DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN. Uit den Alkmaarschen Read. Uii hmi Fapiesnent No. 301 DH nnmmei Beslaaf nit 3 bladen. Htnderd sen en dertlgste laargang 1929 Abonnomentsprys bij vooruitbotaling per 3 maanden f2.—fr. per post f2.50. Bewijsn. 5 ct. Advertentiepr. 25 ct. p. regcl, grootere letters naar plaatsru!mte.\ ttrieven franco N.Y. Boek- en Handelsdr. y.h. Herms. Coster Zoon, Yoordam C9. Tel. Adniinistr. No. 3. Rcdactie No. 33. ZATEHUilii Directeur: C. KRAK. Hoofdredacteur Tj. N. ADEMA. Posigiro 37060 •it DECEMBER De weiihouders krijgen Boon near weaken. Frincipieele besewaren iegen een uifkeering aan de arman. Mr. Sluis is geen sportenthousiast. Er is geen ondankbaarder baantje dan het wethouderschap- j De gekozene aanvaardt het noodgedwon een omdat hij zijn kiezers nu eenmaal be loofd heeft, dat hij zich volkomen voor de cemeenschap zou opofferen, maar al spoe- dig blijkt, dat het zoogenaamde eerebaantje zooveel inspanning en studie vereischt, dat er zoo goed als geen tijd meer voor de behar- tiging van eigen belangen overblijft. i De consequentie van dat alles zou zijn, dat men alleen rentenierende ingezetenen tot wethouder zou kunnen benoemen, maar ge- jukkig is indertijd het wethouderssalaris uit- gevonden, zoodat de man, die zich zoo ge heel ten bate der gemeenschap opoffert, naar verdienste beloond kan worden. Heelemaal naar verdienste bezoldigen kan men een wethouder natuurlijk nooit. Dat zou de gemeentekas niet kunnen dragen en bo- vendien zou het voor sommige wethouders zeer onaangenaam zijn als zij zagen, dat hun collega's een grooter salaris hadden dan men hun zelf zou willen toekennen. Er is dus een voor alien gelijk wethou derssalaris en men mag in het algemeen ver- cnderstellen, dat alle leden van het edel- achtbare college daarvoor in dezelfde ruime mate hun onvolprezen toewijding geven. De vraag of het wethouderschap een eer* baantje dan wel een ambtenaarsbaantje is bleek jarenlang onoplosbaar, maar door het toekennen van salaris is in principe uit gemaakt, dat het laatste het geval is. Laat men het salaris buiten beschouwing, dan staat een wethouder mijlen ver boven iederen ambtenaar en bij officieele gelegen- heden komt dan ook uitsluitend de man naar voren, wien door de kiezers een leidende functie is opgedragen. Hij werkt en denkt in het belang der gt- iieente en wel in zoo sterke mate, dat de wethoudersjaren, evenals Indische jaren, eigenlijk dubbel geteld worden. Toen de gemeenteraden nog deftige colle ges waren waar geen onvertogen woord ge hoord werd, heeft men van een wethouder heel wat minder gevergd dan thans het ge val is. Nu zit hij als stootblok tusschen al lerlei politieke partijen, nu heeft hij van ieder, die men maar in onzen Raad wil kle zen opmerkingen en standjes af te wachten nu moet hij harder dan ooit werken en den- ken om het ieder naar den zin te kunnen maken en men heeft dan ook begrepen, dat een wethouder bij zijn aftreden een levend wrak is, die geen kracht meer overhoudt om zich zonder overheidssteun in de Maatschap- pij te kunnen handhaven. Het zou schromelijk onbillijk zijn, iemand, die zich zo6 voor de gemeenschap heeft op. geofferd zonder meer los te laten als hij to- taal versleten is. Reeds lang is het denkbeeld van een pen sioen overwogen, maar helaas heeft zelfs de Raad het werk van zijn meest uitverkoren leden altijd zoo weinig gewaardeerd, dat de gedachte nooit tot een besluit is geworden. In 1922 is de kwestie eens ter sprake ge komen en we herinneren ons nog heel goed hoe de wethouders toen als schooljongens buiten de deur