoi. Wat zou er van de archeologische wetenschap terecht geko- mij zijn, indien de mensch van vroeger, als die van heden, niet de eigenaardigheid had genad velerlei rommel rond zich samen te trekken, die hem in een bui van opruimings- lust ondragelijk werd, zoodat hij hem weg- keilde? Overal waar de menschheid te hoop heeft geleefd, overal waar van ver tot jong verleden zoogeheeten beschavingscentra op de aardkost zijn geweest, daar is ook die aardkost geleidelijk opgehoopt met vuil nis en afval. En aan dit onaanzienlijk goed danken wij historische kennis. In de City van Londen, waar de laatste jaren druk wordt gebouwd en waar men diep gaat -voor de fundeeringen omdat de gebouwen, die moeten verrijzen, zoo kolossaal zijn, delven de ar- beiders telkens door den afval van de Brit ten van duizend jaar geleden en door^dien van den Romeinschen tijd van tweeduizend jaar geleden. De plaats, waar eens Troje moet zijgjgeweest, heeft een korst van afval van negen of meer verschillende tijdperken en menschen. Het is letterlijk waar dat nieuw leven opbloeit op den rommel van het verle den. Het eenige bezwaar dat men dan ook tegen het initiatief van Sheffield kan hebben is dat het voor hen die na ons ko men de sporen van onze beschaving dreigt uit te wisschen. In Sheffield wordt de rommel van heden de weg van morgenen het voor beeld zal navolging vinden. Het is niet te verwachten dat men consideratie zal hebben voor de archeologische spade van de toe komst, de menschen die tot nu toe voor be ton, hout en cement hebben betaald, zeker niet. Uitvindingen. Te oordeelen naar de behoeften, die wor den kenbaar gemaakt in een prijsvraag in verband met de tentoonstelling van uitvin dingen, die dit jaar weer in Londen wordt gehouden, zijn wij voor onzen arbeid van ai- lerlei nog maar slecht toegerust. Wij had- den een anderen indruk. En onze vergissing is niet onbegrijpelijk. Heeft men ons niet ge- jeerd dat vrijwel alle werkzaamheid, voor- heen door menschelijke handen, armen en spierkracht verricht, thans wordt opgeknapt door mechanische, automatische, stoom- en electriciteitsmiddelen Het schijnt echter dat als steeds „de or- ganen der openbaarmaking" in dit opzicht sterk hebben overdreven. De prijsvraag voornoemd moet den mensch uitpikken, die om de noodzakelijkste uitvinding vraagt. Dit is op zichzelf een uitvinding, het vinden van de noodzakelijkste uitvinding. De competitie leert ons wat daar woelt aan in dit geval zuiver stoffelijke begeerten in het men scheiijk gemoed. De begeerten zijn niet vaak van prima „standing". Daar is de vrouw die den uitvinders het idee aan de hand doet van schoensmeer dat de handen niet vuil maakt. Dat is wat men hier zou noemen „a stiff pro position", een lastig vraagstuk. Het is een behoefte van huishoudelijken aard. En de me§ste geopenbaarde behoeften zijn van dien aard, zooals de in de Westminster Hall aan- wezige uitvindingen ook vooral ten doel heb- tr i den arbeid voor de woning te verlichten Eigenaardig is dat. Want „labour saving" in het huis is sinds jaar en dag een der voor- naamste doeleinden geweest van alle ingeni- euse menschen, met het tastbaar resultaat van beschikbare domesticate machinerie, die met eenig succes de vergeliiking kan door- staan met de best geoutilleerde fabriek. De tentoonstelling der uitvindingen en de competitie, die er mee samengaat, zouden ons doen gelooven dat schijn in dit geval van huiselijke machinerie wezen vervangt. De stofzuiger, de electrische haarden, de elec trische boeners en stoffers, de fornuizen der stille kracht en der schoone hitte, de automa tische vatenwasscner