VtkelQksch Overzicht -L U:5 Londenscb aanteekenboek. KCerk en sefiool Ti|ds©hrifften ren. Wie toejuicht dat het drankverbruik af- neemt, moet de gelegenheid voor het gebruik niet te gemakkelijk maken. Drankgebruik sticht vroolijkheid en kwaad. Wij moeten het kwaad bestrijden en gezien den Gordiaanschen knoop die door- gehakt moet worden, wil spr. de gelegenhe- den niet uitbreiden. De heer Z e i 1 e r had met genoegen ge- hoord, dat dr. Hemelrijk geen voorstander is van plaatselijke keuze. Als hij daartoe het ivoorstel had gedaan, was spr. met het voor- stel gekomen om sigarenwinkels en kruide- nierswinkels te verbieden, want nicotine en koffei'ne is ook gevaarlijk. Spr. wees er op, dat er voor de bevolking voldoende vergunningen zijn. Wij zijn echter een plaats van vreemdelingenverkeer en des zomers is de bevolking nagenoeg verdubbeld. Spr. wijst er op, dat de gemeente thans meaewerkt aan oneerlijke concurrentie. Men bevorderd, dat de gasten gUegenheden mij-. den, waar men het niet kan krijgen. Spr. be- taalt meer aan vergunningsrecht dan hij er aan verdient, doch hij zou het vergunnings recht niet kunnen missen. Hij zou dan geen pousse na een diner mogen geven en zelfs geen likeur voor spijzen mogen gebruiken. Voor het vreemdelingenverkeer moet men de menschen in de wijken waar het noodig is terwille zijn. Spr. oordeelde nog, dat de S.D.A.P. meer tegen het drankmisbruik door opvoeding heeft gedaan dan de geheele drankwet. De heer B a 11 u s had geen bezwaar tegen het voorstel. In Bergen zijn geen dronk- aards De heer S w a a g was evenmin tegen het voorstel, omdat hij geen misbruik vreest. De heer H e m e 1 r ij k had verstomd ge- staan van de redeneering, dat beperking van de gelegenheden niet helpt in de bestrijding ten het maatschappelijk kwaad. Nicotine en" koffei'ne zijn geen maatschappelijk /kwaad. Volgens de heeren, doet het er niets toe of er honderd of tien gelegenheden zijn. De heer Zeiler: Voor misbruikers neen. De heer Hemelrijk: Het gemakkelijk verkrijgbaar stellen werkt het gebruik in de Ihand. Het gaat er om hoe ver men zal gaan. Waarom gaat men niet tot 21. De oneerlijke concurrentie blijft dan toch. Spr. wil alleen op grond van het gemeen- tebelang beslissen en niet op grond van dat van lokaalhouders en men kan niet duidelijk maken dat het aantal bezoekers van Btrgen minder wordt als wij niet uitbreiden. Spr. bleef inzake plaatselijke keuze overi gens van oordeel, dat de meerderheid van de bevolking het recht heeft de bevolking op te lleggen, wat naar het oordeel van de meer derheid tot heil van de bevolking kan strek- ken. De heer Zeiler betoogde nog. dat voor misbruikers het beperken niets geeft. Hoofd>- zaak is, dat men ae levensvoorwaarden van de bevolking verbeterd en door opvoeding de menschen ip een hooger plan brengt. Wat men in deze door dwang bereikt geeft niets. De heer Den Das betoogde, dat voor hem vast stond, dat beperking heilzaam werkt en wees in dit verbanu op de zegenrij- ke gevolgen van de bepalingen in het con tract van de bouwvakken, waarbij het verbo- den is alcohol op de bouwvakken te hebben De heer Z e i 1 e r oordeelde, dat dit niets te maken had met drankgelegenheden. Het voorstel van B. en W. werd hierop aangenomen. Tegen stemden de heeren Den Das en He melrijk. Blanco de heer Dirkson. Over het voorstel van Wijkverdeeling werd afzonderlijk gestemd. Dit werd eveneens aangenomen. Tegen stemden de heeren Martin, Dirk son en Swaag. Blanco de heeren Den Das en Hemelrijk. Bij de rondvraag bepleitte de heer Baltus de bevordering van het planten van boomen in den Oldenburglaan. Spr. vroeg of het niet wenschelijk was om het aantal vergunningen nog met een^te ver- hoogen. Men heeft de „Oude