llkmiistkt Commit.
De geheimzinnige voetstappen
Stadsnieuws
KKUUXKTON.
No. 253 1929.
Honderd een en deriigste Jaargang.
Zaterdasr 2<» October.
NEERBOSCH-SAMENKOMST.
Een avond van inw'endige zending.
De Kapelkerk was gisteravond ongeveer
fialf gevuld met belangstellenden in de Neer-
bosch-samenkomst, waar, zooals het pro-
gramma aangaf, de predikant-directeur van
de bekende weesinrichting, ds. H. kluin, zou
spreken en het zangkoor dier inrichting eem-
ge liederen zou zingen.
De avond werd geopend met gemeenschap-
pelijken zang van Ps. 89 1waarna ds
Kluin voorging in gebed.
Het zangkoor, bestaande uit een dertigtal
vrouwelijke en mannelijke krachten, zong ver-
volgens Naar mijn Heiland (van N. G. Na-
geli), De blijde boodschap (van R. Palmer
naar Jesaja 40) en Herders Zondagslied
(van Konradin Kreutzer), alle meerstemmi-
ge liederen, die zeer zuiver en gevoelvol wer
den gezongen, zoodat het luisteren een genot
werd Vooral het tweede nummer viel te loven.
Ds. K 1 u i n deed hierna verschillende
mededeelingen over den arbeid in Neerbosch,
er vooraf den nadruk op leggende, dat men
niet moest denken aan velerlei zakelijke mede
deelingen, omdat hij dan b.v. statistieken zou
moeten geven, wat niet zijn bedoeling was.
'Hij wjide daarentegen een indruk geven van
wat er dagelijks in Neerbosch gebeurt, in het
complex van in het groen verscholen gebou-
wen die met de pl.m. 500 inwonenden een
dorpje op zichzelf vormen. Vroeger zijn er
zelfs wel een duizendtal weezen geweest,
maar spr. achtte het een gelukkig feit, dat er
nu minder zijn, waardoor er ruimte is naar
buiten en naar binnen.
De gebouwen, een 60-tal jaren geleden ge-
eticht door den heer Van't Lindenhout, zijn -
nog stevig en er kan alles aan verbeterd en
veranderd worden in verband met de gewij-
Zigde eischen van dezen tijd.
De poort van het gebouw heeft geen hek,
een symbool van de groote mate van vrijheid
die aan de verpleegden wordt gegeven.
Rechts daarvan bevindt zich het Moeder-
huis, waar de kleinste kinderen (op't oogen-
blik'is er een van nog slechts negen maan
den) verzorgd worden door beproefde krach
ten, bijgestaan door de oudere meisjes. Spr
ver'telde aardige bijzonderheden van de wijze,
waarop met de kinderen wordt omgesprongen
Het gemis der ouders wordt zooveel mogelijk
vergoed, de opvoeders hebben het wel druk,
maar gaan geheel in hun taak op.
Tot het 8e jaar blijven de kinderen in het
Moederhuis, daarna gaan ze naar andere hui-
zen, jongens en meisjes afzonderlijk, elk huis
onder leiding van liefdevolle menschen.
De school was reeds van den aanvang af
aan de inrichting verbonden, thans onder lei
ding van den heer Zwikker, wien verschillende
leerkrachten ter zijde staan.
Na de school jaren wordt den j ongens een
vak geleerd in een der vele werkplaatsen, die
bii de stichting behooren. Daarbij wordt reke-
ning gehouden met aanleg en voorkeur. Blijkt
een enkelen keer het met zorg gekozen am
bacht voor de jongens niet te beantwoorden
aan wat men ervan verwachtte, dan heeft
nader overleg plaats en wordt in het geva!
zoo goed mogelijk voorzien.
Aan het bezwaar van gebrek aan afleiding
werd in den loop der jaren zooveel mogelijk
tegemoet gekomen. In hun vrijen tijd hebben
de grooteren verlof naar buiten te gaan, niet
juist uitsluitend in de onmiddellijke nabijheid
der stichting. De vrijheid, die de jonge men
schen krijgen, blijkt door hen op prijs te wor
den gesteld, klachten komen hoogst zelden.