en wat niet meer, al die zaken geven een aardig decoratief effect en wekken een indruk van „effieiency" in huis- houdelijk bestier, maar daar blijft het bij. Hoe anders te verklaren dat de menschen, blijkens de competitie, blijven vragen om „een werkelijk doeltreffend middel om aan de sla- vernij van vatenwasschen 'n einde te ma- ken" en om „een aardappelschiller" en om „een eierenklopper' en om „een beslagmen- ger"? Met het hoofd vol advertentie-kennis op dit bijzondere gebied hadden wij gemeend dat al deze werksparende zaken van de keuken reeds lang gemeengoed van de massa waren Het is niet zoo. De eierenkloppers, de aard- appelschillers e.d. missen de eigenschappen die tijd winnen en last verlichten. Voor een der aan de prijsvraag deelnemende vrou- wen is „de meest noodzakelijke uitvinding" een borsteltje dat in haar handtaschje gaat en dat geschikt is om de modderspatten van haar zijden kousen te verwijderen. Dit is een voorbeeld van eigenbelang bevorderd tot we- reldbelang, dat men zelden zal zijn tegenge- komen. De man, die om een zalf vraagt dat hij rond de kaken smeert en dat zijn baard- groei zal verwijderen zonder zijn huid schade te berokkenen, komt ongetwijfeld dichter bij een „diep gevoelde universeele behoefte", zij het dan ook dat ze slechts een universeele helft geld. Wij mannen, die zoo pijnlijk de hopelooze niet te ontvluchten tirannie van den baard voelen, zouden aan dezen mede- dinger waarschijnlijk den eersten prijs willen toekennen. Of komt die prijs toe aan den man die vroeg om een middel, waarmede den uit vinders der tentoonstelling aan het verstand kon worden gebraeht, zonder hun gevoelens te kwetsen, dat er aan nieuwe uitvindingen geen behoefte was? Uit onze Staatemachine. Besmettelijke Ziektenwet. (II) We zijn de vorige bijdrage in deze se- rie geeindigd met de maatregelen, wel- ke genomen worden. wanneer iemand lijdt aan een besmettelijke ziekte (hetzij d'.ze tot groep A dan wel tot groep B be- hoort). Doch niet alleen lijders, maar ook degenen, die gevaar opleveren of verdacht worden te lijden aan een be smettelijke ziekte, kunnen onderworpen worden aan maatregelen van onderzoek, waarneming en toezicht. Van dit onder zoek hangt dan af hoe verder met hen gehandeld zal worden: ontslagen uit de isolatie of een onderworpen worden aan de bepalingen voor de groepen A en B vastgesteld. Is door het onderzoek komen vast te staan, dat iemand gevaar oplevert voor de verspreiding van een besmettelijke ziekte, dan kan hem door den burge- meester verboden worden werkzaam te wezen in een beroep of bedrijf, dat be- vorderlijk is aan de verspreiding der ziekte. Vertrekt hij uit de plaats zijner inwoning, dan wordt dit verbod doorge- geven aan zijn nieuwe woonplaats, ter- wijl bij een verr'wijnen met de noorder- zon in de bladen tegen dezen besmet- tingsdrager met name zal worden ge- waarschuwd. Tegen deze laatste maatre gelen is hooger beroep mogelijk. Verder kan de burgemeester het hou- den van kermissen, markten, openbare vergada'ingen enz. verbieden op grond van den ornvang, wel ken een besmette lijke ziekte in zijn gemeente genomen heeft. Ook de minister van Binnenland- sclie Zaken kan zulk een gebod uitvaar- digen, indien de burgemeester dat nog niet heeft gedaan. Mochten pogingen worden aangewend om niettegenstaande zulk een verbod een en ander toch te doen doorgaan, dan moet de burgemees ter met.erdaad, d.w.z. met den sterken arm deze pogingen beletten. Indien een geval geconstateerd is van een ziekte, welke thuis behoort in de groep A of B, dan mag de bewoner van dat huis. vaar- of voertuig geen