AllmamfihG Courant. hiifird twee en dertigste Jaargang. Rechtszaken Filmnieuws- Buitenland No. 69 1930 Zatcrda? 22 Jlaart VOOR DEN KANTONRECHTER" TE ALKMAAR. Zitting van Vrijdag 21 Maart. GEEN FACILITEITEN MEER TE WACHTEN. In de voortgezette zaak contra den heer A. W. B., brood- en koekbakker te Alkmaar, aan wien ten laste was gelegd overtreding der Arbeidswet op Vrijdag 31 Januari, werd alsnog gehoord de heer Staats, agent van politie, tevens Delast met de controle op de naleving der Arbeidswet. Door den heer B was als getuige a dé charge meegebracht zijn bediende N. Ursem, die zich buiten den wettelijk geoorloofden arbeidstijd had bezig gehouden met banket bakkerswerkzaamheden. Veel nieuws werd niet naar voren gebracht. Natuurlijk had de verbalisant geen toestemming verleend zoo als onjuist was voorgesteld, om bewusten arbeid, het vervaardigen van koekjes, voort te zetten, doch hij had met het oog op het spoe dig bederf der gebezigde grondstoffen geen bezwaar gemaakt, dat speciaal dit werk ver der werd afgemaakt. Het proces-verbaal der geconstateerde overtredingen had het gewone strafrechterlijk verloop. De kantonrechter gaf echter te kennen een dergelijke faciliteit onge- wenscht en verwarring stichtend te achten, zoodat in 't vervolg wel als vaststaand kan worden aangenomen een volstrekte beëindi ging van dergelijke toegeeflijkheden met welke wetenschap belanghebbenden hun voordeel kunnen doen. De heer B. tenslotte had weinig profijt van de aanhouding en werd tot 10 boete of 10 dagen hechtenis veroordeeld. ONBEKENDHEID MET DE WET GEEFT GEEN VRIJHEID TOT OVERTREDING. Het ware wel wenschelijk dat in den te- genwoordigen tijd van tallooze wetten en verordeningen, niet het minst de veiligheid van het verkeer regelende, de kennis der wet ten meer onder het bereik van hen, die meer dan anderen met dergelijke bepalingen heb ben te maken, werd gebracht. Men zal zich dan niet meer kunnen beroe pen op onbekendheid met de wet, zooals deed de 22-jarige chauffeur Hendrik K. uit Hoorn, die op 26 Januari te Alkmaar een door hem bestuurd motorrijtuig zonder vergunning van B. en W. dier gemeente had geplaatst op den openbaren weg, de in aanbouw zijnde Comanstraat. De verdachte beklaagde er zich tevens over, dat een tweetal agenten, die hem deze zijstraat in de buitenwijk, alwaar abso luut geen verkeer was en welke straat uitliep op een stuk onontgonnen weiland, hadden zien inslaan, hem niet even hadden gewaar schuwd De ambtenaar, die ook te Hoorn bij het kantongerecht optreedt als vertegenwoordi ger van het openbaar ministerie, bracht ver dachte onder het oog dat ook aldaar een der gelijke verordening bestaat en vorderde 4 boete of 4 dagen, doch de kantonrechter hield rekening met de situatie en bracht de op te leggen straf terug op 1.50 boete of 1 dag Üi€ cht'&ms JOUT SAVOIR EST TOUT PARDONNER! Als gedelegeerde uit Bergen verscheen de 40-jarige Jan B., die aldaar het vak van brood- en banketbakker uitoefent en thans ter zitting was opgeroepen, omdat hij op Februari j.1. een tweetal gezellen, Schotte en Kraakman, na de op de arbeidslijst aange geven uren had doen arbeiden en dit nog wel nadat geen twee jaar waren verloopen, sinds het vonnis wegens een dergelijke overtreding onherroepelijk was geworden, een omstan digheid die een nieuwe vervolging altiid nog wat aandikt. De heer B. deelde onder overleg ging van het desbetreffend stuk, een arbeids lijst, den kantonrechter mede, dat het met deze overtredingen niet geheel in orde was, daar zijn knecht Kraakman, bekwaam banket- en HAAR GEVAARLIJKE VRIENDIN. Theater