Ilkinht turnt.
8*d<rd twee en dertigste 'aargang.
Buitenland
Onze Koloniën.
Luchtvaart
Rechtszaken
O. i4 1930
Vrüda^ l« Januari
FRANKRIJK.
DE MOORDZAAK-BAYLE.
Philipponnet, de moordenaar van Bayle, is
it levenslangen dwangarbeid veroordeeld.
Een eigenaardige houding van den
verooraeelde.
Tusschen de talrijke moord-processen, wel-
e dagelijks te Parijs worden berecht, en die,
rat betreft de feiten waarover zij loopen,
ieel op elkaar gTijken, heeft het geding te
ren Joseph Philipponnet, die in September
.1. dr. Bayle vermoordde, een belangwek-
lend kantje gehad, alleen reeds om de hou-
jing van den beklaagde.
Men herinnert zich misschien dat Philip-
jonnet met zijn huisheer in een proces was
(ewikkeld wegens een kwestie over den huur.
-let huurcontract werd ter beoorckeling
voorgelegd aan dr. Bayle, directeur van den
liridischen identiteitsdienst in het Paleis
«an Justitie, een zeer bekwaam en algemeen
(eacht geleerde, wiens deskundigheid door
tiemand ooit in twijfel getrokken was. Dr.
Jayle concludeerde ditmaal ten nadcele van
fhilipponnet, die zich daardoor zoo gegriefd
/evoelde, dat hij Bayle in de gangen van het
Paleis van Justitie doodschoot.
De houding van Philipponnet, die volko-
tien toerekeningsvatbaarheid werd verklaard
yas hoogfct merkwaardig. Hij toonde niet
let minst berouw over zijn daad, zeide dat
lij had gehandeld zooals zijn geweten hem
foorgeschreven had. Dr. Bayle, betoogde hij,
was, zijn voortreffelijke reputatie ten spijt,
jeen eerlijk man. Zijn conclusies waren op
^juistheden gebaseerd, hij was partijdig en
«onde zich niet geschikt voor zijn taak. Een
nan op zulk een gewichtige plaats, die der-
lelijke eigenschappen bezit, moest uit den
weg worden geruimd.
Ik ben aan het front geweest tijdens den
♦orlog aldus Philipponnet en heb daar
ie grootste bewijzen van eerlijkheid, recht-
;chapenheid en zelfverloochening aan
schouwd. Toen ik terugkeerde in de maat
schappij zag ik slechts kleingeestigheid, hui
chelarij en onmacht. Het kan mij niet sche
len of Bayle vijf kinderen had of niet. Hij
was zijn taak niet waardig en een smaad
voor de onkreukbaarheid der rechtelijke
macht. Vandaar dat ik hem het leven heb
jntnomen.
In hoever de jury met deze eigenaardige
gedachtengang heeft rekening gehouden toen
zij hem de doodstraf bespaarde, is moeilijk
vast te stellen. Gelijk men heeft gelezen is
Philipponnet tot levenslangen dwangarbeid
Veroordeeld.
POLITIE-MAATREGELEN TEGEN
ANTI-FASCISTEN.
De politie zet haar maatregelen tegen de
anti-fascistische organisatie in Frankrijk
voort. Donderdag heeft de politie huiszoe
kingen verricht bij 3 Italianen in Cannes
Talrijke documenten werden gevonden, waar
uit blijkt dat deze Italianen in voortdurend
contact staan met twee anti-fascisten, die na
den aanslag te Nice in 1927 uit Frankrijk
werden uitgewezen en thans in België wa
ren. De drie Italianen werden onmiddellijk
gearresteerd.
De politie zet haar onderzoek voort.
Donderdag heeft te Parijs in tegenwoor
digheid van hun verdediger het verhoor
plaats gehad van de op 31 December gear
resteerde Italianen te Cianca en Sardelli. Dit
verhoor leverde evenwel geen resultaat op.
Zooals bekend heeft de politie bij hen veel
documenten in beslag genomen. Over de her
komst van die stukken weigerden de gearres
teerden zich uit te laten. Een der verdachten
verklaarde, dat hij de naam van diegeen die
de stukken had gebracht niet kan noemen
omdat hij niet een ander bij de zaak wil be
trekken, die even onschuldig is als hij.