kinder- bewaarplaats of school bezoeken dan alleen gewapend met een verklaring van den geneesheer, dat er geen gevaar voor .verbrenging bestaat. Deze bepa- ling geldt voor alle bewoners, die daar verbleven gedurende een voor iedere ziekte vast te stellen tijd. Indien rede- lijk vermoeden bestaat, dat het bezoeken van ten kinderbewaarplaats of gewone school oorzaak der besmetting geweest is, kan de burgemeester een medisch onderzoek gelasten of het personeel dan wel de kinderen de dragers der besmet ting zijn. Dit onderzoek moet worden toegelaten. Tegen deze dragers wordt dan gehandeld gelijk we reeds aanga- ven. Ook kan de geheele of gedeeltelijke sluiting der school worden gelast als de besmetting door dat onderzoek werd vastgesteld. Verder heeft de burgemeester, op ad- vies van den inspecteur der Volksge- zondheid, vast te stellen de wijze, waar- op een lijder of iemand, die suspect is, zal worden vervoerd, waarbij echter het vervoer met een openbaar vervoermid- del verboden is. De wijze, waarop lijken van aan een besmettelijke ziekte overle- denen vervoerd zullen worden, wordt ook geregeld. Desnoods gelast de burge meester het vervoer naar een lijkenhuis, zoo noodig op kosten der gemeente. Ook 1° verboden het door onvoorzichtigheid of achteloosheid doen ontstaan van be- smettingsgevaar. Het recht om ontsmetting te gelasten van een gebouw of "-oederen die gevaar voor verspreiding opleveren, krijgt de burgemeester, die bij weigering der ont smetting sluiting van een gebouw kan gelasten. Ook het vervoer van verdachte of voor het verspreiden der besmetting gevaarlijke voorwerpen, eet- en drink- waren enz. uit een verdacht gebouw kan door hem worden belet. Behalve de ont smetting van een en ander kan hij ook de vernietiging gelasten. Voor de ver- nietiging moet echter deskundige taxa- tie plaats vinden, waarna schadeloos- stelling volgt. Aan personen, die vertoefd hebben in een land, waarin een besmettelijke ziek te gewoed heeft of woedt, kan de toe- gang tot ons land geweigerd worden, evenals de in- en doorvoer van goederen uit zulk een land, waardoor de besmet ting van ons land tot stand zou kunnen komen. Aan personen, die niet geleden hebben aan een besmettelijke ziekte, maar op wien toch werden toegepast de afzondt,- ringsmaatregelen enz., welke deze wet voorschrijft, kan vergoeding van daar- door geleden schade worden verleend Uit den verderen inhoud dezer wet memoreeren we npg, dat gemeenten zul len aangewezen worden, welke de be- schikking moeten hebben over e6n of meer gelegenheden van vervoer, isolatie, waarneming, reiniging, ontsmetting en verpleging van personen of voor ver voer, reiniging of ontsmetting van goe deren. De kosten daarvoor draagt de ge meente, welke echter een tegemoetko- ming daarvoor uit de Rijksmiddelen ontvangen kan. Deze wet bevat ook ver schillende voorschriften voor de vergoe ding, welke we hier als niet ter zake dienende onvermeld laten. Alleen ver- melden we, dat ook vereenigingen. wel ke zich de reiniging, ontsmetting, in deze wet bedoeld, ten doel stellen, even- eens een vergoeding kunnen ontvangen in de koste'n van oprichting, vernieu- wing en uitbreiding van den ontsmet- tingsdienst tot een bedrag van 50 per cent, alsook een gelijk bedrag van de uit- gaven voor elk dienstjaar voor de oplei- ding van den ontsmetter en voor den deskundigen leider van den ontsmet- tingsdienst. We meenen thans het voor- naamste uit deze wet, die weder bij ver- lenging voor enkele besmettelijke ziek- ten toepasselijk verklaard werd, genoeg te hebben uiteengezet. GE VON DEN VOORWERPEN. Aanwezig aan het