DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
KERSTMIS.
TWEEDE HAAGSCHE CONFERENTIE,
DIPLOMATIEKE NOTA GEWEIGERD,
Moderne graalridders.
No. 303
Dit nnmmer bestaat alt 3 bladen.
Honderd een en dertigste iaargang
1929
Aboimcmentsprijs bij vooruitbetaling per 3 maanden f2.—fr. per post f2.50. Bewijsn. 5 ct. Advcrtentiepr. 25 ct. p. regel, grootere letters naar plaatsruiluted
Brieven franco N.V. Boek- en Handclsdr. y.h. Herms. Coster ZoonYoprdam C9, Tel. Administr. No. 3. Bedactie No. 33.
Directeur: C. KRAK. Hoofdredacteur Tj. N. ADEMA. Poslgiro 37960 24 DECEMBER
DIIIDAR
De zomer is heengegaan, de dagen zijn al-
maar korter geworden, elke dag is er een klein
stukje afgegaan, is het een oogenblikje vroe-
§er donker geworden en nu, eind December.
ebben de najaarsstormen de laatste dorre
bladen van de boomen geschud en de naakte..
knoestige takken steken als magerc armen
dreigend tegen de loodgrijze luchten omhoog
De dag is nu zoo gekrompen, dat hij ni;t
korter kan. Slechts weinige uren verschijnt de
zwakke zon aan den hemel en vroeg in den
namiddag is ze al weer verdwenen, alsof ze
haast heeft ergens anders heen te gaan.
Dan valt het duister, dat vlug dikker en
zwarter wordt, en brengt een langen avond en
een langen nacht.
Het is winter, zeggen de menschen en zij
sluiten vroeg de vensters en steken daarbinnen
het licht op, dat de kamer in een goudgee!
schijnsel zet en het interieur knus en gezellig
maakt.
De dikke gordijnen zijn voor de ramen ge-
trokken en daar binnen brandt de haard. De
houtblokken knetteren en de vlammen likken
er aan alle kanten met haar kleine tongen
aan.
Laat het nu buiten maar stormen en rege-
nen, laat de wind op de luiken bonzen, het
deert ons niet. Als't buiten woedt, is't binnen
zoet, zegt een oud-Hollandsch spreekwoord en
nooit sterker gevoelen wij de waarheid daar-
van dan in de donkerste dagen aan het eind
van het jaar.
Daar buiten galmt de kerkklok, lange ge-
luiden die over de stad verglijden, metalen
klanken. die door de luiken in onze vredige
kamer dringen.
Het is Kerstmis. Konrt! Komt! roepen de
klokken, komt naar buiten en verzameldt U
alien in het Huis des Heeren. Weet gij niet
welken nac'ht het is? Jezus is geboren, honder
den jaren geleden, het doet er niet toe hoeveel
jaren, want Hij is onsterfelijk en wordt elk jaar
opnieuw geboren in de harten van duizenden
menschen. Komt en herdenkt met ons dat
groote gebeuren, de geboorte van het Kerst-
kind.
v Wijd staan de deuren van het Godshuis
3pen en daar binnen tusschen die hooge mu-
ren waar alles tot inkeer en nadenken stemt,
staat aan het eind de Kerstboom. de groote
spar, die nog weinige dagen geleden in het
bosch zijn groenen kop boven alle andere
uitstak en nu tot een symbool van het Kerst-
feest is geworden.
Honderden kleine kaarsjes zijn aan zijn
takken bevestigd, de waoperende vlammetjes
kaatsen hun stralen in spiegelende ballen. en
in lange snoeren van ragfijne glasfranje tril-
len duizenden schitterlichtjes en maken den
boom tot een sprookje.
Daar is de wonderboom, de feeerieke schep-
ping van licht en kleur waarnaar de jongerea
in verrukking opzien, de boom, die in den top
de groote zilveren ster draagt, die hoog bo
ven alles ud het trillende licht aan alle zijden
van zich afstraalt.
