IHMsslt üoiranL
Wasch Uw haar
Brieven uit Berlijn.
Honderd twee en dertigste Jaargang.
Maandag: I© blaart
Binnenland
Sport
OM HET LANDSKAMPIOENSCHAP.
KAMPIOENSCHAP VAN NEDERLAND.
Kerk en school
Ho. 58 1930.
ONZE MAART-EXCURSIE.
Opgestapt maar weer!
Nauwelijks zijn we buiten gekomen,
of de fiaaie Sneeuwklokjes, bloeiende
en fleurende, lachen ons tegemoet. We
willen een plantje wat nauwkeuriger
bezien en nemen er daarom een met
belletje en al uit den grond, 't Is geen
wild-groeiend exemplaar; die zijn er
bijna niet te vinden. Maar de gekweekte
plantjes zien er precies zoo uit, als de
wilde en misschien nog wèl zoo fraai,
't Zijn ook willige tuinkindertjes, want
waar je ze eenmaal hebt geplant, daar
komen ze ieder jaar, zonder dat je er
naar omziet, weer voor den dag. Men
ziet aan het bloempje van Galanthus
nivalus, zooals de Latijnsche naam van
het plantje is, zes melkwitte bloem
blaadjes, waarvan de drie buitenste
groot en geheel wit, de drie binnenste
kleiner en met groen versierd zijn. Fraai
groen zijn de streepjes op de binnen
zijde en het halve-maantje op den bui
tenkant van ieder der drie laatstbedoel
de bloemblaadjes, en dit groen steekt
keurig af bij het geel der zes meeldra
den, die te zamen een kegeltje vormen
en het stempeltje verbergen. Het gehee-
le bloempje hangt aan een dun steeltje
en is uit een vliezige scheede te voor
schijn gekomen. Elk plantje heeft maar
twee bladeren, die lang en smal zijn en
eerder het knopje beschermden.
Alles komt uit het kleine bolletje, dat
aan de onderzijde van worteltjes is voor
dien, te voorschijn, 't Geheel is een
eigenaardig gewas, dat voor den stren
gen winter niet vreest en ieder jaar door
eigen warmte ook door den harden
grond weet te boren. Dit gebeurt steeds
in Februari.
Als de bessen, die later te voorschijn
komen, de rijpe zaden laten vallen,
i komen de mieren te gast en vele zaadjes
'worden naar de voedselplaatsen ge
bracht, en zoo werken deze kleine dier
tjes ook nog mede tot verbreiding van
de Sneeuwklokjes. Deze alom bekende
bloempjes worden ook wel Naakte
Mannetjes en Avondzotjes genoemd en
behooren tot dezelfde amilia, waartoe
de Gele Narcis of Tijloos behoort.
En nu verlaten we deze bloemen, die
zoo zachtjes de lieve Lente inluiden.
We gaan nu verder het veld in en het
valt ons op, dat het land er veel groener
uitziet, dan bij onze vorige wandeling.
Ook zingt de Leeuwerik nu alom, zoo
dat we het getierelier voortdurend kun
nen vernemen.
Zie, in dat slootje zwemmen twee
groote vogels. Het zijn Wilde Eenden
en aan de mooie groene kopvederen van
het mannetje is het wel te zien, dat het
reeds zijn zomerpakje heeft aangekre
gen. Vertrouwelijk zwemt het naast zijn
grauw gekleurd wijfje en misschien is
al wel bier of daar in het walletje het
groote nest gereed, waarin straks wel 12
of 13 groenwitte eieren, die nog wel zoo
groot zijn als hoendereieren, kunnen
komen.
Kwek-kwek! roept de woerd en dat is
het teeken om op te vliegen. Zie, ze blij
ven rondom ons zweven, wat een vrij
zeker teeken is, dat we in de nabijheid
van het nest zijn. Zulke vliegende een
den lijken ons niet erg mooi, lang zoo
ni*oi niet, als zwemmende op het water.
Pas maar op dieren, dat de jager je
niet onder schot krijgt, want de jacht op
waterwild is nog niet heelemaal voorbij.
Begeef je naar het kooirecht, waar ge
veiliger zijt, dan hier!
