DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
De uitvaart van Vorst von Billow
De troebelen in Palestina.
De a.s. Ontwapeningsconferenlie
PRINS MAX VAN BADEN, f
list het Par»lement
De Indische politiek in
het Eng. Hoogerhuis.
De Engelsche betrek-
kingen met Rusland.
DE ZAAK-SKLAREK.
No. 262
Dit nnmmer bestaat uit 2 bladea.
Honderd een en dertigste Jaargang
1929
Ijj: yooruittoetaliug per 3 maanden f2.—fr. per post f2.50. Bewijsn. 5 est. Advertentiepr. 25 ct. p. regel, grootere letters naar plaatsrutmte.
st> r.rieven franCo N.Y. BoeJt- en Handelsdr. v.h. Herms. Coster Zoon, Yoordam C9, Tel. Administr. No. 3. Rcdactie No. 33.
Brieven
WOEISBAfi
DEN HAAG, 5 November 1929.
De Tweede Kamer is hedenmiddag bij-
•eneekomen voor de behandeling van
de Riiksbegrooting. Na goedkeuring van
het voorstel des Voorzitters om Donder-
dag een aantal kleinere ontwerpen af te
doen was de eerste spreker bij de alge-
meene beschouwingen over de begroo-
ting de heer Floris Vos (Middenstands-
partij). die een uiteenzetting gaf van zijn
begins'elen 0p staatkundig en econo-
misch gebied en daarbij dermate in bij-
'zonderheden trad, dat de Voorzitter
meende hem er aan te moeten herinne-
ren, dat hij beter deed die punten bij de
afzonderlijke hoofdstukken ter sprake
te brengen. De heer Vos riep toen met
eenige wanhoop uit, dat hij dan geen
jeans zag den hem toebedeelden tijd vol
te praten, waarop de Voorzitter ietwat
glunder antwoordde, dat dit ook niet
noodig was. De heer Vos eindigde toen
met de verklaring, dat hij geen ander
doel heeft als de welvaart te bevorde-
ren, wat ongetwijfeld ook van andere
partijen het doel is.
De tweede spreker, de heer Mr. Knot-
tenbelt (Lib.) begon met een uiteenzet
ting, dat van het parlementaire stelsel
slechts kracht kan uitgaan, wanneer de
besten der natie aan het politieke leven
deelnemen en bereid zijn zitting te ne-
men in het parlement. Onjuist noemde
de spr. de voorstelling, dat men een de-
mocratisch bewind zou kunnen ver-
wachten van de S. D. A. P., de V. D. en
de R. K. Staatspartij. De ware democra
tic is slechts te verwachten van hen die
de belangen van het gansche volk in het
oog houden en de idealen b.v. van de
S. D. A. P. raken slechts een enkele
groep. De liberale beginselen stroken
veel meer met het democratisch ideaal.
1.chtsch. -aalitie was ook niet ...eer
dan een belangengemeenschap Zij is no
uitengevallen en het gevolg is, dat ve
extraoarlementair kabinet
weer een
voor ons hebben.
Een zeer uitvoerige rede heeft de
woordvoerder en leider der Vrijzinnig-
Democraten, Mr. Ma^chant, gehouden.
Scherp ver rd°elde b^ d->ariii de for
matie van het nieuwe kabinet, dat, al is
het rechts georienteerd, toch geen parle-
mentair kabinet mag heeten en ook niet
mag rekenen op den steunvan de geheele
rechterzijde, wat nu reeds uit de hou-
ding van rechts is af te leiden. Ook was
hij slecht te spreken over de wat hij
noemde overschottenpolitiek van den
minister van Financien, die uit het vo-
rige kabinet is overgenomen. Die poli
tiek komt neer op een bewust onjuiste
voorstelling van den financieelen toe
stand. Er zijn groote overschotten tel
ken jare, maar de minister stelt den
financieelen toestand zeer pessimistisch
voor. We betalen te veel belasting en
als er dan eindelijk besloten wordt tot
verlichting van lasten, zoekt men het
niet bij de indirecte doch bij de directe
belastingen. Nog andere speciale punten
roerde hij aan, zoo de benoeming van
den minister van kolonien, van wien
niets groots is te verwachten, om ten
slotte een uiteenzetting te geven van
acht verschilpunten tusschen links en
rechts, strooming en tegenstrooming,
gelijk hij het noemde, waarbij de tegen-
woordige afbakening der verschillende
politieke partijen niet kan worden vast
gihouden.