De geestelijke heeft den kansel beklommen
en als hij van de ster vertelt, die negentien
eeuwen geleden in Bethlehem aan den hemel
verscheen, gaan onwillekeurig aller oogen
naar den top van den Kerstboom.
Zoo'n ster is er toen aan den hemel ver
schenen en de herders, die in het land waren,
zagen de vol ken vaneen scheuren en hoorden
den zang der engelen: Eere zij God in den
hooge, Vrede op aarde, in Menschen een wel-
behagen.
Dan volgt het wonderschoone Kerstver-
haal, het verhaal dat honderden jaren verteld
is en toch altijd nieuw blijft, dat telken jare
opnieuw ontroert door zijn eenvoud, zijn
diepe beteekenis.
Vrede op aarde. De wereld is vol haat en
nijd, vol afgunst, vol egoisme, de zucht naar
zelfbehoud doet de volkeren elkaar verdrin-
gen en vertrappen, de begeerte, die elk bezit
waardeloos maakt, prikkelt om steeds meer te
nemen, om alles te grijpen wat in het bereik
ligt, onverschillig wie het zal moeten missen
Vrede op aarde, het waa.rschuwend woord
dringt in onze hoofden en harten. Hoe kan er
vrede zijn als de een in overvloed baadt en de
ander in ellende verstikt. Hoe kan men eischen.
dat al die ongelukkigen, die van wat onze rijke
aarde opbrengt te weinig krijgen, die hon-
ger en kou lijden, die hun vrouwen en kin-
deren, alien die hun zoo lief zijn, zien omko-
men in ellende, hoe kan men eischen, dat zij
alien vredig rond den Kerstboom zullen zit-
ten en danken voor wat zij tekort kwamen.
Vrede op aarde, nooit zal die bestaan-
baar zijn als er niet eerst vrede in het hart is,
als er geen innerlijke vredetoestand is, die
voortkomt uit de gedachte, dat men een offer
bracht, dat men van zijn bezit, als is het nog
klein, iets heeft meegedeeld aan wie armer en
ongelukkiger waren dan wij.
Brengt in de gezinnen der armen in deze
donkere dagen een zonnestraaltje, toovert eer.
glimlach op gezichten, die het lachen ver-
leerd hebben, die strak en hard zijn, waarop
zorg en ellende diepe groeven hebben getee-
kend. Dan brengt men een zonnestraal in
eigen harte, voelt men sterker dan ooit de
waarheid van het spreekwoord, dat geven za-
liger is dan ontvangen.
Vrede op aarde, maar die vrede raoet van
binnen uit komen, van binnen uit het harte
en eerst dan is de sfeer geschapen, waarin
van vriendschap en toewijding van broeder-
schap aller menschen kan worden gesproken.
In Menschen een welbehagen. De natuur
js wreed, de natuur schiep levende wezens, die
elkaar tot voedsel moeten dienen, de natuur
schiep sterken en zwakken en de wet van djn
sterkste is het hoogste recht.
Maar boven dat alles staat de mensch, de
mensch, die denken en voelen kan, die in hart
en geweten een compas heeft dat hem den
rechten weg wijst. De wreedheid van he+
natuurgebeuren kan hij niet verhinderen,
maar het ergste leed kan hij verzachten en
voor zijn medemensch kan hij een broeder zijn,
die gevallenen opheft, die ongelukkigen
troost, die met een enkel spontaan gesproken
woord het geluk weer terug doet keeren in de
harten van zoovele die in wanhoop ten onder
dreigen te gaan.
Wij zitten bij den Kerstboom en bij den
aanblik van den wonderboom overdenken wij
ons eigen en anderer leven.