In he slootwater zien we kleine visch-
jes zwemmen. We willen er enkele van
gen, wat gemakkelijk kan gebeuren. Een
gewone aardworm of dauwpier wordt
aan een touwtje of draadje gebonden en
nu laten we het spartelende wormpje
in het water zakken. Spoedig zwemmen
e eenige Stekelbaarsjes op af _Nu voor
zichtig opgehaald! Ha, daar ligt reeds
zoo'n aardig klein vischje op den wal!
Hoe houden we het nu in leven? Daar
ligt een bakje op de weide, waarin de
boer zijn vee voedert; dat zullen we
maar even leenen. We doen er water in
en het mooie vischje zwemt lustig rond.
Nauwelijks hebben we het wormpje
weder te water gelaten of opnieuw is
een vischje gevangen. En verder kun
nen we er krijgen, zooveel we begeeren.
De stekelbaarsjes laten zich gemakke
lijk verschalken en 't is zoo aardig, dat
w e ze geen pijn hebben te bezorgen van
een scherpen haak, wanneer we ze van
gen.
Als we nu onze gevangen stekeltjes
eens goed bekijken, dan zien we, dat ze
drie doorntjes op den rug hebben, daar
om heet deze soort ook Driedoornige
Stekelbaars. Wilt ge den wetenschappe-
lijken naam weten, onthoudt dan maar.
Gasterosteus aculeateus. Er zijn ook
nog stekelbaarsjes met tien doorntjes en
deze soort heet Tiendoornige Stekel
baars of Gasterosteus pungitus. Hierbij
zijn somtijds mooie zwartgekleurde
mannetjes, die daarom Nikkertjes ge
noemd worden. Doch er zijn er maar
enkele, zoodat het wel een gelukje is,
als er een gevangen wordt.
We zullen nu de vischjes maar we®^
laten zwemmen. Wat later in den tija
zullen we misschien een nestje er van
kunnen vinden. Dit wordt door het man
netje gemaakt, om er later een w ijfje m
te jagen, dat daarin dan de eiertjes leg
Soms wordt het vrouwtje aan een van
haar vinnen beetgepakt en zoo naar e
nestje getrokken. Zijn de eiertjes g -
legd, dan wordt het nestje verder
het mannetje bewaakt; de
gen er niet meer bijkomen, want die eten
gaarne haar eigen eieren op. üok leven
er in 't water zwarte torretjes, die lica
gaarne met deze eieren voeden.
Nu weer verder het veld in!
T, üaar ylle«en eenige Kieviten. Zij zijn
teruSgekeerd uit Zuidelijker
ireKen, en als we geen winterweer
meer krijgen, zullen ze ook spoedig weer
nesten maken. Dan zullen we wel weer
in de couranten lezen, dat de eerste
■]p\ïtseieren aan H. M. de Koningin zijn
aangeboden.
V\ a, hebben de Kieviten breede wieken
en hoe gemakkelijk laten ze zich daar
op door de lucht drijven! Ha, daar crij-
ken ze neder op h-t land en als we nu
achter dat tuinwalletje langs loopen,
zullen we ze wel kunnen bespieden. De
kievit is niet zoo heel schuw, omdat er
nimmer op geschoten mag worden.
Ja, hier kunnen we ze goed zien! Zie,
hoe aardig staat hun het lange smalle
kuifje, dat in een boogje over den kop
welft! De vederen zijn mooi glanzend
zwart, althans op de bovendeelen, doch
als de zon ze beschijnt, zien we op rug
en vleugels fraai bronsgroen en staal
blauw. Borst en buik zijn helder wit en
ook ziet men wit op de voorhelft van de
staartpennen, maar alleen als de vogels
vliegen.
O wee, nu hebben ze ons gezien en
spoedig zetten ze het op de vleugels. Ze
leven in het begin van Maart nog ge
zellig in troepjes bij elkaar, maar spoe
dig ziet men ze twee aan twee, man
netje en wijfje, die dan samen een een
voudig nestje vervaardigen, waarin vier
peervormige eieren, groen met zwarte
stippen en vlekken, gelegd worden.
