iiimiiücliG Ciurant.
HEEREN BAAI
De „Reic'sausschuss" uiteengevallen
Een ontploffing in West Amerika.
De afschaffing der Exter litcri^le
rechten.
De terugkeer van Prins Karei opnieuw
in Roemenie ter sprake.
Eenwtiek van Prinses Marie José.
Os lümalsn en de Engelsche mijnwet.
HwfrA twee en dertigste Jaargang,
Xaterdas: 4 Januari
Dagelijksch overzicht.
FiimnieuwSi
Buitenland
1929.
Ho. 3
pFtweede haagsche conferentie.
De officieele opening.
Rede van Jaspar.
Gistermiddag te 5 nur is in de vergader
zaal van de Tweede Kamer de Tweede zit
ting van de Haagsche Conferentie officieel
het middengedeelte van de zaal waren,
aansluitend aan de plaats waar zich de mi
nisterstafel bevindt, tafels gevormd, die een
vierhoek vormden, waaraan de gedelegeerden
plaats namen. Voorts waren de zetels der
Kamerleden voor hen en hun staf gereser
veerd.
De tribunes waren dicht bezet door journa
listen en fotografen. In de loges zaten dames
van gedelegeerden en gezanten. Voorts had
den in de zaal op de bankjes achter het
spreekgestoelte de voorzitters van de Eerste
en de Tweede Kamer, de heeren baron de Vos
van Steenwijk en mr. van Schaik, alsmede de
minister van buitenlandsche zaken, jhr. mr.
Beelaerts van Blokland, en de burgemeester
van DertTiaag, mr. Patijn, plaats genomen.
Vcorts bevonden zich verscheidene hoofdamb
tenaren van het departement van buitenland
sche zaken in de zaal.
Te 5 u. 5 opende de president, de Belgische
minister Jaspar, de zitting met een woord
van eerbiedige dankbaarheid jegens de Ko
ningin, die de conferentie in Nederland ont
vangt. De president meende, dat allen met
hem zouden instemmen, wanneer hij voorstel
de. Haar een telegram te doen toekomen.
Hierna werd de zitting een oogenblik ge
schorst, ten einde de persfotografen in de ge
legenheid te stellen hun opnamen te maken.
De president vervolgde zijn rede met een
woord ter herdenking van de nagedachtenis
van minister Stresemann, die sinds de vorige
zitting der conferentie is overleden. Hij
bracht een diepgevoelde hulde aan de nage
dachtenis van den overledene, die gedurende
vele jaren zich beijverd heeft om den vrede te
bevorderen, niet slechts van zijn land maar
van de gansche wereld, en die op alle bijeen
komsten, zoowel te Genève, als te 's-Graven-
hage en elders, denzelfden verheven geest
toonde, welke zijn gedragslijn beheerschte, en
die hier in Augustus van hetzelfde verlangen
blijk gaf cm tot een overeenkomst te geraken
ten einde het plan-Young ten uitvoer te leg
gen. Niet zonder ontroering volgden wij, al
dus spr., de geleidelijke verwoesting, welke de
ziekte bij hem teweegbracht. Toch bleef hij
gestadig met ons medewerken en bracht ons
zijn bezielend woord en volharderd streven,
zijn heldere gedachten. Thans buigen wij ons
eerbiedig voor zijn graf.
Vervolgens richtte de president een harte-
lijken welkomstgroet tot de gedelegeerden,
die de eerste zitting niet hebben bijgewoond,
zich daarbij in de eerste plaats richtend tot
den president van den Franschen minister
raad, den heer Tardieu, die voor de oplossing
van de problemen, welke de Conferentie be
zighouden, dat optimisme medebrengt, dat
het succes vormt voor alle conferenties.
Ook begroette hij de nieuwe Duitsche mi
nisters Moldenhauer en Schmidt, alsmede de
nieuwe gedelegeerden van Oostenrijk, Hon
garije en Bulgarije, op welke drie laatste
landen de conferentie een beroep heeft gedaan
ter verdere uitvoering van dé opdracht, welke
aan de conferentie te Genève is gegeven.
