llkiwuli ftmnt.
WANNEER GIJ EEN ZAAK
GAAT BEGINNEN.
Oorzaak onbekend
HANDELSDRUKKERIJ
N. V. v.h. HERMS. COSTER ZOON
t:
fetntftrd twee en dertigste Jaargang,
Vrijdag- 3 Januari
Provinoiaal nieuws
VOORDAM C 9. ALKMAAR, TEL. 3
«O.
1930
ggg^
Het was een zeldzaam, onbegrijpelijk on
geluk, waarover nog langen tijd gepraat
werd. Op een laten avond reed, op den open
baren weg, een motorrijder aan op een to
taal vernielde auto, waarvan de inzittenden,
een heer en een dame, dood waren. Boeren,
die erbij gehaald werden, herkenden in den
doode den dokter Kosters, die, hoewel nog
betrekkelijk jong, reeds een goeden naam als
chirurg bezat. De dame was hun onbekend
Het werd eerst later bekend, dat zij was Ma-
rianne Lindar, uit hetzelfde plaatsje geboor
tig als de dokter.
Het onderzoek maakte uit, dat de auto met
ontzettende vaart tegen een boom was op-
Ïereden, waarbij hij totaal verbrijzeld was.
Ie remmen waren niet gebruikt, niets wees
erop, dat door onvoorziene obstacles het on
geluk was veroorzaakt; alles aan den wa
gen was in orde. Er bleef dus niets anders
ever dan de veronderstelling, dat de be
stuurder, door het schelle licht van een hem
tegemoetkomenden wagen, verblind was ge
worden, maar dan nóg bleef het onbegrijpe
lijk, hoe de geroutineerde rijder het gevaar
aldus was ten offer gevallen.
Het gebeurde zou yoor goed in het duister
blijven, omdat de beide menschen dood wa
ren. Het vermoeden, het combineeren, liet
een groote speelruimte toe, maar hoe vriend
en vijand de zaken ook draaiden en keerden,
er bleef niets te oombineeren over. Kosters
was sedert vier jaren heel goed getrouwd
met een mooie, jonge vrouw. Hij bezat twee
kinderen. Hij werkte zeer hard en verwierf
zich gaandeweg een vermogen. Men was
«iet bij machte, in moreel opzicht, iets on
hem te zeggen. Kort en goed hij was on
aantastbaar.
Niet minder onaantastbaar was de reputa
tie van Marianne Lindar, die bijna even
oud als hij, reeds vele jaren met hem be
vriend was. Steeds gingen er jaren voorbij,
voordat zij elkander eens toevallig in hun
geboorteplaats ontmoetten. Zij was artieste
en sedert een jaar met een advocaat ge
trouwd.
Op den dag voor het ongeluk hadden zij
elkaar ontmoet. In tegenwoordigheid der
ouders van Kosters had Marianne hem ver
zocht haar den volgenden dag even naar de
op 30 kilometer verwijderde stad te brengen,
waar de pleegmoeder van haar man woon
de. Zij, Marianne en Kosters, hadden elkaa'
ditmaal in twee jaren niet gezien. Nooit was
een brief tusschen hen gewisseld. Niets,
maar ook letterlijk niets, had eenige verden
king kunnen rechtvaardigen, dat er tusschen
dezen man en deze vrouw iets zou bestaan,
waarvan de menschen geen vermoeden had
den.
Het moest dus een ongeluk geweest zijn
een stom blind toeval, waar de beide jonge
menschen aan ten gronde waren gegaan.
