Itiiintli
KM. II,LUTON.
1929.
No. 290
Honderd een en dertigste Jaargang.
Mammas December.
Badio-hoekje
Dinsdag 10 December.
HUversum, 1071 M. Van 12.15
298 M.) 10 -1 15 w°Ag<VO -kwartet.
2.-Concert door het V o_4._ Knip-
2.-3.- OramofoonmuzieLo{oon_debuta ten
cursus. 4.-5. 530._6.3O Con-
Piano, zang en xyloPh°onkwartet. 6.30 Vaz
cert door het A. V. K. u. EngelschCon-
Dias: Koersen. 6.45 'lsch voor gevorder-
versatie. 7.15—7.45 ingsuuftje uit Rot-
den. 8.01—9.— ".Mannenkoor, het ge-
terdam. Het ,,R- we Vaan" en de Mu
mengd koor g _9 45 A. v. R. O.-
ziekver. Harmon pro{ Dr R j
Nutslezingen over ^indoeisme 9.45—11.—
Krom over. Omroeporkest. Lia Ful<
Concert door lie jo persberichten. Na af
concert gramofoonmuziek. 12.-
loop van
Sluiting. (Uitsluitend K. R O.;
..Ki Godsdienstig halfuurtje. 12.15
11',3?Troncert door het K. R. O.-Tno. 1.15
-\!1 Gramofoonmuziek. 2.-3.- Vrouwen-
3 —3.30 Kniples. 4.-4.25 Gramo-
mirtje. J 9S_5_ Gramofoonmuziek
foon5ffl50ieLezin?2over'„De Katholieke Vredes-
een om 11 uur op om Ds. Van den Kie
boom het huldeblijk aan te bieden, waar-
voor gelden bij de lidmaten zijn mgeza-
iru ld. Bij de inzamelirg kwam de sym-
pathie van de bevolking voor Ds. van
den Kieboom dermate tot uiting, dat ve-
len, die ervan noorden, hoewel geen lid
maten der kerk, eigener beweging de in-
zamelaars een bedrag aanboden, omdat
00k zij van hun sympathie voor dezen
humanen, filosofische persoonlijkheid
blijk wilden geven. In dit opzicht was de
bijdrage van een R. Kath. moedertje, dat
zelfs een inzamelaar achterop licp, om
toch vooral haar gave kwijt te raken,
wel het meest treffend.
Ook menschen in de gemeente, die de
kerk voor het geestelijk leven veroudei d
oordeelen", brachten hun bijdrage.
Woensdagmorgen 12 uur wordt er in
de Pastorie aan hen, die dit wenschen,
gelegenheid gegeven, den jubilans per-
soonlijk geluk te wenschen.
De Zondagsschool, die 54 leerlingen
telt en onder leiding staat van eenige
dames in de gemeente, met Ds. Van den
Kieboom als hoofdleider, brengt den be-
minden leeraar Woensdagmiddag in een
specialen in het Ru'inekerkje te houden
dienst, een zanghulde.
Des avond om 7 uur heeft er in het
Ru'inekerkje een huldigingsdienst van
de gemeentenaren plaats, met Ds. Spel-
berg van Egmond aan den Hoef als
voorganger.
Oeze avond-godsdienstoefening wordt
opgeluisterd door het Hoever Vrouwen-
koortje, onder leiding van Mevr. Spel-
5.
fof—6JD5 Beursberichten. 6.05—6.15 Gra-
Srfoonmuziek 0.15-6.30 fportpraat£_6.30
7.Gramofoonmuziek. '■-'•30 Ker«la
i. 7.30—8.— Lezing over „De ^tvooa
berg.
i,::n 7 30—8.— Lezing over „ue advoca
va^hefac^^posMiegtu'i'^'^S.^-^O-^
i0D^entry 1554.4 M. 10.35 Morgenwijding.
1105 Leztag. 11.20-12.20 Gramofooiunu-
ll.OOL.ezig T Cook) orgel. R.
ziek. 12.20
Sharpe,
celliste. 1.20-2.20 Orkestconcert
2 50 uitzending voor scholen. 3.55 Franscfe
deruurtje. 6-NieuwScWenn' lit MuzJek
voor blaasinstrumenten. 7.20 Lezing.