gezet werden en in de gang moesten wachten tot de heeren het eens wa ren geworden. Inderdaad werden de heeren het eens, maar toen de wethouders met gezichten vol blijde verwachting weer binnenstapten, werd hun medegedeeld, dat de kwestie niet zoo eenvoudig was als zij er uitzag en dat men er prijs op stelde en eerst nog eens een raadscommissie over te hooren, wat in goed Alkmaarsch zeggen wil, dat de pensionnee- ring voor onoverzienbaren tijd van de baan was. In 1926 heeft men nog eens een schuchte fe poging gewaagd, maar het scheen wel of toen de burgerij om de een of andere reden niet zoo bijzonder op die pensionneering gc charmeerd was en de reeds ingediende voor stellen werden toen terug genomen waarna zij schijnbaar voorgoed in den grafkelder der doodgeboren plannen werden bijgezet Dat mag allereerst hierom betreurd wor den omdat men toen een pracht van een re geling had ontworpen. Men was toen zoo van de opoffering door deze edelachtbaren overtuigd, dat men ze na acht dienstjaren een dadelijk ingaand pen sioen van tweederde van het salaris wilde geven. De regeling had zelfs terugwerkende kracht, er werden nog tal van vroegere wet houders, alsmede hun weduwen en weezen, in betrokken, maar helaas waren er toen vele kortzichtigen, die deze regeling voor sen gemeente van onze financieele capaciteit /eel te kostbaar hebben gevonden. Men heeft er destijds op gewezen, dat ook een jonge wethouder, die voor zijn diensten in het belang der gemeente ruimschoots schadeloos gesteld wordt, en zich na zijn wet- houdersschap weer ten voile aan eigen werk- kring kan wijden, na vier dienstjaren reeds reqht ox) een betrekbeliik groot aedeelte van zijn salaris zou krijgen. Men let er niet op, zoo redeneerde men I toen, of hij het al dan niet noodig heeft, of hij straks wellicht onze gemeente gaat verla- ten om elders als Kamerlid, misschien als minister wellicht zelfs opnieuw als wet houder in korten tijd een nieuw pensioen bij het vorige te kunnen voegen. Vier jaren, zoo zeide men, is maar een be- trekkelijk korte tijd, wethouders komen en verdwijnen soms na elke verkiezing en bin- nen afzienbaren tijd wordt onze begrooting gedrukt door een post aan wethouderspensi oenen voor menschen wier bijzondere ver diensten gewoonlijk binnen enkele jaren to- taal vergeten blijken. Op kleinere gemeenten drulcken deze uit gaven veel zwaarder dan op grootere en het voorgestelde pensioen is van zoo overwegen de beteekenis tegenover het betrekkelijk kort genoten salaris, dat het \yethouderschap voomamelijk door het pensioen een begee- renswaardig baantje zal worden. Wordt pensioen ingevoerd, dan wordt het wethouderschap het meest begeerenswaar- dige ambtenaarspostje, dat de gemeente ooit heeft geschapen, dan zal de strijd daarom. feller dan ooit gevoerd worden en dan zal voor het aanblijven van een wethouder niet alleen meer op geschiktheid en bekwaamheid, maar ook op heel andere factoren in ver- band met zijn diensttijd gelet worden. Men wees er toen op, dat de benoodigde gelden ten slotte ook opgebracht moestm worden door ingezetenen, die zelf een alles- behalve verzorgden ouden dag tegemoet gaan, dat het wethouderschap voldoende tijd voor eigen bedrijf overlaat, ja, zelfs dik- wijls eer een voordeel dan een nadeel voor dat bedrijf beteekent en was van meening, dat een zoodanigen aanval op onze gemeen- telijke schatkist zeker niet mocht uitgaan van de vertrouwensmannen, die de kiezers ze'f de zorgvuldige bewaking daarvan hadden opgedragen. Maar, zooals gezegd, dat zijn alle ver- ouderde ideeen geworden, maar omdat d? voorstellers er