De werkmeesters in de bij de stichting be-
hoorende werkhuizen (kleermakerij, schoen-
makerij, meubelmakerij waar ook particu-
liere bestellingen worden uitgevoerd ter bevor-
dering van werkgelegenheid en variatie in het
werk een timmerwinkel, smederij en koper-
slagerij), in alle welke werkplaatsen geregeld
veel werk is in verband met voortdurende ver
anderingen en herstellingen. Trotsch is de in
richting op hare mooie, goed geoutilleerde
drukkerij, die in het bijzonder met den tijd
meegaat, waardoor van allerlei zijden bestel
lingen komen. Daar worden muziekbanden,
tiidschriften enz. gedrukt, welk werk verder
wordt gereed gemaakt in eigen binderij.
Tn de boerderij en tuinderij vinden voorts
ve'e kinderen werk.
Bijna altijd gelukt het, als de kinderen hun
ambacht grondig hebben geleerd, een plaats
voor hen te vinden. Gelukkig, zei spr., blijft
haast altijd een band bestaan tusscnen de in
richting en de oud-weezen, die verspreid zijn
over het geheele land. Allen denken met lief
de en dankbaarheid terug aan den heer Van 't
geautoriseerde vertaling uit het Engelsch van
Mevrouw Belloc Lowndes,
door 0SWALD1.
61
Wat de tien mannelijke juryleden betreft,
daarvan was het voornaamste lid, volgens
zijn eigen gevoelens althans, een zekere mijn
heer Leroy-Motspur, die, toevallig, tot de-
zelfde laag van de Londensche samenleving
als Nora Norwich behoorde. Hij was een be-
drijvig, druk mannetje, .en goed- redenaar en
een ljveng, werkzaam lid van tallooze bestu-
ren. Het was bijna een uitgemaakte zaak
volgens zijn overtuiging, dat hij tot voorzit-
ter zou worden verkozen van de jury in de
zaak van mevrouw Raydon. Hij en Nora Nor
wich kenden elkaar vluchtig, maar men kon
niet zeggen, dat daardoor veel genegenheid
tusschen hen verloren was gegaan.
Leroy-Motspur beschouwde zichzelf als een
volmaakten man-van-de-wereld. Hij wist al
tijd een gemeenplaats te gebruiken zelf
zou hij gezegd hebben, zijn „gezond ver-
atand" bij elk vraagstuk dat hem werd
yoorgelegd. Maar er lag veel vriendelijkheid
in zijn karakter en in de laatste vier dagen
had hij dikwijls vol medeijden en met een ge-
voel van deelneming naar de mooie jonge
vrouw op de bank van de beschuldigden gele-
mo Docb aan haar schuld twiifelde hij niet
Lindenhout, ondanks de ettelijke jaren ge
leden tegetr dezen ingebrachte grieven, die
echter naar spr. opmerkte voor het
grootste ded erg overdreven waren.
Om tegemoet te komen aan het verlangen
naar zwemonderricht het zwemmen in hei
Maas-Waalkanaal is verboden zijn thans
plannen aanhangig tot het maken van een
zwembassin op het terrein der weesinrichting
Door oud-weezen uit den tijd van v. 't Linden
hout en diens opvolger dr. Schrijver is daar-
voor reeds een heel kapitaal bijeengebracht
zoodat waarschijnlijk het volgende jaar de
opening kan plaats vinden. In dit meeleven
door de oud-weezen zag spr. een bewijs van
hun groote dankbaarheid voor de zorgen,
door Neerbosch aan hen besteed en een
weerlegging van bovenbedoelde grieven.
Het blijkt dus wel, dat men in Neerbosch
niet alleen denkt aan werken, maar ook aan
ontspanning. Dat bewijzen ook de gym-
nastiek, zang- en muziekvereenigingen, die in
den loop der jaren werden opgericht.
Na een korte pauze, gedurende welke door
eenige meisjes uit de weesinrichting boekjes
met ansichten van de stichting werden ver-
kocht, zong het koor weer een tweetal liede
ren, n.l. Zalig, wie de kroon eens erven (van
J. C. H. Rinck) en Jezus leeft (van Jac. S. de
Vries).
Neerbosch en de weesinrichting heeft een
geschiedenis aldus vervolgde ds. Kluin
daarna zijn mededeelingen en ondanks de
moeilijke jaren zou ik die geschiedenis niet
graag missen. Neerbosch stamt uit den tijd
van het Reveil, den tijd toen men nog niet zoo
veel kibbelde over kleine kerkelijke bijzonder-
heden, den tijd toen men in opbloeiende chris
telijke overtuiging ook iets voor zijn mede-
mensch wilde doen.
