Allmaarschs Courant.
DE
Smilde's Rundvet
„NATURA"
in prijs verlaagd.
Radio-hoekje
Ktniirt twee sn dertigste Jaargang.
Din<»dap 25 blaart
FKUIl.l.KTON.
Binnenland
Vraagt Uwen winkelier.
Fa. GEBRs. SMULDE,
Heerenveen, Rotterdam, Brussel.
K«. 71 1930
Woensdag 26 Maart.
Hilversum1875 M. 10.10.15 Morgen
wijding. 12.152.Concert door het A. V.
R. O.-Trio. 2.3.Radio-Kinderkoorzang.
3.4.Naaicursus. 4.4.30 De voornaam
ste studiemuziek voor piano, uitgevoerd door
Egbert Veen. Toelichting door Louis
Schmidt. 4.30—5.— Gramofoonplaten. 5.30
Concert door het Omroeporkest. 6.45—7.15
Italiaansch: Beginners en van 7.15—7.45 ge
vorderden. 8.01 Studio-opvoering van „De
Heks van Haarlem". Treurspel van Frederik
van Eeden. In de rustpoozen persberichten
Na afloop gramofoonplaten. 12.— Sluiting.
Huizen, 298 M. (Na 6 uur 1071 M.)
(Uitsluitend N. C. R. V.) 8.15—9.— Mor
genconcert. 10.30 Korte Ziekendienst, o. 1. v.
Ds. D. Tom. 11.— Gramofoon. 11.30 Orgel
concert door M. F. Juriaans. 12.302.
Concert. H. Hermann, viool. H. v. d. Horst
Jr., cello. Mevr. R. A. v. d. HorstBleek
rode, piano. 2.Concert. Mej. J. v. Antwer
pen, sopraan. v. d Lek, hobo. P. Brouwer,
piano. 245 Lezen van Chr. radiolectuur.
3.15—4.15 Vervoigconcert. 4.15—5.— Gra
mofoon. 5.6.Kinderuurtje o. 1. v. Mej.
>Groeneweg. 6.Gramofoon. 6.30 Koersen.
6.40 Radio-cursus. 7.10 Tech. causerie. 7.40
Lezing namens de Ned. Chr. Reisver.: Zwit
serland. 8.— Concert door de Arnhemsche
Orkestver. o. 1. v. M. Spanjaard. F. Golden-
berg, piano. 8.509.10 Causerie door Mr. A.
v. d. Deure. 9.10 Vervolg concert. 9.50 Pers
berichten. 10.11.Gramofoon.
Paventry, 1554a M. 10.35 Morgenwijding.
11 05 Lezing. 712.20 Gramofoonplaten. 1.20
—2.20 Orkestconcert. 2.20 Concert. C. Went-
worth, sopraan. F. Lake, tenor. 2.50 Uitz
voor scholen. 3.45 Concert. E. Toye, sopraan
Trio. 5.05 Orgelconcert. R. New. 5.35 Kin
deruurtje. 6.20 Berichten. 6.35 N ieuwsber
7-Piano-recital door V. Hely Hutchinson.
7 207 40 Lezing 7.45 Lezing. 8.05 „Die
verkaufte Braut". Opera van Smetana 9.30
Nieuwsber. 9.55 Vervolg Opera. 10.40 Le
zing. 10.5512.20 Dansmuziek.
Parijs „Padie.Paris", 1725 M. 12.50—2.20
Gramofoonplaten. 4.05 Orkestconcert en soli.
6.55 Gramofoonmuziek. 8.20 Concert. Orkest
en solisten.
Langenberg, 473 M. 6.20—7.20 Gramo
foonplaten. 10.40—11.20 Muziekuitz. voor
schoen 11.30 Gramofoonplaten. 12.25
1 50 Concert. Orkest en sopraan. 4.505.50
Orkestconcert. 7.20 Gramofoonmuziek. 8.05
Orkestconcert. Cellist. Daarna tot 11.20: Or
kestconcert.
Kalundborg1153 M. 2.50—4.50 Orkest
concert. 7.35—9.35 Orkestconcert en zang.
9.3511.50 Dansmuziek.
Brussel, 508.5 M. 5.20 Trio-concert. 6.50
Gramofoonplaten. 8.35 Fragm. uit de Opera
„Lakmé" van Delibes.