Lezing. 8.05 Concert. M. Jones, sopraan.
Robertson, bas. Militate kapel. S-20-8_50
Lezing 9.20 Nieuwsberichten. 9.40 Lezing.
10 -Vaudeville- 11.05-12.20 Dansmuziek
Partis „RadioParis", 1725 M ^50-
2.20 Gramofoonmuziek. 4.05
en soli. 6.55 Gramofoonmuziek. 7.-5 Gramo
foonmuziek. 8.20 „La petite manee van
Charles Lecocq. Solist, koor en orkest.
Laneenberg, 473 M. 6.20-7.20 Gramofoon
muziek. 9.35-10.30 Gramofoonmuziek.
11.30 Gramofoonmuziek. 12.25-1.50 con
cert. Orkest en sopraan. 7.25-S-20^urwsi
concert. 8.20 Bachconcert. Viool, viola
garnba, piano, cembalo en sprekei.
Kalundborg, 1153 M. 11.20-1.20 Orkest-
concert 2-20—4 20 Concert. G.rkest en zange^
res. 4.20-4.50 Kinderuurtje. 7.20-8.20
Concert. Harp, cello en zang. 8.20 8.
Mamilien Hansen', van Jens Locher. y.~u
—10 20 Concert. Strijkkwartet, piano
zang. 10.20-11.20 Dansmuziek.
Brussel, 508.5 M. 5 20 Dansmuziek 6.50
Gramofoonmuziek. 8.35 Concert Orkest en
zangeres. 8.35 Vlaamsche uitzending
golfl. 338.2 M.
Zeesen, 1635 M. 6.15—11-45 Lezingen
1150—12 15 Gramofoonmuziek. lz.io—
12^50 Berichten. 1.20-1.50 Cra™f°onrm"-
ziek. 1.50—3.50 Lezingen. 3.50-4.50 Con
cert uit Leipzig. 4.50-7.50 Lezingen. 7 50
Vom Leben", Op. 57, van J. M. Hauer. Or
kest, vocale solisten en spreekster. Daarna.
Berichten.
Ppoviwoi^ai niewws
25-JARIG AMBTSJUBILEUM VAN
Ds. VAN DEN KIEBOOM.
Woensdag 11 December herdenkt Ds.
VvF. G. van den Kieboom ten dag, waar-
op hij voor '25 jaar het ambt van predi-
kant bij de Ned. herv. kerk aanvaardde.
Ds. van den Kieboom studeerde m
Uerecht. Zijn eerste standplaats was
Anloo, een lieidedorp in Drente. Daar-
n.i werd hij in Zalt-Bomme. beroepen
waarop in 1811 het beroep naar Bergem
volgde, zoodat hij in deze gemeente
reeds 18 jaar werkzaam is.
Wie dezen sympathieken prediker
kent, zal volkomen begrijpen, dat zich in
Bergen een comit6 uit den Kerkeraad en
Kei'kvoogaen gevormd .heeft, om hem
dien dag te huldigen.
Dit comite maakt zich Woensdagmnr-
In het kerkelijk leven in N.-Holland,
ja zelfs ver daarbuiten, neemt Ds. Van
den Kieboom, die praeses is van het
klassikaal bestuur in N.-Holland, een
voorname plaats in.
De prediker is bij velen geliefd, het-
geen naar ons oordeel vooral daaruit
voortkomt, dat hij allerminst een secta-
rier genoemd kan worden. In zijn pree-
ken doceert hij zijn eigen waarheden en
iaat daarbij anderen in hun recht. Hij
critiseert wel de ondeugden in eigen
groep, maar brengt bij voorkeur de
deugden van anderen naar voren. Voor
alles is hij tolerant, omdat het hem te
goedkoop is, op eigen braafheid te snoe-
ven en de verdorvenheid van anderen te
belichten.
Vaak maakt hij bij zijn preeken ook
gebruik van gebeurtenissen uit het da-
gelijksch leven.