Prins", een voor velen gewenschte gelegenheid willen helpen en nu nog niet bereikte, dat deze ver gunning krijgt. De voorzitter betoogde dat het niet meer volgens de drankwet mogelijk is om zeggen: „die inrichting krijgt vergunning' Hij vertrouwde dat het nn in orde kwam. De raad ging hierop in comite ter bespre- king van de mogelijkheid om een deel van het Berger bosch als natuurmonument te behou- den. Tier leeft de pop gedurende het barre seizoen vrij veilig, want veel moeite kost het de cocon te verwijderen. Wie zijn berken lief heeft, doet evenwel wijs, wanneer hij zich die moeite getroost. J. DAALDER Dz. DE GROOTE HERMELIJNVLINDER. Een schoongekleurde vijand van onze ber ken is de Harpyia vinula, die om zijn wit met zwart zacht behaard bovenkleed riarme lijnvlinder wordt genoemd. In de nachten van Mei en Juni vliegt hij rond, om voor zijn vermenigvuldiging zorg te dragen en juist daarin schuilt zijn kwaad ten opzichte van de menschen, die gaarne hun boomen tot schoone ontwikkeling zien ge- raken. Uit ieder eitje, dat het vlinderwijfje legt, wordt een hongerig rupsje geboren, dat in den beginne donkerbrnin g-ekleurd is, en dus wel gelijkt op een ingedroogd berkenbiaadje Het kleine knagertje weert zich geducht met zijn scherpe kaken en groeit tamelijk snel op tot een schoongekleurde rups van zonder tinge gedaante. De zijden van het lichaam zijn heldergroen gekieurd en de rug is bruin met wit gezoomd. Eigenaardig zijn de twee einden, waarin het achterdeel van het lichaam uitloopt, waarc-m men deze soort ook wel bestempeld met den naam Tweestaart- rups. Raakt men haar even aan, dan komt nit ieder dier einden een dun rood draadje te voorschijn. dat naar voren over het lichaam hangt. Stellig worden hiermede de sluipwes- pen afgeweerd. terwijl het dier nog een aan- vals- en verdedigingswapen heeft in de eigen- schap van een scherp vocht te kunnen uit- spuiten uit een spleet aan de onderzijae ach- ter den kop. Als de rups niet eet, heeft zij het voor- en achtergedeelte van het lichaam opgericht en heeft daardoor een afschrikwekkende hou- ding, waardoor ook de vogels afgeweerd worden. Tegen het najaar spant de rups zich in, en maakt daartoe van boomschors een zeer har- de cocon tegen den boom, die om haar kleur een aardig voorbeeld van mimicry oplevert Van onzen Londenschen Correspondent. De strijdlustige millionnairsweduwe. De eerste vrouwelijke minister van Brittanje heeft veel te verduren. Het eerste wetsontwerp, dat onder haar hoe- de in het licht der wereld verscheen, werd aanleiding tot heftig meeningsver- schil in de rijen der arbeiderspartijers. De warmhartige Maxton, TJO percent so cialistook nu nog, nu zijn partij aan handen en voeten is gebonden door een Oppositie in het Parlement, die in be- houdendheid veel koppiger is dan de roze, de roode en de scharlaken Labour- mannen te saam vindt dat Miss Bond- field veel te karig is geweest in haar wetsontwerp voor verzekering tegen werkeloosheid. En Maxton is een geliefd leider, die zijn zaak tot de zaak van ve len kan maken. En zoo ontstond de scheuring, ongewild Miss Bondfields werk. En de heftige Labour-mannen van Schotland richtten in het debat over dit ontwerp bittere en schampere opmer- kingen aan haar adres. De brave, zacht- zinnige vrouw liet het maar over haar lijdzaam hoofd gaan en werd niet boos. Maar het was wel hard voor haar, zich zoo verguisd te weten door een stel man- nen, van wie zij al was het dan maar uit partij-trouw of discipline steun meende te mogen verwachten. Haar per- soon is een voorbeeld van het ongeluk dat nooit alleen komt. Dit ongeluk had er zich op gezet haar te vervolgen, tot zelfs in haar vacantie, toen een onge- lukkige stap op de rotsen, gedurende