Z 'sen, 1635 M. 6.1511.20 Lezingen.
11.20—12.15 Gramofoonplaten. 12.15—1.20
Berichten. 1.20—1.50 Gramofoonmuziek.
2.05—3.50 Lezingen. 3.504.50 Concert.
4.50 Concert. 4.507.20 Lezingen. 7.20
Trio-concert. 8.20 Orkestconcert. Daarna
berichten. 9.50 Lezing. Daarna tot 11.50
Dansmuziek.
DE VERDEELING VAN DEN
ZENDTIJD.
Het „Comité tot Behartiging van de belan
gen der Luisteraars in den Algemeenen Om
roep zonder voorkeur voor godsdienstige of
politieke richting" heeft een schrijven gericht
aan den minister van Waterstaat in verband
met de verdeeling van den zendtijd. In dit
adres wordt geprotesteerd tegen een even-
tueele inkrimping van den zendtijd van de A.
V. R. O. Verzocht wordt de politiek uit den
aether te weren.
l'il Miuxlaiid.
DE TERUGTOCHT VAN STALIN.
(Nadruk verboden.)
Voor iedereen, behalve natuurlijk de bols
jewistische intellectueelen in West-Europa,
die zonder eenige kennis van de Russische
toestanden, zonder het minste begrip van
hetgeen zich in Rusland afspeelt, de bolsje-
.wilu door dik en dun verheerlijken en harts
tochtelijke dithyramben over elke daad van
de tegenwoordige heerschers van het onge
lukkige Rusland schrijven voor iedereen
met een gezond stel hersens was het duide
lijk, dat de „linksche" koers, welken de dic
tator na de verplettering van Trotsky had
ingeslagen, onvermijdelijk tot een mislukking
moest leiden. Wie bovendien de gebeurtenis
sen in Rusland volgde en contact met dat
land onderhield (ondanks de vreeselijke,
echt-Aziatische, censuur-maatregelen van de
bolsjewistische bende en de middeleeuw-
sche vervolgingen tegen iedereen, die betrek
kingen onderhoudt met het buitenland
behalve dan de beruchte WOKS, die overal
in het buitenland vereenigingen opricht en
onderhoudt, welke „het buitenland moeten
inlichten" bestaat er mogelijkheid langs
omwegen, met voorbijgaan van de bolsjewis
tische censuur, contact met Rusland te on
derhouden), wist, dat de toestand in Rus
land kritiek was, dat de stemming aan die
van 1921 deed denken. De heerschers zelf
hielden rekening met de mogelijkheid van
een algemeenen boerenopstand, en om dien
opstand te voorkomen, liet Sjtalin tienduizen
den boeren neerschieten. Evenals de „bloe
dige sultan" Abdul-Hamid, met wien de te
genwoordige despoot van Rusland, eveneens
een Aziaat, veel overeenkomsten vertoont,
dacht Stalin, dat door een flinke aderlating
een opstand te voorkomen was en evenals
die sultan heeft Stalin zich vergist.