Deze christelijke geest heeft Neerbosch
doen ontstaan en spr. was er trotsch op, dat
die nog steeds daar heerscht en dat men dien
wil houden. In de kracht van het evangelic
wordt veel verricht, al wilde spr. wel erken-
nen, dat er tekortkomingen zijn en teleurstel-
lingen. Het geloof geeft echter liefde en moed
om voort te gaan op den beproefden weg en
in de samenkomsten in de kapel erkennen wij
dankbaar hoeveel wij aan den christelijken
geest van Neerbosch hebben te danken en hoe
zeer wij ons genoopt voelen dien te bewaren
Hiertoe is ook noodig steun van geheel
christelijk Nederland, tot welken steun door
gebed en financieelen bijstand, spr. alien op-
wekte.
Gezongen werd hierna Kerstnacht (van C
S. Adama van Scheltema) en Onze Vader
(van J. Ch. H. Rinck).
Tot slot sprak ds. Kluin nog een woord van
welgemeenden dank voor de vriendelijke, har-
telijke ontvangst in Alkmaar ondervonden.
een ontvangst nog prettiger dan in welke an
dere plaats ook. In het bijzonder gold deze
dank het damescomite. Voorts betuigde spr
zijn erkentelijkheid aan ds. Hak, den organist
en de kerkvoogden voor aller medbwerking.
Om't onjuiste aan te toonen van de hier
en daar verspreide meening', als zou Neer
bosch den financieelen steun van christelijk
Nederland niet zoozeer van noode hebben,
deelde spr. mede, dat verleden jaar het tekort
nog 30.000 bedroeg en dat't over't loopen-
de jaar zeker niet geringer zal zijn, tenge-
volge van den aankoop van verschillende
nieuwe machines. Spr. beval dus financieelen
steun ten zeerste aan.
Het onvermoeide zangkoor liet zich nog-
maals hooren, thans in Dank dem gekreuzig-
ten Heiland (van D. Bortniansky) en
Frohlocket, ihr Volker der Erde (van Ferd.
Mohring).
Voor de meisjes en jongens van dit koor,
dat nu al eenige dagen avond aan avond in
verschillende plaatsen optrad, hebben wij veel
lof. Het heeft werkelijk uitstekend en zuiver
gezongen, zonder dat enkele stemmen al te
veel op den voorgrond kwamen. Ook de uit
spraak was heel goed. Een koor, dat getuigt
van ijverige toegewijde studie onder degelijke
leiding.
De avond werd besloten met dankzegging,
waarbij ds. Kluin voorging en het gemeen-
schappelijk zingen van Gezang 12 vers 1.
Provincial nieuws
BERGEN.
(Vervolg Gemeenteraad).
De cursussen.
Devoorzitterlasde verordening op
de heffing en die op de invordering van het
cursusgeld voor, waaruit bleek, dat het cur-
susgeld bedaagt 10 cent per les, te voldoen
bij vooruitbetaling voor den geheelen duur
van iederen cursus, en spreker voegde hier-
aan toe, dat in de vorige vergadering een
misvatting was ontstaan. De bedoeling was
dat voor Engelsch en Esperanto voor elk 2
uur per week les zou worden gegeven en voor
Botkhouden uur per week gedurende 20
weken.
De hee Martin achtte het mogelijk dat
in het minst.
Nora Norwich daarentegen had sedert den
eersten dag der rechtszittingen in een zeker
gevoel van angstiger twijfel en onzekerheid
geleefd. Haar werk en haar levenswijze had-
den haar natuurlijk in i.auwe aanraking ge-
bracht met een groot aantal vrouwen uit alle
klassen der maatschappij en de wufte, levens-
lustige, luchtige Eva Raydon leek haar aller-
minst op het type van een jonge vrouw, om in
koeen bloede een welberekenden, gruwelijken
moord te plegen.
In den loop van het geding had Norma
Norwich als vanzelf een hekel gekregen aan
de oude mevrouw Raydon en een instinctieve
genegenheid voor Adelaide Strain opgevat.