EEN LIEFDESDRAMA.
V.D. meldt uit Parijs, dat zich aldaar een
bloedig drama heeft afgespeeld tusschen een
51-jarige vrouw en haar stiefzoon, een 21-
jarigen jongeman.
De echtgenoot van de vrouw was eenige
maanden geleden gestorven, en vooral door
toedoen van de vrouw was er tusschen haar
en den stiefzoon langzamerhand 'n liefdes
verhouding ontstaan. Er deed zich geen enkel
conflict voor tot de jonge man eenigen tijd
geleden een jong meisje leerde kennen, voor
wie hij bijzondere gevoelens ging koesteren
en met wie hij wilde trouwen. Vijf dagen ge
leden deed hij de oudere vrouw de mededee-
ling, dat het huwelijk Zaterdag a.s. zou
plaats vinden, en ondanks de pogingen, die
deze deed om hem van zijn voornemen af te
brengen, liet hij zich niet overreden.
Gisteren was de jongeman den geheelen
middag bezig met het installeeren van zijn
meubelen in de nieuwe woning, die hij met
zijn jonge vrouw zou betrekken. Toen gister
avond de medebewoners van het huis echter
noch den jongen, noch de moeder meer za
gen, lieten de buren de deur van de woning
met geweld openbreken. In de slaapkamer
vonden zij de lijken van beiden. Waarschijn
lijk heeft de vrouw eerst haar stiefzoon en
toen zichzelf doodgeschoten.
TSJECHO-5LOWAKIJE.
PRESIDENT MASARYK BLIJFT.
De samenwerking tusschen Duit-
schers en Tsjechen.
Naar de Praagsche correspondent van de
„Voss. Ztg." meldt, worden in de pers de sinds
het Nieuwjaars-interview met president Masa-
ryk in omloop zijnde geruchten over diens
altreden als staatspresident op zijn a.s. 8uen
verjaardag, tegengesproken. De heer Ma-
saryk treedt niet af, zoo heet het thans, om
dat geen waarborg bestaat, dat zijn zete, be
zet zou worden door een politicus, die in zijn
geest verder zou regeeren.
Een der vroegere leider van de Duitscne
agrarische partij heeft van president Masaryk
op ais 75en verjaardag een schrijven ontvan
gen, waarin de president met bijzonderen na-
tXE"* over de samenwerking tusschen
staMMCn Duitschers z kan er voor de
?-n ernstis:e politici van het ge-
vaderland geen andere lei-
uLrt i aan,dan die van een eerlijke samen
werking tusschen beide volken. Daardoor
worden alle nationale problemen opgelost.
PALESTINA.
STORM EN OVERSTROOMINGEN.
di ^wddige storm heeft sinds Woensdag
in Palestina gewoed en het geheele spoorweg
verkeer was gisteren ontredderd. Tusschen
Jatfa en Jeruzalem zijn groote rotsblokken op
rails gevallen en bij Gaza is een stuk
spoordijk ter lengte van 2 mijl door overstroo
mingen weggespoeld, zo-dat geen enkele
trein uit Jeruzalem naar Egypte kan vertrek-
*en- Men hoopt vandaag noodverbinding over
Askalon tot stand te kunnen brengen.
AMERIKA.
TIEN JAAR DRANKVERBOD.
Herdenking met klokgelui.
Ter gelegenheid van den tienden verjaar
dag van het drankverbod heeft de gouverneur
de veroordeeling tot levenslange gevangenis
straf van personen krachtens de drankver-
bodswetten, gewijzigd in dier voege, dat zij
allen over zes jaar zullen worden vrijgelaten
als zij blijk geven van goed gedrag. Aan alle
kerken van den staat werd verzocht de klok
ken tien minuten te luiden om den verjaardag
te herdenken.
OVERSTROOMINGEN.
In drie staten.