waarschijnlijk niet geheel gc- iust op waren, dat hier en daar nog eens zoo'n ouderwetsch idee naar voren zou ko men, had men besloten de vesting van het wethouderspensioen min of meer bij verras- sing te veroveren. Maandag verscheen de betrokken bijlage en drie dagen later werd het voorstel der fractievoorzitters zonder eenige discussie, zonder hoofdelijke stemming, zelfs zonder eenige opmerking van Mr. Sluis, met alge- meene stemmen aangenomen. De wethouders, die zich bescheiden terug wilden trekken waren nog niet bij de deur of ze konden al weer terug komen enjieze loop van zaken heeft hen blijkbaar zo<Tmet stomheid geslagen, dat de heer Thomsen als oudste van het begenadigde drietal, van ver- fcazing geen woord van diepgevoelden dank heeft kunnen uitbrengen. Meer dan ooit zijn de wethouders nu ambte- naren onzer gemeente geworden. Zij zijn be- bevoorrecht boven alle andere omdat zij in 12 jaren hun voile pensioen tweederde van hun salaris kunnen verdienen waar voor andere ambtenaren een veertigtal dienst jaren noodig hebben. Zij krijgen hun pensioen reeds op 60-jari- gen leeftijd, zij nemen in alle opzicnten een bevoorrechte positie in, maar natuurlijk zwijgt elke critiek bij de gedachte hoeveel er van deze onbaatzuchtigen in het belang der gemeenschap gevergd wordt. Wanneer zij als wrakken in de maatschappij terugkeeren, is het gemcenschapsplicht hen in goede Hoi landsche munt den dank der kiezers te de monstreeren. Wanneer zij het geen acht jaar kunnen volhouden, of erger nog, wanneer zij ^als slachtoffer van hun plicht mochten vallen, zal de gemeenschap zich hun lot onmiddel- lijk aantrekken of zich over hun hulpelooze weduwen en weezen ontfermen. Er is slechts £en ding, dat wij van harte hopen, namelijk, dat eenzelfde regeling bin nen afzienbaren tijd ook voor de raadsleden zal worden getroffen. Wie nagaat wat er ook van hen tegenwoordig aan tijd, inspanning en studie gevergd wordt, kan niet anders dan ijveren voor een pensioen, dat deze bescheiden werkers, mitsgaders.hun weduwen en weezen, levenslang den diepgevoelden dank der bur gerij zal kunnen bewijzen. Met het oog op de komen-de feestdagen had de Alkmaarsche Bestuurdersbond den Raad de gelden gevraagd om alle uitkeeringen van het Burgerlijk Armbestuir in de Kerstweek met 50 pCt. te kunnen verhoogen. De heer Bonsema en mevr. Helleman Hardebol hebben dit adres krachtig onder- sieund en er op gewezen, dat in dezen tijc van kou en werkloosheid in zoo menig gezin bittere armoede wordt geleden, dat er bij ve- len geen kolen, geen eten en geen dekking is en oat vooral de gezinnen piet kleine kinde- ren, waar de vrouwen in de feestdagen niet uit werken kunpen gaan en dus niets verdie- neru sen trauricre Kerstmis tegemoet gaan. Nu de gemeeniefinancien wat ruimer zijn, drong voornamelijk de heer Bonsema er krachtig op aan dit verzoek niet af te wijzen, maar zelfs de heer Van Slingerland, die, toen eertijds de R.K. Volksbond hetzelfde vroeg, betoogd heeft, dat deze hulp overhcids- plicht was, liet de arbeidersvertegenwoordi- gers aan de ovrezijde volkomen in den steek en verdedigde een "theorie waarin directe hulp der gemeente slechts als aanvulling van parti- culiere liefdadigheid veroorloofd zou zijn. Hij wees daarbij op de steunorganisatie der Katholieke arbeiders en't mag allemaal heel juist zijn, maar het is duidelijk, dat de niet- Katholieke armen hier ter stede daarmede in geen enkel opzicht worden geholpen. Zij be- hooren tot zooveel gToepen en kerkgenoot- schappen. dat van een dergelijke particuliere steunregeling geen sprake kan zijn. Er is wel