De heer Lingbeek (Ger. Staatk. Partij)
heeft hierna de middagvergadering ge-
vuld met een levendige, soms humoris-
tische rede, waarin hij uiteen zette, dat
het kabinet rechts noch links is, dat er
geen sprake meer kan zijn van een
rechterzijde, da. het gedaan is met een
sam8ngaan van de protestanten met ka-
tholieken enz. Dat hij zich daarbij nog-
al eens antikatholieke grapjes veroor-
loofde, kan men zich licht voorstellen,
doch hij bleef binnen de grenzen van
het behooriijke, anders zou voorzitter
Van Schaik hem zeker wel tot de orde
hebben geroepen!
Morgen is, als we goed hebben ge-
hoord, de woordvoerder der S. D. A. P.,
de heer Vliegen aan het woord.
Direcleur: C. KRAK.
6 K.M. langen weg geschaard. Habib Oel-
lah wachtte het einde zeer kordaat af, met
een lachje op zijn gelaat.
Geen der gefusilleerden was 'n doek voor
de oogen gebonden. Precies op den daarvoor
vastgestelden tijd knalde het salvo. Zielloos
zegen de ongelukkigen ter aardeDat was
het einde
Tot op het laatste toe heeft Habib Oellah
geweigerd, de plaats aan te geven, waar hij
de in Kaboel en Herat geroofde schatten
heeft verborgen.
Habib Oellah is dus van het aardsclie tra-
nendal verdwenen. Zijn loopbaan is wel snel
geeindigd.
Een rumoerig en onrustig laatste jaar
heeft Habib Oellah meegemaakt.
Toen hij in Januari, na de afzetting van
koning Aman Oellah en diens broer Inajat
Oellah op den voorgrond kwam, was hij be-
kend onder den naam van Bachai Saqao, de
zoon van een waterdrager, en was er een
prijs op zijn hoofd gesteld, omdat hij zich
aan het hoofd van een bende aan geweldda-
den en plunderingen schuldig had gemaakt.
In de verwarring die na de vlucht van Aman
Oellah en zijn broer uit Kaboel ontstond,
wist hij.zich van de macht meester te ma-
ken door behendig partij te trekken van de
impopulairiteit van Aman Oellah's hervor-
mingen en aan het land herstel van den
vroegeren toestand te beloven. De reactie te-
gen dierts nieuwlichterij deed zich toen zeer
sterk gelden en indien Habib Oellah na zijn
aanvankelijk succes wijze gematigdheid had
weten te toonen, zou het hem misschien be
ter vergaan zijn. Maar nadat hij zich als
emir Habib Oellah (hij schafte daarmee den
Koningstitel af en ehrstelde de vroegere
waardigheid van emir voor den drager van
het opperste gezag) tot gebieder over Afgha
nistan verklaard had, begon hij met geweld
en knevelarij een waar schrikbewind. Zijn
populairiteit bleek kortstondig en nu veree-
nigden zich de hoogere klassen tegen hem
die hem zijn nederige afkomst verweten. In
zijn verblindheid ging hij zich aan groote
wreedheden te buiten. Zijn ergste misdaad
was de moord op Ali Achmed Jan, een zwa-
ger van Aman Oellah, die na zijn gevangen-
neming te Kaboel over straat gesleurd werd,
daar met handen en voeten vastgenageld en
vervolgens op barbaarsche wijze ter dood
werd gebracht. Het was vooral deze wreed-
heid die men hem, toen hij zelf kort na den
intocht van Nadir Sjah in Kaboel, gevangen
genomen werd, zoo zwaar bleef aanrekenen,
dat zijn verwoedste tegenstanders van geen
genade voor hem wilden weten.