Cinema Amtricain. Een meisje uit een bloemenwinkel moet een bouquet rozen op de kamers van een schat rijken vrijgezel brengen en treft daar een jongmensch aan, dat op het punt staat in zijn badkuip te verdwijnen. Dat jongmensch is een logee en een rijke farmbezitter en hoewel hij en het meisje elkaar ontmoeten onder om standigheden, die een geregeld gesprek on mogelijk maken, speurt de jonge man haar adres na en vindt hij uit, dat zij een huisge nootje is van een mondain vrouwtje, die de Vriendin van zijn gastheer is. Haar wordt verzocht het bloemenmeisje 's avonds eens mee te brengen en het wat al te begeerige vriendinnetje legt voor het be zoek haar huisgenootje uit wat men zooal moet doen om een man te behagen en kostbare cadeautjes van hem te kunnen krijgen. Evenwel blijkt de farmbezitter voor al die wenken stokdoof en tracteert hij het meisje, dat hij tegelijkertijd tot vrouw vraagt, alleen maar op wat boter en eieren om er f.enojes mee te kunnen bakken. De vriendin, die zoo iets heel anders gewoon is, bemoeit zich met toet geval en het gevolg van dat alles is, dat A.adge de bekoorlijke Madge Bellamy bij den rijken vriend op bezoek gaat en zien ternauwernood heelhuids uit zijn apparte menten weet te redden. Na een komische vlucht vindt zij tenslotte haar bewonderaar terug en de film eindigt natuurlijk met een gelukkig huwelijk. Na deze alleraardigste film wordt nog De misdaad in het speelhuis vertoond, de geschiedenis van een arm, maar braaf meisje, blijkbaar een jonge weduwe, die een alleraardigste krullebol tot zoontje h maar geen geld bezit om Kerstgeschenken voor het knaapje te koopen. Tevergeefs <x zij in regen en sneeuw naar werk en ontmoet daarbij een man van twijfelachtige repu a ie, die haar zijn geld en zijn IwMe beiooft zoo dra zij daarom vragen zal. Zij accepteert zijn visitekaartje, n.aar kom broodbakker, vergunning beeft tot 6.30 te mogen werken. De verbaliseerende rijksveld wachters hadden vermoedelijk een arbeids lijst. die niet ten behoeve van Kraakman was aangelegd, geraadpleegd. De zaak had zich als volgt toegedragen: Kraakman hield zich onledig met het inpakken van beschuit en toen had Schotte uit louter collegialiteit en buiten voorkennis van den afwezigen patroon aange boden een handje te helpen. De kantonrechter, die bealngstellend van deze toedracht had kennisgenomen, achtte het verweer belangrijk genoeg om de zaak aan te houden tot de volgende week. ten einde de verbalisanten te hooren. EEN GEVAARLIJK MONSTER, DAT ZIJN MEERDERE KRACHT MISBRUIKTE Een oude heer, geheel vaüende buiten het gewone type comparanten voor den kanton rechter, bleek te zijn de 71-jarige rentenier J. F. D. te Heiloo Hij had zich te verant woorden wegens het nalaten van de wette lijk vereischte zorg, dat een hem toebehoo- rende en onder zijn hoede staande gevaar lijke hond geen schade kon veroorzaken, welk feit strafbaar is gesteld bij artikel 425 2e lid Wetb v Strafrecht. De heer D. heeft namelijk als buur den heer Baltus, tuinder aldaar, die in het bezit is of liever was van een jong wit fox hondje, dat voortdurend de ontevredenheid scheen op te wekken van den krachtigen herders hond, aan den heer D. toebehoorend. Reeds éénmaal was het dit bloeddorstige dier ge lukt het foxhondje te pakken te krijgen, doch na zorgvuldige verpleging had het zwaar gewonde fox je het er weer boven opgehaald Op 12 Februari echter zag de wraakzuchtige herder opnieuw kans over het kippengaas, waarmede het erf van den heer D. is afgezet, te springen. Hij besprong het jammerlijk jan kende foxhondje, dat met open gebeten