De eerste conferentie heeft moeilijke uren
döorgemaakt, maar ondanks die moeilijkhe
den in den loop onzer discussies, hebben wij
gevoeld, dat de natiën onderlinge toenadering
verlangen en dat de wil tot vrede overheer-
schend was. Wij zijn vast besloten, ook thans
alle krachten in te spannen om te komen tot
het gemeenschappelijk doel, den vrede, waar
naar de volken zoo vurig streven. Dit is een
ongetwijfeld moeilijke taak. Daarbij roert de
Haagsche conferentie niet alle problemen
aan, welke op den vrede betrekking hebben,
maar ook die andere problemen zal men
trachten op t lossen. De vrede is een lang
zaam werk, maar het is een levend werk, dat
zich geleidelijk ontwikkelt. Wij hopen hier een
groot en nuttig werk te verrichten. Bij dit
werk kunnen wij op aller medewerking reke
nen.
Gij hebt mij, zeide de heer Jaspar, in
Augustus tot president willen benoemen en
mij belast met de voorbereiding van deze
tweede zitting. Sinds eind Augustus is de
daartoe noodige arbeid voortgezet met ijver
en deskundigheid. Verschillende commissies
zijn daarvoor bijeen geweest. Dank zij dien
voorbereidenden arbeid van deskundigen van
gen wij deze tweede zitting der conferentie
aan in een staat van voldoende voorbereiding.
Straks zullen wij van hier moeten vertrek
ken, om elders andere zijden van het vredes
vraagstuk te bezien. Onze tijd is ons dus krap
toegemeten. Het is noodig, dat we in een snel
tempo werken. Wij moeten werken zonder tijd
te verliezen. Spr. verzekerde, dat hij zelf den
grootsten ijver zou betoonen om het welslagen
der conferentie te verzekeren.
Na deze openbare zitting zou een tweede
bijeenkomst plaats hebben om kwesties van
organisatie te bespreken. Alvorens echter deze
openbare zitting te sluiten, wenschte minister
Jaspar dank te brengen aan de Nederland-
sche regeering, die de conferentie ontvangt
met een gastvrijheid, waarvan zij reeds het
vorige jaar de bekoring heeft ondervonden, en
haar tevens te danken voor haar uitstekende
organisatie. Met name dankte hij den voor
zitter van den ministerraad, jhr. mr. Ruys de
Beerenbrouck en den minister van buitenland
sche zaken, jhr. mr. Beelaerts van Blokland.
Cok dankte hij de Staten-Generaal, die de
conferentie hun vergaderzalen hebben be
schikbaar gesteld; verleden jaar de Eerste
Kamer en thans de Tweede Kamer.
De president sloot daarop de openbare ver
gadering te 5 u. 25, onder mededeeling dat
de tweede vergadering, welke niet openbaar
is, na tien minuten zou aanvangen.
We hebben deze openingsrede eenigszins
uitvoerig genomen, omdat zij o.i. niet van be
langrijkheid ontbloot is. En we ziin het met
Jaspar eens, waar hij hoopt, dat de conferen
tie zal slagen.
CHRISTIN A.
Cinéma Américain.
De regisseur van deze nieuwe Foxfilm
heeft deze geschiedenis uit de lage landen
laten spelen in Holland en speciaal in Volei:
dam en Amsterdam. Maar dan in Holland
gezien door een Amerikaansche bril. Toch is
er aardig werk geleverd en vele opnamen zal
men met groot genoegen zien.
De geschiedenis is onopgemaakt, maar het
verhaal van het eenvoudige, lieve dorpsmeis
je, dat op den prins van het witte paard
wacht, geeft de wij mogen gerust zeggen
beroemde Janet Gaynor volop gelegenheid
den toeschouwer te doen genieten van haar
sobere ontroerende spel. Na haai successen
in Twee menschen, Zonsopgartg, De Straat
engel, de Vier Duivels, is deze'Christina een
nieuwe triomf. Als in het visschersdorp de
vloot is teruggekeerd, denkt de visscher Dirk
met Christina te kunnen trouwen. Maar deze
weigert. Zij zal alleen trouwen met den man,
waar zij van houdt. Haar gestorven moeder
heeft haar eens verteld van een prins op een
wit paard, die 'n eenvoudig meisje trouwde
Toevallig komt op 't dorp een circus, waai
bij een ruiter in fraai castuum op een wit
paard rijdt. En dat deze Jan Storm de volle
sympathie van Christina weet te winnen is
gemakkelijk te begrijpen. Maar Jan heeft
niet gerekend op de circusdirectrice die een
meer dan gewone genegenheid voor Jan ge
voelt. Jan blijft bij Christina achter. Maar
de directrice weet Jan wel naar Amsterdam
te krijgen. Dan beginnen voor Christina de
groote beproevingen. Eerst de blindheid van
haar vader, dan het verdwijnen van Jan en
ten slotte haar ervaringei in Amsterdam
Doch het slot maakt alles goed
Janet Gaynor is weer van een ontróeren
den eenvoud en toch ook allerliefst In de dra
matische momenten treft haar spel bijzonder
Charles Morton, haar partner uit de Vier
Duivels, is nn Jan Storm en hij vervult zijn
rol heel goed. Lucy Doraine is een verleide
lijke, voor niets terugdeinzende circusdirec
trice, terwijl Rudolf Schildkraut de rol van
Christina'e vader op opmerkelijke wijze ver
Hugenberg, Seldte en Hitier
staan alleen.