De nieuwe koning heeft nu geen gevaar
lijke tegenstanders meer en zijn positie wordt
met den dag sterker. Maar Nadir Sjah ziet
met het probleem hoe hij de geheel leege
schatkist zal moeten vullen. Een groot deel
van de* stammen zijn in den burgeroorlog
van wapens voorzien en wanneer hij de be
lastingen in afgelegen provincies begint te
heffen, kan dit tot nieuwe moeilijkheden aan-
leiding geven. Men zal daarom moeten af-
wachten, of zijn gezag werkelijk zoo stevig
gevestigd is als het zich aanvankelijk liet
aanzien, toen het heele land dankbaar was
dat het van het juk van Habib Oellah ver-
lost was.
Hoofdredactenr Tj. N. ADEMA.
Posigiro 37960
6 NOVEMBER
DagelijkscSt overzichf.
HET EINDE VAN 'N VEROVERAAR.
Habib Oellah ge'executeerd; zijn
korte, maar onrustwekkende regee-
ringsperiode; de gevaarlijkste man
van den tegenwoordigen koning ver
verdwenen.
Een Vaz-Dias-telegram uit Londen meldt,
dat de Afghaansche gezant aldaar uit Ka
boel officieel bericht heeft ontvangen, dat
Habib Oellah, zijn broeder Hamed Oellah
en tien dignitarissen en ministers, bij besluit
der Nationale vergadering ter dood zijn
veroordeeld en Zaterdag zijn geexecuteerd.
Uit Pesjawar zijn over deze cxecutie nog
nadere berichten ingekomen. Habib Oellah
n.l. moest eerst met zijn broeder en tien aan-
hangers te voet van de gevangenis naar het
vliegveld bij Kaboel marcheeren, waar een
afdeeling Wasiri's gereed stond. Een joelen-
de en schreeuwende meninte was langs den
Aan een telegram uit Jeruzalem aan
de „Times" ontleenen wij no", dat de
lijst achttien narnen bevat, waaronder
behalve die van voorname Arabieren,
die van zeven Joodsche communisten.
De „Davar' is een te Telaviv verschij-
nend dagblad, dat naast de lijst een be-
geleidende brief openbaar maakte van
majoor Harrington, waarnemend dis-
tritshoofd van politie. Deze brief heeft
betrekking op de notulen van een confe
rence, 2 Juli in het bureau van het hoofd
der politie gehouden met instructie om
de namen der op de zwarte lijst ge-
plaatste op een kaart aan te dienen met
vlaggen onder het nummer, waarmede
elke naam is aangeduid. De lijst moest
streng achter slot en grendel bewaard
blijven. Naast den naam van den Moefti
komt op de lijst ook die voor van Dja-
mal Hoesseini, secretaris van den Op-
persten Muzelmanschen Raad, die een
paar dagen geleden naar Londen ver-
trok.
Buitenland
Het stoffelijk overschot van prins von
Billow zou gisteravond worden verbrand,
waarna de asch op het kerkhof te Nienstetten
bij het graf van zijn vorig jaar gestorven
echtgenoote zal worden geplaatst. Op het
landgoed Klein Flottbeck nabij Hamburg
vond gistermiddag een korte rouwplechtigheid
plaats. Onder de aanwezigen bemerkte men
den rijkskanselier Hermann Miiller, alsmedi
den vertegenwoordiger van den rijkspresident,
Loebe, den president van den Rijksdag,
staatssecretaris Weissmann, als vertegen
woordiger van de Beiersche regeering, staats
secretaris von Schubert van buitenlandsch-
zaken, staatssecretaris dr. Punder van d;
rijkskanselarij, vertegenwoordiger van den
senaat van Hamburg en het gemeentebestuur
van Altona, directeuren van groote Ham-
burgsche reederijen, enz. Nadat een koor het
lied Jerusalem, die hochgebaute Stadt had ge-
zongen, voerde ds. Chalybuss uit Nienstet
ten, die vele jaren een trouw vriend van/hen
ontslapene is geweest, het woord.
