DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
den AI kmaarsc hen Raad.
DAMES,
Kunsthandel
v. if. If O it T,
St. Vic.- esvhen ken.
No. 2§5
Oif nnmmer oestaat alt 2 bladexu
Hondern een en dertigsie Jaargann
1929
Abonncmentsprijs hij vooruitbetaling per 3 maandcn f2.—-, fr. per post f2.50. Bewijsn. 5 ct. Advertcntiepr. 25 ct. p. regel, grootere letters naar plaatsruimt&l
Brieven franco N.Y. Boek- en Handelsdr. v.h. Herms. Coster Zoon, Voordam C9, Tel. Administr. No. 3. Redactie No. 33.
DlliDA(i> Directeur: C. KRAK. Hoofdredacteur Tj. N. ADEMA.
Postgiro 37960
3 DECEMBER
Gas- en electriciteitsmeters als winstobject.
Eigen haard is goud waard. IVIaar niet in noodwoningen.
De Waagtorenirap meet een historische beteekenis krijgen.
Er zijn van die zaadjes, die jarenlang in
den grond liggen zonder wortel te schieten
en die dan plotseling tot een plantje uit-
groeien, dat ieders belangstelling op zich
weet te vestigen.
Er zijn jaren geweest waarin wij bij elke
begrootingsbeschouwing de huur van onze
gas- en electriciteitsmeters besproken hebben
en er de aandacht op vestigden, dat hier van
een ongemotiveerde en zelfs degressieve be-
lasting kon worden gesproken.
En nu, plotseling, komt deze meterhuur in
de algemeene beschouwingen ter sprake en
zijn B. en W. verplicht geweest hun stand-
punt dienaangaande te motiveeren.
Sommige raadsleden achtten de huur de-
zer meters zelfs uit een zakelijk oogpunt niet
te verdedigen en hebben B. en W. uitgenoo-
digd, met een voorstel te komen om deze im-
populaire en ongelijkdrukkende belasting op
de verbruikers .te doen vervallen, terwijl an-
deren verlaging van den meterhuur wensch-
ten.
Het college heeft daarop geantwoord, dat
verschil van meening kan bestaan over de
vraag of de kostprijs van het product met de
algemeene kosten der meters verhoogd moet
worden zooals bij de muntgasmeters
dan wel of iedere verbruiker een afzonder-
lijke vergoeding voor den meter moet beta-
len.
Het gaat hier, zoo zegt het college, niet
om een belastingheffing, maar om de leve
ring van een product en hoewel men in het
algemeen betaalt naar gelang van het go
bruik dat er van een product gemaakt wordt,
geldt het hier een onderdeel der kosten, dat
met den omvang van het gebruik geen of
weinig verband houdt en derhalve billijk-
heidshalve op ieder verbruiker in gelijke of
ongeveer gelijke mate kan drukken. De kos
ten van aanschaffing zijn van het gebruik
zoo goed als niet afhankelijk. Zou men die,
aldus B. en W., willen begrijpen in de alge
meene productiekosten, dan eerst zou er een
ongelijkheid ontstaan, aangezien dan wel-
licht een verbruiker een groot deel der kos
ten zou betalen van toestellen, welke ten be-
hoeve van b.v. 10 verbruikers zijn aange-
schaft. Een dergelijke op progressie aanstu-
rende regeling, zoo vervolgen B. en W., mo-
ge passen in een belastingstelsel, bij be-
drijfstarieven kunnen deze overwegingen niet
gelden, omdat het hierbij alleen om de leve
ring van een product of een bepaald artikel
gaat waarbij de persoonlijke omstandighe-
den van den verbruiker van geen belang
zijn.
Het omslaan der meterkosten over alle
verbruikers lijkt B. en W. .daarom niet wen-
schelijk.
De heer Ringers heeft op de opmerking
van mej. Car els, dat een winkelier toch ook
niet elken klant een aparte vergoeding voor
de weegschaal laat betalen, geantwoord, dat
het hier een geheel ander geval betreft, om
dat die winkelier niet voor elken klant een
afzonderlijke weegschaal noodig heeft en de
heer Vogelaar heeft de heele onderneming
bij een levensverzekering vergeleken waar
de sterftekans een groote rol speelt en de
candidaat die geen uitkeering ontvangt door
zijn premie meebetaalt aan den verzekerde
die deze wel krijgt.
Onze bezwaren komen hierop neer, dat
zelfs al verdedigt men een aparte meterhuur,
het daarvoor betaalde bedrag in verhouding
tot den kostprijs van den meter te hoog is.
