ShJKit Courant.
U LAATSTE WENSEN.
Hsndird Iwae en dertigste Jaargang.
Vriiriap 1? Januari
Badia-hoekje
FEIH IJiKTON.
Rechtszaken
voor den politierechter.
beleediging per annonce.
Ko. 14 1929. I
Zaterdag 18 Januari.
Hilversum, 1071 M. (Ven 106.nm.
298 M.) 10.10.15 Morgenwijding. 12.01
2.— Concert door het A. V. R. O.-Kwartet.
2.-2.25 Gevarieerd programma. 2.252.45
Declamatie door Frans Hulleman. 2.45
Voortz. gevarieerd programma. 3.10—3.30
Declamatie door Frans Hulleman. 3.30
Voortz. gevarieerd programma. 4.30—5.—
Sportpraatje door H. Hollander. 5.—5.30
Gezondheidshalfuurtje. A. J. Meijerink over:
Redden van drenkelingen; hulp bij ijsonge-
vallen. 5.306.Duits^h: Gevorderden en
Conversatie. 6.018.Concert door het
Omroeporkest, m. m. v. het Amst. Accordeon
Ensemble „Excelsior" en Bartoes (humorist)
8.V A. R. A. Orkestconcert. 9.ca. V.
a. R. A. Gramofoonmuziek. 9.45 V. A. R. A.
„Het Pandoeravondje bij Teun de Klepper
man". 10.ca. V. A. R. A. Persberichten
Daarna: Concert door Jazz-Symphonie Or
kest. 11.ca. V. A. R. A.-Varia en gramo
foonmuziek.
Huizen, 1875 M. (Uitsluitend K. R. O.)
11.3012.— Godsienstig halfuurtje. 12.01
12.15 Politieberichten. 12.151.15 Concert
door het K. R. O.-Trio. 1.152.Gramo
foonmuziek. 2.3.15 Kinderuurtje. 4.4.30
Cursus Esperanto. 4.305.Cursus En-
gelsch. 5.5.40 Gramofoonmuziek. 5.40
ft.Journalistiek weekoverzicht. 6.7 15
Orkestconcert. 7.15—7.45 Lezing over: Het
Kapitalisme in Vogelvlucht. 7.45—8.Poli
tieberichten. 8.019.Orkestconcert. 9.—
10.Vroolijk programma. 11.20—12.
Gramofoonmuziek. 9.30 ca. Nieuwsberich
ten.
Daventry, 1554.4 M. 10.35 Morgenwijding.
11.05—11.20 Lezing. 1.20—2.20 Orkestcon
cert. 3.Rugbywedstrijd Wales—Engeland.
4.30 Concert. Octet en conferencier. 5.05 Con
cert op cinema-orgel door R. New. 5.35 Kin
deruurtje. 6.35 Nieuwsberichten. 7.Sport
berichten. 7.05 Concert. M. Hayward, viool.
O'Connor Morris, piai.o. 7.20 Lezing. 7.40
Lezing. 7.50 Vaudeville. 8.05 Pantomine
Fragmenten uit „Mother Goose". 9 20
Nieuwsberichten. 9.40 Lezing. 9.55 Concert.
H. Williams, bariton. Orkest. 10.5512.20
Dansmuziek.
Parijs „Radio-Paris"1725 M. 9.20 Con
cert vanuit de zaal van het Conservatorium.
12.50—2.20 Gramofoonmuziek. 4.05 Kinder
uurtje. 4.35 Dansmuziek. 5.20 Concert. 6.55
Gramofoonmuziek. 7.25 Gramofoonmuziek.
8.35 Pianoles. 9.05 Zang.
Langenberg, 473 M- 6.207.20 Gramo
foonmuziek. 9.3510.45 Gramofoonmuziek.
11.30 Gramofoonmuziek. 12.251.50 Or
kestconcert. 4.505.50 Concert. Orkest en
zang. 7.20 Vroolijke avond. Orkest. Daarna
tot 12.20 Dansmuziek.
Kalundbcrg, 1153 M. 11.2012.20 Or-
kestconcert. 2.202.50 Kinderuurtje. 2.50
4.50 Concert. Orkest en zangeres. 7.20—8.20
Concert. Orkest, zang en declamatie. 8.20
9.05 „Munken gaar i enge". Tragi-comedie
in 1 bedrijf van C. Gandrup. 9.2010.20
Concert door Mandoline-orkest en solisten.