een „ramble" langs de kust, oorzaak werd van een enkelbreuk. Zoo verscheen de eerste vrouwelijke minister van Enge- lana op krukken in het Parlement, toen dit na het reces weer bijeenkwam. Maar het zielig gezicht kon de harten der Schotsche mannen niet vermurwen. En nu is er de zaak bijgekomen van de strijdlustige millionnairweduwe, die met Miss Bondfield vechten wil. Dit moet men niet te letterlijk opvatten hoewel ik er van overtuigd ben dat de rijke weduwe indien gewoonten en zeden des lands het gedoogden graag in handgemeen zou raken met de minis ter voor Arbeid. Dit is het geval. De ge- meenteraad van Hull is onlangs socia- listisch geworden. En de heeren zijn niet vergeten dat een aantal mannen gedu rende de groote staking van 1916 „on- derkruiperswerk" hebben verricht. Hon dordvijftien vrijwilligers bemanden de trams opdat de Hullenaars het gerief van transport niet zouden missen bij de vervulling van hun dagtaak. En de mannen, die zich als goede tramman nen hadden doen kennen, gedurende dien bangen tijd, bleven in dienst toen de tijden niet meer bang waren. Het nieuwe socialistische gemeente- bestuur heeft nu echter uitgeroepen: Dat zal niet gaan. En de 115 mannen hebben aanzegging gekregen dat zij op een ze keren dag hun dienstverband als geein digd kunnen beschouwen. Lady Houston, de weduwe van den millionnair-reeder, heeft daarvan ge hoord en heeft ziedend van verontwaar- diging aan de kranten doen weten dat Miss Bondfield, de minister van Arbeid dit onmenschelijk optreden van de ge meente Hull behoort te beletten, dat een vrouw, die voorwendt voor de belangen der arbeidende klasse op te komen, zoo- iets niet over haar kant mag laten gaan. De weduwe zou toonen dat zij heel wat meer voor de arbeiders voelt dan zulk een verpolitiekte dame als Miss Bond- field is. Lady Houston zou er voor zor- gen dat de 115 mannen tot in het nieuwe jaar hun loon zouden krijgen en zij wenschte hun bij voorbaat een prettig Kcrstfeest en een gelukkig nieuwjaar. Zij nam den agent van de Conservatieve Partij in Hull in den arm en liet weten dat de tram-mannen bij dezen de eerst- volgende weken hun dagloon konden halen. Namens minister Bondfield is bekend gemaakt dat zij onbevoegd is in deze zuiver plaatselijke aangelegenheid tus schenbeide te komen. „Kletspraat" ant- woordt Lady Houston: „indien een mi nister voor Arbeid niet kan eischen dat aan de arbeidsklasse recht wordt ge daan, dan moet haar titel in de toekomst niet zijn minister van Arbeid maar mi nister van Onrecht aan de Arbeiders. En Miss Bondfield moet in haar ambt van minister van Arbeid bij al deze vij- andige ervaringen wel wat ontgoocheld zijn. Een hoofd van een wild zwiji} ontbrak nimmer in de beschrijvingen van de or- gische feestmalen der Romeinen, die wij in onze jeugd hebben gelezen. „In onze jeugd", zeg ik. Persoonlijk heb ik nl. de kennismaking met Romeinsche feest malen in lectuur nimmer hervat: en dat zal met de meerderheid van mijn lezers ook wel het geval zijn. Maar ik herinner me goed dat volgens de Romeinsche theorie een „zeer" het mannetjeszwijn in wilden staat dan was geboren ten behoeve van den luister en de copieus- heid van feestmalen. Volgens de Engelsche traditie was dit wilde hoofd geschapen voor het feest van Xerstmis. Het is echter traditie die alleen nog in plaatjes beklijft. Geen Kei'stnummer van een Britach week- blad is volledig zonder een of andere, gewoonlijk middeleeuwsche voorstelling van een bediende, met ten deele plech- tig, ten deele verrukt gezicht, die op een schotel van passenden pmvang een vreeswekkend zwijnenhoofd, met ver- vaarlijke tanden en al, het Kerstfeest- vertrek bir.nendraagt. Er was een Engelschman, dezer dagen, die leven wilde