Wie geen gas gebruikt laten wij ons in
het algemeen nu maar tot de gasmeters be-
palen moet evengoed een hooge meter
huur betalen, moet dus betalen voor gebruik
van een instrument waarom hij nimmer ge-
vraagd heeft en waarvan hij in werkelijkheid
geen gebruik heeft gemaakt.
Wie met het hem opgedrongen toestel 1000
M3 afmeet moet evenveel betalen als dege-
ne, die er 1 M3 mee afmeet. De meterhuur
maakt dus een veel grooter percentage van
kleine gasrekeningen dan van groote uit en
is dus een belasting met een sterk degressief
karakter.
Deze huur werkt mede tot de winst van
de lichtbedrijven en het is niet noodig, dat
een bedrijf, dat alleen uit den gas- en
stroomprijs reeds bijna twee ton winst
maakt, dit ook nog doet op de meters welker
plaatsing als een noodzakelijk kwaad moet
beschouwd worden.
Is de meter een noodzakelijk kwaad, dan
mag hij toch zeker niet door het bedrijf tot
een winstobject gemaakt worden. Het is een
aanvaardbaar standpunt, dat het bedrijf de
meterkosten op de verbruikers verhaalt,
maar dan is het billij.' dat de algemeene be-
drijfskosten daarmede verhoogd worden,
wat in den gasprijs tot uiting kan komen.
Eerst dan krijgt men een billijke regeling,
omdat dan hij die 100 M3 gas gebruikt en
dus 100 metingen noodig t^d, aan gas- en
afmeetkosten honderdmaal meer betaalt dan
hij die zijn meter slechts voor het afmeten
van 1 M3 gebruikt heeft.
Laten wij hier ten slotte nog bijvoegen,
dat meterhuur ook onbillijk is omdat het zeer
wel mogelijk is, dat iemand door veeljarig
gebruik een dergelijken meter volledig afbe-
taalt zonder dat hij daarop ooit eenig eigen-
domsrecht kan laten gelden en dat de ver-
gelijking met een levensverzekering niet op-
gaat omdat deze commercieel alleen bestaan-
baar is wanneer de slechte posten door de
goede gedekt worden, terwijl de meterhuur
een factor is, die het lichtbedrijf zelfs vol-
komen zou kunnen uitschakelen om daarna
toch nog voldoende bedrijfswinst te kunnen
maken.
Deze pro en contra meterbeschouwingen
zullen we hier niet verder uitwerken. Vast
staat, in tegenstelling met de bewering van
B. en W., voor ons wel, dat het hier een on
derdeel van de kosten geldt, dat met den om
vang van het verbruik zeer zeker verband
houdt en waarvan het onbillijk is als het
op iederen verbruiker in dezelfde mate moet
drukken, welke ongelijkheid men alleen zal
kunnen wegnemen door het in de algemeene
productiekosten op te nemen
De Soc. Dem. en Vrijz. Dem. wilden aan
deze ,,impopulaire" belasting bestaan er
eigenlijk wel populaire belastingen? ra-
dicaal een eind maken door ze eenvoudig
heelemaal af te schaffen. Het bedrijf zou
daardoor een mindere ontvangst van
42000 hebben, maar volgens een andere
exploitatierekening was er weer een verschil
van 4000 en het was zeker opmerkelijk, dat
blijkbaar geen der raadsleden de hem ver-
strekte cijfers als een volkomen betrouwba
ren maatstaf durfde aanvaarden.
„Het zijn lichtbedrijven", verkondigde de
heer Bonsema, „maar er is geen enkel be
drijf waarbij wij, wat de cijfers aangaat,
zoo in het duisters worden gelaten".
In alien gevalle was wel duidelijk, dat
zelfs bij algeheele afschaffing van den me
terhuur het bedrijf nog voldoende winst zou
afwerpen, maar de heer Vogelaar waar-
schuwde voor al te groote royaliteit en de
meerderheid van den Raad bleek zich voor-
zichtigheidshalve te kunnen vereenigen met
de opvatting van wethouder Ringers, die al-
thans maatregelen wilde nemen, dat op de
ze meterverhuring voortaan geen winst meer
gemaakt zal worden.
Professor Einstein heeft er al vroeger op
gewezen, dat alles op deze wereld betrekke
lijk is. Wat de een groot vindt komt een an
der klein voor en zoo zal men dezelfde zaak
heel verschillend kunnen bekijken al naar-
mate men er verschillend tegenover staat.