10.2011.35 Dansmuziek.
Brussel, 508.5 M. 5.20 Gramofoonmuziek.
6.50 Gramofoonmuziek. 8.35 Concert.
Zeesen, 1635 M. 6.15—9.50 Berichten en
lezingen. 11.2012.10 Muziekuitz. voor
scholen. 12.10—12.25 Berichten. 1.20—1.50
Gramofoonmuziek. 1.503.50 Lezingen.
3.504.50 Concert uit Hamburg. 4.507.50
Lezingen. 7.50 Uit Breslau: „Die Kehrseite".
Hoorspel van Megerle von Mühlfeld en Karl
Schnog. Daarna: Berichten en tot 11.50:
Dansmuziek.
BEZOEK AAN DE A- V. R. O.
Met den trein van 13 u. 46 is gisteren te
Hilversum gearriveerd mevr. Ph. Snowden,
echtgenoote van den Britschen minister van
financiën. Mevrouw Snowden, die vergezeld
was van den heer Hudson, lid van het Lager
huis en parlementair secretaris van minister
Snowden, is aan het station begroet door den
heer W. Vogt, waarna het gezelschap naar
de A. V. R. O.-studio's reed. In de studio's
toonde mevr. Snowden, die lid is van den
Raad van Beheer van den Engelschen draad-
loozen omroep, zeer veel belangstelling in de
aangelegenheden van den Nederlnadschen
omroep, dien zij prees om zijn programma's,
welke in Engeland populair zijn.
Na het bezoek aan de studio's is de Neder-
landsche Seintoestellenfabriek bezichtigd,
waar de heer Dubois het gezelschap heeft
rondgeleid.
Nadat hier de thee was gebruikt, zijn mevr
Snowden en de heer Hudson met den trein
van 15 u. 41 naar den Haag teruggekeerd.
(„Ueber den Tod lunaus").
Roman van Anny von Panhuys.
Uit het Duitsch door W. H C. Bollaard.
15)
Een tijd lang spraken vader en dochter
geen woord; er heerschte een plechtig zwij
gen, terwijl zij naar het portret keken, dat in
zijn mahoniehouten lijst zoo forsch en zwaar
daar van dien wand op hen neerzag. Beider
gemoed werd hier in de middagstilte, die hen
omgaf, bewogen door allerlei gedachten.
Eindelijk verbrak de vader het zwijgen.
Hij trad op Else toe en legde zacht zijn arm
op haar schouder. „Eens zal zeker mijn por
tret weer naar buis gehaaid worden, niet
waar, mijn kind?"
„Maar vader", klonk lief verwijtend haar
antwoord, „begint u daar nu weer over?"
„Ik moet wel, Else, ik kan niet anders Kijk
eens, ik weet heel goed dat jullie, moeder en
jij, me liefhebt, maar niettemin kan ik niet
dikwijls genoeg hooren, dat jullie na mijn
dood mijn portret weer naar huis zult laten
brengen."
„Wil ik 'tu schriftelijk bevestigen, vader?
Else trachtte een schertsenden toon aan te
•taan. maar 't ging haar niet goed af. want
De o3- arige heer Cornelis D„ landbou
wer te Hoogkarspel, had gemeend publi
citeit te moeten geven aan zijn twijfel
omtrent de soliditeit van zijn familielid
Laag te Andijk en zulks kenbaar ge
maakt door middel van een advertentie
geplaatst in de Enkhuizer Courant van
in Ncv. 1929. Het scheen dat er oneenig-
heid was tusschen de heer D. en Kaag
over gelden, een erfenisje van schoon
moeder, die op een of andere spaarbank
zouden worden geDlaatst, wat niet ge
beurd was. De pol.rechter gaf den heer D.
Maandag, toen deze als gevolg van de
gedane bemoeiingen, wegens beleediging
terecht stond, te kennen, het plaatsen
van degelijke advertenties niet de
juiste manier te vinden, om recht te
zoeken. De beleedigde heer Kaaij over
legde een papier, waaruit de zuiverheid
zijner handelingen moest blijken, doch
dat volgens den politierechter niets
dienaangaande naar voren bracht. Het
slot van deze financieele en familie
kwestie, het ging. zooals gezegd, over
600, die de overleden schoonmoeder
zou hebben nagelaten, was een eisch
van den officier behelzende het opleg
gen van 25 boete of 25 dagen hechtenis.