Zooals bekend, zag Lenin zich in 1921
door de toenemende ontevredenheid der boe
ren en het dreigende gevaar van een alge
meenen opstand tegen het stelsel van het
„militaire communisme" genoodzaakt, aa,
regime op te geven en de NEP (Nieuwe Eco
nomische Politiek) in te voeren. De boeren
kregen het recht, na de aflevering aan den
staat van een bepaalde hoeveelheid graan,
hun productie vrijelijk aan de stedelingen te
verkoopen. Deze iaatste kregen het recht in
het klein handel te drijven, ambachten te be
oefenen enz. De NEP, ondanks al zijn ge-
Door E. PHILLIPS OPPENHEIM
Geautoriseerde vertaling van Mr. G. KELLER
22)
Het raadsel was niet gemakkelijk op Ie
lossen. Gezond verstand zei raij, dat ik oe
wijste partij koos, als ik mi) hield aan mi)
oorspronkelijk plan en den eersten morgen-
trein nam, die mij naar mijn broeder in
folk zou brengen. Daartegenover ée^oe
ik groote neiging om te blijven, de dingen
tot klaarheid te brengen en Feltcia Delora
nogmaals te ontmoeten. Ik was dertig j
vrij man en zonder andere zorgen, me e
bcscheiden inkomen en een bescheiden tan-
tasie. Vóór dit drama een schaduw op m>jn
leven had geworpen, was dit, be ïou -
het gebeurde in het restaurant op e
d'Anjou, nog al glad verloopen. Ik had heel
wat geflirt en heel wat aardige vrie«d'*f enf
weten te winnen, maar nu roeg 1 j
of er in het verleden één mij zoozeer
aangetrokken als dit meisje, dat mi) ove
gens totaal vreemd was^ Ik had
aan haar oom, aan de omstandigheden
waaronder ik kennis met haar had gemaakt,
aan het geheimzinnig gedoe dat hen omgaf-
Ik was toch wel een groote dwaas mi) er
over te bekommeren, dat zi) twee v
pingen lager den nacht doorbrach
vervuld met de wetenschap van een of an
der mysterie of geheim, dan we vo
mer over het lot van haar oom. En op siuk
van zaken was ik goed beschouw naa
zelf moest bekennen, een groote dwaas! IK
tfas toch oud genoeg om geen domme din
gen te doen! Die Ddora was een avontu-
breken, was toch een vooruitgang in verge
lijking met het „militaire communisme" en
het leidde dan ook tot een snelle ontwikke
ling van het land. Bijzonder sterk was de
opbloei van den landbouw, die in den loop
van een paar jaren den vooroorlogschen
toestand bereikte. Er kwam op het platte
land een zekere welstand (zeer betrekkelijk
gesproken, natuurlijk). Stalin, die na den
dood van Lenin langzamerhand heer en
meester over het uitgestrekte land wist te
worden, schrok voor de gevolgen van dien
groeienden welstand. De boeren wilden
niets van het communisme (of „kommoenie
ja", zooals zij zich uitdrukten) weten. De
snelle ontwikkeling van den landbouw deed
dus in den „ccmmunistischen" staat een zui
ver kapitalistisch element ontstaan. Daar te
gelijkertijd in de steden een nieuwe midden
stand (de z.g. „nepmannen") was ontstaan,
lag het voor de hand, dat een doorgaan op
dien weg tenslotte het communistische regi
me zou moeten leiden: de boeren en de nep
mannen zouden natuurlijk op den duur naar
politieke rechten gaan verlangen en aange
zien de boeren ruim 80 pCt. van de Russi
sche bevolking uitmaken, zou dit tot een ge
welddadige of vreedzame verdrijving van de
bolsjewiki moeten leiden.
Stalin besloot daarom een einde te maken
aan de NEP. De particuliere handel werd
onderdrukt en uitgeroeid, alle particuliere
fabriekjes (behalve die van buitenlanders)
werden gesloten, de nepmannen werden bij
bosjes naar het barre Noorden verbannen,
hun bezittingen in beslag genomen. Daarna
kwamen de boeren aan de beurt. Zij verloren
het recht hun graan aan particulieren te
verkoopen. maar moesten alles aan agenten
van den staat afleveren, waarvoor zij be
lachelijke prijzen kregen. De boeren ant
woordden daarop met inkrimping van de
bezaaide oppervlakte. Het gevolg hiervan
was, dat de Russische graanuitvoer meer en
meer slonk. Het graan, dat vroeger een der
belangrijkste objecten van den Russischen
uitvcer is geweest, nam tenslotte de laatste
plaats in dien uitvoer in. Het kwam zoo ver,
dat de steden, het leger en zelfs de regee-
rende partij, de communisten (de communis
ten spelen in Sovjet-Rusland de rol van de
legeerende klasse, een soort adel dus) ge
brek aan voedsel hadden en dat in Rusland
een distributie-stelsel moest ingevoerd wor
den, erger dan in Duitschland in de moei
lijkste jaren van den oorlog.
rier, daar viel geen ooge-nblik aan te twijfe
len. En hoe was goedschiks aan te nemen,
dat zij niet op de hoogte was van zi)n wa
ren aard?
