DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
Een Bibliotheek voor het Ziekenhuis.
6. Bakker-Uitenbosch, - Tuinstraat 21,
ffO. <if>
ZATERDAG 22 MAAKT 1930
132e Jaargang.
wmmm
Zieken hebben den tijd om te lezen.
Zij moeten vergeten, dat zij in een Ziekenhuis zijn.
Uit het Parlement
Dagelijksch overzicht.
Buitenland
SEIZOEN-OPENING
Dameshoeden, aparte modellen.
Deze Courant wordt ELKEN AVOND, behalve Zon- en
Feestdagen, nitgegeven. Abonnementsprijs per 3
maanden bij vooruitbetaling voor Alkmaar 2.-,
franco door het gebeele Rijk 2.50.
Losse nummers 5 cents.
PRIJS DER GEWONE ADVERTENTIEN
Per regel 0.25, bij groote contracten rabat Groote
letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de N V. Boek- en Handelsdrukkerij
v/lr. HERMs. POSTER ZOON, Voordam C 9, post
giro 37060. Telef. 3, redactie 33.
Directeur: C. KRAS.
Hoofdredacteur: Tj. N. ADEMA.
Dit nummer bestaat uit i bladen.
Er zijn menschen, die nooit den tijd kun
nen vinden om een goed boek te lezen.
Er zijn vaders, die 's morgens vroeg al
met liun boterhamzakje en koffieketeltje
naar hun werk trekken en die, als zij 's
avonds weer thuis komen, te moe en te luste
loos zijn om met het lezen van een boek te
beginnen.
Er zijn moeders, die alleen uit haar huisje
kernen om boodschappen te doen. Er is
geen enkele wet die de arbeidsduur van een
moeder regelt en als die moeder een klein
,weekgeld en een groot aantal kinderen
heeft, is elke dag weer te kort om het
werk te kunnen verzetten. Het huisje, het
eten, de wasch, het vraagt alles haar volle
werkkracht en 's avonds zijn er altijd nog
kapotte sokken of kinderkleertjes die gerepa
reerd of vermaakt moeten worden en geen
tijd laten voor eenige ontspanning.
De courant is in dergelijke gezinnen de
eenige schakel met het wereldgebeuren, de
eenige afleiding en de eenige wegwijzer.
Voor den dagelijkschen papieren huisvriend
is er altijd nog wel een oogenblikje te vinden
al was het alleen maar om het stadsnieuws
of den burgerlijken stand door te lezen om
op de hoogte van den tijd te blijven.
En 's Zondags als er wat meer beschik
bare tijd is althans voor vader, want moe
der heeft ook dan haar spruiten te voeden,
te kleeden en te verbieden ook dan komt
er in den regel niet veel van lezen, want als
het weer het eenigszins toelaat trekt de hee-
le familie naar den Hertenkamp, naar het
Heilooër bosch of naar het strand om er een
vollen dag van rust en ontspanning te kun
nen genieten.
In dergelijke gezinnen leest men eigenlijk
alleen maar als er niets anders te doen is,
dat wil zeggen als de dokter vader of moeder
in een Ziekenhuis gestopt heeft en de zusters
er voor moeten zorgen dat de patiënt enkele
weken of maanden niet overeind komt. Dan
zijn de plaatjes van een tijdschrift gauw
doorgekeken, dan is een courantje vlug gele
zen en dan verlangt men naar wat omvang
rijker lectuur, naar een boeiend romannetje
of naar een jaargang van een prettig tijd
schrift met illustraties en korte verhalen.
Heel veel zieken, die noodgedwongen in
het Stadsziekenhuis verblijf houden, hebben
de directrice om een boek uit de bibliotheek
gevraagd en krijgen dan te hooren, dat de
heele bibliotheek van het gebouw maar uit
één boek bestaat, dat eigenlijk nog van de
directrice zelf is. Zij heeft natuurlijk nog wel
andere boeken, maar zij is niet verplicht
haar particulier bezit in de ziekenzalen te
laten circuleeren en het is vanzelfsprekend
dat ook niet elk boek geschikt is om de pa
tiënten de noodige afwisseling te bezorgen.
Groote ziekenhuizen, zooals b.v. het Wil-
helmina Gasthuis te Amsterdam, hebben
hun eigen bibliotheek waar de patiënten el
ke week huTt boek voor een ander kunnen
verruilen, maar het ziek zijn in een kleinere
inrichting kan even lang duren als in een
grootere en het is te begrijpen, dan men ook
in Alkmaar goede ontspanningslectuur heel
best zal kunnen gebruiken.