Verdachte was een brave ongestrafte
man, maar wat lastig. Vonnis conform
dezen eisch. Daarop werd met veel moei
te verdachte aan 't verstand gebracht de
beteekenis van een hooger beroep. Les
geld werd hiervoor niet berekend.
DIEFSTAL VAN WINKELGOEDEREN
EN BANKBILJETTEN.
Een slanke jonge dame, thans gehuwd,
met name Aaltje de L., was in Augustus
van het vorige jaar als winkeljuffrouw
bij den welbekenden winkelier Jacob
Blokker te Hoorn in dienst en had zich
to enaan verschillende oneerlijkhe
den schuldig gemaakt. Zij had zich we
derrechtelijk toegeeigend een aantal
winkelgoederen en een tweetal bank
biljetten respectievelijk van 10 of 25.
De schade werd inmiddels vergoed. De
vermissing van een bankbiljet van 100
werd ontkend en kon ook niet als bewe
zen worden aangenomen. Hoewel de
feiten zeer ernstig waren, wilde de of
ficier zich evenwel clement toonen en
vorderde overeenkomstig de conclusie
van het reclasseeringsrapport een voor
waardelijke straf en wel 5 maanden gev.
met 2 proefjaren. Vonnis 4 maanden
voorw. met 2 proefjaren en onder toe-
zichtstelling van het Leger des Heils.
STOMPEN EN SLAGEN.
Een inwoner van Egmond aan Zee,
genaamd Gerrit St., was niet versche
nen o zich Ij voori n
het niet aanbevelingswaardige feit, dat
hij onlangs den conducteur van het lo-
caalireintje, de heer K. de Groot eenige
stomnen en slagen had toegebracht. In
den trein zelf had verdachte al eenige
cir*- .iheden -*ehad rr»+ ffir
handelde, doch dit verschil scheen later
weer te zijn bijgelegd, wat achteraf een
oniuiste gevolgtrekking bleek te zijn,
gelet or> het weinig vredelievende optil
den van verdachte. Klaas was niet ge
heel nuchter, doch niet volledig on 'cr
den invloed. Eisch 25 boete of 25 da
gen hechtenis. Vonnis 20 boete of 20
dagen hechtenis.
KINDERMISHANDELING TE BERGEN
De 40-jarige heer Gerrit R., aannemer
te Bergen, maakte zijn opwachting als
verdacht op 27 November aldaar den 12-
jarigen Jan Beliekom te hebben mishan
deld. De ..eer R. deelde mede dat -e-
noemde .Jan Beliekom kwestie kreeg met
zijn dochtertje en deze sloeg, waarop
verdachte den jongen ontmoette en deze,
mischien bevreesd voor klappen, 'n ge
weldige keel opzette, toen R. op hem toe
kwam, doch dat verdachte hera op gee
nerlei wijze had aangeraakt. De jonge
Jan Beliekom gaf echter een heel wat
sterker gekleurde schildering van de
ontmoeting en hij had van verdachte
een flink pak slaag gekregen. Zekere
mej. Bijl had gezien dat J?.n op den
grond lag en door R. werd geschopt. Zii
maakte hem daarover nog een bemer
king. Door den officier werd gevorderd
15 boete of 15 dagen hechtenis. Uit
spraak: 10 boete of 10 dagen hecht.
EEN APPEL EN 4 PEREN
GESTOLEN.
De niet verschenen heer Gerrit Buit
Castricum, had zich in den nacht van
28 op 29 September aangenaam bezig
gehouden met het plunderen van een
boomgaard. Fruit is gezond, dacht hij
zonder twijfel. Hij werd echter zoo goed
als op heeterdaad betrapt door den rijks-
het naar haar toegebogen bleeke gezicht van
haar vader, dat diens boosaardige kwaal ver
ried, bracht haar van streek.
„Neen kind, ik geloof aan je woorden, ook
zonder dat je die schriftelijk bevestigt". Ver
moeid glimlachte bij. „Maar ik verheug me,
dat de hertog na mijn dood zal bemerken, dat
niet bij alle menschen de ijdelheid van het ge
zin boven de liefde gaat. Van mijn gezin ten
minste ben ik zeker.
Of hij van zijn zaak, zoo ging hem door
het hoofd, werkelijk we! zoo zeker zou zijn
geweest, indien alleen zijn vrouw daarbij be
trokken ware geweest die vraag zou hij
niet zoo snel hebben kunnen beantwoorden.