Maar zóó was het in werkelijkheid en
zóó alléén was het geweten door de beide
nu gestorvenen:
Acht jaren geleden, op een winteravond
toen niemand aan Marianne dacht, kwam zij
naar het huis der oudjes Kosters. Het was
leeds laat, het eten was al afgeloopen. Mia
rianne had het recht om zonder plichtplegin
gen binnen te loopen, bevriend als zij was
met de familie, sedert haar jeugd. Ook nu
dronk ze nog even een glas wijn mee om
dan, na een kort praatje, op te staan, daar
zij nog een heuvel aan den boschrand op
wilde, van waar zij het naburig stadje bij
avondlicht begeerde te bewonderen. De oude
vader droeg den zoon, Bernard, op haar
«iet alléén te laten trekken; hij gaf haar zijn
geleide en zij praatten veel, veel over den
oorlog, dien hij nog als student, zij als ver
pleegster had meegemaakt, veel over hunne
diverse levens en zorgen.
Toen zij boven op den heuvel waren aan
eland en de lichtjes in de verte zagen flik
eeren, ontstond er een pauze.
„Heerlijk!" fluisterde zij en snoof diep de
klare, pittige lucht in.
„Heerlijk!" antwoordde hij en het klonk
als met ingehouden adem.
Waarom Marianne juist nu hem met zach
te stem vroeg naar zijn verloofde, is niet te
verklaren. Zij wist, dat hij de dochter van
een dokter het hof maakte en haar zou trou
wen, zoodra hij met zijn studie klaar was,
of, liever gezegd, zoodra zijn tijd van as
sistent-zijn bij een professor was afgeloo
pen.
Bernard antwoordde niet. Hem was, plot
seling, eenvoudig, zooals natuur-gebeurtenis
sen komen, het inzicht geopenbaard: d i e
heb ik immers lief ja, die daar naast mij
Marianne Lindar, die ik sedert jaren ken
en zie en hoor. ..van wie ik reeds lang weet,
dat haar gestalte slank en gracieus is, haar
haren zwart en haar oogen. wat weet ik
eigenlijk van haar oogen, bedacht hij en het
vloog nem naar de keel. Hij beheerschte zich
nauwelijks, toen hij haar plotseling bij den
arm greep en hartstochtelijk toefuisterde:
„Wat voor oogen heb je, Marianne?
laat mij je oogen zien, Marianne!. Lieve,
lieve lieve Marianne!"
Zij echter verroerde zich niet onder zijn
nerveuse greep. Zij zei alléén:
„O, Bernard daar is het nu! Wij had
den niet samen deze wandeling moeten
doen Weet je het vreeselijke: daar
aan ontkomen we nu niet meer ons leven
Tang niet. wij beiden zeer zeker niet.
Dat zij elkaar kusten, was heelemaal niet
onnatuurlijk: het noodlot ontloopt men niet'
Den volgenden dag ging ze op reis. Drie
jaren verstreken. Zij Hadden elkaar niet meer
ontmoet. Zij hadden elkaar niet gezocht. Op
een smallen boschweg boven op een heuvel,
waar hij altijd reed als hij thuis was, zagen
zij elkaar weer. Zij gaven elkaar de hand en
keken elkaar in de oogen. Ben je anders ge
worden? Neen! Heb je vergeten?
Neen. Weet je nog? Ja ach ja!
Toen sprong hij van zijn paard en zij gin
gen naast elkaar 't bosch in, hand aan hand
Des avonds ontmoette men elkaar bij i-en
feestelijkheid: Bernard zat naast ziin toe-
l
k<
Za*9e/*
Wybert-tabletten on
der het oefenen ter
bescherming van de
keel, vóór het op
treden ter zuivering
van de stem.
hart is zijn handen, die rukken aan 't stuui
„Zie mij toch aan, Marianne
Eén seconde twee seconden oog in oog..
Dan is er het einde.
komstige vrouw en Marianne deed, air of
haar dit volkomen onverschillig liet. En hun
ne oogen meden elkaar. Plotseling was Ber
nard verdwenen. Toen hij terugkwam, nam
Marianne afscheid, tegelijk met haar moe
der. Zij vermeden het, deze twee menschen,
elkaar de hand te reiken.
De aanstaande vrouw bezat een recht! De
man voelde het diep in zijn wezen, dat zijn
bruid een recht haa. Daarvoor had alles nu
te zwijgen. Wanneer hij een ander man ge
weest was, had hij de eene los gelaten om de
andere te houden. Dat alles kon hij niet
doen.