Zij had onbewust vols+rekt geen rekening ge
houden met wat de oude mevrouw Raydon in
de getuigenbank had verklaaTd, maar daar
entegen onvoorwaardelijk elk woord geloofd,
dat mevrouw Strain gezegd had. Ook koes-
terde zij eveneens tegen wil en dank een
zekere partijdigheid in het voordteel van haar
eigen sexe en zij was fel bevooroordeeld ge-
worden tegen Birtley Raydon, aan de hand
der schildering, eigenlijk-door alien be-
halve door zijn eigen moeder die gespro-
ken hadden over het karakter en de gewoon-
ten van den overledene.
Maar Nora Norwich was een vrouw van
strikte eerlijkheid in zaken, en het was haar
ernstige wensch en streven, daar durfde zij
op zweren te komen tot een juist en eerlijk
oordeel betreffende de schuld of de onschuld
van Eva Raydon.
voor enkelen bezwaar bestond het cursusgeld
ineens te betalen.
De heer H e m e 1 r ij k vond het billijk en
niet bezwaarlijk indien het gtringe cursus
geld vooraf mot3t werden voldaan.
Dcvoorzitter decide hierna mede, dat
voor den cursus Engelsch 30 leerlingen zich
hadden aangemeld, voor Esperanto 27 en
voor Boekhouden 24. Voor Fransch en
Duitsch, waarvoor zich respectievelijk 6 en 12
aanmeldden, was de deelname niet voldoende
o:n hiervoor cursussen te houden. De heer
Bareita had geadviseerd om de cursussen
vruchtbaar te kunnen doen zijn, voor de toe
lating een leeftijdsgrens te stellen van 15
jaar. Er zouden zijn 25 leerlingen voor En
gelsch, 25 voor Esperanto en 21 voor Boek
houden.
De kosten der leermidelen werden begroot:
voor Engelsch en Boekhouden op 2 per leer-
linfif en voor Eperanto op 1 per leerling.
De heer H e m e 1 r ij k concludeerde, dat
door den toeloop voor de cursusse n animo
blijkt te bestaan.
Op de vraag van den heer Zeiler of de heer
Hemelrijk van de cursussen succes verwacht,
antwoordde laatstgenoemde, dat zeker resul-
taat mag worden verwacht indien de cursus
sen permanent kunnen worden gehouden en
mits goed aangepakt. De resultaten moeten
worden beoordeeld naar hen, die er het
meest van hebben geprofiteerd. Het boekhou
den achtte spreker zeer nuttig. en voor de-
genen die belang hebben bij export achtte
spreker het gemakkelijk indien zij wat En
gelsch kenden. Bovendien is het voor de
ontv/ikkeling voor ieder goed. In verband
met de wenschelijkheid de cursussen het
volgende jaar voort te zetten, had spreker
geen bezwaar dat een leeftijdsgrens van 15
jaar werd gesteld.
Met't oog op de mogelijkheid, dat de cur-
sisten in den zomer zelf willen studeeren, het
geen moet worden aangemoedigd, achtte spr.
het van belang de leerlingen in de gelegen-
heid te stellen de leerboeken mee naar huis te
nemen, ook na afloop van den cursus en stel-
de voor, dat de boeken door de leerlingen wor
den bekostigd. Van groot belang vond spreker
het, dat de leeraren aan het einde van den
cursus rapport uitbrengen van het verloop
daarvan, waarin opgenomen de verzuimen en
de redenen hiertoe, en hetgeen naar hun oor
deel de resultaten zijn geweest.
De heer D i r k s o n betoogde, dat het be-
kostigen van de boeken voor sommigen be
zwaar zou opleveren en stelde voor de leer
middelen van gemeentewege te verschaffen.
De heer H e m e 1 r ij k kon zich hiermede
vereenigen, voor wie eigen aanschaffing be
zwaarlijk was, zouden boeken in bruikleen
kunnen worden afgestaan, mits voor een goe-
de verzorging wordt zorg gedragen.
Devoorzitter stelde nog voor den
cursus Engelsch op te dragen aan den heer
Baretta, den cursus Esperanto aan den heer
Pascha en den cursus Boekhouden aan den
heer Kamermans. Voorts het honorarium te
ling Engelsch en Esperanto te doen geven
ling Engeloh en Esperanto te doen geven
Dinsdag en Donderdags van 78 uur n.m
Boekhouden van 78)4 uur.