Vandaar dat Mevr. Dr. Blok uit Bergen
reeds geruimen tijd het plan gevormd had te
trachten het Stadsziekenhuis te Alkmaar een
kleine bibliotheek te bezorgen. Mevr. Blok
heeft zich in verbinding gesteld met de di
rectrice en met de dames Hoogenboom en
Van Kleeff, uit Alkmaar en Mevr. Judell uit
Bergen, zoodat er een comité gevormd is,
dat zich tot taak gesteld heeft dat eene zie-
kenhuisboek tot een bibliotheek van plus mi
nus 500 werken uit te breiden.
Zoodra het beoogde doel bereikt is zullen
elke week twee dames zich beschikbaar s e.
len de boeken aan de zieken uit te deelen, z
te ruilen en verder te onderhouden, door i -
binden, kaften enz. Dat werk kan heel ge
makkelijk onderling verdeeld worden, ma
de groote vraag is op welke wijze men a
500 voor zieken geschikte boeken zal kun -
komen en daarom is Mevr. Blok dezer -
gen op ons bureau geweest met het v rie -
lijk verzoek of wij hierover niet het e n
ander zouden willen schrijven.
Mevr. Blok heeft een advertentie in de
„Haagsche Post" geplaatst met Hf
taat dat door een tiental landgenoo
wat boeken zijn gezonden, zoodat de eerste
steen van de bibliotheek als het ware g g
is
Niet alle boeken zijn voor het doel ge
schikt want tijdschriften mogen met van a.
te ouden datum zijn. Er zijn b.v. jaarg
van „Eieen Haard" uit den tud van den
Fransch-Duitschen oorlog gezonden dat
wil zeggen uit die van 1870 en het spreekt
vanzelf, dat een huismoeder die met rheu-
matiek te bed ligt, liever een aardig roman
netje in handen krijgt dan een verklaring
van de theorie van Einstein of een jaarver
slag van de Verzekeringskamer.
Wat de dames heel graag ontvangen wil
len is een collectie oorspronkelijke of ver
taalde romans van bekende schrijvers en
schrijfsters, vlotte lectuur, waarvan het le
zen geen inspanning eischt en die boeiend
genoeg is om plaats en tijd te doen verge
ten.
Er zal met zorg voor gewaakt worden, dat
geen prikkellectuur of realistische romanne-.
tjes uitgedeeld worden. Zieken die voor af
wisseling een boek krijgen waarover ze een
geheele week moeten lezen, hebben onschul
dige, neutrale lectuur noodig en geen boeken
die hen onrustig maken of de verbeelding
kunnen prikkelen.
Natuurlijk zijn er patiënten, die lid zijn
van de Openbare leeszaal en het staat vast.
dat er in de leeszaal heel wat boeken ge
haald worden, zonder dat men er bij zegt
dat deze voor zieken bestemd zijn. Wordt
dit bekend en zijn de boeken in handen van
een lijder aan een besmettelijke ziekte ge
weest, dan worden ze ontsmet in den oven
van Het Witte Kruis, maar het is duidelijk,
dat men in deze bibliotheek voor gezonden
in het algemeen niet op uitleening aan zie
ken gesteid is omdat het geen prettig idee
is een boeK te ontvangen dat juist een lang
durig verblijf in een ziekenkamer achter den
rug heeft.
Een Ziefcenhuisbibliotheek staat daar heel
anders tegenover. Men weet dan dat de boe
ken uitsluitend voor de zieken bestemd zijn,
men kan nauwkeurig nagaan in welke han
den ze komen, of de ziekte besmettelijk is of
niet en wanneer het noodig zal zijn een boek
te desinfecteeren. Bovendien kunnen de di
rectrice en de dames, die zich met de distri
butie belasten beter dan buitenstaanders na
gaan welk boek voor eiken patiënt het
meest geschikt is, zoodat het nuttig effect
van een speciale ziekenhuisbibliotheek veel
grooter is.
Ook aan de kinderafdeeling willen de da
mes haar zorgen wijden en wat deze afdee-
lin gbetreft kan met voldoening gemeld wor
den, dat de bibliotheek al zoo groot is, dat
de wekelijksche distributie weldra een aan
vang zal kunnen nemen.