En als de muren van onze eigen gezellige
kamer ons weer vertrouwelijk omsluiten, dan
nemen wij ons voor, een goede daad te doen
en met blijde verrassing voelen wij ons ineens
zooveel gelukkiger dan een oogenblik te voren
Van een Padvinder wordt verlangd, dat hij
minstens eenmaal per dag een goede daad za!
doen.
Laten wij op dezen Kerstdag nu alien eens
Padvinder zijn, laten wij rond ons zien e i
datgene doen waarvan wij voor anderen het
meeste geluk verwachten.
Dan zal onze Kerstherdenking niet nutte-
loos geweest zijn.
Dan zal de waarschuwende stem, die door
de eeuwen heen den mensch elk jaar het
„Vrede op aarde" ioeroept niet tevergeefs heb-
ben geklonken, dan zal er reden zijn, dat in
Menschen een welbehagen wordt gevonden
Qagelijksch overzicht.
DE STEMMINGEN OVER HET
VOLKSREFERENDUM.
Hoe er Zondag gestemd is.
Een groote overwinning voor de regeering.
Zondag hebbin in het Duitsche Rijk de
verkiezingen plaats gehad over het Duitsche
referendum. En de uitslag er van was een
volkomen nederlaag voor Hugenberg. Kijk
maar eens naar de cijfers: er waren
42.111.173 stemgerechtigdendaarvan heb
ben er 6.293.109 kiezers gestemd. Voor het
ontwerp hebben gestemd 5 825.082 (is 13.83
pet.), ttgen 337.320 kiezers, terwijl 130.707
stemmen ongeldig waren.
Aangezien het ontwerp de grondwet be-
oogde te wijzigen, was tenminste de helft van
het aantal stemgerechtigden noodig om die
wijziging uit te voeren; dat is dus 21.055.586
stemmen, die voor het ontwerp moesten zijn.
Van dit aantal is nog geen derde bereikt,
zoodat het ontwerp absoluut verworpen is.
Deze cijfers spreken dus voor zich zelf. Maar
het geheele geval zegt nog meer, als we eens
even nagaan, hoeveel kiezers er thuis geble-
ven zijn. We kunnen gerust aannemen, dat
deze thuisblijvers niet in actie gekomen zijn,
omdat zij toch geen gevaar duchtten voor
den normalen loop van zaken.
Men herinnert zich nog wel, dat bij de
stemming over het „Volksbegehren" iets meer
dan 10 pet. het referendum steunde.
Dat ditmaal meer dan tien procent voor
het tegen het plan-Young gericnte initiatief-
ontwerp zoudtn stemmen werd verwacht; de
stemming van Zondag toch was geheim, ter
wijl men voor de volkspetitie in het openbaar
de lijsten moest teekenen. Hierbij kwam dat
intusschen alle ambtenaren en beambten de
zekerheid hadden verkregen dat ze gerust
voor de wet konden stemmen.
Dat de actie van Hugenberg niettemin zou
mislukken, daaromtrent bestond niet de min-
ste twijfel. Het ontwerp kon alleen worden
aangenomen indien meer dan vijftig procent
van alle kiezers, dus ruim twintig millioen
Zondag voor hadden gestemd en dat een
dergelijk percentage nimmer zou worden be-
rdkt stond vast. Alle overige partijen had
den hun aanhangers geadviseerd in het ge-
heel niet aan het referendum deel te nemen,
maar toch heeft een tamelijk groot aantal
kiezers het wenschelijk geacht tegen te gaan
stemmen om zoodoende te manifesteeren te
gen het ontwerp van Hugenberg.
Men kan gerust met eenig recht zeggen,
dat deze volksstemming de slecht gevulde
schatkist onnoodig op kosten gejaagd heeft
en een geheel doellooze betcoging is geweest
maar achteraf beschouwd eeft het wel zijn
waarde, dat ruim 2/3 van de Duitsche kiezers
er gelegenheid door gekregen hebben, vlak
voor de Tweede Haagsche Conferentie te ken-
nen te geven, dat zij achter de politiek van
vreedzame samenwerking met de vroegere
vijanden en het scheppen van een gezonde
basis voor het herstel der Duitsche finan-
cien staan.