Opnieuw, na een jaar, een ijlings terug
zien aan het station, toen hij aankwam en zij
vertrok. En een seconde lang draaide alles
Marianne voor de oogen. Zij hield zich aan
een bankleuning vast. Eens eens moet dit
ophouden, overdacht ze. Maar tegelijk wist
ze 't: daarvan komt men niet meer los.
En weer gingen er jaren voorbij. In dit
zesde jaar had Marianne haar verloofde op
bezoek, aan wien zij zich innig verbonden
wist. Zij bracht hem naar het station. Hij
vertrok; zij bleef nog een week bij zijn moe
der. Zij dacht niet aan Bernard; geen ge
dachte wijdde ze hem. Toen ze de straat op
liep, kwam er van 't erf der Kosters iemand
te paard. Zij kon niet anders zooals de
bliksemschicht niet anders vermag zij
ging achter hem aan naar de renbaan. De
schemering was dicht; zij .stond bij een hoek.
De ruiter galoppeerde. Hij zag haar niet
Hij zag haar waarachtig niet. Maar hij
moest het voelen, nog voordat zij met haar
donkere stem hem aanriep. Het doorschokte
hem. Hij was getrouwd om 't even een
kind een blonde vrouw, die al lang op
hem had gewacht doch daar voelde hij
Marianne Lindar in al zijn vezels, die niet
flirtte noch vleide. Ja daar was ze.
Slank. gracieus donker in een flu-
weelen mantel stond zè daarginds. in
eens overgewaaid.
Dienzelfden nacht rilde hij van koorts.
Zijn vrouw had angst. Koude koorts-huive
ringen, rillingen. Gloeiende koorts - zweet
en hartbrekende pols.
In dienzelfden nacht huiverde Marianne
van koorts. Niemand had angst om haar.
Koude koorts huivering en rilling. Gloei
ende koorts zweet en een woestê pols.
Eens moest het uitgesproken worden, een
maal moest de wonde betast worden, die aan
het zweren was en stak bij de geringste aan
raking. De onzalige ban moest verbroken
worden, omdat men leven moest. Omdat men
eerlijk blijven wilde en omdat er toch nog
wel geluk bestond vrouw en kind ejb
liefhebbende man gezegende arbeid
kortom een geluk bestond er; men zou zich
nog wel kunnen redden en misschien.
Zij begaf zich den volgenden dag vol dap
perheid naar zijn huis. De familie was op
reis. Plotseling. Naar Zwitserland. „Omdat
Bernard zich niet heelemaal goed voelde",
legde de oude meneer Kosters uit.
En de ban was niet verbroken.
Maar geluk en leven schenen gered. Het
was ten slotte toch alles weer in orde en 't
andere was een droom overspanning
een ziekte, die men overwinnen kon. een
toeval. Wanneer men elkaar opnieuw zou
weerzien, was alles stellig goed.
Dat was het niet.
Het terugzien was na twee jaren. Mari
anne pakte toen geluk en ongeluk tegelijk bij
de horens, ging naar het huis zijner ouders,
begroette de jonge vrouw hartelijk, drukte
hem vriendschappelijk de hand zonder hem
aan te zien en vroeg hem, haar naar haar
schoonmoeder te willen rijden.
Natuurlijk wilde hij dit gaarne doen; hij
vroeg of zijn vrouw ook meeging, die echter
om de kinderen moest weigeren
Toen reden beiden weg. Zwijgend zitten ze
raast elkaar; zij beeft zacht D: motor snort.
De wijzer van den snelheidsmeter stijgt.
Geen woord. De blanke straatweg vliegt on
der hen weg. De wind jaagt de korte haren
haar in het smalle gezichtje. Haar handen
omsluiten zich in een krampachtigen greep.
Stevig omspannen de zijne het stuurrad.
Die handen. die naar elkaar zouden willen
grijpen en niet mogen niet kunnen.