Hoor, piep, piep! Dat geluid komt van
het kleine, grauwe vogeltje, dat daar op
den wal zit. Naar zijn geluid wordt het
Pieper genoemd. Dit is een Oeverpieper,
die maar weinig wit op de staartvede
ren heeft en die tot onze wintergasten
behoort. Straks in April zijn er vele
piepers in de weide, die nog iet* don
kerder gekleurd zijn, dan het vogeltje
daar voor ons. Dat zijn Graspiepers, die
hier ook hun nestjes maken op een
zelfde wijze, als de Leeuwerik het doet.
Het vogeltje heeft dan ook veel overeen
komst met den zanger der velden en
leeft ook als deze. Zingen doet het Pie
pertje evenwel zeer weinig.
Daar vliegt ons Oeverpiepertje weg en
nu kunnen we zien, dat het met rukjes
verder gaat, telkens een boog makende,
net als de Kwikstaart' het doen.
En nu zullen we hiermede voor heden
onze wandeling besluiten. Tot Gras
maand dus!
J. DAALDER Dz.
De hoofdstad van het Duitsche Rijk staat
weer eens in het Teeken: Nederland!
Wij herinneren ons, dat kort na den
wereldoorlog de vereeniging „Nederland in
den Vreemde" (Amsterdam) )het initiatief
nam tot een eerste poging om de volkeren
weer nader tot elkaar te brengen en haar be
stuurders naar Berlijn afgevaardigde, waar
de toen juist opgerichte „Deutsch-Nieder-
landische Gesellschaft" met haar talrijke
connecties twee „Hollandschen Dagen" voor
bereid had en waar o.a. ingenieur A.
Heldring, thans sinds jaren directeur van
het Amsterdamsche „Algemeen Handels
blad", een lezing hield over Nederlandsche
industrie, die toen algemeen de aandacht
trok.
Dat was na Versailles, na het zoogenaam
de Vredesverdrag ,dat zoo weinig voor den
werkelijken vrede gedaan heeft, de eerste
maal, dat Duitsche regeerders, Duitsche
kranten en de belangstellende massa hier
met eerbied en bewondering van Nederland
spraken. Een groot feestmaal in het lux.*
hotel „Esplanade' vereenigde bijna 200
Duitschers en Nederlanders. Kopstukken,
van wie verschillende al niet meer tot de
levenden behooren. De gezant baron Gevers
leeft niet meer, de toenmalige Duitsche mi
nister van Buitenlandsche Zaken, dr. Koster
is juist eenige dagen geleden als gezant >n
Joego Slavië gestorven. En ook mr. Dressel-
huys, ons bekende Kamerlid, is voor Duit
schers en Nederlanders nog slechts een her
innering.
Later zijn het de stukken van Nederland
sche schilders der laatste 100 jaren geweest,
die in de Orangerie te Potsdam weken lang
ten toon gesteld worden, en die voor ons
land en ons volk een dankbare propaganda
beteekenden. Maar wat was deze exposibc
als „nationale reclame" vergeleken bij de
twee malen, dat Willem Mengelberg met het
orkest van het Amsterdamsche Concertge
bouw het Berlijnsche publiek in vervoering
wist te brengen?
Na deze prestaties was nog slechts één Ne-
derlandsch kunstenaar in staat voor een cli
max te zorgen. En deze eene is natuurlijk
niemand anders dan Rembrandt Harmenszn
van Rijn.
Zooeven is onder overweldigende belang
stelling van het kunstminnend publiek der
Duitsche hoofdstad de Rembrandt-tentoon-
stelling in de Berlijnsche Academie der Kun
sten geopend. Niemand minder dan de nu
langzamerhand stok-oude, maar nog altijd
intens meelevende professor Max Lieber-
mann heeft deze expositie van ongeveer 25
schilderijen en honderden teekeningen en
etsen van een der grootste kunstenaars, die
de wereld ooit gekend heeft, met woorden van
heiligen eerbied en grenzenlooze bewonde
ring voor die genie onder de allergrootsten
van zijn gilde geopend.
