AllmamfihG Courant.
hiifird twee en dertigste Jaargang.
Rechtszaken
Filmnieuws-
Buitenland
No. 69
1930
Zatcrda? 22 Jlaart
VOOR DEN KANTONRECHTER"
TE ALKMAAR.
Zitting van Vrijdag 21 Maart.
GEEN FACILITEITEN MEER TE
WACHTEN.
In de voortgezette zaak contra den heer
A. W. B., brood- en koekbakker te Alkmaar,
aan wien ten laste was gelegd overtreding
der Arbeidswet op Vrijdag 31 Januari, werd
alsnog gehoord de heer Staats, agent van
politie, tevens Delast met de controle op de
naleving der Arbeidswet.
Door den heer B was als getuige a dé
charge meegebracht zijn bediende N. Ursem,
die zich buiten den wettelijk geoorloofden
arbeidstijd had bezig gehouden met banket
bakkerswerkzaamheden. Veel nieuws werd
niet naar voren gebracht. Natuurlijk had de
verbalisant geen toestemming verleend zoo
als onjuist was voorgesteld, om bewusten
arbeid, het vervaardigen van koekjes, voort te
zetten, doch hij had met het oog op het spoe
dig bederf der gebezigde grondstoffen geen
bezwaar gemaakt, dat speciaal dit werk ver
der werd afgemaakt. Het proces-verbaal der
geconstateerde overtredingen had het gewone
strafrechterlijk verloop. De kantonrechter gaf
echter te kennen een dergelijke faciliteit onge-
wenscht en verwarring stichtend te achten,
zoodat in 't vervolg wel als vaststaand kan
worden aangenomen een volstrekte beëindi
ging van dergelijke toegeeflijkheden met welke
wetenschap belanghebbenden hun voordeel
kunnen doen.
De heer B. tenslotte had weinig profijt van
de aanhouding en werd tot 10 boete of 10
dagen hechtenis veroordeeld.
ONBEKENDHEID MET DE WET GEEFT
GEEN VRIJHEID TOT OVERTREDING.
Het ware wel wenschelijk dat in den te-
genwoordigen tijd van tallooze wetten en
verordeningen, niet het minst de veiligheid
van het verkeer regelende, de kennis der wet
ten meer onder het bereik van hen, die meer
dan anderen met dergelijke bepalingen heb
ben te maken, werd gebracht.
Men zal zich dan niet meer kunnen beroe
pen op onbekendheid met de wet, zooals deed
de 22-jarige chauffeur Hendrik K. uit Hoorn,
die op 26 Januari te Alkmaar een door hem
bestuurd motorrijtuig zonder vergunning van
B. en W. dier gemeente had geplaatst op den
openbaren weg, de in aanbouw zijnde
Comanstraat. De verdachte beklaagde er zich
tevens over, dat een tweetal agenten, die hem
deze zijstraat in de buitenwijk, alwaar abso
luut geen verkeer was en welke straat uitliep
op een stuk onontgonnen weiland, hadden
zien inslaan, hem niet even hadden gewaar
schuwd
De ambtenaar, die ook te Hoorn bij het
kantongerecht optreedt als vertegenwoordi
ger van het openbaar ministerie, bracht ver
dachte onder het oog dat ook aldaar een der
gelijke verordening bestaat en vorderde 4
boete of 4 dagen, doch de kantonrechter hield
rekening met de situatie en bracht de op te
leggen straf terug op 1.50 boete of 1 dag
Üi€ cht'&ms
JOUT SAVOIR EST TOUT PARDONNER!
Als gedelegeerde uit Bergen verscheen de
40-jarige Jan B., die aldaar het vak van
brood- en banketbakker uitoefent en thans ter
zitting was opgeroepen, omdat hij op
Februari j.1. een tweetal gezellen, Schotte en
Kraakman, na de op de arbeidslijst aange
geven uren had doen arbeiden en dit nog wel
nadat geen twee jaar waren verloopen, sinds
het vonnis wegens een dergelijke overtreding
onherroepelijk was geworden, een omstan
digheid die een nieuwe vervolging altiid nog
wat aandikt. De heer B. deelde onder overleg
ging van het desbetreffend stuk, een arbeids
lijst, den kantonrechter mede, dat het met deze
overtredingen niet geheel in orde was, daar
zijn knecht Kraakman, bekwaam banket- en
HAAR GEVAARLIJKE VRIENDIN.