hergeven, niet aan het zwijnen hoofd maar aan zijn traditie van scho tel voor den Kerstdisch. Hij had echter buiten den waard in dit geval te ver- eenzelvigen met het Britsche ministerie voor Landbouw gerekend. In de Mid- deleeuwen mogen er wilde mannenzwij- nen in het Engelsche land hebben ge- huisd. In den jare 1 "is dat niet meer het geval. De iiefhebber van een gebra- den zwijnenwang moest dus voor zijn lekkers op zoek gaan naar ander gebied, naar het eenige gebied binnen bestels- afstand waar het wilde zwijn nog rond- briescht en dientehgevolge door een stoutmoedig jager kan worden neerge- legd, onihoofd en met van Gend en Loos of gelijksoortige onderneming „in hoofd- zaak" kan worden geexpedieerd naar iritsche kusten. Het hoofd bereikte in- lerdaari de Engelsche kust. Maar daar maakte een ambtenaar van het ministe rie voor Landbouw uit dat het grijnzend fragment van den „beer", bij afwezig- heid van een specialen vergunnings- brief, moest worden vernietigd of terug- gezonden naar het land van oorsprong. Het voorschrift, dat den ambtenaar al- dus deed handelen, is voortgekomen uit de vrees voor verspreid;ng van mond- en klauwzeer in deze eilanden. Zij die als nog wildezwijnenkoppen aan hun Kerst- maal wenschen zullen er een moeten hebben van de „Made in England"- varieteit. Aangezien ze echter niet meer in England worden gemaakt, moet de Brit en moet deze volledige Brit, die de traditie wilde ophouden Kerstmis v'eren zonder wild zwijn. lit KuslavKl. WACHTER DAT IS ER VAN DEN NACHT? (Nadruk verboden.) Er voltrekt zich nu in Rusland een proces, dat v^rdragende resultaten kan opleveren. Wij zijn, oogenschijnlijk, ge- tuige c van het laatste bedrijf van het treurspel. Nog een poos en de bladzijde w^rdt omgesdagen en dan begint een nieuw bedrijf van een nieuw tooneelspel. Wij weten niet, wat dat nieuwe tooneel spel zal brengen, voor welke nieuwe be- proevingen het armzalige land nog staat, maar dat het tcgenwoordige hoofdstuk van de Russische geschiedenis, het hoofdstuk, dat den titel „Stalin" draagt, ten einde loopt, is zeer waarschijnlijk. Wie zich in dt gebetirtenissen in Rus land indenkt en de lessen van de ge schiedenis niet vergeten heeft, kan duidelijk zien, hoe de onverbiddelijke logica van de geschiedenis zich onaf- wendbaar voltrekt, hoe de bolsjewisti- sche lei ers zich aan den greep van het noodlot niet kunnen ontrukken en ge- dwongen worden dezelfde fouten te her- h ien, welke hun jacobijnsche voorgan- gers in het verderf hadden gestort. En de gelijkenis tusschen hetgeen aan het einde van de XVIIIe eeuw in Frankrijk is gebeurd en het drama, dat wij nu in Rusland aanschouwen, is zoo opvallend groot, dat men zlende blind moet zijn, om ze niet te bemerken. Overigens vol- trekken zich alle revoluties volgens het- zelfde schema. De bolsjewiki waren zich steeds be- wust van de logica der geschiedenis en zij herhaalden telkens weer den raad van hun leeraar: „Verval niet in de fou ten van de Jacobijnen!" Zij dachten dat dit hun zou lukken, dat de geschiedenis verschalkt kan worden dat zij uit de er- varing van Robespierre leering zouden kunnen trekken. De oorzaak van de in- eenstorting van het jacobijnsche regime lag in den onderlingen strb'd der leiders, die ten slotte tot de catastrophe moest leiden. De bolsjewistische leiders beslo- ten daarom di^n onderlingen strijd on der alle omstandigheden te vermijden. Daarom onderwierpen zij zich alien aan de bevelen van de leiding, hoe on- rechtvaardig en dwaas die bevelen ook waren. Men denke slechts aan de wijze, waarop Trotsky zich twee keer liet ver- nederen, hoe hij twee keer als een boet- vaarcige zondaar voor het partijcon- gres zijn zonden stond te biechten en zonder