Zoo heeft de dag van Zondag dus aan de
regeering een flink succes gebracht. Een
troost in deze overigens voor haar droeven
tijdnu zij gedwongen was voor dr.
Schacht te capituleeren en diens voorwaar-
den te aanvaarden.
De minister van financien, dr. Hilierdincr
en zijn staatssecretaris dr. Popotz hebben de
consekwentie hieruit getrokken en hebben
hun ontslag gevraagd.
Maar een regeeringscrisis is zoo dan toch
aan den vooravond van de Haagsche confe
rentie vermedenmen zal met een reconstruc-
tie van het ministerie of de opneming van 'n
nieuwen minister van financien kunnen vol-
staan.
Men zal naar Den Haag kunnen gaan al-
thans met deze zekerheid, dat de meerder-
heid van het Duitsche volk ten aanzien van
de buitenlandsche staatkunde achter de re
geering staat.
Na Den Haag zal echter de binnenland-
sche politieke strijd, die nu in verband met de
noodzakelijke financieele hervormingen is
begonnen, moeten worden uitgevochten.
Buiienfiand
Leon Daudets terugkeer.
De ontevredenheid onder
de radicalen.
Gelijk te verwachten was heeft de stap, die
de radicale oud-premier Herriot en Daladier,
voorzitter der radicale partij, tezamen met
eenige andere vooraanstaande politici, bij mi-
nnister-president Tardieu hebben gedaan om
dezen te fcewegen amnesfie te verleenen aan
politieke veroordeelden, waaronder zich Leon
Daudet de aartsvijand der radicalen!
bvindt, groot misnoegen in radicaal-socialis-
tische kringen gewekt. De „Oeuvre" vertelt
dat men in deze kringen van meening is dat
de „moreele" voorzitter der radicale partij
(Herriot) en de feitelijke voorzitter (Dala
dier) wel eens eerst hun groep hadden kun
nen raadplegen alvorens op de „ietwat won-
derlijke uitnoodiging" van de heeren Mande!
en Marin te antwoorden.
In een bijeenkomst der radicale groep moet
dit misnoegen, dan ook duidelijk tot uiting
zijn gekomen. Verscheidene sprekers hebben
niet verheeld dat zij verbaasd waren toen zij
vernamen dat Herriot en Daladier om een
clemencie-maatregel hadden verzocht ten gun-
ste van Leon Daudet, welke zij destijds ver-
gat enom te eischen voor een hunner politieke
vrienden: „Malvy. Deze zeide volgens de
„Volonte" althans: „Gisteren nog heeft
Daudet mij door den modder gesleurd. En
toen ik in ballingschap in Spanje was, is
niemand te mijnen gunste tusschenbeide ge
komen".
Zoowel Herriot als Daladier deden opmer-
ken, dat zij in den loop van hun onderhoud
met Tardieu hadden verzocht de event.am-
nestie over alle politieke veroordeelden uit te
breiden, en dat zij duidelijk te kennen had
den gegeven dat hun stap geheel persoonlijk
wsa.
Volgens de „Oeuvre" bevredigden de uif-
eenzettingen van Herriot en Daladier de ver-
gadering niet, doch een besluit werd niet ge-
nomen.
De Buitenlandsche politiek
van China.
Eenige belangrijke punten.
De minister van buitenlandsche zaken, van
de regeering te Nanking heeft volgens be-
richten uit Shanghai voor het jaar 1930 het
program der buitenlandsche politiek der Chi-
neesche regeering bekend gemaakt.
Het bevat de volgende punten:
1. afschaffing der buitenlandsche scheep
vaartrechten op de Chineesche binnenwate-
ren;
2. terugtrekking der buitenlandsche troe-
pen;
3. teruggave van de buitenlandsche conses
sies en kolonies in China.