Korten tijd geleden hebben wij melding
gemaakt van een bericht van het orgaan van
de Jongduitsche Orde, volgens hetwelk de in
de „rijkscommissie voor het Volksbegehren"
vertegenwoordigde kringen uit den Land-
hond van oordeel waren, dat de taak van di*
commissie was afgeloopen, nu Volksbc
gehren en Volksentscheid tot de geschiedenis
behooren.
Die opvatting is thans tot uiting gekomen
in een schrijven van de leiders van den rijks-
landbond aan dr. Hugenberg als voorzitter
van de rijkscommissie. De christ. nationale
boeren- en landvolkpartij hebben eveneens de
consequenties uit den toestand getrokken en
hebben de betrekkingen met Hugenberg ver
broken.
Hierdoor worden de plannen van Hugen
berg, Seldte en Hitier gedwarsboomd, die,
zooals men weet, de „rijkscommissie" verder
wilden gebruiken als instrument in den bin
nenlandschen politieken strijd om de macht.
De rijkslandbond heeft Hugenberg meege
deeld van oordeel te zijn, dat voor den strijd
om de toekomst van Duitschland een breed
front noodig is van alle nationale en christe
lijke krachten.
Na dit vertrek van de agrarische kringen
uit het kamp van Hugenberg beschikt deze
thans nog alleen over de Stahlhelm en de
nationaal-sccialisten. Wellicht, dat het voor
beeld der vertrekkenden aanstekelijk werkt
en dat de leider der rechtsradicale extremis
ten binnenkort nog meer getrouwen zal zien
heengaan.
tolkt. Behalve journaal, natuuropname en
komische tweeacter (De Cowboys) geeft he
programma nog als iets bijzonder een zeer
fraaie geluidfilm n.1. 60 minuten van Broad-
way. Dit is niet het bekende Broadway uit
New York, doch uit Californië. En op slechts
een uur afstand daarvan zijn de meest ver
rassende en boeiende nauurtafreelen te zien
Deze worden in de prachtigste beelden en
met de bijbehoorende muziek en zang ver
toond en zij zijn ieders belangstelling ten
zeerste waard.
HULPKRETEN IN HET LUCHTRUIM.
Een aantrekkelijk programma in het A. B. T
Waartoe is ten ridderlijke jongeman al niet
in staat, als hij een meisje in nood weet, en
wat zal hij niet presteeren, als hij dan ook
nog vliegenier is en steeds een vliegmachine
tot zijn beschikking heeft en vrienden, die al
tijd klaar staan om hulp te verkenen? De
film, die deze dagen in het A. B. T. loopt,
doet dit zien.
En het is voorwaar geen kleinigheid! De
hier bedoelde jongeman is de filmacteur Jack
Luden, die in de rol van vlieg-kapitein Terry
Owen uit een vliegmachine springt en een
meisje uit een rijtuig tilt en dan met haar
weer in de lucht verdwijnt.
Het meisje is Sharon Lynn, die speelt voor
Inez Carillo en was op weg om een dokter te
halen voor haar grootvader, die, naar zij
vreesde, op langzame wijze vergiftigd werd
door zijn huishoudster, wier broer rentmeester
was van den ouden man en die na diens dood
in het bezit van het geld van den ouden Ca
rillo dacht te komen. Nu had deze rentmees
ter, Murdock (Robert McKim) lont geroken
en eenige allesbehalve vriendelijk uitziende
knechten achter haar aangestuurd om haar
desnoods met geweld terug te halen. Deze
gehoorzame dienaren waren haar al dicht op
de hielen, schoten den koetsier van het rijtuig
al vast dood, maai toen zagen twee vliege
niers vanuit de lucht het in gevaar verkeerend
meisje, draaiden tij enTerry haalde
haar uit den wagen, waarop zij met de red
ders meeging naar hun kamp.