eens beweerd, dat het niet op den weg der gemeente ligt dergelijke Kerstgaven te verstrekken, er is wel eens betoogd, dat het in strijd met de Armenwet zou zijn alle uit keeringen met een gelijk percentage te verhoo gen en voor wettelijke belemmeringen moet ten slotte alles wijken. Maar wie ziet hoe verschillende gemeenten een Kerstgave verstrekken en dit elk jaar weer doen zonder dat daarover ooit eenige aanmerking gemaakt wordt, mag zeker con- stateeren, dat als men werkelijk wil, deze Kerstgave voor de armsten in onze gemeente niet achterwege behoeft te blijven. Juist in den tijd, dat men het presentiegeld veihoogt en de wethouders, hun weduwen en weezen pensionneert, hadden wij zoo graag gezien, dat men zich niet achter principes en argumenten verschuilde toen er een betrekke lijk klein bedrag voor het Kerstfeest der armen gevraagd werd. Laten wij hopen, dat het Burgerlijk Arm- bestuur, dat volgens mededeeling van den burgemeester, zelf van plan was een extra toeslag te geven, zijn taak zo6 ruim zal op- vatten, dat"de Kerstgave in deze donkere da gen een beduidende vergrooting van inkom- sten zal beteekenen. Mr. Sluis is de eenige geweest, die zich te- gen de voorgenomen plannen tot grondige verbetering van ons Sportpark verzet heeft Voor de sport voelt hij niets en het Sport- park is alleen nuttig als de driehonderdvijf- tig jarige herdenking van Alkmaat's Ontzet gevoerd moet worden, wat helaas maar een maal in de drie-en-een-halve eeuw voorvalt en waarvoor we er dus geen Sportpark op na be- hoeven te houden. Scheen het eerst alsof ook de financieele commissie een reeks bezwaren naar voren zou brengen, de leden dezer commissie krabbelden de een na den ander terug, debateerden wat over een exploitatierekening, die al dan niet bij de stukken zou hebben gelegen, of verklaar- den zich afdoende beantwoord met het eene voorbeeld dat wethouder Leesberg hen van de regeling in andere gemeenten kon geven. Uit de becijferingen van den wethouder is gebleken, dat, zelfs wanneer de plannen ten voile uitgevoerd worden, de gemeente per jaar niet meer dan 3000 aan het Sportpark ten koste zal leggen, een subsidie voor sport en spel, die, tegenover de enorme bedragen welke voor de ontwikkeling van den geest worden uitgegeven, zeker alleszins verant- woord mag heeten. Wij hebben in een vorig artikel uitvoerig uiteerigezet wat er nu veranderd en verbeterd zal worden en wij kunnen slechts de hoop uit- spreken, dat zoo spoedig mogelijk met de werkzaamheden wordt begonnen opdat het Sportpark als de mooie dagen weer aanbre- ken, geheel voor zijn bestemming gereed zal zijn. Verscheidene gemeenten hebben in open- bare zitting der iaatsten tijd tot een geschenk aan het nieuwe gouvernementshuis besloten. Waarom dit in Alkmaar in geheime verga- dering moest gebeuren en waarom het daar voor bestemde bedrag zelfs nu nog niet in het openbaar genoemd kon worden, is een der onopiosbare raadsels waarin men zich zoo nu en dan in onze raadszaal kan verdiepen. Door een gelukkige transactie met den boekhandel ter Burg en door den gemeen- schapszin van een ingezetene, die een volle- dige steeg voor de somma van f 60 aan de gemeente wil verkoopen, kan op den gevaar- lijken verkeershoek bij de Groote Kerk een be duidende verbreeding van de Koorstraat wor den verkregen. Wij ver'heugen ons daarover van harte want'het verkeer is op dit punt zeer gevaar- lijk, daar de auto's elkaar niet kunnen zien aankomen en de voetgangers hier een gevaar- lijken viersprong moeten oversteken. De nieuw vastgestelde Motor- en Rijwiel verordening bevat heel wat soepeler