Zij zien elkaar niet aan, hij en zij.
„Ik heb je lief, Marianne".
„Ik heb jou lief, Bernard".
„Voor eeuwig".
„Voor eeuwig".
De naald wijst tusschen 70 en 80.
Hij spreekt geen woord meer. Zijn hart is
in zijn handen. In de voeten is loodzwaarte.
De naald balanceert tusschen 80 en 90. De
man zwijgt. Zijn hart is in zijn handen. De
oogen der vrouw staren rechtuit. Dicht
staan de lippen op elkaar, zweet kleeft aan
de palmen der opééngedrukte handen.
Zijn hart is in zijn handen; zijn bloed
overgutst elke gedachte. Alles is nood en
ontzetting bij het naderen van het onaf
wendbare. Het onafwendbare, dat zij ont-
loopen, vele jaren.
De naald markeert de 90.
Een steunen stijgt boven het snorren van
den motor omhoog.
Het hart van den man is in dit steunen.
Zij staart recht vooruit de handen ge
vouwen in haar schoot.
„Marianne".
„Ja."
„Marianne in mijn leven is de leugen"
„In mijn leven ook".
„Kun je het dragen, Marianne".
Neen".
"Kun je er aan ontkomen, Marianne?"
„Neen!"
„Heb je den moed... Marianne?"
W
Marianne!!"
„Jaü"
De naald is op 100
Het is geen straat meer ge-n
een veld en struiken en een smal beekje ln
ïaneschijn het is nacht en rossig 'ich|
voor de oogen „ik heb je lief, Marianne
en kringen en duizenden sterren net
HEILOO.
De heer P. Altman, sinds jaren bode en
magazijnmeester van „Het Witte Kruis",
heeft om gezondheidsredenen van zijn vrouw,
als zoodanig ontslag genomen. Het bestuur
heeft in zijn plaats benoemd de heer S. B.
Boerma. In den heer Altman verliest de ver-
eeniging een accuraten magazijnmeester.
Houtveiling.
De houtveiling op het landgoed „Ter Coul-
ster" was niet zoo druk bezocht als andere
jaren. Brandhout was goedkoop, werkhout
duur, daarentegen was er veel vraag naar
rijshout, hoewel de prijzen lager waren dan
andere jaren.
NOORD SCH ARWOUDE.
Naar wij vernemen heeft de heer G. Bos
alhier een gedeelte van het terrein naast zijn
huis verkocht voor bouwterrein.
Hier zullen dus binnen niet te langen tijd
eenige woonhuizen gebouwd worden.
Het is de bedoeling om een brug aan te
brengen en een straat van ongeveer drie
meter breedte te maken.
Woensdagavond (Nieuwjaarsdag) werd
in de Geref. kerk alhier de Java-Soembafilm
vertoond, ten bate van de Zending der Geref.
kerken
Deze film is reeds op vele plaatsen met suc
ces afgedraaid. Ook hier was dit het geval,
daar de kerk geheel bezet was.
De stormschade heeft zich hier beperkt
tot het afwaaien van dakpannen van diverse
perceelen.
Ook het nieuwe Raadhuis moest het ont
gelden. Niet minder dan een 70-tal pannen
kwamen naar beneden en zoo de storm aan
houdt, zullen er nog meer afwaaien.
De passage aldaar is dan ook gevaarlijk
met dit weer.
Voor het Raadhuis is het wel gewenscht,
dat het dak met latten of ijzerdraad wordt
beveiligd, daar het anders met iedere storm
zoo zal gaan.
TEXEL.
Op Nieuwjaarsdag werd door een paar
jongens op liet huis van den heer H. Keesom
een brandend stukje vuurwerk geworpen.
Daar 't dak uit riet bestond, vatte dit vlam
en ontstond een begin van brand. Door flink
optreden van een der toeschouwende jongens
werd het vuur evenwel spoedig gebluscht,
waardoor een groot gevaar werd voorkomen.