Met betrekking tot de afschaffing der ex-
territorialiteit, welke tegen 1 Januari a.s. is
aangekondigd wijst Wang er op, dat uitge-
breide maatregelen zijn genomen om de bui
tenlandsche onderdanen op andere wijze te
beschermen.
De uitvoering van de drie punten van her
program acht dr. Wang niet zeer moeilijk.
Met betrekking tot de afschaffing der
scheepvaartrechten op de Chineesche binnen-
wateren wordt opgemerkt, dat de betreffen-
de Chineesch-Japansche overeenkomst is af-
geloopen en dat het Chineesch-Britsche ver
drag op voorstel van de Britsche regeering
zal worden gewijzigd.
Het ontwerp van het nieuwe verdrag, dat
reeds aan de Britsche regeering is voorge
steld, houdt met de plannen der Chineesche
regeeering rekening.
De Japansche Landdag
Donderdag bijeen.
Ontbindingvaneen Landdag verwacht
Donderdag a.s. zal de 75ste gewone bij
eenkomst van den Japanschen Landdag
door den keizer worden geopend.
Men verwacht spoedig nieuwe verkiezin
gen, daar de regeering in den Landdag
slechts over 172 stemmen beschikt tegen 239
voor de oppositie.
De 15 stemmen der kleine partijen en de
20 der onafhankelijken zijn onzeker, zoodat
de regeering bij de eerste de beste stemming
ten val kan worden gebracht.
De ontbinding van den Landdag wordt
nog voor het einde van de maand verwacht.
De Engelsche afgevaardigden.
Naar de parlementaire medewerker van de
Times verneemt, zal de Britsche regeering
op de Tweede Haagsche Conferentie door
den kanselier van de schatkist, Snowden, en
den minister van handel Graham vertegen-
woordigd zijn.
Het Duitsche kabinet weer
volledig.
Moldenhauer minister van
financien.
De socialist Robert Schmidt minister
van economische zaken.
Men meldde gisteravond uit Berlijn:
De rijkspresident heeft hedenavond dr
Moldenhauer, rijksminister van economische
zaken, benoemd tot rijksminister van financien
en Robert Schmidt, sociaal democratisch lid
van den Rijksdag, tot Rijksminister van econo
mische zaken.
Robert Schmidt is Berlijner van geboorte
en 65 jaar oud. Hij begon zijn loopbaan als
arbeider in een pianofabriek, daarna werd
hij redacteur van een sociaal democratisch
blad. In 1903 werd hij benoemd tot lid van
het bestuur van het verbond van Duitsche
vakvereenigingen. In het oorlogskabinet van
prins Max von Baden was hij onderstaats-
secretaris bij het departement van voedsel-
voorziening. Na de revolutie werd hij ac'hter-
eenvolgens rijksminister van landbouw en
voedselvoorziening en van economische zaken
Hij nam ontslag uit deze functie na de ver-
kiezing voor den Rijksdag van 1920. In het
kabinet Wirth beheerde hij opnieuw de porte-
feuille van economische zaken en wel tot No
vember 1922. Robert Schmidt is lid van den
Rijksdag geweest van 18931898 en voorts
onafgebroken sinds 1903.
De bijlegging van het
Russ.-Chin. conflict.
Het protocol door Moekden gerati-
ficeerd; demobilisatie der Chineesche
troepen.
Maarschhlk Tsjang Hsoe-Hang heeft aan
den plaatsvervangenden Russischen volks-
commissaris voor buitenlandsche zaken Litwi-
nof getelegrafeerd, dat het protocol inzake
bijlegging van het Russisch-Chineesch con
flict geratificeerd is. De overeenkomst is gis-
teren van kracht geworden, met ingang van
12 uur's middags. Alle Russische politieke
gevangenen worden uit de Chineesche gevan-
genissen ontslagen.