verzet, zonder te morren in bal- lingschap ging, toen dat door de leiding der partij bevolen werd. En hij was niet de eenige, die dat deed. De partij moet onder alle omstandigheden 6en blijven! Geen scheuren, geen onderlinge strijd! Deze leuzen werden eenige jaren streng opgevolgd en zoo is het bolsjewiki ge- lukt het onvermijdelijke einde uit te stellen, het lijk te galvaniseeren. En tegelijkertijd voltrok zich in den boezem van de partij het zelfde proces, dat zich steeds tijdens een revolutie vol trekt. Een der leiders (in Rusland was het Stalin) vxerdrong de overigen, maakte zich langzamerhand meester van de macht, werd dictator en onbe- perkt heerscher in het land. Het is aan go entwijfel onderhevig, dat de Russi sche dictator een veel sterkere persoon- lijkheid is dan Robespierre, dat hij een ijzeren wil bezit, maar ook de sterkste man loopt te pleitter tegen de wetten der geschiedenis. Stalin voelt zich de meerdere van Robespierre en wilde niet in diens fouten vervailen. maar zonder het te zien herhaalt hij alles. wat zijn veel zwakkere, maar tevens veel subtie- ler voorganger had gedaan. Robespierre ruimde eerst de linksche groep uit den weg, hen, die de revolutie nog scherper vormen wilden geven, en daarna Dan- ton c.s., die hij er van beschuldigde met de tegenstanders der revolutie te willen marchandeeren, dus de rechtsche groep. Stalin deed precies hetzelfde. Eerst ver- pletterde hij Trotsky, den leider der linksche oppositie, verbande al zijn partijgangers, om zich daarna tegen Tomsky, Boecharin enz., de leiders der „rechtsche' oppositie, te wen den. En evenals Robespierre ten slotte vrijwel alleen bleef en zich slechts met behulp van de terreur kon handhaven, zoo is Stalin nu alleen, steunt hij uitsluitend od de C. P. Oe. En evenals 135 jaar gele- den alle tegenstanders van den dictator ten slotte gemeente zaak maakten en den dictator uit den weg ruimdem zoo drijft de angst voor de terreur zoowel d linksche als de rechtsche oppositie nu in Rusland bij elkaar, dreigt er in Rusland een eenheidsfront tegen Stalin te ont- staan. Stalin wil niet in de fouten van Ro bespierre vervailen en daarom laat hij, op wiens bevel duizenden en duizenden menschen terechtgesteld worden, wiens slachtoffers ontelbaar zijn, die precies als tsaar Iwan de Verschrikkelijke kan zeggen „en al de overige terechtgestelden wier namen Gij Heere alleen kent", daarom laat hij geen enkelen bolsjewis- tischen leider terechtstellen. Stalin rede- reert daarbij als volgt: wat den val van Robespierre onvermijdelijk had ge maakt, was de angst van iedereen, dat ook hij het schavot zou bestijgen, was de angst voor zijn leven. Nu hij, Stalin, zijn overwonnen tegenstanders niet laat, terechtstellen en zich vergenoegt met hen te vernederen en te verbannen, is het gevaar van een samenzwering zeer gering. In Rusland wordt dan ook het door Stalin toegepaste stelsel „de droge guilTotine" genoemd. De meening van Stalin, dat de „droge guillotine" niet tot dezelfde resultaten zou leiden als de „natte guillotine", dat de mannen, die door den dictator uit de partij gezet, uit hun ambten ontslagen, verbannen wor den, die een armzalig bestaan in afgele- gen streken moeten leiden en niet we ten, wat de volgende dag hen brengen zal, dat die mannen niet met evenveel haat zouden vervuld worden als de Ja cobijnen, die met het schavot bedreigd werden, deze meening is volkomen ongegrond. Het lot was Stalin zeer gunstig. De linksche oppositie had tot leider den po seur Trotsky, een man, dien alleen de Westerlingen, welke in het geheel geen begrip van de Russische toestanden heb ben voor een adspirant-Napoleon konden aanzien. Trotsky kon „heroi'sche" poses aannemen, voor het front der