Star keken de vier portretten neer op vader
en dochter. Daar links, het eerste van de rij,
stelde den baron Thomas voor. Berner
richtte zijn blik naar het portret, dat ten voe
ten uit was geschilderd. Een heel klein, smal
mannetje moest de oude Thomas «reweest
zijn; op zijn uitgedroogd, rimpelig gezicht
lag een glimlach en de pocderpruik met hef
stijve staartje zag er bijna grotesk uit.
Het portret, dat er naast hing, was dat van
den dikken Achim von Siddow, een man met
een gemoedelijk gezicht met volle wangen en
kleine, half dichtgeknepen oogjes. Zijn
kunstig geplooide kanten jabot was wel het
meest opmerkenswaardige van den heer
Achim von Siddow. De derde van de rij was
een waardig kijkend heer met zorgelijk sa-
meneetrokken wenkbrauwen en hooce vader-
veldwachter Gorter en collega's. Het was
dien nacht zeer rumoerig en onrustig
in de gemeente en er was flink gepim
peld. Eisch 20 boete of 20 dagen hech
tenis. Vonnis 10 boete of 10 dagen hech
tenis.
GELAATSTOMPEN EN KEEL-
KNEPEN.
De heer Pieter Cornelis Z.. 'n 36-jarig
werkman te Helder, een man, wiens
handen zeer los aan 't lijf zitten, ver
keerde op 28 Nov. blijkbaar in zeer prik
kelbare stemming, die zich uitte in een
aanval op den stoker Eouhuis. die zich
met Pieter in hetzelfde café, van Boon,
bevond. Hij onthaalde Bouhuis op een
stomp onder de kin en kneep hem daar
op op gevoelige manier in de keel. Vol
gens den heer Z. was echter hij de man
die de klappen kreeg en ondermeer drie
steken in het hoofd had ontvangen. Hij
..as aan t' knokken met Boon en toen
kwam Bouhuis eezegden Boon te hulp
door hem met zijn mes te bewerken.
Een marinier le klas trok echter één
lijn met zijn collega den stoker en ver
klaarde in 't nadeel van den verdachte.
Hij had niets bemerkt van het steken in
Piets hoofd. Gevorderd werd 30 boete
of 30 dager» hechtenis. Vonnis 20 boete
of 20 dagen hechtenis.
MISHANDELING IN HET „WAPEN
VAN MUNSTER'.
De heer H. J. W. L., hotelhouder te
Alkmaar, werd onlangs bij verstek ver
oordeeld ter zake mishandeling van den
veekoopman Ans v. Wieringen, die hij
in den avond van 29 September in ver-
eeniging met 'n mede aanwezigen koop
man zou hebben mishandeld toen zij
beiden den heer van Wieringen wiens
aanwezigheid in het café ongewenscht
was, met tamelijk veel geweld de deur
uitwerkten. De heer v. Wieringen was
bij die gelegenheid nog in de gracht te
recht gekomen. De heer L. verdedigde
zijn optreden naar aanleiding van de ge
dragingen van den heer van W., zooals
door hem nader werd gepreciseerd. De
heer v. W. bevond zich in zijn lokaliteit
tegen zijn wensch. De officier requireer-
de thans 15 boete of 15 dagen hechte
nis. He vonnis bedroeg 25! Doch de po
litierechter toonde zich ook genegen
tot clementie e i veroordeelde den heer
L. tot de than gevorderde straf.
Daarna sluiting der zitting.
MEERVOUDIGE STRAFKAMER
TE ALKMAAR
(Zitting van Dinsdag 14 Januari).
DIEFSTAL VAN EEN TUINKABOUTER
De landarbeider Joh. L. te Warmenhuizen,
die zich in een Pinksternacht van het vorig»1
jaar te Schoorl had schuldig gemaakt aan
diefstad van een algemeen bewonderden
tuinkabouter en welke zaak alreeds was be
handeld, doch werd aangehouden ten einde
alsnog een nieuwen getuige te hooren, werd
heden opnieuw ter tafel gebracht, doch nu
bleek zoo waar die nieuwe getuige, waar
op alle hoop was gevestigd, ook al weer niet
te zijn verschenen. Ten einde raad requi-
reerde de officier dus maar vrijspraak, ten
einde de zaak niet langer te traineeren.
BLOEDIGE MISHANDELING TE
WIERINGEN.