Naar nader vernomen wordt, heeft maar-
schalk Tsjang Hsoe-liang een bevel tot
demobilisatie der Chineesche troepen in NQor-
delijk Mantsjoerije onderteekend.
De nationalistische Chineesche
regeering tegen een conferentie met
Rusland te Moskou.
De Chineesche regeering deelt officiee!
mede, dat volgens officieele Russische berich-
ten de regeering te Moskou met die te Moek
den een overeenkomst heeft getroffen tot her
stel der diplomatieke betrekkingen, welke
overeenkomst door de Chineesche regeering
niet bevestigd wordt. De Chineesche centrale
regeering verklaart, dat zij niet accoord gaat
met het bijeenroepen van een Russisch-Chi-
neesche conferentie te Moskou, en zij stelt
voor deze conferentie in China te doen plaats
hebben. Voorts zou de Chineesche minister
van buitenlandsche zaken, dr. Wang, ver-
klaard hebben, dat de overeenkomst tusschen
Moekden en Moskou door de regeering te
Nanking niet geratificeerd zal worden, aange
zien Moekden te veel ooncessies aan Moskou
heeft gedaan.
KERSTFEEST.
Litwinof wijst een Roemeensche ver-
klaring, die de Fransche ambassa-
deur hem brengt, van de hand.
Het Tel. Ag. van de U.S.S.R. meldt:
De Fransche ambassadeur Herbette heeft
een bezoek gebracht aan den minister van
Buitenl. Zaken Litwinof om hem een mede-
deeling der Roemeensche regeering in ver
band met den stap van Stimson over te bren-
gen. Litwinof weigerde, deze mededeeling in
ontvangst te nemen en verklaarde aan Her
bette, dat de Sovjet-regeering in haar ant-
woord aan de Fransche regeering op het on-
vriendelijk karakter van de actie der drie mo-
gendheden heeft gewezen, en dat alle verkla-
ringen omtrent toetreding tot den stap van
Stimson, vooral thans, nu reeds over ae ge
heele wereld' de bijna volkomen regeling van
het conflict bij den Oost-Chineeschen spoor-
weg bekend is, nutteloos zijn geworden, met
't Kellogpact niets te maken hebben en der-
halve slechts als vijandelijke manifestaties
kunnen worden beschouwd. Litwinof voegde
er bij, dat er overigens tusschen de U.S.S.R.
en Roemenie geen betrekkingen bestaan.
Op de verklaring van Heberte, dat hij ver-
plidht was de opdracht zijner regeering uit te
voeren, antwoordde Litwinof, dat de opdracht
der Fransche regeering het hem niet tot plicht
kon maken eenigerlei verklaringen van andere
staten in ontvangst te nemen en Herbette kon
derhalve zijn regeering van de weigering vac
DE ALKMAARSCHE COURANT ZAL
WOENSDAG EN DONDERDAG NIET
VERSCHIJNEN.
DE DIRECTIE.
In het nnmmer dat DINSDAG 31
DECEMBER verschijnt, zal wederom
gelegenheid bestaan tot het plaatsen van
nieuwjaarswenschen a 50 cent a contant.
DE DIRECTIE.
Zij, die zich met 1 Januari a.s. voor
minstens 3 maanden op dit blad abon-
neeren, ontvangen de tot dien datum
verschijnende nummers franco en gratis
DE DIRECTIE.
het commrssariaat van Buitenl. Zaken om de
Roemeensche verklaring in ontvangst te ne
men, mededeeling doen. Herbette verzocht
nochtans de verklaring van Roemenie te mo-
gen voorlezen, doch Litwinof weigerde ook ze
aan te hooren. Ten slotte weigerde Litwinof
het document, dat Herbette op zijn tafel wilde
achterlaten, te behouden.
De a.s. Vlootconferentie.
De houding der Italianen.