De Alkmaarsche houten noodwoningen
werden b.v. in onzen Raad van heel verschil-
len standpunt bekeken en wethouder Lees-
berg oordeelde- daarover heel anders dan de
dames en heeren van de heel wat makker
geworden oppositie.
Advocaten kunnen met zulk heilig vuur
over de onschuld hunner clienten spreken,
dat een buitenstaander werkelijk den indruk
krijgt, dat zij er zelf aan gelooven en wie
mr. Leesberg in den Raad over de Alkmaar
sche noodwoningen hoorde praten, kwam
onwillekeurig tot de overtuiging, dat hij het
eigenlijk betreurde zelf niet in staat £e zijn
een dergelijke woning te kunnen betrek-
ken.
Maar met soortgelijke huizen is het ge-
woonlijk zoo, dat ze het meest geprezen wor
den door de menschen, die er zelf niet in be-
hoeven te wonen en mevr. Helleman, die met
enkele fractiegenooten in een groot aantal
dezer barakken op visite geweest was, gaf
daarvan een allesbehalve opwekkende be-
schrijving.
De ratten speelden er krijgertje op den zol-
der, de slaapkamers, in zooverre men dan met
een zeker air nog van kamers kon spreken,
waren hok-ken waar naast de bedden de
brandstof lag opgestapeld en de fietsen be-
waard1 werden en de keuken had geen lictit
dan door een koker in den zolder, zoodat het
verblijf er werkelijk allerdroevigst moest ge-
noemd worden.
Wie wethouder Leesberg over deze wonin-
gen hoorde, kreeg evenwel een geheel anderen
indruk. Hij sprak er over alsof het een soort
landhuisjes waren, memoreerde niet minder
dan drie slaapkamers en vertelde als een bui-
tengewone attractie, dat de huiskamer door
de ramen licht van buiten kreeg.
Volgens dezen wethouder waren er huur-
ders, die het er zoo naar hun zin hadden, dat
zij er eigenlijk voor hun pleizier woonden, al
gaf hij dan toe, dat de keuken niet het gezel-
figste plekje van het huis was.
Voornamelijk mevr. Helleman heeft tegen
een dergelijke voorstelling een krachtig pro
test laten hooren en het gevOlg was, dat de
Soc. Dem. en Vrijz. Democraten een voorstel
indienden om alle nog bestaande twintig
noodwoningen aan het gebruik te onttrekken
Het is ons niet duidelijk waarom de heer
Leesberg zoo krachtig op intrekking van dit
voorstel heeft aangearongen, daar het waar
schijnlijk door de meerderheid van den Raad
toch wel verworpen zou zijn geworden.
Immers, al zijn deze noodwoningen voor
geregelde bewoning niet geschikt, zij bewijzen
toch goede diensten in nocdgevallen, waarin
de gemeente dakloozen een tijdelijk verblijt
moet verschaffen.
Dat de huren hier zeer laag zijn, mag o i.
geen motief zijn den huurders in de gelegen-
heid te stellen deze huizen blijvend te bewo-
nen. De gemeente heeft ook in dit opzicht een
opvoedende taak en dient er voor te waken,
dat alle ingezetenen een woning krijgen, die
in overeenstemming met de hygienische en
aesthetische eischen van dezen tijd kan ge-
noemd worden.
Wethouder Leesberg zag meer heil in een
opruiming van krotwoningen, wat natuurlijk
eveneens een bijzonder goed werk is.
Wij herinneren ons nog goed den inspectie-
tocht, welke wij eenige jaren geleden met den
heer Westerhof en den directeur van Bouw-
en Woningtoezicht hier ter stede ondernomen
hebben en in welke voor bewoning totaal on
geschikte krotten wij die gelegenheid in aller-
lei sloppen en stegen terecht zijn gekomen
Er was ook toen reeds sprake van de be-
ruchte „Noordzee" een zakvormig aanhang-
sel van de Oude Gracht en hoewel de wet
houder mededeelde, dat er sindsdien hier al
vier krotwoningen verdwenen zijn, gelooven
we, dat het dempen van deze zee van ellende
ondanks de daaraan verbonden kosten zoo
spoedig mogelijk dient voortgezet te worden
Recnts en links was natuurlijk in onzen
Raad voorstander van het opruimen van der
gelijke onmensohwaardige verblijven en d
linkerzijde zag haar voorstellen ter zake van
het gelijktijdig bouwen van evenveel nieuwe
goede en goedkoope arbeiderswonin-gen niet
alleen door de verbonden fracties van de over-
zijde maar zelfs even later ook door het col
lege van B. en W. aanvaard, een overwinning,
die wij dezen krachtigen strijders voor goede
volkshuisvesting van harte gunnen.