bepalin gen inzake het stationneeren van auto's lang-s den wegkant, maar het is te verwachten, dat de politie, die, volgens de raadselachtige re- dactie van Art. 8, de grens tusschen het ge- oorloofde en het niet-geoorloofde zal moeten trekken, voor een zeer moeilijke taak zal ge steld worden. Dank zij het waarsehuwend voorbeeld van Leiden, hebben B. en W. begrepen, dat over onze historische gebouwen met de uiterste zorg moet worden gewaakt, in verband waar- mede het bestuur van Alcmaria V. V. V., dat haar kantoor in het Waaggebouw heeft, een aanschrijving had gekregen, dat daarin voortaan geen kachel mag gestookt worden. *-^er terecht heeft dit bestuur daarna opge- merkt, dat er in hetzelfde gebouw nog twee gemeentediensten zijn gevestigd, welker ka- chels hetzelfde brandgevaar kunnen opleve- ren en omdat men gemeenteambtenaren niet in de kou mag laten zitten en een kachel een verwarmingsinstallatie is, die niet op hetzelf de oogenblik uitgaat als de ambtenaren zelf, heeft mr. Leesberg voorgesteld hier een in- richting voor gasverwarming aan te brengen, die ongevaarlijk in het gebruik is en uitge- draaid kan worden als de ambtenaren op het punt staan hun welverdiende rust te gaan ge- nieten. Dank zij de spontane instemming van den Raad loopt Alkmaar niet het gevaar, dat een zijner mooiste momu-menten in de vlammen zal verdwijnen. De burgemeester heeft ten slotte zijn besfe wenschen voor de komende feestdagen uitge- sproken en den edelachtbaren dames en hee ren een zalig uiteinde toegewenscht. Het was de laatste vergadering in de laat ste maand van het jaar en vooral de wethou ders hebben daarin de waarheid van het spreekwoord „lest best" kunnen constateeren. f oor de jKersttafel. Kersttafellakens f O.-l-S.J O.&S Kerstloopers f 0.85 Servetjes p. 12 st. f 0.2S le kw. roode KaarsenQ st. f Q.55 Kandelaars m. k. vanaf if 0.40 Roode Kapjes met supp. f WJO KERSTVERPAKKINGEN. JFa. I AA EM 1BO 11*1 Jjungeslraat 21. DEN HA AG, 20 Dec. 1929; Drie en een half uur heeft de minister van Defensie, de heer Mr. Deckers, gisteravond in de Tweede Kamer gesproken ter beant- woording van de leden, die zich bij de alge- meene beschouwingen over zijn Begrooting hadden laten hooren en het mag niet anders gezegd worden, of we hooren slechts zelden zulke knappe, goed uitgesproken redevoerin- gen in onze Vclksvertegenwoordiging en als we niet op de tribune hadden gezeten, zou- den we allicht ingestemd hebben met het ap- plaus, dat de Kamer na afioop deed hooren Na een woord van dank voor de welwil- lende bejegening welke hij van de Kamer had ondervonden, begon hij met den eenzijdige ontwapenaars te verzoeken zijn voorstellen n handelingen met objectieven blik te be- schouwen. Daarna heeft hij zijn denkbeelden en plannen in zake onze defensie en die van onze overzeesche landen uiteengezet. We moeten volstaan met slechts enkele losse gre- pen uit zijn betoog te doen. Wij teekenden er uit aan, dat de Minister nadere voorstellen tot verbetering van het materieel der Mari ne zal doen na met den minister van Kolo- nien tot overeenstemming te zijn geraakt om- trent de samenstelling van de vloot. De duik- booten, waarvan de sociaal-democratische afgevaardigde Ter Laan niets wil weten, acht de minister onmisbaar voor onze verde- diging. Het zijn juist de schepen, welke ons kleine land moet hebben, wijl we ons slechts tot defensief optreden moeten bepalen. Wat het personeel betreft, de minister vertrouwt, dat in 1931 ons marinepersoneel, ook wat het inlandsch element aangaat compleet zal zijn. Natuurlijk stond de minister ten stelligste