Uitgestrekte gebieden van Indiana, Illi
nois en Ohio zijn tengevolge van het hoog
water op de groote rivieren ov.rstroomd. Dit
hoogwater is veroorzaakt door de zware re
gens en sneeuwbuien de laatste weken. Er is
groote materieele schade veroorzaakt. De in
woners der plaatsen langs de rivieren heb
ben grootenaeels hun woningen reeds ont
ruimd. In de buurt van Ottawa in Ohio zijn
ca. 300 gezinnen in hun huizen opgesloten.
Men is er echter in geslaagd hen van levens
middelen te voorzien.
ONTHULLING DE GROOT
MONUMENT.
De gouverneur-generaal van Ned. Indië
heeft 't voornemen op 27 dezer te Bandoeng
de onhulling bij te wonen van het monument
ter nagedachtenis van den overleden radio
ingenieur dr. De Groot.
WAT VOLKSRAADLEDEN
ONTVANGEN.
De Java-bode heeft eens nagegaan, welke
vergoedingen de leden van den Volksraad en
die van het College van Gedelegeerden uit
den Volksraad genieten en is tot veriassende
cijfers gekomen:
De Volksraadsleden genieten een zitting-
geld van 30 gulden per dag, als zij in Bata
via wonen. Voor hen, die buiten Batavia wo
nen, komen daarbij nog 16 gulden of wel 12
gulden per dag al naar gelang zij in een
hotel of bij kennissen logeeren. Bovendien ge
nieten zij dezelfde zittinggelden voor elke
commissie-vergadering, welke zij bijwonen.
De Volksraadsleden hebben vrij reizen op alle
spoorlijnen, behalve op die der Deli Spoor
weg Mij. ter Sumatra's Oostkust. Van de
passagekosten per Paketvaartmij. krijgen zij
de helft vergoed, tot een maximum van 300
per jaar. De overige kosten, op zoo'n reis ge
maakt, moeten zij zelf betalen.
Als een Vol'ksraadslid inkomsten derft, ge
durende den zittingstijd, dan kan hij die ge
derfde inkomsten ook vergoed krijgen; tot een
maximum van 1500. Zoo is er een particu
lier, die ook Volksraadlid is. Hij vroeg aan
de regeering om eene vergoeding, omdat hij
gedurende idem zooveel maanden per jaar in
aen Volksraad moest zitten en dus aan ande
ren het beheer van zijn zaak moest overlaten
Hij declareert thans een bedrag van ongeveer
1000 per maand voor extra-personeel, dat
hij moet aanstellen. Dit bedrag krijgt hij
alleen uitbetaald gedurende de zittingen van
het college. Een ander lid, voorzitter van eenc
vereeniging, declareert gedurende de Volks
raadszittingen zijn salaris, omdat dit, naar
zijn zeggen, ophoudt als hij voor de zittingen
in Batavia is.
Eenige controle op dergelijke verklaringen
wordt door de regeering niet uitgeoefend.
De Volksraadsleden, die lid zijn van het
college van gedelegeerden 20 in getal
zijn er nog veel beter aan toe, zij kunnen, op
grond der bepalingen, hun vindingrijkheid
nog meer ten eigen bate aanwenden. Boven
hetgeen hun als Volksraadslid toekomt genie
ten zij een maandelijksche toelage en even
tueel een standplaatstoelage èn een schade
loosstelling voor gederfde inkomsten, terwijl
zij aanspraak hebben op vergoeding voor ge
neeskundige behandeling. De maandelijksche
toelage bedraagt 1000; maar men is er op
verdacht geweest, dat de gedelegeerden niet
alle vergaderingen van het college zullen bij
wonen en daarom ontwierp men een betalings
regeling, waarbij daarmede rekening werd
gehouden. Echter werden daaraan weer zulke
bepalingen toegevoegd, dat er niets van
terecht komt en de leden er toch zeker van
zijn, 1000 per maand te ontvangen. Is de
gedelegeerde nog lid van de een of andere
commissie, dan declareert hij ook 30 voor
iederen dag, waarop die commissie vergadert.