Intusschen bewerken de edele broer en zus
den ouden man verder, zoodat die een testa
Nieuwjaarsavond schoten plotseling vlam
men uit hoog boven het vliegtuigmoeder
schip Saratoga, liggende in de haven van
Los Angeles, hetgeen deed vreezen, dat er
aan boord een ontploffing had plaats ge
had. Ongeveer zes minuten daarna was d?
brand klaarblijkelijk uit, doch er hing rond
om het schip een dikke rook. Ooggetuigen
waren niet in staat te zien, in welken toe
stand de Saratoga verkeerde.
Nader meldt een Reuter-bericht, dat de
brand plaats had in een barkas, die langszij
van de Saratoga lag, welke alechts licht
werd beschadigd.
De romp van de „Saratoga" geblakerd.
Bij de ontploffing aan boord van den bar
kas, die langszij het moederschip „Saratoga
lag, kregen volgens nadere Reuterberichten
vier jjersonen ernstige brandwonden. De ont
ploffing vernielde de barkas De brand die
olgde bleef beperkt tot den buitenkant van
de „Saratoga", die over een lengte van zes
honderd voet, zoowel wat den romp als den
bovenbouw aangaat, werd geblakerd.
De oorzaak van den brand.
Vernomen wordt thans, dat twee personen
gedood en vier ernstig gewond werden ten
gevolge van het in brand raken van benzine
aan de oppervlakte van de zee, waardoor a?
brand zich uitbreidde tot den zijkant van het
moederschip van vliegtuigen de „Saratoga".
De commandant Reid verklaart dat de
brand werd veroorzaakt doordat een pot
terjjentijnhars vlam vatte in een bootje, dat
langs de „Saratoga" lag. Deze vlam deelde
zich mede aan een hoeveelheid benzine die in
zee was gevloeid van het dek van het moe
derschip, dat men bezig was schoon te ma
ken. De sloep van den kapitein ter waarde
wan 25,000 dollar verbrandde.
Een Fransche nota.
Naar „Havas" uit Peking meldt, heeft de
Fransche gezant in China de regeering te
Nanking een nota doen toekomen in verband
met de verklaring der Chineesche regeering
van 29 December, betreffende de afschaffing
der exterritoriale rechten. Daar deze ver
klaring in strijd is met de Fransch-Chinee-
sche verdragen wordt de regeering te Nan
king aan het handhaven van internationale
verplichtingen herinnerd.
De houding van Japan.
Te Tokio ontvangen officiëele berichten uit
China bevestigen dat de aankondiging van
de regeering te Nanking inzake de afschaf
fing der exterritoriale rechten in geen enkel
deel van China door eenige practische maat
regel gevolgd is. De Japansche regeering
maakt bekend dat zij voorloopig officiéél
geen nota neemt van de afschaffing van de
exterritoriale rechten, doch de ontwikkeling
van den toestand afwacht.
gegeven, dat bet ontwerp zoo slecht geredi
geerd is, dat het practisch niet te amendeeren
is. Het beste zou ongetwijfeld zijn als de
regeering het geheele ontwerp introk en door
een ander verving, dat met de voornaamste
bezwaren van de beide richtingen der opposi
tie rekening hield. Dit zou echter wel afstui
ten op de zoogenaamde waardigheid der
regeering en haar prestige in den lande en
onder haar eigen kiezers. De liberalen zouden
derhalve trachten door het indienen van
amendementen nog van het regeeringsont-
werp te maken wat er van te maken viel, zon
der echter de minste verantwoordelijkheid
mede te willen aanvaarden.
De kwestie van den terugkeer van den ge
wezen kroonprins, Karei, is opnieuw op het
tapijt gekomen.
Naar het blad der karolisten meldt, heeft
de gewezen liberale minister van buitenland
sche zaken, Duca, besloten den minister-pre
sident Maniu te dwingen tot een officieele ver
klaring ten gunste van een herziening van de
acte, die op den troonsafstand van Karei be
trekking heeft. Het blad meent, dat Maniu
voor den algemeenen druk zal moeten wijken,
daar het bekend is, dat het geheele land en in
het bijzonder Zevenbergen zich voor een her
ziening heeft verklaard. De minister van bui
tenlandsche zaken, Vajda, zou niet te Weenen,
maar te Parijs vertoeven om het contact met
Karei te onderhouden.