Voorzichtigheid met z.g. onschadelijk
vuurwerk is toch aan te bevelen.
IOD
BERGEN.
Wij schreven gister ten onrechte, dat de
vraag van Ged. St. of, inverband met de
nieuwe salarieering van den burgemeester,
den secretaris en den ontvanger, de raad nog
van oordeel was, dat Bergen, die steeds in
een hoogere klasse had gestaan, doch door
de toename van het zielental die klasse had
ingehaald, weer in een hoogere klasse moest
worden geplaatst.
Dczé vraag is in een raadvergadering, die
wij niet bijwoonden behandeld en door den
raad met 7 tegen 4 stemmen ontkennend be
antwoord.
Met négeering van dit raadsbesluit hebben
Ged. St. Bergen in een hoogere klasse ge
plaatst en wel in die voor de gemeenten van
6001 tot 8000 zielen.
Hierdoor staat Bergen gelijk met de ge
meenten Huizen, Koog aan de Zaan, Krom
menie, Naarden, Texel en Weesp.
Door een fout in het opmaken van de cou
rant kwam gister niet uit, dat ook wij overi
gens van oordeel zijn, dat Bergen, als druk
ke pensionplaats, in een hoogere klasse be
hoort.
BROEK OP LANGENDIJK.
Nieuwjaarsdag werd door het Chr. Ge
mengd koor „Hallelujah" alhier een uitvoe
ring gegeven in de Ned. Herv. kerk, onder
leiding van haren directeur, den heer Paul
Kok.
Na het openen op de gebruikelijke wijze
door ds. van Baaien werd aan het koor de ge
legenheid gegeven tot het afwerken van haar
programma. Afgezien van het geheel, hetwelk
in alle opzichten uitstekend is geslaagd, zoo
wel ook wat klankgehalte, intonatie, uitspraak
en samenzang betreft, willen we enkele num
mers noemen, die allen lof verdienen, welke
zijn No. 1 Psalm 66 van J: Worp, No. 13
Sanctus van H. G. Lukkien en No. 14 Nieuw
jaarsdag van Jac. Bonset.
Vermelden we nog den mooien zang van
den tenor K. Kok met orgelbegeleiding van
den heer J. Pluister, waarvan Salve Regime
van Nico Verhoeff ons het meest kon bekoren,
en de medewerking van de heeren J. v. d.
Ham (viool) en Jb. Kostelijk (orgel), die heb
ben getoond hun instrumenten op de juiste
wijze te kunnen bespelen, dan kunnen direc
teur en koor terug zien op een goed geslaag
de uitvoering, welke het kunstminnend pu
bliek met bewondering heeft beluisterd.
SCHOORL.
Lcop der bevolking
Bevolking op 31 Dec. 1928 1001 m. en
1012 vr. Ingekomen 1929 91 m. en 92 vr.,
geboren 20 m. en 23 vr., vermeerdering 11 m.
en 115 vr. Vertrokken 1929 83 m. en 88 vr.,
overleden 15 m. en 10 vr., vermindering 98
m. en 98 vr.. Meer bijgekomen dan afgegaan
13 m. en 17 vr. Totale bevolking per 31 Dec
1929 1914 m. en 1029 vr. Aantal huwelijken
16.
WINKEL.
Bevolking op 31 December 1928 890 m. en
824 vr. Ingekomen 1929 103 m. en 78 vr., ge
boren 15 m. en 10 vr., vermeerdering 118 m
en 88 vr. Vertrokken 1929 86 m. en 80 v.r.
overleden 11 ra. en 8 vr., vermindering 97 m.
en 88 vr. Meer bijgekomen dan afgegaan 2i
m. en 0 vr. Bevolking op 31 Dece;..aer 911 ir
en 824 vr. Voltrokken huwelijken 11.
Overleden: Jan de Boer, 71 ja
echtg. van Antje Jonker. Dieuwertje
sen, 50 jaar, echtg. v. Pieter Molenaar.