Theater Cinema Amtricain.
Een meisje uit een bloemenwinkel moet een
bouquet rozen op de kamers van een schat
rijken vrijgezel brengen en treft daar een
jongmensch aan, dat op het punt staat in zijn
badkuip te verdwijnen. Dat jongmensch is een
logee en een rijke farmbezitter en hoewel hij
en het meisje elkaar ontmoeten onder om
standigheden, die een geregeld gesprek on
mogelijk maken, speurt de jonge man haar
adres na en vindt hij uit, dat zij een huisge
nootje is van een mondain vrouwtje, die de
Vriendin van zijn gastheer is.
Haar wordt verzocht het bloemenmeisje
's avonds eens mee te brengen en het wat al
te begeerige vriendinnetje legt voor het be
zoek haar huisgenootje uit wat men zooal
moet doen om een man te behagen en kostbare
cadeautjes van hem te kunnen krijgen.
Evenwel blijkt de farmbezitter voor al die
wenken stokdoof en tracteert hij het meisje,
dat hij tegelijkertijd tot vrouw vraagt, alleen
maar op wat boter en eieren om er f.enojes
mee te kunnen bakken. De vriendin, die zoo
iets heel anders gewoon is, bemoeit zich met
toet geval en het gevolg van dat alles is, dat
A.adge de bekoorlijke Madge Bellamy
bij den rijken vriend op bezoek gaat en zien
ternauwernood heelhuids uit zijn apparte
menten weet te redden. Na een komische
vlucht vindt zij tenslotte haar bewonderaar
terug en de film eindigt natuurlijk met een
gelukkig huwelijk.
Na deze alleraardigste film wordt nog
De misdaad in het speelhuis
vertoond, de geschiedenis van een arm, maar
braaf meisje, blijkbaar een jonge weduwe, die
een alleraardigste krullebol tot zoontje h
maar geen geld bezit om Kerstgeschenken
voor het knaapje te koopen. Tevergeefs <x
zij in regen en sneeuw naar werk en ontmoet
daarbij een man van twijfelachtige repu a ie,
die haar zijn geld en zijn IwMe beiooft zoo
dra zij daarom vragen zal.
Zij accepteert zijn visitekaartje, n.aar kom
broodbakker, vergunning beeft tot 6.30 te
mogen werken. De verbaliseerende rijksveld
wachters hadden vermoedelijk een arbeids
lijst. die niet ten behoeve van Kraakman was
aangelegd, geraadpleegd. De zaak had zich
als volgt toegedragen: Kraakman hield zich
onledig met het inpakken van beschuit en toen
had Schotte uit louter collegialiteit en buiten
voorkennis van den afwezigen patroon aange
boden een handje te helpen.
De kantonrechter, die bealngstellend van
deze toedracht had kennisgenomen, achtte
het verweer belangrijk genoeg om de zaak
aan te houden tot de volgende week. ten
einde de verbalisanten te hooren.
EEN GEVAARLIJK MONSTER, DAT ZIJN
MEERDERE KRACHT MISBRUIKTE
Een oude heer, geheel vaüende buiten het
gewone type comparanten voor den kanton
rechter, bleek te zijn de 71-jarige rentenier
J. F. D. te Heiloo Hij had zich te verant
woorden wegens het nalaten van de wette
lijk vereischte zorg, dat een hem toebehoo-
rende en onder zijn hoede staande gevaar
lijke hond geen schade kon veroorzaken,
welk feit strafbaar is gesteld bij artikel 425
2e lid Wetb v Strafrecht.
De heer D. heeft namelijk als buur den
heer Baltus, tuinder aldaar, die in het bezit
is of liever was van een jong wit fox hondje,
dat voortdurend de ontevredenheid scheen
op te wekken van den krachtigen herders
hond, aan den heer D. toebehoorend. Reeds
éénmaal was het dit bloeddorstige dier ge
lukt het foxhondje te pakken te krijgen, doch
na zorgvuldige verpleging had het zwaar
gewonde fox je het er weer boven opgehaald
Op 12 Februari echter zag de wraakzuchtige
herder opnieuw kans over het kippengaas,
waarmede het erf van den heer D. is afgezet,
te springen. Hij besprong het jammerlijk jan
kende foxhondje, dat met open gebeten buik
ditmaal voor goed aan de moordlust van den
herder ten offer viel. De heer Baltus, die vol
gens zijn bewering den heer D. reeds meer
malen had gevraagd den hond vast te houden,
deed toen aangifte bij de rijkspolitie.