Wij herinneren ons nog heel goed, hoe
hij op een bizondere wijze h. bekende
debat tusschen Generaal Snijders en
Prof. Van Embden besprak. Wij deelden
toen geenszins zijn inzichten, doch daar-
over maakte Ds. Van den Kieboom zich
allerminst boos. Als man van breede op-
vatting achtte hij het zeer wel mogelijk
dan anderen een andere opvatting over
een zaak hebben dan hij.
Bij voorkeur neemt hij over het gehee-
le land (j.l. Zondag preekte hij nog in
Groningen) spreekbeurter. waar voor
len Protestantenbond, doch met dezelf-
de opgewektheid preekt hij ook voor de
Remonstraten en de Doopsgezinden.
Het is ons bekend, dat Ds. Van den
Kieboom tegen het ambt van domine
vele bezwaren heeft, maar het, abstract
genomen, toch mooi vindt.
Reeds in zijn jeugd gevoelde hij zich
getrokken tot dezen kant van het
domine-schap, n.l. de lijdende mensch-
heid te helnen. En juist daarom plaatste
ook hij zich in 1916 midden in de in
Bergen in het leven geroepen beweging,
die wilde voorkomen, dat de in Bergen
geinterneerde Duitsche deserteurs bij
het sluiten van der, vrede, tegen hun wil,
aan Duitschiand zouden worden uitge-
leveid.
Voor hem was het hier een zaak van
humaniteit. Hij gevoelde, wat er in deze,
door angst opgejaagde menschen moest
omgaan en in deze verdedigin^ van de
rechten van den mensch gevoelde hij
zich allerminst geblameerd om daarover
ook te spreken in vergaderingen te Am
sterdam van de meest geavanceerde re-
volutionnaire arbeidersgroepen.
Wij herinneren ons nog heel goed, hoe
het iiem ook daar gelukte, zijn gehoor
er van te doordringen, dat de mensch
vdor alles geestelijk behoort te leven en
zich een levenshouding dient te verze-
keren.
Dezer dage.i met Ds. Van den Kie
boom sprekende over zijn ambt, verze-
kerde hij ons, dat hij zich dikwijls ge
voelde ais een wijnreiziger in een land
van ^eheetonthouders, omdat hij maar
al te vaak moet ervaren, dat het in het
algemeen geestelijk met den mensch
maar zeer matig gesteld is.
Toch kon hij niet ontkennen, dat hij
ook dikwijls de ondervinding opdeed,
dat het preeken een mooie kant heeft en
vaak ineer resultaat geeft dan men veel-
al in somberheid veronderstelt.
Ook het catechiseeren, mits met leer-
lingen, die belangstelling toonen, oor-
deelde hij werk, dat zelfbevrediging
schenkt.
Boveiial had hij het land aan laksch-
heid en juist lakschheid was maar al te
zeer het kenmerk van onze dagen. Ge-
zien deze lakschheid was z. i. de mensch
nog ver af van het ideaal: een algemee-
ne geest-aanbidding zonder kerk en
juist daarom oordeelde hij de kerk nog
noodig.
Steeds deed het hem prettig aan, wan-
neer hij in gesprekken mocht ervaren,
dat zijn preeken niet zonder invloed
waren geweest.
Prettige herinneringen bewaarde hij
aan de eenvoudige, Drentsche heibewo
ners van Anloo, voor wie hij groote
waardeering koesterde.
Ook aan de Hollandsche gemeente in
Londen, waarvoor hij bij afwezigheid
van den predikant v i 1921 on 1222 het
predikambt waarnam, bleef hij met
sympathie denken, omdat het kolonie
leven op zichzelf reeds interessant was.
Met hem sprekende over zijn jubi-
leum, verzekerde hij ons, dat hij herle-
maal niet had willen jubileeren, doch in
dezen gezwicht was voor de menschen
van den Kerkeraad.
Waar het ons bekend is, dat zeer ve
len zich in oprechtheid over dit jubi-
leum verheugen om den beminden pre
dikant en dorpsgenoot te kunnen doen
bliiken, dat zij zijn persoonlijkheid hoo-
gelijk waardeeren, heeft Ds. Van den
Kieboom o. i. goed gedaan, zich in dezen
naar den wil van den Kerkeraad te
richten
Het is onze overtuiging dat zijn werk
niet vergeefsch is °-ew est, or .dat Y i
vaak daar licht bracht, waar men in
duisternis dreigde te verstikken.