De firma Kluitman heeft zich dadelijk
voor dit mooie doel geïnteresseerd en een
desbetreffend verzoek van Mevr. Blok beant
woord door het zenden van ongeveer 120
jongens- en meisjesboeken voor verschillen
de leeftijden, gedeeltelijk nieuwe en gedeelte
lijk gelezen exemplaren.
„Wij hopen", schrijft deze firma, „dat ze
veel jonge lezers tijdens het verblijf in het
Ziekenhuis aangenaam bezig zullen hou
den".
Aan de firma Kluitman zal het zeker te
danken zijn, dat menig ziek kind, zijn pijn
en zorgen vergeet en later zelfs met genoe
gen aan dien heerlijken tijd van rust en aan
gename ontspanning kan terugdenken.
De hier bovengenoemde dames zullen
graag elk boekwerk in ontvangst nemen, dat
men voor het goede doel zal willen afstaan
en wanneer men geen boeken heeft en toch
deze actie wil steunen, zal een kleine finan-
cieele bijdrage, ineens of jaarlijks terugkee-
rend, waarvoor men boeken kan koopen of
zich de benoodigdheden voor het onderhoud
kan aanschaffen, dankbaar in ontvangst
worden genomen.
Wellicht zijn er uitgevers, die het voor
beeld van de firma Kluitman willen navol
gen of zal de gemeente uit de stadsbiblio
theek, of door het verstrekken van een klei
ne subsidie, de actie van het comité willen
steunen.
Al zal de bibliotheek waarschijnlijk nim
mer meer uit het Ziekenhuis verdwijnen, het
ligt toch in de bedoeling de boeken, niet aan
het gesticht te schenken, maar ze eigendom
van het comité te laten blijven zoodat men
er te allen tijde de beschikking over blijft
houden.
Wij publiceeren gaarne dezen oproep en
hopen voor de ijverige initiatiefneemster,
dat haar actie in alle opzichten zal slagen.
In ziekenzalen zijn mannen en vrouwen
noodgedwongen langen tijd aan het bed ge
kluisterd, en doen de pijn van een wond of de
gedachte aan een verlaten gezin het tijdperk
van gedwongen werkeloosheid nog zooveel
langer schijnen dan het is. Daar een
goed boek te brengen, een scannende roman.
een prettig verhaal, dat weer een glimlach
kan brengen op een gelaat, dat door ziekte
en zorg vergroefd is, het is een doel dat
aller medewerking verdient en dat men met
een klein beetje goeden wil binnen korten tijd
zal kunnen bereiken.
Wanneer allen die dit hebben gelezen
eens in hun kast een boek uitzoeken, dat zij
bij uitstek voor dit doel geschikt achten, zaï
nog deze week de bibliotheek compleet zijn
Voor' het Ziekenhuis hebben wij nimmer
tevergeefs een beroep op onze lezers gedaan.
Moge het oude enthousiasme nog niet ge
doofd blijken.
Den Haag, 21 Maart 1930.
De Eerste Kamer heeft heden de Begroo
ting van Buitenlandsche Zaken zonder stem
ming goedgekeurd, nadat minister Beelaerts
van Bolkland de sprekers had beantwoord.
Uit den aard der zaak was men het meest ge
spitst op mededeelingen uit den mond des
Ministers omtrent den stand der onderhan
delingen met België betreffende het iractaat
Maar de Minister heeft op dit punt zeer wei
nig losgelaten. Wij weten alleen, dat de on
derhandelingen nog gaande zijn, dat ook de
Wielingen daarbij betrokken zijn en dat ook
de rechtskwestie, de vraag in hoeverre België
recht heeft iets te eischen nog in debat is.
Maar over de openbaarmaking van den brief
van prof. Van Eysinga heeft de minister bij
na zijn schouders opgehaald. Dat daarmee
belangrijke staatsgeheimen zouden onthuld
zijn, ontkende hij. Wat is de zaak? In een
vergadering van de Internationale Rijn
vaartcommissie, waarin o.a. prof. van Eysin
ga zitting heeft als Nederlandsche gedele
geerde, kwam bij de bespreking van de her
ziening van de Rijnvaartacte de vraag ter
sprake, of de Westerschelde ook niet onder de
jurisdictie van de Commissie viel. Dit werd
van Nederlandsche zijde ten stelligste ont
kend en daarbij werd onder meer verzekerd,
dat ons land zijn natuurlijke verplichting
om aan zijn scheepvaartwegen behoorlijke
zorg te besteden altijd ten volle nakomt. In
den brief van den heer \fün Eysinga is dit
nader uiteengezet en wie nu meent, dat deze
brief moet beschouwd worden als een strijd
middel tegen België, als een wapen tegen de
aanspraken van dat land op een specialen
waterweg naar den Rijn, slaat hem te hoog
aan. Het is niets meer dan een informatie,
welke gegeven is uit welwillendheid en zon
der bijbedoeling. Mocht men daaruit willen
afleiden, dat de Rijnvaartcommissie eenige
zeggingsmacht over onze binnenwateren zou
willen hebben, dan, verzekerde de Minister,
zou ons antwoord zoo stellig mogelijk weige
rend luiden.