De heer H e m e 1 r ij k was van meening,
dat de aanvang om 7 uur wel wat vroeg was
De heer B r u g m a n zag het aanvangs-
uur ook liever iets later gesteld
Devoorzitter meende, dat hierover
nog wel overlegd kon worden met de cursis-
ten
Hierna werden z.h.s. de voorstellen aan
gtnomen en de voorgedragenen benoemd.
Vervolecns kwam in behandeling een voor-
stel tot vaststelling eener verordening tot wij-
ziging der verordening op het heffen van
rechten op het begraven en op het luiden der
klok, zooals die verordening werd vastgesteld
bij Raadsbesluit van 25 April 1916.
Devoorzitter deelde mede, dat aan
gezien het administratief bezwaren oplevert
de rechten voor het plaatsen van grafsteenen
en dergelijke, te berekenen naar een maatstaf
van een cent per kubieke decimeter, B. en W.
voorstelden deze rechten te bepalen op 3
voor het plaatsen op een graf van een ge-
denkteeken, z* rk, staande steen of hekwerk en
tot het planten van boomen of andere gewas
sen.
Na voorlezing der verordening werd deze
zonder hoofdelijke stemming vastgesteld.
Hierna kwam aan de orde een voorstel tot
wijziging der verordening op de heffing van
een recht voor de reiniging en ontsmetting
van huizen enz. in de gemeente Bergen (N -
H.).
In verband met de inwerkingtreding van de
Besmettelijke ziektewet op 3 October 1929
stelde devoorzitter namens B. en W.
voor, waar in de betrekkelijke verordening
genoemd wordt de Wet van 4 Dec. 1872
(Staatsblad Nr. 134) hiervoor te lezen de
overeenkomstige artikelen der Wet van 21
Juli 1928 (Stbl. no. 265 met terugwerkende
De andere vrouwelijke gezworene, mevr.
Howard1 was een weduwe, ouder dan Nora
Norwich, een kalm, muisachtig dametje met
een diepen afschuw, van al wat op een mis-
daad geleek. Dat gevoel steunde op een per-
soonlijke ondervinding, waarover zij al dertig
jaren lang met geen levende ziel had gespro-
ken.
Vijf van de andere zeven juryleden waren
degelijke, eerbiedwaardige persoonlijkheden
uit den handelsstand. Ook was er een photo-
graaf, Lynton geheeten, en een zekere mijn-
heer Walberton, die vroeger op dte een of an
dere manier half en half met rechtszaken in
betrekking had g staan.
Al die heeren hadden hun best gedaan, om,
zooals zij het zelf waarschijnlijk genoemd
zouden hebben, hun „openlijke" meening te
vertellen tijdens het geheele proces. Ieder
voor zich was diep onder den indruk geko
men door de houding van mevrouw Birtley
Raydon, gedurende haar verhoo'r, kruisver-
hoor en de tergende herhalingen daarvan; en
toen zij de beschuldigden-bank verliet, had
ieder overtuiging, dat zij een onschuldige
vrouw was, wie de doodstraf boven het hoofd
hing, door een schromelij'ke rechterlijke dwa-
ling.
Doch naarmate de behandeling van het ge
ding voortgang had en vooral nadat zij had
den geluisterd naar de kalme, beheerschende
rede van den procureur-generaal en de glas-
heldere verpletterende toespraak van den
rechter, was de meening van ieder der zeven
juryleden sterk aan het schommelen gegaan
kracht tot 3 October 1929).
Conform besloten.
Verpachting gemeenfegrond
Ten slotte kwam in behancding cen voor
del, om B. en W. te machtigen tot het ver-
pachten in verband m.t de mogelijkheid dat
wegen vcc; den tijd van 4 jaren ingaande 1
Janauri 1930
De voorzitter stelde namens B. en
W. voor een pereeel weiland aan de Voen-
laan, groot 2.65.70 H.A. niet opnieuw te ver-
pachten in verband met de mogelijkheid het
men 't weiland als zoodanig zelf noodig
heeft; in de plaats hiervan zal worden ver-
pacht't weiland ten Oosten van de begraaf-
plaats, hetwelk thans voor de gem.-paarden
bestemd is; de wei- en bouwlanden perc. 2
tot en met 20 te verpachten met't recht van 4
optiejaren, wat betreft perc. no. 13 (wei
land langs Nesdijk) en no. 20 (de Veereweid-
jes) onder voorwaarde dat de gemeente nog
het recht voorbehoudt op 15 December van
elk jaar de huur geheel of gedeeltelijk op te
zeggen, indien de gemeente grond noodig
heeft voor wegverbreeding onder bepaling
van een evenredige terugbetaling van pacht;
voorts de wegen en aijken (perceelen 21 tot
en met 51) voor 4 jaar te verpachten zonder
recht van optie.