buik ditmaal voor goed aan de moordlust van den herder ten offer viel. De heer Baltus, die vol gens zijn bewering den heer D. reeds meer malen had gevraagd den hond vast te houden, deed toen aangifte bij de rijkspolitie. De heer D echter, nog goed bij de pinken, verzuimde niet een meer gunstige voorstelling van het bloedig drama te geven dan mej. Anna Baltus en haar 56-jarige vader Klaas Baltus. Volgens toelichting van den ver dachte werd de hond geplaagd en woest ge maakt door de kinderen van Baltus, die met steenen en andere projectielen tegen het gaas wierpen. De kantonrechter gaf krachtig zijn mindere sympathie voor herdershonden te kennen. Hij noemde dit soort honden zeer gevaarlijk en lastig en betreurde het, dat het houden van deze honden niet wettelijk werd verboden. De ambtenaar noemde het in zijn tamelijk scherp requisitoir ergerlijk, dat verdachte niet beter had gezorgd voor het onschadelijk ma ken van dezen gevaarlijken hond en vorderde 20 boete of 20 dagen hechtenis. Na repliek van verdachte, die nog altijd heel wat minder vlekken zag in het als een „bonten" hond afgesfchilderd huisdier, werd de heer D. veroordeeld tot f 15 boete of 15 dagen hechtenis, waarna hij bet voornemen te kennen gaf in hooger beroep te willen komen. FIETSER IN GEPEINS VERZONKEN. De 32-jarige koopman P. J. O., gedomici lieerd te Alkmaar, bevond zich 14 Maart al daar op een rijwiel, welke manier van voort bewegen over het algemeen in die gemeente nog is toegelaten, doch in geen geval in de smalle Magdalenenstraat, zoodat de in die straat voortpeddelende koopman zich weldra in het bezit zag gesteld van het bonvormige formulier, dat hem heden in persoonlijke re latie bracht met den kantonrechter. Gezegde heer M. had deze gunstige gele genheid die hem in een rechtsgeleerd milieu bracht, niet onbenut laten voorbijgaan en deed zich kennen als iemand, die beslist geen oppositie voerde tegen het desbetreffende ar- titel der politieverordening, doch hij was in gedachten verzonken, onbewust van het ver bod bedoelde straat ingereden. Het was de eerste maal dat hij zich aan een rijwielover treding had schuldig gemaakt. De kantonrechter aanvaardde zonder eeni ge bedenking het door verdachte te zijner ont lasting aangevoerd verweer en veroordeelde hem vervolgens tot 2 boete of 2 dagen hech tenis, precies de helft van hetgeen door den ambtenaar was gerequireerd. DE EEREDIENST VAN BACCHU8 GEDESAVOUEERD. De laatste aanwezige verdachte bleek te zijn de 42-jarige los werkman W. E te Alk maar. die verklaarde zich niet te kunnen ver eenigen met de observatie en intentie van den politieagent, die hem ter zake het zich in „ketmelijken staat" bevinden op den open baren weg bad geverbaliseerd. Volgens de verklaring van den verdachte had hij in totaal slechts 3 glazen bier geconsumeerd en dit geringe kwantum alcohol had het door den agent m een donkere straat, die de onder scheidene voorwerpen een nevelachtig aan zien gaf, waargenomen effect onmogelijk kunnen sorteeren. Comparant voelde zich er voorts beleedigd over, dat hij door den agent met jij en jou was toegesproken, iets wat hij voor zoo wei nig kennis ongepast vond. Ook oefende ver dachte een zachte critiek uit op het beleid van den ambtenaar, die had nagelaten den verba lisant te dagvaarden, opdat hij zich ten op zichte van de door verdachte ontwikkelde be zwaren tegen zijn optreden had kunnen ver antwoorden. De kantonrechter, na met geduld de door verdachte ter tafel gebrachte bedenkingen te hebben aangehoord, verklaarde volkomen bereid te zijn den heer E. alle mogelijke