De heer D echter, nog goed bij de pinken,
verzuimde niet een meer gunstige voorstelling
van het bloedig drama te geven dan mej.
Anna Baltus en haar 56-jarige vader Klaas
Baltus. Volgens toelichting van den ver
dachte werd de hond geplaagd en woest ge
maakt door de kinderen van Baltus, die met
steenen en andere projectielen tegen het gaas
wierpen.
De kantonrechter gaf krachtig zijn mindere
sympathie voor herdershonden te kennen. Hij
noemde dit soort honden zeer gevaarlijk en
lastig en betreurde het, dat het houden van
deze honden niet wettelijk werd verboden.
De ambtenaar noemde het in zijn tamelijk
scherp requisitoir ergerlijk, dat verdachte niet
beter had gezorgd voor het onschadelijk ma
ken van dezen gevaarlijken hond en vorderde
20 boete of 20 dagen hechtenis.
Na repliek van verdachte, die nog altijd
heel wat minder vlekken zag in het als een
„bonten" hond afgesfchilderd huisdier, werd
de heer D. veroordeeld tot f 15 boete of 15
dagen hechtenis, waarna hij bet voornemen
te kennen gaf in hooger beroep te willen
komen.
FIETSER IN GEPEINS VERZONKEN.
De 32-jarige koopman P. J. O., gedomici
lieerd te Alkmaar, bevond zich 14 Maart al
daar op een rijwiel, welke manier van voort
bewegen over het algemeen in die gemeente
nog is toegelaten, doch in geen geval in de
smalle Magdalenenstraat, zoodat de in die
straat voortpeddelende koopman zich weldra
in het bezit zag gesteld van het bonvormige
formulier, dat hem heden in persoonlijke re
latie bracht met den kantonrechter.
Gezegde heer M. had deze gunstige gele
genheid die hem in een rechtsgeleerd milieu
bracht, niet onbenut laten voorbijgaan en
deed zich kennen als iemand, die beslist geen
oppositie voerde tegen het desbetreffende ar-
titel der politieverordening, doch hij was in
gedachten verzonken, onbewust van het ver
bod bedoelde straat ingereden. Het was de
eerste maal dat hij zich aan een rijwielover
treding had schuldig gemaakt.
De kantonrechter aanvaardde zonder eeni
ge bedenking het door verdachte te zijner ont
lasting aangevoerd verweer en veroordeelde
hem vervolgens tot 2 boete of 2 dagen hech
tenis, precies de helft van hetgeen door den
ambtenaar was gerequireerd.
DE EEREDIENST VAN BACCHU8
GEDESAVOUEERD.
De laatste aanwezige verdachte bleek te
zijn de 42-jarige los werkman W. E te Alk
maar. die verklaarde zich niet te kunnen ver
eenigen met de observatie en intentie van den
politieagent, die hem ter zake het zich in
„ketmelijken staat" bevinden op den open
baren weg bad geverbaliseerd. Volgens de
verklaring van den verdachte had hij in totaal
slechts 3 glazen bier geconsumeerd en dit
geringe kwantum alcohol had het door den
agent m een donkere straat, die de onder
scheidene voorwerpen een nevelachtig aan
zien gaf, waargenomen effect onmogelijk
kunnen sorteeren.
Comparant voelde zich er voorts beleedigd
over, dat hij door den agent met jij en jou
was toegesproken, iets wat hij voor zoo wei
nig kennis ongepast vond. Ook oefende ver
dachte een zachte critiek uit op het beleid van
den ambtenaar, die had nagelaten den verba
lisant te dagvaarden, opdat hij zich ten op
zichte van de door verdachte ontwikkelde be
zwaren tegen zijn optreden had kunnen ver
antwoorden.