Wij brengen dan ook gaarne den jubi-
laris op deze plaats onzen gelukwensch.
D. A. K
BERGEN.
(Vervolg Gemeenteraad).
De voorzitter zou graag een van d-
tegenstemmers hooren, hoe ze de verordening
wenschten.
De heer S w a a g zou gaarne zien, dat een
volgende maal B. en W. niet zoo ver gingen,
als ze ditmaal gegaan waren.
De heer D i r k s o n vroeg, waarom B. en
W. aan Louv/e electrisch licht voor zijn
broedcentrale hebben geweigerd. Z. i. was dit
iemand schade aandoen in zijn broodwin-
ning, omdat de man het licht voor zijn bedrijf
noodig heeft.
De voorzitter antwoordde, dat dit was
geschied, omdat de man bij den bouw heeft
afgeweken van de vergunning.
De heer D i r k s o n vond de handelwijze
van B. en W. een schandaal. Omdat de man
de broedcentrale met eternietplaten inplaats
van met pannen afdekte, weigert men hem
aansluiting op het licht.
Spr. meent, dat zooiets niet steunt op de
verordening.
De heer Martin wijst er nog op, dat
juist de rijkspluimveeconsulent aan het af-
dekken van kippenhokken en broedcentrales
met eternietplaten de voorkeur geeft, omdat
men daardoor kon voorkomen, dat het dak
een kweekplaats wordt voor ongedierte.
De voorzitter zeide, dat het afdekken
van kippenhokken met eternietplaten wordt
toegestaan.
In een onderhoud met den pluimveeconsu-
lent is B. en W. gebleken, dat eternietplaten
niet het beste middel, maar wel het meest
economische middel zijn. De consulent had
niet het minste bezwaar tegen het afdekken
van de broedcentrale met pannen die met
hout onderschoten zijn en uit een oogpunt
van schoonheidszin moet voor deze aan den
weg staande gebouwtjes aan pannen de voor
keur worden gegeven.
De heer Martin betoogde, dat in alle
pluimveebladen ook voor broedcentrales aan
het afdekken met eternietplaten, met het oog
op het behoud van de temperatuur, de voor
keur wordt gegeven.
De heer D i r k s o n zeide nog, dat aan
eternietplaten ook met het oog op het bewaren
van fourage de voorkeur moet worden ge
geven.
Weth. Apeldoorn had aan Lou we ge
zegd, dat hij zijn stem voor eternietenplaten
zou geven, wanneer de pluimveeconsulent zou
zeggen, dat het eternietplaten moesten zijn
Spr. zal er zich niet voor leenen om
iemand in zijn broodwinning te schaden. Spr.
heeft het gesprek van den pluimveeconsulent
gehoord en die had niet het minste bezwaar
ttgen het afdekken met pannen.
De heer Martin betoogde, dat voor ge
bouwtjes, die in de ruimte staan, het afdekken
met eternietplaten de voorkeur verdient, om
dat pannen dikwijls afwaaien.
Uit het Engelsch door J. S. Flitscher.
Geautoriseerde vertaling door v. d. W
„Maar e begon ik.
Getch maakte er een einde aan en duwde
mij hardaandig in de boot, waarna Pepita
mij haastig voigde. Hij sprong daarna ook
in de boot en greep de riemen. Met een paar
s.agen van zijn krachtige armen waren wij
cie rivier uit en kwamen wij in zee. Het was
a.ep in den nacht; het huis dat wij verlaten
hadden stond zwart tegen de krijtrotsen. Nie-
mand zei een woord. Oom Joseph zat aan het
roer; Pepita en ik naast elkaar met de han-
den ineen. Spoedig waren wij over de baar;
wij schoten flink op, want het water was zoo
kalm als een vijver. Ik keek eens rond, om te
zien waar wij heengingen. Mijn eerste ge-
dachte was, dat wij naar een schip zouden
georacht worden, doch dit bleek niet het ge-
val te zijn, want er was nergens een schip 'e
zien. Gedurende eenigen tijd verkeerde ik in
twijfel, maar aangezien oom Joseph ons
secht uit de riviermond stuurde, begreep ik
wat het doel der tocht was, namelijk Meslie
De voorzitter merkte nog op, dat kip
penhokken steeds met eternietplaten gedekt
mogen worden.