Prins von Biilow heeft zijn bibhotheek na-
gelaten aan den Hamburgschen staat en de
Hamburgsche universiteit. Ook heeft hij ver-
scheidene schilderijen vermaakt aan de Ham
burger Kunsthalle.
Een geheim document gepubliceerd.
Een zwarte lijst.
In verband met het publiceeren van
een geheim officieel document, waarvan
de inhoud in Palestina groot opzien
heeft gebaard, is het verschijnen van het
dagblad „Hebreu Davar" verboden. Het
document in kwestie is een zwarte lijst
met de namen van elf Arabische nota-
belen, waaronder de groot-Moefti, de
secretaris van den Oppersten Raad der
Muzelmannen en zeven communisten.
Lord Reading, de liberale gewezen onder-
koning van Britsch-Indie, heeft gister in het
Hoogerhuis de aandacht gevestigd op ds
recente verklaring van den onderkoning van
Indie, omtrent de verleening van den domi-
ion-status aan Indie. In verband daarmee
heeft hij de regeering gevraagd naar haar be-
doelingen ten aanzien van Indie en naar de
redenen, waarom zij de commissie-Simon niet
tevoren heeft geraadpleegd.
Voordat de bestaande beletselen uit den
weg zijn geruimd, achtte spr. het ongewenscht
den dominion-status te verleenen, omdat deze
een zaak is van volledig vertrouwen en En-
geland daarmee afstand doet van zijn verant-
woordelij'kheid jegens Indie.
Lord Parmoor (arbeiderspartij) antwoord
de namens de Engelsche regeering dat deze
niet vernemens is aan de punten van voorbe-
houd, vermeld in de wet van Februari 1919
over de Indische regeering, welke nog van
kracht is en slechts door het parlement kon
worden gewijzigd, te tornen.
Ofschoon de regeering gunstig gestemd is
voor de verleening van den dominion-status
aan Indie, als het oogenblik daartoe zal zijn
gekomen, kan de constitutioneele kwestie voor
Indie pas onder het oog worden gezien na
ontvangst van de conclusies der commissie
Simon. Deze commissie is over de recente
proclamatie van den onderkoning van Indie
niet geraadpleegd.
De Ver. Staten en de maritieme ont-
wapeningsconferentie.
Over de maritieme ontwapeningsconferen-
tie zullen dezer dagen door de leden van de
Amerikaansche regeering belangrijke bespre-
kingen worden gehouden. Daarbij zullen
naar uit Washington gemeld wordt de bij
zonderheden van de Amerikaansche vlootpo-
litiek definitief vastgesteld worden. Aan de
ze besprekingen zal ook worden deelgeno-
men door generaal Dawes, den ambassa-
deur te Londen.
Generaal Dawes is te Washington aange
komen. Hij logeert op het Witte Huis. Presi
dent Hoover wenscht met hem het vraagstuk
van de ontwapening ter zee en de Londen-
sche conference te bespreken.
Dawes heeft ook reeds een lang onderhouc.
gehad met minister Stimson, dat morgen zal
worden voortgezet.
Aan journalisten heeft hij verklaard, dat
MacDonald's reis naar Amerika een moedige
daad was, die het verdiende resultaat heeft
gehad. De Engelsche premier had met deze
reis een groot risico op zich genomen, daar
hij toch niet van te voren kon weten, of zijn
verklaringen in de Ver. Staten of in Engelanc
geen tegenspraak zouden hebben uitgelokt.