En rondom hem, terwijl de radio zijn woor
den aan millioenen verder gaf, stonden man
nen en vrouwen van invloed, van roemrijken
naam, van hooge positie; onze gezant en
oud-gouverneur-generaal graaf Limburg
Stirum. de ambassadeurs van Engeland en
Frankrijk, Duitsche schilders en beeldhou
wers, dichters en staatslieden, de president
van den Duitschen Rijksdag, gasten uit Ne
derland overgekomen, een illuster gezel
schap, dat slechts één doel had: den grooten
Hollandschen meester te huldigen.
Men kan nu reeds voorspellen, dat deze be
scheiden maar toch zeer belangwekkende ten
toonstelling, waarvoor o.a. de heer Frans
Koenigs uit Haarlem een kabinet met prach
tige teekeningen van Rembrandt in bruikleen
afgestaan heeft, een sensatie voor de Ber-
lijners zal worden. Immers, zelden is een zoo
volledige collectie bijna 30 zijner
teekeningen, een zoo groot aantal uitnemende
ets-afdrukken in één expositie vereenigd ge
weest En al zijn er slechts weinige schilder
stukken om te bewonderen, onder die weinige
bevinden zich „Jacob's Zegen" uit Cassel en
het heerlijke „Familieportret" uit Bronswijk,
de „Man met den gouden helm", het „Visioen
van Daniël" en eenige andere meesterstuk
ken uit de laatste periode, die men niet zon
der diepe ontroering terugziet.
Neen een expositie als die van verleden
jaar in Londen is het niet geworden. Die be
paalde zich echter niet tot Rembrandt, wat
thans in Berlijn wèl het geval is, zoodat men
hier meer ongestoord van dezen éénen Mees
ter genieten kan. En bovendien; het zou voor
het verarmde Pruisen niet mogelijk geweest
zijn, uit Amsterdam, Den Haag, Leningrad
en elders beroemde schilderijen te laten over
komen, omdat de assurantie-bedragen de
financieele draagkracht van dezen staat nu
eenmaal verre te boven gaan.
Daarom moeten wij Nederlanders dank
baar zijn, dat men onzen genialen toovenaar
van het palet en de etsnaald desondanks uit
verkoren heeft om de komende feesten van
het 100-jarig bestaan der Berlijnsche musea
in te luiden. De Duitscher heeft sinds tien
tallen jaren een onbegrensde liefde en ver
eering voor Rembrandt getoond, die in som
mige opzichten luidruchtiger vormen aange
nomen heeft dan de onze, maar die daarom
stellig niet minder oprecht was.
Het standaardwerk „Rembrandt als Er-
zieher" had onder de Duitsche lezers een
overweldigend succes. De onlangs overleden
groote kunstkenner Von Bode heeft zijn repu
tatie niet in de laatste plaats aan zijn diep
gaande kennis van Rembrandt's oeuvre tt
danken gehad.
En nu loopen wij Berlijnsche Nederlanders
trotsch als pauwen door de straten dezer
wereldstad; de kranten schrijven kolommen
vol over onzen grootsten zoon. We zijn weer
eens „troef in een centrum van wereldver
keer!
Nu ik het toch over kunst heb: morgen di
rigeert Max Orobrio de Castro het Berlijn
sche Symfonie-oikest en eenige weken geleden
heeft Julie de Stueurs hier met éclatant suc
ces een openbaren liederavond gegeven. Men
komt in Berlijn langzamerhand tot de ont
dekking, dat wij Hollanders er toch ook we
zen mogen en men kan der Nederlandsche
kunstwereld niet genoeg raden om in het bui
tenland van zich te doen spreken: maar dan
allegn door de allerbesten. voor buiten
landsche propaganda is nu eenmaal het beste
nauwelijks goed genoeg. En dan moet van
Julie de Stueurs gezegd worden, dat ze met
haar prachtig timbre van mezzo-alt de toe
hoorders tot eerlijke bewondering vervoerd
heeft. Zoo innig warm hoort men in Duitsch-
land zelden zingen; een zoo edele voordracht
imponeert hier; en de neiging om nieuws te
brengen en vooral veel, veel afwisseling,
wordt in het lichte!ijk-vermoeide Berlijnsche
muziekleven dubbel op prijs gesteld Men
heeft niet kunnen vaststellen, dat de kunst
van Julie de Stueurs vlekkeloos is. Dat is ze
ook niet. In de hoogte mist deze fraaie stem
den glans, die in het middenregister en ook
in de diepte zoo verrassend werict. En he4
luchtige, speelsche is niet haar groote kracht
Maar als zij wellicht in een oratorium, in een
kerkconcert terugkeert, dan kan zij ervan ver
zekerd zijn, dat ze Berlijn „aan haar voeten"
krijgt en harerzijds een steentje voor h-*t
mozaiek onzer buitenlandsche reputatie heeft
bijgedragen.