Juist toen ik reeds half gekleed was
werd er zacht op mijn deur geklopt. Ik
stond op en wist een oogenblik niet, w^t mij
te doen stond. Gedurende den laatsten tijd
scheen ik volstrekt niet meer gedacht te
hebben aan dc gevaren, die mij persoonlijk
bedreigden. Nu kwam de herinnering daar
aan plotseling weer bij mij op. Misschien
was Tapilow wel dood! Ik ging naar dc hal
en deed de deur open. De gangen waren
schemerig verlicht, maar ik kon onmiddel
lijk zien, wie de beide mannen waren, die
zich op dat late uur bij mij vervoegden. De
ecne was blijkbaar een inspecteur van poli
tie en dc man naast hem kon, al droeg hij
ook burgerkleeren, moeilijk iets anders zijn
dan een detective.
Hoofdstuk XII.
Ik keek de beide mannen aan en zij na
men mij op hun beurt met eenige belang
stelling op.
„Heb ik de eer met kapitein Rotherby te
spreken?" vroeg de inspecteur.
„Om u té dienen", antwoordde ik.
„Wij zouden u gaarne even iets willen
vragen", vervolgde hij.
„Doe mij dan het genoegen binnen te ko
men". zeidc ik en ging hun voor naar mijn
zitkamer
„Men heeft mij opgedragen", begon de
inspecteur, „een onderzoek in te stellen
naar de verdwijning van den heer Delora,
den heer, die hedenavond in het hotel werd
verwacht", vervolgde hij, zijn aanteekenin-
gen raadplegend. J
Voor mij, die uit een zeer begrijpelijk
egoïsme in de eerste pkiats aan mijn f igen l
Stalin besloot toen zich van de afhanke-
lijkheid van de boeren te bevrijden. Daar
voor zouden „graan-fabrieken" opgericht
worden, de z.g. ..sowchozen". De sovjet
staat stelde groote bedragen beschikbaar, er
werden uitgestrekte landerijen bij de boeren
ontnomen en aan de communistische boerde
rijen afgestaan. De zaak liep echter op een
volkomen mislukking uit. De sowchozen. on
danks het feit, dat zij over geweldige uitge
strektheden besten grond, over de allerbeste
buitenlandsche landbouwmachines, kunst
mest, goed zaaizaad enz. beschikten, bleven
ver ten achter bij de boeren. De communisti
sche „graanfabrieken" leverden veel verlies
op, maar produceerden geen graan
Toen bedacht Stalin wat anders. Hij zou
de boeren dwingen communist te worden en
hun bedrijf te collectiviseeren. De wil van
den sultan is een wet, dacht deze onwetende
Oosterling, die door een toevalligen samen
loop van omstandigheden heerscher van
150 millioen menschen is geworden. De z.g.
koelaki, de welgestelde boeren, werden vo
gelvrij verklaard. Hun bezittingen werden in
beslag genomen, de meest actieven onder
hen werden zonder veel omhaal neergescho
ten (Moskou gaf bevel die menschen onmid
dellijk neer te schieten zonder de overheid te
raadplegen). Wat zich de laatste maanden
in Rusland afspeelde, overtreft alles, wat de
rijkste verbeelding zou kunnen bedenken.
Menschen werden van alles beroofd en uit
hun huizen verdreven. Vele duizenden wer
den 's winters op straat gezet, waarbij vele
van honger en koude omkwamen. De overige
boeren werden gedwongen lid van een „kol
choz" te worden (op communistische basis
beheerd landbouwbedrijf, waarbij de boeren
al hun have aan de gemeenschap afstonden
en als gewone knechts moesten gaan wer
ken). De boeren moesten zwichten voor de
overmacht en zoo werd in den loop van een
korten tijd de helft van de Russische boeren
tot het communisme bekeerd. De boeren ver
nielden echter moedwillig hun werktuigen,
slachtten hun vee, zorgden er voor, dat zij
als arme menschen lid van een kolchoz wer
den. Het was dus duidelijk, dat die men
schen niet in staat waren wat te producee-
ren. Rusland werd opnieuw door een hon
gersnood bedreigd.
Een gedeelte van de boeren weigerde zich
echter te schikken naar de bevelen van Sta
lin. Zij werden bij duizenden neergeschoten,
naar 't barre Noorden verbannen, in de ge
vangenis geworpen. Dat kon echter het ver
zet niet breken. Dat verzet nam integendeel
met den dag gevaarlijker vormen aan De
anti-godsdienstige politiek van de sovjet-re
geering maakte de verbittering nog sterker.