roode gar- disten paradeeren, opgeschroefde rede- voeringen houden, enz. maar hij was natuurlijk niet opgewassen tegen den man van ijzer, die Stalin heet. En de helpers van Trotsky waren nog minder in staat gevaarlijke tegenstanders van den dictator te worden. Men bedenke slechts, dat de belangrijkste helper van Trotsky tijdens de laatste worsteling met Stalin, de onbenullige, laffe Zinow- jew was, de man, die onmiddellijk na de nederlaag Trotsky verraden had en naar den overwinnaar was overgeloopenDe rechtsche oppositie heeft nog minder geluk met haar leiders. Het waren wei- felende, besluitelooze mannen, en Stalin kon hen den een na den ander onschade- lijk maken. Hij begon daarbij met de derde-rangs mannen en eindigde met Boecharin, Tomsky enz. Nu bedreigt hij Rvkow, den nominal en minister-presi dent van de Sovjet-Unie! De taak van Stalin was dus veel lich- ter dan die van Robespierre, terwijl hij- zelf een veel sterkere persoonlijkheid dan de Fransche dictator is. Dat heeft ten gevolge, dat de gebeurtenissen in Rusland niet dat felle dramatische ka- rakter dragen als in Frankrijk, dat in Rusland alles veel vlakker, veel grau- wer is. Wij hebben reeds gesc.hreven, dat de tegenwoordige toestand in Rusland merkwaardig veel overeenkomsten ver- toont met hetgeen 135 jaar terug in Frankrijk is gebeurd. De gelijkenis is bijwijlen zoo groot, dat het voldoende is een paar namen te vervangen en dan hebt ge dezelfde tafereelen. Maar de tegenwoordige gebeurtenissen spelen zich niet in de XVIIIe, maar in de XXe eeuw af en niet in Frankrijk, maar in Rusland. Dat moet natuurlijk zeer be- langrijke gevolgen hebben. Rusland is te uitgestrekt, het Russische volk is te traag, de binnenlandsche processen zijn te gecompliceerd, de tegenstrijdigheid der belangen is te hevig dan dat de ge beurtenissen in Rusland zich met de zelfde felheid en snelhoid zouden ont- wikkelen als in Frankrijk. In Frankrijk was een periode van 49 dagenvoldoende om de tegenstanders van Robespierre zoover te brengen, dat zij een samen zwering konden smeden en den dag van 9 Thermidor voorbereiden, waarop de dictator van Frankrijk ten val werd ge- bracht. Ins Rusland zal dat proces vele maanden eischen. Wij weten niet, wan neer de Russische „negende Thermidor" zal plaats vinden, wij weten niet wie de Russische „thermidorianen" zullen zijn, w weten ook niet, welke vormen de omwenteling in Rusland zal aannemen. Wij kunnen er alleen over gissen. Maar dat de geschiedenis over Stalin reeds nu haar „mene, thekel upharsin" heeft uit- gesproken, staat vrijwel zeker. Dr. BORIS RAPTSCHINSKY. De heer J. Roele, onderwijzer te An- dijk, is bestemd voor uitzending naar Ned Indie, om te worden benoemd bij het open- baar lager onderwijs. De heer A. A. ten Bos te Almelo heeft een bedrag van f 10.000 geschonken voor het afbouwen der St. Egbertuskerk aldaar. B. en W. van Amsterdam leggen den Raad over een voorstel van curatoren der universiteit om over te gaan tot instelling van een leerstol voor de phytopathologie en om tot buitengewoon hoogleeraar in dat vak te benoemen prof. dr. Johanna Westerdijk, te Baarn. Prof. dr. Johanna Westerdijk is thans buitengewoon hoogleeraar, sedert 3 Januari 1917, aan de Rijks universiteit te Utrecht in de ziektekiemen der planten. Voorts is zij hoofd van het phytopathologisch laborato rium „Willie Commelin Scholte" te Baarn. ISRAELITISCH GODSD1ENSTONDERWIJS. Uit Amsterdam wordt gemeld: De heer J. v. Gelder, directeur van het Israelitisch godsdienstonderwijs te Oronin- gen, is benoemd tot directeur en secretaris van het Israelitisch godsdienstonderwijs in Utrecht. VRIJZINNIGE JEUGDKERK- CONFERENTIE. Naar een landelijke organisatiK. Zaterdag en Zondag is te