De kantonrechter, na met geduld de door
verdachte ter tafel gebrachte bedenkingen te
hebben aangehoord, verklaarde volkomen
bereid te zijn den heer E. alle mogelijke
satisfactie te verschaffen en gelastte aanhou
ding der zaak tot a.s. week.
Deze regeling kon echter ook al weer niet
de goedkeuring van verdachte wegdragen.
Hij beklaagde zich over de geldelijke schade,
die hij als vader van een groot gezin door
vernieuwd arbeidsverzuim zou moeten
dragen. Het werd echter volkomen aar. zijn
beleefdheid overgelaten om al dan niet te
verschijnen, daar de wet aan verdachten geen
schadevergoeding toekent.
TWEE JONGENS DOODGEREDEN.
De gedaagde vrijgesproken
De rechtbank te Assen heeft gister vrijge
sproken een fabrikant te Deventer, die te
recht stond, daar hij op 23 Juni in de ge
meente Diever als bestuurder van een auto,
bij het inhalen van twaalf wielrijders die in
een groep twee aan twee reden, niet genoeg
naar links is uitgeweken en twee van het
groepje, die gevallen waren, met zijn auto,
heeft overreden tengevolge waarvan deze zoo
ernstig letsel bekwamen dat zij aan de gevol
gen overleden zijn.
De eisch van het O. M. was zes weken
hechtenis.
even later in contact met eten held harer
droomen, wiens portefeuille zij vindt en die
haar met een biljet van honderd dollar be
loont. Zij bestelt nu speelgoed voor haar kind
en allerlei lekkernijen, maar een gauwdief
ontsteelt haar het geld en de hospita, die al
eht bestelde voldaan heeft dreigt haar de deur
uit te zetten als zij den volgenden morgen
niet betaald heeft. Noodgedwongen wendt zij
zkh dan tot den man van het visitekaartje,
die eigenaar van een chique speelhol blijkt
te zijn en die haar met geweld tot de zijne wil
maken. Terzelfder tijd neemt een van de be
roofde gasten wraak en schiet hem dood en
even later komt de man die haar het bankbil
jet gaf om haar te redden. Te laat want hij
wordt als de moordenaar gearresteerd, maar
het noodlot wijkt want de werkelijke dader
wordt gevonden en het arme, maar knappe
moedertje brengt in triomf haar millionnair
mee naar huis waar het zoontje nu alles van
het Kerstmannetje krijgt wat zijn hartje maar
kan begeeren.
Een vlotte film, die tot het einde toe boeit
en waarin Mary Astor, Charles Morton en
Earle Fox, bekend uit „De vier duivels" op
uitstekende wijze de hoofdrollen vervullen.
Enkele komische vóór-films, een journaal
en een aardige reclamefilm voor de Gazelle
rijwielen zullen dil programma op gelukkige
wijze aan.
SLECHTS EEN WINKELMEISJE.
Een buitengewoon goede film in
het A. B. T.
Het gebeurt dikwijls, dat een titel of een
kleine omschrijving van een stuk niets zegt
en dat later blijkt, dat zoo'n stuk een verras
sing is voor het publiek.
Datzelfde is hier het geval met de film
De United Artists brengen in het A. B. T
een film met den titel „Slechts een winkel
meisje". En ook hier was de verrassing
groot. Zeker, de United1 Artists geven altijd
goede films, die echter over 't algemeen niet
genoeg gewaardeerd worden. Maar dit werk
is wel het beste, wat wij tot nu toe van hen
zagen, niet alleen door bet buitengewoon
RUSSISCHE WANTOESTANDEN.
Intellectueelen als houthakkers.