De toestand werd ten slotte zoo dreigend,
het gevaar van een algemeenen opstand zóó
groot, dat de leden van de golowka (de re-
geerende groep bolsjewiki) pressie op den
dictator uitoefenden en hem dwongen den
boeren tegemoet te komen. Stalin publiceerde
toen een stuk in alle sovjetbladen, waarin hij
verklaarde, dat alles de schuld van de amb
tenaren was, die zijn decreten verkeerd had
den uitgelegd, dat hij Tegen gedwongen col
lectivisatie was, dat hij integendeel wil, dat
alleen zij lid van een kolchoz worden, die
het uit vrijen wil verkiezen enz. Tegelijkertijd
kondigde hij bepaalde tegemoetkomingen op
godsdienstig gebied aan. Alle sovjet-bladen
(andere den bolsjewistische bladen mogen
in Rusland niet verschijnen) plaatsten het
leugenachtige en onbeschaamde stuk van
Stalin in extenso. Hetzelfde stuk werd in ve
le millioenen exemplaren in geheel Rusland
verspreid.
De hoop, dat die verklaringen van Stalin
de gemoederen zouden kalmeeren, bleek ech
ter ijdel te zijn. De ontevredenheid der boe
ren ham met den dag toe. Tegelijkertijd werd
het gevaar van een nieuwen hongersnood
met den dag dreigender. De boeren, zoowel
zij die lid zijn van een kolchoz als de „kapi
talistische boeren", die tot nu toe hadden
geweigerd zich bij een kolchoz aan te slui
ten, ploegen niet of doen het althans in zeer
geringe mate. Er moet dus evenals in 1921
overijld gehandeld worden.
Het centraal comité van de Russische com
munistische partij heeft toen een oproep ge
publiceerd, waarin een soort „boeren-nep"
afgekondigd werd. Het wordt ten strengste
verboden iemand te dwingen lid van een
kolchoz te worden. De bolsjewiki hadden dc
laatste maanden de markten verboden. Nu
v/orden de markten opnieuw geopend. De
boeren kregen opnieuw het recht hun levens
middelen te verkoopen aan wie zij willen.
Kerken mogen alleen dan gesloten worden,
aangelegenheden had gedacht en eigenlijk
niet minder had verwacht dan gearresteerd
te worden, was deze verklaring van de
aanleiding van hun bezoek niet minder dan
een opluchting.
„Wij meenen te weten", ging de inspec
teur voort, „dat u met den heer Delora en
zijn nicht samen heeft gereisd van Fol-
kestone naar Charing Cross."
„Volkomen juist", antwoordde ik, „dc
conducteur wees hun plaats in mijn coupé
aan.
„Heeft u onder de reis met hen gespro
ken, mijnheer?"
„De heer Delora heeft voortdurend ge
slapen, en heeft de oogen niet geopend voor
wij feitelijk reeds te Londen waren?"
„Maar misschien heeft u met de jonge da
me gesproken?"
„Als ik dat gedaan heb", antwoordde ik
vroolijk, „dan was het niet meer dan een
staaltje van mijn plicht."
De politie-inspecteur ging onverstoor
baar voort:
„Wanneer heeft u den heer Delora het
laatst gezien?"
„Bij het Charing Cross Station. Hij stapte
onmiddellijk uit zoodra de trein stopte en
ging een hansom zoeken. Hij was bij den
overtocht ernstig zeeziek geweest, en hij
verlangde er naar zoo gauw mogelijk naar
zijn hotel te gaan."
„En hij liet zijn nichtje aan haar lot
over?"
„Hij liet haar aan mijn zorgen over", ant
woordde ik. „Wij gingen alle drie naar het
zelfde hotel en de jonge dame en ik waren
eenigen tijd in gesprek geweest."
„Hij vroeg u dus om voor haar zorg te
willen dragen?"
„Wanneer hij dat verzoek heeft gedaan,
dan sprak dat toch vanzelf. Maar tusschen
twee haakjes, wie heeft uw hulp ingeroe-
wanneer de leden van een parochie het na
drukkelijk wenschen. Communisten, die de
godsdienstige gevoelens van de boeren belee-
digen, moeten streng gestraft worden. Alle
ambtenaren, die in strijd met deze bevelen
handelen, moeten onmiddellijk ontslagen
worden.