Aris Zwaag, 74 jaar, wedn. v. Maartje Pi
per.
IN BOVENGENOEMD GEVAL HEBT GIJ WELLICHT
DRUKWERK NOOOIO. VOOR ALLES BEHOORT OCT
TE GETUIGEN VAN SMAAKVOLLE. NETTE AFWER
KING. IMMERS. DE EERSTE INDRUK IS DIKWIJLS
BESLISSEND. DOOR GOED UITGEVOERD DRUKWERK
KRIJGT GIJ EEN CLIENTÈLE. OIE GUNSTIG OVER
UW ZAAK OENKT EN ER VERTROUWEN IN STELT.
AAN U. DIT LAATSTE NIET BESCHAAMD TE MA.
KEN; HET EERSTE (HET DRUKWERK OUSL VERZOR.
OEN WIJ VOOR U. VLUG, NETJES EN BILLIJK.
DO
KENNEMLRLAND.
Het jaar 1929 is ten einde en de tuinder kan I
zijn balans opmaken.
En hoe die balans er zal uitzien aan de
debet-zijde, kan men zich wel indenken.
De tuinders zouden het afgeloopen jaar
met graagte den rug toe keeren als men er
daarmee was, doch het zal blijken, dat het
jaar ver van rooskleurig was.
Meerdere gewassen zijn mislukt, de aard
beiencampagne is al heel rustig verloopen,
daar er zoo goed als niets is geplukt; ge
lukkig heeft de hooge prijs nog iets goed
gemaakt. Zoo zouden we meerdere culturen
kunnen noemen, doch we willen 't hierbij la
ten. De slotsom is dat '29 voor de Kennemef
culturen van dien aard is geweest, dat men
nog lang de naweeën zal gevoelen.
De afgeloopen week kenmerkte zich door
een niet te grooten aanvoer en gereserveerden
handel, een verschijnsel dat elk jaar. tusschen
en om de feestdagen terugkeert, want men
kan bijna zeker zijn dat de handel ook deze
week nog slecht zal zijn.
Gewoonlijk is er in de week na Kerstmis
ook geringe aanvoer, doch dit viel nu mee.
Er schijnt te groote voorraad en men wil
graag opruimen. Zij die wilden opruimen zijn
bitter teleurgesteld, want de handel stond op
het doode punt. Meerdere artikelen brachten
een prijsje op zóó laag, dat de marktkosten,
laat staan de productiekosten, gedekt zijn.
Er was nog vraag naar mooie spruiten en
mooie andijvie en de rest was misère.
Spruiten werden ir< flinke partijen aange
voerd en de handel was voor le soort vlug,
voor ongesorteerd en losse spruiten werd een
prijs betaald. We noteerden voor le soort
spruiten f 18f 24.50, 2e en 3e soort 4.50
tot f 9 50 per 100 K.G.
Zooals we opmerkten was andijvie een ge
wild product, vooral de mooie gele kwaliteit,
die hoe langer hoe minder wordt aangevoerd.
Mooie le kwaliteit andijvie bracht nog 1.10
tot 1.45 op; 2e soort 0.600.90, 3e
soort 0.40 0.50, alles per kist. De
groote voorraad boerenkool schijnt onuitput
telijk en geleerd de ondervinding van andere
jaren als bij wisselenden dooi en vorst er
weinig overblijft wil men opruimen en
daarom zal de aanvoer zoo groot zijn ge
weest. Was de prijs der boerekool de laatste
weken matig, in de afgeloopen week was
het misère. De prijs was slechts f 0 15
0.25 per kist of f 0.01 0.02 per stuk
De aanvoer van bospeen begon af te zak
ken, de kwaliteit loopt op en de prijs was
lager, varieerend van 8.5011 oer 100
bos. De aanvoer van prei was groot genoeg
en de prijs was zóó laag, dat men zich wel
zal wachten om voor dezen prijs tes rooien
De prijs wa6 en dat voor de zware
Wijker bossen slechts 2.507 per
100 bos.