De heer D i r k s o n begreep met, waarom
het gemeentebestuur iemand moet dwars zit-
ten, wanneer deze er zijn voordeel in ziet, om
een gebouwtje met eternietplaten af te dekken.
Het betreft hier bovendien geen woonhuis
Ook hij oordeelde, dat de pluimveeconsulent
met twee monden praat, aangezien deze in de
vakbladen zich ook doet kennen als een voor-
stander van het afdekken van broedcentrales
met eternietplaten. Spr. kreeg den indruk, dat
in Bergen de kleine man altijd wordt tegen-
gewerkt en hij vond het kinderachtig, den
man geen aansluiting op het electrisch net te
geven, waar hij dit voor zijn bedrijf noodig
heeft.
Dr. H e m e 1 r ij k oordeelde, dat B. en W
van den man toch kunnen vorderen, dat hij
de bouwverordening naleeft en dat het daar-
voor niet noodig was, een indirect dwangmid-
del toe te passen.
De voorzitter antwoordde, dat
daarom dan ook tegen den man proces-ver-
baal was opgemaakt. Wat het licht betreft,
ook woonhuizen worden niet eerder aange-
sloten dan wanneer blijkt, dat aan de veror
dening is voldaan en hij krijgt aansluiting,
als hij voldoet aan de bouwverordening.
De heer Martin merkte op, dat volgens
de verordening de man geen vergunning
noodig heeft voor het in gebruik nemen van
een broedcentrale. Met een huis is dit wel het
geval.
De V o o r z i t t e r: Maar het was zijn
eerste plicht om de voorwaarden na te ko-
men, die hem bij het verleenen van de ver-
gunning om te bouwen, werden gesteld. De
man negeert alles en B. en W. schrijven
heusch geen pannenbedekking voor, als dat
niet goed is. Wanneer uit een aesthetisch
oogpunt een eternietbedekking hinderlijk is,
moeten B. en W. die in het algemeen belang
tegengaan. Voor het afdekken van nagenoeg
vlakke kippenhokken met eternietplaten be-
slaat geen bezwaar.
Een verzoek van het Comite der Vereeni
gingen van Burgemeesters en Secretarissen
in de kantons Hoorn, Purmerend, Alkmaar
en Schagen, om adhaesie te betuigen aan een
aan den Minister van Onderwijs, Kunsten en
Weteschappen en aan de Tweede Kamer der
Staten Generaal verzonden adres, houdende
verzoek om wijziging van het Bezoldigings-
besluit Burgerlijke Rijksambtenaren 1928,
in dien zin en in zooverre, dat daardoor meer
waarborgen worden gegeven voor een gelijk
peil van het onderwijs over alle deelen des
lands, zoowel ten plattelande als in de ste-
den
B. en W. adviseerden adhaesie te betuigen.
De heer S w a a g oordeelde de argumen-
teering niet geheel juist.
De voorzitter was dit met met den
heer Swaag eens.
De heer Swaag vreesde, dat met ad-
haesiebetuiging het gevolg zal zijn verhoo-
ging van salarissen voor de ambtenaren.
De heeren Dirkson en Swaag ver-
klaarden zich tegen adhaesiebetuiging.
Bij de rondvraag vroeg de heer Swaag,
wanneer de Raad het bestek en de teekening
voor het slachthuis tegemoet kan zien.
Spr. vroeg ook, waarom aan den Kogen-
dijk voor de eene landarbeiderswoning met
een terreinbreedte van 25 M. kon worden
volstaan, terwijl een ander terrein een breed-
te van 50 M. moest hebben.
De voorzitter antwoordde, dat er
aan de teekening voor het slachthuis werd ge-
werkt, terwijl de heer Apeldoorn antwoord
de, dat in het eene geval de verordening be-
treffende terreinbreedte nog niet was vast-
gesteld en in het andere wel.
Bovendien willen B. en W. in dergelijke
gevallen van den eisch van 50 M. terrein
breedte afwijken, wanneer exploitatie van het
terrein niet mogelijk zou blijken.