Wanneer ge deze onverwachte bevelen
vergelijkt met hetgeen nog een week geleden
door de sovjet-regeering voorgeschreven
werd, dan wordt het u duidelijk, dat er in
het Kremlin een paniek-stemming moet heer-
schen. De bolsjewiki, die nog kort geleden
verklaarden, dat zij geen concessies meer
aan de boeren zouden doen. dat geen terug
tocht meer mogelijk was, zijn nu in vollen
aftocht. Stalin hoopt op deze wijze een in
eenstorting van het sovjet-regime ie voor
komen. In hoeverre dit hem zal lukken, zal
de naaste toetomst aantoonen.
Dr. BORIS RAPTSCHINSKY.
COMMUNISTISCHE ROERIGHEID.
Men schrijft uit de mijnstreek aan het Hbl.:
Naar wij uit vertrouwbare bron vernemen
was ook op de Limburgsche grens de grens
wacht gemobiliseerd, vooral in den nacht
van Dinsdag op Woensdag. De Nederland-
sche autoriteiten zouden uft Berlijn zijn ge
waarschuwd, dat er van communistische
zijden op dc grenzen „Putschen" beraamd
werden. Verzocht werd vluchtelingen door te
laten, doch gewapende elementen, mogelijk
gekleed als roode Frontstrijders, aan te
houden, en in elk geval te voorkomen, dat op
Nederlandsch gebied werd gevochten Ten
gevolge van deze orders was op den aange
geven tijd de beschikbare politiemacht aan
de grens bijeen.
Gelijk men weet grenst ons mijngebied aan
het Akensche kolenbekken. Deze streek telt
ook vele communisten en verder zekere ge
huchten, waar nogal dubieuze elementen
wonen, menschen die beurtelings mijnwerker
en smokkelaar zijn. Eenige voorzichtigheid is
hier immer geboden, temeer nu van commu
nistische zijde aan de mijn gewerkt wordt
met zeer lasterlijke en ophitsende bedrijfs-
krantjes. Het was een pamflet speciaal voor
de „Emma" bestemd, waarin op grievende
wijze uitgevaren werd tegen den godsdienst,
tegen de leiding dezer Staatsmijn, alsmede
tegen de Limburgers in het algemeen. Wel
licht liggen de 15.000 burgerwachters van dit
gewest, allen welbewapend, den heeren
zwaar op de maag.
DE ACTIE IN DE KLEEDERINDUSTRIE.
Overeenstemming in het Engros-
confecliebedriif te Groningen.
De samenwerkende bonden in de kleeding-
industrie deelen mede:
Nadat nogmaals een conferentie was ge
houden tusschen den Bond van Kleedingfa-
brikanten en de Samenwerkende Bonden in
de Kledingindustrie, is Vrijdagavond een
beslissingsvergadering dei gezamenlijk: per-
soneelen gehouden met betrekking tot de actie
te Groningen. De vergadering besloo1. met
bijna algemeene stemmen, op grond van de
laatste toezeggingen der patroons een col
lectieve arbeidsovereenkomst aan te gaan tot
15 Maart 1931. De toezeggingen hielden in,
dat de patroons hun voorstellen tot verla
ging van het aantal uren voor het werk der
thuiswerkers geheel terugnamen en dat zij
bovendien bereid bleken: le. den vacantie-
eisch der vakbonden in te willigen; 2e. de af
te houden premie voor de ziekteverzekering
te brengen op 14 procent van het loon, bo
vendien, om uitkcering bij ziekte te verstrek
ken van den eerste;, dag af als de ziekte drie
dagen of langer duurt; 3e. een permanent
scheidsgerecht in het leven te roepen, waar
door de waarborg wordt geschapen tot een
vlugge berechting van eventueele geschillen;
4e. het uurloon voor extra werkzaamheden
(huisarbeid) te verhoogen met drie centen en
het tot stand brengen van een verbeterde
loonregeling op de ateliers.
EEN WRAAKNEMING.
Op het nippertje oude kt.