De grondwerker Adolf T., werkzaam aaD
eten Zuiderzeebepoldering en wonende te
Wieringen, stond terecht op grond van d<*
ernstige feiten, dat hij op 14 Sept. zijn colle
ga's de heeren Bosker en Lutjeboer met be
hulp van een mes duchtig had toegetakeld
De getuige Jacob Bosker, eveneens *n
grondwerker uit Delfzijl, bevond zich toen
met Lutjeboer in de slaap- en kostkeet van
mej. Christina Hille, alwaar de verdachte
T later ook binnenstapte. Er werd bier ge
commandeerd en geconsumeerd wat niet
naar genoegen scheen te zijn van den ver
dachte, die geweldig begon te razen en te
mopperen. Hij haalde een mes te voorschijn
en gaf Lutjeboer een por, terwijl ook getuige
Bosker, aan wiens tamelijk onverstaanbaar
verslag wij dergelijke bijzonderheden on*
leenden, een steek in de zijde ontving, waar
mede hij 6 weken „mooi" was. "De verdachte
beweerde in opgewonden toestand te zijn ge
weest door de aanwezigheid van de polder
jongens die in zijn keet niet huis hoorden.
Hij sommeerde hen tot vertrek, waaraan en
kelen gehoor gaven, met uitzondering van
Bosker en Lutjeboer. Laatstgemelde greep
verdachte bij de keel, waarop deze zijn knip
mes opende ter verdediging. Toen Lutjeboc
los liet, kwam Bosker op hem af en sloeg hem
met een bierfleschje. Daarop maakte ver
dachte gebruik van zijn mes en raakte daar
mede Bosker in de zijde.
De 36-iarige grondwerker W. Lutjeboer,
thans te Hoorn werkzaam, gaf een heel ver
haal ten beste, waarvan alleen voor ons be
langwekkend genoemd kon worden het optre
den van den verdachte. Het schijnt dat ook
hier weer de historische vraag kon worden
moorders; het beetje haar op zijn hoofd ver
ried veel, al te veel pommade. Deze heer met
het plech.ige gelaat heette, toen hij nog door
de straten van Schneiditz wandelde, Frau-
gott van Barwald; nakomelingen van hem
woonden thans nog in de residentie.
„U ziet er 't deftigst uit", fluisterde Else
haar vader toe en er lichtte trots in haar
oogen. „Jammer", voegde zij er peinzend aan
toe, „dat u van een plechtige onthulling van
het schilderij niets hebt willen weten".
„Je weet, kindlief, ik houd niet van zulk
geparadeer in het openbaar; ik zal blij zijn
als dat jubileumfeest heelemaal voorbij is."
„U bent in alles zoo bescheiden, vader."
Else bracht zijn hand aan haar lippen en
vond, dat een jubileum toch iets wonder
schoons was, vooral zooals met haar het
geval was wanneer daarbij tegelijk je en
gagement publiek mocht woorden.
De professor scheen haar gedachten te
hebben geraden, hij trok zijn kind naar zich
toe en kuste het. „Mijn lieveling, wordt maar
heel. heel gelukkig!"
Met groote oogen keek Else haar vader
aan. Wat beduidde dat? Zijn woorden klon
ken bijna als een afscheid. Iets dergelijks
scheen de professor zelf te vinden, want hij
liet Else los en zei op een toon, dien hij
•trachtte ongedwongen te doen klinken: „Pk
begin bijna te gelooven, dat ik haast even
plechtig kijk als de dikke Fraugott von Bar-
wakl". daarbii wijzende naar het portret van
gesteld: „Cherchez la femme". In elk geva;
ontkende Lutjeboer, den verdachte in de keel
te hebben gepakt, doch hij moest wèl toege
ven dat hij verdachte heeft vast gehad. Toen
hij echter had los gelaten en verdachte den
rug toekeerde om heen te gaan, ontving Iiij
een steek in zijn rug van T., welke wond
eerst na 62 dagen als genezen kon worden
aangemerkt.
De verdachte ontkende evenwel Lutjeboer
te hebben gestoken, toen hij wegliep Hij wii
de niet tegenspreken Lutjeboer in den rug
te hebben gestoken, maar dat was toen
laatstgemelde hem bij de keel had Het was
een formeele vechtpartij, want Lutjeboer haa
de tafel ook al omver gegooid
De 33-jarige keetvrouw Christina Francis-
ca Hille die met verdachte 'n keet had gehou
den en om wier bekoorlijkheden 't bloedig
drama zich ontwikkelde, ontkende de heeren
Bosker en Lutjeboer te hebebn aangelokt. Dat
zij vriendelijk was sproot voort uit de om
standigheid, dat zij in verdachte haar vriend
meende voor te hebben. Volgens getuige zou
de heer Lutjeboer haar onbehoorlijke voor
stellen gedaan hebben, welke veronderstel
ling de deugdzame heer Lutjeboer evenwel
krachtig tegensprak.