Wij zouden met deze mededeeling kunnen
volstaan, als we niet met een enkel woord
wilden gewagen van een wonderlijke dis
cussie bij deze begrooting. De heer Briët (A.
R.)) had zijn instemming uitgesproken met
de weigering van onze regeering om met Sov
jet-Rusland weer diplomatieke betrekkingen
aan te knoopen. Dat was best, omdat het ge
raden is die onruststokers buiten ons land te
houden. De heer Briët had daar wat op
voort geborduurd en uiteengezet, dat de Fran
sche Revolutie eigenlijk de oorzaak is, dat we
eerst het liberalisme hebben zien heerschen,
dat de sociaal-democraten en de communis
ten daarvan afstammen en dat zij stoelen op
één wortel der revolutie. Dat was een even
wonderlijke als onnoodige uitweiding. De
liberalen waren zoo verstandig er het zwij
gen bij te bewaren, maar de sociaal-demo
craten vatten vuur. De heer Henri Polak
hield een nog tamelijk beknopte rede, waarin
hij mede aanried zich niet met Rusland af te
geven, maar toch ook tevens zijn verwonde
ring er over uitsprak, dat de heer Briët zijn
ergernis uitsprak over de godsdienstige ver
volgingen in dat rijk, maar bij de vroegere
jodenvervolgingen had gezwegen. Dat de
sociaal-democraten kinderen van het libera
lisme zouden zijn. wierp hij verre van zich:
met die individualisten hadden de sociaal
democraten niets gemeen. En wat de commu
nisten aangaat, die waren zoover van het
goede pad van het collectivisme afgedwaald,
dat er tusschen hen en het socialisme niets
meer gemeen was. Maar daarop sprong de
heer de Zeeuw hem bii en zette breedvoerig
uiteen, dat de huidige Russische staatsvorm
een kind der revolutie is, dat revolutie, al is
zij niet altijd bloedig, steeds het middel is ge
weest tot hervormingen, ons eigen land heel
wat revoluties heeft doorgemaakt, de Her
vorming een revolutie was enz. Tenslott»
moest de voorzitter hem er aan herinneren,
dat de begrooting van Buitenlandsche Zaken
aan de orde was, maar dat hield hem er niet
van terug om den heer Briët nog verder te
lijf te gaan. Deze heeft getracht zijn hou
ding goed te praten, maar leverde den heer
De Zeeuw daarmee slechts nieuwe stof tot
ergernis en tot spreken. Het debat zal nu wel
in de pers worden voortgezet.
De Tweede Kamer is heden begonnen met
het wetsontwerp op de winkelsluiting aan te
nemen met 73 tegen 16 stemmen. Tegenstem
mers waren de liberalen, de Staatk. Gerefor
meerden, de beide anti-revolutionnairen prof
Visscher en mr. Beumer, de heeren Lingbeek
(HG.), Braat (Plattel.) en Wijnkoop
CComm.3
Goedgekeurd is daarop een ontwerp strek
kende tot teruggave van het teveel betaalde
krachtens de Indische vennootschapsbelas
ting, waar tegen van soc- dem. zijde geoppo-
neerd werd, omdat de inlandsche leden van
den Volksraad er tegen hadden gestemd
De Kamer heeft zonder bezwaar haar fiat
verleend aan de wijziging der Drankwet
strekkende om de vennootschapsvergunnin
gen nog tot 1 Mei 1931 te laten voortbe
staan, in de hoop, dat we dan een herziene
Drankwet zullen bezitten.
De wijziging der Arbeidswet is daarop
zonder stemming aangenomen, nadat de
regeering had overgenomen het reeds ver
melde amendement van den heer Drop om
de mogelijkheid te openen, dat aan musici in
café's enz. meer Zondagsrust wordt gegeven
DE STRIJD OM DE OOSTENRIJKSCÏÏF
SPOORWEGEN.
Dr. Seiptl en dr. Schober tegen elkaar
in 't vuur.