En dat is dan bij voorkeur op een dag, dat er
gèèn vergadering van college of Volksraad is'
Hoewel in de Volksraadzitting van 1926,
waarin de positieregeling van de leden van
den Volksraad werd behandeld, de wensche-
lijkheid naar voren kwam, aan gedelegeer
den voor te schrijven om in Batavia woonach
tig te zijn, vond de regeering eene dergelijke
bindende bepaling overbodig. De praktijk zou
wel uitwijzen, 5 gedelegeerden daar ter
plaatse woonachtig moesten zijn of niet. Van
daar dat van de 20 gedelegeerden er 7 zijn,
die buiten Batavia wonen, n.1. te Bandoeng
en 3 te Buitenzorg.
De gedelegeerden krijgen vergoed datgene
wat zij door dit baantje aan inkomsten der
ven. Zij mogen dus in tractement er niet op
achteruit gaan. Voor een ambtenaar, die, be
houdens zijn vast tractement, nog geen stand
plaatstoelage geniet, of wel een vaste vergoe
ding krijgt voor receptiegelden, zooals bij
regenten het geval is, geldt de bepaling, dat
hij deze inkomsten niet mag derven, als hij
gedelegeerde wordt en de waarneming van
het gewone ambt niet meer mogelijk is. Ook
al houdt dus een regent, lid van het college
van gedelegeerden, geen recepties meer, de
vergoeding blijft.
De gedelegeerden genieten nog een extra
toelage Voor eiken dag n.1., dien zij in hun
functie in de hoofdstad moeten doorbrengen,
krijgen zij, indien ze in een hotel logeeren, on
geacht den betaalden hotelprijs, 14 plus
nog eene vergoeding van 2 voor transport
kosten. Logeeren zij niet in een hotel doch bij
kennissen, dan wordt hun, ongeacht het feit
of ze daarvoor moeten betalen of niet, 10
per dag uitbetaald.
Men voelt dus dat dit een aardige bijver
dienste beteekent. Wij zullen daarvan eens
een voorbeeld geven. Een gedelegeerde, die in
Buitenzorg woont, krijgt gedurende de Volks
raadszitting uitbetaald (per maand): aan
salaris 1000, aan zittingsgelden 750, aan
verblijfkosten en transport 480, totaal
2150. Derft hij nu nog inkomsten, die hij
uit hoofde zijner vroegere betrekking genoot,
dan komt daar nog een sommetje bij, tot een
maximum van 1500, de toelage van f 10Q0
inbegrepen. Verder genieten natuurlijk ook
de gedelegeerden vrij reizen op de spoor
wegen, behalve die van de D.S.M. op Suma-
tra.
Gaat ëen gedelegeerde met verlof naar
Europa, dan geniet hij zijn volle tractement
en kan hij bovendien van de regeering nog
eene vergoeding krijgen voor de derving der
zittingsgelden, als hij b.v. de Volksraadzit
ting en commissie-vergadering niet kan bij
wonen.
In 1929 werd aan gedelegeerden aan sala
rissen tot en met December uitbetaald
274.825. De heeren krijgen n.1. hun salaris
bij vooruitbetaling, vandaar dat dit cijfer
thans reeds bekend is. Aan verblijf- en reis
kosten, alsmede zittinggelden werd tot en met
Augustus uitbetaald 87.548.20, welk be
drag tot en met November de som van
120.000 verre overschrijdt.
EEN OPVALLEND JUBILEUM.
De heer W. A. van Cuyk, directeur van de
Ned.-Indische Escompto-Maatschappij, her
denkt heden den dag van zijn 35-jarig ambts
jubileum.
De jubilaris, een „Indische jongen", kwam
als jongste bediende in dienst, doorliep bij de
bank alle rangen, werd inspecteur, ,ten slotte
directeur en bewees daardoor de onjuistheid
van de vroeger vaak gehoorde klacht dat In
do's in Indië altijd werden achtergesteld, het
tot niets konden brengen.
NA DEN MOORD IN DE MIJN.
Blijkens nadere berichten is te Laoekoeloe
thans alles rustig. In verband met het gede
primeerd moreel van de te Bandjermasin aan
wezige Europeanen heeft men het intusschen
raadzaam geacht voorloopig een detachement
van twaalf soldaten onder commando van een
sergeant ter plaatse achter te laten.
DURE BELASTING-INNING.