Te Heerlen is in „Ons Volkshuis" Zondag
avond een groote protestvergadering gehou
den tegen de godsdienst-vervolging in Rus
land, Het woord is gevoerd door ds. Mo!;
predikant van de herv. gemeente te Heerlen
enpater Colsen uit Nuth.
Tijdens deze protestvergadering hebben
onbekend gebleven personen gemeend hun
woede te moeten koelen in de woning van ds.
Mol, gelegen in het Molenbergpark. Toen
r*
pen
„Ons werd van de verdwijning van den
heer Delora mededeeling gedaan door den
eigenaar van het hotel", antwoordde de in
specteur.
„Maar hoe weet u, dat er werkelijk van
een verdwijning sprake is?" vroeg ik. „Het
is best aan te nemen, dat de heer Delora een
paar vrienden heeft ontmoet. Hij was vol
strekt niet verplicht hierheen te gaan. Mï*
andere woorden, wanneer het hem lust te
verdwijnen, dan heeft hij daartoe volkomen
het recht. Heeft u de zaak ter hand genomen
in opdracht van juffrouw Delora?"
„Neen, juffrouw Delora heeft ons niet in
de zaak gemengd".
„Dan vind ik, dat uw optreden voorbarig
is en heb ik u niets meer te zeggen".
De inspecteur van politie was een oogen
blik overbluft. Mijn kijk op de zaak was vol
komen logisch en mijn veronderstelling, dat
er meer achter hun bezoek stak dan zij wil
den zeggen, bleek niet onjuist te zijn. De
ambtenaar in burgerkleeren, die aandachtig
had staan luisteren zonder zich in het ge
sprek te mengen, wendde zich nu tot mij:
„Kapitein Rotherty", zeide hij, „ik ben een
detective van Scotland Yard, ik ben een der
chefs van een afdeeling. Wij weten natuur
lijk. dat u lid is van een honorabele familie
en dat er in geen enkel opzicht eenige ver
denking op u rust. Wij zijn daarom over
tuigd, dat wij op uw medewerking kunnen
rekenen wanneer wij een onderzoek ter hand
nemen, dat ons kans geeft misdaad of mis
dadigers op te sporen".
„Tot op zekere hoogte", gaf ik toe, „heeft
u volkomen gelijk".
„Er doen zich omstandigheden voor in ver
band met de Delaras, oom en nicht, welke
een nader onderzoek noodig maken", ging de
detective voort.
spijt nui". Meritlaartfc li ukiv
tegen tien uur de dienstbode van den dorainé
thuis kwam. bemerkte zij dat de knip van
binnen op de voordeur zat. Zij liep ora het
huis heen en zag aan de achterzijde, dat een
ruit van de serre was vernield. 'Direct be
richtte zij de politie over het geval,'die spoe
dig kwam opdagen en het huis binnenging.
Het bleek, dat daar alles onderstboven was
gehaald, zoowel boven als beneden. Meubels
waren van de eene kamer in de andere ge
bracht, ook bemerkte men een sterke gas-
Iucht. Daarom kon het een geluk worden ge
noemd, dat de politie bij het binnentreden
van het huis van electrische zaklantaarns
had gebruik gemaakt. Alle gaskranen in het
huis bleken te zijn opengedraaid. Bovendien
was in verschillende vertrekken petroleum
gestort en was er gepoogd brand te stichten
in de serre Het vuur schijnt echter vanzelf
te zijn gedoofd. Groote vernieling hebben de
indringers overigens niet aangericht. Wel
werd o.a. ee boekenkast van den muur ge
rukt eri papieren door de kamer gestrooid
Boven werden de bedden door elkaar ge
gooid. Een der telefoondraden was losge
maakt. Op een tafel in een der kamers was
een briefje in gewoon handschrift gedepo
neerd met de woorden „Communistische
wraak". Zonder iets mede te nemen zijn de
daders weer verdwenen. Van de daders is
nog geen spoor gevonden. Hbl.
DE WINKELSLUITING EN DE JODEN.