Bureau van politie, Langestraat en aldaar te bevragen op alle werkdagen tusschen 11 en 1 uur, de navol- gende voorwerpen als gevonden gedepo- neerd op 18, 19 en 21 October 1929: Nummerplaat, tramabonnement, kinder- portemannaietje met inh., portemonnaietje, doosje met balletje, portemonnaietje met inh., kerkboek met portemonnaie met inh., hand- schoenen, sleutels, banden van jassen en mantels. Aanwezig en te bevragen bij de navolgen- de ingezetenen, onderstaande voorwerpen, als gevonden aangegeven op 18, 19 en 21 October 1929 - Portemonnaie met inhoud, W. Kaal, Over- diestraat 29; broche met portret, Richard son, Rochdalestraat 17; kruiwagen met merk Molenkade, Richardson, Rochdalestraat 17; portemonnaie met 2 chapeliers, A. Kouman, Luttik Oudorp 80; broche, A. Visser, Tuin- dwarsstraat 24; bougiedraden, W. Hoek, Middenstraat 6; belastingmerk, A. Frede- riks, Ropjeskuil 32; haarklem, L. Verhagen, P. C. Hooftstraat 5; armbandje (letter), G. Pranger, St. Annastraat 41; jongensmuts, Th. Butter, Stationsplein 106; dames-arm band, D. ten Hoef, Bloemstraat 11, heeren- ring, H. Koorn Jr., Veerstraat 14. Wanneer men weder in het bezit is van het verloren voorwerp. wordt men verzocht hiervan kennis te geven aan het Bureau van politie. HINDERWET. Bij besluit van 21 October is aan de N.V. Houthandel v.h. J. Bierdrager te Alkmaar vergunning verleend tot uitbreiding van de houtzagerij en schaverij, door bijplaatsing van een electro-motor van 24 P.K., voor aan- drijving van een exhauster in het perceel Friescheweg 18, alhier. ALKMAAR, 22 October. Burgemeester en Wethouders van Alkmaar, WENDELAAR, burgemeester. A. KOELMA, secretaris. ^luimveefeelt Vragen, deze rubriek betreffende, kunnen door onze abonne's worden gezonden aan Dr. te Hennepe, Diergaardesingel 96a te Rot terdam. Postzegel van 7K cent voor ant- woord insluiten en blad vermelden. EEN LUIZEN-PRAATJE. Naar aanleiding van mijn vorig artikel kreeg ik een paar brieven van duivenliefheb- bers omtrent de keverlarven, welke in duiven- hokken voorkomen. Ik wil er in het kort een en ander van vertellen. De meelkever en zijn larve leven in hoofd- zaak van de ontlasting der duiven. Dit is dus een aanwijzing dat deze kever zich gaarne in vervuilde hokken ophoudt. Als men de hok- ken geregeld goed reinigt en desinfecteert heeft men er niet zooveel last van. Deze meel- worm houdt zich echter niet alleen bij meel maar heeft ook een voorliefde voor vleesch en daarom vergrijpt hij zich niet zelden aan jonge nest-duiven. Ze boren een gat door de huid in den krop, welk gat wel zoo groot is dat men er een potlood door kan steken. Na- tuurlijk sterven deze diertjes door deze ver- wonding. Niet minder moordzuchtig is de larve van de spekkever, die niet speciaal op de plaats van de krop aanvalt, maar die net begint waar het hem het beste te pas komt. Deze larve is eveneens gevaarlijk voor kipkuikens. Aan de verwondingen ziet men dus al gauw of men met meelkever-larven of spekkever-larven te doen heeft. E>e zwarte spekkever zelf is ongeveer 8.5 m.M. lang en heeft op den rug een bruingele, dichte en grijs behaarde met 6 zwarte puntjes voorziene dwarsband. De larve van den kever, die dus de gevaar- lijkste is, is op den rug bruin, onder wit en is bezet met tamelijk lange haren. Eigenaardig ziifl twee naar beneden gekromde hoorn- achtige haken op den laatsten achterlijfring. Verder heeft deze larve drie paar korte poo- ten. Zij is ongeveer 15 m.M. lang, dus bijna dubbel zoo lang als de kever zelf. Deze kevers zelf zijn ook weer zeer taai en heel moeilijk dood te krijgen. Het beste is het hok grondig uit