De heeren A. C. Burgersdijk, J. H. C de
Groot en P. H. M. Hildebrand, leden van den
gemeenteraad van Batavia, hebben een motie
bij den raa dingediend, waarin zij becijferen,
dat de gemeentelijke inkomstenbelasting,
waarvan de opbrengst per jaar ruim zes ton
bedraagt, aan heffingskosten 91.000 ver
slindt en aan inningskosten 25.000
Stellers van de motie noodigen B. en W. in
verband daarmede uit overleg te plegen met
de regeering, opdat men tot eene regeling
moge geraken, waarbij' de regeering de ge
meentelijke inkomstenbelasting tegelijk met de
lands-inkornstenbelasting heffe tegen een be
langrijk minder bedrag aan kosten dan de
116.00C, welke daaraan volgens het huidi
ge stelsel worden besteed, in welk geval: Ten
eerste niemand zwaarder of lichter belast
wordt dan thans; ten tweede voor de gemeente
een op den duur belangrijke personeelsbespa-
ring ontstaat, die tot verlaging van belasting
zou kunnen leiden.
HET VERTREK VAN HET ZEVENDE
RETOURVLIEGTUIG.
Een hartelijk afscheid.
Woensdagmorgen om vijf uur was op het
vliegveld te Bandoeng zeer groote belang
stelling bij het vertrek van het voorloopig
laatste retourvliegtuig naar Nederland. De
aanwezigen schaarden zich rondom een groot
bloemstuk in den vorm van een anker, terwijl
men den bestuurder Tepas een krans om de
schouders hing. Mr. C. W. Wormser. direc
teur van het A.I.D. „De Preangerbode" hield
een toespraak, waarin hij de hoop uitsprak,
dat de vliegers een goede reis zouden heb
ben, doch dat zii spoedig naar Indië zouden
terugkeeren. Het bloemstuk is bestemd voor
de directie der Kon. Luchtvaart Maatschappij
en bestaat uit bloemen, die bijeen worden ge
houden door een rood Hnt en waarop met
gouden letters geschreven staat: „Directie
van de K.L.M., voor een spoedige hervatting
van de postvluchten zal Indië u dankbaar
zijn. Het A.I.D. „De Preangerbode".
Voorts werd Tepas een krans aangeboden
met een groen lint, waarop met zilveren let
ters staat: „Piloot Tepas, een goede reis met
uwe kameraden. Indië roept allen KLM.-ers
een hartelijk tot weerziens toe. A.I.D. „De
Preangerbode".
Daarna werd een driewerf hoera aange
heven. Toen startte het vliegtuig.
VLIEGTUIGONGELUK IN INDIE.
Een Fokkervliegtuig is op Andir in de
bocht afgegleden en neergestort. De bestuur
der, luitenant J. M. J. Wegener. heeft een
arm gebroken. Een passagier brak beide ar
men. Het vliegtuig werd zeer ernstig bescha
digd.
DE VERMISTE AMERIKAANSCHE
AVIATEURS.
Het draadlooze station Finkgney heeft de
arctische commissie medegedeeld, dat volgens
nog niet nader bevestigde berichten, de ver
miste Amerikaansche aviateurs geland zijn
in de nabijheid van de rivier de Angouem, óp
200 K.M. van den Noordkaap. Een expeditie
met hondensleden door Svenson gezonden, is
teruggekeerd, zonder op de bestemming te zijn
gearriveerd. De Sowjetcommissie heeft den
kapitein van het s.s. Stravropol en den avia
teurs. die zich aan den Voorzienigheidsbaai
bevinden, opgedragen onmiddellijk een onder
zoek in te stellen in de omgeving van de rivier
Angouem-
I
i
RIJWIELDIEFSTAL IN HET GROOT
Gister stond voor de Haarlemsche recht
bank terecht de 21-jarige J. N., die in een
kort tijdsverloop te Haarlem ongeveer 20 rij
wielen had gestolen, welke hij gedeeltelijk aan
een opkooper te Amsterdam had verkocht,
gedeeltelijk had uitelkaar gehaald en de on
derdeden te gelde had gebracht.
De officier van justitie eischte twee jaar
gevangenisstraf. Tegen een rijwielhandelaar,
die onderdeden had opgekocht, werd wegens
heling zes maanden gevangenisstraf geëischt.