Het lijkt ons inderdaad het eenige juist:
standpunt, dat een gemeente die een slecht
woning onteigent daarnaast een betere be-
schikbaar stelt, waarvan de huurprijs zoo
laag mogelijk genoteerd wordt. Doet men dit
niet, dan verplaatst men het kwaad, maar
men roeit het niet uit en bestaat er groote
kans, dat het aantal dubbelbewoningen nog
grooter wordt dan nu reeds geconstateerd
werd.
Er zijn op het oogenblik in onze gemeente
nog 139 gevallen van dubbelbewoning en
hoewel de wethouder verzekerde, dat er slechts
in vier gevallen van noodzaa'k sprake zou
zijn, kunnen we ons niet voorstellen, dat meer
dan honderd Alkmaarsche gezinnen alleen uit
gezelligheid en uit familierelaties de miserc
van gezamenlijke vertrekken, keukens en an
dere gelegenheden zouden verkiezen.
Als jong getrouwde arbeiders bij schoon-
papa of schoonmama intrekken om met hen,
mitsgaders een regiment kleine kinderen, de
gezelligheid van een gemeenschappelijken
huiselijken haard te deelen, dan zijn er daar
voor o.i. nog andere redenen dan een zeker
familiezwak.
Ook hier zal de huurprijs wel een voorname
factor zijn en zoblang dergelijke toestanden
in onze gemeente nog zoo veelvuldig voorko-
men, juichen wij het van harte toe als door
de gemeente, of met haar steun door goede
bouwvereenigingen, een flink aantal huizen
van lage huurwaarde gezet worden, waardoor
heel wat levensgeluk herkregen zal kunnen
worden.
Een groelende stad als de onze moet ook in
huizental voortdurend worden uitgebreid en
het is voor alles de taak der gemeenschap er
op te letten, dat kleine arbeiderswoningen,
waarop particulieren geen winst kunnen ma
ken, desniettegenstaande naar gebleken be-
hoefte worden bijgebouwd.
Sindte een ondernemend zakenman ontdekt
heeft, dat toeristen gaarne een kwartje offe-
ren om onze stad en omgeving ook eens van-
uit het luchtruim te kunnen bekijken, klimmen
des zomers honderden vreemdelingen langs
een drie-verdieping hoog houten gevaarte, dat
oorspronkelijk waarschijnlijk alleen voor de
voeten van den klok'kenist en d'en torenwach-
ter bestemd geweest is.
Niemand onzer tijdelijke bezoekers zal ver-
wachten, dat wij hen langs met loopers be-
dekte treden naar de wijzerplaten van onzen
toren zullen voeren, maar wie zich in het
tegenwoordige trappenhuis aan een torenbe-
klimming waagt, heeft, eenmaal bovengeko-
men, alle reden zich af te vragen waarom de
gemeente hem nog geld vraagt in plaats van
Set toe te geven.
Inwending blijkt de toren voor een moderne
lift niet geschikt en het naar boven brengen
van bezoekers langs een soort hijschinstallatie
aan de buitenzijde schijnt tegenover den aan-
bldk van dit historische bouwwerk ook zijn
aesthetische bezwaren te hebben. Het is daar
om volkomen begrijpelijk, dat er raadsleden
zijn, die tegenover dien jaarlijkschen stroom
van toeristenkwartjes ook eenig comfort wil
len stellen en dus een nieuwe torentrap wil
den laten maken.
Ondanks het feit, dat de toren langzamer-
hand een „goudmijntje" is geworden, heeft de
Raad daartoe niet kunnen besluiten en het
beste zal maar zijn, dat wij in het zomer-
seizoen de trap excuseeren door er een histo-
risch-romantische beschouwing aan te ver-
binden.
Als de gids van „Alcmaria V. V. V."
voortaan in vier talen uitlegt dat aan de leu-
ning van deze trap in 1573 alle Spaansche
krijsgevangenen werden opgehangen, zal
Alkmaar er een attractie bij hebben gekregen
en zullen alle bezoekers volkomen kunnen be
grijpen, dat ons gemeentebestuur een zoo his-
torisch monument tot in Iengte van jaren in
onveranderlijken staat voor het nageslacht
zal willen bewaren.
Over den strijd om Volksonderwijs en het
Bureau voor beroepskeuze spreken wij in een
volgend artikel.