Hout is nu een der weinige uitvoerobjecten
van de sovjet-regeering. De bolsjewiki hebben
dan ook geweldige hoeveelheden hout aan het
buitenland verkocht in de overtuiging, dat zij
in staat zouden zijn de verkochte hoeveelhe
den te leveren. Het bleek echter, dat dit moei
lijker is dan zij dachten. De boeren, die ge
dwongen worden voor den staat kosteloos
boomen te velien, vluchten bij de komst der
werf commissies. Zij die gepakt worden wer
ken natuurlijk slecht en plegen bij elke gele
genheid sabotage. Om het tekort aan hout
hakkers aan te vullen, besloot de sovjet-regee
ring de intellectuee'en voor dat doel te ge
bruiken. Er werd toen voorgeschreven alle
„niet-arbeiders", die niet in staat zijn de op
gelegde belastingen te betalen, alle personen,
die de regels op de distributie van voedsel vol
gens het „klasse-stelsel" (volgens dat stelsel
krijgen de ongelukkige intellectueelen en
„bourgeois" geen voedsel en moeten zij maar
zelf zien, hoe zij aan voedsel komen, hetgeen
natuurlijk tot overtreding van de wet leidt)
overtreden, alle sovjet-ambtenaren en spietsen
uit de groep der z.g. „partijloozen" (dus niet-
communisten), die beschu'digd worden van
„sabotage" en zich verzetten tegen de voor
schriften van dc sovjet-overheid, naar de bos-
schen over te brengen en hen daar te werk te
stellen bij het kappen van boomen.
Duizenden intellectueelen van verschillen
den leeftijd zijn naar de bosschen overge
bracht. Het bleek, dat de sovjet-overheid, vol
gens gewoonte, voor niets gezorgd had. Er
waren geen kampen ingericht voor de intel
lectueelen van verschillenden leeftijd zijn naar
de bosschen overgebracht. Het bleek, dat de
sovjet-overheid, volgens gewoonte, voor niets
schitterende spel van Mary Pickford, het al
tijd jeugdige, meisjesachtige filmsterretje,
maar door den geheelen bouw van het stuk
Er zit climax in en van de negen acten zit
men er acht in spanning, hoe de ontknoo
iping zijn zal en als dan in de laatste acte die
ontknooping komt, blijkt die nog weer de
grootste verrassing te zijn.
We hebben den geheelen avond dan ook
met groot genoegen naar dit werk zitten kij
ken en hebben ons kostelijk geamuseerd met
het logisch opgebouwde filmverhaal en het
schitterende spel der spelenden, waarbij niet
vergeten mag worden, dat het heusch niet
Mary Pickford alleen was, die op den voor
grond trad. Nee, alle types zijn zuiver geko
zen en het geheel was in de puntjes verzorgd
Van Mary Pickford behoeven we eigenlijk
niets meer te zeggen. Ze is beroemd genoeg
Maar gisteravond werden we wel zeer ge
troffen door haar spel en onwillekeurig
maakten we een vergelijking van haar met
onze groote tooneelspeelster Annie van Ees
in de rol van de „Kerkmuis". En zooals An
nie van Ees boeide in dat stuk, zoo boeit Ma
ry Pickford in dit filmwerk.
We kunnen dan ook niet nalaten, om ieder
aan te sporen, deze rolprent te gaan zien
Het is werkelijk iets bijzonders, ietsver
rassend moois!
DE AVONTURIER.
Victoria-Theater.
In „De Avonturier" treedt Tim Mac Coy
op als inspecteur van de Amerikaansche
Maatschappij die de goud-mijnen op het
eiland San Diego exploiteert. Meen echter
niet een bleek mannetje, zoo achter een
bureau vandaan te zien! Neen, het is een
pootige cowboy die zijn mannetje staat In
deze film zien we hem in een creatie, zooals
we hem nog nooit te voren hadden gezien, en
wel als toreador, als stierenvechter. Daartoe
krijgt hij gelegenheid wanneer, als sein voor
het uitbreken van een oostand onder het ge
boefte dat San Diego herbergt, een stier
wordt losgelaten, welk woedend dier, Dolores
(Dorothy Sebastian), de mooie dochter van
gezorgd had. Er waren geen kampen inge
richt voor de intellectueelen-houtkappers. In
vele streken waren zelfs geen tenten of hutten.
;r werden inderhaast houten barakken getim
merd, die natuurlijk bij de felle Russische
koude in het gebied dér bosschen geen be
scherming boden. De intellectueelen-dwang
arbeiders werden overijld naar de bosschen
gezonden. De metsten hebben dus geen war
me kleeren. De opzichters hebben echter bevel
gekregen eiken dag de ongelukkige slacht
offers naar buiten te drijven en te dwingen
voor den sovjet-staat boomen te kappen. Me
dische hulp ontbreekt natuurlijk geheel en
al (het zijn toch immers intellectueelen en
Ixiurgeois, vijaiden van het sovjet-regime),
de zieken zijn dus aan hun lot overgelaten
De meesten hebben nooit eenig physiek werk
verricht, niemand hunner had natuurlijk het
minste begrip van het kappen van boomen
De arbeid overtreft dus verre de krachten van
die menschen.