DE BEROOVING TE HILVERSUM.
Voor de zesde kamer van de Amster-
damsche rechtbank stonden gister te
recht, de twee ongeveer 22-jarige jon
gens, die op 28 November van het vorige
jaar omstreeks drie uur in den namid
dag Joh. Kreuning, kwitantielooper van
een filiaal in het Gooi van de „Robaver"
toen hij zich per fiets van den Bussu-
mer-Grintweg op een zijpad had bege
ven, van zijn fiets afhaalden en die ver
volgens met de portefeuille der bank,
inhoudende circa 1600. verdwenen. De
tasch werd later in het Spaanderswoud
teruggevonden; het geld in de achter
stand van een rijwiel. De politie dacht
aanvankelijk met een gefingeerde beroo-
ving te doen te hebben. Doch de later
aagehouden jongens bekenden overval
en diefstal.
Ook ter terechtzitting erkenden ge
daagden er te zaam en per fiets op uit
getrokken zijn om zich meester te ma
ken van het geld, dat de kwitantielooper
bij zich had. Zij kenden hem uit de
kroeg, wisten wanneer cn hoe hij placht
te rijden, en dat hij groote bedragen bij
zich zou hebben op dien bewusten mid
dag. (Het „plan' bestond bij hen al een
veertien dagen voor de uitvoering.) De
fiets van een hunner, die chauffeur was,
werd ergens zoolang gestald. De chauf
feur „stepte" bij zijn makker; zij reden
den banklooper achterop, kwamen even
naast hem rijden, en toen sprong de
chauffeur cp den grond en van den
grond op de step van de fiets van den
kwitantielooper, en trok hem achterover,
althans de kwintantielooper viel achter
zijn fiets op den grond; en terwijl de
chauffeur hem vasthield, maakte zijn
makker zich meester van de portefeuille
met geld, die reeds half uit een grootere
tasch, welke aan de fiets was bevestigd,
zou zijn gegleden; de kwitantielooper
verzette zich, zoo verklaarden verdach
ten, niet dusdanig, dat de chauffeur zeer
gewelddadig moest optreden; hij zou ge
zegd hebben iets als: „Neem alles maar
mee, maar doe mij alsjeblieft niets!"
De kwitantielooper verklaarde, dat
hij niet het gevoel had, dat hij van zijn
fiets werd „afgetrokken"; hij dacht aan
een aanrijding en zeide voorts dat de
chauffeur hem wel bij de keel vasthield,
maar dit zonder hem zeer te doen. Hij
zei: „Doe me niets!"
De aanranders waren, toen zij 't geld
hadden, er vandoor gegaan; de chauffeur
nam de portefeuille over en gaf daarvan
later twee tientjes aan den ander; de
rest werd in de stang van het rijwiel ge
borgen. Hij had zes briefjes van honderd
geteld; hoeveel het totaal bedrag was,
dat 'n de tasch zat en in de fiets ging,
had hij niet geteld; verklaarde hij.
Voorts verklaarde hij, dat hij niet op
het idéé van een berooving zou zijn ge
komen, indien niet zijn makker hem at
tent gemaakt had op den kwitantieloo
per. Zijn makker ontkende niet. dit ge
daan te hebben, maar hij ontkende, dat
van hèm het beroovings-plan zou zijn
uitgegaan.
Het vroegere meisje van den chauf
feur verklaarde, dat deze hem een tijdje
te voren over den overval gesproken
had en haar had gevraagd hem een
„alibi" te verschaffen. Dit had zij ge
weigerd, zeide zij, en ook, dat zij hem
het plan had afgeraden. Verdachte
sprak dit niet tegen.
De vertegenwoordiger van het O. M.
achtte de tenlastelegging bewezen,
merkte op, dat elk van verdachten ook
voor de handelingen van den ander aan
sprakelijk is, en eischte tegen elk vier
jaar gevangenisstraf.
Voorts sprak hij er zijn vreugde over
uit, dat althans déze overval in het Gooi
tot klaarheid kwam. Hij achtte in casu
zware straffen op haar plaats, ook om
anderen af te schrikken en de bevol
king van 't Gooi zoo het gewenschte ge
voel van veiligheid, een streekbelang,
terug te doen krijgen.