Een paar huizen verder geen vijfhon
derd meter van de Berlijnsche Rembrandt
tentoonstelling, welker opening een file van
zeker honderd luxe-auto's tot zich getrokken
had in de deftige Wilhelmstrasse, kon
men op hetzelfde oogenblik een tweede file en
eveneens een oploop van nieuwsgierigen ont
dekken. Daar wachtte men op het verschijnen
van kanselier Schober. minister-president van
de republiek Oostenrijk, een populaire figuur,
die men onlangs ook door de straten van ons
goede 's-Gravenhage heeft kunnen zien wan
delen.
Hier komt de heer Schober, die al vaak in
Berlijn is geweest, ditmaal niet als diplomaat
en evenmin als specialist op het gebied der
politie-wetenschappen. Maar ijzig-hoog-offi-
rieel. duizelingwekkend hoog als eeregast
der Duitsche Republiek. Drie dagen „en
grand gala", met bezoeken over-en-Veer,
maaltijden, gala-voorstelling in de Opera;
en wat er zoo bij hoort.
Ik zwijg in deze kolommen over politiek, in
welken vorm dan ook. Daarom zeg ik niets
van de beteekenis van dit bezoek; van de wij-
ze, waarop de Duitsche partijen den gast uit
Weenen het welkom toegeroepen hebben;
van de achtergronden, die deze bedrijvigheid
een zeer bijzondere waarde geven. Ik consta
teer alleen, dat de anders zoo nieuwsgierige
Berlijners ditmaal van het officieele bezoek
al heel weinig notitie nemen. Ze hebben hier
al tweemaal in dezen republikeinschen tijd ko
ningen op bezoek gehad. Eerst Aman Oellah
van Afghanistan, toen den „Heerscher" over
Egypte. Met veel vertoon van uniformen,
exotische kleedijen, militaire escortes en al die
schoone zaken, die voor den „man in the
streef toch altijd een bijzonder attractie blij
ven.
Een doodgewone kanselier, ook al komt hij
namens het „Duitsche broedervolk", is blijk
baar geen trekpleister, die massa's tot zich
lokt. Men meent het ouik met hem. Maar een
heuschen koning hebben de echte republi
keinen dan toch honderdmaal liever
Een eenvoudigen burgerman? Ook goed
Maar dan moge het minstens een Koning
der Schilders zijn.
En daarom stonden vanochtend meer men-
schen voor de Academie dan voor het Paleis
van Hindenburg.
ROLAND
OP NAAM VAN EEN ANDER IN
HECHTENIS GEZETEN.
De Tel. vertelt:
Dat het zich uitgeven voor een ander mhv
der prettige ervaringen mee kan brengen,
bleek toen een zekere G, afkomstig uit Arn
hem, ten einde uit de banden der Justitie te
blijven de identiteitspapieren van zekeren W.
kocht. Hiermede gewapend toog G. naar Alk
maar, waar hij echter al spoedig door de
politie werd opgepikt, daar W nog drie da
gen hechtenis te goed had. De waarheid zeg
gen zou voor hem een proces-verbaal betee-
kenenhij verkoos dan maar drie dagen hech
tenis. Toen die beëindigd waren werd G. met
een nieuw identiteitspapier ten name van W.
uit het Huis van Bewaring te Alkmaar ont
slagen. Welgemoed trok hij daarop naar
Enkhuizen, doch ook daar deed de politie van
haar belangstelling blijken. W was inmiddels
opnieuw tot 20 dagen hechtenis veroordeeld,
zoodat de poiitie G., die haar de papieren
van W. toonde, weer wilde arresteeren. Dit
werd G. echter al te erg en hij bekende niet
W. doch G. te heeten. Hij had nog 80 dagen
te goed, maar hij zat liever zijn eigen straf uit
dan die van een ander.