Deze „houthakkers" worden zeer slecht ge
voed, zij krijgen vaak niets anders dan bevro
ren brood. De sterfte is onrustbarend groot.
Daar het begraven te veel tijd eischt, verzet
ten de opzichters zich tegen het begraven van
de lieren. De lijken worden daarom eenvoudig
naar buiten geworpen, waar zij dóór de wol
ven en andere dieren opgegeten worden.
De stemming onder de ongelukkige hout
hakkers is dus zeer slecht. De overheid vreest
de uitbarsting van een opstand. De opzichters
zijn daarom gewapend, terwijl de houthak
kers het natuurlijk niet zijn. Daar de opzich
ters zich heer en meester over die „heeren"
voelen (en onder de Russische massa bestaat
een felle, haast dierlijke haat tegen alle
„heeren", tegen alle beschaafden), zijn na
tuurlijk excessen onvermijdelijk. Bij het min
ste verzet, bij elke ongehoorzaamheid maken
zij gebruik van hun wapenen
DE ACTIE VAN GANDHI.
De meening van mrs- Besani.
Mrs. Annie Besant heeft te Bombay tegen
over een vertegenwoordiger van de „Times
of India" haar meening gezegd over de actie
van Gandhi. Zij zou hebben verklaard, dat
Gandhi's proclamatie, vervat in zijn brief
aan den onderkoning „onreëel" is, niet an
ders is dan ledige praat voorzooveel betreft
de verkrijging van de onafhankelijkheid van
Indië en „onvermijdelijk tot bloedvergieten
zal leiden". Zij is tegen de weigering tot het
betalen van belasting op grond van de over
weging dat deze beweging „de loopbaan
zal vernietigen van honderden en duizenden
jonge studeerende menschen, voor wier op
voeding de ouders hypotheek nemen op hun
eigendommen, en de arme, onwetende boe
ren aan den hongersnood prijs geeft". Mrs.
Besant wijst er op dat Gandhi het experi
ment al nog eens heeft geprobeerd en toen
heeft moeten erkennen dat het een „Hima-
layan blunder" was, en zij ziet geen reden
om te veronderstellen, dat het niet opnieuw
heilloos zal verloopen.
Mrs. Besant zelf streeft naar den „volle-
digen en onmiddellijken Dominionstatus"
voor Indië, dien zij aldus opvat dat Indië
„volledige vrijheid krijgt binnen de grenzen
van zijn gebied en een stem in de buiten-
landsche zaken van Groot-Brittannië".
Het gebied van Bombay bereikt
Gandhi heeft thans de provincie Bombay
bereikt, welker kust zijn doel is.
De provinciale regeering van Bombay ver
bood de vertooning van drie films, den tocht
van Gandhi voorstellende.
HOOGWATER IN MOEZEL EN LAHN
Ten gevolge van de voortdurende regens
wast het water van de Lahn sterk. Daar er
nog steeds regen valt, bestaat er gevaar
voor overstroomingen. De gemeenten in het
stroomgebied van de Beneden-Lahn nemen
reeds maatregelen van voorzorg.
Ook de Moezel is, hoewel weinig, opnieuw
gestegen. Te Koblenz blijkt ook het water
van den Rijn te zijn gewassen, hetgeen wel
hoofdzakelijk te wijten zal zijn aan den
grooteren watertoevoer van Moezel en Lahn.
DOODELITKE MISHANDELING VAN
EEN JOURNALIST.
Door de politie
Naar het Berl. Tagebl. uit Dresden meldt
is daar dezer dagen een ongelooflijk staaltje
van willekeur der politie voorgekomen. We
gens de aangekondigde communistische be
toogingen was het hoodbureau van politie
afgezet. De journalist Kiessling, een bij de
politie bekend verslaggever, werd echter
door de posten doorgelaten om in het bu
reau inlichtingen op te doen. Toen hij bij het
gebouw kwam en een daar staande gepant
serde auto bezag, stormden plotseling agen
ten uit het bureau en sloegen met hun gum*
mistokken op hem los. De journalist werd
zoo zwaar gewond dat hij naar het zieken
huis moest worden overgebracht, waar hij
nu aan zijn verwondingen is bezweken.