De heer Dirkson vroeg, waarom werk-
lieden, die aan de wegen werken met een
hongerloontje van 16 tot 19 naar huis
moeten, terwijl er aan een 30 per week
wordt betaald. Spr. vond dit een wantoe-
stand.
De voorzitter antwoordde dat B. en
W. dien eenen man tijdelijk als voorman-
opzichter hadden aangesteld en dat het in
hun voornemen ligt ctn bij de begrooting
voor te stellen een dergelijk iemand perma
nent aan te stellen.
De heer Den Das oordeelde het een
fout om voor werk, dat geregeld moet gebeu-
ren, het werkverschaffingsloon van 40 cent
per uur te betalen. Z. i. moest voor dergelijk
werk het standaardloon betaald worden.
Het lag in zijn voornemen, om daarop bij
de begrooting terug te komen.
De voorzitter antwoordde, dat het
voor dit werk betaalde loon boven het werk
verschaffingsloon uitgaat.
Dr. H e m e 1 r ij k vroeg, welke maatrege-
len B. en W. denken te nemen, uu gebleken
is, dat een proces-verbaal tegen iemand, die
in strijd met de verordening te Bergen aan
Zee parkeerde, geen rechtskracht had.
De voorzitter antwoordde, dat al-
leen een kleine wijziging in de politieverorde-
ning noodig is. In de verordening staat n.l.:
„openbare wegen" en wanneer het woordje
,,openbaar" geschrapt wordt, dan is de ver
ordening wel geldig.
De heer Den Das zeide nog, gaarne te
zien, dat het toegezegde rapport op het
voorstel dr. Hemelrijk inzake den verbouw
van de U.L.O.-school tot Lagere school
vroegtijdig aan den Raad wordt verstrekt,
opdat de leden gelegenheid krijgen, het se-
rieus te bestudeeren.
De v o o r z i 11 er zegde dit toe.
De heer Den Das drong er nog op aan,
om aan het einde van den Leo Gestelweg en
den Matth. Wiegmanweg eenige verharding
aan te brengen, om te voorkomen, dat de
weg daar aan puin wordt gereden.
De voorzitter zou ook hiervoor zorg
dragen.
De heer Z e i 1 e r had nog een vraag, die
hij naar het oordeel van den Burgemeester
beter in ccmite-vergadering kon stellen.
waarop de Raad in comite ging.
gen. Het was driekwart mijl lang en een hal
ve mijl breed, een rotsachtige, verlaten plek,
waar niemand woonde. Het eiland werd zel-
den bezocht. Ik was er eens met Tom Srip-
ture geweest. Hij was om de een of andere
reden met zijn boot een der inhammen bin-
nen gevaren en zijn zoon en ik waren toen
aan land gegaan en hadden over de rotsen
geklauterd. In den ouden tijd moeten er men-
scnen op het eiland gewoon'd hebben mon-
niken. Toen stond daar een beroemd klooster
Meslie Abbey; de rui'nes daarvan waren
vanaf de inham zichtbaar en de jonge Tom
en ik hadden die natuurlijk bezocht. Een ge-
deelte van de rui'nes was nog in vrij goeden
staat en kon desnoods bewoond worden en
dat was de hoofdtoren, die de laatste abt van
Meslie Abbey had laten bouwen ,even voor-
dat hij en zijn medebroeders waren yerdre-
ven. Dit alles overwegende begreep ik, dat
Meslie Abbey een goede gelegenheid aanbood
voor een man, die zich wilde verbergen en
daarom was ik er vast van overtuigd, dat de
Abbey het doel van onzen tocht was.
Getch staakte het roeien, zette de mast op
en heesch het zeil en daar er een briesje was
doorgekomen, zeilden wij rustig voort in de
richting van het eiland en spoedig zagen wij
daarvan de vage omtrekken. Gedurende on
zen tocht bewaarden onze bewakers een diep
stilzwijgen; ook tot ons spraken zij geen
WIERINGEN.
De bevolking van deze gemeente is thans
de 5000 zielen gepasseerd.