De heer A p e 1 d o o rn deelde mede, dat
het niet in de bedoeling lag het weiland ten
Oosten van de begraafplaats te verpachten,
dit werd voorheen ook al verpaclit, doch bo
vendien het weiland aan den Kcrkedijk be-,
lendend de Ziekenbarak.
Geen der leden had tegen de voorstellen
bezwaar, en B. en W. verkregen de vereisch-
te machtiging.
Vervolgens bracht de voorzitter h"t
reeds genoemde adres van de eigenaars en
gebruikers van landerijen, waarbij verzocht
werd het heinen van de slooten langs de we
gen en dijken der gemeente aan de pachters
hiervan op te dragen, in behandeling.
De heer Apeldoorn lichtte op verzoek
van den voorzitter het adres nader toe, en
zeide dat dc wethouders voorstellen het ver
zoek uit een billijkheidsoogpunt in te wil-
ligen.
De belendenden hebben geen voordeel
langs de wegen te heinen en hetg.en een 40
jaar geleden wel ging, is nu uit den tijd.
Toen de heer Swaag 't vorig jaar deze
kwestie naar voren bracht, had spreker reeds
een tiental jaren geleden eenzelfde voor
stel gedaan. Het gaat thans niet meer aan,
dat de betreffende eigenaren en gebruikers
der belendende landerijen gratis voor de ge-
meenschap dims ten moeten verrichten.
De v o o r z. zeide zich de vraag te moeten
stellen, wat moet gebeuren, wanneer bij de
verpachting de gegadigde geld toe wil heb
ben, of wegens de thans daarop drukkende
bepaling, het land niet kan worden ver-
pacht?
Na breedvoerige bespreking werd z.h.s
besloten op het adres gunstig te beschikken
en B. en W te machtigen, indien het niet
mogelijk blijkt't land of de wegberm te ver
pachten met de bezwarende verplichting, het
grasgewas te verpachten zonder het heinen
en het heinen voor rekening der gemeente
te nemen.
Rondvraag.
Bij de rondvraag herhaalde de heer Den
Das zijn in een vorige vergadering gedaan
verzoek aan B. en W. om voortgang te ma
ken met de plannen tot uitbreiding van het
slachthuis, zoodat de verbouwing gereed is
vo6r het voorjaar, althans voor den aan
vang van het drukke seizoen.
De voorzitter zeide toe dat B. en W.
hun uiterste best zullen doen de plannen te
bespoedigen.
De heer D i r k s o n verzocht B. en W.
om het voorbeeld van Alkmaar te volgen en
bij de aanbesteding van de verbouwing den
aannemer de verplichting op te leggen,
alleen Bergenaren bij hd werk aan te stel
len.
De voorzitter zeide, dat steeds de ge-
woonte was, als eisch te stellen, dat 90 pet.
Bergenaren worden te werk gesteld, hetgeen
ook Alkmaar doet.
De heer D i r k s o n verklaarde zich met
deze mededeeling voldaan.
De heer Baltus vroeg waarom om het
terrein behooreride bij de gemeentewoning
aan den Westerweg nog steeds geen hek is
gemaakt.
De voorzitter zeide, dat de gelden
hiervoor bij de begrooting waren toege-
staan, en zegde toe dat het zal gebeuren.
De heer Blank vestigde nog de aandacht
erop, dat de Hoopweg, gelegen in de kom
van 't dorp 'n zandweg was en hij gaarne
zou zien, dat deze weg behard werd.
De voorzitter verwees naar de be
handeling van de nieuwe begrooting.
Daarna ging de raad in comite ter behan
deling van eenige bezwaarschriften tegen 't
schoolgeld dknst 1929.
en helden zij er toe over, te gelooven, dat Eva
Raydon ten slotte toch schuldig was.