satisfactie te verschaffen en gelastte aanhou ding der zaak tot a.s. week. Deze regeling kon echter ook al weer niet de goedkeuring van verdachte wegdragen. Hij beklaagde zich over de geldelijke schade, die hij als vader van een groot gezin door vernieuwd arbeidsverzuim zou moeten dragen. Het werd echter volkomen aar. zijn beleefdheid overgelaten om al dan niet te verschijnen, daar de wet aan verdachten geen schadevergoeding toekent. TWEE JONGENS DOODGEREDEN. De gedaagde vrijgesproken De rechtbank te Assen heeft gister vrijge sproken een fabrikant te Deventer, die te recht stond, daar hij op 23 Juni in de ge meente Diever als bestuurder van een auto, bij het inhalen van twaalf wielrijders die in een groep twee aan twee reden, niet genoeg naar links is uitgeweken en twee van het groepje, die gevallen waren, met zijn auto, heeft overreden tengevolge waarvan deze zoo ernstig letsel bekwamen dat zij aan de gevol gen overleden zijn. De eisch van het O. M. was zes weken hechtenis. even later in contact met eten held harer droomen, wiens portefeuille zij vindt en die haar met een biljet van honderd dollar be loont. Zij bestelt nu speelgoed voor haar kind en allerlei lekkernijen, maar een gauwdief ontsteelt haar het geld en de hospita, die al eht bestelde voldaan heeft dreigt haar de deur uit te zetten als zij den volgenden morgen niet betaald heeft. Noodgedwongen wendt zij zkh dan tot den man van het visitekaartje, die eigenaar van een chique speelhol blijkt te zijn en die haar met geweld tot de zijne wil maken. Terzelfder tijd neemt een van de be roofde gasten wraak en schiet hem dood en even later komt de man die haar het bankbil jet gaf om haar te redden. Te laat want hij wordt als de moordenaar gearresteerd, maar het noodlot wijkt want de werkelijke dader wordt gevonden en het arme, maar knappe moedertje brengt in triomf haar millionnair mee naar huis waar het zoontje nu alles van het Kerstmannetje krijgt wat zijn hartje maar kan begeeren. Een vlotte film, die tot het einde toe boeit en waarin Mary Astor, Charles Morton en Earle Fox, bekend uit „De vier duivels" op uitstekende wijze de hoofdrollen vervullen. Enkele komische vóór-films, een journaal en een aardige reclamefilm voor de Gazelle rijwielen zullen dil programma op gelukkige wijze aan. SLECHTS EEN WINKELMEISJE. Een buitengewoon goede film in het A. B. T. Het gebeurt dikwijls, dat een titel of een kleine omschrijving van een stuk niets zegt en dat later blijkt, dat zoo'n stuk een verras sing is voor het publiek. Datzelfde is hier het geval met de film De United Artists brengen in het A. B. T een film met den titel „Slechts een winkel meisje". En ook hier was de verrassing groot. Zeker, de United1 Artists geven altijd goede films, die echter over 't algemeen niet genoeg gewaardeerd worden. Maar dit werk is wel het beste, wat wij tot nu toe van hen zagen, niet alleen door bet buitengewoon RUSSISCHE WANTOESTANDEN. Intellectueelen als houthakkers. Hout is nu een der weinige uitvoerobjecten van de sovjet-regeering. De bolsjewiki hebben dan ook geweldige hoeveelheden hout aan het buitenland verkocht in de overtuiging, dat zij in staat zouden zijn de verkochte hoeveelhe den te leveren. Het bleek echter, dat dit moei lijker is dan zij dachten. De boeren, die ge dwongen worden voor den staat kosteloos boomen te velien, vluchten bij de komst der werf commissies. Zij die gepakt worden wer ken natuurlijk slecht en plegen bij elke gele genheid sabotage. Om het tekort aan hout hakkers aan te vullen, besloot de sovjet-regee ring de intellectuee'en voor dat doel