Door Gedeputeerde Staten van Noord-
holland is een beslissing genomen op het
beroepschrift van de Vereeniging voor
Christelijk Nationaal Schoolonderwijs alhier.
tegen de weigering door den Raad dezer ge
meente tot het verstrekken van gelden vooi
schoolbouw te Den Oever. In deze beslissins
wordt overwogen, dat de aanvrage aan alle
wettelijke eischen voldoet en dat de weige
ring tot medewerking dus ten onrechte i?
geschied.
Ten bate van deze gemeente is opnieuw
een bedrag aan gewetensgeld gestort, than?
f 320.—.
De leverantie en het aanbrengen van dt
stoffeering voor de nieuwe school te Hippo-
lytushoef is gegund aan den laagsten in-
schrijver, den heer S. Jongkind alhier, voor
een bedrag van f 1530.
BEVERWIJK.
Vorstschade aan de lressen.
Hoe. groot deze schade in ons rayon ge
weest is, moge blijken uit de volgende cijfers:
De bloembollenveiling Beverwijk had in
hare voorveilingen verkocht ongeveer 5 mil-
lioen stuks lressen, waarvan door overmacht
ongeveer 25 pCt. geleverd kon worden.
Hierbij komt nog dat de bij deze veiling
aangesloten kweekers ruim de helft der
oogstraming in voorkoop hebben aangebo-
den, waarbij dus gevoegelijk aangenomen
mag worden, dat de schade benoorden he*
Kanaal op 70 pCt. geschat kan worden.
ST. MAARTEN.
De heeren H. Kramer en A. Vlaar heR
ben beiden als bestuursleden van der.
polder Burghorn bedankt. Verkozen
werden in hunne plaats de heeren J. S
de Boer te Schagen en P. Bas, alhier.
BARSINGERHORN.
Bij de polderverkiezingen alhier ziji
de volgende heeren gekozen: hoofdinge-
land Schagerkogge, C. Bakker Az.;
Banne Barsingerhorn C. Smit; Kaag-
polder, C. Bakker Az.; Banne Barsin
gerhorn, D. Blaauboer en J. Brommer tc
Haringhuizen.
De heer P. Meurs Jbz. is herkozen tot
hoofdingeland.
Daar de Schager markt op 26 Dec.
(2en Kersfdag) valt is zij vastgesteld op
Vrijdag 27 Dec.
Bij de vleeschverwerkingsinrichting
in den kring Barsingerhorn gev^stigd,
is tot machinist benoemd de heer J.
Langerman,
ZIJPE.
De melkfabriek „Hollandia' te Pur*
merend betaalde voor de Novembermelk
I 14.08 per 100 kilo.
WINKEL.
Door Gedeputeerde Staten dezer Provii*
cie is voor deze gemeente ontheffing verleend
van de verplichting tot het geven van onder
wijs in lichamelijke oefening, tot 31 Decem
ber 1930.
De heer D. Sloover heeft met het oog
op zijn leeftijd, ontslag gevraagd als afsla-
ger bij de markt van de fruit- en groenten-
vereeniging, welke functie hij heeft vervuld
vanaf de oprichting der markt.
UITGEEST.
De heer S. Hoope Jr. behaalde dezer da
gen wederom een '2en prijs, thans op het so-
listenconcours te IJmuiden, tweede afdeeling
clarinetten.
Met ingang van 1 Januari a.s. zal aan
Eiland. Meslie Eiland was een eilandje, on- - gekomen
geveer drie miilea van Finnan's End gele- woord. Dicht bij onze bestemmmg gekomen
stelde Getch voor om naar de oude aanleg-
plaats te gaan en na mij bevolen te hebben
bij het zeil te helpen, stuurde hij (G boot in
een doorgang tusschen de rotsen en bracht
ons langs den steiger, die destijds door de
monniken was aangelegd.
Getch liet ons geen tijd voor overpeinzin-
gen; hij nam nu de leiding en gaf ons en
zelfs oom Joseph verschillende bevelen. Wij
moesten helpen om de boot te lossen en daar
na de bagage, zooals ik verwacht had, naar
den toren brengen. Daar gaf oom Joseph mij
eenige dekens en kussens.
„Benjamin, je moet nu alles doen om te
zorgen, dat de jongedame een warm nestje
krijgt", zeide hij op zoetsappigen toon. „We
zijn hier niet in een eerste-rangs hotel, toch
zullen wij het ons zoo aangenaam mogelijk
maken".