Arnhem een jeugdkerkconferentie gehouden. Behalve eeni ge ouderen, die de Centrale Raad van de Vrijz. Chr. Jeugcentrale had afgevaardigd, waren er ongeveer 50 jongens en meisjes, be- stuursleden van vijftien jeugdkerken aan- wezig. Een viertal onderwerpen werden be- handeld. telkens door een ,.jongere" en een „oudere" ingeleid. De conferentie heeft tenslotte principieel een besluit genomen om een soort van lande lijke jeugdkerk-organisatie te stichten en aan- sluiting te zoeken bij den Centralen Raad van de Vrijz. Chr. Jeugd Centrale. De belangstelling van de jongeren in de op deze conferentie aan de orde gestelde vragen was zeer levendig, zoodat de verwachting be- staat, dat voortaan cok de jeugd actief zal medewerken aan wat tot nu toe door de Vrijz. Chr. Jeugdcentrale voor haar werd gedaan. Deze Week, Nederlandsch Weekblad, uir- gave der N. V. Uitgevers-Maatschappi;' ZE. E Kluwer te Deventer, opent ditmaal met een cpstel over ..Ontwapenen" bij een uitstekend geslaagd portret van Primo de Rivera. In een uitvoerig artikel „De uitcuiting van het intellect" wordt de ongunstige finan- cieele toestand in zekere intellectueele krin- gen geschetst. Op de pagina „voor den zakenman" trof ons een artikel „Wall Street en Europa" waarin de invloed van de beurs- catastrophe te New-York op de Europeesche geldmarkt wordt nagegaan. De poging van de Stem door het instellen van een critiek- centrale, tot een saneering van de letter- kundige critiek in Nederland te komen, wordt critisch bekeken. Bijzonder belang- wekkend is een groot opstel „Waar komen de diamanten vandaan? Ten slotte wijzen wij op een interessaute kantteekentng bij het conflict van den Ned. Bioscoopbond en de N. R. Crt. van ter Amsterdamsche Benrze genoteerde fondsen, verstrekt door Noordhollandsch Landbonwcrediet N,V. FONDSEN. 21 Dec. 23 Dec 24 Dec. 27 Dec. 28 Dec. 30 Dec obi. N W S. f 1000 1922 1000 18 1000 17 1000 16 f 1000 '26 1000 '22 100 '23 1000 '71 D 1000 '17 1.2V, T'Vis a L- 4} 460} 146} 92} 43} 107} 274} 148 563} 394} 428 153} 113 36} 94} 186 176 361 334 86 380} 41, 103} 102} 99"/,. 100} 10.} 214 155} 166} 167} 320 116} 390 459} 147 91} 42} 167 147} 560} 406 377 393} 148} 111* 35 94 185} 176 369} 333} 88 389 120} 145 570 407 5 381} 396} 428 155} 114 36/ 166} 372 394 214 6 5 4H 4 4% 6 6 5 y3 5 idem idem idem O-Ind idem idem idem idem Koloniale Bank Ned. Ind. Hand Bank Ned. Handel Maatij. Fransche Banken (Drie) Berkel's Patent Hoi) Kunstzijde Margarine Unie Algem. Kunstzijde Unie Ned. Kabelfabr. Philips Gem. Bezit Anaconda Beth. Steel C. v. A. Comm Studebaker Comm. Steel Zweedsche Lucifers Cult. Mij. Vorstenl. Handelsver. A'dam Javasche Cult. Dordtsche Petr. gew. Koninklijke ,f -1'XjO Moeara Enim A'dam Rubber Serbadjadi Holl. Am. Lijn Java ChiDa Jap. Lijn Ned. Scheepv. Unie Stoomvaart Mij. Nederland Deli Batavia Tab.. Deli Maatij. Oostkust Senembah South. Pacific Union Pacific Prolongate s Exdividoad. 103} 1017/16 102|s/ib 1037/i6 102} yy"/i6 951/16 90''/» 1017/,, e 210} 210} 1"} 153} 163} 164} 515 174'/, 170} 303 307} 116} 118 395 389 4 i 454 453} 145 146 1 9CVi« 90} 43 43f 1 165} 165 273 273 e 4 142} 146 556} 552} 399 .396 372 372 387 389 a 423 a 'a 145 143} a I 112 109} a 36} 33 98 a V 190 186 a 179 177 1 358} 358} ft ft 325} 325 ft t 85} 85} ft ft 370} 376} ft ft 215 4 10 I 102} 95} 1017/ie 103} 100} 101 210} 151} 165 171 310 11'} 380 4514 272} 143 553} 399 373 388} 426} 145} 108 36 95} 186} 177 358 330} 85* 376} 121} 215 4 103} 1027/m 95} 96 101} 103»4 100} 10013/j, 212} 154 165} 171} 323} 119} 391 «6/i« 96 215 103} 102} 99} 957/u' 96 101} 100} 1004 216} 154} 166} 166} 317} 118} 462 148 92 42} 167

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1929 | | pagina 7