De liberale Vittorul meent, dat Maniu geen
struisvogelpolitiek kan volgen en zich of met
de karolisten solidair moet verklaren, of maat
regelen tegen hun actie moet nemen. Schiet
de regeering in haar plichten te kort, dan zal
de regentscbapsraad zelf moeten ingrijpen.
De Indépendence Roumaine is tegen den
terugkeer van Karei en meent, dat hij het aan
zien des lands afbreuk zou doen.
Het ontwerp niet te
amendeeren
Gisteren is een verklaring verschenen van
het liberale hoofdkwartier, waarin de hou
ding van de partij nopens de behandeling van
het ontwerp-mdjnwet der regeering bij de der
de lezing uiteengezet wordt. De partij heeft
gevoeld, dat haar critiek nu niet langer uit
sluitend negatief kon zijn en zij was dan ook
van plan de regeering door het indienen van
verstandige amendementen te helpen om van
het ontwerp iets bruikbaars te maken Te dien
einde heeft Lloyd George met toestemming
van de leden van het hoofdbestuur, Sir Her-
bert Samuel en Sir John Simon, den rechtsge
leerde Sir Clement Davies opgedragen het
heele regeeringsontwerp te bestudccren en ge
schikte amendementen te formeeren. Sir Cle
ment is daarmee reeds voor de Kerstdagen be
gonnen, maar heeft als zijn meening te kennen
ment maakt, waarbij Murdock alle bezittin
gen verwerft, maar dan komt Inez terug en
stemt toe in het haar afgedwongen huwelijk-
met den rentmeester, waarop het papier ver
nietigt wordt.
Den volgenden dag is het haar trouwdag,
maar zij is heelemaal geen vroolijk bruidje.
Zij denkt steeds aan Terry en dat merkt Mur
dock natuurlijk, die dan last geeft de bron te
vergiftigen, waaruit water geput wordt voor
het vliegkamp, 'n de hoop dat de onge-
wenschte buren dan wel zullen verdwijnen.
Iemand van het personeel hoort de opdracht
en snelt direct naar Inez, die hem gelast de
vliegers te waarschuwen. Een avontuurlijke
rit, waarbij bij beklaagd wordt door aanhan
gers van Murdock, volgt, maar de man be
reikt het kamp, en brengt de tijding over, al
is hij ook zwaar gewond. Terry vliegt naai
de ranch en komt in gevecht met den gemee-
nen Murdock, die er in slaagt het benzine
reservoir bijna te laten leegloopen, zoodat de
vliegenier op zijn terugtocht in het grootste
gevaar verkeert. We zien hem in de lucht met
een brandend toestel, waarmee hij met een
bijzonder soort gas nog een S. O. S. schrijft,
dat opgemerkt wordt door zijn vrienden, die
terstond naar de ranch vliegen, vermoedend
dat daar iets ernstigs gebeurt.
Dit was juist gezien, want Inez had bewij
zen gekregen van haar vermoeden tegen de
huishoudster, waarop broer en zus van de
hoeve waren verjaagd. Maar, gezien de aan
hankelijkheid van het grootste deel van het
personeel, komt de rentmeester terug om met
geweld in bezit te nemen wat hem dreigde te
ontgaan. En juist als de nood op het hoogst
is, komen dan de reddende vliegers opdagen
De rest is te raden: Murdock dood en Terry
wordt de gelukkige echtgenoot van de dap
pere Inez.
Een spannende film, waarin de moderne
techniek en de bekende Mexicaansche woest
heid samen gaan en een schitterend geheel
maken.
'i
Ook het voor-programma is dezen keer bij
zonder goed.
Er zijn een paar zeer aardige twee-actertjes
en een interessant? r»ic n3ar Zugspitze,
Het uitgeleide aan het station.