Witlof werd in kleine partijtjes aange
voerd en de handel was vrij goed. Wel was
de prijs niet zoo hoog, doch de kwaliteit was
los en de maat te kort. Toch was de prijs nog
vrij goed. De prijzen varieerden van f 14
f 20 per 100 K.G.
De aanvoer van kool was niet groot er
dan de vorige week en de prijzen waren
laag, doch de kwaliteit was ook niet mooi.
We noteerden voor roode kool 3.50—
f 6.50, bloemendaler kool f 3.507 50 en
groene kool 4f 4.50 per 100 stuks
Bieten, rapen, uien en wortelen golden
bitter weinig. We noteerden voor bieten
11.75 per 100 stuks, rapen f 12.75
per hectoliter, uien en wortelen 2.50
f 3 50 per 100 K.G.
De handel in aardappelen was slecht en
de noteering zóó laag als nog niet is ge
weest. De noteering was voor Red Star f 2
tot f 2.50, bravo's 2.753.50. blauwe
f 3.504 en zandaardappelen 24.50
per 100 K.G.
AANBESTEDING ONDERHOUD
ZUIDERZEEWERKEN.
Vanwege de Zuiderzeewerken is aanbe
steed het onderhoud van: le rijkswerken op
Wieringen; 2e. van rijkswerken op Wierin-
gen met uitzondering van het gedeelte tus
schen de dijkpalen 114 en 132; 3e. de nieuwe
buitenhaven en omringdijk, sluisput nabij
Den Oever en andere voltooide Zuiderzee
werken aldaar, alsmede verschillende grond
en kunstwerken, behoorende tot de rijkszee-
werken tusschen de dijkpalen 114 en 132 tot
den afsluitdijk tusschen de Noord-Holland-
sche kust en het eiland Wieringen en tot het
Balgzandkanaal tusschen Van Ewijcksluis
en Oostoever gedurende 1930.
Laagste inschrijver was de heer P. Doo-
ver te Wieringen, voor 1 5000, voor 2
3050, voor 3 34650, voor massa 42700.
teeren hoevelen deze gelegenheid hadden aan
gegrepen om eens uit te gaan, zóó zelfs dat
Zondagavond velen terug moesten worden
gestuurd. De rollen zaten er over het alge
meen zeer goed in en waren in goede handen.
Het stuk „De Brand van Rome kon ons over
het algemeen geen voldoening schenken. Pas
toor Van der Loos sprak bij het einde van den
avond, en bracht dank voor het gebodene.
Het ophalen van het vuilnis.
Donderdag werd voor de eerste maal het
vuil bij de huizen opgehaald door middei
van den gemeente-auto. Het ophalen ging be
trekkelijk zeer vlug en we twijfelen er dan
ook niet aan dat het een verbetering genoemd
mag worden, vooral als nu aanstonds het
vuil 2 maal per week opgehaald zal wor
den.
Zijn woning verlaten.
Vrijdagavond heeft de heer G. van der Eng
alhier de woning die hij met zijn broer K.
bewoonde verlaten en is daarin sedert dien
nog niet teruggekeerd. Op de tafel had hij
een briefje voor zijn broer gelegd als kennis
geving dat hij weg ging zondir er op te ver
melden voor hoelang en waarheen. Van over
heidswege zijn nu verschillende pogingen in
het werk gesteld om bekend te worden met
de verblijfplaats, temeer daar v. d. E. in
overspannen toestand is vertrokken.
Geboren: Dorothea Gerarda, d. van
Johannes Rozemeijer en van Geertruida
Anna van der Erf.
Ondertrouwd: Mar jen Hendrik
Smith en Duifje Smit.
Getrouwd: Jan van Achteren en Jantj»
Terpstra.
Overleden: Cornelis Winkel, weduw
naar van Cornelia Rijs, oud 76 jaar. Jaco-
bus Johannes Veldt, oud 22 jaar. (Overleden
te Alkmaar).
OOSTER-BLOKKER.