Maar MacDonald heeft met groote tact en
staatsmanskunst zijn taak volbracht, wat
door den bijval in beide landen duidelijk be-
wezen is.
Macdonald over zijn bezoek
aan de Vereenigde Staten.
Lof van Baldwin en Lloyd George.
groot rijk en niet als hoofd eener bepaalde
politieke partij. Voor zijn initiatief en voor-
loopig succes kwam hem den lof en de ach-
ting van alle politieke partijen toe en spr.
voegde daar namens de grootste partij der
oppositie aan toe, dat de regeering geen
moeilijkheden zou ontmoeten als de overeen-
stemming met de Ver. Staten en een hechte
vlootovereenkomst met alle vijf groote zee-
mogendheden de voornaamste onderwerpen
ter Londensche conference zouden worden.
Ook Lloyd George complimenteerde Mac
Donald, maar wilde toch graag vernemen
dat het bij besprekingen en plannen geble-
ven was en de premier in geen enkel opzicht
beloften namens Engeland had gedaan, of in
uitzicht had gesteld. MacDonald antwoordde
dat hij geen enkele belofte gedaan of ont
vangen had, behalve de zekerheid dat de con
ference zou plaats hebben en dat de vloot-
beperking in de eerste plaats op de agenda
zou staan. De moeilijkheden om deze confe
rence tot een goed einde te brengen. waren
reeds zoo groot dat degenen, die de alge-
meene ontwapening voorstonden, geduld
moesten hebben tot deze conferentie geslaagd
zou zijn. Eerst dan kon men ook hopen, met
eenige kans van slagen over ontwapening te
land te gaan confereeren.
Een verklaring van Henderson;
Lloyd George keurt de regeerings-
pclitiek goed, Baldwin niet.
Henderson heeft gisteren in het Lagerhuis
inlichtingen gegeven over zijn onderhande-
lingen met Dofgalefski over het herstel der
diplomatieke en handelsbetrekkingen. De
Russische vertegenwoordiger had hem na
mens zijn regeering gezegd, dat deze niet
geneigd was de zaak van de propaganda van
communistische denkbeelden te behandelen,
zoolang niet over en weer gezanten benoemd
waren, die de officieele besprekingen konden
leiden.
Voor het herstel der handelsbetrekkingen
had Dofgalefski dezen eisch niet gesteld,
maar in de practijk maakte dit niet veel on
derscheid, want sinds de verbreking der di
plomatieke betrekkingen had Rusland zoo
goed als niets in Engeland gekocht. Spr. had
van zijn standpunt echter vastgehouden aan
den eisch van verbod van alle communisti
sche propaganda door speciaal daartoe aan-
gewezen personen, die geen ander beroep
uitoefenden en nadat men eenigen tijd in de
zen cirkel had rondgedraaid, had de Russi
sche regeering de vereischte belofte gegeven
en de Engelsche toegestemd in de uitwisse-
ling van gezanten en het officieel herstel der
diplomatieke betrekkingen, waarna de on-
derhandelingen over alle geschilpunten zou
den beginnen.
Baldwin vond, dat de regeering een zeer
vernederende concessie ha gedaan door niet
aan vervulling van alle voorwaarden vast
te houden, die Chamberlain na den raid op
het gebouw van den Arccs als minimum ge
eischt had. Hij vroeg bovendien wat de re
geering dacht te doen als de Russische re
geering haar belofte brak, of als eerste voor
stel voor hervatting der handelsbetrekkingen
een groote Engelsche leening zou vragen?
Lloyd George daarentegen keurde de door
den minister gevolgde methode in alle op-
zichten goed. Het was te dwaas dat alleen
Engeland van alle groote mogendheden geen
officieele betrekkingen met Rusland onder-
hield, waarvan de anderen slechts de vruch-
ten plukten en Engeland de nadeelen onder-
vond. Bovendien hoopte de geheele beschaaf-
de wereld, dat de ontwapeningsconferentie
tot eenig tastbaar resultaat zou leiden en dit
kon niet zoolang Rusland door Engelanc
niet als gelijke werd beschouwd en behan
deld. Waar deze zaak van het allergroot
ste gewicht was voor de toekomst van ge
heel Europa en de geheele wereld, wenschte
spr. den minister van buitenlandsche zaken
van harte geluk met den ingeslagen weg en
hoopte dat het einde aan de rechtmatige ver
wachtingen zou beantwoorden.