Politiseering of ontpolitiseering der
bondsspoorwegen.
In Oostenrijk heerscht sinds eenige dagen
een crisisatmosfeer en wel tengevolge van
den strijd om de leiding van de spoorwegen,
welke strijd een conflict heeft veroorzaakt in
het burgerblok.
Verleden week Zaterdag is de oud-minister
van verkeer, Vankaus, benoemd tot president
van het bestuurscollege dei bondsspoorwe
gen; thans gaat het om dé benoeming van
een nieuwen directeur-generaal.' Er zijn twee
voordrachten: de een betreft den directeur
van de tramwegmaatschappij te Graz, den
ingenieur Strafella; de ander een beproefden
vakman, Heller.
Achter Strafella staan de christelijke sociale
partij (dr. Seipel) en de burgerwacht, terwijl
Heller de man is van al degenen, die een
boven de partijen staande leiding van de
spoorwegen wenschen.
E>e strijd gaat dus eigenlijk oyer de polj-
tiseering of ontpolitiseering van de bonds
spoorwegen, en dat wordt dan ook als de
verklaring gegeven van het feit. dat deze zui
ver administratieve aangelegenheid vier volle
maanden de regeering reeds bezig houdt.
Naar de Weensche correspondent van de
„N. Zür. Z." meldt, wenschen rechtsche
kringen, vooral de burgerwachten, een ster
ker invloed op het spoorwegwezen, teneinde
af te kunnen rekenen met den soc. invloed bij
het personeel en tevens de verkeersmiddelen
onder het bereik te brengen van de Heim-
wehren.
In diplomatieke kringen meent men, dat
deze strijd om de spoorwegen rechtstreeksch
verband houdt met de tegenstelling tusschen
Italië en de Kleine Entente.
Praag en Belgrado zouden vreezen, dat
Italië, via een vertrouwensman van de bur
gerwachten aan het hoofd der spoorwegen,
zich op de hoogte zou kunnen houden van
de zendingen krijgsmateriaal, welke de Sko-
da-fabrieken geregeld naar Joego-Slavië stu
ren Anderzijds zou de nieuwe vriendschap
pelijke verhouding tusschen Weenen en
Rome vooral op verkeerstechnisch gebied tot
uiting komen.
De christ. soc. vice-kanselier en minister
van oorlog Vaugoin heeft verklaard, dat als
de christ. sociale candidaat Strafella niet
slaagt, hij zal aftreden.
De landbond heeft Zondag op zijn partij
dag in beginsel vastgesteld, dat een politisee
ring van de spoorwegen in elk geval ver
meden moet worden.
Het orgaan van de christ. sociale partij de
..Reichspost" geeft dringend te kennen, dat
de partij haar vertrouwensmannen uit de
regeering zal terugtrekken, indien dr Scho
ber zich niet wil schikken naar haar wen
schen.
DE VLOOTCONFERENTIE TE
LONDEN.
Groot pessimisme.
De minister-president MacDonald werd
gistermiddag ontvangen door den koning,
wien hij rapport uitbracht over den stand
van zaken ter vlootconferentie, inzonderheid
wat betreft de Italiaansch-Fransche tegen
stellingen.
Ondertusschen is het algemeen pessimisme
met betrekking tot de resultaten van de
Vlootconferentie zóó groot geworden, dat
men de aanhangige besprekingen thans
volgt zonder bepaalde verwachtingen te
koesteren.
Gisterochtend had een onderhoud plaats
tusschen MacDonald en Stimson en later
tusschen MacDonald en Wakatsoeki. Aan
deze besprekingen wordt, ondanks alles,
toch een zekere beteekenis toegekend, aange
zien de idéé van een overeenkomst, in weer
wil van de diverse andersluidende bewerin
gen, nog niet is opgegeven.
De Amerikaansch-Japansche besprekingen
over de tengevolge van de houding der Ja-
pansche regeering ontstane nieuwe moeilijk
heden, zijn reeds aangevangen en de moge
Lijkheid van overeenstemming tusschen beide
Zij, die zich met 1 April a.s. voor
mins lens 3 maanden op d't blad abon-
neeren, ontvangen de tot dien datnm
verschijnende nnmmers franco en gratis.
DE DIRECTIE.
mogendheden wordt zoowel in Japansche
als Amerikaansche kringen met een tamelijk
vertrouwen onder oogen gezien.