Nadat de twaalf gezworenen hadden plaats
genomen om den tafel die in het midden der
kale jury-kamer stond, bleef het even stil. De
twee dames, als bij stilzwijgende overeen-
komst, hadden ieder een stoel genomen aan
een einde der tafel, zoodat zij tegen over el
kaar zaten. Mevrouw Howard, in het zwart
gekleed en met een onmogelijk klein hoedje
op, was erg bleek; juffrouw Nora Norwich
in een keurige blauwe japon en met een be-
scheiden, strakken, maar „gedistingeerden"
hoed op, had een hoogroode kleur.
De voorzitter nad aan het hoofd der tafel
plaats genomen en toen alien gezeten waren,
keek hij eerst naar rechts, toen naar links,
hetgeen hij zelf geheel overeenkomstig zijn
waardigheid van „leider" en tevens voor de
anderen een passende blifc achtte. Hij zou
zonderling verrast, ja deerlijk uit het vedil ge
stagen zijn, zoo hij den waren stand van za
ken was te weten gekomen, namelijk, dat nie-
mand van die negen mannen op hun voorzit
ter gesteld was.
Twee gezworenen begonnen met een hoest-
buitje. Ongeduldig wachtend tot zij klaar
waren, opende mijnheer Leroy Motspur, zoo
als hij het zou hebben genoemd „het proces".
Hij begon: „Ik veronderstel, dat wij het al
ien eens zijnMaar hier beefde Nora
Norwich even van voldoening, daar het lid
naast haar scherp inviel met de woorden:
„Ik veronderstel, dat dit heel onwaatschijn-
lijk is, mijnheer de voorzitter",.
BROEK OP LANGENDIJK.
Vergadering der afdeeling Langendijk van
het Alg. Afd. Zielenfonds (doktersfonds) oo
Dmsdag 22 October 1929, in het lokaal van
den heer Vijzelaar, welke vergadering bijeen-
geroepen was ter bespreking: verhooging
van contributie of vermindering van specia-
listiscbe hulp.
De heer fcansen, Noord-Scharwoude, als
oudste vertegenwoordiger van de afd. Lan
gendijk opent met een woord van welkom en
spreekt er zijn spijt over uit dat de opkomsi
zoo gering is, maar verfrouwt dat de thuis-
blijvers genoegen zullen nemen met hetgeen
hier besproken en besloten wordt.
Hierna verkrijgt de heer Bouwman, ver
tegenwoordiger te Zuid-Scharwoude, het
woord, welke in een breedvoerige uiteenzet-
ting de noodzakelijkheid van contributiever-
hooging betoogt aan de hand van cijfers
over de laatste 10 jaren, waaruit bleek dat
er over het eerste kwartaal 1929 een tekort
was van 4000, hetwelk naar alle waar-
schijnlijkheid over het geheele jaar een be-
drag van 14000 zal worden. En wat 1930
betreft zijn er teekenen die er op wijzen, daf
de specialisten een bedrag van 1.20 per
ziel (wat nu aan hen betaald wordt) te Iaao-
oordeelen en het gebracht wenschen te zien
op y 1.35. Zelfs werd een bedrag genoemd
van 1.50, waaruit voortvloeit dat het ge-
raamde tekort over 1930 zal bedraeen
20.000. "cuidgen
Daar uitsluitend de verzekerden dit be
drag moeten opbrengen, is het de bedoeling
dat ook de deelnemers (plaats.-artsen). een
steen bijdragen.
Als minimum bedrage is 1 cent per week
per volwassene noodig. Hierdoor wordt e»n
bedrag gevonden van 12 500. Het restant
moet dan door de deelnemers worden bijge-
dragen en zij zullen in plaats van 20 pet. 22
pet. moeten afdragen, hetwelk ongeveer
6500 geeft.
De verhooging komt dan hierop neer dat
de volwassenen 4 pcL en de deelnemers 10
pet. zullen bijdragen.