Zoo zijn dan gisteren de kampioenswed
strijden tusschen de hoogst geplaatsten in de
vijf afdeelingen begonnen met een tweetal
wedstrijden, n.1. AjaxVelocitas en
Go-AheadWillem II.
In beide gevallen wist de thuisclub te zege
vieren en vooral de overwinning van Ajax
viel op. Een 80 nederlaag van de Gronin
gers hadden we zeker niet verwacht, ook al,
omdat het heette, dat Velocitas hard vooruit
gegaan was.
Voor Ajax is het een uitstekend begin en op
deze overwinning zullen zeker meerdere vol
gen.
Dat Go-Ahead van Willem II zou winnen,
hadden we eigenlijk wel verwacht. Hier stre
den twee ongeveer ge' ijke ploegen, zoodat
waarschijnlijk het voordeel van eigen terrein
den doorslag gegeven heeft. Wel wist Willem
II vrij spoedig de leiding te nemen, maar nog
voor de rust maakt Go-Ahead er 11 van.
om na de rost al gauw r. et 2—1 te leiden
Toen Go-Ahead daarna nog een strafschop j
benutte, was het pleit beslist.
Hoewel Willem II verloren heeft, zal zij
toch nog duchtig meespreken, en de kampen
in het Zuiden zal menig bezoeker met vrees
tegemoet zien.
Wie zal kampioen worden? 't Is een vraag,
die moeilijk beantwoord kan worden. Waar
schijnlijk zal het gaan tusschen Ajax en Go
Ahead," terwijl Wiliem II en Blauw-Wit (dat
gisteren ook kampioen werd nog veel roe;
in het eten kunnen gooien...
En Velocitas? Deze outsider, zal nog wel
eens voor onaangename dingen kunnen zor
gen, zooals we dat van haar gewoon zijn!
DE OVERIGE WEDSTRIJDEN.
Zooals terloops reeds opgemerkt is, werd
Blauw-Wit gisteren kampioen. Met 3—1 ver
sloeg zij de Zaandammers op het totaal uit
verkochte H. F. C.-ter-ein. De hoofdstad heeft
nu Rotterdam opgevolgd. Waren het vorige
seizoen Feijenoorc en Sparta de afdeelings-
kampioenen, nu zijn het twee Amsterdam
mers en dus worden de groote ontmoetingen
tusschen deze twee oude rivalen dezen keer
dubbel zoo „vet". Uitverkochte huizen na
tuurlijk.
Voor Z. F. C. is het we', jammer, dat ze op
't laatste nippertje den titel verloor. Echter
kan zij op een prachtig seizoen terugzien en
wie weet, het volgend jaar...
Van de overige wedstrijden verdienen alleen
die in het Zuiden en Noorden eenige aan
dacht. In het Zuiden won Roermond van P.
S. V., Longa verloor van Wilhelmina, zoodat
de stand van deze drie onderste clubs thans
Afdeeling I.
D. F. C—A. D. O. 5—1
Exce'siorSparta 13
V. S. V.Haarlem 42
Afdeeling II.
Beslissingswedstrijd.
Z. F. C.Blauw-Wit 13
V. U. C.—H.-D. V. S. 4—4
Afdeeling III.
A. G. O. V. V.Heracles 22
Afdeeling IV.
Roermond—P. S. V. 21
WilhelminaLonga 10
N. O. A. D.—M. V. V. 4—1
Afdeeling V.
Frisia-W. V. V. 3—2
Be QuickAchilles 31
UIT DE OMGEVING.
Schinkelhaven IUitgeest I 02
Uitgeest IIR. C. Z. I 01
Uitgeest b Zaanlandia b 6O
Uitgeest cZilvermeeuwen b 11
esns met Purolzeep. U zult dan
zien hoe mooi, zacht en roosvrij
UW haar wordt. Puroltccp (s evenals Purol.
verkrijgbaar bij Apo tb. en Drogistco.