te ge bruiken. Er werd toen voorgeschreven alle „niet-arbeiders", die niet in staat zijn de op gelegde belastingen te betalen, alle personen, die de regels op de distributie van voedsel vol gens het „klasse-stelsel" (volgens dat stelsel krijgen de ongelukkige intellectueelen en „bourgeois" geen voedsel en moeten zij maar zelf zien, hoe zij aan voedsel komen, hetgeen natuurlijk tot overtreding van de wet leidt) overtreden, alle sovjet-ambtenaren en spietsen uit de groep der z.g. „partijloozen" (dus niet- communisten), die beschu'digd worden van „sabotage" en zich verzetten tegen de voor schriften van dc sovjet-overheid, naar de bos- schen over te brengen en hen daar te werk te stellen bij het kappen van boomen. Duizenden intellectueelen van verschillen den leeftijd zijn naar de bosschen overge bracht. Het bleek, dat de sovjet-overheid, vol gens gewoonte, voor niets gezorgd had. Er waren geen kampen ingericht voor de intel lectueelen van verschillenden leeftijd zijn naar de bosschen overgebracht. Het bleek, dat de sovjet-overheid, volgens gewoonte, voor niets schitterende spel van Mary Pickford, het al tijd jeugdige, meisjesachtige filmsterretje, maar door den geheelen bouw van het stuk Er zit climax in en van de negen acten zit men er acht in spanning, hoe de ontknoo iping zijn zal en als dan in de laatste acte die ontknooping komt, blijkt die nog weer de grootste verrassing te zijn. We hebben den geheelen avond dan ook met groot genoegen naar dit werk zitten kij ken en hebben ons kostelijk geamuseerd met het logisch opgebouwde filmverhaal en het schitterende spel der spelenden, waarbij niet vergeten mag worden, dat het heusch niet Mary Pickford alleen was, die op den voor grond trad. Nee, alle types zijn zuiver geko zen en het geheel was in de puntjes verzorgd Van Mary Pickford behoeven we eigenlijk niets meer te zeggen. Ze is beroemd genoeg Maar gisteravond werden we wel zeer ge troffen door haar spel en onwillekeurig maakten we een vergelijking van haar met onze groote tooneelspeelster Annie van Ees in de rol van de „Kerkmuis". En zooals An nie van Ees boeide in dat stuk, zoo boeit Ma ry Pickford in dit filmwerk. We kunnen dan ook niet nalaten, om ieder aan te sporen, deze rolprent te gaan zien Het is werkelijk iets bijzonders, ietsver rassend moois! DE AVONTURIER. Victoria-Theater. In „De Avonturier" treedt Tim Mac Coy op als inspecteur van de Amerikaansche Maatschappij die de goud-mijnen op het eiland San Diego exploiteert. Meen echter niet een bleek mannetje, zoo achter een bureau vandaan te zien! Neen, het is een pootige cowboy die zijn mannetje staat In deze film zien we hem in een creatie, zooals we hem nog nooit te voren hadden gezien, en wel als toreador, als stierenvechter. Daartoe krijgt hij gelegenheid wanneer, als sein voor het uitbreken van een oostand onder het ge boefte dat San Diego herbergt, een stier wordt losgelaten, welk woedend dier, Dolores (Dorothy Sebastian), de mooie dochter van gezorgd had. Er waren geen kampen inge richt voor de intellectueelen-houtkappers. In vele streken waren zelfs geen tenten of hutten. ;r werden inderhaast houten barakken getim merd, die natuurlijk bij de felle Russische koude in het gebied dér bosschen geen be scherming boden. De intellectueelen-dwang arbeiders werden overijld naar de bosschen gezonden. De metsten hebben dus geen war me kleeren. De opzichters hebben echter bevel gekregen eiken dag de ongelukkige slacht offers naar buiten te drijven en te dwingen voor den sovjet-staat boomen te kappen. Me dische hulp ontbreekt natuurlijk geheel