afwijzend tegenover de motie-Ter Laan om het contingent van onze landmacht te verla- gen. De motie heeft geen kans cm aangeno men te worden, maar de minister verklaarde voor alle zekerheid, dat van hem geen uit- voering er van zou zijn te wachten. Omtrent de veelbesproken werf te Hellevoetsluis wil de minister nog nadere voorlichting hebben van een bijzondere commissie van deskundi- gen. Laat Hellevoet dus nog niet alle hoop varen! De minister zal ernstig overwegen hoe het rendement van de vooroefeningen, waarvan hij een der geestelijke vaders mag heeten, grooter te maken. Wat de zooge naamde dubbelrangen betreft, de minister er- kende volmondig, dat deze een mislukking zijn gebleken. Hij zal dan ook geen benoe- mingen van dien aard meer doen, doch had tocli ook bezwaar tegen't denkbeeld om aan hen, die b.v. den rang van majoor hebben doch het werk van kapitein doen, ten einde uit de moeilijkheden te geraken het tracte- ment van majoor toe te kennen. Daf is zou den staat op een uitgave van 2 V* ton komen te staan. Ten slotte heeft de minister de eenzijdige ontwapenaars te woord gestaan en hij heeft hun duidelijk gemaakt, dat hun beroep op Denemarken in geen enkel opzicht opging. Denemarken blijft zijn weermacht houden, handhaaft zijn vloot enz. En ook Zwitser- land denkt niet aan eenzijdige ontwapening. Gerepliceerd is er niet, zoodat de Kamer nu tot behandeling der artikelen kon over- gaan. Daarbij is onder meer een amende- ment van soc. democratische zijde ingediend om de post van 1.150.000 voor twee onder- zeeers op de Begrooting te schrappen. Hier- over zal hedenmiddag gestemd worden even als over de zooeven genoemde motie-Ter Laan, alsmede over een paar andere moties, welke dezelfde afgevaardigde onder de ver- dere besprekingen ten gunste van de mobili- satieslachtoffers had ingediend Hedenmiddag is de Tweede Kamer, begon nen met een aantal stemmingen in verband met de vannacht afgewerkte Defensiebegroo- ting en de heer Ter Laan heeft daarbij moe ten ervaren, dat de meerderheid van de Ka mer nog niet homogeen met zijn inzichten is. Vooreerst is zijn motie tot inkrimping van het contingent verworpen met 51 tegen 26 stemmen, zijn amendement om de post voor twee onderzeeers te schrappen ging denzelf- den weg met 52 tegen 25 stemmen. Een motie van den heer Ter Laan om een nooduitkee- ring toe te kennen aan mobilisatieslachtof- fers, die in benarde omstandigheden verkee- ren, werd afgewezen met 51 tegen 27 stem- men en een motie van denzelfden afgevaar digde vragende om een noodregeling voor mobilisatieslachtoffers die niet onder de thans geldende regeling vallen werd even- eens afgewezen met 51 tegen 27 stemmen. De minderheden werden gevormd door de S.D.A.P., de V.D., den communist Wijnkoop en soms den heer Floris Vos. De begrooting van Defensie is ten slotte door de Kamer goedgekeurd met de reeds genoemde kamer- leden als tegen9tanders. Daarop heeft de Kamer enkele kleinere ontwerpen goedgekeurd, waaronder dat tot machtiging van de regeering om deel te ne men aan de overeenkomst tusschen de gem. 