Met deze verhoogingen is het resultaat
nog niet zeker en is het vormen van een re
serve vrijwel uitgesloten. Om daartoe te ge-
raken is het gewenscht ook de wekelijksche
bijdragen der kinderen met een cent te ver-
hoogen, waardoor een bedrag gevonden
wordt van 6000. Deze verhooging is nood-
zakelijk omdat er rekening dient gejjouden te
worden met het feit, dat de mogelijkheid be-
staat, dat de kinderlooze verzekerden bij het
verhoogen der contributie spoediger uit het
fonds treden, dan de met kinderen bedeel-
den en door hun bedanken de verhouding
volwassenen—kinderen in ongunstiger zin
wijzigen, waardoor de voorgestelde verhoo
ging te laag zou blijken.
Wat de tandheelkundige hulp betreft, werd
opgetnerkt, dat indien men van meening is,
dat door de verzekerden niet meer dan een
cent per week meer betaald kan worden, dan
blijft de hulp hoogstens, zooals ze nu ver-
strekt wordt. Door de tandheelkundige ver-
eeniging is een voorstel gedaan de hulp niet
te bepalen tot het trekken, maar de meer mo-
derne manier van hulp bestaande in het
behouden van tanden en kiezen te ge
ven. De onkosten hieraan verbonden zijn
veel en veel hooger, omdat iedere verzeker-
de in de termen van deze hulp valt. De tand-
artsen zijn geneigd deze hulp te verleenen
tegen 50 cent per ziel. Dit kost het fonds dus
ruim 20.000 of een meerdere uitgave van
f 11.500, hetgeen neer komt op een cent con-
tributie-verhooging per volwassene.
Willen de verzekerden niet beperkt worden
in het inroepen van geneeskundige hulp en
zoo mogelijk gebruik maken van uitbreiding
der hulp, dan moeten de ontvangsten stij-
gen. Hetwelk kan geschieden door het na-
volgende voorstel:
a. door de salarissen van de deelnemers
te verminderen;
b. door de wekelijksche bijdragen der
verzekerden te verhoogen;
c door toepassing zoowel van a. als
van b. en wel:
de bijdragen der volwassenen te verhoo
gen met een cent per week of twee cent per
week zoo volledige tandheelkundige hulp
wordt verlangd; evenzoo die der kinderen
met een cent per week en
door de bijdragen van de plaatselijke on-
derdeelen (plaatselijke artsen) van 20 on
22 pet. te brengen.
De nadruk werd er op gelegd dat bedoeld
w'°rdt de voorgestelde contributie-verhoo-
ging totaal in de kas te storten en dat 22
pet. betaald wordt van de nu geldende con
tributie.
Spr. besluit zijn uiteenzetting met te advi-
seeren de aanvaarding van het voorstel. En
het daarheen zien te leiden, opdat het zoo
veel mogelijk door iedere gedragen kan wor
den een lidmaatschap van een fonds, dat
In de oogen van mijnheer Leroy-Motspur
lichtte een vlammetje van strijdlust op. Maar
hij beheerschte zich, naar hij zelf vond „mees-
terlijk". En op minzamen toon ging hij voort:
„Ik wilde zeggen, dat wij't er waarschijnlijk
alien over eens zijn, dat dit geval niet zooveel
moeilijkheden oplevert als enkele van de be-
langrijke moordzaken der laatste vijftig jaar
hebben gebracht".
Hierop zorgvuldig de feiten schikkend en
nagaand, kwam hij volgens het gevoelen
van de aanwezigen niet verder dan het vree-
selijke, hun alien nu waarlijk wel bekend ter
rein en elk woorJ dat hij sprak was een mee-
doogenloos betoog tegen de vrouw, over wier
lot de menschen die daar vergaderd waren,
moesten beslissen.
Eindelijk sprak een klein ijzerhandelaartje
uit Kennington bedachtzaam: „U hebt nog
geen enkel woord gezegd, mijnheer de voor
zitter over het volgens mij belangrijkste deel
van het geval
„En wat kan da. dan wel zijn?" vroeg de
voorzitter der jury, op een toon, waarin het
ijzerhandelaartje iets van spot voelde.
„Dat is mijnheer, het feit, dat zooals de
rechter ons heeft voorgehouden, wij zorgvul
dig en nauwgezet moeten overwegen, ik be-
doel de komst in de hall, op den avond dat
mijnheer Raydon gestoiven is, van een ge-
heimzinnig persoon en die ongetwijfeld uit
den tuin binnenkwam, nadat het blad met
drinkwaren door juffrouw Powell, het kamer-
meisje, was neergezet.
"v-- Wordt vervolgd)
1