Mr Eggink, de verdediger van den
jongen, die ziin makker op den bankloo
per attent maakte, en de portefeuille
„opraapte", met Kreuning op den grond
lag. meende, dat er eigenlijk geen „ge
weld" gepleegd werd. Hij wees er op,
dat deze zich van de revolver die hij bij
zich droeg, niet bediende, en zich ook
overigens weinig verzette, misschien ten
gevolge hiervan, dat hij ook dien mid
dag twee glazen bier en drie borrels op
had. Hij vestigde er ook de aandacht op,
dat de beroofde, die intusschen zijn ont
slag vroeg en kreeg van de „Robaver",
door zijn veelvuldig kroegbezoek en zijn
pocherijen in de kroeg over het vele
geld, dat hij altijd meedroeg, maar dat
men hem niet afhandig zou maken,
want hij had zijn revolver, enz., een be
rooving, als nu hier geschiedde, meer of
minder uitlokte.
Mr. Hathuisen, verdediger van den
„chauffeursloot zich aan bij het plei
dooi van zijn collega, wat betreft de ge
weldpleging en de uitlokking door
Kreuning.
Hij schetste mede op grond van
schriftelijke' verklaringen van werkge
vers van zijn cliënt, dezen als niet a-
sociaal, maar als een hard werker, die
weliswaar eens door den kinderrechter
voor diefstal werd veroordeeld, maar
die sinds dien gunstig bekend staat en
veler sympathie won.
Spr. meende, dat het plan niet van
zijn cliënt uitging.
De uitspraak is gesteld over veertien
dagen.
HET HOOGER BEROEP VAN
SALOMON LIEBERMANN.
(Vervolg van de zitting van gisteren)'.
De disagio-calculatie.
Met getuige Woltman werd de disagio-cal
culatie der Veend. Hyp.bank behandeld.
Als mr. Jolles hem er opmerkzaam op
maakt, dat hij de pandbriefhouders willens
en wetens voor 2K millioen benadeelde, ant
woordde getuige Woltman, dat hij niet an
ders wist, of Liebermann zou alles in orde
maken.
„Een mooie politiek!" merkte mr. Jolles
toen op.
Ook beweerde getuige Woltman desge
vraagd, dat hij nooit aan het disagio der
pandbrieven gedacht heeft bij het berekenen
van den koopprijs der aandeelen.
Liebermann zeide dit ook niet te hebben
gedaan, wat mr. Jolles deed opmerken, dat
uit zijn brieven anders blijkt.
Op een vraag van mr. Kokosky of hij het
kassierscontract kende, antwoordde getuige
Woltman het kassierscontract nooit te hebben
gelezen. Hij heeft wel onder de oogen gehad
een papiertje, door Van der Toorn getee-
kend, en dat naar hij meende een borgtocht
was.
Mr. Duys wees op verschillende verkla
ringen van getuige Woltman, waaruit een
andere conclusie zou zijn te maken. „Wacht
maar, u bent nog niet van mij af!" riep hij
op een moment uit, terwijl hij den president
toevoegde: „Meneer de president, ik zat
trachten de noodige zelfbeheersching bij
dien meneer te behouden!"
Na de pauze volgde een debat tusschen de
verdediging en getuige Woltman over den
prijs, dien hij noemde bij de onderhandelin
gen over den aankoop der aandeelen van de
Veendammer, en als de verdediging hem
daarbij op tegenspraak wijst, antwoordt hij,
dat zijn verklaringen niet veranderd zijn,
maar dat men er wel iets anders uit kan dis-
tilleeren, terwijl mr. Jolles opmerkt, dat het
niet aangaat om de verklaringen van Wolt
man als verdachte met die van Woltman als
getuige te vergelijken.
Liebermann gaf aan mr. Jolles desge
vraagd te kennen, dat hij altijd met contanten
heeft betaald. Op 10 Juli 1927 heeft hij wel
degelijk twee millioen in contanten willen
fourneeren.
Ik had de beschikking over elk bedrag.