en al (het zijn toch immers intellectueelen en Ixiurgeois, vijaiden van het sovjet-regime), de zieken zijn dus aan hun lot overgelaten De meesten hebben nooit eenig physiek werk verricht, niemand hunner had natuurlijk het minste begrip van het kappen van boomen De arbeid overtreft dus verre de krachten van die menschen. Deze „houthakkers" worden zeer slecht ge voed, zij krijgen vaak niets anders dan bevro ren brood. De sterfte is onrustbarend groot. Daar het begraven te veel tijd eischt, verzet ten de opzichters zich tegen het begraven van de lieren. De lijken worden daarom eenvoudig naar buiten geworpen, waar zij dóór de wol ven en andere dieren opgegeten worden. De stemming onder de ongelukkige hout hakkers is dus zeer slecht. De overheid vreest de uitbarsting van een opstand. De opzichters zijn daarom gewapend, terwijl de houthak kers het natuurlijk niet zijn. Daar de opzich ters zich heer en meester over die „heeren" voelen (en onder de Russische massa bestaat een felle, haast dierlijke haat tegen alle „heeren", tegen alle beschaafden), zijn na tuurlijk excessen onvermijdelijk. Bij het min ste verzet, bij elke ongehoorzaamheid maken zij gebruik van hun wapenen DE ACTIE VAN GANDHI. De meening van mrs- Besani. Mrs. Annie Besant heeft te Bombay tegen over een vertegenwoordiger van de „Times of India" haar meening gezegd over de actie van Gandhi. Zij zou hebben verklaard, dat Gandhi's proclamatie, vervat in zijn brief aan den onderkoning „onreëel" is, niet an ders is dan ledige praat voorzooveel betreft de verkrijging van de onafhankelijkheid van Indië en „onvermijdelijk tot bloedvergieten zal leiden". Zij is tegen de weigering tot het betalen van belasting op grond van de over weging dat deze beweging „de loopbaan zal vernietigen van honderden en duizenden jonge studeerende menschen, voor wier op voeding de ouders hypotheek nemen op hun eigendommen, en de arme, onwetende boe ren aan den hongersnood prijs geeft". Mrs. Besant wijst er op dat Gandhi het experi ment al nog eens heeft geprobeerd en toen heeft moeten erkennen dat het een „Hima- layan blunder" was, en zij ziet geen reden om te veronderstellen, dat het niet opnieuw heilloos zal verloopen. Mrs. Besant zelf streeft naar den „volle- digen en onmiddellijken Dominionstatus" voor Indië, dien zij aldus opvat dat Indië „volledige vrijheid krijgt binnen de grenzen van zijn gebied en een stem in de buiten- landsche zaken van Groot-Brittannië". Het gebied van Bombay bereikt Gandhi heeft thans de provincie Bombay bereikt, welker kust zijn doel is. De provinciale regeering van Bombay ver bood de vertooning van drie films, den tocht van Gandhi voorstellende. HOOGWATER IN MOEZEL EN LAHN Ten gevolge van de voortdurende regens wast het water van de Lahn sterk. Daar er nog steeds regen valt, bestaat er gevaar voor overstroomingen. De gemeenten in het stroomgebied van de Beneden-Lahn nemen reeds maatregelen van voorzorg. Ook de Moezel is, hoewel weinig, opnieuw gestegen. Te Koblenz blijkt ook het water van den Rijn te zijn gewassen, hetgeen wel hoofdzakelijk te wijten zal zijn aan den grooteren watertoevoer van Moezel en Lahn. DOODELITKE MISHANDELING VAN EEN JOURNALIST. Door de politie Naar het Berl. Tagebl. uit Dresden meldt is daar dezer dagen een ongelooflijk staaltje van willekeur der politie voorgekomen. We gens de aangekondigde communistische be toogingen was het hoodbureau van politie afgezet. De journalist Kiessling, een bij de politie bekend verslaggever, werd echter door de posten doorgelaten om in het bu reau inlichtingen op te doen. Toen hij