Haard-Fauteuils
WONING-INRICHTING
J. LIEKELES OEBLES
RIDDERSTRAAT 15. TEL. 808.
D&gelijksch owerssicht.
DE UITTOCHT DER FRANSCHEN.
Na elf jaren-de vreemde troepen
vertrokken; groote vreugde; hoe er
feest gevierd werd; de beteekenis
van de bevrijding.
Elf jaren hebben Fransche, Belgische en
Engelsche troepen een groot gedeelte van
West-Duitschland bezet gehouden.
Elf jaren hebben de Duitschers hun vroe-
gere vijanden langs Duitsche straten zien
trekken, hebben zij zich moeten herinneren,
dat zij de verliezers geweest zijn.
Elf jaren
Thans hebben de vreemde troepen de twee-
de zone ontruimd, hebben zij Duitschland
verlaten.
Was het dus een wonder, dat er blijdschap
was bij de Duitschers, toen de vreemdelingen
voor goed vertrokken?
Koblenz en Aken hebben feest gevierd.
Aan alle openbare gebouwen en aan vele
particuliere woningen werden de vlaggen ge-
heschen in bonte afwisseling. Men zag er
de republikeinsche kleuren naast de rood-
wit-zwarte. Men zag vooral de kleuren van
Pruisen en de Rijnprovincie. En toen de
„vreemdelingen" vertrokken waren, trok de
Schupo binnen en nam de taak der „over-
heerschers" over.
Vooral in Aken is het feest geweest. Daar
waren fakkeloptochten en muziekuitvoerin-
gen. Daar was een nachtfeest, dat tiendui-
zenden op de pleinen in het centrum der
stad trok.
Het is middernacht. Plots zwijgt alles en
de torenklokken galmen de 12 slagen over
de stad. Ademlooze stilte. Dan fanfares. En
dan redevoeringcn van den opper-burge-
meester, den rijksminister Wirth en de Prui-
sischen minister Becker.
En zang! Enthousiast zingt de duizend-
koppige menigte het „Deutschland iiber al
les", het „Aacken ist frei" en het zoo beken-
de „Ik had een wapenbroeder".
Dan komt het officieele einde. Met het
Danklied van Valerius wordt het feest offi-
cieel gesloten. De klokken van den Dom hou-
den op te luiden. Alleen de vreugdevuren,
rondom de stad, op de heuvels aangestoken,
branden nog.
En het feest zelf wordt voortgezet. Er
wordt gedronken, geklonken, gedanst, geju-
beld.
Aken is vrij
De tweede zone is ontruimd.
Drie jaren geleden had de ontruiming van
de eerste zone van het Rijnland, die van
Keulen plaats Dit gebied telde ongeveer
twee-en-een-half millioen zielen. De tweede
zone, welke thans ontruimd is, heeft een be-
volkingstal van ongeveer anderhalf millioen
zielen. De derde zone, die als alles naar
wensch verloopt, voor einde Juni 1930 ont
ruimd zal zijn, heeft een bevolking van twee-
en-een-half millioen zielen. Deze cijfers too-
nen wel duidelijk He groote beteekenis van
de „bevrijding". Millioenen Duitschers heb
ben in de afgeloopen jaren onder de bezet-
ting geleden. Vooral moreel omdat ze zich
onder vreemde overheersching gevoelden,
maar toch ook materieel wel, al kan men na
tuurlijk niet voorbijzien, dat velen in de be-
zette gebieden hebben geprofiteerd van de
aanwezigheid van sterke militaire bezettin-
gen. In de laatste jaren na de ontruiming
van de eerste zone en de door de politiek van
Locarno verbeterde Fransch-Duitsche ver-
houdingen, is er in den toestand van het be-
zette gebied een groote verbetering gekomen.
Men hoorde dan ook minder van klachten.
Maar de „vernedering" der vreemde bezet-
ting bleef pijn dotn en van de vreugde te Ko
blenz en te Aken en in de andere garnizoens-
plaatsen der Belgen en Franschen, nu de
vreemde soldaten zijn weggetrokken en de
vreemde vlaggen zijn ingehaald, kan men
dus volkomen begrip hebben. Het vreugde-
betoon hier geeft een voorproefje van de
blijdschap, die het volgend jaar tot uiting
zal komen als de politiek van verzoening en
SIGAREN KOOPEN VOOR SINT
NICOLAAS IS EEN VOOR U
LASTIG EN MOEILIJK WERKJE.