De Brusselsche correspondent van de
N. R. C. schrijft aan zijn blad d.d. gister
avond:
Tengevolge van het reeds eenigszins
late uur was er vanavond voor het ver
trek van prinses Marie José en de ande
re leden van het Belgische koninklijke
gezin naar Rome, waar 8 dezer het
huwelijk der prinses met den Italiaan
schen kroonprins wordt voltrokken,
minder volk op de been, dan men had
mogen verwachten, indien dit vertrek bij
klaarlichten dag was gebeurd. Toch ver
drong zich van acht uur af in de omge
ving van het Noorderste.tion, achter
groote afsluitingen door sterke afdee-
lingen gendarmerie en politie bewaakt,
een vrij groote volksmenigte. Aan de
gevels der meeste winkelzake: en ho
tels wapperden de Belgische en Italiaan-
sche kleuren en ook het stationsgebouw
was zoowel buiten als binnen overvloe
dig met groote en kleine Belgische, Con-
goleesche en Italiaansche vlaggen, wim
pels, wapenschilden, groote palmen enz.
getooid. Van de eerst voorgenomen illu
minatie van het gebouw was echter af
gezien. Een zeer strenge ordedienst was
ook in het station door de politie en de
gendarmerie georganiseerd. Er waren
echter geen troepen aanwezig. Binnen
bevonden zich gedelegeerd-.! van Bel
gische patriottische vereenigingen en
leden der Italiaansche kolonie. Zonde!*
speciale kaart werd niemand toegelaten.
Kwart over negen arriveerden de hof-
auto's voor den grooten ingang van het
station. Bij het uitstannen werden de
vorstelijke personen door de menigte op
luid hoerageroep onthaald. De te Brus
sel aanwezige ministers wachtten de
koninklijke familie in de receptiezaal
van het station op, waar de echtgenoote
van den Brusselschcn wethouder en
waarnemenden burgemeester, baron
ECHTE FRIESCHE
20-50cf. per ons
(eek in h em«n. ppnde» ei peideal
Tfaepf Uur WutMier 'et pakje D*ff
S£DfRT 175J
Duitschlands hoogsten bergtop. Het is niet
ieder gegeven om een buitenlandsche reis te
kunnen maken en daarom zijn de wekelijksche
„reisjes" in het A. B. T. zoo bijzonder aan
trekkelijk. Dezen keer dan gaat de tocht door
machtige bergen met verrukkelijke uitzichten
naar de Zugspitze, waarheen zoo vele vacan-
tiereizigers hun schreden richten. We stappen
in de tandradbaan en gaan zoo den hoogen
berg bestijgen, we zien de prachtigste land
schappen en als we weer thuis zijn, gevoe
len we ons niet vermoeid, maar voldaan over
het feit, dat we nu ook hebben genoten van
mooie berglandschappen in een vreemd land.
SCHADUWEN VAN DEN NACHT.
EEN MOOI SPEELSTUK IN HET
Victoria-Théater.
We hebben gisteravond een goed verzorgd
programma in het Victoria-Theater bijge
woond, waarvan het hoofdnummer Schadu
wen van den nacht wel zeer uitblinkt.
Het verhaal, dat onder dezen titel gepre
senteerd wordt, speelt zich af in de misdadi
gerswereld van New-York. Daar leeft een
bende, die meer en meer moorden en moord
aanslagen op haar kerfstok heeft gekregen
en die vernietigd moet worden. Daarvoor
heeft de politie zich gereed gemaakt en
maatregelen getroffen. Deze zijn echter
steeds zonder resultaat gebleven.
Totdat een jongmensch, die èn als inspec
teur èn als journalist zich in de zaak mengt,
met behulp van zijn herdershond het pro
beert. En nu krijgt men een aardig boeiend
en spannend verhaal te zien. We zien, hoe
hij bij de bende komt als buffetjongen, hoe
de hond de politie waarschuwt, hoe de plan
nen voor een moordaanslag gepleegd worden
en hoe tenslotte alles terecht komt: de misda
digers worden meegevoerd naar de gevange
nis en de hoofdpersoon bij de ontknooping
vlijt zijn hoofd tegen den schouder van
een Enfin, dat moet men zelf maar zien.
Dit werk is bijzonder aantrekkelijk, niet in
de eerste plaats om de spelers, die de hoofd
rollen vervullen, maar allereerst om Flash
den hond. Deze prachtige geteekende her
dershond vervult in dit stuk een rol, die wer-
l:;!ijk aan het wonderbaarlijke grenst. De
Lemonnier, prinses Marie José een
prachtig bouquet met de Italiaansche
kleuren aanbood. De koningin en de
prinsessen Marie José en Astrid droegen
prachtige bontmantels. De koning was
in generaalsuniform terwijl de prinsen
Leopold er. Karei de officiersuniform
aan hadden. Veertig jo.. e meisjes zon
gen eerst een gelegenheidshymne en ver
volgens het Italiaansche koninklijke lied
en de Brabanqonne, waarna het vorste
lijke gezelschap zich tusschen een dub
bele haag vhn wuivende en juichende
genoodigden naar den Italiaanschen
koninklijken trein begaf. Daar werden
nog bloemen aangeboden, aan de ko
ningin en de prinsessen. Nadat de ko
ninklijke familie en haar gevolg ten
slotte in den trein hadden plaats geno
men en de prinses, die zeer ontroerd bleek
te zijn, met den koning en de koningin
voor de geopende ramen was versche
nen, zette de uit acht groote wagens be
staande en door twee locomotieven ge
trokken trein, zich onder het oorver-
doovende geroep in de Fransche en Ita
liaansche taal van: leve de prinses, leve
de koning, leve de koningin, in bewe
ging, door allen, die het perron vulden,
nog geruimen tijd geestdriftig nage
wuifd.