28—43 10
3343 10
26—50 10
is:
Wilhelmina 16 4 2 10
Longa 17 4 2 11
Roermond 17 4 2 11
Veel spanning duo!
In het Noorden is Be Quick in veP.igheid
door een overwinning op Achilles. Maar W.
V V. verloor met 32 van Frisia en staat
dus nu vrij vast onderaan. Wel heeft W. V. V.
geprotesteerd, maar het verschil is nu reeds
3 punten met nog 2 wedstrijden voor den
boeg. Dat wordt oppassen W. V. V.!
De rest van de wedstrijden was van geen
belang meer. We verwijzen naar de uitslagen,
die als volgt luiden:
Go AheadWillem II 3—1
Ajax—Velocitas 8—0
Voor de vacante betrekking van onder
wijzeres met hoofdacte aan de openbare
school te N. Buinen (Dr.), heeft zich geen
enkele sollicitante aangemeld.
DE GELOOFSVERVOLGINGEN IN
RUSLAND.
Onderteekend door de predikanten en
geestelijken van alle gezindten te Bussum is
aan de verschillende kerkbesturen aldaar een
schrijven gericht, waarin dringend wordt ver
zocht op den morgen van Zondag 23 Maart
a.s. in de bedehuizen een protest- en bid-ure
te houden, waarbij de nood der Russische ver
volgden zal worden herdacht. De Ned. Is
raëlitische gemeente heeft voor dit doel aan
gewezen Zaterdag 22 Maart.
Bij de herv. gem. te Enschede zullen
twee nieuwe (vijfde en zesde) predikants
plaatsen worden gesticht. Met 50 tegen 36
stemmen en een blanco, besloot het kies
college, die door een vrijzinnigen en een
rechtzinnigen predikant te doen bezetten.
Te Utrecht is een protestvergadering
tvgen de Russische geloofsvervolgingen ge
houden, waarbij een Russische geestelijke het
woord voerde, n.1. de heer W. L. Jack, die
dertien jaren leider is geweest van het evan
gelisch seminarie in Oekraine. Verder sprak
nog ds jhr. J. L. A. Mariens van Sevenhoven,
kapelaan de Geus, ds R. E. van Arkel, pas
toor E. Lagerweg en ds. P. J Glasz. Er was
naar deze samenkomst zoo'n groote toeloop,
dat de belangstellenden slechts groepsge
wijze konden worden toegelaten. De leiding
van den avond berustte bij prof. dr J. A
Cramer.
DE R.K. HOOGE SCHOOL TE
NIJMEGEN.
van de St. Radboutstichting
to tlector in het Italiaanscho
aan de R.K. universiteit te
heer Dr. Vittorio Bertoldi,
privaat-docent aan de univer-
EEN DAS IN EEN KIPPENHOK.
Te Wijngaarden heeft een landbouwer in
een kippenhok een das gevangen, waarvoor
hem f 20 werd uitbetaald. Een nog grooter
exemplaar schijnt in den omtrek te zijn waar
genomen. waarop f 30 premie is gesteld.
DIEVEN IN EEN GARAGE.
Schietpartij.
Zondagavond omstreeks half negen be
merkte de garagehouder J de Graaff aan den
Rotterdamschen weg te Delft, dat in zijn
garage onraad was. Bij onderzoek trof hij
daar twee mannen aan, die terstond, toen zij
de Graaff zagen, riepen: „Sta of ik schiet!"
Een hunner loste gelijktijdig een schot, dal
vlak langs de Graaff heen ging.
De Graaff trok zich terug om een stuk
ijzer te halen, terwijl buren intusschen de po
litie waarschuwden.
Een uitgebreid onderzoek is ingesteld.
Beide mannen waren intusschen vertrokken.
GEN.-MAJ. PESTEL OVERLEDEN.
In de ouderdom van 95 jaar is Zondag te
Scheveningen overleden de gepensionneerd
generaal-majoor der infanterie jonkheer W-
r. G. A. Pestél.
BRANDKAST GEFORCEERD.