Overigens kwam haar verklaring tamelijk
wel overeen met die van de gehoorde polder
jongens. De verdachte bleef zich op nood
weer beroepen.
De officier, het gebeurde nog eens de revue
latende passeeren, kwam tot de conclusie dat
het onderzoek op de terechtzitting aan de
zaak een voor verdachte meer voordeel ig
aanzien gaf. De mentaliteit van verdachte
en de jaloerschheid, die zich door het provo
ceerend optreden van de getuigen Bosker en
Lutjeboer van hem had meester gemaakt,
maakte zijn handeling meer verklaarbaar
Op grond van die overwegingen requireerde
de officier in elk der drie gevallen van ver
wonding vrijspraak. Mr. de Groot, verdedi
ger van verdachte, herinnerde de rechtbank
aan de belangwekkende lezing van monsieur
Geraud, advocaat bij het Hof van appèl te
Parijs en meende zich volkomen te kunnen
vereenigen met het requisitoir van den offi
cier, dat hem geheel uit het hart werd gegre
pen Ten slotte wees pleiter nog op 't zeer
gunstige rapport omtrent verdachte uitge
bracht door het genootschap.
BLOEDIGE MISHANDELING TE
KOEDIJK.
De26-jarige kellner Arie K., voorheen
Egmond aan Zee, thans te Alkmaar wonend,
stond terecht naar aanleiding van het feit,
dat hij in den nacht van 22 op 23 Sept. te
Koedijk den getuige Pieter Buis met een
dolk in 't gelaat zou hebben gesneden en hem
bloedend te hebben verwond. De verd. ont
kende niet het mes gebruikt te hebben, doch
deed een uitvoerig verhaal van zijn ontmoe
tingen dien nacht waarbij hij liet uitkomen,
dat hij zonder deugdelijke aanleiding werd
geslagen en zijn vechtlust toen ook werd op
gewekt.
De mishandelde heer Pieter Buis. een 35-
jarige landbouwer uit St. Pancras behoorde
dien nacht ook tot de bezoekers van de Koe
dijker kermis. Hij was al voornemens om
huiswaarts te keeren en bezig zijn fiets te
halen, toen een clubje personen, dat met een
auto uit Alkmaar was gearriveerd, begon te
vechten, verdachte behoorde daar ook toe,
vloog zonder reden op getuige af en gaf
hem met 'n geweldigen clolk een snede over
den neus. Getuige was daardoor onaange
naam verrast en niet gecharmeerd op nog
meer dergelijke lief kozingen.Hij nam onver
wijld de beenen. achtervolgd door verdachte
en nu renden zij beiden als bezetenen om de
kerk heen. wel jammer, dat geen operateu»-
van de Polygoon aanwezig was. Het had een
interessante opname kunnen worden voor het
wereldnieuws. De dolk, waarmede deze bek-
kesnijderii was gepleegd, was als corpus de-
lictie op de zitting aanwezig en vervulde de
toeschouwers met eerbiedig ontzag. In een
levendige beschrijving gaf de verdachte aan
de rechtbank inlichtingen omtrent de her
komst van dit geduchte wapen. Respectieve
lijk werden nog gehoord de figuranten in he'
?Pel van den grooten dolk, de heeren de
Geus, de Graaf en Koning, diè door hun ver
klaringen de be'rijsconstrudie tegen ver
dachte versterkt. De gebroeders Elings be
hoorden eveneens tot het gezelschap van
verdachte en waren door de verdediging als
getuigen a décharge opgeroepen en in 'i
vuur gebracht.
De heer A. Elings was zelf de eigenaar
van de Rolls Rovce, die het vrooliike clubie
naar de Koedijker kermis bracht. Volgens de
verklaring van deze heeren mankeerde ver
dachte niets en werd hij aangevallen en las
tig gevallen door andere bezoekers. De oifi
cier wenschte evenwel het beroep van ver
dachte op noodweer niet te aanvaarden en
gaf als zijn meening te kennen, dat verdach
te niet genoodzaakt was geworden van zijn
geweldig wapen gebruik te maken. Gelet
voorts op den aard van den persoon en zijn
antecidenten vorderde de officie*" 4 maanden
gevangenisstraf.
den heer met de vadermoorders.