Mr J o 11 e s En u had aan alle kante»
moeite om één millioen bij elkaar te krijgen.
Mr. Duys citeerde drie verschillende ver
klaringen, die getuige Woltman als getuige
op dezelfde vraag aflegde.
Op een vraag of accountant Smits voor
deel van de transactie verwachtte, antwoordde
getuige Woltman: „Daar weet ik niets
van!" en toen mr. Duys die woorden op iro-
nischen toon herhaalde, viel getuige Wolt
man plotseling uit: „Nee, mijnheer Duys, u
weet er geen blvan!"
-Liebermann: Dan zal ik u eens wat
zeggen, meneer Woltman! Zijn Smits en Wolt
man niet boos uit elkander gegaan, omdat
Woltman hem meer beloofd had?
Getuige Woltman: Ik geloof ook dat 't
voor Smits een tegenvaller was. Hij kreeg
25 000 en had meer verwacht.
Vervolgens werden behandeld de over
drachten van de activa der Veendammer.
Hierbij werd aan verdachte Liebermann ge
vraagd waarom de effecten aan Liebermann
werden ter hand gesteld. Had u, dus vroeg
mr. Jolles, de effecten van Möhring gekocht?
Was er een koopovereenkomst tusschen u en
Möhring gesloten?
Liebermann: Ik wist 't niet
Mr. Jolles: U doet of u er niets van be
grijpt!
U hebt de effecten verkocht, omdat u meen
de, dat u de Veendammer zelf was!
Liebermann betoogde vervolgens, dat
hij te goeder trouw was. Woltman heeft hem
herhaaldelijk gezegd: meneer Liebermann, ik
ben de plaatsvervanger, maar denk er om, u
weet waar ik woon, als u in moeilijkheden
verkeert, zal ik u niet in den steek laten
Daarom heb ik Woltman vertrouwd.
President tot getuige Wolt
man: Hebt u iets dergelijks beloofd? Hebt
u gezegd, dat u hem niet in den steek zou
laten, als hij in moeilijkheden was?
Get W o 11 m a n Ik denk er niet aan; dar
zou ik weer borg zijn geworden.
President: Hij heeft uit de Veendammer
gehaald en u hebt uit de Veendammer ge
haald!
Liebermann: Ik heb niets uit de
Veendammer gehaald! Ik was te goeder
trouw. Als mijn plannen geslaagd zouden
zijn
President: Welke plannen?
Liebermann: Mijn plannen met de Atlas
maatschappij.
Verder bleek, dat de gegarandeerde koers
slechts gedrukt was op een strookje, dat op
de pandbrieven was geplakt, in plaats van op
de pandbrieven zelve, terwijl in de boeken
de gegarandeerde koers niet was opgenomen.
Get. Woltman beriep er zich op, dat de
accountants daar geen aanmerkingen over
ggemaakt hadden.
Hierna werd getuige A- C. Möhring
gehoord.
Getuige Möhring was de accountant van
de Discontobank voor Credietinstellingen en
de latere directeur van de Veendammer.
Op de vragen van mr. D u y s, antwoordde
getuige, dat Liebermann weliswaar de direc
teur was van de Discontobank, maar dat er
niets werd gedaan zonder dat Van der Toorn
ermee accoord ging en dat hij zelfs een eigen
sleutel van het kantoor had.
President mr Jolles wees er getuige
Möhring op, dat Liebermann de aandeelen
van de Discontobank van zichzelf en die van
Van der Toorn, benevens de kas van de Dis
contobank meenam naar Brussel. Hieruit
leidde hij af. dat de Discontobank de trechter
was om het geld binnen te krijgen en in den
zak van Liebermann te laten vloeien. Een
serieuze maatschappij was dat niet.
Get. Möhring moest toegeven, dat het
ieder geval niet de règle was.
Vervolgens werd behandeld het conrract-
Paardenkooper en de overneming van de
aandeelen der Veendammer door de Disconto
bank voor 2X millioen contant.
Mr. Jolles constateerde, dat de Discon
tobank een bankje van niets was, een leege
bank. Dat een dergelijke bank een dergelijke
^uisacrie sloot, noemde u dat geen comedie?
-