's-Gravenhage, de spoorwegen en de Maat schappij voor vuilafvoer betreffende het over- brengen van het Haagsche stadsvuil naar de Drentsche heide. Over dit laatste punt is een korte bespreking gevoerd, waafbij o.a> de heer Ter Laan aan kwam dragen met het denkbeeld om een commissie te benoemen tot onderzoek wat er voor Nieuwkoop kan wor den gedaan, dat ook naar stadsvuil zit te hunkeren. Minister Ruys achtte een dergelij ke commissie overbodig. Er kan best naar maatregelen worden gezocht om Nieuwkoop te helpen ook zonder commissie. De Begrooting van het Wegenfonds, welke vervolgens aan de orde was, heeft uit den aard der zaak heel wat wenschen doen for- muleeren. Wij zullen het debat niet in bijzon- derheden nagaan, wij kunnen volstaan in de eerste plaats met de mededeeling, dat minis ter Reymer verzekerde, dat er, wat de uit- voering betreft, niet vlugger kan gewerkt worden omdat er anders kans bestaat, dat de prijzen der materialen zullen stijgen en er een tekort aan werkkrachten zal komen. Hij wees daarbij er op, dat echter met de voor- bereiding van de plannen sneller kan wor den gewerkt en dat wilde hij bevorderer.. Maar daarvoor mag hij ook rekenen op de inedewerking v'sn den nieuwen directeur-ge- neraal van den ft'sterstaat. Intusschen gaf hij toe, dat het rijkswegenplan op sommige punten moet worden herzien, zonder even- wel uit het oog te verliezen, dat de wegeu van den eersten rang de voorkeur blijven be- houden boven secundaire en tertiaire we- gen, waarvoor sommige leden in de bres wa ren gesprongen. Ook de bruggenbouw houdt verband met de wegverbetering en keent daarmee tegelijk in behandeling. Een brug over het Hollandsch Diep komt dus het eerst in aanmerking, daarna de bruggen over de Waal en den Rijn. De heer Hiemstra (S. D. A. P.) had het denkbeeld opgeworpen om hen die een inko- men beneden 1500 hebben van de Rijwiel- belasting te ontheffen. De Minister meende, dat dit eerder bij zijn collega van Financien behoorde, maar hij wilde er met dezen wel- eens over spreken. Intusschen wees hij er op, dat, als men zelfstandige rijwielpaden wenscht, gelijk vele leden hadden gedaan, er niet te veel van die belasting kan worden vrij- gesteld, ook al zou het offer, dat door de vrij- stelling van de minder bedeelden gebracht wordt, niet meer dan 6 ton kostenDgeliik de heer Hiemstra nad geraamd. Na een enkel woord bij de artikelen is deze begrooting er zonder stemming doorgegaan, waarop het laatste nummer der agenda aan de orde kwam; de Begrooting der Staatsmij- nen. Over die begrooting zelve is niets ge zegd. Het debat heeft zich uitsluitend gecon- centreerd bij de post om aan de oprichting van een tricotfabriek te Treebeek de Staats- mijnen voor een bedrag van 100.000 te doen deelnemen, ten einde daardoor mijnwer- kers naar Zuid-Limburg te lokken. Eener- zijds vond men dit concurrentie van staats- wege tegenover de Nederlandsche tricotfa- brieken, anderzijds meende men dat we hier enkel te doen hebben met een geoorloofden maatregel om het mijnbedrijf, waarvan intus schen de Staat de belangrijkste aandeelhou- der is, aan beter werkkrachten te helpen, om dat men hoopt nu gezinnen derwaarts te lok ken, waarvan de dochters op de fabriek kun nen werken, terwijl de vaders in de mijnen hun brood verdienen. De heer Boon (Lib.), die evenals de heeren Ketelaar (V.D.), Lo- vink (C.H.), Kersten (St.G.P.) en Wijnkoop (Comm.) tegen het voorstel had gesproken, stelde ten slotte voor de post met 100.000 te verminderen, waardoor dan werd beslist, dat de mijnen aan de oprichting van de fa briek niet zouden deelnemen. Dit amende ment is evenwel verworpen met 54 tegen 21 stemmen. De begrooting is daarna goedgekeurd. De Kamer is vervolgens, na door den Voorzitter bedankt te zijn voor hare medewer- king om het begrootingswerk voor het einde des jaars af te maken, uiteengegaan tot 11 Februari 1930. Dan komt in de eerste plaats aan de ordede Indische Begrooting, waarop de Winkelsluitingswet en de herzie- ning der Drankwet aan de beurt komea. ALKMAARSCHE CODRANT. m 0

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1929 | | pagina 1