De Italiaanscho koninklijke trein.
De Italiaansche koninklijke trein, die
de bruid van prins Humbert en de an
dere leden van het Belgische konings
huis naar Rome moet brengen, bestaat
eigenlijk slechts uit drie groote wagens,
ieder 19.70 meter lang. Het zijn de wa
gen van den koning, de wagen van de
koningin en de salon- en restauratiewa
gen. In elk der eerste twee wagens treft
men een vestibule, een salon, een slaap
kamer, een „cabinet de toilette" twee of
drie coupé's voor de adjudanten, hofda
mes, enz. en een speciale afdeeling voor
het d:enstpersoneel aan.
De decorateur van den koninklijken
treine prof. Casanova, van de Kon. Aca
demie te Turijn, heeft, bij het volbren
gen van zijn opdracht, goud, zijde, bro
kaat, brons noch tapijten eespaard, zoo
dat het geheel r'an ook buitengewoon
luxueus is geworden.
De wagen van de koningin is versierd
met den Arend van Montenegro en de
roos en het kruis van Savoye. Het klei
ne salon is met blauw tapijtwerk behan
gen. In de slaapkamer domineert het
geel.
Voor de decoratie van den wagen des
konings zijn, behalve het wapen van
Savoye, al de emblemen der ridderschap
gebruikt. In het plafond zijn acht medal-
jons aangebracht, de prinsen van Sa
voye, van Humbert „biancamano" tot
Karei Emmanuel III, voorstellend. In de'
eetzaal schittert de „ijzeren Kroon" aan
de zoldering.
uitdrukkingen van het beest getuigen van
een schranderheid, die men niet bij een hond
zou zoeken. We kunnen dan ook ieder aan-'
raden het spel van dezen hond te gaan be
wonderen. Want dat alleen is een gang naar
het Victoria-Theater waard.
De film zelf is zooals gezegd spannend
en boeiend. En naast de vele ernstige gedeel
ten komen er stukken in voor, die zoo ver
makelijk zijn, dat men er hartelijk om lachen
moet.
Kortom, een uitstekende film, waarbij mei»
zich geen oogenblik verveelt.
Van het voorprogramma noemen we nog
een sound-film, The Revellers geheeten. Deze
Revellers zijn 4 bekende zangers, die in een
éénacter eenige liedjes zingen, die buitenge
woon geslaagd zijn, en tenslotte doet een co-
mische twee-acter Radio op afbetaling U ge
nieten van de dolle handelingen van twee
heel bekende komieken.
Men weet dus, waar men deze week heen
moet gaan!
KRAKENDE SCHOENEN EN DE
SPREKENDE FILM.
Een van de moeilijkste problemen, die <k
spreekfilm-technici bij de komst van de spre
kende film hadden op te lossen, was het elimi-
neeren van het geluid van krakende schoenen.
Er werden gaten in de zolen gemaakt met
vilt-vulling, er werden schoenen met rubber
zooien genomen enz.
Maar nu hebben zij juist het tegenover
gestelde te bereiken. In THE HOUSE OF,
TROYE, speelt Ramon Novarro een scène,
waarin alleen het geluid van de krakende
zolen gehoord moet worden, wanneer hij
vroeg in den ochtend na een partijtje thuis
de trap oploopt.
Robert Z. Leonard, die de regie voert, vond
een oplossing, door hars te koken en dit tus
schen de zolen van de schoenen te doen, zoo
dat het, na gedroogd te zijn, kraakt wanneer
Novarro loopt.
Naast Ramon Novarro wordt een der voor
naamste rollen in deze film vervuld cfoor Do-
rotljy Jordan.