(Het debat duurt voort).
De laatste rijkskanselier tijdens den
wereldoorlog.
land trok hij de aandacht door een rede,
welke hij in December 1917 in de Badenschf
Eerste Kamer hield en waarin hij wees op d<
noodzakelijkheid van belangrijke hervormin-
gen in de binnenlandsche poliCek.
Op 3 Oct. 1918, in een zeer moeilijk oogem
blik werd hij benoemd tot rijkskanselier.
Zware brand te Berlijn.
Pas na 4 uur werken het gevaal
geweken.
Na afloop van het vragenuur in het La
gerhuis heeft MacDonald een voorloopige
verklaring over zijn bezoek aan Amerika af-
gelegd. Hij zeide, dat hij vertrokken was zon-
der eenig voorstel, behalve het algemeene
richtsnoer dat iets voor de ontwapening ter
zee gedaan moest worden. Na enkele uren
van bespreking met president Hoover was
gelukkig gebleken, dat ook de Amerikaan
sche president geen overeenkomst tusschen
twee staatslieden op het oog had, maar wel
hetzelfde groote doel, dat evenwel niet be-
reikt kon worden zonder de hartelijke en op-
rechte medewefking van alle vijf groote zee-
mogendheden. Om deze conferentie zoo goed
I mogelijk te doen slagen zou nu het groote
doel der regeering worden.
Baldwin stond op, zoodra de premier uit-
gesproken had en erkende, dat MacDonald
j zich in de Vereenigde Staten inderdaad ge-
drawn had als den eerste-minister van een
Prins Max van Baden, de laatste Duitsch
rijkskanselier tijdens den wereldoorlog, zoon
van den voormaligen groothertog Friedrich I
van Baden, is na een langdurig lijden heden
morgen te 5.45 uur in het Stedelijk ziekenhuis
te Constanz op 62-jarigen leeftijd overleden
Hij is den lOden Juli 1867 geboren als
zoon van prins Wilhelm, een broer van groot
hertog Friedrich I te Baden Baden. Zijn moe<
der was prinses Marie, geboren Romanows
ky, hertogin van Leuchtenberg.
Prins Max van Baden studeerde te Heidel
berg en Freiburg rechtswetenschappen en
promoveerde tot doctor in de rechten. Hij ver.
vulde zijn militairen dienstplicht bij het
garde-regiment kurassiers te Berlijn. Later
werd hij commandeur van het regiment Lans
dragonders.
In 1908 legde hij alle militaire*" commando':
neer en wijdde zich uitsluitend aan de poli
tiek. De BadenschEerste Kamer koos hem
tot voorzitter. Buiten de erenzen van zijn
Te Moabit, in het N. W. van Berlijn, is
hedenmorgen vroeg tegen 3 uur een
brand ontstaan, die zich met razende
snelheid uitbreidde en zich ontwikkelde
tot een vlammenzee die ver in den om-
trek zichtbaar was.
De brand ontstond in een twee verdie-
pingen hoog fabrieksgebouw, waarin de
auto-herstelwerkplaatsen van de Han-
sa-fabrieken gevestigd zijn.
Korten tijd later tastte het vuur ook
het belendende 1 verdiepinghooge fa
brieksgebouw aan, zoodat de vlammen
zee reeds een oppervlakte van 2400 M2.
besloeg.
De brandweer, die met 14 stuks mate-
rieel ter plaatse kwam, had het hard te
verantwoorden. Met 18 stralen en een
drijvende brandspuit werden geweldige
massa's water in de vlammen geworpen
en eerst na 4 uur harden arbeid konden
5 van de 10 motorwagens inrukken.