te schrob- ben (na grondige reiniging) met heete soda- oplossing en daarna te bestrijken met kalk- melk, dat wil zeggen een dikke kalkoplossing in water. Na dit keverpraatje gaan we door over de luizen. De luis besprak it-reeds. Het eigen- aardige van deze ziekte is dat de kuikens den eenen dag nog prachtig gezond kunnen zijn en den anderen dag hard ziek. Als men de ziekte met tabaksstof meester kan worden is dat wel zoo goed als met spek of vet. Dit maakt de diertjes erg vies en op het vet kleeft direct allerlei stof vast. Zooals gezegd heeft de kopluis voorkeur voor kop en hals. De luizen, die op het lichaam der kippen leven zijn weer andere en in hopfdzaak kan men ze verdeelen in twee soorten, een groote en een kleine soort. Pak eens een kip op en strijk het dons aan de ope ning der cloaka op zij. Men vindt dan soms massa's dezer groote gele luizen. De kleinste is echter de kwaadste van de twee en komt het meest voor. Zij is echter niet eens zoo gemakkelijk te zien. De groote kippenluis is grooter dan 1 m.M. maar de kleinste is onge veer slechts 14 m.M. Deze kleine luisjes bewegen zich enorm snel over de kip tusschen de veeren en men kan ze haast niet te pakken krijgen Pakt men echter een kip beet die deze luizen heeft, dan zitten ze in no time op de handen en kruipen op kleeren of armen naar boven, een hevige jeuk veroorzakende. Als men de doode kip pen op een tafel legt ziet men heel gauw op de tafel ook massa's dezer luizen loopen. Bij besmetting dezer luizen kan men soms nog een eigenaardig verschijnsel zien. Men stuurt mij heel vaak in brieven veertjes op van het buikdons waar aan de schacht van het veertje een hoopje, soms ter groote van een erwt, kleine witte puntjes zitten, net spelde- knopjes. Men vraagt zich verbaasd af wat dit zijn kan. Welnu, dit zijn luizeneitjes, die de moeder- luis tegen de veertjes gelegd heeft en vastge- kleefd heeft. Zoo'n hoopje bestaat dus uit honderden eitjes. Men noemt deze eitjes: neeten. Nu hangt het uitkomen van deze eitjes af van het weer en de temperatuur. Onder gunstige omstandigheden duurt het tien tot twintig dagen eer ze uitkomen. Dus heel iets anders dan bij kippeneieren, die een vaste broedtijd hebben. Bij het uitkomen breekt het luizeneitje net open als een kippenei, er gaat als het ware een kapje los en uit de gemaakte opening komt het jonge luisje te voorschijn. De luizen vermenigvuldigen zich zeer snel In acht weken kunnen er uit een paar luisjes drie geslachten zich vermenigvuldigen met 125000 luisjes. In warm weer kan een luisje weer in ongeveer 14 dagen volwassen zijn en eieren gaan leggen. De luisjes veroorza- ken enorme jeuk en de kippen zitten dus sterk te pikken en te krabben. Hun rust is totaai gestoord, ze leggen slecht en kuikens zijn er erg ziek van, terwijl natuurlijk de groei op houdt. Kuikens kunnen in een tot twee weken er door sterven. Vooral Juli en Augustus zijn echte luizen-maanden. Behandeling. We moeten hierbij dus bedenken dat de luizen en de eieren op de huid der kip leven en dat we met de meeste middelen de luizen wel dooden kunnen. maar niet de eieren. Dat wil dus zeggen als ik vandaag bij de kip de luizen doodt, dan kunnen er over een paar dagen weer luizen uitgekomen zijn uit de eieren. Vandaar dus dat men de behandeling eenige malen herhalen moet met een dag of vier tusschenpoos. Wat nu de behandeling betreft het volgen- de: Om te beginnen kunnen we probeeren de kippen zich zelf te laten genezen door ze een goed stofbad te geven. Men zet in een bak op den grond fijn zand, vermengd met bloem van zwavel of tabaksstof. De kippen zullen