„Zooveel plechtigs kunt u nooit bij elkaar
krijgen", zei Else lachend. Ze stelde voor
nu heen te gaan, wat de vader goed vond, er
aan toevoegend, dat hij niet met haar mee
naar huis kon gaan. omdat hij nog naar den
advocaat Stern moest
„Wat moet u daar doen, vader?"
„Niets bijzonders, kindje, alleen maar een
inlichting betreffende een rechtskwestie bij
hem inwinnen".
Daar er zich bij Stern slechts enkele cliën
ten in de wachtkamer bevonden, was hij wel
dra aan de beurt om geholpen te worden
Stern en de professor kenden elkaar al vele
jaren; zij ontmoetten elkaar dikwijls en be
hoorden tot het clubje, dat eiken Donderdag
in „De Kroon" bijeenkwam om een glaasje
wijn te drinken, te politiseeren en speciaal om
ten onschuldig kaartje te leggen.
Stern begroete den professor vriendelijk en
vroeg, nadat beiden waren gaan zitten, waar
mee hem van dienst kon zijn.
„Ik zou graag een oogenblik uw tijd in be
slag willen nemen voor een kleine rechts
kwestie", begon de professor, uit zijn binnen
zak een dik, verzegeld couvert nemende, dat
hij nog even bevoelde, alsof hij wilde onder
zoeken of 't nog goed gesloten was. Toen reik
te hij liet Stern over
„Mijn laatste wensch!" las deze tot zijn
verwondering en zei: „Ik begrijp niet wat u
hiermee wilt professor: in de eerste plaats
De verdediger Mr Wijnne was het ni t
eens met de gevederde strafmaat en vestigde
de aandacht op het verweer van verdachte
met betrekking van het door hem gedane be
roep op noodweer en wees op 't strafwetsar
tikel, waarin wordt gewaagd van de geoor
loofde overschrijding bij noodzakelijke verde
diging. Pleiter achtte dus de gevorderde
straf zeer zeker *e zwaar en stelde voor ver
dachte voorwaardelijk te veroordeelen en
zulks vooral, omdat verdachte een vaste be
trekking heeft en blijken geeft zijn onstuimig
leven te willen verbeteren. Het zal, meende
pleiter, in zijn belang zijn, indien hij niet bin
nen de gevangenismuren wordt ingesloten.
Ook is verdachte nu geheelonthouder en is
hij bereid aan getuige Buis de geleden scha
de te vergoeden.
HOOGER BEROEP VONNIS
VEROORDEELING KANTON
GERECHT
De chauffeur, belast met het besturen va ft
een autobus, dienst AlkmaarHaarlem,
Christiaan Frans O., wonende te Heiloo
werd door den kantonrechter te Alkmaar
veroordeeld, omdat hij op 18 Augustus te
Limmen niet had voldaan aan den last van
den gemeente-veldwachter v. d. Zande zijn
voertuig te doen stilhouden, toen deze veld
wachter bedoelde autobus wilde controleeren.
De chauffeur was van het veroordeelend
vonnis in hooger beroep gekomen en werd
thans verdedigd door mr. v. Zutphen. advo
caat en procureur te Amsterdam. Hij be
weerde het door v. d. Zande gegeven stop»
sein niet te hebben opgemerkt, welk verweef
door appèllant ook in eerste instantie was
gevoerd. Ook voegde hij er bij, den veldwach
ter zelf op dat moment ook niet te hebben op
gemerkt.
De officier nam als vaststaande aan dat
het stopsein wel werd gegeven en door dc
nadere en aanvullende verklaring van den
verbalisant was ook gebleken, dat deze vor
dering rechtmatig was. Doch daar niet in
de dagvaarding was opgenomen, dat de vor-
dering geschiedde op grond van de voor
schriften der motor- en rijwielwet, vorderde
de officier ontslag van rechtsvervolging.
Mr. van Zutphen was niet overtuigd dat
appèllant de aanwezigheid van den veld
wachter heeft opgemerkt en dus opzettelijk
aan de vordering geen gevolg heeft gegeven.
Overigens was pleiter het met de door den
officier gedane aanhaling van het desbetref
fende arrest van den Hoogen Raad volkomen
eens en concludeerde verdediger ontslag van
rechtsvervolging.