TE ARNHEM.
Inbraak in een onbewoond huis.
Toen Zaterdagavond een man, die belast
was met het töezicht op een tijdelijk onbe
woond huis in de Prins Hendrikstraat te
Arnhem daar kwam om te zien of alles in
orde was, bemerkte hij dat er was ingebro
ken. Hij waarschuwde de politie en vernam
van buren dat zij in den loop van den mid
dag geklop hadden gehoord. Het bleek dat
men een zware brandkast van de achterka
mer naar de gang had gerold en deze daar
aan de achterzijde had opengesneden. De in
houd, bestaande uit papieren, lag over den
grond verspreid. Ook de andere kamers wa
ren doorzocht.
Er is zeer weinig ontvreemd. De daders
hebben zich op klaarlichten dag door ver
nieling van een ruit aan de achterzijde toe
gang verschaft en zijn na deponeering van
het gebruikelijke visitekaartje weer vertrok
ken. Met assistentie van dr. Hesselink heef!
de politie een onderzoek ingesteld.
Bovendien is Zaterdag nog ingebroken in
een fabriek te Arnhem. De directeur be
merkte bij het betreden van het kantoor dat
een cylinderbureau was opengebroken en
een boekenkast geforceerd. Men is door een
tuimelraam binnengekomen. Ook hier wordt
weinig vermist, zegt De Crt.
Het bestuur
heeft benoemd
en Spaansche
Nijmegen den
thans lector en
siteit te Bonn.
EEN MOOIE OPDRACHT.
Wij vernemen, dat aan de N.V. Vereenigdt
Nederlandsche Chamottefabricken te Gelder-
malsen is opgedragen het grootste deel van
de Nieuwe Zwavelzuurfabriek aan het stik-
stofbindingsbec'rijf der Staatsmijnen te Lut-
terade. Het werk van de Chamotte-unie om
vat levering en bouw van drie Gay-Lussac-
torens, de levering van de vulling van den
Glovertoren en het bouwen van den gehee-
len toren, waarvoor het lava-materiaal uit
Frankrijk komt. Verder de levering 'en bouw
van een tweetal kamers voor electrofilter.
Het materiaal moet zeer vuurbestendig zijn
evenals de specie, waarin het wordt gemet
seld. Al het materiaal wordt vervaardigd in
het bedrijf van de Chamotte-unie te Gelder-
malsen. Met de uitvoering der werkzaam
heden is reeds een aanvang gemaakt.
DOODELIJK ONGELUK.
Op de scheepsbouwmaatschappij „Dt
Schelde" is te Vlissingen vanmorgen bij het
ophijschen van een luchtkoker de strop ge
broken. De luchtkoker viel naar beneden en
kwam terecht op twee arbeiders. Een hunner
werd op slag gedood, terwijl de andere zeer
ernstig gewond naar het ziekenhuis moest
worden overgebracht. Men vreest voor zijn
leven. Beide slachtoffers zijn ongehuwd.
KORTE BERICHTEN
Bij zijn aftreden als Statenlid voor N.
Brabant wegens benoeming tot !:d der Eerste
Kamer hebben alle mede-leden aan jhr. van
Sasse van IJsselt als herinnering een zilveren
presentieblad aangeboden.
Naar de Tel. meldt, zal spoedig een
voorstel van B. en W. van Amsterdam ver
schijnen om het monument voor Van Heutsz
op te richten in de Apollolaan, ter hoogte
van de Lyceum-brug.
In den nacht van Zaterdag op Zondag
is te Wassenaar, waar hij woonde, in den
ouderdom van 64 jaar overleden mr. J. C.
Overvoorde, directeur van het stedelijk mu
seum De Lakenhal, en directeur van het ge
meente-archief te Leiden.
Het dochtertje van den heer Polman te
Alverna (Wychen). dat Vrijdag door een auto
werd overreden, is in het ziekenhuis te Nij
megen aan de gevolgen overleden.
De gemeente Eindhoven zal over 1929
een batig saldo hebben van f dOO.OOO. waar
van de helft zal worden gereserveerd en het
andere besteed voor urgente buitengewone
werken.