daarin stofbaden nemen en als men nu dit bad herhaaldelijk ververscht zullen veel lui zen verdwijnen. Lukt dit niet dan moet men de kippen stuk voor stuk gaan behandelen en dit is een heel werk. Men pakt de kip bij de pooten, beurt haar op en stuift nu met een insectenspuitje of met een peperstrooier bloem van zwavel of insectenpoeder tusschen de veeren. Onder de kip houdt men een krant om het poeder dat over is op te vangen en weer te gebrui- ken. Dit is de z.g. droge methode. Men kan ook de kippen baden geven met oplossingen creoline of andere stoffen, doch dit kan al leen op flink warme dagen en men moet dan erg oppassen dat de kippen geen kou vat- ten. Verder moet natuurlijk het hok gereinigd worden; want hier en daar zitten altijd wel eenige luizen, die later weer op de kippen kunnen komen. Een methode die in Amerika heel veel ge- volgd wordt is de volgende: Men besmeert de zitstokken met een pre- paraat dat veel nicotine bevat. Nu geeft dit preparaat nicotinedampen af en gedurende den nacht worden dus de luizen door de dampen gedood. Deze methode is zeer ge makkelijk, daar men de kippen zelf niet be- lioeft beet te pakken. Ik neb deze prepara- ten echter tot nu toe in Holland niet gezien, wat wel jammer is aangezien deze methode verreweg de gemakkelijkste is. We stappen nu van ons luizen-praatje at en gaan een andere ziekte bespreken die ge- weldig populair is, n.l. de kalkpooten. DR. TE HENNEPE. Binnenland DE MOORD TE ROTTERDAM. Met het ver moor de meisje gezien? Naar de Tel. verneemt, neemt het bewijs- materiaal tegen den te Heerlen in verband met den moord te Rotterdam gearresteerde verdachte nog steeds toe. Hij is n.l. herkend door een ouden man, die vroeger meermalen met den verdachte logementen heeft bezocht. Hij heeft hem op den dag van den moord in den polder gezien in gezelschap van het meisje en hij herinnert zich, hem toen nog gegroet te hebben. Ook een meisje, vermoe- delijk een vriendinnetje van het slachtoffer, a heeft den aangehoudene herkend, als de per- soon, die het meisje voor de misdaad heeft medegenomen. EEN DIEF AANGEHOUDEN. Te Delft werd Zondagnacht bij een onder* zoek der politie ir, logementen en cafe's een persoon aangetroffen, die zich niet kon legi- timeeren. Ter vaststelling van zijn indentiteit werd hij meegenomen naar het politiebureau Het bleek, dat hij gezocht werd door den bri- gadecommandant van de kon. marechaussee te Almelo, wegens diefstal van 500. De man is naar Almelo overgebracht. DE STRIJD OVER DEN ZENDTIJD. DE AFGEBROKEN RADIO-REDE VAN GISTERAVOND. De Tel. schrijft: Uit vele oorden is onze redactie door verontwaardigde luisteraars opgebeld, die in zeer heftige bewoordingen lucht gaven aan de ontroering, die het despo- tisch optreden van onze machthebbers bij hen opwekte. Talrijken gaven uiting aan hun voornemen, oin ook aan het be- faamd geworden adres van den Radio- raad Van Bleiswijkstraat 16, Den Haag van hun gevoelens over de Mexicaansche wijze van optreden der Haagsche bureaucraten te doen blijken. Na gememoreeifd te hebben, dat „on- der de meest strikte geheimhouding" de zendtijd van A.V.R.O. en K.R.O. is be- knot, gaat het blad voort: De zaken nemen wel een fraaie wen ding, die met recht de vraag doet stel len, of wij werkelijk zulke bekrompen en tyrannieke vereerders verdiend hebben? Wanneer de censors willen vasthou- den aan het thans door hen ingenomen standpunt, dan zullen zij alle toespra- ken van de radiovereenigingen moeten verbieden. Die van den heer Vogt be- hoorden tot de zachtzinnigste. Verleden week nog luchtte mr. Van der Deure zijn hart door o.m. het een