Thans heeft de justitie de zaak in handen,
FISHER EN TIRPITZ.
Toen groot-admiraal v. Tirpitz in Maari
1916 ontslag nam, omdat buiten zijn voor
kennis de duikbootenoorlog was opgeschort,
kreeg hij kort daarop een brief van Lord Fi
sher, zijn oude tegenstander, die op aan
dringen van Churchill in 1914 nogmaals
nadat hij reeds 4 jaar gepensionneerd was
geweest tot eerste Lord van de Engelsche
admiraliteit was benoemd.
De Engelsche en de Duitsche vlootvoogd
waren verwante zielen, „Draufganger" bei
den en onder soortgelijke omstandigheden
afgetreden. Fisher toch was in Mei 1915, uit
baloorigheid over de expeditie naar de Dar-
danellen, heengegaan.
De brief, dien de D. A. Ztg. nog eens af
drukt, was gedateerd 29 Maart 1916 en luid
de:
Beste ouwe Tirps!
Nu zitten we in hetzelfde schuifje! Hoe
lang zijn we geen ambtgenooten geweest,'
oude jongen! Maar met de slagkruisers zijn
we jullie de baas geweest en ik weet dat je
toen gezworen hebt, het mij niet te vergeven,
toen de Bliecher en het heele eskader van
Van Spee naar den kelder gingen!
Hoofd omhoog, ouwe paai! Zeg eens bij
jezelf „resurgara!" Jij bent de eenige Duit
sche zeeman, die den oorlog begrijpt! Dood
je vijand, zonder zelf te worden gedood! Ik
keur jullie duikbootstrijd niet af! Ik zou het
zelfde hebben gedaan, maar onze idioten io
Engeland hebben me niet willen gelooven
Welaan dan!
De jouwe, tot de hel bevriest-
Fisher.
EEN MERKWAARDIGE LOOPBAAN.
Velen in Boedapest, schrijft de Reggeli
Uisóg, zullen zich Jozsef Miklós herinneren,
die bij het uitbreken van den oorlog verdiende
werd bij de oorlogsoogstcentrale en het darr
weldra tot afdeelingschef bracht. In den in
flatietijd verhuisde hij naar Weenen, waar
hij zich met de meest verschillende zaken van
sardine- tot chocolade-leveranties bezighield
en een groot vermogen verdiende. Na de in
flatie keerde hij te Boedapest terug, waar hij
de spiritusverkoopmaatschappij oprichtte. In
die jaren deden de wildste geruchten den
omloop omtrent het reusachtigé vermogen
van Miklós, die in een paleis woonde en die
bij iedere weldadigheidsbeweging vooraan
stond. De geluksster van Miklós ging ech
ter onder, toen hij van den goederenhandel
naar het bankvak overging. Uit de bank kon
hij zich slechts met reusachtige verliezen te
rugtrekken. Van dat oogenblik ging hij van
de eene onderneming tot de andere over en in
elk van die ondernemingen liet hij geld zitten.
Paleis en auto moest hij verkoopen en per slot
van rekening werd hij agent van een adver
tentiebureau.
Daarna dook hij aan de Presburger graan-
beurs op, waar hij eenige goede zaakjes deed.
Daar kreeg hij opdracht van de directie van
een Oostenrijksche kopermijn om die mijn op
de Berlijnsche beurs te verkoopen. Zijne
Berlijnsche relaties interesseerden zich daar
voor niet, doch gaven hem opdracht, hun op
de Weensche beurs de meerderheid van die
aandeelen van de Coburgsche kopermijnen te
verschaffen. Deze slag gelukte en als provi
sie verdiende Miklós tien millioen Tsjechische
kronen, waarmede hij thans weer een vermo
gend man is.
den mijndirecteur, Estaban de Silva, be
dreigt.
De leider van de opstandelingen doet alle
moeite om Dolores in zijn bezit te krijgen,
waartoe de verraderlijke secretaris Gibtos
zijn medewerking verleend. Maar, ondanks
alle kritieke momenten wordt Dolores door
Tim gered, na een spannende rit met een
rijtuig met opstandelingen.