bij het gebouw kwam en een daar staande gepant serde auto bezag, stormden plotseling agen ten uit het bureau en sloegen met hun gum* mistokken op hem los. De journalist werd zoo zwaar gewond dat hij naar het zieken huis moest worden overgebracht, waar hij nu aan zijn verwondingen is bezweken. Thans heeft de justitie de zaak in handen, FISHER EN TIRPITZ. Toen groot-admiraal v. Tirpitz in Maari 1916 ontslag nam, omdat buiten zijn voor kennis de duikbootenoorlog was opgeschort, kreeg hij kort daarop een brief van Lord Fi sher, zijn oude tegenstander, die op aan dringen van Churchill in 1914 nogmaals nadat hij reeds 4 jaar gepensionneerd was geweest tot eerste Lord van de Engelsche admiraliteit was benoemd. De Engelsche en de Duitsche vlootvoogd waren verwante zielen, „Draufganger" bei den en onder soortgelijke omstandigheden afgetreden. Fisher toch was in Mei 1915, uit baloorigheid over de expeditie naar de Dar- danellen, heengegaan. De brief, dien de D. A. Ztg. nog eens af drukt, was gedateerd 29 Maart 1916 en luid de: Beste ouwe Tirps! Nu zitten we in hetzelfde schuifje! Hoe lang zijn we geen ambtgenooten geweest,' oude jongen! Maar met de slagkruisers zijn we jullie de baas geweest en ik weet dat je toen gezworen hebt, het mij niet te vergeven, toen de Bliecher en het heele eskader van Van Spee naar den kelder gingen! Hoofd omhoog, ouwe paai! Zeg eens bij jezelf „resurgara!" Jij bent de eenige Duit sche zeeman, die den oorlog begrijpt! Dood je vijand, zonder zelf te worden gedood! Ik keur jullie duikbootstrijd niet af! Ik zou het zelfde hebben gedaan, maar onze idioten io Engeland hebben me niet willen gelooven Welaan dan! De jouwe, tot de hel bevriest- Fisher. EEN MERKWAARDIGE LOOPBAAN. Velen in Boedapest, schrijft de Reggeli Uisóg, zullen zich Jozsef Miklós herinneren, die bij het uitbreken van den oorlog verdiende werd bij de oorlogsoogstcentrale en het darr weldra tot afdeelingschef bracht. In den in flatietijd verhuisde hij naar Weenen, waar hij zich met de meest verschillende zaken van sardine- tot chocolade-leveranties bezighield en een groot vermogen verdiende. Na de in flatie keerde hij te Boedapest terug, waar hij de spiritusverkoopmaatschappij oprichtte. In die jaren deden de wildste geruchten den omloop omtrent het reusachtigé vermogen van Miklós, die in een paleis woonde en die bij iedere weldadigheidsbeweging vooraan stond. De geluksster van Miklós ging ech ter onder, toen hij van den goederenhandel naar het bankvak overging. Uit de bank kon hij zich slechts met reusachtige verliezen te rugtrekken. Van dat oogenblik ging hij van de eene onderneming tot de andere over en in elk van die ondernemingen liet hij geld zitten. Paleis en auto moest hij verkoopen en per slot van rekening werd hij agent van een adver tentiebureau. Daarna dook hij aan de Presburger graan- beurs op, waar hij eenige goede zaakjes deed. Daar kreeg hij opdracht van de directie van een Oostenrijksche kopermijn om die mijn op de Berlijnsche beurs te verkoopen. Zijne Berlijnsche relaties interesseerden zich daar voor niet, doch gaven hem opdracht, hun op de Weensche beurs de meerderheid van die aandeelen van de Coburgsche kopermijnen te verschaffen. Deze slag gelukte en als provi sie verdiende Miklós tien millioen Tsjechische kronen, waarmede hij thans weer een vermo gend man is. den mijndirecteur, Estaban de Silva, be dreigt. De leider van de opstandelingen doet alle moeite om Dolores in zijn bezit te krijgen, waartoe de verraderlijke secretaris Gibtos zijn medewerking verleend. Maar, ondanks alle kritieke momenten