Wat de verdere houding der Franschen
betreft, verkeert men volkomen in het onze
kere. MacDonald heeft zijn weekend voor
een nieuwe bespreking vrijgehouden.
Volgens de laatste berichten uit Parijs
echter zouden Tardieu en Briand niet meer
naar Londen terugkeeren. De andere leden
der Fransche delegatie alsmede de hoofdon
derhandelaar Massigli, keeren Zaterdag
avond eveneens naar Parijs terug.
Keert Briand niet naar Londen
terug?
Het pessimisme, ten aanzien van de Lon-
densche Vlootconferentie, hetwelk sedert
eenigen tijd in de Fransche pers merkbaar
was en dat in verband met het vertrek van
Briand nog is toegenomen, is er gisteren
niet beter op geworden als gevolg van het
bericht, dat de Minister van Buitenlandsche
Zaken Briand niet, gelijk hij aanvankelijk
van plan was, Zaterdag naar Londen zal
terugkeeren.
De Intransigent wijst*ér in dit ver
band op, dat thans bevestigd wordt, dat de
onderhandelingen op het doode punt zijn ge
komen.
Ook de T e m p s, die zich totdusverre ta
melijk optimistisch betoonde, is minder op
gewekt.
Ook gister geen resultaten.
De Fransche Minister van Marine Du-
mesnil keerde gisteravond en zijn ambtge-
hoot van Koloniën gaat vandaag naar Pa
rijs terug. Dumesnil heeft het voornemen
Maandag of wellicht eerst Dinsdag naar
Londen terug te keeren.
De gistermiddag plaatsgehad hebbende
hernieuwde gedachten wisseling tusschen
Grandi, Dumesnil en Piétri hebben tot geen
resultaten geleid. Het voorstel van MacDo
nald, dat Frankrijk en Italië het op de te
genwoordige basis eens zullen worden over
hun vlootprogramma's, hebben de Italianen
beslist van de hand gewezen.
De conferentie mislukt.
De Engelsche ochtendbladen bevatten uit
voerige overzichten van hun diplomatieke
medewerkers over de vlootconferentie. Al de
ze artikelen zeggen in meer of minder zachte
bewoordingen, dat de vlootconferentie dood
is. Ale hoop op bijlegging van het Fransch-
Italiaansche geschil is opgegeven, zoodat
het hoogst onwaarschijnlijk is, dat men in
deze richting nog pogingen zal doen.
De conferentie heeft niets anders meer te
doen, schrijven eenige bladen, dan te zoe
ken naar een vorm, om de mislukking
zoo goed mogelijk voor de wereld te verber
gen.
Uit de Engelsche pers blijkt ook voldoen
de duidelijk, hoe onbevredigend men door dit
negatief resultaat der langdurige en moei
lijke onderhandelingen is. Van de stemming,
die te Londen nog eenigen tijd geleden
heerschte ten gunste van Italië en prikkel
baar tegenover Frankrijk, is niet veel mee»
te bespeuren.
DE SNELHEID VAN DE „EUROPA".
Een radiogram van het stoomschip
„Europa" meldt: Tot Vrijdag 21 Maart had
het stoomschip „Europa" van den Norddeut-
schen Lloyd, van Cherbourg af gerekend, 530
zeemijlen afgelegd bij een goede weersgesteld.
heid en sterke deining. De gemiddelde snel
heid bedroeg 27.6 zeemijl per uur.
EEN EIGENAARDIGE DIEFSTAL.
Uit de voor het gebouw van den Rijksdag
te Berlijn staande auto van den Rijkscommis
saris bij het Ministerie voor Voedselvoorzie
ning werd onlangs een actentasch met docu
menten ontvreemd. Het venster van den wa
gen werd verbrijzeld en de tasch en een jas
waren spoorloos verdwenen. Thans heeft de
Rijkscommissaris Dr. Baade de documenten
terugontvangen van een man, die ze, in pak
papier gewikkeld, terug kwam brengen met d<
mededeeling, dat hij ze op straat gevonder
had. Men heeft reden aan te nemen, dat hel
hier een politieke diefstal geldt en dat de stuk
ken intusschen gefotografeerd zijn.
VIJF ARABIEREN TER DOOD
VEROORDEELD.
Vijf Arabieren zijn te Jeruzalem wegens
moord tijdens de onlusten te Hebron ter
dood veroordeeld en tot gemeenschappelijke
betaling van duizend pond sterling aan de
families der slachtoffers veroordeeld.
Een Arabische delegatie is naar Londen
vertrokken.