schande te noe men, dat P.T.T. (naar hij vernam) de lange omroepgolf met het buitenland aan het „omruilen" was, alleen om een geschikter golflengte te verkrijgen voor de „zakelijke" uitzendingen van P.T.T. Dat de V.A.R.A. op vrijmoedige doch niet steeds ongepaste wijze gebruik wist te maken van de tot den dag van giste- ren in ons land bestaande radio-spreek- vrijheid, is bekend. Verwonderen moet het daarom, dat het juist de V.A.R.A. was, die meende te moeten inspireeren tot de tyrannieke daad, waarvan de heer Volgt het slachtoffer werd. Met ons zijn honderdduizenden luisteraars benieuwd naar de mate waarin P.T.T. Zaterdag a.s. den gruwel van het meten met twee maten in toepassing zal brengen. Wanneer men een, middel had willen bedenken om de geestdrift voor den A.V.R.O. en haar leider Vogt tot een hoogtepunt te doen stijgen, dan had ze ker geen beter middel kunnen zijn ge vonden dan de daad van brute willekeur en vertrapping van burgerrechten, die gisteravond ontsteltenis en verontwaar- diging bracht in honderdduizenden ge- zinnen. De Radioraad zal kunnen constateeren hoe Nederlanders reageeren op schen- ding van het vrije woord. DE STAKING TE SLUISKIL. Naar aanleiding van de afgekondigde proclamatie van de direetie van de cokesfa- briek hebben zich tal van werklieden aange- meld, echter nog niet voldoende om tot her- vatting van het werk over te gaan. Indien een nieuwe groep arbeiders te werl wordt gesteld, zal ook weer een aanvang wor den gemaakt met het produceeren van bijpro- ducten. De oude ovens, die buiten dienst zijn ge steld, zullen worden afgebroken. Van nieuwe onderhandelingen is nog geen sprake. Hedenvoormiddag zijn via Terneuzen een veertigtal Noord-Bevelanders aangekomen om te gaan werken aan de cokes-fabriek. Er was bij de aanlegplaats der stoomboot vol doende politie aanwezig ter voorkoming van ongeregldheden. Behoudens eenig gejouw van stakers viel er niets voor. ONDERSCHEIDING. De Vereeniging van Nederlandsche Tand- artsen heeft ter gelegenheid van haar zilve- ren jubileumfeest te Utrecht aan haren voor- zitter, den heer Ch. F. L. Nord te Den Haag, de „Dentz-medaille" uitgereikt, als blijk van waardeering voor de vele en gewichtige diensten de tandheelkunde in het algemeen, de vereeniging in het bijzonder bewezen. BRANDEN. Een enveloppefabriek te Venlo af- gebrand. De enveloppefabriek Holland" op de Hel- beek te Venlo geraakte Maandagavond tegen 10 uur door tot heden onbekende oorzaak in brand. De Venlosche brandweer, die spoedig aan wezig was, werkte vele uren, om de uitbrei ding van het vuur te beletten. Dit gelukte echter niet. Het geheele gebouw brandde uit De schade is aanzienlijk. Het gebouw is ver- zekerd. Een kamer uitgebrarid. Aan den Spaarndammerdijk bij Sloterdijk ontstond hedenmorgen half vijf brand in een huisje, bestaande uit gelijkstraats een ver- trek en daarboven een zolder. De brandweer wist den zolder te behouden Het vertrek beneden brandde uit. De oorzaak van dezen brand is dat dooi het dicht slaan van een deur een brandende petroleumkachel omviel. KORTE BERICHTEN. Gister bracht de minister van Onder* wijs, Kunst en Wetenschap, mr. J. Terpstra, vergezeld van mr. A. J. L. van Beeck Cat- koen, chef van de afdeeling Hooger Onder- wijs van het Departement, een bezoek aan Delft teneinde zich van den toestand van en kele gebouwen der Technische Hoogeschool op de hoogte stellen. Uit een kast ten huize van den alleen- wonenden Tj. R. te Akkerwoude is 985 ge- stolen. De man had het geld ontvangen voor een verkocht huisje,

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1929 | | pagina 9