Komt bij ons, en U zult eens zien,
hoe prettig U bij ons koopt.
J. OOIJUIBLOM,
Zilverstraat 3.
toenadering het groote resultaat zal hebben
bereikt van de volledige ontruiming van het
Rijnland.
Buiienland
DE TWEEDE HAAGSCHE
CONFERENTIE.
De conferentie op 3 Januari bijeen?
Naar medegedeeld wordt, heeft de minis
ter-president Tardieu Maandag na de be-
sprekingen tusschen de ministers over de
voorbereiding van de Tweede Haagsche con
ferentie verklaard, dat de conferentie op 3
Januari kan bijeenkomen.
DE STRIJD IN CHINA,
De strijd om Kanton en Oost-Chin
begonnen.
Volgens 'n te Londen ontvangen telegram
uit Honghong is de strijd om 't bezit van
Kanton en Oost-China b&gonnen.
Gedurende den laatsten nacht heeft een
hevige slag gewoed. De bevelhebber te Kan
ton heeft versterkingen naar het front gezon-
den doch maakt in de eerste plaats gebruik
van vliegtuigen.
Generaal Tsjang Fah Wei heeft de troepen
van Kanton in de omgeving van Noord-rivier
in een strijd gewikkeld, terwijl het Kwangsi-
leger uit het Westen naar Kanton oprukt.
EYr.
Fjangestraat 21.
Gang-en Salonspiegels in koper,
brons en gebatikt hout.
Russ.-Chin. conflict.
Een memorandum van Engeland
en de Ver. Stateu ter verdediging
van het verdrag van Kellogg.
De Engelsche draadlooze dienst meldde
gisteravond, dat voor het eerst sinds de on-
derteekening van het verdrag van Kellogg
diplomatieke stappen ten aanzien van dat
verdrag gedaan zijn.
De Engelsche regcering heeft met de Ame-
rikaansche besloten gezamenlijk stappen te
doen naar aanleiding van den toestand in
Mandsjoerije, waarbij Rusland en China her-
innerd worden aan hun verplichtingen,
voortvloeiend uit het verdrag van Kellogg
Het memorandum, dat door de Engelsche
regeering aan de betrokken regeeringen is
medegedeeld, zegt, dat de Engelsche regee
ring met vrees en verwondering den gang
van zaken in Mandsjoerije heeft waargeno-
men.
De Amerikaansche regeering heeft in Juli
reeds stappen gedaan om de aandacht van de
Chineesche en Russische regeeringen te vesti
gen op de verplichtingen, voortspruitend uil
het verdrag van Kellogg. De Engelsche re
geering was het daarmee eens. Beide regee
ringen gaven toen de verzekering, dat zij
niet tot oorlog zouden overgaan, tenzij zij
werden aangevallen.
De Engelsche regeering vereenigde zich
volkomen met de stappen, die de Amerikaan
sche regeering nu doet om opnieuw de aan
dacht te vestigen op het verdrag van Kellogg
en waarbij de hoop uitgesproken wordt, dat
China en de Sovjet-Unie van vijandelijkhe-:
den zullen afzien.
De Engelsche regeering is van meening,
dat de eerbied, die de wereld voortaan voor
China en Rusland zal hebben, voor een
groot deel zal afhangen van de wijze, waar
op zij hun beloften door het verdrag van
Kellogg zullen nakomen.
Inlichtingen van Henderson in
het Engelsche Lagerhuis.
Henderson heeft in het Lagerhuis op vra
gen over het Russisch-Chineesch conflict ge
antwoord, dat voor zoover hij wist noch
China, noch Rusland elkaar ervan op de
hoogte gebracht hebben, dat zij zich in staat
van oorlog beschouwen.
Hij meende ook te weten, dat de Chinee
sche regeering geen definitieve stappen heeft
gedaan om het geschil voor den Volkenbond
te brengen, maar op 18 November had de
Chineesche gezant hem ingelicht, dat de Chi
neesche regeering een dergelijke stap over*
woog en hem om zijn oordeel gevraagd.
Henderson had op de moeilijkheid gewezen,
voortspruitend uit het feit, dat Rusland geen
lid van den Volkenbond is en hij had den
gezant op de hoogte gebracht van de stap
pen, die de regeering der Ver. Staten bezig
was te doen.
De Chineesche minister van buitenland-
sche zaken heeft er de Engelsche regeering
van verwittigd, dat hij van meening was, dat
nu Rusland Chineesch gebied had bezet
ALKMAARSGHE COURANT.
jr.