Behalv^ de autowerkplaatsen zijn nog
een contractorfabriek, een theater-
decor-atelier, een magazijn, een opslag-
plaats van conversen en de lokalen van
'n filmmaatschapppij door de vlammen
vernield.
In laatstgenoemde lokalen bevond
zich een sportvliegtuig, dat eveneens
verbrandde.
De materieele schade is zeer groot.
Persoonlijke ongelukken kwamen niet
voor.
Ondanks het vroege uur was een ont-
zaggelijke menigte op de been.
De bontjassen van burgemeester Bttss,
Enkele bladen nemen het thans op
voor burgemeester Boss. Zij trachten
zijn houding niet goed te praten, maar
ze verklaren openlijk dat men Boss meer
dan slecht heeft behandeld door hem op
zulk een onwaardige wijze te ontvangen
bij zijn terugkeer te Berlijn en hem niet
eens in staat te stellen zich te verdedi-
gen. Voornamelijk het lcoopen van de
bontjassen tegen de bekende voorwaar
den heeft de verontwaardiging van het
publiek verwekt.
Boss zelf beweert intusschen, dat hij
persoonlijk zelf nimmer met de gebroe-
ders Sklarek te doen heeft gehad. Zijn
vrouw had hen op een receptie leeren
kennen. De gebroeders Sklarek zouden
bij deze gelegenheid met haar hebben
gesproken en tijdens het gesprek ter-
loops hebben verteld, dat zij juist een
groote hoeveelheid bontjassen hadden
ontvangen en in staat waren deze jas-
sen tegen spotprijzen te verkoopen. Ze
zouden zelfs de vraag hebben gesteld, of
mevrouw Boss niet van deze gunstige
gelegenheid gebruik wenschte te ma-
ken. Mevrouw Boss zou echter geen
groote waarde aan het aanbod van de
gebroeders Sklarek hebben gehecht.
Korten tijd later gingen zoowel Boss
als zijn echtgenoote op reis. De burge
meester begaf zich naar Kissingen, ter-
wijl zijn vrouw haar vacantie in Gastein
ging doorbrengen. Daar zou mevrouw
Boss zich het aanbod van de Sklareks
hebben herinnerd en toen de gebroeders
Sklarek schriftelijk hebben verzocht
haar een mantel toe te zenden. Toen
weinige dagen later Boss eveneens te
Gastein aankwam was zijn vrouw in het
bezit van den mantel. Mevrouw Boss
vertelde haar man, hoe zij aan den man
tel was gekomen en Boss schreef daar-
op onmiddellijk aan de firma Sklarek
om de rekening. Men zond hem die,
maar nu bleek, dat de gebroeders Skla
rek voor den mantel slechts 375 mark
vroegen. Daar Boss begreep, dat de man
tel veel te goedkoon moes zijn, deelde
hij de gebroeders Sklarek mede, dat hij
nog duizend mark voor een weldadig
doel zou zenden. Dit is ook inderdaad
geschied. Incorrect heeft Boss klaarblij-
kelijk niet gehandeld, al wa zijn hou
ding ook niet juist.
Gebleken is voorts, dat Boss tijdens
wijze is ingelicht over hetgeen tijdens
zijn afwezigheid te Berlijn is gebeurd.
zijn verblijf in de Ver. Staten door zijn
plaatsvervanger Scholz op onvoldoende
De tusschen Scholz en Boss gewisselde
telegrammen zijn heden gepubliceerd.
De correspondentle tusschen
B8ss en Scholz.
Op 26 September waren de knoeierijen
van de gebroeders Sklarek aan het licht
gekomen, maar op 23 October seinde
Scholz nog aan Boss, dat de te Berlijn
heerschende opgewondenheid voorna
melijk aan de aanstaande verkieziiurea