HOOGER BEROEP VONNIS
KANTONGERECHT OVERTREDING
MOTOR- EN RIJWIELWET
Mej. Harmina K.. 'n 22-jarige dienstbode
te Alkmaar, na door den rijksveldwach
ter Vermeulen te Bergen te zijn geverbali
seerd wegens het wieïrijden zonder licht, te
dier zake door den kantonrechter veroor
deeld was nu tegen dit vonnis in hooger be
roep gekomen. Zij beweerde te zijn afge
stapt toen zij bemerkte dat haar lantaarn
geen dienst meer deed en niet omdat zij den
veldwachter opmerkte. De rijksveldwachter
echter hield zien stevig aan zijn opgemaakt
proces-verbaal en verklaarde het feit te heb
ben geconstateerd.
Aanhouding werd echter gelast tot de zit
ting van 25 Februari, ten einde den heer
Veen, getuige a décharge, die door bronchitis
was verhinderd, als nog te hooren. Deze heer
bevond zich destijds in gezelschap van mej.
Harmina.
BEDROG BIJ DEN VERKOOP VAN
EEN BROODBAKKERIJ.
Na de pauze stonden terecht de heeren
Nicolaas en zijn broeder Christiaan O., de
laatste 40 jaar oud, reiziger, en thans alléén
als verdachte verschenen. Beiden wonende te
Hoorn, welke heeren zich moesten verant
woorden. ter zake bedriegelijke handelingen
gepleegd bij den verkoop van een winkel-,
woon- en pakhuis annex broodbakkerij op het
Nieuwe Noord 44 te Hoorn.
Volgens dagvaarding zouden verdachten
aan den gegadigde en kooper den heer Palen
stein, bakker aldaar listiglijk, bedriegelijk en
in strijd met de waarheid onder meer hebben
opgegeven dat wekelijks werd verwerkt 7
taal meel van 100 pond, terwijl in waarheid
deze omzet 3 althans gèen 7 balen meel be
droeg. De koopsom bedroeg 8000 voor het
perceel en 1000 voor den in- itaris. De heer
Palenstein ging reeds met n tegenwoordi
ge» exploitant de klanten rond om de juist
heid van de afr e te kunnen controleeren.
Op den eersten i ig dat Palenstein zich met
hetzelfde doel in de bakkerij bevond, kwamen
6 baaltjes meel en was er nog 1 voorradig.
Na afloop van de week was al het meel weg
en verbakken. Ook was het overgeschoten
brood verkocht, doch in waarheid gebezigd
als paardenvoer!
Toen de lieer Palenstein zelf begon te bak
ken, bespeurde hij tot zijn verbazing, dat hij
een aantal baaltjes overhield en was hij ver-
plicht dit meel onderhands te verkoopen.
schrijft men gewoonlijk: „mijn uiterste wils
beschikking" en in de tweede plaats heb ik dis
wilsbeschikking al jaar en dag onder mijn
berusting".
„Zeker, mijn testament ligt al lang bij u,
maar dat daar" hij wees naar het couvert,
dat de advocaat voor zich op de schrijftafel
had gelegd „is een soort toevoegsel aan
mijn testament. Ik moet hetu wat nader ver
klaren. Bij mijn dood moet mijn bij u berus
tend testament worden geopend; u begrijpt
mij dus goed: uitsluitend mijn testament.
Daarentegen moet dan het couvert, waarop
staat: „mijn laatste wensch" niet alleen nog
gesloten blijven, maar u rept over het bestaan
er van met geen woord, zelfs niet tegenover
mijn naastbestaanden. En nu komt de hoofd
zaak, n.1. op welk tijdstip „mijn laatste
wensch" mag worden bekend gemaakt. Dat
heb ik opgeschreven; hier hebt u het" Hij
haalde een samengevouwen vel papier te
voorschijn en stelde het d^n advocaat ter
hand, die met halfluide stem las:
„In het schilderij-museum hangt mtja
portret, dat mijn gezin het recht heeft na mijn
dood voor zich terug te vorderen. Zoodra het
van dit recht gebruik maakt, moet het bij den
advocaat Stern gedeponeerde couvert met het
opschrift „mijn laatste wensch!" in tegen
woordigheid van mijn vrouw en mijn docttiei
worden geopend In geval geen harer binnen
zes maanden na mijn dood aanspraak maakt
op mijn portret, moet eerst na verloop va*
dezen termini het couvert worden geopend".
(Wordt vervolgd.)