Wij waren in een benedenkamer van den
toren; Getch had een lantaarn aangestoken,
zoodat wij in die kelderachtige ruimte in
staat waren om te zien wat wij deden. Ik
maakte in een hoekje een slaapgelegenheid
voor Pepita en drong er bij haar op aan om
te gaan liggen. Oom Joseph, dat moet ik be-
kennen, was voor haar zeer vriendelijk en
zorgzaam; hij vroeg mij om te zoeken of ik
voor haar iets te eten kon vinden. Pepita ver
langde niets, alleen dat ik bij haar zou blij-
ven. Ik deed dat en maakte het haar zoo ge-
makkeliik mogejijk ijiet eeg paar dekens. En
ik was zeer dankbaar, dat zij binnen eenige
minuten vast in slaap was. Ik zelf zou ook
gaarne geslapen hebben, want ik was dood-
moe, maar ik was angstig en niet o mijn ge-
mak. Aan de eene zijde voelde ik, dat wij wei-
nig te vreezen hadden van oom Joseph, die,
hoe geslepen en gemeen hij ook mocht zijn,
ons niet gemeen zou behandelen, maar ik
was niet zoo zeker van Getch, die, daaraan
twijfelde ik niet, geen gewetenswroeging zou
hebben ons den nek om te draaien om zijn
eigen leven te redden. Terwijl ik naast Pepi-
ta's geimproviseerd bed zat, met mijn rug
tegen den muur, sloeg ik hem gade en vroeg
mij af of wij onder zijn toezicht zouden blij-
ven en voor hoe lang. Niets wees er op, dat
hij zou terugkeeren. Hij had zijn lantaarn
zoo gezet, dat haar. licht niet door een ope
ning in den muur naar buiten kon schijnen.
Oom Joseph zat daarbij met hem op gedemp-
ten toon te praten. Getch maakte een flesch
sterke drank open en beide namen daaruit
een glas. Zij gedroegen zich zeer netjes en
kalm; men had kunnen veronderstellen, dat
zij een huiselijk praatje hidden. Eindelijk
viel ik van moeheid in een vasten slaap.
Toen ik even plotseling weer wakker werd,
was Getch niet meer te zien. De morgenzon
scheen door de vensteropeningen boven in
den Oostenlijken muur en ik hoorde het ge-
schreeuw der zeevogels en het kwetteren van I
dg krgaien, dje boven rond den toren v.loge^
Pepita was nog in diepen slaap; zij ademde
kalm en regelmatig. In een anderen hoek,
begraven in dekens, lag oom Joseph vast in
slaap, zachtjes snorkend. Zijn handen lagen
gevouwen over zijn buik; zijn mond was half
open. Naast hem stond de gedoofde lantaarn
en de flesch met glazen doch Getch was
er niet.
Ik stond op en voelde mij stijf en pijnlijK
door het liggen op mijn harde legerstede. In
de duisternis van den nacht had ik niet kun
nen onderscheiden wat wij uit de boot hadden
gedragen. Thans zag ik, dat oom Joseph
goed geproviandeerd was met blikjes, vruch-
ten, brood voor eenige dagen, koffie, thee,
twee kisten met flesschen bier en sterken
drank. Het zien van al die proviand stelde
mij geenszins gerust, want daaruit was op te
maken, dat onze gevangenschap nog eenigen
tijd zou duren. Het was echter al iets, dat wij
van Getch bevrijd waren. Verlost van hem
kon ik oom Joseph gemakkelijker misleiden
en een poging wagen om een voorbijgaanct
schip te seinen. Ongelukkigerwijze, dat wist
ik uit ondervinding, gebeurde het hoogst zel-
den, dat er schepen in de buurt van Meslie
Eiland kwamen edoch, de mogelijkheid
bestond. Ik ging naar buiten en zeer verlan-
gend om zekerheid omtrent Getch te krijgen,
ging ik eerst naar de landingsplaats om te
lien of de boot daar nog lag. Zij was er met
en dus was hijjs nachts vertrokken.
-*■ f r r (Wordt vervolgd).
MM
32