De inhoud van de Zondag te Parijs over-
handigde Italiaansche nota van antwoord op
het Fransche memorandum over de ontwape-
ning ter zee, wordt door den „Petit Parisien"
als volgt omschreven
De Italiaansche regeering verklaart zich
Weliswaar bereid met de voor Frankrijk nood
zakelijke tonnage rekening te houden, doch
blijft niettemin vasthouden aan haar verlan-
gen naar vlootpariteit met Frankrijk voor
ae schepen van 10.000 ton of geringer ton
nage.
Wie tusschen de regels weet te iezen, zegt
het blad, kan daaruit opmaken dat de Itali
anen voor een zoo mogelijk laag gehouden
pariteit opkomen, terwijl Frankrijk geen
andere pariteit kan aanvaarden als die, waar-
aan MacDonald zijn goedkeuring hechtte,
een pariteit dus, welke voor Frankrijk elke
ongerustheid wegneemt. De cijfers zijn voor
niemand een geheim. Het gaat om de in het
Fransche vlootstatuut vastgestelde 804.000
ton, welke het parlement principieel heeft
goedgekeurd.
Afzonderlijke FranschEngelsche
bespreking der geoefende reserves?
De „FIerald-Tribt'ne" meldt uit Washing
ton, dat men in officieele kringen verwacht,
dat de kwestie der geoefende legerreserves
tusschen Engeland en Frankrijk op de Lon-
densche conferentie in afzonderlijke bespre-
kingen zal worden behandeld.
Van eenige zijden werd de beduchtheid ge-
uit, dat de houding van Frankrijk het weisla-
gen der conferentie in gevaar zou kunnen
brengen.
Een geheimzinnige oplichtersgeschiedenis.
De politie is achter een geheimzinnige ge-
schiedenis gekomen, welke sinds eenige jaren
in het kleine bergscadje Vomperberg bij
Schwaz a/d Zun speelde.
Bij het O. M. te Innsbruck was onlangs
een klacht ingediend wegens oplichting tegen
den in genoemd piaatsje wonenden schrijver
en uitgever Ernst Oskar Bernhard, die zijn
werken, drama's en romans, schreef onder
den naam Ezou Berneck.
Als gevolg van de ingekomen klacht werd
te Vamperberg een nauwkeurig onderzoek in-
gesteld, waarbij geleidelijk het volgende aan
het licht kwam.
Bernard woonde sinds enkele jaren met zijn
vrouw Maria in het stadje, waar hij een mooi
landhuis had gekocht en met ongeveer 25
aanhangers op philosophischen grondslag
een godsdienstige gemeenschap had gesticht.
Alle leden waren rijksduitschers, meest oud-
officieren, kooplieden, industrieelen enz. die
in Vamperberg waren komen wonen om in de
onmidaellijke nabijheid van Bernhard te zijn,
dien zij als hun Messias aanduidden. De ge
meenschap hield bijeenkomsten in het geheim,
slechts „geroepenen" hadden toegang. Zij
droegen als bijzonder kenteeken een goud en
een zilver kruis aan een zwarten band om
den hals.
Bernhard noemde zich tegenover zijn aan
hangers Abdruschin de graalridder Hij be-
weerde een bijzondere goddelijke opdracht te
hebben ontvangen, n.l. de menschen tijdens
hun verblijf op aarde voor den Hemel voor
te bereiden. Alle volgelingen van Bernhard
waren diepovertuigd van zijn missie en spra-
ken van hem als van een lichtbrenger. De bij
eenkomsten, die slechts toegankelijk waren
door middel van het wachtwoord „Lohen-
grin" hadden plaats onder allerlei ceremo-
nien in een groote houien loods, weHoe
Bernhard in zijn park had laten bouwen en
als tempel had ingericht.
Met Kerstmis zouden ongeveer honderd
aanhangers van Bernhard uit Duitsi bland
naar Vamperbyg komeo.