Het hoofdbestuur van den bond van jood-
scIk vereenigingen in Gelderland en Over
ijsel heeft het volgende telegram gestuurd
aan den voorzitter van den ministerraad, den
minister van arbeid en de Eerste Kamer:
Het hoofdbestuur, gelezen het besluit der
Tweede Kamer, waarbij werd aangenomen
een ontwerp van wet, hetwelk den Joden
die op godsdienstig voorschrift verplicht zijn
hun Sabbath te houden, slechts vergunt hun
zaken des Zondags tot twee uur open te heb
ben. hetgeen practisch neerkomt op een ver-
kooptijd op dezen dag van p] m. vier uren,
betreurt het dat in een land. beroemd om zijn
onbeperkte godsdienstvrijheid, deze materie
niet voldoende wordt aangevoeld, dringt met
klem aan op verwerping van bovengenoemd
wetsartikel, dat den wetsgetrouwen jood
achterstelt bij zijn niet-joodschen mede
burger.
OPLICHTING EN VERDUISTERING.
Verdacht van oplichting van 200 ten na-
deele van een bewoner van Lage Zwaluwe
en verduistering van een bedrag van 1000
ten nadeele van dienzelfde persoon is te Delft
gearresteerd een 33-jarig man. die voor den
officier van justitie te 's-Gravenhage geleid
is.
DE I0E BUITENLANDSCHE BOSCH-
BOUWEXCURS1E DER
NEDERLANDSCHE
HEIDEMAATSCHAPPIJ.
Evenals andere jaren houdt de Neder
landsche Heidemaatschappij ook dit jaar
weer een buitenlandsche excursie ter bestu
deering van den boschbouw in andere lan
den.
Voor dit jaar wordt de excursie gehouden
naar Zuid-Frankrijk en wel het gebied van
de Landes (tusschen Bordeaux en Biarritzl
ter bezichtiging van de hier veelvuldig voor
komende zee-dennebosschen (in de Landes
zijn ruim 780000 H.A. zeeden) en het hier
aan verbonden harsbedrijf. Verder zullen
worden bezocht een papierfabriek en een
harsdistilleerderij. Een dag wordt besteed
aan een tocht in de omgeving van Bordeaux
ter bezichtiging van verschillende wijnkastee-
len, terwijl op den heenweg nog een excur
sie van een dag zal worden gemaakt doov
het bekende Forêt de Compiègne ten N.0
van Parijs.
De excursie is vastgesteld op 25 April tot
2 Mei.
temin voor het oogenblik het antwoord op
eenigerlei vraag schuldig moet blijven, ten
zij juffrouw Delora mij tot spreken mach
tigt".
„Maar dit kunt u mij toch wel verklaren,
kapitein", ging de detective voort, terwijl hij
mij scherp aankeek, „weet u ook, of juffrouw
Delora verbinding met haar uom heeft ge
had sinds zij haar intrek in het hotel heeft
genomen?"
„Ik weet daar absoluut niets van".
„Er is een telefoon in haar kamer", ging
de detective voort, zijn oogen niet van raij af
wendend, „en de portier heeft ons medege
deeld, dat zij kort nadat zij op haar kamer
was gekomen een telefonische mededeeling
heeft ontvangen".
„Best mogelijk", antwoordde ik, „maar
zou ik u dan in overweging mogen geven
juffrouw Delora zelve te gaan vragen? Zij
zal u vermoedelijk graag ten volle op de
hoogte willen stellen".
Beiden zwegen cn ik had de overtuiging,
dat zij reeds gedaan hadden wat ik hun ried
Op dat oogenblik rinkelde mijn telefoon. D-
bezoekers wisselden een blik met elkaar. Ik
nam den hoorn ter hand.
„Spreek ik met kapitein Rotherby?"
Ik herkende de stem onmiddellijk: juf
frouw Delora had mij opgeroepen.
„Ja", antwoordde ik.
„Ik meende u genoegen te doen tnet dt
mededeeling, dat ik mij niet langer ©ngcru-.t
maak over mijn oom. Hij doet altijd onge
wone dingen en ik ben overtuigd, dat hij
misschien nog van nacht, inaar in ieder ge
val morgenochtend ons hotel zal opzoeken
Ik zou het onaangenaam vinden/als er
onderzoek naar hem werd ingesteld en ik
overtuigd dat hij zeer boos zou zijn zoc hi'
hoorde dat het geschied was'
tWcr dt yerjsJ.'gd