De 25-jarige dochter van den landbouwet
J. Wagenaar werd bewusteloos in de koe-
goot gevonden. De ontboden geneesheer kon
slechts den dood constatberen. Vermoedelijk
is het slachtoffer door een hartverlaming ge
troffen.
UITGEEST.
De tooneelvereeniging „Het Roomeche
Tooneel", die eenige maanden geleden is op-
;ericht, kwam Zondag en Maandagavond in
iet Gezellengebouw voor de eerste maal voor
het voetlicht met het stuk „Het vierde Gebod"
toneelspel in 3 bedrijven door J. N. Wesse-
iicg. Werd aanvankelijk gedacht dat naast
dé reeds bestaande tooneelvereeniging een
eede geen bestaansredenen meer had. Zon-
aandag hebben we kunnen consta-
Ïeede gei
g en M
MEDEMBLIK.
De heer Th. de Jong heeft de benoeming
als lid van den gemeenteraad (vac.-D. P.
Passer V. B.) aangenomen, nadat achtereen
volgens de heeren D. Blokker, D. Radecker,
C. A. Meyer en mej. S. Hulleman voor eene
benoeming hadden bedankt. Deze vacatur-
dateert van 1 Oct. j.1.
STAD.
URSEM.
Bij de gehouden onderhandsche aanbeste
ding tot het bouwen van een woonhuis voor
het Hoofd der R. K. Bijzondere School en
voor rekening van het schoolbestuur de
„H.Bavo" te Ursem was laagste inschrijver
de heer J. Hille voor 10979.
Het werk is hem gegund.
Dezer dagen vergaderde de raad, ondev
voorzitterschap van den heer Van den Heu
vel, die allen hartelijk welkom heette.
Verschillende ingekomen stukken werden
voor kennisgeving aangenomen.
Op voorstel van B. en W. werden verschil
lende bepalingen inzake de ijsbanen aan de
politieverordening toegevoegd.
Besloten werd mei ingang van 1 Januari
het salaris van den gemeente-opzichter J. S.
Wijte te Spierdijk op 100 per jaar te stellen.
Adhaesie werd betuigd aan een adres van
het comité der Ver. van Burgemeesters en
Secretarissen in de kantons Hoorn, P urme
rend, Alkmaar en Schagen tot de Tweede Ka
mer gericht tot afschaffing der classificatie
van gemeenten volgens het bezoldigingsbe
sluit Burgerlijke Rijksambtenaren 1928 in
verband met onderwijsbelangen ten platte-
lande. Tot leden van het Burg. Armbestuur
werden herbenoemd de heeren v. d. Heuvel en
G. Vet, in de commissie tot wering van
schoolverzuim (vac.-J. de Boer) de heer N.
Koppes en tot lid van de commissie van toe
zicht op het L. O. de heer J. Stuijt. Perceel
C 14 werd onbewoonbaar verklaard. Vastge
steld werd een instructie voor het onderwij
zend personeel.
Mej. C. Helleman te Alkmaar werd tot on
derwijzeres benoemd. Aan de Vrijw. Landst.
afd. Ursem werd 10 subsidie toegekend.
Bij de rondvraag werd aangedrongen op
beter zandstrooien bij gladheid en verplaat
sing van lantarens. B. en W. werd een crediet
toegestaan tot inwendige verandering van de
secretarie. Besloten werd de toelage voor een
leerling op de Handelsschool te voldoen en de
heft op de ouders te verhalen.
Geboren: Giiebertus Stephaou6, z. y
Gijsbertus Petrus Sprenkeling en Gerardk
Agatha Korver. Talitha Augustina, d. v.
Pieter van der Linden van Sprankhuizen en
Jacoba Christina Bree. Adriana Antonig,
d. v. van Theodorus van der Lee en Cornetiai
Maria Oudejans. Theodorus Cornelis, z. v.
Everardus Sweep en Maria Elisabeth Ruiitet,
Overleden: Klaas 0*4 ?4 (aar. a.