wordt Dolores door Tim gered, na een spannende rit met een rijtuig met opstandelingen. Het Metro-Goldwyn News brengt deze week ijszeilen en skiwedstrijden, terwijl door middel van een langzaam opnemend toestel de vleugelslag van den arend wordt ge demonstreerd. Het tweede hoofdnummer De jolige Weduwnaar is een Harry Liedtke-film waarmee men zich kostelijk kan amuseeren. Als George Dulac, de bank-employé, die altijd ruzie met zijn vrouw heeft, geeft hij zeer goed spel te zien. Zij gaat in de zomer - vacantie de bergen in, hij trekt naar de Rivièra, waar hij terecht komt in het pas-ge opende, schreeuwend-dure, Hotel de Luxe In het casino verspeelt hij al zijn geld, zoodat hem tenslotte niets anders overblijft dan als voor reclame te dienen voor het hotel Als weduwnaar. Graaf de Tourquet, oogst hij veel succes bij de dames, vooral bij een lief meisje, genaamd Ducille Launier (La Jana). Het ongeluk wel evenwel, dat zijn vrouw naar de Rivièra trekt om hem op te zoeken. Ze ziet hem, met Dacille! Na tallooze vroolijke verwikkelingen, komt alles toch weer terecht Echtgenoot George knabbelt weer op olienootjes. Zijn vrouw maakt het ham-met-eieren ontbijt klaar, en de gramofoon speelt zijn lievelingslied Ramona En zoo is alles weer pais en vrêe in de huiskamer. Werkelijk, wanneer ge deze film met zijn tallooze vroolijke momenten gezien hebt, zult ge u opgewekter voelen dan ge in tijden ge weest bent, iets wat in deze moeilijke tijden zeker niet te versmaden is. ZIJN STIEFVADER GEDOOD. Te Duisburg-Hamborn kreeg een werkman twist met zijn bejaarden stiefvader. Toen laatstgenoemde hem met een mes bedreigde, greep deze een hamer en sloeg zijn stiefvader daarmede dood. De dader heeft zich bij de politie aangemeld. fotografen heeft onze landgenoote Lien Deyers, die o.a. meegewerkt heeft in de film Lentestormen van de U. F. A. gisterochtend haar intocht in Den Haag gedaan. Zij kwam om de eerste voorstelling van de genoemde film, gisteravond in het Theater Ast* bij te wonen. Behalve directeuren van bioscoop-theaters en filmondernemingen was de heer D. van Staveren, directeur van de Centrale Commis sie voor het keuren van films, op het perron van de Staatsspoor aanwezig om haar te begroeten. Zij kreeg rozen en moest natuur lijk vele malen voor de film- en foto-lenzen poseeren. BRAND IN DE JONGEJAN. Een sprekende film. De heer Henri de Vries is naar Amerika vertrokken, teneinde daar een sprekende film te maken van „Brand in de Jongejan" in het Engelsch. Fransch en Duitsch; zoo mogelijk ook in het Nederlandsch. LIEN DEYERS IN ONS LAND. Omstuwd door een aantal belangstellen den en een groot aantal filmoperateurs én „Het Weekblad". Op den omslag van „Het Weekblad" een aardige photo van de Hollandsche filmster Sien Deyers, en aan den achterkant van den omslag, een zangstukje van Henri C. van Praag op woorden van Bep Otten „Elfen lied" genaamd. Deze muziekbijdrage is beter dan die in de twee vorige nummers. Overi gens weer een groot aantal fraai uitgevoerde photo's van personen uit de tooneel- en film wereld. Bij de Gramofoonrubriek prijkt het portret van Louis Zimmermann den eersten concertmeester van het Concertgebouworkest die eenige nummers voor „Columbia" ge speeld heeft. Het artikel „Bloemen en planten in den tuin" is verlucht met een afbeelding van den Lathyrus Odoratus. Ook aan de Passiespelen te Ofcerammergau die dit jaar weer zullen plaats hebben is een bladzijde ge wijd, en bij al dit genoemde is er nog plaats gegeven aan eenige verhalen. A. K.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1930 | | pagina 13