Het Metro-Goldwyn News brengt deze
week ijszeilen en skiwedstrijden, terwijl door
middel van een langzaam opnemend toestel
de vleugelslag van den arend wordt ge
demonstreerd.
Het tweede hoofdnummer
De jolige Weduwnaar
is een Harry Liedtke-film waarmee men zich
kostelijk kan amuseeren.
Als George Dulac, de bank-employé, die
altijd ruzie met zijn vrouw heeft, geeft hij
zeer goed spel te zien. Zij gaat in de zomer -
vacantie de bergen in, hij trekt naar de
Rivièra, waar hij terecht komt in het pas-ge
opende, schreeuwend-dure, Hotel de Luxe
In het casino verspeelt hij al zijn geld,
zoodat hem tenslotte niets anders overblijft
dan als voor reclame te dienen voor het hotel
Als weduwnaar. Graaf de Tourquet, oogst
hij veel succes bij de dames, vooral bij een
lief meisje, genaamd Ducille Launier (La
Jana). Het ongeluk wel evenwel, dat zijn
vrouw naar de Rivièra trekt om hem op te
zoeken. Ze ziet hem, met Dacille!
Na tallooze vroolijke verwikkelingen, komt
alles toch weer terecht Echtgenoot George
knabbelt weer op olienootjes. Zijn vrouw
maakt het ham-met-eieren ontbijt klaar, en
de gramofoon speelt zijn lievelingslied
Ramona En zoo is alles weer pais en
vrêe in de huiskamer.
Werkelijk, wanneer ge deze film met zijn
tallooze vroolijke momenten gezien hebt, zult
ge u opgewekter voelen dan ge in tijden ge
weest bent, iets wat in deze moeilijke tijden
zeker niet te versmaden is.
ZIJN STIEFVADER GEDOOD.
Te Duisburg-Hamborn kreeg een werkman
twist met zijn bejaarden stiefvader. Toen
laatstgenoemde hem met een mes bedreigde,
greep deze een hamer en sloeg zijn stiefvader
daarmede dood. De dader heeft zich bij de
politie aangemeld.
fotografen heeft onze landgenoote Lien
Deyers, die o.a. meegewerkt heeft in de film
Lentestormen van de U. F. A. gisterochtend
haar intocht in Den Haag gedaan. Zij kwam
om de eerste voorstelling van de genoemde
film, gisteravond in het Theater Ast* bij te
wonen.
Behalve directeuren van bioscoop-theaters
en filmondernemingen was de heer D. van
Staveren, directeur van de Centrale Commis
sie voor het keuren van films, op het perron
van de Staatsspoor aanwezig om haar te
begroeten. Zij kreeg rozen en moest natuur
lijk vele malen voor de film- en foto-lenzen
poseeren.
BRAND IN DE JONGEJAN.
Een sprekende film.
De heer Henri de Vries is naar Amerika
vertrokken, teneinde daar een sprekende film
te maken van „Brand in de Jongejan" in het
Engelsch. Fransch en Duitsch; zoo mogelijk
ook in het Nederlandsch.
LIEN DEYERS IN ONS LAND.
Omstuwd door een aantal belangstellen
den en een groot aantal filmoperateurs én
„Het Weekblad".
Op den omslag van „Het Weekblad" een
aardige photo van de Hollandsche filmster
Sien Deyers, en aan den achterkant van den
omslag, een zangstukje van Henri C. van
Praag op woorden van Bep Otten „Elfen
lied" genaamd. Deze muziekbijdrage is beter
dan die in de twee vorige nummers. Overi
gens weer een groot aantal fraai uitgevoerde
photo's van personen uit de tooneel- en film
wereld. Bij de Gramofoonrubriek prijkt het
portret van Louis Zimmermann den eersten
concertmeester van het Concertgebouworkest
die eenige nummers voor „Columbia" ge
speeld heeft. Het artikel „Bloemen en planten
in den tuin" is verlucht met een afbeelding
van den Lathyrus Odoratus. Ook aan de
Passiespelen te Ofcerammergau die dit jaar
weer zullen plaats hebben is een bladzijde ge
wijd, en bij al dit genoemde is er nog plaats
gegeven aan eenige verhalen.
A. K.